500411 - VERJAARDAG VIEREN IN VOLLE OPGELEFDE OPSLUIITING
.
500411 - VERJAARDAG VIEREN IN VOLLE OPGELEFDE OPSLUIITING
WOENSDAG 18 NOVEMBER 2020
ZAVENTEM Voor de tweede keer in evenveel weken tijd hekelt luchthaven ombudsman Philippe Touwaide het coronabeleid op Brussels Airport.
Volgens hem werden de corona-maatregelen zaterdag al voor het vierde weekend op een rij niet nageleefd. “Mensen stonden opnieuw op elkaar gepakt en sommigen droegen geen mondmasker”, klinkt het. Brussels Airport weerlegt de aantijgingen.
*
Speelke met verjardagen
Vanwege een vleugje dyslexie, ook last van omdraaiing van letters e cijfers? ‘Enz’, die op het scherm verschijnt als ‘ezn’? Zelfs na 10 keer herlezen nog altijd niet gemerkt…
Probeer dat eens met getallen. Hoe oud? 84of 48? 52 of 25?
Het betekent niks, maar geeft wel ’n prettig gevoel. Vooral dat ’t niet leuk meer is, eenmaal het cijfer 55 is bereikt, of als men dat probeert onder de 30….Want 28 wordt dan…82 !!!!!!
Nogmaals gelukkige verjaardag voor iedereen die vandaag verjaart….
*
INHOUD
BIJKOMSTIGHEDEN VAN HET BELANGRIJKE ONEDERSCHEIDEN IS EEN GAVE DIE ECOLOGEN NOCH GROENOLEUGENAARS EIGEN ZIJN
MARIA JOSEPHA VAN OOSTENRIJK (1699-1757)
Maria Josepha von Sachsen-Litauen-Polen-Österreich.jpg
Koningin van Polen
Leven
Maria Josepha werd geboren als de oudste dochter van keizer Jozef I van het Heilige Roomse Rijk en Amalia Wilhelmina, dochter van hertog Johan Frederik van Brunswijk-Lüneburg.
Ze trad op 20 augustus 1719 in Wenen in het huwelijk met keurvorst Frederik August II van Saksen, de latere koning August III van Polen. Door dit huwelijk was er een verbintenis gekomen tussen het huis Wettin en het huis Habsburg. Maria Josepha’s schoonvader, August II van Polen, aasde al langere tijd op een huwelijk tussen een aartshertogin en zijn zoon. Op die manier hoopte hij een betere positie te krijgen in een eventuele successie-oorlog rondom de Oostenrijkse troon. Dit werd echter tenietgedaan door de geboorte van Maria Theresia van Oostenrijk. Maria Josepha werd op een Venetiaanse gondel aan de Elbe binnengehaald. De feestelijkheden duurden tot in september voort. Er werden meerdere opera's opgevoerd; er waren bals en jachtpartijen.
Op cultureel gebied bloeide Saksen in deze tijd op. Ook Maria Josepha droeg een steentje bij; zij was met haar echtgenoot verantwoordelijk voor de bouw van de Hofkerk in Dresden in 1751. Haar man was in 1712 tot het katholicisme bekeerd, maar Maria Josepha was haar hele leven al katholiek sinds haar opvoeding door haar katholieke grootmoeder Eleonora van Palts-Neuburg (dochter van Filips Willem van de Palts).
Maria Josepha stierf in 1757 op 57-jarige leeftijd.
*
ENGIE INVESTEERT NIET MEER IN LANGER OPENHOUDEN KERNCENTRALES
Engie-Electrabel gaat niet meer investeren in een verlenging van de levensduur van de Belgische kerncentrales. Dat blijkt uit een interne communicatie naar het personeel.
‘Na constructieve gesprekken moeten we vaststellen dat de regering de duidelijke intentie heeft het regeerakkoord uit te voeren', zegt Thierry Saegeman, de chief nuclear officer van Engie-Electrabel, in een boodschap aan het personeel, waar Trends dinsdag over berichtte. 'We kunnen geen tientallen miljoenen euro's investeren zonder rendements-zekerheid. We bereiden ons dus voor op een definitieve stopzetting.'
"Dat is een logisch gevolg van wat in het regeerakkoord werd beslist. "
Anne-Sophie Hugé
Woordvoerster Engie
‘Dat is een logisch gevolg van wat in het regeerakkoord werd beslist. We zijn verantwoordelijk voor het beheer van de stillegging en de ontmanteling van de nucleaire installaties en kunnen niet oneindig blijven wachten'.
De beslissing volgt op ‘constructieve gesprekken’ met minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen), tweette Groen-kopman Kristof Calvo en bevestigt haar woordvoerder Jonas Dutordoir. ‘De intentie van de regering is altijd heel duidelijk geweest. We zijn dan ook tevreden dat Engie, dat we beschouwen als een bondgenoot, zich inschakelt in de energie-transitie waar we voor staan. Ook voor Engie was duidelijkheid nodig.'
Volgens Van der Straeten is het debat over het al dan niet langer openhouden van de jongste twee kerncentrales Doel 4 en Tihange 3 ‘een gevecht in de marge’, merkte ze dinsdag op in de commissie-Energie van de Kamer, waar ze haar beleidsbrief toelichtte. De twee kerncentrales zijn goed voor slechts 3 à 4 procent van de energie-productie. ‘Het is een rimpeling in het water als je ziet voor welke uitdaging we staan’, beaamt Dutordoir.
Smallere weg
Het regeer-akkoord voorziet wel in een evaluatie eind volgend jaar. Dan wordt bekeken of de bevoorradings-zekerheid niet in het gedrang komt en de elektriciteitsprijzen niet de pan uit swingen. Als blijkt dat er een probleem is, wordt het nood-scenario achter de hand gehouden om alsnog Doel 4 en Tihange 3 langer open te houden. Maar met de beslissing van Engie Electrabel lijkt die weg smaller te worden. ‘Dat zullen we nog moeten bekijken’, zegt Dutordoir. Ook Hugé hoedt zich voor te boude uitspraken. 'We moeten de finale beslissing van de regering afwachten. Maar we hebben al meermaals uitgelegd waarom die beslissing beter vroeger dan later komt.'
Marie Van Oost Wim Van de Velden
CENSUUR VRIJE Commentaar
De vraag van de dag is hoe het voelt in de luren te worden gelegd onder de ogen van de hele wereld tot ver daar buiten, en er niets aan te kunnen doen.
Vlamingen immers zijn het al tientallen decennia gewend om er te mogen op staan kijken, zodat ze bijtijds de rekeningen kunnen betalen…
Wapenstilstand is er om stil te staan bij de slachtoffers, waarop we de ingrijpende gebeurtenis van die oorlog proberen te vatten. Het verdriet van het verleden moet dat van vandaag niet relativeren.
In Flanders Fields the poppies grow
Between the crosses, row on row,
That mark our place. While in the Sky.
The larks still bravely singing, fly
Unheard, amid the guns below.
*
Vorige woensdag stonden we opnieuw stil bij het einde van de Eerste Wereldoorlog en hoe we die niet mogen vergeten. Hoe dankbaar we mogen zijn voor de soldaten die ons voorgingen, die ons vrede en rust brachten. Dit gedicht is een beklijvend symbool geworden van het einde van die Eerste Wereldoorlog. De klaprozen die tussen de witte graven van de soldaten groeien, stralen een bepaalde kwetsbaarheid uit, een onbeschrijfbare schoonheid, maar oh zo pijnlijk en fragiel. Het is een herdenkingsdag die velen raakt en aanzet tot denken.
Een u wel bekend Vlaams Belang politicus postte op deze dag van herdenking het volgende: Als onze voorouders, die sneuvelden voor onze vrijheid, zouden zien hoe Europa er vandaag aan toe is, zouden ze trots zijn? Een vraag die ik me vaak stel, zeker vandaag. Daarop antwoordden velen dat de frontsoldaten ‘zich zouden omdraaien in hun graf, wegens de multiculturele samenleving die we vandaag kennen.’
Vrijheid
Wanneer ik, als studente Internationale Politiek, zelf even stil sta bij die vraag, kom ik tot de conclusie dat we nu trots moeten zijn op de vrede en stabiliteit in de wereld. Projecten zoals Europa en de vrijheid die het met zich meebrengt, moeten we koesteren. De democratische waarden, die moeten we koesteren. Vrede is geen evidentie en zeker vandaag de dag is dit niet overal in de wereld een realiteit. Het is een gegeven dat we niet zomaar voor vanzelfsprekend moeten nemen. Sterker nog, we moeten die vrijheid blijven garanderen en het recht op vrijheid ook voor anderen waarmaken.
vrijheid gaat er juist over dat iedereen vrij is om te zijn, te beleven, te geloven wat die wilt
Want vandaag wordt onze vrijheid veel te vaak aangetast. Wie de geschiedenis wat kent weet dat zeker in de Tweede Wereldoorlog er een enorme uitsluiting en vervolging was voor iedereen die andersdenkend was. Deze oorlog en de Eerste Wereldoorlog nu framen als een verhaal over ‘eigen volk eerst’, dat gaat in tegen al waar onze soldaten voor vochten. Want vrijheid gaat er juist over dat iedereen vrij is om te zijn, te beleven, te geloven wat die wilt. Politici die om de haverklap groepen tegen elkaar op zetten, verliezen in mijn ogen elke credibiliteit om grote uitspraken te doen over onze voorouders.
Mentaal leed
En het is niet het enige type post over de oorlog die vandaag circuleert. Almaar meer, niet enkel op officiële dagen, zie ik foto’s uit de twee wereldoorlogen. Foto’s van jonge soldaten in vergelijking met jongeren van vandaag. De kritiek luidt dan dat de jongeren vroeger in de loopgraven stierven, terwijl de jongeren in 2020 nog niet eens een pandemie mentaal kunnen doorstaan. Niet iedereen wilt het misschien graag horen, maar vandaag strijden er evengoed mensen. Onze zorg- en hulpverleners die zien vandaag ook wat dood en leed is. En ja, dat heeft een mentale impact, net als de oorlog dat ook had. Alleen mogen we blij zijn dat we in een maatschappij leven waar het bespreekbaarder is om niet enkel over fysiek, maar ook mentaal leed te praten.
