Met de nodige strubbelingen kunnen van start gaan vandaag. Gelukkig was de hulp voor al mijn computerproblemen bij de hand. Een berichtje sturen, en hopsakee, de reddende engel steekt de straat over. En voor mij, betekent dat weer wat meer wijsheid gekregen over dat technisch genie dat een personal computer is, maar een onmisbaar deel begint uit te maken van mijn dagdagelijks leven en al zeker nodig is om in contact te komen met de blogvrienden en de rest van de wereldbevolking.
Het is 'le quatorze juillet' en zoals het hoort op deze dag: plein soleil. De Fransen vieren hun nationale feestdag met de nodige optochten, vooral dan in Parijs. In de koers is deze etappe dan weer een 'koninginnerit' in de mooie Pyreneeën. Aankomst op Plateau de Beille, een berg van 1780m boven zeeniveau. En zoals gewoonlijk hoop ik dat de beste mag winnen en dat is meestal degene die eerst over de meet komt.
Groot nieuws was er deze morgen uit de VS, waar Trump aan een aanslag op zijn leven ontsnapte en er enkel een bloedende schelp van zijn oor, aan over houdt. Dat zal natuurlijk weer enorm uitgediept worden tijdens de kiescampagne van 2 oude mannen voor de belangrijkste post in hun land: president zijn. Het moet natuurlijk een goede schutter geweest zijn die wel het target ten dele miste, maar deze zwaar beveiligde man toch wist te raken. Men kan zich afvragen waar al die bewapende bodygards voor dienen, als de eerste de beste toch toch zomaar met een geweer kan rondlopen. De schutter is wel gedood maar er zijn ook verschillende gewonden gevallen in het publiek dat rond de kandidaat-president samentroepte. Trump zal deze actie wel breed uitsmeren en zichzelf als een halve heilige gaan profileren die met Gods hulp al de kogels weerstaan heeft om zijn missie als belangrijkste Amerikaan, verder te zetten. Gelukkig voor al de immigranten is het een rasechte Amerikaan die de schoten afvuurde en zelfs geregistreerd staat als republikein op de kieslijsten, maar ook 10$ doneerde aan de democratische partij. Van een 'tweezak' gesproken. Het is wel spijtig dat het nog altijd kan gebeuren dat een man die niet akkoord gaat met een man of zijn politiek wil beslechten met kogels en niet met woorden. Het laatste woord zal daar nog niet over gezegd of geschreven zijn.
Ik heb ook op mijn kast een boek openliggen, waar er voor iedere dag een Oosterse wijsheid valt te lezen. Vandaag een 'zenonderrichting'die van toepassing is op iedere dag van ons leven: 'in ons' onderscheidt gisteren van vandaag!. Tot morgen
'Wanneer het op Sint Henricus, droog is of regent, 7 weken duurt die zegen'. Weerspreuk van de dag. Ieder moet voor zichzelf invullen wat de weersvoorspelling voor de volgende weken in je gemeente, dorp of stad zal zijn. Afgaande op de maanden die voorbij zijn, denk ik dat we met nattigheid voor de rest van de vakantie zullen blijven zitten. Dat neemt niet weg, dat 'crème glace' dé lekkernij van de vakantie is. Dat beseft ook de krant en doet, samen met een jonge chocolatier, onderzoek naar de beste 'bol' van de kust. Tot het einde van augustus doen ze iedere week een andere badplaats aan om te proeven. Vandaag verslag vanuit Knokke. Of deze test relevant is, weet ik niet, want ze hebben op de Dijk