53 4 –DE RIJKELIJK BETAALDE POLITIEKE KLASSE VAN DE LAATSTEE 50 JAAR: GETELD, GEWOGEN EN TE LICHT BEVONDEN…
.
DONDERDAG 28 APRIL 2022
DE DENSITIETS--METER
*
53 4 –DE RIJKELIJK BETAALDE POLITIEKE KLASSE VAN DE LAATSTEE
50 JAAR: GETELD, GEWOGEN EN TE LICHT BEVONDEN…
**
MANE TECKEL PHARES
NAGELSMET KOPPEN
**
FORT EUROPA
Hebt u hem ook gezien, de hashtag???????? die staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi lanceerde?. Burgers konden daarmee aangeven dat ze het wel zagen zitten om Oekraïense vluchtelingen op te vangen. En het is een groot succes. Heel veel Vlamingen toonden hun beste kant. Maar we moeten ons toch ook de vraag durven stellen: hoe laag is een overheid gevallen dat ze in een crisissituatie als eerste reflex beroep moet doen op de goedheid van haar burgers? Burgers die zich blauw betalen aan de benzinepomp, die hun huis met moeite kunnen verwarmen door de gigantische energieprijzen en die hun koopkracht elke dag verder zien slinken.
Dat zijn dezelfde burgers die ook met lede ogen hebben moeten aanschouwen hoe de opeenvolgende staatssecretarissen voor Asiel en Migratie, of ze nu Francken, De Block of Mahdi heten, de toevloed van gelukzoekers van over heel de wereld gewoon hebben laten doorgaan. Volgens de Brusselse regering lopen er minstens 100.000 illegalen in de hoofdstad alleen al rond. De helft van de gevangenisbevolking beschikt niet over de Belgische nationaliteit. De opvangplaatsen die er zijn, zitten gewoon vol. En daardoor kán deze overheid niet het nodige doen om een Europees broedervolk te helpen en moet ze beroep doen op gewone burgers. Dat is geen toeval, maar het gevolg van een jarenlange verkeerde aanpak. Dit is dan ook het zoveelste signaal om het roer om te gooien.
Mahdi moet geen plaatsen bij maken, hij moet er vrij maken. En ja, we moeten durven een onderscheid maken tussen vluchtelingen. Het Vlaams Belang pleit dan ook al lang voor opvang in eigen regio: Oekraïners in Europa, Afrikanen in Afrika. Dat is gewoon gezond verstand. Tijd om eindelijk werk te maken van Fort Europa.
En jazeker, binnen dat Fort Europa moeten we oog hebben voor het leed van een broedervolk. We moeten ons steentje bijdragen aan de opvang van Europese vluchtelingen. Maar we mogen daarbij ook onze eigen mensen, de Vlamingen, niet uit het oog verliezen. Ik haalde het al aan: het leven van onze mensen wordt stilaan ook onbetaalbaar. Onze partij heet niet Europees Belang, niet Amerikaans of Russisch Belang, maar gewoon klaar en duidelijk: Vlaams Belang.
Tom Van Grieken
Voorbeeld:
#Wikipedia is een #encyclopedie
De tags #wikipedia en #encyclopedie zorgen ervoor dat het bericht eenvoudig gevonden kan worden. In het geval dat een gebruiker zoekt naar een hashtag krijgt hij meestal een lijst met berichten die dezelfde hashtag gebruiken….
I N H O U D
Dat van die densiteits-meter was ’n persoonlijke ingevinging (zie afbeelding bovenaan) nog voor ik TVG over onze vriend SAMY gelezen had. Maar we zegge, precies hetzelfde, maar met andere woorden. Iedeer op z’n eigen manier. TVG zls Chef loopt op eieren. IK, van uit de loopgraven, grijp terug – ’n beetje het gevolg van de jaren, maar vooral van het geluk een goede opvoeding te hebben gehad, waar de Bijbel zowat voor alles wat goed of verkeerd liep, haast Goddelijke voorbeeden kon aanhalen. Doie 3 Latiijnse (?) woorden verscheen ergens op een belagrijke bijeenkomst vban Leiders, als vanzelf geprojecteerd op de miren. Geteld, gewogen en te licht bevonden….
Dat is precies wat ee densiteits--metter doet met vloeistoffen. Ze meten – op laoboratoriumschaal - de dcitheid van vloeistoffen. Die dichtheids-resultaten van zowatt alle kleirparttijen geven als resultaat allemaal déastreuse vaststellingen: wel schijn, maar niet (meer) de minste dichtheid. Prcies klaar water, of in veel gevallen zelfs pire niet eens gebakken lucht. Met daarboven, hoog in de lucht, veel roze wolken waaruit het hagelstenen regent die de levensduurte pijlsnel de hoogte injagen.
-
En om het nogmaals te hebben over de begot in Elsene geboren Noord-Afrikaan, ooit klein Jong-Tsjeven Voorzitterke in St Jans Molenbeek… - de broedplek voor terroristen - Sammy Mahdi dus. zou die al eens – pf toch minstens VOOR de verkiezingen van Mei 2024 - uitgelegd krijgen dat Islamtiische gelukzoekrrs, zogezegdde’ sukkelaars van vluchtelingen’ automatisch als koningskinderen onthaald worden zodra ze ons land zijn binnen ge.tukeerd? Leeflooon ad € 5000 ????? per maand, gratis huisvesting in luxe appartementen, recht op ‘gezinshereniging’ van haast hele nomadenstammen, enz. ; enz. Alles betaald met belastingeld die de Vlaming uit de mond wordt gehald.
Iets waarvoor de vetbetaalde Heer Staatssecretaris, voor wat betreft Cjhristelijk-Orthodoxe Oekraniërs, beroep doet op het goedd hart van de reeds kaal geplukte belastingsbetaler.
Aan te raden naamsverandering voor de Tjeven. Islamo Woke Sterrenwichelaars. Agekort IWST. Als ze er zeer goed voor betaald worden.
Ons mateke heeft nog maar eens van zich laten spreken. Hij moest er dit keer zichzelf niet eens voor verkleden. Zijn (terechte) uitspraak dat hij, als hij door Molenbeek rijdt, zich niet meer in België waant, heeft een hoop kritiek opgeleverd, zelfs van binnen zijn eigen partij. Nochtans heeft hij gelijk en dergelijke taferelen ziet men ook elders, denk maar aan ‘Borgerokko’. Wie vanuit de Kempen Antwerpen binnen rijdt via de Turnhoutsebaan, maakt exact hetzelfde mee.
Molenbeek is wel een buitenbeentje. Het is de plaats waar de bloedige aanslagen van Parijs, Zaventem en Maalbeek ongestoord beraamd konden worden. Dat juist daar zoiets mogelijk bleef, was het gevolg van jarenlang mismanagement van de gemeente door toenmalig burgemeester Philippe Moureaux, alias ‘Flup Moustache’, de vroegere ideoloog van de PS. Veel zal er daar trouwens niet veranderd zijn: zijn dochter is er momenteel nóg burgemeester.
Ons mateke heeft zich in elk geval (nog) niet verontschuldigd. Hij beweert nu nl dat hij ermee bedoelde dat men in Molenbeek geen Nederlands noch Frans meer hoort, bijna uitsluitend Arabisch. Ook dat zal wel kloppen, maar neemt niet weg dat men daar ook zonder iets te horen, kan ‘zien’ dat het er een andere wereld is. Inch’ Allah!
*
*
AMPERSAND RIJMT OP AMBETANT: DE OMVOLKING VAN CD&V
**
**
27 april 2022
Joachim Coens -en niet Suzanne van het interimkantoor- deelt de lakens uit bij de CD&V, vindt hij. Nogal wat andere partijvoorzitters delen vooral de lakens, maar niet Joachim. Kringen rond de enge Sammy Mahdi willen hem dan wel uit het bed duwen, maar koene Coens houdt vol. Of eerder, hij houdt het op. Elk beetje therapeut zou hem aanraden eens iedereen de mantel uit te vegen, maar neen: Joachim deelt zijn mantel zoals de Barmhartige Samaritaan. Dat zalvende karakter kenmerkte voorheen enkel de CD&V. Vandaag is die ideologie van ‘de mensen helpen en bijstaan’ bijvoorbeeld via het sociaal dienstbetoon nergens meer aanwezig, behalve bij de PS, voor wie dit een electorale verzekeringspolis blijft. Sociaal dienstbetoon kreeg mettertijd een aura van corruptie over zich heen, wat redelijk onterecht is. Als politicus kwam je dichter bij je kiezers door met praktische bijstand in de juridisch-administratieve overheidsdoolhof maar pedante scherpslijters serveerden het koud af.
De christendemocraten omschreven zichzelf steevast als een volkspartij en dat legde hen geen windeieren. Samen in bad met werknemers, zelfstandigen, boeren en werkgevers leidde dat niet zomaar tot een politieke eenheidsworst. Het verbindende spirituele element werkte echt om de reële tegenstellingen te helpen overbruggen. Jaren van toenemende vadsigheid en carrièrepolitici zonder empathie maakten van de CVP een machtsvehikel. De CVP-staat ging voor morele verstikking staan. Vanaf de omtovering tot CD&V onder voorzitterschap van de wollige Stefaan De Clerck ging het eigenlijk bergaf (de opflakkering van het Leterme-tijdperk niet te na gesproken). Meer dan vroeger associeerde men de CD&V met een zwalpende meligheid. Toen Rik Torfs een legislatuurtje meedeed als senator verdedigde hij het ‘enerzijds/anderzijds’-verhaal als een moedig compromis. Hij bedoelde daarmee ongetwijfeld heel wat anders dan ‘het moedige midden’ van kleuterleider Wouter Beke. Toen premier Wilfried Martens zichzelf ooit als ‘extreem centrum’ omschreef rinkelde dat nog enigszins militant. De ontzuiling met het verraad van het ACW (vandaag het vage Beweging.net), het verloochenen van het katholieke label met een keuze voor ‘de’ mensen en het abstract gebrabbel van spinnende dokters deden de rest. Een volkspartij zonder volk. Het Vlaams Belang met ‘eerst onze mensen’ kopiëren komt serieus te laat. De CD&V werd een beheerpartij zonder beleidsvisie.
Je kunt dan wel andere woorden bedenken voor een beerput, maar daarmee verdrijf je de stank niet.
Natuurlijk heeft Coens gelijk dat de bevolking geen hoge dunk heeft van politieke correctheid, transgender idealen of stadsjargon over diversiteit. We nemen het hier enkel op voor de Jokke omdat hij iets degelijks lijkt te willen aankaarten binnen zijn fossiele partij. Je kunt dan wel andere woorden bedenken voor een beerput, maar daarmee verdrijf je de stank niet. Wat er overblijft van de partij zou zich langs rechts (zeker op gemeentelijk vlak) beter aansluiten bij Vlaams Belang om samen traditie, identiteit en sociale accenten te verdedigen. De Open VLD is puur links-liberaal en de N-VA heeft een ander DNA (hetgeen bewezen werd ten tijde van de kartelvorming). De linkervleugel van de CD&V past dan weer beter bij Vooruit nu de radicale roden meer en meer afzakken naar de PVDA. Die ego-rukker !!!!!!!!!!!!! van een Conner kunnen ze altijd een buitenlands snoeppostje aanbieden. Misschien krijgen zelfs die paar overblijvende Groenen met dogma-uitputting goesting om mee te spelen. ‘Te elitair, te neo-liberaal, te ontworteld’, zei Coens terecht over de centrumpartijen. Herverkavelen dus.
Op het booster congres ‘&NU’ in het Antwerpse Elisabeth center liep het mis zonder dat men eigenlijk wist waarom. Ondanks de gekende te lange voorbereidingen voor wat in wezen kort maar krachtig behoorde te zijn, kwam voorzitter Coens met een slogan die ergens wel kan. ‘Van het volk voor het volk’ is zowat de definitie van democratie, weg van de legalistische ‘mensenrechten’-wokewereld van vandaag. Natuurlijk werd er lacherig gedaan over de CD&V die nu nederig (volks?) cd&v is gedoopt. Een kleine letter bezit niet meteen een aristocratische connotatie, doch het lettertype past wel bij een bescheiden tien procentpartij. De letter & werd trouwens vroeger in Engelse scholen als laatste opgesomd bij het afdreunen van het alfabet. Na X Y Z volgde ‘and per se and’ (= en op zich ‘en’ als het teken & en niet als woord. & is daarbij een samentrekking van het Latijnse ‘et’ wat ‘en’ betekent. Zo is men dat gaan uitspreken als ampersand).
Mahdi vond het congres smaken naar een ‘uitgestelde nieuwjaarsreceptie’. We hebben hem op zulke recepties al meermaals Macron-achtig hautain weten wezen, zodat enige sympathie voor deze figuur ongrijpbaar diep in onze broekzak zit. Lekken naar Het Nieuwsblad dat zijn volgelinge Nawal Farih lekker geen ondervoorzitter wenste te worden of roddelen dat Coens zich erg kwaad zou hebben gemaakt op de partijraad zijn veelbeproefde recepten. Hoe minder kiezers hoe meer dolken. De CD&V ervaart een omvolking en is er niet goed van. Dat lot ondergaan al langer ook vele Vlamingen.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
**
En toen kwam er een varken met een lange snuit, en ’t Islamo Woke vertelselke was uit. Want vatekns, dat zijn immer vuile beesten. Mohamed (Mo met Ham?) heeft er trouwens nooit ook maar ééntje gezien, laat staan op z’n bord gehad. Anders zou de varkensindustrie,in Vlaanderen n u niet moeten opgdoekt worden. Teveel stkkstof, ziet U. REerst de koe, dan het zwijn en zo krijgt elk het zijn.
-
Maar attentie AUB. In amper 100 jaar hadden de Moren indertijd heel het Iberisch Schiereiland in handen gekregen. Maar het duurde bijna 1.000 jaar eer de Reconquista terug orde op zaken had grsteld… We moeten eer Albrecht & Isabella er tot op de hhidige dag dankbaar voor zijn.
Onze Nieuwe Leiders zullen dus na Mei 2024 een versnelling hoger moeten schakelen….
533 – WIE NIET MET ONS IS, IS TEGEN ONS, HOE MEN HET OO DRAAIT OF KEERT
.
WOENSDAG 27 APRIL 2022
Au Petit Chien
*
533 – WIE NIET MET ONS IS, IS TEGEN ONS, HOE MEN HET OO DRAAIT OF KEERT
*
I N H O U D
Er zijn zo van die dagen, dat veel bestweters al eens meer bij hunnen optieker zouden moeten langs gaan. Hieronder vindt U een veel te lang verhaal die dat bevestigt. Doe wel en zie niet om, is mijn besluit.
Verkiezingen inderdad zijn heilig, of ze zouden dat toch moeten zijn. Moessten ze, vooral in deze digitale tijden, contrleerbaar zijn….
Maar waar ter wereld zou de Zittende Macht’ de kans laten voorbijgaan om het spel mee te spelen? Wie orgaiseert het computer programma dat, zoals bij Macron, de verkiezingsuitslag al haast een uur voor sluitintgstijd officieel kon omroepen?
Ach ja, die exit-polls: die zijjn daarvoor speiaal uitgevondedn. De Machthebbers, en hun slipppendragers van de Media, voelen aan hun ellebogen wat ze pas binnen het uur zillen weten. Alles is immers voorgeprogrammeeerd.
Ook Donald Trump weet dit al langer dan vandaag en zelfs Twitter – waar die achteraf aan de deur werd gezet – wordt, eenmaal in andere handen, voor de Waaarheid gedaagd.
Naast wat we hieronder lezen bij De Blinde Vink, is het veel belangrijker even stil te staan bij de verspreking van, aljoewel klein van gestalte, de Grote Leider van de Rode Bandienten Bende, ’t Sloefke Comer Rousseau, evenens op Blauwe Maandag ter perse gebracht. Dat in Brussel niet langer noch het Frans noch het Nederlands op straat te horen zijn maar alleen nog het Arabiers.
Dat, en dat alleen is de echte reden van het bestaan van ‘Rechts’. Waarbij inderdaad de achtbare Heer Vladimir Poetin optreedt als stoorzender. Maar WIJ weten niet waarom hij dat verschrikkelijk ding van al dat schieten gebruikt.
En Sleepy Joe (uit egengelang) noch de Navo en al zeker Marcon niet, hangen het aan onze neus.
Van onze Regime Pers vernemen we alleen, dat de USA
de modernste zwaarste pantserwagen naar het front stuurt. Waarschijnlijk omdat die beter geschikt zijn om doden en zwaarggewonden te vervoeren?
Tot slot nog even dit. Wie extreem rechts op de openbare weg rijdt, riskeert van de kant in de gracht te belanden. Zie dus wel en doe niet dom…
Open VLD is niet de enige Vlaamse partij die in de problemen zit. CD&V heeft zowat dezelfde problemen, zelfs voor wat betreft het voorzitterschap. Joachim Coens kan dan wel niet verdacht worden van woordbreuk t.o.v. zijn kiezers, zoals Lachaert, integendeel, Hij krijgt zijn plannen echter niet gerealiseerd. In zijn eerste congres in 2021 slaagde hij er niet in zijn vernieuwde Artikel 1 erdoor te drukken en zijn tweede vernieuwingscongres in oktober was al niet veel beter. Eind dit jaar zijn er normaal bij CD&V nieuwe voorzittersverkiezingen gepland, maar vooral de jongerenafdeling – die Sammy Mahdi naar voor schuift - wil dat al zien gebeuren vóór de vakantie.
Dit weekeinde hield CD&V een zgz &NU?-congres. We hebben daarover niet veel te horen en zien gekregen, om de eenvoudige reden dat er geen journalisten waren op uitgenodigd. Dat zegt al genoeg over de precaire staat van de partij.
CD&V heeft er verkeerd aan gedaan deel te nemen aan Paars-groen, terwijl die haar daarvoor zelfs niet eens nodig had. Ze werd alleen aan boord gehesen om de Vlaamse oppositie wat te verzwakken. Het feit dat de partij enkel outsiders kon vinden om de ministerposten in te vullen, zegt genoeg.
Coens is een achtenswaardig man die het allemaal goed bedoelt maar daarvoor niet genoeg politiek geslepen is. Te braaf, zeg maar. Wie dan wél? Mijn persoonlijke mening is dat de enige die momenteel in staat is van CD&V nog iets te maken, Pieter De Crem is. Vraag is maar of hij het nog zal willen doen.
(RADICAAL) RECHTS, QUO VADIS?
**
TIJD VOOR IDEOLOGISCHE BEZINNING
27/04/2022 Johan Sanctorum
-
Opluchting omwille van de (toch vrij ruime) zege van Macron overheerst in de media. En tegelijk bezorgdheid omwille van de 41,5% die Marine Le Pen haalde, het beste resultaat dat radicaal rechts in Frankrijk ooit neerzette.
De ironie is, eigen aan het Franse kiessysteem, dat de linkerzijde Macron heeft gered door met dichtgeknepen neus op de zittende president te stemmen. Met haar sociaal-links programma kon Marine blijkbaar wel de gele hesjes maar niet de aanhangers van Jean-Luc Mélanchon verleiden.
En dan was er nog de klucht, genaamd Eric Zemmour. Een jaar terug zei ik al dat intellectuelen zich niet in het politiek theater moeten mengen, maar er integendeel kritisch tegenover moeten staan. Helaas. Zijn aanhang volstond alleszins niet om het Rassemblement National aan een overwinning te helpen. In juni zijn er dan nog de parlementsverkiezingen waarvan helemaal niet zeker is dat Macrons gehorigen er een meerderheid halen.
Paradox
Vladimir Poetin, de man die de ‘droom’ van Filip Dewinter vergalde.
Radicaal rechts lijkt het zelf niet goed te weten: men kan niet voor méér vrijheid zijn, en tegelijk met autoritaire regimes aanpappen.
Het heet nu vooral dat Macron beter zijn best moet doen om het volk voor zich te winnen, minder arrogant, minder elitair. Voor rechts is de analyse ingewikkelder. Want waar staat het rechtse gedachtengoed vandaag voor? Met de inval in Oekraïne is het spagaat aan het licht gekomen tussen het verlichtingsideaal en een bepaalde vorm van autoritarisme, dat nodig zou zijn om de westerse beschaving te redden. Radicaal rechts lijkt het zelf niet goed te weten: men kan niet voor méér vrijheid zijn, en tegelijk met autoritaire regimes aanpappen.
Oekraïne is op dat vlak wel degelijk een keerpunt. Ook al waren figuren als Filip Dewinter er snel bij om zich van de Russische invasie te distantiëren, de indruk blijft dat het zogenaamde ‘anti-establishment’-discours en de sterke nadruk op het belang van de vrije meningsuiting bij radicaal rechts maar alibi’s zijn om de democratische rechtsorde in vraag te stellen. En te vervangen door wat? Dat is de hamvraag. De strijd tegen de hoofddoek, onder het mom van een strijd voor vrouwenrechten, zou dan ook wel eens kunnen omslaan in iets heel anders, namelijk een pleidooi om opnieuw kruisbeelden in de scholen te laten hangen, ik zeg maar wat.
Deze paradox is vandaag zeer acuut. Het liberale verlichtings-denken – waar rechts zich de laatste decennia sterk op beroept, vooral in de strijd tegen het islamofascisme -, komt met het identitaire discours in een vaarwater dat lieden als Vladimir Poetin zeer genegen is. De Republikeinse partij in Amerika zit in dezelfde klem geprangd: gaan we voor de vrijheid en democratie, of voor een autoritaire bevestiging van waarden gekoppeld aan een uitholling van de democratische rechtstaat? Accepteren we de media, als (uiteraard niet-onpartijdige) vijfde macht, of willen we ze aan banden leggen? Dat laatste geval heet censuur, en dan komen we op het einde uit in een samenleving die weinigen wensen, ook het gros van de rechtse kiezers niet.
Oude vriendschappen
Thierry Baudet, gaat hij echt voor meer democratie?
Radicaal rechts zal deze ideologische vaagheid ????????????????? moeten uitklaren, en liever vandaag dan morgen. Welke lading dekt bijvoorbeeld een naam als Forum voor Democratie precies, de beweging van Thierry Baudet die tot op vandaag achter de’ ‘dictator Poetin’ staat? Het verdedigen van de vrijheid en het bestrijden van censuur, of een nieuw autoriteitsdenken met plaats voor een repressie-apparaat? Moeten we een ‘anti-systeempartij’ in Vlaanderen zien als een partij die het Belgische regime en de politiek correcte pensée unique viseert, of een partij die de pluralistische samenleving viseert? De geschiedenis van de 20ste eeuw leert ons wel een en ander hierover. De manier waarop Viktor Orbán in Hongarije met de kritische media omgaat, ook.
Belangrijker is dat Marine Le Pen Frankrijk uit de commandostructuur van de NAVO wilde losweken, iets wat Poetin toch als muziek in de oren moet hebben geklonken
Om die reden was ik- ik beken het eerlijk – wel opgelucht dat Le Pen het niét haalde, ook al heb ik geen enkele sympathie voor de figuur Macron. Dat ze verkiezingsdrukwerk, waarop ze in grote vriendschap met Vladimir Poetin prijkt, snel in de vuilbak moest kieperen, is één zaak. Belangrijker is dat Marine Le Pen Frankrijk uit de commandostructuur van de NAVO wilde losweken, iets wat Poetin toch als muziek in de oren moet hebben geklonken. Oude vriendschappen bekoelen niet zo snel. En het toont aan hoe de anti-democratische onderstroom bij radicaal rechts blijft doorlopen.
Populisme is het etiket dat op deze dubbelzinnigheid van toepassing is. Volks, ja, maar in welke richting van welk maatschappijmodel? Van Grieken en Baudet zijn twee frisse knapen strak in het pak, en Marine is als vrouw best charmant. Ze weet heel goed ‘zachte’ en ‘harde’ waarden te combineren. De essentie van haar electorale strategie berust op een soort nationaal-socialisme: economisch links, tegen het grootkapitaal en voor een sterk sociaal vangnet, en identitair rechts, tegen de multicultuur en voor een sterk natiegevoel. Daartoe wil ze vooral de verarmde middenklasse mobiliseren. Tot dusver een legitieme doelstelling. De vraag is alleen hoe sterk in deze aspiratie de behoefte aan een vrije maatschappij nog is, en of de democratie an sich niet langzamerhand zal weggezet worden als een irrelevant, frauduleus mechanisme waarin altijd dezelfde machten -het ‘establishment’ dus- hun slag thuis halen.
Blauwe maandag
Donald Trump heeft school gemaakt in het niet-accepteren van een ongewenste stemuitslag, via de meest buitenissige complottheorieën. Dat ook na de nederlaag van Le Pen teleurgestelde aanhangers op Twitter en Instagram het woord ‘fraude’ lanceerden, waarbij Macronisten stembiljetten zouden ongeldig gemaakt hebben, bewijst hoe snel dit kan gaan.
Als Marine Le Pen het echt meent met de democratie moet ze zich groot tonen op zo’n moment, Macron feliciteren, haar aanhangers bedanken, én hen duidelijk maken dat de spelregels niet in vraag worden gesteld. Terwijl vooral rechts zou moeten tonen dat het beschaafd en ‘sportief’ kan omgaan met een nederlaag. Macron heeft gewonnen, en er waren blijkbaar net niet genoeg anti-establishmentkiezers om het establishment omver te gooien. Punt. Als Marine Le Pen het echt meent met de democratie moet ze zich groot tonen op zo’n moment, Macron feliciteren, haar aanhangers bedanken, én hen duidelijk maken dat de spelregels niet in vraag worden gesteld. Temeer omdat er in Frankrijk geen cordon sanitaire of médiatique bestaat, en een Bouchez-rel zoals bij ons ondenkbaar zou zijn.
Tot zover de zogenaamde ‘tweedeling’ of ‘gepolariseerde samenleving’ waar alle journalisten het over hebben. Overal waar er echte meningsverschillen zijn, zien ze gespletenheid. Terwijl het poepsimpel is. Er moet vrijheid van mening zijn, leve de controverse, weg met de politiek correcte zelfcensuur, en de kiezer heeft altijd gelijk. Er zijn geen zwarte zondagen, alleen blauwe maandagen van slechte verliezers. Betogen tegen een verkiezingsuitslag is lachwekkend, van welke kant ook.
Als we het daarover eens zijn, blijft er voor (radicaal) rechts een belangrijke rol voorbehouden als uitdager van de woke-ideologie en de multiculturele doctrine. Misschien is rechts genetisch dan wel eerder voorbestemd als een oppositionele sterkhouder, een ‘tegenstem’. Dwarsliggers, essentieel voor de kwaliteit van de democratie.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR
VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Het zegt veel dat amper 25 % van de Fransen genoeg intereesse hadden voor deze verkiezingen. Een zeker ‘sansfoutisme’ dus die zeker niet aanstekelijk mag werken op de rest van de wereld. En dàt is het ware probleem van Marine Le Pen: blijven hameren op de eigen nationaliteit.
Frankrijk, en dat is al jaren geen neuws meer, is als Natie op haar retour. Het verdwijnt in de anonimiteit zoals alle gewezen wereldrijken. In ieder geval, wij wachten met open armen op de terugkeer ‘Ins Reich’ van alle ons ooit ontstolen gebieden…
In Vlaanderen bestaat er trouwens – alhoewel we totaal niets te maken hebben met Marcron –een gezegde, dat ‘alles wat ons niet kapot maakt, ons alleen maar versterkt’.
Wat dus wil zeggen, gezien de bij ons bestaande STEMPLICHTING alle hoop gevestigd is op Mei 2024..
De voorzuiitzichten zijn bijgevolg ronduiut hallulinant. Le Pen alvast zal welkom zijn op de viering.
Als de Poet nu ondertussen maar rap een eindoplissing vindt aan ZIJN verduiveld ongelukkigOekr iens probleem.
Dan is er tegen Kerstmis eindelijk opnieuw Vrede iop Aarde… Zonder dat er, zoals naar gewoonte, bommen of erger- op onze kop vallen. Want was Vlaanderen, doorheen de GESCHIEDENIS, niet meestal het slachtveld van Europa?
532 – DE OPENBARE OMROEP ALS GEMENE GIFSPUWER DIE HIJ ALTIJD AL IS GEWEEST
.
DINSDAG 26 APRIL 2022
*
OVER
GIF SPUWENDE ROOFDEIEREN
*
532 – DE OPENBARE OMROEP ALS GEMENE GIFSPUWER DIE HIJ ALTIJD AL IS GEWEEST
*
I N H O U D
Commentaar op de VRT, of erger, de VTM, zat er ak lang aan te komen, maar tot hiertoe ontbrak de juste gelegeneheid.
Maar wees gerust: ik zal het kort houden. En doe mij vooal niet na. Agge mo leut êt
Mijn eigen kijk & luiseer-carrière is zeer eenvoudig samen te vatten. Ik hou namelijk niet van café-praat, want drink niet, rook niet en loop niet achter de vrouwen.
Net als ‘Wachten op Godot’, is het dus nog altijd wachten op de eerste eerlijke Vlaamse uitzending waarvan niemand hoonrdol door wordt. Al zou deze zelfs in het Chinees zijn, als ze maar bij de feiten blijft. En dan liefst de feiten die er toe doen, niet hoe men in Tsing Tsang de broek afsteekt.
Ja, sorry vriend Bracke, over al dat overtoolllig personeel
, maar eerlijk, op een paar duizend doppers meer of minder komt het nu ook niet aan. Het ding op slot draaien en de sleutel weggooioen. Scheelt ’n ferme slok op de borrel en elders vinden we beter…..
STAAT VAN ONTKENNING
**
Column - 26/04/2022
*-
Voor één keer met hoofdletters: DE VAKBONDEN HEBBEN GELIJK! De VRT heeft effectief beloofd dat er geen naakte ontslagen zouden vallen. Het staat in de annalen van het Vlaams Parlement: ‘De raad van bestuur van de VRT blijft van mening dat er geen naakte ontslagen kunnen vallen als gevolg van de nieuwe koers die de openbare omroep moet varen’.
Woorden van voorzitter Luc Van den Brande, anno 2021. Die nieuwe koers, dat was de nieuwe beheersovereenkomst. ‘Zal het makkelijk zijn? Neen. Zal het wat moeilijk zijn? Dat zou best kunnen. Maar het is een opdracht die mogelijk is als het juist wordt aangepakt’. Zeg dat de voorzitter het gezegd heeft: als het maar juist wordt aangepakt!
De ‘great pretenders’
Wat hierboven staat getuigt van de staat van ontkenning waarin én het omroepbestuur én de vakbonden én het management én de verzamelde Vlaamse politiek verkeren als het over onze omroep gaat. Het zijn de verzamelde great pretenders.
Maar die staat van ontkenning heeft een houdbaarheidsdatum vanwege een eenvoudige ijzeren wet: men kan proberen de werkelijkheid te negeren, maar die werkelijkheid zelf kent hooguit geduld, nooit genade. De Tuinman ontsnapt nooit aan de Dood, ook niet als hij denkt dat er hem in Ispahaan niets kan gebeuren.
Eufemismen
116 naakte ontslagen. En daar bovenop 50 niet-vervangingen. En 70 Thuis-medewerkers die bij een privébedrijf worden ondergebracht. Min 236 dus. Nieuwe cijfers, met oud commentaar: de ondergrens is nu wel bereikt. Quod non, ik geef het u op een blaadje. E pericoloso negare i fatti.
Dat bij de openbare omroep, met zijn vele reglementen en systemen, een productie nog altijd veel meer kost dan in de privésector, wordt verzwegen
En ook stokoud, de eindeloze eufemismen. Dit is geen besparingsplan, dit is een transformatieplan. En in Thuis gaat men vanaf nu investeren, zorgen dat het programma overleeft en relevant blijft. En dus – vreemde redenering – gaat men het niet meer zelf maken. Dat bij de openbare omroep, met zijn vele reglementen en systemen, een productie nog altijd veel meer kost dan in de privésector, wordt verzwegen. Worüber man nicht sprechen kann, darüber muss man schweigen.
En ook klassiek: een verzameling aankondigingen over meer efficiëntie. We gaan over aankopen scherper onderhandelen. Waarom nu pas? We gaan contracten tegen het licht houden. Zijn er dan toch nog altijd misbruiken? Die zouden toch worden aangepakt? We gaan selectief zijn bij het inhuren van consultants. Zijn er dus te veel? Hoe komt dat? We gaan niet langer zeven verschillende redacties naar hetzelfde evenement laten gaan. Is men daar pas recent achter gekomen?
(Terwijl dat al jaren opvalt: de VRT komt altijd met veel volk, met altijd een paar mensen die het werk doen, maar ook met talloze waarnemers, begeleiders, senior en junior experts, mensen die er gewoon graag bij zijn.)
De zogeheten mismatch, de lange lijst met onbruikbare medewerkers (sommigen zijn nauwelijks veertig) – ze bestaat al vele jaren, al werd het bestaan ervan altijd ontkend
Het is het algemene probleem dat zo groot is geworden dat het dus niet meer kan worden ontkend: teveel volk dat steevast zegt elke dag zwaar onder druk te staan, maar in de praktijk te vaak niets om handen heeft, en uitgerekend daardoor ook compleet uitgeblust is. De zogeheten mismatch, de lange lijst met onbruikbare medewerkers (sommigen zijn nauwelijks veertig) – ze bestaat al vele jaren, al werd het bestaan ervan altijd ontkend.
