Spijtig spijtig spijtig....het heeft niet mogen zijn dat Gustaph het grote Eurovisiesongfestivalcircus naar België zou meebrengen. Zijn lied is een meeslepend up tempo song en zal zeker en vast nog dikwijls gedraaid worden op de radio of ment-tv, zelfs misschien op MTV. Ik heb natuurlijk de rit van de 26 liedjes niet uitgezeten, na onze inzending ben ik stillekes naar bed gegaan. Maar iedereen in de buurt heeft wel gehoord dat ik een laatste maal mijn hond uitliet want die kon zijn muil niet houden toen er een hondenliefhebber passeerde om hetzelfde te doen met zijn hond. En dat is nu werkelijk een activiteit die hij van zijn soortgenoten niet kan hebben. Ons huis en tuin passeren zelfs de straat, dat vindt hij een plaats die enkel toegankelijk is voor onszelf en de buren. Zo, een goede nachtrust werd me weeral gegeven en met veel hoop op zonneschijn ben ik wakker geworden. Er werd een stralende dag voorspeld en een iets betere temperatuur. Ondanks dat alle ingenieuze, technische en vernuftige nieuwe apparaten, zelfs de antieke barometers in mijn huis, een hoge luchtdruk weergeven, 1019,7 hPa, is het op Bonifaas grijs en mistig weer. 'Voor nachtvorst is men niet beschermt tot Sint Bonifaas zich over ons beschermt' en dat doet hij met dat groezelige grijze deken over ons neer te draperen. Is het een ware spreuk of gezegde? Ik weet het niet of deze sint wel te betrouwen is want zelfs de Kerk heeft hem sinds 1969 afgevoerd van de heiligenkalender. Enfin, de nachtvorst zou vanaf vandaag moeten achterwege blijven. De gevolgen van dit grijze kille weer, zijn wel groot voor de kusthandelaars. Slecht weer is synoniem voor 'geen inkomsten'. De badkarhouders moeten lijdzaam toezien dat hun cabinekes gesloten blijven en de strandbars zullen zelfs niet open gaan 'wegens te fris op het strand en zand'. De wind is wel gaan liggen daardoor voelt het toch niet zo guur aan als gisteren. Kortom, het zal een doordeweekse zondag worden met dien verstande dat er op vele plaatsen 'moeder' gevierd word met pakjes, veel knuffels en kusjes. Voor 'die' (daar ben ik ook bij) die afkomstig zijn van de provincie Antwerpen, is dat pas op 15 augustus, Onze Lieve Vrouwhemelvaartsdag. Ondertussen denk ik dan aan Maria, die de 2 feestdagen wilde gevierd worden, één op de 2e zondag van mei, omdat ze in de provincie Oost-Vlaanderen woonde en de andere in augustus, omdat ze zéér katholiek was. Mijn moeder had graag pakskes en knuffels. Tot morgen
Als er iemand in mijn kennissenkring de grens van 80 lentes overschrijdt, kan ik niet anders dan dat op de 1e lijn van mijn blog zetten. Dus zeg ik: gelukkige verjaardag Willy en hou je de volgende 25 jaar kwiek en gezond. En van lente gesproken, het is een ander soort lente dan ik van dit jaargetijde zou verwachten. Natuurlijk zijn we volgens de meteorologen de laatse jaren verwend geweest met goede temperaturen, weinig regen en wind, maar volgens hen is dergelijk weer niet standaard te noemen in onze gebieden. Ondanks een flinke portie zonneschijn kan ik toch niet buiten zonder een giletke met lange mouwen en een sjaal, want de noordwestenwind waait verdorie stevig door. Gelukkig heeft gisteren de tuinman de leuze 'maai mei niet' doorbroken. Ik zag niet meer waar ik mijn voeten moest zetten om niet in de kuilen, door de hond gegeraven, te vallen. Gezien mijn leeftijd is er toch al enige voorzichtigheid vereist om niet te mistrappen en in de putten te vallen, maar daarvoor moet ik ze eerst wel zien. Gelukkig zijn mijn ogen nog van een behoorlijke kwaliteit. Ik zie terug hoe ik me elegant in mijn tuin kan bewegen. Onkruid wieden in mijn gazon, in de bloemperken of in de bloempotten, stel ik uit tot er wat betere temperaturen en minder wind is. Ik zal deze namiddag wat verder lezen in mijn gazet en naar 'Endeavor Morse' kijken, in afwachting van de grote Eurovisiesong Finale. Ik duim voor onze Gustaph, want ik vind het een leutig en feestelijk liedje. Hopelijk eindigt onze nationale zanger op de 1e plaats. Dromen mag, al is het ook maar voor een liedje. Tot morgen
