Banksy komt naar Antwerpen en DIT is waarom je moet gaan kijken...
Banksy komt naar Antwerpen en DIT is waarom je moet gaan kijken...
The Art of Banksy, een tentoonstelling over de Britse street-artkunstenaar, is binnenkort te bewonderen in Antwerpen. Tot 7 januari loopt de expo met werken van Bansky nog in Amsterdam, maar daarna komt de tentoonstelling naar België.
Waar en wanneer The Art of Banksy te zien zal zijn, is nog niet bekend. Dat is geheel in lijn met de geheimzinnigheid die er bestaat rond de identiteit van de street-artkunstenaar. Meer informatie volgt pas morgen in de loop van de dag.
In aanloop naar de tentoonstelling, worden er dan ook rode ballonnen opgelaten. Die verwijzen naar een van Banksy's bekendste creaties: een zwart-wit meisje met een felrode ballon, een werk dat de kunstenaar in 2014 nog inzette in een campagne tegen de aanhoudende bloedvergieten in Syrië.
De Brit staat bekend voor zijn street-art, die politiek-maatschappelijke thema's aankaart met satirische graffititekeningen op publieke plaatsen, onder meer op de Israëlische afscheidingsmuur. (br.hln)
Zo controleer je of een peer rijp is in 5 seconden
Zo controleer je of een peer rijp is in 5 seconden
Niets zo vervelend als een peer kopen om er dan achter te komen dat die nog niet rijp is of erger nog: overrijp. Gelukkig bestaat er voor alles een oplossing, en wij vonden een trucje om er in no time achter te komen of een peer eetbaar is of niet.
Niets zo vuil als een onrijpe of net overrijpe peer, die ofwel melig of net keihard is. Aan de top van de peer, net onder de steel, kun je echter snel te weten komen of een peer rijp is. Duw er even op met je vinger en als het meegeeft, dan is de peer klaar om op te eten. Wacht daar niet langer dan 2 dagen mee, want anders is het stuk fruit alweer te rijp.
Daarnaast is er ook een trucje om stukken fruit sneller te laten rijpen. Stop ze in een papieren zak met een rijpe banaan of appel. Die ademen onder andere ethyleengas uit, een gas dat vrijkomt bij de 'ademhaling' van fruit en dat verantwoordelijk is voor het aanrijpen van de vrucht. Door je fruit in een papieren zak te bewaren met een stuk rijp fruit, blijft dat gas gevangen in de dichte nabijheid van het fruit, en rijpt het dus sneller aan. (br.hln)
Archeologen hebben onder de Markt van Oudenaarde een skelet opgegraven uit de tiende eeuw. "Dit is de oudste vondst ooit in Oudenaarde en ook een heel merkwaardige, want deze man is op een verdachte manier om het leven gekomen: het geraamte stak in een ton. Bij geen enkele opgraving in Vlaanderen is zoiets al aangetroffen", zegt archeoloog Wouter De Maeyer.
Sinds juli voeren archeologen van SOLVA in opdracht van Stad Oudenaarde een archeologisch onderzoek uit op de Markt. Dit gebeurt voorafgaand aan de heraanleg van de Markt en de vernieuwing van de rioleringen. "De vondsten overtreffen de verwachtingen: unieke restanten uit de prehistorie, een collectie van maar liefst 96 penningen uit de 13de eeuw en een menselijk skelet begraven in een houten ton spreken tot de verbeelding", bedenkt archeoloog De Maeyer.
Vermoord?
De vondst van het skelet op een tweetal meter onder de grond ter hoogte van het café Carillon lijkt het meest intrigerend. "We vonden dit skelet in een ton. Dat is hoogst merkwaardig, want dat is nooit een manier geweest om doden te begraven. We kunnen hier dus spreken van een op zijn minst verdacht overlijden", zet De Mayer.
Het skelet is van een man van tussen de 40 en 55 jaar, zo wisten specialisten te achterhalen. Ook opmerkelijk is de ouderdom: deze resten dateren uit de tiende eeuw. Nog nooit zijn in Oudenaarde zaken opgegraven die zo oud zijn. Dit leert archeologen dat de het ontstaan van Oudenaarde allicht een eeuw vroeger begon dan ze altijd hebben verondersteld.
Om de kleinste metaalvondsten niet over het hoofd te zien, kammen enkele vrijwilligers met hun metaaldetector het terrein uit. Zo vond Karel Ardaen (27) uit Oudenaarde een verzameling van maar liefst 96 middeleeuwse armenpenningen.
Penningen
"Een onverwachte en heel mooie vondst. Ze leken heel erg op kleine munten, maar dat waren ze niet. Penningen werden in een mal gegoten en hadden bijna geen waarde. Toch zijn ze wellicht wel als geld gebruikt, maar louter om te ruilen voor bijvoorbeeld een brood", weet Karel.
Hij heeft hier al drie weken gewerkt als jobstudent en doet er nog eens drie weken gratis bij als vrijwilliger. "Ik heb management gestudeerd, maar archeologie heeft me altijd gepassioneerd. Ik vind het heel leuk dat ik mijn steentje kan bijdragen aan de opgravingen", besluit hij.
Intussen zijn de archeologen al aan de slag aan de zuidwestelijke zijde van de Markt. Ook hier zijn de verwachtingen hoog: het team legde er al restanten van het verdwenen Vleeshuis bloot.
