1190 - WAARDELOZE WINSTBEWIJZEN RUILEN VOOR VEEL GELD
***
Zaterdag 2
februari
Zon
8u17-17u36
Maria
Lichtmis
Schijnt met
Maria Lichtmis de zon door de toren,
dan komt er
nog net zoveel kou als tevoren
***
1190 -
WAARDELOZE WINSTBEWIJZEN RUILEN VOOR VEEL GELD
Wikipedia
:
Maria-Lichtmis
of kortweg Lichtmis is een christelijk feest dat op 2 februari gevierd wordt.
Het is de herdenking van de "Opdracht van de Heer in de Tempel",
waarbij Jezus, zoals elk joods jongetje, wordt opgedragen aan God (zie Lucas 2:
22-35). Daarnaast herdenkt men het zuiveringsoffer dat Maria veertig dagen na
de geboorte van Jezus volgens de Joodse wet (Leviticus 12) moest brengen;
vandaar de Latijnse naam Purificati
***
t Maaneke uit de Mane zegt over Lichtmis :
O.-L.-Vrouw Lichtmis,
schudt-de-panne
Lijk dat ze vroeger zeiden.
Vandaag is geen vrouwke zó arm
of ze maakt er haar panneke warm!
De jonge moederkes gingen vroeger
voorzichtekes door de sneeuw heulder Lichtmiskaarse halen.s Avonds zat heel de familie dan gezellig
rond de warme, roodgloeiende stove om pannekoeken teten en t horten naar de
vertellingen van pe en me over den tijd van toen.Dat waren nog nekeer tijden.De magie van de buizestove is verre te zoeken
in de chauffagebuizen of de vloerverwarminge!
***
Nu we
toch met Bijbelse zaken bezig zijn :
Nog
eentje uit geldjoden die uit de tempel gejaagd worden .
***
En nu van de
romantiek en de pannenkoeken, over naar de realiteit van de dag, en precies 60 jaar
na de zondvloed in Zeeland en het slijk der zee, over naar het slijk der aarde.
Ik verstaan het
niet meer!
Iemand krijgt, in
ruil voor bewezen diensten, uitgestelde betaling in natura t.t.z. hij krijgt de
facto alleen de jaarlijkse interest. Maar de schuldenaar, na een paar juridisch
neutraleomzwervingen, gaat op de fles,
t.t.z. gaat net niet failliet, omdat wij allemaal gezamenlijk na veel trammelant,
die rest-bank overnemen.
Ha neen, hé, zegt
hij die diensten verleend heeft, wij zijn speciale mensen, ja, zelfs
übermenschen, en hoe dat jullie het er van af brengen, onze juridusch niet eens
bestaande belangen-vereniging wil in onze naam zoveel mogelijk geld terug. En
vermits beide partijen (Belfius en ACW) de lakes delen, is de overeenkomst vlug
gemaakt.
Machinatie?
Belangen-vermenging? Oplichtingg van de publieke opinie? Bijlange niet. Is
gewoon een zaakje van ons-kent-ons. Of liever : krabt gij mijne rug, dan krab
ik de uwe. Vandaag is het faveurke voor de Tsjeven, morgen voor de Rooien,
endan de Blauwen Nogal een chans, dat
die van het Vlaams Belang of de Niveanen van achter hun cordon sanitaire de
finesses van onze deal niet kunnen achterhalen!
Benieuwd wat de
financiële experten daarvan maken. Misschien zelfs dat er een koninklijk
Salomons-oordeel moet volgen. Vooral niet toegeven aan populisme!
***
Ter zake :
Belfius
bereikt akkoord met ACW over winstbewijzen
donderdag
31 januari 2013 om 19u46
*
Staatsbank
Belfius heeft een akkoord bereikt met de christelijke arbeidersbeweging over de
omstreden winstbewijzen. Belfius Bank koopt die voor 110 miljoen euro. Belfius
recupereert het overgrote deel (72 miljoen euro) in de vorm van een
eeuwigdurende lening.
