5003921 DEZE WOENBSDAG 11 NOVEMBER DOORBRAAK OVER BELEVENISRTVARINGEN
.
WOENSDAG 11 NOVEMBER 2020
INHOUD
MET DE VOETEN OP DE GROND IN DICHTERLIJKE SFEREN IN OVERLEVINGSTIJDEN
*
VROUWELIJK SCHOON
DAGBOEKAANTEKENINGEN (33)
Paralipomena
Apollinaire – Alcools
Laat boeken-fetisjisten maar likkebaarden!
Zondag 25 oktober
Ik ben altijd een verzamelaar geweest, om te beginnen van stripverhalen. De oudste versie van een album was altijd de meest waardevolle, begreep de ontwakende historicus in mij. Sommige albums van Suske en Wiske waren nog voor mijn geboorte door kinderhanden aangeraakt – het had ze als het ware elektro-magisch geladen met de substantie die antropologen ‘mana’ noemen.
Verzamelen is een onschuldige afwijking, een restant van een ouder bewustzijn: het verzamelen gaat gepaard met het jagen op een zeldzaam object, dat tienduizend jaar geleden een vlug dier was; aldus wordt de verzamelaar atavistisch bevredigd. De volwassen verzamelaar is haast altijd een man en zijn postzegels, munten of kinderboeken vervangen de minnaressen, al verzamelen sommige mannen ook letterlijk vrouwelijk schoon.
Het voorbije decennium ben ik Engelse kinderboeken gaan verzamelen, een aberratie die een zijtak van de anglofilie vormt, een soort anglo-pedofilie, maar nogmaals, volkomen ongevaarlijk, behalve dat je eraan bankroet zou kunnen gaan. In mijn geval komt de aanleg ertoe van mijn vader, evenals trouwens een substantieel deel van mijn collectie. Na zijn dood heb ik die uitgebreid tot aan Harry Potter.
Ach, de obsessie met het uitzonderlijke exemplaar, het altijd weer aan je pijlen ontsnappende edelhert, de vrouw die jou op afstand houdt! Maar ik zou nooit boeken verzamelen die me inhoudelijk niet interesseerden. Omgekeerd kun je wel boeken beminnen zonder een greintje belangstelling voor de uitgave. Zo is Geert van Istendael erotisch onontvankelijk voor mijn eerste druk van zijn geliefde The Wind in the Willows, en dat terwijl een verzamelaar in Oxford een paar jaar geleden om het leven kwam toen hij zijn eerste druk tegen een inbreker verdedigde, een incident dat de Britse kwaliteitsmoord naar een voorheen ongekend niveau tilde.
Maandag
In de Nederlandstalige bibliotheek naast de opera – die opera waar in 1830 de Belgische Revolutie begon: België is de voortzetting van een opera met andere middelen – heb ik menige lezing gegeven. Ik herinner me een aangename ruimte, bekwaam personeel, het terras na afloop, een verkwikkende lentedag… maar nu lees ik dat de boekenverzameling niet langer ‘bibliotheek’ heet, dat woord is vervangen door ‘belevings-centrum’.
Dinsdag
De dagen rijgen zich aaneen tot een ellenlang halssnoer. Kralen van git. De pandemie wurgt er mens voor mens de bevolking mee.
Ik zit achter mijn boek, mijn computerscherm, mijn bord eten te wachten op het vaccin dat in Oxford is gebrouwen. Het ziet ernaar uit dat ze nog voor Kerstmis dappere verpleegsters beginnen te vaccineren en vervolgens ouwe zakken. Iedere pandemie kent een einde, behalve de domheid. Ziet u dat licht? Dat is het einde van de tunnel, en natuurlijk mondt die uit in Engeland…
‘s Avonds
Ik heb het slot van Een liefde van Swann bereikt. Een huzarenstukje – van mij welteverstaan. Ik heb nog nooit zo’n saai boek gelezen – nu stop ik met die zieke Proust, na dit manhaftige duel met de Franse grammatica kan ik zeggen dat ik hem gelezen heb, 500 pagina’s althans; het is nutteloos ook het restant van dat één punt twee miljoen woorden te lijf te gaan.
Wat zegt u? Toch echt groots? Hoor eens hier, ik ken een schilder die een afkeer heeft van Picasso. Bepaalde allergieën vallen wel te rationaliseren maar niet te verklaren.
Woensdag
Hayley stuurt de verlovingsfoto’s die een vriendin heeft gemaakt toen Christopher een paar weken geleden in Colorado was. Koud gebergte. Bijna zwarte sparren. Riviertje dat het koude gebergte en de bijna zwarte sparren verdubbelt in aantal. Morgen of overmorgen valt de eerste sneeuw. Maar het verliefde paar dringt de natuur binnen en bedwingt het landschap: de intimiteit verslaat de kou, de omhelzing domesticeert de bergen, die gaan liggen en spinnen als leeuwen… en de kunst betreedt het nieuw ontstane Eden, want dat lieftallige kind, die Hayley, lijkt op de Zeppora van Botticelli, zoals geschilderd in de Sixtijnse Kapel.
Zeppora! Haar naam betekent vogeltje. Ze was de vrouw van Mozes in dat archaïsche verhaal over de vluchtende Joden (ze vluchten nog altijd een beetje, dat is een erfelijke gewoonte, moeilijk af te leren, net als roken of gehaat worden).
Hoe haal ik nu Zeppora in mijn hoofd? Dat komt door Swann, die Odette met haar vergelijkt, zodat ik wel moet concluderen dat mijn schoondochter omgekeerd lijkt op de cocotte die Proust verzonnen heeft. Ze zou haar donkere wenkbrauwen hoog optrekken als ik de maatschappelijke positie van de cocotte in het Parijs van Proust toelichtte; daarna zou ze me vierkant uitlachen.
Hayley. Achter haar graast een eenhoorn.
‘s Avonds
Zeppora met haar blonde tressen was een verfwording van Botticelli’s lustgevoel… maar op dit punt onderbreekt een kunsthistoricus me: de schilder had een afkeer van het huwelijk en was waarschijnlijk homoseksueel. Maar ook was hij bevriend met Simonetta Vespuggi, bijgenaamd ‘la bella Simonetta’, die de reputatie genoot de mooiste vrouw van haar tijd te zijn. Hij heeft haar vele malen geportretteerd, als Venus, als Vogeltje… maar op dit punt joelt een andere kunsthistoricus dat dit niet is bewezen, dat ik aan romantiek doe, wel zo’n beetje het verschrikkelijkste wat je een hedendaagse kunstenaar kunt verwijten.
In elk geval lijken haast alle door Botticelli afgebeelde vrouwen op elkaar, met blonde tressen en grote starende ogen die zich in je mannelijke blik lijken te boren… (Wat hebt u liever, dames, een objectiverende of een romantiserende mannelijke blik?)
Donderdag
Mijn schoonvader stuurt een mail waarin hij zijn herinneringen aan Anna’s sterfdag beschrijft, bestemd voor het ‘professionele’ herdenkingsalbum waar een vriendin van Jim en Betsy al in mei mee bezig was.
Het ooggetuigen verslag van Jim. De telefoon. De paniek. Het ziekenhuis. De identificatie van Anna, of correcter, niet-meer-Anna, dat dode lichaampje, uit die kapotte auto getild. Het verdriet. Een van de verschrikkelijkste dagen van de dertigduizend of zo die hij er toen had meegemaakt.
De rest vul ik dwangmatig aan: de herdenkingsdienst in de kerk, voorheen een Walmart, gevolgd door de crematie, de urn in de koffer van Joy, de begrafenis in Brede, de duistere januaridag, de oude woorden, de bitterzoete gezangen, de menigte met haar honderd kaarsen, maar eerst nog in Indiana de veel te vele toespraken, de op een groot scherm geprojecteerde foto’s van een lachende, mij uitlachende Anna, en naast mij Hayley, die merkt dat ik mijn hoofd steeds dieper op mijn borst laat zakken, als een stervende vogel, Hayley, die nog maar zeventien is, die mijn hand grijpt en niet meer loslaat…
Telkens opnieuw het uitputtende doormaken van deze gebeurtenissen – ja, zo werkt de mythe, en voor iemand die op mij lijkt, laat staan die mij is, werkt de mythe, terwijl de therapie de duisternis niet kan verlichten omdat zij geen kaarsen gebruikt.
Vrijdag
In het krantje las ik deze strip:
‘Hoe gaat het met je zoon?’ vraagt de ene vrouw.
‘Ik wil niet dat je zoon zegt,’ antwoordt haar vriendin. ‘We voeden het gender-neutraal op.’
‘Ah, je wil hem als mens benaderen?’
‘“Mens”? Dat vind ik zo’n beperkend stereotype.’
‘Als organisme dan?’
‘Ook weer zo’n bekrompen hokje. Wij voeden het op als niet nader gedefinieerde materie.’
Vijf uur (glas, haardvuur, patriarchale bui)
‘Hoe gaat het met je onbepaalde klodder?’ vraagt onze verlichte vriendin.
‘Schei uit,’ antwoordt Joy. ‘We hebben een zoon.’
‘Ah, je wil hem als macho benaderen?’
‘Wat een dwaas cliché.’
‘Als witte cis-gender reactionair dan?’
‘Je hokjes worden steeds kleiner. Nee, als Christopher.’
Zaterdag 31 oktober
We negeren Allerheiligenavond, vulgo Halloween, en gedenken in een door kaarslicht geperforeerde duisternis de zielen van Allerzielen. De doden worden afgelezen, als in een kostschool waar de niet nader gedefinieerde materie haar aanwezigheid bevestigt in het hoofd dat zich haar herinnert… ‘Anna Barnard,’ zegt de kerkvoogd in zijn rol van prefect, ‘Willem and Christina Barnard,’ en wij staan stommelend op en gaan naar het altaar en steken drie kaarsjes aan.
In onze bank zitten Hayley en Willem naast mij over theologie te fluisteren. ‘Maar je moet toch een persoonlijke relatie met God hebben?’ vraagt de cowgirl.
‘Er wordt hier veel over hem gepraat,’ zegt mijn verwekker, ‘maar ik heb hem enkel van achteren even gezien. Hij bedekte mijn ogen eerst met zijn hand en toen hij die wegtrok, zag ik zijn rug. Ik durf wel te zeggen dat ik een relatie met zijn rug heb.’
‘En ik dan, grandpa?’
‘Jij houdt van mijn kleinzoon. Dat komt al in de buurt.’
Weer thuis
Ik teken hierbij aan dat ik de christelijke religie als een reusachtig aneurysme van het Joodse brein beschouw (en dus luidt de vraag in hoeverre we het christendom als een ziekte moeten beschouwen).
Maandag
Paul Claes bezorgde mij een exemplaar van Het lied van de onbeminde, zijn vertaling van La Chanson du mal-aimé. Apollinaire publiceerde zijn liefdesklacht in 1909; in 1913 nam hij de 300 regels in de verzamelbundel ‘Alcools’ op.
Voortreffelijke vertaling, vanzelfsprekend, maar ik verheugde me al bij voorbaat op de aantekeningen. Ik verslind ze als pinda’s bij de alcohol van het gedicht. Ik heb het lied eerder gelezen, herinner me enkel de externe, stoffelijke omstandigheden, waarover dadelijk meer, maar was nog erg jong, nog geen twintig, die leeftijd waarop je een parallelle tekst begrijpt wanneer je onbekommerd Ulysses leest.
De ballade is een en al zingende anekdotiek: Guillaume was verliefd op de mollige blonde Engelse gouvernante Annie Playden, maar die is te nuchter voor Frans-Pools-Italiaans gedweep. De dichter sublimeert het blauwtje; hij richt een gedenknaald van modernistische lyriek op. Vindt u dat fallisch klinken? Dan hebt u goed geluisterd: ik bedoel modernistische geilheid. Dichters (aan wie u uw dochter beslist niet moet uithuwen) zijn gewoonlijk verzot op mensenvlees. In dit gedicht van Apollinaire komen zwaarden voor, hanen, een spinstok, een fakkel, een cipres, allemaal in dienst van zijn masturbatie-fantasieën – er moet in een heruitgave beslist een waarschuwing worden afgedrukt dat de dichter beeldspraak gebruikt die in 1909 nog als cultureel aanvaardbaar werd beschouwd.
In Stavelot heb ik als adolescent het Hôtel du Mal-Aimé bezocht, het pension waar Guglielmo en zijn broer, even oud als ik in 1974, in 1899 logeerden. De jonge dweper viel op de dochter van de kastelein, maar de broers knepen er op een oktobermorgen uit toen ze de rekening niet konden betalen… Ik op mijn beurt dweepte met het gedweep van Apollinaire en las de ballade met behulp van een woordenboek. Ik snoof dezelfde lucht op als hij, mijn held de Kostrowitzky! Ik was een bohémien en het was enkel door een sociaal misverstand dat mijn moeder geen gok-paleizen bezocht. Ik verdronk in het decolleté van de barmeid, die een jaar of veertig was… Ach Stavelot! Gewoonlijk is het er een zonnige herfstdag en kunt u er het Europa van paardentuig, leerlooierijen en houtvuur nog ruiken, al hangt dat van uzelf af.
Het boek van Paul Claes is nergens gerecenseerd. De kwaliteitspers negeert de ‘Franse reeks’ van de kleine, licht suïcidale uitgeverij Vleugels, zoals zij nagenoeg alle poëzie negeert, zeker de vertaalde, want ons kosmopolitisme is niet langer een historisch, Europees wereldburgerschap – die tempel is ingestort; in zijn plaats is de nieuwbouw van het onbelezen globalisme verrezen. Ook de boerenpummel is globaal geworden. En omgekeerd is vrijwel iedere hoogopgeleide nu een boerenpummel.
Bedroefd zet ik het boekje bij de andere titels van Apollinaire in mijn ‘belevingscentrum’.
Dinsdag 3 november
Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Ik lees dat Trump een fascist is, maar hij heeft het parlement niet afgeschaft, niemand in concentratie-kampen opgesloten, het staats-corporatisme niet als economisch model ingevoerd; hij heeft de relatie tussen Israël en de Arabische staten helpen verbeteren en geen vreemde territoria bezet. Hij is een onaangename, narcistische, belachelijke, obese kleuter, die verdeeldheid zaait in zijn eigen land, maar een fascist is een aanhanger van het fascisme.
Dit is ‘fascist’ gaan betekenen: iemand met wie je het in politiek of sociaal opzicht oneens bent. Een woord als een mispel, het vruchtvlees is verrot. Maar daarmee is ook de betreurenswaardige politieke stroming die het aanduidt haar definitie kwijt.
Woensdag
Ik heb het wel veel over boeken de laatste tijd, alsof ik zelf niks meemaak. Neus in de boeken: de pandemie is als de liniaal in de hand van de onderwijzer. Anderzijds durf ik te beweren dat mijn favoriete boeken belevenissen van me zijn. Ik lees geen boeken, ik speel erin mee.
Donderdag 5 november
Vandaag gaat de nieuwe lockdown in. De overheid belooft overtreders met kolossale boetes te straffen. De overheid poogt het virus te vermorzelen, zoals een hond die met ritmisch tikkende tanden naar een vlo blijft happen.
Straks is het Thanksgiving – in ons gezin een belangrijk feest – en de kans neemt zienderogen af dat een vliegtuig zoon en schoondochter van Amerika naar Londen wil brengen.
De kalkoen klokt zenuwachtig op het erf. De veenbessen bibberen in het vriesvak. In de kelder draaien de flessen Gigondas zich nog eens om.
Zaterdag 7 november (herfstzon, honden)
Hier hebt u een belevenis: ik kwam Irina tegen, onze nieuwe buurvrouw; we maakten een praatje, maar voordien, bij onze begroeting, wilde zij, opgegroeid in Frankrijk, kussen op mijn wangen drukken… maar ‘there is many a slip betwixt cup and lip’ en halverwege haar lippen en mijn theekop herinnerde ze zich opeens het virus, en trok haar hoofd met een onhandige ruk terug, zodat haar losse blonde haren een seconde voor haar gezicht kwamen te hangen, en stak me toen in plaats van haar getuite lippen haar smalle hand toe, als een speelkaart die ik wel moest trekken…
Benno Barnard
CENSUUR VRIJE Commentaar
*
Het leest zoals het er gescheven staat: dwangmatig.
Het verplicht niets en neiamnd, maar ik kan U wel zeggen, dat met dit stuk onder ogen, U de rest van de wereld vergeet…
Ja Ja, boeken lezen precies alsof je er zelf deel van uitmaakt… On-uitwisbaarder had ik het niet gezegd kunnen hebben. Zelfs Boticelli, de engelachtige, niet. Al beschikte die over een kleurenpalet die slechts de Goden ten dienste staat.
500391 DEZE WOENBSDAG 11 NOVEMBER DOORBRAAK OVE HHET BLAUW ZIEN VAN DE BEUZEN IN DE VS
.
WOENSDAG 11 NOVEMBER 2020
INHOUD
AMERIKA WORDT NA TRUMP DUS ZO’N SOORT KLOTELAND ALS COBURGIA. RAAR, HÉ, MAAR NET ALS IN COBRGIA KAN 2024 OOK DAAR EEN WONDERJAAR WORDEN VOOR VROIJHEID EN GELIJKHEID…
Amerika zijn de afgelopen vier jaar niet onopgemerkt voorbijgegaan. Naast een politieke en sociale impact, zorgde de handelsoorlog tussen de VS en China voor een dieptepunt op economische vlak. Op 7 november vernamen we van verschillende Amerikaanse persbureaus en tv-zenders dat Joe Biden vanaf die dag tot en met 20 januari 2021 aangesproken mag worden als ‘President-elect’.
Bidens beleids-intenties, die verschillend zijn van die van huidig president Donald Trump, kunnen voor een verschuiving van het economisch landschap zorgen. De Nasdaq en New York Stock Exchange zijn in ieder geval al voorbereid op de tumultueuze periode die hen de komende maanden te wachten staat. Wat kunnen wij op economisch vlak nu precies verwachten onder Biden?
Hogere belastingen, sterkere munt
De democraat Joe Biden is socialistischer dan Trump. Dat zal te voelen zijn in de personenbelasting, die anders én zwaarder wordt. Het is Bidens prioriteit op fiscaal vlak om Trumps eerdere belastingverlagingen ongedaan te maken. De lagere belastingvoet van de laatste jaren heeft vele Amerikanen wat meer ademruimte gegeven, wat zeker welkom was in deze moeilijke coronatijden.
Het terugdraaien van deze belastingverlagingen is niet de enige verandering die Biden wil doorvoeren. Naast de zwaardere belastingvoet, wil de nieuwe president ook ‘grootverdieners’ harder belasten.
via de populaire oplossing van geld bij te drukken
Desalniettemin is het van vitaal belang voor de positie van de dollar om de belasting-inkomsten en de overheidsuitgaven in evenwicht te houden. Een project waar Trump niet in slaagde en wat onder hem dan ook tot een begrotingstekort heeft geleid. Een begrotingstekort dat via de populaire oplossing van geld bij te drukken opgelost werd, zorgde voor de devaluatie van de dollar. Bidens strakkere begroting met zwaardere belastingen zal gevoeld worden door de Amerikanen maar zal hun dollar-euro notering op lange termijn wel goeddoen.
Het blijven natuurlijke barre tijden voor het gemiddelde Amerikaanse gezin. Daar speelde de empathische Biden handig op in. De werkloosheidsgraad, die in april nog op bijna vijftien procent lag, bedraagt op dit moment acht procent. Bij zo’n hoge werkloosheidsgraad is de belofte om het minimuminkomen te verhogen, welkom voor velen.
America First, the world second
Trump besliste in juli nog om zijn ‘Buy American’ politiek extra in de verf te zetten door Kodak als strategische pion uit te spelen. Hij keurde toen lichtzinnig een miljoenenlening goed op voorwaarde dat het bedrijf zich zou heruitvinden in de farmaceutische industrie. Plannen die even snel werden gemaakt als opgedoekt. Trump ging zelfs nog een stap verder met naast de Buy American ook nog de Hire American politiek. Behalve het bedrijf moest ook de fabricage in handen zijn van rasechte Amerikanen.
De handelsoorlog met China is nog maar het topje van de ijsberg.
Dit heeft zijn welgekende gevolgen gehad op internationaal handelsniveau. De handelsoorlog met China is nog maar het topje van de ijsberg. Ook Biden is een grote voorstander van het gebruik van Amerikaanse producten. Hij wil hun aankoop zo veel als mogelijk promoten, maar zet niet in op ‘Hire American’. Op dit vlak wordt er van de diplomatische Biden stabiliteit verwacht. Zo zou hij ook in China de gemoederen moeten kunnen bedaren.
Geen blauwe, geen rode maar een groene flow
Bedrijven die inzetten op hernieuwbare energie worden zeer gewaardeerd. De opmars van Tesla de afgelopen maanden is daarvan het levende bewijs. Ook andere, groener getinte aandelen zoals Nikola en Nio scoren zeer goed op de Nasdaq. Eén van Bidens voornaamste beleidspunten was dan ook het meer inzetten op groene energie. De nieuw verkozen democratische president belooft meer groenere investeringen en steun voor bedrijven die duurzaam denken.
dat de groene trend op de beurs zichtbaar zal blijven
We kunnen dus verwachten dat de groene trend op de beurs zichtbaar zal blijven. Nu Biden het gehaald heeft komen de olie- en gasindustrieën, die nog floreerden onder Trump, wel in zwaar weer terecht. Dit laatste in de veronderstelling dat de uitslag van de herverkiezingen van de Senaat op 5 januari Biden geen al te grote tegenwind zal bezorgen.