"Ik ben geweldig in bed, ik kan urenlang slapen". Dat zei een onbekende auteur en ik kan dat beamen. En als je dan halfslapend moet opstaan omdat er vóór 10u al teveel bezigheden gepland zijn, snak ik naar een koffieshot als ik van de kapper kom. Deze morgen was het nu eens echt hondenweer. Ik probeerde 2x op de dijk te geraken maar felle buien en windvlagen hebben me belet uit de zijstraatjes te geraken. Ik zag de zee, grijs en woest liggen. Niet alleen was de zee gezegend met regenwater, maar alles en iedereen die erdoor liep. Ik ben doornat bij de kapper binnengestapt om mijn regenjas, die leek op een doornatte gewone jas, een beeteke te laten uitdruppen. Na de hoofdmassage, de shampooing, het knippen en drogen was het buiten wat rustiger en droger geworden. Ondertussen was de tuinman langs geweest om alles wat toonbaar te maken in de tuin, na de verwoestende passage van de buxusrupsen. Vandaar dat ik echt wel iets nodig had om wakker te worden en te blijven en geen 'snus' of 'snoes' nodig. Nicotine heb ik al lange tijd geleden, afgezworen. De sigaret wordt uit de maatschappij verbannen en de ouderwetse manier van consumptie van een vreugdebrengend en euforisch middeltje wordt vanonder het stof gehaald: de snuiftababak, de kauwtabak. De pruimtabak die, nadat al de goede en nodige ingrediënten eruit gechickt zijn, uitgespuugd werd. Nu probeert de gebruiker van nicotine het een beetje onzichtbaarder te gebruiken. Het is ook voordeliger dan de e-sigaret of vapor met verschillende smaken. Hij/zij stopt een 'theezakje' vol met de rapé, om onzichtbaar te zijn, onder de lippen. Ik zeg altijd, niks nieuws onder de zon, alleen een nieuwere naam en beter verpakt. Behalve dan bij de varkensboeren. Die staan voor een onbegonnen nieuwe taak om de 'beren'biggetjes, verdoofd te castreren. Volgens Gaia, is dat een enorm pijnlijke ingreep voor de meer dan 4,5 miljoen varkens die de operatie meemaken. De boer kan ze slechts uitvoeren met oorbeschermers omwille van het gekrijs en getier van de mannelijke biggen, die hun ballekens zien verdwijnen. Het moet gebeuren omdat het vlees van de 'beren' een te sterke berengeur hebben, onconsumeerbaar is en bijgevolg geraken de koteletten, het spek en de poten, onverkocht. Voor één keer kunnen de 'zeugen' tegen de 'beren' zeggen dat het hun eigen schuld is voor die operatie: because of you, zingt Gustaph, en die zal daar vette prijzen mee winnen. Nog even vermelden dat het Sint Pancratius (289-304) is vandaag, de 2e ijsheilige. Die jongeling, een martelaar van amper 14 jaar heeft echt wel bestaan. Ten bewijze daarvan kan men zijn schedel (zijn relikwie) nog altijd gaan bewonderen en aanbidden in de kerk Sint Jan-van-Lateranen in Rome. Tot morgen
11 mei en verjaardag van 27.505 Belgen. 27.503 landgenoten zijn niet zo belangrijk, maar de tweeling in de familie, die '17' worden, mogen toch wel apart vermeld worden. Een jongen en een meisje, elkaars beste vrienden, kunnen op deze mooie lentedag, vieren dat ze weer wat ouder zijn en een stukje meer vrijheid krijgen. Ze kunnen de vleugels wat verder uitslaan en weer een stukje meer van de wereld verkennen. Ik zou zeggen, have fun today.
