Puffen in het binnenland, bibberen aan zee. Een warme trui, sjaal en handschoenen aan om een stapje in de wereld te zetten. Dat het niet het enige jaar is dat dergelijke temperaturen en de felle noordoostenwind zich doen gelden merkt men aan het feit dat de periode van 5-20 juni de schaapsscheerderskou genoemd wordt. Deze tijd van het jaar worden de schaapjes van hun wol ontdaan en is de herder blij dat het niet te warm wordt zodat de dieren niet ziek worden van de stralende zon die schijnt op hun tere velleke. Als ik al niet blij ben met deze koude en wind, de herders en de schapen zijn dik tevreden. Zo zie je maar dat de nadelen voor de enen de voordelen voor de anderen zijn. En de boer zal ook dik tevreden zijn met de noordenwind. Het graan kan verder groeien zonder zonder te rijpen en geeft een rijkere oogst. Vandaar het spreekwoord: waait in juni de noordenwind over het land, dan krijgt de boer veel koren op zijn land. Maar vandaag zal er ook op verschillende plaatsen in Europa, en dan vooral in Frankrijk, het eindoffensief van de Tweede Wereldoorlog herdacht worden. Veel films en boeken zijn er geschreven en verschenen over 'Operatie Overlord'. Die startte op 6juni 1944 aan de Normandische kust met de landing van de geallieerde troepenmacht op Omaha-, Utah-, Gold-, Juno-, Sword Beach in de bekende amfibieschepen, DUKW (uitgesproken als 'duck', eend). Hier aan de Belgische kust werden ze in het post-oorlog tijd gebruikt om toeristische uitstapjes te doen op de Noordzee.  DUKW is een Engelse afkorting van de vertaalde woorden in Nederlands: D= voertuig ontworpen in 1942, U = amfibisch voertuig, K= alle wielen aangedreven, W = twee aangedreven achterassen. Meer dan 2 miljoen soldaten zijn op die bevrijdde stranden geland en een 250.000 geallieerde manschappen lieten daarbij het leven. Een geschiedenis die nooit mag vergeten worden en een oorlog die nooit mag terugkeren. Maar mensen zijn mensen en de goede voornemens van alle Europeanen die vochten voor vrijheid is ook weer aan diggelen geslagen door een man die ook weer alles en iedereen naar zijn hand wil zetten. Weer met vele doden, vluchtelingen en vernietigingen tot gevolg. Maar de tastbare herinneringen aan die landingen, de amfibiebootjes, zijn nu allemaal verdwenen. Het laatste auto/bootje dat toen gerecupereerd werd van die invasie, bevond zich te Sint Idesbald. Het is een paar jaar geleden uit de vaart genomen wegens te duur in onderhoud, geen reserve delen meer te verkrijgen en te dure benzine. Natuurlijk ook  een gebrek aan toeristen die een dergelijk uitstapje wilden doen. Tot morgen