Andere sectoren die onder Biden op de beurs zullen heropleven, in geval van windstilte in de senaat, zijn onder andere marihuana-aandelen. In verschillende staten werd er de afgelopen dagen beslist tot de mindere of meerdere decriminalisering van drugs. De staat Oregon ging daarin zelfs zover om voor harddrugs alleen nog de productie en verkoop te bestraffen.
De Tech-industrie zal zijn adem nog inhouden tot en met 5 januari. Zij kan immers als grote verliezer uit de bus komen als ook de Senaat een democratische overwinning behaalt voor de laatste zetels. De geplande hogere belastingen volgend uit Bidens beleid zullen vooral in deze sector voelbaar zijn.
Aandeelhouders in de gezondheidszorg mogen dan weer opgelucht ademhalen. In het geval dat Trump aan de macht was gebleven, had men deze aandelen afgestoten. De republikein zou bij een tweede ambtstermijn zeker hebben geprobeerd om de Obamacare nog verder af te zwakken.
Bidens triomf, Europese triomf?
Op 5 januari weten we welke partij in de Senaat de laatste twee zetels toegewezen krijgt. De partij die deze zetels op haar naam mag zetten, heeft een grote invloed op de agenda van de Senaat. Ze kan het Biden dan knap lastig maken om zijn beloftes uit te voeren. De strijd in Amerika is nog lang niet gestreden. Net zoals met het aantal kiesmannen, zal ook in de Senaat de overwinning nipt worden. Belangrijk gegeven, want ze zal de richting uitzetten waarin Amerika de komende vier jaar zal zeilen.
Als deze uitslag een republikeinse muur betekent, kunnen Bidens beleids-intenties al snel loze beloftes worden. Europa en de rest van de wereld blijven deze verkiezingen op de voet volgen
Wout Vandecruys
CENSUUR VRIJE Commentaar
Ja, na de euforie als resultaat na die weken- ja, -maanden lange ophitserij van de gemoedeen in de media, komt nu de ontnuchtering. Nqa de roes, de droes.
Wat na 5 januari, als Sleepy Joe in zijn eigen Senaat met de kop tegen de muur loopt? Trump verloren? M’n voeten, Gérard!!!
Wedden, dart net zoals met de terug tredende Britten uit de EU, het weer de hardwerkende Vlaming zal zijn die het zwarte schaap zullen worden? Onze bloeiende handel met die van de Overkaknt zowel de Verre als de Nabijje buren zal een van de eersen zijn die moeten inleveren.
En als in de VS de belastingen omhoofg moeten, zoceel te meer dus ook bij ons. Hoe Groener!!! hoe lager de pensioenen zn hoe ‘donkerder’ de samenleving wordt.
Dr. Jan van de Beek is een Nederlands wiskundige en cultureel antropoloog. Hij studeerde af op een proefschrift over de kosten en baten van migratie in Nederland. Momenteel werkt hij aan een uitgebreid en gedetailleerd rapport dat in januari moet uitkomen. Hij is dus zeer beslagen in de materie en kan gelijkaardige rapporten goed analyseren. Bij het aanschouwen van het rapport over de economische impact van de immigratie van de Nationale Bank van België (NBB) moest hij even de wenkbrauwen fronsen.
Verschil in leeftijds-opbouw
Dr. Jan van de Beek: ‘Het eerste wat me opviel was dat ze stellen dat de tweede generatie meer oplevert dan de autochtonen. Ze zeggen er wel bij dat dit komt doordat de leeftijdsopbouw verschillend is. Indien je het zo formuleert is dat wel waar. Daar staat dus geen leugen. Maar je krijgt wel een zwaar vertekend beeld. Je weet ook dat de kranten dit soort uitspraken gaan uitlichten. Je krijgt zo dus een vertekend beeld en dat vind ik best wel kwalijk. Dat mag je de journalisten misschien niet euvel duiden, maar ze zouden toch hun werk iets grondiger kunnen doen, ook al gaat het om een complexe materie.’
‘Die uitspraak over de tweede generatie is gebaseerd op een momentopname’, constateert van de Beek. ‘De standaard manier om zo een vertekend beeld te voorkomen is internationaal erkend en werkt met generatie rekening. Je maakt een profiel voor alle leeftijds-categorieën, met in-acht-name van de sterftekansen. Zo tracht je te achterhalen wat iemand per levensjaar gaat opleveren en kosten aan de schatkist. Die grafieken zijn ook terug te vinden in het rapport en dat betekent dat de mensen van de NBB de data hebben om deze methode uit te voeren. Ze bespreken die methode zelfs, maar passen haar niet toe, vanwege te grote onzekerheden rond benodigde aannames over bijvoorbeeld de rekenrente.’
Je krijgt met die generatie rekening benadering namelijk wél een goed beeld over de onderlinge verschillen en verhoudingen
‘Die onzekerheden zijn er inderdaad, maar die zijn verre te verkiezen boven de omkering van feiten die je uit de huidige NBB-presentatie kunt afleiden. Je krijgt met die generatie rekening benadering namelijk wél een goed beeld over de onderlinge verschillen en verhoudingen tussen groepen.’
Verschil van € 150 000 tot € 200 000
Van de Beek ging met het materiaal uit het rapport aan de slag en maakte gebruik van de internationaal aanvaarde methode. ‘Op die manier krijg je een aardige inschatting van wat die tweede generatie gaat kosten over het leven. Dan zie je dat het over een fors bedrag gaat: bij de tweede generatie kom je uit op een bedrag van € 229.560 als nettokost, terwijl de autochtonen uitkomen op € 12.201. Dat is een verschil van € 217 359 en dat is tegengesteld aan wat de NBB laat uitschijnen in haar woorden.’
‘Nu is het bij generatie rekening gebruikelijk om de bedragen contant te maken tegen een bepaalde reken rente. Wanneer je dat doet tegen één percent, kom je uiteindelijk uit op een verschil van € 146 447, hetgeen nog steeds een fors verschil is.’
Niet-EU-migratie op één hoop
Volgens van de Beek zitten er nog addertjes onder het gras. ‘Ik wil ook even kwijt dat me opvalt dat alle migratie van buiten de EU op één hoop wordt gegooid, ondanks het feit dat dit over een zeer diverse groep gaat. Je hebt namelijk een groot verschil tussen migranten. Landen met een grotere welvaart en goede opleidings-mogelijkheden, zoals de VS, Japan, Indië of Korea, leveren totaal andere profielen aan dan landen uit Noord- en Sub-Sahara-Afrika of het Midden-Oosten. Wanneer je die groepen uiteen trekt, kom je op nog veel grotere — soms echt rampzalige — verschillen uit.’
Ze presenteert de resultaten onprofessioneel en misleidend positief
‘Maar los daarvan kan ik niet anders dan concluderen dat de NBB beschikt over alle data en kennis om een generatie-rekening te presenteren naar internationale wetenschappelijke standaarden, maar dat ze dit verzuimt te doen. Ze presenteert de resultaten onprofessioneel en misleidend positief.’
Waarom deze misleidende resultaten?
‘Ik heb vragen bij het waarom van deze presentatie’, vervolgt van de Beek. ‘Ik kan niet in het hoofd kijken van de mensen bij de NBB, maar ik ben tijdens het maken van mijn proefschrift wel op een aantal factoren gestoten die bepalend zijn bij de redactie van rapporten over deze gevoelige materie. De moeilijkheid bij het onderzoeken van kosten en baten van immigratie zit hem niet alleen in de rekensommen an sich, maar ook in de politieke en normatieve belem-meringen. Wat ik tijdens mijn werk in Nederland mocht constateren was dat er steeds “moral reading” optreedt. Men beoordeelt de kennis dan niet op het waarheids-gehalte, maar op de mogelijke politieke, morele en sociale gevolgen.’
Drie argumenten ontkracht
In het proefschrift van van de Beek komen drie normatieve argumenten naar boven. ‘Je mag geen financiële waarde op de mens kleven, je mag niet doen aan “victim blaming” en je mag extreemrechts niet in de kaart spelen. Het eerste argument slaat eigenlijk nergens op. We doen dit namelijk de hele tijd. Gezondheids-economen berekenen de waarde van mensen om een optimale besteding van de gezondheidsbudgetten uit te dokteren. Verkeers-veiligheids deskundigen doen iets gelijkaardigs. Je plaatst niet overal vangrails, maar enkel daar waar die een bepaald resultaat gaan opleveren, bijvoorbeeld.’
‘Bij het tweede argument ga je ervan uit dat de migrant een slachtoffer is. Meer bepaald een slachtoffer van discriminatie. Het is echter door dit soort onderzoek neutraal en objectief te voeren dat je een inkijk krijgt in de achtergronden van discriminatie. Je komt dan bijvoorbeeld uit bij verschillen in opleidingsniveau. Met die resultaten kan je dan aan de slag om een beleid te voeren dat gericht op verbetering inzet.’
‘Het derde argument snijdt evenmin hout, naar mijn mening. Het is net door dit soort informatie achter te houden en te negeren dat je economische onderklassen creëert die steeds meer gelijk vallen met etnische en religieuze breuklijnen. Ik denk dat wanneer je — zoals bij klassieke migratielanden — het nationaal belang laat prevaleren, je extreemrechts net minder in de kaart speelt. Wanneer je dat niet doet creëer je etnische onderklassen en wakker je etnische tegenstellingen aan. Je krijgt dus een pervers omgekeerd effect.’
Nationaal belang laten prevaleren
Van de Beek wijst op de taboes die bij ons leven, en het verschil met klassieke immigratielanden. ‘In landen waar men een traditie heeft van immigratie, zie je dat dit helemaal anders aangepakt wordt. Ik verwijs dan graag naar Canada, de VS, Australië, maar ook wel Zwitserland, Koeweit of Israël. Daar bekijkt men migratie als een kans en niet als iets dat hen overkomt en dat ze dan moeten trachten te kanaliseren. Ze gaan daar eerder taboeloos aan de slag met dit soort informatie en richten hun beleid daarop. Ook hebben ze geen schroom om het algemeen nationaal belang voorop te stellen en krijgen zo een beter gecontroleerde instroom die goed is afgestemd op hun eigen noden. Ze sturen aan op goede arbeidsmarkt-prestaties en deelname. Daarvoor is de economische kennis die je uit onze studies kan puren, onontbeerlijk.’
Bij ons moet ik concluderen dat de politici liever niet weten wat de nettokosten zijn van immigratie
‘Bij ons moet ik concluderen dat de politici liever niet weten wat de nettokosten zijn van immigratie. De internationale verdragen zorgen ervoor dat het sturen van migratie komt met een hoge politieke en diplomatieke kost.’
Brandend huis
Van de Beek stelt dat de nettokost van migratie altijd vasthangt aan ons socialezekerheidssysteem. Dat verliezen politici uit het oog. ‘Onze sociale zekerheid is gebaseerd op het verzekeringsprincipe. Dat werkt natuurlijk met uitsluiting: je kan geen brandend huis verzekeren tegen brand. Wij hebben dat principe helemaal uit het oog verloren. We laten ongeselecteerd mensen binnen die enkel terugvallen op ons sociaal verzekeringssysteem zonder bij te dragen. Daardoor ondermijnen we ons systeem en wordt het van binnenuit uitgehold.’
*
CENSUUR VRIJE Commentaar
Moet ik toch even laten bezinken. Wa denken jullie? Waarom een geleerde bol van boven de Moerdijk het beter mag uitleggen, dan inde Bewaarschool; waar we allemaal geleerd hebben dat 2 + 2 = 4????
Het is nu vooral goed uitkijken naar de UITERSTEN van de de respectievelijke standpunten die nu weer de ronde zullen doen. Tot onze oren erdoor zullen beginnen tuiten. Eerste een te echrte uitletg: ja, het kost wel wat ‘money’ die we niet hebben, maar het is goed voor de Nieuwe Wreld Orde van de zaligmakende Globalisatie à la Marx. Allen müssen wir Bruder werden. Eerst de Nazi’s met de hen eigen Nieuwe Orde, nu weer de Nieuwe Wereld Orde.
Deze trend is zowat het Einde en het Begin van elke kleurenpartij in Coburgia. Moest er een ergere soort bestaan, ze zouden om prijs voor lppên om hen de kop af te bijten…
En dan is er de REDELIJLIJKLJEID, het Gezind Verstand en ook ’n heel klein beetje de Christelijke naastenliefde…
Kortom, eindelijk begint het mij te dagen, waarom men in dit kloteland liever de miserie zoekt, dan de eigen Vlaamse mensen, na bijna 200 jaar onderdrukking, tot de hen door geboorte toekomende rangorde toe te laten. Gewoon het rekensommetje op basis van de getalssterkte Vl/Fr. Democratischer kan tocjh niet? Maar ja, waar moet het dan heen met de Francofone hoogmoedswaan naar toe ?
Besluit. Moest alles normaal gaan, dan hadeden we nu een Regering met een 8/10 Vlaamse Regering. Mark my words: 2024 nadert rap. Ieder uur een stap, hoe klein ook, dichter…
500388 DEZE WOENBSDAG 11 NOVEMBER ALMACI V-DAY BIJJ TSCHELDT
+
.
WOENSDAG 11 NOVEMBER 2020
INHOUD
BELEVEN WE NU DE ‘FALL OUT’, THE ‘LOCKDOWN’ OF DE HELLVAART RECHT IN DE ARMEN VAN ONS ALLER RODE BROEFGEERS TEGEN HEUG EN MEUG?
*
VIVALDI TREKT TEN STRIJDE TEGEN MODALE BURGER
De Gevallen Engelen van de Wanstaltigheid
Allereerst onze welgemeende en diepe verontschuldigingen aan de barokcomponist die ons zoveel moois heeft nagelaten. Als deze regering, die de onze niet is, iets niet verdient, dan is het wel vergeleken te worden met deze Italiaanse prins van de schoonheid. Eerder past een vergelijking met de gevallen engel van de wanstaltigheid!
Dit hoopje bijeengeveegd hellepuin uit de politieke Tartaros, dat altijd één satansoog gericht houdt op een somptueus en solied vast salaris, heeft het namelijk op U gemunt, beste lezer. U, die dagelijks de eindjes aan mekaar probeert te knopen in een wereld van gemaskeerde lockdowns en mensonterende dictaten van bloed-virologen. Deze bijeengeharkte regering van verliezers en andere dwazen weet beter dan een vampier hoe uw geldelijke haarvaten met de tanden open te rijten!
Ze slapen er ’s nachts niet van, zegt Vandenbroucke. Dat nemen wij aan: vampiers slapen ’s nachts nooit! Altijd belust als ze zijn op het inhoud van uw geldbuidel. Ditmaal in de vorm van boetes …
Het Onderste uit de Kan
In Kortrijk werden vijf nietsvermoedende studenten die een broodje zaten te eten op de Grote Markt elk beboet met 250 € (totaal: 1.250 €) omdat ze maar met z’n vieren mochten zijn. Terloops wordt in casu door het stadsbestuur nog vermeld dat besloten werd voor “alle” inbreuken de maximumstraf aan te rekenen. Waarom heb je dan in godsnaam nog een minimumstraf nodig? In Brugge werd een cafébaas (vóór de totale lockdown) bedankt met een boete van 750 €, niet omdat zijn zaak nog open was, maar omdat zijn licht nog brandde. Opkuisen en alles netjes houden? Hoeft niet meer, de voedselinspectie doet de rest wel. In Gent slaagden lijzige champetters erin om op drie dagen tijd 194 coronapv’s uit te schrijven, goed voor 19.000 € aan onmiddellijke inningen. In augustus kwam de Antwerpse procureur al zo fier als een gieter verklappen dat hij de schatkist 2,3 miljoen € (9.000 boetes) rijker had gemaakt.
De werkende mens wordt het leven dubbelzuur gemaakt door fluo flikken, smoezelige smerissen en wankele wouten die – als voorhoede van een laaghartig landsbestuur en schuilend achter een autistische toepassing van de letter van de wet – de laatste kruimels uit de reeds belabberde beurzen van de zwoegende bevolkingshelft komen graaien via compleet onevenredige boetes en in naam van een zelfverklaarde zedelijkheid en een mistige moraliteit. Antwerpse bestuurlijke corona-onkunde heeft bovendien de zondagse vogelenmarkt helemaal kapot georganiseerd zodat menig marktkramer thans verplicht wordt een bijbaan te nemen. De schoenmaker, beenhouwer of delicatessenzaak om de hoek – om van de cafébaas en restaurateur nog maar te zwijgen – worden maatregelen opgelegd die pakken erger zijn dan tijdens de lente-lockdown. Lockdown – de hippe, Engelse variant van “noodvergrendeling”, die alles wat verteerbaarder moet maken – mag echter zó niet meer heten omdat dan een vergoeding moet betaald worden aan de gedupeerden … uit een lege staatskas die diezelfde gedupeerden eerst zullen moeten vullen.
Stedelijke “Woestenij”
Ondertussen zitten duizenden leerlingen voor minstens 10 dagen thuis in plaats van op school omdat ze, in het allerslechtste geval, asymptomatisch zijn en dus niet meer getest worden vanwege een gebrek aan testcapaciteit (na 8 maanden coronahype!). Steden verloederen verder in sneltreinvaart omdat van de economische luwte gebruik wordt gemaakt om de stad, in even snelle vaart, op te zadelen met een heraanleg, die bewoner noch forens begeert maar slechts de toerist of goudzoeker dient.
Wie in Brussel-Noord rondloopt, vraagt zich spontaan en terecht af of al die bijgetelde doden werkelijk aan corona, dan wel aan cholera zijn gestorven, zoals gebruikelijk wanneer je leeft op een mestvaalt. Gent heeft in corona zelfs de moeder aller uitvluchten gevonden om de groene stadsmoord te verbloemen en in de winkelbuurten van Antwerpen staat meer leeg dan er open is. De enigen die er nog rendabel draaien, zijn de producenten van de bordjes “Te Huur”.
Wacht maar, de regerende “virolobeten” van het niet democratisch verkozen bestuur zullen, om U ter wille te zijn, nog eens gaan verstrengen, si. Van de regen regelrecht in de drop. Ter gelegenheid van de manifeste kleuter-communicatie over kusjes en knuffeltjes worden uiteraard de “moeilijk bereikbare groepen” – synoniem voor “moeilijk integreerbare onwilligen” – ontzien! Dat U, uw zaak of uw broodwinning in het hart geraakt worden, ligt aan Uzelf, beste lezer! U had in open lucht maar geen praatje moeten maken met uw buren of in diezelfde open lucht geen BBQ organiseren voor uw medebroeders in de corona-malaise. Dat heel Borgerhout, Molenbeek of de Rabot doet of de neus bloedt, mag dan weer niet gezegd worden, want dan komt tante Els van Unia U even van uw sokkel “keytsen”, als was ze zelf een man!
“Moeilijk Bereikbare Groepen”
Voor diegene die behoorlijk hun best doen, bestaat geen genade, al is het soms niet helemaal correct naar de luimige letter van de wel heel wispelturige wet en haar half-wekelijkse wijzigingen; voor zij die er van in den beginne en blijvend hun gat aan vegen, springt die pseudo-elite van jihadi-collaborateurs hoog, hoger, hoogst de lucht in, als hing hun eigen leven ervan af. Ach, wat hebben ze het toch moeilijk, meneer! Na meer dan 50 jaar op onze kosten aan deze kant van de Middellandse zee toevend, spreken ze nog geen gebenedijde syllabe Nederlands, weet U. De kanttekening dat in elk OCMW-kantoor en op vele stadsborden langs de straat de maatregelen in ongeveer alle talen van de wijde wereld en omstreken worden aangeplakt, zullen we wel maar weer inslikken.
Op de 8ste verdieping van een uitgeleefd overheidsgebouw, waar geen doorsnee Vlaming ooit leven zou hebben vermoed, mogen geen twee weggepromoveerde ambtenaren de tijdelijke bevoegdheid hebben gekregen om welke geldelijke steun dan ook uit te keren of dagenlang zie je de “moeilijk bereikbaren” er massaal aanschuiven voor een paar duiten; geen curator van een failliete schoenenfabrikant mag in een achteraf-loods een schaars aangekondigde uitverkoop houden of diezelfde “moeilijk bereikbaren” hebben plaats onder hun uitgestrekte rokken tekort om alle dozen te verstoppen die ze, gevuld met leren luxeschoenen, op de kop hebben weten te tikken voor 10 €, om ze nadien via internet voor 50 € door te verkopen, maar van dwingende maatregelen zouden ze dan plots niet op de hoogte kunnen zijn? Ja, ja, en wij heten allemaal zwarte Piet, zeker!
Onevenredigheid
Maar de onevenredigheid gaat nog een heel stuk verder, beste lezer. Terwijl U knock-out wordt beboet voor een overtreding, waarvan U zelf niet eens besefte dat U ze beging, door flinke fluo’s die voor de gelegenheid hun arrogantie oppompten tot aan de rand van de onwelvoeglijkheid, laten hun collega’s in gevechtsuitrusting zich gewillig drie weken werkonbekwaam kloppen door BLM-crapuul en ander gespuis dat zich een van de pot gerukte ideologie in het holle hoofd heeft laten heien. PV’s mochten toen niet opgesteld worden.
