De tweede dag van dit herfstweekend begint in mineur: de chauffage is uitgevallen en de loodgieter komt pas morgen. Als vooruitziende vrouw heb ik me wel veel fleece hoodies aangeschaft in september, zodat ik me wel warm kan houden. Misschien schijnt later op de dag zelfs de zon en dan zal ik wel geen kou meer hebben. Het is de eerste keer dat het voorvalt maar alles moet eens de eerste keer zijn. Ik heb ook bij nazicht van mijn blog van gisteren gezien dat ik het boek van Vic de Donder niet vermeld had, wat in de vriendenkring tot discussies en anekdotes leidde: "Kom eens naar mijn kamer". Dan heb ik dat mankement ook weer aangevuld en ga ik verder met het nieuws van de dag, dat eigenlijk weer niet te bespreken valt omdat er niks nieuws is dat wereldschokkend kan zijn. In de hogere kringen zal wel een bommeke ontploft zijn, dat meedeelt, dat aan alle strapatsen van hoge adellijke heren en dames door de vingers zien, voorgoed voorbij is. Gedrag dat niet door de beugel kan moet evengoed gestraft worden op dezelfde manier als jan-en-alleman. Een titel of massa's geld hebben, garandeert geen vrijgeleide meer bij asociaal gedrag, baldadigheden, verkrachtingen, pedofilie. En zo gebeurt het dus dat een nobele prins geen moederhand meer boven zijn hoofd heeft dat met liefde alles door de vingers ziet en de kosten van zijn liederlijk leven betaalt. Weg titels, onderscheidingen, decoraties, weg koninklijke familie. Vanaf nu een leven in anonimiteit zonder grandeur voor prins Andrew. Prins zal hij blijven want hij is als prins geboren en dat kan men hem niet ontzeggen. Het is niet zoals hier dat er plots twee nieuwe leden bij de koninklijke familie komen. De ene kreeg toch nog 'prinses' voor haar naam want haar vader was een koning, de andere moet het met 'niks' stellen en blijft gewoon wie hij is, een zoon van een glamourgirl en een prins. Het is maar best dat al die priveleges van de old rich and the old famous, verdwijnen oftewel van de 'oude adel en oud geld'. Is dat een overwinning? Het zijn nu de miljonairs en de biljonairs die de voordelen van vroeger willen hebben en op hun strepen staan overal met de nodige egards erkent te worden. Zij zijn het nu die het plebs van loon en werk voorzien, en dat moet ook met uiterlijke schijn erkent worden. Men kan zeggen: een verschuiving van de werkgevers (van adel naar selfmade men) en werknemers. De bazen willen hoe dan ook met de nodige plichtplegingen ontvangen worden. Is altijd geweest en zal altijd zo blijven. Tot morgen
Dag één van het weekend. Een opdrogend windje uit het oosten en nog aangename temperaturen. Ik heb gisteren ook nog iets bijgeleerd. In plaats van zware verdoving in te nemen bij een migraine opstoot, zou er een alterntief zijn en noemt een 'Mac Migraine', een bliksken cola en een portie friet. Allemaal goed en wel om dat als middel tegen die verdoemde hoofdpijn in te nemen maar dan moet je eerst nog uit je ogen kunnen zien en op je voeten kunnen staan en buiten gaan. Dat is onmogelijk als ik zo'n migraine aanval heb. Er is niemand in de buurt die ik dan naar een frietkot kan sturen. Ik blijf ondanks die smakelijke vettige snack, maar gebruik maken van mijn voorgeschreven pillen en rust nemen in een donkere kamer. De dag erna zal ik me wel voorzien van een 'Mac Migraine' in plaats van een 'Bicky' om de naweeën van die aanval niet te voelen. De laatste tijd werd me dikwijls gevraagd of ik naar het VTM programma "De Nonnen" kijk of gekeken heb. Net zoals ik niet gekeken heb naar "Godvergeten" op de VRT laat ik ook ditmaal deze docu links liggen. Was het ene over de misbruiken van de mannelijke bedienaars van de erediensten, dan komen nu de wonden bloot te liggen die de gesluierde vrouwen van de Kerk de meisjes aandeden. Van mijn 3e levensjaar tot mijn 18e, heb ik bij kloosterzusters verbleven, als externe of interne leerlinge van hun scholen. Ik heb kennis gemaakt met 3 verschillende kloosterorden en een 4e omdat bij mijn eerste werkgever er ook nonnen waren die de plak zwaaiden in