Heeft het zin om te roepen dat anderen het zwaarder hebben en dat het vroeger erger was?
Tuurlijk kan je een wereldoorlog qua impact niet vergelijken met een pandemie. Dus is de vraag waarom we dat dan toch doen? Heeft het zin om te roepen dat anderen het zwaarder hebben en dat het vroeger erger was? Dwingt zoiets dan respect af, waar sommigen duidelijk van denken dat het ontbreekt, sterker nog: is dit wel respectvol naar gebeurtenissen in het verleden? Mij lijkt een foto van gesneuvelde soldaten omgetoverd in een meme, om dan collectief de draak te steken met mentale problemen, nu niet echt een respectvolle manier van herdenking.
Stilstaan bij de slachtoffers
Wapenstilstand is er om stil te staan bij de slachtoffers, waarop we de ingrijpende gebeurtenis van die oorlog proberen te vatten. Het verdriet van het verleden moet dat van vandaag niet relativeren. Een herdenking van vrede gebruiken om onvrede te spuien is gewoonweg triestig. Wie op een respectvolle manier onze voorouders wilt herdenken die heeft er geen nood aan om een ander aan te vallen. Maar blijkbaar kunnen we zelf op wapenstilstand de strijdbijl niet begraven.
Lore Baeten
CENSUUR VRIJE* Commentaar
*
Dat IJzerkruis hier bovenaan is mij toch “ietske” duurbaarder dan ‘Rest in Peace’, of ‘Deutschalbd muss leben denn wir sterben sollten’. Die in ’t Fransoos van St Chalres op de Potyze (Ieper) zijn mij ontglipt, omdat ik er zeer zelden kwam.
Enggelse bbegraafplaatsen in mijn geboortestreek waren talrijk als zand korrles verspreid over onze weiden als wiegende zeeen en akkers vol wiegend korenhalmen. ‘Langemark’ en het Studenten Friedhof was voor de tijd der romantiek. Later dus.
Het spijt mij het dat lieve ding te moeten zeggen, maar ze hoort bij die lieden die spiwen op dat IJzerkruis, want niet Belgscih genoeg.
Wat ik dan, ouder geworden, reeds durfde naar de mokskes te kijken, vaak dacht toen daar tienduizenden keren overal stond te lezen ‘Known only to God’?
Liever mijn naam zien staan op het menu van mijn bruilofdeest, dan op en marmeren plaat onder de Menenpoort… Mooi Brits monument, maar een echt schandaal voor mijn eeuwenoude Vaderstad!
Maar die jongens, om het even tot welke taalgroep ze hadden, hin kogels waren internationaal, werden als vee het vuur gekoterd, niet om daarvoor later ‘herdacht’ te worden, maar omdat kazakdraaiers en zakkenvullers hen daar, voor eigen profijt, hadden ingejaagd.
Eervolle vermelding: de Koning-Soldaat Albert I, later beter gekend ald de Rotsduiker, die vond het voor de
Duitsers zo veel-belovend Lenrte Offensief ’18 die hen tot in hartje Parijs zou brengen en dus stiekem onderhaalde met zijn Neefje Wihelm II van Pruisen, voor een afzonderlijk e vrede…
Niets over geleerd op school, Looreke-Sloreke?
-
“Vrij zijn te geloven wat men wil”… Bespeur ik daar onderduims de progressieve Linlse indoctrinatie? Oppasen, kind, straks krioelt het op straat van kromzwaarden en rollen de afgeslagen koppen zó over de keuen.. Alhoecwel, in Uw geval, is het gevaar voor andere onderdelen veel riskanter…
Ondergetekende is ‘free as a bird’ …ongebonden en partij-loos.. Maar tocj, die ene slogan van het VB vind ik een waarheid als een … kameel, zo groot. Van alle tijden en voor alle volkeren ter wereld. My home us my casrle…In ’t Vlaams luidt dat…
Dit is ONS land en, dit zijn ONZE regels.
Ga anders op de maan wonen. Of in Granada, wat op hetzelfde neerkomt: vrij van Is Lammen, Mo Slimmerds en andere messen-trekkers. Stel daar tegenover in heel de Geschiedenis de gestage uitbreiding van het Rijk van de Profeet….Wete gij wel die de dikte heeft, Jahweh Allah of Biedha?
-
Deze oorlog en de Eerste Wereldoorlog nu framen als een verhaal over ‘eigen volk eerst’, dat gaat in tegen al waar onze soldaten voor vochten
Tja, ‘framen’ is inderdaad een ander ‘vreemd’ woord voor inkaderen’, da’s just. Mar da’s ook het enige in voogaande zin van kwee-nie-hoeveel ijdele woorden.
Voor wie, ten gunste van wie of van wat, dekte gij dat ‘onze jongens’ de dood boven het leven verkozen? Toch niet voor de Sjeik van Azerbeidzjan!
Uw jaar herdoen, meiske en 6 Onze Vaders en 6 Wees-Gegroetjes bidden voor de zielerust van zij die in de IJzervlakte zondcer zoeken een naamloos graf vonden en daar nog ieder jaar als verloren koren boven worden geploegd …
Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Hoe lang blijft Salman Rushdie nog welkom in België?
(Aan staatssecretaris Sammy Mahdi, die Denen weert uit België omdat ze van plan waren om een koran te verbranden in Molenbeek. Zo’n boekverbranding is een agressieve provocatie, maar Mahdi plooit hier natuurlijk gewoon voor de islamitische toorn. Dat is een hellend vlak. Hoe ver wil België nog gaan om het vrije woord en godsdienstkritiek te verdedigen?)
Welke mensen massa’s zijn immuun voor Covid-19?
(Aan de Biden-fans, die massaal op straat kwamen om te vieren. Grote massa’s, dicht bij elkaar, alcohol, lang niet iedereen met maskers, in een land met nog altijd hoge besmettingscijfers. Dat was in onze media zwaar zondig zolang het Trump-rally’s betrof. Maar de Covid-19-moraal is een situatiemoraal: geldt alleen op sommige plekken, voor sommige mensen, met sommige ideeën.)
Hoeveel invloed hadden de moslimbroeders op paars-groen?
(Aan Johan Leman, die eind jaren 90 interesse toonde in moslim extremisme: ‘We kregen toen een brief, getekend door Onkelinx en Verhofstadt, dat islam niet langer tot onze bevoegdheid hoorde en we er ons niet meer mee mochten bezighouden. Invloeden uit kringen van Moslimbroeders waren hier niet vreemd aan’. Nu is pater Leman niet meteen een rechtse complot-denker. Wie spit dit verhaal verder uit?)
Wat roepen terroristen vlak voor ze toeslaan?
(Aan de Europese ministers van Binnenlandse Zaken, die een gemeenschappelijke verklaring schreven tegen terreur: Het woord ‘islam’ komt in de tekst niet voor. Nochtans zouden Frankrijk en Oostenrijk – de meest recente slachtoffers – gevraagd hebben om de islamitische inspiratie van de terroristen te benoemen. Maar na jaren van aanslagen ligt dat dus nog steeds te gevoelig bij de ministers. Zouden we ook nog altijd op eieren lopen, als de moordenaars voor hun misdaden zouden uitroepen dat Christus groot is?)
Wie mag het vertrouwen in onze instellingen ondermijnen?
(Aan advocate Mieke Van den Broeck, die al vóór aanvang van het Mawda-proces weet hoe het gaat aflopen: ‘De politie en het parket hebben al zoveel gelogen in dit dossier dat een eerlijk proces eigenlijk niet meer mogelijk is’. Het is voor rechtse politici verboden om Justitie een beetje wereldvreemd te vinden, maar zo’n extreem-linkse advocate – Van den Broeck schurkt innig aan bij PVDA – mag altijd wat meer.)
Hoe gaan we de terugkeer van Syrische vluchtelingen faciliteren?
(Aan de Europese Unie, die besloot om een internationale conferentie over de terugkeer van Syrische vluchtelingen te boycotten. De EU is misschien niet gelukkig met Assad, maar het is nu tijd om te onderhandelen over een veilige terugkeer voor miljoenen mensen. Er moeten garanties komen voor de veiligheid van de vluchtelingen, maar dat kan alleen als je gaat praten met de Syrische machthebbers.)
Wat heeft Mons dat Gent-Sint-Pieters niet heeft?
(Aan minister van Mobiliteit Georges Gilkinet, die niet kan beloven dat Gent-Sint-Pieters volledig vernieuwd zal zijn tegen 2027: ‘Die timing wordt opnieuw geëvalueerd, om te bekijken of ze haalbaar is’. In 2027 zijn de werken aan het drukste treinstation van dit land 22 jaar bezig. Er is bovendien al beslist om de resterende perrons af te werken met goedkopere constructies. Vergelijk dat eens met het station van Mons, dat nog geen vijfde van het aantal treingebruikers noteert. Gilkinet kondigde vorige week aan dat de geplande ontbinding van een geldverslindend NMBS-vastgoedfiliaal nog eens wordt uitgesteld, speciaal om de peperdure vernieuwing van het station van Mons af te werken tegen 2023. Waarom is dit tweesporenbeleid geen schandaal?)
Hoe groot is de anti-Trump-industrie?
(Aan cultuurcriticus Rob Riemen, die in Knack een aanzet geeft: ‘Televisie zenders CNN en MSNBC zullen Trump missen. Ze hebben vijf miljard dollar verdiend met hun dagelijkse preken tegen de man’. Velen hebben inderdaad een verdien-model gemaakt van (makkelijke) verontwaardiging over de retoriek van Trump. Hoeveel geld zouden media de laatste jaren verdiend hebben met klagen over Trump?)
Wie belet dat we data verzamelen over de (etnische) achtergrond van patiënten?
