Er zijn dagen die een geschiedenis hebben en er zijn dagen die geschiedenis maken. Al had ik dat allemaal niet gedacht toen ik deze morgen, een regendag, wakker werd. Zelfs de hond moest ik met zachte dwingende hand naar buiten sturen. Zoals je wel kan denken hebben we alle twee onze douche voor die dag gekregen.
Goed nieuws is dan de weerspreuk voor deze dag die een geschiedenis heeft: "brengt Lichtmis wolken en regen mee, de winter is voorbij en komt niet meer weer". Voor de lekkerbekken is het een goede dag, want een andere spreuk zegt: "geen vrouwtje zo arm of ze maakt op Lichtmis haar panneke warm". Pannenkoekendag! Zoals zoveel feestdagen heeft ook Lichtmis van oorsprong een christelijk karakter. Maar zoals ook zovele feestdagen een joodse, romeinse of griekse achtergrond. Veertig dagen na de geboorte moest in de joodse gemeenschap het kind Jezus aan God opgedragen worden en ook voor Maria moest er een zuiveringsoffer gebracht worden. Toen waren Jezus en Maria volgens mij joden en werden de joodse wetten nageleefd tot Jezus de leeftijd van 30jaar had. Men noemde het in het christelijk geloof "Maria-Lichtmis" en nu "lichtmis", zonder hoofdletter, maar de pannenkoeken traditie blijft.
Geschiedenis werd gemaakt op deze dag, doordat overal in de wereld een "8 cijferpalindroom", de datum 02/02/2020, is . Zelfs in Amerika waar de maanden voor de dagen komen. Het is uniek dat ik dat meemaak en de rest van de bevolking ook omdat het geleden is van 11/11/1111 dat dergelijk fenomeen zich voordeed. De volgende datum maak ik niet meer mee, 12/12/2121. Lees je van links naar rechts of omgekeerd, de cijfers blijven dezelfde. Wat het helemaal mooi maakt is dat het vandaag dag 33 is van 2020 en dat er nog 333 dagen te gaan zijn dit jaar (het is een schrikkeljaaar)!
Voor taalliefhebbers zijn palindromen plezante spelletjes om te doen; woorden en zinnen zoeken die gewoon en achterste voren gelezen kunnen worden en dezelfde betekenis hebben. De meeste kent iedereen wel, kok, lepel, radar, redder. Maar de lange woorden is soms toch wel wat ver gezocht en weinig gebruikt; parterretrap, meetsysteem, koortsmeetsysteemstrook. Mooie zinnen zijn er ook; "en er is ananas, Irene", "koos u de garage dus ook?", "er is daar nog onraad Sire!". Engelse palindromen zijn ook leuk. "God's Dog" "Madam, I'am Adam" "Sire I am Iris" "Do geese see God?"
Zoals je merkt, weeral een lekkere fijne zondag gehad met zoetigheden, leesplezier en opzoekingswerk.
Soms brengen tv programma's feiten en thema's naar voor die aan mijn aandacht ontsnapt zijn of waar ik toen geen interesse voor had of er niet rijp voor was. Gelukkig is er de uitzending van Thomas Vanderveken "Alleen Elvis blijft bestaan". De gasten van Thomas bepalen een beetje het verloop van het programma door korte filmfragmenten, stukjes uit documentaires, nieuws, boeken, uitvoeringen van zang en dans....mee te brengen. Alles wat indruk op hen gemaakt heeft. Kortom, heel gevarieerde onderwerpen komen aan bod. Ook de gasten zijn enorm divers waardoor er wel altijd opmerkelijke filmpjes te zien zijn. Michael Van Peel was in december te gast in het programma. Hij bracht foto's mee, die hem enorm geraakt hadden en mij dus ook. De foto's van "The Pale Blue Dot". Dat verhaal begint in 1977 toen de NASA twee ruimtesondes Voyager 1 en 2, lanceerde om de gasreuzen (planeet die vnl uit gas bestaat) in ons zonnestelsel, Jupiter en Saturnus te bestudereren. Ze passeerden ook Uranus en Neptunus vooraleer zij op interstellaire missie vertrokken, dwz zich buiten ons zonnestelsel zouden begeven. Een van de NASA ingenieurs opperde het idee om, vooraleer het ruimtetuig ons zonnestelsel zou verlaten, de camera die aan boord was, te draaien richting aarde, onze Blauwe Planeet. Dat gebeurde op 14 februari 1990, op 6 miljard km, 13j na de lancering. In een van de stoffige zonnestralen ziet men een kleine witte stip. Dat zijn wij, nietig in het grote heelal. Een Pale Blue Dot. De ingenieur was Carl Sagan, en heeft er een boek over geschreven met die titel. De foto's zijn het bekijken waard en op het internet te vinden.