maar 4 cremeries bezocht en ik veronderstel dat er heel wat meer ijssalons zich daar bevinden. Wat me opvalt is de kostprijs van een bolleke vanille of choclade-ijs: 2,5-3€. Gierige pin die ik ben en gulzige ijs-eter, kijk ik naar de kostprijs van de literdozen ijs in de grootwarenhuizen: 1,55 -2,69€ per liter. Daar zitten dan ettelijke bollen vanille of chocolade-ijs in. Over smaken valt natuurlijk niet te redetwisten. Industrieel ijs is natuurlijk wat anders dan vers schepijs maar een hoorntje met 2 bollen vanille is 5€ en dat kan mijnen bruinen niet trekken om dat iedere dag te spenderen aan een versnapering. Ik zal ook hier eens naar de prijzen gaan kijken. Gewoonlijk kijk ik niet zo naar de prijs van een lekkernij, maar nu dat het zo gedrukt staat, is het toch eens nadenken. Af en toe met een galette of een hoorntje paraderen op den dijk, moet wel kunnen, maar voor een dagdagelijkse portie ijs, schep ik dat wel in een kommeke uit mijn literdozen. Is er iets anders speciaal te vermelden? Niet echt. Het is natuurlijk wel een belangrijk weekend voor Den Tour, met zware Pyreneeënritten die me in gedachten terugvoeren naar een vakantie met mijn ouders, toen ik een prille tiener was. Dat heb ik al ooit eens vermeld en zal er niet meer over uitweiden. Ik ga de teevee insnschakelen en me klaarzetten om naar de mooie landschappen te kijken. Ondertussen wel luisterend naar de commentaarstemmen van José en Renaat. Ik hou wel altijd mijn e-reader bij de hand voor de momenten dat er niet veel gebeurt in de koers. Tot morgen
Een beetje later als gewoonlijk, maar het was té nat om vroeg te beginnen. Na de 'zon'dag van gisteren is er vandaag een 'regen'dag. Ze wisselen elkaar vrolijk af, een dag om buiten te vertoeven, een dag om binnen te blijven. Alleen vervelend en vermoeiend is telkens de kledij aanpassen. Gisteren een luchtig t-shirtje om buiten onder de parasol te zitten, vandaag een onderhemdje, een t-shirt met lange mauwen en een fleece om met de paraplu op stap te gaan. Erger is het natuurlijk gesteld met de mensen die deze week al een tornado over zich heen kregen en hun huis vernield werd en nu een regenbui over zich heen krijgen die alles nog eens kloddernat maakt op de koop toe. Het jaar 2024 zit voor veel mensen en bedrijven wat tegen, zelfs de conservenfabrieken beginnen te klagen wegens 'geen aanvoer van groenten'. Ik leef ook mee met de ouders die met hun kroost in België vakantie nemen. Alhoewel, het kleine grut is er misschien niet zo rouwig om als ik denk; ze hebben immers hun tablet, IPad, Iphone en wat al niet meer zij. Nu zullen ze onbelemmerd en zonder zagen, er zich mee mogen amuseren. Een beetje medelijden heb ik toch wel met de redders hier aan zee. Ze bemannen 82 reddersposten over 34km strand en per post zijn er 3-8 redders aanwezig van 10u30 tot 18u30. Met dit weer is het natuurlijk geen pleziertje om zowel natte voeten als een nat hoofd te krijgen en niemand op het strand te zien lopen en toch aanwezig te moeten zijn. Af en toe blazen ze eens op hun misthoorns, spelen met de signaalvlaggen vanop hun mirador en beheersen een keer de woeste baren van de zee met hun zodiac, als tijdverdrijf en wachtend op de strandgasten en de zomerse drukke dagen.
