De regen en wind ben ik ondertussen gewoon geworden. Alleen spijtig dat alles nat is in de tuin en dat de hond na zijn balspelletje, met modderpoten binnen probeert te komen. Er bestaan wel bottinnekes voor honden maar ik heb ze niet in mijn bezit. Iedere keer is het zijn kussenzooltjes proper maken en daar is hij geen voorstander van. In ieder geval probeert hij er ook een spelletje van te maken. Maar omdat hij altijd vlugger is dan ik en probeert te ontsnappen aan die poetsbeurt, heb ik overal die speciaal witte katoenen dweilen met Belgische vlag in geborduurd, gelegd om zijn vuile poten niet door heel het huis te hebben. Ik heb hem toch al kunnen bewegen om enige tijd op die dweilen te zitten. Een hond met karaktertje, daar doe ik zo maar niet mee wat ik wil, maar is het rekening houden met zijn willetje. En gisteren heb ik ook weer bezoek gehad van mijn vrienden, die brachten niet alleen vlaaien mee, maar ook nog eens 78 boeken op mijn e-reader. Ik ben weer gewapend om de korte en soms koude en natte winterdagen, zonder verveling door te komen. In de winter nemen hun bezoekjes ook af en zijn er de foto's, berichtjes en mailtjes ter compensatie. Gelukkig bestaat dat allemaal. En vandaag is het 'internationale mannendag' en altijd op 19 november. Het kan niet zijn dat de vrouwen 2 dagen in the picture staan, en de mannen, geen speciale dag zouden toegewezen krijgen om hun problemen eens te bespreken. Het is in geen geval een ludieke tegenhanger van de vrouwendagen op 08-03 en 11-11. Het is dag waar rond maatschappelijke thema's gewerkt wordt, waar gezondheid en de gelijkheid van man en vrouw centraal staan. Er is aandacht voor positieve rolmodellen, aandacht voor discriminatie van de man, verbeteren van de man-vrouw relatie, bevorderen van gelijkheid tussen mannen en vrouwen. En zoals jullie uit al die thema's kunnen constateren, is er werk aan de winkel. Een ander belangrijke dag is het vandaag voor mijn nachtelijke observatie: ISS bestaat 25 jaar. Ongeloofelijk dat die kleine bewegende stip die ik soms waarneem, in werkelijkheid zo groot is als een voetbalveld. Het beweegt van West→ Oost aan een snelheid van ± 28.000 km/u. De toer rond de aarde duurt circa 91 minuten en daardoor kan het 16 maal rond daarde cirkelen per dag. Dat alles gebeurt zo'n 400 km boven ons hoofd. Allerlei onderzoeken worden in dat vliegende lab gedaan en afhankelijk van de tijd van het jaar, door 2 tot maximaal 7 astronouten die aan boord leven. Onze eigenste Frank de Winne woonde 2X in het ISS, eenmaal gedurende 7 dagen en de tweede keer voor 6 maanden. Sinds Frank zweefde rondom de aarde, kijk ik iedere dag op de site 'wat zie ik aan de hemel'. Daar staan de passages van het labo genoteerd. Gegarandeerd dat ik 's avonds een passage niet gauw zal missen als ze zichtbaar is en op een convenabel uur plaatsvindt. Even zwaaien en de mannen goedenacht wensen en dan zelf mijn beddenbak inkruipen. Tot morgen
Hallo, ik ben er terug. Het leed is weeral geleden. Dat is het goede aan die verdomde hoofdpijnen, het komt en gaat. Eens de crisis voorbij, is er geen vuiltje aan de lucht. Ik hoop oprecht voor Ani, dat ze dat binnenkort ook kan schrijven.
