|
We zitten nog altijd in het windveld van 'storm Bert' die raasde over de UK en Ierland. Hier zijn enkel de resterende krakkemikkige en halfverdorde bladeren gestrooid over het grasperk. De resterende groene bladjes zijn door een windcentrifuge gedraaid en verloren allemaal hun sap en hangen troosteloos klaar om ook van de takken te vallen. Het spel van de seizoenen, het ritme van het leven. De troosteloze aanblik is niet zo erg als de zon schijnt en er een blauwe lucht als achtergrond dient voor het doodse landschap.
Vooraleer ik mijn zacht gekookt eitje, met frietbokes om te doppen, ga opeten, vertel ik de laatste trend in eierland. De chichi-wereld heeft nu ook het minste ingrediënt van de keuken gevonden om er een duur product van de kunnen maken: het ei. Eigenlijk kun je bijna zeggen dat ze het ei van Columbus gevonden hebben om een nieuw snobistisch publiek aan te trekken. Een topklasse van het ei maken, een premium, het beste van het beste, met als roepnaam 'Marigold', de Engelse naam voor de 'goudsbloem'. Dit eitje kost evenveel als een doosje van 6 bruine eieren van kippen met vrije uitloop, 1,5€. Waar zit het verschil? Wat zegt de bewuste kippenboer daarover? De kippen krijgen een comfortabel leven, lopen vrij rond, krijgen afwisselende voeding met daarbij gemengd de blaadjes van de goudsbloemen dan nog wat oliën en zaden toegevoegd. Met fierheid zegt de producent en kippenhouder, dit is 'the queen of the eggs'. De restaurateur die het kakelverse eitje bereidde zegt over dat speciaal gelegde exemplaar: het eiwit is steviger, de oranje dooier is intenser, romig van smaak, zacht en puur. De 'marigold' is ideaal om te pocheren. Door de structuur van het eiwit zal deze bereidingswijze niet rap mislukken. Dit eitje is niet te vinden in de grootwarenhuizen, wel in de speciaalzaken van exclusieve voeding. Niet getransporteerd in de bruine kartonnen doosjes, maar in design zwarte eierdoosjes. Ieder ei is voorzien van een stempeltje met kroon en M. Deze speciale eieren blijven even lang eetbaar als de gewone eieren: in de ijskast, nog max 28 dagen na legdatum. Het kon niet uitblijven dat men een goedkoop voedingsmiddel ook zou promoten om het ook in een sterrenzaak te kunnen presenteren. In ieder geval dient men voor dit product geen dier op te offeren. Let wel, de kippenindustrie is niet zo onschuldig als het lijkt. Vrij snel wordt er een selectie gedaan door 'kuikenseksers' (seksen is de naam voor geslachtsbepaling bij kuikens), op de eendagskuikens. De haantjes worden eruit gepikt en vergast. Een tweede maal gebeurt die selectie als de kuikens 14-21 dagen zijn. Verdere weetjes, de witte eieren worden meestal gebruikt door bakkers en in de industrie. En de hennen die geen eieren leggen worden ofwel kip aan het spit, videeke, of kippenfiletke. Tot daar deze 'queen'. Want vandaag moet ik de "Queen" van de rock, van het showtoneel, van de zang, in herinnering brengen. Hun frontman Freddie is op deze dag al 33jaar ter ziele gegaan, maar niet vergeten. Tot morgen
|
