MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

I) INLEIDING

Kijk, dat is, beste mensen, wat t Pallieterke van elk ander stuk bedrukt papier doet verschillen. Het schrijft niet alleen lijk iemand met dinges aan zijn lijf, het heeft ook een memorie als een olifant. En vooral; niet te vergeten : het heeft daarnaast ook veel gezond boerenverstand. Een beetje zoals die oude weersreuk van een tijdeke terug in TSCHELDT :t

t Oog van de boer doet meer dan zijn beide handen

Wat we vandaag meemaken is de desinte-gratie van de kunstmatige staat Syrië. De front-lijnen waar de vechtende partijen zich vast-gereden hebben, vallen niet toevallig min of meer samen met de grenzen van de histori-sche componenten van Syrië. In het noorden zijn dat, naast enkele Koerdische gebieden, de historisch Osmaanse provincies Zor en Aleppo, met een overwegend soennitische bevolking. In het zuiden is dat de provincie van Damascus, die trouwens meer met de oude provin-cies Berg Libanon en Beiroet samenhangt. Er zit meer dan alleen maar religie achter dat precies de Hezbollah vanuit Libanon het Syrische leger ter hulp snelde, net zoals het geen toeval is dat Aleppo tegenwoordig zon beetje als hoofdstad voor de rebellen fungeert. Een vergelijking met de probleemstaat Libië valt moeilijk te onderdrukken: de tegenstelling Tripoli/Benghazi verhoudt zich tot de tegenstelling Damascus/Aleppo. De situatie zou al een pak gemakkelijker worden als Bashar al-Assad zich tevreden zou kunnen stellen met een staat Damascus, de rebellen met een staat Aleppo-Zor, en de internationale gemeenschap met een tweedeling van Syrië. Dat laatste zal echter een taboe te ver zijn, zeker voor Frankrijk dat zich nochtans graag op de borst klopt dat het zich zorgen maakt over de Syrische burgerbevolking. We laten het aan de fantasie van de lezer over wat Guy Verhofstadt en Elio di Rupo van zon oplossing zouden denken.

III SLOT

JaJa, die Koloniale Mogendheden van weleer Zij hadden de lusten, en wij zitten met de brokken. Heel Afrika doet denken aan een vergeten weide vol met oude koeienvlaaien. Of liever, aan een die lollig denkt te zijn met het raadselke : t is geel, en als ge der op trapt wordt het rood. Ra Ra, wat is dat? Hi Hi, dagge da nie en wêt! n Piperkuikentje, verdorie!

Voor Syrië blijft dan nog het probleem van die gaspijp die van uit Qatar gas zou pompen naar Europa, zodat Moedertje Russia vriendelijk zou kunnen bedankt worden. Of is er een andere reden waarom Vladimir dwars ligt?

En de Zwarte Duivel uit Amerika. Heeft die ineens schrik gekregen van zijn eigen schaduw? Waar blijven nu die loslopende bodybags, nog even voor het slapengaan?

De kolonialen hebben met de liniaal en de zweep al deze volkeren gedeeld of samengevoegd, in de vaste overtuiging dat het toch maar wilden waren. Maar, net als bij ons, kruipt het bloed waar het niet kan gaan. De zeldzame Paters en/of zusterkes die daar nu nog werken zijn de laatste werkers in de boomgaard des Heren. Na hen gaat de boel dicht. Na hen blijven alleen de koeienvlaaien. Want de hoopjes met kamelenmest zijn bijeen geharkt om gedroogd te worden voor winterse brandstof. Net alsof er nooit geen beschaving werd aangebracht, andere dan die van de Kalashnikoov, het syntex en sedert kort, nu het sarin.

JaJa, ons aller Pallieterke is gewoon een must, omdat het altijd naar de kern der dingen gaat.