(Aan dokters Elisabeth De Waele en Marc Noppen, die opvallend veel zwarte patiënten zagen op hun Covid-19-afdeling: ‘We krijgen vaak de vraag of we iets kunnen zeggen over de achtergrond van de corona patiënten, maar daar hebben wij geen informatie over. In andere landen beschikken ziekenhuizen wél over zulke gegevens’. Raciale kenmerken zijn relevant in de geneeskunde. Alleen krampachtige politieke correctheid verklaart waarom etnische informatie niet systematisch bijgehouden wordt in medische dossiers.)
Minderheden forum of Join.Vlaanderen: wat zal het verschil zijn?
(Aan Wouter Van Bellingen, bestuurder van Join.Vlaanderen, het vehikel dat het Minderhedenforum mogelijk zal vervangen. U kent Van Bellingen nog als voormalig directeur van… het Minderhedenforum. Klein gokje: Join.Vlaanderen zal inzake politieke correctheid, professioneel slachtofferschap en agitatie tegen autochtone Vlamingen op geen enkel moment onderdoen voor het Minderhedenforum. Misschien zelfs integendeel. Bevoegd minister Bart Somers krijgt gewoon een andere spreekbuis.)
Hoe dom denkt u dat de mensen zijn?
(Aan Klimaatminister Zakia Khattabi, die voluit gaat voor een koolstof-taks: Zelf spreekt ze over een ‘koolstoft-arifering’ – een politiek minder geladen term. De Britten noemen dit ‘adding insult to injury’: de belastingbetalers een zoveelste taks aansmeren, maar zonder het een taks te noemen. Alsof het domme klootjesvolk dan niet in de gaten heeft dat er weer in hun zakken gezeten wordt.)
Hoeveel mensen wonen er in een Amerikaanse ‘wijk’?
(Aan Gwendolyn Rutten, die de Amerikaanse verkiezings-shows informatief vond: ‘Waarom niet ook bij ons streven naar resultaten op wijkniveau?’. Politieke partijen zouden daar zelf van profiteren: zulke gedetailleerde kiesresultaten zijn marktonderzoek voor partijstrategen. Het is niet (meer) verrassend dat Open Vld onze privacy wil opofferen om kiescampagnes te verbeteren. Het kan Rutten ook niet schelen dat er in een Amerikaanse ‘wijk’ vaak evenveel mensen wonen als in heel Aarschot én omstreken.)
Hoe diep moet CD&V vernederd worden?
(Aan minister van Justitie Vincent Van Quickenborne, die werk wil maken van een 3de geslacht: ‘We moeten getuigen van vernieuwingsdrang, net zoals de regering-Verhofstadt ethisch progressieve stappen nam begin jaren 2000’. Symboolpolitiek, de mogelijk vergaande gevolgen zijn er voor verwarde jongeren te midden van hun identiteitscrisis. De expliciete verwijzing naar de anti-CVP-regering van Verhofstadt is ook héél veelzeggend. De christen-democraten gaan de kelk moeten ledigen tot op de bodem.)
Hoeveel Europese naties zijn in de vorige eeuw geruïneerd door oorlog?
(Aan econoom Paul De Grauwe, die massaal geld wil bijdrukken: ‘Als het oorlog is, vraag je je toch ook niet af hoeveel die gaat kosten? Je zet dan ál je middelen in’. Volgens De Grauwe kunnen we ‘nog makkelijk twee jaar 50 miljard in het rood gaan’, 10 procent van het BNP. De Belgische Staat moet maar obligaties uitschrijven, die we dan pas over 30 jaar moeten aflossen. Een 74-jarige heeft soms makkelijk praten…)
Wanneer gaat u excuses aanbieden aan Filip Dewinter?
(Aan Bart Somers, nu er één jaar na de brandstichting in een asielcentrum nog steeds geen verdachten geïdentificeerd zijn. Er is dus nog altijd geen snipper bewijs voor de beschuldigingen van Somers, die Vlaams Belang associeerde met de misdaad. Het is onbetamelijk dat een minister dat soort uitspraken doet zonder hard bewijs, en het is onbegrijpelijk dat geen enkele Wetstraatjournalist Somers achtervolgt met zijn beschuldigingen. Nu ja, eigenlijk begrijpen wij het ondertussen zeer goed.)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon
*CENSUUR VRIJE Commentaar
Dat zijn niet zomaar ‘Vraen’ meer, maar werpspiesen met stevige vleeshaken. Al enig resultaat gelezen of gehoord? Nikke nook nie.
Tenzij wij met z’n allen met het beetje middelen waarin we nog vrij zijn inzake goederen en diesnten; het www, de sociale media dermate te belasten, dat het kraakt. Hoogmoedwaanzinnig Luxe-srtations bouwen met gestolen geld, altijd dezelfde andersdenkenden ongestraft zo maar van brnadstiching ùpgen beschuldigen, het schuim van de straat in toga…Importeurs van geslachtsziekten dievelings in de wtten leggen, etc, etc..
Only in Belgium… Voor hoeveel dagen nog? Want potverteren lij God in Franrijk, op andermans kosten, blijfty tovj niet duren?
500407 – WIT-RUSLAND VOLGENS DOORBRAAK HOE HET NIET MOET
.
500407 – WIT-RUSLAND VOLGENS DOORBRAAK HOE HET NIET MOET
*
Dinsdag 17 november 2020
INHOUD
ALLE MACHT AAN HEET VOLKMAG NOOIT IN DE VERKEEDE HANDEN VALLEN ZOALS BIJ ONS
*
100 DAGEN PROTEST IN WIT-RUSLAND
Op vrijdag 13 november vonden in het gehele land spontane protestacties plaats ter nagedachtenis aan Roman Bondarenko. Overal verschenen plekken ter nagedachtenis aan activist Roman Bondarenko, die door vermomde mannen mishandeld werd en later aan zijn verwondingen overleed.
Op zondag 8 november was de naam van de demonstraties ‘de macht aan het volk’. Met waterkanonnen, een groot aantal bussen, legervoertuigen en lukrake arrestaties lukte het de OMON de demonstranten in Minsk uiteen te jagen. Men kon geen hoofdstoet vormen. Wel kwamen op verschillende plekken meerdere duizenden demonstranten bijeen. Vele straten waren geblokkeerd door de ordetroepen. Er werden meer dan duizend personen opgepakt, waaronder vele bekende Wit-Russen, zoals in Vitebsk de moeder van Pavel Severinets, gearresteerde voorzitter van de christen-democraten, en in Minsk de olympische atleet Andrej Kravtsjenko en de kickbokser Ivan Ganin.
Demonstraties in uiteenlopende sectoren
Olga Chizjnikova, Miss Belarus 2008, werd eveneens in de hoofdstad opgepakt. Het ‘Nationale Schoonheidsinstituut’ had haar midden september al ontslagen wegens deelname aan de protesten: ‘Ze zeiden tegen me óf je gaat je mond houden óf onze wegen scheiden zich hier.’ Op 25 oktober schreef Chizjnikova bij een foto van de vrouwenmars op Instagram: ‘De foto’s gemaakt tijdens de protesten hebben uiteraard een grote impact. Maar berichten plaatsen en mijzelf aanprijzen zou ik liever onder andere omstandigheden en om een andere reden doen.’ In eerste instantie werd ze veroordeeld tot 12 dagen arrest, later werd de straf verlengd met nog eens 15 dagen.
Bij de arrestaties traden de ordetroepen zeer gewelddadig op. Meerdere ambulances reden af en aan voor de gevangenissen. Men stelde de mensen op straat in rijen op met de handen achter het hoofd in afwachting van vrije plaatsen in de cel.
Op maandag 9 november werden aan de faculteit voor wiskunde en informatica van de Staatsuniversiteit in Minsk zit-stakingen gehouden. Ook aan de Linguïstische Hogeschool in de hoofdstad werden de protest acties voortgezet. ’s Morgens staakten 30 medici van het centrale ziekenhuis uit solidariteit met hun gearresteerde collega’s. ’s Middags vond de traditionele mars van de gepensioneerden plaats. Ondanks de vele arrestaties op zondag was het aantal demonstranten aanzienlijk.
Bij chemie-concern Grodno Azot ging een fakkel branden. Dit betekende dat door de stakingen de productie in een van de fabriekshallen van het chemische concern aan de grens met Polen was stilgelegd.
Moord op Roman Bondarenko
Op dinsdag 10 november werden vijf studentes van de economische faculteit van de Staatsuniversiteit gearresteerd. Er kwamen 2 bussen met OMON voorrijden die de protest actie ter ondersteuning van een ontslagen en gearresteerde leraar ruw onderbraken. Een van de studentes schreef op Telegram: ‘Een van hen duwde me met volle kracht tegen mijn schouder en ik viel tegen de bus en op het asfalt. Ze schreeuwden dat ze ons zouden verkrachten.’
Na op woensdagavond te zijn mishandeld door vermomde mannen werd de 31-jarige Roman Bondarenko op donderdag 12 november opgenomen op de intensive care van het centrale ziekenhuis in de hoofdstad. Om acht uur ’s avonds maakte men bekend dat Bondarenko aan zijn verwondingen was overleden.
Op dezelfde dag verklaarde Sergej Lavrov, de Russische Minister van Buitenlandse Zaken: ‘Ik denk dat diegenen die de Wit-Russische protesten vanuit het buitenland leiden, inmiddels de onzinnigheid van hun plannen inzien. Helaas kunnen zelfs zij de beweging niet meer stoppen.’
Door het hele land vonden treurmarsen plaats
Op vrijdag 13 november vonden in het gehele land spontane protestacties plaats ter nagedachtenis aan Roman Bondarenko. Op het ‘Plosjad Peremen’ (Plein der Veranderingen) in het centrum van Minsk kwam een gedenkplaats. Velen staken kaarsen aan en legden bloemen neer. Ook in andere steden verschenen plekken ter nagedachtenis aan de op donderdag aan zijn verwondingen bezweken soldaat Bondarenko. Door het hele land vonden treurmarsen plaats.
