WOENSDAG 28 JULI 2021

     500612 - DE WAARHEID IS EEN ZELDZAME MAAR UITERST KWETSBARE PAREL

I N H O U D

•  ’s MaL l halten’!!! luidde het ooit tijdens de Bezetting der Nazi’s, de levensreddede Duitse Nationalistische Socialisten.

Cowid mondmaskers of muilbanden: de resultaten zijn quasi dezelfde: ondderdrukking, geforceerd en gesmoord ocerkomen. In opdracht van de Alziene Overheid, die als een Big Brother zijn onderdanen in het gareel houdt.

Verzet schaadt de gzondheid….

 REGELMANIE DUWT CHINESE BEURZEN NAAR BERENMARKT

Omstaanders in Hongkong voor een scherm met de bloedrode koersen van de Hang Seng-index. ©AFP

Serge Mampaey

Vandaag om 15:37

-

De steile val van de Chinese en Hongkongse beurzen doet ook de trackers en fondsen die de groeimarkten schaduwen pijn. De exodus kan nog aanhouden, waarschuwen meerdere strategen, en China in een “berenmarkt” duwen.

De Chinese Communistische Partij laat haar tanden zien aan enkele grote privé-bedrijven en daarmee ook aan de beurs. En die tanden zijn vlijmscherp. Peking legt bijna iedere dag nieuwe regels op aan de private ondernemingen, die daarmee hun winst potentieel aangetast zien. Onderwijsbedrijven, goed voor een omzet van 100 miljard dollar, mogen voortaan zelfs geen winst meer maken of buitenlands kapitaal ophalen. JP Morgan reageerde dat die aandelen ‘in feite niet-investeerbaar’ zijn geworden. De grootste online aanbieder van onderwijspakketten, Gaotu Techedu, decimeerde in twee dagen.

De reus in maaltijdbezorging Meituan nam dinsdag op de beurs van Hongkong een nooit geziene duik van 18 procent, nadat er maandag al 14 procent was afgegaan. 60 miljard dollar marktwaarde ging in rook op. Sinds februari is de marktleider gehalveerd. Peking vaardigde deze week een litanie van nieuwe voorschriften uit voor de online voedselbezorgers, waardoor het veel moeilijker wordt data te gebruiken en goedkoop te leveren. Meituan moet voortaan het minimumloon voor zijn koeriers garanderen, wat volgens analisten de winstmarge stevig kan aantasten.

DE ARBITER

Analyse - 27/07/2021 Siegfried Bracke - Leestijd 6 minuten

-

‘Misschien is niets geheel waar, en zelfs dat niet’. Multatuli in zijn Ideën. En het belangrijkste woord is het eerste. Dat zegt alles en ‘misschien’ ook niets. Een andere Nederlandse denker, Johan Cruijf, zegt het genuanceerder: ‘De waarheid is nooit precies zoals je denkt dat hij zou zijn’. En bij LP Boon las ik het lang geleden nóg anders: ‘Er zijn veel koeien en dus ook veel waarheden’.

Daar is niets ergs aan. Integendeel. Stelling: ik wil niet leven in een wereld zonder leugens of fictie! Ik had bijvoorbeeld die honderden boeken met half of heel verzonnen verhalen nooit willen missen. En ik zal de cirkel rond maken. Uit de cursus literatuurwetenschap heb ik onthouden dat fictie dient om de waarheid te onthullen. (Denk daar maar eens over na.)

geen stelling, maar wetenschappelijke zekerheid

Ik herinner mij trouwens uit dezelfde tijd een faculteits discussie over hoe de universiteit moest worden bestuurd. Met Jaap Kruithof, die zei dat belangrijke beslissingen alleen maar konden worden genomen volgens het one man one vote-principe. Dat was geen stelling, maar wetenschappelijke zekerheid, zei hij. Wat dus in de praktijk betekende dat de studenten als meerderheid met een vaak deprimerende intellectuele monocultuur het voor het zeggen had. Waarop Etienne Vermeersch antwoordde: ‘Collega, ik ben een groot voorstander van democratie, maar een absolute tegenstander van idiotie.’ Niemand vroeg nog het woord.

