Van de heiligen niks dan goed zeggen, anders waren het geen heiligen of sinten geworden. De heilige van de dag is 'Sint Domijn' of 'Sint Domenicus' alhoewel volgens de ene kalender zijn dag op 6 augustus is, volgens een ander 5 augustus en ik hou het dus op vandaag. Hij was een opgwekte man, met een praktische aard en een goed oog voor de tekenen des tijds. Allemaal eigenschappen die ik ook heb, maar ze zullen me daarvoor niet heilig verklaren of een weerspreuk geven zoals: is het heet op Sint Domijn, het zal een strenge winter zijn. Het weer is niet echt 'heet' te noemen, veeleer kleverig en plakkerig. Een weer dat je doet snakken om een ganse dag in een verkoelend bad te zitten. De vogels hebben daar geen last van. Hun pluimen isoleren hen voor droogte en nattigheid. Het zorgt er niet voor dat ze 'zwijgen'. De meeuwen blijven maar dag en nacht kabaal maken, en vechten een robbertje met elkaar om het beste stekje op de nok van het dak te hebben. Wie dan 's nachts ook tevoorschijn komen zijn de slakken, met of zonder huis. Ze laten een slijmerig spoor achter. Ik loop 's avonds met een pillamp buiten om ze niet plat te trappen en aan mijn schoenzolen zie plakken. Hier en daar zie ik ook al een champignon verschijnen. De natuur gaat maar zijn gang en hier en daar vallen er ook bladjes van de bomen. Ondertussen is iedereen wakker, hebben we een lekker ontbijt met bodding gehad, sandwiches en beleg. De jonkheid is even op verkenning gegaan om alle zomerse activiteiten te aanschouwen, zoals de 'Joe' uitzendingen. Maar het is een lijdensweg om tot hier te komen: 155km en daarvoor heb je 3uur nodig. De Olympische Kampioen is vlugger hier met de fiets dan degenen die de E40 moeten nemen. Over de Olympische Wegrit moet ik niet verder uitweiden. Een Belg heeft verdiend gewonnen maar ik had liever een andere naam en persoon gezien op het ere schavotje. Voilà, ik ga nu douchen om al de plakkerigheid te verwijderen, propere kleedjes aantrekken en om dan samen naar Villa Marie Joseph te gaan om garnaalkroketten op te peuzelen. Daarna vertrekt de familie richting Oostende om verschillende theatervoorstellingen te bekijken. Ik zie ze dan in het holst van de nacht weer thuiskomen. Tot morgen
De oogstmaand, noemt men augustus. Ik denk dat er toch een goede oogst in het vooruitzicht is, aangezien er na de eerste onheilsberichten van de overvloedige regen in april, mei, juni, er voor de rest nog niet te veel wanklanken gehoord zijn vanuit het landbouwmidden. Dat kan natuurlijk nog altijd komen vooral voor voedingswaren die nog op het veld, en dus buiten, geteeld worden, zoals onze vertrouwde patat. De prijzen zijn het laatste jaar toch al flink de hoogte ingeschoten voor ons bakske friet en gekookte aardappel. Vandaar waarschijnlijk ook, dat de exotische maagvullingen, meer en meer ingang vinden in onze keukens, zoals rijst en pasta. Ik ben niet echt voorstander van de Aziatische of Zuid-Europese of Noord-Afrikaanse keuken. Ik hou nog altijd het meeste van onze ouderwetse stamppot, vol-au-vent, stoofvlees,...Het vertrouwde, herkenbare en smakelijke voedsel dat ik leerde bereiden door mijn bobonne en moeder. De jongelui genieten van sushi, noedels, pho bo, pad thai of een of ander nummer dat ze bestellen bij de Chinees. Die keuken wordt omschreven als lichtverteerbaar maar pikant en maakt gebruik van sojasaus, vissaus, kokosmelk,umami, miso, sake....en als kruiden: citroengras, koriander, gember, kurkuma, kardemom. Kort gezegd, niks voor mijn oer-Vlaamse maag en darmen. Ik weet wel, dat als mijn nageslacht naar hier komt, ze alleen maar de recepten uit de kookboeken van de vrouwengilde willen eten. Meer bepaald met als reden dat ze er thuis geen tijd voor hebben om die klaar te maken en meer heil zien in het koken en stomen in één pan zoals wokken. Dat geeft minder afwas en is vlugger klaar. En vandaag begint een bezoek van een paar dagen van mijn dochter, schone zoon en kleinzoon. Het is gelukkig goed weer en smaakt een 'koude' schotel zeer goed bij warme temperaturen. Dat vergt niet veel inspanningen. Allemaal zijn het liefhebbers van toneel en toneelvoorstellingen, en dan biedt 'Theater aan Zee' in Oostende, al wat hun hartje verlangt: professionele en amateurgezelschappen die elkaar afwisselen in de loop van de dag. Dat gedurende tien dagen en met veel succes. Voor mij betekent dat een gezellig ontbijt met z'n allen, soms een middagmaal erbij, maar altijd een lunchpakket klaarmaken voor in de namiddag en avond. Dan volgt de nabespreking als ze weer hier zijn. Een leuke afwisseling gedurende een 4-tal dagen.
