"Ik sta op wacht.....", maar niet met mijn voeten in de gracht, dat mijn eigen aanvulling is. Een populair liedje van Joop de Knegt (1931-1998) maar immens populair geworden door Bobbejaan Schoepen (1925-2010) en het "Vragenuurtje voor de soldaten" op radio 1, van 18u30-19u van de jaren 1939-1940 en 1945-1971. Dat was een radioprogramma, in het leven geroepen om dienstplichtige miliciens en hun familie een muzikaal halfuurtje te bezorgen met liedjes die ze konden aanvragen voor hun geliefden. Natuurlijk stond ik niet voor mijn geliefden op wacht. Wel voor de loodgieter, die nog eens beloofde vandaag te komen maar ook voor bpost, die vandaag mijn online bestelling zou leveren. Na enkele kleine bestellingen bij de 'van overheidswege' verfoeide Chinese online verkopers (waar ik toch heel tevreden mee was), durfde ik een bestelling bij een shop van hier te lande plaatsen: sneakers en wel van het merk dat ik ondertussen graag aan mijn voeten heb en zeer confortabel aan mijn oudere voeten zitten. Gisteren besteld en vandaag geleverd: wat een luxe is dat! Vanuit mijn luie stoel mijn keuze maken en met wat knopkes te gebruiken, heb ik zonder 1 enkel cijfer te moeten intoetsen, mijn schoenen gekocht. Bij nader inzien en omwille van het gemak, is dat een gevaarlijk koopgedrag vertonen. Geen verplaatsing doen, geen verzendkosten betalen, naft uitgespaard en het milieu en de banen ontlast en alles wordt aan huis geleverd met een glimlach van de postbode, want achteraf moet ik dat ook nog eens evalueren via een email. Ik winkel al niet graag en dat is voor mij eigenlijk een ideale oplossing zelfs voor een moeilijk item als schoenen. Minder goed nieuws heb ik dan van de krant gekregen. Die zetten na zovele jaren de activiteiten met bpost stop, omdat ze geen voordelige tarieven konden geven en dus wordt mijn gazet vanaf volgende week door een andere bezorger in de brievenbus gestoken. Ze hebben in ieder geval het zekere voor het onzekere genomen en me, voor een maand vouchers gestuurd om bij geen levering, mijn krant in de gazettenwinkel te gaan ophelen. Ook kan ik de krant op internet lezen en nog enkele artikelen van bevriende kranten, maar ik wil enkel mijn papieren krant hebben en die 's morgens horen ritselen telkens ik ze vasthou en een pagina omsla. Al die andere daar heb ik toch geen goesting en tijd voor om die te lezen. Afwachten maar. En wat zeggen mijn kalenders ondertussen? De filosoof: "Op windstille dagen mis ik de pijnboom". Aldus de zenmeesteres en boedhitische non, Õtagaki Rengetsu (1791-11875). Vandaag mis ik die lawaaimakende boom in geen geval, er is Beaufort 6 buiten. In de Klara-agenda is er aandacht voor Lara Rosseel die van 2023-2024 de Gentse stadscoponiste was. Ze trok met een mobiele tribune door al de wijken van Gent om de lokale muzikanten de kans te geven even 'buiten zichzelf te treden". Ondertussen heeft er één iemand zijn woord gehouden en zijn mijn sneakers perfect geleverd. Tot morgen