Ieder vogel zingt zoals het gebekt is.

*

Ilana Mercer! Illustere onbekende, voorlopig toch wiens naam na Amerika, nog de hele wereld moet veroveren. Het zeldzame vogeltje is scherp gebekt en heeft een veroverende klare blik op de wereld rond haar.

Ze is Zuid Afrikaanse, maar verblijft in Amerika. Deze jonge vrouw is schrijfster, columniste, blogster en filosofe. Ze kende een enorm succes met haar boek

The Trump Revolution:

The Donald's Creative Destruction.

*

De ‘opbouwende afbraakwerken van den Donald: mooier omschrijving van diens ‘revolutie’ bestaat er niet. Vooral niet omdat na 8 jaar Clown Obama, de Amerikaanse samenleving van op de fundamenten opnieuw moet worden opgebouwd.

Haar wervelende zeggingskracht is zelfs de reden waarom dit talent hier te lande bij ons onder de korenmaat moet blijven.

Benieuwd hoe Trump zelf over haar denkt.

*

Een nadeel. Het is een veelvraat. Zaak die ze echter bij haar gewoontegetrouw, tot een voordeel ombuigt. Ze gebruikt de digitale werkmiddelen als evenveel breekijzers om heilige huisjes bloot te leggen. Een vluchtige blik op Google zal U dat duidellijk maken. Neem alvast van mij aan, dat het een kind van haar tijd is.

http://www.quarterly-review.org/america-first-ilana-mercer/

*

*

Vreedzame samenleving gefundeerd op vrijwillige samenwerking, niet gedwongen integratie’

*

Ilana Mercer

*

http://xandernieuws.punt.nl/content/2018/11/Vreedzame-samenleving-gefundeerd-op-vrijwillige-samenwerking-niet-gedwongen-integratie

‘Kinderen hebben grenzen nodig, maar de gemeenschap waarin ze leven niet? Waarom worden grenzen ineens een (racistische) doodzonde als landen en volken deze willen handhaven?’

Als de VS en EU willen overleven zal het respect voor onze eigen grenzen en soevereiniteit heel snel hersteld moeten worden.

De Verenigde Staten en Europese Unie stevenen op grootschalige maatschappelijke onrust af, waar de huidige spanningen en polarisatie slechts het begin van zijn. De grootste fout die in Washington, Brussel en andere regeringssteden wordt gemaakt is te denken dat mensen en bevolkingsgroepen met hemelsbreed verschillende opvattingen gedwongen kunnen worden om met elkaar te integreren. De al bijna 20 jaar als politieke analist en auteur werkzame Ilana Mercer schrijft dat het cruciaal is dat niet alleen de persoonlijke grenzen worden gerespecteerd, maar ook die van gemeenschappen, volken en complete landen. Als die zoals nu in de EU en de VS het geval is worden afgebroken, is dat een recept voor enorme ellende, voor iedereen.

De VS werd en wordt door links en liberaal Europa – in ieder geval tot het aantreden van president Trump - nogal eens aangehaald als het bewijs van succesvolle integratie van verschillende bevolkingsgroepen. Mercer wijst erop dat dit slechts schijn is, en Amerika niet zozeer een land of volk is, maar een economie, waarin de inwoners feitelijk maar één zaak echt gemeen hebben, en dat is de honger naar consumptie.

‘Laten we stoppen met de schertsvertoning dat we één moeten zijn’

‘Iedere partij in ons onherstelbaar gespleten en gefragmenteerde land roept op tot eenheid, vooral na gebeurtenissen die onderstrepen hoe onverenigd de VS is.’ Het zijn met name de Republikeinen die oproepen tot die eenheid; de Democraten geven enkel nog de Republikeinen de schuld van het gebrek daaraan ‘in onze toenemend onbeschaafde samenleving.’

‘Laten we in naam van eerlijkheid en wederzijds respect stoppen met deze schertsvertoning,’ vindt Mercer. De Verenigde Staten zijn al heel lang niet meer een eenheid, op geen enkele betekenisvolle wijze, zoals dat bij de oprichting in de tweede helft van de 18e eeuw nog wel het geval was.

‘De lijm die ons toen samenbond is verdwenen... Het 21e eeuwse Amerika is het thuis van 327 miljoen vervreemde, vijandige individuen, die zo verschillend zijn dat ze elkaar wantrouwen. En ieder jaar laden de elites nog eens een miljoen nieuwkomers bovenop deze massa ziedende tegenstanders.’

‘We delen niet dezelfde waarden, moraliteit en gewoonten’

‘De Democraten, die de intellectuele productiemiddelen controleren – de scholen, sociale media, tv, de geschreven pers, de uitgevers, de denktanks, de permanente bureaucratie - houden vol dat massa immigratie overeenkomt met ‘wie wij zijn als volk’. Dit is de zoveelste holle leuze, net zoals die over eenheid,’ vervolgt Mercer.