Op zondag 18 december van 10 tot 17 uur geven de archeologen meer uitleg bij de opgravingen op de Markt. Een tentoonstelling over het archeologisch onderzoek loopt in het stadhuis van Oudenaarde van 18 december tot 5 maart 2017 en is te bezoeken tijdens de openingsuren van het MOU (dinsdag tot vrijdag van 10 tot 17uur, zaterdag en zondag van 14 tot 17 uur). (br.hln)
Wielemie valt flauw van de pijn tijdens interview met BBC
Wielemie valt flauw van de pijn tijdens interview met BBC: "Mijn begrafenis is geregeld"
Ze liet zich zien op de Paralympics in Rio, met maar liefst twee medailles. Maar dat was niet het enige waarmee Marieke Vervoort (37) deze zomer de aandacht trok. De kracht waarmee ze vecht tegen de spierziekte die ze al sinds haar 21ste meedraagt en die haar lichaam verwoest, kon over heel de wereld op bewondering rekenen. De BBC zocht Wielemie nu op in Diest voor een reportage. En die toont de harde realiteit van haar leven, onder meer als ze midden in een interview flauw valt van de pijn.
Het is intussen drie maanden geleden dat ze haar medailles binnenhaalde in Rio. Zilver op de T52 400 meter nadat ze 30 uur zwaar ziek was en een dag aan een infuus lag in het Paralympisch dorp. En brons op de 100 meter nadat een blaasinfectie haar koorts door het dak deed gaan. "Het was een mooie manier om mijn carrière af te sluiten. Maar het was ook triest, omdat ik afscheid moest nemen van de sport die ik zo graag doe. Ik wil nog wel, maar het lukt niet meer. Mijn lichaam is op."
Goed gevoel De papieren waarin haar euthanasie wordt geregeld, hielden haar overeind tijdens de Paralympics. "Zonder was ik niet eens naar de spelen vertrokken", vertelt ze. "Ik was zo depressief en kon alleen maar denken aan hoe ik er zélf een einde aan kon maken. Maar toen alles eindelijk in orde was voor de euthanasie, had ik een goed gevoel. Ik hoefde niet te sterven met pijn. Ik kan nu zelf het moment kiezen en de mensen bij me hebben die ik graag zie. Het is mijn garantie op een zachte, mooie dood."
Haar begrafenis is al geregeld en haar grafrede geschreven. "Ik heb alles voorbereid. Ik heb aan iedereen die ik graag zie een brief geschreven, terwijl ik het nog kon met mijn handen", zegt ze. "En er zal cava zijn, véél cava. Want ik heb een fantastisch leven gehad, ondanks mijn vreselijke ziekte. En misschien ook wel dánkzij mijn vreselijke ziekte, want daardoor heb ik ook dingen kunnen doen die anders niet mogelijk waren geweest. Het heeft me sterk gemaakt."
Skydiven Maar eerst wil ze nog genieten van de tijd die er over is. Zolang het kan. Racen met de rolstoel lukt in elk geval niet meer, maar ze heeft zich nu toegelegd op indoor skydiven, in een verticale windtunnel die haar lichaam toch nog een beetje een gevoel van vrijheid kan geven. Het doel: een parachutesprong uit een vliegtuig. Solo.
En dat ondanks de pijn, die alleen maar erger wordt. "Het wisselt heel erg", vertelt ze. "Het ene moment ben ik vrij goed, een half uur later kan ik een epileptische aanval krijgen en gillen van de pijn. Ik heb heel wat pijnstillers nodig, van valium tot morfine. Een verpleegster komt vier keer per dag langs."
Hard Hoe hard haar leven is, wordt tijdens de reportage pijnlijk duidelijk als ze op zeker moment liggend op de zetel buiten bewustzijn raakt van de pijn. Even later wil ze graag doorgaan met het interview. "Het lukt wel weer. Ik ben ook heel dankbaar voor mijn begeleidingshond Zenn. Ze helpt me bij het aankleden en om dingen te halen en geeft me een zekere onafhankelijkheid. Ze voelt het ook als ik een aanval ga krijgen. Dat steekt ze haar hoofd tussen mijn knieën alsof ze wil zeggen: 'ga liggen, Marieke, ga naar een veilige plek'. Maar meest van al nog is ze mijn maatje. Als ik blij ben is ze blij, als ik boos ben laat ze me even met rust. En als ik ween, komt ze aan mijn gezicht likken en een knuffel geven."
De wereldwijde persbelangstelling voor Vervoort blijft intussen aanhouden. De komende dagen zijn eindejaarsinterviews gepland met tv-stations uit Italië en Duitsland en met de Amerikaanse krant The New York Times. "Er is ook interesse uit de VS en in ons land om een documentaire over mijn leven te maken", aldus Vervoort. (br.hln)
Stress over het perfecte cadeau? Waarom dat niet nodig is
Stress over het perfecte cadeau? Waarom dat niet nodig is
Ook al paniekerig aan het rondzoeken welke cadeaus je nú weer moet kopen voor je familie? Stop met stressen, want volgens een nieuwe studie maakt het helemaal niet zoveel uit wat je geeft. Een zorgvuldig uitgezocht cadeau of een last minute snel gevonden presentje? Geschenken krijgen vinden we altijd leuk.
Heb je nog niet meteen het perfecte kerstcadeau gevonden voor je broer, schoonvader of oma, begin dan niet te panikeren. Onderzoekers argumenteren dat het probleeem met de zoektocht naar het "perfecte" geschenk is dat de gever focust op het moment waarop het cadeaupapier van het pakje wordt gescheurd.