Vandaag zijn er een paar mensen die ik wel wil vermelden, die op deze dag ooit geboren werden of geboren zijn. Natuurlijk mag ik Julius Caesar (-100vC tot -44vC) niet vergeten vermelden. Het is de man die zijn naam gaf aan de 7e maand van het jaar. Veel plezier beleefde iedereen aan het leven van Eddy Wally (1932-2016) die met zijn liedjes en uitspraken, iedereen toch een glimlach bezorgde. Raymond Ceulemans is ook al op een respectabele leeftijd, 87j, gekomen en leerde ons het 'driebanden biljart' kennen. Maar vooral wil ik de jongste 'Nobelprijs winnares voor de vrede' in 2014, vermelden: Malala Yousafzai. Ondertussen is ze 27 jaar geworden, maar werd een boegbeeld voor al de meisjes die gebukt gaan onder het Talibanregime in Pakistan. Op weg naar haar examen in 2012, werd ze samen met nog enkele meisjes neergeschoten. In kritieke toestand kwam ze in het ziekenhuis terecht. Ze overleefde en in Engeland werd de kogel uit haar hoofd verwijderd. Met een 3D-techniek werd er een schedelprothese van titanium geplaatst en een implantaat in haar oor. Ze blijft een activiste voor onderwijs voor meisjes in de door de Taliban bezette gebieden. Tot morgen
Het federale parlement heeft ook zijn eedaflegging doorstaan. Een nieuwe kamervoorzitter die overloopt van zelfbewondering en waarschijnlijk nieuwe overhemden moet aanschaffen omdat zijn col te klein is geworden. Een zelfgenoegzame nieuwe formateur die, buiten burgemeester van een grote stad, partijvoorzitter, parlementslid nu ook nog eens hengelt naar het loon van een premier. Alhoewel, deze sinjoor kan moeilijk met kritiek leven en het zou best wel eens kunnen zijn dat hij een ministerpost naast zich zal leggen. Het is de man die liever aan de touwtjes trekt achter de schermen en de poppetjes voor hem laat dansen. Hopelijk gaat hij zijn Duits-Oostenrijkse pak eens afzweren en een echt Belgisch kostuum zich laten aanmeten. Die kledij is een statement zonder woorden, die niet past in het Belgische kader en al zeker niet bij een premier van een drietalig zelfstandig land. Het verleden is het verleden, al meer dan 80 jaar en daar hoeft niet meer op gealludeerd te worden. Het is een beetje bang afwachten wat de toekomstige regering te bieden zal hebben en waar ze voor zullen staan. Hopelijk een deontologisch verantwoord leiderschap, waar niet alleen de Antwerpenaars zich goed bij voelen maar alle 11,6 miljoen Belgen. Tot daar mijn eerste woorden over hetgeen zich in het federaal parlement aan het ontrollen is.
Was er ander nieuws te noteren onder de stralende zon van vandaag? Niet direct, nee. Ik ga wel profiteren van de grote ronde gele bol met haar warme stralen. Want voor deze nacht is er weer een nieuwe waarschuwing gekomen: regen en onweer. Boodschappen zijn voor een andere keer. Tot morgen
Ik ben hier ontsnapt aan het ergste noodweer. Een gerommel in de verte, een lichtflits en wat regen. Ik kan niet klagen als je de rampen ziet die er gebeurden in het binnenland. Vooral de omgeving van Mechelen, heeft het hard te verduren gekregen. Veel materiële schade met gelukkig geen doden of gekwetsten tijdens het onweer. Het is me het zomertje wel, dit jaar!. Het is niet de eerste keer in mijn leven dat er van zon amper sprake is in de zomer, maar plezant is het niet. Toen ik mijn ogen open deed en de grijze lucht zag, vroeg ik me af of ik er een pyjamadag van zou maken. Wijselijk besloot ik dat maar niet te doen, want dat zou de dag nog wat triestiger maken dan dat hij al is. Ik heb een wat fleurige grasgroene polo aangetrokken en dat brengt wat kleur in het leven. 