Staatsbank Belfius heeft een akkoord bereikt
met de christelijke arbeidersbeweging over de omstreden winstbewijzen, zo
maakten beide partijen in een persbericht bekend. Concreet koopt Belfius Bank
de winstbewijzen aan voor 110 miljoen euro. Daarvan recupereert de staatsbank
het overgrote deel (72 miljoen euro) in de vorm van een eeuwigdurende lening.
Het
ACW en zijn Franstalige tegenhanger MOC ontvangen voor die lening een
jaarlijkse rente van 6,25 procent. De rest van de afkoopsom keert Belfius aan
de arbeidersbeweging uit gespreid over een periode van tien jaar. De
constructie raakte de voorbije weken al in de media bekend, onder meer bij de
liberalen werd toen verontwaardigd gereageerd. De rente die nu effectief
betaald wordt, ligt wel lager dan het bedrag dat in de media circuleerde.
De
oorsprong van de winstbewijzen dateert van de jaren 1950, toen het ACW een
vergoeding bedong van Bacob voor het aanbrengen van klanten en deposito's. Die
afspraak bleef behouden toen Bacob in 2001 door Dexia overgenomen werd en zelfs
toen Dexia Bank -inmiddels omgedoopt tot Belfius- in 2011 in handen kwam van de
Belgische staat.
Concreet
zou de christelijke arbeidersbeweging via dit systeem zowat 15 miljoen euro per
jaar hebben gekregen. In de nieuwe regeling die werd goedgekeurd, is dat een
pak minder: zowat 4,5 miljoen euro. Belfius wijst erop dat ze nog meer voordeel
heeft bij deze deal: ze levert de bank een eenmalige winst op van 60 miljoen
euro en haar kapitaal wordt ook versterkt door de eeuwigdurende lening.
Volgens
het ACW is de nieuwe regeling een voorstel van de bank, waaraan het zijn
akkoord heeft gegeven. "De financiële gevolgen die uit deze nieuwe
situatie voortvloeien zijn zwaar. Het ACW zal zijn werking voortaan met veel
minder middelen moeten verder zetten", staat er in een persbericht. De
arbeidersbeweging wijst erop dat ze momenteel al een herstructurering
doorvoert. "Daarbij moet het ACW wellicht nog andere maatregelen
nemen." (Belga/SD
***
Wacht
eens! Deze operatie kan ook eenvoudiger worden voorgesteld.
Liza,
de kuisvrouw, brengt Julia met haar spaargeld aan bij Bacob en krijgt daarvoor
een bewijs dat ze X frank vergoeding daarvoor zal krijgen. Maar Bacog slecht
bij kas zittend (of wetend dat Liza niet van de slimste is), geeft in de plaats
een klein papiertje.
Bacov
wordt Dexia en Dexia, geplaags door geld-honger, speelt, en verliest.Geen nood : s lands Bestierders springen in,
en met belastingsgeld, redden wat nog kan. Halt, zegt het ACW, aan al die brave
Lizas hebben wij nooit hun aanbreng-commisie betaald, dat kan toch niet, die
mensen hebben daar recht op en wij in hun plaats vorderen voor onze zak, een
beetje daarvan terug. Ha ja, hé, want door heel die Dexia-affaire zijn we onze
oorlogs-kas kwijt geraakt, en dreigen wij nu op zwart zaad te zitten.
JaJa,
Voltaire had gelijk : als ge blijft liegen, zal er altijd wat van over blijven..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Toeval bestaat
niet, wordt gezegd. Maar is het geen toeval, dat TSCHELDT juist op
inspiratie-tocht trekt bij Ernest Claes en de repressie,
terwijl ik op deze blog druk bezig ben met hetzelfde onderwerp, gezien door de
ogen van Marc Grammens van JOURNAAL, ooggetuige en
repressie-slachtoffer. Net als de Nest!
