Na een weldoende rust tijdens een vriesnacht ben ik paraat om hopelijk een zonnige zondag te beleven. Ik moet voor niks buiten, en als de zon schijnt en niet op haar lauweren gaat rusten, kan ik er op mijn bank van genieten. Ik heb wel een goed ontbijt gehad, maar eentje dat ook wat ergernis naar boven bracht. Een chocopot leegmaken!. Niet alleen chocopotten ergeren me, maar ook allerlei confituur- en pastabokalen. Mijn vader stond erop dat we de potten tot de laatste gram leegmaakten en op de boterham smeerden omdat hij ook betaald had voor hetgeen er aan het glas en karton kleefde. Vooraleer een nieuwe pot te beginnen moest de ouwe pot zo goed als choco- of confituurvrij zijn. Dat zijn gezegdes van mijn vader zaliger die telkens naar boven komen als ik aan het laatste deel van een broodbeleg kom. vandaar dat ik liever een reep chocola nuttig dan een lekkernij voor de boterham uit een pot te schrapen. En ik moet mijn hoop op een zonnige zondag ondertussen herzien. Hieruit mag je rustig concluderen dat mijn blog niet altijd met één pennetrek geschreven is. Een berichtje van de buren doet me naar buiten stormen om "De Zondag" uit de brievenbus te halen. Meteen voel ik ook de kilte, van 3°C en de koude wind van Herminia die op komst is. 'Weg' rustig buiten zitten, maar ik zal het binnen wel goed hebben deze namiddag want er is me een zelfgemaakt taartje beloofd. Enfin, het is nog altijd winter en ik mag er niet van klagen. Niet té veel snotvallingen of hoestjes gehad, weinig migraine-aanvallen, kortom, niks speciaals, geen uitersten. Dat is altijd het beste in een mensenleven. Tijd voor Klara, die me mededeelt dat het al 26 januari is en een 34 jarige Poolse globetrotter voorsteld: Hania Rani. Haar muziek is niet onder één noemer te vatten, vanwege de invloeden die ze overal te wereld oppikte en verwerkte in haar composities. De filosofisce quote van gisteren en vandaag komt van een zeer bekende schrijver, filosoof, pedagoog, musicus Jean-Jacques Rousseau (1712-1778). Vooral bekend van zijn briefromans "Julie ou La nouvelle Héloise" en "Émile ou De l'Éducation". In dat laatste boek beschrijft hij de ideale opvoeding, in de natuur, weg van de verderfelijke maatschappij. Dat is zijn idee voor de opvoeding van de jongens tot man, die lijnrecht staat tegenover die voor de meisjes tot vrouw. Want de vrouw heeft geen wil, is passief, zwak en het is voldoende "dat ze weinig weerstand bied". Dat heeft er wel toe geleid dat 'verkrachting binnen het huwelijk' pas méér dan 200jaar later, strafbaar werd. Dat gezegd en geschreven zijnde begrijpt men het citaat van vandaag: "op grond van dat principe kunnen we concluderen dat de vrouw speciaal geschapen is om de man te behagen". Vandaar ook de noodzaak van de vrouwenbeweging, bescherming van alle meisjes en vrouwen en dat begon bij de suffragettes rond 1900 en die strijd voor vrouwenrechten is nog altijd bezig. Tot morgen
Ik slaap goed en heb moeite om uit mijn bed te geraken. Maar dan is het ineens alle hens aan dek want de hond moet buiten. Laat me zeggen dat ik dan al moe ben van op te staan. Mijn dag is dan een paar uur ingekort en eigenlijk vind ik dat niet plezant. Toch zal ik nooit mijn wekker zetten om op een gezegend uur wakker te worden, ik moet nergens naar toe, heb nooit afspraken en eigenlijk heb ik tijd genoeg om alles te doen. Daar zijn nu eenmaal dingen die ik liefst in de voormiddag doe, zoals mijn gazet lezen en kuisen en andere huishoudelijke taken, en hoe korter mijn voormiddag is, hoe mminder tijd ik heb om dat allemaal te doen. 