I) INLEIDING
O! U las in de titel hierboven de bocht van Bracke, waar er dan
eigenlijk had moeten staan de dubbele bocht. Want met één bocht van 90° had het
debacle nog erger geweest, want dan was hij
gewoon in het decor terecht gekomen. Maar het was een bocht van 180° dus
rücksichtlos in de tegengestelde richting. Een horizontale salrto
mortale, als U het mij vraagt, een dodensprong. Van Minder België, naar
méér België. Echt de ultieme poging om de kop uit de strop te krijgen van het
aanstormende cordon sanitaire. Memorabel. Echt memorabel.
Het was dus niet zo maar wat bochtenwerk die ik bedoelde in de titel,
maar bocht
in de ambachtelijke sfeer, in de zin van hij verkoopt bocht, brol. De
brol van Bracke.
*
Maar wat wilt U. Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. En
voor deze Bracke is de tijd van gaan gekomen. Zijn naamgenoten, het hondenras
van de Duitse Bracke, zijn prachtige honden, maar de dag dat ze hun Meester in
de hand bijten, krijgen ze een spuitje.
Bartje heeft gedurende jaren zò zijn best gedaan, om met de overschotjes
van de Grote Staatsman Schiltz een nieuw partijtje in elkaar te knutselen. Wat
hem dan nog, met de gulp van Mter Burger uit Izegtim is gelukt ook. En hoe! Hij
en zijn mannen joegen zelfs het Koninkrijk de stuipen op het lijf, toen gans
Vlaanderen ipv Rood, ineens tot ieders grootste verwondering, Geel-Zwart begon
te kleuren. Op slag was de gedoodverfde Vader des Vaderlads, het stemmenkanon
Leterme, de Ieperse ACW-heraut, gewroken. Weg Leterme, en zelfs weg CVP. Beiden
zouden het nooit meer te boven komen. Gelukkig maar. Met de Splinternieuwe
Vlaamse Alliantie zouden we eens zien wat we zouden zien!
*
Maar we zagen niets. Bartje droop af, of werd afgedropen, om het even,
de Vlaamse stemmen bleken verloren leeggoed te zijn en de droom was over. Na
451 dagen was er op een mooie zonnige dag, ineens de Regering Di Jeanetto, en
nog wat later kregen we een tweede homo als koning. Het Land was gered! Vive le
Roi et son femme!
Als troostprijs dan maar Burgemeester geworden. Moet kunnen. Even
terugtrekken, om dan des te feller te kunnen aanvallen. Bart doet het goed,
maar wordt voortdurend in de wielen gereden. Moet ook kunnen. En daar is nu
plots de Moeder Aller Verkiezingen in aantocht. Het land houdt de adem in. Bart
zal nu wel klaarkomen! Hoera! Maar dat is zonder de Gentse verliezer gerekend die
met de gulp van Daniel Termont Dolf heeft moeten onderspitten. Die blijft,
spijts die nederlaag, toch een gevierd BV?! Bartje burgemeestert voort, en het
wordt
Met Siegfried on
Tour,
met de Vlamingen rond
de koer.
De 1ste Luitenant doet nu met zijn 180° bochtenwerk voor de
verkiezingen, net hetzelfde als zijn Meester deed direct na de verkiezingen :
laf zijn, nog voor de strijd begint. Om in hondentermen voor Duitse Bracken te
blijven : deze Bracke legt zich op de rug, met de keel bloot, klaar om de strot
doorgebeten te worden
.
O Ja, morgen zullen we in De 7de Dag horen dat de sukkelaar
verkeerd begrepen werd. Dat het misschien zelfs alleen de stuiptrekkingen zijn
van zijn vroegere maar niet vergeten Marxistische overtuiging. Hij zal wel
andere woorden gebruiken maar zijn verweer komt hierop neer : Erst das Fressen,
dann die Moral.
Eerlijk gezegd, dat is niet helemaal verkeerd, maar het zet de zaken wel
op hub kop. Omdat namelijk door jarenlange kortzichtigheid van de Leiders, das
Fressen, de welvaart, als sneeuw voor de zon is gesmolten. Dus moet nu eerst
Die Moral aufgekrickt worden en dat kan alleen door radicaal voor het Eigen
Volk te kiezen. En precies dààr gaat onze
held uit de Niebelingen onderuit. Hij stelt de juiste diagnose, maar kiest de
verkeerde medicatie.
Dus moeten wij eigenlijk au fond de ondergraver van het
levenswerk van BDW dankbaar zijn. Hij heeft de weg getoond hoe we uit het
moeras moeten geraken, door de weg te kiezen die we zeker niet moeten nemen.
Ieder redelijk schepsel Gods (zoals dat vroeger heette) begaafd met een
normaal stel hersenen en met een vrije wil, heeft nu het gevaar gezien. Meer
België wil zeggen minder Vlaanderen en dus minder welvaart. Want België roomt
de welvaart af, om het geld door deuren en vensters te kunnen gooien. België
wil zeggen de Parti Scandale en deze leeft van het smossen met andermans geld.
Het is goed dat we de lokroep van de valse Siegried op tijd doorzien
hebben. Nu weten we tenminste wat we niet moeten doen. Laten we als Vlaams
Belanger nu vooral niet euforisch doen. De weg is nog lang en is het niet zo,
dat er om één verloren en teruggevonden schaap, meer vreugde is dan om 100
trouwe volgelingen?