Mexicaans leger
Dé oplossing is sinds jaar en dag altijd dezelfde geweest: het draineren van al die uitgeblusten naar nevenopdrachten; ze worden ondersteunend personeel; ze gaan naar functies die hoog en laag worden verzonnen om iedereen toch maar aan boord te houden. Functies die weinig of niets met de kerntaken van de omroep te maken hebben.
Bij de VRT zijn gaandeweg mede daardoor bijzaken hoofdzaken geworden. Statutaire benoemingen zijn er niet meer, maar er is wel vast werk. Tussen haakjes: bij de BBC, de Moeder van alle Omroepen, hebben ze dat nooit gekend…
En zelfs de VRT-productie – dé kerntaak – is georganiseerd als in een Mexicaans leger: cheffen, ondercheffen, coördinatoren, producers, hoofd- en eindredactie, generaals, kapiteins en commandanten. Er zijn hilarische verhalen over hoe die elkaar voor de voeten lopen. En uiteraard heeft dat gevolgen voor de kosten.
Decorbouwer op de radio
Dat ministerie-denken wordt in een van de weekendkranten perfect verwoord door iemand van Thuis. Hij is al vele jaren als decorbouwer aan de slag, en niet zinnens de overstap naar dat alsnog onbekende (echt?) productiehuis te maken. ‘Ik kan ook een andere job binnen de VRT vragen,’ zegt hij. De kans is groot dat die ook gevonden wordt… Decorbouwer op de radio misschien?
Opvallend is overigens dat de transformatie nogal beperkend wordt ingevuld. De schijn wordt gewekt alsof er alleen een technisch probleem is: de transitie naar de digitale wereld. Dat is schijn. Elk mediabedrijf moet dat doen; iedereen is daarmee bezig. Maar alleen de VRT krijgt daar (van u en van mij) extra miljoenen voor. De fatale 25 miljoen besparing is dus lang geen 25 miljoen. Zich aanpassen aan wijzigende technologie én (daaruit voortkomende) wijzigende mediaconsumptie is alleen maar de logica zelve.
‘Content’
Er is veel te doen over Thuis, maar eigenlijk is dat een misleidend voorbeeld, want dat is een programma van de bovenste plank, dat gewoon én goedkoper én digitaal moet. Al meer dan 27 jaar vinden elke dag één miljoen Vlamingen Thuis zeer de moeite waard. Thuis, dat is de EastEnders van de BBC, dat is het leven zoals het is, herkenbaar en betrouwbaar, heel Vlaams ook. Daar is volstrekt geen maatschappelijke discussie over.
Maar hét punt is: is er voldoende inhoud – content genoemd – die de Vlamingen op de diverse gedigitaliseerde platformen en formats nog willen bekijken, beluisteren, lezen, … omdat het belangrijk, interessant, leuk, verrassend is? Is er genoeg creativiteit? Verbeelding? Diversiteit? Onpartijdigheid? Onafhankelijkheid?
Ook daarover regeert de staat van ontkenning. Alsnog. Tot ook dat niet langer uit te houden zal zijn. Jammer. Want onze openbare omroep – een kostbaar instrument in een klein taalgebied – verdient beter.
Siegfried Bracke
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Had ik het daarnet over 2000 dopper meer? Maar man toch, dat zou een zegen betekenen voor de in nood verkerend e arbeiodsmarkt. Probleem echter is: welke avonturier-werkgever zou zich aan dergelijk gespuis riskeren? Eenmaal binnen de voordeur geraakt men die nooit meer kwijt. En aan werken hebben ze een rood broertje dood.
Volgens mij is ‘leven op straat’ voor hen de enige mogelijkheid. Een bedelnap namelijk is gauw ge vuld….
DE NIEUWE FRANSE PRESIDENT????!!!! MIJN DODE DUITSE HERDERSHOND KON MOOIER POOTJES GEVEN DAN HIJ.
.
DINSDAG 26 APRIL 2022
*
DE NIEUWE FRANSE PRESIDENT????!!!! MIJN DODE DUITSE HERDERSHOND KON MOOIER POOTJES GEVEN DAN HIJ. 531 –
*
I N H O U D
Het beperkte groepje Franse Elitaire Zakkenvullers hebben dus, zoals voordien ineen was geknutseld, hun favoriete Held weer op het schild getild, vanwaar het maneblaffen kan hertbeginnnen. De in hun wiek geschoten zittende Legerleiding in Moskou weze dus driedubbel gewaarschuwd.
Zodat ze tijdig hun oren kunnen stoppen?
Het opvallendste in
dit hele verhaal is dat de mede—triompfeerders in Broexellabad zowat het hoogst van de toren blazen. Tot zelfs in onze Vlaamse Regemie Pers toe. Boodschao: bekken toe. Macron nous parle.
Zodanig dat ze hun mond niet konden houden en we nu allemaal weten dat de Parijse koordjes bij ons, in de Europse Hoofdstad van de Navo vertrekken. Wie Navo zegt, zegt Sleepy Joe rn hoort daarbij op slag de reaketten inslaan op de ruggen van de Joekreense dutsen die nu al geen muur ùeer hebben om zich achter te verschuilen.
Wat niet zou mogen beletten dat ondertussen de weestand groeit en… ’t oproer zwelt bij de gewone mensen van Pool tot Ecenaar.
‘Waken bidden’ zal deze keer niet volstaan.
Maar verduveld, de stormklokken wachten op Mei 2024, want zonder Parlemtatire Wetmatgigheid mag er niet terug gevochten worden…
En trouwens, de Pastoors die deze klokken zouden moeten lioden, moeten nog geboren worden.
Één troost, die tot hiertoe dode letter is gebleven: alles wat we zelf doen, doen we beter.
Macron naar Elba? Naar St Helena of liever diredct naar de Hel?
Als er door de vakbonden maar één dag gestaakt wordt, dan is dat gegarandeerd op een vrijdag, want dat betekent meteen een verlengd weekeinde. Op 22 dezer was het weer zover en werd er door de verzamelde vakbonden in verschillende steden gestaakt voor hoger loon. Door de inflatie en de verhoogde energiekosten verliezen hun leden koopkracht en is de 0,4% die ze bovenop de automatische index krijgen, niet genoeg.
In principe hebben de vakbonden gelijk, maar om te verwezenlijken wat ze vragen, zouden ze best eerst die automatische index afschaffen, zoals ik in deze rubriek al tot in den treure heb geschreven. Die bestaat zo goed als nergens meer, zeker niet in onze buurlanden waarmee we moeten concurreren. Daar worden eventuele loonsverhogingen besproken per sector en niet over het hele land, en kunnen bedrijven die meer winst maken ook meer geven aan hun medewerkers. Hier kan dat niet, omdat dan álle bedrijven, ook diegenen die niet goed boeren, eenzelfde loonsverhoging moeten geven, waartoe sommige niet in staat zijn. Bedrijven bij wie het slecht gaat, kunnen zich dat niet veroorloven omdat ze dan riskeren uit de markt te worden geconcurreerd. Daar de lat in dit land voor iedereen even hoog wordt gelegd, zit er niets anders op dan een gemiddelde te nemen van goed- en minder goed draaiende bedrijven, waarbij de werknemers bij de eerste groep zich tekort gedaan voelen. Ze hebben daarbij gelijk, maar krijgen niet meer omdat hun werkgevers zich ook moeten houden aan die sacrosante index, punt nummer één op mijn ‘Only in Belgium’- lijst.
HOE DE RTBF DE FRANSE MEDIA HET NAKIJKEN GAF…
**
Wie RTBF keek, wist al 45 minuten eerder dat Macron zou winnen.
Dat het druppelt in Brussel als er regen valt in Parijs is al langer geweten. Maar de Franse presidentsverkiezingen brachten een ongemeen sterke bevestiging van de merkwaardige symbiose tussen de Belgische en Franse Franstaligen.
Aux Urnes Citoyens
De zaterdag voor de eerste ronde had Le Soir de kiezers zelfs vanop haar voorpagina met ‘Aux Urnes Citoyens!’ opgeroepen om te gaan stemmen, alsof het zowaar over Belgische verkiezingen ging. Niet helemaal duidelijk was het of die dringende vraag gericht was tot de stemgerechtigde Fransen, waarvan het aantal lezers van de Belgische krant waarschijnlijk toch niet overdreven groot moet worden geacht.
Waarschijnlijk ging het over de vele Fransen die in Brussel wonen, en waarvan een belangrijk deel in de spottende volksmond SDF’s genoemd worden. Dat betekent dan niet Sans Domicile Fixe (dakloos), waarvoor deze afkorting meestal staat, maar eerder Sans Difficultés Financières, omdat zij om fiscale redenen in ons land zijn komen wonen. In België zijn immers bijna 100.000 stemgerechtigde Fransen gedomicilieerd. Uiteindelijk ging daarvan iets minder dan de helft naar de stembus.
RTBF
Zondag was het vooral de openbare omroep RTBF die alle remmen losgooide, als ging het om de belangrijkste politieke gebeurtenis van deze toch nog jonge eeuw. Het aantal journalisten dat de zender naar de lichtstad afvaardigde, heeft wellicht tot gevolg gehad dat een volledige Thalys voor hen werd gecharterd. Nu bevindt de RTBF, en met haar alle Belgische media, zich al enige jaren in de merkwaardige situatie dat zij niet gebonden is aan Franse wettelijke beperkingen over het publiek maken van peilingen en exitpolls op de verkiezingsdag. In Frankrijk zelf mag dat niet voor acht uur ’s avonds.
Vanop een mooi terras met zicht op Parijs deelde een Franse specialiste in de speciale, eindeloze nieuwsuitzending van de RTBF al om kwart na zeven mee dat peilingen Macron gewonnen gaven met meer dan 55%
Dat journaal was ook in Frankrijk gewoon te volgen op eender welke smartphone. Le Soir bracht het bericht ongeveer op hetzelfde moment op zijn website.
Natuurlijk weet iedereen in Frankrijk al langer dan vandaag dat het bijzonder interessant is om in de vooravond van een verkiezingsdag naar de Belgische media te surfen. Dat werd dan ook massaal gedaan, wat duidelijk te zien was op de uitdrukkingen op de gezichten van de gasten die op hun favoriete kandidaat wachtten. Iedereen wist dus lang voor acht uur hoe de uitslag ging zijn.
Starre wet
De enigen die moesten doen of er nog niets bekend was, waren de Franse media. Die hielden de schijn op dat de spanning onhoudbaar was en een chronometer telde in beeld de lange minuten af naar 20u. Er was aan de gasten vooraf duidelijk opgedragen het spel mee te spelen en te doen alsof ze niet al een uur op de hoogte waren wie de winnaar was. Iedereen wist heel goed dat de Belgische media hun Franse confraters koud gepakt hadden.
Eigenlijk was dit weer een bewijs van hoezeer Frankrijk in het verleden leeft en niet wil zien dat door de mondialisering alles anders is dan vroeger
Eigenlijk was dit weer een bewijs van hoezeer Frankrijk in het verleden leeft en niet wil zien dat door de mondialisering alles anders is dan vroeger. Een starre wet die exit-polls verbiedt, is zinloos als zowat de hele wereld die openbaar maakt lang voor de officiële deadline. Misschien was er heimwee naar het pré-internet tijdperk. Ik herinner me levendig de spanning bij de verkiezingen van 1981, die pas tot ontlading kwam toen klokslag acht uur het gezicht van François Mitterand als overwinnaar verscheen. Nu kwam de verwachte uitslag op hetzelfde moment in beeld, maar de hele journalistieke en politieke klasse was toen al lang bezig om reacties voor te bereiden.
De president zit in de auto!!!!
Wat nadien volgde, was een bijzonder opgeklopte show, die het gebrek aan enthousiasme over de winnaar of de afkeer van de verliezer, of vice-versa, moest verbergen. Eens te meer werd aangetoond dat meer middelen voor televisiezenders allerminst synoniem zijn voor hogere kwaliteit. Want omdat verwacht werd dat Emmanuel Macron vanuit het Elysée naar zijn supporters bij de Eiffeltoren zou gaan, werd elke officiële auto die het presidentieel paleis onder politiebegeleiding verliet, achtervolgd door zowat vijftig journalisten op zware motoren. Waarvan niemand eigenlijk wist wie zich in de auto bevond. Als daar aangekomen bij Trocadero dan bleek dat het niet om Macron ging maar dat een minister of andere hoge medewerker uitstapte, werd snel weer overgeschakeld naar de studio.
Uiteindelijk had de bende losgeslagen paparazzi dan toch de zwarte geblindeerde limousine van Macron te pakken en toen die ook nog zijn raampje opendraaide en iets toeriep was er geen houden meer aan. De journalisten commentarieerden dit volslagen non-event (‘De president zit in de auto!!!!!’) live vanop de te snel rijdende moto’s. Vergeleken met hun geschreeuw lijken onze wielerverslagevers wel kalme biljartcommentatoren.
Je Vous Ai Compris
Macron miste naar mijn gevoel een grote kans om op een eenvoudige manier te tonen dat hij een andere president wou zijn. Stel je voor dat hij gewoon met de metro naar de Eiffeltoren was gekomen? Daarmee had hij toch wel de harten van heel wat Gele Hesjes veroverd denk ik. Zo van : Je Vous Ai Compris, U moet elke dag de metro in, wel ik doe dat ook! Ik heb u begrepen, had Macron met die geste kunnen zeggen, zoals de Gaulle ooit ergens deed.
Zijn voorganger Chirac had zijn chauffeur bij zijn overwinningsrit tenminste gevraagd om gewoon voor verkeerslichten te stoppen. En wat dan gedacht van Valéry Giscard d’Estaing? De Franse documentairemaker Depardon volgde hem tijdens de verkiezingsavond van 1974. Giscard zat gewoon moederziel alleen in zijn bureau, tot hij één telefoontje kreeg dat hij gewonnen had. In de indrukwekkende film is te zien hoe hij dan gewoon opstaat en naar zijn auto gaat en, zelf aan het stuur, heel rustig naar zijn partijhoofdkwartier rijdt.
Macron had zijn entrée wel ingestudeerd : midden een grote groep jongeren stapte hij zijn supporters tegemoet. Een mooi beeld, maar weer een gemiste kans omdat hij enkel de hand van zijn ranke Brigitte vasthield, niet die van het kleine meisje aan zijn rechterkant, wat toch weer een sfeer van afstandelijkheid en gebrek aan empathie schepte.
Teleprompter
Macron en Le Pen gingen beide onder luid applaus hun respectieve podia op. Toch wel merkwaardig dat Le Pen door haar afkeer van Parijs, waar ze steeds slechte resultaten heeft gehaald, koos voor een paviljoen zonder enige uitstraling in het Bois de Boulogne, zonder enige glamour, alsof ze wou onderstrepen een bescheiden vrouw te zullen blijven. Het gaf haar, ondanks haar goede uitslag, een aura van verliezer, zeker toen ze er ook niet slaagde Macron te feliciteren met zijn overwinning. Niets is slechter voor een imago dan dat van slechte verliezer.
Dan had Macron toch wel beter gekozen, door zijn keuze voor Trocadéro, met de Eiffeltoren als uitgesproken symbool van Franse grandeur in de achtergrond. Helaas maakte hij van die setting te weinig gebruik. Vreemd is dat geen van de twee kandidaten het aandurfde zonder papier te spreken, wat op een dergelijke moment een veel betere band met het miljoenenpubliek had gegarandeerd.
Zelfs van een teleprompter, die een speech voor een spreker op ooghoogte projecteert, was er geen sprake, nochtans één van de middelen die aan president Obama een aura van begenadigd spreker heeft bezorgd. De voormalige Amerikaanse president kon zijn publiek aan alle kanten aan spreken en dank zij een reeks strategisch opgestelde prompters zijn tekst blijven bekijken Nu zagen de Fransen hoe zowel Macron als Le Pen om de haverklap hun blik op hun geschreven toespraak bleven richten. Het scheelde niet veel of ze deden dat ook bij het afscheid, met het traditionele ‘Vive La République!’, ‘Vive La France!’.
Danny Le Rouge
De enige die in het saaie media gewoel van zondagavond een grote indruk op me maakte was Daniël Cohn-Bendit. Danny Le Rouge slaagt er steeds in vlijmscherpe analyses te maken. Hij was de enige die het aandurfde de symbolische vraag aan Macron te stellen om bij de volgende parlementsverkiezingen af te stappen van het meerderheidssysteem dat oppositiepartijen reduceert tot weinig of niets en over te gaan tot een proportioneel kiessysteem. Dat zou eindelijk ook in Frankrijk coalities mogelijk maken die beter beantwoorden aan de versplintering van het politieke systeem, waar de traditionele partijen zowat afgedaan hebben.
Als Macron het echt meent met zijn belofte om de president te worden van alle Fransen, dan zou hij het best het advies van slimme Danny volgen…
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
**
En neen, op de Media zijn er geen beelden gekomen van Tom van Grieken bij het afsluiten van de verkizinsdag met Marine Le Pen. Volgende keer beter?
Bevoorbelld: Le Pen die in levenden lijve in de Madou-toren die TVG komt feliciteren met de verkiezingsuitslag….
Ze zou daar trouwens verre van alleen staan als buitenlander. Ik denk dat de Madou Toren het Hoofdkwartier van het VB, te klein zal zijn. En aangezien Laeken, kasteel & tuinen, vrij zullen zijn die dag – de huidige bewoners uit voorzorg wijselijk tijdig de wijk genoimen?- zouden er best daar écht Boergondische Feesten gehouden worden.
Met aan elke gast, als welkomstgrschenk, net als in 1302, een Gulden Spoor. Aangereikt door een folkloregroep van de Vier Weverkens.
530 - LE FRONT NATIONAL IN FRANKRIJK IS IN FEITE EEN AFFROT INTERNATINAL VOOR GANS DE EUROESE UNIE
.
MAANDAG 25 APRIL 2022
ONZE BEZSCHAVING VERGAAT
*
530 - LE FRONT NATIONAL IN FRANKRIJK IS IN FEITE EEN AFFROT INTERNATINAL VOOR GANS DE EUROESE UNIE
*
I N H O U D
Kom aan, beste mnsen, reken even mee over de wereldschokkende verkiezingsutslagen van gisteren. 25% van de kiesgerechthigden gingen stemmen. Marcon haalde daarvan 58 en Le Pen 49%.... D.w.z. dat resp.12 en 10% van alle Fransen de uitslag hebben bepaald.
Onze bloedeigen Regime Pers goochelt met die cijfers tot die kunnen voorgesteld worden als 58 en 49% van alle Franse kiezers.
Ze zijn nu eenlaal zo. Ze kunnen niet anders. En wijn onnozelaars, moeten dat dus maar geleoven.
Mais revenons à nos moutons. Naar bij ons dus.
Op 6 mio Vlamingen waren er rond dezelfde dag minstens 1 mio ofwel leden ofwel sympathysanten van het Vlaams Belang. De enige Partij met Principes in de klim naar de Zelfsrandigheid van een eigen Vlaamse Natie.
Onze zogezegde wapenbroeders, de Club van De Vier Weverkens blazen enerzijds wel hoog van de toren – richtign Boven de Wolken – maar heulen anderdsijs dapper mee met hun collega’s mede- zakkenvullende regeeringsleiders van de vvier ocverschot-kleuren partijtes die ons Land meer dan 70 jaar lang naat dee knoppen hebben geregeeerd.
Vandaar deze welgemeende spontane oproep aan alle goedmenende burgers, arbeiders, middenstanders,
Vrijne Broepen, gepensioneerden; enz, om in de eerste dagen spontaan in te scrhijven als Lid van het Vlaams Belang. Het kost U amper € 12.50….
Als ik nog maar denk aan de weergalm in ‘de openbare ruimte’ van een dergelijke monster-intekening, dan denk ik dat er binnen de 24 uur ter kiezing zou kunnen opgereopen worden.
Zodat we beter kunen doen dan Marine La Plume, en als voorbeeld kunnen gelden voor alle omliggende alnden.
we willen een eengemaajt Euruoa, maar dan een Europa waar iedereen het recht heeft om de eigen Wetgeving boven de EU-regeneven bl-bla te stellen. En wie wiet, kunnen we kort nadien aan de Engelsen, die toch ook ’n broedervolk zijn, zeggen ‘Wellcome Home’…
‘Van alle partijen scoort Open VLD het slechtst als het gaat over betrouwbaarheid, geloofwaardigheid en eerlijkheid.’
Bovenstaande vaststelling komt niet van mij, maar van Philippe Nijs, voorzitter van Jong VLD in een opiniebijdrage in De Morgen. Zo hoort men het ook eens uit volstrekt andere bron. Sinds Verhofstadt zijn de Vlaamse liberalen onderweg hun geloofwaardigheid kwijt gespeeld ondanks 20 jaar regeringsdeelname of misschien juist daarom. De huidige blauwe partijleiding lijkt dat zelfs te beseffen, want hun enige hoop op succes bij een volgende verkiezing zou het premierschap van Crootje zijn, de zgz ‘premierbonus’. Zoals die man nu echter duchtig bezig is om aan een internationale job te geraken ná zijn premierschap, zal dat eerder averechts werken.
--
Philippe Nijs is trouwens niet de enige liberaal die zich daarover zorgen maakt. Zijn voorganger als voorzitter van Jong VLD en nu Vlaams parlementslid, Maurits Vande Reyde, zegt in een bijdrage aan de weekeindeditie van De Tijd dat Open VLD zich de laatste 20 jaar een beetje heeft dood bestuurd. De man pleit in dat artikel trouwens om voor de oppositie te kiezen als de partij niet beter kan scoren.
En de Vande Reyde zegt nog meer, o.a. dat Vlaanderen op weg is naar een gezonde begroting, terwijl de schuldenlast in Wallonië naar liefst 280% gaat. ‘Als dat zo doorgaat’, zegt hij, ‘krijg je een natuurlijke splitsing van dit land, niet meer uit nationalistische overwegingen, maar uit noodzaak’.
---
Ik heb het debat op Terzake tussen Bouchez en Van Grieken niet meegemaakt, maar men vertelde me dat Bouchez zou gesteld hebben dat Vlaanderen maar best zo snel mogelijk aan een arbeidsgraad van 80% zou geraken. Ge moet maar durven. Het doel is immers niet dat Vlaanderen alleen dat haalt, maar heel België. Voor Wallonië, dat momenteel nog niet eens aan 70% zit, wordt dit een mission impossible.
Laat die natuurlijke splitsing maar komen….
HET CORDON HYPOCRIET VAN MAGNETTE, PRÉVOT EN NOLLET
**
**
BELGIË BANANENREPUBLIEK
-
Het doel van dit cursiefje is de draak steken met de politiek en politici. Ik doe dit door de vinger op stinkende wonden te leggen en zo de radertjes in de bovenkamer van de lezers te oliën. Maar er zijn van die momenten waar ik, geraakt door medeleven, mijn missie uit de weg ga. Het menselijk drama ten huize Wilmès is daar een voorbeeld van.
Mag ik bij deze Sophie Wilmès, haar man en haar gezin veel sterkte schenken en vooral een goede afloop toewensen. Kanker is een sluipende moordenaar die in zijn bestrijding alle aandacht, inzet en steun meer dan verantwoordt. Het siert u, Sophie, dat u onbezoldigd verlof neemt, maar eerlijk, als er nu één situatie is waarop u het recht op behoud van wedde hebt, dan is het deze wel.
Als Sihame El Kaouakibi gedurende meer dan één jaar, door een geveinsde ziekte, blijvend onterecht 5000 euro per maand op zak mag steken, dan hebt u overvloedig het recht om uw wedde te behouden om de strijd van uw man tegen deze vreselijke ziekte samen met hem aan te gaan. Ik mag hopen dat zelfs Poetin-boys Raoul Hedebauw en Jos D’haese deze empathische mening delen. Maar kom asjeblief ook snel terug ,Sophie! Want uw vervanger, Mathieu Michel – de door nepotisme omhoog gepiloteerde beleids analfabeet – kan geen drie zinnen zeggen zonder dat er vier verkeerd zijn.
De paasuitstap van De Croo.
Alexander de kleinen van de De Croo’s, koos deze paasvakantie voor een rondreis in Europa. Vorig jaar ging hij in den duik skiën in Courcheval betaald door mediamagnaat Christian Van Thillo. Dit jaar besliste hij om, open en bloot, op kosten van onze lege schatkist, zich te goed te doen aan een snoepreisje naar Slovakije, Polen, Roemenië en Moldavië. Naar goede liberale traditie van zijn illustere voorgangers Guy Verhofstadt en Charles Michel, is hij er de grote jan gaan uithangen en sinterklaas gaan spelen met óns geld.
In zijn zog huppelden een roedel uitverkoren persjockeys met hem mee. Deze hondstrouwe schrijfyuppies kregen een eigen vliegtuig – dat waarschijnlijk op hernieuwbare energie vloog – om de blauwe glamourboy van de liberale elite de hemel in te schrijven op de juiste bladzijden van de geschiedenisboeken. De Croo sloot zijn paasvakantie af met een Thallasso-weekendje in Gent. Hij had nog een Bongobon liggen van voor corona die dringend opgesoupeerd moest worden. Voor dat verwenweekendje nam hij zijn federale regering en de ganse Nederlandse regering mee. Tussen de sauna en de massage deden de potverterende staatsruiveniers zich te goed aan champagne braspartijen waar ze in hogere sferen lage discussies voerden. Het wellness weekend werd afgesloten met een groepsfoto en een vacuüm gezogen besluit, dat ze de banden tussen beide landen nauwer gingen aansluiten.
Het cordon hypocriet
In de Waalse woke wereld is een langeafstands raket met zestien kernkoppen ingeslagen op de partij hoofdkwartieren. De man met de vinger aan de trekker: Tom Van Grieken. Toen hij donderdag avond op TerZake in debat ging met George-Louis Bouchez, feliciteerde sluwe Tom hem met het doorbreken van het ‘cordon sanitaire’. In Franstalig België is het not done om in debat te gaan met het Vlaams Belang.
Nochtans in het parlement wordt er tijdens commissiezittingen en plenaire vergaderingen door parlementsleden van Ecolo, PS, PTB, Les Engagés en Défi duchtig gedebatteerd met het Vlaams Belang. Geen Waalse haan die er om kraait. En toch kan elke Waal deze debatten live volgen of uitgesteld bekijken via de videoverslagen van www.dekamer.be . Er ligt een ‘cordon hypocriet’ rond Wallonië.
Tegen het hypocriet stinkend zweet van linkse zwanspolitici biedt een mondmasker van logica en realiteitszin geen soelaas.
Elke Waal kon in zijn moedertaal het 3 uur durende presidentieel debat van Le Pen en Macron integraal via Waalse zenders volgen. Geen probleem voor de hersenstam van de drie musketiers: Magnette, Prévot en Nollet. Maar een 20 minuten durend debat, op een Vlaamse zender, amper voor de helft in het Frans, tussen Van Grieken en Bouchez, kan niet. Tegen het hypocriet stinkend zweet van linkse zwanspolitici biedt een mondmasker van logica en realiteitszin geen soelaas. Helaas. Er is, denk ik, maar één deodorant voor en dat heet: bye bye Belgium.
Over bruine apen en steenezels
Terwijl wielrenner Yves Lampaert zich moest verontschuldigen omdat hij een onoplettende toeschouwer een ‘kalf’ noemde, werden voetbalsupporters die ‘bruine aap’ riepen naar Vincent Kompany vrijgesteld van vervolging. De woke-etiquette van de snowflake generatie schrijft voor dat mensen beledigen door vergelijking met dieren niet mag. Scheldwoorden zoals: ezel, kalf, steenezel, koe, uilskuiken, aap, olifant enz. moeten uit ons scheldpatrimonium geschrapt worden.
Maar een politieke partij en zijn 800.000 kiezers isoleren in wat bekend staat als een schutskring rond zwijnen, koeien en ander vee, dat is geen probleem. De allegorie van het cordon sanitaire zou dus perfect een gepaternosterd zwijn kunnen zijn of een koe met neusring aan een schandpaal geketend. Dergelijke beledigende dierenterm en beeldspraak gebruiken is voor de wokies dan weer acceptabel. Zalig de armen van geest, want zij verliezen hun stem aan links.
Dit was niet op de afbraak:
Corneel van de Oosterweel stikt in zijn PFOS-nest en wordt aan de ketting gelegd.
Roken op het perron mag niet meer, behalve dan de dieselmotoren van de treinen.
Prins Laurent krijgt een boete van 302 euro omdat hij met een wagen reed die al acht jaar niet meer gekeurd had. Een lilliputterboete voor een royale overtreding van de wegcode.
Het corona medicijn Paxlovid kan niet toegediend worden aan 95 % van de + 65-jarigen. Laat dat nu net de leeftijdsgroep zijn waar 95% van de coviddoden vallen. Je moet met het nemen het medicijn ook starten tussen de derde en de vijfde dag na het verschijnen van de symptomen. Maar we moeten twee dagen wachten op de resultaten van een COVID-test en het medicijn één dag op voorhand bestellen bij de apotheker. Only in Belgium.
Jasmijn Walldorf
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Komaan, beste mensen, we zijn als fiere Vlamingen zeer duidelijk onderweg om opniew, zoals we in het verleden eeuwen lang zijn geweest, een der welvarendste gewesten van het Avondland te worden. Niet door chi-chi of bla-bla te verkopen, maar door hard te werken en te sparen. Zelfs al hadden we toen, en zelfs nu nog, de reputatie ‘als Bourgondieïers’ of als Tijl Uienspiegels dor het leven te gaan.
De Fransen blijken de moed totaal te hebben opgegeven en laten dus - met behoud van alle pretentie die hen in de genen ingebakken zit - de Leiding van hun La nd over te latn aan de toekomstige historische verneieler van onze Antieke Christelijke Beschaving. Het wordt binnen afzienbare tijd ofwel een Tweede Koude Oorlog met Rusland. Met als gevolg, na een nieuwze tussenkomst van de USA, een 3de Wereldoorlog. Eentje die deze keer boven ons hoofd met nucleair geweld zal beïndigd worden.
Ofwel - wat realistischer is – worden al onze Kerken en Kathedralen straks omgevormd tot mosketen en lopen overmorgen àl onze vrouwen gesliierd van kop tot teen op straat of in de supermarkt..
Derde mogelijk scenario daar boven-op: al onze politie-mensen worden ingevoerdegele spleetogen voorzien van ingebouwde camera’s die al onze bewegingen op computer vastleggen…
Aan ieder van ons de vrije keuze. Maar samen zijn we het sterkst. Één onder een en dezelfde leeuwenvlag Geel-Zwart. De kleuren van de VICTORY…
529 – DE DAG VAN HET LAATSTE OORDEEL. EN OP DE HOOP TOE DAG OP DAG TWEE MAAND NA HET UITBREKEN VAN DE OORLOG IN HET OOSTEN….
.
ZONDAG 24 APRIL 2022
FEESTADAG VAN
‘ELOKEN PASEN’. Kleur: WIT d.i. de Kleur der Bevestiging ‘dat de Heer is werkelijk opgestaan’
*
529 – DE DAG VAN HET LAATSTE OORDEEL. EN OP DE HOOP TOE DAG OP DAG TWEE MAAND NA HET UITBREKEN VAN DE OORLOG IN HET OOSTEN….
**
I N H O U D
Ach, die eeuwige symboliek der voortekenen. Bijgelovig of overgelovig? Na twee maand oorlog: eindelijk het begin van het einde van de onmenselijke oorlog in het Nabije Oosten? De ’Lutte met den Beer’ over het verder lot van ons en vooral van Frankrijk: terugkeer naar ieders Nationale Eigenheid of verdere verloedering in een ondergangs-mondfilisering?
Dat alles in het Licht van de door Links LINJS gelaten duizendjarige Kerkelijke Traditie, dat na de feiten van Pasen en de Heropstanding van de Heer, er een eeuwigdurende vergeestelijke menselijke toekomst op ons wacht…
De Hemel moge ons dus genadig zijn.
Want waar er gehakt wordt, vallen er spaanders.
En zo kom ik terug met beide voeten op de grond. Want van spaanders maken we bij ons in Vlaanderen houtvezel- platen die dan in de bouw een nieuw leven kunnnen beginnen.
-
Om het even wat in Frankrijk uit de – voorthgaande op de binnenpretjes van de Regime Media voorgeprogrammeerde? – bus komt, voor Vlaanderen zelf is de teerling reds grotendeelsgeworpen. En deze keer ten goede, zelfs zonder enige tussenkomst van de immer inhalerige Zuiderbuur.. Er zijn muren gesloopt die ons Volk als geheel noooit meer zullen gevangen houden.
En toppunt van ironie: het zijn de Drakendoders van de francofone Blawue Bandieten Bende, de F.B.B.B., belgicisten tot in hun kisten, die de sleutel tot de Bevrijding aanreikten. En dan nog wel in het Openbaar en op TV.
Ze deden dit niet zomaar, of uit Christelijke Naastenliefde, maar om er zelf beter van te worden. Hopen ze.