Kampioen boksen schakelde Bondarenko uit
De nieuwssite tribuna.com publiceerde op zaterdag 14 november een journalistiek onderzoek naar de moord. Dmitri Sjakoeta, militair instructeur en meervoudig kampioen thai- en kickboksen, werd door ooggetuigen en kennissen uit de vechtsportwereld aan de hand van video-opnames geïdentificeerd. Hij zou Bondarenko hebben neergeslagen, nadat deze vroeg waarom ze door de bewoners opgehangen wit-rood-witte vlaggen weghaalden. Dmitri Baskov, de voorzitter van de nationale ijshockey bond leidde de groep die de vlaggen verwijderde en Bondarenko afvoerde.
Dmitri Sjakoeta speelt onder leiding van Dmitri Baskov eveneens in het ijshockey team ‘Bastion’ samen met de oudste zonen van Aleksandr Loekasjenko. Hij is bovendien lid van de motorclub ‘Iron Birds Chapter’. Op de bewuste woensdag avond droeg hij een spijkerjack met het embleem van de club die in 2016 door Loekasjenko hoogstpersoonlijk werd aangevoerd bij een tocht door Minsk. Sjakoeta was voor commentaar niet bereikbaar. In het verleden stond hij nochtans graag in het middelpunt van belangstelling. Zo daagde hij drie weken voor de presidents-verkiezingen nog een landgenoot uit die Loekasjenko zou hebben beledigd: ‘Je hebt onze president uitgedaagd. Kom eerst maar eens tegenover mij in de ring staan, dan zal ik je een lesje leren.’
Brute arrestaties
Op zaterdag 14 november deelde persbureau BelTa mee, dat de grootste oogst sinds tijden was binnengehaald. Loekasjenko feliciteerde alle medewerkers van agrarische en verwerkende bedrijven: ‘Onze wijze boeren-arbeiders hebben ook onder de huidige moeilijke omstandigheden rondom covid-19 een record geboekt: bijna 10,5 miljoen ton graan, mais en koolzaad. We hebben nu uitstekende reserves om de productie van melk, vlees, groente en fruit nog verder op te voeren.’
Op zondag 15 november, de 99e dag van de protesten, was het motto ‘Ik ga even naar buiten’. Dit waren de laatste woorden van Roman Bondarenko. In de hoofdstad konden enkele tienduizenden mensen in een hoofdstoet bijeenkomen. Ze werden echter door gerichte arrestaties en blokkades met militaire voertuigen en politiebussen uiteengedreven. Ook maakten de ordetroepen gebruik van stun-granaten en water kanonnen. Op binnenpleinen en in trappenhuizen van flats werden lukraak volwassenen, maar ook minderjarigen, gearresteerd.
In Babroejsk, in het midden van het land, werd een gedenkplaats voor Bondarenko compleet schoongeveegd door de politie. Ze pakten burgers die rondom de plek stonden, op brute wijze op en voerden hen af.
In totaal arresteerde de politie er op zondag een recordaantal van
Ardy Beld
CENSUUR VRIJECommentaar
Deze verslaggeving, met veel details, is illustratief voor een seculiere samenleving waar het Sovjet spook nog altijd nagrinst in de muil van het monster. Wedden dat Liberaal-Links bij ons watertandend heeft toegekeken? Maar de Slavische volksaard is anders dan de onze. Daarom duurt het ook zo lang voor we eij zijn…
DE KOORTS THERMOMETER IN BRUXELLABAD STAAT OP SORINGEN MAAR DIE VAN DEZE ANTI VLAAMSE KLOTE-REGERING SLAT TILT
*
*
ANDRES MARTINEZ, BOGOTA, COLOMBIA; STRAATKIND; † 1995.
Sterfdag 17 november.
Geboren in een van de armste krottenwijken van Bogota, Colombia. Hij groeide op in een milieu van drugs, geweld en misdaad; moeder deed in drugs; hij was haar hulpje. Vader mishandelde zijn kinderen. Andres zocht zijn geluk buitenshuis. Daar ontmoette hij Gabriel Guerra, hulpverlener van Mensen in Nood. Zij zaten midden in het gevecht om van de drugs af te komen. Maar tijdens een 'schoonmaak operatie' werd hij op straat doodgeschoten. Dertien jaar.
In Brussel zat het er dit laatste weekeinde weer eens ferm tegen. Deze keer was het niet de brandweer, maar de politie die slaag kreeg van een zootje ongeregelde ‘jongeren’. Het gebeurde nu ook eens niet in Brussel-stad, Anderlecht, Schaarbeek of Molenbeek, de gebruikelijke onrustplaatsen, maar in Elsene. Onze nieuwe federale regering gaat proberen er iets aan te doen, maar het zal haar gegarandeerd weer geld kosten.
Brussel bij Vlaanderen? Vergeet het maar. Ze willen het zelf niet en er zijn ook steeds meer Vlamingen die er genoeg van hebben. Vlaanderen moet ervoor zorgen zijn instellingen elders onder te brengen – net zoals Wallonië dat gedaan heeft - en met het Brussels gewest sluitende afspraken maken over de rechten van de Vlamingen die in Brussel blijven wonen. Daarbij moet gegarandeerd worden dat het Nederlands er op gelijke voet zal behandeld worden als het Frans, die er ook alleen nog een lingua franca is (een meerderheid van inwoners van het huidige Brussel spreekt thuis géén Frans). Tegelijk moet er worden afgesproken dat Brussel geen extra geld meer krijgt zonder tegenprestaties. Daarvoor heeft Brussel mogelijkheden genoeg: van het gewest één stad maken, de 19 baronieën afschaffen(daarbij: evenveel burgemeesters, schepenen, gemeenteraden en OCMW’s), zorgen voor één politiezone (als het nu kan met één brandweercorps, kan ook één politiezone). Allemaal dingen die in andere wereldsteden de normaalste zaak van de wereld zijn, maar in Brussel blijkbaar (nog) niet. Als men dan ook eens officieel een einde zou maken aan die ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’, die in feite ongrondwettelijk is, kan men daar miljarden besparen. Als dat niét kan, dan moet Brussel maar zelf zijn boontjes doppen.
De bonden eisen een beloning voor werknemers die doorheen de pandemie doorgewerkt hebben.
De vakbonden grijpen het begin van de sociale verkiezingen aan om een pleidooi voor hogere lonen te houden. Daarbij kijken ze in eerste instantie naar de sectoren die door de coronamaatregelen nauwelijks geraakt zijn.
‘Het wordt tijd dat ook de werknemers iets krijgen’, zegt Miranda Ulens, de nummer twee van de socialistische vakbond ABVV in een interview met De Tijd.
Begin volgend jaar overleggen de vakbonden en de werkgeversorganisaties over een nieuw loonakkoord. Ze moeten vastleggen hoeveel de lonen de komende twee jaar maximaal stijgen boven op de index. Die maximale marge is afhankelijk van de loonstijgingen in de buurlanden, waardoor de ruimte voor loonsverhogingen beperkt is.
"We moeten af van het carcan van de loonwet "
Miranda Ulens
ABVV-voorvrouw
‘We moeten af van het carcan van de loonwet. Die laat te weinig ruimte voor loonsverhogingen. De loonnorm moet indicatief zijn en niet langer imperatief. Dat betekent dat de maximale loonstijging waarover nationaal wordt onderhandeld een advies wordt’, zegt Ulens. Sommige goed draaiende sectoren, zoals de chemie en de farma, kunnen dan meer geven.
Mario Coppens, de voorzitter van de liberale vakbond ACLVB, pleit ook voor een indicatieve loonnorm. ‘Voor sommige bedrijven zijn het bijzonder moeilijke tijden, maar andere sectoren doen het heel goed. Het zou jammer zijn als daar geen extra loonsverhogingen mogen worden toegekend.’
Het christelijke ACV, de grootste vakbond van het land, wil nog geen uitspraken doen over het loonoverleg. ‘Op 8 december gaan we ons standpunt intern bepalen’, zegt David Vanbellinghen, de woordvoerder van het ACV.
'Het werkvolk moet worden gehoord'
ABVV-topvrouw Miranda Ulens hoopt dat dat 'de bedrijven onthouden dat ze geholpen werden toen ze dat nodig hadden'. En ze verwacht veel van de nieuwe regering, in contrast met de regering-Michel. 'Het werkvolk moet worden gehoord'.
De werkgevers-organisaties houden vast aan de loonnorm omdat ze vrezen voor ontsporende loonkosten, die onze bedrijven met een concurrentie handicap opzadelen. De voorbije decennia waren moeilijke hervormingen nodig om de sinds 1996 opgebouwde loonkosten handicap met de buurlanden weg te werken.
Volgens Ulens en Coppens is de vrees van de werkgevers onterecht. ‘Onze mensen in de bedrijven zijn niet onverantwoordelijk. Ze zien ook dat er in bepaalde sectoren problemen zijn’, zegt Ulens. ‘We gaan geen bedrijven in een faillissement duwen’, zegt Coppens.
De zogeheten ‘wet van 1996’ laat in principe niet toe dat loonsverhogingen worden toegekend die boven de loonnorm liggen. Maar in het regeerakkoord is sprake van een omzendbrief waarmee het overleg in een bepaalde richting kan worden gestuurd. Bij de linkse meerderheidspartijen wordt die passage geduid als een sluipweg om in bepaalde sectoren extra opslag toe te kennen.
De vakbonden hopen dat Pierre-Yves Dermagne (PS), de minister van Werk en Economie, zo’n opening creëert. Maar de liberalen zijn er niet happig op de wet van 1996, die door de regering-Michel werd aangescherpt, uit te hollen. Ze wijzen erop dat voor zo’n omzendbrief het akkoord van de hele regering nodig is en dat die dat niet zomaar geeft.
Voor de werkgeversorganisaties is de loonsverhoging van 1,1 procent - de maximale opslag boven op de index die was voorzien in het loonakkoord voor de voorbije twee jaar - de rode lijn. Het liefst leggen ze de lat lager om de bedrijven die klappen hebben gekregen tijdens de coronacrisis te beschermen. Die bedrijven hogere lonen doen uitbetalen, dreigt ze helemaal over de rand te duwen.