In plaats van na te denken wat een cadeau op langere termijn voor iemand kan opleveren, stellen we ons vooral de reactie voor van de persoon in kwestie die het pakje openscheurt. En hoewel het natuurlijk bevredigend is om de grote glimlach op het gezicht te zien van je familielid als die dat speciale cadeau opent waar jij weken naar gezocht hebt, zal hij of zij op lange termijn net zo blij zijn met iets dat je twee dagen op voorhand nog snel gekocht hebt.
In plaats van stil te staan bij het grote uitpakmoment, denken we beter aan spullen die daarna ook nog van pas komen, tippen de onderzoekers. Een paar wollen sloefen zijn niet meteen een sexy cadeau, maar de persoon aan wie je het gaf zal er wel een winter lang plezier van hebben. Slotconclusie: mensen houden ervan om cadeautjes te krijgen. Maak je er niet te druk in als je niet het perfecte cadeau vindt, want als het met plezier is gegeven, maakt het allemaal weinig uit.
Het kan nogal schrikken zijn wanneer je bedpartner plots in het midden van de nacht een monoloog begint af te steken. Of misschien ben je zelf een nachelijke babbelkous? Maar hoe komt het eigenlijk dat we praten in onze slaap? En kan je er iets aan doen?
Praten in je slaap is een soort van slaapstoornis die tijdens iedere fase van de slaap kan voorkomen. Het kan de vorm aannemen van een ingewikkelde conversatie of monoloog, maar het kan ook totale nonsens of wat gemompel zijn.
Hoe komt het? Wanneer iemand praat in zijn slaap, kan dat wijzen op een diepgewortelde slaapstoornis zoals apneu (ademstilstand tijdens de slaap), nachtmerries, REM-slaap stoornissen (wanneer je een droom naspeelt door te bewegen) of sexsomnia (dat spreekt voor zich).
Het kan echter ook voorkomen bij koorts, stress of een tekort aan slaap, als je lijdt aan een depressie of alcohol of drugs gebruikt hebt voor het slapengaan.
Daarnaast wijzen onderzoekers ook op de stoffen glycine en gamma-aminoboterzuur die vrijkomen in onze hersenen om ons lichaam tijdelijk te verlammen 's nachts. Bij de meeste mensen zorgt dat er ook voor dat de stembanden uitgeschakeld worden, maar dat is niet bij iedereen het geval. Daardoor brengen ze dingen naar buiten die in hun hersenen afspelen, meestal onsamenhangende zinnen en woorden.
Zijn er risico's? Wanneer praten in je slaap ervoor zorgt dat je overdag minder goed functioneert of dat er strubbelingen in relatie optreden, is het aangeraden om een specialist te raadplegen. Daarnaast kan het ook een tekort aan slaap veroorzaken, iets dat op termijn kan leiden tot hart- en vaatziektes, diabetes en obesitas.
In feite is alles dat iemands slaap verstoort problematisch. Af en toe eens praten in je slaap is uiteraard geen reden om je zorgen te maken, maar als het praten erg luid is en vaker voorkomt kan het een voorbode zijn van een dieperliggende slaapstoornis.
Kan je het behandelen? Een manier om je praatgrage partner het zwijgen op te leggen, is om goede slaapgewoontes aan te leren. Probeer steeds op hetzelfde tijdstip te gaan slapen en op te staan en streef naar zeven tot negen uren slaap per nacht. Minder alcoholische dranken nuttigen voor het slapengaan kan ook helpen. (br.hln)
Babyboom! Nog een derde olifant zwanger in Planckendael
Babyboom! Nog een derde olifant zwanger in Planckendael
Geen twee zonder drie. Nadat Planckendael de voorbije twee dagen bekendmaakte dat olifanten Kai-Mook en May Tagu zwanger waren, liet het dierenpark vandaag weten dat ook Phyo Phyo zwanger is. Een heuse babyboom dus. Olifantenstier Chang wordt binnen anderhalf tot twee jaar dus driemaal papa kort na elkaar.
Planckendael maakte maandag al de zwangerschap van de 7 jaar oude Kai-Mook bekend, gisteren volgde het nieuws over May Tagu (9) en vandaag pakt het dierenpark dus voor de derde dag op rij uit met de aankondiging van een te verwachten olifantenbaby.
Kai-Mook zelf was in 2009 - toen nog in de Antwerpse Zoo - de eerste Aziatische olifant die in België geboren werd. Voor Kai-Mook is het nu de eerste zwangerschap, May Tagu verloor vorig jaar nog haar baby Q dat erg verzwakt ter wereld was gekomen. Phyo Phyo beviel eveneens vorig jaar nog van vrouwtje Qiyo, dat het wel goed stelt.
"Papa Chang heeft zijn werk heel goed gedaan", zei een van de verzorgers op de Facebookpagina van het park. "Binnenkort verwachten we hier drie kleine baby's in onze olifantenkudde, die dus sterk zal aangroeien. Dat is erg belangrijk, want olifanten leren vooral veel van elkaar en we gaan ervoor zorgen dat ze dat ook hier zullen kunnen. We hebben voldoende plaats voor alle olifanten en zijn erop voorbereid. Het belooft natuurlijk wel een zwaar jaar te worden voor de verzorgers, maar we zijn enorm verheugd." (br.hln)
In vijf jaar tijd zijn 11.665 verkrachtingsdossiers geseponeerd - of 1 op de 2. De voornaamste oorzaken zijn een gebrek aan bewijs en daders die niet kunnen worden geïdentificeerd.