Ik doe dat
natuurlijk met de beste bedoelingen, daar onder verzwegen de vraag of jullie
nog altijd niet zelf n abonnement genomen hebben. Jdemenis-mensen, wat duurt
dat lang!
*
Bijna 70 jaar na de
feiten is er nu, meer dan ooit, opheldering vereist over die donkere na-oorlogse
bladzijden van onze onmiddellijke omgeving. De breuklijnen van wat toen goed of
slecht was, zijn immers aldoor breder geworden. Het cordon sanitaire is er
concretisering van, want de geniepige voortzetting van de repressie.
België is nooit het
échte vaderland van de Vlamingen geweest, eerst en vooral omdat het dat zelf
niet wilde zijn, en tweedens omdat het altijd geprobeerd heeft met alle
middelen om de Vlaming als tweederangs-burger te behandelen. WIJ moesten
Frans leren van in de Lagere School teneinde ooit ergens te geraken. Zelfs
tot gisteren klinkt het Pour les Flamands la mêlme chose in de goede Belgische
saloons. .
De jeugd moet
ervaren wat er toen verkeerd is gelopen, en de ouderen moeten er aan herinnerd
worden. België is het enige land van Europa waar de kunstmatige haat tussen de
goeden en de slechten va, de laatste oorlog nog iin staat van oorlog zijn. In de
buurlanden (Frankrijk, Nederland) gold er een jaar na de feiten algehele en
volledige amnestie. In Engeland werd zelfs niet gewacht tot het einde van de
oorlog om zelfs de Leiders van de Nazi-partij in vrijheid te stellen. In
België, waar men houdt van een sinister grapje, werd amnestie ver0lend aan hen die
als wildemannen na de Bevrijding verkracht, gemoord en gebrand hadden.
Wij zijn bijlange
niet het enige volk dat opkomt voor onafhankelijkheid, en waar nog altijd
vreemde heersers in t land (Onkelinx, Milqueette, Di Jeanetto, Labille) ons op
het scherm komen toespreken in een onverstaanbaar broebel-taaltje.
Mei 2014. Het is
niet meer zo ver af. Hun slippendragers, de Tsjeven vooral Blauw en Rood
hangen nu al inde touwen moeten in
zak en as, de woestijn worden ingestuurd. Als boete-doening voor hun
collaboratie met de Vlinder Regering van Di Jeanetto die ons koelbloedig uitzuigt,
à rato van 16 miljard per jaar. Net als 700 jaar geleden moet gans de Westerse
Wereld weer opschrikken va, de gongslag die opklinkt van uit de Lage Landen.
Basken, Catalanen, Schotten, Bretoenen, enz, moeten ons voorbeeld durven
volgen, om zodoende het Europa der volkeren te vormen, en niet langer het
Europa der seper-graaiers à la De Gucht of Verhofstadt, DeHaene pf Van Rampaai-aai.
Zeker zullen ook
dan niet alle problemen van zelf opgelost zijn. Maar Rome en Parijs zijn toch
ook niet op één dag gebouwd?
***
Ter zake :
G.
VAN HASSELT
GERECHTELIJKE
DWALING^
*
Wij
danken Jan van Hemelrijck, bezieler van het Ernest Claesgenootschap, voor de
toelating tot publicatie van dit werk van Ernest Claes. Het verscheen in 1947
onder zijn schuilnaam G. Van Hasselt. (De G staat voor Gerebernus)
Dank
ook aan Marc Somers die ons attent maakte op dit werk van Ernest Claes.
Prijs: 5 euro
(verzendkosten inbegrepen) Abonnees van t Scheldt krijgen dit nummer gratis
toegezonden.
