Zelf op een zonovergoten zondag zijn er de alledaagse karweitjes te doen. Te beginnen met persoonlijke hygiëne en opsmuk. Vroeger was het uit het bed springen, met een nat washandje alles eens verfrissen en klaar was kees. Nu vraagt dat al wat meer tijd en bezie ik het soms als een echte klus om deftig en proper voor de pinnen te komen. Niks is nog vanzelfsprekend en vraagt aandacht en tijd. Zelfs uit bed springen is er niet meer bij. Nu is het eerst voorzichtig de benen uit het bed laten zwieren en eventjes wachten tot de bloedstroom volop aan de gang is vooraleer op mijn voetjes en benen mijn volle gewicht te plaatsen. En zo ben ik al vlug wat tijd kwijt vooraleer ik met de hond buiten kan. Vandaar dat ik ook al eens een pyjamadag kan appreciëren, het bed nog altijd wel voorzichtig uitstappen maar voor de rest alles laten waaien zonder problemen. Het bed moet ook opgemaakt worden, eten moet ik klaar maken en ga zo maar door. Er is toch altijd wat te doen zonder dat het ooit als werk bestempeld wordt. Wie zou er nu nooit eens niks moeten doen? Als ik zo naga, denk ik alleen The Queen. Ze heeft voor het simpelste dat er moet gebeuren wel een personeelslid ter beschikking. Prive is misschien nog alleen het kleinste kamertje in dat gigantische paleis met op ieder hoekje wel iemand die haar op haar wenken bediend. Het was niet de bedoeling om daar mijn toegestane 500 woorden aan te spenderen maar soms verdringt al eens een gedachte de andere. Eigenlijk vond ik het belangrijk genoeg vandaag om nog eens Anne Frank (1929-1945) te vermelden. Op haar 13e verjaardag, luttele weken vooraleer zij en haar familie verdoken gingen leven, kreeg ze 'een dagboek' cadeau. Ze was gelukkig om al haar besognes en bezigheden te kunnen vermelden terwijl ze als tiener meer dan 2 jaar ondergedoken moest leven. En ondanks die verdoken jeugd had ze bijna dezelfde emoties als iedereen van 13, 14, 15 jaar. "Het Achterhuis", dat werd de titel toen het na de oorlog werd uitgegeven. Eerst nog gecensureerd door haar vader die de openhartigheid van zijn dochter over haar frivole momenten niet kon appreciëren. Ze was een kind met een volwassen inzicht over zichzelf en de wereld. Ze schreef: ondanks alles geloof ik in de innerlijke goedheid van de mensen. Maar ze schreef ook woorden die ik zelf kan zeggen: Ik weet dat ik kan schrijven. Een paar verhaaltjes zijn goed, m'n Achterhuisbeschrijvingen humoristisch, veel uit mijn dagboek spreekt, maar.....of ik werkelijk talent heb, dat staat nog te bezien!. Tot morgen
Vóór dag en dauw opgestaan omdat de hond wat ziekjes was. Dat kan natuurlijk ook gebeuren als hij weer alles wat hij tegenkwam in zijn muil gestopt heeft. En dat hoeft niet persé op straat te gebeuren. Binnenshuis en in de tuin, vindt hij ook altijd wat dat in zijn maag kan belanden naast zijn 'eten'. Vroeg opstaan is niet zo erg. Ik hou van van die frisse ochtendgeuren. De lucht is nog niet bezwangerd met mensenluchtjes, benzinedampen verpesten de lucht ook nog niet. Alles is nog eventjes 'ongerept'. Er is wel goed nieuws van het heiligenfront. De vloek van Medaar zal gebroken worden want het spreekwoord zegt: Sint Medardus heeft zijn straal op ons gericht (08/06), Sint Barnabas maakt zijn broek weer dicht. Vanaf nu is het gewoon Belgisch weer, met af en toe een buitje maar ook met veel zonneschijn en blauwe luchten, zoals vandaag. En zoals bijna elke dag begin ik mijn blog met de bedenking: ik zie wel waar ik uitkom met de woorden of zinnen die voor mijn ogen verschijnen. Zeker als ik nog geen krant heb gekregen die soms voor de nodige inspiratie zorgt. Daarom vink ik bij het begin van mijn tekst iedere keer 'kladversie' aan. Het is al meermaals voorgevallen dat alles verdween door een kruisje té veel aan te klikken of een knop op het