Ik ben nogal rap met het ventileren van een mening over een ander. Op deze 'Dag van de Filosofie' vond ik de uitspraak van Freek de Jonge daarover passend: "Elk oordeel vóór het 'Laatste Oordeel', is een vooroordeel". Goed nietwaar? Omdat ik nog niet weet welke temperatuurklasse het buiten zal worden die bepalend is voor mijn kledij, blijf ik nog even in pyjama zitten om op mijn gemakske de 3 daagse krant verder uit te pluizen en de spellekes verder te spelen. Natuurlijk stootte ik weer bij de 'woordzoeker' op woorden uit een ver verleden die van wikipedia een klikipedia maakte. Ik zag 'minstreel' staan en dacht: dit moet toch minnestreel zijn? En ongewild begon mijn zoektocht naar de zangers en andere hofdignitarissen van lang geleden. Een 'minstreel' was een middeleeuws artiest verbonden aan een broodheer, meestal een edelman. Maar er zijn al langer de 'rapsode'gekend, rondtrekkende zangers bij de 'Oude Grieken' en te vergelijken met de 'Keltische bard', op zijn beurt niet te verwarren met een 'fili' die opleiding had genoten en in hoger aanzien stond. Een bard was een lyrische dichter of zanger. Een 'skald' was de hofdichter bij de Vikingen. Zij schreven gedichten over de Noorse mythologie en worden ook een beetje als de geschiedsschrijvers bezien omdat veel van hun teksten bewaard zijn. Er is ook aan de prinselijke en andere hoven, een hofnar te vinden, de grappenmaker tot de 18e eeuw, in dienst om iedereen wat te doen lachen. Dikwijls vond men er ook een 'jongleur', een acrobaat die behendig was in het werpen en opvangen van voorwerpen. Bij de 'minnezangers' van de vroege Middeleeuwen, staat de 'Hoofse Liefde' centraal in gedichten en liederen. Er is ook de 'troubadour' vooral in Zuid-Frankrijk en de 'trouvères' genoemd in het Noorden van het land. Het is een muzikant-dichter die zelf zijn eigen teksten ten gehore bracht en zichzelf begeleidde met een muziekinstrument. Zij hadden verschillende liedvormen: alba of aubade, dansa of balada, escondig, gap, jeu parti, postorella, serventes, phanh of plainte, discort. Ik kan de uitleg geven maar ik bespaar jullie al de bezongen vormen en communicatie in de 'hoofse minne'. Dan komen we bij het badinerend genoemde 'smartlappenlied'. Bij die omschrijving viel wat interessants te rapen. In de kristelijke liturgie betreft het een doek met afbeeldingen van het lijden van Jezus die tijdens de vasten over het altaar gedrappeerd werd, in de 19e-20e eeuw, letterlijk een 'doek vol smart'. De straatzangers in die tijd gebruikten een 'roldoek' om hun verhalen die ze bezongen kracht bij te zetten door ze te illustreren vooral de moordverhalen. Sinds de 'Zangeres Zonder Naam'(Maria Servaes 1919-1998) met haar levensliederen in de jaren zestig van de vorige eeuw populair werd, gebruikten mensen die neerkeken op dit genre, het woord 'smartlap'. In de 'smartlappen' worden larmoyante geschiedenissen verteld en gezongen over armoede, zieke moeders en stervende kinderen. Dat was een deel van mijn 'woordzoeker'. Het is ondertussen warm genoeg om een poloke en giletke aan te trekken in plaats van een coltrui met lange mouwen. Tot morgen
Dertien uur is al gepasseerd, méér dan tijd om aan mijn dagtaak te beginnen: schrijven. De tijd vliegt altijd zo rap voorbij en voordat ik het weet is de namiddag er al. Die dient dan voor andere bezigheden dan de voormiddag. Het is nu halfslachtig weer te noemen, het kan zonnig worden maar nog iets teveel aaneeengesloten wolken om de zon er te laten doorpriemen. Maar er is beterschap op komst tegen de tijd dat ik mijn schrijfsel van de dag voltooid heb. Voilà, dit gezegd en geschreven zijnde heb ik al wat tijd doorgebracht met herinneringen op te zoeken bij het 'Vlaamse Woord van de dag' "classeur". Denken jullie, net als ik meteen aan Jomme Dockx, het prototype van de klasseerder-ambtenaar op een federaal ministerie? Ik dus wel, en meteen zie ik de legendarische "De Collega's" voor mijn geestesoog verschijnen. Het was een stereotypering en een wat karikaturaal neerzetten van alle functies die er te begeven zijn op een ministerie in de jaren 70-80 van vorige eeuw,zoals Tienpondt, Persez, Verastenhove, De Pesser, Van Hie, Puis, Baconfoy, Mme Arabelle... Een tragicomische reeks die het alledaagse, de onderlinge irritaties bij mensen blootlegt die gedwongen zijn ùùùùùren aan een stuk elkaars aanwezigheid te moeten verdragen en samenwerken. Het was het Mechels Miniatuur Teater en zijn spelers die deze reeks neerzetten na het succes in hun theaterzaal. Nu noemt het gezelschap, 't Arsenaal, en is op de zelfde locatie als het MMT gevestigd.