'Je kan dat toch verder doen in de namiddag' hoor ik julllie zeggen. 'Ha nee, dat zijn mijn uren voor ontspanning, want die heb ik ook nodig'. Dus hoe langer ik slaap, hoe minder ik presteer op een dag. En deze morgen, al was het al middag, moest ik gaan foerageren. Niet dat ik op vakantie of op kamp ga, maar mijn voorraad was echt tot een minimum geslonken!. Heel de week, heb ik zit wachten op de loodgieter en durfde mijn huis niet te verlaten uit schrik dat hij zou langskomen als ik afwezig was. Ik doe zelden boodschappen op zaterdag, maar ik moet zeggen dat het ongeloofelijk rustig was in het grootwarenhuis. Hun proevertje deze week was een chinese bereiding van kip met rijst en ik heb dan de zoet-zure versie meegebracht. Dat is weeral een kopzorg minder van 'wat moet ik klaarmaken vanavond'. De porties zijn zodanig dat het voor mij een tweedaagse maaltijd is. Enfin, tijd voor Klara. Voorstelling van de 44 jarige Belgsiche Heleen van Haegenborgh, componiste, pianiste en performer. Haar composities en specialisaties zijn een mengeling van hedendaagse muziek + electronica + improvisatie + experimentele elementen eraan toegevoegd. Het verbaast jullie waarschijnlijk niet dat ik van de mooie Heleen nog nooit gehoord had en ook niet naar haar muziek ga luisteren. De filosofie is voor morgen want in het weekend is dat een uitspraak die voor twee dagen geldt. Nu ga ik dringend nog wat Vit D opscharrelen want de zon schijnt, het is 7°C en windstil. Tot morgen
"Ik sta op wacht.....", maar niet met mijn voeten in de gracht, dat mijn eigen aanvulling is. Een populair liedje van Joop de Knegt (1931-1998) maar immens populair geworden door Bobbejaan Schoepen (1925-2010) en het "Vragenuurtje voor de soldaten" op radio 1, van 18u30-19u van de jaren 1939-1940 en 1945-1971. Dat was een radioprogramma, in het leven geroepen om dienstplichtige miliciens en hun familie een muzikaal halfuurtje te bezorgen met liedjes die ze konden aanvragen voor hun geliefden. Natuurlijk stond ik niet voor mijn geliefden op wacht. Wel voor de loodgieter, die nog eens beloofde vandaag te komen maar ook voor bpost, die vandaag mijn online bestelling zou leveren. Na enkele kleine bestellingen bij de 'van overheidswege' verfoeide Chinese online verkopers (waar ik toch heel tevreden mee was), durfde ik een bestelling bij een shop van hier te lande plaatsen: sneakers en wel van het merk dat ik ondertussen graag aan mijn voeten heb en zeer confortabel aan mijn oudere voeten zitten. Gisteren besteld en vandaag geleverd: wat een luxe is dat! Vanuit mijn luie stoel mijn keuze maken en met wat knopkes te gebruiken, heb ik zonder 1 enkel cijfer te moeten intoetsen, mijn schoenen gekocht. Bij nader inzien en omwille van het gemak, is dat een gevaarlijk koopgedrag vertonen. Geen verplaatsing doen, geen verzendkosten betalen, naft uitgespaard en het milieu en de banen ontlast en alles wordt aan huis geleverd met een glimlach van de postbode, want achteraf moet ik dat ook nog eens evalueren via een email. Ik winkel al niet graag en dat is voor mij eigenlijk een ideale oplossing zelfs voor een moeilijk item als schoenen. Minder goed nieuws heb ik dan van de krant gekregen. Die zetten na zovele jaren de activiteiten met bpost stop, omdat ze geen voordelige tarieven konden geven en dus wordt mijn gazet vanaf volgende week door een andere bezorger in de brievenbus gestoken. Ze hebben in ieder geval het zekere voor het onzekere genomen en me, voor een maand vouchers gestuurd om bij