Het pleidooi van de vakbonden komt er nu bijna 2 miljoen werknemers hun stem kunnen uitbrengen in de sociale verkiezingen. Ze kiezen hun vertegenwoordigers voor de ondernemingsraad en het comité voor preventie en bescherming op het werk.
CENSUUR VRIJE Commentaar
De Pakbonden spreken in al hun kortzichtigheid slechts over 2 Mio ‘werkmensen’, namelijk diegenen die hen de luiaards-muil met kaviaar moeten volstoppen, de rest van de ‘werkende mensen’ kan hen geen kloten schelen. KMO’s en Kleine Middenstanders zweten al even erg als de gewone werknemers èn werkgevers op ‘de heilige werkvloer’. Om nog maar te zwijgen van de ouderen en gehandicapten die zij, net als ooit hun Duitse spitbroeders, het liefst zagen verdwijnen in Nacht und Nebel. Of onder hun politiekogels, zoals de kleine Andreas van hierboven uit Bogota, Colombia..
Moet het bij ons ook echt zover komen? Of komt er bijtijds een logische Vlaamse Meerderheids Regering die ons al bijna 200 jaar verboden blijft?
AFREKENING ONDER BETOEPS LETTERZETTERS ONDR DE OGEN VAN DE SOCIALE MEDIA
DE DAG DAT DE COMMUNICATIE-AFDELING VAN DE N-VA ‘TSCHELDT BESLOOT AAN TE VALLEN
*
pdate: 9 november 2020: het onderstaande verhaal deed heel wat stof opwaaien. De reactie van de N-VA op dit verhaal was zielloos, voorspelbaar en enigszins om te janken. De reactie echter van ‘het meisje’ in dit verhaal, Demi ofwel Demi Cauwenbergh was opmerkelijk en groots. Zij veranderde de naam van haar Twitter-account in “Burritomeisje’. Hoed af. Grote klasse.
Opmerkelijk verhaal rond enkele top N-VA-ers die deze week besloten ‘tScheldt aan te vallen. De betrokken N-VA-ers zijn de zogenaamde communicatiespecialisten van de partij.
We reconstrueren waarom de communicatie-afdeling van de N-VA deze week haar pedalen totaal verloor.
DEFCON 7
Terwijl in Wenen mensen werden neergeschoten op straat omdat ze in essentie ongelovige honden zijn die van Profeet Mohammed (Vrede Zij Met Hem en De Kruimels In Zijn Baard) mogen vermoord worden, plaatste ‘journalist’ Jef Cauwenberghs de volgende tweet:
*
CENSUUR VRIJE Commentaar
Raar verhaal waa we best maar met opgetriooken neus naar uitkijken…
Want inderdaad, hoe meer men in een bepaalde materie roert, hoe sterker die gaat stinken.
. 500403 - OOK OPENGEBROKEN BIJ ‘TSCHELDT!!! EN HOE!!!!
.
500403 - OOK OPENGEBROKEN BIJ ‘TSCHELDT!!! EN HOE!!!!
MAANDAG 16 NOVEMBER 2020
INHOUD
DE JUISTE REDEN WAAROM LINKS ZICH ALS MOLLEN GEDRAEND, ONS DE INDRUK WIL GEVEN ENGELEN TE ZIJN
*
Kom van die Berg Af, Linkse Zarathustras!
Pleidooi voor het Echte Leven
Twee meisjes op … een fiets
Het verhaal van twee meisjeniet op het strand, maar op de fiets, in onze geliefde hoofdstad. Het is 1 november, Allerheiligen. Romi Verhaeghe fietst, samen met een vriendin, nietsvermoedend in Brussel rond. Beiden zijn jong, student aan de VUB en dus a fortiori onbekommerd. Plots komt er een auto langszij rijden waaruit een stel woeste verwilderden springt dat het duo belaagt, bij de haren trekt, aftuigt, met het hoofd tegen de wagen slaat en daar bovendien een schijnbaar hemels genoegen aan beleeft. Eén van de meisjes weet toch de politie te verwittigen, die pas na een half uur arriveert. Al die tijd blijven de primitieve smeerlappen ter plaatse, alsof ze niets te vrezen hebben.
Het verhaal, op zich al hoogst bizar, neemt dan een nog bizardere wending: politie en daders lijken elkaar te kennen, maken een praatje, klappen handjes … en spreken slechts de taal van Molière. Op het politiekantoor worden beide meisjes in die tweede landstaal verhoord terwijl de daders aanwezig blijven, zelfs aanbieden in een vertaling te voorzien. Een Nederlandstalige agent loopt voorbij, maar mag van zijn collega’s niet tussenkomen. Romi en haar vriendin worden – letterlijk! – uitgekafferd en uiteindelijk, slachtoffer zijnde en in shock, als daders in verdenking gesteld. Tegen hen wordt, als klap op het kromzwaard, nog klacht ingediend ook! Daders worden slachtoffers, slachtoffers daders. Hoe omgekeerd lijkt onze wereld vandaag toch in elkaar te zitten?
Eén ding bleef nog onvermeld, ook in het facebook-bericht van Romi zelf. Een ding dat de lezer die met zijn beide voeten in de Vlaamse klei staat, al vanaf de eerste zin aan z’n water kon aanvoelen: de daders waren komijnvreters en kardemomzuipers! En we zullen nog meer zeggen: de champetters waren van hetzelfde soort! Maar de twee meisjes op de fiets vonden het niet nodig dit zeer gewichtige feit te vermelden. Het strekt de freelance columnist Johan Sanctorum tot eer dat hij – en hij alleen! – achter dit cruciale feit aanging, zonder hetwelk dit voorbeeld voor normale lieden onbegrijpelijk zou blijven.
Biden of Trump?
Enkele dagen later trekt Amerika ter stembus. Wie zal het halen? Sleepy Biden of Sprightly Trump. Trump natuurlijk, dat spreekt. Met beide vingers in de neus zelfs! De eerste resultaten zijn hoopgevend. Vanuit Florida meldt Veerle De Vos (vrt), tot tranen toe bewogen, dat Trump aan de winnende hand is. “Maar alles is nog mogelijk”, probeert het vooringenomen radiovrouwtje er de moed in te houden, “er moet nog 10% van de stemmen geteld worden.” Spijtig voor haar, Florida is binnen. En ook in de noordelijke staten ziet het er bere-goed uit!
En dan wordt het nacht. De telling wordt gestopt, denkt iedereen goedgelovig. Als de tellers na een korte nacht terug aan de slag gaan, heeft er zich echter een Amerikaans mirakel voltrokken. Biden leidt! Op tijd van een paar uur en tijdens de telpauze (laat dat toch even bezinken!) zijn er honderdduizenden stemmen natiewijd voor Biden bijgekomen, voor Trump zo goed als geen enkele. In Detroit is zwarte Piet, bij nacht en ontij, met zakken (koelboxen eigenlijk) “ballots” langsgekomen. Op filmpjes is te zien dat hij ongehinderd het telbureau binnenstapt. Geen security! Niemand om de dozen in ontvangst te nemen. Uiteindelijk zullen in Detroit meer mensen stemmen dan er geregistreerd zijn, zelfs de “doden” hebben er gestemd. Het staat zo vast als een diep in de zeebodem geslagen paal boven water: hier werd massaal gefraudeerd!
Grafieken laten ook in andere staten zien dat de stemmen voor Biden, tijdens de pauze, kaarsrecht naar boven zijn geschoten. Statistisch glad onmogelijk! Waar zitten nu de Swyngedouws en zijn acolieten, die bij Belgische of Vlaamse verkiezingen, na slechts 20% van de stemmen geteld, uit de statistieken al onwrikbare tendensen tevoorschijn toveren, welke lopende de verkiezingsshow inderdaad nooit aanmerkelijk of flagrant in hun tegendeel zullen wijzigen? Op de vrt rukken extra kuisploegen aan om de beeldschermen te ontdoen van “sokkensap” en andere lichaamsvochten die door het gekunsteld enthousiasme van de “objectieve” reporters niet meer op te houden waren. Stan Van Samang en Peter Van de Veire maken bij de openbare, maar ook bij de private omroepen, klaarblijkelijk school! Zelfs op facebook & co geven, professionelen en amateurs eender, hun visie op de komende Biden-jaren, alsof alles reeds in kannen en kruiken is. Van de glasheldere fraude, waarvoor links anders zó gevoelig is, geen woord meer!
Corona, de communistische pandemie?
Bijna 9 maanden duurt de hype al: Corona heet het beest en het heeft niks met bier te maken. Een virus valt de mensheid aan, zoals virussen dat al millennia doen. Steeds anders en toch gelijk. En steeds overwint de mens. Ons “Strategic Defence Intitiative” (U weet wel, SDI of het oude “Star Wars-program” van Ronald Reagan om een rakettenschild in de ruimte te bouwen, maar uiteindelijk de duur bleek) heet immuun-systeem, gratis en voor niks geleverd door moeder natuur. En wat doen wij? Wij zetten mondvodden op, die ons verplichten alle uitgeademde vuiligheid terug in te ademen, en desinfecteren, even rusteloos als driftig, om de vijf minuten onze handen om ze te ontdoen van kanonnen van goede bacteriën, die weerwerk kunnen leveren tegen het virus. Onze corona-aanpak lijkt wel een variant op het Europees defensiebeleid!
Kwakzalver van dienst heet Marc Van Ranst, vóór alles zelfingenomen PVDA-militant, daarbuiten leverancier van angst in hoofd- en hobby-viroloog in bijberoep. Al maanden goochelt de man met cijfers: nu week-, dan weer daggemiddelden; nu ziekenhuis-opnames, dan weer doden; nu vergelijkt hij inhoudsloze getallen met die van de maand ervoor, dan weer vergelijkt hij ze met meer-maandelijkse totalen. En steeds bewijzen de cijfers zijn gelijk! Hoe zou dat nu toch komen? Vermoedt er werkelijk nog één weldenkend mens dat hij zijn politieke voorkeur terzijde schuift wanneer hij de wetenschap veinst te dienen? Hoe zou het? Indien wetenschap ook maar de geringste impact op zijn denken zou hebben, zou hij allang geen communist meer zijn!