Het is vandaag de 'World Tai Chi-dag'. In meer dan 80 landen wordt deze bewegings- en belevingskunst in het zonnetje gezet en komt oorspronkelijk uit China. Het is ook de "Dag van de Immunologie", "De Dag van de Dierenarts" en al die beroepen en bezigheden verdienen het om eens extra aandacht te krijgen. Zeker en vast ook de "International Dag van de Dans". Vorige jaren heb ik er al over geschreven maar omdat het vandaag ook de verjaardag is van Gerard Joling, wilde ik zijn grootste hit over de mooiste 'dans' ook eens benoemen: No more Bolero's. Ik heb er naar geluisterd en de hond was akkoord dat het volume wat de hoogte in ging. Meteen wilde ik ook wat meer weten over deze dans en muziek, die toch wat in het verdomhoekje is geraakt. Het isvan oorsprong Spaanse muziek in driekwartsmaat en ten gehore gebracht met guitaar en castagnetten. In 1780 bedacht ene 'Sebastiono Carezo' er een dans bij voor 1 danser of een duo. De Cubaanse bolero is in tweekwartsmaat en de gezongen bolero's zijn heel populair in Latijns-Amerika. Verschillende klassieke componisten lieten zich inspireren door deze opzwepende muziek van traag naar up tempo. De bekendste zijn Frédéric Chopin (1810-1849) met "Bolero voor Piano" en Maurice Ravel (1875-1937) met zijn "Bolero met orkest" voor ballet.Ik mag niet vergeten vermelden dat de 'bolero' een kort vestje is met lange of korte mouwen en geïnspireerd op het korte vestje van de stierenvechter. Tot morgen
Is het weer beter dan gisteren? Een ietsepietsie, zou ik zeggen. Nog wel vrij veel wind, wat motregen maar toch al 13°C. Een hele verbetering. Maar ietsepitsie bracht me op het liedje "Kili watch" van Belgische groep 'The Cousins'. Een song uit 1960, met een lyrics die altijd maar herhalingen zijn van de zinnen "kili (4x), watch (4x), ké um ken ké ala, ale a tsalma, a tsalma poli watch (2x)". Een vertaling van deze woorden heb ik niet gevonden en het lied duurt op z'n minst 3 min. Een enorme hit in die jaren en het vinyl ging meer dan 1.000.000 keren over de toonbank. De verdeling van de royalties dreven de leden uit elkaar.