't Is natuurlijk jammer dat de hond bij zo'n weer altijd met modderpoten binnen komt en dat de emmer met water, de dweil en den aftrekker, binnen handbereik moeten staan om alles weer 'spic en span' te maken. Ik heb met dit soort weder dik mijn bezigheid. Natuurlijk is dat nieuwsfeit niet van groot belang. Opmerkelijk vond ik weer de blunder van formaat die te zien was bij de opening van een nieuwe brug over de E40 in Drongen. De auto's en al zeker de camions, kunnen moeilijk of helemaal niet de bochten nemen, zonder een gevaarlijke move te doen op de brug die links en rechts van de provinciebaan moet verbinden. Ingenieurs, architecten en andere slimme mensen hebben jarenlang dit traject bestuurd, weten al jaren over hoeveel ruimte (gemeentegronden) ze kunnen beschikken, kosten handenvol geld en bij de eerste vrachtwagen die over deze nieuwe weg rijd en een andere camion of auto moet passeren loopt het al mis. Gevaarlijke manœuvers moeten er uitgevoerd worden om over dat brugske te geraken. Is dat op te lossen? Ja, als men aan beide zijden van de rijweg op de brug, de 3 meter brede fietspaden versmald, of de brug afbreken en links en recht wat gronden onteigenen. Het is dus méé r dan tijd dat het onderwijs gedegen en hoogstaande lessen wiskunde aanbiedt en al zeker aan ingenieurs en architecten. Voor de rest is er weinig nieuws, alleen nog wat wachten op de regeringsvorming van de 'jeune premier', nu de koning Bartje tot formateur benoemd heeft. Dat was mijn nieuws vandaag. Tot morgen
Ik kreeg gisteren, vóór ik ging slapen, nog een mail van 'be-alert', met een waarschuwing voor stormschade vandaag in de late namiddag ten gevolge van onweer. In het binnenland zou de temperatuur kunnen oplopen tot +25°C, aan zee moeten we met heel wat minder tevreden zijn. Met een schamele 21°C zal mijn tuin nu niet direct veranderen in een subtropisch Aards Paradijs. Integendeel zelfs, het is gewoon een aangename warmte om buiten te zitten. Dat heb ik trouwens al gedaan om mijn krant te lezen en de spellekes te doen. In de krant staat het tweede verslag van onvervalste familievete in ons Vlaams leefgebied. Natuurlijk spreken de vetes en ruzies in gewone families niet tot de verbeelding en kan men daar ook geen reeks over maken. Maar eens het familiefortuin zo rond het miljard euro gaat bedragen en er verschillende erven zijn die het oneens geraken over verdeling of denken dat ze bedrogen en beroofd zijn over wat miljoenen uit de erfenis, is het voer voor verhalen in de roddelpers of voor een zomerse reeks in de gazet. Ditmaal over de discrete Brugse familie Tytgadt. Zevenentwintig jaar na de plotse dood op 55 jarige leeftijd van de pater familias Jean, is de oudste zoon nog altijd op oorlogspad om 275 miljoen te recuperen van wat hij zou misgelopen hebben bij de uitvoering van het testament in maart 1980. Hierbij klaagt hij zowel zijn moeder, broers en zus aan van verduistering en malversaties van het familiefortuin, ten zijne nadeel. Als twintiger, toen zijn vader overleed en nu na 27 jaar een man van middelbare leeftijd, is hij nog altijd een kruistocht aan het voeren om een kwart miljard te vinden dat hem door zijn neus zou geboord zijn door zijn directe verwanten. Waarschijnlijk zullen we daar in de toekomst nog wel eens wat over lezen. tenslotte gaat het over een beursgenoteerd bedrijven (te vinden op wikipedia) en daar worden familievetes niet echt in dank afgenomen, het is zelfs slecht voor de aandelenkoers.