En toch mag deze rode fundamentalist ongestoord verdergaan met trossels lieve mensen staatsafhankelijk te maken: de stalinistische droom achterna! Op grond van manifest foute cijfers, ontoereikende PCR-tests en sloten asymptomatisch geïnfecteerden, waar niemand nog vat op heeft wegens “niet ziek” en niet meer getest, wordt een economie- en maatschappijvernietigend beleid gevoerd, wordt de laatste duit uw beurs gebietst of een nieuwe verhinderd erin te tuimelen en gloort aan de einder reeds de aanzegging van een voorgewend communistisch Elysium, terwijl een spruitsel broekventjes van slecht opgeleide journalisten – à la Jef Cauwenberghs van Knack en De Standaard – de monsterlijke gewoonte heeft aangenomen voor hun beurt te spreken en, zonder enig deskundig vel over de met kaviaar gevulde pens, de werkelijkheid te filteren “as they see fit”, om de samenleving, die er allang geen meer is, te behoeden voor “disruptie!” Het spreken van dat soort journaille verzandt voetstoots in een modus van vals verzwijgen, daar waar ooit het “signaleren” tot de kerntaak van de zelfverklaarde “vierde macht” behoorde.
Ideologie
Drie voorbeelden uit een oneindige reeks! (1) Twee meisjes, gezond en speels van oren en poten, die er niet meer in slagen te “zien” wat er in werkelijkheid gebeurde, verblind als ze zijn door de multicul-opleiding aan hun cultuur-marxistische universiteit;
(2) Presidentsverkiezingen in ooit “the biggest of the world” en “the land of opportunity” waar tastbare fraude en bedrog geen hindernis meer vormen voor een anders zo moraliserend links dat, even doorgaans, geen druppel vervuilt water behoeft om iedere golven dervende oceaan de levieten te lezen;
(3) de politieke aanpak van een a-politieke pandemie die verscheurend heet te zijn, al was het alleen al maar voor uw beurs en uw toekomst!
*
Wat is hier gaande? De ideologische waan heeft het spijtig genoeg, maar ruimschoots gehaald van de waarachtige werkelijkheid. Links acht zich zo hoog verheven boven de zuivere, echte realiteit dat de zintuigen dienst weigeren: ogen lijken nog slechts te zien wat ze willen zien, oren hangen potdoof aan het doffe gelaat, de neus wil rozen ruiken op elke zelf gefabriceerde progressieve mestvaalt, de tong proeft zoet noch zuur, bitter noch zout en handen tasten nog enkel in het zelfgeschapen duister.
Het doet me denken aan mijn eerste reis naar Brasov (Roemenië), 30 jaar terug, waar we werden rondgeleid door Romeo Nagy, een medewerker aan de plaatselijke universiteit. De stad kregen we eerst van bovenuit te zien, gezeten op een bergtop die uitzicht bood over de regio. “Wat is het hier toch vredig”, sprak een medereiziger. “Hoe meer je afstand neemt, hoe vrediger alles eruit ziet”, sprak onze begeleider gevat. Een waarheid zonder meer! Want boven op de berg, zag niemand de kogelgaten die, als relicten van de gruwelijke strijd tegen de communisten, de gevel van de prefectuur ontsierden; rook niemand de gore armoede van de stadbewoners die in rijen voor lege winkels stonden aan te schuiven ter aanschaf van essentialia die nog moesten geleverd worden; moest geen levende ziel het geweeklaag van de bedelaars trotseren die, liggend in eigen nat, solliciteerden naar het schaarse wisselgeld dat de andere paupers net niet konden missen. Van dit alles was op de berg niks te merken.
Zarathustra
Progressief Vlaanderen, komt toch alstublieft van uw virtuele berg af die het verhindert te zien wat er te zien is, te horen wat er te horen valt en te ruiken wat voor een onwelriekend bouquet een linksdraaiende maatschappij verstuift. Maak uw handen vuil in de sompige en kluitige aarde waarin de minder fortuinlijken dagelijks moeten ploeteren om de illusie van jullie droomwereld te helpen schragen. Proef voor één keer zelf de erbarmelijke en verdorven smaak van de multiculturele bloedworst die jullie zelf gedraaid hebben. Het echte leven overtreft zó rijkelijk het gekunsteld universum van uw virtuele feitelijkheid en de alternatieve waarheid van uw gezwollen leugens.
Kom neder van uw berg, zoals eertijds Zarathustra! Deze keer niet om God dood te verklaren, maar om het echte leven te vieren, om uw stuitende wereldvreemdheid af te leggen, om mensen niet meer als robotten te zien die voorgeprogrammeerd kunnen worden met allerlei journalistieke programma’s die het zonlicht op een heldere dag moeten ontkennen en onweerswolken op een sombere, om op te houden de mensen voor te liegen wat ze moeten denken en doen, zelfs op sociale media (!), maar vooral: om dat opgestoken maar deerlijk misplaatst vingertje naar het ongeschoolde en onbelezen geachte “vulgum pecus” in uw eigen reet te steken!
Silvius Brabo
CENSUUR VRIJECommentaar
U las – zij het et enige vertraging – een van de prachtigste bijdragen die mij ooit de laatste weken onder ogen kwam.
Ja, inderdaad, ‘DieGedanken sind Frei‘ maar wel is het ondertussen levensgevaarlijk pm het met worden op papier te zetten.
In de Hitler-jaren naar het einde toe stond daar NAHCT UND NEBEL op. Niet in het begin, net als nu. Toen ook werd zo iemand alleen maar poltiek niet correct genoemd… Later kwam daar dan de karwats tot en met de geweerkolven van de Kamp Bewakers bij te pas.
Toch even weggedroomd bij deze passage…
“Het doet me denken aan mijn eerste reis naar Brasov (Roemenië), 30 jaar terug, waar we werden rondgeleid door Romeo Nagy, een medewerker aan de plaatselijke universiteit. De stad kregen we eerst van bovenuit te zien, gezeten op een bergtop die uitzicht bood over de regio. “Wat is het hier toch vredig”, sprak een medereiziger. “Hoe meer je afstand neemt, hoe vrediger alles eruit ziet”, sprak onze begeleider gevat. Een waarheid zonder meer!”
Die korte reisbeschrijving naar die bergtop: een droom, vatbaar voor herhaling?
Ja, misschien, als eerst alle water van alle stromen, beken, grachten en riovieren naar zee zijn gevloeid….
O500405 DEZELFDE GESCHIEDENIS HERHAALT ZICH ONDER ONZE OGEN
.
500405 DEZELFDE GESCHIEDENIS HERHAALT ZICH ONDER ONZE OGEN
ALLAH IS GEEN OPPERWEZEN ZOALS EEN ANDERE
DEZE IS OVERAL TER WERELD EEN POLITIEK DIE ONDERDRUKKINGS SYSTEEM DAT DOOR LINKS ALS EEN WORTEL VOOR DE NEUS VAN EZELS WORDT GEHOUDEN. VOOR MOSLIMS I DIT EEN TWEEDE HUID
MAANDAG 16 NOVEMBER 2020
INHOUD
OM GRAAG DIEPER KENNIS TE MAKEN MET ONS GLORIORIERIJK VERLEDENEEN HOEFT MEN NIET EENS TE ZIJN GEBEFEN OM GRAAG TE WETEN
Met ‘trinitariërs’ wordt in het dagelijks spraakgebruik bedoeld de personen aan die geloven in de Drie-eenheid. Meer specifiek wordt de term (of het alternatieve trinitairen) gebruikt om de leden van de Orde van de Allerheiligste Drie-eenheid (Latijn: Ordo Sanctissimae Trinitatis (et Captivorum), afkorting OSsT) aan te duiden. Deze Orde der Trinitariërs is een katholieke bedel-orde.
*
Al van de Trinitariërs gehoord? Zelf moest ik tot voor kort het antwoord schuldig blijven. Tot een vriend mijn aandacht vestigde op een lijst Vlaamse christenslaven uit 1670. Deze slaven werden door een Frans-Vlaamse afdeling van de orde van de Trinitariërs in Algiers vrijgekocht. De Trinitariërs gaven zich tot levenstaak christenen vrij te kopen die tot slavernij waren gebracht.
Slavenhandel
Het traditionele beeld van de slavenhandel schetst een verhaal van Afrikaanse slaven richting Amerika. Maar dat is een zeer eenzijdig en totaal onvolledig verhaal.
Vanaf de 16de eeuw ontwikkelde de moslim-piraterij en de christenslavenhandel zich sneller op en rond de Middellandse Zee. Deels uit religieuze wraak voor de verdrijving van de Moorse bezetters uit Spanje, de Reconquista. Maar evenzeer wegens de lucratieve handel die de christenslaven opleverde. De val van Granada als laatste Spaanse moslimbastion dateert van 1492.
Het gevangennemen van christenen voor losgeld maakt van de Osmaanse piraterij een jihad die zich voornamelijk op zee afspeelde. Schepen werden gekaapt. In de kuststreken werden razzia’s gehouden. De jihadisten van tegenwoordig hebben dus niets uitgevonden. Wij Europeanen hebben geen notie meer van hoe onze voorouders veelvuldig in aanraking kwamen met dit barbaars geweld. En dit leren wij ook niet meer in onze geschiedenisboeken.
Tot in de Noordzee
Vanaf de 15de eeuw werden Algerijnse kapers door de Turken aangetrokken als versterking van de Osmaanse vloot.
Piraten waren regelmatig actief aan de monding van de Theems
De meeste christenslaven werden tussen de 17de en de 18de eeuw slachtoffers van Turkse zeerovers. Deze waagden zich tot in de Noordzee voor hun strooptochten. Piraten waren regelmatig actief aan de monding van de Theems. En in 1627 werden vierhonderd mensen in IJsland gevangengenomen. In Vlaanderen is het geval bekend van het schip Keyserinne Elisabeth van de Oostendse Compagnie dat in het Kanaal werd overvallen. Dat was in 1724. Alle overlevende Vlaamse bemanningsleden werden meegenomen naar Algiers om daar als slaaf te worden verkocht. Gevangenen werden voornamelijk naar Algerije gebracht, maar ook naar Marokko, Tunesië en Egypte.