Het aantal verkrachtingszaken dat parketten verticaal klasseren, daalt jaar na jaar. Toch werd tussen 2010 en 2015 nog 50,21 procent van de zaken geseponeerd. Dat blijkt uit cijfers van justitieminister Koen Geens (CD&V), die Open Vld-Kamerlid Nele Lijnen opvroeg.
In 60 procent van die gevallen werd het dossier geseponeerd omdat er niet genoeg bewijzen waren, bij 16 procent van de zaken gebeurde dat omdat de dader onbekend bleef. 140 dossiers werden ook geklasseerd omdat er te weinig recherchecapaciteit was bij de politie.
Te weinig kennis Volgens Danièle Zucker, doctor in de Psychologie en gespecialiseerd in seksueel geweld, moet er heel wat veranderen om ervoor te zorgen dat minder verkrachtingen zonder gevolg blijven. "Meestal is er te weinig kennis. Zowel bij de spoeddiensten die de eerste vaststellingen doen, als bij politiemensen die de zaak behandelen, als bij de parketten", aldus Zucker. "Elke dag dienen tien slachtoffers in ons land een klacht in, terwijl er in werkelijkheid nog veel meer verkrachtingen gebeuren: dagelijks 80 tot 100. Veel slachtoffers zijn bang om aangifte te doen en hebben het gevoel dat het toch niks zal teweegbrengen."
Lichte straf Ook het aantal veroordelingen neemt jaar na jaar af. "Als een dader dan toch voor de rechtbank moet verschijnen, komt hij er nog al te vaak vanaf met een lichte straf", zegt Zucker nog. "Verkrachting wordt nog steeds te weinig ernstig genomen." (br.hln)
Voortvluchtige verkrachter (31) slaat opnieuw toe bij zelfde vrouw (29)
Voortvluchtige verkrachter (31) slaat opnieuw toe bij zelfde vrouw (29)
Vorig jaar in november verkrachtte de 31-jarige Wim K. uit Lommel een inmiddels 29-jarige vrouw. Daarvoor kreeg hij een effectieve celstraf, er loopt een aanhoudingsmandaat tegen hem. Vorige week sloeg hij opnieuw toe bij hetzelfde slachtoffer. Politie en gerecht zijn op zoek naar de man, die waarschijnlijk in Nederland verblijft. Dat meldt Het Belang van Limburg.
Op 30 september werd Wim K. veroordeeld voor de gruwelijke verkrachting van een intussen 29-jarige vrouw uit Lommel. In november vorig jaar sloot hij het slachtoffer op in zijn slaapkamer, boeide haar met trekbandjes rond haar enkels en polsen, ketende haar vast aan zijn bed om knipte haar broek open. Daarna verkrachtte hij haar.
Bij verstek veroordeeld De rechter veroordeelde Wim K. bij verstek tot vijf jaar cel. Ook werd hij vijf jaar uit zijn rechten ontzet. De man daagde niet op voor zijn proces en liet zich ook niet door een advocaat vertegenwoordigen. Bij de veroordeling werd een onmiddellijk aanhoudingsbevel uitgesproken omdat het gerecht vreesde dat de man op de vlucht zou slaan. Toen de politie hem wilde arresteren, bleek hij verdwenen.
Nadat een opsporingsbericht werd verspreid, werd de Lommelaar de voorbije zomer in Nederland aangetroffen. Hij kon daar echter wettelijk niet aangehouden worden. Na zijn veroordeling in september dook hij weer onder.
Maar terwijl de politie naar de man op zoek was, sloeg hij opnieuw toe. Vorige week pleegde hij weer ernstige zedenfeiten, bij dezelfde vrouw nog wel.
Ondergedoken in Nederland? Er is nu een nieuw onderzoek geopend, de man staat internationaal geseind en de Nederlandse autoriteiten zijn op de hoogte gebracht van de nieuwe zedenfeiten. Het gerecht vermoedt immers dat de Lommelaar opnieuw in Nederland ondergedoken is.
Vlak voor hij verdween, droeg Wim K. een zwarte jas, een zwarte jeansbroek en donkere schoenen en had hij een rugzak bij. Zijn haren zouden nu langer zijn dan op de foto. (br.hln)
Heroïneverslaafde, dakloze dief wordt dankzij de liefde voor een gewond katje miljonair. Mocht Disney het verzinnen, je gelooft het niet. En toch is dat het waargebeurde levensverhaal van de Brit James Bowen. Zes boeken schreef hij al over zijn leven en het werden stuk voor stuk bestsellers. Het eerste, 'A Street Cat Named Bob', is nu verfilmd en komt op 21 december bij ons in de zalen.
James Bowen is achttien wanneer hij in 1997 uit Australië, waar hij met zijn moeder woonde, terugkeert naar zijn geboortegrond Engeland. De jonge goth - zwarte kleren, bleek vel, zwaar gemoed - trekt in bij zijn zus, krijgt ruzie met zijn schoonbroer en belandt op de straten van Londen. Een ellendig leven, zeker als je ADHD hebt en manisch depressief bent. Troost vindt hij in heroïne, wat zijn leven natuurlijk alleen maar ellendiger maakt. Bowen gaat stelen, vooral in Marks & Spencer, en verkoopt de spullen om drugs te scoren. Tot hij wordt gearresteerd. Hij wordt niet opgesloten, maar moet een ontwenningscursus volgen. Hij krijgt, na tien jaar dakloosheid, ook een appartement toegewezen. De heroïne vervangt hij door methadon, het stelen door gitaarspelen op straat.