de directiebureaus of op de verpleegdiensten. Buiten de censuur die ik meemaakte op de boeken die ik las en de geopende enveloppen om mijn brieven te lezen of binnenkomende post gelezen te hebben, heb ik geen nadelige invloeden ondervonden om onder hun hoede mijn kinder-en tienerjaren te hebben doorgebracht. Dat wil niet zeggen dat het niet gebeurde wat men in die documentaires laat horen en zien. Een eerste maal dat er onder de vrienden over hun collegetijd gesproken werd, was toen het boek van Vic de Donder (1939-2015) verscheen in 1986. Het waren vooral de vrienden die op internaat waren geweest bij de jezuieten, broeders en pastoors, die er veel over te vertellen hadden. Later kwamen al die andere misbruiken te voorschijn en hopelijk worden die echt wel gestraft en niet zoals de bisschop in een klooster gestoken waar hij nog altijd als een vrij man kan rondlopen en zijn staatswedde krijgt. Over hetgeen de nonnen de meisjes aandeden kan ik geen verhalen vertellen. Ik vermoed dat zoiets wel zal voorgekomen zijn bij weesmeisjes die aan hun willekeur werden overgedragen of de kinderen die hun zwangerschap moesten verbergen. Sommigen van die kloosterzusters zijn niet uit vrije wil gekomen, maar verplicht geplaatst door familie die besliste over hun toekomst. Frustraties alom bij die vrouwen. Daarmee wil ik ze niet vrijpleiten van de baldadigheden tegenover kinderen aan hun zorg toevertrouwd. Tot morgen
Het lijkt erop een alledaagse dag, of liever vrijdag, te worden. De grootsprakerigheid van Trump is ook weer aanwezig. Eigenlijk bijna iedere dag weet die man iets te zeggen dat hem in the picture plaatst. Vooral dan uitspraken over buitenlandse aangelegeheden en leiders. Ondertussen bloeit en groeit de censuur en de verzuring in zijn eigen land, maar dat laat hem onverschillig, zolang iedereen die het voor het zeggen heeft in zijn land (zoals rechters) naar zijn pijpen dansen. En dat doen ze ook. Iedereen heeft schrik opzij gezet te worden en zijn postje te verliezen. Hier zitten we met een regering en een premier die niet weet van welk hout pijlen te maken om een evenwicht in 's lands financiën te krijgen. Eveneens is dat het geval voor Vlaanderen. De NVA kopstukken van de regeringen hullen zich in zwijgzaamheid en onzichtbaarheid tenzij ze weer een of ander exotisch land gaan bezoeken. Merkwaardig toch, de grote roepers op de oppositiebanken zijn hun stem en tong verloren sinds ze minister werden en alles kunnen regelen. Enfin, de nevelen die het weer brengt zullen ook hun hersenen vertroebelen en een laksheid veroorzaken. Ze nemen dan maar de kortste weg om de begroting in evenwicht te brengen, belastingen zoeken waar ze niet meer te vinden zijn, bij het gewone kapitaal van de gewone mensen en niet bij het groot kapitaal waar ze zelf ondertussen deel van uitmaken via allerlei slinkse wegen en inkomsten. Ik moet ophouden om daarover te zeuren, pas bij de volgende verkiezingen kan er iets veranderd worden en dat is niet voor morgen. Verder ben ik wel eens nieuwsgierig wie het roer in de VLD in handen gaat krijgen. Ik denk niet dat er een verrassing uit de bus zal komen, de clan De Gucht is ook al sterk genoeg geworden binnen het partij-apparaat. Voor de rest blijft Hamas en Gaza de gemoederen beroeren en zo rap zal dat, ondanks het gejuich van Mr Orange, geen witte vlag opleveren. Oekraïne blijft om oorlogswapens smeken en bedelen bij de geallieerden. Trump kan daar ook nog een stokje in de weg leggen, als hij weer liefdevolle gesprekken met Poetin zal aangaan. Ondertussen kijk ik wel, door het grijs en de nattigheid door, naar de kleine vogeltjes die beschutting zoeken in de tuin en de besjes verorberen die nog aan de struiken hangen. Zo dierbare en hopelijk allemaal gezonde mensen, mijn blog voor de vrijdag zit erop. Ik ga nu mijn slaapplaats eens goed onderhanden nemen. Matras omdraaien, nieuwe beschermer op bed leggen, de winterkant van het dekbed op leggen, de flanellen lakens uit de kast halen om tussen mij en het dekbed te leggen. Dan is alles klaar om de frissere nachten aan te kunnen. Ik heb me ook warme cosy avondkledij aangeschaft die eventueel als winterpyjama dienst kan doen bij extreem minimum temperaturen. Ik heb geen bijslaper, want de hond en ik, hebben ieder een eigen slaaplaats. Zo hoort dat ook. Tot morgen