Terwijl U maar braaf betaalt om de boete niet nog eens te laten oplopen als U voor een gepolitiseerde politierechter moet verschijnen – zoals ooit het zoontje van Paula D’Hondt in Dendermonde (die benoemd werd omdat zijn moeder geen minister maar koninklijke commissaris voor de migranten mocht worden) of het vrouwtje van die Toscaanse Liberale “Klucht” die het zakkenvullen naar ongekende hoogten trok en een vrijgeleide kreeg van evenzeer gepolitiseerde logerechters in Gent – worden in dit land moordenaars, bijgestaan door even criminele advocaten die hun straffen kunnen vrijkopen, vrijgesproken op grond van procedurefouten; worden verkrachters vrijgelaten omdat verkrachting nu eenmaal een deel van hun cultuur zou zijn; mag een Atilliaanse drugsbaron met geladen en geseinde wapens in de koffer, van de politie gewoon doorrijden; worden door de wol geverfde provocateurs die in Puurs op een stille “stoet van verontwaardiging” inrijden, vrijgelaten omdat ze eerst zogezegd zelf belaagd zijn geworden. Een stoet die werd gevormd naar aanleiding van een vernederende aftuiging van een kind, nota bene! Witte marsen? Ze behoren definitief tot een andere tijd. Verontwaardiging over allochtone criminaliteit? Nee hoor, niet meer toegestaan!
Probeer dat maar eens als blanke in uw eigen land! Een man uit Liedekerke die een zatte man van het negroïde type eerst drie rake klappen met een baseballknuppel moest geven vooraleer die met zijn pokende poten van ‘s mans vrouw wou blijven, riskeert 12 jaar cel. “Dergelijk gedrag kunnen wij niet tolereren”, sprak de volslagen wereldvreemde procureur dapper. Nee, hij had de politie moeten bellen en misschien tegelijkertijd een Seksuele Agressie Set (SAS) bestellen, of nog erger, dadelijk de wetsdokter moeten consulteren.
Systeem
Wie hier geen systeem achter ziet, mag na corona meteen een afspraak beleggen bij de oogarts! Het zootje ongeregeld – dat VivAldi heet – en zich tot de “regering van de laatste kans” heeft gebombardeerd, ligt intern derwijze met mekaar overhoop dat ze de platvloerse angstzaaierij omtrent corona als externe vijand behoeven om overeen te komen, al wordt de rest van het land op economisch en sociaal gebied daardoor volledig geruïneerd. Hier is geen sprake van een lockdown, maar van een maatschappelijke fall-out!
Bovendien heeft de zwijnenpan De Croo I, als een kluit gefrustreerde half en niet-verkozen verliezers, de Wet- en Beliardstraat ingenomen en brengt nu de kanonnen – van administratie tot justitie en politie – in stelling tegen de eigen burgers, met het allochtone grondsop als stoot-troepen! Als in Parijs een leraar onthoofd wordt, vinden de grijze wolven van Groen het niet eens nodig hun medeleven te betuigen en de terroristische aanslag te veroordelen. “Het was me niet gevraagd”, verdedigde het liefje van Erdogan, Meyrem Almaci, zich misplaatst kwetsend. Alsof zij ooit verlegen heeft gezeten voor een reactie die haar niet gevraagd werd!
Zij zit nu mee aan de knoppen, en de rest van de bende medeplichtigen ziet daar klaarblijkelijk geen graten in. Maar vergeet toch nooit, lieve lezer, dat het diezelfde grijze wolven van Groen zijn die nog geen anderhalf jaar geleden naar de stembus trokken met een plan om uw bibliotheek murw te belasten. Wie weet dat de hele moslimcultuur in 14 eeuwen evenveel boeken bijeen heeft geschreven als er op één jaar tijd in Frankrijk worden uitgegeven, schrikt van niks meer op. Afgezien van de Koran staan er bij Almaci – en bij uitbreiding bij de ganse VivAldi-kliek – slechts 2 in het rek: “1984” en “Animal Farm”. En ze worden daar niet gelezen als waarschuwing, maar eerder als handleiding. Duivelser wordt het niet!
Spietse De Vleeschouwer
*
CENSUUR VRIJECommentaar
*
Hier op dot logboek der dagen werd het reeds diverse keren herhaal: Adinda’s vader toendertijd had een buffel. Maar nier zo maar een buffel, maar een buffel zonder dewelke hij en zijn gezin de volgende dag dood zou zijn van honger. Die buffel namelijk was een waterbuffel die stapvoets en hoofdschuddend de grod omploegde waar op de nodige rijst zou worden geteeld die de hele dessa zou in leven houden. Maar de Nederlands-Indische Vivaldi Regering van toen wilde het land ‘omvomken’ den diende daartoe alle beschikbare middelen te mobiliseren. Een tweede poging voor de invoering van een soort ‘Rijken Taks’ immers zag er maar beroerd uit, en om zichzelf in her zadel te houden, moesten alle burerlijke buffels van het land worden ingeleverd….
Eduaed Dowes Dekker, alias MULRTATULI was er echt niet goed van, toen die met dat verhaal in het Moederland uitpakte. Staats-Onvriendelijk klonk het en hij werd aan de kant gezet. Collaborateurs bij de Jihadisten, no problerm, daar leven we van, maar de Uniraire Staat bgedrfeigen? Ça jamais dela vie.
-
Sander, Sanderke toch! Encore si jeune et déjà si corrimpu En gij die uit zo’n Orangisten traditie stamt, zoals Uwen père altijd zo graag mee heeft gestoeft – hij keurde ooit nog de mannelijkheid goed van de eerstgeboren erfprins - wa doede gij nu?
Broeksèl, jong, da’s ’n hellegat. SRAY AWAY FRON THERE en kom liever terug naar Wichelbeke onder de kerktoren. Zodat joen stokoeden père op joen an steunen om te paard te stigen, zonder daarvoor ‘n trapleerker vandoen te hebben.
Do you snapp the picture?
Ga liever eens neuzen bij ADEIAAN BROUWER, de jonge zorgeloze kunstschilder ut joen eigen steke… Daar i slevensgenit voor tien te vinden. En – niet te vergeten- het is er voor de voor niets.
500389 DEZE WOENBSDAG 11 NOVEMBER WITWASSERS OF KAZAKDRAAIENS
.
WOENSDAG 11 NOVEMBER 2020
INHOUD
EEN TERUGBLIK OP EEN VRUCHTBARE POLITIEKE LOOPBAAN IN COBURGIA TOEVALLIG OP DE DAG DAT DE BOEKEN OPENGAAN OVER INTERNATIONALE WITWASSERIJ VAN HOOFDZAKELIJK GANGSTER FOPRTUINEN
Sinte Maartens avond de torre gaat mee naar Gent
En als m’n Moeder kooeken bakt ’k zitte zo geern omtrent.
Onze nieuwste minister van Just is just, Vincent Van Quickenborne (‘Quicky’ voor de kenners) heeft er al een heel gevarieerde route op zitten. Hij begon zijn politieke carrière aan de zijde van niemand minder dan Bert Anciaux (ook wel eens ‘Ansjofis’ genoemd, zoon van). Dat was bij ID 21, de linkervleugel van de Volksunie, zeg maar. Na de splitsing van die Volksunie volgde hij Bertje naar diens nieuwste creatie Spirit om tenslotte in 2002 over te stappen naar de VLD. Quicky werd toen liberaal, terwijl Ansjofis consequent socialist bleef.
Zoals bekend, stond Quicky achter de keuze van Egbert Lachaert als nieuwe voorzitter van de Open VLD, die toen niet wilde weten van Paarsgroen, waar ex-voorzitster Gwendolientje wél voor was. Net als Lachaert keerde hij vervolgens kazak en keurde hij diens samenstelling van uitgerekend hetzelfde Paarsgroen waar hij vroeger tegen was, mee goed. Als beloning kreeg hij nu de post van federaal minister én vicepremier in de centrumlinkse regering Decroo. Dus, van links naar centrumrechts en dan weer naar centrumlinks.
Voor wie daar problemen mee zou hebben, verwijs ik naar het versje van Toon Hermans in mijn blog van 9 dezer.
*
1 OP 5 FINANCIËLE INSTELLINGEN IN BELGIË VORMT ‘HOOG RISICO’ VOOR WITWASSEN
Vandaag om 06:00
Bijna één op de vijf financiële instellingen in ons land krijgt van de Nationale Bank van België een ‘hoog risicoprofiel’ in de strijd tegen het witwassen. Dat heeft de Nationale Bank onthuld naar aanleiding van ons onderzoek naar de FinCEN Files.
Al eerder dit jaar, tijdens ons onderzoek naar de gelekte FinCEN Files, die blootlegden hoe miljarden euro’s aan verdachte geldstromen blijven stromen via de banken, ook in België, vroegen we de Nationale Bank van België hoeveel banken en andere financiële instellingen in ons land een ‘hoog risico’ vormen voor witwaspraktijken. De Nationale Bank van België controleert 231 financiële instellingen in ons land, onder andere 85 banken en 42 levenszekeringsondernemingen. Op basis van de controleresultaten deelt de Nationale Bank die financiële instellingen op in vier risicoprofielen: high, medium high, medium low of low risk. Maar de Nationale Bank weigerde tijdens ons FinCEN Files-onderzoek prijs te geven hoeveel instellingen een hoog risico vormen.
Dinsdag heeft de Nationale Bank in de Kamercommissie Financiën die cijfers wel prijsgegeven tijdens de hoorzittingen over de FinCEN Files. ‘18 procent van de financiële instellingen in ons land krijgt een ‘high’ risicoprofiel van de Nationale Bank. 22 procent zit in de categorie ‘medium high’, 40 procent ‘medium low’ en 18 procent ‘low’’, onthulde Nationale Bank-directeur Jean Hilgers. ‘Maar het feit dat we spreken van een ‘hoog risico’ wil absoluut niet zeggen dat de hele instelling een hoog risico vormt, ze kan zo’n profiel al krijgen als een deel van de activiteiten een hoog risico vormt. Bijvoorbeeld de private banking kan een hoog risico vormen.’
Sanctie commissie
Bitterweinig banken in ons land kregen al een sanctie opgelegd omdat ze tekortschoten in de strijd tegen witwassen. Sinds 2013 zijn er nog maar 4 administratieve sancties (tussen de 50.000 en de 350.000 euro) en 3 minnelijke schikkingen opgelegd aan banken die in de fout gingen, naast 5 dossiers die zijn geklasseerd bij gebrek aan bewijslast. ‘Bij die 4 veroordelingen had het directiecomité wel een hogere boete gevraagd en een nominatieve bekendmaking van de sancties, maar de onafhankelijke Sanctiecommissie besliste er anders over’, vertelde NBB-directeur Hilgers.
‘Wij staan open voor een debat om het sanctiesysteem te hervormen. Ik geef rustig toe dat we qua sanctieprocedure nog niet op kruissnelheid zijn geraakt en dat we dat verder moeten ontplooien. Al is het ook een bewust beleid van de Nationale Bank om punctuele tekortkomingen niet telkens te bestraffen.’
Lars Bové
CENSUUR VRIJE Commentaar
Geschrijf over Quickie, kazakdraaierij en witwas ping-ping in één adem, is dat nu opzet of toeval?
Is dat nu het werk van de (geld)duivel of is het eerder een keuteltje van de overvliegende H. Geest-duif op de kop van onze Kortrijkse Nationale Minister met zonder Financiën?
Op het toppelke van de Macht valt er namelijk veel – onbetaalbare want top-secrete kennis te vergaren… Wetende dat ons Vin-CRNTJE niet van de domsten is, moet dat voldoende zijn om met tijd en boterhammen een onuitputtelijk familie-fortuin op te bouwen.
Mijn gewezen vaderstad Ieper had ooit een Bels Minister Vanden Pereboom. En neen, veel vruchten heeft die nooit nagelaten. Gaat KORT RIJK maar ondertussen al lang weer arm, dat record nu verbeteren? Aan de vruchten kent men den boom….
Niet te vergeten….Het verschil tussen kazakdraaierij en zwartzakkerij is flinterdun.. Soms vliegt men in Coburgia voor veel minder in de doos…
Veel uitleg daarover aan het papier toevertrouwen echter is delicaat want een grijze kat met de bek vol gevangen muizen, heeft daarnaast ook nog vier klauwende leeuwenpoten met wel honderd vliem-sherpe nagels.
Hopelijk vallen er binnenkort voor onze Kortrijkse medeburgers hier en daar toch nog – kwiek en snel - wat kruimels van tafel?
DOE NIET AAN EEN ANDER WAT JE NIET WILT DAT HET JE ZELF OVERKOMT. KOMT DEZE KEER NIET VAN MARX EN IS DUS NIET GOED
ALLAH IS GEEN OPPERWEZEN ZOALS EEN ANDERE
DEZE IS OVERAL TER WERELD EEN POLITIEK DIE ONDERDRUKKINGS SYSTEEM DAT DOOR LINKS ALS EEN WORTEL VOOR DE NEUS VAN EZELS WORDT GEHOUDEN. VOOR MOSLIMS I DIT EEN TWEEDE HUID
DINSDAG 10 NOVEMBER 2020
INHOUD
DOE NIET AAN EEN ANDER WAT JE NIET WILT DAT HET JE ZELF OVERKOMT. KOMT DEZE KEER NIET VAN MARX EN IS DUS NIET GOED
*
*
CHRISTIAN DROSTEN, DUITSLANDS BEROEMDSTE VIROLOOG, PLEIT VOOR MEER VERANTWOORDELIJKHEIDSZIN VAN DE BURGERS IN DE STRIJD TEGEN COVID-19.
*
Viroloog roept op tot transparant communiceren
Dirk Rochtus - 10/11/2020
Christian Drosten spitste zich in zijn online Schiller-redevoering toe op vrijheid en verantwoordelijkheid als kernbegrippen in het denken van Schiller.
‘Het is de plicht, die uit de vrijheid groeit’, zo parafraseerde Christian Drosten, Duitslands toonaangevende viroloog in de strijd tegen covid-19, de beroemde woorden van Friedrich Schiller: ‘Es ist die Schönheit, die aus der Freiheit wächst’. Dit jaar was het de beurt aan de directeur van het ‘Institut für Virologie’ van het Universitair Ziekenhuis Charité in Berlijn om een redevoering te houden naar aanleiding van de geboortedag van Schiller (°10 november 1759). Vorig jaar had de groene politicus Cem Özdemir het over ‘vrijheid en democratie in het spoor van Schiller’ (zie artikel Doorbraak). Drosten, een van de ontdekkers van het SARS-coronavirus, spitste zich in zijn online redevoering — daar zat corona uiteraard voor tussen — toe op vrijheid en verantwoordelijkheid als kernbegrippen in het denken van Schiller.
Niemands dienaar
Drosten begon — zoals het betaamt voor wie de prestigieuze ‘Schillerrede’ houdt — over datgene wat hij met de grote dichter uit Marbach (Baden-Württemberg) gemeen heeft: de studie van de geneeskunde. Maar geen van beiden, zo Drosten, hebben we geneeskunde praktisch uitgeoefend: ‘Hem (Schiller, nvdr) trok de literatuur aan, mij het medisch onderzoek’.
Als dichter streed Schiller voor de vrijheid. Denken we maar even aan de woorden die hij markies Posa in zijn Don Carlos laat richten aan de Spaanse koning: ‘Sire, geben Sie Gedankenfreiheit!’. Schiller zag zichzelf als een ‘Weltbürger, der keinem Fürsten dient‘, een wereldburger die geen enkele vorst dient.
een wereldburger die in dienst staat van het vergaren van kennis
Als een vrije en onafhankelijke vorser voelt Drosten zich in dit opzicht vertrouwd met Schiller. Ook de onderzoeker, de wetenschapper, is immers in de geest van de dichter ‘eine Art Weltbürger (…), der keinem Fürsten, sondern der Erkenntnis dient’, een wereldburger die in dienst staat van het vergaren van kennis. Vrijheid omvat voor Drosten drie dimensies.
1) De vrijheid van de wetenschap zelf. Hij heeft er zelf voor gekozen wat hij wil onderzoeken. Niemand schrijft hem daarin iets voor.
2) De methode, waarbij hij zich enkel van zijn eigen verstand bedient — hoe ‘Kantiaans’ klinkt dit niet! — en enkel de feiten verantwoording verschuldigd is.
3) Het verstaanbaar en transparant communiceren van de onderzoeks-resultaten ten bate van de maatschappij.
‘Pandemische imperatief’
De pandemie, zegt Drosten, is ‘kein unabwendbares Schicksal’, geen onafwendbaar lot. Hoe we haar in de greep krijgen, hangt af van ons persoonlijke gedrag. En daarvoor hebben we betrouwbare informatie nodig. En zo komt de bekende viroloog bij het tweede kernbegrip uit, dat van de verantwoordelijkheid. Hij herinnert eraan dat vrijheid voor Schiller niet losgekoppeld kon worden van de maatschappij. Daaruit leidt hij af dat de vrijheid slechts behouden kan worden wanneer ‘de mensen voor elkaar instaan en verantwoordelijk zijn voor elkaar’. Kort en bondig: ‘Hoe beter dat lukt, des te minder hebben we ingrepen van boven nodig.’
Hoe meer onbedacht en egoïstisch ik handel, des te eerder moet de staat mijn vrijheid inperken
Omgekeerd: ‘Hoe meer onbedacht en egoïstisch ik handel, des te eerder moet de staat mijn vrijheid inperken om de samenleving evenals het welzijn van de andere mensen werkzaam te beschermen.’ Weer gaat Drosten over tot een parafrase, deze keer van de filosoof Immanuel Kant. Die had de universele plicht zo in zijn beroemde ‘Kategorischer Imperativ’ gegoten: ‘Handle nur nach derjenigen Maxime, durch die du zugleich wollen kannst, dass sie ein allgemeines Gesetz [wet] werde.’ Drosten vraagt zich af of we in de strijd tegen het coronavirus misschien niet een ‘Pandemischer Imperativ‘ kunnen gebruiken. In de zin van ‘Handele in einer Pandemie stets so, als seist du selbst positiv getestet, und dein Gegenüber gehörte einer Risikogruppe an’ (‘handel in een pandemie altijd zo als was je zelf positief getest en jouw medemens zou tot een risicogroep behoren’)?
Hard debat
Drosten ziet het als wetenschapper als zijn taak om mensen te helpen om een antwoord op deze vraag te vinden. Hij moet de methoden van zijn vakgebied verklaren, feiten van fictie onderscheiden en onzin bij naam noemen. Daarbij stelt hij vast dat de bijdragen van de wetenschapper ook ‘deel van een ongemeend hard gevoerd debat’ gaan uitmaken. Dat ze ‘met betrekking tot hun politieke, sociale en persoonlijke uitwerkingen bediscussieerd en met hoge emotionaliteit geëvalueerd’ worden. In zijn communicatie krijgt de onderzoeker te maken met twee probleemgebieden: dat van de ‘bijzonderheden van de actuele ontwikkeling van de pandemie’ en dat van het ‘begrensde begrip van de publieke opinie voor het proces van het wetenschappelijke vergaren van kennis’.
Koerscorrecties
Mensen zijn zich er wat het eerste betreft niet van bewust, aldus Drosten, dat virussen het potentieel hebben om zich ‘exponentieel te vermenigvuldigen’. Vandaar dat ze maatregelen om dit ‘groeipotentieel’ te verhinderen vaak als ‘overdreven’ brandmerken. Veel mensen zouden dus sceptisch staan tegenover ‘verdere beperkende maatregelen’. En ze hebben het er nog moeilijker mee om terugblikkend ‘preventieve maatregelen’ te waarderen. Dus om te erkennen dat iets niet gebeurd is ‘omdat het met kracht inspanningen vermeden werd.’
koerscorrecties zijn wel degelijk nodig waar het onderzoek nieuwe inzichten over het virus aan het licht brengt
Wat het tweede probleemveld aangaat, merkt Drosten op dat het politieke handelen een heel andere logica dan het wetenschappelijk onderzoek volgt. Politici willen immers langdurige kadervoorwaarden scheppen, bang als ze zijn dat koerscorrecties als ‘teken van mislukking’ worden afgebrand. Maar die koerscorrecties zijn wel degelijk nodig waar het onderzoek nieuwe inzichten over het virus aan het licht brengt: ‘Gibt es etwas Neues, muss man seine Bewertung auch daran anpassen. So geht Wissenschaft nun einmal.’ (‘Is er iets nieuws, dan moet je je evaluatie daaraan ook aanpassen. Zo werkt wetenschap nu eenmaal’).
Schiller met masker
Drosten besluit zijn rede dan ook met het credo dat vrijheid, verantwoordelijkheid en communicatie samenvoegt ten dienste van de maatschappij: ‘Für die freie Wissenschaft ergibt sich also eine verantwortungsvolle Kommunikation als eine gesellschaftliche Verpflichtung.’ En daarom meent hij te weten wat Schiller zou doen, mocht hij vandaag leven: ‘Auch Friedrich Schiller würde Maske tragen.’
*
CENSUUR VRIJECommentaar
Mijn reactie op dergelijke duidelijke en beknopte niet te weerleggen standpunten? Dezelfde die ik als tegen mezelf al mijn hele leven laat horen. Nog opgestoek bij L’ Oncle Gaston’, d.i. Wijlen de onvergetelijke Gaston Martens uit Zulte, die van De Paradijsvogels
.‘Que-ce que j’e Vous’..
Dat is hetzelfde al een dankwoord van zevenendertig bladzijden lang.
Maar wat au fond hebben we uiteindelijk vandaag op school geleerd? De bevestiging van het feit dat in onze samenleving het woord ‘respect’ langs dezelfde deur is buiten geeflikerd als langs waar de progressiviteit is binne gedraaid.
Enfin: de verkeerd in toepassing gebrachte globalisatie van Doortrapt Lonks versus Kant , Schiller en nog zocveel anderen, teveel om op te noemen…
Een goede samenvatting daarvan waren De Zeven Sacramenten, maar wie maalt daar nu o om? De syndicaten zijn tegen, en om ervoor in de bres te springen zijn er geen Pastoors meer.
500385 DEZE MAANDAG 9 NOVEMBEr DOOBRAAK (AMERIKAANSE SENAAT
DINSDAG 10 NOVEMBER 2020
INHOUD
OVER HET KWALITIETSVERSCHIL TUSSEN DE SERIEUZE EN DE NOET SERIIEUZE RODDELPERS IN VERGELIJKING MET KWLITIETDS-JOERNALISTIEK
*
DE SENAAT ALS CHECK OP PRESIDENT BIDEN?