Op donderdagavond, bij 'De Afspraak', was weerman David aanwezig, die een heel voorzichtige voorspelling van het winterweer durfde doen: zacht, regenachtig, winderig. Ik kan niet anders zeggen dat we er vandaag al een voorproefje van krijgen. Ik ben wel bezorgd voor de mensen die in het IJzerbekken wonen en die al met hun hebben en houden, en hun voeten in het water staan. Omdat de regenbuien minder intens zijn, kan het overtollige water wat in de bodem zakken en met wat straffere pompen richting IJzer en verder naar de zee gepompt worden. Maar ik hoop voor de bewoners van Bachten de Kupe, dat de regeringen eens werk maken om oplossingen te vinden zodat dergelijke catastrofes zich niet meer kunnen voordoen. Maar voor mens en dier, zal dat morgen niet opgelost zijn. Ondertussen blijft het leed bij veel West-Vlamingen duren. De koning mag dan wel eens komen kijken en zijn compassie uitdrukken voor het meemaken van dergelijke toestanden en de belofte om bij droogte een hoeveijsje te komen eten, dat alles brengt op korte termijn geen aarde aan de dijk. Daarvoor moeten er veel ministers eens uit hun krammen schieten. Het nadeel: het is een weinig bevolkt gebied, veel landbouwers in uitgestrekte vlaktes, die weinig stemmen opleveren bij de volgende verkiezingen. En heel de landbouwsector wordt al stiefmoederlijk behandeld in Brussel. Want de partijen hebben andere gesels te verduren: plassers op openbaar domeinen na consumptie van té veel drank van een Theo en een Quickie, iemand die liever baas speelt in eigen stad zoals Bartje. En nu beauty boy Connor die zijn mond niet kon houden en luidop sprak over onderwerpen waar zijn hart van overloopt: discriminatie, rascisme tegenover bevolkingsgroepen en seksisme. Want hoe luid het spreekwoord; alleen kinderen en dronkaards spreken de waarheid!!. Maar ik hoop echt dat al die partij geschillen eens aan de kant gezet worden en doen waarvoor ze gekozen zijn: zorgen dat iedere burger van dit land het goed heeft en niet alleen in de provincie Antwerpen. Nu geen geklaag meer, want vandaag meert Goedheilig Man Sint Niklaas aan, aan de kaaien van De Schelde. Samen met zijn Pieten, Conchita, Ramon, Kneta Kieschijf, Professor Vanden Uytleg, Van Zon, kapitein Paelinckx en nog veel meer interessante figuren. Het zou toch droog moeten zijn de paar uur die de Sint nodig heeft om aan wal te komen. Want weet wel, hij heeft toch al een moeilijke tocht achter de rug met de vele stormen die Hij deze maand heeft moeten trotseren om hier te komen. Vanaf 13u30 zit ik aan mijn beeldbuis gekluisterd om alles goed te kunnen horen en zien. Ik ben tenslotte toch nog een 'meisje'. Al is pijltje van 1948, in sprookjes, verhaaltjes en legendes wil ik af en toe nog geloven. Tot morgen
'Internationale Dag van de Verdraagzaamheid', dat mag werkelijk ieder jaar eens onder de aandacht gebracht worden in een wereld waar men het zo moeilijk heeft te aanvaarden hoe en wat anderen zijn en doen. De Unesco riep deze dag in 1995 in het leven, met de idee dat oorlog kan vermeden worden als mensen elkaars cultuur en geloof beter gaan begrijpen! Van deze welgemeende en goedbedoelde speciale dag, komt er niks in huis. Ondertussen begrijpt men elkaar minder en minder, worden er gevechten en oorlogen gevoerd om een zienswijze door te drukken en op te leggen aan anderen of om grondgebieden toe te eigenen. Men zou beter op deze 'Dag van de Filosofie', ook door de Unesco in het leven geroepen maar in 2002. Om zoals ze het omschrijven 'eens totally flabergasted' te worden, en eens te reflecteren om te reflecteren. Dat vraagt tijd natuurlijk, maar vraagt minder tijd en is minder vernietigend dan gevechten te voeren zonder een woord te zeggen, en alleen maar een alles overheersende vernielzucht ten toon te spreiden. Zonder dat men met elkaar eens gesproken heeft om oplossingen te zoeken die oorzaak zijn van het conflict. Het is altijd kop tegen kei. Ook in schoolverband zou men lessen 'filosofie' moeten inlassen. Het