.

A VOICE FROM FLANDERS

.

 500477 - EVEN ARME MAAR VLAAMS SPREKENDE WALEN WORDEN IS IN DIT COBIRGIAND ONS ENIG TOEKOMSTIG LOT

*WOENSDAG 23 DECEMBER 2020

INHOUD

ZIE HET LOPT VAN FRANS-VLAANDEREN. VELE HONDERDEN JA        REN LATER EN AMPER – ZWAAR GEMITULERD – UIT DE AS HERREZEN, GAAT REST-VLAANDEREN OPNIEUW DE ONDERGANG TEGEMOET

*

http://www.heiligen.net/heiligen/11/06/11-06-0717-winok.php

717 Winok van Winoksbergen

Winok (ook Guedenoc, Guehenoc, Guenec, Guennec, van Winoksbergen osb, Vlaanderen, stichter & kluizenaar; † 717.

Winok was een zoon van koning Domnoneus Judaël (ook Hoël III, Juzel of Luthael) van Bretagne en koningin Pritella (of Pritelle). Hij had minstens drie heilige broers: Judicaël van Gaël († 658 of ca 680; feest 17 december); koning Salomon II van Bretagne († ca 632; feest 4 oktober); en de beroemde pelgrimspatroon Judok (ook Jodocus of Josse; † ca 669; feest 13 december). Daarnaast had hij nog zeker vijf zusters, van wie er minstens twee als heilige worden vereerd: Sint Eurielle van Trémeur († 7e eeuw; feest 1 oktober) en Onenn van Tréhorenteuc, Bretagne, Frankrijk; maagd & kluizenares († 630; feest 30 april).

Aanvankelijk werd hij onder abt Bertinus († 709; feest 5 september) monnik in Sithiu (= het latere St-Omer). Bertinus stuurde hem naar Wormhout om daar een nieuwe kloostervestiging te beginnen. Daar oefende hij onder meer het ambt uit van molenaar, een beroep waarmee hij blijkbaar eerder in zijn leven vertrouwd was geraakt.

 Uit die periode stamt de legende dat hij eens zo verzonken was in zijn gebed dat het malen er volkomen bij inschoot. Gelukkig hadden engelen ongemerkt zijn werk overgenomen.

 Soortgelijke legenden worden ook verteld over Isidorus van Madrid († 1130; feest 15 mei) en Guido van Anderlecht († 1012; feest 12 september).

 Verering & Cultuur

Na zijn dood werd zijn gebeente overgebracht naar het sindsdien naar hem genoemde stadje Winoksbergen, in het Frans verkort tot Bergues.

Hij is patroon van Bergues en van de parochiekerk van de Bretonse plaats Plouhinec bij Audierne (Finistère). Daarnaast is hij beschermheilige van de molenaars.

*

*

Sint-Winoksbergen of Bergen (Bergues)

is een vestingstadje en kantonhoofdplaats in het noorden van Frankrijk (in Frans-Vlaanderen) en maakt deel uit van het arrondissement Duinkerke (Franse Westhoek) in het Noorder Departement. De gemeente telt 3888 inwoners (2009) en heeft een totale oppervlakte van 132 ha. Het Kolme-kanaal verbindt de stad met Veurne en met de Aa bij Waten. In de dertiende eeuw maakte Sint-Winoksbergen als bloeiende handelsstad deel uit van de Vlaamse Hanze van Londen. Op de 22 meter hoge Groenberg bevond zich van 1022 tot de Franse Revolutie (1789) de voor het graafschap Vlaanderen en het bisdom Terwaan belangrijke Abdij van Sint-Winoksbergen.

De naam

De primitieve nederzetting ontstond in het zadel tussen de twee hoogtes van de Groenenberg-heuvel. Op de ene hoogte lag de versterking van de Vlaamse graven, op de andere de Abdij van Sint-Winoksbergen. Op een kaart van Malbrancq rond het jaar 800 is de plaats aangegeven als Grunberga (Groenbergen). De hoogte van de stad varieert tussen de 1m en de 22m.

