****

Ieder vogel zingt zoals het gebekt is.

(Deze is zekerlijk ’n Flamingant: zwart pakje, gele bek, en overtuigd naar Rechts blikkend)

*

Juist, Ma, ik ben het niet vergeten. Je hebt me van kindsbeen af altijd geleerd zich niet te verlustigen in andermans ongeluk. Voorwaar, een oude Christelijke Deugd, die helaas samen met de achteruitgang van ons voorvaderlijk Geloof dreigt verloren te gaan in de vulgariteit van het egoïsme. Want wat anders zien we in de aan de gang zijnde verkiezingsstrijd? Ikke, ikke en de rest kan stikke… Alles voor Alexander en niets voor een ander.

Het is mij bijvoorbeeld altijd een raadsel geweest wat De Morgen gemeen zou kunnen hebben met De Avond (Le Soir), tenzij dat zj elk van hun kant de donkerte des hemels hetzij begeleiden, hetzij uitgeleide doen. Met andere woorden, het zijn denkwerelden die het daglicht schuwen.

Maar in onderstaand stukje vond ik de oplossing, namelijk het anti-blank racisme, dat berust op na-ijver omdat hen, weerskanten de Taal & Armoe-barrière, de zon zien ondergaan in hun Rijk. Met ruime vertraging, de uitgeleefde USSR achterna. Ja, ’t zijn schone liedjes die blijven duren.

U kon het hier al zo dikwijls lezen: aan alles komt een eind, zelfs aan de kat haar staart en die is zò lang…

*

Pseudo anti-racisme: het laatste bastion van achteruitboerend links

*

https://doorbraak.be/pseudo-antiracisme-het-laatste-bastion-van-achteruitboerend-links/?utm_source=newsletter-605&utm_medium=email&utm_campaign=Wekelijkse+Doorbraak

foto: ©Reporters / BARCROFT

25 september 2018Drieu Godefridi

*

twee affaires

Een Marsmannetje dat aan de vooravond van de verkiezingen in België aanmeert, zal bij het lezen van de Vlaamse en Franstalige pers makkelijk tot de overtuiging komen dat hij ongelukkigerwijs in het meest racistische land op de wereldbol is aangeland.

Inderdaad zijn er simultaan niet minder dan twee affaires opgedoken – Schild & Vrienden in Vlaanderen, en aan Franstalige kant de klacht van de zwarte RTBF-weervrouw Cécile Djunga – die lijken te getuigen van het teugelloze racisme van de Belgen. Echte kleine nazi’s zijn dat, daar kun je van op aan als je in Le Soir de on-navolgbare hoofdartikels van Béatrice Delvaux leest.

Daar is nochtans niets van: drie elementen ter staving

Om te beginnen lijkt het begrip dat het mogelijk maakt om de Belgen als racisten weg te zetten – en de Europeanen in het algemeen – onvolledig. Inderdaad worden alle vormen van racisme geviseerd, tot de compleet folkloristische toe (dat is het volgende punt), behalve dan het antiblanke racisme, dat een fantasma van gestoorde geesten heet te zijn, zoals die van de académicien Alain Finkielkraut.

Een vluchtige blik op de Europese actualiteit volstaat nochtans om je te overtuigen van de trieste realiteit van dit anti-blanke racisme, gaande van de kinderen en adolescenten die in het Verenigd Koninkrijk louter op grond van hun huidskleur werden uitgekozen als slachtoffers van etnische verkrachting, tot de vrouwen die in Duitsland werden verkracht omdat ze blank waren, en dan gaan we nog voorbij aan de scheldwoorden en beledigingen, het spugen en het geroep van ‘smerige witte, sale blanche’, en de talloze charmante variaties op dit thema die nu doodnormaal zijn in een groot aantal stadscentra van West-Europa.

verwarring tussen doctrine en ras

Een racisme-concept dat die feiten buiten beschouwing laat, en dus niet alle vormen van racisme in aanmerking neemt, is gebrekkig en toont alleen daardoor al aan dat het gebruik ervan politiek is en partijdig.

Komt nog bij de verwarring tussen doctrine en ras. De verantwoordelijke voor de antiracisme-mars van 9 september in Brussel is overigens ook leidinggevende bij een vereniging ‘tegen de islamofobie’, en stelde zich als dusdanig voor in het programma van de RTBF.

Wat is dat voor een grap? Sinds wanneer is de islam een ras? Er zijn toch muzelmannen van alle windstreken, rassen, etnieën, kleuren en landen? De islam is evenmin een ras als het katholicisme, het liberalisme of om het even welke ideologie of doctrine. De islam is een omvattende doctrine met een uitgesproken religieus tintje – maar hij is veel meer dan een religie – en grondwettelijk gezien mag men die doctrine verwerpen, net zoals men communisme, socialisme, fascisme, protestantisme en weet ik veel mag verwerpen.

