We haalde de kleinzoon van zijn disco training af (>120km) en hij bleef na terugkomst bij ons lunchen. Op de vraag (op voorhand) wat hij graag zou eten koos hij voor Italiaans. Binnen de beperkte tijdspanne dat ik had om daar aan te voldoen koos ik voor een "Cappelini Bolognese" en greep terug naar een recept zoals ik het in den beginne van ons huwelijk (1972) vond en het sindsdien al wellicht duizend keer met veel variaties klaarmaakte. Het grootste verschil met daarmaals is dat daar gerookte spekbokjes in zaten die ik in de evolutie wegliet, waarom weet ik niet. Dus vandaag terug proberen. De ervaring leerde mij ook dat de te gebruiken selder zo van die dunne, straffe groene moet zijn die heden ten dage moeilijk te vinden is, zeker in het naseizoen. Toch vond ik de bereiding van vandaag één van de beste ooit (voor 3 personen): 5cl zachte olijfolie + in brunoise: 1 rode ui, 1 sjalot, 4 tenen verse look, 200g loofwortel, 200g groene selder (Spaanse) en 1 blik tomatenstukjes Elvea, 1 rundsbouillonblokje (knorr finesse), 1/2 dl rode wijn (malbec), 1/4 rode piment, 2 laurierbladen, 3 takjes verse tijm geritst, 1 klp rode paprika, een flinke snuif van elk: saliepoeder, rozemarijnpoeder, gedroogde oregano, gedroogde basilicum en een vleugje rietsuikersiroop.
Een 100g gerookte spekblokjes (Herta) gebakken in de olijfolie, dan er 250g opgemaakt rund-varkensgehakt (delhaize) bij gebakken tot mooi bruin gekleurd , afgesmaakt met zwarte peper en er daarna de verse groenten en kruiden samen mee gebakken tot gaar zonder te verbranden. Geblust met de tomatenstukjes en de rode wijn en verder alles onder deksel in een half uurtje gaar gestoofd. Deksel er af om het meeste vocht te verdampen tot sausdikte.
Met geraspte grana padao, al dente gekookte cappelini en een glaasje Argentijnse Malbec (Crios 2017) eten om niet te vergeten...