Geschiedenis

Sint-Winoksbergen ontstond in 891 als het castrum Bergense, een primitieve versterking die deel uitmaakte van de verdedigingsgordel die graaf Boudewijn II de Kale opwierp om invallen van de Noormannen af te slaan. Andere castra (burchten) die in deze periode langs de kust van het graafschap Vlaanderen werden opgericht, zijn onder meer Sithiu (het latere Sint-Omaars), Broekburg, Veurne, Gistel, Oudenburg, Aardenburg, Oostburg, Gent, Kortrijk, Ariën-aan-de-Leie en Sint-Vaast (Atrecht).

De plek, gelegen op de twee heuvels van de Groenberg, wordt echter al voor die tijd bewoond. Vermoedelijk bestond er al een nederzetting met een eigen parochiekerk, gewijd aan de heiligen Petrus en Martinus. Deze namen suggereren een relatief hoge ouderdom, die mogelijk opklimt naar de Merovingische tijden. Nieuw gebouwde kerken in dergelijke negende-eeuwse castra werden immers vaak aan Onze-Lieve-Vrouw toegewijd.

Na de bouw van de omwalling kreeg deze kerk een nieuwe rol als burchtkapel en werd omgevormd tot een collegiale kerk, bediend door een kapittel (bestuurscollege) van seculiere kanunniken. Om deze gemeenschap van relikwieën te voorzien, liet graaf Boudewijn II op 30 december 899 of 900 tijdens de plechtige translatio het stoffelijk overschot van de heilige Winok overbrengen vanuit Sint-Omaars. Sindsdien draagt de stad diens naam.

In het jaar 1000 gaf graaf Boudewijn IV met de Baard de aanzet voor de bouw van de Sint-Winokskerk op de heuvel tegenover het castrum. Samen met de kanunniken verhuisden de relieken naar de plaats waar ze tot de Franse Revolutie vereerd zouden worden. Het seculier kapittel werd in 1022 omgevormd tot een benedictijner abdij, bevolkt door monniken uit de naburige Sint-Bertijnsabdij. Vandaag de dag is de Sint-Winoksabdij een ruïne, op twee torens na, die werden herbouwd om te dienen als baken voor zeelui.

De voor de handel zeer gunstige ligging aan zee en de aanwezigheid van een belangrijk geestelijk centrum als de abdij betekenden een sterke stimulans voor de jonge nederzetting, zeker toen de graven van Vlaanderen er in 1028 een echte burcht bouwden. In 1240 verleende gravin Johanna van Constantinopel Sint-Winoksbergen een eerste keure als vrije, autonome stad die daardoor een nog snellere topografische ontwikkeling kende. De bestuurlijke onafhankelijkheid vond haar uitdrukking in het belfort, waarvan de bouw in 1240 door de gravin werd toegestaan. Bergen werd een haven en een textiel-centrum van regionale betekenis, met sedert 1276 een eigen wolmarkt en in de volgende eeuwen ook twee druk bezochte laken- en doekmarkten. De Vlaamse graven gaven de nederzetting een van torens voorziene vestingmuur.

Haar strategische ligging en haar welvaart als bloeiende laken- en linnenstad maakte van Sint-Winoksbergen vaak het strijdtoneel van diverse veldslagen en aanvallen. Met name haar lidmaatschap van de Vlaamse Hanze van Londen was een doorn in het oog van erfvijand Frankrijk. Tijdens de Vlaamse Opstand (1297-1305), begin augustus 1297, veroverde Robert II van Artesië in opdracht van de Franse koning Filips de Schone zonder bloedvergieten de stad, die hij echter reeds op 6 juni 1301 weer moest afstaan aan Willem Van Gulik.

De weversgilden, die in de Vlaamse steden de feitelijke macht in handen hadden, dwongen Lodewijk van Male ertoe de koning Eduard III van Engeland als suzerein te erkennen. Lodewijk verloofde zich in Sint-Winoksbergen met diens dochter Isabella.

Karel VI van Frankrijk nam het plaatsje in op 3 september 1383 en brandde het plat. In 1494 woedde er opnieuw brand, en in 1558 volgden plunderingen door de troepen van de Franse maarschalk de Thermes.

