n Vlaming komt op doorreis voorbij ergens in de
Provincie Luxemburg en wil n kleine inlichting van n viertal mannen die daar
zitten te kaarten. Sprechen Sie Deutsch? Geen antwoord. Do you speak
English? - Geen antwoord. Parlo Italiano? Geen atwoord De man probeert
nog Lietzebourgs en Espagnolo en geeft het tenslotten op. Waarop de Waaltjes
tegen elkaar zeggen : waarom zouden wij vreemde talen moeten leren? Die man
spreekt er minstens 6 en nog verstaan wij hem niet.
***
Sneeuwpret
***
Dit stukje gaat
over n uitgeweken Italiaan en een uitgeweken Duitser. Vandaar de titel : de As
Rome-Berlijn, omdat wijlen Mussolini en wijlen Adolf Hitler ook zon Stalen Pact
hadden gesloten. Naar later is gebleken, zou die As beter De As van Het Kwaad
genoemd geweest zijn!
Signore Di Jeanetto,
und Herr von Saxen Coburg Gotha en nog wat : ze zitten beiden veilig genesteld
in de vette Vlaamse kaas, waar ze zelfs met geen kanon zijn uit weg te
schieten. Die twee spelen de bal als twee volleerde jongleurs naar mekaar toe. Vandaag
schoffert de ene, morgen de andere. Al lijkt het eerder de jongere homo dan de
oude heer te zijn die de dans leidt. Wat in die middens niet ongebruikelijk is.
Ach waarom pakt de
H. Beatrix der Nederlanden, tussen haakjes ook iemand van Duytschen bloede
Albèèèr niet meteen aan het handje, om gezamenlijk op te stappen. Prins Pils,
nota bene de zoon van een SS-Reiter en de Stijve Hark uit Belvédère kunnen dan
gelijk mee opstappen. Zo wordt hun de schande van de afgang bespaard. De
degeneratie van het Blauw Bloed is nog nooit zo duidelijk geweest en daar kan
fris maagdenbloed niet veel aan veranderen .
Trouwens, wat
moeten onze Noorderburen met een jonge Koningin (al is ze nog zo schattig!) wiens
vader minister is geweest bij Dictator Pinochet, de veroordeelde oorlogs-misdadiger.
Mooi zootje daar,
in al die paleizen!
Ter zake :
Koning
ontpopt zich tot spreekbuis van PS
Toespraak
gestelde lichamen: Albert II recidiveert
29
januari 2013 17.14u
***
De
federale overheid heeft in korte tijd reusachtig werk verricht. (..) De
Federale overheden hebben, met de steun van acht partijen die meer dan 2/3 van
de leden van het Parlement vertegenwoordigen, al een eerste belangrijk pakket
van de Staatshervorming laten goedkeuren. Het omvat de oplossing van het BHV
vraagstuk dat jarenlang ons politiek leven en de betrekkingen tussen onze
Gemeenschappen heeft vergald.
Ik
onderstreep al die verwezenlijkingen omdat ik het belangrijk vind dat de
burgers zich rekenschap moeten geven van de markante vorderingen die ons land
heeft gemaakt, en ook dat het zijn internationale geloofwaardigheid heeft
herwonnen. De dagelijkse berichtgeving die de aandacht vestigt op de problemen
van het ogenblik geeft hun daar niet altijd voldoende gelegenheid toe. Daarom
precies is het belangrijk objectieve beoordelingen te vernemen betreffende de
tot stand gekomen veranderingen, en dit voldoende openbaar te maken.
Het
Vlaams Belang heeft kennis genomen van de toespraak die het staatshoofd vandaag
heeft gehouden voor de zogeheten gestelde lichamen. Het doet ons plezier dat
wij nooit tot deze lichamen hebben behoord.
We
stellen vast dat de Vorst na de omstreden Kerstboodschap recidiveert in de
overtreffende trap. Nooit eerder was de toespraak van Koning Albert II zo
uitgesproken partijdig en zo lyrisch over het werk van de regering als vandaag.
In een overigens schabouwelijk Nederlands zingt het staatshoofd zodanig de lof
van de regering dat het in hoge mate gênant wordt.
Door
expliciet te verwijzen naar de twee derde meerderheid in het parlement, keert
het staatshoofd het resterende derde (en daarmee de helft van de Vlamingen)
uitdrukkelijk de rug toe. Zelden werd een duidelijker bewijs afgeleverd dat
deze Vorst uitblinkt in partijdigheid en verzaakt aan zijn plicht tot politieke
neutraliteit.
Na
het horen van deze toespraak zouden we haast jaloers worden op de Nederlanders,
omdat die een Vorstenhuis kunnen koersteren dat wél dicht bij het volk staat en
dat omwille van zijn oprechte dienstbaarheid door de Nederlanders op handen
gedragen wordt.
Bart
Laeremans, Senator
***
Er
is iets met die koningen dat ik niet goed begrijp. Bij de Franse Revolutie in
1789 waarvan wij alleen maar positieve zaken mogen horen, werd het Ancien
Regimeder Koningen dood en begraven
verklaard. Als symbool van dat allemaal is de uitvinding van Dr Guillotin tot
ons gekomen, die op eenpijnloze en snelle
manier de tegenstrevers liet onthoofden. Liefst voorgesteld als een
kermis-attractie, en misschien wel met entree-kaartjes lijk voor de cinema. Zeg nu zelf : een veel attractiever en zelfs
amusanter oplossing dan de Endlösung der Germanen, een paar honderd jaar later.
Lodewijk XVICapet en een paar maanden
later zijn echtgenote Marie Antoinette, beiden bevorderd tot gewone citoyens,
mochten persoonlijk de degelijkheid van de nieuwe executie-methode komen
demonstreren. Verre van een eenmalige vertoning, was dit het signaal voor wereldwijd
vrede, gelijkheid en broederlijkheid. Na Waterloo ging het perfide Albion er
zich me bemoeien, en installeerde die de natie-staten waaronder Belgenland. De
Grote Mogendheden zochten en vond voor deze kunstmatige constructie een
volgzame verarmde familie met Blauw
Bloed in een uithoek van Duitsland.. Die vonden ze in de persoon van een
Londense flierefluiter en vrouwen-versierder die ze daar liever kwijt dan rijk
waren. Op 1 juli 1831 zette die voet aan
wal in De Panne, klaar om desnoods bij het minste onraadr, als een hazewind
terug in te schepen.
En
het werd koning na koning na koning. De Duitse taal bleef de hoftaal tot de
Grote Oorlog des sympathie kwalm vergallen. Een vond men zelfs (1934) met
doorschoten hoofd terug in Marche les Dames (had s nachts in februari (!) op
zijn eentje aan bergbeklimming gedaan en was gevallen), de volgende werd in
Kussnacht (Zwitserland) op een warme augustus-dag van 1935, vroeg in de morgen,
in zijn open cabriolet getroffen door een dodelijke kogel-regen. Zijn vrouw,
naast hem, verloor het leven. Hijzelf was alleen gekwetst. Toen hield hij 5
jaar deftig aan met de gouvernante van zijn kinderen om er uiteindelijk mee
te trouwen toen ze in verwachting was. Het huwelijk werd, zoals men dat zegt,
geen succes.
Neen,
ik zie echt niet in, waarom iemand die in de juiste wieg geboren wordt, in deze
tijd als een God moet behandeld worden. Dan ga ik nog liever voor die Spaanse
heks, zoals Lorenzo da Belgio haar bestempelt. Die is tenminste puur
geweest, sedert we haar kennen. Puur ballast..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1180 - MAAL ETIENNE VERMEERSCH MINISER VAN ONDERWIJS
***
1180 -
MAAL ETIENNE VERMEERSCH MINISER VAN ONDERWIJS
Zelfs als
kind lieten wij ons niet doen .
De ene
al wat minder dan de andere
***
Kijk, beste mensen,
ik zal jullie een groot geheim verklappen. wij, Pallieter-lezers, hebben naar
het woord van ons lijfblad, meestal een goed hart maar een slecht karakter. Of
omgekeerd. Peu importe : wat telt is, dat als, ik zeg wel àls iets goed is, wij
dat dat dan ook zeggen. Zelfs zo uitgebreid mogelijk.
Vandaag krijgt dus
de niet zo sympathieke maar zeer integere Etienne Vermeersch de eer. Omdat als hij
iets aanraakt die meteen in goud verandert.
Ik verklaar mij
nader. Er wel aan toevoegend dat de binnenkant van mijn hoofd (dank U voor deze
tip, Guido!) slechts 1/100ste bevat van dat van de Heer Vermeersch. Een
mens moet zijn plaats kennen, hé!
Rond de tijd van
mijn Plechtige Communie (HaHa, Etienne, herinnert U zich die ook?) kreeg ik het
thuis aan de stok met mijn grote broer, omdat ik een paar van zijn bladen dubbel
minister-papîer had verprutst door deze aan elkaar te plakken tot een strook
van wel 2 meter, en daar allemaal jaartallen op had gezet. In schoonschrift,
met Ancre de Chine, als U het wilt weten. Die jaartallen stonden op één lijn,
van links naar rechts, op halve hoogte. Omdat daar, zowel onder als boven, in gekleurde
inkt, met pijltjes naar het betrokken jaartal, gebeurtenissen moesten
staandie mijn wereldbeeld in één
oogopslag moesten tevoorschijn toveren. De kleuren weet ik niet meer precies,
maar Dickens, Baudelaire en Dante moesten in t rood staan (letterkunde) Boduognat,
Alva en Napoleon in t groen (historie), Copernicus, Mercator, Marconi
(ontdekkingen) in t purper, St Franciscus, Concilie van Trente, Val van
Constantinopel, Catharen, (Kerkgeschiedenis), in t geel enz. Ik werkte dat af
op de tafel in Moeders beste kamer waar nooit iemand kwal, en raadpleegde
daarvoor alles wat mij onderhanden kwam,en dat waren meestal de leerboeken van oudere broer of zus.
Nu zou dat soort
dingen een tijd-tabel genoemd worden, op computer staan en waarschijnlijk
duidelijk blijven. Mijn werkstuk werd na een paar dagen (weken?) totaal
on-overzichtelijk. Zelfs ons Moeder moest toegeven dat het louter papier-verspilling
was. Over tijd-verspilling werd niet gerept : ik was immers heel die tijd
uiterst braaf geweest. Mijn werkstuk werd dan ook vakkundig verfrommeld en door
broer-lief in de kachel gedaan.
Wat daarvan
overgebleven is? Hoofdzakelijk de kapstok-jaartallen : 1500 ° Keizer Karel /
1830 ° G. Gezelle / 1789 : Franse Revolutie. Maar in de loop der jaren werd
dat, gewoon uit liefhebberij, almaar door uitgebreid. Zo leerde ik stilaan de
samenhang der dingen begrijpen, precies alsof ik erbij geweest was.
Wat ik daar uit
geleerd heb? Dat de honger naar weten (op elke leeftijd) uitsluitend afhangt
van de bezieling die uitgaat van de persoon die op zeker ogenblik meer weet dan
gij-zelf. Ik had het geluk veel goede leraars te hebben gehad en veel
intelligente mensen te hebben ontmoet. Wat ontbrak, stond dan in de boeken. En
sedert kort, hangt jet, grijpensklaar, in The Cllouds.
Ik vind het curieus
dat het dan toch maar weer uit de Hemel moet komen!
Ter zake :
Basiskennis
voor vakmensen en verantwoordelijke burgers van morgen
Ik
beleefde als puber een grote vreugde toen ik in mijn labo thuis voor het eerst
waterstof produceerde. Wist ik veel dat dit een 'vaardigheid' was die ik aan
een 'attitude' te danken had Vooreerst iets over de test van onderzoekers Jan
Swerts en Kurt Monten (DM 24/1). Paul Yperman, raadgever van onderwijsminister
Pascal Smet (DM 25/1) zegt hierover: "Het waren echte weetjesvragen
opgemaakt als een quiz. Die vragen evalueren niet of de leerlingen van vandaag
al dan niet de eindtermen halen."
Totaal
onjuist. Ik heb de 92 vragen op de site van Knack (correct) beantwoord. Er was
wat aandacht nodig in verband met de Schengen- en de eurolanden en ook de foto
van Mario Monti. Ik neem aan dat er voor jongeren nog een paar moeilijke waren,
maar elke student had toch minstens tachtig van die vragen feilloos moeten
oplossen. Wie dat niet kon heeft de 'eindtermen' zeker niet behaald; zoniet is
er met die eindtermen iets grondig mis. Het op de kaart kunnen aanduiden van de
Belgische provincies en hun hoofdsteden, van de oceanen en de grote landen, is
mijns inziens leerstof van het basisonderwijs (ik herinner me een vraag uit het
vijfde leerjaar: 'In welk land ligt Alaska?'). De vragen over historische
feiten gingen niet over 'weetjes'. Om die betreffende de 'beeldenstorm' op te
lossen moest je dat in de 16de eeuw kunnen situeren: de alternatieven vielen
dan weg. En dat gold voor al die historische gegevens. Wel had ik wat meer
vragen inzake wetenschap en techniek gewenst: Copernicus, Galilei, Kepler,
Newton, Einstein, Watt, Faraday, Edison, enz. Dat de Hervorming (ook de eerste
excessen ervan) in de 16de eeuw plaats vond, is geen 'weetje', maar kennis die
iedereen na het secundair onderwijs moet beheersen. Als het kabinet het belang
van deze vragenlijst onderschat, hebben ze van het probleem helemaal niets
begrepen.
Hier
komt immers niet alleen een gebrek aan interesse voor de actualiteit naar
voren, maar ook een totale onwetendheid betreffende elementaire kennis van
geschiedenis en aardrijkskunde. Hoe wil je dat iemand belangstelling krijgt
voor wat zich nu in ons land, in Europa en in de wereld voordoet, als alles wat
buiten onze grenzen gebeurt, of voor 1960 gebeurd is, achter een ondoorzichtig
gordijn verborgen ligt? Als ik een dergelijk fiasco vergelijk met de
uiteenzettingen bij de 'eindtermen' van het secundair onderwijs, dan is het
evident dat die ofwel te hoog gegrepen zijn, ofwel in de praktijk geen adequate
toepassing kennen (ofwel allebei). In mijn optiek (en die van veel anderen)
heeft dat te maken met visies op het onderwijs die sinds een veertigtal jaar door
sommige pedagogen worden verspreid en die langzamerhand gemeengoed zijn
geworden. Een belangrijk aspect hiervan is het onderscheid tussen 'kennis'
enerzijds en 'vaardigheden' en 'attitudes' anderzijds, waarbij het belang van
echt parate kennis in de verdrukking raakte.
Aan
de basis lag een immens misverstand. Bij de studie van wiskunde, natuurkunde en
scheikunde is het altijd evident geweest dat het theoretisch formuleren van
stellingen of wetten gevolgd werd door oefeningen, omdat men alleen hierdoor
die kennis volledig beheerst. Niemand zag vroeger de noodzaak het ontbinden in
ondeelbare factoren of het oplossen van vergelijkingen als 'vaardigheden' te
zien. En ook het toepassen van wetten in elementaire metingen en experimenten,
behoorde tot het echt 'kennen' van de natuur- en scheikunde. Ik beleefde als
puber een grote vreugde toen ik in mijn labo thuis voor het eerst waterstof
produceerde. Wist ik veel dat dit een 'vaardigheid' was die ik aan een
'attitude' te danken had. Ik schreef het eerder toe aan mijn liefde voor kennis
en aan de onmisbare steun van Jongens en Wetenschap.
Naast
de meer 'nomothetische' (wettenstellende) wetenschappen, waar het toepassen van
de wetten essentieel is, zijn er ook de meer 'idiografische', waar de
beschrijving van particuliere feiten en processen de hoofdbrok vormt. De notie
'oefening' komt hier veel minder aan bod: het wezenlijke is dat men erin slaagt
particuliere gegevens een plaats te geven in meer overkoepelende kaders. Een
bepaald plaatselijk incident - de verwoesting van een klooster - vormt dan een
aspect van een algemeen gebeuren 'beeldenstorm' en dat wordt dan weer
gesitueerd, enerzijds in de verspreiding van de Hervorming en anderzijds in de
interactie met de Spaanse koning en zijn landvoogden. Dit is allemaal kennis
van feiten, al worden die natuurlijk met elkaar verbonden tot een hoger geheel.
Het 'van buiten kennen' van enkele stapstenen daarin, maakt het inzicht in de
samenhang tot een blijvende verworvenheid. Ook hier is de enige zinvolle
'attitude' de hunker om feiten en hun samenhangen te kennen: de 'vaardigheid'
om die met andere, eventueel hedendaagse, te vergelijken, vloeit daar vanzelf
uit voort. Hoe meer men bepaalde gegevens, bijvoorbeeld datums zoals 313, 843,
1517, 1648... paraat heeft (in hun kader geplaatst), hoe gemakkelijker,
zinvoller en vooral beklijvender het allemaal wordt. Maar ook bij andere
beschrijvende wetenschappen is dat het geval. Eenmaal in mijn leven heb ik de
moeite gedaan om de geologische tijdperken van buiten te leren (Cambrium,
Ordovicium, Silur, Devon, Carbon, Perm, Trias, Jura, Krijt...). Ik hoef
daarvoor dus nooit meer Google te raadplegen. En wat een onvoorstelbare basis
voor inzicht in de totale werkelijkheid heeft iemand die de essentie van het
boek Powers of Ten paraat heeft (Morrison, zie Google). Welk een zaligheid is
het ook gedichten en andere teksten uit het hoofd te kennen en dankzij de
herhaalde confrontatie met schilderijen te weten: dit is een Caravaggio, een
Rubens, een Rembrandt een Schiele of een Kandinsky. Zijn daar vaardigheden en
attitudes mee gemoeid? Ik heb er nooit bij stilgestaan. Wat ik op dat vlak van
leraars zoals E.H. Nollet heb meegekregen was 'kennis'. Die kennis was dan weer
gebaseerd op zijn brede culturele bagage; een 'lerarenopleiding' had hij nooit
gehad.
Wat
zijn de besluiten? De school moet het doen. Mijn ouders hadden alleen lagere
school gevolgd, mijn vader tot 11 jaar; alleen de school kon mij op eenzelfde
niveau als mijn bourgeoisvriendjes brengen. Ouders moeten hun kinderen opvoeden
tot fatsoenlijke mensen. De rest is onderwijs en dat is in de eerste plaats
kennisoverdracht: het overige komt vanzelf. Wel is er leergierigheid nodig en
bereidheid om te studeren, ook als er harde noten te kraken vallen. De school
zelf moet jaar na jaar (telkens de eerste veertien dagen) nagaan of de
basiskennis van de vorige jaren aanwezig blijft. Wat van die kennis essentieel
is, moeten we opnieuw duidelijk vastleggen, maar dan concreter dan die holle
'eindtermen'. Het doel is dubbel: bedreven en gedreven vakmensen vormen en
tevens burgers opleiden met inzicht in het maatschappelijk leven en dus met
verantwoordelijkheidszin.
