|
Oef, den beste heeft gisteren weeral gewonnen. Geen corruptie, omkoperij of verboden middelen, zijn er gebruikt om de tricolore te bemachtigen en een jaar te mogen dragen. Dat is een opluchting voor sportminnend Vlaanderen met een groot wielerhart. Enkel de eigen panache en duwkracht van de atleet, om zijn stalen ros snelheid te geven en als eerste over de meet te rijden. Het was een spannende laatste kilometer die ik, zoals meestal, in de zetel voor teevee volg. Op naar de volgende uitdaging voor de wielrenners: Le Grand Boucle of de Tour de France. Die begint deze week in Denemarken, dat voor een paar dagen de Franse vlag zal laten wapperen. Maar dat zal niet misstaan in dat land want de kroonprins heeft 50% Frans bloed geërfd van zijn vader. En als die rittenwedstrijd begint dan is het pas echt vakantie. Schoolstress is weg voor de kinderen, de ouders kunnen het werk even on holt zetten en voor mij het begin van mijn werkdagen. Ik ben uitgerust genoeg om de ganse meute te ontvangen, liefst met enkelen tegelijk, geen 15 ineens. Dat kan mijnen moteur niet meer trekken. En als het dan zonnig weer is, maken we gebruik van de zonnebril om de ogen te beschermen. Vandaag is het de 'Internationale Dag van de Zonnebril' en wil daarmee het belang van dat attribuut, tijdens al die warme zonnige dagen, onderstrepen. Niet alleen de huid heeft bescherming nodig, ook de ogen. Dat is heel simpel te doen; 2 rondekes van glas of plastiek, die naast elkaar aan elkaar zijn bevestigen met een klein ijzertje of koordje, en dat men op de neusrug laat steunen en zo voor de mooie oogjes brengen om ze te beschermen tegen het oogverblindend warme licht. Zeker als men dan ook nog eens van het speeltje nr 8 van Breughel wil gebruik maken: de schommel. Jong en oud kunnen zich laten verleiden om nog eens te deinen, te zwieren, te zwaaien, te wiebelen en te waaien, te bengelen en te slingeren van voor naar achter. Een eenvoudig speelgoed dat nog niets van zijn aantekkingskracht verloren heeft en dat menig tuin en tuintje siert. Een eenvoudige houten of plastieken plank met aan weerszijden een touw of stang, die dan aan een balk opgehangen wordt. De beweging van schommelen en de schommel in beweging krijgen bekomt men door, als men op het plankje zit, het lichaam in een bepaalde houding te laten bewegen. Op de schommel zitten is een leuke manier om wat te bepeinzen, eens na te denken, en dat in mijn tuin ontbreekt. Misschien plaats ik er ooit nog eens eentje terug omdat het ook een goed toestel is om armen en benen te bewegen en mij terug wat van buikspieroefeningen zou voorzien. Dat is het voor vandaag want ik moet dringend mondproviand gaan inslaan. Tot morgen
|
