Woensdag 11 januari 2023

*

895 - HOE HET VERDER VERLOOPT….

*

I N H O U D

*

De coomplotten tegen Vlaanderen Vrijstaat worden gewoon op het Hoogste Niveau verder gesmeed, zoals het hoort bij alle complotten die het lchet licht niet mogen zien.

De Regeimemedia zwijgen in allle talen maar de Man in de Straat leest tussen de lijntjes en ziet Het Licht..

Nog even geduld, dat weten ze. En dan vallen de marskers….

09-01-2023

DE KLOOF

* 

In mijn blog van zaterdag meldde ik nog dat het aantal werklozen in Wallonië in 2022 nog lichtjes gestegen is, terwijl men in Vlaanderen nog steeds volk tekort komt. Ondertussen blijkt dat voor Vlaanderen het tegenovergestelde te zijn. Bij ons is in 2022 het aantal werklozen gedaald. Het is zelfs nooit zo laag geweest. Dat betekent dat de kloof tussen noord en zuid steeds groter wordt, alle zgz ‘Marshall plannen’ ten spijt.

We zouden in Vlaanderen gek zijn, mochten we van de verkiezingen van 2024 geen gebruik maken om eindelijk eens paal en perk te stellen aan al die oeverloze Belgische verkwistingen en dat kan alleen vanuit een versterkte positie van alle Vlaamsnationalisten in eigen parlement en deelregering. We hebben geen behoefte meer aan traditionele partijen die decennia lang steeds maar één ding hebben gedaan: toegeven om de Belgische constructie – een land dat nooit meer zou uitgevonden als het niet bestond - in stand te houden.

10-01-2023

.OMNIUM GALLORUM *

*

   *‘Omnium Gallorum Belgae fortissimi sunt’ (Van alle Galliërs zijn de Belgen de dappersten / Julius Caesar).

*

Het was deze laatste die de term ‘Belgica’ eerst vernoemde. Hij bedoelde daarmee het grondgebied tussen Gallië, grosso modo het huidige Frankrijk, de Noordzee en de Rijn. De huidige Belgen hebben met die van toen niets te maken. Die laatsten waren Kelten, wij stammen eerder af van Germaanse Franken.

Zondag waren we toe aan de tweede aflevering van ‘Het verhaal van Vlaanderen’. De eerste was een groot succes: meer dan 1.100.000 Vlamingen hebben ernaar gekeken en daar zijn dan nog niet de kijkers bij die het uitgesteld hebben bekeken of via VRT Max. Het blijft nog steeds te vroeg om er een definitief oordeel over te vormen, maar het wordt wetenschappelijk ondersteund en ziet er goed uit. Dat het veel geld heeft gekost, had ik zelf al gesteld in mijn blog van 1 januari, maar misschien loont het toch de moeite. De Vlaamse regering is er tenslotte om Vlaanderen te promoten en dat mag wat kosten, zeker in aanloop naar de voor ons zo belangrijke verkiezingen van 2024. Het zal in elk geval beter besteed zijn dan de miljoenen die worden uitgegeven voor koning voetbal. Of, om het even bij de geschiedenis te houden: de renovatie van het Rubenshuis in Antwerpen: 4,7 miljoen euro, om nog te zwijgen over wat we zijn kwijtgespeeld aan ‘El keukenribbedie’... Alles is relatief.

Met mijn interesse voor geschiedenis en mijn slecht karakter als gevolg van mijn jarenlang abonnement op ’t Pallieterke, toch enkele kleine opmerkingen in het voor de rest letterlijk geweldig verhaal van de Romeinse overheersing:

Nadat Caesar de Keltische Eburonen verslagen had, liet hij de streek over aan de Tongeren, een Germaanse stam die van de overkant van de Rijn kwam en die zijn naam gaf aan de huidige stad met dezelfde naam. Ambiorix kregen ze niet te pakken. Die vluchtte met enkele getrouwen de Rijn over en liet niets meer van zich horen. Hij kwam er waarschijnlijk beter vanaf dan Hannibal, die tenslotte uit het leven stapte om te ontsnappen aan de Romeinen, die hem achtervolgden tot in het Midden-Oosten.

In 476 na Christus eindigde voor onze streken niet het Romeinse Rijk tout court, maar alleen het West-Romeinse Rijk. Het Oost-Romeinse Rijk hield het uit tot 1453 toen Constantinopel werd ingenomen door de Turken.

Het vastgrijpen van de wereld

Als bezinning, een wandeling van Ierland naar Constantinopel: een poging om de wereld te vatten. Zo ontstaat een boeiend verhaal, een persoonlijke kaart van Europa.

'Ik was alleen, alleen met een miljoenen jaren al tegen de rotsen botsende, klotsende hotsende watermassa, basis van alles, van de eerste eencelligen en van heel wat gedichten, alleen ook met de wind en met mijn eigen blik op de verte; over de oceaan hing dunne nevel, als flarden karnemelk, maar voorts bleef de lucht helder, waardoor ik in het zuidwesten nagenoeg perfect de vormen van de op zo’n vijftien kilometer afstand gelegen eilanden kon waarnemen, het kleinere en ontoegankelijke Little Skellig, grillig en gekarteld, met een hoogste top op 132 meter boven de zeespiegel, en ten zuiden daarvan het grotere Skellig Michael of Great Skellig, met twee puntige toppen, waarvan de zuidelijkste 217 meter bereikt.'

Zo begint Ik = cartograaf, een onweerstaanbaar reisverhaal van Jeroen Theunissen. Een verslag van een wandeltocht: een onhandige poging om onze snel veranderende wereld vast te grijpen. Een verhaal over een man die halsoverkop wegvlucht van zijn verantwoordelijkheden, terugkomt en probeert een woonplek voor zijn kinderen te creëren.

Al wandelend en observerend als een ware cartograaf probeert hij de overtollige literaire en persoonlijke ballast in 185 wandeldagen van zich af te schudden. En dat lukt hem wonderwel.

Nooit is hij alleen. 'Een schep gezonde bosgrond telt evenveel organismen als de planeet mensen, nooit dus was ik in het bos alleen. Hoe zou ik? Veertig triljoen microben droeg ik op en in mijn lijf met mij mee.'

De verhalen, schrijft Theunissen, maken het landschap, het is in de verhalen dat Europa vorm krijgt.

Ik = cartograaf prijkt ondertussen op de longlist van de Boon Literatuurprijs. En dat is meer dan terecht, vindt onze medewerker Frank Hellemans. 'Theunissen laat zich tijdens zijn grande randonnée op sleeptouw nemen door verhalen over buitenstaanders die hij overal te velde oppikt. Gaandeweg vindt hij een nieuwe gezondheid. Slow living heet zoiets tegenwoordig. Theunissen demonstreert zonder poeha maar met des te meer authenticiteit hoe die er zou kunnen uitzien.’

Jeroen Theunissen, ‘wiens oeuvre almaar relevanter, overtuigender en onweerstaanbaarder wordt’ (dixit De Standaard) tekent in Ik = cartograaf een persoonlijke kaart van Europa, het continent dat hij graag zijn thuis wil noemen, aldus de flaptekst van het boek.

Deze week ons warm aanbevolen 'boek van de week'.

Bestel hier uw exemplaar

LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Even uitblazen om, deze keer samen met DS, terug te vallen op ons Oude vetrouwde Avondlad, dat nu elk moment dreigt in de muil te vallen van het Immigratie Monster…

DS dus eindelijk als mede verantwoordelijke voor de heropstaning van Het Eigen Volk Eerst?

Daar zal veel volk komen naar kijken…..

*

Digithalys