Waarom vandaag over The Pale Blue Dot? Voyager 2, op 18,5 miljard km is in panne gevallen! Vanuit de NASA proberen ze het euvel te herstellen. Op 25/01/2020 kwam, na 17uur, het bericht van dat mankement door. Enig studiewerk moest gebeuren hoe ze die machine terug aan de praat en de gang kregen. Op 30/01 is er dan terug een commando gegeven dat 17 uur duurde vooraleer het ter plaatse was. Tot hiertoe weet niemand of men er in geslaagd is de Voyager zijn misssie te laten verder zetten. Voyager 2 heeft het zonnestelsel verlaten op 05/11/2018 Inmiddels bevindt Voyager 1 zich op 21 miljard km van de aarde en heeft ook officieel ons zonnestelsel verlaten.
Ik weet niet meer wie het zegde (Thomas, Michael of iemand anders); al de stofdeeltjes dat je ziet op de foto, zijn de zieltjes van de miljarden dierbaren die rondzweven en rondzwerven en een oogje in het zeil houden. Dat stelt me gerust. Ik vind dat een mooie gedachte.
Vandaag big day en good bye Britain. Bye Europe zegt Boris Johnson en Nigel Farage. Hun illustere voorganger, Winston Churchill, heeft nochtans zelf de vraag voor samenwerking gesteld aan de Benelux en Frankrijk. Hierdoor kwam het Pact van Brussel tot stand in 1948. "Het kan verkeren" zei Bredero (1585-1618).
Dat jaar is niet alleen belangrijk omdat ik geboren ben, maar er zijn verschillende interessante feiten genoteerd. Dan speelt de curiositeit om dat alles eens op te zoeken. In willekeurige volgorde: de moord op Mahatma Gandhi, de oprichting van de staat Israël. Belangrijk was ook de "ondertekening van de Universele Rechten van de Mens" in de V.N. Ook het Marshallplan dat heel belangrijk was om de economie terug een boost te geven.
De plezantere feiten zijn : de Olympische Spelen in Londen. Muziek overal door de komst van de transistorradio. De gewone mens kon zich vanaf dat jaar ook verplaatsen met de 2CV (Citroën). De meer begoeden konden een Porsche 356 op de kop tikken en ermee rondrijden en pronken.
Maar ik was niet alleen als belangrijk persoon die het levenslicht zag. Ook prins Charles werd geboren. Terwijl die belangrijke persoon zijn carrière nog moet beginnen ben ik al aan "repos of retirement" toe.
Door het vertrek van de Britten is er in Europa een nieuw geografisch middelpunt vastgelegd nl. Gadheim in Beieren, Duitsland. Allen daarheen.
