Kookkunst is het schilderen van een melodie met smaken en geuren.
23-10-2013
Paprika met piment en balsamico
Enkele weken geleden kreeg ik van een buurtbewoner, die mijn keukenpassie kent, een handvol rode pepertjes met de boodschap: "Ze zijn goed gelukt dit jaar en als je er nog wil, ik heb er hopen van!". Ik liet ze zorgvuldig drogen en ze liggen nog steeds op het vensterschap van de keuken. Af en toe eten we eens steak met frietjes, zoals een goede Belg betaamt en in plaats van de traditionele sla, meestal rauw witloof met een lekker peterselie-look-mosterdsausje, wilde ik dat nu eens met gestoofde rode paprika's maken. Essentiëel is die te ontvellen. Vroeger deed ik dit boven het gasfornuis maar nu ik op inductie kook heb ik een dunschiller voor zachte vruchten gekocht en dat gaat daar ook vrij goed mee. Weliswaar niet helemaal hetzelfde als de paprika's zwartblakeren en daarna pellen, want bij dat proces garen ze ook en worden ze zacht en zoet op voorhand. Als ze ik stond schoon te maken bedacht ik dat ik eens ergens gelezen had ze klaar te maken met balsamico en ook dat dit wel eens wreed lekker zou kunnen zijn gezien de complexe aroma's van die azijn. Balsamico wordt gemaakt in Italië in de buurt van Modena van de Trebbianodruif die men perst, het bekomen sap daarvan lichtjes verwarmt en daar wat oude balsamico aan toevoegt. Dat mengseltje begint dan weer te "gisten" onder invloed van de azijnbacteriën in de oude azijn. Die nieuwe balsamico wordt vervolgens opgeslagen in houten vaten die mee de smaak bepalen en hoe ouder de azijn hoe complexer de smaak ervan, maar ook hoe duurder hij wordt. Terwijl ik aan mijn receptje stond te denken en bezig sjalotjes en look te schillen zag ik de pimentjes liggen en besloot die te gebruiken als extra toets. Ik stoofde de gesnipperde sjalot en look aan in flink wat olijfolie, voegde er een eetlepel zacht paprikapoeder aan toe en daarna de in grote stukken gesneden, geschilde paprika's (400g voor 2 personen) en een halve piment zonder zaadjes . Het geheel even geblust met een glaasje rode wijn, groentenbouillon (blokje) toegevoegd, een flinke eetlepel balsamico, een eetlepel suikersiroop (sucre de canne) en zachtjes gestoofd tot de paprika's mals waren. Het geheel gebonden met wat aardappelmeel in water opgelost. Lekker en klaar in een wip. Ik denk dat je dit ook koud als antipasta kan serveren. Ik zal daarvoor moeten wachten tot de volgende keer want de bordjes waren wreed gekuist...