Voilà, mijn huisje is weer spic & span, althans het 'overdag gedeelte'. Alle chauffages zijn eens langs de binnenkant ontstoft en gekuisd en de veranda is klaargemaakt om in wintermodus te gaan. Afhankelijk van het seizoen moet elk deel toch eens onderhanden genomen worden om in orde te blijven. Ik doe dat niet alleen natuurlijk, ik heb daar serieuze hulp bij nodig en die heb ik ook gevonden via de dienstencheques. Dat die opgeslagen zijn en niet meer aftrekbaar van de belastingen, tot daar aan toe. Maar de baas van het interimkantoor voor huishoudhulpen, vraagt per gewerkt uur van zijn poetshulpen, 1,5€ aan de klant. Zgn voor administratie. Nochtans, moet hij per gewerkte dag de poetshulp maar één keer inschrijven, niet voor elk uur dat ze werkt. Het zou goed zijn dat er eens duchtig gekeken wordt naar al die bedrijfjes die met uitzendkrachten werken en al zeker degene die er gekomen zijn door de invoering van de dienstencheques. Voor hetzelfde werk en dezelfde uren moet ik nu echt wel veel meer betalen. 1) voor de cheques (+1€). 2) niet meer inbrengen in de belastingaangifte 3) een bedrijf dat werkingskosten vraagt aan de klant voor de administratie die een tewerkstelling veroorzaakt. In totaal is dat per uur een meerkost van van 3,5€. Dat is toch al een heel bedrag. Ik heb wel al een hulp nodig in mijn huishouden, zoals vele senioren en niet om de was, de plas en de strijk te doen maar om het zwaardere huishoudelijke werk te doen. Niettegenstaande ik alleen ben en een hond heb, moet er toch regelmatig schoongemaakt worden met 'nat' en niet alleen maar stofzuigen om het stof weg te krijgen. Enfin, deze week is het weeral proper. Ik wil het gewoon eens geschreven hebben om me af te reageren op de factuur van het interimbedrijf dat in de mailbox zat. Wat is er dan wel goed vandaag? De rekening is betaald en ik ben het weeral vergeten. De zon komt door het wolkendek piepen en de temperaturen zijn nog goed. Ik heb ook weeral mijn klapke gehad en dat doet ook eens deugd. Nu nog een verjaardagskaartje posten en een wandeling op den dijk doen. Tot morgen
Het doet me plezier dat de planten met mondjesmaat water krijgen. Maar meer, zelfs heel veel plezier, heb ik aan de mooie tekeningen die soms onderaan mijn blog verschijnen. Kleine attenties doen soms veel plezier, zeker als de zon zich verschuilt achter de regenwolken. En mijn 'boy' doet me wel veel lachen door zijn capriolen maar een tekening zien à la Marec is ook plezant. En ja, ik verwen mijn Raziel, maar nog niet zo erg dat ik hem ga verwennen met de nieuwste rage voor de viervoeters: hondenwijn schenken. In New-Zealand willen de baasjes, als ze een feestje geven, hun gezelschap dier en mens, een extraatje offreren. De druiven groeien daar volop en daar maakt men, afhankelijk van de soort, champagne, pinot noir, sauvignon enz van om in de glazen van de gasten te gieten. Een paar vonden dat sneu voor hun geliefdkoosd beestje dat die op een party alleen maar water kregen en ontwikkelden een drank dat de dieren ook in een feestelijke stemming bracht zonder druiven te gebruiken die omgezet waren naar alcohol. Een beetje naar analogie van het bier dat voor honden geschikt is. Het is bedoeld om in stressvolle situaties aan het beestje te geven zoals een bijeenkomst van mensen, vuurwerk enz. Wat er in verwerkt zit staat er niet bij, maar in ieder geval zou het een aangenaam drankje zijn gebotteld in een wijnfles met volgende etiketering: Pawt, Champawgne, Purrno Noir, Sauvignon Bark. Allemaal klaargestoomd door de firma Muttley's Estate. Voorlopig enkel in New-Zealand en Australië te verkrijgen. Dat zal op een goede dag ook hier wel eens te vinden zijn rond de periode van halloween of de nieuwjaarsfeesten.