Maar het zijn kosten op het sterfhuis, wan henzelf w nt ze gaan ze gaan er aan…. En wel op zeer korte tijd. Dat weten ze zelf maaral tegoed en daarom dus dit laayse redmiddel: aan Valmingen ein delojk de helpende hand reiken.
Too little and too late…. De teerling wotdt gewopren…
Zoals ik reeds terloops vermeldde in mijn blog van gisteren, was er in politiek Wallonië heel wat opschudding omdat MR-voorzitter Bouchez in Terzake een debat was aangegaan met Tom Van Grieken, wat, volgens de zelfverklaarde Waalse democraten, indruist tegen het in 2002 gesloten akkoord van de zgz ‘democratische’ francofone partijen die rond het Vlaams Blok/Belang een ‘cordon sanitaire mediatique’ hadden gesloten.
Ondertussen heeft de MR haar voorzitter al teruggefloten en wordt het weer business as usual inbegrepen het in stand houden van het cordon médiatique.
Het cordon sanitair en, bij uitbreiding, dat in de media, is een van de punten op mijn lijst ‘Only in Belgium’. Dat is nl iets dat in geen enkel ander democratische land gebeurt en een voorbeeld van schijnheiligheid. Men staat nl een partij toe mee te doen aan democratische verkiezingen, geeft diezelfde partij na de verkiezingen zelfs subsidies voor het aantal behaalde stemmen, maar zegt daarna dat ze niet mee mag spelen. En dan zijn er nog altijd die niet begrijpen waarom men in het buitenland – in de eerste plaats in Nederland en Frankrijk – Belgenmoppen blijft vertellen over dit Absurdistan in Europa.
EN TOEN BRAK HET CORDON
**
Moedige Bouchez neemt het op tegen Tom Van Grieken. En maakt het label "extreemrechts" overbodig.
Standpunt - 23/04/2022 –
-
Georges-Louis Bouchez in debat met Tom Van Grieken in Terzake.
-
Donderdag 21 april 2022. Niet dat de datum in de geesten zal blijven leven. Niet dat de wereld beefde. Niet dat Vlaanderen onafhankelijk werd. En toch. Het Vlaams Belang werd ontvoogd, die dag.
Het was MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez die het aandurfde, praten met het Vlaams Belang, in een debat programma, op de VRT. In het Frans, dat wel. Maar toch: moedig van Bouchez. Tegen de oude Franstalige consensus in dat praten met ‘extreemrechts’ taboe is. In Vlaanderen is men de grens al langer overgestoken. Bouchez neemt een reuzensprong, die hem potentieel duur zal komen te staan. Bij Le Soir scherpen ze hun pennen al. Bouchez zou dit louter ter promotie van zichzelf doen. Zo gaat België volgens hen teloor. Door een snotneus met dadingsdrang.
Bouchez te laat
De waarheid is natuurlijk dat het Bouchez niet volledig om zichzelf te doen is. De liberaal voelt nattigheid. In buurland Frankrijk maakt Marine Le Pen kans om president te worden, ten koste van Bouchez’ voorkeurskandidaat en huidig ‘liberaal’ president Emmanuel Macron.
Et alors? Wel, Bouchez beseft dat niet alleen zijn voorkeurskandidaat dreigt te verliezen. Zijn hele politieke project dreigt in de kiem gesmoord te worden, op een moment dat veel te vroeg komt. Eigenlijk is Bouchez te laat in gang geschoten. Hij had eerder de confrontatie met het Vlaams Belang moeten aangaan.
Mondialisme neemt het op tegen soevereinisme. Overal in Europa. Overal in de wereld. De internationale wereldorde van na de Koude Oorlog staat ter discussie
Mondialisme neemt het op tegen soevereinisme. Overal in Europa. De Verenigde Staten zijn op hun retour. De Europese bevolking verliest welvaart en identiteit. Is kwaad. Voelt zich niet gehoord. Door wat de elite heet te zijn.
Frustraties
Diezelfde elite zegt de frustraties te begrijpen. En verandert niets. Integendeel: de mondiale aspiraties worden gewoonweg versterkt. Europese integratie van het buitenlandse beleid, het gezondheidsbeleid, het energiebeleid. Besparingen in wat het sociale weefsel mee vorm geeft. Grote anonieme bureaucratieën en multinationals nemen over. Neen, wie de geschiedenis over deze periode binnen enkele decennia zal schrijven, zal concluderen: het kon niet anders dan dat de mensen teruggrepen naar identiteit.
Het Vlaams Belang en het Rassemblement National van Marine Le Pen zijn voor Bouchez gevaarlijk omdat ze links zijn
In zekere zin is Bouchez in de val gelopen. Misschien is er geen val, en denkt hij oprecht door het debat alsnog aan te gaan, dat het tij gekeerd kan worden. Als het niet in Frankrijk is, dan wel in België. Maar wanneer Bouchez het Vlaams Belang aanvalt omdat ‘hun programma lijkt op dat van de PTB’, ja, zelfs ‘nog gevaarlijker is dan dat van de socialisten’, dan is het game, set and match voor het label ‘extreemrechts’. Het Vlaams Belang en het Rassemblement National van Marine Le Pen zijn voor Bouchez gevaarlijk omdat ze links zijn.
Identiteit, dus
De MR-voorzitter heeft het goed begrepen: mensen snakken naar identiteit, naar het sociale, in een gemeenschap die opnieuw scherp de grenzen wil aflijnen. De democratie opnieuw nationaal maken, in plaats van internationaal. Mark Elchardus schreef er een boek over. Bart De Wever is er opnieuw van overtuigd, na een liberaal bestuursintermezzo waarin nagenoeg alle conservatieve waarden naar het achterplan werden geschoven.
En verstaat u ‘conservatieve waarden’ vooral niet als het schrappen van bijvoorbeeld de abortuswet. Conservatief betekent hier: erkennen dat de man in de straat… gewoonweg graag in zijn straat woont. Dat die straat netjes blijft. Dat zijn buren hem begrijpen. Dat de postbode elke dag langskomt. Dat hij genoeg overhoudt om te sparen. Dat zijn kinderen kunnen studeren in een wereld die mag veranderen. Maar liefst niet te snel.
Wat in Boortmeerbeek fout loopt, is een studievoorbeeld van de belangrijkste huidige politieke breuklijn. Ook daar: identiteit geeft voor mensen de doorslag
Het was niet zo bedoeld, maar op dezelfde dag als het VRT-debat, protesteerden in Boortmeerbeek honderden mensen tegen de op til zijnde fusie van hun gemeente met Mechelen. Wat in Boortmeerbeek fout loopt, is een studievoorbeeld van de belangrijkste huidige politieke breuklijn. Ook daar: identiteit geeft voor mensen de doorslag. Geen politieke deals om de ‘efficiëntie van het bestuur’ te verhogen.
Amuseren
Tom Van Grieken heeft zich zichtbaar rot geamuseerd tijdens het VRT-debat. Aantijgingen over een vermeende liefde voor Poetin werden gemakkelijk weerlegd. Bouchez’ sneer dat het VB ‘het failliet van Vlaanderen was’ (want links) gleden van Van Grieken – generatiegenoot van Bouchez – af als water van een eend. Niet dat Bouchez geen goede punten maakte. Niet dat hij het Vlaams Belang niet ooit zou kunnen onder tafel praten. Maar hij is nu dus te laat.
Als Marine Le Pen zondag presidente van Frankrijk wordt, dan is hij voorzitter van een verliezende partij. In 2024 dreigt het Vlaams Belang dan mee aan de macht te komen in Vlaanderen. Gesteund door de Franse president. Met een Wallonië dat zeer waarschijnlijk nog veel linkser zal stemmen dan Vlaanderen. Voor de PTB, als Belgicistische partij de nog grotere Nemesis van Bouchez dan het Vlaams Belang.
Als Marine Le Pen niet verkozen wordt, kan Bouchez ademhalen
Zeggen dat het loont om in debat te gaan met ‘extreemrechts’, hun argumenten te weerleggen. Eventjes toch. Dan wordt het een uiterst boeiende periode, tot de verkiezingen van 2024. Maar dan zal Bouchez nog altijd niet de volledige kern van het probleem begrijpen: voor gewone mensen is een taalprobleem geen ‘detail’, zoals hij op de VRT zei, ter verdediging van het feit dat hij geen Nederlands sprak. Net dat soort denken maakt het liberalisme nu bijzonder slecht geplaatst om dynamisch in te spelen op het veranderende Europa.
Dat liberalisme, dat zullen we echter nog nodig hebben. Gemeenschapsdenken mag nu dan wel populair zijn – en terecht – maar het heeft zo zijn eigen onhebbelijkheden. Vroeg of laat steekt het iemand anders in een cordon. In 2020 zeer sanitair. In 2030 misschien al te identitair.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Je houdt het niet voor mogelijk, maar noch de Verrijzenis noch het (begin van) eerhesertel voor het Volk dat België – onder dreiging en afpersing - niet alleen groot heeft gemaakt, maar het daarbij ook nog in stand houdt door noeste arbeid en talent voor ondernemen: ze zijn beiden niet progresssief genoeg om mee te spelen in de duivelskunst van het vernietigen van elke menseelijkheid.
Het cordon sanitaire heeft dus slechts een klein barstje opgelopen maar het zal in de toekomst met des te meer verbetenheid aangehouden worden. We hadden het dus geweten moeten hebben: met dit soort politekers-zakkenvullers valt er geen land bezeilen. Laat staan er een te besturen zoals het hoort.
De feiten zij dus de feiten. Des te beter. Want onze rangen zullen na deze wel stevig aangevuld worden met Nieuwe Lidkaart van het VB.
À bas la culotte! Et pour les Flamands la même chose.
-
En ‘Onder de Schreve’, m.a.w. tot onder de voeten van Marine Le Pen, die in Atrecht (Arras) de huidige minuten verbijt: is het ‘allons’ of ‘dehors les enfants de la Patre, le jour de gloire est arrivé’?
Zullen we straks ingelepeld krijgen. De teksten liggen al dagen geleden klaar gemaakt…
528 – GEEN MICRO GOLFOVEEN MAAR EEN MACRO GOLFOVEN WORDT AANGEEZET ALS LE PEN HET NIET HAALT
.
ZATERDAG 23 APRIL 2022
Slecht signaal voorr de start van WO 3
*
528 – GEEN MICRO GOLFOVEEN MAAR EEN MACRO GOLFOVEN WORDT AANGEEZET ALS LE PEN HET NIET HAALT
*
I N H O U D
In zijn stukje van vandaag zet GUVAAL – eerder obvewust? – de juiste toon. Namelijk dat ‘Onze Mensen aan de Top( geen Vredestchters mogen genoemnd worden. Eerder marchads van oorlogstuig. We staan dus voor het feit dat het Islamo Woke Blauw heersersgespuis onderweg is naar de top van de Navo. Het Mirakel van Brakel zou dus binnenkort de kroon op het werk kunnen zetten…. En ’n voet naast Rutte.
De man kan gerust zijn.
Want Brakel, dat ligt midden de Oudenaardse bossen, en de Poet zou dat nest dus nooit kunnen viunden om het vn de kaart te vegen.
Benieuwd naar het debat TVG/Kurk – Bouchez – op De Afspraak van gisteren. TVG in de Taal van Marioanne of Kurk in de Taal van Vondel?
Of moet ik eerder spreken van een dovemansgesprek?
Opmerkelijk nieuws uit de Belgische politiek: Sophie Wilmès neemt tijdelijk afscheid van haar functie als minister van Buitenlandse Zaken. Haar man en de vader van haar vier kinderen heeft een agressieve vorm van hersenkanker en Sophie vindt dat haar plaats voorlopig thuis is. Voor zoiets kan men niets anders dan veel respect opbrengen.
Heel wat minder respect is er voor eerste piet Crootje, die beslist heeft als federaal premier die taak van Buitenlandse Zaken erbij te nemen i.pl.v. eens een nieuwe man/vrouw de kans te geven. Alles heeft te maken met het feit dat Crootje zich al een tijdje uitslooft om te canvassen voor een internationale functie en Buitenlandse Zaken daar goed bij past. Nu die andere liberalen Charles Michel en Didier Reynders daarin al geslaagd zijn en Sophie kandidaat was voor de post van NAVO-voorzitter, was de Belgische politieke spoeling internationaal wat dun geworden en wordt er ook regionaal van Open VLD niet veel meer verwacht van de volgende verkiezingen, vandaar.
Een Franstalige liberaal die zich dezer dagen wél positief liet opmerken, is MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez in een debat tussen hem en Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken, gisteren in "Terzake". Het debat was een primeur, omdat Franstalige politieke partijen zich nog altijd houden aan een "cordon sanitaire médiatique". Bouchez zelf begrijpt de kritiek niet en doet steeds meer aan ‘Realpolitik’, iets waar ze bij Open VLD nog niet aan toe zijn.
Vincent Van Quickenborne vindt wel dat Open VLD zich moet heruitvinden. Hij zou misschien eens kunnen proberen te rade te gaan bij zijn Waalse politieke familie, te beginnen bij ‘barbuto’ Bouchez..
*
*
LE GRAND DÉBAT.
**
Le .Pen meet zich presidentieel imago aan, Macron wint op punten
Maar alles blijft nog mogelijk
-
Ruim 15 miljoen Fransen installeerden zich gisterenavond in hun luie zetel voor een bijna drie uren durend debat tussen uittredend president Emmanuel Macron en zijn uitdaagster Marine Le Pen. Een confrontatie die – in tegenstelling tot vijf jaar geleden – géén afgang werd voor Le Pen, maar waarin Macron het inhoudelijk meestal wel op punten haalde van zijn opponente. Al slaagde hij er vaker niet dan wél in om de perceptie van arrogante wonderboy te doorbreken.
Gespannen
Koopkracht, koopkracht en nog eens koopkracht. Niet enkel opende het langverwachte debat tussen beide presidentskandidaten met dit thema, de ongebreidelde inflatie en de impact daarvan op de portemonnee van de Fransen kronkelden ook als een rode draad doorheen heel wat andere thema’s. Een duidelijk gespannen Le Pen – de afgang van vijf jaar geleden zal daar wellicht niet vreemd aan zijn geweest – opende met een oproep aan de Franse bevolking, die volgens haar al vijf jaar lijdt en nu de kans krijgt om voor een nieuw collectief project te kiezen.
Waarna ze onder meer een lans brak voor een BTW-verlaging op brandstoffen en extra geld beloofde aan mensen in een kwetsbare situatie om zo de koopkracht opnieuw wat op te krikken. Het cijfersteekspel over de zin en onzin van bepaalde maatregelen was uiteraard koren op de molen van de economisch veel beter onderlegde Macron, die het bij momenten bijzonder lastig had om zijn superioriteitsgevoel te verbergen.
Russische lening
Bij het tweede thema van de avond – het internationale politieke beleid dat Frankrijk de komende jaren moet voeren – schakelde het debat plots enkele versnellingen hoger. Le Pen kantte zich resoluut tegen een boycot op Russische olie of gas, omdat de Franse burgers en bedrijven daarvan het eerste slachtoffer zouden worden. Het ontlokte Macron de opmerking dat haar partijgenoten in het Europees parlement net het tegenovergestelde standpunt hadden verdedigd.
De zittende president rook zijn kans, en confronteerde Le Pen met de lening die haar partij in 2015 afsloot bij een Russische bank. Een bank die ook nauwe banden had met het Kremlin. ‘U hangt van Poetin af en bent dus niet in staat om een onafhankelijk beleid te voeren tegenover Rusland’, klonk het. ‘Die lening is nog altijd niet terugbetaald, maar u blijft altijd bijzonder dubbelzinnig als het daarover gaat.’
Le Pen reageerde furieus. Ze ontkende de lening niet, maar wierp Macron voor de voeten dat geen enkele Franse bank haar partij geld wilde lenen, en dat ze dus wel haar toevlucht moest nemen tot een buitenlandse financier. Waarom dat dan precies een aan het Kremlin gelieerde bank moest zijn, dat kwamen we niet te weten. Toch scoorde ook zij punten toen ze fijntjes opmerkte dat diezelfde Emmanuel Macron Poetin enkele jaren geleden nog met alle égards ontvangen had in het paleis van Versailles.
Frexit?
Op de vraag van de moderatoren of Le Pen Frankrijk effectief uit de EU zou laten stappen – een idee waar ze jaren geleden al eens mee durfde uit te pakken – volgde nu een resoluut ontkennend antwoord. Al gaf ze ook meteen aan dat ze die EU wel radicaal wil hervormen tot een soort alliantie van landen, waarbij de Europese Commissie veel meer respect zou moeten tonen voor de souvereine keuzes die de lidstaten zelf maken.
Toen het debat daarna opnieuw de economische toer opging, werd opnieuw duidelijk dat deze Marine Le Pen op heel wat vlakken stilaan een resoluut links programma verdedigt
Toen het debat daarna opnieuw de economische toer opging, werd opnieuw duidelijk dat deze Marine Le Pen op heel wat vlakken stilaan een resoluut links programma verdedigt. Tegen nieuwe vrijhandelsakkoorden, tegen de onbeperkte detachering van buitenlandse werknemers in Frankrijk en voor een bevriezing van de pensioenleeftijd op 60 of 62 en een verhoging van de pensioenen. Ze doorspekte haar betoog regelmatig met verwijzingen naar de protesten van de gele hesjes en nam het op voor ‘de kleine man’ op het Franse platteland. Een waarnemer zou zich stilaan gaan afvragen waarom Le Pen door haar politieke tegenstanders én de pers nog altijd steevast in de extreemrechtse hoek wordt geduwd. Nogal wat van haar uitspraken gisterenavond zouden immers net zou goed uit de mond van de extreemlinkse Jean-Luc Mélenchon kunnen zijn gerold.
Hautain
Uiteraard blijft Le Pen bijzonder kritisch voor de islam en blijft ze hameren op een gespierd veiligheidsbeleid, maar het viel toch vooral op in welke mate ze haar discours verbreed heeft in een poging om veel meer landgenoten aan te spreken. In vergelijking met enkele jaren terug komt ze nu ook veel zachter en gematigder – zeg maar p’residentiëler’ – over. Ze had duidelijk haar huiswerk gemaakt en slaagde er af en toe ook in om het Macron lastig te maken. Of dat zal volstaan om de miljoenen nog onbesliste Fransen over de streep te trekken, is een ander paar mouwen.
Macron zelf kwam gisteren vaak opvallend assertief en dus ook alweer te hautain uit de hoek, maar gaf tegelijk ook blijk van een zelfverzekerdheid die de Fransen van hun president verwachten. En met zijn intelligentie en dossierkennis duwde hij Le Pen ook regelmatig in de hoek. Vooral toen het over het klimaatbeleid ging, zocht ze soms al te nadrukkelijk haar heil in plat populisme en bood ze de zittende president een aantal open doelkansen op een schoteltje aan.
Veiligheid en migratie
Pas na ruim twee uur debatteren, kwamen veiligheid en migratie aan bod. Twee thema’s die Marine Le Pen tot voor kort bijzonder nauw aan het hart lagen, maar waar ze tijdens deze campagne bewust wat meer afstand van nam. Ze hoopte zich zo een wat gematigder en meer ‘presidentieel’ imago aan te meten. Of deze strategie de juiste was, zal volgende zondag moeten blijken, want haar politieke tegenstanders bleven haar alvast consequent in het extreemrechtse verdomhoekje duwen. Bovendien zag ze de voorbije maanden ook nogal wat medestanders van het eerste uur naar het Zemmour-kamp overlopen.
‘Ik probeer me nog voorzichtig uit te drukken, maar dit land wordt vandaag geconfronteerd met ronduit barbaarse toestanden’, drukte Le Pen meteen het gaspedaal in. ‘De onveiligheid is vandaag overal, van de grootsteden tot in de kleinste dorpjes op het platteland. En de ongebreidelde immigratie draagt daar in sterke mate toe bij. Er is dus absoluut nood aan extra middelen voor de politie én aan een veel kordater optreden van de ordediensten.’ Voor het eerst tijdens dit debat leek Macron enigszins in het defensief gedrongen. Hij schermde met cijfers die de eigen verwezenlijkingen in de verf moesten zetten, maar echt overtuigen kon hij daarbij niet. Ook al niet omdat Le Pen nu wél snel en assertief reageerde.
Verbod op hoofddoek in openbare ruimte
Toen ze de vraag kreeg voorgeschoteld of – mocht zij aan de macht komen – een vrouw nog langer gesluierd over straat zou mogen lopen, was het antwoord even resoluut als genuanceerd. ‘Ik strijd niet tegen een godsdienst in het algemeen of tegen de islam in het bijzonder, wél tegen de islamistische ideologie. In de eerste plaats moeten we dus de 570 moskeeën in dit land die als radicaal geboekstaafd staan meteen sluiten. Daarnaast pleit ik onomwonden voor een verbod op religieuze symbolen in de openbare ruimte.’
Een burgeroorlog
Het leverde haar prompt het verwijt op van Macron dat ze de hoofddoek, het islamisme en het terrorisme op één hoop gooide. ‘We blijven in dit land vasthouden aan de laïcité. Op school en binnen openbare diensten blijft de hoofddoek dus sowieso verboden, maar op straat zal ik de hoofddoek nooit verbieden. Frankrijk zou het eerste land ter wereld zijn om dit te doen, en het zou in praktijk ook onmogelijk zijn om zo’n verbod te doen naleven.’ Waarna hij zwaar uithaalde naar zijn tegenstandster, en haar ervan beschuldigde een burgeroorlog te zullen ontketenen.
Wie in Frankrijk geboren wordt, zal niet langer automatisch en onvoorwaardelijk de Franse nationaliteit toegewezen krijgen
Le Pen reageerde als door een wesp gestoken. ‘U insinueert dus dat bepaalde mensen in dit land zich niet langer zouden willen onderwerpen aan de Franse wetgeving? Op de koop toe heeft u de voorbije jaren dan wel een charte de la laïcité voorgesteld, maar intussen geen enkele imam of andere islamitische leider die weigerde dit te ondertekenen uitgewezen. Als ik president word, wil ik de Fransen een referendum voorleggen over migratie. Daarin zal ik de bevolking onder meer voorstellen om criminelen van buitenlandse origine het land uit te zetten. Wie in Frankrijk geboren wordt, zal niet langer automatisch en onvoorwaardelijk de Franse nationaliteit toegewezen krijgen en sociale woningen zullen prioritair worden toegewezen aan mensen met de Franse nationaliteit.’
Laatste peilingen
De meeste Franse media waren het er na afloop van dit debat over eens: Macron had een licht overwicht en kwam een stuk agressiever uit de hoek dan we van hem gewoon zijn, maar voor Le Pen werd het hoegenaamd geen heruitgave van de afgang van vijf jaar geleden. En dus blijft het, drie dagen voor de beslissende stemgang, bijzonder spannend bij onze zuiderburen. In de laatste peilingen haalt Macron 53 procent, versus 47 procent voor de kandidate van het Rassemblement National. Nooit eerder tijdens deze campagne was de kloof zo klein, alles blijft mogelijk.
Filip Michiels
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
WO 3…. Het blijft een obcessie. Precies omdat er overal als vermoord over gezwegen wordt. Anders zou de Westerse Wereld van direct van aanschijn veranderen want Links zou meteen overal van de kaart geveegd worden want binnen de 24 uur vervangen door Rechts. Want overal vinden we sporen die leiden naar de ondergang. We helpen zelfs dapper mee an vernietigingswapens tegen de Russen. In een oorlog waaar we nierts mee te zien hebben. Het Westen, onder impuls (dreiging?) van Sleepy Joe, tot in de Europese Unie, om de Poet uit te dagen op alle mogelijke manieren. Net Klein Duimpje die de slapende goedmoedige Reus tegen de schenen stampt Het eniige wat telt zijn wapens en nog eens wapens, en de portemonnee.
De vele honderden miljoenen slachtoffers die er binnenkost zullen zijn? Daar zijn in heel Europa haast geen kerken meer over om iemand deftig te begraven. Wat ook overbodig is, volgens de VRT. We zagen het dus meteen hoe ze het stellen met satelietbeelden uit de ruimte over massagrgven in de buurt van Mariapol. Neen, hun stemmen klonken niet tot in de ruimte…. Hebben we intussen geleerd bij de Amerikhanen die toch overal boven kraaien.
Marine Le Pen een tweede Pucelle d’Orlé ns? In een ondertussen totaal ‘gelaïciseerd’ Frankrrijk? Datzelfde land dat er eens prat op ging La Fille la plus Ainée de l’Église te worden genoemd?
Een tweede Jeanne d’ Arc?
In een ‘Patrie’ waar de dag van vandaag er geen enkele Bak meer was die zaken wilde doen et Marine Le Pen, wegens veel te veel ‘extrème droite’, en die zich dus heeft moeten wenden tot een Russische Bank om het hoofd boven water te houden…
Een dermate bekrompen Volk wil, onder Marcon, de pretentie hebben om de wereld te helpen beter maken?
Pek en veren voor Macron, en Blijde Intrede voor La Plume, die nu toch al in Atrecht (Aras) verblijft…
527 – ZOWEL NATIONAAL ALS INTERNATIONAAL IS HET COMMNDO EEN HOERENBOEL
.
VRIJDAG 22 APRIL 2022
*
527 – ZOWEL NATIONAAL ALS INTERNATIONAAL IS HET COMMNDO EEN HOERENBOEL
*
I N H O U D
U leest eerst maar wat volgt, dan kunnnen de lezers me misschien gelijk geven.
Poilitiek bedrijnven zou Leiderschap moeten betekenen. Voorgaan uitsluitend in het voordeel van Het Eigen Volk Eerst.
De Geschiedenis leert ons dat het vroeger al niet veel beter is geweest, ja, dat alles feitelijk al begonnen is in het Aards Paradijs toen de Eerste Mens al niet meer kon weerstaan aan de Verleiging. De drie Hoogdletters ‘G’, U weet wel. Maar daar moeten we al alng een derde letter aan toevoegen. De ‘I’ van de Islam die bezig is deze planeet voor Mens & Dier naar de knoppen te helpen.
Een mens zou zich op de lange duur afvragen waarom ze dat doen.
Ja Ja, die 72 dagverrse Jonge Maagdeen in het Eeuwig Leven….
Anders gezegd: Nooit genoeg. Ikke, Ikke en de rest kan stike….
BREAKING NEWS
*
HET NIEUWE GEZICHT VAN HET LINKS NAZISME IN VLAANDEREN
20 april 2022 De Ziel
Terwijl de deugpers met Knack voorop mensen met andere gedachten wanhopig tracht vast te pinnen aan Putin opdat zijn slechtheid op hen zou afslaan, huppelt Groene madam Mieke Vogels vlotjes heen en weer over de scheidingslijn van cordon sanitaire tot Vlaams Links Nazisme, en terug.
Knack en ander media-ongedierte kijkt zedig weg als Mieke Vogels poneert dat België beter de NAVO verlaat om Putin te omarmen. “Omdat we Putin nodig hebben om het klimaatprobleem op te lossen”, zei ze gisteren in de deugvod De Morgen. Dat Putin ongegeneerd zijn buurland aan flarden schiet en een nooit geziene exodus naar ons land veroorzaakt dekt ze met de mantel der liefde toe.
Vogels is van dezelfde moeras luchtpartij als Wouter Van Besien, die zijn plusvrouw, Danielle Dierckx, parkeerde in het rode pluche van De Roma. Alwaar ze van De Roma een cultuur concentratie kamp mocht maken mét het geld van het volk. Zo verbood Dierckx recent nog een boekvoorstelling van Dyab Avou Jahjah. Hij moest gestraft worden omdat hij zijn boek had laten uitgeven bij een uitgever die ooit ook een boek had uitgegeven van een zoon van iemand van het Vlaams Belang. (Voor artikel klik HIER. Ja, zo ziet het Links Nazisme in Vlaanderen er vandaag uit. Mensen in schutkringen steken, Russische oorlogsleiders bewieroken, afstand doen van de NAVO… het kan niet op bij Groen.
Breaking News
*
Links Nazisme in Vlaanderen groeit met de dag, zie de totaal ongepaste handelingen van ‘kunstencentrum’ De Roma
19 april 2022 Roski
Vlaanderen kleurt grauwer met de dag. We mogen zonder blozen spreken van de opkomst van een ongebreideld Links Nazisme waarbij denkers en sprekers wiens gedachten niet overeenstemmen met een links gedachtengoed worden verketterd en een plaats wordt ontzegd in publieke gesubsidieerde middens.
Dat het Links Nazisme zich hierbij letterlijk in de eigen voet schiet, waarbij tevens het acute gevaar voor het opkomende Links Nazisme geïllustreerd wordt, is het volgende waargebeurde verhaal.
Een man met felgroene bril, en dan bedoelen we écht gifgroen, werkte jarenlang samen met Doorbraak. Zijn foute bril gaf aan dat hij eerder links dan rechts georiënteerd in het leven stond. De man verzorgde een tijd lang de boeken van Doorbraak en startte er ook een wijnservice. Zijn keuze van wijnen gaf aan dat hij eerder links dan rechts georiënteerd in het leven stond. De man heette Karl Drabbe. De man kwam onlangs onderhuids in het nieuws omdat hij een tijdlang de partner was van Saïda Boujdaine. Dit Marokkaans onevenwichtig wicht wurmde zich begin april 2022 tot op de voorpagina van Dag Allemaal (lees het artikel HIER) omdat ze niet alleen met Dhr Drabbe gevogeld had maar ook met Yves Leterme. Blijkbaar had haar sapuitwisselingsproject met Leterme niet opgeleverd wat ze eruit had willen halen, dus zocht ze haar gram in de pers. Een aantal idiote schrijvelaars van Dag Allemaal, onderdeel van DPG Media, kwamen kwijlend klaar bij het overigens zo goed als 100% fake verhaal van Saïda Boujdaine over Yves Leterme. Maar daar gaat het hier niet over. Of wacht, misschien toch een beetje. Lees naarstig verder.
Ertsberg
Die man met kleurrijke bril, Drabbe dus, was eigenlijk de kwaadste niet want hij had het lef en de ballen om een nieuwe uitgeverij op te richten op 8 juli 2021. Terwijl iedereen door corona overvallen werd en het leven tot stilstand kwam, deed Drabbe wat echte ondernemers doen, de koe bij de horens vatten en initiatief nemen. Hij noemde zijn uitgeverij ‘Ertsberg‘.
De keuze van uitgever Drabbe was tot hier toe zonder meer evenwichtig. Hij publiceerde boeken van zowel links als rechts als het midden. De Ertsberg-stal herbergt auteurs als Philippe De Backer, Peter De Keyzer, Jean-Marie Dedecker, Mark Elchardus, Frank Judo, Alain Mouton en zelfs Filip Moens, een notoir voorstander van LGBTQIA-aanvaarding. Wie niet beter weet zou denken dat bij Drabbe kwaliteit primeert boven het commerciële. Alleen dat laatste is wellicht al verdacht voor de nieuwe protagonisten van het Links Nazisme in Vlaanderen.
Wij van ‘tScheldt weten dat de uitgeverij van Drabbe nogal zeer links in het leven staat. Dat werd pijnlijk geïllustreerd door een medewerker van Ertsberg, een zekere Michael Domen. Deze ‘redacteur’ werkte drie jaar lang aan het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid (IOB) voor hij bij Ertsberg kwam te werken. Hij was beter bij dat Instituut gebleven want onder de vlag van Erstberg begon deze linkse Neanderthaler bijzonder giftig over ‘tScheldt te tweeten. De initiële bewondering voor het ondernemersinitiatief van Drabbe kreeg bij de ‘tScheldt-redactie hierdoor een stevige knauw. Domen kreeg op Twitter lik op stuk van het Twitter-team van ‘tScheldt waarbij hij al snel ‘tScheldt blokkeerde, een nogal onhandige actie van een boekenuitgeverij-medewerker.
De bovenstaande paragraaf dient niet om de ons voor de rest onbekende Michael Domen tegen de schenen te schoppen, de paragraaf illustreert alleen maar dat de ziel van Ertsberg grondig links georiënteerd is.
Karma
Want wat gebeurde er vervolgens?
Ertsberg sloeg Dyab Abou Jahjah aan de haak als auteur. Tussen ons gezegd en gezwegen, dat was niet zo moeilijk, want Dyab Abou Jahjah is getrouwd met de zus van… hou u vast…. Saïda Boujdaine, het onevenwichtige wicht dat aast op het karkas van Yves Leterme en de sponde deelde met Karl Drabbe, allicht omdat ze in de uitgever een trapje zag om zich hogerop te slapen in de samenleving.
De min of meer familiale lijn tussen Karl Drabbe en Dyab Abou Jahjah zal het vermoedelijk makkelijk gemaakt hebben voor beide mannen om elkaar te vinden respectievelijk als auteur en uitgever.