Gisteren vroeg een blogger zich af, bij het tonen van een foto over zijn 'Eerste Communie', of de korte broek nog van deze tijd was. Wel, als je naar de kiekjes kijkt die de Engelse Catherine maakt van haar kroost, zie je dat het bij the royals nog volop mode is dat de jongetjes met korte broek rondlopen, in gelijk welke periode van het jaar, met kniekousen op de koop toe. Maar op de foto was te zien dat het kleine ventje een klein missaaltje vasthield, waar ikzelf op 21 april al gewag van maakte. Vooraleer dat ik dat misboekje kreeg was er maanden voorbereiding aan vooraf gegaan door de godsdienstles op het eerste uur van de dag. De dag begon met de onvermijdelijke vragen uit de cathechismus. Iedere morgen werd ik of een andere kind ondervraagd of we de antwoorden van de aangeduide vragen wel van buiten geleerd hadden de avond voordien. In de schoolcatechismus stonden 373 vragen met het bijbehorende antwoord en was een leidraad voor de katholieke leer voor de kinderen. Petrus Canisius (1521-1597) was de heilige die dit vraag- en antwoordboekje samenstelde. Dit boekje werd 400 jaar lang gebruikt in scholen en parochies. Onze Petrus moest een zeer aimabel man geweest zijn, want nergens in zijn boekje is er iets te vinden tegen een andere geloofsgroepering. Zijn boekje werd opgebouwd rond drie belangrijke deugden: geloof, hoop en liefde. Er zijn nog andere catechismussen: de 'Romeinse' van Carolus Borromeus (1538-1584), en een 'Mechelse' van 1609, opgesteld door de jezuieten. Elk had zijn doelgroep, invalshoek en uitgave. Om te eindigen, zoals jullie allemaal wel weten hebben de gepensioneerden het druk, druk, druk en geen tijd om er nog iets anders bij te doen. Dit is het antwoord van Petrus Canisius: "als je té veel te doen hebt, zul je met Gods hulp tijd vinden om het allemaal te doen". Tot morgen
Ik heb geen synoniemen meer om dit lenteweer te omschrijven. Daarom geef ik de droge cijfers: 10°C met een gure zuidoostenwind erbij, wolkenvelden en een omfloerste zon, wat zo veel wil zeggen als 'regen in de ton'.Toch zijn er enkele dingen waar ik naar uitkijk. Als Queen-fan kom ik vanavond kijken naar de heruitzending van de docu "Freddie Mercury, the final act". Ik heb het wel al tientallen keren gezien. Deze keer kijk ik weeral eens naar de uitvoering van Georges Michael, "Somebody to love". Dat is één van de weinige zangers die een weergaloze uitvoering geeft van een andermans hit. Meestal is het originele niet te evenaren, maar hier dus wel. Ik las ook dat er binnenkort een veiling is bij Sotheby's met meer dan 1500 memorabilia van Freddie met onder andere zijn 'kroon' en legendarische bijpassende mantel. Die is natuurlijk niet zo mooi als de hermelijnen staatsiemantel van koning Willem Alexander die hem 10 jaar geleden om zijn schouders drapeerde om als staatshoofd geïnstalleerd te worden. Ondertussen kijk ik vandaag even naar de oranjegekte bij de noorderburen. Onder de Oranje Leeuw, zijn er een aantal activiteiten waarvan geacht wordt dat het koninklijk gevolg daar aan gaat meedoen, zoals koekhappen, stokvanger, parades, dansjes, oerhollandse gezeligheid. Dit jaar staat de 'tom pouce' op de feesttafel, als centrale lekkernij. Gelukkig moeten ze niet millefeuille zeggen, maar is het gewoon geschreven zoals uitsproken 'tompoes'. Ik ga kijken naar de modeshow van de adellijke dames in het uitgebreide gezelschap. Zijn verjaardag is dus een dag vol tradities waarbij de koning waardig lacht, wuift en handjes schudt. Nog een beetje meer uit de tijd, met méér dan 700jaar oude plichtplegingen, zal de kroning van King Charles III zijn, met inwijdingsrituelen die we nergens anders meer zien of ooit gezien hebben. Bij de uitzending zal er veel uitleg moeten gegeven worden over elk detail en over de symboliek van elke handeling die de Aartsbisschop van Canterbury zal doen. Ook over de kledij en de kroon van King and Queen zal een aardig woordje gezegd worden. Nog een weekje geduld, en we kunnen met z'n allen de 'kroningsquiche' klaarmaken. Een klassieke quiche met toevoeging van spinazie, tuinbonen en dragon. Het is het uitproberen waard.