Bestseller
Op een avond zit er een rosse kat te janken aan de deur van zijn appartement. Bowen neemt de kater in huis, noemt hem Bob - naar Killer Bob uit de tv-serie 'Twin Peaks' - en neemt de poes ook mee als hij bij Covent Garden en Picadilly Circus gaat busken. Met Bob erbij ligt er niet alleen meer geld in de pet van Bowen, de zorg voor het beest geeft zijn leven ook richting. Hij raakt zelfs van de methadon af. Filmpjes van het aandoenlijke duo - Bob zit meestal op Bowens schouder - verschijnen nu op YouTube. Toeristen willen met het stel op de foto, Bob heeft zelfs geleerd om hen high fives te geven. In Londen kent bijna iedereen de twee nu.
En daarom staat er plots een literair agent voor de deur van de ex-dakloze. Of hij van zijn levensverhaal geen boek wil maken? Ja dus. (br.hln)
Goed nieuws uit dierenpark Planckendael. Op Twitter maakt het park bekend dat olifant Kai-Mook mama wordt. Morgen geeft Planckendael meer informatie.
Kai-Mook werd op 17 mei 2009 geboren in de Antwerpse Zoo en verblijft sinds later dat jaar in Planckendael. De Aziatische olifant was de eerste olifant die in België werd geboren.
De babyolifant werd Kai-Mook genoemd, wat volgens de zoo in het Thais 'parel' zou betekenen. De naam werd pas drie dagen na de geboorte bekendgemaakt, zeker was dat de naam met de letter k zou beginnen aangezien elk dier geboren in 2009 in de zoo van Antwerpen, een naam krijgt die met de letter k begint.
Volgens sommige bronnen zou de naam echter 'kip' betekenen en moest de naam Khai-Mook zijn. Het publiek kon voorstellen doen tot een naam.
De geboorte kreeg uitgebreide media-aandacht. Een door de zoo speciaal opgezette website om de geboorte live te volgen telde in het weekend van de geboorte 1,2 miljoen bezoekers. Ook werden er in de stad enkele grote schermen opgezet, waarop de bevalling live was te volgen. De verzorgers gaven commentaar bij de beelden. (br.hln)
Ze denkt dat het om een aangespoelde walvis gaat. Tot ze er naartoe wandelt
Ze denkt dat het om een aangespoelde walvis gaat. Tot ze er naartoe wandelt
Na de recente aardbeving in Nieuw-Zeeland vindt Melissa Doubleday dit zonderlinge object op het strand. Ze denkt eerst dat het een walvis is. Wanneer ze het aangespoelde voorwerp van naderbij bekijkt, slaat de twijfel toe. Wat is dit in godsnaam?
Doubleday heeft het raadselachtige object dat bedekt is met zeepokken aangetroffen op het strand van Muriwai nabij de stad Auckland op het Noordereiland. Ze neemt er een foto van die ze op 9 december op Facebook post. "Weet iemand wat dit is?", schrijft ze erbij.
Op social media is het debat ondertussen in alle hevigheid losgebarsten. "Dit is een zeemonster", beweert Nick Vitasovich. "Is het misschien een tijdscapsule van buitenaardse wezens?", vraagt Kathleen Kerr zich af. "Wow, wat een vondst! Geen idee wat het is", schrijft een andere gebruiker. Anderen suggereren dat het mogelijk om drijfhout gaat dat bedekt is met zeepokken. (br.hln)
Deze vrouw bleek vijf weken na haar begrafenis nog te leven
Deze vrouw bleek vijf weken na haar begrafenis nog te leven
Haar verhaal klinkt een beetje als het scenario voor een griezelfilm, maar voor Whitney Wheeler (29) en haar familie uit de Amerikaanse staat North Carolina was het werkelijkheid. Toen de jonge vrouw betrokken raakte bij een ernstig verkeersongeval werd ze net als vijf andere dodelijke slachtoffers begraven. Alleen, ze bleek helemaal niet dood te zijn.
Het ongeval gebeurde exact tien jaar geleden, maar Whitney heeft het er nog altijd heel moeilijk mee. Ze zat in 2006 in haar eerste jaar aan de universiteit van Indiana, toen de bus waarin ze met nog negen andere studenten zat, werd aangereden door een tractor. "Toen de hulpdiensten ter plaatse kwamen, was ik één van de vier overlevenden. Ik was wel in kritieke toestand: ik had een hoofdwonde en heel wat van mijn botten waren gebroken", vertelt ze.
Identiteitskaart Voor ze naar het ziekenhuis 480 kilometer verderop werd gebracht, raapten de hulpverleners een handtas op die naast haar lag. De identiteitskaart leek te kloppen: lengte, bouw, haarstijl. In de chaos werd gewoon aangenomen dat ze Laura Van Ryn (22) was, één van de andere inzittenden. De handtas van Whitney lag bij Laura en daardoor werd ervan uitgegaan dat zij Whitney was.
Zus Carly (nu 31) ging naar dezelfde universiteit en hoorde het nieuws van het ongeval als eerste. Ze belde haar moeder Colleen in Michigan, maar geen van beide vrouwen wist toen al wat er precies was gebeurd. Tot Colleen later die avond een telefoontje kreeg dat Whitney gestorven was. Die bracht op haar beurt vader Newell (63) op de hoogte, die in het buitenland was.
Lichaam De familie van Whitney en haar vriend Matt besloten niet naar haar lichaam te gaan kijken, omdat ze zich haar niet op die manier wilden herinneren. Vier dagen later werd ze begraven. Maar wat ze niet wisten, was dat Whitney op dat moment eigenlijk in coma lag in het ziekenhuis. En dat de familie van Laura onwetend aan haar bed zat te bidden dat ze het zou halen.