De laatste die we ervan kunnen verdenken rechts, conservatief of rechtsextremistisch te zijn is uiteraard Dyab Abou Jahjah. Het moet gezegd dat de ouder wordende Dyab Abou Jahjah steeds meer indruk maakt en intellectueel gewicht in de maatschappelijke schaal weet te leggen. De standpunten van Jahjah over Vrije Meningsuiting en Persvrijheid zijn zelfs gezonder en doordachter te noemen dan de fake invulling die blanke politici als Bart SSomers of Egbert Lachaert eraan geven of Godbetert extreemwitte onderzoeksrechters als Theo Byl. U weet wel het trio dat huiszoekingen organiseerde bij ‘tScheldt en partners. Jahjah heeft als eerste ook een schrander inzicht ontwikkeld over wat nu woke is of wat wappies zijn. Vandaar dat het helemaal niet zo gek is dat Ertsberg een nieuw boek van Jahjah uitgeeft.
Persvoorstelling
Een boek uitgeven gaat meestal gepaard met een met alcohol overgoten maidentrip in een of ander kunstencentrum of conferentiezaal. De auteur komt er zijn boek voorstellen en tekenen, de uitgever mag er glimmen van trots, de pers mag er afhankelijk van het budget een broodje dan wel copieuze maaltijd nuttigen. Dat is te zeggen iedereen van de pers behalve ‘tScheldt. Door de unieke actie van de Vlaamse Vereniging van Journalisten ten behoeve van de gepolitiseerde processen tegen ‘tScheldt, dwz het produceren van een memo waarin staat dat ‘tScheldt geen journalistiek is, wordt ‘tScheldt op geen enkele boekvoorstelling uitgenodigd. De grap is uiteraard dat er ondertussen van elk mediahuis wel een journalist onder pseudoniem meeschrijft met ‘tScheldt waardoor officieus ‘tScheldt overal aanwezig is.
Zo wilde Erstberg het boek van Jahjah voorstellen in De Roma te Antwerpen.
Niet al te ver gezocht want er hangt al vele jaren een affiche met de naam Jahjah op in de hal van De Roma! Reeds jaren gebruikt De Roma de naam van Abou Jahjah om zichzelf het diverse laagje vernis te geven nodig in het hart van Borgerhout om niet elke dag de ramen ingegooid te krijgen door Marokkaanse schoffies die geen boodschap hebben aan optredens van Bart Peeters of BLØF in hun territorium.
Vermoedelijk dachten Ertsberg en Jahjah dat de organisatie van hun persvoorstelling in De Roma een fluitje van een cent was. Niet in het minst omdat De Roma zowat de helleput van bij elkaar gesprokkeld subsidiegeld is. Niet in het minst omdat de directrice er de naar boven geparachuteerde Danielle Dierckx is. Wie is Danielle Dierckx? De minstens tweede vrouw van politicus Wouter Van Besien. Kortom, er was geen beter links platform om het boek van Dyab Abou Jahjah aan de wereld voor te stellen dan De Roma.
Dat was dan toch buiten De Roma gerekend zo blijkt nu.
De Roma beschouwt zich als een moerasfilter die met geld van de overheid kunst en cultuur moet zuiveren van ongewenste gedachten en ontaarde auteurs.
Want Ertsberg is volgens De Roma een vuile uitgeverij. Ertsberg publiceerde in haar éénjarig bestaan al wel eens een boek van een rechtse denker. Zoals bijvoorbeeld een boek van Koen Dillen, zoon van wijlen Karel Dillen, stichter van het VB. Een partij waar Koen Dillen zich overigens in 2011 van distantieerde uit onvrede met de aanwezigheid van Filip Dewinter in de partij. Dillen is een Frankrijk-kenner en hij schreef in het verleden onder pseudoniem enkele gesmaakte biografieën over Nicolas Sarkozy en François Mitterrand. Dit jaar verscheen er bij Ertsberg “De Polemist en de President” van de hand van Koen Dillen, onder eigen naam.
Het bovenstaande was genoeg om de organisatoren van De Roma in zuiverings-modus te doen schieten. De Roma beschouwt zich als een moerasfilter die met geld van de overheid kunst en cultuur moet zuiveren van ongewenste gedachten en ontaarde auteurs.
De Roma vond het niet kunnen dat Ertsberg een stem had gegeven aan een Entartete schrijver zoals Koen Dillen. In afwachting van de opname van Koen Dillen in een gesubsidieerd zuster-concentratiekamp van De Roma besloot De Roma de toegang tot haar zalen te ontzeggen aan iedereen die verbrand is door Ertsberg, Dyab Abou Jahjah inclusief. Ook al hangt zijn affiche in De Roma.
Het bericht van De Roma naar Ertsberg met hun weigering is ijzingwekkend en laat niets aan de verbeelding over. Wie een voorbeeld zoekt van Links Nazisme… Zoek niet ver. Zoek niet verder. Het Antwerpse cultuurconcentratiekamp bevindt zich achter Uw hoek in Borgerhout, wordt politiek gestuurd door de bedgenoot van een Groen-politicus en werd en wordt zwaar gesubsidieerd door de Vlaamse Overheid, de Stad Antwerpen, de Provincie Antwerpen en één of ander Europees Deugfonds.
Draaikont Danielle Dierckx
Toen Jahjah de weigering van De Roma op Twitter deelde, voelde directrice Danielle Dierckx aan haar water dat haar cultuurconcentratiekamp misschien ineens wat veel hooi op haar vork had genomen. Ze communiceerde onmiddellijk dat de weigering berustte op een misverstand, uitsluitend en alleen in het hoofd van Jahjah, alsof de bebaarde inwijkeling de Vlaamse taal niet machtig genoeg was om de fijnbesnaarde en zoetgevooisde volzinnen van De Roma-medewerkers te begrijpen en te interpreteren.
Daar kwam abrupt een einde aan toen Jahjah de neergeschreven weigering van De Roma publiceerde. Danielle Dierckx slaapt dus niet alleen met een politicus, ze draagt ook al zijn vlooien en heeft zich zijn besmuikte schurkentaal eigen gemaakt. Niet meer wetende waar haar leugenachtige kont te draaien stuurde Dierckx snel een berichtje de wereld in dat…. alle zalen in De Roma de volgende 99 jaar zijn volgeboekt en er dus logistiek-gewijs geen plaats meer is voor een boekvoorstelling in De Roma voor een boek van Ertsberg.
Breaking News
*
Links Nazisme in Vlaanderen groeit met de dag, zie de totaal ongepaste handelingen van ‘kunstencentrum’ De Roma
19 april 2022 Roski
Vlaanderen kleurt grauwer met de dag. We mogen zonder blozen spreken van de opkomst van een ongebreideld Links Nazisme waarbij denkers en sprekers wiens gedachten niet overeenstemmen met een links gedachtengoed worden verketterd en een plaats wordt ontzegd in publieke gesubsidieerde middens.
Dat het Links Nazisme zich hierbij letterlijk in de eigen voet schiet, waarbij tevens het acute gevaar voor het opkomende Links Nazisme geïllustreerd wordt, is het volgende waargebeurde verhaal.
Een man met felgroene bril, en dan bedoelen we écht gifgroen, werkte jarenlang samen met Doorbraak. Zijn foute bril gaf aan dat hij eerder links dan rechts georiënteerd in het leven stond. De man verzorgde een tijd lang de boeken van Doorbraak en startte er ook een wijnservice. Zijn keuze van wijnen gaf aan dat hij eerder links dan rechts georiënteerd in het leven stond. De man heette Karl Drabbe. De man kwam onlangs onderhuids in het nieuws omdat hij een tijdlang de partner was van Saïda Boujdaine. Dit Marokkaans onevenwichtig wicht wurmde zich begin april 2022 tot op de voorpagina van Dag Allemaal (lees het artikel HIER) omdat ze niet alleen met Dhr Drabbe gevogeld had maar ook met Yves Leterme. Blijkbaar had haar sapuitwisselingsproject met Leterme niet opgeleverd wat ze eruit had willen halen, dus zocht ze haar gram in de pers. Een aantal idiote schrijvelaars van Dag Allemaal, onderdeel van DPG Media, kwamen kwijlend klaar bij het overigens zo goed als 100% fake verhaal van Saïda Boujdaine over Yves Leterme. Maar daar gaat het hier niet over. Of wacht, misschien toch een beetje. Lees naarstig verder.
Ertsberg
Die man met kleurrijke bril, Drabbe dus, was eigenlijk de kwaadste niet want hij had het lef en de ballen om een nieuwe uitgeverij op te richten op 8 juli 2021. Terwijl iedereen door corona overvallen werd en het leven tot stilstand kwam, deed Drabbe wat echte ondernemers doen, de koe bij de horens vatten en initiatief nemen. Hij noemde zijn uitgeverij ‘Ertsberg‘.
De keuze van uitgever Drabbe was tot hier toe zonder meer evenwichtig. Hij publiceerde boeken van zowel links als rechts als het midden. De Ertsberg-stal herbergt auteurs als Philippe De Backer, Peter De Keyzer, Jean-Marie Dedecker, Mark Elchardus, Frank Judo, Alain Mouton en zelfs Filip Moens, een notoir voorstander van LGBTQIA-aanvaarding. Wie niet beter weet zou denken dat bij Drabbe kwaliteit primeert boven het commerciële. Alleen dat laatste is wellicht al verdacht voor de nieuwe protagonisten van het Links Nazisme in Vlaanderen.
Wij van ‘tScheldt weten dat de uitgeverij van Drabbe nogal zeer links in het leven staat. Dat werd pijnlijk geïllustreerd door een medewerker van Ertsberg, een zekere Michael Domen. Deze ‘redacteur’ werkte drie jaar lang aan het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid (IOB) voor hij bij Ertsberg kwam te werken. Hij was beter bij dat Instituut gebleven want onder de vlag van Erstberg begon deze linkse Neanderthaler bijzonder giftig over ‘tScheldt te tweeten. De initiële bewondering voor het ondernemersinitiatief van Drabbe kreeg bij de ‘tScheldt-redactie hierdoor een stevige knauw. Domen kreeg op Twitter lik op stuk van het Twitter-team van ‘tScheldt waarbij hij al snel ‘tScheldt blokkeerde, een nogal onhandige actie van een boekenuitgeverij-medewerker.
De bovenstaande paragraaf dient niet om de ons voor de rest onbekende Michael Domen tegen de schenen te schoppen, de paragraaf illustreert alleen maar dat de ziel van Ertsberg grondig links georiënteerd is.
Karma
Want wat gebeurde er vervolgens?
Ertsberg sloeg Dyab Abou Jahjah aan de haak als auteur. Tussen ons gezegd en gezwegen, dat was niet zo moeilijk, want Dyab Abou Jahjah is getrouwd met de zus van… hou u vast…. Saïda Boujdaine, het onevenwichtige wicht dat aast op het karkas van Yves Leterme en de sponde deelde met Karl Drabbe, allicht omdat ze in de uitgever een trapje zag om zich hogerop te slapen in de samenleving.
De min of meer familiale lijn tussen Karl Drabbe en Dyab Abou Jahjah zal het vermoedelijk makkelijk gemaakt hebben voor beide mannen om elkaar te vinden respectievelijk als auteur en uitgever.
De laatste die we ervan kunnen verdenken rechts, conservatief of rechtsextremistisch te zijn is uiteraard Dyab Abou Jahjah. Het moet gezegd dat de ouder wordende Dyab Abou Jahjah steeds meer indruk maakt en intellectueel gewicht in de maatschappelijke schaal weet te leggen. De standpunten van Jahjah over Vrije Meningsuiting en Persvrijheid zijn zelfs gezonder en doordachter te noemen dan de fake invulling die blanke politici als Bart SSomers of Egbert Lachaert eraan geven of Godbetert extreemwitte onderzoeksrechters als Theo Byl. U weet wel het trio dat huiszoekingen organiseerde bij ‘tScheldt en partners. Jahjah heeft als eerste ook een schrander inzicht ontwikkeld over wat nu woke is of wat wappies zijn. Vandaar dat het helemaal niet zo gek is dat Ertsberg een nieuw boek van Jahjah uitgeeft.
Persvoorstelling
Een boek uitgeven gaat meestal gepaard met een met alcohol overgoten maidentrip in een of ander kunstencentrum of conferentiezaal. De auteur komt er zijn boek voorstellen en tekenen, de uitgever mag er glimmen van trots, de pers mag er afhankelijk van het budget een broodje dan wel copieuze maaltijd nuttigen. Dat is te zeggen iedereen van de pers behalve ‘tScheldt. Door de unieke actie van de Vlaamse Vereniging van Journalisten ten behoeve van de gepolitiseerde processen tegen ‘tScheldt, dwz het produceren van een memo waarin staat dat ‘tScheldt geen journalistiek is, wordt ‘tScheldt op geen enkele boekvoorstelling uitgenodigd. De grap is uiteraard dat er ondertussen van elk mediahuis wel een journalist onder pseudoniem meeschrijft met ‘tScheldt waardoor officieus ‘tScheldt overal aanwezig is.
Zo wilde Erstberg het boek van Jahjah voorstellen in De Roma te Antwerpen.
Niet al te ver gezocht want er hangt al vele jaren een affiche met de naam Jahjah op in de hal van De Roma! Reeds jaren gebruikt De Roma de naam van Abou Jahjah om zichzelf het diverse laagje vernis te geven nodig in het hart van Borgerhout om niet elke dag de ramen ingegooid te krijgen door Marokkaanse schoffies die geen boodschap hebben aan optredens van Bart Peeters of BLØF in hun territorium.
Vermoedelijk dachten Ertsberg en Jahjah dat de organisatie van hun persvoorstelling in De Roma een fluitje van een cent was. Niet in het minst omdat De Roma zowat de helleput van bij elkaar gesprokkeld subsidiegeld is. Niet in het minst omdat de directrice er de naar boven geparachuteerde Danielle Dierckx is. Wie is Danielle Dierckx? De minstens tweede vrouw van politicus Wouter Van Besien. Kortom, er was geen beter links platform om het boek van Dyab Abou Jahjah aan de wereld voor te stellen dan De Roma.
Dat was dan toch buiten De Roma gerekend zo blijkt nu.
De Roma beschouwt zich als een moerasfilter die met geld van de overheid kunst en cultuur moet zuiveren van ongewenste gedachten en ontaarde auteurs.
Want Ertsberg is volgens De Roma een vuile uitgeverij. Ertsberg publiceerde in haar éénjarig bestaan al wel eens een boek van een rechtse denker. Zoals bijvoorbeeld een boek van Koen Dillen, zoon van wijlen Karel Dillen, stichter van het VB. Een partij waar Koen Dillen zich overigens in 2011 van distantieerde uit onvrede met de aanwezigheid van Filip Dewinter in de partij. Dillen is een Frankrijk-kenner en hij schreef in het verleden onder pseudoniem enkele gesmaakte biografieën over Nicolas Sarkozy en François Mitterrand. Dit jaar verscheen er bij Ertsberg “De Polemist en de President” van de hand van Koen Dillen, onder eigen naam.
Het bovenstaande was genoeg om de organisatoren van De Roma in zuiverings-modus te doen schieten. De Roma beschouwt zich als een moerasfilter die met geld van de overheid kunst en cultuur moet zuiveren van ongewenste gedachten en ontaarde auteurs.
De Roma vond het niet kunnen dat Ertsberg een stem had gegeven aan een Entartete schrijver zoals Koen Dillen. In afwachting van de opname van Koen Dillen in een gesubsidieerd zuster-concentratiekamp van De Roma besloot De Roma de toegang tot haar zalen te ontzeggen aan iedereen die verbrand is door Ertsberg, Dyab Abou Jahjah inclusief. Ook al hangt zijn affiche in De Roma.
Het bericht van De Roma naar Ertsberg met hun weigering is ijzingwekkend en laat niets aan de verbeelding over. Wie een voorbeeld zoekt van Links Nazisme… Zoek niet ver. Zoek niet verder. Het Antwerpse cultuurconcentratiekamp bevindt zich achter Uw hoek in Borgerhout, wordt politiek gestuurd door de bedgenoot van een Groen-politicus en werd en wordt zwaar gesubsidieerd door de Vlaamse Overheid, de Stad Antwerpen, de Provincie Antwerpen en één of ander Europees Deugfonds.
Draaikont Danielle Dierckx
Toen Jahjah de weigering van De Roma op Twitter deelde, voelde directrice Danielle Dierckx aan haar water dat haar cultuurconcentratiekamp misschien ineens wat veel hooi op haar vork had genomen. Ze communiceerde onmiddellijk dat de weigering berustte op een misverstand, uitsluitend en alleen in het hoofd van Jahjah, alsof de bebaarde inwijkeling de Vlaamse taal niet machtig genoeg was om de fijnbesnaarde en zoetgevooisde volzinnen van De Roma-medewerkers te begrijpen en te interpreteren.
Daar kwam abrupt een einde aan toen Jahjah de neergeschreven weigering van De Roma publiceerde. Danielle Dierckx slaapt dus niet alleen met een politicus, ze draagt ook al zijn vlooien en heeft zich zijn besmuikte schurkentaal eigen gemaakt. Niet meer wetende waar haar leugenachtige kont te draaien stuurde Dierckx snel een berichtje de wereld in dat…. alle zalen in De Roma de volgende 99 jaar zijn volgeboekt en er dus logistiek-gewijs geen plaats meer is voor een boekvoorstelling in De Roma voor een boek van Ertsberg.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
En als ze er met z’n allen één pot nat van gemaakt hebben, dan steken ze even de koppen bij elkaar om daarna met des te meer ijver elkaars grondgebied in te palmen.
Duvels zak immers is nooit vol.
En tussen al dat vuil, leeft af en toe iemand die het anders ziet. Maar die gaat niet lang mee. Aan 33 jaar wordt die gekruissigd. Of verbannen. Of monddood gemaakt.
Dat Tom van Grieken dus maar goed uitt zijn doppen kijkt. Een ongeluk zit soms in een klein gaatje…..
526 - WATI NU IN IOEKRAÏNE GEBEURRT GEBEURDFE BIJ ONS 500 JAAR GELEDEN: OORLOG VOOR DE VRIJHEID. TOEN WAS DE AGTRSSOR FRANKRIJK EN DIE DINGELANDIJ DUURT NOG ALTIJD VOORT
.
WOENSDAG 20 APRIL 2022
*
20/4/1553
VERNIETITING TERWAAN ALEX FARNÈSE (BLOG 478)
*
526 - WATI NU IN IOEKRAÏNE GEBEURRT GEBEURDFE BIJ ONS 500 JAAR GELEDEN: OORLOG VOOR DE VRIJHEID. TOEN WAS DE AGTRSSOR FRANKRIJK EN DIE DINGELANDIJ DUURT NOG ALTIJD VOORT
*
I N H O U D
In 1553 (zie hiervoen): het einde van de Spaanse Overheersing na keizer Krel V, de Habsburger vindt de overweldiging plaats van Vlaandeeren door de inhalige Fransen. Die hebben het vooral voorzien op de landenggte van waaruit men de standen van Groot Brittanië kan zien bewegen. Vooraal in wat we sedertdien Frans-Vlaandeen zijjn moeten gaan oemen. Daar vindt een soort van probatie-uitgve in onze tijden plaats van hetzelfde als de Navo en de Poet thans uitvechten bij het Oekraiense broedervolk. Noch de Poet noch de Navo hebbben daar het muibste recht toe. Ook noch Spanje noch Franrkijk hadden daarote toen enige voorrechtd, want DIT WAS ONS LAND. Als troost kunnen we hier alleen meegeven, dat er bij ons straksz in Mei 2024 veelbelovende verkiezingen zitten aan te komen. Waar eindekijk een Nieuw ONAFHANKELIJK Vlaandern zal herboven worden. Met trugname van onze verloren vrijheden en verloren grondgebieden….
De Hoop namelijk, is een der vooraamsteChristelijke Deugden. Gelof, Hoop en Liefde. Naast volhanding in het Goede.
Voor meer details over de voorgrschiedenis over de Vernietiithg g van TERWAAN (Thérouane), beginnendebij Julius Cesar, kan – zonder belgicistische censuur - terecht op Wikipedia.
Volgens mij is dit meer dan de moeite waard voor het Vlaams Belang, om wat minder WOKE te denken om dichter bij huus te blijven. Want de echte waarheiid zit in het bloed der Vlamignen ingebakken en NIET in de Rode Nieuwlichterij die toch maar van voorbijgaande aard is geweest….
OEKRAÏNE BIJ DE EUROPESE UNIE?
NIKS MIS MEE
**
Commentaar - 20/04/2022 Emmanuel Waegemans
*
In de analyses van het ‘conflict in Oekraïne’ (wat een eufemisme voor een verwoestende oorlog!) verwijzen mensen graag naar de rol van de Verenigde Staten en de schuld die de VS zogenaamd zou hebben aan de oorlog. Amerika en Europa zouden Oekraïne ertoe aangezet hebben om te vragen lid te mogen worden van de NAVO en van de EU en zo zouden ze Rusland geprovoceerd hebben. De vraag is wat daar verkeerd aan is.
We kunnen misschien het lidmaatschap van de NAVO buiten beschouwing laten, dat blijkt heel moeilijk te liggen en daarover valt vermoedelijk niet te onderhandelen in de gegeven omstandigheden. Daarbij wordt wel eens vergeten dat president Jeltsin het daar ooit mee eens was. Hij is op zijn aanvankelijke goedkeuring nog teruggekomen, de ene keer kon het, de andere keer niet. In het begin van de jaren 2000, tijdens de eerste ambtstermijn van Vladimir Poetin, sprak hij nog over toetreding van Rusland bij de NAVO. Het valt te betreuren dat dit niet gebeurd is. De vraag blijft dan wat er zo verwerpelijk is aan de vraag van Oekraïne om bij de EU te komen ?
Klein-Rusland
Ook al in de tsaristische tijd had Oekraïne het niet gemakkelijk. Het werd als een provincie van Rusland gezien. Het kreeg dan ook steevast het lidwoord ‘de’ aan zijn naam geplakt – ‘de Oekraïne’, wat het tot een regio, een provincie degradeerde, vgl. de Limburg, de Elzas, de Congo !. Men noemde Oekraïne doorgaans ‘Klein-Rusland’ en de Oekraïners ‘Kleinrussen’. Niet helemaal ten onrechte vonden de Oekraïners dat denigrerend, alhoewel het zo niet bedoeld was. Oekraïne was nu eenmaal kleiner dan het grote buurland Rusland, waarvan het deel uitmaakte. Het reactionaire bewind van Alexander III (1881-1894) verbood de taal van de ‘provincie’: ‘het Kleinrussisch bestaat niet, heeft nooit bestaan en zal nooit bestaan’, zoals Alexander III het laconiek uitdrukte.
Holodomor en sovjetisering
In de 20e eeuw heeft ‘de Oekraïne’ als Sovjetrepubliek (1918-1991) verschrikkelijk veel te lijden gehad onder de heerschappij van de Sovjets. Na een korte onafhankelijkheid direct na 1918, toen het Russische Imperium instortte en Polen, Finland, de Baltische landen, de Kaukasische landen en Oekraïne zich afscheidden, hoorde Oekraïne weer bij Rusland als Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek.
Zo zou de toekomstige leider Chroesjtsjov tijdens zijn jaren als partijchef van Oekraïne persoonlijk voor één miljoen slachtoffers verantwoordelijk zijn
Dat lidmaatschap heeft Oekraïne alleen maar misère gebracht : niet alleen de kunstmatig in het leven geroepen hongersnood (holodomor) in de jaren dertig met miljoenen slachtoffers, maar ook de sovjetisering (gedwongen collectivisering van de landbouw, vijfjarenplannen) die aan honderdduizenden Oekraïners het leven of de vrijheid kostte. Zo zou de toekomstige leider Chroesjtsjov tijdens zijn jaren als partijchef van Oekraïne persoonlijk voor één miljoen slachtoffers verantwoordelijk zijn.
Je kunt niet verwachten van de Oekraïners dat ze begrip opbrengen voor Rusland, dat ze van het Russische regime zouden houden, laat staan dat ze ‘dankbaar’ zouden moeten zijn voor tientallen jaren onderdrukking en terreur. Rusland heeft zich tegenover zijn ex-republieken, net als tegen de landen van het overige Oostblok (Polen, Tsjechoslovakije, de Baltische landen, Bulgarije, Hongarije, Roemenië, Joegoslavië, DDR), nooit verontschuldigd voor de begane misdaden of begrip getoond voor de rancune of de haat van tientallen miljoenen mensen die ze generaties lang geterroriseerd hebben. Het minste wat je zou verwachten als gebaar van goede wil en verzoening.
Poetin vervalst de geschiedenis
Na 1991 zagen de Oekraïners de kans schoon om hun land een nieuwe oriëntatie te geven: niet meer gericht op het autoritaire Rusland of de dictatoriale Sovjetunie, maar op het Westen, de westerse democratie, ook niet zonder fouten of gebreken, maar vele keren redelijker en fatsoenlijker dan de bullebak Rusland (onder tsaristisch of Sovjetbewind). De nieuwe oriëntatie van Oekraïne op het Westen, in concreto samenwerking met de Europese Unie, was een doorn in het oog van het Rusland van Poetin, dat bang was dat Oekraïne met de tijd zou kunnen uitgroeien tot een fatsoenlijk land waar westerse normen heersen (eerlijke verkiezingen, transparantie in de politiek, vrijheid van pers, geringe corruptie, fatsoenlijke lonen…) Het zou de ogen van de gewone Rus kunnen uitsteken.
Die vrijheid gunt het Kremlin zijn buurland niet. De bewering van de Russische president dat Oekraïne geen eigen land, geen natie is, maar altijd onderdeel van Rusland is geweest en dus geen recht van bestaan heeft, is een flagrante vervalsing van de geschiedenis. Waarom zou Oekraïne aan zijn buur moeten vragen bij wie het mag aansluiten, op wie het zich mag richten ? Vraagt Rusland soms aan Oekraïne of het akkoord gaat met de oriëntatie van Rusland op China ? Oekraïne is een soeverein, onafhankelijk land met een vrij verkozen president, waarvan de bewoners gekozen hebben voor aansluiting bij het Westen en bij de Europese Unie. Niemand heeft het recht hun dat te ontzeggen. En al zeker niet de Russen.
**
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
Het is dis inderdaad een slechte karakterterek van mijnentwege, om altijd maar meer te weten te komen. En bijvoorbneld diezelfde Julius Ces r met zijn gezegde, dat van alle Galliërs, de Belgen de strafsten waren. Die ‘Galliërs’ waarvan spralke, waren dat miishien de Menapiëtrs, onze verre voorvaderen?
want net zoals Mariapolis in Oekraïnee op een landengte ligt tussen twee begeerlijke
vastelanden; is het Nauw van Kales zoweel voor Frankeijk alq voor Engeland, de begeerde opstap naar het WERkZAME dus RIJKE buurland Vlaandeeen…
Straks, de
24de, dag dag op dag 2 maand na het uitbreken van de oorlog in het Oosten, weten we hoe laat het is met La Première Plume de France.
Als die het haalt, ’(n gewezen Communiste in haar jeugd), moeten we toch eens praten over CAELE, die daar ondertussen ten onrechte Calais genoemd wordt.
525 – HOE EEN KETTERSE EX-JEZUIETI VAN UIT HET HIERNAMAALS DE HEROPSTANDIG NAGEEFT
.
DINSDAG 19 APRIL 2022
*
525 – HOE EEN KETTERSE EX-JEZUIETI VAN UIT HET HIERNAMAALS DE HEROPSTANDIG NAGEEFT
*
I N H O U D
Juist, inderdaad. Ik had het over wijlen Etienne Vermeerschh, de Gentse Emeritus Hoogleraar, die door ondergetekende evengoed met eerbied als met afrschuw bijgetreden werd. ‘Rechts’ bedekte alles met de mantel der Lierde, en Linkd verafgpodde hem omdat hij in hun plaats hun déstructieve verzuchtungen bekroonde.
Hoe immrs kan een vaandelvluchtigge – en dan nog wrel ene uit de Voorste Gelederen, der Uitverkorenen, de Societeit van Jezus zelf - ooit nog door een serieus iemaned met goddelijk respct bejegend worde?.
Wat is het verschil tussen deze mismijterde altariguur als U de Paus, in vole ornaat, de voordeur achter zich ziet dicht trekken van een goedkoop volks-bordeel?
Wjzen op het intellectueel niveau, zegt U.?
Valt er dan soms - in mijn vergeliking – misschien ‘n verschil te ontdrkken, tussen een volksbotrrl en onze tegenwoordige Gentse Alma Mater? In het eerste gebeurt alles zoals van ouds, en in de Univ heet dat gewoon Gresnovers
overchrijdend Gedrag.
En ik die opgevoed ben met de idee dat degelijke verstandelijke zaken in onze Universitietten zich in de hoofden afsptldedn en niet tussen de
In de discussie over een mogelijk op komst zijnde recessie, wordt nogal eens de vergelijking gemaakt met de oliecrisis van de jaren 1970 en de daarop volgende financiële crisis. Ook dat moet genuanceerd worden.
Ook toen steeg, door de automatische indexering, de loonkost van de bedrijven, maar werd de koopkracht van de gezinnen gevrijwaard. Het gevolg daarvan was wel verarming door concurrentieverlies t.o.v. de buurlanden, stijgende werkloosheid en ontsporende overheidsfinanciën. Het lijkt zowat hetzelfde als dat we nu meemaken.
Het grote verschil met nu was echter, dat men toen nog een Belgische frank had die men kon devalueren, iets wat nu niet meer mogelijk is. Daarenboven heeft men toen de belastingen verhoogd, iets wat geen enkele partij nu durft voorstellen maar wat er mogelijks toch zal komen onder de vorm van een ‘financiële hervorming’, waaraan huidig minister zonder Financiën Van Peteghem momenteel ‘werkt’
VIJGEN NA PASEN
Column - 19/04/2022 Siegfried Bracke
*
Waar gebeurd. Ik, aan de kassa van de Colruyt bij een jobstudent, een jonge twintiger. Hij haalt een stoffen zakje met daarin acht vijgen uit mijn winkelkar, doet dat zakje open, kijkt mij verbaasd aan en vraagt: ‘Wa is da?’ Ik antwoord: ‘Dat zijn vijgen.’ Hij: ‘Ah, zijn da vijgen?’ Ik: ‘Ja, voor na Pasen.’ Hij: ‘Waarom zegde gij da?’ Ik: ‘Laat maar, dom grapje van mij.’
Erg? Volgens de kleine cultuurpessimist in mij wel. Jammer? Volgens de grote taalminnaar in mij heel beslist. Moet je echt germanist zijn om je af te vragen waarom die vijgen na Pasen komen, en bijgevolg – dat snapt merkwaardig genoeg iedereen – te laat? Zoals mosterd na de maaltijd?
Voor wie het wil weten: gedroogde vijgen (regelrechte caloriebommen en mede daarom zeer geapprecieerd) waren eeuwenlang het enige soort zoetigheid dat onze Moeder de Heilige Kerk toeliet in de vastentijd. Al moesten die natuurlijk bij ons worden geïmporteerd uit meer zuidelijke gebieden. En die aanvoer verliep niet altijd even vlot: het gebeurde dat ze pas na het einde van de veertigdagentijd, na Pasen dus, aankwamen.
Vastentijd? Veertigdagentijd? Pasen?
Waar gebeurd. Aan tafel in de tuin met een tiental vrienden. Het is wat het is: allemaal mensen van tamelijk goeden huize, van enige rang en stand ook. Niet dat het een met het ander te maken heeft, maar ze zijn, op één na, allemaal gedoopt. We horen de klokken van de kathedraal enthousiast beieren: het is er de dag voor, denk ik.
Het is de aanleiding voor een gesprek waaruit snel blijkt dat voor het gezelschap het onderscheid tussen Pasen, Pinksteren en Hemelvaart bijna onbestaande blijkt te zijn geworden. Wat vasten is, weten we allemaal. Maar de vastentijd? Ah, dat is gelijk de ramadan!
Erg? Volgens de kleine cultuurpessimist in mij wel. Jammer? Volgens de rest van mij heel beslist.
Etienne Vermeersch
Had de hele wereld maar les gekregen van Etienne Vermeersch! Ook in de week voor Pasen verkondigde hij luid dat God niet bestond, dat hij daar honderd procent zeker van was, en dat hij het bovendien kon bewijzen. Dat zei de professor – ik overdrijf nu in het belang van de duidelijkheid – minstens zeven keer per week. Maar in de week voor Pasen dus vond hij het zijn plicht ons uitgebreid te onderhouden over de Mattheüspassie van Bach, en waarom dat ‘met recht en reden’ (als Vermeersch dat zei dan diende daar verder niet aan getwijfeld te worden) het vijfde evangelie kon worden genoemd. ‘Het vijfde is de samenvatting van de vier andere!’
Vermeersch schuwde nooit grote woorden, en zeker niet als hij dacht – wat nogal eens gebeurde – dat zijn gelijk zo onwrikbaar was als Rome zelf
‘En ja, dit behoort tot mijn cursus’, zei hij er meteen bij. Dat was verstandig. Ik zou er morgen met een redelijke kans op succes nog examen over kunnen doen. ‘Zonder kennis van de evangeliën kan je dit weergaloze kunstwerk nooit vatten.’ Vermeersch schuwde nooit grote woorden, en zeker niet als hij dacht – wat nogal eens gebeurde – dat zijn gelijk zo onwrikbaar was als Rome zelf.