Deze week werd ik geconfronteerd met vragen over mijn onderwijs in het jaar stillekes. In het kader van geschiedenislessen vroeg mijn kleindochter 'hoe we met elkaar communiceerden' bij gebrek aan gsm, pc en nog meer technologische innovaties van de laatste jaren. Ze zijn vergeten dat gewoon 'face to face' spreken de meest natuurlijke manier is van communiceren. Ook de vragen 'hoe we naar school gingen?' was al een openbaring: te voet. Ook 'schrijven en schrift' is blijkbaar al een vraag aan gepensioneerden waard. Mijn antwoord is dat ik gelukkig ben met mijn antiek onderwijs dat ik gekregen heb en dat ik nu plezier heb om de hedendaagse technologie te ontdekken. Maar ik wel kan lezen, schrijven, babbelen en me verplaatsen als den elentriek uitvalt.Tot morgen
Zo soms wil ik wel eens stoefen met mijn geheugen en talenkennis, vooral als ik dan weer een goede taaloefening gemaakt heb en denk dat mijn geheugen nog perfect in orde is. Ik dacht dat ik de zin "another day, another news" ooit gehoord had in een song, maar mijn geheugen was verkeerd. Ik vond wel veel liedjes met "another day" zoals van Linda en Paul McCarthy, Michele Morrone, Kordhell, maar dat van Phil Collins is wel het bekendste: Oh, think twice, it's another day for you and me in Paradise. En als we de overleden Unicefambassadeur Paul van Vliet (1935-2023) mogen geloven is dat paradijsje in ons eigenste Vlaanderen gelegen. Want wat is het bekendste lied van deze Nederlandse cabaretier? "Vlaanderen" en wel met de openingszin "En als ik weg wil zijn, ga ik naar Vlaanderen.....Ik voel me in Vlaanderen zorgeloos, ik voel me in Vlaanderen vrij. En als ik lachen wil, ga ik naar Vlaanderen, want ze lachen niet zo gauw, maar als ze lachen, is het echt!". Als je jonger bent is het "Paradise" gelegen bij "the Dashbord Lights" van Meat Loaf (Marvin Lee Aday 1947-2022). Maar het is een dag vol mooie muziek waarvan de uitvoerders helaas zijn komen te gaan. Zo gisteren Harry Belafonte (1927-2023) de zanger van de calypso-songs zoals "Mathilda", "Banana Boat", "Island In The Sun". Samen met Malcolm X (1925-1965), Martin Luther King (1929-1968), Sidney Poitier (1927-2022) was hij een voorvechter voor gelijke rechten voor de Afro-Amerikanenen al vanaf de jaren 1960. En zoals we allemaal weten is "Black Lives Matters" nog altijd niet gestreden.
Maar ik was al vroeg op pad deze morgen en wel richting Nieuwpoort. Mijn bijna 12 jarige kleindochter is met de klasgenoten van het 6e leerjaar op zeeklassen in Oostduinkerke. Een kennismaking met Nieuwpoort staat dan ook op het programma omdat deze uitstap met tram, eigenlijk kadert in een geschiedenisles. Dus ik ook de tram opgestapt en aan de Vismijn gewacht op de bende 12jarigen. Natuurlijk hebben de juffen niet graag dat er bezoek is voor 1 kind, dat dan als een buitenbeentje bezien wordt en waar de andere kindjes een beetje jaloers op kunnen zijn. Maar ik kreeg clementie omdat ik aan de kust woon en haar niet al te dikwijls kan zien. Mee op stap gaan zat er niet in, spijtig want ik loop wel graag langs het sluizencomplex de 'Ganzenpoot'. Ik loop ook eens graag op het Albert I-monument dat een prachtig uitzicht geeft op de weidse omgeving de IJzer en de 5 andere vaarten die daar allemaal samenkomen zoals, Kanaal Nieuwpoort-Duinkerke, Kanaal Plassendale- Nieuwpoort, Veurne Ambacht, Oude Veurnevaart, Grote Beverdijkvaart en de Kreek van Nieuwendamme. Tot morgen
Op radio 1 deze morgen: "S.O.B" (son of a bitch), een lied gebracht door Nathaniel Rateliff & The Night Sweats. Dat maakte me direct wakker met het aanstekelijke ritme van de song. De eerste zinnen: I'm gonna need someone to help me, I'm gonna need someody's hand, ...someone to hold me down,...someone to care. Voilà, dat zijn toch mooie woorden om de dag mee van start te gaan. Nadat ik wat meegekweeld had en wat koffie had gedronken om ook de interne mens wakker te maken, kon ik aan mijn dagblad beginnen. Mijn eerste bedenking, amai, er is veel te lezen vandaag. Mijn tweede gedacht: ze zijn gisteren voor hun bladvulling niet van hun bureau moeten weggaan om deze nieuwsgaring te weten te komen. Alles stond al op internet of op VRTnws, of gewoon een beetje opzoeken en bellen naar bevriende commentatoren of correspondenten. Wat