De tweede dag van dit herfstweekend begint in mineur: de chauffage is uitgevallen en de loodgieter komt pas morgen. Als vooruitziende vrouw heb ik me wel veel fleece hoodies aangeschaft in september, zodat ik me wel warm kan houden. Misschien schijnt later op de dag zelfs de zon en dan zal ik wel geen kou meer hebben. Het is de eerste keer dat het voorvalt maar alles moet eens de eerste keer zijn. Ik heb ook bij nazicht van mijn blog van gisteren gezien dat ik het boek van Vic de Donder niet vermeld had, wat in de vriendenkring tot discussies en anekdotes leidde: "Kom eens naar mijn kamer". Dan heb ik dat mankement ook weer aangevuld en ga ik verder met het nieuws van de dag, dat eigenlijk weer niet te bespreken valt omdat er niks nieuws is dat wereldschokkend kan zijn. In de hogere kringen zal wel een bommeke ontploft zijn, dat meedeelt, dat aan alle strapatsen van hoge adellijke heren en dames door de vingers zien, voorgoed voorbij is. Gedrag dat niet door de beugel kan moet evengoed gestraft worden op dezelfde manier als jan-en-alleman. Een titel  of massa's geld hebben, garandeert geen vrijgeleide meer bij asociaal gedrag, baldadigheden, verkrachtingen, pedofilie. En zo gebeurt het dus dat een nobele prins geen moederhand meer boven zijn hoofd heeft dat met liefde alles door de vingers ziet en de kosten van zijn liederlijk leven betaalt. Weg titels, onderscheidingen, decoraties, weg koninklijke familie. Vanaf nu een leven in anonimiteit zonder grandeur voor prins Andrew. Prins zal hij blijven want hij is als prins geboren en dat kan men hem niet ontzeggen. Het is niet zoals hier dat er plots twee nieuwe leden bij de koninklijke familie komen. De ene kreeg toch nog 'prinses' voor haar naam want haar vader was een koning, de andere moet het met 'niks' stellen en blijft gewoon wie hij is, een zoon van een glamourgirl en een prins. Het is maar best dat al die priveleges van de old rich and the old famous, verdwijnen oftewel  van de 'oude adel en oud geld'. Is dat een overwinning? Het zijn  nu de miljonairs en de biljonairs die de  voordelen van vroeger willen hebben en op hun strepen staan overal met de nodige egards erkent te worden. Zij zijn het nu  die het plebs van loon en werk voorzien, en dat moet ook met uiterlijke schijn erkent worden. Men kan zeggen: een verschuiving van de werkgevers (van adel naar selfmade men) en werknemers. De bazen willen hoe dan ook met de nodige plichtplegingen ontvangen worden. Is altijd geweest en zal altijd zo blijven. Tot morgen