Ik merk tot mijn verbazing dat ik meer dan 2 maanden niet meer heb geblogd. Vergeetachtig: neen, maar wel te druk bezig met een andere hobby i.c. "genealogie".
Volgende week komen 4 Amerikaanse families op bezoek naar de streek waar hun voorouders hebben geleefd en ik heb hen geholpen hun Belgische stamboom en woonplaatsen terug te vinden en hen de interessante plekjes te wijzen die ze tijdens hun 5-daags verblijf in Antwerpen van daar uit zoal kunnen bezoeken. Ook hoe ze onze Belgische cultuur best kunnen opsnuiven.
Het zijn de kleinkinderen van migranten die eind 19de eeuw hun geluk gingen zoeken in de steenkool- en ijzerertsmijnen van Michigan. Naast Belgische hebben ze allemaal ook andere Europese roots o.a. afkomstig van Ieren, Polen en Italianen.
In Augustus bezocht ik de wereldtentoonstelling in Milaan die in het teken staat van "Feeding the planet. Energy for life". Mooie paviljoenen en veel volk maar inhoudelijk niet veel bijzonder. Het Belgische paviljoen was één van de betere. Overal een uur aanschuiven om, eens binnen, 10 minuutjes in kolonne voortgestuwd te worden.
Er stonden wel veel eetkraampjes waar je voor enkele eurootjes kon proeven. Dat was leuk.
België had naast hun paviljoen ook de plaats van Oekraïne ingepalmd (die wegens de oorlog aldaar hadden afgehaakt) en er een biertent (5€ voor amper 20cl) en frietkot geplaatst. Naar zeggen van ingewijden verkochten ze daar voor 13.000€ frieten per dag, een lukratieve zaak.
In Milaan zelf waren we op 2 dagen rond en het is er duur. Op de piazza del duomo werden we er ingeluisd om voor 2 aperitiefjes 40€ te betalen. Ze gaven er dan wel chips en olijfjes bij...
Al bij al is die citytrip toch de moeite geweest maar een week was net iets te lang.