Kookkunst is het schilderen van een melodie met smaken en geuren.
26-08-2012
Showrooming
Ik doe het al jaren en nu blijkt dat er zelfs een naam voor is: showrooming. Eerst gaan kijken in de winkel(s) naar een product dat ik wens aan te kopen, om vervolgens prijzen te vergelijken op het Internet en daar kopen waar ik prijs-/ kwaliteit-/ dienstnaverkoopsgewijze het meest voordeel mee doe. Volgens de krant De Morgen maakt Unizo er zich grote zorgen over maar mijn mening is dat op termijn de verkoop via een echte winkel pas blijft lukken als er correct advies voor verkoop en correcte service na verkoop in de aankoop begrepen is. In een winkel heb ik dikwijls de indruk dat men niet echt luistert naar wat ik wens maar eerder focust op wat zij mij graag willen verkopen of snel een deal willen sluiten. Bij de aankoop van mijn auto, jaren geleden, in de garage waar ik al lang klant was, probeerde de verkoper mij een hele reeks afzonderlijke opties aan te smeren (waarop hij zijn % had) terwijl het merk een "business pack" aanbood (dat ik had gevonden op het internet) met al die opties voor een fractie van wat hij berekende. Hij weigerde mij het voordeel en toen ik de wagen elders had besteld heeft hij zich in allerlei bochten gewrongen om de deal toch nog op zijn naam te krijgen zogezegd omdat ik zijn prospect was, in zijn regio. Laatst kochten wij een nieuw Silhouette brilmontuur voor mijn eega bij een optieker in de buurt. Hij kon de glazen van het vorige montuur recupereren dus dat was al ettelijke honderden euro's gespaard. Groot was mijn verwondering echter toen ik 's avonds het identieke montuur op het Internet vond voor 33% van de prijs die ik diende te betalen. Uiteraard heb ik met de optieker gebeld nog voor de bril afgewerkt was maar de man kon aantonen dat hij het zelf duurder inkocht en we hebben samen gereageerd bij Silhouette Benelux en bij de fabriek in Oostenrijk. Ik kreeg van de opticien het overzetten en aanpassen van de glazen gratis, nog wat extra korting en goed advies. Ook in de dienst na verkoop ben ik gerustgesteld maar desalniettemin laat dit een zuur nasmaakje. Silhouette Benelux reageerde met een brief van een bladzijde waar ze verzekerden dat noch zij, noch Oostenrijk meewerken aan het verkoop tegen dumpingsprijzen op het Internet en beweren dat daar enkel klanten gelokt worden met hun "groot merk" maar ze niet kunnen leveren. Ik wil dat niet uitproberen want ik heb er geen 500 voor over...
Ik merk dat ik 2 maal na elkaar een stukje van de Duitse keuken heb bezongen maar eigenlijk is, naast oerdegelijke Vlaamse kost, de Oosterse keuken mijn favoriete. Op onze rondreis in Thailand in 1999 heb ik naast van de natuur en een stukje avontuur het meest van de Thaise keuken genoten. Thailand is ongeveer zo groot als Frankrijk, telt evenveel bewoners in zo'n een groot aantal bevolkingsgroepen en heeft bergen en kusten dus daardoor ook een grote verscheidenheid aan gerechten. Gemeenschappelijk zijn een uitzonderlijk evenwicht tussen de smaken (zuur, zoet, zout en bitter), het pikante en het gebruik van een grote verscheidenheid en hoeveelheid van verse aromatische kruiden. Rijst is het "vulmiddel" met daarnaast samengestelde gerechten met veel groenten, kruiden, specerijen, bouillon en/of kokosmelk. Naast smaakharmonie letten de Aziaten ook op samenstellende kleuren, diversiteit in versnijdingen en textuur, zodat een maximaal aantal zintuigen aan het gebeuren deelnemen. Een maaltijd bestaat verscheidene gerechten die dan gelijktijdig worden opgediend, meestal 1 gerecht meer dan het aantal disgenoten. Als wij hier Oosters gaan eten doen wij dit ook zo. De bekendste Thaise soep is tom yang kung een garnalensoep en een recept staat hier (foto met dank aan Zita.be)
Om 18h00 begint er een nieuwe aflevering van mijn favoriete "soap" op Vitaya: "Sturm der liebe". We volgen dit al enkele jaren en alhoewel het scenario voorspelbaar begint te worden, kunnen de gebeurtenissen en vooral de sfeerbeelden mij nog steeds bekoren. Die prachtige sfeerbeelden van de natuur in Beieren, in de omgeving van Bad Tölz, zetten ons aan om in Mei 2010 de streek uitgebreid te bezoeken en we boekten er een hotelletje bij de Tegernsee. Sinds enkele weken begint het te kriebelen om er nog eens terug naartoe te gaan. Niet alleen de natuur maar ook de lekkere Hefeweizen (hefe = gist, bier gemaakt van tarwe, zoals ons witbier, maar met veel meer smaak en minder zuur), de krakend krokante hammetjes, de saibling (een forel-achtige uit het meer), de hemelse worst- en leverbereidingen en de diverse soorten brood die voornamelijk met zuurdesem bereid worden. Naast de diverse meren zijn ook Munchen en de Zugspitze een bezoekje meer dan waard en vanuit België is het ~785 km rijden. We zochten natuurlijk ook waar het "Fürstenhof" stond, waar de buitenopnames van het feuilleton gemaakt worden en maakten er deze foto van...
