Wanneer ik destijds voor mijn werk veel in Linkebeek (Laborelec) moest zijn ging ik regelmatig op de Alsembergsesteenweg, haastig en omdat het er lekker was, in een klein restaurantje lunchen waar men alleen maar pastas serveerde. Dat is wel inmiddels bijna 20 jaar geleden. De vegetarische pastaversie was daar top - veel (zuiderse) groenten en het geheim ingrediënt: een zeer grote hoeveelheid laurierbladen waardoor men het vlees in de verste verte niet miste. Inmiddels is dat restaurantje vervangen door restaurant Amarcord, een Italiaan waar ik (nog) niet geweest ben. Ik vond die pastasaus toen zo lekker dat ik thuis zo lang experimenteerde totdat ik quasi zeker was die te benaderen met een eigen versie. Die komt dan ook enkele keren per jaar, zoals vandaag, op onze tafel en bestaat uit in de wok bereidde in zout gemarineerde en in olie gebakken aubergineblokjes. Daarbij: rode ui, blokjes courgette, stukjes puntpaprike, jonge wortel, weidechampignons, gehalveerde trostomaatjes, gesnipperde verse look, verse kruiden (tijm, rozemarijn, salie en oregano- die zijn nu reeds buiten aan het schieten in mijn kruidenpotten), gedroogde basilicum, zwarte peper, een vleugje suikersiroop, veel gedroogde laurierbladen, tomatenconcentraat en een kippenbouillonblokje met een scheut water. Alles bijtgaar gewokt en verder onder deksel kort gegaard. Probeer het eens!
|