geen levering, mijn krant in de gazettenwinkel te gaan ophelen. Ook kan ik de krant op internet lezen en nog enkele artikelen van bevriende kranten, maar ik wil enkel mijn papieren krant hebben en die 's morgens horen ritselen telkens ik ze vasthou en een pagina omsla. Al die andere daar heb ik toch geen goesting en tijd voor om die te lezen. Afwachten maar. En wat zeggen mijn kalenders ondertussen? De filosoof: "Op windstille dagen mis ik de pijnboom". Aldus de zenmeesteres en boedhitische non, Õtagaki Rengetsu (1791-11875). Vandaag mis ik die lawaaimakende boom in geen geval, er is Beaufort 6 buiten. In de Klara-agenda is er aandacht voor Lara Rosseel die van 2023-2024 de Gentse stadscoponiste was. Ze trok met een mobiele tribune door al de wijken van Gent om de lokale muzikanten de kans te geven even 'buiten zichzelf te treden". Ondertussen heeft er één iemand zijn woord gehouden en zijn mijn sneakers perfect geleverd. Tot morgen
Nee, ik ga het niet hebben over de H. Maagd van de katholieke Kerk, wel over mijn eigen moeder, Maria. Bij leven en welzijn zou ze 102 kaarsjes hebben mogen uitblazen. Spijtig genoeg waren het er maar 89, al was dat zelfs op haar laatste verjaardag niet meer mogelijk. Maar verjaardagen van iedereen die me dierbaar waren, vergeet ik toch niet. Ze verdienen allemaal het eeuwige leven en dat gebeurt alleen als ik ze nog eens vernoem of aan ze denk. Het beste korte dagelijkse programma, "Man bijt hond" verschijnt binnenkort weer op tv en bezorgde me de beste quote van mijn moeder: gaat die man die hond echt bijten op teevee?". "Nee natuurlijk niet mama, dat is maar om te lachen". En dat deed ze dan ook, gerustgesteld dat ze dat niet moest aanschouwen. Zo vliegen de jaren bij iedereen in sneltreinvaart voorbij, of men dat nu graag heeft of niet. Daarom is het goed eens de "50 leefregels om gelukkig te zijn" van Arthur Schoppenhauer (1788-1860) eens onder de loupe te nemen. De dertiende leefregel staat vandaag in de scheurkalender van de filosofie: "wie opgewekt is, heeft altijd een reden om het te zijn, namelijk juist de opgewektheid zelf". Een betere vertaling van deze zin gaf Martin de Haan: "wie vrolijk is heeft alle reden om het te zijn, namelijk juist omdat hij het is". "Ons leven", aldus deze vrolijke pessimist en lachende mensenhater Schoppenhauer, "is gekenmerkt door leed en verveling, maar laten we er eens van uitgaan dat het leven toch de moeite waard is, hoe moeten we het dan inrichten om er zoveel mogelijk geluk uit te halen?". Wat zeggen andere filosofen over deze filosoof? De filosofie vann de zwartgalligste filosoof aller tijden, kan bij wijlen buitengewoon opbeurend, aanstekelijk en zelfs bevrijdend werken. Dat is dan de eerste paragraaf die al 300 woorden telt en die ik gelukkig niet met de pen heb geschreven. Het zou eigenlijk wel moeten op deze "Internationale Dag van het Handschrift". We schrijven alleen nog met onze toetsen van het klavier en nog heel summier met een pen op papier. De lessen schoonschrift zijn waarschijnlijk al lang uit het onderwijs verdwenen. Nu de Klara kalender eens bekijken. De Britse componiste van electronische en akoestische muziek, Anna Meridith. Haar werk "Bumps per minute". Een stuk dat tijdens de rit met botsauto's gespeeld wordt. Eerlijk gezegd, ik luister dan liever naar Guido Belcanto met "Op het zeildoek van de botsauto". , een schoon deuntje van onze Vlaamse bard. De poetsploeg is niet geweest evenmin de loodgieter. Tot morgen