Dit jaar heb ik het gazon nog niet laten verticuteren en dat toont zich door de hoeveelheid mos dat ik nu zie in mijn grasmat. Ik woon niet in Japan waar ze dat minuscule plantje koesteren en er ware tuintjes van maken. Ik woon ook niet in China waar ze even zot zijn van dat plantje en waar ze een nieuw exemplaar, Syntrichia caninervis, gevonden hebben. Dat zou bestand zijn voor droogte, hitte en straling. Het zou ideaal zijn om mee te nemen naar Mars. Het is wel niet eetbaar maar planten zouden belangrijke diensten kunnen leveren voor de missies die naar de rode planeet vertrekken: ze kunnen CO2 en H2O omzetten in O2 en koolhydraten en dat is 'lucht en voedsel'. Geen idee of die 'nep' Marsmissie van 378 dagen, de "Mars Dune Alpha" gebruik heeft gemaakt van dit 'mosje'. Enfin, die vier astronauten zijn 'veilig' geland na hun verblijf in de koepel die Mars creëerde op het onderzoeksterrein van de Nasa in Houston, Texas. Tot morgen
Het voorspelt niet veel goeds als de wolkenschaapjes op wandel gaan. Ik zou eigenlijk niets meer over ons weer moeten zeggen, uiteindelijk zijn we dit weertype al een zwangerschap lang gewoon. Maar het seizoen is 'zomer' en meestal verwachten we dan toch veel zonnige dagen met soms eens wat tropische temperaturen, zeker als er constant geschreven wordt dat de aarde 1,5°C opgewarmd is, dat er verandering van klimaat is en dat we naar mediterrane toestanden evolueren. Ik kan niet zeggen dat ik of anderen dat al gevoeld hebben, ik hoor iedereen alleen maar vragen: heb je de verwarming al moeten aanzetten? Gelukkig nog niet, maar dat zou toch geen vraag mogen zijn in deze periode van het jaar. De komkommers groeien ook al niet goed, het is geen komkommertijd in de pers te noemen deze maand juli. Het zijn ernstige reportages zoals de verkiezingsuitslag bij onze zuiderburen. In Frankrijk is de hoop van extreemrechts om te regeren verdwenen, niettegenstaande de verwachtingen van de eerste stemronde dit deed vermoeden. Zowel in Nederland en ook bij ons, heeft de rechtse arm van de kiezer toch een heel ander parlement en regering geïnstalleerd, wat de Fransen ook hoopten. Maar de bevolking heeft schrik van alles wat 'extreem' is en is dus massaal gaan stemmen om dat te voorkomen. In Engeland was er ook al een omwenteling te bespeuren nu Labour terug aan de macht komt. Het is allemaal voer voor de politieke analisten die nog even moeten wachten met verlof te nemen. Ondertussen had de krant toch al een paar nieuwe series klaarliggen om het papier vol te schrijven. De geruchtmakende titel: "Vijf Vlaamse Familievetes" deed me toch direct naar p.10 van de gazet grijpen. Ik ben nogal gesteld op smeuïge verhalen. Het verhaal van gewezen vlasboer Roger De Clerck (1924-2015), die een imperium van tapijtfabrieken stichtte de wereld rond, nadat de vlasindustrie zware klappen kreeg en bijna onbestaande werd. Als goede en hardwerkende Belg was belastingen betalen er té veel aan. De wet omzeilen om geen geld aan de staat te moeten afdragen werd zijn sport. Hij verdeelde vroegtijdig zijn fabrieken en bedrijven onder zijn 6 kinderen, waarvan er 3 dachten meer rechten te hebben dan de 2 anderen ( een dochter woonde in Amerika en was er niet bij betrokken) en het spel van ruzies, processen en gerechtsgangen zat op de wagen. De rijkdom van de familie kwam een eerste maal in de publieke belangstelling toen een kleinzoon van Roger ontvoerd werd en er een losgeld van 250 miljBeF werd geëist.
Er is al comfort-food, nu noemt men ook al de herhalingen van al die ooit eens zó populaire reeksen ook al 'troost-televisie'. Blijkbaar is het herbekijken van bekende situaties en weten hoe het afloopt, brengt geen enkel bezwaar meer mee. Het is zelfs goed voor de moraal. Er wordt niet al té veel naar de nieuwe reeksen op Netflix gekeken, men blijft liever bij de vertrouwde "Kampioenen" of "Friends", zelfs de "Familie Pfaff" kent een hausse. Tot zover dag 1 van week 28. Tot morgen
Was er ander nieuws te noteren onder de stralende zon van vandaag? Niet direct, nee. Ik ga wel profiteren van de grote ronde gele bol met haar warme stralen. Want voor deze nacht is er weer een nieuwe waarschuwing gekomen: regen en onweer. Boodschappen zijn voor een andere keer. Tot morgen