toetsenbord 'per ongeluk' aan te tikken. Dit is mijn kladversie en omdat er geen belangrijke gebeurtenissen voorzien zijn, is het wat ongegeneerd geplaver dat ik niet kwijt wil door op een verkeerde toets te kloppen. Ik kijk dan in eerste instantie eens naar de productiviteit van Van Dale. En ja hoor, weer bijna onuitspreekbare woorden en samenstellingen hebben ze gevonden: heksenpoezen, spreidstandsburger, verzonkenkosteneffect en vandaag 'godsdiensteuforie'. Maar zoals we allemaal wel weten iets dat aan 'euforie' gekoppeld wordt is nooit goed noch gezond. Het is best dat een 'extatische' roes niet te veel in ons leven voorkomt. Hoeveel van die nieuwe woorden hebben kans om in de volgende papieren uitgave te verschijnen? Nul, denk ik. Mijn vragen en woordspelletjes heb ik ook al gedaan: woordle 5, niet gevonden, woordle 6 wel. Ik kijk dan eens of er een speciaal feest is vandaag. En ja, in Nederland hebben hebben ze vandaag een drietal dagen uitgevonden om te vieren: dag van de muziek, dag van het schaap, dag van de minibieb. Wereldwijd viert men, sinds 1986, Wereldpoppendag. Meer info over deze United Federation of Dolls Club Day is er te vinden op: www.worlddolliday.com. Daar zijn er mooie poppenverhalen te vinden. Vandaag denk ik dan maar eens aan mijn eigen poppen, die allemaal verdwenen zijn bij de opruim van mijn ouderlijk huis. Eens ik vastgesteld had, weliswaar na maanden, dat ik over geen enkele pop meer beschikte, heb ik me er een aangeschaft in de Oxfamwinkel. Die siert nu mijn dressoirkast. De gazet is gearriveerd, ik ga nu mijn koffietje, boterhammeke met choclat erbij nuttigen en alles met mijn ogen verslinden wat er in de weekendkrant staat. Tot morgen
Het belangrijkste van de dag heb ik al gedaan: een RX en een scan laten nemen van het inoxen plaatje in mijn nek. Regelmatig eens checken of het nog op de goede plaats zit en een hernia kan voorkomen, want dat was echt geen plezante periode te noemen. Volgende week is er de evaluatie door een neurochirurg. En dan nu wat anders. Als de blokweken er zijn, komen er in de krant ook weer de resultaten te voorschijn van de testen over de werkzaamheid van allerhande hulpmiddeltjes die het studeren zouden verbeteren en bevorderen. Een student wil per jaar, een maandje zijn hersenen een extra boost geven om aan 150% te werken. Als oudere wil ik dat iedere dag doen. Ik lees aandachtig wat al die pillekes en drankjes voor effect hebben op het brein. Al bestaan er misschien honderden middeltjes, de jounaliste, Nina Bernaerts, bespreekt er maar een viertal. Er is wel een opmerkelijk verschil tussen de doelstellingen van de supplementen: concentratie vergroten, stress verminderen, vermoeidheid tegengaan en je dus alerter maken. Slimmer maken doen ze in geen geval, het zijn nog altijd inspanningen die de hersenen moeten leveren om alles te assimileren. Bij een student dient zoiets echter maar korte tijd ingenomen te worden, om beter en geconcentreerder te kunnen leren, om stress bestendiger te zijn, om fitter te blijven zonder extra slaap. Bij een 65+ zou het dus bijna permanent ingenomen moeten worden. Het zal ook bij iedereen een ander effect hebben. Het duurt op zijn minst 3 maand om van ieder middeltje een stand van zaken op te kunnen maken. Eigenlijk zou ik voor een jaar zoet zijn als ik die pilletjes en drankjes wil uitproberen en hun effect op mijn brein. Ik zal eens op onderzoek gaan in één van die pharma-ketens en eens kijken wat er op dat gebied weer allemaal wordt aangeboden en of er iets tussen zit dat dienstig is voor een 70+. En degenen die er niet op uit zijn om met de hulp van pilletjes slimmer te worden kunnen zich eens goed laten gaan in het gloednieuwe smaak en belevingsfestival rond trappistenbier. 