De strijd tegen ‘islamofobie’ voorstellen als een voortvloeisel van de strijd tegen racisme valt onder de noemer van onwetendheid of manipulatie. En wat is die term ‘islamofobie’ slecht gekozen! Alsof men niet tegen het liberalisme zou kunnen zijn zonder daardoor ‘liberalofoob’ te zijn, er bang voor te zijn dus.

En daarbij, er zijn toch de feiten? De laatste twintig jaar heeft het Westen miljoenen moslims in zijn midden opgenomen, miljoenen immigranten, studenten, arbeiders en vluchtelingen uit de vier hoeken van de wereld. Die immigranten komen uit alle rassen, etnieën, streken en religies. Daarna dan diezelfde Westerlingen van racisme beschuldigen, getuigt minstens van lef. In werkelijkheid is er in heel de geschiedenis van de mensheid geen groep mensen geweest die even weinig racistisch was als het Westen vandaag. Het ordeloze en gedwongen karakter van die migratie aanklagen en bestrijden is legitiem en valt in de verste verte niet onder enig ‘racisme’.

Het ‘racisme’ dat links bestrijdt is een gebrekkig concept.

Racisme in strikte zin – de idee dat er een ras bestaat, superieur aan de andere – is een kwaal die hardnekkig moet worden bestreden. Het ‘racisme’ dat links bestrijdt is een gebrekkig concept, verward en vals. Dit pseudo-anti-racisme is niets meer dan het laatste bastion van een links dat achteruitboert, nu onze bevolking genoeg heeft van hun grillen en hen de rug toekeert.

*

AAN DE VRUCHTEN

KENT MEN DEN BOOM

**

Ach, over die stomme Walenkoppen maak ik mij geen zorgen. Wallonië dat is het verre door eigen schuld verarmde buitenland, waarmee er best in vrede mee samen te leven valt. Als natuurlijk die eeuwenlange roofbouw op de portemonnee der Vlamingen nu eindelijk eens zou stoppen.

Broekzele is een totaal ander geval, dat als bij wonder zijn eigen problemen zal oplossen, zodra het van de Vlaamse infuus zal afgesloten zijn. Dat is niet eens een politiek vraagstuk, maar een doodeenvoudig rekensommetje.

Het is altijd mijn wel zeer persoonlijke overtuiging gewest, die enkele duizenden vierkante meter Vlaams grondgebied te verkopen aan de meestbiedende. Met de opbrengst kan dan de oude Staatsschuld afgelost worden…

*

Zo kom ik tot hetzelfde besluit als Francken Theo: de wilde immigratie is een grove en zelfs opzettelijke vergissing. Meer nog: ze is een ramp. Misschien wel de grootste die Vlaanderen ooit heeft getroffen. De verfransing heeft men grotendeels kunnen terugdraaien, maar de islammerij is een ander monster. Een monster die bezig is zich in onze genen in te werken.

En dat men ons, Vlamingen, niet komt verwijten egoïsten te zijn. Geen enkel ander volk ter wereld, buiten misschien de Engelsen en de Ieren, hebben zoveel gedaan om de Beschaving en het Christendom, twee synoniemen van elkaar, naar de thuislanden te brengen. Eeuwenlang hebben de besten onzer jeugdigen zichzelf vergeten om in de verre ‘missies’ de arme negertjes te gaan ‘beschaven’. In China kon Pater Ferdinand Verbist uit Pitem door zijn wijsheid, het zelfs tot Onderkoning brengen…

Het werd hen uiteindelijk, noch daar in de wildernis, noch hier, in eigen land, in dank afgenomen. Integendeel, velen kwamen terug half tot moes geslagen. Maar ze lieten de moed niet zakken, en haasten ze zich om hun eigen landgenoten in het vaderland ten dienste te staan. Zelfs al moesten ze zich voortslepen op krukken.

Wel werden de natuurlijke rijkdommen uit al die verre landen ondertussen dapper naar Europa weggesleept. Met als “top of the bill’ het Koningshuis der Coburgers…

De Vlamingen zelf?

Die worden nu doodeenvoudig door hun hedendaagse Leiders (die zich aan de Macht blijven vastklampen), aangemaand om te proberen te herbeginnen in al die landen. Niet zozeer met het Kruis in de opgeheven rechtervuist, maar met overal goed voorbereide volmachten op hun persoonlijke bankrekeningen. Zelfs al groeien de bananen daar aan de bomen…

Er zijn zelfs geen Idealen meer overgebleven, om in eigen land het voorvaderlijk Geloof in stand te houden.

Anders gezegd, beste lezer, het is weer de gewone Man in de straat, en zijn Lisa, die er bekakt uit komen.

Een wrange bijgedachte nu we voor nog twee weken geen minuut rust kennen, zonder om de oren geslagen te worden met weeral woorden, woorden, woorden.

‘Zij’ , de Bozen, volharden in de boosheid, maar dat mag ons goed gevoel niet bederven. Want Vlaanderen heeft eindelijk, spijts alles, de generatie politiekers die onze triomf-toekomst kunnen veilig stellen.

*