In Parijs is het uitkijken of er wat plakken in edelmetaal bijkomen voor ons land. Voor het wielrennen hebben we er toch alle hoop op dat er minstens één aan een Belg een medaille zal uitgereikt worden.
Deze nacht in 'mijnen pure' geslapen, zoals ze dat noemen. Met dien verstande, dat ik een handdoek in mijn nek moest leggen om het vocht op te vangen van het nachtelijke zweten of zijn dat vapeurs?. Hoe het ook te noemen, ik heb een goede nachtrust gehad. En blijgezind trok ik dan naar de kapper, nadat ik eerst het strand en de zee in ogenschouw had genomen. Het was aangenaam weer, een beetje nevelig, maar de ochtendfriste was nog niet bezoedeld door friet of wafelengeur of zonbrandolie. Het zijn de mooie momenten van de dag in de vakantieperiode. Met een fris kopke zit ik voor mijn pc om mijn miniem verhaal van de dag te vertellen. Veel nieuws is er uit Parijs niet gekomen. Het zal wachten zijn tot zondag vooraleer dat er weer een medaillekans is voor de Belgen. Ondertussen gaan de formatie-onderhandelingen voor de nieuwe regeringen verder op een lauw pitje. Volgens mij willen de formateurs de gemeentelijke verkiezingen afwachten vooraleer te beslissen of ze de 'pot van Pandora' gaan openmaken = besnoeien en serieus ingrijpen in de sectoren waar de rechtse winnaar nog veel té weinig inspraak heeft. De geviseerde instellingen zijn: onderwijs, ziekenfondsen, kinderbijslagen, vakbonden en hun instellingen en organisaties, alle nationale instellingen van openbaar nut zoals openbaar vervoer, telecom, nationale omroepen. Daarvoor moet inderdaad hun draagkracht nog wat groter worden om zover te komen en hun voorlopig stille wensen, tot uitvoer te brengen. Daarom is de steun er op gemeentelijk vlak ook nodig want die zullen de uitwerking van de plannen moeten uitvoeren of mogelijk maken. Ik hou mijn hart vast als ik soms naar de, voorlopige kleine hints, luister die af en toe eens doorsijpelen van de onderhandelingstafel. Veel zal er vóór september niet gebeuren, iedereen wil eerst van het parlementaire reces genieten vooraleer de woelige herfstperiode in te stappen. Vandaag verjaart Will Tura (84j). Ik draai geen plaatje van hem, ik ben geen fan van zijn muziek noch liedjes. Maar ook Isabel Allende (82j). Een Chileense journaliste, schrijfster, feministe, verwante van Salvator Allende (1908-1973), de vermoorde president van Chili. Een citaat van deze vrouw mag dan niet ontbreken: "Hoe langer ik leef, hoe minder geïnformeerd ik mij voel. Alleen de jongeren hebben overal een verklaring voor". Tot morgen
Voilà sè mensen, 1 augustus en ons Fleur, alias de Afwachtende Nandoe, viert vandaag haar 17e zomer. Een danser bij dansclub "Balanze", maar ook een 'in hart en nieren' scout of gids. Na de vakantie het laatste jaar van het middelbaar op de schoolbanken en dan de vlucht vooruit, de toekomst tegemoet.