helpt de jongeren eens te brainstormen over de 'zin van het bestaan', het stimuleert hen om na te denken over alles wat een maatschappij nodig heeft, zoals democratie, vrijheid, welvaart en geluk. Ik ben zelf geen filosofe, er zijn er genoeg op de blogs van seniorennet te vinden, in de categorie 'filosofie'. Sommige van die essays zijn werkelijk de moeite van het lezen waard. Over hun teksten kan al eens een boompje opgezet worden. Filosofie is een eeuwenoude kunst van het nadenken, en dàt ons onderscheid van andere diersoorten. Ik zit zo eens graag na te denken, meestal gebeurt dat terwijl ik buiten zit; wat mijmeren, over leven en dood, ziekte en gezondheid, maar vooral ook het geluk dat ik nog iedere dag ondervind om er gewoonweg 'te zijn'. Het citaat van de dag verwoord dat wel goed: "jaren weten meer dan boekskes". Enige verwarring ontstond er bij mij toen ik de naam van de auteur controleerde. Ik vond eerst de eerwaarde heer George Herbert (1593-1633), maar toen waren er zeker nog geen boekskes. Citatennet was een beetje fout en vergat de famillienaam van de schrijver : George Herbert Mead (1863-1931), een socioloog en filosoof. Dat trok er wat meer op om dat gezegde te noteren. Voor de rest hoop ik dat de regen niet overvloedig gaat neerkomen, want er zijn al veel landgenoten die dik in de miserie zitten door de wateroverlast. En iedere druppel is voor de mensen, een druppel te veel. Tot morgen
Ik zou eigenlijk willen zeggen 'geen nieuws' vandaag, maar dat is niet waar. De oorlog in Oekraïne is nog altijd gaande, maar op het achterplan geschoven door de eeuwigdurende oorlog in het Midden Oosten. Die is weer in alle hevigheid toegenomen, met de gekende gevolgen: ontheemden, gewonden en vele doden. Voor bij ons ten lande, is er een lichtpuntje vandaag. De mensen in de Westhoek krijgen een, hopelijk, lange adempauze zonder nattigheid. Ze kunnen de schade eens overzien en met de opkuis beginnen. Geen regen voorzien in het land en misschien kan dan het waterpeil van de IJzer wat zakken en dus ook de smurrie en het water in de huizen, akkers, weiden en velden. Ellende genoeg voor deze West-Vlamingen en dat zal nog jaren gevolgen hebben. Ik hoop in ieder geval dat er niet té veel menselijk leed is ontstaan. Het geeft wel een beeld van 'hoe' de IJzervlakte er moet hebben uitgezien in 1914-18 om de Duitsers een halt toe te roepen en zo de oorlog naar een keerpunt te kunnen leiden. Maar het is hier vredestijd en de ellende voor de bewoners van de regio is zéér groot. Nu mag het leger in deze tijd hulp bieden waar nodig is en moeten ze niet persé op wacht en in het gelid gaan staan in Laken aan de Kerk van St Michiel en St Goedele. Daar komen vandaag de mindere goden van de Koninklijke Familie, hun lied zingen. De soldaten kunnen beter hulp bieden 'Bachten de Kupe' aan de mensen die het daar zeker en vast nodig hebben. Trouwens, de Koning en zij gezin, moeten op deze 'Dag van de Dynastie' niet naar de Latijnse lofzang (Te Deum = wij loven u) gaan luisteren en meezingen. Zelf vind ik voor deze feestdag geen passend gezang in het Vlaams, tenzij ik de Brabançonne ga vertalen naar mijn dialect (dat is toch al een mengeling van de spreektaal van 3 provincies). Als ik op een mooi liedje stuit zal ik het morgen vermelden. De Troubadours uit de Middeleeuwen hebben weinig lofzangen voor hun vorst gemaakt. Het waren liederen die ze zongen ter entertaining van hun adellijke heer of jonkvrouw. Die 'gezangen' zijn niet in de overlevering terecht gekomen. Bon, het is mooi weer en straks ga ik met mijn boekje (e-reader) in een hoekje zitten, op een windluw plekje, om nog wat Vit. D op te scharrelen.Tot morgen