***
De
hoofdredacteur liet Breugelmans en mij op zijn bureau roepen. Mijnheer Van
Casteren, de directeur van de drukkerij was bij hem. De hoofdredacteur zegde:
Hoor eens mijnheer Van Casteren beweert dat de achteruitgang van het getal
abonnees alleen toe te schrijven is aan onze campagne tegen de incivieken. Hij
zegt, en ik geloof dat hij gelijk heeft, dat de lezers er genoeg van krijgen.
Ik ontvang ten andere elke dag terechtwijzigingen, die ik natuurlijk in de
krant niet opneem omdat ze toch geen proces durven inspannen. Maar het feit is
daar Wij moeten van nu af onze houding veranderen Breugelmans en ik keken
naar het gezicht van de hoofdredacteur zonder iets te zeggen, in afwachting van
wat er verder zou komen. Mijnheer Van Casteren stond bij het raam met de rug
naar ons toe. De hoofdredacteur sprak verder: Uit de beste bron weet ik dat de
regering erg verlegen zit met die repressie. Van de ongeveer zeshonderd duizend
incivieken werden er bijna vierhonderd duizend van alle schuld vrijgesproken
door het gerecht Gij, - hij keek mij nu vlak in de ogen met een niet al te
vriendelijke blik, docht me - moet van nu af ophouden met uw artikels over
epuratie en repressie.
Ik
werd gewaar dat ik rood werd tot in de rand van mijn oren. Ik sloeg even een
blik op Breugelmans, maar die keek stijf naar het een of ander voorwerp op den
lessenaar voor ons. Ik was ten uiterste onthutst. Sedert de bevrijding had ik
als journalist onder de Résistants en de goede patriotten wel enige naam
gemaakt, meen ik te mogen zeggen, met mijn campagne tegen de landverraders, en
ik dacht daarover trots te mogen zijn. In mijn groepering van de Résistants had
de voorzitter mij eens publiek gefeliciteerd met mijn artikels, en ik was zelfs
in het bestuur van de afdeling Press et Propagande gekozen. Denkelijk zou ik
naderhand in aanmerking komen voor een decoratie. Men zal dan ook de verbazing
en de ontgoocheling begrijpen die de woorden van de hoofdredacteur in mij
opwekten.
Te
droog! Die woorden werden opeens uitgesproken door mijnheer Van Casteren, die
nog altijd met de rug naar ons toe voor het raam stond te kijken. De
hoofdredacteur, Breugelmans en ik keken te gelijk vragend naar die rug. Hij
scheen dat gewaar te worden, want hij keerde zich om. Te droog, zeg ik Men
moet al eens kunnen lachen als men een gazet leest. De lezers van Le Soir
kijken altijd eerst naar den Humour Anglais ik ook.
Breugelmans
en ik blikten nu weer naar het gezicht van de hoofdredacteur. Dat is het
juist, zegde die, er moet wat meer humor in de krant komen Schrijf eens een
paar humoristische schetsen, - tegen mij - gij kunt dat wel En gij,
Breugelmans, zult voortaan de sportrubriek wat levendiger moeten maken.
Het
onderhoud was daarmee afgelopen. In de gang mommelde Breugelmans: Ik meende
dat we gingen opslag krijgen.
Wij
zaten een tijdje op onze plaats - Breugelmans vlak tegenover mij - precies of
we niet wisten wat aanvangen, en een paar keren ontmoetten onze blikken elkaar
met een arme ziekelijke glimlach. Wij spraken geen woord. Ik heb den ganse
namiddag niets goeds verricht. Ik haalde uit mijn lade mijn laatste opstel voor
den dag waarin ik krachtdadig van de regering eiste dat alle staats- en
gemeentebedienden, die zich, ook vóór de oorlog, in Davidsfonds, Willemsfonds,
Vlaamse Toeristenbond, Guldensporenviering en dergelijke onderscheiden hadden,
zouden afgezet worden, men moest eindelijk het land zuiveren van alle
onbetrouwbare elementen, ze vervangen door Résistants Met iets als wrok
scheurde ik het aan snippers.