De familie van Laura had ook geen idee van de identiteitswissel. "We leken op elkaar en ik was helemaal opgezwollen en onherkenbaar", vertelt Whitney. "En toen ik enkele weken later bij bewustzijn kwam, was ik er nog altijd erg aan toe en kon ik niet communiceren."
Tanden Tot de zus van Laura - Lisa (nu 37) - vijf weken na de crash opeens zag dat Whitney's tanden anders waren dan die van haar zus. "Het ziekenhuis haalde er de gebitsgegevens van Laura bij en vroegen me om mijn naam te schrijven. Toen ik 'Whitney' op het papiertje krabbelde, stortten de familieleden van Laura in. Ze beseften opeens dat ze hun dochter, zus en vriendin kwijt waren."
Toen de familie van Whitney op de hoogte werd gebracht, dacht die eerst dat het om een misselijkmakende grap ging. Maar ze reden toch naar het ziekenhuis en daar wisten ze met hun blijdschap opeens geen blijf. "Ze vertelden me over het ongeval, maar wachtten met de details. Op dat ogenblik kon ik het nog niet aan", zegt Whitney nog altijd aangedaan.
Opgraven De familie van Laura liet het lichaam van de jonge vrouw opgraven en opnieuw begraven. Whitney zelf lag nog drie maanden in het ziekenhuis, maar ging het volgende schooljaar weer naar de universiteit. "Dat was niet eenvoudig", vertelt ze nog. "Iedereen staarde me aan en ik leed bovendien aan een schuldgevoel. Omdat ik de crash overleefd had en zes anderen niet."
In 2010 trouwde ze met Matt (29), in de kerk waar haar begrafenis het jaar ervoor had plaatsgevonden. Zo kon ze de trieste herinneringen vervangen door blije. Intussen heeft het koppel drie kinderen: Zachary (4), Rebecca (2) en Samantha (22 maanden). "Ik heb nog altijd contact met de familie van Laura. Ze zeggen dat het een troost is, hoewel ik denk dat het niet makkelijk moet zijn om mij te zien verder gaan met mijn leven, wetende dat hun dochter en zus er niet meer is." (br.hln)
Zo maak je een Thaise groene curry (volgens een échte Thaise topchef)
Zo maak je een Thaise groene curry (volgens een échte Thaise topchef)
Fans van de Thaise keuken, opgelet! Topchef Prayong Khundongling, de ster van het vijfsterrenrestaurant in het Lebua Hotel, heeft zijn recept voor dé Thaise groene curry verklapt.
Het geheim van een goede curry is eigenlijk niet zo moeilijk: Prayong vertelt dat het allemaal begint met een tripje naar de Aziatische winkel. Goede ingrediënten, waaronder een uitstekende currypasta, zijn immers het belangrijkste.
Werkwijze: Bak de currypasta aan in de olie en voeg de helft van de kokosmelk toe. Laat inkoken en voeg dan het lamsvlees en de aubergine toe en laat pruttelen. Als het vlees zacht is, kruid je met palmsuiker en vissaus. Roer er daarna de chili, limoenblaadjes en basilicum door. Haal van het vuur en dien op met gewone rijst. (br.hln)
Franse boeren komen met een wel heel sexy kalender
Franse boeren komen met een wel heel sexy kalender
Bij het woord 'boer' krijgen wij spontaan visies van Gerrit Callewaert uit In De Gloria, maar in het echt zijn de mannen in dat beroep duidelijk een stuk fitter en sexyer. Dat bewijst deze stomende 'calendrier des agriculteurs' voor 2017 wel.
Wie nog op jacht is naar een kerstcadeau voor iemand die mannelijk schoon apprecieert, kan stoppen met zoeken. De Franse boeren uit de streek van Normandië, de Provence, de Champagne en Picardië zijn immers in de voetsporen getreden van brandweermannen en hebben een stomende bijna-naaktkalender op de markt gebracht. En ze mogen dan wel geen uniform hebben, dat maakt de beelden er niet minder sexy om.
Fotograaf van dienst was de Fransman Fred Goudon, die dit jaar ook al verantwoordelijk was voor de 'kalender van judoka's & kittens' (ook zeker het bekijken waard). Met de kalender wil hij aandacht vragen voor het harde werk dat de boeren elke dag uitvoeren. "Het is een ode aan een vergeten beroep dat vaak niet gewaardeerd wordt", aldus Goudon. "Alle modellen willen hun werk en hun toewijding promoten. Ze hebben een harde job en moeten elke dag keihard werken."
Goudon benadrukt ook dat hij de foto's zo realistisch mogelijk wilde maken, al vermoeden we dat de mannen toch minder kleren aanhebben dan anders. In de kalender poseren ze steevast halfnaakt in hun habitat, vaak met boerderijdieren erbij (er is zelfs een biggetje aanwezig). Wie de kerels graag aan zijn eigen muur hangt, kan een exemplaar kopen via Amazon. (br.hln)
Het recent ontdekte schilderij 'Squelette arrêtant masques', van de Belgsiche expressionist James Ensor, is vandaag voor een recordbedrag van 7,4 miljoen euro geveild bij Sotheby's. Het schilderij was begin november ontdekt in Oostende. Vooraf was het werk geschat op een waarden tussen één en anderhalf miljoen euro. Volgens veilinghuis Sotheby's is dat het hoogste bedrag dat ooit voor een werk van Ensor is gegeven. 'Squelette arrêtant masques' dateert uit 1891 en werd nog maar recent ontdekt, nadat het een kleine eeuw in het bezit van dezelfde familie was gebleven.