'The Beer Pilgrims' houden dit weekend een 'Tournée Trappiste' in Sceure/Vleteren, in de achtertuin van de Sixtus abdij van Westfleteren waar de 'oppertrappist gebrouwen wordt. De inrichters hebben het gedaan gekregen om in de tent, alle echte trappisten, de vertegenwoordigers en hun producten, bijeen te brengen. De bezoeker kan (mits betaling natuuurlijk) in een gepersonalisseerd glas, proeven en drinken van dat lekkere vocht samen met de andere lekkernijen die de monnikken op hun domeinen maken zoals , kaas, brood, mosterd, confituren, chocolade en andere gerechten. Er zijn ook nog foodstands die ander hemels eten serveren. Tot morgen
Niks biezonders vandaag en dus is het een allegaartje van feiten en feitjes. Onze koning is op bezoek in de Democratische Republiek du Congo en dat zal nog wel eventjes het nieuws domineren. Vooral dan de woorden die hij publiekelijk zal uitspreken. Ik ben geen deskundige, noch van taal noch van geschiedenis. Ik laat het aan de prominenten ter zake over om commentaar te geven op zijn woorden, de betekenis, de achterliggende gronden en de bedoelingen. Ik kijk alleen naar de kledij van de koningin. Meestal is de garderobe van de vorstin gekozen in functie van het te bezoeken land. Meestal vraagt ze ook een plaatselijke couturier om een stofje of modelleke te voorzien om haar Brussels modehuis wat te ontlasten. Zo draagt ze ook haar steentje bij om op andere vlakken het gastland in the picture te zetten en erkenning en appreciatie te geven aan de creativiteit en kunde van zijn volk. Tot daar royalty. Leuk nieuws las ik eens over de blauwe brigade. De politie begeleidde eens geen VIP's maar een gezin 'zwaantjes', vader, moeder en zes kuikens, om veilig een rotonde te nemen om de afslag richting vijver niet te missen. Ze blijven de 'zwaantjes' hoog in het vaandel dragen ondanks dat ze nu 'motards' genoemd worden. Leuk vond ik ook dat de mensen uren in de rij gingen staan aan de ingang van een pop-up store, waar er niks te kopen viel. Ik had zelfs van die Chinese winkelketen nog nooit gehoord, maar ik begeef me dan ook niet in de shoppingwereld 'on line'. Nog een groot magazijn dat België en zijn portemonnee wil veroveren is een Deense interieurwwinkel, genre de Zweedse waar altijd vijzen ofwel teveel, te weinig of niet passen, zijn bij het ineenschroeven van stoelen, tafels of kasten. Natuurlijk is er ook altijd het weerkerend item over het tekort aan leraars en de achteruitgang van het hedendaagse onderwijs. Net zoals vroeger, kan de school over een tweetal lesuren beschikken, die geen verplichte vakken zoals, Nederlands, wiskunde...bevatten en de mogelijkheid aan de leerlingen biedt kennis te maken met een reeks proevertjes waar de school dan een leerkracht voor gevonden heeft. Vroeger was er geen keuze, die 2 vrije lesuren waren sowieso voorzien voor turnen en muziek. Nu is de keuze gigantisch te noemen gaande van Spaans, over Skandinavistiek, over anatomie tot financiële geletterdheid! Tot daar aan toe, het is goed dat kinderen daar ook een woordje over kunnen meespreken. Soms kunnen ze ook kiezen om meditatietechnieken te volgen zoals yoga en mindfulness en dat is goed voor hun mentale gezondheid. Maar wat te denken over lessenreeksen van 'bierbrouwen'? Men probeert met alle middelen het alcoholisme uit de maatschappij te krijgen. Dan moeten de scholen niet afkomen met te zeggen dat bierbrouwen de kinderen warm kan maken voor het beroep biochemicus!. En verder: wie kon ongezien meters hoog kon klimmen om Lol-smurf en Grote-smurf op een sokkeltje te plaatsen boven het portaal van de Sint Gertrudiskerk in Ternat? Ik niet. Tot morgen