‘We delen namelijk niet dezelfde waarden, moraliteit of gewoonten. We aanbidden niet dezelfde helden. We breken de historische monumenten van elkaars helden juist af. We hechten aan andere zaken waarde, en onze binding aan de Engelse taal is op zijn best vaag en neemt af.’

Uit peilingen en maatschappelijk onderzoek blijkt dat de Amerikanen elkaar liever vermijden en thuis alleen voor de tv willen hangen. De honger naar consumptie is feitelijk de enige drijfveer die de Amerikanen met elkaar gemeen hebben – en natuurlijk de enorme schuldenlast, zowel privé als van de staat.

Respect voor individuele grenzen, maar niet voor die van volken en landen?

‘Voor de ene helft van het land houdt soevereiniteit in dat hordes getergde illegalen de grenzen doorbreken. Voor de andere helft zijn die grenzen juist het teken van soevereiniteit (en misschien zelfs een moratorium op de onophoudelijke instroom).’

‘Mensen worden terecht boos op anderen als ze worden gedwongen om tegen hun wil samen te leven. Signalen van de hiermee gepaard gaande binnenlandse maatschappelijke onrust zijn al duidelijk te zien... Goede hekken (of muren) maken inderdaad goede buren, zowel tussen landen als tussen henzelf.’

‘Een gevoel van veiligheid en soevereiniteit is essentieel voor het gezond functioneren van zowel individuen als volken. De gezonde ontwikkeling van kinderen is gebaseerd op respect voor hun lichamen en hun grenzen. Maar wacht eens even: kinderen hebben wel grenzen nodig, maar de gemeenschap waarin ze leven niet? Waarom worden grenzen ineens een (racistische) doodzonde als gemeenschappen (/ landen, volken) deze willen handhaven? Waarom is het overschrijden van deze grenzen ineens iets prijzenswaardigs?’

‘Een vreedzame samenleving is gefundeerd op vrijwillige samenwerking, niet op gedwongen integratie,’ vervolgt Mercer. Ze geeft het voorbeeld van de christelijke bakker die door links-liberaal Amerika voor het gerecht werd gesleept omdat hij weigerde een huwelijkstaart voor een homostel te maken. ‘Laat hem. Er zijn genoeg taartenmakers die hen wel willen helpen. Wat is de moraliteit en milddadigheid van het afdwingen van een dienst door een onwillige dienstverlener? Slavernij in plaats van service is wat deze ‘gay masters’ van hun ‘ondergeschikte’ bakker eisten.’

‘Mensen kwetsen niemand als ze hun goederen niet aan anderen willen leveren. Dat is hun recht. De bakker heeft de zeggenschap over zijn eigen arbeid en bezit. Laat hem met rust.’

‘Ongemakkelijk samenleven en respectvolle verdeeldheid is de enige weg’

‘In deze tijd eisen onze oppermeesters in ‘Deep State’ D.C. (en evenzo die in Brussel) dat zij, omdat wij zo rijk en aangeboren slecht zijn, moeten beslissen wat er moet gebeuren met het leeuwendeel van wat wij verdienen, inclusief dit uitdelen aan de rest van de wereld.’ Dat is totaal niet nodig, want de Amerikanen en daarna de Europeanen zijn met afstand de gulste gevers aan allerlei liefdadigheidsinstellingen, ‘vooral als we die zelf mogen uitkiezen’.

‘Wij zijn heel gul voor vreemdelingen in nood als zij op hun beurt geen inbreuk maken op onze vrijheid, en de natuurlijke rechten die wij als persoon en op ons bezit hebben respecteren. ‘

‘Maar mensen worden woedend, zelfs moorddadig, als Big Brother hen vertelt over wie zij hun broederlijke liefde moeten uitstorten. Een ongemakkelijk samenleven, geen gedwongen eenheid, is de enige hoop op rust in ons land. Respectvolle verdeeldheid is de enige weg vooruit,’ besluit de analist.

Xander

(1) The Unz Review via Zero Hedge

*

https://misesuk.org/tag/hillaryclinton/

*

AAN DE VRUCHTEN

KENT MEN DEN BOOM

**

Benieuwd wat er na morgen 6 November ’18, over Trum zal geschreven worden in Amerika. Over wat er verschijnt of vertoond wordt in Europa mogen wij ons niet verbazen. Right or wrong, it’s not their country.

Ik heb altijd gedacht, dat een buitenlands Staatshoofd beledigen, strafbaar was. Maar zelfs dàt is afgeschaft. Van alles wordt brandhout gemaakt.

Als er al iets verschijnt over deze Grote Dame en haar President,, zal het wel gore praat zijn. Met daartussen het tandengeknars van Hitlary als van de heks uit Sneeuwwitje, die aan het spiegeltje aan de wand, vraagt wie de schoonste is van het land. En ja, ook hier haalt de jeugd het met verve van die oude toverheksmet de scherpe nagels.

*