Twee soorten godsdiensten
Het kwam er op neer dat er twee soorten godsdiensten waren. In de ene soort (in de islam bijvoorbeeld) is God de ondoorgrondelijke, verre almacht waarbij men zich maar neer te leggen heeft. In de andere is God zeer herkenbaar en dichtbij. Zoals bij de Romeinen: de goden deden daar net zoals de mensen: dezelfde kuiperijen, wreedheden en vetzakkerij.
Het unieke van de christelijke godsdienst, zei Vermeersch, is de combinatie van die twee modellen. Er is de Vader, ver, almachtig, niet te begrijpen. Maar er is ook de Zoon, de mens die sterft op het kruis. Uitgerekend de pijnlijkste en smadelijkste doodstraf, die (juist daarom) nooit aan een Romeins burger kon worden opgelegd. Kruisiging was voor slaven en buitenlanders.
Van die combinatie is de Mattheüspassie de meest sublieme vertolking. Er is God, de pantokrator, de παντοκράτωρ, de schepper van alles, die ook beslist over leven en dood, zelfs van zijn eigen zoon, die, zoals een gewoon mens, verraden, gemarteld en gefolterd zal worden. En ja, Was mein Gott will, gescheh’ allzeit, het is wat het is. Maar er is ook de onmetelijke pijn van Mein Jesu. Inclusief zijn angst om dood te gaan.
Jezus schreeuwde nog eens luid, en stierf. Ik ken die zinnetjes nog uit het hoofd. Evenals de uitleg
Aber Jesus schriee abermal laut, und verschied – Jezus schreeuwde nog eens luid, en stierf. Ik ken die zinnetjes nog uit het hoofd. Evenals de uitleg. Over scheiden als scheiden, uiteengaan en ver-scheiden, doodgaan.
Agnus Dei
Ik weet het: dit zijn vijgen na Pasen in de vorm van kennis. Maar die dingen gaan lang mee. Zoals u kan merken.
De Mattheüspassie is in feite één groot en lang Agnus Dei, was de conclusie. Het Lam Gods dat de zonden van de wereld wegneemt. Het antwoord ook op het Kyrie, de vraag aan de verre God om zich over ons te ontfermen. Waarop Hij eigenlijk niet antwoordt, ook niet na de lofprijzing in het Gloria, maar de Zoon wel. En hoe! Weer die combinatie.
Vermeersch zei dat Jezus op het kruis hing met open armen om de hele mensheid te omarmen
Ik heb aan die les ook mijn voorliefde voor kruisbeelden overgehouden. Vermeersch zei dat Jezus op het kruis hing met open armen om de hele mensheid te omarmen. Wohin is de herhaalde vraag bij Bach; in Jesu Armen is het antwoord. Waardoor dat afschuwelijke executietuig meteen ook een heel andere betekenis krijgt. Het wordt een süsses Kreuz.
Wat een simpel maar prachtig oxymoron, riep Vermeersch. (Wie wou weten wat dat was, moest het maar opzoeken… De interactiviteit van het lesgebeuren werd in die tijd nogal restrictief geïnterpreteerd.)
Wenn ich einmal soll scheiden, so scheide nicht von mir. Vele jaren later heeft Vermeersch mij ooit gezegd dat hij bij het uitspreken en aanhoren van die zinnetjes keer op keer moeite had zijn tranen te bedwingen
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR
VRANKX ONAFWENDBARE
*
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Dat ten huize Perfesser Eteinne Vermeersch alles zich afspeelde zoals in een normaal – weliswaar kinderlooos gezin – doet er even niet toe. Dat zijn privé-zaken voor achter ieder vergrendelde voordeur. Per slot van rekening moet toch iemand de boodschapen doen en de bedden opmaken…
En daar is dan eindelijik het woord hypocrisie. Waarom schijft de laatste 1000 jaar de Katholeke Ler voor dat Priesters om hyb Ambt te kunnen bezetten,
Ongehuwd moeten blijven? Zelfs tyot aan hun dood…. Om ze nog meer ‘verstervingen’ te laten doen? Of om de kat bij de melk te zetten? Wat op hetzelfde neerkomt.
God shep de mens naar Zijn beeld en gelijkenis, zowel de man als de vrouw.
De tijd komt dus – liefst zo rap mogelijk - dat de Stoel van Sint Petrus tot inkeer komt. Zodat onze Kerken binnenkort weer voluit herbevolkt kunnen worden. Met ‘Voorgangers’ in de klassieke liturgische kederdracht voor de Eredienst volgens de Tijd van het Jaar. Llange rijk versierde gewaden die verbergen of ide nu broeken of rokken dragen.
Als ze maar met ee rug naar het Volk staan, en met het gelaat naar de Heer. En niet zoals nu, met hun achterste naar hun Heer ende Meester.
In deze Liefde wil ik leven en sterven. Om in het Hiernamaals misschien, ‘n knipoogje te krijgen van Eteienne Vermeersch, gezeten aan de linkerhand van de Vader…
Ook de mij o zo vetrouwde Kemmemberg in mijjn Ieperse geboortestreek is, bedolven onder de blauwe hyacinthenn. Betoverend mooi. Maar o zo gifitg…
Treffeder vergelijking met de islamo-woke Neo Liberals bestaat er toevallig niet.
De kwestie is alleen te zorgen dat er geen uitbreding komt en dat de afboiw dus kan inzetten naarmate het Eigen Vlaams Bewustzijn vooruitgang maakt. Marine Le Pen zet de toon. En hoe!
Het is dus niet toevallig dfat het Blauwe Openbaar Vergift meteen in beeld komt; voor zij die het gevaar op tijd herkennen, en dus – de adviezen van de bosachtrs opvolgend - op de wegjes blijven, ver weg van al die bedwwelmende kortstondige tovepracht.
Om het nog maar eens met mijn eigen (geleende) woorden te zetggen: fas war aalso des Puderls Kern van Lachtaerts karpersprongen bij de laatste staatzsgreep eie osn Cetooje oncerwacht aan de top bracht. Egbert voor de vienden, het tweede Gentse Liegebeest op rij voor de ocverige waarnemers.
Gelukkig is er nog tijd om het tij te keren. Om te beginnen door de rekeningen in verband met 500 ùiljoen voor Die Joekrien binnenste- buiten te keren. Om deze vooral in evidentie te stellen tegenover de ‘Leeflonen’ en andere faveeirkes die Vlaanderen nu al meer dan 50 jaar ter beschkking stelt van islamo-woke gelukzoekrs die op o,ze kosten zijn komen leven. En die daarvoor hun eigen armoelnd zijn ontvlucht0 Met of zonder papieren… Maar waarover politiek-correct met geen woord rept. En de rest dus ook over zwijgt.
De opvolging hiervan is zowat de eenige opdracht gewprden van onze ‘Welziijnswerkers’ in de Openbare Bsesturen.
Is gweeoon na te vragen aan zij die daar de eigen vet-belegde boterham verdinen en die soms wel eens uit de biecht willen klappen…
De algemene teneur over de eerste ronde van de Franse verkiezingen is, dat de traditionele partijen in Frankrijk zo goed als zijn weggevaagd en dat dat fenomeen zich in meerdere landen voordoet, ook in het onze. Daar is iets van, maar dat moet genuanceerd worden. Wat er in dit land – en zeker in Vlaanderen – bij komt is, dat die partijen nog altijd de Belgische kaart trekken, terwijl ze alleen maar stemmen kunnen ophalen in het eigen gewest, een gewest dat door diezelfde traditionele partijen (plus Groen) verwaarloosd wordt. Ik schreef dat al eens in een vorige blog (die toen ook de brievenrubriek van ’t Pallieterke haalde).
Dat Vooruit, de vroegere SP.a, het in Vlaanderen iets minden slecht doet, heeft te maken met de uitstraling van ons mateke, alias ‘het ‘zingend konijn’, die er een show van maakt voor ‘la Gauche Caviar’. Vraag is maar of dat zal ‘blaffeturen’ om het eens in zijn eigen taaltje uit te drukken. Hét probleem met Rousseau is nl niet dat hij er een show van maakt, maar dat hij niets anders doet.
Volgens voorzitter Coens gaat zijn CD&V in oktober een congres houden waarbij een herverdeling van de lasten zal worden voorgesteld. Veel beloven en weinig geven, zeker als men weet dat het pas over een half jaar zal zijn, wat in de huidige politieke omstandigheden een eeuwigheid lijkt. En de Open VLD collega-voorzitter mag voorstellen wat hij wil. Wie gelooft hem nog, zeker nu Crootje, de man die het meest geprofiteerd heeft van Lachaerts woordbreuk t.o.v. de blauwe achterban, zich ijverig aan het positioneren is voor een volgende, waarschijnlijk internationale carrière.
‘PAARSGROEN ANTWOORD OP OORLOG IS ÉÉN GROTE PROMOTIECAMPAGNE’
**
**
De regering rijdt een wankel parcours als het over Oekraïne gaat, schrijft Theo Francken in deze vrije tribune. Het lijkt steeds meer op een promotiecampagne ter meerdere eer en glorie van de regering en haar leider.
In het begin was steun voor Oekraïne uit den boze, hoogstens wat humanitaire hulp en tweedehandshelmen konden worden geleverd. Dan werd de knop 180 graden omgedraaid. België werd op de wereld-donor conferentie van vorige week, met een belofte van 800 miljoen euro op een totale opgehaalde som van 10 miljard, record donateur aan Oekraïne.
Of toch niet?
8AM, de online nieuwssite van journalist Wouter Verschelden, bracht het verhaal van de ‘opgepompte Belgische cijfers’. Enerzijds blijkt die 800 miljoen helemaal geen donatie maar een provisie in de begroting, anderzijds bestaat die 800 miljoen voornamelijk uit geld voorzien voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen in België. Kortom, voor de omstreden leeflonen die men nu gratis uitdeelt.
Dat is dus al iets helemaal anders dan 800 miljoen euro van onze armlastige begroting op het rekeningnummer van de Oekraïense regering storten.
Internationale ambities
Als eerste ministers voluntaristisch geld dat er niet is (en dat ze uiteindelijk ook helemaal niet gaan geven) beloven uit te delen, dan is mijn argwaan getriggerd. Zeker na de Marrakeshcrisis waarover premier Michel liever zijn eigen regering zag kapseizen dan zich bij de stemming simpelweg te onthouden en zijn baas – de Franse president Macron – tegen het hoofd te stoten. Enkele maanden later moesten immers de Europese topposten uitgedeeld worden en Michel zijn tomeloze ambities mochten niet gefnuikt worden door de N-VA. Paris vaut bien une messe. Iedereen weet dat De Croo minstens even grote internationale ambities koestert.
Air De Croo
Met de (valse) recordbelofte van 800 miljoen was de kous echter nog niet af. Neen, de premier maakte de voorbije week een meerdaagse trip naar Oost-Europa. Via FlightRadar24 kan je zien dat hij Slovakije (Bratislava), Polen (Warschau en Reszow), Roemenië (Boekarest-Constanta) en Moldavië (Chisinau) bezocht. Hij deed dit niet alleen, neen, hij nam een vooraf geselecteerd gezelschap journalisten mee. Dit grote reisgezelschap van meer dan 30 personen geraakte echter niet op een toestel van de witte vloot van de Belgische Defensie. De maximale capaciteit op de Falcon 7x die we onder leasingcontract hebben, bedraagt 15 personen.
Net zoals bij de promotrip van Dedonder moest er dus via ABELAG opnieuw een peperduur vliegtuig gecharterd worden
Net zoals bij de promotrip van Dedonder moest er dus via ABELAG opnieuw een peperduur vliegtuig gecharterd worden. Ditmaal een Embraer 145 van Valljet. En net zoals bij Dedonder vloog het nog vele lege CO2-brakende kilometers voor en na de promotrip. Het toestel kwam leeg van Parijs en ging leeg naar Birmingham.
Promotiecampagne
Op zich heb ik geen probleem met een eerste minister die uit solidariteit ter plaatse gaat. Het paarsgroene antwoord op de oorlog in Oekraïne begint echter meer op één grote promotiecampagne van de eigen regering en haar leider te lijken dan iets anders. En dat mag duidelijk wat kosten, zelfs een donatiecijfertruckje hoort er bij. En laten we ook de fantastische Ikhebimpact-campagne ‘om Oekraïne te helpen’ niet vergeten. Paris vaut bien une messe. Bis.
PS: Tijdens de massale promocommunicatie rond deze trip werden er meerdere herkenbare aangezichten van Belgische militairen in operatie getoond, iets waar ik serieuze bedenkingen bij heb. Waarom is dat nodig? Is dat niet gevaarlijk? Wat is de meerwaarde hiervan? Via OSINT (Open Source Intelligence) kan je steeds meer en steeds sneller mensen hun naam en privé achterhalen. Ook de Russen en Chinezen hebben een stevig OSINT netwerk. Ik zal hierover de defensieminister ondervragen.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Ik kan me van de indruk niet ontdoen, dat na de Franse kiessttijd, de Westerse Wereld is ontwaakt iot een boze droom. Om eindelijk tot de vaststelling te komen dat de islamisering een haast voldongen feit is. Voor Macron is dat de ideale opstap naar een globalisering waar, lijk in de meeste sprookjes, alle mensen broeders zijn. Uiteraard met mensen zaozsl hij aan de Top.
Mensen zonder Goed noch Gebod, maar met geld. Op kap van die Klene Man die hen daar heeft gebracht. Wie kijkt er nu nog om naar de ezel die iemand naar de troon heeft gebracht?
In ons collectief menselijk geheurgen staat nochtans een ander verhaal gegrift. Hoe in pté-historiche tijden in de stad Babel een toen zoiu gebouwd worden die tot in de hemel reikte. Geheel de mensheid zou daaraan meehelpen. Maar het werk sloeg tegen, omdat ze elkaars taal niet meer verstonden….
Misscjhien dat in onze tijden de computer beter zou kunnen helpen. Maar jet is en blijft ’n feit, dat zo lang er geen manna voor iedereen gelijk rijlelijk uiit dr hemel valt, er door ieder menselijk wezen zal moeten geknokt worden om ’n nete broods.
522 – NA BELGIE, HET IMITAITELAND OP DE SNIJTAFGEL GELEGD TE HEBBEN, NU DE BEURT AAN LA MÈRE PATRIE
.
ZOBDAG 17APRIL 2022
Google wil op deze Christelijke Hoogdag van de Verrijzenis de ‘andersgelovige,’ daarnaan njiert herinneren….. Geen Opstanding uit de doden en geen Eeuwig leven, maar Paaseieren voor Uw geld….
*
522 – NA BELGIE, HET IMITAITELAND OP DE SNIJTAFGEL GELEGD TE HEBBEN, NU DE BEURT AAN LA MÈRE PATRIE
*
I N H O U D
Ik zal het maar meteen toegeven vooraleer de lezer het merkt en begint tte twijfelen aan mijn Geestelijke Gezondheid.
Mijn Pc was lichtelijk in ’n knoop geslagen – eigen schuld dikke bulr? - zodat beide analyses iet of wat door elkaar zijn gan lopern.
Bij nader toezien heb ik het dan maar zo gelaten. Want… als get regent dat het giet in Parigi, dan druppelt het ook entwadde met emmers in Broeksalabad
LEIDT LINKS LE PEN NAAR DE OVERWINNING?
**
Marine Le Pen met Jean-Luc Mélenchon op de achtergrond.
Mark Elchardus en Jan Hertogen: de linkse stem zal de strijd tussen globaal en nationaal-soeverein beslechten
*
Analyse - 16/04/2022 -
Traditionele partijen verdwijnen. De kiesstrijd tekent zich steeds scherper af tussen enerzijds globalistisch en anderzijds nationaal-soevereinistisch. Dat leren ons de Franse presidentsverkiezingen. Radicaal links en de sociale kiezer zullen die strijd beslechten. ‘Sociologen’ Mark Elchardus en Jan Hertogen aan het woord.
Valérie Pécresse
**
van de traditioneel rechtse partij LR: 4,8% van de stemmen als presidentskandidaat. Zittend burgemeester van Parijs Anne Hidalgo van de Franse PS: 1,8% van de stemmen. De beelden van Pécresse die op televisie moest bedelen om geld – wie minder dan 5% van de stemmen haalt, krijgt haast geen financiële compensatie voor de gevoerde campagne – kunnen niet schrijnender zijn. De Franse kiezer is klaar met partijen die al meer dan een halve eeuw besturen.
Traditioneel links of rechts wordt weggevaagd, verkiezing na verkiezing. Ten faveure van politieke partijen die in de media extreem of radicaal worden genoemd, links én rechts. Vaak tekent zich echter een andere breuklijn af: globalistisch tegen soevereinistisch. Gericht op vooral Europese integratie en de (westerse) wereld versus gericht op de eigen nationale identiteit(en). De grootstedelijke klasse die toegang heeft tot studeren in het buitenland versus de provincie. De wereldburger met bedrijfswagen tegenover de kleine zelfstandige, lagere ambtenaar, boer of arbeider.
Waar staan traditioneel rechts en traditioneel links nog voor? De gemiddelde kiezer weet het niet. Waar Emmanuel Macron voor staat, dan wel Marine Le Pen, dát is duidelijk. Macron is de wereldburger die in nationalisme een gevaar ziet en daarom wil oplossen in internationale verbanden. Le Pen is de nationaliste die Frankrijk opnieuw wil vrijmaken uit die internationale verbanden.
Toch radicaal-links
In Frankrijk tekent die strijd zich nu het duidelijkst af. Toch scheelde het maar weinig of de radicaal-linkse presidentskandidaat
Jean-Luc Mélenchon
**
was verkozen voor de tweede ronde, met kans op winnen. Radicaal links? Is dat dan toch belangrijk? Blijkbaar. Mélenchon weet een voornamelijk jong en stedelijk kiespubliek te charmeren met thema’s als sociale rechtvaardigheid, identiteit en… een postkoloniale invulling van het soevereinisme.
Frankrijk zal door demografische veranderingen en (nog meer) migratie een mengcultuur worden, met zowel Franse als Noord-Afrikaanse, zwart-Afrikaanse en Caraïbische invloeden
Critici noemen dat islamo-gauchisme: Mélenchon trekt immers in grote mate de moslimkiezer aan. Ook pleit hij voor de creolisering van de Franse samenleving: Frankrijk zal door demografische veranderingen en migratie een meng-cultuur worden, met zowel Franse als Noord-Afrikaanse, zwart-Afrikaanse en Caraïbische invloeden. Men kan zeggen dat Mélenchon daarmee de breuklijn globalistisch-nationalistisch overstijgt. Hij plaatst de creoolse Franse wereldburger radicaal tegenover het globale Westerse kapitalisme, dat hem ontmenselijkt en onderdrukt. Soevereinisme is voor Mélenchon een bevrijding van de neo-conservatief-Amerikaans-kapitalistische globale ordening. En van dat laatste is Emmanuel Macron voor hem het boegbeeld.
Mélenchon heeft echter een probleem. Hij kan dan wel oproepen om niet voor ‘extreemrechts’, dus Marine Le Pen, te stemmen (en heeft dat inmiddels gedaan). Maar hij kan ook niet oproepen om voor Emmanuel Macron te stemmen. Verwacht wordt dat zijn kiezers zich in drie blokken zullen opsplitsen: een blok dat thuis zal blijven, een dat met dichtgeknepen billen voor Macron zal stemmen in de hoop dat die door de radicaal-linkse dreiging een links programma zal uitvoeren, en een blok dat het soevereine en sociale zo belangrijk vindt, dat het op Marine Le Pen kan stemmen, ook al is zij ‘extreemrechts’.
Reset
Eén man in Vlaanderen heeft daar recent een alom geprezen boek over geschreven: socioloog Mark Elchardus met ‘Reset’. Hoe kijkt hij naar de voltrekking van wat hij in zijn boek al beschrijft?
‘Er zijn drie belangrijke lessen te trekken, zowel voor Frankrijk, België als Europa’, meent Elchardus. ‘Eén: traditionele partijen hebben het moeilijk. Herinner u: in 2012 behaalden de kandidaten van PS en LR – François Hollande en Nicolas Sarkozy – samen nog ongeveer 56% van de stemmen. Politieke partijen kunnen verdwijnen, ook al lijken ze een gevestigde waarde. In Vlaanderen heeft die evolutie zich evengoed voltrokken, alleen minder radicaal. Voorlopig.’
Mélenchon was een figuur uit de linkse marge van de socialistische partij. Nu zet hij ter linkerzijde de toon en die is niet sociaaldemocratisch, maar antikapitalistisch en woke
‘Twee: Mélenchon was een figuur uit de linkse marge van de socialistische partij. Nu zet hij ter linkerzijde de toon en die is niet sociaaldemocratisch, maar antikapitalistisch en woke. Vergis u niet, meer dan helft van de 22% kiezers die hij achter zich kreeg, zijn dat geenszins, maar Mélénchon zit nu wel in de positie om de toon te zetten. De PVDA zou daardoor bijvoorbeeld weleens veel terrein kunnen winnen in Franstalig België, ten nadele van de PS.’
‘Wat ik echter de allerbelangrijkste ontwikkeling vind voor Frankrijk, is dat het nationalistische kamp is opgesplitst tussen Marine Le Pen en Eric Zemmour. Le Pen heeft sinds lang een evolutie ingezet richting meer gematigde en progressieve standpunten, minder hard anti-islam. Zij heeft daarmee ruimte geschapen voor een cultureel conservatieve en liberale partij rond moslim vreter Eric Zemmour. Maar zij heeft duidelijk van hem gewonnen.’
Woke
Wat denkt Elchardus van het dilemma waarvoor Mélénchons kiezer nu staat? ‘De harde kern van Mélenchons partij Les Insoumis bedraagt ongeveer 10% van het Franse electoraat. Die kern combineert een radicaal antikapitalistische opstelling met ‘sociale rechtvaardigheid’, wat wij tegenwoordig dus woke noemen. ?????????????? Die harde kern is tijdens de afgelopen eerste ronde versterkt met een ander kiespubliek ter grootte van 12%, een publiek dat het vooral belangrijk vond om een linkse kandidaat in de tweede ronde te kunnen stemmen.’
‘Mélenchons harde kern van 10 procent zal niet voor Marine Le Pen stemmen’, vervolgt Elchardus. ‘Zij zullen evenmin voor Macron willen kiezen. Ik verwacht daarom dat zij thuis zullen blijven. De bijkomende 12% zal zich verdelen. Vergeleken met Emmanuel Macron heeft Marine Le Pen meer standpunten die aansluiten bij Mélenchons kiespubliek. Le Pen heeft klassiek sociaal-democratische verzuchtingen overgenomen, maar is niet antikapitalistisch. Zij is voor het behoud van de huidige pensioen-gerechtigde leeftijd, voor het fors verlagen van de BTW op brandstoffen, de bouw van sociale woningen en het proberen ontzien van de lagere middenklasseninkomens voor extra belastingen.’
Als Mélenchon eerlijk zou zijn, dan zou hij erkennen dat sociale bescherming veel meer in het programma van Marine Le Pen aan bod komt dan in het programma van Emmanuel Macron
‘Het was strategisch beter geweest als Mélénchon geen stemadvies had gegeven tegen Le Pen. Alle politicologen zullen u vertellen dat stem-adviezen nauwelijks effect hebben. Bovendien is het oneerbiedig tegenover de bijkomende 12% kiezers: zij vertrouwden Mélenchon om sociale maatregelen door te voeren. Als Mélenchon eerlijk zou zijn, dan zou hij erkennen dat sociale bescherming veel meer in het programma van Marine Le Pen aan bod komt dan in het programma van Emmanuel Macron. Analyses van de programma’s van de Franse kandidaten gewagen van een 60% overlap tussen die van Mélenchon en Le Pen. Mélenchon heeft dus vooral zijn harde kern willen plezieren. Maar hij vergeet dat meer mensen voor hem hebben gestemd dan zijn harde kern groot is. En dat die bijkomende kiezers dat hebben gedaan omdat het sociale voor hen belangrijk is.’
Hoofddoek
‘Mocht Le Pen verkozen worden, zie ik geen groot gevaar voor de Franse democratie’, zegt Elchardus. ‘Er zijn verschillen tussen de programma’s van Macron en Le Pen, maar ook vele gelijkenissen. Beide willen het minimumpensioen optrekken, extra mensen aanwerven in de ziekenhuizen, meer politieagenten en magistraten. Beide willen de belastingen op het erfrecht verlagen, inzetten op kernenergie en ingrijpen in het onderwijs. Beide willen strengere sancties om asielmisbruik te voorkomen.’
Het programma van Macron is meer toegespitst op de betere stedelijke klasse. Dat van Le Pen op de meer bescheiden sociale klassen
Waar zitten dan de verschillen? ‘Het programma van Macron is meer toegespitst op de betere stedelijke klasse. Dat van Le Pen op de meer bescheiden sociale klassen in de kleine steden en op het platteland. Le Pen blijft strenger voor jeugd delinquentie en het bestraffen van criminaliteit. Le Pen hanteert ook veel sterker het nationale argument: mensen met de Franse nationaliteit krijgen voorrang bij sociale voorzieningen die betaald worden uit algemene middelen. Zij is tenslotte veel strenger op het gebied van integratie en het islamisme, maar erkent het recht van de moslim om zijn of haar godsdienst te belijden. Zij wil wel de hoofddoek in de openbare ruimte verbieden.’
‘Een belangrijk verschil is dat Le Pen duidelijker de kaart wil trekken van volksraadplegingen om wijzingen van de grondwet door te voeren, om onder meer een ander migratiebeleid mogelijk te maken’, aldus Elchardus. ‘Zij wil ook het referendum op volksinitiatief invoeren. Macron is daarentegen voorstander van een sterke uitvoerende macht, zonder veel inspraak van het parlement, maar bijgestaan door burgerpanels die het beleid moeten legitimeren. Le Pen wil terug naar een model waarin partijen, het middenveld, de vakbonden, de werkgeversorganisaties en het sociaal overleg een grotere rol spelen.’
Hedebouw en Van Grieken
En het soevereinisme? ‘Als Le Pen wordt verkozen, dan krijgt de Europese Unie een heel andere dynamiek’, voorspelt Elchardus. ‘Soevereinistisch denkende landen als Polen en Hongarije krijgen er dan een machtige bondgenoot bij. Met de oorlog in Oekraïne hebben die landen al meer gewicht gekregen in Europa. Polen heeft al 2,6 miljoen vluchtelingen opgevangen en vindt dat het geen lessen te krijgen heeft over migratie. De EU zou vrij grondige veranderingen ondergaan om zich aan te passen aan een overwinning van Le Pen. Op korte termijn zou de as Duitsland-Frankrijk in crisis zijn.’
Met de implosie van de traditionele partijen in Franstalig België, zou je zelfs in een situatie terecht kunnen komen waarin Vlaams Belang een bondgenoot heeft in Frankrijk, zijnde de Franse president
‘Voor België zou de impact van Le Pens verkiezing onzeker zijn. Met de implosie van de traditionele partijen in Franstalig België, zou je zelfs in een situatie terecht kunnen komen waarin Vlaams Belang een bondgenoot heeft in Frankrijk, zijnde de Franse president. En dat terwijl de traditionele Franstalige partijen verweesd achterblijven met de PVDA in hun nek. Toen Le Pen in Rijsel haar grote politieke meeting hield, stond VB-voorzitter Tom Van Grieken prominent in beeld. En PVDA-voorzitter Raoul Hedebouw was prominent aanwezig bij de belangrijkste politieke meeting van Jean-Luc Mélenchon.’
Parijs-Brussel
Wie uitgebreid onderzoek heeft verricht naar de verschuiving van het gedrag van de Belgische kiezer, is socioloog Jan Hertogen, die u in januari nog kon lezen in Doorbraak. Wij vroegen hem opnieuw om een reactie. Immers: de stemverschuiving richting radicaal-links – als gevolg van migratie – is een van zijn grote stokpaardjes. Hertogen heeft net nog een studie op zijn blog gepubliceerd waarin hij aantoont dat er sterke correlaties zijn in het Vlaams Gewest en Brusselse gemeenten met veel moslimkiezers en stemmen voor PVDA.
‘Ik zou de situatie niet alleen transponeren op alleen maar een stad als Parijs of Brussel’, zegt Hertogen. ‘Als men dezelfde analyse zou maken voor andere lokale opdelingen, waarbij kiesresultaten naast het percentage moslims gelegd worden, dan komt men overal tot dezelfde conclusie. Het is de economische klasse met de hoogste of hogere graad van uitbuiting die bepaalt waar het grootste linkse potentieel wordt aangeboord. En dat zijn voor Parijs, Brussel en andere grotere steden de inwoners met migratieachtergrond. Eens te meer concludeer ik hieruit dat dit een gevolg is van de herbevolking van de grotere steden door de migratie.’
In Frankrijk bedroeg het aantal niet-stemmers 26%. In enkele Brusselse gemeenten met veel moslims bedraagt het aantal mensen dat geen stem uitbrengt ook 15 tot 20%
Hertogen wijst erop dat ook onder de niet-uitgebrachte stemmen een groot potentieel aan linkse kiezers zit. Een potentieel dat verder aangeboord zal worden. In Frankrijk bedroeg het aantal niet-stemmers 26%. In enkele Brusselse gemeenten met veel moslims bedraagt het aantal mensen dat geen stem uitbrengt ook 15 tot 20%.
‘Nu voelen moslima’s zich door hun kledij vaak gediscrimineerd en gaan zij als gevolg daarvan niet stemmen. Wie moslima’s met hoofddoek op verkiesbare plaatsen zou zetten, krijgt als politieke partij dus een structureel voordeel. Het aantal niet-uitgebrachte stemmen bij vooral vrouwelijke moslims is in dit oogpunt een belangrijke en relevante indicator voor de volgende verkiezingen. De peilingen geven nu al aan dat de demografische evolutie, zelfs in deze tijden van anti-communisme, een linkse maatschappijvisie zal bevoordelen.’
‘Stoottroepen van extreemrechts’
Waarom scoort iemand als Marine Le Pen dan zo sterk bij werkende arbeiders en kleine zelfstandigen, mensen die ook baat zouden hebben bij sterke sociale voorzieningen? Hertogen heeft eveneens aangetoond dat in een stad als Brussel, arbeiders hoofdzakelijk stemmen voor… de MR en de rechtse Liste Destexhe. In Vlaanderen stemmen zij op het Vlaams Belang. Ook toont Hertogen in een andere studie aan dat vooral in gemeenten waar Vlaams Belang sterk staat, vaak beroep wordt gedaan op RVA-uitkeringen om niet te werken, zoals: tijdskrediet, loopbaanonderbreking, tijdelijke werkloosheid, uitkeringen los van werk zoeken en brugpensioen.
‘Het zijn vooral de in Brussel wonende en werkende arbeiders en uitkeringsgerechtigde Vlamingen die niet werken, die meer dan anderen gebruik maken van de voordelen van de sociale zekerheid’, aldus Hertogen. ‘Maar omdat de sociale zekerheid zelf onder druk komt te staan, maken zij de verkeerde analyse. Zij volgen de analyse van politieke partijen die menen dat door de migratie de sociale zekerheid wordt gepluimd. Terwijl net het omgekeerde gebeurt. In die zin stel ik de volgende provocerende vraag: zijn de Franse en Belgische ‘gele hesjes’, die hun voordelen of mis-gebruik van de sociale zekerheid dreigen te verliezen, en zich voordoen als het nieuwe proletariaat of profitariaat, de stoottroepen van extreemrechts? Vooraleer de demografie deze scheve situatie rechttrekt met een radicaal-linkse stem?’
Of u het nu eens bent met Elchardus’ analyse of eerder denkt dat Hertogen gelijk heeft: de sociale stem is nu al doorslaggevend in Frankrijk, en zal dat ook in België en Vlaanderen worden.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Om een lang verhaal kort te maken: Le Pan was in Rijssel; TVG w s daar ook.
Macron is afkomstig van Amiens…
Alles is dus veel dichrterbij dan U wel denkt…
Enfin nog even doordromen, en zondag weten we
het dan. Beloken Pasen is het dan. Weet U ng waarvoor dat staat?
521 – DOORHEN HET BOS WORDEN DE BOMEN STEEDS DUIDELIJKER TE ONDERSCHEIDEN…
.
ZOBDAG 17APRIL 2022
*
521 – DOORHEN HET BOS WORDEN DE BOMEN STEEDS DUIDELIJKER TE ONDERSCHEIDEN…
*
I N H O U D
Hoernalisten zijn net las publieke vrouwen, van veel markten thuis. Ze kijken dan ook in velee boezems, maar nooit of heelmaal zelden in de eigen…
Luxe yachten, kastelen van villa’s, droomauto’s: dat alles is te vinden met het blote oog. Door Jan-met-de-Pet, en al zeker als dat een Jan is met een politiepet op. Er wordt publiekelik met die dingen mee gestoefd dat ’t gene naam meer heeft. Zoek ’n half dozijn blote vrouwen in de naaste omgeving en je zit, samen met hen, op het goede spoor. Of liever in het juiste bed.
Oplossing?
Een soort ‘kadaster’ anleggen van al die naamloze dingen, met haarfijne controle. En de raadsels zijn zo uitt weerld.
Waarom gebeurt dfat dan niet?