***
Waar
dat gaat eindigen? AUB toch niet zoals men thans bezig is. Vermeersch zegt het
daar ergens : zijn leraren waren in veel gevallen geen pedagogen, maar
priesters. In mijncollege waren er
zelfs bij, die amper een paar jaar ouder waren dan wij-zelf. Maarden bull, een fijngevoelig man met een ruwe
bolster, leraar godsdienst, was een fervente fan van Godfried Bomans. Die leerde
hij ons tussendoor kennen door dikwijls het laatste kwartiertje van zijn les,
zon beduimeld boekje uit de diepe zakken van zijn soutane op te diepen, om
voor te lezen uit De Avonturen van Pa Pinkelman. Zelfs in de Lagere School
werd ons haarfijn uitgelegd wie in Indië (toon met Uw vinger op de wereldbol!) Mahatma
Gandhi was, zodat ik later moeiteloos kon overschakelen op Rabindrnath
Tagore .
Zelfs
over Monte
Cassino werd ons, peuters, uitgelegd wie en waar (toon met Uw vinger op
de wereldbol!) dat daar in Italië door het oorlogs-geweld een eeuwen-oude
cultuur werd weggeveegd. Toen woedde (1943) de oorlog nog volop, en Meester zal
welzijn tong tien keer in zijn mond
hebben moeten ronddraaien. Monte Cassino is in mijn hoofd blijven hangen en
werd later de kapstok waaraan quasi heel Italië is komen te hangen, zowel de vulkanen
als de Oude Romeinen.Geen wonder dat ik
door dat alles in de herfst van mijn leven in Etrusken-land ben terecht gekomen,
bijna in de tijd van de Babyloniers en de Feniciërs
Genoeg
tijd dus om alles een beetje te relativeren ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1179 - OVER NIEUWE TIJDEN DIE WE ZELF GAAN MOETEN MAKEN
***
Dinsdag 29
januari 2013
Vorstmaand
Zon
8u23-17u29
H Poppo van
Deinze
1179 -
OVER NIEUWE TIJDEN DIE WE ZELF GAAN MOETEN MAKEN
Rood
van achtergrond
Maar tenminste
intellectueel eerlijk
***
Onderstaand artikel
handelt over Nederlandse toestanden. Zo innig gevoeld en zo diep. Maar het
volstaat de aangehaalde Mr Zijkstra te vervangen door onze Trezebees
Thyssen van de Tsjeven, die ook zo erg tegen het volks-referendum gekant
is, om in de juiste stemming te komen. Het geheel is een tonicum vol bubbelende
parels als van champagne-wijn, opgediend op een knus terrasje in de eerste lente-stralen
van een zuiderse zon.
Waarom ik de
schrijver van dit artikel (Leon de Winter) bij deze op een
piedestal wil zetten? Inzonderheid voor die ene alinea waar hij beschrijft hoe de
hedendaagse beroeps-politiekers aanklampers zijn van een achterhaald tijdperk.
Leon de Winter, die
ik voorheen niet de eer had te kennen, blijkt volgens Wikipedia een geëerd
schrijver te zijn, in wiens broekzak alle schrijvers van het genre als Lanoye
en Brusselmans niet eens een plaatsje zouden mogen krijgen. De man heeft mij dermate
getroffen, dat ik, mijn kop er af!, zo gauw mogelijkvan hem mijn eerste digitaal boek wil
bemachtigen.
Een artikel om in
te kaderen, zodat het in geschenkverpakking ter koestering aan Uw geliefde kan
overhandigd worden.
Ter zake
Geplaatst
door Leon de Winter op 28 januari, 2013 - 10:14
Wat er mis
is met de Nederlandse politiek werd afgelopen woensdagavond akelig zichtbaar in
de persoon van Halbe Zijlstra, de fractieleider van de VVD. Bij Pauw &
Witteman weigerde hij de roep om een referendum te steunen aangezien we een
vertegenwoordigende democratie hebben dus kunnen politici na de volkse gang
naar de stembus vrijuit hun gang gaan, aldus Zijlstra.
Ik heb het hier al vaker geschreven: de
vertegenwoordigende democratie is een achterhaald negentiendeeeuws systeem. Het
is afkomstig uit de tijd van de stoomtrein, gasverlichting en armen die geen
tijd hadden om zich te verdiepen in actuele politieke zaken aangezien ze dag en
nacht moesten werken om het hoofd boven water te houden. Zij hadden
vertegenwoordigers nodig. De gebrekkige burger volgde gedwee de goedgebekte en
alwetende vertegenwoordiger.
Maar in een tijd van welvaart, brede educatie en
internet is het bespottelijk om één keer in de vier jaar er gebeurt nu in een
jaar meer dan vroeger in tien jaar een stem uit te brengen op figuren die
zich na die stem door geen electoraat laten tegenhouden.
De religieuze, ideologische en sociale
bevolkingsgroepen die zich door politieke organisaties lieten leiden, bestaan
niet meer.
Uitgebuite arbeiders zijn nog moeilijk te vinden.
Slaafse volgelingen van meneer pastoor beleven hun geloof tegenwoordig op een
geheel andere manier. De ongeletterde keuterboer is een hoogopgeleide agrariër
geworden. En allemaal zijn we verbonden met The Cloud, waarin het
wereldgeheugen zich momenteel aan het opladen is.
Halbe Zijlstra is geen echte volksvertegenwoordiger
in de moderne zin van dat begrip. Hij houdt ons gegijzeld met zijn mandaat.
Wij, burgers, stemmen bij de verkiezingen noodgedwongen op een pakket. Daarin
is de Europese kwestie meestal van ondergeschikt belang. We moeten de pakketten
van de politieke partijen slikken omdat het systeem ons geen keuze laat.
Ik vind mijn belangen en voorkeuren niet in één
partijprogramma terug. Ik moet programmapunten wegstrepen en op deze manier,
via een negatieve selectie, mijn partij vinden. Wanneer we referenda zouden
hebben, zou de burger veel meer greep krijgen op kwesties die hem aangaan,
namelijk: per vraagstuk. Maar het referendum zou een probleem voor de politieke
elites bieden: hun belang en het belang van hun netwerk nemen daardoor af.
Kaste
Politieke elites vormen in het model van de
vertegenwoordigende democratie een eigen kaste. Zij beschouwen zich als leiders
en gidsen, als opiniemakers en beslissers. Zonder twijfel hebben deze elites
bijgedragen aan de explosief toegenomen welvaart (ja, zelfs ten tijde van een
crisis zijn we onvergelijkbaar rijker dan tien jaar geleden) en aan de enorme
kansen die bijna iedereen in onze samenleving krijgt aangeboden. En daarmee
hebben deze elites zichzelf succesvol bewezen, en dus overbodig gemaakt. Dat is
de paradox waaraan zij moeten wennen, maar die zij wensen te ontlopen.
Met het referendum kan de nieuwe hoogopgeleide
burgerij zichzelf uitdrukken. Via een stem die slechts één keer per vier jaar
wordt uitgebracht, lukt dat niet. In onze tijd volgen we niet meer de politieke
partijen en hun leiders. We beschouwen hen niet als richtinggevend: we wijzen
zelf de richting aan. We hebben de mogelijkheid om op basis van zelf
bijeengebrachte feiten onze eigen belangen te formuleren. Een partijprogramma
is daarvan niet meer dan een beperkte afspiegeling.
De frustratie die veel moderne burgers kennen ten
aanzien van het politieke proces, wordt door politici als Zijlstra
aangewakkerd. De overdracht van autonomie naar een ongrijpbare bureaucratie in
Brussel maakt veel burgers ongerust. Politici maken van de oppositie tegen de
euro en de Europese besluitvorming altijd een karikatuur; dan waarschuwen ze
ervoor dat we van Europa afhankelijk zijn en als we aan hun ambities rammelen
straks straatarm in de kou zitten. Het is een leugen dat we elkaar met bommen
gaan bestoken als we geen Europese president meer hebben. Dat is allemaal vuig
bedrog, lege retoriek, vals gemanipuleer.
Federatie
De EU wil van de lidstaten federale staten maken.
Laat hier geen misverstand over bestaan: de politieke elites zijn op weg naar
een federatie die in een Europese context niet anders dan een verlichte
tirannieke technocratie zal zijn. Europa is geen etnische, culturele,
historische eenheid. Deze eenheid zal van bovenaf worden opgelegd en beheerst.
En het zal gebeuren zolang de elites het referendum bij ons weghouden.
Het is nu van belang dat we de EU uitkleden tot
vooral een economisch samenwerkingsverband. Natuurlijk passen
grensoverschrijdende fenomenen als bestrijding van criminaliteit en terrorisme
in dat verband, maar de federatieve tendensen moeten worden gestopt. Door ons,
de mondige burger.
Ook al lijkt me meneer Zijlstra een aardige man, ik
moest me inhouden om het tv-toestel waarop hij verscheen niet door het raam in
de sneeuw te sodemieteren. Daar zat weer een volksvertegenwoordiger met een
grijns te beweren dat wij ons lot in zijn handen hebben gelegd en dus niks
hebben in te brengen aangezien hij dank zij een negentiendeeeuws middel vier
jaar lang mag doen wat zijn partij en zijn kaste goedachten.
Onze betrekkingen met de Brusselse bureaucraten
dienen te worden aangepast en gemodelleerd naar onze wensen, niet naar die van
beroepspolitici. Wordt het niet tijd voor een brede beweging die aan de
gedachte dat de burger een hulpbehoevend, zielig en onwetend wezen is een einde
maakt?
De vertegenwoordigende democratie is het probleem,
niet het referendum.
***
De
man blijkt in Vrij Nederland te schrijven, een tamelijk links weekblad, dat
eerst ondergronds verscheen in Augustus 40 onder de Duitse bezetting. Wie dat
overleefd heeft, moeten wel speciale mensen zijn..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Onderstaand
interview waaide bij mij binnen via het scherm van een goede vriend. Omdat het
hier geen spelletje namen noemen is, ga ik direct zeggen wie het is, Walter. Op
een eeuwig zwijgen.
De
Jos, na het heengaan eind december van de betreurde Ray De Bouvrie van
Angeltjes, is de vlaggendrager van dienst. Samen met http://blog.seniorennet.be/guvaal/(*), zijn die twee wapenbroeders de
herauten van de degelijkheid.
Een
echte duizendpoot die Jos, want pas had ik onderstaand artikel(tje) bij hem
gevonden, of daar prijkt het gehele interview in De Schandaard op zijn blog.
Mispak U echter niet : het is een hele boterham!
De
Schandaard! Ik had het kunnen denken. Aan de vraagstelling alleen al. Maar als
de Voorzitter uit vissen gaat, wie ben ik dan om zelfs maar met de wenkbrauwen
te fronsen? Het is net als bij kindjes maken : bij een interview moet men met
twee zijn, en Gerolf zal heus wel niet in twee grachten tegelijk lopen.
Zeg
dat het niet waar is, dat we ooit met eerbied naar dit artikel zullen moeten
teruggrijpen. JaJa, ik geloof het wel. In t jaar nul, als de uilen preken!
(*) Guvaal : voor de felste supporters van BDW staat daar
vandaag een prachtig artikel over Bartje in Baskenland. Als amateur linguïst
heb ik genoten van volgende zin (Baskisch)
Asieran
jaungoikoak ortzea ta lua, belarkiak, zentzundunak eta gizona ezer ezetik
atera.
Dat betekent in het
Nederlands : In het begin schiep God hemel en aarde, de planten, de dieren en
de mens.
***
Ter zake :
Gerolf Annemans (Vlaams Belang): 'Schrijf maar op,
ik verontschuldig mij'
maandag 28 januari 2013, 06u00
***
Ik wil de voorzitter zijn die de bladzijde
omdraait', zegt Gerolf Annemans. 'Vlaams Belang strijdt tegen andere partijen,
niet tegen mensen.' Het eerste interview in onze reeks over ideologie.
'Het is de klassieke verantwoording van linkse
intellectuelen om ons uit te sluiten, dat wij mensen discrimineren, tegen
mekaar opzetten en ontmenselijken', zegt VB-voorzitter Gerolf Annemans in de
eerste aflevering van onze interviewreeks over ideologie. 'Ik vraag mij af waar
dat op slaat. Ik ben het er wel mee eens dat wij onze migratie-standpunten niet
moeten richten tegen mensen, maar tegen andere partijen. Wij voeren een
politieke strijd, geen strijd tegen mensen. Dat is mijn aanbeveling.'
Daarmee impliceert u dat het vroeger anders was.
'Ik heb daar persoonlijk altijd op gelet, en in de
mate dat de partij ooit aanleiding heeft gegeven om te denken dat wij het op
mensen gemunt hadden, moet ik mij daarvoor verontschuldigen. Het is een tijd
van verontschuldigingen, dus ik wil dat gerust doen, on the record, schrijf dat
maar op. Ik wil de voorzitter zijn die de bladzijde omdraait en tegen alle
leden van mijn partij zegt dat wij tegen andere partijen strijden, niet tegen
mensen, niet tegen vreemdelingen.'
Dat hebt u wel gedaan.
'Men moet stilaan toch eens inzien dat het
70-puntenplan, dat men destijds als racistisch bestempelde, ondertussen
afgeschaft is. Op een zeker ogenblik heeft het Vlaams Blok dat plan gelanceerd
bij wijze van provocatie, om het taboe op het immigratiethema los te wrikken.
Maar dat plan hebben wij allang afgezworen. Ik wil beoordeeld worden op mijn
programma van vandaag. Men moet mij niet voortdurend zaken uit het verleden
blijven aanwrijven. En het mag niet de reden zijn waarom wij in Denderleeuw
geen bestuursakkoord mogen steunen.'
U hebt een kans gemist om uw pleidooi aanvaardbaar
te maken. U moet dat toch altijd geweten hebben.
'Op dat vlak waren wij als het ware mismaakt. Als
groupies van Karel Dillen. De schematiek van Dillen was eenvoudig: de Volksunie
heeft ons verraden, wij zullen onze principes nooit overboord gooien. Dillen
had een hele fijne neus voor elke vorm van verraad aan de principes. Uit die
partij komen wij, een vechtpartij tegen Hugo Schiltz.'
Maar u verdedigde het onverdedigbare.
'Als wij ons ergens vergist hadden of te ver waren
geweest, moesten wij dat toch allemaal blijven verdedigen. My country, right or
wrong. U moet dat ook zien in de context van het cordon sanitaire, dat is één
tegen allen. Wij moesten wel solidair zijn, zelfs over standpunten waarvan we
toen al wisten dat we ze vroeg of laat zouden moeten verlaten.'
Denkt u dat het cordon ooit nog kan sneuvelen?
'Ik vind dat wij de kans moeten krijgen om te
evolueren. Iedereen mag dat, maar wij blijkbaar niet. Ik vind dat niet meer
eerlijk. Ik moet toch van een wit blad mogen beginnen. Geef mij eens een jaar
om te tonen wie ik ben.'
Het uitgebreide interview met Gerolf Annemans leest
u vandaag in de krant.
***
De
Jos had de link naar De Schandaard doorgegeven. Heerlijke man.
Als jullie meer geduld hebben dan ik, dan wens ik jullie goede
reis. Dat soort PDF is voor mij zo petierig klein, dat ik moet forfait geven .
Zal
me eerst wat in de Beatrijs-legende verdiepen
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1181 T VLAAMS BEELANG MAAKT TOCH OVERAL PROBLEMEN WAAR ER GEEN ZIJN
***
1181
T VLAAMS BEELANG MAAKT TOCH OVERAL PROBLEMEN WAAR ER GEEN ZIJN
Hare Koninklijke
Doorluchtigheid (met appel)
Sombrero
con Pomo Doré, all&!
***
O Ja! t Is nog
waar ook! Brussel is nog altijd niet bevrijd!
Het wachten is nu (zoals
tSCHELDT schrijft), samen met de Orangist Lewie van Leuven, op
Koning Willem IV van Oranje-Nassau om gewapenderhand de nederlaag der
Nederlanders van 1830 te wreken. De schoolkinderen staan te zwaaien met
vlaggetjes langs de kant van de weg, en op alle transen, de leeuwen dansen. De
beiaard speelt zo schoon hij kan, de vreugde heerst alom. Als kers op de taart
en Alva de Bloedhond indachtig, grijpt op
de Grote Markt de onthoofding plaats van de laatste Coburg. In piëteitsvolle herdenking
Graaf Egmont en Graaf Hoorne (uit de lessen Vaderlandse
Geschiedenis) achterna. Er kan desnoods ook n complete Vlaamse Revolutie van
gemaakt worden, met alles er op en er aan. Met guillotines en zo. Hebben de
Fransen toch ook gehad in 1789 . Elkk op toer is niet teveel!
Na deze geslaagde putch,
kunnen de Vlamingen dan achteraf van deze Willem nog altijd ook n Willem de Zwijger
maken.
Ter zake :
Brussels
parlementsvoorzitster Dupuis (PS) schoffeert Nederlandstaligen in haar
nieuwjaarstoespraak
Vlaams
Belang eist excuses
PERSMEDEDELING
28 januari 2013
***
De
parlementsvoorzitster van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, mevr.
Françoise Dupuis (PS) ligt al langer dan van vandaag niet meer in de bovenste
schuif bij het personeel van het parlement. Haar vaak ondoordacht en autoritair
optreden maakt dat heel wat personeelsleden zich geïntimideerd voelen door
haar. Voornamelijk Nederlandstalige personeelsleden worden door mevr. Dupuis al
wel eens zeer minachtend behandeld.
Op
de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie voor het personeel van het parlement is dit
nogmaals overduidelijk tot uiting gekomen. Zoals de traditie het vereist,
voerde de parlementsvoorzitster ook dit jaar het woord op die receptie. Maar
tegen iedere traditie, regel en hoffelijkheid in, deed ze dat dit jaar
uitsluitend in het Frans, om haar toespraak letterlijk te beëindigen met de
neerbuigende woorden: Et pour les flamands la même chose!.
Het
hoeft dan ook weinig betoog dat heel wat personeelsleden en zeker niet enkel
de Nederlandstaligen zwaar geschoffeerd waren door de arrogante anti-Vlaamse
houding van parlementsvoorzitster Dupuis.
