Zoals 2 dagen geleden gemeld: het is komkommertijd. Niet alleen in de pers en de media, het kan me ook overkomen dat er geen nieuw nieuws te melden valt. Sinds begin dit jaar heb ik terug een geschenk uit de kast gehaald dat ik jaren geleden van mijn petekind kreeg en heb het boek opengeslagen. Het boek: Wijsheid uit het Oosten, 365 dagen. Samengesteld door Daniëlle en Olivier Föllmi gespekt met hun foto's en gelardeerd met citaten van Oosterse wijsgeren en goeroe's. Vandaag een vingerwijzing hoe ik verder moet gaan in het leven, een citaat van Steve DeMasco: "Wat wil je met je leven? Dat is de kwestie. Eens dat je daaruit bent heb je een doel, en eens een doel heb je ook een richting!". Voilà, zo simpel kan het leven zijn. Ik moet zeggen dat die Oosterse filosofie met simpele woorden en zinnen, veel zinnigs te vertellen hebben. Door iedere dag weer een zinnetje te lezen merk ik dat het leven geen ingewikkelde dingen verlangt maar dat ik de alledaagse dingen rondom mij meer moet appreciëren, bekijken en er van leren. Ik geniet nu bevoorbeeld van de dagen die ik, na zovele jaren, terug eens alleen met mijn dochter kan doorbrengen. Eens genieten van elkaars gezelschap, zonder meer. Eens samen aan tafel zitten, samen de maaltijd bereiden, samen een wandeling doen, samen tv-kijken en de koers bespreken als echte kenners, samen kiezen welke smaak van ijs we gaan proeven en samen naar de dijk gaan om naar de live- uitzendingen van Joe-fm te kijken. Dat is nu eens een echt verlof, iets meemaken dat niet alledaags is. Zelfs de hond is er blij mee, want af en toe heeft hij een extra speelmaatje. Nu rest me alleen nog nr 14 te vermelden van Breughels schilderij, al noem ik dat nu niet direct een 'kinderspel': doop en doopstoet. Ik breng het nu niet meer in verband met iets religieus. Bij die activiteit denk ik nu eerder aan het spel in de eerste maanden van een beginnende universiteitsstudent. Het was een studentikoos spel tot het de spuigaten uitliep en er een dode te betreuren viel. En dus werd het weer teruggevoerd naar een eenvoudige studentendoop met een grote studentenstoet.Tot morgen
Het is sterker dan mezelf en dus herhaal ik wat ik de andere jaren schreef: mijn roots begonnen op de deze dag. Spijtig dat ik maar één generatie kan teruggaan langs vaderszijde. Ik zou eens wat ijver aan de dag moeten leggen om wat verder te geraken dan de naam van 'pitte Emma', mijn vader's moeder. Want Roger zag het levenslicht op deze dag in 1916, huwde op deze dag met zijn Maria in 1946, en hun dochter trouwde op deze dag in 1971. Het is wel een speciaal dagske voor mij dat ik niet zomaar aan de kant kan schuiven. Plezant is wel dat mijn dochter hier is en dat er eens over kan gekout worden. Herinneringen ophalen aan een vorige generatie, is bij momenten wel heel belangrijk. Op die manier blijven de dierbaren niet alleen een stofje in het heelal dat rond 'The Pale Blue Dot'(Carl Sagan, 1934-1996) zweeft, maar geef je hen ook een stukje onsterfelijkheid cadeau. De volgende generaties vergeten hen niet. Misschien zitten mams en paps in een UFO, een unidentified fying object. Vandaag is het een speciale dag voor dit buitenaards vliegend voorwerp. Ik zou niet verbaasd zijn dat het er werkelijk zou zijn met al die 'keikoppen' en snuggere mensen die tot stof vergaan zijn en hun breinen bundelen om gigantische, voor ons onbekende voorwerpen te ontwikkelen. En als ze in een UFO zouden zitten, zouden ze weten dat ik geen zinnig woord over spel nr 13 van Breughel kan zeggen en dat ik hun hulp en verklaring kan gebruiken: steentje, steentje om het been (paard-of hondvormige steen aan poort gebonden). Neen, ik zal maar bij de realiteit blijven die bezorgt ons soms ook verrassende verrassingen zoals de 'tijdrit' in Denemarken. Het leverde niet alleen een onwerkelijke overwinning op met verbazing van de snelrijder zelf maar evenzeer verbazing op alle gezichten te beginnen met de 2e van de dag wiens mond gewoonweg openviel. Iedereen verbaasd en tegelijkertijd blij, zowel familie, commentatoren als publiek. Dat is nu het mooie van de sport, op een uitzonderlijk moment beleeft iedereen eens uitzonderlijke feiten om nooit te vergeten. Lampaert verdiende terecht de 'gele' trui en de 'groene', de bloemen en het leeuwtje. Ik kijk reikhalzend uit naar de 'brugetappe' vandaag. Wie weet welke verrassing er nu weer uit de hoed komt.