Heel eenvoudig, omdat foefelaars & hoernalisten altijd el,kaar dekken, om het even de kleur van hun geweten.
Hieronder leest U verder – na de in het oogspringende zaken waarover Guvaal het had, natiirlijk nij de ‘Slechten’ en zeker niet hij de ‘Goeden’, die van ons - over de meest intiene bedoelingen onder de korenmaat gehouden gevoelens van bepaalde poltieke ‘waarnemers’ die op een bedekte wijze de Massa willen voorlichten. Of beter gezegd: hun eigen gevoelsns opdringen. De vroegere ‘Burchten’ zijn verrot, wat al lang geen nieuws meer is, maar tussen de Nieiwe – die allemaal een nieuwe carossereie opgezet kregen boven op de krakende onderbouw, steken hoopvolle beloften de hoogte in. Het is ahw ROOD met een andere kleur.
Een adere uitleg is er niet. Zie Mélanchor bij Doorbraak.
Het bedriegelijk opzet ligt eer klaar en duidelijk vingerdik, bovenop. U wotdt, nog gratischeer dan ooit, door hen gratis geschoren.
Het wordt voor oligarchen, maar ook voor andere zwartbeleggers, steeds moeilijker, om niet te zeggen onmogelijk, om hun bezittingen onder de financiële radar te houden. Dat werd enkele weken geleden al duidelijk toen, net zoals in de zaak van de drugshandel, een samenwerkingsverband van een zeventigtal onderzoeksjournalisten, waaronder een van De Tijd van bij ons, meer dan 15 miljard euro aan bezittingen van Poetin en zijn bevriende oligarchen konden blootleggen.
Het gaat om riante villa’s, privéjets, luxejachten, aandelen en eigendommen. Betrokkenen kregen dat alles in handen via ondoorzichtige postbusvennootschappen op de Britse Maagdeneilanden, het eiland Man en Cyprus, terwijl ze ook luxueus vastgoed en luxe jachten kochten aan de Côte d’Azur, Londen, New York en Parijs. Men trof zelfs een Airbus A340-300 aan met een waarde van zo’n 300 miljoen dollar. Alleen al in België werd al voor een bedrag van meer dan 10 miljard euro bevroren.
En zelfs daar hield het niet mee op. Een nieuw journalistiek onderzoek ontdekte zopas ook nog postbusvennootschappen die dienden als zgz ‘schermconstructies’ om internationale regels te omzeilen. Ook daar ging het in hoofdzaak, maar niet uitsluitend, om Russische oligarchen die op e.o.a. manier hun kostelijke schaapjes op het droge wilden brengen vóór het voor hen in het land van Poetin te heet zou worden
PTB IS EEN ONGEMAKKELIJKE BONDGENOOT VAN N-VA EN VLAAMS BELANG
*
Wanneer de grens van de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk af van de bereidwilligheid tot consensus van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang
**
De ideologische spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen groeit gestaag
Column - 15/04/2022 Ignace Vandewalle
-
De Belgische communisten mogen ideologisch dan wel mijlenver van Vlaams-nationalisten staan, ze zijn bondgenoten wat de staatshervorming betreft.
In mijn artikel ‘Vlaamse onafhankelijkheid is enige echte staatshervorming’ beschreef ik al dat de huidige politieke désintegratie maar één nooduitgang kent: het einde van België. Nu poog ik de ongemakkelijke symbiose tussen ‘independentisten’ en ‘regionalisten’ enerzijds en ‘unitaristen’ anderzijds in kaart te brengen.
De teloorgang van de termen federalisme en confederalisme
Aandachtige lezers zal het opgevallen zijn dat ik bewust de termen ‘federalisme’ en ‘confederalisme’ heb ontweken. Beiden zijn containerbegrippen geworden. Door de veelheid aan verklaringen en invullingen van de begrippen werden ze inhoudsloos. Sommigen gebruiken de term ‘federalisering’ voor de devolutie van unitaire staat naar bondsstaat. Anderen gebruiken dan weer de term ‘federalisering’ om net het omgekeerde te omschrijven, namelijk de evolutie naar een unitair België van vóór 1970. Zo wordt tegenwoordig de federalisering van bevoegdheden gezien als het terugbrengen van een bevoegdheid naar de federale regering.
‘Confederalisme’ is voor sommigen niets meer dan een voltooid federalisme en voor anderen een échte statenbond, waar twee of meerdere onafhankelijke staten een samenwerkingsverdrag afsluiten. Omdat beide begrippen elkaar breed overlappen door oneigenlijk gebruik ervan door verslaggevers, wetenschappers en politici, zijn ze vandaag nutteloos geworden.
De ideologische as en zijn breuklijnen
Ik hoef de lezers van Doorbraak de ideologische spagaat tussen links denkend Wallonië en rechts denkend Vlaanderen niet te schetsen. Enkel moet ik eerlijk toegeven dat het vandaag moeilijk is om partijen een plaats te geven op de politiek ideologische as. In mijn column ‘Ik ben een extremist en daar ben ik fier op’ schets ik het feit dat de links-rechts graadmeter voorbijgestreefd is en binnen een geopolitiek perspectief zelfs ondefinieerbaar is. Hieronder ga ik daar nog wat verder op in.
De historische breuklijnen ‘vrije markt versus verstaatsing’ en ‘secularisme versus klerikalisme’ werden halfweg de vorige eeuw aangevuld met een communautaire breuklijn ‘Walen tegenover Vlamingen’ en een identitaire breuklijn tussen voornamelijk ‘de Belgische identiteit en de Vlaamse identiteit’.
Naar het eind van de vorige eeuw kwam daar ook nog eens de breuklijn tussen een ‘open of een gesloten samenleving’ en de ‘breuklijn leefmilieu versus economische groei’ bij. Je zou denken: hoe meer breuklijnen, hoe scherper de tegenstellingen. Niets is minder waar.
Soms links, soms rechts
Sommige partijen positioneren zich op de ene breuklijn links en op de andere rechts. Om het nog ingewikkelder te maken is het bij bepaalde thema’s, zoals cultuur en identiteit, lang geen uitgemaakte zaak of het nu linkse of rechtse thema’s zijn. We moeten ons dan nog eens buigen over het verschil tussen verkiezingsprogramma en beginselverklaring langs de ene kant en het gevoerde beleid langs de andere kant.
Pompeus en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale ‘maretjes’, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van de PS
Open Vld heeft een rechts programma en voert een links beleid. Pompeus en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale ‘maretjes’, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van de PS. Hoewel Groen ons wil brainwashen met het adagium ‘Vivaldi is de groenste regering ooit’, worden er beslissingen genomen waar de haren van milieubewegingen rechtop van gaan staan.
Het links/rechts van de kiezer
Mochten we alles in overweging nemen en een academische studie maken waarbij we aan alle hierboven vermelde elementen een ideologisch gewicht geven, dan vermoed ik dat alle Vlaamse partijen – met uitzondering van Vlaams Belang op rechts en PVDA op links – zich in het centrum zouden bevinden. In Wallonië zouden Ecolo, PS en PTB zich op links bevinden en MR, les Engagés (CdH) en Défi in het centrum. Dergelijke studie lijkt mij een interessant voor politicologen.
Echter bij het ontbreken van dergelijke studie – en omdat ik van mening ben dat de kiezer in hoofdzaak nog steeds de programmatorische ideologische lijn volgt – hou ik mij voor deze denkoefening aan de eerder traditionele ideologische opdeling. In Vlaanderen: op rechts Vlaams Belang, Open Vld en N-VA, centraal CD&V en op links Vooruit, Groen en PVDA. In Wallonië: op rechts MR en DéFI, in het centrum les Engagés, op links Ecolo, PS en PTB.
De ruk naar links en rechts
We vergelijken even de resultaten van de federale verkiezingen van 1999 met deze van 2019. Hou er rekening mee dat het federale percentages zijn en dat er ook kleine partijen waren zowel in 1999 als in 2019 die niet in rekening werden genomen. Verwar dus vooral niet met de Vlaamse en Waalse cijfers en procenten van bijvoorbeeld de opiniepeilingen.
In Vlaanderen stijgt rechts van 29,73% naar 36,52%. Het centrum daalt van 14,09% naar 8,89% en links daalt van 16,54% naar 16,20%. Aldus stijgt rechts stemmend Vlaanderen met 6,79 percentpunt. Het centrum daalt met 5,2 procentpunt en links stemmend Vlaanderen daalt met 0,34 percentpunt. Een ruk naar rechts van een kleine 7 procentpunt.
In Wallonië daalt rechts van 10,14% naar 9,78%. Het centrum daalt van 5,88% naar 3,7% en links stijgt van 17,52% naar 20,59%. Aldus daalt rechts stemmend Wallonië met 0,36 procentpunt. Het centrum daalt met 2,18 procentpunt en links stemmend Wallonië stijgt met 3,07 procentpunt. Een ruk naar links van 3 procentpunt.
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen. Dat is ongeveer een half procentpunt per jaar. De stijging in Wallonië op links is vooral te danken aan PTB, die in 1999 nog geen zetels haalde, maar in 2019 5,13% van de stemmen wegkaapt. In Vlaanderen is de stijging op rechts vooral te danken aan N-VA, die ongeveer 10 procentpunt stijgt. (Vlaams Belang stijgt licht, Open Vld verliest zwaar)
De grenzen van de ideologisch spagaat
Ik doe het met tegenzin. Omdat ik niet in peilingen geloof. Maar als we er de peilingen van maart 2022 bijnemen (ditmaal regionale cijfers) dan zien we dat links Wallonië opnieuw groeit en dit door een sterke stijging van PTB. Helaas, desondanks een sterke stijging van Vlaams Belang, daalt rechts Vlaanderen licht en dat voornamelijk door de vrije val van Open Vld. Maar het goede nieuws is dat de ideologische spagaat opnieuw groter wordt.
Los van de ideologische electorale spagaat is er ook nog de ideologische verschuiving. Onder electorale druk van PTB schuiven zowel Ecolo als PS steeds verder op naar links. In Vlaanderen moeten Open Vld en N-VA meer naar rechts opschuiven willen ze niet meer stemmen verliezen aan het Vlaams Belang. Ook de ideologische verschuiving vergroot de spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen.
Grens?
Wanneer de grens van dit spagaat bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk af, en dat is het laatste element, van de bereidwilligheid tot consensus van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang. Afgaand op de Waalse regeringsvorming van 2019 vreet de machtshonger van PTB nog niet aan de ideologische rigiditeit. We zijn voorzichtig want de groenen hebben zich uiteindelijk ook vrij goedkoop verkocht.
Van Vlaams Belang weten we dat ze enkel in een federale regering stappen om de splitsing van België te realiseren. Vooralsnog zijn er geen signalen dat ze daarop zouden toegeven. Van N-VA weten we dat ze in 2024 niet in een regering stappen zonder dat er verdere en vooral significante stappen gezet worden in de verdere regionalisering van België. Ik lees dat N-VA in 2024 geen legislatuur met een staatshervorming in de diepvries zal aanvaarden.
Als de ideologische spagaat aan dezelfde snelheid blijft groeien dan de afgelopen twintig jaar en de machtshonger haalt het niet van de ideologische rigiditeit, dan wordt de vorming van een federale regering op termijn onmogelijk. We zullen deze grens, binnen eenzelfde evolutie, hoogstwaarschijnlijk bereiken in 2024. Maar met zekerheid in 2030.
Ignace Vandewalle
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
N*aarmate de competitie nadert, wordt de opstelling van iedere ploeg steerds duidelijker.
Wij, overguige Vlamingen zoals we geboren zijn, gaan dus eindelijk met gerust gemoed onze rechtmatige plaats op de trubiune gaan innemen…
520 – HET IS VOOR DE RAPPEN VAN BEGRIP.. MAAR EEN PPARD BESLAAN AL LOPEN KAN ALS HET MOET
.
zATERDAG 16 APRIL 2022
*
*
520 – HET IS VOOR DE RAPPEN VAN BEGRIP.. MAAR EEN PPARD BESLAAN AL LOPEN KAN ALS HET MOET
*
I N H O U D
Aoof Hitler, de Beste Führer aller Germanen stuurde in ‘41, halflf met de winter voor ogen, zijn veroverinfgsleger gekleed i zomertenue,naar het Koude Russuische Noorden. Het kwam hzm duur te staan. De Poet deed net hetzelrfde met voor 5 dagen proviand te voorzien voor zijn oorlogslesje tegen die niet meer zo volgzame Oekraniers. Resulaat, zijn Vlaggesschip, de Moskwa, is naar de haaien.
En dat is nog maar het begin. Maar wa wilde? Rusland is wel sterk genoeg, om de hele wereld aan te kunnen, waren daar niet – gelukkig voor ons – devele restanten op de hoogste niveau’s van het Bolsgevsilme dat de Poet maar ieet uigerieioid krijgt.
On nog maar eens in herhaling te vallen: het Commisme draagt, altijd en overal, dus ook in Coburgia, in zijjn dieptste wezen de kernen van de zelfvernietitging.
Ziezo. Nus is de lezer gewapend om mede te oordelen over het Einnde van België. Zie verder. Waar met
veel bomnarie en omzichtigheid, dat wel, net hetzelfde gezegd wordt.
Vlaanderen is nu eenmaal noraal. Zoals ieder normaal mens ook RECHTSHANDIG is….
Links is nu eenmaal SINISTER en net zoals de zielen der vedoemden: duister en vuil en geheel geschikt om te lijden….
Zoiets stond toch ook al in de Mechersle Catechismus over de Zielen Verdoemden!
Het Russische leger is zich in Oekraïne ferm belachelijk aan het maken met haar ‘speciale militaire operatie’. Militaire grootmacht? Laat me niet lachen. Ze zouden dat Oekraïens amateur legertje eens wegvagen, op één week tijd. Getuige de 5 dagen proviand voorzien voor de grondtroepen.
Ondertussen zijn we in week 7 (of is het 8?). Uit nijd omdat het niet lukt, wreekt die zgz militaire grootmacht zich op de ongewapende burgerbevolking, waarbij het woord ‘genocide’ nooit veraf is. Daar hun luchtmacht blijkbaar meestal niet in staat lijkt precisie bombardementen uit te voeren, doet men het dan maar met bomtapijten waarbij letterlijk álles wordt platgegooid. Een beproefd procedé dat al werd uitgetest in Tsjetsjenië en Syrië. Nu blijkt ook hun vlaggenschip van de Zwarte Zeevloot, de Moskva, uitgeschakeld te zijn door enkele zelfgemaakte, goed gerichte Neptun-raketten van de Oekraïense amateurs. De Russische eerste versie van die ramp, een zgz brand aan boord van het schip met 500 bemanningsleden die ze niet onder controle kregen, blijkt eveneens een fabeltje te zijn geweest. Het feit dat de fabriek bij Kiev, waar de Oekraïners die raketten maken, binnen de 24 uur gebombardeerd werd, zegt genoeg.
Hét probleem is dat die knoeiers over kernwapens beschikken en straks in staat kunnen zijn ze te gebruiken, al zullen ze er zelf mee ten onder gaan. Hun dreigementen zijn stilaan te vergelijken met die van Kim Jong Oen (met klemtoon op het laatste woord) van Noord-Korea.
PTB IS EEN ONGEMAKKELIJKE BONDGENOOT VAN N-VA EN VLAAMS BELANG
**
Wanneer de grens van de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk af van de bereidwilligheid tot consensus van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang
De ideologische spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen groeit gestaag
*
Column - 15/04/2022 Ignace Vandewalle
-
De Belgische communisten mogen ideologisch dan wel mijlenver van Vlaams-nationalisten staan, ze zijn bondgenoten wat de staatshervorming betreft.
In mijn artikel ‘Vlaamse onafhankelijkheid is enige echte staatshervorming’ beschreef ik al dat de huidige politieke desintegratie maar één nooduitgang kent: het einde van België. Nu poog ik de ongemakkelijke symbiose tussen ‘independentisten’ en ‘regionalisten’ enerzijds en ‘unitaristen’ anderzijds in kaart te brengen.
De teloorgang van de termen federalisme en confederalisme
Aandachtige lezers zal het opgevallen zijn dat ik bewust de termen ‘federalisme’ en ‘confederalisme’ heb ontweken. Beiden zijn containerbegrippen geworden. Door de veelheid aan verklaringen en invullingen van de begrippen werden ze inhoudsloos. Sommigen gebruiken de term ‘federalisering’ voor de devolutie van unitaire staat naar bondsstaat. Anderen gebruiken dan weer de term ‘federalisering’ om net het omgekeerde te omschrijven, namelijk de evolutie naar een unitair België van vóór 1970. Zo wordt tegenwoordig de federalisering van bevoegdheden gezien als het terugbrengen van een bevoegdheid naar de federale regering.
‘Confederalisme’ is voor sommigen niets meer dan een voltooid federalisme en voor anderen een échte statenbond, waar twee of meerdere onafhankelijke staten een samenwerkingsverdrag afsluiten. Omdat beide begrippen elkaar breed overlappen door oneigenlijk gebruik ervan door verslaggevers, wetenschappers en politici, zijn ze vandaag nutteloos geworden.
De ideologische as en zijn breuklijnen
Ik hoef de lezers van Doorbraak de ideologische spagaat tussen links denkend Wallonië en rechts denkend Vlaanderen niet te schetsen. Enkel moet ik eerlijk toegeven dat het vandaag moeilijk is om partijen een plaats te geven op de politiek ideologische as. In mijn column ‘Ik ben een extremist en daar ben ik fier op’ schets ik het feit dat de links-rechts graadmeter voorbijgestreefd is en binnen een geopolitiek perspectief zelfs on-definieerbaar is. Hieronder ga ik daar nog wat verder op in.
De historische breuklijnen ‘vrije markt versus verstaatsing’ en ‘secularisme versus klerikalisme’ werden halfweg de vorige eeuw aangevuld met een communautaire breuklijn ‘Walen tegenover Vlamingen’ en een identitaire breuklijn tussen voornamelijk ‘de Belgische identiteit en de Vlaamse identiteit’.
Naar het eind van de vorige eeuw kwam daar ook nog eens de breuklijn tussen een ‘open of een gesloten samenleving’ en de ‘breuklijn leefmilieu versus economische groei’ bij. Je zou denken: hoe meer breuklijnen, hoe scherper de tegenstellingen. Niets is minder waar.
Soms links, soms rechts
Sommige partijen positioneren zich op de ene breuklijn links en op de andere rechts. Om het nog ingewikkelder te maken is het bij bepaalde thema’s, zoals cultuur en identiteit, lang geen uitgemaakte zaak of het nu linkse of rechtse thema’s zijn. We moeten ons dan nog eens buigen over het verschil tussen verkiezingsprogramma en beginselverklaring langs de ene kant en het gevoerde beleid langs de andere kant.
Pompeus en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale ‘maretjes’, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van de PS
Open Vld heeft een rechts programma en voert een links beleid. Pompeus en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale ‘maretjes’, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van de PS. Hoewel Groen ons wil brainwashen met het adagium ‘Vivaldi is de groenste regering ooit’, worden er beslissingen genomen waar de haren van milieubewegingen rechtop van gaan staan.
Het links/rechts van de kiezer
Mochten we alles in overweging nemen en een academische studie maken waarbij we aan alle hierboven vermelde elementen een ideologisch gewicht geven, dan vermoed ik dat alle Vlaamse partijen – met uitzondering van Vlaams Belang op rechts en PVDA op links – zich in het centrum zouden bevinden. In Wallonië zouden Ecolo, PS en PTB zich op links bevinden en MR, les Engagés (CdH) en Défi in het centrum. Dergelijke studie lijkt mij een interessant voor politicologen.
Echter bij het ontbreken van dergelijke studie – en omdat ik van mening ben dat de kiezer in hoofdzaak nog steeds de programmatorische ideologische lijn volgt – hou ik mij voor deze denkoefening aan de eerder traditionele ideologische opdeling. In Vlaanderen: op rechts Vlaams Belang, Open Vld en N-VA, centraal CD&V en op links Vooruit, Groen en PVDA. In Wallonië: op rechts MR en DéFI, in het centrum les Engagés, op links Ecolo, PS en PTB.
De ruk naar links en rechts
We vergelijken even de resultaten van de federale verkiezingen van 1999 met deze van 2019. Hou er rekening mee dat het federale percentages zijn en dat er ook kleine partijen waren zowel in 1999 als in 2019 die niet in rekening werden genomen. Verwar dus vooral niet met de Vlaamse en Waalse cijfers en procenten van bijvoorbeeld de opiniepeilingen.
In Vlaanderen stijgt rechts van 29,73% naar 36,52%. Het centrum daalt van 14,09% naar 8,89% en links daalt van 16,54% naar 16,20%. Aldus stijgt rechts stemmend Vlaanderen met 6,79 percentpunt. Het centrum daalt met 5,2 procentpunt en links stemmend Vlaanderen daalt met 0,34 percentpunt. Een ruk naar rechts van een kleine 7 procentpunt.
In Wallonië daalt rechts van 10,14% naar 9,78%. Het centrum daalt van 5,88% naar 3,7% en links stijgt van 17,52% naar 20,59%. Aldus daalt rechts stemmend Wallonië met 0,36 procentpunt. Het centrum daalt met 2,18 procentpunt en links stemmend Wallonië stijgt met 3,07 procentpunt. Een ruk naar links van 3 procentpunt.
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen. Dat is ongeveer een half procentpunt per jaar. De stijging in Wallonië op links is vooral te danken aan PTB, die in 1999 nog geen zetels haalde, maar in 2019 5,13% van de stemmen wegkaapt. In Vlaanderen is de stijging op rechts vooral te danken aan N-VA, die ongeveer 10 procentpunt stijgt. (Vlaams Belang stijgt licht, Open Vld verliest zwaar)
De grenzen van de ideologisch spagaat
Ik doe het met tegenzin. Omdat ik niet in peilingen geloof. Maar als we er de peilingen van maart 2022 bijnemen (ditmaal regionale cijfers) dan zien we dat links Wallonië opnieuw groeit en dit door een sterke stijging van PTB. Helaas, desondanks een sterke stijging van Vlaams Belang, daalt rechts Vlaanderen licht en dat voornamelijk door de vrije val van Open Vld. Maar het goede nieuws is dat de ideologische spagaat opnieuw groter wordt.
Los van de ideologische electorale spagaat is er ook nog de ideologische verschuiving. Onder electorale druk van PTB schuiven zowel Ecolo als PS steeds verder op naar links. In Vlaanderen moeten Open Vld en N-VA meer naar rechts opschuiven willen ze niet meer stemmen verliezen aan het Vlaams Belang. Ook de ideologische verschuiving vergroot de spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen.
Grens?
Wanneer de grens van dit spagaat bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk af, en dat is het laatste element, van de bereidwilligheid tot consensus van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang. Afgaand op de Waalse regeringsvorming van 2019 vreet de machtshonger van PTB nog niet aan de ideologische rigiditeit. We zijn voorzichtig want de groenen hebben zich uiteindelijk ook vrij goedkoop verkocht.
Van Vlaams Belang weten we dat ze enkel in een federale regering stappen om de splitsing van België te realiseren. Vooralsnog zijn er geen signalen dat ze daarop zouden toegeven. Van N-VA weten we dat ze in 2024 niet in een regering stappen zonder dat er verdere en vooral significante stappen gezet worden in de verdere regionalisering van België. Ik lees dat N-VA in 2024 geen legislatuur met een staatshervorming in de diepvries zal aanvaarden.
Als de ideologische spagaat aan dezelfde snelheid blijft groeien dan de afgelopen twintig jaar en de machtshonger haalt het niet van de ideologische rigiditeit, dan wordt de vorming van een federale regering op termijn onmogelijk. We zullen deze grens, binnen eenzelfde evolutie, hoogstwaarschijnlijk bereiken in 2024. Maar met zekerheid in 2030.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Samengevat en gedeeld door twee: de Grote Knip valt in 2024.
Want stel U voor, dat het duurt tot zes jaar later, tot 2030….
Wie spreekt daar nu nog van? Net als van de Bin Laden Arabische aanval op de Twin Towers in NY.
Nikks van. Vergeveningsgezind, zoals Jomme Dockx het indertijd uitdrukte, moeten we zijn.
Peael Haebour (1941) en de weerwraak (1941) van de Yankees op de Jappen…. Ze hebben het geen tweede ker geprobeerd…
Ach man, zoiets doen we toch al lang niet meer. Dan maar de andere wang aanbieden?
Of een voltrefferke van jewelste op Mekka? Gewoon zls waarschuwing en zonder de minste bijbedoeling.
Vriend Poetin, wat denkte gij van zoiets? Is na te vragen bij de olie-Olarchen…. Maar vooral op de Sociale Media, waar de Stem van Het Volk is te joren en waar Big Broyhrt nog altojkd tevergeefs jacht op maakt.
Want tussen droom en daad, staan wetten in de weg,. En praktische bezwaren.
I N H O U D
Wie gedacht had, dat na de Val vna het Russische Sovjet Imperium (1991) de wereld voorgoed af was van de Rode Dictatuur van de wieg tot het graf, is dringend aan een herziening van die mening toe. En laat dat v,adaag vooral geen nieuws zijn. Maar oud vuil. Erger dan een sluipend onzichtbaar dodelijk virus van een onuitgegeven soort, is daar steeds het de dooddoener als argument van ‘het algemeen welzijn’ als Hoogste Doel. Vootbeeld. De Volks Republoek China waar in de overbevolkte volkswijkende mensen op d
strat creperen om elkaar te beschermen. Het ‘Algemeen Welzijn’!!!! Precies alsof er iets in elkaar zou kunnen geflanst worden, dat beter voor zichzelf kan zorgen, dan deze voorspiegeling waarvan het voornaamsye doel is de … tirannie. Dat alles in de veronderstelling, dat zoals van ouds, de Christelijke Naastenliede daarbij geen enkele rol meer speelt.
Anders gezgd: de Vrijziggingen stellen zich in de plaats van God zelf. Een God waarvan zij beweren dat die niet bestaat.
Tja, zo kan ik het ook en niemand hoeft me doorvoor ‘n tweede Karl Marxk te heten.
Gewoon even nandenken. Over de Overlevensduur van alles bvb…. De Antiek-Joods-Chrisdtelijke Bescaving is vele duizenden jaren oud. Uiteraard met vallen en opstaan. Het Communisme is amper 100 jaar oud en heeft al meer kwaad gedaan dan er in al de voorbij eeuwen is gebeurd.
Maar ja, Icarus wilde ook naar d zon vliegen…. Hij zag dat zo zitten!
Toen ik met pensioen ging, kreeg ik van mijn Nederlandse schoonzoon een ingekaderde kopie van de voorpagina van De Telegraaf van 6 februari 1940, mijn geboortedag. Daarop stond als hoofdartikel de titel ‘18de Sovjet-divisie vernietigd bij het Ladoga meer’, Dat gebeurde in Finland en door de Finnen. Die kopie hangt nog steeds in mijn werkkamer.
Tijdens de zogenaamde ‘Winteroorlog’ (eind november 1939 tot medio maart 1940) werden de Finnen door hun grote buur, de Sovjet-Unie, aangevallen. Deze oorlog resulteerde in grote militaire verliezen voor Rusland. Finland wist weliswaar zijn onafhankelijkheid te bewaren, maar werd verplicht om enkele grensstreken aan de Sovjet-Unie af te staan en bovendien zich verder neutraal te houden. Deze gebieden behoren tegenwoordig nog steeds tot Rusland.
De naam ‘finlandisering’ is een omschrijving van een situatie waarin een land zich – naar het voorbeeld van Finland - vergaand meegaand opstelt tegenover een machtiger land. De term ontstond in de jaren 1970 in het toenmalige West-Duitsland, waar het gebruikt werd om de ‘Ostpolitik’ van Willy Brandt te omschrijven.
Zoals het woord al aangeeft, is finlandisering het eerst gebruikt om een Finse situatie te beschrijven. Finland was in 1939 dus al door de Sovjet-Unie aangevallen en gedurende de Tweede Wereldoorlog was er het grootste deel van de tijd een staat van oorlog tussen Finland en de Sovjet-Unie. Niettemin bleef Finland na de oorlog onafhankelijk (al was het kleiner geworden) én omdat het zich - zeer bewust van de Sovjet-dreiging - goed bewapend had. In Finland is de militaire dienstplicht nooit afgeschaft.
Mede als gevolg van de instorting van de Sovjet-Unie in 1991, ging Finland meer werken aan de integratie in West-Europa. Uit vrees voor buurland Rusland is het land echter tot op heden geen lid van de NAVO. Het trad in 1995 wel toe tot de Europese Unie en verving in 2002 de eigen munt, de Markka, door de euro.
Met de brutale en absurde inval van Rusland in Oekraïne heeft men echter ook in Finland gezien wat er kan gebeuren als je niét bij de NAVO bent. Men schat dat 7 op 10 Finnen de dag van vandaag voorstander zijn van een toetreding tot de NAVO. Als dat ook het geval zou zijn in het Finse parlement dan kan dat een kwestie worden van enkele weken, zeker geen maanden zoals de huidige Finse première Sanna Marin het verwoordde. Zoals de meeste centraal- en Oost-Europese landen dat al hebben voorgedaan, zal ook de Finse (en misschien zelfs de Zweedse) toetreding het gevolg zijn van de vraag van een democratisch verkozen regering en niet door de NAVO opgedrongen zoals sommigen dat suggereren.
---
Tenslotte nog dit.
- Men mag de EU niet verwarren met de NAVO. Zo is er bv geen verbod van Rusland tegen het eventueel lidmaatschap van Oekraïne bij de EU, wel tegen dat bij de NAVO. Finland zou daar als voorbeeld kunnen dienen.
- Poetins vriendje Medvedev (letterlijk vertaald ‘beertje’), die hem al hielp bij het haasje over springen van president naar premier tot opnieuw president, kwam vertellen dat, als Finland zou toetreden tot de NAVO, Rusland raketten met kernkoppen zou plaatsen aan haar grenzen met Europa. Laat ze dat maar doen. Of die raketten vlak over de grens staan of 100 km verder, maakt niets uit zolang men ze maar niet afschiet.
De Chinese overheid, dus in feite de Chinese Communistische Partij, houdt sinds begin april in Shanghai 25 miljoen mensen gegijzeld in een totale lockdown, vanwege een uitbraak van Covid19, in weerwil van alle maatregelen die daar nog altijd golden.
De autoriteiten in Shanghai meldden vorige week meer dan 21.000 nieuwe positieve tests, voor het overgrote deel asymptomatisch.
Die strenge lockdown wil concreet zeggen dat alles gesloten is, ook winkels en warenhuizen. Vijfentwintig miljoen mensen hebben huisarrest. Mensen kunnen hun hulpbehoevende ouders niet bezoeken. Arbeiders kunnen niet aan het werk, zelfstandigen hebben geen inkomen. Huisdieren in gezinnen waar positief getest werd, werden preventief ‘geruimd’.
Voorraadkast
Oorspronkelijk werden kinderen die positief testten op school ook gescheiden van hun ouders en hun ouderlijke woning. Toen daar een golf van protest tegen kwam, werd die maatregel snel versoepeld. 38 000 medici en 2000 soldaten vanuit heel China werden al naar Shanghai gestuurd als versterking. De enigen die buiten mogen komen zijn besteldiensten die etenswaren aan de deur leveren. Alleen: daar zijn er niet genoeg van om 25 miljoen mensen te bedienen.
De rijke bovenklasse van Shanghai heeft weinig moeite met deze lockdown; ze hebben geld genoeg om hun eigen besteldienst te reserveren en hun voorraadkasten zijn groot genoeg om voldoende voedsel te stockeren. De gemiddelde inwoner van Shanghai is echter enorm klein behuisd en heeft helemaal geen voorraadkast. De etenskast van wie op een bescheiden flatje woont bevindt zich in realiteit in het winkeltje dat in Shanghai op elke straathoek te vinden is. En dat is nu dus verplicht gesloten.
China als voorbeeld voor de WHO
De bevolking van Shanghai lijdt nu onder wekenlange lockdowns, voedseltekorten en extreme quarantaine van gezonde mensen, allemaal in het belang van de uitroeiing van een virus waarvan de rest van de wereld eindelijk heeft ingezien dat het endemisch is. Intussen beginnen de protesten in Shanghai tegen dit beleid te groeien: mensen schreeuwen van wolkenkrabbers (zie video onderaan), voedsel ligt te rotten in opslagplaatsen, terwijl mensen honger lijden. Er staan al video’s online van winkels die worden geplunderd.
Tedros Ghebreyesus van de WHO, tweette vorig jaar nog dat China’s lockdown-politiek een nieuwe standaard was
De besmettingen betreffen de omikron-variant die, zoals we inmiddels al lang weten, besmettelijker maar veel minder ziekmakend is. Die realiteit wil president Xi echter niet onder ogen zien. Hij koestert zich nog in de gloed van het internationale lof voor zijn harde lockdown aanpak. Onder meer Tedros Ghebreyesus van de WHO, tweette vorig jaar nog dat China’s lockdown-politiek een nieuwe standaard was voor de aanpak van virus uitbraken.
