Herdenkingsdag nr 18 en de tijd is de wonden nog aan het helen. Maar het is een grijze, windstille en zachte winterdag waarop mijn geraniums nog bloeien en er bloemekes staan op mijn aardbeiplantjes. Ook de stengels van de sneeuwklokjes zijn al goed zichtbaar. Kortom, de winter is verre van dichtbij. En hierbij moet ik een fout van gisteren rechtzetten: Jane Austen, 1775 ipv 1875-1817.
Het boek van de geschiedenis van België is nog een dun boekje. Vooral de maand december komt veel voor in de merkwaardige feiten van ons land. Zo was er het overlijden van de eerste koning der Belgen gisteren en vandaag het aantreden van de beruchte wit-baardige koning Leopold II (1835-1909) in 1865. Zijn overlijden en duurtijd van zijn regeerperiode viel ook op deze dag in 1909. Hij zwaaide dus de volle 44 jaar, de scepter over ons land en de kolonie in Afrika. Toendertijd de bouwheer van Brussel en alom bejubbeld, nu vergruisd omwille van zijn koloniaal beleid. Iedere munt heeft 2 zijden.
Agalev, Groen!, Groen. Een politieke partij in 1979 opgericht door jezuïet pater Luc Vertsteylen (1927-2021) met als roepnaam 'Agalev' dat stond voor 'Anders Gaan Leven'. Omdat de letters van een partijnaam een wettelijke betekenis moet hebben, is de officiële naam 'Anders Gaan Arbeiden, Leven en Vrijen'. Dat vond iedereen een fantastische naam. De geitenwollensokkenleden kwamen met hun bestuursprogramma op voor de regularisatie van mensen zonder papieren, een anti-discriminatiewet, maar bovenal was er de eis voor de 'kernuitstap'. Om corruptie, fraude enz tegen te gaan mocht elk lid maar 1 termijn uitdoen op een beheersfunctie, met 2 een voorzittersschap leiden, enfin, alles moest anders dan de traditionele partijen gewend waren van te doen in hun interne keuken en in 's lands beleid. Na een paar monsterscores, zowel nationaal als regionaal, worden er ook ministers benoemd op beide niveaus. Meteen krijgen ze de realiteit onder ogen en moeten afzien van al hun slogans waarmee ze de kiezers probeerden aan zich te binden. Met als triest hoogtepunt vorige week, een aftredende, onbekende voorzitter voor het grote publiek, en niemand die zich kandidaat wil stellen om de functie over te nemen. En zoals altijd en overal hebben de grote stemmentrekkers eieren voor hun geld gekozen en zitten nu op lucratieve functies die geen verkiezingen meer vereisen. Ik kan nu zeggen, zoals alle politieke kopstukken van andere partijen hen hebben voorgedaan. Ik kan nu ook zeggen dat de er geen 'sweep' partijen meer voorhanden is in ons land die de regering, het parlement op hun grote fouten kon wijzen of op alternatieven kan wijzen. Ze zitten allemaal al in een of andere regering of beleid. Dat was het voor vandaag, ik ga wat van het grijs genieten. tot morgen
Een rustige dag vandaag. Het zonnetje schijnt, een rustig briesje en meer hoeft dat allemaal niet te zijn. Ook 'onze jongens' zijn op het appèl en oefenen met losse flodders op het strand van Lombardsijde. Dan mag je niet op dat deel van het strand wandelen, tussen Westende en de havengeul in Nieuwpoort. Een verdwaalde kogel mag geen wandelaar of strandganger par hasard raken. Het is toch noodzakelijk dat onze soldaten leren omgaan met een schietgeweer en de kans krijgen te oefenen op onschuldige doelen. Vorm en structuur kreeg het Belgisch leger na de Revolutie van 1830 en het aantreden van onze eerste vorst in 1831, Leopold I van Saksenburg-Gotha (1790-1865). Hij richtte samen met politici, generaals en rekruten (restanten van het Nederlandse leger) ons eigen leger op en de 'militaire school'. Een nazaat van deze vorst volgt momenteel de zware opleiding, Prins Gabriël van België. Op deze dag zijn nóg een paar belangrijke maar vooral bekende mensen met veel talenten geboren. De componist Ludwig von Beethoven (1770-1827), een man met Mechelse roots, zag het levenslicht in Bonn. Componeerde prachtige muziek en aan hem danken we ons Europees volkslied. De schrijfster Jane Austen (1875-1817) schreef de boeken "Sence and Sensilility", "Pride and Prejudice", "Emma", "Mansfield Park" als bekendste romans. Door iedereen gekend want zowel verfilmd als in series op tv getoond. Voor mij persoonlijk en voor al de vrouwen vind ik de verjaardag van Mary Popelin (1846-1913) van belang: een Belgische voorvechtster en voortrekster van de vrouwenrechten. Zij vocht samen met Isabelle Gatti de Gamond (1839-1905) voor meisjes-onderwijs in de middelbare scholen. Mary was de eerste vrouwelijke 'doctor in de rechten', haar zus werd apothekeres. In een lichter genre wil ik toch Dimitri van Toren (1940-2015) niet vergeten. Een kleinkunstenaar die de aardige liedjes "Hé komaan" en "Een lied voor kinderen" zong. Dat is mijn blog voor vandaag. Krijg je niet genoeg van mijn schrijfstijl en inhoud van de blog? Er zijn er hiervoor al 2170 geschreven. Dus lectuur genoeg als je wilt lezen. Tot morgen
Start van een grijze dag, niettegenstaande de barometer goed weer aangeeft en ik eigenlijk blauwe lucht zou mogen verwachten. Niets van aan. Is er nieuws? Niet eigenlijk, als je de moorden op de Australische stranden niet meerekent. De verhoogde patrouilles in eigen land in de buurten waar veel Joden samenkomen en wonen, zijn er het gevolg van. Veel terreurdaden draaien rond religie en beleving van de godsdienst. Was het in de Middeleeuwen de Katholieken tegen de Joden en de protestanten, dan is het tegenwoordig meer de Islamieten versus de Joodse gemeenschap. Waarom wil eenieder zijn visie op het Scheppingsverhaal of het 'ontstaan van wereld en mens', opdringen aan een ander? De ene wil dat er een 'goddelijke tussenkomst' was bij het ontstaan, anderen bezweren bij een scheikundige reactie en zoeken nog permanent naar de bewijzen ervan. Wat er ook van zij, oorlogen, terreurdaden, moorden schisma's, nieuwe godsdiensten, sekten, vinden hun oorsprong dikwijls in andere inzichten en willen die aan zoveel mogelijk mensen, dikwijls met geweld, opdringen. Dat grijze weer brengt bij mij een tijd van reflexie, beschouwing en filosoferen mee. Nadenken over zo'n beetje van alles. Omdat ik gisteren over de 'kerkgang' schreef in mijn jonge jaren is 'godsdienst' en 'mijn katholiek zijn' vandaag onderwerp van mijn denken. Eigenlijk heb ik er een halve nacht mijn slaap voor gelaten. Ik moet zeggen dat ik altijd al bewondering gehad heb voor mensen die 'overtuigd' katholiek zijn en zich bijgevolg aan alle woorden en riten van de godsdienst vastklampen, geloven en belijden. Waar ben ik die overtuiging verloren? Ik denk dat ik moet beginnen met het woord 'geloven', dat betekent dat je zaken, feiten, gebeurtenissen.... aanneemt zonder dat je er een bewijs moet van hebben. Al die rituelen, geboden en verplichtingen heb ik van kindsafaan als een verplichting gezien, nooit als een uiting van geloof. De diepere betekenis van dat alles snapte ik niet, wel de levensverhalen van de heiligen waren echt, dat was geschiedenis en controleerbaar. Die las ik met vuur en vlam omdat ze spannend waren, heldhaftig. Na het 2e Vaticaans Concilie (1962-1965) werd veel afgeschaft: de misvieringen werden in het Nederlands gegeven, het altaar werd in de middenbeuk gezet en alle onbekende handelingen aan de offertafel hadden geen mysterie meer. Tijdens de eucharistieviering mocht men zitten in plaats van een uur op je knieën op een rieten stoel, behalve bij de conscratie. Geen wekelijkse biechten meer, geen 'suisse' meer die de kerk op en af liep om je op fouten van gebrek aan eerbied te betrappen. Zelfs de wijwatervatjes bij ons thuis verdwenen van de slaapkamerdeuren. En mijn geloof verdween dus mee. Bij uitzonderlijke gelegenheden ga ik nog naar de kerk, ik ken nog alle psalmen en liederen, epistels en evangelies, ik ken nog alle handelingen. Ik noem me nog katholiek maar ik vind van mezelf dat ik geen gelovig meisje meer ben. En als ik een kerk of kapelletje zie, stap ik binnen om een kaarsje aan te steken met een goede intentie. Tot morgen