Dag 2 van Trump 2. De krant staat bol van zijn familie of eigenlijk moet ik 'clan' zeggen. Hij wil in ieder geval de Kennedy's verdrijven als vorstelijke familie van Amerika. Zijn vrouw, dochters, schoondochters en kleindochter moeten toonaangevend zijn voor het mondaine deel van de rich and famous in zijn land. Geen democratische presidentsvrouw meer die toonaangevend was voor elegantie, uitstraling en goede smaak. Nu moet dat Melania en Ivanka zijn, die zeggen en tonen wat te dragen bij officiële en andere feestelijke gelegenheden. De hoed neemt nu ook een belangrijk deel van het accessoire in van een stijfdeftige kennismaking met de bevolking. Niettegenstaande Europa niet meer in de bovenste schuif vertoefd van Mister Make America Great Again, de dames van zijn clan kijken toch wel hoe de prinsessen en koninginnen van Europa zich uitmonsteren. Dat is dus met hoeden als ze op stap gaan. Een koninginnelijke en prinsesselijke uitstraling moeten zijn vrouwen dus hebben. De Amerikaanse couturiers hebben voornamelijk naar de jonge generatie van royals gekeken met als biezonder uithangbord Prinses Kate. Mode-icoon van de laatste jaren: gecentreerdeen getailleerde halflange mantels, kleuren allemaal op elkaar afgestemd, sobere chic door de gebruikte materialen. De uitbundige kleuren waar ook de Amerikaanse dames voor gekend waren, zijn samen met Elisabeth II (1926-2022), begraven. Zo gaan we weer een nieuw Trump-tijdperk tegemoet en wat dat vor de wereld gaat betekenen is toch een beetje bang afwachten. Zoals de filosofische gedachte van Michael Sandel, politiek Amerikaans filosoof, schreef in The Gardian; "Markten zijn niet onschuldig". "We zijn van een markteconomie naar een marktsamenleving geëvolueerd, waarin nagenoeg alles te koop is of in financiële waarden uitgedrukt". Een passende filosofische zin voor de regering van Trump. Gelukkig herken ik nu eens een naam in de Klara scheurkalender: Bette Davis (1908-1989), alleen wist ik niet dat die ooit songs had opgenomen. Zij was een vrijgevochten vrouw en actrice die haar imago van promiscue leventje met het lied "Don't call her no tromp" wilde rechtzetten. Haar doorbraak kwam er met de film "All about Eve" in 1950. Bekend werd deze filmdiva voor mij, door het lied van Kim Carnes uit 1981: "She's got Bette Davis' eyes". En die ogen doen me eerder denken aan de 'ziekte van Graves', de bolle ogen die typisch kunnen zijn bij een schildklierafwijking: te snel werkende schildklier. Voilà, ik heb weeral mijn klets gehad voor vandaag. Voor de rest is het nog wachten op de loodgieter en de berichten over de behandeling van mijn vriend. Tot morgen
Er is wind gekomen, frisse wind, en die bracht ook een oude en tegelijkertijd, een nieuwe president. De wereld kan weer gaan wennen aan het optreden van deze man, met uitspraken en boutades die hij zomaar gratuite rondstrooit maar voor velen toch een inpact zal hebben op hun leven als hij ze gaat uitvoeren. De ondertekening van zijn verschillende presidentiële besluiten vonden plaats vóór hij zijn danske placeerde met een stijfdeftige presidentiële vrouwe die oogde als een ouderwetse schooljuffrouw of nanny op wandel met de haar toevertrouwde kinderen. Voor ieder besluit dat hij ondertekende, gebruikte hij een andere pen, die hij achteraf als memorabilia in de zaal gooide. The gossip of the day: Melania had een breedgerande hoed gekozen opdat ze geen kus van haar echtgenoot zou moeten ontvangen noch moest geven. Het bleef bij Donald bij getuite lippen waardoor het zoentje in het ijle bleef hangen. Tot daar de feestelijkheden