Eens mooie Vlaamse woorden uit de oude doos. Een eerste 'ros'. Niet in de betekenis van 'haarkleur' maar als omschrijving van een heks, een kreng, een slecht vrouwmens. Een paar zinnen om te illustreren: "gij se ros, dat ge sijt, dat ik dat nog eens zie se, da ge javel op mijn bloemen giet!", "een kwaë ros van e wijf!". Het tweede woord bracht me naar de tijd dat ik mijn eigen garderobe nog in elkaar flanste en avondschool 'snit en naad' volgde: driegdraad. Wanneer gebruikte men dat? Als alle stofdelen gelitst zijn, dan kunnen ze met driegdraad voorlopig aaneengezet worden en dan staat het kledingstuk in de 'pas'. Nu naai ik niet meer, ik heb andere hobbies ontwikkeld. Tot morgen
En kijk, ik stap vandaag het tweede semester van 2022 binnen met de zon aan mijn zijde. Ik kan zeggen 'de toekomst lacht me toe'. En het moet goed weer zijn vandaag want het spreekwoord zegt: is de eerste juli regenachtig, gans de maand is twijfelachtig. 'Dag van de Komkommer' ingevoerd door het GroentenFruitBureau wil deze waterachtige groenten eens positief onder de aandacht brengen in de 'komkomertijd'. In deze tijd van het jaar, nu die groenten van eigen bodem het lekkerste zijn, brengt men ze alleen in verband met 'geen nieuws' of 'flutnieuws'. Een tijd van verhaaltjes die anders in de schuiven blijven liggen of een tijd van de herhalingen en wissewasjes allerhande. Een komkommer is niet alleen kommer en kwel en dat wil een dag als vandaag eens benadrukken. Alleen waren er vandaag nogal wat verslaggevingen die toch weer tot nadenken stemmen. Zeker als het voedsel betreft. Nog maar net is de fabriek die chocoladen eitjes met speeltjes erin, proper gemaakt en gedesinfecteerd, of er is een volgende salmonella-uitbraak in de grootste chaocoladefabriek ter wereld, vastgesteld. En die levert de pure klompen chocolade aan de vele fabrieken waar dan pralines, repen en andere chocoladen lekkernijen vervaardigd worden. Mondialisering van het eten, is een zegen voor de multinationals en eigenaars, maar niet meer voor de kleine gebruiker. Een ander hot item dat gisteren van de persen rolde is de inseminatie van talrijke vrouwen met donorzaad van een vertrouwenspersoon zijnde de arts die hen begeleide bij IVF. In Nederland heeft men al een 5-tal artsen opgespoord die zich schuldig maakten aan uitbreiding van hun nageslacht via weerloze en wanhopige vrouwen. Waarschijnlik zal het ook hier niet bij die ene dokter blijven die misbruik maakte van het vertrouwen dat velen in hen stelden. En ook de dokters en nog vele andere zelfstandigen worden verplicht om een 'kaske' in huis te hebben zodat de zieke en consument electronisch kan betalen. Het cash is op zijn retour zeker door corona. Die pandemie doet ons al 2 jaar voorzichtig zijn met het aanraken van papieren geld en munten. Dan las ik ook de ergernissen die de buren van de 'padel' velden ervaren. Het lawaai dat de sportievelingen op het terrein produceren, verstoort de rust van de sportievelingen in de zetel. Een rechter sprak een vonnis uit dat de thuisblijvers het voordeel gaf. Ik zou eerlijk gezegd ook niet naast die kooien willen leven en wonen met een constant geluid van ballen die tegen de wanden terechtkomen en het geroep van de spelers. En dan nu het speelgoed nr 12: een klater, rammelaar, teerlingtopje of teerlingtolletje. Een rammelaar is nog het enige speelgoed dat ik ken en dat aan een baby gegeven wordt om wat geluidjes te maken als hij zijn armpjes beweegt. De andere twee zullen ook wel lawaai maken. En nu ga ik luisteren naar het lawaai van de Tour Karavaan, want Le Grand Départ is op komst. Hopelijk met winst voor een Vlaming, die krijgt dan meteen 'the yellow jersey'. Tot morgen