was er dan nodig? Wat nieuws en een vlotte pen van nieuwsgaarder. De resultaten van Pfos in het bloed van de jongeren in Zwijndrecht (1blz), de 'crècherapporten(1blz), het terugstorten van coronagelden die teveel aan sommige zelfstandigen werden gegeven (1blz), de sterren van Sergio die sneller verdwijnen dan ze zijn gekomen (1blz). Naar de tv-programmatie voor vanavond werd ook gekeken. Welke uitzending biedt er inspiratie om ook een bladvulling mee te krijgen? Iets dat er kan uitzien alsof ik op stap ben geweest en het werk van de ander een beetje in de schaduw stelt, misschien zelfs door mijn interessante kijk het gras van onder de tv-reportage kan maaien!. De Antwerpse Joden, hun wijk en gewoontes (1blz)!. Dan het verhaal van de amateurmeteoroloog die ter sprake kwam bij Karl tijdens de zondagse koers. Het weerbericht van de getalenteerde weerman Geri Haerynck, is spijtig genoeg alleen geldig voor Koekelare. Volgens hem zou het in die gemeente en misschien ook elders in ons land, slechts 1 maand beter zijn dan nu, en dat is in juni (1blz). Het verhaal dat me meest verbaasde was over de sjoemelhoning. Dus mensen let op als je goedkope honing ziet staan, al zeker als die geïmporteerd is uit China of Turkije, zelfs uit Groot Brittanië. Echte honing kost 2,32€/kilo, malafide importeurs vervangen de honing (soms voor meer dan 90%) door suikerstroop dat maar 0,40€/kg kost. Men weze dus op zijn hoede (1/2p). Nog wat politieke verslaggeving vanuit Oostende en de windenergie (1blz) En dan het verhaal van een groot verdriet. Het verhaal van de senatrice met het sterrenkindje Hector, die een rustpauze méér dan nodig heeft (1blz). Ik heb al heel veel gelezen vandaag, veel aandacht besteed aan al het nieuws van te lande en ter wereld en nu gaat al mijn aandacht naar mijn huisgenoot en zijn ballen (voor te spelen). Tot morgen
En ocharme, mijn kleine broertje verjaart vandaag: 71 lentes! De lente laat het dit jaar afweten en ook bij hem is deze lente niet wat ze zou moeten zijn wegens rugpijn. Maar er zal binnenkort wel verandering in komen want de geneeskunde lost tegenwoordig vele kwalen op. Ik denk dat het hem al dikwijls ontgaan is, dat zijn foto hier op mijn vensterblad staat. Ik kijk daar 2 keer per dag naar, een keer als ik mijn rolluiken optrek en 's avonds als ik ze terug laat zakken. Het is een foto van onze tijd in Sinnekloas, met Roger en Maria en waarschijnlijk van 1954. Onze ouders werden geflankeerd door een 'pijlke' met pijpekrullen, een grote strik in het haar en de mooiste jurk van die tijd. Aan de andere kant, op een tafeltje gezeten, een kleiner pijlke, met een bos zwart haar met een foufrou, en een barboteuse aan. Hemdje en broekje uit één stuk met nijperkes als sluiting tussen de billekes. Vanaf 1959 noemde men dat een rompertje, de laatste jaren 'een onesie' en dat is enorm populair geworden bij groot en klein. Het is wel koud vandaag, maar minder nat buiten en met een goeie slok van een geestverruimend vochtje zal de goede luim en het feestgevoel wel brengen. Schol.
De bloesem van de Japanse kerselaar zal een kort leven beschoren zijn. Door het vele vocht van gisteren zijn de roze boeketjes loodzwaar geworden en blijven niet aan de frêle takjes hangen. Komt erbij dat het vandaag erg winderig is, zodat het hier al bloembladjes aan het sneeuwen is. Spijtig, maar de natuur is zich hier te lande, toch wat aan het herstellen van een vochttekort. Het is best dat het nu gebeurd en niet in de tijd dat iedereen vrijaf heeft. Natuurlijk zijn nu de grootste slachtoffers de 'strandbars' die geen volk op de vloer van hun dure investering kunnen verwelkomen. Het is echt wel té frisjes om op het strand iets te gaan drinken. Misschien is het wel weer om de uitdaging die mijn 2 vrienden me oplegden vorig jaar, eens uit te voeren. Ik doe iedere dag woordle en woordle6, en waarom eens niet enkel een blog schrijven met 5 en 6 letterwoorden, was hun vraag en uitdaging. Zo simpel is dat niet natuurlijk, want in een normale schrijfstijl wisselen woorden in lengte elkaar af. Maar mocht ik niet meer weten wat doen vandaag, zal ik proberen een klein verhaaltje te vertellen met 5-6 letterwoorden. Eens zien of het me lukt er iets begrijpsbaar van te maken. Tot morgen