Eén miljoen Europese slaven
Om een idee te geven van de omvang van de christenslavernij: men spreekt van meer dan één miljoen Europese slachtoffers van de moslimpiraterij. Dit alleen voor de steden Algiers, Tunis en Tripoli. De slaven werden overal in de Maghreb als dwangarbeiders ingezet, de vrouwen tot prostitutie gedwongen als concubines van de schatrijke sultans. Het is bekend dat sultan Moulai Ismail uit Marokko op z’n eentje meer dan 25.000 Europese slaven gevangenhield.
Beroemde slaven
Een beroemde slaaf was Miguel de Cervantès (1547-1616), de auteur van Don Quichot de la Mancha. Tijdens een expeditie tegen de stad Tunis in september 1575 werd zijn schip door moslim-zeerovers overvallen. Hij werd in Algiers als slaaf verkocht en zat er vijf lange jaren vast in verschrikkelijke omstandigheden.
Ook de grote Nederlandse zeeheld, Maarten Tromp (1598-1653), de latere luitenant-admiraal van de Nederlandse marine, maakte kennis met de kerkers van de slavernij. In 1609 werd hij gevangengenomen door de Engelse zeerover Peter Easton. Niet enkel Arabische zeepiraten, maar ook Europeanen, dikwijls renegaten die zich soms tot de islam hadden bekeerd om vrij te komen, waren zeer bedreven in de slavenhandel.
De Trinitaniërs of Ezelbroeders
Miguel de Cervantès werd in 1580 vrijgekocht nadat de orde van de Trinitariërs, samen met zijn ouders, losgeld hadden betaald.
Maar wie waren die Trinitariërs? Men tast nog in het duister over de precieze bedoelingen van de stichters van de orde in een tijd dat moslim-piraterij nog niet verspreid was. Alhoewel: het verband met de kruistochten is snel gemaakt.
De Trinitariërs hadden maar één bestaansreden: het vrijkopen van christenen die omwille van hun geloof gevangen waren genomen
Zeker is dat de Orde der Trinitariërs in Italië in 1198 werd opgericht door twee priesters Johannes de Matha en Felix Valois. Ze verspreidden zich eerst rond de Middellandse Zee met kloosters in Spanje, Italië, en Zuid-Frankrijk. De Trinitariërs hadden maar één bestaansreden: het vrijkopen van christenen die omwille van hun geloof gevangen waren genomen.
De Trinitaniërs leefden in armoede. Ze werden ook ezelbroeders genoemd omdat ze enkel de ezel als rijdier gebruikten. Op vele schilderijen zijn ze herkenbaar aan hun witte pij met op de borst het symbool van de orde: een rood-blauw kruis.
De bescherming van de Heilige Drievuldigheid maakte dat het cijfer drie bepalend was voor hun activiteiten. Zo besteedden ze een derde van hun inkomsten aan het vrijkopen van christenslaven.
De Trinitariërs in Frans-Vlaanderen
Behalve in het zuiden kwamen de Trinitariërs in de rest van Frankrijk minder voor. Opvallend is dat in het noorden van Frankrijk hun kloosters voornamelijk in die gebieden lagen die historisch tot de Nederlanden behoorden. De Vlaamse kloosters, voornamelijk in de 13de eeuw gesticht, waren geconcentreerd in het huidige Frans-Vlaanderen: in Dowaai, Hondschote, Convorde bij Stegers en in Morbeke bij Hazebroek.
een namenlijst van Vlaamse slaven, gekocht in Algiers in augustus 1670
In de rest van Vlaanderen waren er op meerdere plaatsen wel broederschappen van leken, zoals in de Gentse Sint-Jacobskerk. Het is uit de archieven van deze kerk dat Guy van Rysseghem, een Oost-Vlaming die regelmatig in Frans-Vlaanderen gidst, me een merkwaardig document bezorgde: een namenlijst van Vlaamse slaven, gekocht in Algiers in augustus 1670. Een vondst van de archivaris van de kerk, historicus Marc Beyaert, tevens auteur van een lijvige gids over de geschiedenis van de Sint-Jacobskerk *.
Deze lijst van vrijgekochte slaven vermeldt dat deze mensen in vrijheid werden gesteld door de tussenkomst van het Trinitariërsconvent van Hondschote in Frans-Vlaanderen.
‘Slaeven vande Nederlanden’
De lijst is heel gedetailleerd met namen van de slaven, geboortedatum, aantal jaren in slavernij en plaats van gevangenschap. Op enkele uitzonderingen na blijken alle vrijgekochte slaven afkomstig uit het huidige Frans-Vlaanderen en uit West-Vlaanderen. ‘Slaeven vande Nederlanden’ meldt het document. Meestal gaat het om mensen tussen 20 en 50 jaar die gedurende 1,5 tot 6 jaren in slavernij leefden. Ik lees verder dat de Trinitariërs van Hondschote deze arme mensen hebben ‘ghekocht binnen de stadt Algiers in Barbarijen’.
In Hondschote zelf zijn de Trinitaniërs al sinds de Franse Revolutie verdwenen. Enkel op de voorgevel van het stadhuis herinnert een schild van de orde, herkenbaar aan het rood-blauwe kruis, aan hun aanwezigheid. Het stadje heeft ook nog een rue des Trinitaires, de straat waar het convent was gevestigd.
Maar er zijn nog Trinitariërs actief in de wereld. In Syrië en Irak hielpen ze om gevangenen van IS vrij te krijgen
De slavernij van toen is verdwenen sinds Frankrijk in 1840 Algerije koloniseerde. Maar er zijn nog Trinitariërs actief in de wereld. In Syrië en Irak hielpen ze om gevangenen van IS vrij te krijgen, en ook bij het vrijkopen van kindsoldaten in Zuid-Soedan, Congo en Oeganda. De geschiedenis herhaalt zich, maar wij leren er zo weinig uit…
*Marc Beyaert, Rondleiding in de Gentse Sint-Jacobskerk, uitgegeven in eigen beheer. Info: marc.beyaert@gmail.com
Wido Bourel
*CENSUUR VRIJE Commentaar
*
Het dromerig ‘stadje’ Hondschote ligt, in het zogezegde Frans-Vlaanderen wat ons in 1713 wederrechterlijk bij de zogenaamde ‘Vrede’ van Utrecht werd ontstolen en sedertdien schatplichtig is aan Parijs, op een kattesprong van de Kattestad Ieper, waar ondergetekende in alle eer en vooral met veel deugd is opgegroeid.
Kemmelberg, Scherpe Berg, Rode Berg, CATSBERG: een aan de Vlamingen nederig aangepast Alpen-landscchap. Van verre de oudersoms-kampioen in vergelijking met dat veel jongere en pretentieuzere Middellands Zee-gedoe. Liefelijk, gemoedelijk en vooral veel toegankelijker voor mensen met…. hoogtevrees.
Een uitgelezen doel dus om tijdens de saaie college-uren te brossen om bij mooi wqeer met de fiets van Grote Broer daar op verkenning te gaan. Lustig de rappers draaien en zp vlig mogelijk intens genieten van de conversaties in een broebel-aaltje dat haast het onze was.
Wat opviel, was dat midden dat troppelke huizen, de kerktoren wel 25 meter naast de kerk stond… Met daarrond allemaal vervallen kruisjes met allemaal oer-oide Vlaamse namen. Later ben ik daar nog veel terug geweest…Met de bedoeling misschien om daar ooit ‘op rust’ te gaan.. Want het voelde er als thuis in Moeders keuken.
Maar toen kwa er een kat met een lange staart en de droom was uit…
VIA CORNWALL EN ONZE GEZAMENLIJK TRADITIES, OVER DE ARTIFICIËLE BREUKLIJNEN IN EIGEN LAND NAAR DE RIVATE ONDERNEMER DIE DE TAAK VAN DE FALENDE OVERHEID OVERNEEMT.
COLUMBA VAN CORNWALL, ENGELAND; MARTELARES; † 6E EEUW(?)
Feest 15 & 17 november.
Haar levensverhaal is gebaseerd op een gedicht dat te vinden is in een levensbeschrijving van Meriadec van Camborne (= Mériadec van Vannes: † 666; feest 7 juni) Zij was een christen-prinses, dochter van een heidens koningspaar, Lodan en Maingild. De Heilige Geest verscheen haar in de gedaante van een duif. (Verwijzing naar haar naam, want het Latijnse woord ‘Columba’ betekent ‘duif’). Op zijn advies legde zij de gelofte van maagdelijkheid af. Toen haar ouders er achter kwamen dat zij christen was, probeerde zij haar eerst met zachte hand tot andere gedachten te brengen. Toen dat niets uithaalde, gingen zij over tot gewelddadiger maatregelen. Ze stopten haar in de gevangenis. Daaruit werd ze echter bevrijd door een egel. Deze leidde haar door een woestijngebied. Aan de andere kant ontmoette zij een plaatselijke vorst die haar ten huwelijk wilde schenken aan zijn zoon op voorwaarde dat zij haar geloof zou afzweren. Zij weigerde. Nu werd ze onderworpen aan allerlei folteringen, zoals galg en rad. Uiteindelijk belandde ze ook hier in de gevangenis. En weer was het een engel die haar bevrijdde en nu naar Cornwall overbracht. Daar werd ze tenslotte achterhaald door de vijandige vorst die haar het hoofd afsloeg.