Het is een olieverf op doek van 33 op 55 centimeter. Centraal staat een gemaskerd personage dat door twee geraamten wordt aangehouden, een rijkswachter en een militair. Rechts onderaan is het getekend en gedateerd met 'Ensor 91'. Links staan twee maskers, waaronder een Japans nômasker en een carnavalsmasker. Rechts staan drie figuren, onder anderen een pierrot
Uitstekend bewaard
Het meesterwerk is uitstekend bewaard gebleven. De felle kleuren, de grijze Oostendse lucht, de gemaskerde personages en het skelet met de hoge hoed maken het meteen herkenbaar als een echte Ensor. De hypothese luidt dat het skelet een zelfportret is van Ensor, die geobsedeerd was door de dood. Rondom het skelet bevinden zich nog zeven kleurrijke gemaskerde figuren.
Het onderwerp van het olieverfschilderij is mogelijk de opstand aan de Université Libre de Bruxelles in 1891 tussen de atheïstische facties, die open stonden voor een wetenschappelijke aanpak, en de deïstische facties. "De onpopulaire rector zette de politie in tegen de heethoofden en de verbitterde studenten die betoogden voor de vrijheid van de wetenschap", zegt Sotheby's. "Ensor leunde aan bij deze vooral liberale en linkse intellectuelen en hoogstwaarschijnlijk wilde hij, als rebel in hart en nieren, zijn standpunt kenbaar maken."
Geschat op anderhalf miljoen
Hoewel Emile Verhaeren al in 1908 over het werk schreef, had niemand het ooit gezien. De enigen die Squelette arrêtant masques konden bewonderen, waren intimi van de familie Serruys, die het schilderij van Ensor had gekregen. Ensorspecialist Xavier Tricot denkt dat de familie het werk in 1922 had verworven.
Bij de aankondiging van de veiling in Parijs, werd de waarde van het werk gescshat tussen één en anderhalf miljoen euro. Het is nu voor 7.357.500 euro (inclusief veilingkosten) geveild in Parijs. Volgens veilinghuis Sotheby's is dat het hoogste bedrag dat ooit voor een werk van Ensor is gegeven. (br.hln)
FILMOPNAMES TOVEREN BEGIJNHOFSTRAAT OM TOT KERSTDECOR
"Kijk, het heeft gesneeuwd." Kinderen wisten gisteren even niet wat ze zagen, toen er in de Begijnhofstraat na school plots een wit poedertapijt lag. De straat vormt het decor voor opnames van de kinderfilm 'Heksje Lilly', een Duits-Belgische co-productie die met Kerstmis 2017 in de bioscoop komt.
"We hebben twee dagen gewerkt om dit stukje Lier om te toveren tot een kerstdecor met sneeuw", zegt een lid van de filmcrew. "De kinderen denken dat het echte sneeuw is. En de bewoners vinden de kerstdecoratie zo mooi dat ze vragen om het te laten hangen. Helaas moeten wij vrijdag (vandaag) alles afbreken en de sneeuw met een bladblazer opruimen."
Feeëriek
Het café Het Belofte Land Herberg is voor de filmopnames omgedoopt tot 'Restaurant zur Mühle; het Zimmerhotel noemt 'De Post'. Ook de huizen kregen een kerstdecor met reuzengrote kerstmannen die de gevels opkruipen, lichtgevende sterren en veel lichtjes. De Gevangenenpoort is gedecoreerd met twee immens grote kerstbomen met glinsterende kerstbollen.
De crew van Heksje Lilly heeft zich dan ook uit de naad gewerkt om alles zo feeëriek mogelijk te laten ogen. In de kinderfilm speelt de 11-jarige Hedda Erlebach uit Duitsland de hoofdrol. Er spelen geen Belgische acteurs mee. Over 'Heksje Lilly' zijn er verschillende boeken en al twee films verschenen.
Het verhaal gaat over een doodnormaal meisje dat plots een magisch boek op haar kamer vindt en leert toveren. De film wordt in december 2017 in de zalen verwacht. (br.hln)
Niemand wilde Collette een baan geven en daarom startte ze haar eigen koekjesbedrijf
Niemand wilde Collette een baan geven en daarom startte ze haar eigen koekjesbedrijf. De bestellingen zijn niet bij te houden
'Speciale koekjes van een speciaal meisje': dat is wat er op de verpakking staat van de koekjes die Collette Divitto (26) maakt in haar eigen bedrijfje. Omdat de jonge vrouw met het syndroom van Down uit Boston overal de deur kreeg als ze solliciteerde, besloot ze het heft in eigen handen te nemen. En met succes, want haar koekjesbedrijf heeft intussen meer dan 25.000 bestellingen binnen van over heel Amerika.
Het begon nochtans allemaal heel klein, in haar eigen keuken en met haar eigen recept voor koekjes met stukjes chocolade erin. Dat zette ze op punt en met de hulp van familie en vrienden ontwierp ze een website en leerde ze de basisprincipes van een boekhouding. En daarop bood ze haar koekjes te koop aan.
Haar verhaal kreeg aandacht in de lokale media en werd opgepikt door een grote Amerikaanse zender. Wat volgde, had ze nooit kunnen voorzien: het hele land raakte gecharmeerd en Collettey's Cookies was opeens hotter dan hot. En de bestellingen begonnen binnen te stromen. De teller staat voorlopig op 25.000. "Ik heb de laatste tijd geen oog dichtgedaan", vertelt ze zelf. "Ik sta te kijken van de steun die ik van iedereen krijg."