Vlaams
Belang vindt de houding van mevr. Dupuis totaal onaanvaardbaar. Ze getuigt van
een gebrek aan respect voor de Nederlandstalige personeelsleden, en bij
uitbreiding voor alle Brusselse Vlamingen. De Vlaams-nationale partij eist dan
ook dat mevrouw Dupuis onomwonden haar excuses zou aanbieden aan het personeel
van het parlement, en aan de Brusselse Vlamingen. In het Nederlands, uiteraard.
Het
hoge woord is er dus weer uit.Eigenlijk
is het nooit helemaal weg geweest indit
land : Foert!
Met
deze worden Pour les Flamands la même chose joegen in 14-18 de Franstalige
officieren de Vlaamse IJzerjongens in het vuur. Ach wat! Ce nétaient que des
Flamnds
Die
Madame Françoise Dupuis (Dupuis? Depuis? Depuis quand?) moeten we
opschrijven. Zelfs moest ze zich ondertussen verschoond (!) hebben. Voor wat
mij betreft, kan er genoegen genomen worden met haar (na de Wende) in een
gouden kooitje te stoppen, achter een vitrine aan het Noordstation. Waar ze,
dag en nacht, voor de rest van haar dagen op haar stokje als een papegaai de
reden kan zitten herhalen waarom ze daar zit : pour les Flamands etc Als
afwisseling zou ze om zich op te beuren, om beurten de Branbançonne mogen
fluiten. En af en toe roepen Bonjour Albèèèr - Bonjour Paolà - Comment allrez-vous?
Want
tegen die tijd, zal er geen kat meer zijn die haar begrijpt. Want, wij
tweetaligheid in Brussel toelaten? Ja, in de gaarkeukens misschien, en daar
waar de borstels staan!.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1177 - HET IJZER GAAT ZO LANG TE WATER TOT HET BREEKT
***
1177- HET
IJZER GAAT ZO LANG TE WATER TOT HET BREEKT
Ut t Manneke van de Mane
Noël de zeune van de brouwerie
Bavik, is zijn peze gebroken.Den deze
van Achiel!Ie wilde ne vullen bak Bavik
op zinen buro zetten en zijn sprong in tween!Ah, zegt Kamiel van nevens de deure, als ge wilt, ik kan hem goedkoop
aan een nieuwe peze helpen.Mijn
schoonvader heeft nen appareil om dat te maken!Ja ie!Hij heeft twee weken
geleden in de klinieke gelegen in Marias Voorzienigheid in Kortrijk en ie is
were gekeerd met nen pezemaker!
***
Alles plat leggen en de fik erin steken
Terwijl men in Davos op de knieën valt voor werk
***
Het Rijk van Di Jeanetto loopt
stilaan ten einde. Laat daar geen twijfel over bestaan.
Hij doet me denken aan de
frontsoldaat, die alhoewel dodelijk getroffen, nog enkele meter verder loopt,
omdat het niet doordringt dat alles voorbij is.
Mag ik als vertroosting, bij deze mijn geacht publiek wijzen op Vlaanderen
Vacantieland van volgend week-end? Wij zien dat hier in Italië zowel op
zaterdag als op zondag s avonds op ÉÉN, en als t meevalt qua programma, nogmaals
op BVN de maandag bij de morgen-koffie. Volgend week-end gaat het over de ABRUZZI,
de bergstreek waar vandaan de familie van Di Jeanetto in de jaren 50 is
uitgeweken naar de Borinage, naar de koolmijnen.
Ik hoop dat U ziet over welke prachtige streek het gaat, en Elio Di
Jeanetto dat ook inziet, zodat hij daar zijn valies pakt en terugkeert met al
zijn hebben en houden. Zijn 2 broertjes, die wat bijklusten met valsmunterij,
moeten natuurlijk meekomen.
Zeg nu zelf : de man kan in 2 mensenlevens zijn in het buitenland
geparkeerd bijeen gestolen fortuin niet op krijgen, en waarom zou hij daar in
de str*nt blijven wroeten, als hij in dit prachtige vaderland van hem de hele
dag op zijn rug kan liggen vliegen vangen?
Di Jeanetto di Belgio back in Town : het klint net zo ontrooerend als De
Twee Wezen en er zou veel volk komen naar kijken.
Merk wel : ook in dat piepklein dorpke van hem is de tijd niet blijven
stilstaan.Toen van armoe de familie
hier vandaar ging, liepen er nog ezeltjes om mee naar de Mis te rijden. Nu zijn
er, dank zij Berlusconi van de Artite del Popolo (de anti-sossen partij),
overal nette afgeboorde asfaltjes
Vlaanderen Vacantieland : vergeet niet te kijken!
Ter zake :
PS-senatoren doen aan
goedkope politieke recuperatie
zaterdag 26 januari
2013 om 10u51
Johan Van Overtveldt
is hoofdredacteur van Trends.
***
Premier Elio Di Rupo heeft groot gelijk zich, zij het
eerder subtiel, te distantiëren van het voorstel van de PS-sentoren rond
bedrijfssluitingen.
Het valt op, zo stelde onlangs een eminent
deelnemer aan het sociaal overleg in België, dat als je met Waalse
vakbondsmensen praat, woorden als, bijvoorbeeld, klassenstrijd, uitbuiting
en kapitalistisch profitariaat voortdurend vallen. Ook de senatoren van
regeringspartij PS zitten blijkbaar heel dicht bij deze marxistische visie op
maatschappij en economie.
De PS-senatoren willen dat er een wet komt die aan
een rechter toelaat om in te grijpen bij de sluiting van een grote onderneming
en om zelfs eventueel op te leggen aan het sluitend bedrijf om te verkopen aan
een eventuele overname-kandidaat.
Los van beschouwingen omtrent eigendomsrecht en
eventueel andere juridische problemen die in het kader van zo een wet zouden
kunnen opduiken, kan alvast gesteld worden dat de sociaal-economische gevolgen
van wat de PS-senatoren willen desastreus zouden zijn.
De frustratie en angst van de mensen direct en
indirect getroffen door de ontslagen bij Arcelor Mittal in Luik vallen licht te
begrijpen. Het is immers de zoveelste klap voor het sociaal reeds zwaar
getroffen Wallonië. Waar veel minder begrip kan voor op gebracht worden, is de
reactie van de politieke elite in Wallonië.
De verontwaardiging die ze uitgebreid ten toon
spreiden, mist geloofwaardigheid. Het was al (veel) langer bekend dat als
gevolg van de economische crisis, de gehavende concurrentiepositie van ons land
en de structurele verschuivingen in de vraag naar staal de toekomst van de
AM-vestiging in Luik in het gedrang was. Nu doen alsof het allemaal out of the
blue op de Waalse hoofden neerkomt, ruikt sterk naar goedkope politieke
recuperatie van een stuk menselijke ellende.
Wat de PS-senatoren nu willen, komt op geen enkele
manier tegemoet aan de sociaal-economische noden van Wallonië en België.
Hoeveel internationale investeerders gaan zich nog gemotiveerd voelen om hier
miljoenen euros te komen investeren als de wet voorziet dat op een bepaald moment
een rechter zal beslissen hoe het nu met die investering verder moet? Bitter
weinig, daar kan gif op ingenomen worden. Er zit een fundamentele contradictie
tussen de vraag van de PS-senatoren en het verlangen om, bijvoorbeeld naar
Limburg toe, aantrekkelijke nieuwe investeerders aan te trekken.
De gevolgen van het voorstel van de PS-senatoren
doen sterk denken aan de gevolgen van onze hoge ontslagvergoedingen. Die bieden
een zekere bescherming aan diegenen die een job hebben hoewel de ontslagen er
uiteindelijk toch komen als de rendabiliteit van de gedane investeringen
onherstelbaar aangetast blijkt te zijn. Hoge ontslagvergoedingen belemmeren in
belangrijke mate de creatie van nieuwe jobs. Investeerders en ondernemers
beseffen immers dat die hoge ontslagvergoedingen het hen moeilijk maken om snel
en adequaat te reageren als het economische klimaat keert. De hoge
ontslagvergoedingen in België zetten investeerders in ons land er toe aan te
kiezen voor meer kapitaalsintensieve productiemethodes.
Als het voorstel van de PS realiteit zou worden,
dan zouden we het ondernemingen die vandaag in België (of Wallonië) gevestigd
zijn inderdaad een stuk moeilijker kunnen maken om te sluiten of sterk af te
slanken. Hierdoor zouden we dan echter heel ons economisch weefsel vastpinnen
op de producties van gisteren en eergisteren. Bovendien zou een dergelijke wet
investeerders in nieuwe sectoren en activiteiten sowieso naar de buurlanden
jagen. Het voorstel van de PS-senatoren zou met andere woorden een algemene
verarming organiseren.
Zeker in Wallonië zou men nu toch stilaan moeten
gaan beseffen dat de visie die schuil achter het verlangen van de PS-senatoren
onze maatschappij, en zeker de werklozen in Wallonië, geen stap verder helpt.
Integendeel, de put waar men al inzit, wordt alzo enkel dieper.
Er dient ernstig gewerkt te worden aan het
investeringsklimaat en aan het concurrentievermogen. Het is fout zich te
wentelen in uitspraken als die van Waals minister-president Rudy Demotte dat
Wallonië vanaf 2008 sterker groeide dan de andere regios. Vergelijk Wallonië
met Vlaanderen vertrekkend vanaf 2009, 2007, 2006, 2005, en de vergelijking
valt telkens in het nadeel van Wallonië uit.
Eerste minister Elio Di Rupo heeft overschot van
gelijk zich te distantiëren van het voorstel van de senatoren van zijn partij.
Het valt trouwens toch ook wel op dat in Vlaanderen niemand van de
regeringspartijen met zulk een voorstel kwam aandraven na de sluiting van Ford
in Genk. Eens te meer moeten we te midden deze onaangename sociaal-economische
realiteit vaststellen dat de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië steeds verder
uitdiept.
Johan Van Overtveldt
***
Als Di Jeanetto dan toch zou terugkomen, kan
hij dan ineens n klapke doen met de Familie Coburg? La dolce Paola is hier ook
goed thuis, en daar waar haar vader Lid was van de Regering Mussolini in de
oorlogsjaren, kan zij misschien op steun en bijstand rekenen? Want als Alberto
uit gaat varen met zijn oorlogsbootje van 50 meter lang, zal die wel, als naar
gewoonte er de voorkeur aan geven om te spelevaren met jonger gezelschap.
Als U deze heerlijke vrouwen-versierder wilt
ontmoeten wiens vader Leopold II een goede vriend was van Dolf-met-de-Snor : de
placet to be heet Porto San Stefano en/of Porte Ercolo(De Haven van Hercules). Er is veel kans, dat
U daar de Oranjes tegen het lijf loopt, waaronder Maxima. Haar overleden schoonvader
was een (bewezen) SS-Reiter Offizier, terwijl haar eigen vader een regeringslid
was van de Argentijse dictator Pinochet. JaJa, allemaal schoon volk op een
klontje, en allemaal via hun sympathie voor Marx zo wit gewassen als Dash..
***
(Get)
AA 3AB, strijder-schrijver op
rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassas en licht op
klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet
graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
t Palliieterke gaf
deze week als hoofartikel een overzicht van de PS-staat en de nakende
ontbinding daarvan. Enfin, zò sterk drukken ze zich wel niet uit en bij deze neem
ik daarover mijn wensen wel een beetje voor werkelijkheid. Ik heb namelijk in
mijn lang leven geleerd, als men maar hard genoeg iets wenst, het dan ook zij
het binnen bepaalde limieten - werkelijkheid wordt. Het wordt U gegeven,
precies om van het gezaag af te zijn .
Het kan evenwel
niet geloochend worden dat de peilingen als die er nog komen!) nadelig zijn
voor de PS, die meer en meer de Waalse arbeider in de kou laat staan, om alle
aandacht op Bruksèl te richten. De wanhoop rondhet laatste Luikse drama zijn daarvan het
zuiverste bewijs. Zij doen dat niet uit liefde voor de Brusselaars, maar uit liefde
voor hun carrière. Anders gezegd : zij hebben Wallonië achter zich gelaten en
richten zich op het Europese veiligheidsnet, in de overtuiging als ze uit de
Vlaamse schoot vallen, zij wel aan de boezem van de Eurocraten zullen gedrukt
worden. Want daar is veel meer manna dan bij de sale Flamins!
Hieronder het
besluit van t Pallieterke.
***
Ter zake :
Intussen daagt Vlaams Belang met een nieuw manifest
over Brussel de Vlaamse partijen uit om betreffende de hoofdstad stelling te
nemen. Laten we eerlijk zijn, op dat punt heerst aan onze zijde vooral
verwarring.
Voor Onkelinx is het zonneklaar:
Voor alles moet Brussel een gewest zijn dat samenwerkt met Wallonië. De
ambitie om de francofonie daar te versterken, is groter dan die om een echt
Belgische hoofdstad te zijn. Het is goed dat Laurette dat nog eens even
verduidelijkt. Haar acolieten laten zich graag kennen als overtuigde Belgen,
maar de liefde voor de noordelingen is wel heel erg voorwaardelijk.
Onrust
Dat geldt ook voor Paul Magnette. Hij is zo
goed als perfect tweetalig, een man waarmee moeders hun dochters maar al te
graag zouden zien thuiskomen, een politicus die kleeft op het scherm, zoals
dat heet. Communicatief is de keuze voor hem als voorzitter alvast een
voltreffer. Maar hoe sympathiek hij ook oogt, zijn liefde voor Vlaanderen is
van het dubieuze soort. In De Standaard van 8 januari schreef hij: De twee in
meerderheid Franstalige gewesten, Wallonië en Brussel, zouden automatisch een
residuaal België vormen, dat zich zelfs de luxe zou kunnen veroorloven
om te beletten dat Vlaanderen, wanneer het na een uiterst lang diplomatiek
parcours als staat erkend zou zijn, lid zou worden van de Europese Unie. Ik
denk niet dat het romantische nationalisme in de eenentwintigste eeuw nog sterk
genoeg is om dergelijke avonturen te dragen.
Met andere woorden: wil Vlaanderen onafhankelijk
worden, mag het erop rekenen dat Brussel en Wallonië alle mogelijke hinderpalen
zullen opwerpen. Magnette draait de hand niet om voor wat chantage meer of
minder.
We zijn aan ons besluit toe. Voor alles, ziet het
ernaar uit dat de onrust voor 2014 bij de PS zo groot is dat Di Rupo de regie dreigt
te verliezen. Labille (*) is een Waalse regionalist, het soort PSer waarmee Di
Rupo niet hoog oploopt; Di Rupos bondgenoot Giet bleek te slap om de strijd
aan te gaan; Magnette is een sterke persoonlijkheid die Di Rupos invloed op de
partijleden zal verzwakken. Om die gaten gevuld te krijgen, moet Di Rupo ruim
buiten de vertrouwde kring gaan rekruteren.
Dat hij daartoe bereid is, toont aan hoeveel angst
het verkiezingsjaar 2014 in het zuiden oproept.
***
(*) Mr
Labille
is houder van maar liefst 48 mandaten in Overheidsdienst en is
daarenboven praktiserend bedrijfs-revisor, net als wijlen de zuipschuit Michel
Daerden. Voor de cameras verklaarde hij bij zijn aanstelling als minister, dat
het maar voor even was, want dat hij wel andere katjes te geselen had.
***
Aansluitend
met de nuchtere vaststellingen van t Pallieterke, is nu het ogenblik gekomen
om Marc
Grammens van begin december 2012 weer te geven, als besluit van een
pertinente analyse over BDW als kersverse burgemeester van de Koekestad.
Voor Bart de Wever
komt het er nu op aan de funktie die hij heeft nagestreefd en verworven, uit te
bouwen tot een goede uitvalsbasis voor zijn nationale kiescampagne van 2014,
als het Belgisch en het Vlaams parlement hernieuwd moeten worden. Want zo toch
hebben we begrepen dat hij de toekomst ziet, al is veel van wat daar mogelijk
op volgt, nog in vaagheid gehuld. Enerzijds heeft De Wever nu zo dikwijls
gezegd dat hij burgemeester is voor tenminste zes jaar, en dat hij er daarna nog graag zes jaar bij doet (De Morgen. 11.12.12), dat hij
niet meer van mening of houding kan veranderen zonder fors aan geloofwaardigheid
in te boeten, maar anderzijds natuurlijk zo dat politici wel steeds een excuus
vinden om een belofte te verbreken als ze dit echt noodzakelijk vinden voor
hun carrièreplanning en/of voor het naderbij brengen van hun politieke
doelstelling. De Wever heeft bewezen dat ook hij zich niet verplicht voelt om
in alle omstandigheden woord te houden, zoals Jean-Marie Dedecker ooit mocht ondervinden. Patrick Janssens heeft wel ooit gezegd dat
Antwerpen belangrijker is dan de nationale politiek (in Le Soir, 29.9.12: Anvers est plus important que la politique
nationale), maar Janssens heeft nooit op het nationale
beleid kunnen wegen, integendeel: men verweet hem juist niet te
wegen op de nationale politiek. Stel dat De Wever in 2014 de kans krijgt om dat
wel te doen, zal hij dan het burgemeesterschap nog belangrijker vinden?
De N-VA en De Wever persoonlijk hebben niet de plicht om in hun kaarten te
laten kijken, en men begrijpt dat De Wever in de periode toen het hem duidelijk
begon te worden dat het Hof, Di Rupo, het ACW, en jazeker, ook de CD&V van
voorzitter Beke, van vice-premier Van- ackere en achter de schermen van de schijnbaar
teruggetrokken rancuneuze mw Thyssen, alleen maar zijn ondergang nastreefden, en
niets anders, - in of rond september 2011 dus, denk ik, - dat De Wever toen op
zoek is gegaan naar een nieuwe strategie om de blokkering opgelegd door zijn
tegenstanders, te doorbreken, en dat is dan gemakshalve Antwerpen geworden.
Recentelijk zei hij (in Gazet van Antwerpen, 15.12.12): in Antwerpen wil ik bewijzen dat
de verandering mogelijk is. De verandering, niet slechts in Antwerpen, maar
nationaal, ondermeer en om te beginnen door formules te vinden waardoor de
Vlaamse socialisten worden geneutraliseerd, want dat zijn toch maar de
aanhangers van hun Waalse vrienden. Dat heeft De Wever zonder twijfel helder ingezien.
Met socialisten, zowel die van boven als van onder de taalgrens, is geen
verandering mogelijk, noch inzake sociaal-ekonomische politiek noch inzake
staatshervorming. Nu moet hij eerst nog winnen in 2014 en dan de bakens
uitzetten voor de nationale omwenteling.
***
Aandacht
AUB.