Georgia on my mind
09/11/2020 Roan Asselman - Leestijd 8 minuten
*
Zo, dat was het dan. Althans voorlopig. Het overlevingsinstinct van Donald Trump onderschatten staat immers synoniem voor een politiek doodvonnis tekenen – dat van jezelf dan. Toch ziet het er naar uit dat Joe Biden, de rechterhand van oud-president Barack Obama, in de voetsporen van zijn voormalige baas treedt en de 46ste president van de Verenigde Staten wordt. En dat zou wel eens goed nieuws kunnen betekenen voor een Republikeinse Partij die vecht voor haar politieke invloed in Washington D.C.
Geen verliesverhaal
Dat betekent niet dat de ‘Partij van Lincoln’ in verval is. De verkiezingen van vorige week toonden immers aan dat de partij springlevend is, onder andere in het federale parlement. Nancy Pelosi, Democratisch vaandeldraagster in het Huis van Afgevaardigden, mag dan wel beweren dat ze ‘de oorlog gewonnen hebben’, haar opgeofferde troepen zullen er het hunne van denken. Op moment van schrijven verliezen de Democraten al zeker vijf zetels aan Republikeinse tegenstrevers en hebben die laatsten zicht op nog eens tien. Dat is opmerkelijk gelet op de voor Democraten rooskleurige consensus onder analisten vóór de verkiezingsdag. De vraag was immers niet of maar met hoeveel zetels Pelosi haar toch al comfortabele meerderheid zou uitbreiden.
In totaal waren er verkiezingen voor 35 van de 100 zetels van de upper chamber.
Eenzelfde verhaal in de Senaat, waar de Republikeinen van Senator Mitch McConnell mooi stand houden. Want hoewel de partij op nettoverlies staat (voorlopig -1, maar daarover zo meteen meer), werd een electorale ramp afgewend. In totaal waren er verkiezingen voor 35 van de 100 zetels van de upper chamber. 23 van die zetels werden verdedigd door een Republikein, slechts 12 door een Democraat. Van die zetels waren er voor Democraten bovendien een stuk meer in veilig ‘blauw’ gebied – zoals New Jersey, Delaware en Massachusetts – dan er voor de Republikeinen in veilig ‘rood’ gebied waren.
Astronaut
De Democraten hadden op verkiezingsavond een elftal Republikeinse senatoren in hun vizier: Cory Gardner en Martha McSally, vertegenwoordigers van de westelijke staten Colorado en Arizona, Susan Collins uit de New England-staat Maine, Joni Ernst uit de Midwest-staat Iowa, Thom Tillis uit North Carolina en diens buur in South Carolina, Lindsey Graham, Steve Daines uit het dunbevolkte Montana, Dan Sullivan uit het nog dunner bevolkte Alaska, John Cornyn, de veteraan uit Texas en beide senatoren uit Georgia, David Perdue en Kelly Loeffler.
Op de twee eerste en twee laatste namen na mag u ze onmiddellijk opnieuw vergeten. Zij verdedigden immers succesvol hun zetel en mogen opnieuw zes jaar in Washington D.C. vertoeven. Gardner en McSally verloren hun zetel aan respectievelijk John Hickenlooper, de nog steeds populaire oud-gouverneur van de staat, en Mark Kelly, een astronaut (jawel, astronaut, het is eens iets anders).
Een situatie waarvan de uitkomst een gigantische impact heeft op de plannen van de nieuw verkozen President Biden
Maar de nationale spotlight, die verplaatst zich nu naar Georgia, de thuisstaat van senatoren David Perdue en Kelly Loeffler – maar ook, bijvoorbeeld, van Martin Luther King – waar zich een bijzondere politieke situatie voordoet. Een situatie waarvan de uitkomst een gigantische impact heeft op de plannen van de nieuw verkozen President Biden eenmaal hij in januari de touwtjes in handen neemt.
Double trouble
In Georgia wordt de strijd om beide Senaatszetels pas op 5 januari beslist. De eerste vraag is dan waarom er twee zetels – en niet één zetel – op het spel staan. Daarnaast kunnen we ons afvragen waarom we nog zo’n twee maanden op de uitkomst moeten wachten. De derde vraag betreft de relevantie voor de politieke toekomst van de Verenigde Staten.
Op die eerste en tweede vraag kunnen we een al bij al eenvoudig antwoord geven. Toen senator Johnny Isakson in 2019 omwille van gezondheidsredenen besloot op pensioen te gaan werd Kelly Loeffler door de Republikeinse gouverneur van Georgia aangeduid om zijn zetel in Washington D.C. warm te houden. Er werd besloten dat de verkiezing voor de rest van Isaksons termijn gelijktijdig met de reguliere verkiezing voor Georgia’s tweede Senaatszetel – iedere staat stuurt immers twee senatoren naar de hoofdstad – zou plaatsvinden. Daarom dienden zowel Loeffler als David Perdue, ook een Republikein, op 3 november beiden rekenschap af te leggen aan de kiezers uit de Peach State (niet iedere staat kan nu eenmaal de Empire State als bijnaam hebben).
Jungle
En dat deden ze. Maar voor de speciale verkiezing van Loeffler was de situatie nog iets specialer. Voor haar zetel werd immers een ‘jungle primary’ georganiseerd. In plaats van één Republikein versus één Democraat na voorverkiezingen binnen de respectievelijke partijen, mochten alle Republikeinen en Democraten het op een Hunger Games-achtige manier uitvechten tot er twee kandidaten overbleven. Die kandidaten werden zittend Senator Loeffler en de Democraat Raphael Warnock. Warnock is de Afro-Amerikaanse senior pastor van de kerk waar ook Martin Luther Kingpastor was. Ook vonden er de uitvaartplechtigheden van zowel King als van dat andere burgerrechtenicoon, John Lewis, plaats. Politiek en religie, ze blijven innig verbonden in de Verenigde Staten.
-
Georgia is een anomalie in het Amerikaans electoraal landschap
Gelet op het enorme aantal avonturiers in de jungle was het niet meer dan normaal dat geen van de kandidaten de benodigde 50 procent haalde — Warnock haalde 33 procent, Loeffler 26 — om een tweede ronde te vermijden. Het opmerkelijke is dat de andere Republikeinse senator, David Perdue, eenzelfde hindernis moet voorbij geraken wil hij een tweede termijn aan zijn carrière in de Senaat breien. Want hoewel hij, op moment van schrijven, zo’n twee procent voor ligt op zijn (enige) Democratische tegenstrever, haalt hij net geen 50 procent van de stemmen. Daar kan hij de kandidaat van de Libertaire Partij voor ‘bedanken’: die haalt immers een dikke twee procent van de stemmen. Georgia is een anomalie in het Amerikaans electoraal landschap aangezien het er niet volstaat om een pluraliteit van de kiezers te overtuigen.
Jakhalzen
En dan nu de derde vraag: wat is de invloed van beide verkiezingen op Joe Bidens presidentschap? Wiskundig is het bijzonder eenvoudig. Door de Democratische nettowinst van één zetel en de twee onbesliste zetels in Georgia weten de Republikeinen zich verzekerd van vijftig zetels in de honderdkoppige Senaat. De Democratische fractie van Senator Chuck Schumer bestaat vanaf januari uit 48 senatoren. Als de Republikeinen minstens één zetel succesvol verdedigen, dan mag McConnell zich minstens twee jaar langer ‘Meerderheidsleider’ (‘Majority Leader’) noemen.
Dat zou een doorn in het oog zijn van de radicaal-linkse vleugel van de Democratische Partij. Zo moeten benoemingen van ministers en rechters de goedkeuring verkrijgen van een meerderheid van de senatoren. Wat die eerste categorie betreft doen er in Washington D.C. hardnekkige geruchten de ronde dat uiterst linkse senatoren Elizabeth Warren en Bernie Sanders de ministeries van respectievelijk Financiën en Arbeid willen leiden. En wat die tweede categorie betreft, dreigden Democraten tijdens de benoemings-procedure van opperrechter Amy Coney Barrett met het verhogen van het aantal rechters in het Hooggerechtshof om hen goedgezinde juristen te benoemen.
Nu vermoed ik dat President-elect Biden het niet zo erg zou vinden indien de Democraten volgend jaar in Georgia het onderspit delven.
Veroveren de Democraten evenwel beide zetels in Georgia dan krijgen we een split Senate: 50-50. En wie brengt de beslissende stem uit bij een staking van stemmen? Juist, de vicepresident. Ene Kamala Harris, u waarschijnlijk welbekend. Nu vermoed ik dat President-elect Biden het niet zo erg zou vinden indien de Democraten volgend jaar in Georgia het onderspit delven. Biden, die de radicaal-linkse lingo zeker niet als moedertaal spreekt, zoekt voor heel wat materies – fiscaliteit, energie, infrastructuur – liever het compromis dan linkse rouwdouwers als afgevaardigde Alexandria Ocasio-Cortez rond zich te dulden. En met een Republikeinse Senaat heeft hij een handig zondebok klaar: ‘Ik zou wel willen, maar die verdraaide Republikeinen toch…’.
Oh ja, Trump
Vraag is welke Amerikanen gemotiveerder zullen zijn om de zetels te veroveren (mijn excuses voor de oorlogstaal). De Democratische uitdagers zullen bepleiten dat zij nodig zijn om Bidens agenda een kans te geven in het Congres. Geen Democratische meerderheid en het risico van een Obama-achtige situatie groeit. De Democraten verloren in 2010 het Huis van Afgevaardigden en in 2014 de Senaat. En Obama’s gebrek aan parlementaire steun zorgde ervoor dat diens nalatenschap door Donald Trump uitgehold kon worden. Presidentiële besluiten kunnen immers door de volgende president herroepen worden. Veranker ze in wetgeving, en dat is al een stuk moeilijker.
Checks and balances, dus
De Republikeinse Senatoren zullen op hun beurt twee redenen voor hun herverkiezing uiteenzetten. Enerzijds zullen Perdue en Loeffler gematigde kiezers vertellen dat een Republikeinse Senaat een broodnodige check is op de ergste uitwassen van een Democratisch Huis en Witte Huis. Checks and balances, dus. Anderzijds moet de partijbasis Trump ‘wreken’ door de staat die hem ‘een mes in de rug stak’ opnieuw rood te doen kleuren.
Doekje voor het bloeden
Van The Donald gesproken, diens achterstand in de Peach State bedraagt op moment van schrijven zo’n 0,2 procent. Dat is goed en slecht nieuws voor de president. Slecht omdat hij achterstaat. Goed omdat de achterstand voldoende klein is om een hertelling van de stemmen aan te vragen. Als deze hertelling Trump toch de overwinning in Georgia bezorgt – de kans is klein – is het evenwel slechts een doekje voor het bloeden.
Joe Biden wint de sleutels van het Witte Huis – voor een laatste keer: op moment van schrijven – immers ook zonder Georgia. Maar goed, dan is Donald Trump tenminste niet de eerste Republikein sinds 1992 die de Empire State van het Zuiden – ja hoor, toch een oude bijnaam – verliest aan een Democraat.
*
CENSUUR VRIJE Commentaar
Naast uiteenzettingen als deze hierboven, op een paar uitzonderingen na, verzinken de overige schrijvelaars van dagbladen, etc,etc, tot een soort pulp van zackt gekookte kikkerbilletjes in mousseline saus. Die heb ik, als smulpaap, nooit gemogen want liever zacht gekookte eitjes met gewone matonnaise.
Zoiets onder ogen te krijgen over de vervelendste Verkiezing van de (voorbije) Eeuw doet wonderen. Georgia, ik zal het nooit meer vergeten. En die drommelse 50/50 tussen de twee partijen zowel inde Kamer als in de Senaat: het is… du jamais vu…
Uiteraard zal het nog vele jaren duren vooraleer ons Liegebeest daarover uitweidt. Because not good for the image of the to Bidden God…
Sorry, takeout. Had moeten zijn ‘their God Biden’
Hadden we nu nog maar nen goeden ouden Tump: dan kenden we niet eens dergelijke grammaticale finesses. Trump trompet maar hij en bidt noch bijt niet. Geen van… beiden.
500386 DEZE DUBSDAG 10 NOVEMBEr FFIEFFER HEEFT HETG VACCIN
DINSDAG 10 NOVEMBER 2020
INHOUD
MORGEN 11 NOVEMBER OM 11UUR WORDT HET UITBREEKEN VAN DE VREDE NA 4 JAAR OOLROG IN 1918 HERDACHT. HET WERD LATER EEN VRIJE BETAAALDE FEESTDAG EN VOORAL IN DE FTONNSTEEEK ’14-’18 EEN JAARLIJKS TERUGKEREND KINDERFEEST OM SINTERKLAAS JALOERS OP TE MAKEN
Martinus vastgebonden en aangevallen door boeven (13e-eeuws brandglasraam uit de kathedraal van Chartres)
Martinus deelt zijn mantel op een 14e-eeuws fresco van Simone Martini
Martinus met de bedelaar in de Liebfrauenmünster in het Beierse Wolframs-Eschenbach
Maarten (Latijn: Martinus) van Tours (Szombathely (Savaria), ca. 316 – Candes, 8 november 397), veelal Sint-Maarten genoemd, was bisschop van de stad Tours en een belangrijke grondlegger van het katholieke christendom in Gallië. Hij was bovendien een van de populairste heiligen in de middeleeuwen. Zijn feestdag valt op 11 november.
We hebben er wat mee gelachen, met die ‘papieren verkiezingen’ in de States, maar het is bij ons niet veel beter. Dat bleek nog eens uit de commentaren i.v.m. de sociale verkiezingen die bij ons hadden moeten plaats vinden tussen 11 en 24 mei dit jaar, maar o.w.v. de Coronacrisis werden uitgesteld naar de periode tussen 16 en 19 november. Ook dat schijnt niet te lukken en de reden deze keer is niet Corona, maar het papierwerk dat erbij komt kijken.
Zo’n sociale verkiezingen worden bij ons grotendeels geregeld door het socialedienstenbedrijf SG Worx. Normaal werd er steeds fysiek gestemd binnen het bedrijf, maar nu ziet men daar tegenop. Bedrijven die willen dat het stemmen niet meer binnenshuis gebeurt, kregen twee alternatieven: elektronisch stemmen of stemmen per brief. Vooral dat laatste schept veel problemen omdat men niet alle brieven tijdig verstuurd krijgt.
Er zijn in dit ingewikkelde land bedrijven die tot 40 verschillende stembiljetten tellen. Verschillende kieskringen en categorieën: arbeiders, bedienden, jongeren en naar gelang het aantal werknemers ook nog eens het stemmen voor het comité preventie en bescherming en/of de ondernemersraad.
-
E.e.a. maakt dat er nu stemmen opgaan om die sociale verkiezingen toch in het bedrijf zelf te laten plaats vinden.
Die kunnen perfect Coronaproof georganiseerd worden, zoals bij andere verkiezingen elders reeds werd bewezen.
Tenslotte nog dit: De manier waarop die sociale verkiezingen in dit land georganiseerd worden, is weer een van die zaken ‘Only in Belgium’. Alleen de erkende vakbonden mogen er aan deelnemen. In Nederland bv, waar ik 27 jaar gewerkt heb, konden ook onafhankelijken meedoen en zaten er steeds verkozen onafhankelijken bij in de ondernemingsraden.
De chemiegroep legt een kwart miljard op tafel voor FoamPartners, een Zwitserse specialist in 'technisch schuim' dat onder meer in geluidsisolatie wordt gebruikt.
Recticel pakt uit met de grootste overname sinds de chemiegroep zich in 1998 uit de Generale Maatschappij losweekte. CEO Olivier Chapelle legt 270 miljoen Zwitserse frank (250 miljoen euro) op tafel voor FoamPartners. Dat is een Zwitserse specialist in 'technisch schuim', schuimrubber dat allerhande toepassingen vindt in de industrie en de consumentenmarkt.
Een belangrijke toepassing is voor geluidsisolatie, in de autosector en de industrie. Recticel is in die niche met de tak 'Flexible Foams' al actief en levert bijvoorbeeld de panelen die de de binnenkant van de SpaceX-raket van Elon Musk isoleren voor geluidsvibraties.
Verkoper is het Zwitserse beursgenoteerde conglomeraat Conzetta. Recticel betaalt de deal cash, via korte termijn-kredieten van KBC, Belfius en BNP Paribas Fortis. Inclusief schulden telt Recticel 8,6 keer de jaarlijkse bedrijfswinst voor afschrijvingen (ebitda) neer. JP Morgan adviseerde Recticel op de deal, het fusie- en overnamehuis Lincoln de Zwitsers.
Chapelle maakt zich sterk dat Recticel via FoamPartners toegang krijgt tot de sterker groeiende markten in Azië en Noord-Amerika. Tegen 2023 moeten jaarlijks 14 miljoen synergieën met de bestaande activiteiten mogelijk zijn.
Lentekuis
De overname volgt op de dubbele deal van Recticel eerder dit jaar. De schuimrubber producent verkocht toen een belang van 51 procent in zijn afdeling auto-interieurs aan het investeringsfonds Admetos. De rest kan het Wetterse bedrijf via vanaf 2024 van de hand doen. Daarnaast verkocht Recticel zijn belang van 50 procent in de joint venture Eurofoam, een maker van soepelschuimen, aan zijn Oostenrijkse partner Greiner.
De dubbele deal - in volle pandemie gesloten - bracht Recticel 210 miljoen euro op. Het gevolg is dat het chemiebedrijf in één trek zo goed als schuldenvrij werd, wat dus ruimte bood voor deals. Een verademing vergeleken met de schulden-erfenis die jarenlang de toekomst van Re…
*CENSUUR VRIJECommentaar
*Weeral Elf November!!!!! Oorlog en vrede: ze volgens elkaar op en daarvoor niet noodzakelijk altijd in dezelfde volgorde… Maar deze dag is voor ons, West-Vlamingen ieder jaar wel iets om naar uit e kijken. Ja, die ‘Verwoeste Gewesten’, ze liggen er nog altijd bij, vol stenen lidtekens en granieten kruisjes. Maar o ironie: na 100 jaar leeft men daar nu grotendeels niet van de tranen, maar van de toesisten… en van de herinneringen. Want deze Lage Landen zijn zowat de slagvelden aller tijden..
En ja, de mens leeft niet van brood alleen.
Ieder jaar was er bij Moedert thuis een onvergetelijke dag om nooit meer te vergeten. De avond voordien –verduistering, oorlogstidj – al lonze kinder-kloefjes om zoveel mogelijk te krijgen, onder de buizenstoof klaar gezet. Met daarin een paar
verse geraspte wortels en wat groen koof voor ZIJN paard. We waren al beneden nog voor we de volgende morgen geroepen werden.
Och, veel had de goede Sint niet gebracht, dat was voor nà den oorlog. “n Nieuwe ‘schalie’ voor elk en wat nieuwe griffels in felle kleuren gewikkeld voor op school, ’n warme splinternieuwe wintermuts, wart suikerbollern Met voor elk ’n heel kleein stukje heerlijke ‘sjukla’ waaraan er wegens te klein alleen maar kon… gelikt worden. De vaders van de buurjongens waren de hele dag thuis om met hen bezig te zijn met die vele nieuwe poppen voor de meisjes en speeltjes, meestal van hout en met felle kleuren – wij waren weeskinderen en bleven dus liefst veilig in de warme woonplaats bij Moeder die druk bezig was met… pannekoenen bakken. Daar kwam dan bruine ‘potsuiker’ op en konden we smullen tot ons buikje spande…
Memories are made of this…
Hoe ik later zowel in Chartres ademloos stond te lustreren naar de orgelklanken iuit de donkere gewelven, als in Marmoutier de fonkelende brandramenstond te bewonderen en daar weer zo dicht bij dezelfde Sint stond, viel mij pas later in. Naast de goede stad TOURS van Clothilde en van Clovis: als evenveel magneten die ons terug zuigen naar ons o zo leerrijk verleden…Zodanig erg, dat ne mens er het heden zoo bij vergeten…
500384 DEZE MAANDAG 9 NOVEMBEr DOOBRAAK (VRAGEN ALS HAMESLAGEN)
MAANDAG 9 NOVEMBER 2020
INHOUD
NET ALS VLIJTIGIGE MAAR ONAANZIENLIJKE ZIJDERUPSEN LEVEN WE ALS IN EEN COCON, WEL WETENDE DAT DE VRICHTEN VAN ONS ZWOEGEN ANDEREN TEN GOEDE KOMEN
*
*
VERGETEN VRAGEN VAN DE VOORBIJE WEEK (113)
Dominique Laridon - 9/11/2020
Weerzin voor Donald Trump etaleren op melodramatische wijze. Dat doen onze journalisten veel liever dan deze vragen stellen:
Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Hoe gaan we illegale migratie tegenhouden?
(Aan Marc Van Ranst, die zowaar voor grens-controles pleit: ‘Opvallend is dat Aziatische landen hun grenzen gesloten houden. De weinige bezoekers moeten zich laten testen en twee weken in quarantaine. In België zou het een pak strenger moeten, vindt Van Ranst’.
De vraag is of dit alleen voor brave burgers en hun jaarlijkse vakantie geldt, dan wel ook voor de illegalen die zelfs tijdens de coronacrisis blijven binnen dringen. Let maar eens op in die discussies over contact-onderzoek en testen: geen woord over de duizenden illegalen…)
Hoeveel tijd heeft de politie voor onzin in deze tijden?