Het is onmogelijk de heilige van de dag te negeren: de H. Medardus of Madart of Mards of Mathard of Miard van Noyon, een plek in Frankrijk waar de duiven gelost worden in het sportseizoen van onze gevleugelde vrienden. Hij leefde in de 6-7e eeuw en heeft ons een hele resem spreuken gegeven: op Sint Medardus voor onze zonden, regent het dikwijls katten en honden. Maar een waarheid als een koe: wat Sint Medardus geeft, droog of nat, zes weken duurt het, dit of dat. Ik heb even de kalender nagekeken. Le grand pissard zou ons in de nattigheid houden tot pakweg 20 juli. Ter controle heb ik die dag al gemarkeerd in mijn agenda. Want volksgezegdes zijn volgens onze slimme meteorologen niet meer van toepassing in onze huidige wereld. Vandaag ga ik het lied van Nancy Sinatra "these boots are made for walkin', and thats just what they do..." niet zingen en al zeker niet toepassen. Het is echt wel een beetje veel te nat buiten om zelfs caoutchou botten aan te doen. Het is een binnenshuis-amusements-dag voor mij et mon petit chien. Er is nu plaats om wat weetjes van gisteren te bekijken. Angela Merkel liet zich na 6 maanden nog eens eventjes zien en horen. Tijdens haar babbel met de pers verdedigde ze haar beleid van Bondskanselier, in de periode 2005-2021, van praten en onderhandelen met de Russische president. Ze merkte wel op dat hij steeds agressiever werd en zelf probeerde ze de escalatie tussen het Westen en Rusland met gesprekken te vermijden. In 2014 had men vanuit Europa krachtdadiger moeten optreden bij de annexatie van de Krim. Ze merkte wel op dat de expansiedrang van de Rus zijn oorsprong vindt in het ontbinden van de USSR, in de nadagen van het neerhalen van de Berlijnse Muur. Geen onlogische conclusies van 'die Mutti' want onze Vladimir heeft in zijn jeugd niets anders gekend dan potentaten en hun manier van regeren: een schrikbewind uitvoeren voor allen die het niet eens waren met visies en/of beleid van de sovjet-dictators. Een ander item bezorgde me verbazing toen ik even de app van Blauw Bloed consulteerde. Een Nederlands programma dat gaat over het reilen en zeilen van royalty overal ter wereld. De presentators zijn idolaat en fans van Amalia. Elke stap die deze 18 jarige meid zet is een wereldwonder, wordt bezien als een wonderbaarlijke prestatie. Fier als geen ander, blokletterden ze dat de kroonprinses haar eerste officiële buitenlandse reis ging ondernemen samen met haar ouders. Nieuwsgierig was ik wel naar waar de uitstap zou gaan want tenslotte krijgt dat meisje niet minder dan 1,6 miljoen euro als representatrice van het Koninkrijk der Nederlanden. Is het voor te lachen of te schreien? Ze gaan naar het feestje dat de Noorse royals geven naar aanleiding van de 18e verjaardag van hun dochter. Akkoord, het is een buitenlandse reis, maar zonder enige toegevoegde waarde voor de Nederlandse regering en nog minder voor zijn bevolking. Poetin is een incasseerder van gelden, deze 'zuinige' royals, ook. Tot morgen
Het is dinsdag en het voelt aan als een maandag. Bij een verlengd weekend is er altijd wat onzekerheid over de dag van de week. Maar ja, we gaan gewoon verder zoals ik elke dag doe. Een dag of datum is voor mij maar belangrijk als er een afspraak is gemaakt en moet nagekomen worden of een verjaardag. Ook de sluitingsdagen van de speciaalzaken hou ik wat in het oog, vooral winkels die snacks en snoepjes voor de hond verkopen. Ik was al vroeg uit de veren omdat ik deze middag hongerigen moet spijzen en dorstigen moet laven. Na een verlengd weekend is er niet veel meer op het schapraai waarmee ik dat zou kunnen doen. Ik ben zo vroeg als mogelijk richting winkel gegaan om al het nodige in huis te halen om een Italiaanse maaltijd aan mijn gasten voor te zetten. En nu ben ik nog eventjes aan het schrijven om al mijn gedachten weer eens mee te geven aan mijn lezers van altijd. Vandaag zijn er vele Coburgs op stap. Astrid en Laurenz zitten met al het belangrijke volk van België, wel 300 