Voor de rest in de krant de doodgewone mededelingen van alledag en wat specialekes. Met 80.000 kelen verzet tegen Arizona's beslissingen 'kelen' en spijtig genoeg waren er ook weer de herriezoekers aanwezig. Lui die geen flauw benul hebben waarom er betoogd wordt in de straten van de hoofdstad. Voor hen is dat blijkbaar een vrijgeleide om de boel kort en klein te slagen, brand te stichten, voertuigen vernielen, etalages inslaan. Die mensen weten heus wel dat ze fout bezig zijn gezien ze niet herkent willen worden op beeld. De mensen in de protestmars hebben geen schroom om herkenbaar te protesteren, maar de vernielers blijven liever anoniem om niet te moeten opdraaien voor de kosten waarmee ze anderen opzadelen. De hooligans van de voetbalstadia zijn bekend en mogen daar niet meer binnen, ze zoeken andere terreinen op waar ze hun baldadigheden kunnen verder zetten, liefst tussen veel volk in een optocht. En als de 'goede'jeugd dan een groepering gevonden heeft die hen een paar uur per week nuttig kan bezighouden met spelen en spelletjes, zijn er burgers die protesteren omdat door hun enthousiaste geroep, enkelingen van hun zondagse uurtjes rust verstoken blijven. Tot morgen
Eens wat anders gezegd over het weer: een witte koepel boven mijn hoofd en ochgot maar 13°C. Duidelijk de herfstperiode die aanwezig is met al de bladeren die overal in hopen bijeen liggen. Ik laat die gewoon liggen. Een beetje wind en ze vliegen overal naar toe of blijven gewoon op mijn grasveld liggen. Als ze verteerd zijn is het voedsel voor de gazon en voor de champignons die massaal in mijn pelouse staan. Wat brengt het nieuws zoal vandaag. Goede hoop op een vredesbestand in het Midden Oosten, dat de wapens gaan zwijgen, de gijzelaars terug naar huis mogen en dat de doden in hun eigen land kunnen bebraven worden. Moet ik nu het lied van Cliff Richard "Congratulations" zingen voor Mr Trump? Misschien een beetje voorbarig om dat te doen en pluimen op zijn hoed steken doe ik echt niet graag. In ieder geval is er goed nieuws dat ons luchtruim van een voorschoot groot, voor 100% beveiligd is. We zijn goed uitgerust om vijandige aanvallen professioneel te weerstaan door de komst van de F-35 die de F-16's moeten vervangen. Die jet's waren aan vervanging toe en zullen waarschijnlijk aan een land in Afrika gegeven worden. Hetgeen we hier niet kunnen repareren van technische defecten, kunnen ze wel in die gebieden. Onze vorst en de minister van landsverdediging hebben de 3 nieuwe toestellen bekeken en zijn er van verzekerd dat ze de vijandige drones kunnen elimineren en vijandelijke aanvallen op ons grongebied kunnen weerstaan. Oef, wat een geluk dat ons belastinggeld op een goede manier wordt gebruikt. Want zeg wel, wat hier allemaal gebeurt is ongezien in andere landen. Een dorp dat moet verdwijnen voor de uitbreiding van de haven en de kernenergie, heeft de bewoners op enkele koppigaards na, verplicht mits vergoeding, hun huizen te verlaten en te laten verkrotten. Dat gebeurde in '70 jaren van vorige eeuw. dank zij de gebeden van enkelingen en de verzorging van hun kerk, is er uiteindelijk het wonder geschiet: Doel wordt gered en zal terug bewoonbaar worden tegen 2027!!!!. Weg haven, weg kernenergie. Bovenal de vraag: van wie zijn nu die krotten vol graffitie? Welke makelaar en bouwheer gaat de job voor bewoonbaar maken van dit gebied krijgen? Ons Markse om er een binnenlands Knokke van te maken met Scheldezicht? Dan kan het lied van Boney M, "By the rivers of Babylon" gezongen worden met een versie die de vervangers van 'The Strangers' wel zullen componeren. We zullen dat ruimschoots op tijd horen. Verder nieuws kwam er uit Rome. De Paus besliste dat de Sint Pietersbasiliek terug moet ingewijd worden na de ontheiliging van een tabernakel en altaar door een plasbeurt van een toerist. Zó, de zon probeert door het wit te komen. Het zal nog een aangename dag worden. Tot morgen