Ik heb het lawaai, het lichtspel en de nattigheid van deze nacht allemaal overleefd en de buien verdwenen ook rond 10u. Maar oh wee, de weerspreuk van vandaag: augustus' eerste week, heet en laf, veel wintersneeuw, wacht maar af!. Maar met de klimaatsveranderingen kunnen die weerspreuken ook tot het verre verleden horen en niet meer van toepassing zijn op de toekomstige weersgesteldheden in onze tijd. Verder is er slecht nieuws want vandaag zitten we al aan onze "Earth Pay Day". Dat wil zeggen dat we vanaf vandaag tot 31/12, dàt al hetgeen onze planeet aan voedsel, grondstoffen en diensten op één jaar kan leveren, reeds opgebruikt zijn. Dat is al één dag vroeger dan in 2023. Aan dit tempo leven en consumeren, heeft de wereldbevolking nood, niet aan één planeet maar aan 1,7 planeet. Goed nieuws is er dan weer dat we allemaal in staat zijn om 'dementie'vermijdbaar of uitstelbaar te maken. Tsja, dat is natuurlijk een ander paar mouwen want dan moet er vooral meer beweging in mijn lijf en vooral voeten komen. Dat is voor mij het belangrijkste maar ook voor mijn hond. De andere suggesties zijn, oren en ogen goed in het oog houden en bij vermindering van beide zintuigen een arts raadplegen. Beiden zouden kunnen zorgen voor sociale isolatie. Maar tot hiertoe moet ik zeggen dat ik geniet van het alleen zijn, dat ik babbels genoeg heb, zelfs met de pc. Obesitas vermijden en daardoor ook diabetes (ik snoep wel, dus een beetje minderen), hoge bloeddruk vermijden, hersenletsel vermijden (ik val niet, toch niet op mijn hoofd), alcohol vermijden (ik drink enkel gezonde drankjes), roken vermijden (heb ik jaren geleden opgegeven). Als ik al een lage scholingsgraad zou hebben, dat wordt ook gesuggereerd als mogelijke oorzaak, is daar nog weinig aan te doen. Wel goede punten zijn aan 'zee' leven, de gezonde lucht inademen, veel buiten zijn, er een rustige levenstijl op nahouden, waarvan ik vind dat ik dat wel doe, zonder excessen. Ook voor iemand moeten zorgen, is niet te onderschatten en al zeker niet als het Raziel is. Ga ik daarmee het gezonde eeuwige leven bereiken? Dat is natuurlijk de grote vraag! En als iedereen oud en gezond blijft en er altijd maar aardbewoners bijkomen, moet de wereld op zoek naar een 2e levensvatbare planeet om de mensen in leven te houden. Misschien als marsmanneke verder leven? "Fantasie is een mensenrecht" schreef J.R.R.Tolkien (1892-1973). Dat is de schrijver van o.a. "De Hobbit", "In de ban van de ring"...Tot morgen
Het kon niet blijven duren......een waarschuwingsmail met 'code geel' voor regen-onweer en alle varianten daarop. Geldig vanaf 14u vandaag tot morgen. De zon heeft hier weeral haar best gedaan voor 2-3 dagen en is aan een flinke rustperiode toe. Zoals alle feesten sluit de zon haar feest af met intens vuurwerk en mooi spektakel en de bijhorende natjes met bubbels. Al maanden is het hier zo in ons land: schijnt de zon, alles opzij leggen en er van genieten. Ondertussen ook weeral eens naar een paar Olympische Spelen gekeken om te zien of de Belgen nog ergens op sportief vlak een medaille kunnen op konden bemachtigen. Euforisch werd er gedaan over de judoka die zeker en vast een medaille rond zijn nek zou gekregen hebben, maar wel een afgang zag in zijn optreden. Zelfs de oud-judoka-burgemeester was tot tranen toe bewogen voor deze zware faling op sportief vlak. Kijk, ze mogen lyrisch worden over het judo, over de zware trainingen om een zwarte gordel te krijgen, over de zware wedstrijden voorafgaand