Marc
Grammens stopt (wegens leeftijd) na dit voorjaar met zijn in eigen beheer uitgegeven
JOURNAAL. Misschien als we met zn allen moesten aandringen, dat dit nog kan
uitgesteld worden? Ik van mijn part zal zien wat er kan gedaan worden. In ieder
geval heeft U nog zijn artikel tegoed over De na-oorlogse Repressie heeft
België vernietigd.
Ik
wou dat ik 1/10de bezat van zijn kennis/ervaring, al zijn we precies
even jong. Ook kan mijn vader niet tippen aan die van hem : de legendatische Flor
Grammens, die met verf en kwast Vlaanderen rondreisde om de
taalwetgeving te doen respecteren op de wegwijzers .Mijn vader is gestorven in
het 3de oorlogsjaar, slachtoffer van de opeisingen door de bezetter.
Hij werkte wel voor een VNV-oorlogs burgemeester en wat er toen precies is gebeurd,
staat ook op de vele witte zerkjes op de oorlogs-graven in het Ieperse :Known
only by God..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1175 - 30.000 ESTAFETTE-LOPERS OM BELGIE TE REDDEN
***
Maandag 28 januari
Zon 8u24-17u28
H Thomas van Aquino (*),
patroon van de theologen
***
1175 -
30.000 ESTAFETTE-LOPERS OM BELGIE TE REDDEN
(*) Thomas van Aquino : de man was kerkleraar en had n hele reputatie
opgebouwd als ketter-vervolger. Voor wie ogen in zn kop heeft en er de
gelegenheid toe heeft die te gebruiken, is Italië één groot open lucht-museum.
Toen wij eens op wandel in Viterbo, de oude Pausenstad, nieuwsgierig naderden
naar een rare constructie op manshoogte tegen de hoek van weer eens een kerkje,
konden we op n muur-opschrift lezen, dat dit de preekstoel was van Thomas van Aquino. Hoe die bereikt kon worden,
is een echt raadsel, tenzij de man voor dat doel altijd een laddertje meedroeg.
De juiste plaats? Onder de muren van het Pauselijk paleis van toen; nu museum,
en uitkijkend op het pleintje waar onze auto stond. In de troosteloze omgeving
van een batterij vuil-cnicotainers, vlak onder het opschrift : Päuselijk
Galgenveld tot einde XIIIe Eeuw
Weer diezelfde wonderbaarlijke eeuw waarover ik
gisteren berichtte .
Reflectie: wat zou men het Berlusconi dan kwalijk
nemen, dat hij Mussolini citeert in gedeeltelijk positieve bewoordingen?Weet U : m&&r dan in England, geldt in
Italië right or wrong, my country.
***
De
afbraak gaat zelfs zover
Dat n
gewone pint straks voorbehouden wordtaan de juiste partij-kaart. Gerantsoeneerd en op de bon!
***
Kawouter Beke heeft
in zijn Nieuwjaars-speech het woord gemeden als de pest. Hij zoekt
bruggenbouwers. Allo?
n Pontifex,
het woord zegt het zelf, is een bruggenbouwer. Zelfs een analfabeet weet dat :
het is n fixer van ponten, van bruggen. En daarvan moet Kawouter Beke er in de
kortste keren zon kleine 30.000 bij elkaar krijgen, die daarenboven nog
estafette moeten kunnen lopen lijk bj de Olympische Spelen. Het moeten ook
jongeren zijn, uit alle partijen, uitgenomen uit die ene partij, die de
christenmens niet over de lippen krijgt : de partij der Rechtlijnigen, die maar
één doel voor ogen hebben : welvaart door vrijheid. Zij vleien geen groten ter
wereld. Zij dulden geen vreemden tot meesters in t land. Wat recht is en
schoon jaagt hun boezem in brand. Hebben ze, net als de Schotten en de
Catalanen, met de paplepel binnen gekregen van hun voorgangers. Aan de nabije
horizon glanst de zegepraal en daar zal zon tuinkawouter niets aan veranderen!
***
Moeten Uw poulains
ook Frans kennen, Mr Beke? Worden ze doorgelicht tot de gtrootouders van voor
de oorlog 14-18 om te zien als daar geen Flaminganten tussenzaten? Gaan ze iedere dag naar de Mis? Ze
zitten toch vooraan in de kerk, zodat iedereen ze goed kan zien?
En vooral, Mr Beke
: hoe zit het met de verloning?
Ter zake :
'Geen nieuwe ronde in de staatshervorming in 2014'
zondag 27 januari 2013 om 08u22
***
"Wat we zelf doen, moet steeds beter, wat we
samen doen, doen we anders". Zo hertaalde CD&V-voorzitter Wouter Beke
de slogan van de eerste Vlaamse regeringsleider, wijlen André Geens, op de nieuwjaarsreceptie
van zijn partij in de Brabanthal in Haasrode, als een eerbetoon aan de
splitsing van BHV waardoor Vlaams-Brabant voortaan één kieskring is.
Het is niet met een vuist, maar met een open hand
dat we opnieuw een greep op de dingen gekregen hebben, zo blikte Beke terug op
het voorbije jaar. De begroting zit na een ingreep van 18 miljard euro Europees
opnieuw op schema, bij de lokale verkiezingen daalde het aantal stemmen op
Franstalige lijsten in de Vlaamse rand met 10 procent in vergelijking met zes
jaar geleden, de toestroom van asielzoekers is gestopt en ondanks de
budgettaire krapte zijn er 10.000 extra plaatsen in de Vlaamse kinderopvang
gecreëerd.
"Maar wat we zelf doen, moet steeds
beter", stelde Beke de ambities voor de rest van de legislatuur scherp:
"2014 wordt niet het jaar waarin we nog een nieuwe ronde in de
staatshervorming gaan draaien, maar het jaar waarin we de nieuwe middelen en
bevoegdheden inzetten voor een nog beter beleid in Vlaanderen".
CD&Ver moet estafetteloper
Met de overheveling van de kinderbijslag wil
CD&V de gezinnen versterken, de overheveling van het ouderenbeleid moet de
ouderen meer zekerheid geven en met de nieuwe sociaaleconomische hefbomen wil
Beke ondernemers betere impulsen geven en nieuwe kansen geven aan mensen die
hun baan (dreigen te) verliezen. Hij verwees ook naar de hervormingen in de
pensioenen, op justitie, bij het spoor en in de energiesector.
De ambitie van een christendemocraat is om een
estafetteloper te zijn, ging de CD&V-voorzitter verder. "Onze ambitie
is alles wat we van onze voorgangers kregen, nog beter door te geven aan onze
opvolgers: betere wegen - en Hilde (Crevits, Vlaams minister van Openbare
Werken, nvdr) begrijpt perfect wat ik bedoel, een sterker Vlaanderen, een krachtigere
economie, een grotere zekerheid op solidariteit als het moeilijk gaat".
Niet polariseren, maar bruggen bouwen
Wouter Beke wil dat realiseren met de operatie
Innesto, waarbij alle talenten in en rond de partijen gemobiliseerd worden om
frisse ideeën aan te brengen. De operatie werd half december opgestart met een
groepje van 30 "enthousiastelingen", die tijdens zijn toespraak
achter hem opgesteld stonden. Die groep is intussen aangegroeid tot 300 en dat
moeten er volgens de voorzitter over een half jaar 30.000 zijn.
"Dit traject leggen we samen af, van nu tot
aan het congres van november. Met de kracht van onze handen gaan we bergen
verzetten", luidde het. De CD&V doet aan politiek, niet door aan de
zijlijn te staan, maar de handen uit de mouwen te steken en de hand te reiken,
niet door problemen te maken, maar door ze op te lossen, niet door te
polariseren, maar door bruggen te bouwen, besloot Wouter Beke. (Belga/TE)
***
Wijlen
Paul Vanden Boeynants van de Brusselse CVP, die van die pensen met wat compote,
had het over met de helm geboren. Ik denk dan : zou Kawouterke Beke wel de
geschiedenis van zijn eigen partij kennen, zoop gebied van doorgeven naar de opvolgers. Dan zou hij zeker de
voorgangers van de laatste 50-60 jaar daarvan uitgesloten hebben, zowel de
zonen als de vaders. Want zij hebben a) het land om zeep geholpen b) hun eigen
mensen tot de bedelstaf gebracht (Dexia) en c) hun eigen partij ten gronde
gericht. Dat alles met voorbedachten rade, met bende-vorming en bij
voortdurende herhaling.
Neen,
Kawouter Beke : buiten de stoef op Uw eigen om het falen van de regering Di
Jeanetto te camoufleren, hebt gij niks nieuws verteld. De vele aderlatingen die
Vlaanderen, met jullie medeplichtigheid heeft moeten ondergaan, hebt gij
vakkundig onder tafel geveegd. De gedwongen solidariteit met de Fanscouillons
is ondertussen opgelopen tot 16 miljard. Per jaar.
O
Ja, ik zou het nog bijna vergeten ook : U wilt vooral dat er geen verandering
komt en dat al wie niet denkt zoals U (of rood of blauw, kortom belgicistisch)
achter tralies komt. Eerst achter morele tralies (de schutkring), en later, als
het jullie wat meezit, een derde repressie-storm. Misschien niet met de daarbij
horende dood-met-de-kogel, zoals in 1945, maar dan toch zeker met dezelfde broodroof
als toen.
Uw
ACW bezit daartoe toch reeds de nodige namenlijsten? Hoe zoudenze anders uit hun rangen de VB-ers kunnen
lichten? De Tsjeven hebben nochtans dapper meegestemd, om discriminatie te
verbieden om reden van geloof, afkomst of politieke overtuiging. Is dat
domheid, of gewoonweg hypocrisie? Misschien wel beide!
In
een democratie, Kawouterke Beke, wordt goedschiks kwaadschikssamen gewerkt met alle overtuigingen, anders
is daar geen democratie, maar dictatuur. En daarom vragen wij dat jullie de
baan ruimen.
Op
3 maart hebben we weer een Zangfeest, weet U nog? Ik hoop, Kawouterke Beke, dat
Uw oren tuigen, als er gezogen wordt En ruimt de baan, alwaar wij gaan, wij
zonen van die helden, die hielden vrij van slavernij, hun veie Vlaamse velden
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1174 - HET VLAAMS BELANG IS AAN ZIJN HEROPSTANDING BEGONNEN
***
1174 -
HET VLAAMS BELANGIS AAN ZIJN
HEROPSTANDING BEGONNEN
***
Het is natuurlijk
de natte droom van de belgicisten van over de gehele wereld, dat de klauwende
Vlaamse Leeuw de verkeerde kant uit gaat. Op de terugweg zou zij. Ooit was er
zelfs een afval-Vlaming, die naast de hinkstap-sprong der overtuigingen, het
Zwarte Beest liever op de rug zag liggen. Bertje Bibberlip kneep naast de
katjes in het donker, ook graag de kriebelende buikjes. Tothij tussen de lakens getrokken werd van het
Rode Genee-ver wijf.
Vandaag zult U
lezen over de nieuwe Raad van Bestuur van het Vkaals Belang. Uiteraard werd dit
doodgezwegen in de media. First things first, moeten ze gedacht hebben. Daarom
mocht Mandoline Rutten van achter de brede rug van Maggie De Block, wat
komen bazelen over koetjes en kalfjes, wat Kawouter Beke dunnetjes overdeed
door de Tsjeven-partij vaster te klikken aan de zinkende boot van Di Jeanetto.
***
Waar men geen
kleinheid kan ontwaren Nooit pasten
deze woorden van Priester-Dichter Cyriel Verschaeve zo goed als op huidige
periode in de Vlaamse heropstanding. Annemans kennende, liet hij er geen gras
over groeien : de nieuwe generatie is aangetreden. Lees hieronder eerst het
verslag die niemand mocht weten .
Ter zake :
Vlaams
Belang kiest nieuw en verjongd partijbestuur
De
partijraad van het Vlaams Belang heeft zaterdag met 77 procent van de stemmen
ingestemd met het nieuwe partijbestuur waarmee voorzitter Gerolf Annemans de
vernieuwings- en verjongingsoperatie wil doorvoeren. Het verkozen bestuur
bestaat uit 24 leden, waarvan er elf nieuw zijn. Oud-voorzitter Bruno
Valkeniers is het enige bestuurslid dat zijn mandaat niet verlengt. Het bestuur
telt drie twintigers en vijf dertigers. Zoals aangekondigd zijn Barbara Pas en
Chris Janssens ondervoorzitter.
Het partijbestuur bestaat naast voorzitter en
ondervoorzitters uit de fractievoorzitters Anke Van dermeersch (Senaat), Joris
Van Hauthem (Vlaams parlement) en Dominiek Lootens (VGC), de diensthoofden
Filip Dewinter (organisatie), Bart Laeremans (kenniscentrum), Philip Claeys
(uitgeverij Egmont), Patsy Vallet (financiële dienst, penningmeester), Marijke
Dillen (seniorenforum), nationaal secretaris Guy D'Haeseleer,
personeelsdirecteur Yves Buysse, partijraadsvoorzitter Filip De Man en
VBJ-voorzitter Tom Van Grieken.
De jongerenafdeling VBJ telt daarnaast nog drie
bestuursleden in het bestuur: Reccino Van Lommel, Dirk Verhaert en Bob de
Brabandere. Het bestuur wordt vervolledigd met de kamerleden Annick Ponthier en
Hagen Goyvaerts, en de Vlaams parlementsleden Stefaan Sintobin en Wim Wienen.
Ook Kristof Slagmulders, de lijsttrekker in Denderleeuw die even in de
schijnwerpers stond omdat de Denderleeuwse schepenen met Vlaams Belang-steun
werden verkozen, en Steven Vollebergh, die instaat voor de organisatie van
nationale partijevenementen maken deel uit van het nieuwe partijbestuur.
***
Drie
twintigers en vijf dertigers, dat zal waarschijnlijk een record zijn! Chris
Janssens is nog niet zo bekend, maar Barbara Pas staat al in de schijnwerpers
sinds de dag dat ze VB-Jongeren voorzitster werd. Dat broer Fré de
huis-cartoonist is van het Vlaams Belang, zal er wel toe bijdragen om, zoals
Annemans beloofd heeft, het VB vrolijker en minder grimmig te maken.
Persoonlijk zal ik ontslagnemend Ere-Voorzitter Bruno Valkeniers missen, maar
ik verhoop hem terug te ontmoeten op de barricaden waar er met meer zakelijke
wapens wordt gestreden, Vlaanderen ter ere. Ons Rabarbaraatje za ondertussen wel
de vlam in de pan doen slaan.
Want
dàt is, wat er moet gebeuren. De vlam in de pan, anders geraakt die vette vis
waarover BDW het ooit had, nooit klaar, maar blijft het bij borrelnootjes. We
zijn verwittigd : de o zo christen democraten weigeren elke verandering aan de
bestaande structuren : ook zij zijn demandeurs de rien geworden.. Ik noem dat
volharden tot aan de boord van de kiesdrempel
De
vuren branden. En al is de oude garde stram en moe, de jongeren treden aan om
de vlag, gescheurd ontvallen schier, over te nemen en verder te dragen. Mozes
(voor de Bijberl-kenners onder ons) mocht ook maar het Beloofde Land
uit de verte aanschouwen. Maar wij weten dat zijn volk daar toch kwam, gezegend
en wel. In Bijbelse Tijden duurde het allemaal wat langer dan nu, waar de
Geschiedenis zich met astronomische snelheden voltrekt. In amper een paar jaar
zijn de gevestigde machten aan het wankelen gebracht en kan TAK aan de
tralie-hekken van hun paleizen gaan zingen dat de tijd de steden verslindt,
en dat er geen tronen blijven staan..
Nu
nog de Godsvrede onder de strijdmakkers, zodat we voortaan weer de Eed van Trouw
kunnen afleggen boven de graven van de voorvaderen. Tijl Uylenspiegel heeft het
ons voor gedaan. Met een lach en een luim, fris in de morgen, de zon op t
gelaat. Weg alle zorgen en verdriet!
Mei
2014 is amper nog 14 maand ver. Wat de Sossen in Antwerpen, na 90 jaar
alleenheerschappij voor hadden met BDW, zo staat het Belgisch Establishment de
ezelsstamp te wachten bij de Moeder Aller Verkiezingen. De absolute meerderheid
begint aan 51% en daar zijn de V-partijen na al aan toe. Klare taal moet de
rest doen. Solidariteit? Ja! Afpersing? Nee!
De
oude gewaden worden afgelegd. De dragende staatspartij die naast spaargeld
onze welvaart heeft verspeeld, moet daar worden voor afgestraft. De
collaborateurs van de rampzalige Vlinderregering zullen boeten.
Wij
kijken met vragende ogen naar de nieuwe ploeg die nu in het veld komt. Hun
begeestering moet het vuur aan de lont steken.
De
jeugd marcheert. t Verleden leeft in ons. De toekomst hoopt op ons. .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Is een naam om zich
voortaan in vast te bijten. Wat die man schrijft zou moeten werken als
anti-rimpelcrème in een bejaarden-tehuis. Het probleem is alleen dat de oudjes
die zulks het meest nodig hebben, van geen zalf willen weten. Zij rijden liever
op een fiets met het achterwerk dat aanvoelt als een rauwe biefstuk.
Wie de boodschap
ook begrepen heeft voor zover hij die niet heeft voorgeschreven is de man
die Vlaanderen deed geel kleuren.
Wat ik mij al heel
lang afvraag is, waarom de ondernemerswereld bij monde van de aandeelhouders
geen klacht indient voor de ondergane schade. Juridisch zou dit een klacht
tegen onbekenden moeten zijn, om uit te komen overal tegen de 2dein bevel, want de Leiding zelf is ofwel
onschendbaar (parlementariër), ofwel onaantastbaar (syndicaat-leider). Niet dat
het allemaal veel zou opbrengen, maar alleen al voor de ruchtbaarheid zou dat
fortuinen waard zijn.
Ter zake :
De echte lessen van Ford en Arcelor Mittal
vrijdag 25 januari 2013 om 06u46 TRENDS
---------
Structurele oplossingen vergen een gans nieuwe
aanpak van het sociaal-economisch beleid.
***
Iedereen toonde zich erg kwaad op de leiding van
multinational Ford toen de beslissing tot sluiting van de fabriek in Genk viel.
Nu hakken we met zn allen in op de leiding van een andere multinational,
Arcelor Mittal, naar aanleiding van de schrapping van 1300 jobs in het reeds zo
zwaar geteisterde Wallonië.
Er zit zeker
een grond van waarheid in bepaalde van die verwijten en beschuldigen maar het
zou ons allemaal veel meer helpen de echte realiteit rond deze debâcles inzake
economische bedrijvigheid en tewerkstelling onder ogen te zien. De grote
verontwaardiging die sommige politieke beleidsverantwoordelijken nogal
ostentatief ten toon spreiden, stelt trouwens niet veel meer voor dan een goed
doordachte poging om de aandacht van de eigen verantwoordelijkheden in dezen af
te leiden.