(Aan de agenten die in Molenbeek een ‘heks’ moesten ontzetten: ‘De astroloog wekte woede op bij een aantal mensen wegens het praktiseren van Marokkaanse zwarte magie die als een grote zonde wordt beschouwd in de islam’. Wat is het toch een verrijking, die multiculturele samenleving.)
Wanneer gaan jullie eens álle kosten van migratie berekenen?
(Aan de Nationale Bank, die onderzoek deed naar de kostprijs van migratie: ‘Een aantal kostenposten zijn niet meegenomen in de studie. Zo werden alleen personen bestudeerd die ingeschreven staan in het bevolkingsregister. Asielzoekers en mensen zonder papieren, zoals transmigranten, en de daarbij horende kosten (zoals voor opvang of de aanvraagp rocedures) zitten er niet bij.
Ook onrechtstreekse impact, zoals op het budget voor onderwijs, veiligheid en sociale woningbouw, is niet in de studie meegenomen’. Tja, wat is zo’n studie dan nog waard? Je houdt enorm veel kosten verborgen. Hoeveel geld geven we niet uit aan illegalen alleen? Hoe groot is de impact op alleen maar onze scholen?)
Hoe vaak kan je een levensverhaal uitmelken?
(Aan Sihame El Kaouakibi (Open VLD), die een boek heeft geschreven over haar eerste jaar in het Vlaams Parlement. Het boek heeft zelfs een potsierlijke (en inhoudsloze) trailer. Volksvertegenwoordigers moeten geen memoires schrijven, maar decreten. Mevrouw El Kaouakibi verwart politiek met marketing.)
Wanneer volgen wij het Franse voorbeeld?
(Aan minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden, nu haar Franse collega de Grijze Wolven verbiedt. In België hetzelfde doen is nu een kwestie van gezond verstand én solidariteit met de Fransen. Onze door Franstaligen gedomineerde regering volgt toch zo graag in Franse voetsporen: waarom dan niet in dit dossier?)
Hoeveel doden moeten er nog vallen?
(Aan journalist Jef Cauwenberghs van onder meer Knack, die zich ergert aan de berichtgeving over de raid in Wenen: ‘Dit gaat misschien vreemd en onrespectvol klinken vanuit de mond van een journalist, maar ik vind de media- en twitteraandacht voor relatief kleinschalige aanvallen in Europa disproportioneel en op zeer korte termijn disruptief voor ons als samenleving’. Dat leest u goed: niet de jihadistische terreur is disruptief, onze aandacht hiervoor is dat. Hoe kan zo iemand journalist blijven?)
Wanneer is de terreurgolf groot genoeg?
(Aan Bart Eeckhout van De Morgen, die Jef Cauwenberghs kan volgen: ‘Wie de vijand van onze rechtsstaat en beschaving groter maakt dan hij werkelijk is, neemt zelf risico’s’. Dit komt nota bene van dezelfde journalisten die het grote gevaar van ‘extreemrechts’ en ‘het populisme’ niet groot genoeg kunnen maken.)
Wat hadden wij nog meer moeten doen voor de terrorist?
(Aan terreurexperte Bibi Van Ginkel, die vindt dat overheden meer moeten doen voor ‘bepaalde gemeenschappen’: ‘Waarom voelen jongeren zich uitgesloten? Hoe kan je dat gevoel wegnemen en hen perspectief bieden zodat ze meedoen aan de maatschappij en niet hun heil zoeken in radicaal gedachtegoed?’.
De jihadist van Wenen was nochtans geboren in Oostenrijk, opgegroeid in een doorsnee gezin (vader tuinman, moeder winkelbediende), hij kreeg de gunst van strafvermindering én een dé-radicaliserings-traject op maat. Hoe is dit nog de schuld van De Maatschappij?)
Voor wie is deze nieuwe belasting vooral ‘vervelend’?
(Aan Alexander De Croo, die groen licht gaf voor een nieuwe belasting: ‘De Croo wilde de knoop graag snel doorhakken, omdat zo’n winstbelasting vervelend is voor de liberalen’. Toch nét iets vervelender voor de ondernemers die jarenlang keihard gewerkt hebben, om nu te zien hoe de overheid alweer een nieuwe manier vindt om te knabbelen aan hun appeltje voor de dorst.)
Wie heeft er te winnen bij meer armoede?
(Aan De Standaard, waar ze de armoede exponentieel zien stijgen: ‘Voedsel banken moeten kiezen tussen arm en aller armst. De vloer onder de middenklasse zakt weg’. Armoede deskundige Ive Marx spreekt dat tegen: leefloon aanvragen zijn stabiel, wanbetalingen en betalings-achterstand zijn zelfs afgenomen. De Standaard heeft zich vooral gebaseerd op wat armoede organisaties beweren. Terwijl die een eigen agenda én een politieke agenda hebben.)
Biden of Trump: hoeveel verschil maakt het écht voor Europa?
(Aan iedereen die zich opwond over de presidentsverkiezingen in de VS. De waarheid is dat het amper verschil maakt voor Europeanen. De grote geo-strategische keuzes staan bijna los van Biden of Trump. De Amerikanen zullen vrijhandel blijven promoten, ze zullen hoe dan ook meer geld en inzet eisen van hun NAVO-bondgenoten en ze zullen hun focus verleggen van het Midden-Oosten naar het Verre Oosten. Onze journalisten reduceren een supermacht tot een soap.)
Wanneer hebt u voor het laatst gelachen met de islam?
(Aan kunstenaar Kamagurka, die zich inhoudt: ‘Ik ontzie niet de islam, wel de profeet’. Goh, veel islam-moppen maakt Kama ook niet. Hij houdt het liever bij pastoors en nonnekes – die snijden je kop niet af. Waarom Mohammed trouwens ‘de profeet’ noemen? Hooguit ‘valse profeet’. Geen eretitels voor dat krijgsheertje uit de woestijn.)
Hoe voelt het om zo ver boven het plebs te staan?
(Aan filosofisch onderzoeker Tom Hannes, die een oppervlakkig opstelletje heeft ingediend als opiniestuk: ‘Fundamentalistisch leek me het woord van de week. Ik dacht daarbij niet aan de gruwelijke mesaanvallen in Frankrijk. Wel aan de beelden van de lockdown shopping in België. Wij moeten shoppen van onze godsdienst, namelijk de godsdienst van de consumptie. Daarvan zijn wij met zijn allen dociele gelovigen’. Dit is maatschappijkritiek op het niveau van een verwaande 15-jarige, die denkt dat hij de wereld als allereerste doorgrondt.)
Wat zou nu de beleids prioriteit moeten zijn?
(Aan columniste Julie Cafmeyer, die vindt dat de regering tekortschiet: ‘Waarom creëert de overheid geen plekken waar mensen de ruimte krijgen om aan zelfreflectie te doen tijdens een crisis? Ik denk aan weiden waar we kunnen dansen, ontmoetingsplekken waar er gratis soep is, een bos waar we kunnen spreken over de doden’. Iemand zou juffrouw Cafmeyer wat gratis soep moeten geven – maar toch geen column?)
Hoe gevaarlijk zijn vier papegaaien?
(Aan minister van Leefmilieu Zakia Khattabi, die de papegaaien Nike, Arie, Krak en Robbie na meer dan 20 jaar liet weghalen uit familiepark Harry Malter. De vogels beschikten niet over de juiste papieren. De regering De Croo zal misschien weinig doen in de strijd tegen illegale migranten, ze deinst nergens voor terug in de strijd tegen illegal*
CENSUUR VRIJE Commentaar
*Dit soort vragen zijn zowat een soort luchtverkenning boven vijandelijk grondgebied dat krioelt van sluipschutters. Versta: maak dat je tijdig wegkomt.
Maar het probleem is dat het hier gaat om de eigen geboortegrond. Dit is ONS land en hier gelden ONZE regels. Ma ar, al zegt iedereen dat het zo is, pas toch maar beter op en zeg dat nit te luid. Want er komen, als er niet vlug wat gebeurt, andere tijden…
Als kwajongen nog meegemaakt tijdens de voorlopig laatste Bezetting. Toen hadden de muren ook oren en voor je het wist waren daar nachtelijke ‘afhalingen’ ten huize met meestal vee bloed omtrent.
500383 DEZE MAANDAG 9 NOVEMBEr DOOBRAAK (EFFECTENTAKS)
MAANDAG 9 NOVEMBER 2020
INHOUD
VKAMINGEN ZIJN ZOALS WE GEBOREN WERDEN?? HOE BELSER HOE GROENER EN HOE GROENER OF GEKLEURDER HOE VALSER
WILLEMS EN PAEPEN: ‘JAMMER DAT BELEGGEN ALWEER WORDT ONTMOEDIGD DOOR EEN NIEUWE BELASTINGVERHOGING’
David Geens - 9/11/2020
*Stefan Willems en Pascal Paepen zijn beiden gespecialiseerd in financiële zaken en beleggings advies. Ze hebben het over de nieuwe effectentaks, zijn bedoelingen en de risico's die er aan verbonden zijn.
*
De federale regering kwam deze maand met een nieuwe effectentaks op de proppen. Het is niet de eerste keer dat zo een voorstel wordt doorgevoerd in de politiek. De vorige effectentaks werd uiteindelijk afgevoerd door het Grondwettelijk Hof omdat ze als discriminerend werd beschouwd. In deze aflevering van Doorbraak Radio gaan Stefan Willems en Pascal Paepen, beiden economen gespecialiseerd in financiële zaken en beursadvies, dieper in op deze nieuwe effectentaks. Ze proberen de taks en zijn bedoelingen verder uit te leggen.
Herhaling van het verleden
Deze nieuwe vermogensbelasting zou 0,15% heffen op basis van effectenrekeningen in het binnen- en buitenland. ‘De regering verpakt het dan onder de naam van een solidariteits-bijdrage.’ Net als de vorige effectentaks zijn hier ook weer achterpoortjes te vinden, zegt Paepen. Er komt volgens Paepen weer geen belasting op de aandelen die op naam staan, dit om ondernemers te beschermen. Het grensbedrag is wel weer een harde grens. ‘Dit duidde vorige keer op discriminatie volgens het Grondwettelijk Hof.’
Bij de vorige effectentaks werden er verschillen gemaakt tussen de activa-klassen, dit is in principe nu niet meer
Er zijn wel een aantal veranderingen. De grens wordt nu op één miljoen euro gelegd in plaats van een half miljoen euro. ‘De vraag blijft wat men zal doen als iemand zijn effecten-rekeningen opsplitst om onder dat bedrag te blijven.’ Bij de vorige effectentaks werden er verschillen gemaakt tussen de activaklassen, dit is in principe nu niet meer, zegt Willems. ‘Je kan je wel afvragen waarom vastgoed niet zou meegenomen worden in zo een solidariteits-bijdrage.’ Het is opvallend dat ze weer dezelfde fouten maken, zegt Willems. Misschien nemen ze deze taks op in het compromis terwijl ze al weten dat ze de toetsing van het Grondwettelijk Hof niet zal overleven.
Solidariteitsbijdrage of platte belastingverhoging
Het is zeker een belastingverhoging, zegt Paepen. ‘Het lijkt op een symbool dossier dat mooi moet klinken zoals we reeds in het verleden zagen.’ De naam dekt duidelijk de lading niet. Bij het akkoord tussen de PS en de N-VA waren het de liberalen die zich verzet hebben tegen een effectentaks. Nu zijn zij dominant en voeren ze het zelf in, zegt Paepen. Aanvankelijk was het de bedoeling om dit te compenseren maar dat is niet gebeurd. ‘Ondernemers zullen dit nu zien als een extra belasting op ondernemen.’
‘Aandelen op naam worden normaal niet getroffen maar de meeste ondernemingen hebben ook nog een spaarpotje.’ Naast het kapitaal van de eigen onderneming zit dit spaarpotje vaak in beleggingen, zegt Paepen. Die ondernemingen waren al onderhevig aan een meerwaardebelasting die relatief nieuw is. Daar komt deze effectentaks dan nog bovenop, zegt Paepen, onder het mom van een solidariteits-bijdrage. Normaal dienen deze beleggingen bij ondernemers voor extra pensioeninkomsten. Daarop zullen ze nu dus extra belast worden.
De effectenrekening als basis, niet wie er achter zit
Deze effectentaks is niet enkel gericht op natuurlijke personen. Er wordt geteld per effectenrekening, ongeacht of deze behoort aan een natuurlijk persoon of een rechtspersoon. ‘Het is inderdaad de vrees dat mensen alles gaan opsplitsen in rekeningen met minder dan één miljoen euro op.’ De regering zou hiervoor een antimisbruik-bepaling gebruiken, zegt Willems. De eigenaar van zo een gesplitste rekeningen zou dan moeten bewijzen dat het niet is om belastingen te ontwijken. ‘Hoe men dat in de praktijk gaat doen, is nog onduidelijk maar de intentie is er.’
Er zijn veel gemeenten, OCMW’s of andere instellingen die ook een spaarpot aanhouden
Als je per effectenrekening gaat kijken, komen er ook heel wat publieke instellingen in het zicht. Er zijn veel gemeenten, OCMW’s of andere instellingen die ook een spaarpot aanhouden. Paepen vreest dat zij ook zullen moeten betalen. Die instellingen, VZW’s en ‘stichtingen’ sparen normaal heel defensief. ‘Aangezien dat spaarrekeningen zo goed als een negatieve rente aanhouden, worden zij bijna verplicht om te beleggen.’ Zij worden nu geconfronteerd met een extra belasting zonder dat daar iets tegenover staat, zegt Paepen. Daar bovenop komen nog instapkosten, beurstaksen en de onzekerheid bij beleggen.
Beleggingsadvies
‘Jammer dat beleggen ontmoedigd wordt door allerlei nieuwe vormen van belastingen.’ Er zal de komende jaren niets positief met de rente gebeuren, zegt Paepen. Dus beleggen blijft de beste optie om iets met je spaargeld te doen dat zou kunnen opbrengen. ‘Die negatieve reclame en taksen kan de markt dus niet gebruiken.’ Het plafond van één miljoen euro is waarschijnlijk nog maar het begin, zegt Paepen. Desondanks zal hij blijven ijveren om meer mensen aan het beleggen te krijgen.
Zo is het eigenlijk stiekem weer een nieuwe financiële transfer binnen België
Volgens Willems bewijst deze taks nog maar eens dat de overheid heel veel nood heeft aan nieuwe inkomsten. Het begrotingstekort groeit alsmaar aan. ‘Mensen gaan beseffen dat de overheid op lange termijn misschien hun beloftes zoals de pensioenen niet gaan voldoen.’ Dat zou toch een extra stimulus moeten zijn om te beleggen en je eigen spaarpot te vergroten, zegt Willems. ‘De kans is groot dat de overheid het niet meer kan betalen dus je bent zelf verantwoordelijk.’ De meeste van die mensen die werken en kapitaal opbouwen zitten hier in Vlaanderen. Zij zullen dus deze taks grotendeels betalen. Zo is het eigenlijk stiekem weer een nieuwe financiële transfer binnen België.
CENSUUR VRIJE Commentaar
Net als altijd en overal ter wereld is het verschil tussen leugen, een ander woord voor flessentrekkerij, en de waarheid zeer eenvoudig. Waarheid is altijd duidelijk, heeft geen achterpoortjes of donkere achterkamertjes. Flessentrekkerij daar tegenover is ingewikkeld, ongelofelijk ingewikkeld…
Enn als puntje bij paaltje komt dan is de politiek in dit ons kloteland hierin de koploper. Hoe valser, hoe Belser.
500382 DEZE MAANDAG 9 NOVEMBEr WARMSTE DAG SEDERRT AKTIJD…
ALLAH IS GEEN OPPERWEZEN ZOALS EEN ANDERE
DEZE IS OVERAL TER WERELD EEN POLITIEK DIE ONDERDRUKKINGS SYSTEEM DAT DOOR LINKS ALS EEN WORTEL VOOR DE NEUS VAN EZELS WORDT GEHOUDEN. VOOR MOSLIMS I DIT EEN TWEEDE HUID
*
MAANDAG 9 NOVEMBER 2020
INHOUD
NAARMATE DE HEDENDAAGSE POILITIEK ZICH MEER EN MEER TOT DORPSRODDEL DEFRADEERT WODRDEN DE LESSEN UIT HET VERLEDEN STEEDS LEERIJKER
† 1906 ELISABETH DE LA TRINITÉ
Elisabeth de la Trinité (familienaam: Catez) ocd., Dijon, Frankrijk; kloosterlinge; † 1906.
Feest 9 november.
Zij werd op 18 juli 1880 geboren in de Franse legerplaats Avor als dochter van legerkapitein François Catez Marie Rolland; Avor lag in het bisdom Bourges. Toen ze klein was werd haar vader overgeplaatst naar Dijon. Ze kreeg er een keurige burgerlijke opvoeding, zoals die aan het eind van de negentiende eeuw gebruikelijk was. Het schijnt dat ze een lastig karakter had.
Haar vader overleed, toen ze zeven jaar was. Het jaar daarop ging ze naar het conservatorium. Ze was bijzonder begaafd. Maar op de feestjes waar zij van haar moeder heen moest, wist ze zich in haar binnenste soms zo opgenomen door haar Jezus, dat ze het gevoel had in een andere wereld te verblijven. Pas op haar veertiende deed zij haar Eerste Communie, en onmiddellijk daarna vatte het verlangen in haar post om karmelietes te worden net als de Kleine Theresia van Lisieux († 1897). Haar moeder bood taai tegenstand, want ze wou haar getalenteerde dochter niet verliezen. Tenslotte beloofde ze dat Sabeth het klooster in mocht op het moment dat ze eenentwintig zou worden. Waarschijnlijk hoopte ze dat het allemaal een bevlieging zou blijken, maar inderdaad trad Elisabeth op eenentwintigjarige leeftijd in bij de Karmelietessen te Dijon.
Daar leidde ze een leven van eenvoud, gebed en versterving tot ze werd getroffen door een pijnlijke ziekte. Negen maanden leed ze hevige pijnen en was ze aan haar ziekbed gekluisterd tot ze uiteindelijk stierf, zesentwintig jaar oud. Haar laatste woorden waren: "Ik ga het licht, de liefde en het leven tegemoet!"
Haar relieken worden vereerd in haar parochiekerk van St-Michel te Dijon.
Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 6 dezer heb ik me nooit erg bezig gehouden met die Amerikaanse verkiezingen. Toen Trump vier jaar geleden de verkiezingen won, was dat ook voor mij een leuke verrassing en toen de man daarna meteen werd aangevallen op alles wat hij zei en deed, vond ik dat evenmin eerlijk en werd ik het beu die oeverloze discussies te blijven volgen. Ze zijn zeldzaam, de zakenmensen die het in de politiek waar hebben gemaakt. Zoals Toon Hermans het ooit verwoordde:
“Politiek is handjes drukken;
Dreigen, sjoemelen en bukken,
Katten uit de bomen kijken,
overreden, over-lijken,
schipperen of schaakmat zetten,
lange speeches, korte metten,
witte voetjes, pan uit vegen,
passen, meten, wikken, wegen,
lachjes, dansjes, judas-kusjes,
loeren draaien, dooie musjes,
veel beloven, vleien, paaien,
de kunst om om iets heen te draaien,
d’r is geen liefde, regelrecht
en daar is alles mee gezegd.
Als puntje bij paaltje komt blijft het zo dat ons Vlaams gezegde ‘Schoenmaker, blijf bij uw leest’ ook geldt voor de politiek, zowel hier als elders.
De hele polemiek rond Trump heeft er wel voor gezorgd dat er nooit zoveel Amerikanen zijn gaan stemmen en dat zowel de winnaar als de verliezer meer stemmen kreeg dan er ooit tevoren waren uitgebracht. Dat alles terwijl men in de States niet – zoals bij ons – verplicht is te gaan stemmen. Men kan zich wel afvragen of het nog van deze tijd is dat in een moderne democratie – met de digitale middelen die nu ter beschikking staan - nog via de post moet gestemd worden. Het tellen van al dat papier is iets dat men nog kan verwachten in een derde wereldland , maar niet in de momenteel nog machtigste democratie op aarde.
Enfin, we zien wel hoe het verder afloopt, maar hopelijk krijgen we de volgende 75 dagen nog wat anders te horen en te zien dan al die politieke discussies al dan niet ter zake, om nog te zwijgen over de commentaren van een Björn Soenens en een Greet De Keyser, die hoe dan ook even vooringenomen zijn als de zenders die ze vertegenwoordigeN
*
VANDENBROUCKE: 'WE MOETEN GRONDIG NADENKEN OVER DE CORONA BAROMETER'
Minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke is sceptisch over een corona-barometer die potentieel te snel tot versoepeling leidt. 'Deze inspanning gaan we nog lang moeten volhouden'.
Er zijn lichtpuntjes in de dagelijkse coronastatistieken van ons land. De toename in de ziekenhuisopnames is gestut, het aantal covid-19 patiënten in intensieve zorg stabiliseert iets onder 1.500.
Maar Vandenbroucke hoedde zich in gesprek met 'De Ochtend' op Radio 1 voor voorbarig optimisme. 'De grote inspanningen die we mensen gevraagd hebben te leveren, hebben effect. Maar we gaan deze inspanning nog lang moeten volhouden. De circulatie van het virus moet nog veel lager, zeker tot een tiende van huidige peil, als we in een veilige haven willen terechtkomen.'
Vandenbroucke laat niet het achterste van zijn tong zien over de vraag wanneer we een veilige haven zullen bereikt hebben. 'Het volstaat niet dat het virus minder circuleert, al is dat uiteraard wel een noodzakelijke voorwaarde. Belangrijk is dat we tegen dan ook een test- en opsporingsstrategie hebben die op punt staat'.