Humoristische
schetsen Humoristische schetsen Gij kunt dat wel De hoofdredacteur had
schoon praten. Ik kon voor mijn waardigheidsgevoel niet antwoorden: Ik kan dat
niet. Maar het feit is nu eenmaal daar: ik ben geen humorist. Ik neem mensen
en dingen ernstig op, zoals in de epuratiekwestie. Ik voel mij meer
aangetrokken tot het dramatische, het tragische, het heroïsche zelfs, en in
mijn roman De Ondergrondse Held - (Uitg. De Blauwe Blom, Antwerpen - 60 fr.-
post. Rek. 54.12.38) - komt geen straaltje humor voor. Ik heb ik zekere zin
zelfs een hekel aan humor, aan grappen, aan mensen die te gemakkelijk lachen.
En dan zegt die hoofdredacteur daar maar zo klakkeloos: Gij kunt dat wel. Het
was tevens een bevel, ik ken hem.
Bij
het avondeten keek ik afgetrokken voor me. Mijn vrouw merkte dat op. Toen de
kinderen naar bed waren vroeg ze: Wel is er iets? Nee, zei ik nors.
Waarom zit ge daar dan zo te kijken? Ik moet een humoristische schets
schrijven, iets om de mensen te doen lachen, antwoordde ik met een grijnslach
en te gelijk met zon ongelukkig lijdersgezicht alsof het om een buikoperatie
ging. Vindt ge dat zo erg? vroeg ze domweg. Mijn vrouw heeft nooit mijn waar
karakter begrepen, en nog minder mijn werk. Ik las duidelijk in haar ogen dat
zij niet eens het woord humoristische schets begreep. Dat zal wel niet,
maar Kunt ge dat misschien niet? Ja dat kan ik wel! vloog ik woedend uit.
Waarom zou ik dat niet kunnen?... Waarom zou de hoofdredacteur het mij anders
vragen?
Ze
zei niets meer. Maar toen ze daarna Le Soir in handen nam en ik merkte dat haar
blikken op de eerste bladzijde recht naar de Humour Anglais vlogen, en toen
zij daarop in een lach schoot en mij wilde voorlezen wat MacDoodle tegen Mr
Binks zei en wat Mr Binks aan MacDoodle antwoordde en ik daardoor begreep dat
zij humoristische schets opvatte als een farce, een mop, een vertelselke om
te doen lachen in het genre MacDoodle en Mr Binks, steeg mijn ergernis zo
geweldig dat ik zonder een woord de kamer verliet en mij opsloot in mijn
bureau.
Daar
zat ik nu. Vóór me op mijn werktafel een blad wit papier, mijn vulpen er naast,
mijn blikken in t ijle, mijn armen nutteloos naast mij neerhangend. Ik
verkeerde door de schuld van mijn vrouw in een gemoedsstemming die het laatste
greintje humor, zo ik dat ooit bezeten had, in mij verstikte. Ik had al zoveel
zin een lachwekkende schets te schrijven als in mijn onderbroek naar de
Folies-Bergère te gaan. Op dezelfde plaats had ik avond na avond, maanden lang,
mijn vaderlandse gal uitgespuwd tegen de slechte vaderlanders, de doodstraf
geëist voor alle landverraders, en daar de zuiverste vreugde aan beleefd. Ik
las eerst de kommunistische kranten en La Dernière Heure om in de gepaste
stemming te komen En nu opeens een paar humoristische schetsen Gij kunt dat
wel
Mijn
ergernis ging stilaan over. Met een bijna treurige blik keek ik eindelijk naar
het boekenrek rechts van mijn lessenaar. Daar stonden mijn Vlaamse auteurs. Wie
van hen was nu humorist? Hoe zouden zij dat humoristische schets opgevat
hebben?