Maar vrijdag is voor mij "kappersdag". Ik laat me een coiffure aanmeten zoals 50j geleden. Met de haren wapperend in de wind struin* ik al paraderend de dijk af. Jammer genoeg is er in dit seizoen niemand die me ziet flaneren. Alleen de camionettes van de klusjesmannen zijn er op de wandeldijk te zien. Het is hier geen Croisette (Cannes) of Promenade des Anglais (Nice) waar altijd volk loopt. En al zeker geen Albertplage (Knokke). Dat neemt niet weg dat ik me heel goed voel met mijn welverdiende witte haren. Geen grijs of blond haar, maar albinowit. Ik ben daar best fier over. Mijn genen en DNA hebben daar voor gezorgd en het staat me goed
*struinen; snuffelend rondlopen om te zien of men iets/niets van zijn gading kan vinden
Mijn geboortejaar was een mijlpaal in de vrouwengeschiedenis van ons land. Ik kan stellen dat ik tot dat jaar wilde wachten om hier op aarde te zijn. Op 27/03/1948, luttele maanden vóór mijn geboorte, kregen de Belgische vrouwen stemrecht. Zij maakten er voor de eerste keer gebruik van bij de verkiezingen op 26/06/1949. Sinds 72j is er door de vrouwen aan de weg getimmerd. Gestaag gaan we vooruit, het ene decenium al wat vlugger dan het andere. Er moesten gigantisch veel obstakels uit de weg geruimd worden. Niet alleen stemrecht is belangrijk geweest ook de toegang tot alle onderwijsnetten. Ook verlost worden van de 3K's (niet de K3 zangeressen). "Kerk, Keuken, Kinderen", was al eeuwen het belangrijkste in een vrouwenleven. Dat opzij zetten is niet zonder slag of stoot gegaan. Abortus, vrouwenhandel, prostitutie, echtscheidingen. Voor al deze gevoelige thema's hebben vrouwenbewegingen op de bres gestaan. Door sterke vrouwelijke politica zijn er voor al die onderwerpen wetten gekomen, die ons vrouwen, kunnen beschermen.
Diversiteit in werk, niet alleen werk aan de lopende band of de zachte sector zoals onderwijs en zorg. Toegang krijgen tot de algehele arbeidsmarkt op beslissings-en beleidsniveau. Ons diploma arsenaal moet nog toenemen. Het bewustzijn van ons kunnen moet groeien, om door te stoten naar de absolute top van regering, leger, administratie en bedrijf. Het vrouwenwerk is politiek nog niet afgelopen.
Vrouwelijke straatnamen moeten er komen. Een thema dat al geopperd werd in de jaren 80 (zie de Marghareta's in Mechelen). Laat ons eerst vechten zodat er geen vrouwen meer in armoede terechtkomen en aan de rand van de maatschappij moeten leven. Dan komen de straatnamen vanzelf.
De vorige paragrafen is allemaal werk van en voor bekende vrouwen. Maar dagdagelijks zijn er ontelbare vrouwen die nog strijd moeten leveren voor een waardig bestaan en zelden gehoord worden. Men neemt nu toch al akte van fysisch lijden. Maar psychisch lijden veroorzaakt door partner of werkomgeving is zo moeilijk vast te stellen of uit te roeien. Voor deze vrouwen heb ik iets willen zeggen. Gerechtigheid voor hun lijden moet er ook zijn. Vandaag hopelijk voor Els.
Ik heb vanmiddag op een windluwe plaats van de winterzon kunnen genieten. Dat is nodig om mijn vit.D gehalte op peil te houden. De sneeuwklokjes staan al een tijdje te pronken. Hier en daar zie ik ook al nieuw leven komen in de tuin. De paasbloemen steken al de stengels uit, er verschijnen ook botten en knopen op struiken en bomen. Nog eventjes geduld en er verschijnt weer nieuw leven in de tuin.
Gerustellend nieuws deze morgen uit Australië. Er is een doorbraak in het ontcijferen van het coronavirus. Dat is de eerste stap in het kunnen behandelen van deze longziekte. Spijtig dat ze voor de naam "corona" gekozen hebben. Dat zijn juist zo'n lekkere vierkante cakejes met oranje-rood bakpapier errond. Nu lijkt het precies, als ik al zo'n koekje zou willen eten, ik telkens virussen opeet. Ik zal nog even wachten om die koekjes weer in huis te halen.
Natuurlijk kun je niet rondom het hot item van Delphine. Ik heb eigenlijk meer te doen met de erkende kinderen. Voor de tweede maal in hun leven moeten ze baan ruimen voor een tweede zus. Tijdens hun kinder-en jeugdjaren waren ze de dupe van het vrolijke en weinig verantwoordelijke gedrag van hun ouders. Vader en moeder gingen, in aparte relaties, hun gangen in het mondaine Europa. En 10 jaar lang kreeg Delphine alle aandacht van haar biologische vader en moeder. Dat, terwijl de kinderen in Laken opgevangen werden door tante/nonkel en gastgezinnen. Ontzegt voor de erfenis van Boël, moest ze wel op zoek naar ander kapitaal en actie ondernemen. De kunstenares van het kleurrijke papier-maché heeft nood aan naambekendheid, die heeft ze ook gekregen. Het is geen sprookje van duizend-en -een-nacht. Een triestig schouwspel, voor alle betrokkenen.