Zelfs het 'weer' is tranen met tuiten aan het plenzen omdat er al 6 maanden van 2022 foetsie zijn. Zo vlug gaat de tijd, zo snel tikt een klok. Er gebeurt vanalles vandaag en toch weer niks. Het zal een bont allegaartje zijn in mijn blog. Zoals al zo vaak is gebeurd, niet iedere dag is er één voor de geschiedenisboeken. Over welke koetjes en kalfjes ga ik dan wel berichten in mijn blog? De stellingen van de schilder bij de buren zijn, na 3 maanden, eindelijk verdwenen. Twee vensters zijn er wel niet geschilderd, is dat een vergetelheid of komt er wat anders in de plaats? Gedaan dus ook met meekwelen met radio Nostalgie. Er komt weer een zalige stilte in de plaats. Zelfs het autoverkeer is aan banden gelegd door onze burgervader en is ons blokske en de straatjes, enkel een parkeerplaats geworden voor de bewoners. Het is weer eens bewezen dat een mens alle hindernissen kan overleven met genoeg geduld. Dat zeggen ze ook in Oekraïne waar ze een biertje gebrouwen hebben om hun miserie mee te verdrinken en te verdringen. Ze hebben het een cynische naam gegeven: UN. Omdat ze zoveel hulp gekregen hebben van die Internationale Organisatie, die vrede héél hoog in haar vaandel voert. Maar het is niet de afkorting van de Vredesmacht wel van 'jammer genoeg alcoholvrij' of internationaler 'Unfortunately Non-Alcoholic'. Hun humor is niet weggeschoten. Hopelijk komt er vlug een einde aan het geweld en bombardementen in het oosten van hun land. Goed nieuws is er van dieetland gekomen. Iedereen die met een paar kilo's té veel rondzeult kan vanaf september gebruik maken van een voedingssupplement om het overtollige gewicht kwijt te raken. Mits de inname van een grote bruine capsule en dat zou alles zijn. Geen dieten meer, geen 'neen' meer zeggen tegen zoetigheden , een zakje chips mag terug open en opgegeten worden, geen aperitief meer laten staan. Voorlopig nog zonder naam, maar wel is de prijs al gekend: 65€ voor 30 pilletjes = prijs voor een maand gewichtsverlies. Hopelijk lijden we daarmee geen gezichtsverlies als dat gebruikt wordt. En verder wel belangrijker nieuws: ik verwacht binnen enkele uren 'hoog' bezoek. Mijn dochter wil enkele dagen verwend worden door haar moeder.
Het speeltje nr 11 van Breughel: spelen met een tamme vogel. Het spel is als volgt: De kinderen leggen hun handen op een tafel of op de knieën. Als de spelleider zegt, 'alle vogels vliegen' moeten ze allemaal fladderen met de armen en handen in de lucht. Maar als die een onmogelijke combinatie noemt, blijven de handen op tafel of in de schoot. Vroeger was dat al eens 'alle varkens vliegen' en nu ' alle auto's vliegen'. Een bezigheid om te doen met klein grut dat op vakantie komt. Tot morgen
Met een beetje schrik kijk ik naar de hemel en zie daar de schapenwolkjes verschijnen. Een voorbode van regen? En als je dan een haan hoort kraaien hebben we zeker prijs om nattigheid te krijgen. Want wat zegt het spreekwoord op de feestdag van de Heilge Petrus, een man als een rots in de branding? Als op Sint Pieter het haantje kraait, komt de regen ons toegewaaid!. Enfin ja, als het regent, heeft al het leven van mijn tuin voldoende vocht gekregen, wat toch ook een must is, voor mens, dier en plant om te overleven. Maar gisterenavond kreeg ik het heugelijke nieuws dat mijn tweede kleinkind zijn humaniora of zijn middelbaar of hoe men het ook noemen wil, met zéér gunstig resultaat heeft afgerond. En dat schoolse systeem zal hij wel blijgezind achter zich laten zoals iedere ex-leerling sinds eeuwen doet. Net zoals ik in 1966 zong, zal ook hij misschien wel het lied van Sheila zingen, releasedatum 1963: "L' école est finie". En nu hop naar de volgende fase in zijn leven nadat er een deugddoende vakantie van 3 maand is gepasseerd. Dat is dan nummer 2 van de kids die zijn levensrichting gaat bepalen. Het stemt me tevreden als ik zie dat iedereen zijn doel wel zal vinden en hopelijk zal bereiken. Misschien kan hij het speeltje nr 10 van Breughel bovenhalen: eens zeepbellen blazen met een biezenhoed op.