Streuvels
Heule steekt vol humor. Teirlinck de humor is misschien de gaafste, de
natuurlijkste zijde van zijn talent. Claes mijn bengel kent De Witte van
buiten en verleden week heeft hij geprobeerd de soepterrien over het hoofd van
zijn zusje uit te gieten. Timmermans al zon en lach en goed humeur. Walschap
echte gezonde galgen-humorist al willen de pastoors dat moedwillig niet inzien.
Toussaint van Boelaere neen, de naam van die echte oude Belg zal bij het
dankbare vaderlandse nageslacht voornamelijk voortleven als épurateur. Maurice
Roelants, Julien Kuypers, Reimond Herreman Allemaal zijn ze in mindere of meerdere
graad humorist, en de jongeren zijn het in zeer hoge mate schijnt het, maar ze
zijn ook allen hele, halve of één-kwart inciviek, of sympathiseren althans met
incivieken.
Neen,
bij zulke zogenaamde letterkundigen kan ik geen inspiratie zoeken, kan ik geen
stof vinden voor humoristische schetsen
***
Op
de NOS (BVN) Vander Meersch bezig gehord bij De Wereld draait doorrrr. U wet
wel, de man die van onze Standaard De Schandaard heeft gemaakt en nu bezig is
het NRC Handelsblad naar de kleder te helpen. Allemaal de schuld van de gratis
Internet-bladzijden, die de reclame-budgetten hebben meegezogen : 80% van de
inkomsten zijn weggevallen en de aandeelhouders zijn op zoek naar zo hoog
mogelijke dividenden. Ze besparen zoveel mogelijk op de kwaliteit van de
200-koppige redactie. Jobs, wat zou het! Ziet U het plaatje? Calimero : het is
altijd de schuld van de anderen. En van te weinig subsidies.
Over
de mirabele kwaliteit van de inhoud, de hoofdreden waarom lezers afhaken : geen
woord. De Vierde Macht is al lang geen enkele macht meer, maar alleen nog de spreekbuis
van het Establishment, die doof blijft voor wat er werkelijk leeft onder het
volk. De krant is een prentjes-boek geworden met schreeuwerige opschriften en
linkse indoctrinatie. Halve waarheden en hele leugens.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Doet mij denken aan
die muziek-liefhebber op een verzoek-programma van hedendaagse muziek. Zijn
keuze voor de hem toegewezen tijd : luisteren en genieten van de stilte.
Yves Desmet
van De Morgen, U weet wel, de krant die vroeger alles durfde maar nu zo goed
als leeg gedurfd is en dus op ape-gapen ligt (ik had bijna geschreven de krant op ape-gapen licht zo
gewichtloosheid is ze, maar ik heb mezelf vermand, omdat het woord licht ook nog n andere betekenis
heeft ) is razend, zoals alleen Extreem-Linxen dat kunnen, als ze lijk men
met jonge katjes doet, met de neus in hun eigen plas gewreven worden. Krauwen,
blazen en bijten dat diebeestjes doen! Goed
dat hij boven op zijn kortgehouden (afgeknepen?) excrementen een voorbeeld
geeft van watgesubsidieerde
stadfsdichters een GEDICHT plegen te noemen.
Dat stadsdichten
placht, naar ik hoorde op ATV, de ronde som op te brengen van 5.000,- (buiten
alle andere faveurkens) en voor de verandering zou dat nu
wegvallen. Natuurlijk gaat het kunstenaars-gild uit zijn voegen : wie aan een
van hen raakt, raakt aan allen! Want ze weten dat de kip haan die voor
hen gouden eieren lei, in de woestijn werd gestuurd. Zelfs niet meer omkijkt. Enfin,
Tommeke Lanoye, ooit stads-dihter van het eerste uur heeft de lat gelegd.
Hoger dan hèm mag niet!
En zeggen dat het
morgen, 1 februari, al 5 jaar is, dat de net-niet ge-Nobelde Hugo Claus, dat
miskend genie, uit het leven is gestapt : zelfmoord onder dure medische
begeleiding. Hij stierf zoals hij geleefd heeft. In de schijnwerpers.
