.
*
IEDER VOGEL ZINGT ZOALS HIJ GEBEKT IS
*
Ja, ’t zijn droeve tijden
Als het oorlog wordt,
Als men mensen slacht lijkt dieren,
als het mensenbloed bij beken stroomt…
*
Dat is ’n flard van een gedicht uit mijn prille jeugdjaren waarvoor er mij lang geleden nog ’n prijs werd uitgereikt voor voordrachtkunst v/h Eerste Studiekaar. De schrijver? Dezelfde als die van ‘Jantje zag eens pruimen hangen’, namelijk Hieronymus Van Alphhen.
*
‘tSCHEKDT draait er inderdaad nooit dokjes rond en gooit op straat en in de goot dat wat the inner circle al geruime tijd moet geweten en getolereerd hebben. Er dus ook helemaal fundamenteel niets aan doen. Gezien de steun en het vertrouwen die ‘Betteke’ blijft genieten. Ze is inderdaad een Sterke Vrouw. Misschien wel met dezelfde leuze die ons Morelleke Forelleke. Die ooit op haar weblog van mij (en van nog iemand anders die ondertussen ook al in ongenade is gevallen) overnam, namelijk dat ‘alles wat U niet kapot krijgt, U sterker maak’.
Voorlopig ziet het er naar uit, dat we dat standbeeld op de Grote Markt van Brugge maar zullen laten ‘t is. Alle blikken dus naar de Gentsche Vrijdagmarlt, naar Jacob van Artevelde. Zinnebeeld vooras de wever hoofdman van Handwerpen..
Aan Helden uit het verleden geen gebrek. Het heden is het probleem. Minstens nog tot mei 2019n de nacht na de volgende landelijke verkiezingen…..
AAN HUIS GELEVERDE HOOFDSCHOTEL
SOCIALISME
OP ZIJN BEST
*
Liefde is blind zegt men. In het geval van madame Homans stekeblind. Of was ze (weer) dronken, stiepelzat?
Een nationaliste die verliefd wordt op wat men minstens als een rood politiek crapuul kan beschouwen: il faut le faire!
En zoiets wordt minister?
Maar ja iemand in de top van de partij opnemen die openlijk de Vlaamse vlag als een ‘vod’ bestempelt is ook niet bevorderlijk voor het geloof in het Vlaamsnationalisme van de N-VA.
Adriaan van Gansen
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
*
Het is natuurlijk ook zò, dat hoge bomen veel wind vangen. Die moeten er wel mee leren leven. Net zoals ooit een wildplassende Franse President het zei toen het bekend werd naast de pot te hebben geplast: ‘Et alors’?
Moraal van dit verhaal. Over dezelfde feiten, het verschil in toon tussen die opiniërende hoofdredacteur van (deze keer) het Knackske, en de stoere taal van ‘tSCHELDT. Het is bladzijden lang ‘téwelen’ om vooral ‘Rechts’ te treffen, terwijll ‘TSCHEMDT zoals het past, kort en goed de vinger op de bloedende wonde legt: in volle vaart naar de Hoogste Toppen, treft Cupido dat warm kloppende vrouwenhartje in de richting van een vulgaire Slinxe bedrieger.
Il fait le faire, inderdaad.
*
Verlà. Dat is de Waarheid, geheel de Waarheid e niets anders dan de Waarheid. Zo helpe mij God Almachtig.
Hemelrijker
|