Een beetje vrolijker nieuws vond ik gisterenavond op tv. Sinds de uitbreiding van mijn kanalen zap ik af en toe graag. Zeker als er me niet echt iets kan boeien of als het te laat uitgezonden word. Dat neem ik dat op en bekijk het dan op een meer geschikt moment voor mij. Tijdens het zappen kwam ik toch twee items tegen waar ik af en toe een glimlach bij had. Eerst was er "Britain Got Talent". Een hele aardige, ontspannende, plezante show op Q2. Daarna zapte ik terug een beetje en kwam bij Vitaya terecht. Daar werd de "RuPaul's drag race UK" uitgezonden. Drag Queens in overvloed die een wedstrijdje organiseerden. Allemaal mannen, die schmink en kledij tot een kunst verheffen. Amusant om de avond mee af te sluiten.
We zijn putje winter en gelukkig nog niet teveel vrieskou gehad. Wel stevige regenbuien en beaufort 5. Dat is altijd een onrustige periode voor de hond. De wind brengt alle geuren naar zijn neus en hij weet niet waar al dat opwindends vandaan komt. Geen rustige tijd, noch binnen noch buiten. Voor mij is dat ook een periode van verandering. Niet van mijn leven, maar het interieur. Zetels anders plaatsen, tv verzetten, tafel verschuiven. Het is dikwijls voldoende om in de wintertijd ergens anders te zitten om me door deze moeilijke tijd van het jaar, te loodsen. De laatste weken zet ik me aan het venster langs de straatkant. Alles wat leeft en beweegt buiten, kan ik zo optimaal observeren. De buren die vertrekken of thuiskomen, de wandelaars die alles bekijken en becommentariën, de tram met alle kleurrijke reklame. Altijd iets te zien op deze manier en ik ben niet afgesloten van de buitenwereld. Heel wat anders dan een kleine eeuw geleden toen alleenstaanden en weduwen een verborgen leven in het zwart hadden. Ze konden nergens aan deelnemen. Voor hen was er geen amusement voorzien of tinder, of weet ik veel welke datingsite. Zij spendeerden hun tijd ook achter hun gordijntjes om toch iets op te merken van het leven buiten hun deur. Het zien alleen was onvoldoende om alles in ogenschouw te nemen. Er werden kijkspiegeltjes op de vensterbanken of raamkozijnen geplaatst. Niets ontging zo aan hun spiedende en scherpe ogen. Bij de welgestelden verschenen er twee spionnekes aan de buitenkant. De maximale bevrediging van hun nieuwsgierigheid. Zij waren dan ook de roddeltantes bij uitstek in het dorp, waar iedereen zo een beetje voor op zijn hoede was. Maar die mening is te herzien volgens een reeks op VRT.be.; "vijf goede redenen om meer (maar vooral beter) te roddelen. Ik ga hier die tekst niet overnemen, het is de moeite om het eens te lezen op hun site. Wel wil ik de quote van Oscar Wilde al meegeven; er is maar één ding dat erger is dan te beseffen dat er over jou geroddeld wordt en dat is, beseffen dat er over jou niet geroddeld wordt. Vind ik wel goed, dat was dan ook een markant figuur.
Soms is actualiteit belangrijker dan mijn gedachten. Vandaag is het Holocaust herdenking van de 6 milj slachtoffers van een waanzinnig regime. Reeds 75j geleden dat er een einde kwam aan het proberen uitroeien van een volk, een gemeenschap, een godsdienst, soms ideeën. Veel mensen herdenken in Auschwitz-Birkenau de meer dan 1,1 milj doden die daar stierven in de werk- concentratie-en vernietigingskampen. Ik wil niemand een geweten schoppen maar het is als mensheid onze plicht dat dergelijke barbarij zich niet meer voordoet, noch in Europa noch op enig ander continent. Ongeacht ras, afkomst, kleur is het voor iedereen nodig dat we het Europese volkslied blijven zingen; uit de 9e symfonie van Beethoven (muziek), Ode an die Freude ( lofdicht geschreven door Friedrich von Schiller) , "Alle Menschen werden Brüder..