Terwijl, onder meer, onze geografische ligging en
de kwaliteit van ons arbeidspotentieel ons land aanzienlijke perspectieven
blijven bieden op het vlak van economische en industriële bedrijvigheid, komt
steeds meer aan de orde dat ondernemers en ondernemingen met toenemende
hinderpalen dienen af te rekenen.
Onze hoge fiscale druk en de complexiteit en vaak
ineffectiviteit van de reglementering zijn belangrijke handicaps. Hetzelfde
geldt ook inzake onze relatieve loonkosten die onze ondernemingen opzadelen met
een concurrentiële handicap van minstens 10%. En dan is er zeker ook nog de
ronduit vijandige houding die sommige politici en vakbondsleiders aannemen
tegenover ondernemers en ondernemingen. Gaat de economie in haar geheel in
recessie, dan beginnen deze negatieve factoren extra zwaar door te wegen op de
bereidheid van ondernemers om hier risicos te nemen, jobs te creëren en te
investeren.
Minister van Werk Monica De Coninck liet onmiddellijk
weten dat zowel regionaal als federaal, en liefst samen, moet gezocht worden
naar structurele oplossingen. Twee mogelijke ingrepen horen daar zeker niet
bij. Ten eerste, brugpensioenen en andere vormen van definitieve vervroegde
uittreding zijn volkomen uit den boze. De simpele realiteit is dat we als
gemeenschap gewoon niet meer de middelen hebben om dergelijke ingrepen te
financieren. Bovendien komt de periode van systemische krapte op de
arbeidsmarkt stilaan maar zeker dichterbij. Er dient dus te worden ingezet op
herscholing en bij-training, liefst ondersteund door significante financiële
prikkels voor alle betrokkenen.
Ten tweede, één of andere vorm van verdere
subsidiëring van of publieke investering in de installaties die Arcelor Mittal
(AM) als niet meer rendabel beschouwt, is ook uit den boze. AM, en ook Ford,
zijn bedrijven die winst willen maken en overeenkomstig dat principe handelen.
Het is echt te gek er van uit te gaan dat zij rendabele entiteiten zomaar
zouden sluiten.
In het verleden dachten onze overheden wel eens
meer dat ze het ook inzake industriële projecten beter wisten dan de private
ondernemingen en investeerders. Dat liep nagenoeg steeds verkeerd af.
Maatschappelijk bleek de kostprijs op termijn telkens veel groter dan het
soelaas dat op kortere termijn werd verworven.
Laat Ford en Arcelor Mittal een wake-up call zijn.
De regering Di Rupo mag ons nog tot in den treure vergasten op allerhande
variaties op haar goed nieuws show. De naakte realiteit is echter dat het
concurrentievermogen van de Belgische bedrijven zwaar aangetast is, dat de
tewerkstelling verder zal afkalven, dat de structurele gezondmaking van de
publieke financiën hooguit voor 1/3de gerealiseerd is en dat wij niet echt meer
aantrekkelijk zijn als investeringsgebied.
België heeft nog altijd veel troeven, ook voor de
Fords en AMs van deze wereld maar dan wel op voorwaarde dat er nu werk
gemaakt wordt van echte herstelmaatregelen die, helaas, een grondige
hertekening vergen van het sociaal-economisch model waar bepaalde groepen
binnen de maatschappij zich krampachtig aan vastklampen. Wat er dient te
gebeuren, is, ondanks alle retoriek daaromtrent, bekend: doe iets substantieel
aan de loonkosten, saneer de publieke financiën op een geloofwaardige manier,
verlicht de fiscale druk op een verstandige wijze en plaats ondernemerschap
niet in een verdomhoekje.
***
De
simpele waarheid is, dat heel het Belgisch systeem niet meer werkt. Zelfs niet
met kunstgrepen, hart-massages, loodgieterij of regendansen.
De
constructie heeft het 183 jaar uitgehouden, dank zij het geduld van de
Vlamingen. En dat is nu uitgeput. Zo simpel is dat.
Stelt
zich de vraag of men moet blijven proberen om via kunstmatige be-ademing de
dode tot nieuw leven te wekken. Er de stekker uittrekken is volgens mij de
meest humane oplossing.
Moest
Mr Johan Van Overtveldt logisch durven (mogen?) doordenken, dan kwam hij uit
bij De Ordelijke Opdeling van Gerolf Annemans. Al de rest is kosten op het sterfhuis.
***
Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Het mag ook wel
eens gezegd worden : elke samenwerking met Nederland is voor de belgicisten in
het Establishment, een echte nachtmerrie. Zij vrezen met grote vreze dat de
klok tot voor 1830 wordt terug gedraaid. Zij hopen op die manier de toekomst te
kunnen tegenhouden
Met recht en reden klaagt
het Verbond
van Vlaams Overheidspersoneel de
machinaties achter de schermen aan. Fyra is inderdaad het duidelijkste gevolg
van weeral de schoonmoederlijke inmengingen van Europa in de normale
handels-betrekkingen.
Maar er is meer. De
Agusta-helicopters kwamen ook uit Italië en waren gekocht bij de vriendjes van
Willy Claes. Weet U nog?Misschien moet
er eens een rogatoire commissie naar hier afzakken om de boekhouding van deze
vriend te onderzoeken op de uitbetaalde commissies . Wat er ook van aan is; het
zaakje stinkt.
En toch kunnen de
Italianen heel goed heel snelle treinen en, net zoals de Zwitsers ook snelle
trein-verbindingen bouwen. In Zwitserland zoeft strakseen HS-trein aan 250 Km /u onderdoor de Alpen.
Deze lijn wordt verder doorgetrokken tot in de hiel van Italië. Voor het
traject tussen Milaan en Rome kunnen wij vivo et vero getuigen dat die al bestaat.
Wij hebben in de
meer dan 10 jaar dat we minstens 2 keer per jaar over-en weer reizen tussen
Kortrijk en Bolsena (Italië) niet alleen de spoorlijn zien aanleggen, somtijds
letterlijk door berg en dal. De ene keer ging het over duizeling wekkende
viaducten en de volgende keer verdween het geheel in de open muil van een
gapende tunnel in de bergwand. Soms sneed de lijn regelrecht door een open
groene vlakte en spande ze onder sierlijke bogen over brede rivieren. Dan
ineens was overal de bovenleiding afgewerkt, en reden er treinen, dikwijls
rakelings parallel met de snelweg.
Als we er nu
passeren, is alles opgenomen in het landschap en zo goed als onzichtbaar. Niet
te geloven dat daar zon immense werken zijn gebeurd!
Soms, bij toeval,
schiet er ons dan zon schicht voorbij. Het is niet meer dan een streep zacht
zoevend blinkend staal die als een pijl uit een boog verdwenen is. Opgeslokt
door het landschap. Dat is daar de streek rond Bologna, en de autostradebiedt daar 4 rijstroken aan het industriële
hart van Italië. Onze snelheidsmeter wijst daar gewoonlijk +130 en het gevaarte
is ons voorbij gevlogen, alsof wij stilstonden. De Oosterweel is dan zoiets als
de nachtmerrie van n Trabantje in competitie met een statige Rolls Royce .
Waarmee bewezen is,
dat de Italianen kùnnen trein bouwen en er ook mee rijden. Maar of de
over-verpolitiseerde NMBS/NS dat ook kunnen? Sta mij toe daar aan te
twijfelen .
Ter zake :
FYRA,
NIET ECHT IETS OM FIER OVER TE ZIJN
***
Nieuw rollend materieel op het spoorwegnet
introduceren is altijd een beetje avontuur. Ook in het verleden vertoonden
nieuwe locomotieven en motorstellen meer dan gewone kinderziekten. De reden
hiervoor: spoorwegmaterieel is geen serieproduct en kan dus niet, zoals autos
of zelfs vrachtwagens, in grote industriële reeksen gebouwd worden. Steeds is
het maatwerk.
Om die handicap te beheersen onderhielden de
spoorwegen traditioneel nauwe industriële en technische banden met bevoorrechte
constructeurs. Een voorkeursbehandeling en oncontroleerbare prijsafspraken
loerden daarbij natuurlijk om de hoek. Goedkoop was het systeem niet, maar
spoorwegen en constructeurs wisten wat ze aan mekaar hadden.
Europese
aanbestedingen zijn, in theorie, rechtvaardiger en economisch voordeliger, maar
er hangt, zoals nu blijkt met de Fyra-treinen een groot risico aan vast. Een
constructeur die, op papier, voldoet aan alle voorwaarden van het lastenboek,
kan, rekening houdend met de EU regelgeving, niet geweerd worden. Als hij dan
de goedkoopste offerte indient moet men, ook al heeft men er geen vertrouwen
in, met hem scheep gaan.
Wij houden
ons hart vast als straks Oost-Europese constructeurs ook daadwerkelijk zullen
willen meedingen. Theoretisch wordt het goedkoper... maar in de praktijk? De
kosten van de Fyra-miskleun lopen minstens in de tientallen miljoen euro.
De EU zou er
daarom o.i. goed aan doen haar regelgeving op dit gebied te nuanceren en
pragmatischer te werk gaan.
Dit gezegd
zijnde, vinden we de houding van de Belgische en Nederlandse spoorwegbazen
ronduit hypocriet. Nu doortastende maatregelen aankondigen met luid
tromgeroffel komt ruim te laat. De stellen worden te laat geleverd en zijn
technisch niet in orde. Ansalmo Breda betwist dit uiteraard en schrijft de
problemen toe aan de gure winterse perikelen waar ook andere transportmiddelen
last van hebben en maakt zich sterk dat deze problemen technisch gemakkelijk op
te lossen zijn.
Maar
technisch niet in orde? Dat horen we nu. Maar wat heeft de NMBS en de NS
tijdens het productieproces, dat 5...10 jaar aangesleept heeft, gedaan? Op hun
twee oren geslapen? En dat terwijl ze nu komen zeggen dat ze nooit vertrouwen
hadden in de constructeur.
Is het niet
de gewoonte dat technici van de klant het constructieproces ter plaatse
opvolgen en de aangewende materialen en de constructietechnieken goedkeuren?
Wat hebben zij gerapporteerd? Waarom werd er nooit gewaarschuwd voor komende
problemen? Hebben ze die niet gezien of gingen ze op sightseeing naar de
Vesuvius?
Nu hard
staan schreeuwen, wanneer de trein, kant-en-klaar afgeleverd wordt, is een beetje
goedkoop. Tenslotte vinden we het bijzonder jammer dat heel dit misbaksel de
treinverbindingen tussen Vlaanderen en Nederland grondig verstoort.
De
treinverbindingen tussen deze twee landen, die meer dan buurlanden zijn,
werden, o.i. met opzet, altijd stiefmoederlijk behandeld. Naast de
Beneluxtreinen en enkele verbindingen in de marge met Maastricht, kregen alle
andere mogelijke verbindingen zoals Neerpelt-Weert of Hasselt Maastricht, nooit
een kans. We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat, althans de Belgische
overheid, nog altijd anti Nederlandse gevoelens koestert en de samenwerking
tussen Noord en Zuid nog altijd met een scheef oog bekijkt.
Misschien
zit er aan deze crisis toch een positief aspect vast. Nu zal men komen
aandraven met een noodoplossing. Uiteraard, maar wat daarnaast ook nodig is, is
een grondige studie van alle mogelijke treinverbindingen met Nederland, niet
alleen met Rotterdam/Amsterdam, maar ook met Breda, Maastricht, Utrecht en
Zeeuws-Vlaanderen
***
Voor
de trouwe lezer van deze blog is het verhaal van de TGV in de omgeving van Bologna
waarschijnlijk een vervelend verhaal geworden. Daar kan ik alleen op
antwoorden, dat waar het hart van vol is, de mond van overloopt. Anders gezegd
: het steekt.
Trouwens,
heel de stad Bologna is als een frisse oase in de brandende woestijn van de
alledaagsheid. Zeker, er is de oude stad, met een onvergetelijk Centro
Storico, maar verder is alles er zo futuristisch nieuw,, dat het wel een
heropgebouwde stad lijkt na een A-bom. Enfin, dat staat wel niet zo in de
toeristische folders, maar het lijkt wel zo.
Dat
een boogscheut verder het dorpje van Don Camillo (Fernandel) en Beppone
sluimert aan de oevers van de Pô staat er maar om het geheel op te vrolijken.
Het is ook de streek van Mussolini, maar daar spreekt men liever niet meer
over. Predappio met het familie-graf en het mausoleum : het wil maar
geen bedevaarts-oord worden! En dat is maar best zo. Laat de doden de doden
begraven!
Waarom
ik Mussolini betrek bij dit hoofdstuk over de Fyra? Wel, omdat zelfs zijn
grootste tegenstanders vandaag de dag moeten toegeven, dat onder Mussolini tenminste
de treinen op tijd reden . Toen was er geen Lowie Tobback die ze ging ophouden
door zelf op de sporen te gaan liggen!
Misschien
dat dergelijke aanpak uit de tijd van Mussolini ook geldt voor de Lage
Landen?Stipte dienstverlening onder
alle omstandigheden. En gedaan met alle bijzondere voorrechtjes. De tijd van zowel
het Verzet als van Mussolini is al lang voorbij! .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Het mens (ze
schrijft in De Schandaard, is Barones en heet Mia Doornaert) trapt gewoon de
open (school)deur in. Jaren te laat trouwens.
Het is net
hetzelfde als met de 3de en de 4de generatie
vreemdelingen, waarvan men nu ontdekt dat de integratie niet wil lukken. Als
we onze EU-regerings-leiders willen geloven (Merkel) is ze zelfs volledig
mislukt. Werd daar trouwens al iets voor gedaan? Aanpassen of opkrassen : zou
dat geen goede leuze daarvoor kunnen zijn? Zal wel niet, wat afkomstig van
achter de prikkeldraad van de fameuze schutkring. Kan pas als dat hernomen
wordt door een kleur-partij. Binnen een jaar of twintig .
Als mijn auto bij
het normaal rijden naar rechts trekt, of naar links (wat erger is) en ik rij
daar jaren en jaren mee verder, dan loopt het op zekere dag ronduit slecht af.
Blijven bijsturen is geen oplossing. Radicaal ingrijpen : dat is de
boodschap.
Hoog tijd dat een haast
vergeten spreekwoord terugkomt : Wie de
roede spaart, haat zijn kind. Daar zou trouwens moeten bijkomen : hij haat niet
alleen zijn eigen kind maar hij vergiftigtmeteen de hele samenleving
Ter zake :
Slordig onderwijs is sociaal onrecht
24-01-2013 - Mia Doornaert - de standaard
Overgenomen bij ISKANDER,
de Persgroep rond Prof.Mathuas Storme
***
Overschot van gelijk hebben ze, Kurt Monten en Jan
Swerts. Het onderwijs heeft geen zin als het niet dient om kennis over te
dragen. Het is lichtzinnig om uit het hoofd leren af te doen als een saaie en
nutteloze bezigheid. Het onderwijs moet integendeel dat vermogen van jonge
kinderen zoveel mogelijk benutten. Kennis-elementen zijn als zovele bouwstenen
waarop je latere ontdekkingen en inzichten en redeneringen kan vestigen. Als
die bouwstenen er niet zijn, zal het veelgeroemde internet wel een vloed van
(echte en valse) weetjes, maar geen kennis en inzicht verschaffen. Als jonge
mensen in een lerarenopleiding niet in staat zijn de Atlantische Oceaan op een
wereldkaart aan te duiden, dan zegt dat alarmerend veel over het niveau van ons
lager en middelbaar onderwijs uitzonderingen niet te na gesproken.
Ik zien a gèren'
Een belangrijke factor daarin is de heilloze
onderschatting van taalonderwijs. Je mag van de kinderen niet meer vragen dat
ze nog spraakkunst beheersen, en dat ze nog correct schrijven en spreken.
Belangrijker is dat ze leren communiceren'. De vorm heeft niet zoveel belang
als de boodschap maar overkomt'. Wel ja, waarom dan maar niet meteen alle liefdespoëzie
afschaffen, en de boodschap beperken tot ik zien a gèren'?
Breder gezien is het gewoon onzin de vorm en inhoud
te willen scheiden. Men kan niet denken zonder woorden, en niet genuanceerd
denken zonder een genuanceerde taal. Taal is een handschoen die strak om de
huid van de inhoud zit', zei Godfried Bomans terecht, die woordkunstenaar die
meesterlijk het hele palet van de taal bespeelde, van lichtvoetige ironie tot
filosofische ernst. Dat geldt niet alleen voor de zogenaamde menswetenschappen.
Ook voor wetenschapslui geldt dat ze maar echt begrijpen waarmee ze bezig zijn
als ze hun werk in een klare taal kunnen toelichten, en zich niet verschuilen
achter een duister jargon.
Het is dan ook een schande dat onze scholen nog zo
weinig aandacht besteden aan taal. Leraars mogen wel punten aftrekken als in
een test Nederlands taalfouten staan. Maar als testen over geschiedenis of
aardrijkskunde of welk vak ook wemelen van de taalkemels, dan mag daar niet het
rode potlood door. Boodschap: Nederlands hoef je alleen in de taalles min of
meer correct te gebruiken, daarbuiten heeft de taal geen enkel belang.
Die verwaarlozing heeft naast een opvoedkundig ook
een verstrekkend maatschappelijk belang. De school levert daardoor burgers af
zonder weerwerk tegen de al of niet valse profeten die het goed kunnen
zeggen'.
Ten slotte, en vooral, is verloedering van het
onderwijs een sociaal onrecht. Kinderen uit een gecultiveerd milieu zullen
thuis wel krijgen wat de school niet meer geeft: een mooie taal, kennis,
belangstelling voor boeken, kunst, voor de boeiende ontdekkingsreis die het
verwerven van kennis en inzicht is of hoort te zijn.
Er zijn echter veel gezinnen zowel autochtone als
allochtone waar de ouders zelf niet in staat zijn goed Nederlands te spreken,
waar geen boek of krant in huis komt, waar niet naar documentaires, reportages
of debatten op tv gekeken wordt. Als die kinderen op school niet geprikkeld
worden, niet de nieuwsgierigheid en de passie voor kennis en voor leren
krijgen, dan versterkt de school de verschillen van geboorte en klasse in de
plaats van ze te corrigeren. En dat laatste is toch de grondslag van het
veralgemeend en verplicht onderwijs? De lat laag leggen in het onderwijs is dan
ook een grof sociaal onrecht, in de eerste plaats ten aanzien van begaafde
kinderen uit bescheiden milieus.