De minister vindt ook dat we op maandag 16 november 'heel voorzichtig' moeten zijn bij de heropening van het onderwijs, na de verlengde herfstvakantie. 'We gaan dat zeer realistisch moeten doen, met maximaal - echt maximaal - 50 procent contactonderwijs in de tweede en derde graad van het secundair.'
CENSUUR VRIJE Commentaar
*
Ja, Ma, w’hbben het gesnopen. Club Brugge is half-rime Landskampioen. Hip-Hip-Hoera !Hebben we nu de hel dag al om het uur bijgeleerd op TETRA, d.i. de vroegere KLARA, de Klassieke Radio, nu geëvolueerd tot TEETTER RADIO.
’n Stukje Chopin, den zoveelsten draai Beethoven, en dan terug ViVALDI. Allemaal kneepjes om niet te vergeyen dat deze gifgroene Regering er ene met diezelfde naam is.
Via de Non van Dyon, Manten Kalle, om zich te verkneugelen bij Toon Hermans. De dag kan niet meers tuk, al regent het buiten pijpestelen…
Zelfs de Vlad blijft hoofdschuddend luisteren aar CNN. Jan gie dat nu verder miet met Biden?
DYON (Bourgondië) is de stad diep in Frankrijk waar sedert 1383 het Stadsjuweel van Kortrijk als een reliek op een torenspits prijkt. Een soort van kleurenrijk kunstzinnig smeedwerk, dat op het Belfort de uren sloeg en toonde. Namelijk twee beelden die om het uur naar buiten draaiden, MATEN en KALLE, om met de vyusten op het gelijktijdig naar buien meegedraaide klokkenspel melodieus te hameren. De Fransen namen als oorlogsbuit alles mee, als wraak voor de nederlaag bij Groeninge.
Het waren ook de Bourgondiërs, die tijdens de daarop volgende 100-Jarige Oorlog n de Slag van West-Rozebeke (27/11/ 1382) de leiding hadden over de Franse weerwraak voor de nederlaag in Jotrijk,(1302), 80 jaar te voren.
Zie onze geliefde auteur Bart van Loo die in een prachtige trilogiehet daarop volgende verloop tot in de puntjes uit de doeken doet, inclusief de innige verbroedering en welvaart die wij, Vlamingen samen met de Boirgondiërs voornoemd bijna 200 jaar lang tot de leidende Natie mieken van de toenmalige Beschaafde Wereld…
Toen kwam de Habsburger Keizer Karel V die ons de Bloedhond Alva en dee Spaanse Overheersing bracht en later de Oostenrijkse, tot na 1789 Napoleon er zich mee bemoeide en wij voorgoed, tot nader order dus, onder de Frans-Waalse knoet leven..
NET ALS BIJ ELKE GAZET GEEN NIEUWS IN HET NEIIWS GEZET. HET VERSHIL VALT NIET MEE NAMELIJK DE PORTEMONNEE
*
*
*
LUKAKU EN MAGRITTE REGEREN HET LAND
BELGIË Bananenrepubliek
Nu de spelers van de nationale Belgische voetbalploeg zich lenen als uithangbord voor politieke statements verwacht ik dat ze woensdag witte lakens aan het doelkader zullen hangen om hun empathie voor de hardwerkende zorgsector te uiten. Na een knieling en vuist voor de belangrijkheid van anders-kleurige levens, verwacht ik een signaal van walging voor de gekeelde Fransen en neergeschoten Oostenrijkers door islamo-fascisten. Ik mag aannemen dat hun voetbalharten ook bloeden voor de vele overlijdens door corona en religieus fanatisme. Ik ben ervan overtuigd dat Lukaku nu ook het voortouw zal nemen om de belangrijkheid van deze levens te benadrukken. Er wacht Romelu een schitterende politieke carrière en ik tip hem in 2024 als de nieuwe minister van Sportmetaforen.
De angst voor het mes
Ik hoop dat poco-dwepers vandaag aanvaarden dat islamo-fobie ons overspoelt. Want ja, ik heb angst voor moslims dezer dagen. Net zoals ik angst heb voor druggebruikende hippies of yuppies die me elk moment kunnen neerknallen omdat ze door hun waanbeelden denken dat ik een op hen afstormende Frankensteingorilla ben.
Katholieken zitten met een dilemma.
Gelukkig ben ik niet gelovig en zal je me niet in een kerk of kathedraal vinden tenzij voor de bewondering van kunst of architectuur. Dat laatste laat ik nu wel even achterwege. Katholieken zitten met een dilemma. Wat moeten ze met de woorden van Jezus in het Lucasevangelie, hoofdstuk 6, vers 29: ‘Als iemand u op de ene wang slaat, keer hem dan ook de andere toe.’ Je kan immers je andere keel niet naar de islamo-fascist keren, want je hebt maar één keel en één leven. Tja, en verrijzen zit er voor de slachtoffers te Nice ook al niet in.
Sans-papiers worden vlijtig het land uitgezet
Er is nog goed nieuws ook. We worden alsmaar beter in het vinden van illegalen. Nadat de dienst CITES, die zich buigt over de handel in bedreigde diersoorten, katje Lee wilde deporteren vond ze deze week de sans-papierpapegaaien Nike, Arie, Krak en Robbie. Schande! Al twintig jaar leven ze hier in België in de illegaliteit.
Jammer genoeg golden de twee éénmalige algemene regularisaties niet voor onze gevleugelde vrienden. Als we na de vier illegale papegaaien nu ook een doorgedreven inspanning zouden leveren om de 200 000 illegale burgers ons land uit te zetten dan ziet het er beter uit voor de 150 000 extra werklozen die we door corona verwachten in 2021.
Lockdown dictatuur
In de Verenigde Staten treft corona de woonzorgcentra niet, want hun bewoners zijn daar kandidaat voor het presidentschap. De een is duidelijk seniel en een pseudologische leugenaar, de ander moet elke morgen gereanimeerd worden om uit bed te geraken. Maar eerlijk: welke geriatrische clown in het Witte Huis geteld wordt zal me worst wezen. Het circus van paars-groene bezoedelden, die ons door hun impotentie in een tweede coronagolf stortte, erodeert mijn slaap. De vijgen na Pasen van De Croo I zijn Halloween-gruwels voor de zorgsector die opnieuw de rekening gepresenteerd krijgt.
Opnieuw zijn we wereldkampioen in besmettingen, stapelen de lijken zich op en kreunen onze ziekenhuizen onder de werkdruk. Kletsmeier Frank Vandenbroucke werd uit zijn academische coma gehaald om met zijn beleid overal bloedeloos te laat te komen. Terwijl De Croo en Vandenbroucke elkaar pluimstrijken wijzen ze met de vinger naar de bevolking om hún triest wereldrecord te verklaren.
Daar word ik nu eens echt briesend kwaad van. Luister, niet de ego-glorificatie of praal-masturbatie van de paars-groene machts-junkies voedt mijn politico fobie, maar de manier waarop ze ons kenschetsen als onverantwoorde corona-idioten doet mijn bloed koken. Waarom liet men vorige weekend hun ongrondwettelijke lockdown-dictaten niet per direct ingaan, in plaats van na 3 dagen? Ze hoefden geen juridische fall-out te vrezen omdat de ministeriële besluiten nog niet klaar waren, want de Raad van State steunt hun dictatuur toch blindelings.
Magritte besmet door corona
Ik waande mij vorige zondag in de wereld van Magritte. Ik zag een minister en een gouverneur een burgemeester aanvallen voor het níet verbieden van wat ze zelf níet verboden hadden. Een hypocriet surrealistisch contortionisme enkel mentaal realiseerbaar door de broeders en zusters van de orde van de hypocritijnzers. Ik zag hoe journalisten enkel oog hadden voor het niet verbieden van één koopzondag in één stad in Vlaanderen. Ik zag hoe ze met getrokken messen een Antwerpse idus voltrokken en het bloed van mijn scherm droop. Denken ze nu echt dat wij allemaal zó dom zijn om hun politieke spelletjes niet te doorzien?
Jasmijn Walldorf
ENSUUR VRIJE Commentaar
*Het ene al dwazer dan het andere. Eerst ‘s Lands bestuur en vervolgens de commentaar daarop.
Trump is amper uit beeld, of de waanzin slaat toe. Niet zozeer in d VS zelf, dat ‘land’ is groot en wijs genoeg, maar in keutel-staatjes als Cobugia..
Automatisch gaan mijn gedachten dan uit naar…figuren als Bart Van Loo, de jeugdige auteur van bij ons, die op een ongekende manier ons glorierijk verleden weer tot leven brengt. Precies alsof we erbij zijn geweest en morgen, of ten laatste overmorgen Jan Znder Vrees of Karel de Stoute (Charles le Téméeraire) pp de koffie zou komen. Zodat we van naaldje tot draadje konden vernemen hoe die de Franse koning lik-op-stuk had gegeven.
Stel U even voor, dat we daarover een verslag van de reporter-ter-plaayse hadden moeten ondergaan. Dan zou Jan Zonder Vrees overgekomen zijn als ware broekscheids-rechter en Filip de Schone als Held van de Natie. Zie Sleepy Joe.
Om U de waarheid te zeggen: zoveel bang voor messen heb ik niet: de schuiven van Moeders dressoir zitten er vol van. Maar van de kant van de Cinezen: daar moeten we voor uitkijken. Zowel in alle onze zee- als luchthavens te land, ter zee en in de lucht. Want de grenzen van Coburgia zijn zo lek als een kapotte zeef. Al wie daar in de wijde omgeving zelf maar het minste spoor van groene, rode of blauwe bacillen ontdekt of tussen de boterham vindt, is verplicht zulks biinen de 48 uur bekend te maken bij de Dienst Vreemdelingenzaken. Die daarover op staande voet een archief zal aanleggen teneinde alle meldingen van dezelfde aard te kunnen centraliseren. Zulks in hoofdzaak met het oog op de tewerkstelling van de vele nutteloze eters die weigeren er het loodje bij neer te leggen wegens Corona.
500380 DEZE ZONDAG 8 NOVEMBEr ELECTION RESULTS OP¨DE LIMIET
ZONDAG 8 NOVEMBER 2020
INHOUD
HEEL AMERIKA WRIJFT ZICH AL DAGENLANG DE OGEN UIT EN WIJ STAAN ERBIJ EN SNOTEREN MAAR WAT. DEDJU. WEER EEN MOOIE KABNS VERKEKEN OM COBURGIA ’N LOER TE DRAAIEN…
*
*
EXIT TRUMP, RIP BIDEN
Joe Biden
*Commons/Gage Skidmore
Het Amerikaans senioren-toneel, laatste bedrijf
Ik ben opgelucht dat Joe Biden het gehaald heeft, ook al denken vele van mijn Vlaamse vrienden er anders over. Opgelucht, zeker niet euforisch. Dat in een land van meer dan 300 miljoen inwoners de strijd om het hoogste ambt uiteindelijk ging tussen een narcistische clown (74) en een quasi-dementerende politieke krokodil (78), zegt veel over Amerika en het verval waarin dit land zich bevindt. En over het systeem waarin alles rond geld draait, ook de politieke macht. De recente verkiezingsstrijd toont een ge-rontocratie zoals wij die amper nog kennen: bejaardentoneel op hoog niveau, maar nu is het gewoon met een verse pamper bedtijd voor iedereen.
Met Donald Trump had het land alleszins geen toekomst, het was/is mentaal totaal op. Ik ben in die vier jaar van aanvankelijke fan geëvolueerd tot iemand die met stijgende verbijstering de parade van leugens, ontkenning en haat-praat heeft geobserveerd. De uittredende (zo hopen we althans) president laat 240.000 coronadoden en een versplinterde natie achter waar, omdat iedereen er met een geweer rondloopt, één vonk genoeg is om de boel te doen ontploffen.
Ik heb me ook steeds verbaasd over het feit dat ‘rechts’ Vlaanderen, uit een slecht begrepen ‘politieke incorrectheid’, deze hysterische tiran-miljardair bleef bewonderen en achterna lopen. Want zie Trump vooral niet als een ‘anti-establishment figuur’, hij is een establishment op zich, of zeg maar een éénmans-imperium zonder enig moreel kompas. Vergelijkingen met de nadagen van het Romeinse keizerrijk dringen zich op.
Wederopbouw
Rechts dus en het Trumpisme, een rare paradox als je het van dichterbij bekijkt: nationalisten die dwepen met iemand die de natie uitkleedt tot een toestand van quasi burgeroorlog. Tot in een VRT-uitzending een week geleden kon de in het Europees Parlement rustig uitbollende Gerolf Annemans (VB) zijn Trump-idolatrie niet verbergen.
Vier jaar Trump, het was vermakelijk, bij wijlen grotesk en hilarisch, me geen seconde verveeld, maar het mocht niet veel langer meer duren
Den Donald had dan al gezegd dat hij de uitslag niet zou aanvaarden als die in zijn nadeel was, en had in een verkiezingsdebat een gewapende bende krapuul tot waakzaamheid (stand by) opgeroepen. Fatsoenlijke republikeinen (zijn die er nog?), begaan met ‘law and order’ moeten hier toch met de ogen geknipperd hebben en hun neus dicht geknepen. Vier jaar Trump, het was vermakelijk, bij wijlen grotesk en hilarisch, me geen seconde verveeld, maar het mocht niet veel langer meer duren. Ik heb in een eerdere column al gesuggereerd dat Donald Trump zijn roeping gemist heeft, en best wel een snedige columnist/opiniemaker/polemist had kunnen zijn, maar van geen kanten deugt als president die de natie moet samenhouden.
Exit Trump, RIP Biden, zo zouden we de actuele politieke scène over de oceaan kunnen samen vatten. Amerika moet nu aan de heropbouw beginnen. Dat zal niet aan de kersverse president besteed zijn. Ik hoop — sorry Joe, neem dat niet persoonlijk — dat bij Biden snel het licht uitgaat en dat er dan iemand in het Witte Huis komt die dit door verdeeldheid geteisterde land echt weer hoop en zelfvertrouwen geeft:
Kamala Harris,
bouwjaar 1964, vrouw en gekleurd, maar een harde tante, politiek getalenteerd en met een stevige academische achtergrond.
Zij zal het Trumpisme moeten keren, de non-ideologie van de ontgoocheling en het cynisme die grote delen van dit land heeft aangetast. Zij zal de (terecht) van Hillary gedegouteerde blanke arbeiders, de kleine neringdoenden en de verpauperde lagere middenklasse moeten terugwinnen, geen sinecure. Ze zal ook de democratische partij zelf moeten herfunderen, als de volkspartij die ze al decennia niet meer is.
Wat den Donald zelf betreft: ik hoop dat die ene overgebleven hersencel hem doet inzien dat berusten voor zijn eigen gezondheid het beste is. Moge hij zijn dagen in rust slijten in de buurt van riante golfcourts, pussy grabbing, of voor mijn part verder poen scheppend in zijn Trump Building, omringd door zijn dynastie en altijd goed voor een paar honderd tweets per dag.
Acta Sanctorum - Johan Sanctorum
CENSUUR VRIJE Commentaar
*
Onze vriend, Agelorum, Diabolorum of Sanctorum, om het even de naam; slaat er ook deze keer niet naast. Hij is ook nog zo jong, hé…
Van meer belang is, volgens mij, dat Nethanjahu (Israël) al van direct voor de dag kwam met het nieuws dat Joe Biden en hem al meer dan 20 jaar goede vrienden zijn geweest.
Goed om weten: wij oudjs hebben in veel gevallen enigszins teveel herinneringen om goed te zijn.
Och kom, beste allemaal: den Trimp isis inderdaad ’n trompetter, altijd geweest, maar verdorie d’er zijn er weinigen die het hem zullen nadoen wat hij gepresteerde heeft in zinj uiteraard lalge loopbaan.
Deine Biden daarentegen….
Net als overal ter wereld, dus ook nog het meest in eigen land, zijn de beste koplopers bij de ‘demioc rats’ gewoonlijk ook de beste…zakkenvullers.Maar die Miss Zwate Piete op het Witte Huis: die moeten we in de mot houden.
Zij en ik, wij Beiden, gaan de wereld nog verwonderen… Zij in ‘miles’ en in harde dollars, ik per rollator in Km/U en met €-centiemetjes op z k…
DEZE IS OVERAL TER WERELD EEN POLITIEK DIE ONDERDRUKKINGSSYSTEEM DAT DOOR LINKS ALS EEN WORTEL VOOR DE NEUS VAN EZELS WORDT GEHOUDEN. VOOR MOSLIMS I DIT EEN TWEEDE HUID
ZONDAG 8 NOVEMBER 2020
-
INHOUD
NIEUWE MESJES SNIJDEN GOED MAAR EENMAAL DE 78 JAAR VOORBIJ IS HET BESTE ER TOCH WEL VAN AF. VANDAAR EEN DUIK IN ONS EIFEN GLORIERIJK VERLEDEN HELEMAAL TOT BIJ CLOVIS EN DE GOD VAN COTHILDUS
† 545 CLOTILDIS VAN FRANKRIJK
Clotildis (ook Chlotilde, Clothilde of Clotilde) van Frankrijk (ook van Tours, Frankrijk) koningin & abdis; † 545.
Zij werd in 474 geboren in de stad Lyon als dochter van de Bourgondische koning Chilperik († 584). Zij huwde met koning Clovis I.
Halverwege de 5e eeuw stortte het West-Romeinse Rijk volkomen ineen. Germanen veroverden Gallië, Visigoten het gebied bezuiden de Loire, Bourgondiërs namen de stroomgebieden van Rhône en Saône in bezit en de noordelijke streken die zich uitstrekten van het Kanaal tot aan de Rijn vielen in handen van de Sicambriërs, een Frankische stam. Dezen stonden onder aanvoering van Clovis, die hof hield in de stad Tournai (Doornik) en zijn macht wist uit te breiden tot aan de rivier de Loire. In 493 was hij gehuwd met een christenvrouw, Clotilde. Zij was ‘een ouderloze prinses uit Bourgondië’. Bij Clovis' kroning moet Remigius tegen hem gezegd hebben: 'Zorg dat uw gehoorzaal altijd voor iedereen toegankelijk is en dat niemand er neerslachtig vandaan gaat; speel met de jongeren en overleg met de ouderen.'
Bij de geboorte van hun eerste kind wist de koningin te bewerkstelligen dat het gedoopt werd. De koning stemde toe, maar nog geen week later stierf de baby, nog gehuld in zijn doopgewaad. Clovis gaf de schuld aan die vreemde godsdienst. Ook het tweede kind, een zoon, werd gedoopt. Maar toen het ernstig ziek werd, was de razernij van de koning haast niet te bedwingen. Clotilde vertrouwde en bad, en het jongetje genas.
Toen Clovis' troepen in 496 moesten wijken voor de uit het oosten oprukkende Alemannen schijnt hij in een gebed de volgende belofte gedaan te hebben: 'God van Clotilde, als u mij de overwinning schenkt, zal ik uw gelovige worden en me laten dopen.' Hij won en hield woord. Overigens vertellen latere legenden dat bisschop Remigius de koning een veldfles wijn meegaf in de strijd die nooit opraakte; zeer waarschijnlijk een mooi beeld voor het christelijk geloof dat hij op zijn veldtocht meekreeg. Tijdens de doopplechtigheid moet Remigius hebben gezegd: 'Trotse Sicambriër, buig uw hoofd; vereer van nu af wat u tot nu toe hebt verbrand, en verbrand wat u hebt vereerd.' Met de koning ontvingen nog drieduizend soldaten uit zijn gevolg het doopsel.
De legende vertelt ook dat tijdens de doop-plechtigheid bleek dat men de Heilige Olie vergeten had. Op dat moment daalde er een duif uit de hemel neer met een vaatje olie in de bek.
Na Clovis' dood in 511 stichtte Clotilde veel kloosters en kerken, waaronder de Ste-Geneviève in Parijs, Chelles, even ten Oosten van Parijs, en St-Pierre-le-Puellier, voor de poorten van Tours. Ook bouwde zij een kerk boven het graf van Saint Germain in Auxerre († 448; feest 31 juli) dat daardoor uitgroeide tot een beroemd bedevaartsoord.
Zij had veel te lijden van haar zoons die elkaar onophoudelijk in de gruwelijkste oorlogen bestreden. Op latere leeftijd trok ze zich terug in de abdij Saint-Martin in Tours, waarbij ze bleef proberen verzoening te bewerkstelligen tussen haar zoons.
Verering & Cultuur
Enkele relieken van haar vindt men in de Parijse basiliek Sainte-Clotilde en in de Saint-Leu-Saint-Gilles. Patronaten
Zij is patrones van vrouwen, van notarissen en van verlamden. Haar voorspraak wordt ingeroepen tegen kinderziekten, kwaadaardige koorts en tegen een plotselinge dood (dit alles op grond van de gebeurtenissen rond de geboorte van haar eerste twee kinderen); bovendien wordt haar voorspraak gevraagd om de huwelijkspartner te bekeren.
Afgebeeld
Zij wordt afgebeeld met een veldslag op de achtergrond (bekering van Clovis na de Slag van Tolbiac (nu: Zülpich); knielend bij een graf (van St Martinus van Tours); leger; kerk (als stichteres van de abdij en de kerk); bronnen; graf.
Alles verslijt, ook kerncentrales. Die hebben op een gegeven moment afgedaan en moeten dan ontmanteld worden, ook als ze zouden vervangen worden, want de nieuwste types zijn compleet anders. Zo’n afbraak kost handenvol geld en Engie/Electrabel heeft daarvoor een fonds aangelegd, ‘Synatom’ genaamd, waarin vorig jaar al 13,2 miljard euro zat. (Dit bedrag is geen typefout!).