De ijsheiligen zijn ook weer op het appèl, te beginnen met Mamertus, een bisschop uit de 5eE. Men noemt deze periode, van 11-15 mei, naar de naamdagen van de heiligen die hun gedenkdag hebben in deze tijd van het jaar. Het zijn, normaal gezien, de laatste dagen op het Noordelijk Halfrond, dat er nachtvorst zou kunnen optreden. Dat is zeker het geval voor de streken die 4 jaargetijden kennen. De eerste van die nachten zijn we al ongeschonden doorgekomen met een nachtelijke temperatuur van rond de 10°C. Maar het is niet alleen nachtvorst die de tuin kan kwellen en de bloemekes en planten kan vernietigen. Ik zie rupsen bij de vleet die de buxusstruiken op 2 dagen hebben kaalgevreten, ik zie mierenhopen en mieren die het zand van tussen de stenen halen en aarde vanonder mijn grassprieten, ik zie strontvliegen en muggen die me irriteren. Alleen is kip Carmen al een paar weken spoorloos. Ik vrees dat men haar naar de eeuwige kippenvelden heeft gestuurd. Ik heb deze morgen samen met mijn hulp, alles onder handen genomen en ga nu van het lenteweer genieten onder mijn nieuwe parasol. Tot morgen
Ik ben waarschijnlijk niet de enige die opgemerkt heeft dat de tot 'Grootste Belg' verkozen, Jozef de Veuster (1840-1889) ontbreekt in de 60 venstertjes. Hij is beter gekend als Pater Damiaan, die de melaatsen, de paria's van de maatschappij, ging verzorgen in Molokai. Het is vandaag bovendien zijn 'feestdag'. Waarschijnlijk vonden de wijze leden van de commissie, die samensgeteld was om het 'kanon' van Vlaanderen op te stellen, het voldoende dat er al ene katholieke Jozef werd vernoemd nl Kardinaal Cardijn (1882-1967). Priester, stichter van de jeugdbeweging KAJ of de Kajotters. Bovendien zullen ze gedacht hebben dat er al verschillende en voldoende kunstwerken genoemd werden met christelijke inslag zoals 'Begijnhoven', 'Het Lam Gods', 'Aanbidding der Koningen' misschien ook wel de 'Intrede van Christus in Brussel'. Ik heb gisteren al gezegd dat ik terug zal moeten studeren. In de lessen geschiedenis van de Nederlandse literatuur van het middelbaar onderwijs was er sprake van; Karel ende Elegast, Beatrijs, Hadewijch, Jan van Ruusbroec, Hendrik van Veldeken maar gelukkig vermelden onze wijzen toch "Van den Vos Reynaerde" als hoogtepunt van de Middelnederlandse verhalen en dichtkunst. En daar komen ze met een gedichtje af, niet van Gezelle of andere dichterlijke grootheden uit ons Vlaamse land, maar met een totaal onbekend aantal ergens gevonden regeltjes over een vogeltje. Vertaald naar het hedendaagse Vlaams is het: "Alle vogels zijn hun nesten begonnen, behalve jij en ik. Waar wachten we nog op?". Blijkbaar is het dan nog afkomstig van een monnik, die het noteerde in een Engels kerboek!!!. Maar als ik naar het oorspronkelijke oeroude Vlaamse citaat kijk "hebban olla vogala..." komt er een glimlach op mijn lippen. 'Hebban' is tegenwoordig de grootste lezerscommunity en de populairste boekensite in Nederland en België. 'Olla- Ola' is de crème glace op een stokje waar ik binnenkort weer een voorraad zal van inslaan voor de warme dagen. En dan de 'vogale' is de 'pasta vongole' die ik vooraf zal klaarmaken en eten. Dat is het voorlopig 'canon van Vlaanderen' waar nog veel inkt zal over vloeien. Ondertussen zijn we '10 mei' en volgens de statistieken is dit de dag dat er vele Belgen verjaren en er duchtig zal gevierd worden. Namelijk 27.722 landgenoten zullen een feestje brouwen, niet noodzakelijk met bier. Ik hoor daar niet bij, het is koffieklasjnamiddag.Tot morgen
Een ander soort dag, een ander soort regen!. Er zijn vele soorten 'regens', druilen, druppelen, miezeren, motregen, pijpestelen. En dan zijn er de wolkbreuken, de hagelbuien, de plensbuien, de douches, de ijsregen, de popcornbuien en nog veel mooie benamingen met allemaal hetzelfde resultaat: je wordt er nat van. Je hebt dan ook nog 'gouden regen' en 'blauwe regen' maar dat zijn dan planten die mooie bloemen en vruchten geven, maar ook ontzettend giftig zijn, het is bij manier van spreken 'schone schijn'.