In het begin van de Nederlandse Opstand kreeg Bergen tweemaal bezoek van beeldenstormers. Sint- Winoksbergen steunde net als de andere Vlaamse steden de Nederlandse Opstand. In 1583 werd de stad na een belegering door Alexander Farnese ingenomen en in puin gelegd. De Spaanse koning Filips II, liet Sint-Winoksbergen echter volledig heropbouwen, een daad die nog tot op heden sterk het uitzicht van de stad bepaalt. Sint-Winoksbergen had nog steeds een bestuurlijke en juridische functie, was een bloeiend geestelijk centrum en huisvestte een garnizoen. De vestiging van talrijke gegoede families in prachtige herenhuizen was er een gevolg van. De haven aan de Kolme kon toen veertig à vijftig schepen herbergen.

In 1658 veroverde Lodewijk XIV de stad, die na de Vrede van Aken in 1668, definitief bij Frankrijk werd gevoegd. Onder Lodewijk XIV werd vervolgens Duinkerke uitgebouwd tot een grote marinebasis en havenstad, die Bergen in de komende eeuwen volledig zou overvleugelen.

De Franse Revolutie markeerde het begin van een economische ineenstorting, een voortdurende achteruitgang en een blijvende verarming. Alle kerkelijke instellingen werden afgeschaft en de meeste ervan gesloopt; buiten de graanhandel verdween er elke activiteit en in de door Duinkerke overschaduwde haven meerden nog nauwelijks schepen aan. Door de nabijheid van de Duinkerkse veste verloor het bovendien zijn eeuwenoud militair belang, waardoor de daarmee samenhangende functies een na een overbodig en dus afgeschaft werden.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog teisterden langeafstandsgeschut en luchtbombardementen de gemeente. In het kader van de verdediging van haar grote concurrent Duinkerke was Bergen in 1940 het toneel van felle gevechten, artilleriebeschietingen en bombardementen die haar in het hart troffen. Toen op 2 juni van dat jaar een bres in de verdediging werd geslagen, was het stadje voor 60% verwoest. Het belfort, dat algemeen als het mooiste van Frankrijk beschouwd werd, werd op 16 september 1944 opgeblazen; pas in 1961 werd het herbouwd. De stad werd geëerd met het Franse Oorlogskruis 1914-1918 en 1939-1945.

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

CORONA, DE ZONDVLOED

Het is niet alleen de Coronacrisis die voor de nodige heisa zorgt. Daarmee verbonden is er ook nog de schuldenberg die de federale en de gewestregeringen aan het vergaren zijn. Ruw geschat zit men al aan zo’n 23 miljard euro alleen aan Corona maatregelen en het blijft maar oplopen. Het einde van de Coronatunnel lijkt nog niet in zicht. Daarenboven gaat het om geld dat er feitelijk niet is en – nul rente of niet – toch ooit zal moeten worden terugbetaald. Nadat men de Coronacrisis hopelijk onder controle zal hebben, riskeren we ook een nieuwe financiële crisis, maar niemand lijkt zich daarover druk te maken. De hoofdreden daarvoor is dat men rekent op Europa, meer bepaald op het geld van het relance-fonds en dat van de Brexit. Vooral dat laatste zou wel eens voor de volgende communautaire rel kunnen zorgen. De kans is immers groot dat Vlaanderen, dat in staat voor 85% van de export naar de UK, volgens de traditionele Belgische verdeelsleutels hoogstens 60% zal krijgen. Het zou een grote onrechtvaardigheid zijn mochten de Vl       aamse bedrijven hun geleden schade maar deels vergoed krijgen en de Waalse meer krijgen dan ze verloren zouden hebben. Dit laatste geldt feitelijk ook voor het geld van het herstelfonds, want Vlaanderen tekent ook voor meer dan 80% van de totale uitvoer van dit land.

*

WONING KWALITEITS-NORMEN ANDERS BEOORDEELD

Vandaag om 10:17

Een woning in Vlaanderen moet voldoen aan de minimale veiligheids-, gezondheids- en woningkwaliteits vereisten van de Vlaamse overheid.

In 2021 zullen sommige van die normen anders worden beoordeeld.