Nu blijkt dat onze nieuwe minister van Energie, Tinne Van der Straeten (Groen) haar zinnen op die spaarpot heeft gezet. Ze wil de wetgeving ter zake ‘herzien’ en die miljarden bij Engie weghalen voor groene investeringen. De verantwoordelijkheid voor de financiering van de nucleaire schoonmaak zou wel bij Electrabel moeten blijven. Hoor je ze al komen? Als dat doorgaat krijgen we een herhaling van de aanslag die Paarsgroen I pleegde op de spaarpot die Dehaene opzij had gezet om de te voorziene vergrijzingskosten op te vangen. Het scenario is identiek.
Verhofstadts liberale partij had 18 jaar in de oppositie doorgebracht, toen hij in 1999 als premier Paarsgroen lanceerde en besliste dat het zijn beurt was om de staatskas te plunderen. Met Van der Straeten en haar geitenwollensokkendragers dreigt nu eenzelfde scenario. Na het debacle van 2003 zitten ook de groenen al een kleine 20 jaar in de oppositie en hebben ook zij nu een miljarden spaarpot ontdekt. Als deze coup eveneens doorgaat en vroeg of laat onze kerncentrales toch zullen worden gesloten en ontmanteld, zal het de belastingbetaler zijn die dat weer zal mogen ophoesten.
‘L’histoire se répète’, zeggen de Fransen. De geschiedenis blijft zich herhalen.
dat is de reactie bij de toehoorders van de historische overwinnings-toespraak van Joe Biden in Wilmington. ‘Dit is een natie die genezen is,’ zei de 46ste president van de Verenigde Staten.
Ze dansen, ze picknicken, ze zingen, ze nemen selfies, ze gooien met een voetbal, ze drinken champagne, ze zitten op kampeerstoeltjes en vooral: ze lachen. De duizenden mensen die zaterdagavond in Wilmington, de grootste stad van Delaware samenstromen om de historische toespraak van Joe Biden bij te wonen, kunnen weer ademhalen.
Relief, opluchting, is het woord dat steeds weer terugkomt als je mensen vraagt naar het gevoel dat hen overviel toen ze hoorden dat de beslissing gevallen was. ‘Drie dagen geleden waren we thuis nog aan het wenen op de bank,’ zeggen Allison Herschlein en Daniel Depersian. ‘Nu is er een pak van ons hart gevallen.’
Op twee kampeerstoeltjes zitten ze al drie uur te wachten op het grote moment. ‘Na de dood van George Floyd werd ‘I can’t breathe’ een begrip in dit land. Die kreet gold niet enkel voor de politie-repressie, maar voor de hele toestand waar in de VS beland waren,’ zegt Herschlein.
Ze werkt als lerares in een school hier in de buurt, en is vooral blij dat er voor het eerst een vrouw verkozen is tot vice-president. ‘Ik denk nu al aan de meisjes in mijn klas en aan het feit dat ze voor het eerst iemand zo machtig zien die net als hen is.’
Parking
Door de corona-pandemie is de plaats van de speech niet echt publieksvriendelijk te noemen. Aan het Chase Center mogen maar een paar honderden genodigden de toespraak rechtstreeks bijwonen, voornamelijk in hun auto. De drive in-meetings werden het handelsmerk van de laatste weken van de Biden-campagne.
De toe gestroomde massa verzamelt zich op een parkeerplaats naast het terrein, waar ze zijdelings een zicht hebben op het podium. Boven hen hangt een gigantische Amerikaanse vlag te wapperen in de warme avondbries. Grote schermen geven hen toch een zicht op wat de president-elect straks als boodschap de natie en de wereld wil insturen.
Henk Dheedene
CENSUUR VRIJECommentaar
Oei, oei!!! Er staan dus deze keer werkelijk grootse dingen te gebeuren.
Vrouw, waar zijn onze schietgeweren?
Want in Coburgia staat er nu iemand aan het (zij)roer die ze van de straat hebben geplukt, een zekere Tinne Vander Straeten, gezien haar overtuiging zekerlijk niet te verwarren met Tinneke van Heule, ons Maartje. Want die kon werken gelijk een paardje. Dat ‘ding van nu’ WERKT niet, maar ze ‘haalt het geld waar het zit’. De rekening achteraf komt echter wel naar ons, de belastings-betalers. Net zoals de Allah van Hierboven (!!!) zal doen, eenmaal zijn volgelingen ons Eigen Volk uit de Geschiedenisboeken zal verbannen hebben.
En ja tenslotte, met Christoffel Colombus werd ons reeds in 1492 voorgetoond’ How the West was won’…Slechts op zes uur afstand vliegen of negen uur om er helemaal overheen gepasseerd te zijn.
Erg. Heel erg. Maar het kan altijd nog erger.
‘They can’t breathe’ want nu Trump van de baan is, is het met de politie-repressie ook gedaan. Met een ‘donkere’ VOICE in The Black House? Da kannie.
Valt ook nog te noteren hoe plat de broodjes wel zijn die ons Crootje daarbij bakt. Wachten op Boris Johnsosn, de Brexit-afloop en de reactie van de Vlad zit er deze keer niet in. Succes moet gesmeed worden terwijl andermans ijzer heet is.
Ach, morgen zien we dan wel meer. En ja, de LULKOEK van de 7de Dag heb ik echt niet gemist…
Trop occupé a ne rien faire…
Digitalia
OESTER- EN VOETNOOT
N° 20 Clothildis zoals hierboven officieel geboekstaafd staat, was dus een ‘ouderloos wezenmeisje’ uit Tours…
Wel, wel, wel!
Wij, hier in het Kortrijkse, weten even beter. Volgens de overlevering was zij een flinke boerentrien uit Desselgem, de Gemeente waar ooit de ‘Meyerie’ (de Rechtbank) van heel de Leiestreek was gevestigd. Getuige daarvan is nog altijd de naam van een troppelke huizen aan ‘HET TORENTJE’ langs de baan Kortrijk-Gent.
Die ‘boeren-doeninghe’ op het Hof vanTRESSALINHA tot de Romeinse Tijd (Desselgem) bestaat nu nog altijd, in een bocht van de Golden River, grondgebied Ooigem, achter Het Kasteel, waar sedert een paar decennia, ter bevordering van de scheepvaart, deze werd verbreed en recht getrokken … (en opnieuw vernieuwd wordt daar ze te laag is!) Op die plaats prijkt sedertdien, rechts van de weg, het wrak van een Amerikaanse tank uit WO II…
Oorsprong van deze bewering zijn de vertelsels van de (in 2004 overleden) Moeder van mijn kinderen die daar ooit school-iefvrouw is geweestbij rote Zus, Tante Nonneke die daar toen Directrice was, en daar indertijd nogal fier over deed om deze ‘kennis’ door te geven reeds van op de schoolbanken.
Nog goed om weten is, vòòr 1830 om het debiet te regelen, er de bouw van sluizen op de Leie bedacht werd, zodat er zelfs een voetganger oversteek-plaats gemarkeerd en be-plaveid was om bij laag water tussen Ooigem en Desselgem, om naar de Mis te gaan, de boeren op klompen de omweg via de houten brug en de steenweg niet moesten doen …
Benieuwd wat de Heemkundige Kring van ter plaatse, nu Zeer Groot-Wielsbeke, daarover nog meer weet.
HUMOR IS HET KRACHTITGSTE WAPEN TER WERELD. OP VOORWAARDE DAT MEN HET OVERLEEFT…
*
*
Mien De Linkse Trien denkt na over de wereld
2 reacties
Aisha de Onbevredigde schreef: Mohammed leest een boek? achterstevoren dan, dus de prentjes eerst
de neve luc schreef: kan niet, Mohammed kon lezen noch schrijven
*
CENSUUR VRIJE Commentaar
Effe serieus zijn, hé, mensen. Ooit waren onze verre voorouders, zo ‘n paar duizend jaar geleden nu ook weer niet zò geleerd. Alles moet dus gewoon zijn tijd hebben.
Maar door het altijd maar voort blijven verneuken van scheiten en gaten gaat de volksverfheffing inderdaad uiterst moeizaam. Daarnet schreef onze bloedeigen Johan Angelorum nog over hedendaagse Brusselse toestanden i.v.m. de menselijke voortplanting in het normaal verkeer van elkke doodeweekse dag. Geef toe, daar blijkt toch al enige verbetering uit?
Wat meer is: een paard kan men toch ook niet al lopence beslaan!! Laat staan een … woestijn-kameel die zoveel grrorer is van gesralte.…..
OM DE DINGEN NIET TE BENOEMEN ZOALS ZE ZIJN EN DAARMEE DUS SICCES TE OOGSTGEN MOET JE EERDER EEN SOORT JoE-Wij-BEIDEN ZIJN
*
/
BRUSSELSE POLITIE DEKT ALLOCHTONE AGRESSIE
terwijl de slachtoffers geen kleur willen bekennen
De Brusselse politie heeft een slechte reputatie op gebied van klachtenbehandeling. Daarenboven laat de demografische evolutie van de stad zich ook voelen in het etnisch profiel van de agenten. Dat zou op zich geen probleem mogen zijn, ware het niet dat daar blijkbaar ook verschuivingen inzake cultuur en mentaliteit mee gepaard gaan. Je zal maar blank zijn, vrouw en Nederlandstalig, in een franco-Arabische macho-omgeving.
Ons-kent-ons
Op Facebook doet Romi Verhaeghe, masterstudente aan de VUB en de KUL, het omstandig relaas van een hallucinante ervaring die ze had in Brussel. Op zondag 1 november in de namiddag fietste ze met haar vriendin doorheen de hoofdstad, toen ze beiden met verkeersagressie te maken kregen vanwege twee mannen in een auto, een dertiger en een veertiger, die in het Frans koosnaampjes toeschreeuwden als ‘vieze hoer’ en ‘ga uw moeder neuken’ (nique ta mère). De meisjes fietsten weg, maar werden vervolgens klem gereden, waarna het duo een van hen bij de haren in de auto probeerde te sleuren. Romi belde naar de noodcentrale en kreeg enkel een eentalig Franse telefonist aan de lijn. Ondertussen gingen de mishandelingen door (met het hoofd van haar vriendin op de auto bonken, spugen) tot een buurtbewoner tussen kwam.
Het aansluitend verhoor op het politiebureel van Anderlecht gebeurde in het Frans, waarbij de vriendschappelijke relatie opviel tussen de belagers en de agenten
Na een half uur pas arriveerde de politie, ook weer eentalig Franse agenten die… een babbeltje begonnen met de mannen in kwestie. Het aansluitend verhoor op het politiebureel van Anderlecht gebeurde in het Frans, waarbij de vriendschappelijke relatie opviel tussen de belagers en de agenten, terwijl de meisjes verder werden geïntimideerd en aangeraden om geen klacht in te dienen. Integendeel zelfs, het waren de twee mannen die in het proces-verbaal lieten opnemen dat zij aangevallen (!) werden, wat de agenten toeliet om te zeggen dat het ‘woord tegen woord was’.
Etnische context
Vrienden van de meisjes die ondertussen waren opgedaagd om de fietsen op te halen, werden mee geboeid binnengeleid en verhoord. Alles ging er baldadig aan toe en verliep in een sfeer van victim blaming. Van coronavoorzorgen geen sprake. Uiteindelijk gingen de belagers lachend buiten en stuurde de politie de meisjes wandelen zonder Nederlandstalig PV, maar met de vermelding dat ze de twee hen hadden aangeklaagd wegens mishandeling en dat ze een brief in de bus mochten verwachten.
De verontwaardiging bij de meisjes is uiteraard groot, maar wie het relaas leest, vraagt zich toch onmiddellijk af in welke sociale context zo’n fout politieoptreden mogelijk is, en waarom die agenten zo amicaal omgingen met de geweldplegers. Ik heb het ook mailsgewijs gevraagd aan Romi Verhaeghe, die bevestigt dat het om ‘mannen van vreemde origine’ ging, ‘vermoedelijk van Marokkaanse/ Turkse/ Armeense/ Algerijnse/ Syrische/… afkomst’. Hetzelfde allochtoon profiel gold voor de agenten.
Bewust wilde ze ‘de identiteit van de aanvallers niet vrijgegeven omdat ze geen culturele en politieke debatten wil voeren’, aldus de mail. Nu is mevrouw Verhaeghe diversiteits-consultant bij Chiro Vlaanderen en vertrekt ze vermoedelijk van een maatschappij beeld waarin multiculturaliteit een centrale rol speelt. Dat is haar goed recht. Maar politioneel wangedrag inclusief taaltoestanden aanklagen, en de etnische context bewust niét vermelden, dat lijkt toch op verregaande schizofrenie.
In het kader van een diversiteitspolitiek
We hebben hier dus 1) Brusselse politie die weigert een klacht in het Nederlands te behandelen,
2) allochtone agenten en daders die onder één hoedje spelen, en
3) vrouwelijke slachtoffers die geïntimideerd en belachelijk gemaakt worden.
Anders gezegd: het optreden van de Brusselse politie was frappant racistisch én misogyn.
iets waar bijvoorbeeld het VRT-programma Pano zou kunnen op doorbomen
Het gegeven dat lieden van Marokkaanse afkomst, in het kader van een diversiteitspolitiek, de politiediensten bevolken om aan anti-Vlaams en anti-autochtoon racisme te doen, inclusief het vervalsen van PV’s, is iets waar bijvoorbeeld het VRT-programma Pano zou kunnen op doorbomen. Helaas, de media moedigen in deze een zwijgcultuur aan. Het Brusselse magazine Bruzz doet het verhaal nog eens uitgebreid en contacteerde blijkbaar de slachtoffers voor extra informatie, maar nergens een letter over de etnische context. Men spreekt dan omfloerst over ‘zinloos geweld’, terwijl het eigenlijk om gerichte agressie gaat.
Omerta
Achteraf kreeg Romi Verhaeghe nog een telefoontje van de woordvoerster van de politiezone in kwestie, die haar Facebookbericht had gelezen, maar ‘nauwelijks iets had gevonden in het systeem’ over het incident. Naar alle waarschijnlijkheid is alles in de prullenmand terechtgekomen. Dankzij deze omerta, die de slachtoffers zelf ook ondersteunen, wegens ‘geen politieke of culturele debatten willen voeren’, worden daders van een bepaalde origine aangemoedigd en zal dit nog gebeuren.
de sfeer van seksuele intimidatie hing volgens de getuigenis doorlopend in de lucht
Men kan die zwijgcultuur enkel verklaren vanuit een ideologische tunnel-visie die gekleurde mensen per definitie als slachtoffers ziet, ook als ze zwaar in de fout gaan. Dus culpabiliseert men de echte slachtoffers . Het kwam gelukkig niet tot een verkrachting in bovenstaand geval, maar de sfeer van seksuele intimidatie hing volgens de getuigenis doorlopend in de lucht, gecombineerd met anti-blank ressentiment.
Een vorm van masochisme
De conclusie is, dat er niet alleen een linkse weldenkendheid bestaat die problemen rond multiculturaliteit onder de mat veegt, maar ook een vorm van masochisme, waarbij mishandelde vrouwen hun belagers in bescherming nemen door hun etnisch profiel te verzwijgen. Het probleem is niet alleen de agressie, maar ook de zwijgcultuur bij slachtoffers in naam van de ‘diversiteit’. Terwijl heel het gedrag en de uitlatingen van het Brusselse duo wijzen op verregaande misogynie, verbonden aan een bepaald cultureel waardenstelsel.
Ook inzake homofobie tekent zich een vast patroon af van allochtonen die holebi-koppels viseren en zelfs brutaliseren. Maar vermits holebi’s overwegend linksdraaiend zijn, miskennen ze de etnische en culturele dimensie van wat ze zelf ondergaan. Iemand met het opleidingsniveau van Romi Verhaeghe zou beter moeten weten en de feiten onder ogen zien. Idee voor een eindverhandeling misschien?
Andermaal blijkt het essentieel om politiek correcte taboes te doorbreken. Ja, Brussel is een hell hole met corrupte flikken, ja, een franco-Arabische maffia-cultuur tekent er zich af, en ja, vrouwen moeten er niet zomaar rondfietsen en mannen in hun BMW hinderen. Stof voor een cultureel én politiek debat, voorwaar.
Acta Sanctorum - Johan Sanctorum
*
CENSUUR VRIJE Commentaar
“verschuivingen inzake cultuur en mentaliteit”
Heb me echt niet eens de ogen moeten uitwrijven…. Ik weet het zeker. We zijn nu het Jaar Onzes Heren 2020: laat daar t geen de minste twijfel over bestaan. Al lijkt het bij nader toezien wel even andersom te zijn.
Maar dan realiseer ik mij, dat de Duits-Belse Jood Henrich Karl Marx iemand is van het einde van de jaren 1800. Terwijl zijn her-opgedoken spookbeeld van onze dagen, George Soros(Hongaars-Amerikaanse Jood) zich voorlopig toch min-of-meer gedeisd houdt..
Leven we nu dus even vòòr de Eerste Kruistocht (1095-1100) of in 2020, meer dan 1.000 jaar later????
Ik zou zeggen ‘er wordt overal en altijd gemaaid wat er gzaaaid werd’. Da’s namelijk eigen aan elk leven op deze aarde, zowel van plant, dier of mens. Maar dat wist U al. Ja, toch? Indien niet, dan bent U, met alle respect, een Sleepy Joe-Stemmer.
De Joods-Christelijke Westelijke Beschaving? Gone with the wind!
Islam Immigratie voorgesgeld als aeen Hemelse Dauw boven-op een Samenleving als Sodoma en Gomorha, samen gedrumd in aanbidding rond een Gouden Kalf…
Mag ik er nogmaals aan herinneren, dat ‘de goden eerst verdwazen zij die zij willen vernietigen’…
Twee geile half-wilde bokken in en BMW, Bruxellabad bij valavond, twee streel-zachte vriendinnen in spannende kledij het straatbeeld….
Mein Liebschen, was willst Du noch mehr?
Die waren heel zeker niet onderweg naar de Vespers of het Lof…
ER IS NIETS NIEUWSD ONDER DE ZON, NOCH AAN GENE OF AAN DEZE KANT VAN DE GROTE PLAS. DE DRIE WIJZEN IMMERS KWAMEN UIT HET OOSTEN.
*
E SPANNENDSTE VERKIEZINGEN OOIT!’
*
De spannendste verkiezingen 'ooit'? In 1877 kwam het op één stem in het kiescollege aan. Zwarten in Amerika kregen er bijna 100 Jim Crow door achter de kiezen.
Ik moet u iets bekennen, beste lezer. Deze column gaat niet over waarover hij zou moeten hebben gegaan. Mijn excuses voor de vorige zin. Gisterenavond klapte ik mijn laptop open om eraan te beginnen, toen ik besefte dat er een online lezing plaatsvond die ik absoluut wilde bijwonen. De lezing behandelde de Mister Mulliner-verhalen van auteur P. G. Wodehouse. Ik besliste die uiteenzetting te volgen en ik leerde veel bij en ik heb ook gelachen. Maar ik schreef geen letter.
Kenner
Normaal ging ik u in mijn column onderhouden over Sean Connery, wijlen James Bond. Niet dat ik een Connery-kenner ben. Tegenwoordig is dat een ding, een kenner zijn. Ik word versleten voor Verenigd Koninkrijk-kenner, terwijl ik dat niet helemaal correct vind. Eerder het etiket van ‘kenner van dingen die hem interesseren’ past me. Vraag me niks over het Engelse voetbal of over pakweg Coronation Street, ik ken daar namelijk zo goed als niets van. Over de Draculafilms van de Engelse Hammer Studios kan ik u wel veel vertellen. Ik ken ook redelijk veel over de acteurs Peter Cushing en Christopher Lee die er prominente rollen in spelen. Wat spraken die mannen die toch mooi Engels! Hun films hebben vaak horror scenario’s die aftands en ‘very gothic’ zijn, maar ik sluit op het juiste moment mijn ogen en luister naar hun woordklanken.
Ik ben geen Amerika-kenner, maar ik weet iets over ‘ooit’.
Over horror scenario’s en griezelige acteurs gesproken: de Amerikaanse verkiezingen trokken mijn aandacht. Hoe kan dat ook anders! Ze eisen de aandacht op als een krijsende baby. Je kan het lawaai ervan niet ontwijken, ook al sluit je je ogen. Op Twitter zag ik de voorbije uren bijzonder veel kenners aan het werk. ‘De spannendste verkiezingen ooit!’, poneerde iemand ergens. ‘Ooit’. Ik ben geen Amerika-kenner, maar ik weet iets over ‘ooit’. Mijn column die ik deze morgen uittikte gaat over ‘ooit’.
Horrorverkiezingen
Ooit, in 1876, vonden er horrorverkiezingen plaats in de Verenigde Staten. De 23ste presidentsverkiezingen gebeurden onder de donkere schaduwen van de pijnlijke nasleep van de nog pijnlijkere Amerikaanse Burgeroorlog. De Republikein Rutherford Hayes nam het op tegen de Democraat Samuel Tilden. Ze haalden bijna evenveel stemmen, Tilden een tikkeltje meer. Maar Hayes kreeg meer kiesmannen achter zich dan Tilden. De opkomst van het kiespubliek was ongezien hoog: meer dan 80% van de stemgerechtigden brachten hun stem uit. In verschillende staten, waaronder Florida, claimden beide partijen de overwinning op. De partijen beschuldigden elkaar van fraude. In een van de staten had 101% van de kiezers gestemd. Er doken ongeregeldheden op en het huis van Hayes werd beschoten. De uittredende president en oorlogsheld Ulysses S. Grant ontplooide het leger om de rust in de natie te bewaren.
De bloederig verworven rechten voor de zwarte bevolking in het Zuiden werden teruggeschroefd.