Wat zou Smetje
ervan zeggen, moest t Stad voortaan geen rijmelaars van gedichtjes over
armoe-zaaioers meer vergoeden, zoals hieronder, mar deze centjes uittrekken om
te helpen armoede te verhelpen? 5.000,- is wel geen fortuin, maar alle
beetjes helpen om verandering te brengen).
Zoals de mier wist,
en ze plaste in de zee.
Het kan de Linxen
misschien een troost zijn: voor vele
mensen smaakt de genomen maatregel naar de trog. Om nog.
***
Ter zake :
Je
zou woedend kunnen reageren op zo'n stupiditeit. Of met een gedicht
OPINIE
− 31/01/13, 07u00
***
Met
een ongeëvenaard gevoel voor timing heeft de Antwerpse N-VA-fractieleider André
Gantman aan de vooravond van Gedichtendag een ronduit briljant idee de wereld
ingestuurd. De Antwerpse stadsdichters hebben na tien jaar wel hun beste tijd
gehad, vindt hij, en dus moet het maar eens gedaan zijn met die
subsidieslurpende culturele elite. Als die dichters dan toch hun
maatschappelijke waarde willen tonen, dat ze dan het belang gaan uitleggen van
de Vlaamse letterkunde en literatuur in de taalachterstand-klassen van de
inburgeraars. Maar daar zullen ze zich wel te goed voor vinden, dacht hij er
net niet bij.
Je
zou woedend kunnen reageren op zo'n stupiditeit.
Cynisch.
Bedroefd. Moedeloos. Of met een gedicht. Zoals het onderstaande, dat de derde
stadsdichter van Antwerpen, Bart Moeyaert, in het jaar 2007, zes jaar geleden
dus, schreef.
Gedicht
voor gelukkige mensen
Van alle mensen die
het lachen is vergaan,
loopt een op de drie blind over je heen
en kijkt dan om.
De wereld is juist niet van iedereen,
dat slag.
De overige twee vallen niet op.
Hun armen bungelen halfstok.
Onder hun tong zit gram.
Ze kennen haast geen zinnen
zonder tss.
Zo zuinig zijn ze op hun lucht.
Je staat erin voor je het weet.
Heb ik iets van je aan misschien
is uit hun mond geen vraag.
Een wenk: kijk naast hun kleren.
Wijs naar elkaar, wijs naar
het water met de zon erboven.
Zeg blije dingen als:
wij moeten zeer de moeite zijn,
als zelfs de zee tot hier komt,
weggaat
en zich weer bedenkt.
(Bart Moeyaert)
***
De
Hof-dichter
van t Palieterke staat inderdaad enkele hemel-sferen hoger in der
dichteren hemel, wat goed zichtbaar is aan de kwaliteit van de geproduceerde
verzen, dan een stads-dichterke van mijn voeten. Wat meer is, onze vriend http://blog.seniorennet.be/polkun/
doet stukken beter, en die werkt gratis. Hoogstens een pint van den Annemans,
op de IJzerwake. Want de Jos, die kan rijmen en dichten zonder zijn g*at op te
lichten. Iets wat stadsdichters niet kunnen, omdat ze altijd rechtstaand
werken. Zodat ze beter gezien worden.
Wie
nog nederiger is dan de Jos, is de echte dichter onder ons, de Johan, die stil
en ongedwongen, alles voor een ander doet. Zet hem gerust bovenaan je
favorieten : je zult er geen spijt van hebben! Jamais de la vier, ie is ie beter dan eau de
vie.
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Die ijzeren brug was tenminste
nog een vooruitgang
*
Met het soort wetenschappelijke
studies als hieronder kan zelfs bewezen worden, dat mannen 17.5% meer winden
laten dan vrouwen. Er kan met wetenschappelijke studies om het even wat bewezen
worden, als er van Overheidswege naar de vriendjes maar geld genoeg tegenaan
gegooid wordt.