Een geluk dat ik wat later begonnen ben met schrijven want er kwam ontzettend groot nieuws binnen: de Vlaamse canon is eindelijk in 60 punten, ze noemen het 'vensters', klaar. Voorgesteld natuurlijk door ons communiekantje van een minister. Ik heb niet naar "Het verhaal van Vlaanderen", de tv-serie van en met met Tom Waes gekeken. Ik was niet verzot op de re-enactmentscenes en de taal van Tom. Maar ik had misschien wel beter gekeken want in die 60 venstertjes die ik als geboren en getogen Vlaming met de paplepel had moeten binnen krijgen, ken ik er de helft niet van. Dat wil zeggen dat ik de komende 60 dagen eens een 'venstertje' zal opendoen en bekijken wat het inhoud. En het eerste venster is nogal wiedes: Vlaanderen is een plek in de wereld, even oud als de wereld zelf. Zijn geschiedenis begint dan ook met de ijstijd van meer dan 12.000 jaar geleden. Venster nr 2 zal ik morgen eens bekijken, niet té veel studie doen op een regenachtige dag. Ik luister liever naar een 'canon', niet het kanonnengeschut dat af en toe te horen valt vanuit de kazerne van Lombardsijde, maar de meerstemmige liederen. De belangrijkste zijn die van Johan Sebastian Bach (1685-1750), die er 14 componeerde. Pas in 1975 werden ze ontdekt in de archieven van een Straatsburgse hoogleraar. Enfin, Schluss für Heute. Tot morgen
Week 19 is van start gegaan in dit zogenaamde 'nieuwe jaar'. Het jaar wordt ouder en ouder en van een 'nieuw jaar' kan geen sprake meer zijn. Maar zo vlug gaat de tijd, een hik en een flik, een uur, een dag, een week, een maand, een jaar zijn weer voorbij. Het is wel een vervelend vestimentair weertje vandaag. Ik heb me aangekleed tijdens een grijze lucht, en het beste leek me een coltrui met lange mouwen en een hesje aan te doen. Eens er een flard blauwe hemel en wat zonnestralen tevoorschijn kwamen, was ik aan het puffen en zweten en vervloekte mijn gekozen kledij. Maar 5 min later was de zon weer verdwenen en was ik blij met de lange mouwen bij het frisse weertje. Van verveling is er nooit sprake in ons land, iedere seconde is er wat anders waar we over kunnen babbelen: fris, kous, warm, droog en nat. Gisterennamiddag was het prachtig weer om met zakken zand te sleuren om de laatste bloempotten van aarde te voorzien en deze morgen heb ik met mijn boodschappen gesjouwd en gesleurd. Ik denk dat mijn armen 5cm gerokken zijn om met al die dode gewichten en onhandige verpakkingen bezig te zijn geweest. Het is niet alleen verpotten en eten en drank halen, het is ook nog eens alles op de voorziene plaats te krijgen. Wat zal er nu gebeuren om die stramme spieren weer in orde te krijgen? Vanavond een warme douche, goed inwrijven met een warmte gevende spray en goed bedekken met een pyjama. En overmorgen zullen mijn armen en handen weer naar behoren functioneren. Nu is het tijd voor relaxatie. Tot morgen