Een alweer te lange inleiding om te zeggen hoe curieus de discussie over het zogeheten factchecken is.

Feiten checken

In weinig woorden… In de podcast van Doorbraak krijg ik een vraag over die inmiddels wereldberoemde doodgezwegen passage in De Doodgravers van België van Wouter Verschelden. Ik antwoord dat ik dat stilzwijgen niet begrijp, maar dat ik van twee verschillende journalisten vertrouwelijk dezelfde uitleg heb gekregen: ze hebben gezwegen omdat ze, als ze NIET hadden gezwegen, de belangen van Bart De Wever hadden gediend.

Ik zeg dat ik dat een merkwaardige redenering vind: nieuws komt X nu eens goed uit, en dan weer Y, of beiden, of helemaal niemand; maar het is bij mijn weten nooit een criterium om iets al dan niet nieuws te vinden. David Geens schuift vervolgens – ik kan hem dat niet kwalijk nemen, zo werkt dat nu eenmaal – uitgerekend dat element naar voren in zijn podcastverslag op Doorbraak. Het is ook nieuw(s).

Een historicus-waarheidsverkondiger

En dan komt de ‘Arbiter of Tweets’. De man heet Rien Emmery; een historicus, lees ik. Hij werkt voor Knack (en dus ook voor Facebook). En voor de VRT – waar ze overigens nog niet zo lang geleden factcheckers in dienst hadden, maar die worden al een tijd lang niet meer opgevoerd.

Alleen al die naam, Arbiter, met hoofdletter, is vreemd. Het is een rol die je niemand toewenst. (In de jaren zeventig was dat een rondzingende grap in het zogeheten ‘vormingstheater’. Ik hoor het Jan Decleir nog zeggen: ‘Diën arbiter, die emme ze bewuust in zoe’n onnoezel kostuumeke gestoke. De mense meuge diën oatschijte. Dan blaave ze sloaf in ‘t fabriek.’)

De Arbiter dus. Hij heeft gelezen/gehoord wat ik zeg, en vraagt tekst en uitleg. ‘Men’ vraagt om mijn ‘claim’ te verifiëren, schrijft hij op Twitter. Wie is ‘men’? Wat betekent ‘claim’? Ik heb enkel weergegeven wat mij is opgevallen. Niet meer, niet minder. De Arbiter vraagt ook naar de bronnen. Ik ‘mag’ ze ‘in alle discretie doorspelen’. Ik antwoord dat ik dat uiteraard nooit ga doen. Dat is de regel, zo waar dat bij ons een echte wet het bronnengeheim beschermt. (Alleen de hoofdredacteur kan een soort dubbelcheck doen). Desondanks is de conclusie van de Arbiter dat als ik die bronnen niet geef, al wat ik zeg ‘onbewezen geroddel’ is. Als afgezant van God op aarde oordeelt de Arbiter over goed en kwaad.

*

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

In China, waar het primitiefs

te Communisme, de verbeterde versie van het Socialisme, voorlopig nog altijd de lakens uitdeelt, zween zware onweerswolken op waartegen alleen de meest absurde dictatoriale maatregelen tijdelijk een schijn van kans maken. Daar de LOGOCA eigen aan elk menselijk wezen, uiteindelijk de bovenhand zal halen, komt de oplossing als vanzelf in zicht. Om na verloop van korte tijd over te gaan

tot een soort van Vrije Wereld Economie.

Voorbeeld: de vrpegere USSR, al jaren het Speelplein van de Poe, de handelspartner van Het Vrije Westen, zij het ttot knorrend ongenoegen van onze rike Uncle Sam iuit Amerika. Die ziet namelijk niet graag de kaas weghalen van tussen zijn sandwoches…

-

En de ‘Bronbescherming’ waarover Sigjheil Bracke het hierboven had: er is maar één feit, één Waarheid. Maar die twee hebben evenveel facetten als er miljarden mensen zijn op deze planeet.

*

Digithalys