Doemvoorspellingen
Wat de Chinezen deden waaide over naar Europa en de VS in wat een wereldwijde lockdown werd, in se dus aangestuurd door de Chinese communistische partij. Neil Ferguson van het Imperial College, dwong Europa en de VS met zijn waanzinnige doemvoorspellingen ook in lockdowns. Hij voorspelde onder andere 100.000 doden in Zweden als ze niet in lockdown gingen. Zweden gíng niet in lockdown en klokte uiteindelijk af op 6000 slachtoffers, veel minder – ook pro rata – dan landen die wel het slot erop gooiden. Fergusons bericht van toen verraadde al zijn bewondering voor de Sterke Staat: ‘China is een communistische eenpartijstaat, zeiden we. We konden er niet mee wegkomen in Europa, dachten we … en toen deed Italië het. En we realiseerden ons dat we het wel konden.’
Ook bij ons en in de omringende landen klonken bij politici stemmen om ‘het virus plat te slaan’ door middel van strenge lockdowns. In Australië en Nieuw-Zeeland geloofden ze in het ‘Zero-Covid’ sprookje. Het ging daar twee jaar lang ten koste van veel menselijk leed en zware repressie. Er werden zelfs klopjachten georganiseerd om besmette personen op te sporen. Ook daar moesten ze inmiddels schoorvoetend op hun stappen terugkomen. Net zo min als een griepvirus valt een coronavirus ‘plat te slaan”. Wetenschappers wisten dat al langer maar wie zich uitsprak werd weggehoond en dus zweeg de rest maar uit angst voor represailles. Die samenzwering van de stilte van wetenschappers en artsen duurt overigens nog altijd voort, al begint ze stilaan wat barsten te vertonen sinds steeds meer ontluisterende data boven komen.
De infefficiënties van de democratie
Wat dit ons allemaal vertelt is dat er veel politici zijn, niet alleen in China maar ook in Europa, de VS en daarbuiten, die het Chinese model van een ‘vrije’ markteconomie – vaak gedomineerd door oligopolies – gekoppeld aan een sterke staat wel genegen zijn. Het is blijkbaar de natte droom van een bepaalde politieke elite om de vrije burger te knechten en de macht ondemocratisch naar zich toe te trekken. Uiteraard altijd onder het mom van ‘het welzijn van het volk’ zoals elk autoritair systeem zichzelf vergoelijkt.
Dichterbij heeft onze eigen meester Frank ook die paternalistische, betweterige trekjes
Dit gaf zelfs aanleiding tot de nieuwe theorie waarbij geopperd werd dat de meest succesvolle landen economisch liberalisme bevorderen en tegelijk een strenge politieke controle handhaven, zodat zij zich kunnen ontdoen van de inefficiënties van de democratie. De club van het World Economic Forum – die we stilaan eigenlijk een sekte mogen noemen – is daar de emanatie van. De Europese Commissie met hun troebele besluitvorming een andere. Dichterbij heeft onze eigen meester Frank ook die paternalistische, betweterige trekjes. Het zal vast zijn verleden bij de Trotskisten van de Revolutionaire Arbeiders Liga zijn dat hem nog parten speelt.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Zo is er, bij mijn weten, de de Regimme Pers, die het verband heeft durven leggen tussen een Staats Regime en het uitbreken van een nieuwe soort Pest Epidemie die we zelfs in nog veel prmitievere samenlevingen ooit gekend hebben.
Een contradictie in termniis, want moderniteit overstijgt de vroegere onwetendheid.
We kunnen dus ook stellen, dat het Ciommisime de andere naam is voor de gewilde ondergang van het Mensdom…
518 – EINDELIJK EEN STEMMETJE DIE PPIETJE-DE-LEUGENAAR VRAGEN DURFT STELLEN
.
DONDERDAG 14 APRIL 2022
518 – EINDELIJK EEN STEMMETJE DIE PPIETJE-DE-LEUGENAAR VRAGEN DURFT STELLEN
*
I N H O U D
Dag van Het Laatste Avondmaal
**
Van ouds in de Christenheid Witte Donderdag, vandaag. Uistekende gelegenheid om even achterom te blikken. ‘De Kerk in het midden houden’ is weliswaar nog altijd een bekend spreekwoord in Vlaanderen.. Tenminste toch nog voor de huidige generatie. En die binnenkort dreigt uit te sterven. Terwijl de nakoemingen meer en meer als VRT-adepten moeten opgreoeien. Onder het motto ‘Weg met ons’… En ik weet waarvan ik spreek. De tekenen des tijds zijn na te gaan bij de stijgeden bevolkingscijfers va de Oude Mannen Huizen, die we, wordt ons van Overheidswege voorgehouden, ook al zo niet meer mogen noemen. Nu zijn dat Welzjns & Zorg Centra geworden. Meestal voor ‘alleenstanden’ zonder daarbij – uit moele redenen- in detail te treden. Watn de mens akomy alleen aan op deze wereld, en ertrekt er dan best ook weer alleen uit. Zorg WC’s zijn hetn zeg maar…. Je zit er in voor je het weet en de wereld draait daarbij gewoon verder alsof er niets is gebeurd.
Gelieve voortaan dus ook te spreken van een ‘Gebedshuis’ dat in het lidden moet staan, en niet meer van een ‘Kerk’. Want kerken en klossters zijn doorgaans praat- of dansc fé’s geworden, of coffie shops. Met aparte peeskamertjes voor de jeugd om daar ter communie te gaan.
En nog maar goed ook, want de
kosten lopen op, Pastoors zijn er zo goed als niet meer. Alleen nog gemijterde Hovaardigjheidsbekelders met de gewenste politieke & sexuele achtergrond. De rest is allemaal uitgetreden wegens te goed maar voornamelijk wegens te politiek correct opgevoed.
Tijd dus voor revolutie. Want het gaat van kwaad naar erger.
Of moeten we, na Filip Dewinter, nu eens proberen om Tom van Grieken naar de Poet af te vaardigen? Een paar dozijn Orthoxe Kozakken rond het Flagayplein en het zaakje is opgelost. Woke is over. Ge zult ze eien lopen, richting open zandvlakten
en verlaten stranden vol met Ram Madammen.
DE VRT EN HAAR MORELE KOMPAS
**
Waken over evenredige vertegenwoordiging van alle levensbeschouwelijke visies
Vrije Tribune - 14/04/2022
*
Al enkele decennia kijk ik bijna dagelijks naar het VRT-Journaal, vaak met erg gemengde gevoelens. Als kritische kijker voel ik al even lang irritaties opborrelen over de verslaggeving rond ethische thema’s en het gebrek aan neutraliteit en pluralisme daarbij. Het zijn fundamentele zaken, de basiswaarden van onze cultuur, onze existentiële paradigma’s en morele ijkpunten. En hoe de VRT ze aanbrengt, is diep onrechtvaardig: haar redactiekeuzes en -principes op dit vlak zijn ondoorzichtig, ondemocratisch en oneerlijk.
Selectieve informatievoorziening is beïnvloeding
De VRT treedt vaak — bewust of onbewust — op als een soort morele autoriteit: ze stuurt het geweten en de ethische overtuigingen van de Vlaamse kijkers, ‘voedt ons op’ in hoe wij moeten denken of voelen. Maar vanwaar haalt ze het mandaat om ‘de juiste richting’ te bepalen? In ieder geval niet van het media-decreet van de Vlaamse regering. Zelf aangesteld, dus? En, nog belangrijker: vanwaar haalt ze haar morele criteria over ‘juist’ en ‘fout’? Wie in de redactie of het bestuur bepaalt eigenlijk de morele koers? Want als de VRT geroepen is om hierin neutraal te zijn, faalt ze schromelijk.
In de grote ethische discussies zien we echter dat systematisch één partij, zelfs een minderheidsstandpunt, de microfoon krijgt en alle zendtijd inpikt.
Communiceren is nooit neutraal. Als de VRT ons ‘informeert’, is dit altijd selectief en dus ook beïnvloedend. Er zit een behoorlijk stuk ‘volksopvoeding’ in de berichtgeving — denk maar aan de hele coronacrisis en klimaatcrisis: soms wordt het zelfs betuttelend en paternalistisch. Wanneer een overheidsoproep — betaald met uw en mijn belastinggeld — objectief, neutraal en pluralistisch hoort te zijn, betekent dit evident dat alle pro- en contra-stemmen aan bod moeten komen, en dat in een redelijke verhouding. In de grote ethische discussies zien we echter dat systematisch één partij, zelfs een minderheidsstandpunt, de microfoon krijgt en alle zendtijd inpikt.
Decennialang was Etienne Vermeersch, de meest notoire atheïst van Vlaanderen, de enige moraalfilosoof die de VRT kende en opbelde: hij domineerde — of monopoliseerde? — het morele debat. Inzake euthanasie wordt Wim Distelmans, de grootste promotor, als enige expert geïnterviewd, en tegenstemmen als ‘onbestaande’ beschouwd. In de gender- en transgenderdiscussie — sorry, er is zelfs nooit een discussie — heb ik op de VRT nog nooit één kritische stem gehoord die mag vragen of dit niet allemaal wat te ver gaat, of wat de gevolgen hiervan zijn. Elk tegen-geluid wordt direct geklasseerd als ‘homo- of transfoob’, overladen met shaming and blaming. Tot netjes aanschurkend zo dicht mogelijk bij het ‘Grnsoverrchritdend Gedrag’ xzztobrt fr VRT het zo grag heeft.
Onevenredig veel aandacht voor humanisme
Wie is hier intolerant? Waar is nog het elementaire recht op vrije meningsuiting? Of over prostitutie moet steeds ‘neutraal’ gesproken worden alsof ‘sekswerker’ een deftig, eerbaar beroep is als een ander. De vooringenomenheid van de redactie blijkt vooral uit wat zij níét toont: de stemmen van ‘de andere kant’ die doodgezwegen worden — mag ik zeggen: gecensureerd? Of is het alleen Poetin die dat doet?
Tot ongeveer 1960 was de Kerk de onbetwiste morele autoriteit in ons land: ook al liepen de ‘brave’ Vlaamse katholieken er vaak de kantjes af, haar morele regels werden wel erkend als ‘streng maar rechtvaardig’. Dit monopolie is door de seksuele revolutie, de secularisatie en het postmodernisme grondig afgebrokkeld: we leven vandaag de facto in een moreel gezagsvacuüm of anarchie. De onuitgesproken visie is: ‘Ieder bepaalt zijn eigen morele waarden’.
kan een maatschappij sowieso standhouden als ‘ieder zijn eigen regels bepaalt’?
Maar… euh, is dat niet de visie van het vrijzinnig humanisme? Sinds wanneer en hoe heeft deze dan het ‘platform’ overgenomen? Is dit niet des te vreemder als je leest dat slechts 1,1% in ons land lid is van een vrijzinnige organisatie? En kan een maatschappij sowieso standhouden als ‘ieder zijn eigen regels bepaalt’? Staan we dan ervan verbaasd dat op alle niveaus alles uit elkaar valt?
Absolute tolerantie hét morele dogma
De christelijke waarden worden vooral duidelijk waar het gaat om het léven en het gezin: vóór élk leven (ook het ongeborene), vóór een stabiel huwelijk, verantwoordelijk ouderschap, bescherming van het gezin, duidelijke grenzen rond seksualiteit… — ach, hoe pijnlijk actueel! In het VRT-discours worden deze traditionele waarden als ‘hopeloos verouderd’ belachelijk gemaakt en alle nieuwe alternatieven als ‘vrolijk en vrij’ voorgesteld.
Woorden als ‘trouw’ en ‘verantwoordelijkheid’ — nochtans door iedereen erkende waarden — worden tot elke prijs vermeden. ‘Duurzaamheid’ geldt enkel voor plastic verpakkingen, niet voor onze levensrelaties. Het zelfs maar vernoemen van morele waarden wordt verdacht gemaakt als ‘intolerant’ of ‘liefdeloos’: is absolute tolerantie hét morele dogma geworden? En stigmatiseren dé nieuwe doodzonde?
Dogma van vrijzinnigheid
We moeten altijd onderscheid maken tussen één bepaald kerkelijk instituut en de veel bredere christelijke waarden erachter. Ik verdedig hier niet het kerkinstituut, want ik ben zelf niet katholiek, wel gelovig. Maar het heeft iets diep onrechtvaardigs wanneer de VRT de christelijke waarden doodzwijgt of actief helpt te ondermijnen. Het christendom wordt afgedaan als een ‘uitstervend groepje’, maar is, volgens objectieve cijfers, de grootste godsdienst ter wereld: 33% van de wereldbevolking, 2,5 miljard volgers, en nog steeds groeiende. Ook in België noemt ongeveer 60% zich ‘christelijk’, tegenover maximaal 15% vrijzinnigen.
is dus alleen een atheïst ‘neutraal’?
Hoe de VRT de grootste levensbeschouwing systematisch negeert of ridiculiseert is ronduit pijnlijk voor gelovigen, al decennia lang. Maar ‘de openbare sfeer moet seculier en religie-vrij zijn’? Opnieuw een dogma van de vrijzinnigheid! ‘Scheiding van kerk en staat’? Idem. Alsof dit betekent dat in de politiek de gelovige stem niet mag klinken: is dus alleen een atheïst ‘neutraal’?
Waken over evenredige vertegenwoordiging
De VRT volgt onmiskenbaar een moreel-linkse koers en pusht de vrijzinnige moraal. Wanneer iemand ‘conservatief’ noemen voldoende reden is om niet naar hem te luisteren, ben je niet meer ernstig bezig. En als sommigen dit artikel als ‘rechts’ zouden willen afschilderen: ik heb nog nooit op een rechtse partij gestemd. Kritiek op links is niet per se rechts: er bestaat ook nog zoiets als het ‘centrum’.
Ik besef goed genoeg dat je op moreel vlak niet 100% neutraal kan zijn. Maar de VRT moet wel streven om zo eerlijk en respectvol mogelijk alle visies aan bod te laten komen, en dat in een billijke verhouding — wat nu op schrijnende manier mankeert. Ik pleit sterk voor een mechanisme of onafhankelijk controleorgaan om te waken over de evenredige vertegenwoordiging van alle levensbeschouwelijke visies.
Aan alles komt ’n eind. Zelfs aan de kat jaar staart en die is zo lang.
Heb ik hier al zo dikwijls gezegd, dat het haast ’n deelwoord is geworden. Geen kat of haar staart wordt opgemerkt.
Zo ook de aangejoiden hersensoeling van uit fr Ofrficiele Media. We ondergaan die zonder daaraan toe te geven. Och, allemaal gazettenpraat. Geloof liever wat ge zelf ziet en hoort. Zt dfaarom grote voelhorens op, zola shet nog kan. Wanty er komy ’n tijd dat Internet in de verkerde handen komt.
Kunnen we alleen maar voorkomen, door in Mei 2024 de Blauwe Maneblusssers Bende… de staart af te bijten. Zoals leeuwen doen met ale dat kattengespuis dat hen de lekkerste muizen voor de neus afsnoept.
517 - CHINA KIEST GEEN PARTIJ TEGEN POETIN MAAR LANCEET IN ALLE SRTILTE EEN NIEUW WERELDVERWOESTEND ‘GRIEPKE’
.
DONDERDAG 14 APRIL 2022
*
517 - CHINA KIEST GEEN PARTIJ TEGEN POETIN MAAR LANCEET IN ALLE SRTILTE EEN NIEUW WERELDVERWOESTEND ‘GRIEPKE’
*
I N H O U D
Nooit geen twee zonder drie. Eerst was er de wereeldverwoestende Corona Pandemie, dan het aarzelend begin van een Derde Wereld Oorlog, en onddertussen is de Derde Corona Golf in Peling, niet meer onder controle te houden.
Anders gezegd: we zijn met veel te veel op deze kleine Blauwe Planeet….
Dan maar kiezen voor Mars, de oorlogsgod; zeker? Want Venus zou het alleen nog maar erger maken….
Het federaal voedselagentschap (FAVV) heeft de toelating van de Ferrero chocoladefabriek in Aarlen ingetrokken, nadat er mogelijks al meer dan 150 salmonellabesmettingen waren vastgesteld in de E.U. en de U.K. na het eten van Kinder-Surprise eieren en Schoko-bons. De vervuiling was al in december 2021 vastgesteld, maar kwam pas aan het licht nadat de besmettingen gemeld werden. Een zoveelste Waalse ‘onoplettendheid’ zullen we maar zeggen. Het komt daar blijkbaar allemaal zo nauw niet. De ‘Franse’ slag, zeg maar. Ferrero, dat in diverse landen fabrieken heeft, is wel de grootste werkgever van de provincie Luxemburg met 700 tot 1100 werknemers al naargelang het seizoen.
---
Waar men zich bij ons in Vlaanderen wel druk over maakt, is de Pfos/Pfas vervuiling, waarbij – 20 jaar na het stoppen van het storten – nog altijd de eerst mens zich ziek moet melden.
---
Toen begin 1999 de dioxinebesmetting uitbrak, kreeg het Vlaamse vetsmeltersbedrijf Verkest daarvoor de schuld, maar lag de echte oorzaak ook in Wallonië, waar een toeleverancier aan Verkest industriële i.pl.v. vegetarische olie had geleverd.
In Francofonia, dit is in dit Kloteland beneden de Taal- Armoe & Pretentiegrens, wordt er sinds mensengeheugenis (1830) gewerkt ‘met de Franse slag‘; d..i. zich met de ellebogen op de werkvloer onledig houden zonder zich daarbij in het zweet te helpen en toch, anders dan bij de Vlaamse Boerkens, daarvoor zwaar betaald te worden. Tja, ge zijt nen Sos of ge zijt dat niet. Vooruit dus met de geit.
Als er dan al eens wegens wanprestaties ’n soort fabriek met internationale allulures stil valt, zo lerren we in de Regime Pers, wordt iedereen gewoon doorbetaald. Hoe lang ‘t ook duurt.
Wie beweede daar ooit weer, dat dit Kloteland opgebouwd en in stand wordt gehouden door hett geduld van de Vlamingen? Is heel zeker nog maar eens nen Blokker geweest.
Benieuwd of dat beroemd chocolademerk met wereldfaam zich een tweede maal zal laten bij den bok zetten. Wedden dat we daar nooit nog iets zullen over vernemen?
Dit is bij ons nationaal nieuws: eenentwintig politiemensen uit Veurne en Ieper die in Brugge of Kortrijk moeten gaan werken. En om de ernst van het probleem te duiden wordt ons gemeld dat een aantal betrokkenen er letterlijk wakker van ligt. ‘Waar zijn ze mee bezig?!’ is de vraag van een vakbondsman. Waarbij ze slaat op de mensen die hebben beslist de twee gebouwen van de Federale Gerechtelijke Politie in Ieper en Veurne te sluiten. Dat is bij ons zelfs een staking waard; de aanzegging is er al. De misdaad en de gerechtelijke traagheid zullen er wel bij varen.
Want wie in de buurt van Ieper of Veurne woont, en vanaf eind dit jaar naar Brugge of Kortrijk moet – de eenentwintig hebben hun voorkeur mogen opgeven, en die zal worden gevolgd – heeft bijkomende autokosten. De vakbond heeft het uitgerekend: 4000 euro per jaar. En ook nog eens nutteloze uren in de auto: 440 uur per jaar; ze hebben het uitgerekend. Kosten waarvoor de betrokkenen bovendien zelf moeten opdraaien. Want voor wie met de auto komt werken, is er niets voorzien.
Het is, wordt ons nog gemeld, de uitvoering van een oud plan, waarover al jaren geruchten gingen. Maar de baas van de West-Vlaamse politie laat weten dat het nu menens is, al blijft hij bereid tot praten. Met de eenentwintig slachtoffers, met de overheid. Maar twee grote gebouwen met alles erop en eraan – ook laboratoria – voor tien (Veurne) en elf (Ieper) mensen, dat is te duur, zegt hij. Bovendien is politiewerk groepswerk: als de groep groter is, is er meer expertise en ervaring.
La proximité
Soms is Vlaanderen heel erg Wallonië: dodelijk bekrompen. Waar ook steevast la proximité wordt gebruikt als argument voor de status quo. Bij politiediensten, maar evengoed bij de justitie en in de politiek. Het oude idee dat een (vrede)rechter nooit verder af mag zijn dan een dagreis per postkoets is daar (en, zo blijkt, helaas ook bij ons) nog spring levend.
Ongemak bij verandering is een zeer menselijk gevoel, maar het zijn en blijven wel valse argumenten om verandering te beletten
Ongemak bij verandering is een zeer menselijk gevoel, maar het zijn en blijven wel valse argumenten om verandering te beletten. Toen in de negentiende eeuw de veel snellere en meer comfortabele treinen de postkoetsen begonnen te vervingen, was er ook protest. Als overgangsmaatregel – dit is geen grap – werden er jarenlang postkoetsen op treinonderstellen gemonteerd…
Gaan we dat blijven doen? Zijn er lessen die we maar niet geleerd krijgen?
Politicus voor het leven?
En het zit diep. In De Standaard staat een lang stuk over de vraag of er iets scheelt aan onze politiek. Het lezen waard omdat het in een totaal ander verband getuigt over dezelfde obsessie met de status quo. Over Lorin Parys, Jessica Soors, Philippe De Backer, Lode Ceyssens, Peter Dedecker, stuk voor stuk zeer respectabele politici die desondanks de politiek hebben verlaten. Moet de politiek zich zorgen maken, is de vraag.
Een zeer merkwaardige vraag eigenlijk. Zou 2500 jaar terug die vraag ook zijn gesteld over Cincinnatus? Zoals bekend – Livius, vierde jaar van de Latijn-Griekse – heeft de man zich gedurende zestien dagen bezig gehouden met het regelen van de dringende Romeinse staatszaken, waarna hij naar huis gaat en zijn velden beploegt.
Is er echt een probleem als een bestaan als politicus tijdelijk is?
Is er echt een probleem als een bestaan als politicus tijdelijk is? Of om het met de woorden van De Standaard te zeggen: ‘Moet de politieke wereld veranderen of moeten de politici veranderen?’ Het merkwaardige is dat het derde mogelijke antwoord – moet er in het hoofd van onze journalisten en hun kijk op de politiek iets veranderen? – niet ter sprake komt.
Marktwaarde
Ik weet het, ik ken de binnenkant van hun partij: als Lorin Parys weggaat, of Peter Dedecker: wat een jammerlijk verlies! En wellicht kan hetzelfde worden gezegd over Jessica Soors, Lode Ceyssens of Philippe De Backer. En eerder ook over Inge Vervotte, of zelfs over Yves Leterme.
Maar misschien moeten we dat nu juist toejuichen: we hebben politici gehad die ook elders hun brood bleken te kunnen verdienen. Dat is overigens minder evident dan het misschien lijkt: ik kan een behoorlijk groot aantal verkozenen noemen van wie ik weet dat ze hebben gezocht buiten de politiek, maar niet hebben gevonden. Eén van hen is zelfs ooit nog een tijd lang partijvoorzitter geweest. Ze vonden wel iets, maar dan moesten ze meteen meer dan de helft van hun inkomen inleveren. Marktwaarde, weet u wel. En dat vonden ze wat ver gaan. Ze zijn nog altijd verkozen… Al moet in deze alles worden gezegd. Ze ondergaan tegelijk de enge kanten van Vlaanderen.
Ontucht
In Nederland is er ooit een PvdA-partijvoorzitter geweest die van de ene dag op de andere programmamaker en journalist is geworden. Of een Tweede Kamerlid van de VVD die kort na het einde van zijn politieke loopbaan gewoon baas van de openbare omroep werd. Net zoals bij de BBC, waar grote baas Tim Davie een politiek actief verleden heeft bij de Tories. So what?
Het is gestolde sociale mobiliteit à la flamande
In Vlaanderen wordt dat als een vorm van ontucht beschouwd. En dat is ronduit benepen. Het is de reflex van die journalist van De Standaard: eens in de politiek, altijd in de politiek. En dubbel erg: verstand, bekwaamheid, kennis van zaken houden op voor wie deze Rubicon ooit is overgestoken. We kiezen resoluut voor wie nooit politicus is geweest en dus onpartijdig is. In schijn althans. Het is gestolde sociale mobiliteit à la flamande.
In datzelfde artikel vraagt Peter Dedecker zich luidop af wat men zou kunnen doen om talent aan boord van de res publica te houden en tegelijk minder partij-afhankelijk te maken. Een verstandige vraag. Mijn antwoord? Misschien doen zoals in Nederland? Burgemeesters, commissarissen van de Koning (gouverneurs), ambassadeurs, het zijn vaak ex-politici.
Bij ons is dat een schandelijke politieke benoeming. In Nederland stemt dat tot schier algemene tevredenheid.
Siegfried Bracke
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Ja, die knellende knalrode Broederband toch. Ik herinner me levendig de tijd, dat iedere stoom-locomotifef uit noodezakelijkhrid des gebods nog ‘, machnist+sstoker aan bood diende te hebben. Want geen vuur, geen rook. Na de electrificatie viel het beroep van stoker weg; maar dat was zonder de waard, in casu de Vakbonden gerekened. Zo reden er nog jarenlang eletrische treinen, bestuurd door één machinist + één begeleider… die het boeltje moest opstoken anders viel het stil.
As tweede stukje staat seffens Sigheil Braecke geprogrammeerd, waar deze worstelt met de vraag of in Vlaanderende politiek, de politici of de joirnalistiek aan verandering toe is. Want, scjrijft die met kennis van zaken als ex, de signalen zijn duidelijk.
Wat daarvan aan is, kon U reeds hierboen lezen in de titel van onderhavige bijdreage: luister naar hun woorden, maar kijk niet nar hun daden.
Wordt het bij de Fransen nu Macron of Micron, la Plume ofLe Pen: het is en blijft gratis geschoren worden. Maar Le Pen zal ’n vers geslepen scheermeshhanteren, terwijl Macron her met d todeuse zou over gaan…
De veranderijg die er bij ons in de poltiek zit aan te komen, hangt reeds in de luchtjes rond De Vier Weverkens. De tanden knarsen. Het gewriemel is te voelen aan je eigen kleine teen.
Vlaanderen immrrrs hoott tote aan de Vlamingrn, want DIT IS ONS LAND….
Grote titel in De Standaard van dinsdag 12 april n.a.v. de eerste ronde van de Franse verkiezingen: ‘Frankrijk bestaat uit twee landen’. Dat is dus net zoals hier, want België bestaat ook uit twee landen, die daarenboven – in tegenstelling tot Frankrijk - ook nog eens geografisch gescheiden zijn door een taalgrens. Maar dat mag men blijkbaar hier niet zeggen.
Ik verwijs hierbij nog eens naar het interview van Rik Torfs in ’t Pallieterke van 7 april. Rik heeft nl veertien jaar in De Standaard geschreven en is daarmee gestopt, omdat hij zich er niet meer in herkende. Volgens hem is de krant tegenwoordig erg woke, klimaat-fundamentalistisch en vaak uitgesproken militant. Nadat hij ophield ervoor te schrijven, hebben een aantal Standaard-journalisten hem zelfs op Twitter geblokkeerd. Dat zijn dan dezelfde lui die zgz de persvrijheid. verdedigen. Hún vrijheid, ja.
De Tijd is zo’n beetje het enige dagblad in Vlaanderen dat de zaken vrij objectief weergeeft, maar haar inhoud blijft beperkt tot het economische en de politiek. Ik koop het af en toe – vooral de weekeindeditie - in de eerste plaats voor de cijfers, die erin ook meestal correct zijn
. BELGISCHE VASTGOEDMARKT KOELT AF
De prijzen van appartementen stabiliseerden in het eerste kwartaal.
Vandaag om 07:50
*Na de korte inzinking bij de uitbraak van de coronacrisis en de forse boom na de eerste lockdown begint de Belgische vastgoedmarkt weer te vertragen door de wereldwijde crisissituatie. Dat blijkt uit de kwartaalcijfers van de Notarisbarometer van de sectorfederatie Fednot.
Over het volledige eerste kwartaal van 2022 waren er nog 2,2 procent meer verkopen dan vorig jaar. Dat was vooral te danken aan een drukke maand januari (+8,9%), waarna een stabiele maand februari volgde. In maart daalde het aantal vastgoedtransacties met 1,5 procent.
In Vlaanderen is de evolutie nog duidelijker. In januari werden 2,2 procent meer compromissen getekend. Dat was het gevolg van een inhaalbeweging door de verlaging van de Vlaamse registratiebelasting. Omdat die belasting voor de aankoop van de enige eigen woning sinds 1 januari 3 in plaats van 6 procent bedraagt, tilden veel kopers hun aankoop over het jaareinde.
In maart daalde het aantal vastgoedtransacties in Vlaanderen evenwel met 3,5 procent, nog meer dan het Belgische gemiddelde. 'Dat is een belangrijk teken', zegt Bart van Opstal, de woordvoerder van de notarisfederatie. Tal van factoren scheppen grote onzekerheid. De oorlog in Oekraïne tast het consumentenvertrouwen aan. De prijzen van energie en basisproducten rijzen de pan uit. Ook gaan de inflatie, de index en de rente omhoog. 'Dat heeft veel mensen de pauzeknop doen indrukken', aldus van Opstal.
Lukas Vanacker Sonja Verschueren Lukas Vanacker Sonja Verschueren Volgens de notaris vragen veel kandidaat-kopers zich af hoeveel budget ze precies hebben voor de aankoop van een woning. 'Vroeger viel dat makkelijk te berekenen omdat de kosten transparant waren. Maar nu is het onvoorspelbaar hoeveel mensen zullen uitgeven aan verwarming of elektriciteit.
Lukas Vanacker Sonja Verschueren
Wie Trekt Welke Stemmen Naar Zich Toe Op 24 April?
**
Als Macron wint, heeft hij toch verloren
Frankrijk tot op het bot verdeeld
-
Je bent bekaf na een verkiezingsavondje op de Franse televisie, zeker als je met Fransen kijkt. Het grote verschil met Nederland is dat iedereen zich aan één stuk door opwindt en door elkaar heen tettert, zowel op tv als in de huiskamer. Wie verontwaardigt roept: ‘u laat me niet uitpraten’ verliest zijn beurt.
En dan was dit nog een avond zonder grote verrassingen. Of het zou de verbluffend lage score van de Republikeinen moeten zijn, de laatst overgebleven centrumrechtse partij. Kandidate Valérie Pécresse eindigde onder de 5%, wat betekent dat ze haar campagnekosten niet van de staat vergoed zal krijgen. Ze is meteen een inzamelingsactie begonnen. Hadden ze nu maar in de voorrondes Michel Barnier als kandidaat gekozen, de enige Republikein met een echte kans tegen president Macron.
Socialisten en extreem-links
Ook de Groenen moeten geld ophalen; kandidaat Yannick Jadot finishte net onder Pécresse. Met de socialisten – ooit grossiers in presidenten – was in de verkiezingen van 2017 al afgerekend. Toen kozen ze in de voorrondes totaal voor de verkeerde kandidaat, nu kwam Anne Hidalgo – de burgemeester van Parijs – zoals verwacht onder de 2% uit. Opmerkelijk is dat zij in Parijs zelf vorig jaar bij de verkiezingen voor het burgemeesterschap bijna de helft van de stemmen kreeg, maar nu net boven die twee procent bleef steken.
Het scheelde een haartje of Mélenchon had in de tweede ronde gezeten
Het succes van extreemlinkse leider Jean-Luc Mélenchon was ook opmerkelijk. Nog niet lang geleden stond hij ruim onder Eric Zemmour en op de helft van Marine Le Pen. Maar uiteindelijk haalde hij driemaal de score van eerstgenoemde en naderde hij Le Pen tot ruim één procent. Het scheelde een haartje of Mélenchon had in de tweede ronde gezeten. Waarin hij overigens aanzienlijk minder kans tegen Macron zou hebben gehad dan Marine Le Pen. Ook dat werd al gepeild.
Het platteland
De grote vraag is: op welke extra stemmen kan Marine Le Pen in die tweede ronde rekenen? Behalve dan de ruim 7% van Zemmour, die met gemak zullen doorschuiven. In 2017 ging het nog vooral om thema’s als islam en immigratie, maar nu de inflatie de pan uit swingt, is het koopkracht voor en koopkracht na. Dat is waarschijnlijk een belangrijke oorzaak geweest van Zemmour’s relatief armetierige resultaat.
Uit Parijs wordt wel eens geroepen: koop dan een elektrische auto, zoals Marie Antoinette zich afvroeg waarom het hongerige volk niet gewoon cake at.
Het belang van de extreem hoge energieprijzen op het platteland bijvoorbeeld, kan moeilijk worden overschat: er is geen of nauwelijks openbaar vervoer. Zonder auto kun je er niet wonen. Uit Parijs wordt wel eens geroepen: koop dan een elektrische auto, zoals Marie Antoinette zich afvroeg waarom het hongerige volk niet gewoon cake at. Maar zoals bekend is de benzineprijs vooral zo hoog vanwege BTW en andere belastingen. Marine Le Pen heeft al beloofd die te schrappen. Ook zou ze de tol op snelwegen verlagen.
Geen Frexit
Een ander programmapunt van Le Pen is het afschaffen van het Jus Solis: het recht op de Franse nationaliteit voor wie in Frankrijk wordt geboren. Een dringende reden voor veel zwangere Afrikaanse vrouwen om kort vóór de bevalling naar Frankrijk in te schepen.