aan de Olympische selecties, maar als deze sport op hetzelfde niveau moet beoordeeld worden als de 'triatlon' (1,5km zwemmen, 40km fietsen, 10km lopen) dan is er toch iets dat niet klopt. De inspanningen die de judoka's moeten leveren zijn volgens mij in niks te vergelijke met hetgeen de 'tri-atleten'en andere sporters in zware disciplines zoals turnen, fietsen, kano, zeilen, lopen,..... moeten oefenen en presteren voor hetzelfde maandloon van overheidswege. Dat is mijn eerlijke mening daarover, wat waarschijnlijk alle judoka's in de gordijnen doet springen en in de eerste plaats de beroemde burgervader. Enfin, sport en mij of ik is iets dat niet goed samengaat. Wel voor te bekijken en te beoordelen vanuit mijn zetel wat niet geheel rechtvaardig is natuurlijk. Ik kan dus niet echt een sportieve inspanning, inschatten. In ieder geval is er vandaag toch de triatlon met het betwistte zwemmen in de verontreinigde Seine.
De Democratische Conventie in de V.S. heeft besloten en zich unaniem uitgesproken, om als één blok achter presidentskandidate Kamala Harris te zetten. Van een tegengewicht gesproken voor de Republikeinen. Die zijn een beetje anti-vrouw, een beetje racist en alhoewel ze de stemmen nodig hebben van de modale Amerikaan, pro rijken en het establishment. Hopelijk kiest ze nu een aanvaardbare 'running mate' wat waarschijnlijk wel een man zal zijn, blank en ietwat jonger dan Kamala.
Dit is zowat mijn nieuws op de herinneringsdag van Koning Boudewijn's (1930-1993) overlijden. Hier of daar zal er wel een gebedsdienst georganiseerd worden om dankbaar te zijn voor zijn leven. Tot morgen
Ik weet niet hoe ik mezelf moet benoemen: vrekkig, gierig of prijsbewust. Feit is dat ik die vraag mezelf stel, nu ik die bestelling via het internet gedaan heb. De betaling gebeurde correct, werd correct uitgevoerd en was werkelijk goedkoop. Ik ging dan ook nog eens naar het grootwarenhuis en stelde vast, ondanks dat er van crisis geen sprake meer is, mijn rekening gemiddeld 25€ meer is dan pakweg vóór corona en de crisis. Maar men moet gewoon maar rondkijken om te weten dat er nooit een prijsdaling zal komen op de meest gangbare producten. Een gemiddelde ijsbol aan een kraampje kost al 2,5€, een pakje friet of een brood stegen al minstens met één euro. Alles gaat de hoogte in en nog altijd door de oorlog in Oekraïne, de droogte, de regen, de kou of de hitte. Ik heb voor de eerste maal mijn rekening eens goed bekeken. Ik ben een gewoontedier, dat wil zeggen dat ik zelden afwijk van het merk van mijn aankopen of van hetgeen ik meebreng uit de winkel. Ik telde op mijn rekening 19 verschillende producten waarvan er 12 Everyday of Boni-merk hadden en 2 voor verschillende waterflesjes en 1 voor beenhouwerij. Het maakt eigenlijk allemaal niet uit, alle producten gaan de hoogte in. Je krijgt wel veel 'gratis' bij aankoop van 2 of 3 producten van hetzelfde merk (geen voedingdwaren) of van sommige verse fruitsoorten, maar daar ben ik als eenpersoonshuishouden genen vette mee. Die aanbiedingen in 'massa' zijn allemaal té veel voor één persoon, zelfs als men het in een diepvries kan steken. Ik ben ook niet de persoon die van het ene warenhuis naar het andere gaat omwille van 'reklame'. Ik heb al een hekel aan winkelen en daarom beperk ik mijn aankopen tot 1 of 2 winkels. Bovendien, maakt de Colruyt reklame met de goedkoopste van de streek te zijn, dus waarom zou ik denken dat mijn winkelkar goedkoper zou uitvallen bij een andere keten of op de markt? Er