man, in de USA. En familiebaas Filip en gade Mathilda zijn op uitstap naar Afrika, meer bepaald naar Congo, officieel DRC of République Démocratique du Congo. Vergezelt natuurlijk van de politieke baas, onze Eerste Minister. Het is een belangrijk bezoek, wordt er gezegd. Alle oren zullen gespits zijn om de speech van de vorst te horen tijdens het copieuze galadiner van deze avond. Niet om te horen hoe mooi zijn Frans of Vlaams is, maar wel omwille van de inhoud. Gaat hij zijn verontschuldigingen aanbieden voor het leed dat één van zijn voorvaderen aan de bevolking van Congo-Vrijstaat heeft aangedaan tussen 1885-1908 en dan de Belgische Staat tot 1960? Of gaat het een vrijblijvende amicale causerie zijn? Hier zal de tafel niet gedekt zijn met kristallen glazen,porseleinen borden en gouden lepeltjes, maar de gesprekken zullen zeker en vast aangenamer en spontaner zijn en niet worden afgelezen van een blaadje na goedkeuring door de regering. En mijn eten? Wel dat zal om duimen en vingers af te likken zijn en opgediend worden in wit hotelporselein met een inoxen bestek erbij en servettekes met hartjes. Tot morgen
Nog geen krant vandaag en op de radio is er hetzelfde nieuws als gisteren te horen. Ook op het internet valt er niet veel nieuws te rapen. Ik zal dan maar de weerspreuk van de dag geven, die niet gelogen is: de baden die Sint Norbert geniet, zorgen dat het op aarde giet. En hier aan toegevoegd voor de rest van mijn tekst: je kunt me verantwoordelijk houden voor wat ik zeg/schrijf, niet voor wat jij verstaat/leest. Wat is er wel te beleven, te herdenken of te leren op deze vrije maandag? Het is de Dag van het Kasteel. Er zijn er genoeg in ons land die eens een bezichtiging waard zijn en om er eens naar toe te trekken "ter leeringe ende vermaack". Het is de Dag van de Russische Taal ingesteld door de Unesco. Naast Frans, Engels, Spaans, Arabisch en Chinees is Russisch een belangrijke wereldtaal die men op de geboortedag van Aleksandr Poesjkin (1799-1837) eens wil benadrukken. Hij was schrijver van gedichten die tot de wereldliteratuur behoren. Geen onbesproken figuur in zijn tijd. Hij huwde zijn 113e liefde Natalja, die hij zijn Madonna noemde. Was ontzettend jaloers voor alle blikken en aandacht van andere mannen voor zijn geliefde, moeder van zijn 4 kinderen. De jaloersheid was aanleiding voor een echt duel, dat tot zijn dood leidde. Men beweert dat het opgezet spel was van de regering om hem uit de weg te ruimen, wegens zjn anti-tsaristische gedichten en epigrammen. Omdat de andere duellist geen 10 stappen zette vooraleer te vuren kwam er een dramatisch romantisch einde aan deze belangrijke vertegenwoordiger van de Russische taal. Hij is de Molière van de Franse taal en de Shakespeare van het Engels. Wie ik voor het Vlaams-Nederlands moet vernoemen? Zou dat Bredero of Gezelle zijn? Of toch maar kiezen voor Hendrik Conscience en zijn "Leeuw van Vlaanderen"? Verder is het 'World Pest Day' vertaald naar 'Plaagdierendag'. Dit om de mensen eens bewust te maken van de gevaren voor de gezondheid van mens en dier, ziektes en risico's die verbonden zijn aan de 'plaagdieren' zoals daar zijn; kakkerlakken, muizen, ratten, muggen en vliegen. Vandaag is er natuurlijk in Frankrijk de herdenking van de landing van de geallieerde troepen op de Normandische Kust in 1944. Operatie Overlord luidde het einde van de Tweede Wereldoorlog in, niet zonder ontzettend veel gevechten en doden in dat gedeelte van het toen niet zo 'Douce France'. Maar we moeten onze vrijheid blijven koesteren en herdenken want oorlog kan door een onbenulligheid weer opflakkeren, zoals we nu wel allemaal weten en met desastreuze gevolgen voor bijna iedereen. Voor de rest is het een tweede pinksterdag zoals ieder jaar en dus een 'vrije dag'. Tot morgen