Maar Frankrijk uit de NATO halen heeft Le Pen min of meer opgegeven, net als herinvoering van de doodstraf en haar bezwaren tegen het homohuwelijk. De euro wil ze tegenwoordig houden en Frexit is van de baan. Toch hoor je al die punten nog steeds rondzingen. Maar ja, wie in Frankrijk alleen de landelijke media volgt, zal haar ontwikkeling makkelijk gemist hebben. Die bericht bij voorkeur over Le Pen’s vermeende fascistoïde neigingen, en niet over haar actuele programma. In tegenstelling tot de lokale en regionale pers.
Vintage Fidel Castro
Jean-Luc Mélenchon leest die lokale pers kennelijk goed, en riep misschien daarom in zijn speech zondagavond letterlijk drie keer achter elkaar: ‘Geen enkele stem voor Le Pen!’
Dat optreden was een theatrale vertoning in zijn vintage Fidel Castro stijl. Mélenchon bracht het als een overwinningsrede, wat het in zekere zin ook was. Hij eindigde immers in de vorige twee presidentsverkiezingen als vierde, en nu als derde… Misschien denkt de 70-jarige dat president worden alleen nog een kwestie van tijd is.
Minstens 30% van de Mélenchon-stemmers wil volgens recente peilingen in de tweede ronde op Le Pen stemmen.
Maar waarom riep hij driemaal ‘geen stem voor Le Pen’? Niet alleen omdat Marine Le Pen en waar zij voor staat in zijn ogen het ultieme kwaad vertegenwoordigen. Minstens 30% van de Mélenchon-stemmers wil volgens recente peilingen in de tweede ronde op Le Pen stemmen. Dat is opmerkelijk: Le Pen en Mélenchon vertegenwoordigen immers twee uitersten van het politieke spectrum.
Studenten en intellectuelen
Bij de verkiezingen van 2017 had ook al 7% van Mélenchon’s kiezers in de tweede ronde die ommezwaai gemaakt. De stijging van 7 naar 30 procent wijst erop dat het om ‘antisysteem-kiezers’ gaat, zoals ze in Frankrijk wel worden genoemd. Macron was in 2017 nog geen president geweest, maar nu vertegenwoordigt hij als geen ander ‘het systeem’.
Een groot deel van de studenten en intellectuelen in Frankrijk stemt op Mélenchon, en doet dat uit ideologische overwegingen. Niet vanwege de koopkracht. Voor het andere belangrijke deel van zijn kiezers speelt die wel een doorslaggevende rol. Dat zijn minderbedeelde en vaak allochtone bewoners van de alom aanwezige banlieues. Die zouden straks wel eens op Le Pen kunnen gaan stemmen omdat ze van Macron niets hebben te verwachten.
Wat in dezelfde richting wijst, is dat flink wat van deze kiezers tot het laatste moment blijkt te hebben getwijfeld tussen Le Pen en Mélenchon. Allemaal volgens peilingen.
Groen
De Republikeinen riepen inmiddels hun kiezers op zeker niet Le Pen te gaan stemmen. Macron aanbevelen ging hen te ver, maar voorzitter Christian Jacob waarschuwde wel dat het politieke en economische programma van Le Pen tot chaos zal leiden.
De Groenen hoeven niets te zeggen: hun kiezers verhuizen automatisch naar Macron. Al gaat het hen nooit ver genoeg, ze mogen zich in de handen knijpen met de uitsloverige ‘groene transitie’ van president Macron. Of zouden ze uit protest alsnog thuisblijven, nu de president naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne besloot kerncentrales bij te bouwen?
Jam tegen een muur spijkeren
En op welke extra stemmen kan Macron op 14 april verder nog rekenen? De Fransen waar het financieel goed mee gaat blijven hem wel trouw. Dan zijn er flink wat kiezers die in Marine Le Pen een gevaarlijke, of zelfs een fascistoïde kandidaat zien. Geen woord gaat zo makkelijk over tafel in het Franse politieke discours als ‘facho’ – fascist.
Maar de befaamde historicus Ian Kershaw zei ooit: ‘het definiëren van fascisme is net zo lastig als het spijkeren van jam tegen een muur.’ En als je het gerenommeerde tien-punten programma van de Italiaanse historicus en fascisme-expert Emilio Gentile loslaat op het Rassemblement National van Le Pen, komt ze er goed uit.
Stunt?
Tot mijn verbazing zakte vorige week de benzineprijs vrij plotseling bijna 20%, na eerder tot ruim boven de twee euro te zijn gestegen. Ik wil niet met samenzweringstheorieën aankomen, maar het vermoeden bekruipt je toch van een verkiezingsstunt van Macron. En ik vrees dat benzine na de tweede ronde weer even hard gaat stijgen. Of nog harder…
Wat ook zal stijgen als Macron wint, is de pensioengerechtigde leeftijd, een kokendheet hangijzer in Frankrijk. Die ligt nu begin 60 maar Macron is vastbesloten er 65 van te maken. Dat is economisch gezien ook broodnodig, maar de vraag blijft hoeveel politieke munt Marine Le Pen daaruit zal weten te slaan vóór 24 april.
Laatste televisiedebat
Volgende week dinsdag vindt het enige televisiedebat tussen de twee kandidaten plaats. Vijf jaar geleden ging Le Pen daarmee de mist in, maar ze is vooruitgegaan qua presentatie. Helaas voor haar is Macron ook steeds beter geworden.
Eén ding is zeker: als de president zoals algemeen verwacht wint, heeft hij toch ook verloren. Frankrijk is verdeelder dan ooit na vijf jaar Macron. De gematigde partijen zijn nagenoeg verdwenen en de extreme overgebleven. Niet bepaald een aanbeveling voor deze president, die met zijn technocratische politiek van het midden juist populistische en nationalistische bewegingen in Frankrijk wilde bestrijden. En die zichzelf na zijn presidentschap nog een glorieuze Europese toekomst had toegedacht
Alexander van der Meer
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Voor de Zwijgende Meerderheid onder ons die zich nog ons voorvaderlijk Geloof herinert, is het vandaag Stille Woensdag, daar alle kerkklokken onderweg zijn naar Rome, om paas-eieren. Meer dan ooit de dag om het oorlogsgeweld bij dat Oekraiense Broeervolk voor de geest te halen.
Het is daar een veel te lang aanslepende Goede Vrijdag die al weken aansleept met 7/7 durende martelinhg door…. weer een ander opgestookt Broedervolk.
Onderwijl wrijft zich het Establishment wereldwijd zich de handen. Het bloed druipt er af, maar de Beuzen stijgen indrukwekkend. FN Gerstal geraakt zelfs stilaan uit de rode cijfrs. Om nog maar te zwijgen over de overal gestegen levensduurte die de gewone mens aan de bedelstaf of de Openbare Ondertand helpt.
Hopelijk is de Vastentijd met de Hoogdag van Pasen, nu voorgoed voorbij….
Of moeten we wachten tot het Vrrdesaccord dat nu ùissschien al op tafgel ligt tussen Le Pen en de Pout, de Grote Vernieuwers?
515 – NIETS IS WAT HET LIJKT, VOORAL NIET ALS HET ONS WOTDT VOROGEKAUWD…
.
DINSDAG 12 APRIL 2022
*
515 – NIETS IS WAT HET LIJKT, VOORAL NIET ALS HET ONS WOTDT VOROGEKAUWD…
*
OEMAATJE IN EXTREMIS
MADDENS EN BAUWENS: ‘FRANSE DEMOCRATIE IS BETER DAN DE ONZE’
*
12/04/2022 David Geens
*
Als het regent in Parijs, dan druppelt het in Brussel. Deze week gaan Pieter Bauwens en Bart Maddens na hoe de uitslag van de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen bij ons binnen druppelen. Er zijn immers analogieën te ontdekken. De Franse verkiezingen laten duidelijk zien dat wie zich het thema koopkracht kan toe-eigenen, veel stemmen haalt. Zowel Le Pen als Mélenchon zitten op die trein.
Daarom winnen de antisysteempartijen
Hetzelfde zien we in Vlaanderen en Wallonië. Zeker aan Waalse kant zien we dat de PTB alsmaar terrein verovert op de PS. De PVDA zit ook in Vlaanderen in de lift. Maar de conclusie volgens Bauwens en Maddens is vooral dat bij ons het systeem vastzit en verandering onmogelijk maakt. Dat zorgt er voor dat de zorg om financieel niet rond te komen, niet tot gewijzigd beleid leidt. Daarom winnen de antisysteempartijen, volgens onze politieke analisten. Volgens Maddens hebben we net zoals Macron in Frankrijk een charismatisch figuur, namelijk Bart De Wever, die meer en meer het centrum tracht in te palmen. Maar het inerte systeem maakt verandering onmogelijk.
Het gestolde systeem
Die verstardheid zou wel eens de aanleiding kunnen zijn waarom goede politici als Loryn Parys stoppen met hun politieke loopbaan. ‘Er is meer macht uit te oefenen op andere plekken in onze lobbycratie,’ meent Pieter Bauwens. Het is geen slechte zaak dat er uitwisseling is tussen de politieke sector en andere sectoren. Anders komen we tot nog meer politieke dynastieën. Het is echter een symptoom van het gestolde land waarin goedmenende mensen vaststellen dat ze niks kunnen veranderen. Waarbij Bart Maddens jaloers kijkt naar het Franse systeem waar volgens hem een betere democratie heerst.
I N H O U D
De dagen volgen alklaar op als galoperende paarden onderweg, zonder het te beseffen, naar de afgrond der Geschiedenis. Daar isn , noch met de dagen noch met de galopperende paarden ook geen houden aan.
Gisteren was er nog de euforie wegens de moerlemeie van de Franse verkiezingen, vandaag is het weer der miserie in de Oekraïne die het beeld beheerst.
Voor iemand die is opgegreid tussen de oorlogsgraven van het IJzerfront, als het ware een voortdirende onderdompeling in modder e verdriet, voelt het aan als thuiskomen. Andere jeugdherinneringen heb ik niet. Inbegrepen de ‘Bezettingstijden’ ’40-’45.
Oorlog? Dat was, toen yenminste, toch kinderspel… Want betere speelvelden om er verstoppertje te selen, waren er niet…
In het VTM-journaal van zondagmiddag kwam Quicky nog maar eens vertellen het volste vertrouwen te hebben in zijn partijvoorzitter Lachaert die, zei hij, ‘verkozen werd door een meerderheid’. Dat laatste klopt, maar wie ‘a’ zegt, moet ook ‘b’ zeggen en dat is, dat diezelfde Lachaert de mensen die hem verkozen hadden, daarna voor de gek heeft gehouden door het tegenovergestelde te doen van wat hij hen beloofd had. Dat Quicky dat niet zegt, tot daar toe – dat noemt men hier ‘politiek’ - maar dat het VTM-nieuwsanker niet eens de moeite deed hem daarop te wijzen, is beroepsmisvorming en/of onbekwaamheid.
---
En nu we toch weer eens over de liberalen bezig zijn, is er nog Hilde Vautmans, (ex?)-protegée van Verhofstadt en dank zij hem in het Europees parlement geraakt, de grote kindercrèche voor gebuisde politiekers, ‘het dik betaalde luilekkerland van waaruit bijna niemand ooit terugkeert’, zoals ’t Pallieterke het verwoordt. Die Vautmans heeft het bestaan een pleidooi te houden voor de verlaging van de btw op ... paarden! Straks vraagt ze er misschien nog een voor de verkoop van dure horloges?
---
Die paarden van hierboven doen mij denken aan een leuke mop uit de tijd van Jean-Luc Dehaene. Die zat zgz ooit op een Europese vergadering naast John Major, toen de premier van de UK. Op een gegeven ogenblik vraagt Major hem wat zijn hobby’s zijn. ‘Well’, antwoordt Jean-Luc in zijn ‘beste’ Engels: ‘I like to see soccer and I fok horses’. Waarop Major, enigszins geschrokken, zegt: ‘Pardon?’. ‘Yes, zegt onze Jean-Luc : ’Paarden’.
De magie van de microgolf: PoeTinnepatat voor Oekraïne
En andere magische rituelen
Acta Sanctorum - 11/04/2022 Johan Sanctorum -
*
Het ergste van de coronacrisis lijkt achter de rug, het fameuze GEMS-expertencenakel is opgedoekt, de virologen mogen terug naar hun leslokalen en laboratoria. Marc Van Ranst, tot voor kort een even vaste TV-waarde als het testbeeld, is een vervlogen nachtmerrie, weg met deze man. Dat had u gedacht. De Morgen heeft hem opgevist om tweewekelijks, afwisselend met privé-bejaardenhelpster Els Van Doesburg (N-VA), een column te verzorgen. Ik heb hem voor u gelezen: er staat niets in, u hoeft er dus ook uw pc niet voor aan te zetten, want dat speelt alleen Vladimir Poetin in de kaart. Zo weten we nu dankzij de overheidscampagne ‘Ik heb impact’. Een formidabel actieplan rond energiebezuiniging waarmee het over & out is voor Rusland, als olie- en gasleverancier.
Wanbestuur
Zuinigheid, het werd ons thuis van jongs af ingeprent. De koelkast niet gans de dag laten openstaan, daar is niets mis mee. Ons moeder deed de TV uit van zodra het elektriciteitsverbruik onverantwoord werd geacht, zoals bij regerings mededelingen en de shows van Jan Theys. Maar nu wordt dat gezond huismoederverstand een staatszaak, en dat heeft alles te maken met de drift van de overheid om zich met ons privé leven te bemoeien via, jawel, campagnes.
Wetten en regels volstaan niet, het gedrag van de burger moet gestuurd en bijgestuurd worden, met morele argumenten, gedrenkt in een bad van culpabilisering.
Dat doen ook de woke-ideologen, er is een opvallende gelijkenis. Meestal wordt er geknepen in onze burgerzin, verantwoordelijkheidsgevoel, sociaal besef, weldenkendheid, maar snel verandert dit in het opzadelen van schuldgevoelens. We doen niet genoeg, we moeten een tandje bij steken, het juiste doen en het foute laten. Politieke correctheid in woord en daad. Het is niet echt van moeten, maar wie niet meedoet zou in China alvast slechte punten krijgen op zijn burgerrapport.
De goede doelenshows zoals de Warmste Week behoren daar toe, maar veel sterker en dwingender zijn de thematische, gedragsbepalende campagnes die als het engeltje op de rechterschouder meekijken en ingrijpen in de meest banale onderdelen van het dagelijks leven. Het gras niet meer maaien voor de biodiversiteit. Vegetarisch barbecuen voor het klimaat. Vooral geen vuurtjes stoken in de tuin. En dus nu de campagne ‘Ik heb impact’, met als ondertitel: ‘Ga slim om met energie, zo helpen we Oekraïne’.
Toverkunst en zwarte magie
Huh? Impact zei u? Slim? De bedenker van die ezelsbrug weet waar de lamp brandt. De Belgische overheid kreeg werkelijk niks meer voor mekaar op vlak van energievoorziening, sinds Verhofstadt onze elektriciteitsproductie inclusief kernpark verpatste aan de Fransen. Elke herfst duiken de afschakelingsplannen weer op, elk jaar staat de kernuitstap weer op het menu zonder dat dit degelijk becijferd is, en met de groene inbreng is het alleen maar erger geworden.
alles draait in de soep, maak de mensen wijs dat het probleem aan hen ligt, dat zij het dus moeten oplossen, en fabriceer daartoe een soort catechismus, vol tips voor handelingen en rituelen waarmee het kwaad bezworen wordt
Dus wordt er naar het plan B gegrepen: alles draait in de soep, maak de mensen wijs dat het probleem aan hen ligt, dat zij het dus moeten oplossen, en fabriceer daartoe een soort catechismus, vol tips voor handelingen en rituelen waarmee het kwaad bezworen wordt.
U begrijpt: dit gaat over toverkunst en zwarte magie, we zitten weer in de middeleeuwen, zo niet bij de Kelten. Het monster Poetin valt niet te temmen, het licht zal uitgaan, tenzij met hulp van bovenaf, en die hulp kunnen we afsmeken via werken en gebeden, simpele handelingen die iedereen kan uitvoeren, en die de samenhorigheid bevorderen. Helaas, beste mensen, energie-expert Ronnie Belmans van EnergyVille becijferde al dat het voor Vladimir Poetin en zijn olie geen moer uitmaakt of u de microgolfoven dan wel het fornuis gebruikt. Noteer tevens dat aardappelen in de microgolf alleen puree opleveren, nooit gebakken patatjes.
Exorcisme
Het gaat echter over de perceptie en het idee. Magie duikt op waar de onkunde zich verbergt. De overheid verblijft in een wachtkamer van lopende zaken tot aan de volgende verkiezingen. Er moet gewoon tijd gewonnen worden. Naast brood en spelen, voetbal en Big Brother, moet het volk ook zinnige bezigheden aangepraat krijgen, hartverwarmende opdrachten die de illusie geven dat we euh… impact hebben. Een groot deel van het groene discours draait rond deze gedragssturing, die varieert van verkeers drempels, over de maai-mei-niet-actie, tot zich niet meer wassen en in bamboe schoeisel rondlopen. Het echte effect zit tussen de twee oren.
Vandaag maken we een nieuwe opstoot mee van dat officiëel exorcisme. Door het voor te stellen alsof u via de aangeraden rituelen energie bespaart én Oekraïne helpt, doet men vergeten dat wij door een caci stocratie geregeerd worden, een regime van corrupten en onbekwamen die er niet voor kunnen zorgen dat het licht aanblijft. De strijd tegen Satan wordt in de keuken beslecht, via een Voodoo-ritueel dat bovendien goed is voor uw portemonnee, hoe wonderlijk is dat.
Het Belgische naai-atelier
Die truc om rituele handelingen aan te bevelen of op te leggen die geknoei moeten verdoezelen, is vaste kost in Absurdistan. Heel de Belgische covid-strategie was erop gebaseerd. Terwijl hoger vernoemde opperviroloog de dagelijkse televisiemis opdroeg, moest de gewone man/vrouw het kwaad bezweren door ’s avonds binnen te blijven, op de trein naar Oostende aan het raam te gaan zitten (heen maar niet terug), de toegang tot het toilet bij privé-feestjes te verbieden, niet op een bank plaatsnemen in het park enzovoort. Het zijn maar een paar voorbeelden van magisch handelen in tijden van onheil.
En dan waren er uiteraard de attributen die in geen enkel bezweringsritueel mogen ontbreken: de maskers. Toen in het begin van de coronacrisis bleek dat minister van ongezondheid Maggie De Block de mondmaskervoorraad had laten verbranden, gebeurden er twee dingen. Eerst hielden de virologische hogepriesters vol dat die maskers helemaal niet nodig waren. In een volgende fase, toen de leugen niet vol te houden was, ging men over tot de daad, en werd elke vrouwelijke burger aangeraden om haar bh in twee te knippen en er mondmaskers van te maken. Dat was april 2020, nu net twee jaar geleden.
Het Belgische naai-atelier werd een voorbeeld voor Europa, en een perfecte oefening voor de huidige surrealistische ‘Ik heb impact’-campagne
Zo gezegd zo gedaan: de naaimachines ratelden dag en nacht, de tips voor het betere stikwerk gingen van Twitter over Instagram tot de Boerinnenbond en de vrouwenbladen rond. Het is eigenlijk onvoorstelbaar hoe rekkelijk en volgzaam de doorsnee burger is, en wat men van ons allemaal gedaan krijgt. Het Belgische naai-atelier werd een voorbeeld voor Europa, en een perfecte oefening voor de huidige surrealistische ‘Ik heb impact’-campagne. Momenteel worden alle bij elkaar passende bh-helften opgezocht en terug aan mekaar genaaid, een ont-maskering die bij de juiste temperatuur Erika Vlieghe tot een ware sexbom opwerkt waar zelfs Vladimir Poetin zich aan zou kunnen verbranden. Impact!
Niemand minder dan de ex-komiek Vladimir Zelinski lacht zich vast een breuk met de micro-oorlogjes in de keukens van de Lage Landen, terwijl Tsjechië tanks aan Oekraïne levert. Ironisch genoeg van Russische makelij. Zoals ik al eerder zei: we hoeven geen grappen te verzinnen, humor is overal en de realiteit zelf is een karikatuur. Gewoon de muis zoeken, en even in de microgolf, meer moet dat niet zijn.
‘Terug naar Malpertus – Over humor en satire in woketijden’ (Johan Sanctorum) is herdrukt en terug beschikbaar. Neem voor het boeken van een lezing hierover contact op met de auteur.
Johan Sanctorum
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Er zijn volgens mij –maar wie vben ik - momenten in een mensenleven waarbij het beter is even het toneel te verlaten, in plaats van op het podium te springen.
De Regime Pers immers doet de rest. Bla-bla-bla in plaats van een no-stop stilstaand beeld van een jonge moeder met een dode baby in de armen. Zou meer effect hebben op de Poet, denk ik.
Voor de weinigen onder ons die zich nog herinnerenn dat we mlidden de Goede Week zijn, geeft het meer pas in gedachten bij de calvarie te zijn van het Oekraïense volk, dat om God weet welke redenen, van klein tot groot letterlijk uitgemoorrd wordt.
Daar waar kogels en granaten in het rind vliegen, is er geen plaats meer voor…. galgenhumor.
Gedenk, O Mens, vandaag ik, morgen gij.
**
Hoe ik aan deze eerder nostalgische inspiiratie kom? Gisteren op de West Vlaamse Gewestelijke de herdeneking gezien in St Juliaan (Langemark) van het gedenkteken ter herinnering aan de vele duizenden Canadese jongens, die op deze dag, 11 April itijdens WO I, in een paar seconden tijd allemaal de dood vonden bij de eerste Duitse aanval met chloorgas. Ze waren de dag zelf pas aan het front aangekomen en waren dus nog altijd in een roes van enthousiasme voor het avontuur dat hen te wachten stond.
Dat het monument 17 meter hoog boven de vlakte uitrijst, waar nu de industrie welig tiert, geldt als bewijs dat deze sukkelaars niet voor niets zijn gestorven.
RT’: OOK AL DE SCHULD VAN HET SUCCES VAN MARINE LE PEN
.
MAANDAG 11 APRIL 2022
*
514 – DAT VANDAAG INRTERNET ‘HAPERT’: OOK AL DE SCHULD VAN HET SUCCES VAN MARINE LE PEN?
*
I N H O U D
Heb al ’n paar keer op z’n Vlaams – binnensmonds dus -mijn ongenoegen tegenover Die van Hierboven de vrije loop gegeven! Zijn het nu atmosferische stortingen, of zijn het eerder politeke golven, die door d ether razen? Toch nooit de schuld van de vemezuizenden micro golfovens die aan Oekraïne beloofd zijn, zoals U verder zult lezen. Altijd was er wel iets, dat het prublicren dwars kwam zitten.
Tegenaan de avond is het gebeterd. Dus verhaast ik mij, vooraler het gedonder herbegint. Vooral nu de Radio rondstrooit dat Marcon als een gebeten hond van de vroege morge het land afrost om waar ie kan, de kizers van Le Pen voor het vuil van de straat ut te maken. Omdat ze arm zij. De armsten van heel Frankrijk.
Compernolio? Want die is de volmakte illustratie van het spreewoord hoe het Establiment ‘zijjn eigeen graf delfr’…
Een groep Greenpeace activisten had zaterdag een toegangssluis tot de Antwerpse haven bezet en verhinderde zo dat een Russische tanker met dieselolie de haven kon binnenvaren. De havendirectie vond er echter een antwoord op en liet het schip tenslotte via een andere sluis binnekomen, waarna Greenpeace haar actie opschortte.
Ik ben het meestal met Greenpeace niet eens, maar als het goed is mag het ook gezegd worden. Men kan nl niet doorgaan met – terecht - de brutale Russische inval in Oekraïne te veroordelen en tegelijkertijd die oorlog blijven financieren door de aankoop van Russische fossiele brandstoffen te verlengen en te betalen. Daar men dit echter zomaar niet kan doen van vandaag op morgen, moet er duidelijk gesteld worden wat men daaraan kan doen op langere termijn en nu al ingrijpen waar mogelijk. De actie van Greenpeace dient in dit geval gezien te worden als een signaal ter zake.
---
Een enigszins vergelijkbaar verhaal is het gedeeltelijk heropstarten van de Russische meststoffenfabrikant EuroChem in dezelfde haven. Dat bedrijf is eigendom van een van die Russische oligarchen, een zekere Andrei Melnichenko en was stilgelegd na een van de Europese sanctierondes tegen het Rusland van ‘vadertje’ Poetin. Dit bedrijf levert echter jaarlijks 2 miljoen ton kunstmest, waarvan 20% voor België. Ook hier is het rijden en omzien, ook voor de 400 werknemers, die tijdelijk werkloos werden en ons dus ook nog geld bovenop kosten.
---
Het zal de volgende maanden, misschien jaren, een kwestie worden van rijden en omzien, van pragmatisch denken en handelen en vermijden dat we het kind met het badwater weggieten.
Toevallig lees ik momenteel het boek ‘The Medici’ van Paul Starthern, een turf van meer dan 400 bladzijden over de Florentijnse bankiersfamilie die het drie eeuwen uithield, maar wel bleef meespelen en die de motor werd van de Renaissance, de ‘Verlichting’, die onze wereld veranderde, al lijken ze dat in Oost-Europa nog niet begrepen te hebben. Warm aanbevolen.
VERGETEN VRAGEN VAN DE VOORBIJE WEEK (174)
Yves Leterme bij de inhuldiging van zijn buste in het parlement. (2018)
*
Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Hoeveel feiten blijven er ongeregistreerd?
(Aan staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V), die de snelle toename van geweld in asielcentra probeert toe te schrijven aan ‘verhoogde rapportering’: ‘Vooral verbale agressie werd vroeger veel minder gerapporteerd’. Praat eens met mensen die werken in die asielcentra: ze rapporteren de ergste feiten, maar ze rapporteren heel veel incidenten ook gewoon niet. Soms zelfs omdat er gewoon geen tijd voor is. Hoe gevaarlijk is het om deze problemen te minimaliseren?)
Hoe zit dat in België?
(Aan Bart Eeckhout, die in De Morgen de overwinning van Viktor Orban wil minimaliseren: ‘In Hongarije hebben politieke strekkingen geen gelijke toegang meer tot de grote media en zijn de politieke spelregels aangepast in het voordeel van de heersende partij’. Dat staat dan in een krant die het cordon sanitaire en het cordon médiatique verdedigt én volhoudt. Iets over een pot en een ketel.)
Welke landen zitten nog in die Mensenrechtenraad?
(Aan de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die Rusland geschorst heeft als lid van de Mensenrechtenraad. Blijven wel lid: China, Qatar, Venezuela, Cuba, Sudan, … Die hele ‘Human Rights Council’ is – met of zonder Rusland – een wrange grap.)
Wat gebeurt er als je aandachtszoekers aandacht geeft?
(Aan De Standaard, die een volledige bladzijde forum gaf aan Wouter Mouton. Deze klimaatactivist kwam tijdens de slot-sprint van de Ronde van Vlaanderen in beeld lopen. Op andere dagen staat hij bij een hamburgerrestaurant (waar gezinnen met kinderen komen) met een boodschap over ‘gebakken dierenlijken’ of doet hij acties met het radicale Extinction Rebellion. In De Standaard krijgt hij als beloning een open doekje. Niet schrikken als er volgend jaar tijdens de finale van de koers 10 gekken het parcours op lopen.)
Sinds wanneer is Groen zo nuchter en rationeel?
(Aan Silke Beirens (Groen), die het niet erg vindt dat alleen blanke mannen voorzitter willen worden van Groen: ‘Het gaat over de juiste figuur op de juiste plek. Of dat een man is of een vrouw, is minder belangrijk’. Heel juist! Nu datzelfde inzicht ook toepassen op de arbeidsmarkt, de huurmarkt, raden van bestuur … )
Hoe reageert u op de recente beschuldigingen?
(Aan Yves Leterme (CD&V), die in HLN uitgebreid geïnterviewd wordt over de voetbalactualiteit. Leterme werd de laatste weken – overigens in publicaties van DPG Media – beschuldigd van verkrachting (!) en poging tot beïnvloeding van een kritisch rapport, waarin hij persoonlijk gelinkt wordt aan schimmige Chinese machinaties. Geen woord meer over. Hoe bizar is dat?)
Wat hebt u hierop te zeggen?
(Aan John Crombez (Vooruit), die volgens VRT-journalist Luc Pauwels als staatssecretaris zijn boekje te buiten ging: ‘Crombez heeft zelf midden in de nacht de woordvoerder van (bedrijfsinformatiespecialist) Graydon gebeld. Hij vond een rapport té beschadigend voor Electrawinds en vroeg Graydon of het daar geen afstand van kon nemen, of het minstens positiever kon voorstellen’. In welk ander land doen regeringsleden dat soort dingen?)
Hoe kan je nu zo geobsedeerd zijn?
(Aan journaliste Tine Hens, die in een recensie van het programma ‘Viva la feta’ tot 2x toe begint over Bart De Wever. Ze heeft de aflevering met de N-VA-voorzitter nog niet gezien, erkent ze, maar ze weet wel al zeker dat BDW kritiekloos benaderd zal worden en zich zo sympathiek zal kunnen maken. Deze obsessie – die ze ook op haar twitter-account niet wegsteekt – zou zorgwekkend zijn, als het niet zo grappig was.)
Is dit niet het probleem van uw partij?
(Aan Natacha Waldmann (Groen), die vindt dat niet alleen haar partij een probleem heeft: ‘Kijk naar de laatste peiling. Het is afschrikwekkend hoe de Vlaming over de politiek denkt’. Proef dat woord: afschrikwekkend. Groen-politici kijken met afgrijzen naar hun volk. Dan krijg je afgrijzen terug.)
Wanneer zullen jullie ooit eens tevreden zijn?
(Aan de beroeps-verontwaardigden, die diep gekrenkt waren door een nieuwe campagne van De Lijn – waarin gekleurde medemensen en een dame met een hoofddoek te zien zijn. En dat is ‘stigmatiserend’, want de campagne gaat over zwartrijden. Blijkbaar is diversiteit een verplichting (‘om representatief te zijn’), maar mag het alleen in een goed daglicht zijn. Als het gaat over minder leuke dingen mag je vooral niet te representatief zijn.)
Hoe bouw je een samenleving zonder samenhang?
(Aan columnist Noël Slangen, die een stukje schreef naar aanleiding van de ramadan: ‘Als politici werkelijk respect voor moslims en andere niet-katholieken willen tonen, kunnen ze beginnen met te voorzien dat mensen katholieke feestdagen mogen inruilen voor andere feestdagen. Of waarom niet voor de start van het modeseizoen, als dat voor iemand meer betekent dan pakweg Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart?’. Het hele punt van officiële feestdagen is natuurlijk dat het sociale rustpunten zijn, die door zoveel mogelijk mensen gedeeld worden. Je kan de samenleving compleet individualiseren en versplinteren, ook omdat je het vreselijk vindt dat onze geschiedenis nu eenmaal christelijk is. Maar wat dan met de sociale cohesie?)
Welke andere feestdag zullen we dan schrappen?
(Aan de ‘8 mei-coalitie’ met onder meer de vakbonden, die het einde van de Tweede Wereldoorlog (in Europa) wil herdenken met een officiële feestdag. Daar is veel voor te zeggen. Maar welke feestdag schrap je om plaats te maken voor 8 mei? Eén logische kandidaat is de feestdag die er het dichtste bij ligt: 1 mei. Sowieso een erg politieke feestdag. Welke vakbond is bereid om die op te geven voor 8 mei?)
Hoe hoogstaand en vrouwvriendelijk is Taylor Swift?
(Aan docent Steven Hunt, die jongeren Latijn wil leren met teksten van Taylor Swift – onder meer omdat de klassieke auteurs ‘vrouwonvriendelijk’ zouden zijn. In ‘Better Than Revenge‘ zingt Swift: ‘She’s not a saint, and she’s not what you think. She’s an actress, whoa. But she’s better known for the things that she does on the mattress‘. Tja, dat doet Catullus toch beter.)
Wie is de nationalist in ‘The Sound of Music’?
(Aan recensent Guy Van Vliet, die de nieuwe versie van The Sound of Music ‘pijnlijk actueel’ vindt: ’tegen de achtergrond van een zekere Russische nationalistische dictator’, ‘de dreiging van het extreemnationalisme is cruciaal in deze voorstelling’. De nationalist in die musical is niet de jonge nazi Rolf, maar wel kapitein von Trapp, die dweept met de Oostenrijkse vlag en het nationale symbool van de Edelweiss: ‘Bless my homeland forever’. Wanneer gaan journalisten het verschil leren tussen nationalisme en imperialisme?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAF
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Als ik verder rond mij kijk dan mijn neus lang is, dan moet ik beamen ‘Tout va bien, Madame la Marquis’…
Buiten wat oorlogsgeweld in de verte, de helft van de wereld op zijn kop en het ‘Estanmishment’ dat de adem inhoudt vanwege Marcon, gaat alles zijn gewone gangeetje.
Digithalys
Digithalys
Digithalys
*
igithalys
DIGITHALYS
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
**
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
igithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