***
De
schoolplicht is ook zon monstre sacré. Onze generatie en
alle voorgaanden, zouden op hun knieën daar naartoe gekropen zijn, moest er
gratis onderwijs geboden geweest zijn. Hadden die maar de kans gehad. Vandaar,
voortgaande op de resultaten, de
stelling : als het niets kost, kan het ook niet veel waard zijn.
On-populair
maar extreem gezond zou zijn : niemand kan de schoolplicht aanvangen (vanaf 3
jaar?) indien niet Nederlandstalig. Wie vervolgens als tiener brosst, verliest
na de 2de waarschuwing niet alleen het kindergeld, maar wordt ook de
toegang tot verder gratis onderwijs ontzegd. Evaluatie van de studie-resultaten
gebeurt zoals vroeger, op basis van . punten. 49% is gebuisd. 50% is geslaagd.
Wie
aan 12 jaar niet correct leest, praat, schrijft en rekent is daarvoor niet
minderwaardig, maar gaat over tot de technische vakken. Blijkt hij/zij daar
niet verder te evolueren, beteknt dat zeker geen uitsluiting, maar die gaat per
direct over naar de praktijk. Waar de specifieke vak-opleiding meteen begint.
Uiteraard zonder kosten, maar ook zonder baten .
Zelfs
bij Ben Crabbé en Blokken was het al opgevallen : over zingers, zangers, kwelers
en fluiters, over festivals, flodder-figuren, helden van het witte doek of de vergoddelijkte
sport : daar haalt men met gemak 100%. Maar over de actualiteit, huidige en
vroegere, over kunst en cultuur, over wetenschap en letterkunde : dat alles
ligt zeer dicht bij Köln am Rhein : zij horen het daar donderen. Over Bijbelse of
Kerkelijke begrippen maakt het hele ploegje zich vrolijk, en nog vrolijker gaat
het er aan toe, als naar de Vlaamse Beweging kan nagetrapt worden. De helden
van de flikkerkastjes daarentegen! Die zijn vriend en vriendin aan huis. Bijna,
met een knip-oog gepresenteerd, tot hun intiemste gedeelten toe.
Madame
La Baronne van dit artikel; laat de spreektaal een beetje te links
liggen. En dat is nog het grootste gebrek. Altijd en overal dat tussen-taaltje!
Iets dat zweeft tussen dialect en Beschaafd, maar afhangt van de graad van
beneveling van de vorige dag. Lachsalvos om elkaars grollen en flauwe, meestal
vulgaire grappen, gepresenteerd door hakkelaars (De Wereld Draait Doorrrrr) met
spraakgebrek (warme patat in de mond rollende rrrr). En vooral veel slape,
want aan werkehebb ze een broertje dood .
Als
ik dan toch mijn gal mag uitspuwen : de choreograaf die de presentatie verzorgt
(ik hoop dat die persoon van opstellingen
toch iets of wat afweet. Anders moet hij maar eens komen stage lopen bij de
Italiaanse TV). De dametjes die rechtstaande de programmas aflezen van hun
autocue, doen me denken aan het model van stijve stopnaalden die geen blijf
weten met hun handen. Als ze zittend M/V het nieuws presenteren, zien ze er uit
als vogelverschrikkers, om nog maar te zwijgen van de weer-specialisten die het
midden vormen tussen een kapelaan en een weer-satelmiet.
Vlot,
vrij, ongedwongen, charmant : een mens zou heimwee krijgen naar de tijd van Armand
Pien ...
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
dan
zoveel beter dan Vlaamse? Of ligt het eerder aan de betere handvaten?
***
Het klopt
natuurlijk niet helemaal, maar zich een auto aanschaffen is net hetzelfde als
zich een nieuwe mix-soep kopen. Goedkoop is daarom niet beterkoop. Het is
kwestie van de gulden middenweg te vinden.
Om de 2 jaar een
nieuwe goedkope mis-soep van 50,- kopen kan duurder uitvallen dan van de
eerste keer een duurdere te kopen die 10 jaar en meer meegaat. Daarbij nog even
de inflatie in rekening brengen (alles wordt aldoor duurder) en het quassi
nul-rendement op spaargelden.
Saab is/was
de betere middenklas-wagen met minstens 3 levens en een fin de carrière als veteran
car of zelfs als waardevolle old timer. Perfecte lijn, beperkt
verbruik, bedrijfs-zekerheid, robuust, weinig onderhoudskosten en niet verwaarloosbaar
niet interessant voor autodieven.
Vooral met dat
laatste valt niet te spotten. Wie daar meer wilt over weten, moet maar eens de
statistieken daarover nagaan.
***
Ter zake :
Vanaf de zomer opnieuw productie Saab in Zweden
25/01/13, 08u48− Bron: belga.be
***
De Saabfabriek in het Zweedse Trollhättan wordt in
augustus weer opgestart. Dan wordt begonnen met de productie van het model 9-3.
Dat meldt het financiële persagentschap Bloomberg, dat een brief van Saab aan
een onderdelenleverancier in handen kreeg.
Saab, destijds eigendom van investeerder Victor
Muller, ging in 2011 failliet. De autofabrikant was er op eigen kracht niet in
geslaagd om de productie op gang te brengen en investeringen door Chinese
partners werden gedwarsboomd door voormalig eigenaar en aandeelhouder General
Motors. Na het faillissement werd het bedrijf doorverkocht aan een
internationaal consortium van Chinese, Zweedse en Japanse investeerders.
Het
consortium NEVS (National Electric Vehicle Sweden), dat vorig jaar de belangrijkste
activa van Saab Automobile en dochters Saab Automobile Powertrain en Saab
Automobile Tools kocht, is van plan zich te profileren als maker van
elektrische auto's, bestemd voor de Chinese markt.
De productie
zou opgestart worden in de hoofdfabriek van Saab in Trollhättan. In de Zweedse
stad werkten vroeger 3.400 mensen voor Saab - dat kwam overeen met 7 procent
van de lokale bevolking. Inmiddels is bijna 40 procent van de jongeren er
werkloos.
Het doel is om tegen 2016 per jaar 120.000 wagens
te produceren.
***
Ford
Auto in Genk, Arcelor-Metall in Flémalle : 2 patiëntien die terminaal zijn aan
dezelfde ziekte : belgicitis.
Belgicitis
is een complexe ziekte van dezelfde familie de beruchte ziekenhuis-bacterie. Een
sluipende over-bemoeienis ligt aan de bron van deze problemen. De arbeid op de
werkvloer is dermate door parasieten omringd, dat zelfs de sterkste eik eraan
ten onder moet gaan. De sociale partners zien de problemen, maar weigeren in eigen
vlees te snijden.
Charles
Woeste en Priester Daens : wet U het nog? Ook toen was de arbeider de dupe, en
toch heeft de textiel-nijverheid in Aalst het niet overleefd.Want arbeid en kapitaal dat is een
Siamese Tweeling die het best gedijt zonder pottenkijkers of bemoeizieke schoonmoeders.
Als
ik ooit ns5 minuten tijd heb, zou ik
graag meer willen weten hoe onze voorouders dachten over de arbeids-verhoudingen
met het kapitaal. Wedden dat het woord syndicaat toen niet eens bestond?
En, als er al iets bestond dat opkwam voor de rechten van de kleine man, was
dat dan ook een spook-organisatie die er prat op gaat boven de Wet te staan?
Curieus
hoe de Zweden dat zullen oplossen. Of zouden die meer gezond verstand hebben
dan wij?. Sidmar was een goed begin (Sidurergoe Maritime?) van de
oplossing van de EGKS, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal : gelegen
aan de kust en niet langer in de oude kolen-bekkens heeft het kunnen
overleven dank zij het goedkopere transport.
De
metaal-bekkens van Luik overbrengen naar de kust? Daar is het jaren telaat
voor, en wat meer is : na de kolen was het staal de laatste strohalm waaraan Wallonië
zich kon vastklampen. Zij hebben geboerd op zn Belgisch en nu zullen de
Vlamingen de rekening gepresenteerd krijgen .
Hoe
zou dat toch komen, dat Waals kapitaal niet meer wil weten van Waalse arbeid?
Die vraag stellen, is ze beantwoorden!
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1169 - OVER DE KWADE TROUW VAN EEN ZEKERE WILFRIED MARTENS
***
Zaterdag 26 januari
Zon 8u27-17u24
H Margaretha van Hongarije
***
1169 -
OVER DE KWADE TROUW VAN EEN ZEKERE WILFRIED MARTENS
***
Het Overlegcentrum
van Vlaamse Verenigingen is een niet partij-gebonden vereniging die zich inzet,
anders dan partij-politiekers, voor het algemeen welzijn van de eigen
samenleving. Ons grondgebied kleurt meer en meer GEEL, en dat wordt eenvoudig
weg de grondtoon genoemd. Dat nieuwe woord, dat volgens De Dikke Vandaele
niet eens bestaat (!) werkt in de bekende gevallen als een rode lap op een
stier. Het volstaat de regime-pers daarover aan het woord te horen!
Het artikel nu over
de kwade trouw van sommige Vlamingen van de Heer Johan Velghe (zie
hieronder) is dermate striemend, dat het evengoed door Gerolf Annemans van het
Vlaams Belang kon geschreven geweest zijn. Ik heb het, meegesleept door de
aangename leesstijl, verschillende keren herlezen, en kan niet anders dan het
hartelijk aan te bevelen aan iedereen die begaan is met de toekomst van reeds
morgen. Vooral dat Priester Daensfonds mogen we niet uit het oog verliezen!
Meer dan de moeite waard om daar lid va, te mogen worden .
Dat precies
Wilfried Martens over kwade trouw moet beginnen, is wel het toppunt! Halfweg
de jaren 50 was ik een van zijn (kleine) luitenants in de ABN-actie van toen,
waar hij de grote studentenleider van was, van de Gentse Hogeschool. Toen
spring dezelfde WM op de barricaden voor de Vlaamse Zaak,luidkeels roepend om wapens. Jaren
later, eenmaal onderweg om goed deel uit te maken van het establishment,
loochende hij dat niet, maar specifieerde dat hij morele wapens bedoeld had.
Oud en wijs
geworden? Oud wel. Maar wijs?
Ter zake :
OPROEP
TOT KWAADWILLIGHEID
Standpunt
van het Priester Daensfonds - 20 januari 2013
Publicatie: 23 januari 2013
Johan
Velghe
***
Even schrikken. Kwaadwilligheid is niet meteen een
woord dat thuishoort in het daensistisch jargon, laat staab de combinatie met
"oproep tot". Voor alle duidelijkheid, persoonlijk voel ik me pas in
m'n sas bij mensen van goede wil. Nog duidelijker, met de vijf hefbomen
(solidariteit, democratie, onderwijs, méér Vlaanderen en actief pluralisme)
waarrond en waarmee gewerkt wordt, meet het Priester Daensfonds zich geen
Outlaws- of Hell's Angels-allures aan. Toch wordt haar kwade trouw aangewreven
door de voormalige Belgische eerste minister Wilfried Martens.
Afschuw of geloof. De polarisatie wordt vandaag ten
top gedreven. Voor of tegen en liefst zonder argumenten, maar wel met veel
verwijten en uit hun context gerukte en vooral ongenuanceerde spookbeelden à la
"de jaren dertig". Het voordeel van de twijfel wordt niet gegund.
Nieuw is de sterke polarisatie niet. Koningskwestie, schoolstrijd... Hét beeld
van die schoolstrijd werd op mijn netvlies als zesjarig jongetje gebrand:
bovenop een boerenkar werd als climax van een zoveelste betoging een fors
varken met "Collard" in rode verf op beide spekrijke flanken gekeeld.
Dit alles ter verdediging van "de ziel van het kind".
Hoe beter we ons verleden kennen, hoe beter we de
hinderlagen herkennen op de weg naar de toekomst. Honderd en meer jaar geleden
wees het establishment zijn vijanden aan: socialisme, daensisme, de groeiende
Vlaamse beweging. Met Edouard Anseele paste de Belgische Werkliedenpartij zich
in de machtsstructuren in. Na de eerste wereldoorlog restte de Vlaamse
beweging, met de aan het IJzerfront gegroeide eis voor zelfbestuur, als
staatsgevaarlijk.
Bijna honderd jaar later, lees ik op dit eigenste
ogenblik van het schrijven van deze bijdrage een Belga-tekst in De Zondag met
het mantra van establishment-woordvoerder Elio Di Rupo: "N-VA is een zeer
gevaarlijke partij". Als communicatiefout wordt deze zin wellicht een
schoolvoorbeeld, maar ze schept anderzijds duidelijkheid. De aloude breuklijn
tussen Vlaanderen en België is nooit weggeweest.
De N-VA is groot genoeg om zichzelf te verdedigen.
Het wordt uitkijken hoe deze partij het op de "werkvloer" van tal
steden en gemeenten, waar ze tot de bestuurscoalitie behoort, zal doen. Als
pluralistische en politiek onafhankelijke vereniging voelt het Daensfonds zich niet
geroepen een partijkeuze te maken, maar het Priester Daensfonds is een
geëngageerde Vlaamse vereniging die een sociaal rechtvaardige samenleving
betracht en dat ziet méér Vlaanderen, in een sociaal Europa. Méér Vlaanderen,
het zelfbeschikkingsrecht van volkeren, de aloude eis voor zelfbestuur, is
volgens Di Rupo zeer gevaarlijk. In zijn kersttoespraak wees Albert II méér
Vlaanderen aan als populisme. Wilfried Martens had het over "de kwade
trouw van sommige Vlamingen" en die andere ex-premier Guy Verhofstadt over
"een slag onder de gordel" en "kinderachtige reactie". Van
polarisatie gesproken, om het niet te hebben over populisme. Hun woorden dragen
bij tot het ondergraven van de Belgische context waarop zij zich net zo graag
beroepen.
Het establishment is geen fictie, maar levendiger
dan ooit. Gevestigde politieke partijen bestempelen sowieso nieuwkomers als
populistisch. Populisten zeggen in naam van het volk te spreken.
Peter Mertens (PVDA+) stelt: "Als populisme
wil zeggen dat je problemen op een begrijpbare manier wilt duiden, zonder in
simplismen te vervallen, dan wil ik graag een populist zijn.'' Een rake
definitie.
Ben ik zo naïef te hopen dat alle partijen op een
begrijpbare manier de stem van het volk laten horen, of dien ik
CD&V-senator Rik Torfs te geloven wanneer hij stelt dat hij de traditionele
partijen als gesloten machtsbastions ervaart, met aan de top een paar figuren
die bepalen wat er gebeurt?
Essentie
Het is de essentie van de democratie dat Vlaanderen
zelf zijn toekomst moet bepalen. Daar heeft het restant van de feodaliteit dat
de monarchie vormt, geen uitstaans mee. De Vlaamse beweging is evenmin gediend
met een populistische onafhankelijkheidskreet zonder invulling van wat onder
een onafhankelijk Vlaanderen verstaan wordt. Enkel een eenzijdig verhaal
voorhouden over wat afgewezen wordt (zoals de PS-staat, de eeuwige transfers)
is té gemakkelijk. Visie én concrete plannen, daar moet het om gaan. Wat is de
invulling inzake huisvesting, onderwijs, ruimtelijke ordening, duurzame energievoorziening,
gezondheidsbeleid, mobiliteit, werkverschaffing, fiscale rechtvaardigheid,
solidaire samenleving, hoe te reageren op de nefaste spiraal van de
globalisatie...?
Denkend aan de aanpak van Uplace, Oosterweel... om
het bij Vlaamse dossiers te houden, zien we nog geen spoor van een
toekomstgerichte invulling van méér Vlaanderen, niet door partijen, niet door
de Vlaamse beweging. Méér in de betekenis van soevereiniteit,
verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid, efficiëntie, zonder identiteit te vergeten.
Kortom, méér moet beter zijn voor iedereen. Een solidaire Vlaamse samenleving,
verbonden in een gemeenschapsdenken met andere volkeren.
Wanneer dit als "de kwade trouw van sommige
Vlamingen" aangewezen wordt door Wilfried Martens, dan roep ik met al mijn
waakzaamheid voor de gespleten tong-taal van het establishment, op tot meer
kwaadwilligheid.
En ja, om het in Obama-taal te zeggen, we kunnen
het. 2012 leverde het bewijs dat verzet loont. Electrabel plooide onder druk
van de massale uittreding van boze klanten en de positieve reflex van de
energie-groepsaankopen. Zo'n krachtenbundeling is jammer genoeg nog veel te
sporadisch. Om in dezelfde sector te blijven moet nu gekozen worden voor een
zelfvoorzienende toekomst. Waar blijft de druk van de Vlaamse beweging om ook
hier de keuze voor onafhankelijkheid te maken? De Vlaamse federale
regeringspartijen moeten de energie die ze stoppen in
zelfvernietigingsstrategieën en polariserende betogen, ombuigen naar een
toekomstgerichte energiekeuze. Zij zitten aan de beslissingshendels om het
Vlaams Instituut voor Technologisch Onderzoek (VITO) en het Federaal Planbureau
te volgen in het voorstel om tegen 2050 energie-zelfvoorzienend te zijn.
Kostprijs 13 miljard euro per jaar, gedurende veertig jaar. Veel geld, maar
daar staat de gestage afbouw van de invoer van fossiele brandstof tegenover, zo
ook de creatie van tienduizenden jobs in de duurzame economie, het verminderen
van de CO2-uitstoot, de verbetering (minder fijn stof) van de volksgezondheid
en meer onafhankelijkheid tegenover. Ook dat is een keuze voor méér Vlaanderen.
Schop met vaste kwaadwilligheid alle partijen in
2014 een geweten opdat de federaal vastgestelde leeflonen (801,00 euro/maand
voor een alleenstaande) eindelijk opgetrokken worden tot minimaal het Europese
armoedeniveau (1.000,00 euro/maand). En daar zijn regeringspartijen bij die het
nog altijd niet eens zijn over de invoering van een beperking van de salarissen
voor managers van Belgische (semi-)overheidsbedrijven tot maximum 290.000,00
euro bruto per jaar. Méér kwaadwillig Vlaanderen opdat de veelomvattende strijd
tegen armoede efficiënt en in hoog tempo kan aangepakt worden.
***
Het
voelt aan als met zevenmijlslaarzen terugblikken op die laatste 50 jaar. Heel
de trage maar gestage ondergang van de gezonde sociale inspiratie, onder de
vlag van de christen-democratie, het best weerspiegeld in de tragi-komische
figuur van Wilfried Martens. Van studenten-leider met radicaal Vlaamse
overtuiging via het Instituut Belgisch Eerste Minister en Biedermeier huisvader
naar 80-jarige loverboy met potloodslijper-neigingen. Hoogstwaarschijnlijk met
een volle brandkast Arco en Dexia-aandelen waarvan hij er elke avond een paar
gebruikt om de open haard mee aan te maken.