Als een woning geen rookmelders geeft, dan wordt ze hiervoor vanaf 2021 strenger bestraft. ©Belgaimage

Voldoet uw woning niet aan de minimale normen, dan kan ze ongeschikt of – in het slechtste geval – onbewoonbaar worden verklaard. De controles spitsen zich vooral toe op huurwoningen. Maar vergis u niet: de normen gelden voor alle woningen in Vlaanderen. ‘Aan de normen zelf verandert er niet veel, maar wel aan de beoordelings-methodiek’, legt Dorien Van Cauwenberge van het Agentschap Wonen-Vlaanderen uit.

Het ontbreken van rookmelders wordt vanaf 2021 een gebrek van categorie II. De woning kan dan ongeschikt worden verklaard. "

Tot nog toe kreeg een woning bij een controle door een woning controleur strafpunten bij een gebrek. Die strafpunten gaan van 1 tot 15, naargelang het om een klein of groot gebrek gaat. Vandaag zijn er 15 strafpunten nodig om een woning ongeschikt te kunnen verklaren. Zeer ernstige gebreken krijgen meteen 15 strafpunten toegekend, waardoor één ernstig gebrek kan leiden tot de ongeschiktheid van de woning.

Onbewoonbaar

Er is nu geen link tussen het aantal strafpunten en het onbewoonbaar verklaren van een pand. Dat hangt af van de beoordeling van de woningcontroleur of het wel veilig en gezond wonen is in het pand. ‘Met die strafpunten zullen we vanaf 2021 niet langer werken. Wel zullen de ernst en de impact van elk gebrek op zich worden beoordeeld in plaats van naar het strafpunten totaal te kijken’, zegt Van Cauwenberge. ‘De nieuwe regels laten vooral meer ruimte voor nuancering.’

‘Met strafpunten zullen we vanaf 2021 niet langer werken. Wel zullen de ernst en de impact van elk gebrek op zich worden beoordeeld in plaats van naar het strafpuntentotaal te kijken’

…/…

Sonja Verschueren

 *

*

CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR

Ik toonde U, als verztje in deze droevige winrer-tijden, een leeg geroofd Vlaanderen, lijk het ook nu weer bezig is te worden. Zoiets is niet nieuw. Weelderig geworden door hard werken, sterk volk door vroom en goed zedeliijk gedrag, strategisch gelegen: het werkt als een rijpe appel op de ziekelijke verbeelding van elke luie na-ijverige trekzak Eerst, vanaf ons ontstaan als Volk, op de Franse cici-chi Koningen, tussendoor zowat op iedereen, telkens onder andere voorwendsels,llaatst door het bloedrode EUSSR- monster dat ons van Overheidswege in maag en darmen werd gespiest..

Gaat de vernietiging niet op z’n Hitleriaans, dan maar met het Geheim Wapen der Rode Chinezen geprobeerd. Zelfs de woordkeuze is nep om toch maar geen link te leggen met het Communisme.

De Vlaamse Weldoener, het fiere zelfbewuste Verenigd Koninkrlijk verlaat de Nieuwe Wereld Orde? Niets aan te doen? Dan wurgen we het maar. Met, wat ’n toeval zeg, als ‘colateral dammage’ dat de Britten in hun economische val de Vlamingen mee in de diepte sleuren. En zie, Coburfia wordt weer één en even am, alle samen iedereen ge-wloniseerd. Op kosten van … Europa wordt het een klein schattig lui-lekkerland. Ge-indexeerde werklozensteun, dubbel betaald leefloon: het zet de poorten wijd open voor miljoenen nieuwe cultuurloze gelikzoekers uit de islam-landen en de vroegere Oostblok-landen..

De EUSSR elf hoeft niet eens wat te doen: gewoon zo hulpeloos mogelijk totaal niets doen om de pademie het doorbreken te beletten, toen dat nog kon.

Méér zijn dan een onbetaalbaar duur wangedrocht, is heel de boel in Bruxellabad niet.

Werkloos toezien, is misdadig geworden. Niet alleen voor de eigen Geliefden, maar bij uitbreiding voor het ganse Volk. Tijd dus om ons vel duur te verkopen tegenover die bende bange lafbekken

Wie volgt? Woorden wekken, maar voorbeelden trekken.

Digitalia

HOW TO HOLD THE WEST