Hulp Met de hulp van haar allereerste klant - Golden Goose Market - heeft ze intussen industriële machines en enkele helpende handen ter beschikking om haar koekjes te maken. En dat zijn er honderden per dag, die meteen worden ingepakt en verscheept naar de klanten. Maar Collette hoopt snel écht personeel te kunnen aanwerven en het liefste andere mensen met een beperking.
Haar moeder is alvast supertrots. "Ze is zo sterk", aldus Rosemary Alfredo. "Deuren gingen dicht voor haar, maar ze vond een manier om zelf een andere deur te openen en die heeft misschien nog wel veel meer voor haar in petto."
Droom "Dat is echt geweldig", vult zus Blake aan. "Maar het gaat niet om Collettes droom alleen. We willen ook aandacht vragen voor het feit dat iedereen die een job wíl er ook één zou moeten kunnen krijgen." (br.hln)
Onder hoogspanning: ben jij ook statisch geladen? Dit kan je eraan doen
Onder hoogspanning: ben jij ook statisch geladen? Dit kan je eraan doen
Schrik jij je ook een hoedje als je plots een schok van jewelste krijgt wanneer je de auto uitstapt? Knettert het tussen jou en je lief - letterlijk? Of maakt je huisdier zich snel uit de voeten wanneer dat vriendelijk bedoelde aaitje plots een opdonder blijkt te zijn? De winter is in het land, en dat zullen we geweten hebben.
Statische elektriciteit ontstaat wanneer isolerende materialen in contact komen met elkaar. Wanneer jij de hele dag op je bureaustoel zit te schuifelen, zorgen de stof van je broek en je stoel voor wrijving, waardoor je elektrisch opgeladen wordt. Normaal vloeit die elektrische lading meteen de aarde in, maar soms lukt dat niet. Zodra je dan een geleidend voorwerp aanraakt, zoals bijvoorbeeld de deurknop, iemand anders of je huisdier, ontstaat er een ontlading.
Erger in de winter Hoe komt het dat we dit in de winter vaker hebben? Heel simpel: droge lucht is één van de grootste oorzaken van statische elektriciteit en in de winter is de luchtvochtigheid nu eenmaal lager dan in de zomer. Bovendien hebben we het allemaal graag behaaglijk warm, wat betekent dat de verwarming meestal op volle toeren draait, en ook dat zorgt ervoor dat de lucht droger wordt.
Bij de één wel, de ander niet Ook heeft niet iedereen er even veel last van. Dat komt omdat onze huidweerstand bij iedereen verschillend is. Heb jij een droge huid? Dan heb je sneller last van schokjes dan iemand met een vette huid. Dat komt omdat je huid een hogere weerstand heeft, waardoor de elektrische lading niet snel een uitweg vindt. Daarnaast speelt ook je kledij een rol. Synthetische stoffen zijn geen goed idee, terwijl natuurlijke materialen het knetteren tot een minimum beperken.
Wat kan je doen?
* draag kledij die gemaakt is van natuurlijke materialen en kies voor schoenen met een leren in plaats van rubberen zool.
* plaats bakjes met water op de verwarming om de luchtvochtigheid te verhogen.
* denk eraan om eerst even te 'aarden': raak eerst iets van hout of een ander niet-geleidend materiaal aan voor je metaal vastneemt.
* last van schokken in de auto? Blijf de portierdeur bij het metaal vasthouden terwijl je één voet op de grond zet. Zo ontladen de auto en jijzelf tegelijkertijd en zal je geen schok meer voelen bij het uitstappen.
* wil maar niets baten? Dan kan je overwegen om een antistatische sleutelhanger aan te schaffen. Die bevat een neonlampje dat de sterkte van de ladingoverdracht danig vermindert, waardoor je die statische lading kwijtraakt zonder een schok te krijgen. (br.hln)
Wat je nu al kan doen om je kerstboom langer mooi te houden
Wat je nu al kan doen om je kerstboom langer mooi te houden
Hoe mooi je kerstboom ook is tijdens de aankoop, wie zijn boom niet goed verzorgt, zit al snel met een bruin geval opgescheept waarvan de naalden bij de vleet uitvallen. Wij vroegen enkele tips aan de experts van kerstboombedrijf Pieter-Jan Porters.
1. Zaag een stuk(je) van de stam af "Wie voor een gekapte boom kiest, dient die eigenlijk hetzelfde te behandelen als snijbloemen. Het sap snijdt de stam af, waardoor de boom minder water kan opnemen. Door net zoals bij bloemen een stukje van - de stam en niet de stengel in dit geval - af te snijden, los je dit probleem zo op."
2. Laat de boom acclimatiseren "De meeste mensen zetten hun kerstboom na aankoop meteen in hun living, waar het vaak gemiddeld 22 graden is. Aangezien de boom uit een veel koudere omgeving komt, riskeer je zo een snel afstervende kerstboom. Laat je boom dus eerst een dag of twee acclimatiseren in een ruimte waar het tien of vijftien graden is (pakweg de garage of kelder), zodat hij zich rustig aan de warmte binnen kan aanpassen."
3. Geef genoeg water "Een kerstboom heeft heel wat water nodig, en hoe groter hij is hoe meer dat is. Gemiddeld heeft een boom binnen een drietal liter per week nodig. Zo blijft de groene kleur langer behouden en blijven de takken mooier rechtstaan."
Daarnaast hangt het er ook vanaf welke soort boom je koopt. Nordmann kerstbomen blijven veruit het langste mooi (br.hln)