***
Hoog
tijd dus voor de verandering, die besloten ligt in de grondtoon die over
Vlaanderen waart. Precies 100 jaar na de eerste Raad voor Vlaanderen, die in
volle oorlogstijd 14-18 de Zelfstandigheid had uitgeroepen en daarvoor, na de
oorlog, door het Belgisch Establishment, bestraft werd met de dood met de
kogel.
Met
de naam René Declercq 5 minuten Googelen moet volstaan om die dagen te
herbeleven en erdoor begeesterd te worden..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Hier treedt weer
eens een andere (zwaar gesubsidieerde?) Vlaamse bla-bla vereniging naar voor : de Vlaamse Gemeenschaps Commissie, ofte VGC. Geen vergissing mogelijk : niet V.O.C.,
de Verenigde Oost Indische Compagnie, die een wereld-begrip was in vroeger
dagen. Hier gaat het maar om politiek-correcte peanuts, met zware top-functies
voor de vriendjes.
Diezelfde
VGC krijgt in Anderlecht nu een Onvoldoende ivm de Koninklijke Broederschap
van de H. Guido (°1631), die 2 Vlamingen met de verkeerde partij-kaart uit zijn
rangen uitsluit. Precies hetzelfde als de kleur-syndicaten die leden-Vlaams
Belangers als melaatsen en pestlijders aan de deur zetten. Niet omdat die
crimineel of onzindelijk zijn, naast de pot doenof zo, maar omdat ze een niet door hen
gegeerde politieke mening hebben. Vlaams gezind zijn mag. Belang gezind zijn
mag ook. Maar de twee samen gezind zijn : dat is des duivels .
Ter zake :
Vlaams-nationalisten worden uit Anderlechtse
Broederschap Sint-Guido gezet.
***
Vlaams Belang interpelleert in VGC over
weerzinwekkende en discriminatoire houding van Anderlechts
Reeds sedert de middeleeuwen is Anderlecht een
bedevaartsoord, waar pelgrims het graf en de relikwieën van Sint-Guido komen
bezoeken. In 1631 richtte de Anderlechtse geestelijkheid het Koninklijk
Broederschap op ter ere van Sint-Guido om net die pelgrims en de vereerders van
de heilige te groeperen. Vandaag de dag bestaat het Broederschap nog steeds; en
wordt het ook financieel ondersteund door onder meer de Vlaamse
Gemeenschapscommissie, het hoofdstedelijk gewest en de gemeente Anderlecht. Het
broederschap bestaat uit een 80-tal actieve leden die met veel waardigheid
optreden in de traditionele klederdracht.
De interne reglementen van het Broederschap bepalen
wie lid kan worden, en wie uit het lidmaatschap kan ontzet worden, en om welke
redenen. Daarbij moet het Broederschap uiteraard rekening houden met de
wettelijke bepalingen zoals de wet van 10 mei 2007, die uitdrukkelijk stelt dat
uitsluiting en dus discriminatie op basis van een politieke overtuiging
verboden is. Nochtans ziet het er naar uit dat het Koninklijk Broederschap van
Sint-Guido of beter gezegd haar Proost die tevens een Anderlechts CD&V-politicus
is - zich net daaraan schuldig maakt. Leden met een bepaalde politieke
overtuiging werd namelijk te kennen gegeven dat ze niet langer meer welkom zijn
bij de vereniging.
Zo kregen onlangs de heer Louis Bogemans en zijn
echtgenote, trouwe leden van het Broederschap, vanwege het Anderlechts
parlementslid een schrijven, waarin duidelijk stond dat ze uit de vereniging
worden gezet omdat de heer Bogemans in Anderlecht gemeenteraadslid is geworden
voor Vlaams Belang. Om te beginnen is een uitsluiting op basis van politieke
overtuiging dus onwettig, maar ook de manier waarop namelijk zonder overleg
binnen het Broederschap, maar louter het dictaat van één persoon is strijdig
met de reglementen van het Broederschap zelf. Vlaams Belang stelt vast dat de
CD&Ver het Koninklijk Broederschap van Sint-Guido misbruikt om politieke
tegenstanders te intimideren en uit te sluiten, en dat hij hierbij de
anti-discriminatiewetgeving flagrant met de voeten treedt. Het is trouwens niet
de eerste keer dat deze politicus overheidsmiddelen aanwendt voor eigen gebruik
en misbruik!
Omdat de Vlaamse Gemeenschapscommissie het
Broederschap subsidieert, zal Vlaams Belang fractievoorzitter Dominiek Lootens
morgen (vrijdag 25 januari) tijdens de plenaire vergadering van de VGC hierover
Collegevoorzitter Vanhengel pittig interpelleren. Het kan namelijk niet dat de
VGC als partner fungeert van verenigingen die de anti-discriminatiewetgeving
overtreden, en die door politici schaamteloos worden misbruikt voor platte
partij-politieke spelletjes. Tenslotte vindt de Vlaams-nationale partij het een
regelrechte schande dat desbetreffend CD&Ver via zijn onverdraagzame en
dictatoriale houding het bloeiende Vlaamse verenigingsleven in Anderlecht
tracht kapot te maken.
De heer en mevrouw Bogemans zelf zullen tegen de
Anderlechtse CD&Ver en Proost van het Broederschap een strafklacht
indienen.
***
Ergens
kan ik die Eerw. Heer Proost niet goedkeuren, maar wel begrijpen. Want zoals in
vroeger tijden een Kanunnik een kerkelijk benoemde prebende was voor het leven,
zo hoopt hij, na de omvorming van dit Broederschap tot Moslimbroederschap van
Anderlecht zijn postje te kunnen behouden.
Die
brave meneer en die nog braver madam die de buitenwacht gekregen hebben, moeten
gewoon blij zijn het er levend van af gebrachte te hebben. Onder directe
Moslim-interventie was er waarschijnlijk, als naar gewoonte, bloed gevloeid of
zou er met bommen en granaten gegooid geworden zijn ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
De man
van de liggende accoladen, iedereen inbegrepen vooral de Muzelmannen, de
Muzelvrouwen en de Muzelkiendjes ..
Luc
Martens, de Tsjeef van dienst in de Rodenbachstede
***
Het heeft, zo deelt
mijn allerliefste nichtje mij mee uit de Rodenbach-stede, heel wat Nieuwe
Vlaamse Alliantie-voeten in de aarde gehad, om Luc Martens, een loense
Tsjeven Tsjoler (*) toe te laten de tricolore sjerp rond zijn dikke pens te gorden.
Het mailtje, met de voorgeschiedenis daarvan in het Arabisch AUB was er
teveel aan voor de opslag-capaciteiten van mijn computer. Die ligt nu met
ontwennings-verschijnselen op intensief.
Albrecht Rodenbach,
de Grote Storinghe en de Blauwvoeterij zijn bij deze naamgenoot van Wilfried
Martens, de Belg die ons, Vlamingen verwijt ter kwader trouw te zijn -
zijn vriend, de Koning, hoort dat graag zoekt het bij de Moslims. Of liever
bij les Muselmans zoals dat zoveel sympathieker klinkt in hun oren die open
staan voor de Fracofonie.
Want hij schreef ze
aan, speciaal per open brief, voor de verkiezingen van oktober 20112. Hij deed
dat in de Vloms, le Français en in het Arabisch-Muzelmans. Er zijn van de kant
van de toekomstige burgervader : de belofte van een serieuze mosc om
er te bidden en te samenzweren, en een opsomming van alle rechten die ze moeten
& mogen opeisen. Alles gratis, uiteraard, met hier en daar nog wat geld
toe. Over PLICHTEN wordt nergens gerept, want dat zou hen op hun lange tenen trappen
kunnen zijn.
Nergens een oproep
(alleszins niet om hun hielen te laten zien) om de taal te leren, om diplomas
te halen, om deftig werk te zoeken, om hun kinderen een deftige opvoeding te
geven. Neen! In Groot-Roeselare is alle uitschot van heel de wereld van harte
welkom, want zij zullen de basis vormen voor het Nieuw Progressieve (wordt
gehoopt) Roeselare die de Tsjeven eeuwigdurend aan de macht zullen laten.
Het Eigen Volk?
Dat dient om te werken, zodat de vreemdelingen kunnen leven als olie-sjeiks.
***
(*) Tsjolen : dat kunnen alleen West Vlamingen doen, als ze
sleuren en wroeten om tegen beter weten in iets te bereiken. Voorbeeld? Dat is
precies wat Albert Coburg doet om zijn kroon te bewaren : met onmenselijke inspanningen
en tegen beter weten in, vechten tegen het onvermijdelijke. Kijk ne keer hoe
gecondenseerd het West Vlaams is!
***
Ter zake :
Roeselare, 8 oktober 2012
Aan de leden van de Moslimgemeenschap in Roeselare
Beste Famiüe,
Misschien ben je verbaasd dat ik jullie aanschrijf.
Of misschien toch ook niet. Want ik heb ook wel wat mat jullie gemeen. Ik heb
persoonlijk een sterke levensovertuiging en daarom ook respect voor de sterke
overtuiging van jullie gemeenschap. Jullie willen een goed leven in de stad
voor jullie zelf en de ganse familie. Daarin wii ik jullie ook kunnen helpen.
Als burgemeester - en misschien nog meer als burgervader wil ik dat jullie
alle kansen krijgen op een goede huisvesting, een vlotte toegang tot goed
onderwijs of tot de arbeidsmarkt. Ik wil dat jullie voluit aan het
maatschappe¬lijk leven kunnen deelnemen en tegelijk gerespecteerd worden voor
de rijke traditie en de sterke overtuiging waar jullie voor staan.
Met andere woorden, ik ben voorstander van een open
stad, waarin jullie zich welkom en veilig weten.
Ik heb me in het verleden alvast bij jullie steeds
welkom gevoeld in de moskee in de Spinnersstraat. En de mensen die bij jullie
voorgaan waren ook bij mij altijd welkom. Ze weten dat ik hen graag steun bij
hun werk. niet het minst waar het gaat om het beleven van jullie religieuze
overtuiging en het vieren van grote islamitische feesten als l'Aïd al Adha en
l'Ard al Fitr.
Samen met hen wil ik ook zoeken naar een betere
locatie voor jullie gebedsruimte.
Op 14 oktober gaan er verkiezingen door voor een
nieuwe gemeenteraad. Met jullie steun kan ik mijn werk verder zetten en een
open samen-leven in onze stad met respect voor diverse culturen en
overtuigingen bevorderen. Maar daarom heb ik natuurlijk jullie stem en steun
nodig.
in het vertrouwen ook op jullie te kunnen rekenen,
groet ik jullie.
Luc Martens (°1946)
***
Benieuwd
welke brief de Moskee-gangsters in 2014 vanwege hun burgervader zullen krijgen.
En in welke taal?! Al zal het ondertussen duidelijk geworden zijn, dat
Roeselare noch in Marokko, in Turkije of in Patagonië ligt, maar als de parel
in een oester, in harteputje West Vlaanderen.
Dat
kan hem het best duidelijk gemaakt worden door de stad te doen geel kleuren. En
wat mij betreft : liefst zwart-geel.
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Op Sint-Paulus Bekering stijgt de winter te paard, of hij breekt zijn
nek met een reuzenvaart
***
1166 -
EEN VOETREIS NAAR ROME JAAR 1216
De
XIIIe Eeuw De jaren 1200
zijn
terecht aangemerkt als wonderbaar, en zelfs 1302 hoort daarbij.
***
Onderstaande boekbespreking
werd ingescand van KORT MANIFEST, het tijdschrift van de Stichting Wies Moens.
Daar vindt U op maandbasis voor de prijs van een pint bier èchte gezonde
Vlaamse boerenkost die aan de ribben plakt. Wies Moens! Hoe kan het anders
gekund dan belegen fijnheid paren aan waarachtigheid!
Die Voetreis naar
Rome heen en terug van uit de Nederlanden leest als een Jules Verne-verhaal van
eigen bodem toen Vlaanderen groot was. Het legt de vinger op de wonde voor de
fanatiekelingen van de scheiding van Kerk en Staat, door aan te tonen dat de
macht van de Kerk reeds na Paus Innocentius III (*) gestorven is in 1216,
gebroken was. En toch blijven zij ze bestrijden!
Dat soort
bestrijders willen blijkbaar niet gewoon de bovenhand, maar de vernietiging van
alles wat Europa groot gemaakt heeft. Zij willen noch min noch meer de vroegere
plaats van de Kerk in de samenleving innemen.
We maken een reis
door de landen, doorheen tijd en ruimte. Wij doen dat, zelfs vanuit onze luie
vacentie-zetel ergens onder een parasolleke in het gezelschap van een lekkere
pot Patersbier. Waarlijk een boek dat liefst deel zou uitmaken van de
Eind-termen van onze leerkrachten. Zodat hun leerlingen dan misschien de
Atlantische Oceaan correct kunnen situeren op de wereldkaart .
Ter zake :
EEN VOETREIS NAAR ROME
Pieter Moerman
Dick de Boer was student aan
de universiteit van Leiden bij Huub Jansen, hoogleraar mid¬deleeuwse
geschiedenis. Deze Jansen was reeds gebeten door de Friese abt Emo. Na zijn
vroegtijdig overlijden hebben studenten deze zoektocht voortgezet. Dit boek is
daar de vrucht van.
Emo is geboren tussen 1170 en
1175, en stamt uit een geslacht van hoofdelingen, dit is de lagere adel, uit de
Ommelanden. Op zijn twintigste ging hij met zijn broer in Oxford studeren aan
het Commune Studium. Zij kopieerden vele boeken van Romeinse schrijvers en
deden er heel wat kennis op. Het was de tijd dat kloosters en orden als paddenstoelen
uit de grond rezen en veel invloed uitoefenden op mens en maatschappij. Er
waren reeds zoveel kloosters dat het een monnik mogelijk was geheel West-Europa
te voet door te reizen en telkens in een klooster te overnachten, dikwijls
zelfs toebehorend aan de eigen orde.
Door de Friese gebieden liep
een belangrijke scheidslijn. De stad Groningen en de gebieden ten westen van de
stad behoorden tot het bisdom Utrecht. Deze gebieden waren nog gekerstend door
Bonifatius. Maar de gebieden ten noorden en ten oosten, gekerstend door
Liudger, die nadien bisschop van Münster werd, behoorden ook tot dit bisdom.
Emo was abt van het klooster
van Wierum in Friesland, wegens de witte monnikspijen nadien Wittewierum
genoemd. Het klooster was nieuw en had nog geen naam, vandaar de aanduiding als
Novum Claustrum of Nijeklooster en was nog niet formeel bij een orde
aangesloten. Later zou het zich aansluiten bij de orde van de
Premonstratenzers. Aan de monniken was een kerk geschonken als nieuwe
vestigingsplaats. Tot verbijstering van de abt had de bisschop van Münster, op
verzoek van een edelman, die schenking ongedaan gemaakt. Vermits in het
aartsbisdom Keulen, waar hij die beslissing kon aanvechten, twee bisschoppen
elkaar de waardigheid betwistten, zat ervoor Emo niets anders op dan de
aangelegenheid aan de paus voor te leggen.
Op het einde van de 12de eeuw
werd in Europa heel wat gereisd: handelaars, diplomaten, studenten, pelgrims en
abten maakten gebruik van hetzelfde wegenstelstel, maar hadden hun voorkeuren.
Zo ontwikkelden kloosters hun eigen netwerken voor bezoeken aan een
dochterkloos¬ter en door de gewoonte dat de abten geregeld moesten vergaderen
in een hoofdkwartier van hun orde. Elke reiziger had evenwel een ander teyken
nodig, een (vrij)ge- leidebrief of een passe-partout, waarmee hij in vreemde
steden werd toegelaten en tollen kon voorbijgaan.
De wijdverbreide mythe bestaat
dat volgens het wereldbeeld van de middeleeuwer de aarde plat was. Historici
weten allang beter. De toen gekende wereld bestond uit drie werelddelen,
Europa, Afrika en Azië, en was omgeven door water. De zeevaartkennis van de
Vikingen, nl. dat ten zuidwesten van Groenland groene kusten lagen, bleef
altijd bewaard. De overtuiging bestond dat wie ter hoogte van Noordwest-Afrika
naar het westenbleef varen,
uiteindelijk in India uitkwam.
Debetwisting over de vorm van de aarde was zelfs al zon 2.000 jaar
eerder beslecht. In de Griekse wereld had de school van de Pythagoreeërs
gezegevierd, die de aarde voorstelde als een bol die zich bevond in een heelal
dat uit sferen was opgebouwd. Ptolemaios berekende zelfs de omtrek van de aarde
op 29.000 km. Door die kleinere omvang miste niemand Amerika. Een tijdgenoot
van Emo, John Halifax, vestigde zich in 1220 als docent arithmetica (wiskunde)
in Parijs. Hij schreef een tractaat over de bolvorm van de aarde, dat in de
volgende eeuwen voortdurend gekopieerd en bewerkt werd. Ook toen was al bekend
dat als het hier dag was, het aan dekantvan deaarde
nacht was. Hoewel de aarde nog alshetmiddelpunt van het heelal werd aanzien,
schreef Daniël van Morley (+ 1210) dat de banen van Venus en Mercurius alleen
te verklaren waren als die om de zon draaiden. Reeds in 810 legde de Ierse
geleerde, Dungal van Bangor, in een brief aan Karei de Grote uit hoe er in dat
jaar twee zonsverduisteringen konden plaatsvinden, wat alleen kon als men
aannam dat de aarde rond de zon draaide. Zij waren Copernicus zelfs eeuwen
voor.
Aan de hand van de geschriften
van Emo, kaarten en gelijklopende reisverhalen, heeft de auteur getracht
dezelfde reis te herdoen.
Europa was voortdurend in
oorlog verwikkeld. Op 27 juli 1212 vond de belangrijke slag bij Bovingen
(Bouvines) plaats, die de macht in het voordeel van Frankrijk deed verschuiven.
In het Duitse rijk verliep de strijd tussen de Welfen en de Staufen in het
voordeel van de Staufen. Hierbij kwam dat de jonge paus Innocentius III het
leiderschap van de paus over de geestelijkheid doordreef. Einde 1215 zat deze
paus nog het groots opgevatte vierde Lateraans Concilie voor. Een half jaar
nadien overleed hij. De Franse kruistochtenprediker Jacques de Vitry ging de
volgende ochtend binnen om het lijk van de paus te begroeten. Tot zijn
verbijstering stelde hij vast dat dieven die nacht alle kostbare gewaden hadden
gestolen en het lijk van de kerkvorst vrijwel naakt hadden achtergelaten.(*)
De auteur weidt ook uit over
de ontspoorde vierde kruistocht. Op aanstoken van de Venetianen verovert en
plundert het Kruisvaardersleger in 1203 Constantinopel, de hoofdstad van het
toenmalige Byzantijnse (Oost- Romeinse) rijk. Het zal je maar overkomen als
bondgenoot.