zijn pleziertjes die ik mezelf niet wil ontzeggen, een guilty pleasure als het ware, mijn chocolade van Galler, mijn kleine Schweppes, Biaform brood, koekjes en in de zomer mijn ijskreem uit de doos (1,5l vanille-ijs met hoevemelk en vanille van Madagascar = 4,70€) met de chocolade- of aardbei- of carameltopping en waaierkoekjes erbij. Zo maak ik een eetfestijn voor mezelf klaar. Ik heb daarvoor geen kaviaar (wel lekker) of kreeft (ook lekker) nodig om me een gelukzak te noemen, die platzak is als ze van de winkel komt. Ik noem mezelf dus niet vrekkig, gierig of prijsbewust, ik vul mijn kar met etenswaren die ik echt lust en de prijs zie ik wel eens op het etiket staan. Maar het is de laatste keer geweest dat ik mijn rekening van mijn eten controleer. Ik wil nog plezier beleven aan het smullen van al het lekkers dat ik meebracht. Tot morgen
Niets zo vervelend als klaarstaan om boodschappen te doen en dan bericht krijgen dat mijn bestelde pakketje onderweg is om geleverd te worden!. Er zit niks anders op dan te wachten tot mijn bestelling gearriveerd is. Ondanks het afgrijzen en het afwijzen van de overheid om online te shoppen wegens onbetrouwbare Chinese handelaars, kan ik niet omheen de prijzen die ze hanteren, die gigantisch verschillen van onze detailhandel. Vooral voor fleece hoodies heb ik me laten verleiden om een bestelling te plaatsen bij die buitenlandse giganten. Of het nu bij Bol.com, Amazon, of een andere West-Europese webwinkel is, voorzichtigheid is altijd geboden om bestellingen te plaatsen en betalingen te doen. Maar een feece van 7€ en een fleece jas-deken voor 10€ zijn ongeziene prijzen in onze fysieke winkels. Een risico waard om eens te bestellen, te keuren en te dragen. Geen verzendkosten, en indien binnen de voorgestelde datum niet geleverd, een vergoeding van 5€. Het nadeel is natuurlijk dat men niets kan passen en proberen zoals bij gewoon shoppen. Men kan wel retourneren, zelfs zonder kosten, maar dat is toch een heel gedoe. Het is opletten geblazen bij de Chinese maten, want die verschillen enigszins van de Europese. Wachten duurt altijd lang en ik heb beslist om die wachttijd te gebruiken om mijn blog te schrijven, in de hoop dat ik niet te lang meer moet wachten. Ik moet dringend levensnoodzakelijke voeding in huis te halen, te weten 'mijn ijskreem' en nog wat andere kleinigheden die mijn maag vullen. Het is ook noodzakelijk dat ik naar de dierenwinkel ga om voor mijn hond niet alleen voeding te gaan halen, maar ook wat lekkers mee te brengen.
Het ziet er naar uit dat de laatste week van juli toch een zomers en warm tintje zal krijgen. Iedereen zit er op te wachten, mens, dier en plant. Ook voor de vakantiegangers is het leuk dat het strand een aangename plek om te vertoeven is, gedurende hun verblijf aan de Belgische Kust. Voor de O.S. in Parijs, dat ongeveer dezelfde weerkaarten als ons land heeft, is het voor de atleten ook aangenamer, zeker voor de buitensporten. Ik heb gisteren wel een deel van het turnen bekeken, vooral de prestaties van de buitenaardse Simone Biles en de zeer geslaagde oefening aan de ongelijke leggers van Nina Derwael. Ik kan alleen maar bewondering hebben voor die buitengewone lichaamlijke prestaties die jaren van training en veel opofferingen vragen. Uiteindelijk voor een habbekrats als je niet bij de 3 besten bent. Zo, het zal nog wat wachten worden, maar ik kan het camionetje opwachten, op een pikkelken buiten in de schaduw met mijn e-reader. Geniet van de zon. Tot morgen
