Ongeveer 20 jaar geleden heb ik "couscous" ondekt in een Tunesisch restaurantje in hartje Brussel en sindsdien behoort hij tot een van mijn favorieten. Ondertussen heb ik er mijn eigen versie van gemaakt die kan je hier vinden.
In de strikte zin is couscous enkel het griesmeel bereid uit harde tarwe maar tevens ook de naam van het hele gerecht dat daarnaast uit in bouillon bereide groenten met vlees of vis bestaat. Mijn koninklijke versie is rijk gevuld met kip, lam en merguez worstjes. Afgekoeld en opgewarmd smaakt hij best en van de rest van de bouillon bereid ik 's anderendaags een lekkere doorgestoken soep.
Raapjes en kekererwten mogen in couscous zeker niet ontbreken en voor mij hoort er ook absoluut harissa bij, de krachtige, hete saus met pepertjes, look, kummel en koriander. Je serveert ze apart en lost ze met kleine beetjes, op in de bouillon.
Gisteren was hij bijzonder goed gelukt, vermoedelijk omdat ik er al een aantal dagen mee in mijn hoofd liep en hem met veel liefde heb klaargemaakt.
Vandaag aten we het soepje: "weer eens eten om niet te vergeten", zoals mijn buurman Patrick D. het ooit eens zo goed heeft verwoord.