Afwisseling van zwaar bewolkt en brede opklaringen: zo voorspelt het KMI. Dat klopt helemaal. Nu zijn het brede opklaringen en kan ik de venster wagenwijd openzetten terwijl ik aan het typen ben. Voetbalnieuws, wielernieuws en gijzelaars die vrijgelaten worden in het Midden Oosten. In ons land zijn de vooruitzichten weer minder rooskleurig. Meer belastingen betalingen op God weet wat ze daarvoor gaan vinden: geen index aanpassingen, enfin, er zal netto weer veel minder overschieten om van te leven. Met de restanten zal ik seffens mijn boodschappen doen. Tijdens de verkiezingscampagnes beloven ze het Aards Paradijs, tot ze aan de macht zijn. Eerst zichzelf goed bedelen en dan bekijken hoeveel tekorten er zijn voor aan alle wettelijke verplichtingen te voordoen. Eerst zijn het de zwakkeren in de maatschappij die de kop van jut zijn, die protesteren toch niet. Die hebben daar de kracht niet voor. Dan bekijkt men de subsidies die men overal kwistig uitgedeeld heeft en rondstrooit. Sommigen zijn inderdaad overbodig maar aan de subsidies voor de jeugdwerkingen en jeugdverenigingen blijft men toch beter af. Integendeel, de werking van Scouts, Chiro, KSA.....zou men moeten propageren zodat ook de allochtone jongeren zich er thuis kunnen voelen en zich een deel van onze culturele gemeenschap kunnen voelen. De jongeren zinvol bezighouden zodat ze wegblijven van de baldadigheden en vernielingen als tijdsverdrijf zien. Met velen komen ze naar België om een nieuw leven te beginnen en sommigen zijn hier zelfs geboren. Toch weigert een deel van die gemeenschap de wetten van ons land te erkennen en toe te passen. Een multiculturele samenleving goed doen werken is een zeer moeilijke evenwichtsoefening en toch zou dat moeten lukken. Ik noem dikwijls het voorbeeld van de stad Mechelen. Waar het echt heel moeilijk leven was in de jaren '70. Met dank aan burgervader Somers, is men erin gelukt een leefbare gemeenschap op poten te stellen die voor al de culturele entiteiten en nationaliteiten, erkent en aanvaard werd. Natuurlijk ben ik nu al een eeuwigheid weg van die stad, maar ik hoop dat ze nog altijd leefbaar is voor iedereen. En geloof het of niet, ik heb de laatste dagen goede dromen gehad, waar ik zelfs onze eigen Jean Marie op handen droeg en het een aimabele vent vond. Dat maakte me toch een beetje ongerust, want al mijn dromen waren, in tegenstelling tot vroeger, rooskleurig. Ik moest werkelijk eens bekijken hoe dat kwam en wat er veranderd was gedurende enkele dagen in mijn levenspatroon. Je raadt het nooit!!. Mijn armen functioneren al jaren niet meer zoals het hoort, maar geen getreur, als ze wat té veel tegenwerken gebruik ik 's avonds wat 'reflexspray' om pijnloos de nacht door te brengen. Meestal is dat eenmalig, maar nu heb ik werkelijk een paar dagen na elkaar mijn schouders en sleutelbenen eens goed bespoten om een goede slaap te hebben. Ik durf niet beweren dat het echt een euforische spray is, maar ik heb die dagen aangename en liefdevoole dromen gehad over onze burgervader. Tot morgen