Samen met zijn trouwe gezel
Hendrik verlaat Emo Wittewierum op 9 november 1211, om in Rome aan te komen op
19 januari 1212. In het begin is de reisweg gemakkelijk te volgen.
Verrassend is dat dat stukje
Nederland in de late middeleeuwen reeds kon bogen op een boeiende geschiedenis.
Ook daar waren vele kloosters in aanbouw of werden houten kerken vervangen door
stenen. Waar de middeleeuwen bijzonder rijk aan zijn, zijn de heiligen- en
mirakelverhalen, waarvan de auteur ons laat meegenieten. Aangaande de
rechtspreek vernemen we dat in Anloo één keer per jaar, op de feestdag van
Sint-Magnus (19 augustus), de Etstoel vergaderde, het hoogste rechtscollege van
Drenthe. Uit elk van de zes dingspelen (rechts-distric ten) kwamen dan
oordeelsvinders om onder het voorzitterschap van een drost recht te spreken. In
Zweeloo lag schuin tegenover de kerk een voorchristelijke begraafplaats, waar
de prinses van Zweeloo lag. Deze lag gehuld in bijzonder fijn weefsel, getooid
met kostbare sieraden, om haar góden fier tegemoet te kunnen treden. De kerken
werden aan een heilige gewijd. De kerk in Rolde, eerst gewijd aan de Syrische
tweelingbroers Cosmas en Damianus, is thans gewijd aan Sint-Jacob. Keizer Otto
I had in 944 de bisschop van Utrecht begiftigd met het jachtrecht van Drenthe.
De bisschop moest voor het bestuur van dit onherbergzame gebied een beroep doen
op tussenpersonen. Dit ging goed totdat dezen zich als eigenaars begonnen te
gedragen, wat leidde tot oorlogen. Dat bisschoppen niet altijd de verhoopte vredebrengers
waren, blijkt uit het verhaal van een kroniekschrijver. Otto van Lippe werd in
1215 tot bisschop gewijd, als opvolger van de vroeg gestorven Otto van Gelre.
Zijn bewind begon in welvaart en vrede, maar smoorde in het bloed. De Drenthen
versloegen in 1227 het bisschoppelijk leger met vele edelen. Dezen werden
afgemaakt, dit tegen de erecode in ze vrij te laten tegen een losgeld. Een
voora¬spiegeling van wat zich later zou afspelen in de Slag der Gulden Sporen.
Emo deed ook Duisburg aan,
waar een premonstratenzer-klooster was gevestigd. Dit kwam er op verzoek van de
aartsbisschop van Keulen, die de uitvoering van dit plan overliet aan het
klooster van Steinfeld in de Eifel. Niet geweten is dat later Gerard
Mercator (of Gerard Cremer), die in 2012 ook bij ons werd herdacht (°
1512 te Rupelmonde) er de beroemdste burger werd. Deze geleerde is begraven in
de Sint-Dionysiuskerk in het nabu¬rige Mündelheim.
Langs Maastricht en Tongeren,
Villers-La-Ville en andere steden komt Emo in het hoofdgebouw van zijn orde.
Norbert van Xanten (de
Nibelungenstad) was voorheen een adellijke jongeling die aanvankelijk een
lustig leven leidde. Zoals Paulus hoorde ook hij een stem en hij bekeerde zich.
Hij stichtte de orde van de Premonstratenzers, naar de plaatsnaam van het
eerste klooster, Prémontré, de aangewezen weide, een vruchtbaar dal in de
bossen van Saint-Gobain. Zij volgden hoofdzakelijk de regel van
Sint-Augustinus. Het waren gemeenschappen van monniken die baden en werkten,
sober leefden en hulpvaardig waren voor hun medebroeders en andere naasten. De
toenmalige abt van het klooster, Gervasius, genoot een groot gezag in de kerk.
Deze gaf aan abt Emo een aanbe¬velingsbrief mee voor de paus, en dat kon
tellen.
In Chatillon sur Seine, waar
de ons bekende Jacques de Chatillon vandaan komt, was een kapittelkerk genaamd
Sint-Vorles, waar omstreeks het jaar 1100 kasteelheer Tesclin Ie Roux zijn zoon
lessen liet volgen, die nadien bekendheid zou verwen/en als Bernard
van Clairvaux. Zij waren Cisterciënzer monniken, die naast noeste
handen¬arbeid het gebed onderhielden en geestelijke arbeid verrichten. Robert
zelf was een charismatische prediker.
In de middeleeuwen waren
relieken ongemeen belangrijk: een doorn van de doornenkroon van Christus, een
splinter van het kruis, beenderen van heiligen, de vingers van Sint-Jan de
Doper. Zij brachten een stroom van bedevaarders op de been en geld in de lade.
De auteur vermeldt Arnault
Amalric, abt in CTteaux. Hij was een vurige bestrijder van de Albigenzen. Bij
de verovering van Béziers, waar zowel christenen als Albigenzen woonden, zei
hij tegen zijn volgelingen: sabel iedereen neer. De Heer weet wie de zijnen
zijn. De hele stad werd uitgeroeid.
Emo deed ook Pavia aan, de
stad met de honderd torens, waar de ijzeren kroon werd bewaard van de
Longobardenkoning. Het Romaanse voorportaal behoort tot de mooiste van
Lombardije en toont een eindeloze stoet van pelgrims.
In Rome verbleven de
reisgezellen vijftig dagen, zoveel tijd was er nodig om de gegeerde pauselijke
beslissing te bekomen. Het verzoek moest vooreerst in de juiste vorm worden
ingediend. Daarna doorliep het een hele administratieve weg, waar
steekpenningen de beslissing konden beïnvloeden. Niet dat abt Emo hieraan
meedeed, maar het waren toenmalige geplogenheden. Abt Emo volgde zoveel
mogelijk de statiemissen die de paus elke dag in een andere kerk opdroeg, in de
hoop zijn zaak eens voor de paus zelf te kunnen bepleiten. Tevergeefs,
belangrijke re zaken van wereldlijke of geestelijke aard gingen steeds voor.
Uiteindelijk ontving hij een gunstige beslising. De in- houd van die brief
wordt helaas niet weergegeven.
Dan vatten abt Emo en zijn
reisgezel Hendrik de terugweg aan. Berooid als ze zijn, verpanden ze hun brief
voor een som geld aan handelaars. Ze spreken af in Bologna. Abt Emo hoopte daar
in een klooster voldoende geld te kunnen lenen om zijn schulden af te betalen
en terug in het bezit te komen van de pauselijke beslissing. Eenmaal in Bologna
zijn de handelaars de brief echter verloren. Spoorslags gaat metgezel Hendrik
terug naar Rome, waar hij gelukkig snel een nieuwe bul bekomt.
In de burcht Trifels, ten
westen van Speyer, werden de rijkskleinodiën bewaard, waarmee vooral de
rijkskroon, de scepter, de rijksappel, de mantel en de heilige lans werden
bedoeld. Een Rooms-koning werd maar rechtma¬tig vorst als hij met de juiste
eretekens op de juiste plaats (Aken) was gekroond. Nadien kon hij door de paus
tot keizer worden gekroond. Dit laatste werd overbodig in 1338. Toen besloten de
keurvorsten op een vergadering in Rhens dat degene die tot Rooms-koning was
gekozen, vanzelf keizer zou worden.
De terugreis verliep na de
Alpen door het toenmalige Roomse Rijk van Duitse Natie, dat toen nog niet was
op¬gedeeld in onafhankelijke staten als Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland,
en omvatte bv. ook de Elzas en een deel van het huidige Noord-ltalië. Op de
terugweg volgde Emo vooral de Rijn per boot. Zo deed hij Straatsburg aan, waar
kort tevoren, in 1210, Gottfried van Straatsburg het meesterwerk Tristan und
Isolde had geschreven. Een weinig eerder, in 1200, was een ander meesterwerk,
het beroemde epos bekend als het Nibelungenlied, geschre¬ven door een
geestelijke, mogelijk aan het hof van de bis- schop van Passau. Hier vinden wij
de feodale verhoudin¬gen terug zoals die bestonden aan het hof van de Duitse
keizer Frederik Barbarossa. In het boek is ook een korte lofzang van de Duitse
dichter Walthervon der Vogelweide aan de Duitse keizer opgenomen. Hoe fris en
mooi klinkt die oude Hoogduitse taal, die nog dicht bij het Nederduits
aanleunt. In Münster aangekomen overhandigde Emo de pauselijke bul aan de
bisschop, die de beslissing van zijn primus inter pares aanvaardde. Na acht
maanden komt hij eindelijk terug in Wierum.
Na een uitgebreide en
verzorgde inleiding begint het reis¬verslag. Hiervoor is de bladschikking
gewijzigd: de lezer moet het boek dwars leggen en een tekst van een dag¬reis
loopt telkens over twee bladzijden of meer. Verder is een blad ingedeeld in drie
stroken: links het reisverhaal, in het midden het schema van de gevolgde
reisweg en rechts een anekdotisch verhaal, dit alles verlucht met vele
prachtige foto's.
De auteur heeft de meeste
fotos zelf gemaakt. Hij heeft de reis nagedaan, vele kerken en musea bezocht,
archie¬ven en kaarten bestudeerd, met de bedoeling een verslag van de reis te
brengen zoals de abt die zelf had beleefd. Als leidraad gebruikte hij de door
abt Emo geschreven Kroniek van Bloemhof, waarin ook de reis naar Rome be-knopt
staat opgetekend. Het is zowaar geen gemakkelij¬ke opgave dit tijdsbeeld
getrouw weer te geven, gelet op de zeer vele veranderingen die zich in dit
lange tijdsver¬loop hebben voorgedaan. De auteur is zeer uitvoerig in zijn
verslag, en geeft tal van wetenswaardigheden weer. Het is boeiend geschreven
maar leest niet als een roman. Daarvoor zijn de gegevens te overvloedig. Het
boek heeft daarom iets van een naslagwerk, wat uitnodigt tot herle¬zen. Het
sluit af met een uitgebreide bibliografie en een reisschema.
***
Dick de Boer, Emos Reis, Noordboek & Davidsfonds, 2011,
496 biz, ISBN 978 90330 07880 -
29,95
***
Hier
komt de 4de Kruistocht ter sprake, die buiten al het andere (o.a. de
rol van de oorlogsvloot van de Stad-Staat Venetië daarin), de vinger op de
wonde legt van het begin van de ondergang van de Oost Romeinse Kerk door
toedoen van de West Romeinse Kerk, deze die we als enige nog kennen als die
van Rome. De Oost Romeinse Kerk, is in 1483, na de val van Constantinpel (De
Stad van de H. Constantijn, sedertdien Istemboul. Turkije) werd gesmoord in
bloed en vervangen door de Volgelingen van Mohammed de Woestijn-Roverhoofdman.
Als
de Pausen al geen goede strategen blijken te zijn geweest op gebied van
oorlogvoering (!), blijken ze ook de zogezegde ketterijenalleen met brandstapels en marteltuigen te
hebben kunnen bestrijden, en niet door de menslievendheid van hun
Leerstellingen. Dergelijke vervolging was geen zaak van geloof en zede, maar
van wereldlijke machts-ontplooiing. Zie de ketter-vervolging van de Albigenzen
en de Catharen die ervoor gezorgd hebben dat ganse streken volledig ontvolkt
werden.
Anderzijds
was er ook Clairvaux en Citeaux, dieals
bakermat gelden voor onze beschaving. Maar die waren het werk van monniken,
niet van Pausen ..
Van
de Abdij van Citeaux is sedert de Franse Revolutie niet veel meer overgebleven.
De gloed die eens de wereld verlichtte, is voor altijd gedoofd en vervangen
door de Rede.
Coteau
is het verlede. Taisé is de toekomst. Waar onder de asse het vuur is blijven
smeulen.
(*)
Innocentius
III is (op doorreis) gestorven in Perugia, en Perugia is in onze
streek opeens weer een naam lijk een klok. Niet alleen omdat het, in de jaren
van Sint Franciscus bedelaar-monnik en voorloper van Pater Daiaan uit Tremelo, de
eeuwigdurende artsvijand van Assisi was, maar omdat daar onlangs
een brave Marokkaan werd aangehouden, werkzaam rond de bagage op het nabije
kleine internationale vliegveldje, waar Ryanair ons sedert kort oplaadt of
afzet. Stil en ongezien had hij weken na-een op zijn eentje alles in gereedheid
gebracht om op een bepaalde dag een berg springstoffen aan boord te smokkelen.
Men was hem via teleoon-tap op het spoor gekomen n bleef hem observeren. Toen
hij opgepakt werd, was dat een bom in zijn omgeving : niemand kon geloven dat .
Zo ne brave jongen! Hij zou zelfs geen appel stelen van iemand! De man bekende,
dat hij zelf een proef-bom aan boord had gesmokkeld, die nergens opgemerkt
werd. Hij wachtte alleen het juiste moment af, om de echte bom aan boord te
smokkelen. O ja, die jonge Marokkaan handelde alleen en uit overtuiging. t Is
maar dat ge het weet dat er nog zon kastaars bezig zijn, ook op
Lilliput-vliegvendjes. We mogen dat echter niet veralgemenen, want dan maken we
een wij-zij maatschappij die niet bevorderlijk is voor de integratie.
Maar
ik wilde het hebben over die Paus. Wel : die lag opgebaard in alle praal en
pracht, bedolven en omringd door edelstenen, goud en juwelen. s Nachts werd
die kerk dan afgesloten. Tegen de morgen vond de koster het naakte lijk achteraan
in de kerk : beroofd tot op de huid.
Als
U ooit in dit door God gezegend land reist, vergeet dan niet het Centgro
Storico van Perugia te bezoeken. Een halve dag volstaat!
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
We kennen de man (rechts
in beeld) als de ACW-vaandeldrager, die in Vlaanderen ooit 700.000
voorkeurstemmen uit zijn hoge hoed toverde, daarna al zijn kiesbeloften moest
inslikken van de groot-graaiers binnen zijn partij, Belgicist werd uit
berekening, en tenslotte als Determinator naar Parijs en de Place Pigalle moest uitwijken. Een hele mondvol voor de
mislukkeling die jaren na ondergetekende als laureaat afstudeerde op het Sint Vincentius
College te Ieper. Een schande voor alle voorgaande en nakomende geslachten!
Als een 2de
de Châtillon speelde hij het spaargeld van de Vlamingen (Dexia) in handen van
Parijs en kreeg als dank daarvoor een plaatsje aan het Franse Hof, afdeling
OESO.
Juister gezegd :
hij komt voor op de loonlijst van de OESO met een vorstelijk salaris, maar
gezien de locatie midden in en tussen de Parijse straat-madeliefjes, en in
overweging genomen zijn betrachtingen om met BW voor de tweede keer tot een coalitie
te vormen (deze keer direct zonder JKMDD), heeft de man vanzelfsprekend geen
tijd om bij de pinken te blijven.
Gelukkig is daar Trends
en de Knack-Boem om hem tot de orde te roepen.
Hé, Ief, heb je nu
al weer Sixtus (*)?
(*) Sixtus : is eigenlijk het Abdij-bier Sint Sixtus
uit Westvleteren 5° 8° 12° : al jaren na elkaar het beste bier ter wereld. Heert
Goste maakte daar ooit een West Vlaamse woordspeling op, over seks
thuis.
***
Ter zake :
Yves Leterme weet niet goed wat in de OESO gebeurt
woensdag 23 januari 2013 om 14u45
***
OESO: Zonder maatregelen moet pensioen in België
naar 73 jaar
Oud-premier Yves Leterme, een van de vier
adjunct-secretarissen-generaal van de OESO, is blijkbaar niet goed op de hoogte
van wat zijn instelling doet. Dat blijkt uit zijn bericht op Twitter over het
exclusieve verslag dat woensdagmiddag op de websites van Trends en Knack
verscheen over het recentste OESO-jaarrapport.
Op de websites van Trends en Knack staat sinds
woensdagmiddag het exclusieve verslag over het rapport van de Organisatie voor
Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) over de Belgische economie. De
komende dagen wordt dat rapport doorgesproken met de Belgische
beleidsverantwoordelijken. Het resultaat van die deliberaties is dan het finale
OESO-rapport.
Op Twitter reageerde Yves Leterme, een van de vier
adjunct-secretarissen-generaal van de OESO, met de boodschap dat we ons een
beetje over het paard tilden. Onze rapportering sloeg volgens Leterme op
studiewerk dat vorige week op de website van de OESO verscheen en waar de media
vorige week over berichtten.
Grondig nazicht van de mediaberichten van de
voorbije dagen en de website van de OESO leert dat Leterme blijkbaar niet goed
weet wat er in en rond de instelling die hij mee leidt allemaal gebeurt. Leterme verwijst naar de
studie Enhancing the inclusiveness of the labor market in Belgium (OECD
working paper nr. 1009). Daarin
staat onder meer dat de minimumlonen in België te hoog zijn. Daar berichtten de
Belgische media inderdaad over.
Onze meest recente berichtgeving is echter
gebaseerd op het interne OESO-document Belgium Survey/Tentative Outline.
Uiteraard komt een stukje van bovenvermelde studie over de Belgische
arbeidsmarkt ook in de Belgium Survey terug, maar tegelijk gaat het in die
Belgium Survey over veel meer dan alleen de arbeidsmarkt, wat wij ook
schreven. Om u toe te laten de conclusies zelf te verifiëren, zetten we ook de
tekst van het interne OESO-rapport op deze website.
***
IK geef gaarne toe : zich steunen op
de Knack-Boem is inderdaad geen referentie. Toch niet meer sinds hun
bijzonderste twee tenoren er van onder getrokken zijn uit onvrede met de nieuwe
hoofd-redacteur en zijn kleurtje.. Trends echter is heel wat beter, al komt het
van dezelfde persen.
Mr Rik DeNolf, als Grote Baas, zet blijkbaar
zwaar in op de staatsbehoudende partijen. Je zou bijna denken dat daar waar een
kapitalist zijn eikes te broeden legt, hij dat doet men een bepaalde
voorkennis. Al zpo het ook kunnen dat het indie middens alle hens aan dek is.
We gaan dat gauw weten. Regelmatig de
thermometer van de oplage-cijfers nagaan AUB.
Daar blijkt voorlopig dat het een
betere gok zou zijn op Geel te wedden..
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.