in Washington, waarvan ik het verslag niet gezien heb maar in de krant gelezen. Zo moest ik niet nadenken over hetgeen ik allemaal hoorde en dat brengt meteen de filosofie gedachte ter sprake van Cornelis Verhoeven (1928-2001). Een Nederlandse filosoof, essayist, hoogleraar: "het denken leidt niet tot conclusies". Een citaat uit zijn boek: "Rondom Leegte". Mijn Klara kalender heeft het weer over een nobele onbekende componiste/organiste, de Zweedse Ellen Arkbro en stelt haar orgelmuziek voor: For Organ and Brass (voor orgels en koperblazers). So, om in de sfeer te blijven, dat was mijn verslag van die geweldige Amerikaanse nieuwe oude president met zijn miljardairsclubje dat bezit nam van het Witte Huis. Nu is het wachten op de loodgieter om mijn lekkend toilet te komen repareren. Tot morgen
Blue Monday, ontelbare songs zijn er geschreven over deze zogenaamde 'meest depressieve dag' van het jaar. Best mogelijk dat het zo is, niet omwille van de katers die overblijven van de voorbije feesten of het blijvende grijze eentonige weer, maar omdat net nu, Trump weer beëedigd zal worden als 47e President of The United States of America. Het is voor iedereen bang afwachten wat deze man weer in petto heeft, hoe zijn houding tegenover de Navo, Europa en alle andere landen zal zijn. Welke verordeningen zal hij binnen het uur van zijn ambtstermijn met grand jar en geste wereldkundig maken? De show der shows, aan zijn bureau in the Oval Office gezeten met plechtige streken van de vulpen de ondertekening van zijn eerste besluiten waar hij de senatoren en de kamer van volksvertegenwoordiging, niet voor nodig heeft!. Natuurlijk zal er wel de vrijlatng komen van de bestormers van het Capitool, maar zijn eigen strafblad zal hij wel niet kunnen wegwerken. Een unicum in de VS: een president met een strafblad!. Ik ga toch niet kijken naar de ceremonie, ik wil de arrogantie van hem en zijn omgeving niet zien. Ik zal me tevreden stellen met te kijken naar de foto's in de krant. Ik zal daar dan naar kijken, nog meer om de kledij van de First Lady te zien. Ik blijf natuurlijk een vrouw die nieuwsgierig is naar hetgeen de andere vrouwen aandoen als ze in de belangstelling komen te staan. Amanda Gorman, zal waarschijnlijk haar nieuwe gedicht over de apocalyptische branden niet komen voordragen: "In deze smeulende dageraad vechten we voort" noch "the hill we climb". Enfin, America heeft gestemd en heeft direct een nieuwe regering gekregen met de goedkeuring van de helft van de bevolking. Hier zijn ze over Arizona nog altijd aan het palaveren en bekvechten, wie het nu uiteindelijk voor het zeggen zal krijgen in de Wetstraat. Nog 11 dagen de tijd om voor de beloofde 'eind januari 2025' een nieuwe regering te hebben. Afwachten maar!!!. Ik wil toch niet voorbij gaan aan de verjaardag van Koningin Mathilde, 52j. De jaren gaan voor iedereen vooruit, ook in de koninklijke familie. Wat zegt de filosofie vandaag: "Filosofie is niet voor het gepeupel gemaakt en kan dan ook niet tot dat niveau worden teruggebracht". Dat zegde en schreef Georg Wilhelm Friederich Hegel (1770-1831) wiens werken dus inderdaad moeilijk te lezen en te pruimen zijn. Een Bahreins/Britse jazzmuzikante en componiste, Yazz Ahmed, kan me weinig bekoren met haar trompet en bugel geschal. Zij staat met haar compositie "La Saboteuse" in de Klara kalender. Ik luister liever eens naar Meat Loaf (1947-2022) en zijn "Paradise by the Dashboard Light". Wat heb ik niet van katoen en van jetje gegeven op dat muziekstuk!!!!.Tot morgen