In De Standaard van dit weekeinde verscheen er een interview over twee volle pagina’s met Pierre-Yves Dermagne, de nieuwe minister van Werk en Economie in de federale regering Decroo en tevens de vice-premier voor de SP, zijn partij. De man wordt een regionalist genoemd en zijn droom zou het omkeren van de transfers zijn. Dus van Wallonië naar Vlaanderen i.pl.v. wat nu gebeurt. Dat zullen wel dromen blijven, want dat liedje horen we al dertig jaar. O.m. toenmalig PS-voorzitter ‘Dieu’ Spitaels zei dat al in de jaren 1990 en zelfs enkele zgz ‘Marshall Plans’ hebben daar niets aan kunnen veranderen. Integendeel, de economische kloof tussen Vlaanderen en Wallonië is er ondertussen alleen maar groter op geworden. Het wordt nu afwachten wat het wordt als we eenmaal hopelijk van dat Coronavirus verlost zullen zijn. Met alle cadeaus die ondertussen al zijn uitgedeeld en nog een tijdje zullen aanhouden, is de kans groot dat Wallonië straks weer op de eerste rij zal staan als er moet gesteund en gekregen worden. Het begint nu al met de discussie over de ± 5 miljard die België van Europa zou krijgen en hoe die verdeeld zullen worden. Europa geeft die nl niet rechtstreeks aan de gewesten, maar aan de federale regering en dat laat het ergste vermoeden. Anderzijds getuigt de huidige Vlaamse regering van weinig stootkracht t.o.v. de federale en dat heeft alles te maken met het feit dat twee van de drie coalitiepartijen in de Vlaamse regering ook in de federale regering vertegenwoordigd zijn.
Voor wie het zou vergeten zijn, nog dit: er zijn in dit land nooit, maar dan ook nooit transfers geweest van Wallonië naar Vlaanderen. Zelfs toen er midden de negentiende eeuw in Vlaanderen een soort hongersnood heerste (veroorzaakt door o.m. een aardappelziekte) werden er in Wallonië, dat met zijn koolmijnen en staalfabrieken toen een hoogconjunctuur beleefde, openbare werken uitgevoerd met Vlaams geld. Wie dat niet gelooft, leest maar eens het boek dat wijlen Prof. Jules Hannes daarover geschreven heeft. Die man, nota bene: een liberaal, heeft de hele geschiedenis vanaf 1830 tot 1914 uitgekamd en is geen enkele transfer van zuid naar noord tegengekomen..
Juul Hannes (Geel, 15 maart 1938 - Gent, 25 april 2012) was een Belgisch hoogleraar en historicus.
Hannes studeerde geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Gent en promoveerde in 1969 tot doctor in de geschiedenis onder leiding van prof. dr. Jan Dhondt. Zijn onderzoek naar de kwantitatief-kritische methode in de sociale geschiedschrijving was innoverend. Hij was de eerste om de geschiedenis van een gemeente te analyseren op basis van de kadastrale plannen die vanaf het begin van de negentiende eeuw werden opgemaakt. Hij zou hierop vele jaren verder werken en onderzoeken, waarbij hij ook veel studenten aanmoedigde in deze richting studie te verrichten. Met zijn methodologie maakte hij kritische analyses van de 19e-eeuwse samenleving, vertrekkend vanuit cijfers en statistieken maar steeds gebaseerd op de sociale realiteiten.
Hij werd hoogleraar voor de vakgroep Macro-economie van de Faculteit Economische, Sociale en Politieke Wetenschappen van de VUB. In 1976 werd hij lid van de Raad van Bestuur van de VUB en in 1978 decaan van de Faculteit Economische, Sociale en Politieke Wetenschappen. Aan de Gentse universiteit doceerde hij vanaf 1972 onder meer Historische kritiek van statistische gegevens aan de vakgroep Nieuwste Geschiedenis van de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte.
Zijn bijzondere belangstelling voor fiscale geschiedenis resulteerde in diverse publicaties over dit onderwerp. Hij ging hierbij de controverse niet uit de weg, onder meer in zijn boeken De prijs van België was altijd hoog (2001) en De mythe van de omgekeerde transfers tussen Vlaanderen en Wallonië sinds 1830 (2007), waarin hij de stelling verdedigde dat Vlaanderen in de 19e eeuw geen financiële transfers vanuit Wallonië had ontvangen, integendeel. Zijn stellingen waren aanleiding tot heel wat academische en journalistieke discussies.
Liberaal
In het verzuilde België behoorde Hannes tot de liberale familie. Hij was actief in talrijke Vlaamse liberale verenigingen, zoals:
Coördinatiecentrum voor Liberaal Socio-cultureel Beleid (CLSB), liberale cultuurkoepel waar hij voorzitter van was;
het tijdschrift Liberaal Reflex;
lid van het dagelijks bestuur van het Willemsfonds;
lid van het dagelijks bestuur van het Studiecentrum Professor Herman Uyttersprot.
Voor het eerst in vijf jaar verwelkomt de Brusselse beurs een nieuwe vastgoedgroep. Het buitenbeentje Inclusio hoopt bij de belegger 60 miljoen bij te tanken.
Van Xior in 2015 was het geleden: een beursintroductie van een nieuwe gereglementeerde vastgoedvennootschap (GVV) uit eigen kweek op Euronext Brussel.
Inclusio is in zijn branche een buitenbeentje. Wat Triodos is voor de banken, wil Inclusio zijn voor de GVV’s. Het zal de eerste GVV zijn die actief is in vastgoed met een sociaal karakter. Het heeft een totaal ander profiel dan bedrijven die eerder dit jaar naar de beurs van Brussel trokken, zoals het antisnurkbedrijf Nyxoah en de specialist in digitale facturen UnifiedPost.
Drie pijlers
Inclusio ontwikkelt zijn vastgoedportefeuille volgens drie pijlers. De eerste is betaalbare huurwoningen voor Sociale Verhuurkantoren (SVK’s), gemeenten, en OCMW’s. Tweede pijler is infrastructuur die aangepast is aan personen met een handicap. Ten slotte is er de 'sociale infrastructuur', zoals scholen, kinderdagverblijven en opvangcentra voor asielzoekers.
‘Onze fundamentele maatschappelijke doelstelling gaat gepaard met het nastreven van een voldoende hoog huurrendement’, benadrukt Xavier Mertens, CEO van Inclusio.
Rendement
Het gemiddelde bruto huur-rendement op de reeds operationele portefeuille bedraagt 4,2 procent. Dat is niet aan de hoge kant. Het is wel een vastgoedi-nvestering met een zeer laag risicoprofiel. Met SVK’s sluit Inclusio langetermijnovereenkomsten. Die kunnen rekenen op steun van de overheid, die zo een nijpend tekort aan betaalbare huurwoningen vult. De kans op huurverlies door leegstand is voor Inclusio bijgevolg zeer klein.
898
portefeuille
Inclusio verhuurt op dit ogenblik 898 woningen verspreid over 49 locaties
Het management gaat er van uit over het boekjaar 2021 een dividend van 2 procent uit te kunnen keren. Over het boekjaar 2020 wordt geen dividend voorzien. Inclusio is eigenaar van 49 sites in elk van de drie gewesten, met 898 woningen plus sociale infrastructuur.
Eind augustus bedroeg de reële waarde van deze vastgoedportefeuille 141 miljoen euro (waarvan 123 miljoen euro aan operationele activa). Op basis van de reeds ondertekende contracten zal de operationele portefeuille verder toenemen tot ongeveer 230 miljoen euro tegen 2023.
De nieuwe raad van bestuur zal bestaan uit negen leden. Drie vertegenwoordigen de huidige referentiehouders (verzekeraar Intégrale en Belfius Insurance en de overheidsholding FIF-FSI). Nog eens drie zijn gereserveerd voor de drie promotoren waarmee Inclusio in de toekomst gaat werken (Imofig, Kois en Re-Vive). Er zijn ook drie onafhankelijke bestuurders waaronder voorzitter André Bosmans.
Inclusio wil maximaal 60 miljoen euro ophalen. Dit deels bij de Belgische spaarder en deels bij groter beleggers in Europa. Investeerders hebben zich al geëngageerd om voor 10,5 miljoen euro in te schrijven.
Managementwissel
Inclusio werd in 2014 opgericht door Degroof Petercam, Kois en Re-Vive. Van bij de start werd gespeeld met de idee van een beursgang. Die optie werd deze zomer extra naar voren geschoven bij de aankondiging van de CEO-wissel. Per 1 januari wordt Xavier Mertens (ex-Home Invest Belgium) opgevolgd door Marc Brisack (ex-Ascencio).
Degroof Petercam is aangesteld als global coördinator. Samen met Belfius zal het optreden als joint-bookmaker.
De beursgang wordt op gang getrapt als Inclusio groen licht krijgt voor het statuut van GVV en beurswaakhond FSMA het IPO-prospectus goedkeurt.
Patrick Luysterman
*
OESTER- EN VOETNOTA N0 22
Hoe de gewone burger dagelijks in de maling werd en wordt genomen, komt stilaan bloot te liggen, dank zij het Interent. En die ‘vermaledijde sociale media’ die de dingen benoemt zoals ze zijn, en niet zoals het poltiekl-corrupte systeem dat wil en oveeral sedert altijd voordoet.
Gisteren ging het hier bij DOORBRAAK over de zwijgende medeplicjtigheid van de Kerkelijke Herders die hun schaapjes letterlijk niet alleen in e steek laten, ja zelfs verloochenen. En vandaag richt een gewone niet eens opvallende burger de felste lichtbundesl op een helaas reeds overleden Vlaamse Wetenschapper die, bij manier van spreken, haast tot de Eer der Alteran verdient te worden verheven…
Quid onze Vlaamse ‘Strijd-Verenigingen’? Quid onze zelf beweerde ‘goede’ politieke Leiders?
Liberale Gentse Liegebeesten: zoveel als je wil. Maar het is alleen in de Bijel dat Judassen, na de spreekwoordelijke 30 zilverlingen, zichzelf aan de takken van de bomen gaan laten bengelen. Hier en nu leven ze in Pallezen die door de Gemeenschap worden onderhouden…
Ja, Will Tura: hoop doet leven is vooral vertroostend om over te zingen. Op voorwaarde dat men er maar niiet naar leeft. Maar je lied toont de weg.
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
500404 DEZE MAANDAG 16 NOVEMBER 