Nog twee dagen en mijn wielerminnend hart krijgt weer het grootste rennerscircus te zien. De reacties en commentaren, zowel op radio, tv als in de gazet, van journalisten en renners in het fietsjargon, zijn een lust voor mijn oren en ogen. Een ander land wordt eens ontdekt dit jaar, Denemarken. Het moet gezegd worden, de reportages zijn toeristische plaatjes met de nodige randinformatie en niet alleen verslag van een koers die men aan het rijden is. Iedere etappe is een sfeerbeeld van de regio waar de renners doorrijden. In afwachting is er een ander sportevenement bezig in Engeland. De witte tennisbrigade van Wimbledon en daar is toch ook vanalles te beleven. Wedstrijden op het heilige gras van The All England Lawn Tennis and Criquet Club, dat niet iedereen zomaar mag betreden. Bij dit enige prestigieuze tennisgrandslamtornooi op gras, zijn er strikte regels die moeten gevolgd worden. Regelmatig is er eentje die protesteert tegen de 19e eeuwse reglementen, al of niet om sportieve prestaties te onderlijnen of om op te vallen door woorden die het slechte spel dan maar moeten maskeren. Opvallen is belangrijk voor sponsordeals. De sportieve kledij moet witter dan wit zijn, zelfs verblindend. De vrouwen kiezen al jaren voor een zacht protest en bezorgt sommige speelsters menstruatiestress om geen accidentjes op hun kledij tegen te komen. Natuurlijk wordt in deze tennistempel geen rekening gehouden met die kleine ongemakjes van enkelen. Daarvoor kan men geen aanpassingen doen om dan met een kakofonie van kleuren op de pelouse geconfronteerd te worden. Tot zover voor vandaag. Tot morgen
Of het een perfecte dag gaat worden of zal zijn, is nog af te wachten natuurlijk, want de dag is nog pril. Maar louter afgaand op de cijfers die deze dag aangeven zou dat de volmaakste dag van het jaar moeten zijn. Vorig jaar heb ik pas ontdekt dat de getallen 28 (dag) en 6 (maand) volmaakte natuurlijke getallen zijn omdat ze gelijk zijn aan de som van zijn delers: 6, delers 1-2-3 →1+2+3=6. Hetzelfde voor 28, delers 1-2-4-7-14 → 1+2+4+7+14=28. Het volgende getal zou 496 zijn dan 8128 en voor degene die willen onderzoeken of de theorie bij het 5e getal klopt zullen er een hele klus aan hebben om dat uit te maken: 33.550.336. Een constructieve bezigheid bij regenweer. Maar vandaag is het de dag van de cijfers, het is immers ook Tau-Dag en dat is de 19e letter van het Griekse abc 'τ' Maar tau' wordt ook in de wiskinde gebruikt met name voor de berekeningen van cirkels en zou 2x 'π' 'pi' zijn, en gelijk aan het dubbele van 'pi'nl 6,28. Voor meer info de wiskundige boeken raadplegen, wikipedia of andere encyclopedieën. Tot daar het begin van mijn perfecte dag. Die begon met het bestuderen van het hierboven beschrevene, want ik kan niets vermelden waar ik geen notie van heb. Deze 'Tau-Dag' vervangt de 'Handschuddendag', dat wegens 'te gevaarlijk' en té 'corona-gerelateerd' van de speciale-dagkalender is gevoerd. Het 'fluctuerende' van de tijd, wordt zoiets genoemd, aangepast aan de noden van de dag. Zoals ministers en staatssecretarissen ook gaan en komen. Misschien zal er naar de woorden van de nieuwe staatssecretaresse/ris (?) eens geluisterd worden en zullen haar woorden niet in dovemansoren terechtkomen als ze haar beleid in het parlement gaat voorstellen en verdedigen. Niet luisteren en onverschilligheid voor de woorden van een ander is een typische houding voor onze parlementariers. Positief debateren heeft weinig zin volgens de politiekers, iedereen spreekt voor zichzelf met een houding van "ik ga niet in discussie, ik leg alleen uit waarom ik gelijk". Een 