Ik heb geen muziekblog of muzikale ambities voor de geschiedenis van liederen te schrijven, en toch sluipt er bijna iedere dag een song in mijn blog, een lied dat me dan terugvoert naar vroegere tijden, of omdat de woorden mooi zijn, of omdat ik de stem mooi vind, of het ritme. Ik luister naar de radio tot het nieuws van 08u30, ik wacht nog even tot ik hoor welk lied ze op me afsturen, en dan komt terug de stilte in huis. Maar dat ,nieuwsbericht horen is van belang, dan weet ik tenminste wat er weeral in de wereld gebeurd is tijdens de nacht. En ook dat liedje horen. Het was er een eentje waar ik tot het laatste woord naar geluisterd heb: "Weet je mijn liefste, het was een beetje koud in mijn hart", van Frank Boeyen. Soms vergeet ik al eens hoe mooi die 'Nederpop' vol met emoties en weemoed, kan zijn. Ik ben niet weemoedig, noch heb ik het 'koud aan mijn hart'. Integendeel zelfs. Gisteren heb ik een paar familieleden gehoord en vandaag is er weer een gezonde koffieklap. Ondertussen schrijf ik eerst de citaten van de dag, veel ander nieuws valt er niet te rapen op deze regenachtige dag. Het is Karel Jonckheere (1906-1993) auteur van novellen en reisverhalen, die ze geschreven heeft, en ze komen van pas. "Een optimist: iemand die zegt, vandaag ben ik weeral een dag jonger dan morgen" en "Ik relativeer niet omdat ik ouder word, maar om niet oud te worden" en als laatste: "Een boek is goed, als men bang wordt dat het eens uit zal zijn". Tot morgen
Ik zing, "Raindrops keep falling on my head...." een algemeen gekende song van B.J. Thomas (1942-2021) terwijl ik de krant uit de brievenbus ga halen. En wat is het gevolg? Natte lectuur en een verschrompeld gazetje. Ik moet ze eerst laten drogen anders zouden de pagina's scheuren als ik ze omsloeg. Voor mij eens vloeken voor een nat dagblad, maar die regen is slecht nieuws voor de mensen van de Westhoek en Bachten de Kupe. De moedeloosheid bij de mensen zal stilaan naar boven komen, want tegen dergelijk natuurfenomeen is niets te beginnen en moet men leidzaam ondergaan. Zelf heeft mijn huis 2 keer onder water gestaan, een eerste keer toen de sluizen van de Dijle geblokkeerd waren in 1974 en een 2e keer bij de grote overstromingen, gekend als die van Ruisbroek. Gans het Scheldebekken had er de gevolgen van en dus ook de Dijle. Dat was in januari 1976. Naar aanleiding van die overstromingen werd het Sigmaplan voorgesteld om de dijken te versterken tegen de stormvloeden vanuit de Noordzee in het Scheldebekken. Maatregelen zullen nu ook wel moeten genomen worden, en dat in samenwerking met de Franse regering. De IJzer, 78km, ontspringt in Noord-Frankrijk en komt België binnen via Roesbrugge. Waarna het 45 km over Belgische bodem schuurt en vloeit richting Noordzee via Nieuwpoort. Er wordt nog een massa regen verwacht alsook een aantrekkende wind, wat absoluut geen goed nieuws is voor de mensen die in dat gebied wonen. Op deze 'Wereld Vriendelijkheidsdag' 'Journée de la Gentillesse' is een woord of vriendelijk gebaar van onschatbare waarde voor de mensen die in de overstroomde dorpen wonen. Dat mensen om dat speciale waterige uitzicht van Le Plat Pays, dan aan ramptoerisme gaan doen om de ellende van anderen te bekijken, kent geen genade in mijn ogen. Tot daar de waterellende van mijn medeburgers. Om bij rivieren, water en kanalen te blijven: in 1914 werd het 'Panamacanal', 81 km, ingevaren en de verbinding van de Caraïbische Zee me de Grote Oceaan werd werkelijkheid. Een besparing voor de schepen van ettelijke duizenden km en veel tijd. Toch duurde het tot 1948 vooraleer er een prachtig 'palindroom' werd gemaakt door Leigh Mercer ( 1893-1977) een wiskundige: A man, a plan, a canal, Panama.
Er rest me niet veel meer te vertellen. Alleen is er het Vlaamse woord van de dag, dat menig vrouwmens kopzorgen baarde over de jaren heen: appelsienhuid oftewel cellulitis, peau d'oranges. Dat was de gruwel van menig jong meisje of jonge vrouw. Nu is er een berusting dat het velleke niet meer zo perfect is en vraag ik me af waarom ik me daar vroeger zorgen over maakte en cremekes moest op smeren om een strakke dij te hebben. Het voordeel van ouder worden, zich geen zorgen maken over kleine mankementen aan het uiterlijke. Gezonde benen is hetgeen dat nu van tel is. Tot morgen
