IEDER VOGEL IN VRIJHEID
ZINGT ZOALS HIJ GEBEKT IS
*
Achiel Van Acker, Bruggeling, was ooit de vurige verdediger van de (verplichte) sympathie voor de Waals-Brusselse profiteeurs. Wilde o zo graag in ’t Fransoos kunnen klappen, maar met dat spraakgebrek van hem, sprak die tijdens de kolen-crisis die ‘charbons’ uit als ‘’sabons’. Vandaar Assiel Sarbon. En hij snapte maar niet waarom dar voor de Vlaamse waarnemers van toen zo hilarisch overkwam.
Dat als inleiding, om maar te zeggen van hoever de Vlaamse man en vrouw in de straat al komen. Wij, Vlamingen zijn al lang geen Socialisten meer, ze spreken onze eigen taal in Bestuurszaken (behoudens in Bruxellabad) en vooral: we zijn allemaal tot het besef gekomen dat dit Apenland vierkant draait.
Het wachten is alleen tot hun Cent valt, dat het alleen van henzelf afhangt als ze willen geklasseerd blijven als 13 in een dozijn, of de Geschiedenis willen ingaan als ‘Redders des Vaderlands’. Hebben onze Leiders dan lood of bloed in de aderen? Met het verhaal van Catalonië vers in geheugen, dienen ze alleen te kijken naar wat de Lega na vandaag doet aan de Overkant der Alpen.
Dromen. Denken. Doen. Volharden. Wat lukt in het zakenleven, moet ook lukken in de politiek. Want politiek is slechts het kleine broertje van om het even welk zakenimperium.
HOOFDSCHOTEL
*
VOLK, WORD STAAT
Fronters en Aktivisten stuurden de Vlaamse Beweging op weg naar zelfbestuur, omdat enkel zelfbestuur garant kan staan voor een welvarend en democratisch bestuurd Vlaanderen.
Democratisch in de zin van: bestuurd zoals de Vlamingen dat willen, los van alle Belgische of Europese betutteling.
Die boodschap blijft 100 jaar later nog altijd actueel. De Belgische staatshervormingen geven ons niet de zelfstandigheid die we nodig hebben. We hebben wel een eigen parlement en een eigen regering, maar we staan nog ver af van het zelfbestuur dat de Fronters wilden.
De miljardentransfers worden niet afgebouwd. Het tegendeel is waar. De nieuw ingevoerde effectentaks zal voor 75 tot 80% door Vlamingen worden betaald. Die taks treft overigens niet de superrijken zoals beweerd wordt, maar wel zelfstandigen en bedrijfsleiders die zelf voor hun pensioen moeten zorgen. Of hoe de communautaire stilte er voor zorgt dat Vlaanderen in alle stilte verder leeggemolken wordt. De communautaire stilte versterkt België en verzwakt Vlaanderen.
In Brussel worden de Vlamingen politiek verder in de hoek van gedoogde minderheid geduwd. De kinderbijslagregeling wordt er toevertrouwd aan een Brusselse instelling waar de Vlamingen een kleine minderheid vormen - en moeten op die manier een regeling die door anderen beslist werd ondergaan. Het resultaat van de zesde staatsmisvorming.
Noch de weg van staatshervormingen, noch die van de communautaire stilstand brengen Vlaanderen een stap verder. Het is dus tijd voor een andere keuze. Tijd om te kiezen voor eenzijdige en onomkeerbare stappen naar een zelfstandige Vlaamse staat. Volk, word staat. In de felle gebiedende wijs. Omdat het niet anders kan.
Tot in Steenstrate, om geworteld in onze traditie de bakens uit te zetten voor Vlaamse onafhankelijkheid.
*
17de IJzerwake gaat door op zondag 26 augustus 2018 in Steenstrate
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
*
Ontelbare keren was ik in mijn collegejaren daar langs de IJzer bij het monument van de Gebroeders van Raemdonck. Toen was dat daar nog een halve wildernis en de boer keek maar wantrouwig naar de zeldzame bezoeker die er zijn koeien kwam storen. Toen droomde ik daar tussen de netels en de bramen, nog van een loopbaan in de dagbladwereld.
*
Maar tussen droom en daad stonden niet aleen wetten, maar vooral praktische bezwaren in de weg. Toen heettte dat ‘kostwinnende zoon’. En het werd via de spreekwoordelijke ladder, een loopbaan in de zakenwereld. Zelfs grotendeels in de Gentse Fransprekende textielwereld rond Krul DeClercq.….Waar in de comptabiliteit de ‘Creditkant’ geschreven werd met de ‘C’ van ‘Coté Canal’….
Het vereenzaamd monument in Steenstrate was altijd, in groep of alleen, de vaste hakte, onderweg naar de IJzertoren, toen nog in Kaaskerke. Maar daar waren nadien Vlamingen ineens niet meer welkom. Zoals trouwens ook niet even verderop in Alveringhem, in het Museum Cyriel Verschaeve. Die twee geheiligde plaatsen zijn inderdaad al vele jaren gekaapt door de zakkenvullers-politiek.
Tja, beste lezers, dat wilde ik maar even kwijt, in afwachting van de komende IJzerwake die vandaag nog wat ver in het verschiet ligt. Waar er voor het 17de Jaar op rij zal gehamerd worden op steeds dezelfde nagel: de Vrijheid. Want ook dàt is een mensenrecht dat in de praktijk van de EU Naziestaat dreigt voorgoed te verdwijnen…
*
Hemelrijker
|