'dovemansgesprek' en afgeleide, was het Vlaamse woord van de dag en dat wilde ik wel eens gebruiken nu de wissel van de macht zich ertoe leende. Wat blijft nu eens wel altijd hetzelfde? De heiligen en de verjaardagen. En voor de jarigen zijn er toch wel wat speciale tussen, zoals Hilde Crevits, Paul Magnette, Elon Musk, Kevin De Bruyne, de rondborstige caberetière Karen Bloemen en iemand van lang geleden die in alle tv- muziekprogramma's opdook in de jaren 60: Kalinka, alias voor Gilberte Verschaeren. Vooral één liedje heb ik nog eens beluisterd: Je m'en fous, je t'aime. Dat is wel in het Frans, Duits en Vlaams opgenomen, toen waren Engelstalige liedjes nog niet the must en dominant. En dan kom ik aan speeltje nr 9 van onze schilder: drilnoot of een draaimolentje gemaakt van notenschelpen of zeeschelpen. Er is wel een spreekwoord aan overgehouden: zo zot zijn als een drilnoot. Dat is méér dan getikt zijn. Tot morgen
Oef, den beste heeft gisteren weeral gewonnen. Geen corruptie, omkoperij of verboden middelen, zijn er gebruikt om de tricolore te bemachtigen en een jaar te mogen dragen. Dat is een opluchting voor sportminnend Vlaanderen met een groot wielerhart. Enkel de eigen panache en duwkracht van de atleet, om zijn stalen ros snelheid te geven en als eerste over de meet te rijden. Het was een spannende laatste kilometer die ik, zoals meestal, in de zetel voor teevee volg. Op naar de volgende uitdaging voor de wielrenners: Le Grand Boucle of de Tour de France. Die begint deze week in Denemarken, dat voor een paar dagen de Franse vlag zal laten wapperen. Maar dat zal niet misstaan in dat land want de kroonprins heeft 50% Frans bloed geërfd van zijn vader. En als die rittenwedstrijd begint dan is het pas echt vakantie. Schoolstress is weg voor de kinderen, de ouders kunnen het werk even on holt zetten en voor mij het begin van mijn werkdagen. Ik ben uitgerust genoeg om de ganse meute te ontvangen, liefst met enkelen tegelijk, geen 15 ineens. Dat kan mijnen moteur niet meer trekken. En als het dan zonnig weer is, maken we gebruik van de zonnebril om de ogen te beschermen. Vandaag is het de 'Internationale Dag van de Zonnebril' en wil daarmee het belang van dat attribuut, tijdens al die warme zonnige dagen, onderstrepen. Niet alleen de huid heeft bescherming nodig, ook de ogen. Dat is heel simpel te doen; 2 rondekes van glas of plastiek, die naast elkaar aan elkaar zijn bevestigen met een klein ijzertje of koordje, en dat men op de neusrug laat steunen en zo voor de mooie oogjes brengen om ze te beschermen tegen het oogverblindend warme licht. Zeker als men dan ook nog eens van het speeltje nr 8 van Breughel wil gebruik maken: de schommel. Jong en oud kunnen zich laten verleiden om nog eens te deinen, te zwieren, te zwaaien, te wiebelen en te waaien, te bengelen en te slingeren van voor naar achter. Een eenvoudig speelgoed dat nog niets van zijn aantekkingskracht verloren heeft en dat menig tuin en tuintje siert. Een eenvoudige houten of plastieken plank met aan weerszijden een touw of stang, die dan aan een balk opgehangen wordt. De beweging van schommelen en de schommel in beweging krijgen bekomt men door, als men op het plankje zit, het lichaam in een bepaalde houding te laten bewegen. Op de schommel zitten is een leuke manier om wat te bepeinzen, eens na te denken, en dat in mijn tuin ontbreekt. Misschien plaats ik er ooit nog eens eentje terug omdat het ook een goed toestel is om armen en benen te bewegen en mij terug wat van buikspieroefeningen zou voorzien. Dat is het voor vandaag want ik moet dringend mondproviand gaan inslaan. Tot morgen