Een electorale commissie gaf na weken discussie uitsluitsel: de Republikein Hayes werd president met 185 kiesmannen achter zich, tegenover 184 kiesmannen voor de Democraat Tilden. De VS telde toen nog geen veertig staten. In het Congres bereikten de beide partijen een overeenkomst: ‘the Compromise of 1877’. De Amerikaanse overheid trok als gevolg van dat akkoord de laatste troepen weg uit ‘the South’. Dat was nog een restant van de overwinning van de Verenigde Staten op de Confederatie in de Burgeroorlog. De bloederig verworven rechten voor de zwarte bevolking in het Zuiden werden teruggeschroefd. Het Noorden beloofde zich niet langer te moeien met de behandeling van zwarten.
De inauguratie van Hayes verliep vreedzaam, maar het zou voor de zwarte bevolking bijna honderd jaar duren vooraleer het een gelijkwaardige behandeling zou krijgen in de volledige Verenigde Staten. Een zwaar gevolg voor zo’n nipte zege. Als ik me niet vergis was alleen de overwinning van George W. Bush in 2000 nog spannender. Maar, dat moet u aan een kenner vragen.
‘Old Fart’
Uiteindelijk had slechts één medium het helemaal bij het rechte eind bij zijn voorspelling van de verkiezingsuitslag. De Britse tabloid The Daily Star kopte: ‘Old Fart Wins Election. (He’s either 74 or 77. Either a lunatic or senile. And he’ll probably be due a little nap right about now!). [Oude pee wint verkiezing. (Hij is ofwel 74 ofwel 77. Ofwel gek ofwel seniel. En hij heeft waarschijnlijk nood aan een dutje nu!]
Mocht u zich afvragen wat ik over Sean Connery te vertellen heb, dan zeg ik u: alleen wat ik er interessant aan vind. Misschien is het nog voer voor een volgende column.
Harry De Paepe
*
*
CENSUUR VRIJE Commentaar
Wat een ontspannende en verhelderende duik in de Geschiedenus!
1877: het is lijk de dag van gisteren.
In die jaren was bij ons de Frans-Duitse Oorlog van 1871 net voorbij, waar het ging om de Elzas (L”Alsace) en Lotharigen (La Loprraine): een discussie die twwee wdreldoorlgoen overleefde, maar door M & M (Merkel & Macron) voor eeuwig en een dag tot-der-dood dus, onder de EU-vlag werden verenigd….
Voorgoed gedaan dus met de 3de hond die in alle Europese discussies met het been ging lopen. Eisenhauer of Eusenhower, whaht the hell is th differente?
Vragen we dat straks misschien aan de Loreley of, in hun (Water)-Hoofdstad Bruxellabad, aan de Vlad of aan de Thangs…
EEN GELUKSDAG VOOR EENIEDER DIE HET ZIEN MAG EN ZIEN WIL.. DE MENS LEEFT NIET FAN BROOD ALLEEN....
WILLIBRORD
BISSCHOP VAN UTRECHT
bisschop & eerste geloofsverkondiger Nederland; † 739.
Feest 7 november.
Hieronder wordt een korte schets gegeven van Willibrords leven. De vele legendes die over hem verteld worden, zijn er - schuin gedrukt - tussendoor geplaatst, liefst op het moment dat ze geacht worden te spelen in het leven Willibrord.
Hij werd in 658 in het Engelse koninkrijk Northumbrië geboren.
Legende 1
[De hierna volgende legenden zijn ontleend aan: E.Lagerwey:' Helden Gods, Legenden van Nederlandse heiligen' Assen 1940, die op zijn beurt veel verhalen betrekt van: Petrus Ribadineira & Heribertus Rosweydus, priesters der Societeyt Jesu: 'Generale Legende der Heylighen met het Leven Iesu Christi ende Marie, vergadert wt de H.Schrifture, Oude Vaders, ende Registers der H.Kercke' T'Antwerpen by Hieronymus Verdussen inde Camerstraet inden rooden Leeuw, M.DC.XXXX.]
Vanaf het allereerste moment van Willibrordus' bestaan was het duidelijk, dat God bijzondere plannen met hem had. Zijn moeder, een vrome christelijke vrouw, had in haar slaap een merkwaardig droomgezicht. Zij meende aan de hemel een nieuwe maan te zien rijzen, die geleidelijk al maar voller werd. Op het moment dat het een compleet volle maan was, viel deze uit de hemel zomaar in haar mond. Inwendig werd zij er helemaal door verlicht, en een prachtig schijnsel scheen uit haar buik te komen. De volgende dag ging zij met haar droom onmiddellijk naar de vrome, oude priester van het kerkje bij haar in de buurt. Deze vroeg, of zij vannacht gemeenschap had gehad met haar man. Met enige schroom bevestigde zij dat. Daarop antwoordde de oude wijze priester: 'De maan die u hebt gezien in uw droom, stelt het kind voor dat u vannacht hebt ontvangen. Het zal het licht der waarheid laten stralen in de duisternis van het heidendom. De hele wereld zal profiteren van het licht dat hij zal komen brengen in naam van God onze Heer.' Nadat haar dagen vervuld waren, schonk zij inderdaad het leven aan een zoon, juist zoals de oude priester negen maanden tevoren had voorspeld.
Volgens de overlevering heette Willibrords moeder Menna. Vaders naam staat vast: Wilgils († 690; feest 30 januari).
Sinds de regering Michel viel en daarna Wilmès met een ersatz-regering verder moest, is er in het federaal parlement nog steeds De regering De
Croo zou er eerst half oktober, daarna einde oktober een nieuwe indienen, maar dat is nog steeds niet gebeurd. Zoiets betekent dat de regering verder moest met een begroting van voorlopige twaalfden, waardoor ze maandelijks niet meer mag uitgeven dan hetzelfde bedrag van het jaar ervoor. Niemand die gelooft dat dit ook werkelijk gebeurt, zeker als men weet dat Crootje’s regering 20 kabinetten telt. Dat zijn er 7 meer dan wat in die van Wilmès begroot was. Zolang daarover niet meer duidelijkheid komt – of een nieuwe begroting – lijkt het erop dat men die extra kosten nu betaalt met geld dat feitelijk bestemd was voor de Corona bestrijding. Dat alles terwijl de grootste kosten voor het post Corona tijdperk niet eens bekend zijn en nog minder die welke ons straks de Brexit zou kunnen kosten.
E.e.a. betekent wel dat er in de volgende begroting vooral nieuwe belastingen zullen worden aangekondigd, die officieel nodig zullen zijn om de kosten van de Coronacrisis te betalen, maar waarmee men dan stiekem ook de eigenlijk overtollige kabinetten van de zeven vicepremiers zal bekostigen. Het feit dat de nieuwe federale regering al minstens een paar weken over tijd is met haar begroting, bevestigt dat men er nog niet uit is hoe men dat verkocht zal krijgen.
Ondertussen blijft men maar miljoenen euro’s uitkeren alsof het echt niet op kan. Dat er, buiten die nieuwe belastingen, ook serieus zou kunnen bespaard worden, lijkt tot niemand door te dringen.
*
DE NACHT BRACHT NOG GEEN PRESIDENT
°
Het verschil is vaak met een vergrootglas te zoeken, maar naarmate meer stemmen geteld worden effent zich voor de Democraat Joe Biden een pad naar het Witte Huis. Maar een overwinnings-toespraak hield hij vannacht nog niet.
09:15
Joe Biden bouwt voorsprong in Georgia uit
We hadden het in de vorige post over de stress om een extra 'pakketje' stemmen te rateren. Wel, er is net een pakketje toegekomen. Uit Fulton County, Georgia. Dat is een sterk Democratisch getinte voorstad van de zuidelijke metropool Atlanta. Het gevolg: Joe Biden breidt zijn voorsprong uit naar ruim 7.000 stemmen:
Joe Biden: 2.461.455 stemmen (49,4%)
Donald Trump: 2.454.207 stemmen (49,3%)
Voor alle duidelijkheid: 7.000 stemmen voorsprong op bijna 5 miljoen stemmen is nog altijd messcherp. Maar gelet op het feit dat een hertelling - meer dan 98 procent van de stemmen zijn geteld, dus de voorsprong gaat niet veel meer veranderen - onvermijdelijk is, ga je als Democraat die hertelling liever in met 7.000 stemmen buffer dan 4.000.
*
CENSUUR VRIJE Commentaar
Vandaag 7 November, staan de sterren ons, de lezer en mezelf, goed gezind. Drie keer prijs: ’n Heilige om het verleden te herdenken om U tegen te zeggen, de – as gewoonlijk – zeer accurate concrete toeltichitrng van Guvaal over deze aan bod zijnde bedot-regering, en last but not least: de puntjes op de ‘I’ over to be Trump or not to be Trump.
Verder nog iets aangaande de vorige blog over de Hoofdstedelijk Gewest Brol & Bucht van Bruxellabad.
Primo: dat ongezond moerassig gebied in Brabant dus in Vlaanderen, maakt Vlaanderen straks wereldbekend tot in de verste uithoeken van het Heelal.
En tweedens, buiten de eindelijk verworven eenheid van taal, het Arabiers, het vervangen van de complete amusements-wereld, door het….fluiten.
Fluiten met de lippen, wel te verstaan, want instrumenten hebben geen scjijn van kans om te overleven in tropische woestijn-herkomst landen. Onbekend bij de Profeet en dus vervangen door dat beruchte kromzwaard.
In de Arabierse wereld bestaat er inderdaad, buiten Allah, geen milligram plaats voor vreugde, vermaak, zang, muziek, beeldende kunst enz, enz, enz.
Als er al één uitzondring oogluikend wordt bevorderd, is datgene wat tussen de 9-jarige Aïiha en de oude Mo divrse malen per etmaal gebeurde. Zie sde legende rondom de geboorte van de H Wiilibrordus hierboven…
WALINGANTISCH STANDPUNT OVER DE PRELUDE VAN HET EINDE VAN DIT KLOTELAND. IN ÉÉN WOORD: MERDE!!!!
*
HET VLAANDEREN VAN HIER EN NU… VOLGENS DE ‘REVUE GÉNÉRALE’
De ouderdomsdeken van de Franstalige Belgische tijdschriften heeft zojuist een spannend extra-dossier gewijd aan de Vlaamse samenleving. Te ontdekken…zonder vooroordelen!
Sommige Vlaamse stemmen veralgemenen nog veel te veel hun visie over hun Franstalige buren. Onbekend is meer dan ooit onbemind… vooral wanneer men blijft hangen bij sommige moeilijke feiten van vòòr het federalisme.
Onze staatshervorming is ver van perfect, zeer ver van zelfs… Kijk maar naar de manier waardoor onze Excellenties van alle talen en gewesten de huidige Covidcrisis beheren… Raar want volgens ons was het niet zo flagrant onder Sophie Wilmès… Cherchez la femme ? Misschien…
Versleten clichés overbruggen…
Zowel in Wallonië als in Brussel en meer nog in Oost-België zijn er veel oprechte bewonderaars van die van over de bietengrens… (taalgrens, wel te verstaan…). En het zijn zeker en vast geen nostalgische unitaristen die nog altijd niet zouden begrepen hebben dat de Vlamingen veel te lang verwaarloosd werden door de Franstalige ‘elite’.
Maxima culpa van la Belgique de Bon-Papa, daar ben ik het absoluut eens met de flaminganten : het was maar in 1965, dus amper drie jaar voor de apotheose van het «Walen buiten» in Leuven dat de Belgische Grondwet, eindelijk ook officieel in de taal van de meerderheid zijn plaats vond op de scene van ons politiek theater.
In een modernere optiek dan degene die toen in het land heerste zou ik dus een dossier over de Vlamingen van hieruit gezien, willen aanraden. Ver van de officiële Waalse doxa, van sommige politieke partijen en vakbonden die daarvan leven maar ook van een zeker aantal journalisten die nooit de moeite hebben genomen daar echt iets objectiefs over te schrijven in hun gazetten of te verwoorden voor de camera’s van onze kleine of mega-schermen…
Serieuze periodieken die de rol vervullen van ‘think tanks’ zijn vandaag, het is een feit, al te zeldzaam maar dat is geen reden om op basis van een hoop oppervlakkige gegevens zich niet meer te draaien naar de Vlaamse samenleving. Onder al haar hedendaagse vormen… En het is daarom dat ik het hier zal hebben over de Revue Générale.
Oei, oei, oei, bij het vermelden alleen van haar naam, hoor ik al enkele klachten in de verte, van de Westhoek tot Voeren over deze unieke drie maandelijkse publicatie die vijf jaar geleden haar 150ste verjaardag heeft gevierd… Zulke revue kan, volgens achterdochtige nationalisten, alleen maar ultra conservatief zijn en dus ultra-unitarist… met «le Roi, la Loi et la liberté ». Met daaraan toe te voegen : Et pour les Flamands la même chose…
Ja…, dat was zeker een realiteit in de niet zo goeie oude tijd toen de Vlamingen nog niet erkend waren in onze samenleving… waar ook enkele grote Vlaamse politici aan meewerkten dans la langue de Voltaire. Want indien de macht heel Franstalig was, werd zij ook uitgeoefend door een zekere Vlaamse politieke ‘aristocratie’…
de federale omwenteling
Die periode is voorbij sinds de federale omwenteling van België. Het is natuurlijk niet de eerste keer dat deze nogal serieuze Revue op Vlaanderen focust. Ik herinner me bijvoorbeeld «La Flandre Variato Cantabile», een twintig jaar geleden.
Een natie in wording, twee hoofdsteden…
Onder de leiding van hoofdredacteur Frédéric Saenen, Luikse literatuurcriticus en professor-schrijver geeft het tijdschrift toe dat het huidige Vlaanderen niets meer gemeen heeft met een zeker te unitair verleden. En vooral dat het vandaag grote ambities mag koesteren.
Beter nog : Vlaanderen stelt zich voor als een natie met twee hoofdsteden, Antwerpen, dertiende wereldhaven en Brussel, hart van de Europese instellingen. Steeds minder een Franstalige enclave maar een kosmopolitisch kruispunt. Daartegenover vragen de Franstaligen zich af welke identiteit het zal halen bij hun landgenoten.
Natuurlijk had men gewoon een mooi aantal versleten clichés weer uit de kast kunnen halen.
Men zal toegeven dat sommige reacties van de Waalse Jean Modaal in de media nog steeds verbazen, zoals onlangs na de bijeenkomst van vooral aanhangers van het Vlaams Belang die naar Brussel reden en er tussen stad en Rand veel, veel Vlaamse leeuwen zonder rode nagels ontplooiden om te protesteren tegen de nieuwe Vivaldi Eegering die geen Vlaamse meerderheid heeft in de Kamer. De aanwezigheid van een zeer nostalgische uiterst-rechtse militant volstond om er een soort van mars, niet op Rome, maar op Grimbergen (parking C) van te maken!
geen oogkleppen bij de keuze van de thema’s
Maar bon, laten we naar het essentiële gaan: de Revue générale die gedurende de lente en de zomer haar dossier voorbereidde had geen oogkleppen bij de keuze van de thema’s noch van de getuigen/woordvoerders. En dat levert dus een mooi zicht over Vlaanderen.
Kleppers als Mark Eyskens en anderen
Dat verbaast al onmiddellijk met een kruisgesprek met twee zeker niet onverwachte gasten – oud-premier en minister van Staat Mark Eyskens (van wie een aantal boeken ook in het Frans verschenen zijn) en Luc Bertrand, dynamische acteur van de regionale welvaart – maar ook met Assita Kanko als andere guest star, Europees volksvertegenwoordiger van de N-VA, die zoals steeds een interessante analyse levert van haar Vlaanderen.
Andere grote getuige : Luc Devoldere die sinds jaren met Septentrion en vandaag met Les Plats pays, de Nederlandse cultuur beter wil laten kennen aan anderstaligen bij ons en in la Douce France. Een uitdaging die hij perfect verwezenlijkt heeft en waarvoor hij zich nog steeds inzet…
de Vlaamse Canon
Een onvermijdelijk onderwerp komt er natuurlijk ook aan bod: de voorbereiding van de Vlaamse Canon… Hier geeft historicus van UGent, Marc Boone zijn standpunt. Met een vuurpijl naar… Bart De Wever. De voorzitter-historicus van de N-VA had in een stuk, eind februari 2002 in De Standaard verschenen, laten weten dat «geschiedenis zich niet laat canoniseren tot absolute en eeuwige waarheid.» En hij voegde eraan toe dat «een officiële versie van het verleden opleggen, als dienstmaagd voor het politieke heden, typisch is voor totalitaire regimes. In een democratie moet de overheid daaromtrent de grootste schroom aan de dag leggen»…
Een interessant debat dat men, tussen haakjes, gerust ook nog mag – en moet – hebben in Wallonië en Brussel waar er nog steeds discussies lopen over de Franstalige gemeenschap van België – vandaag Fédération Wallonie-Bruxelles (wat een van mijn goeie Brusselse vrienden de «Fédération bucht-brol» noemt…) en een meer regionale aanpak waarover in feite een debat gaande is sinds het Manifeste de la culture wallonne van de jaren… 1980.
Culturele hoogtepunten
Het dossier van de Revue générale heeft het natuurlijk ook over de grote huidige culturele tendensen. Met onder andere Tom Lanoye, Felix Van Groeningen, Jan Fabre en Lize Spit.
En wanneer men het over Vlaanderen heeft, komt men natuurlijk ook tot de secularisering en een zekere radicalisering van de vrijzinnigheid… Bij ons, in Franstalig België hebben we natuurlijk ook nog steeds rabiate antiklerikalen maar de dialoog bestaat bijvoorbeeld met sommige vrijmetselaars en voorvechters van de laïcité. Misschien omdat de papenvreters vinden dat de katholieken steeds minder invloed hebben. ‘t Zou kunnen maar het vrij onderwijs staat nog aan de top, zelfs indien sommigen nog steeds dromen van een eengemaakt schoolnet.
Die ellendige regeringscrisis
We zullen eindigen met het… begin. Want veel van onze lezers vragen zich natuurlijk af hoe de Franstalige intelligentsia zich politiek positioneert. Onder de vorm van een «brief aan de Vlamingen» heeft grondwetsspecialist en oud-volksvertegenwoordiger van de CDH Francis Delpérée die de raad van bestuur van de Revue leidt en haar nieuw leven inblaast, een zeer realistische boodschap doen doorsijpelen.
Zijn editoriaal is vooral een mooie uitnodiging om te blijven nadenken over de verdere evolutie van ons land. Zonder nostalgie en hopelijk ook, volgens hem met verder kijkende standpunten dan het huidig imbroglio… Daar had hij het natuurlijk over de lange, de te lange crisis na de verkiezingen van mei 2019.
geen terugkeer naar het België van vijftig jaar geleden
Delpérée geeft niet echt zijn voorkeur en sluit in feite geen formule uit. Maar in elk geval wil deze jurist die het «Walen buiten» op het terrein heeft kunnen ervaren in Leuven zeker geen terugkeer naar het België van vijftig jaar geleden.
Het heeft in feite absoluut geen zin meer «met een Vlaanderen die zich steeds meer als wereldburger profileert». En dat, volgens hem, zijn eigen plaats gekregen heeft in de wereldgeschiedenis…
In feite sluit hij niets uit. Indien België uit de pandemie geraakt, wordt het daarna spannend op politiek
Frédéric Saenen
CENSUUR VRIJE Commentaar
een kosmopolitisch kruispunt…..
Net wat ik even te voren bedoelde in een voorgaande aflevering: het Brussels Gewest (De Confederaatie Brol & Bucht), internationaal grondgebied geworden, nu als Groot Waterhoofd, niet alleen van de Verenigde Staten van Europa, maar als middelpunt van de Intermenseleijke Beschaving.
TOELICTING UIT DE VERKEER HOEK OVR DE ROL VAN DE STAATSVUILIGHEID OM BELASTINFSQGELD ER GEWONNEN-VERLOREN DOOR TE DRAIEN
TOM VAN GRIEKEN: ‘MEER MIDDELEN VOOR STAATSVEILIGHEID NODIG TEGEN ISLAMTERREUR’
AANDACHT !!!!
Hier is een Extreem- Recjhts Acdtvust aan het woord.
Parijs, Nice en Wenen werden recent opgeschrikt door aanslagen. Tom Van Grieken wil dat dit geweld benoemd wordt: ‘Het is islamitische terreur.’
Als onze bewinds-lieden dit niet eens durven benoemen, hoe kunnen ze het probleem dan aanpakken, vindt de voorzitter van (vermaledijde) oppositie-partij Vlaams Belang. Hij wil dat er meer middelen naar de staatsveiligheid gaan om aanslagen te voorkomen en dat de grenzen dicht gaan om te verhinderen dat er nog meer jihadi’s nar ons land komen.
We eindigen het interview nog met een uitsmijter over de Amerikaanse verkiezingen.
Wat TVG in werkelijkljeid bedoeld heeft, is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat door de aandacht van de Staatsvuiligheid te verleggen naar daar waar het hoort, namelijk de veiligijheid van de Staat en zijn Burgers, dat soort ‘Westdienaars’ dan meteen ook minder middelen en tijd zullen te besteden hebben aan het bestrijden van zijn eigen Partij van Diepgevallen Idealisten en verachtelijke Zwartzakken uit de tijd der Buitenlandse Nationaal Socialisten…
Merk wel wat Lwwie den Ouden Toebacksack van Leuven daar ooit over zei, namelijk ALLE middelen, zowel de wettelijke als de niet-wettelijke. Die historische woorden staan voor eeuwig geboekstaafd in de eigen Staats-TV archieven., Maar die zullen ondertussen wel tot… Staatsgeheim zij verklaard. Vooral daar de latere Burgemeester van die Stad; om het met de woorden van den Hanchard te zeggen, nen Voilen Turk geworden is.
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
*Commons/Gage Skidmore
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaar
Commentaa
Commentaar
NOVEMBER - 2020
Commentaar