Over het gebruik
van anti-depressiva, die de agressiviteit stimuleren, wordt niet gerept. Daar
zijn geen studies over beschikbaar : we moeten het doen met de rauwe realiteit
van de straat.
Ik denk (maar wie
ben ik!?) dat er eens n gerechtelijk onderzoek moet komen, dat niet persé door
wetenschappers moet gedaan worden, maar door financiële experts.
Target
: de financiële correlatie onder de loepen nemen tussen de politiek en zowel de
fabrikanten van stimulerende middelen, als van video games. Want bij dramas
als van De Gelder wordt veel en lan gebazeld over de feiten, maar over drugs
en/of video games valt seffens het doek. Tenzij de dader een tante heeft bij
het Vlaams Blok : dan gaat het om een racistische daad.
n Kinder-misbruikler
krijgt als duiding dat hij n N-VAr is, een kwalificatie die uitsluitend van
belang is bij Flaminganten. Zodat de indruk gewekt wordt dat Tsjeven, Roden of
Blauwen misdaad-vrij zijn van de wieg tot het graf. Maar terzake.
Vuurwapens zijn de
luidruchtige massa-doders. Video games en anti-depressiva zijn de stille doders
die handelen onder de hoge bescherming van het Establishment en hun goedpraters,
de media. Die steunen de jeugd in hun ruggengraat-loosheid en in het bashen
van alle gezag. Mei 68 : Verboden te verbieden .
Die houding wordt
thuis ingegeven met de paplepel en naarstig aangewakkerd door het onderwijs.
Ziet U al de leerkracht even slordig gekleed en gekapt als de rest van het
bonte gezelschap m/v, bezig vooraan in de klas, met wiebelende benen, zijdelings
gezeten boven op n lessenaar? Is dat iemand die kennis moet overdragen?
In Aalst U weet
wel, de stad met de Schepen voor Vlaamse Aangelegenheden komen op 1 september
een klad veelkleurige allochtonen-kiendjes toe. Ouders uitgeweken van Bruskèl.
Perfect tweetalig : Frans/Arabisch. Kiendjes schoolplichtig. Ziet U de kwaliteit van het onderwijs ook
zienderogen achteruit gaan? Ha ja, natuurlijk! Het FDF eist daar Franstalig
onderwijs
Weet U nog? Law
& Order. Ach! Waren we maar baas in eigen huis! Moet dat serieus nog duren
tot Mei volgend jaar!
***
Ter zake :
Senator: "Games zijn gevaarlijker dan wapens"
31/01/13, 16u38−
Bron: Clint
*
In de dagen en weken na het schietdrama in het
Amerikaanse Newtown, heeft iedereen weer z'n zegje moeten doen. De ene
uitspraak was dommer dan de andere, maar senator Lamar Alexander schiet nu toch
wel de hoofdvogel af.
Volgens Alexander zijn videogames een groter probleem dan
de wapens zelf. Die wapens tasten namelijk het gedrag van mensen niet aan, in
tegenstelling tot games. Hij legt met die uitspraak wel meteen jarenlange
wetenschappelijke studies naast zich neer.
***
Vroeger
bestonden er streek-romans die de miserie van een beperkte groep mensen
weerspiegelden. Denk aan De Teleurgang van de Waterhoek van Stijn Streuvels,
verfilmd met de mooie Mira (Willeke Van Amelroy) in de
hoofdrol. Nu zouden er boekenkasten kunnen gevuld worden met boeken over De
Teleurgang van het Onderwijs. Bij Mira was het de vooruitgang die het geluk van die buiten-mensen verstoorde : een
ijzeren brug helemaal over de Leie. Nu is er zelfs geen brug en al zeker geen
vooruitgang omtrent, maar gewoon het aangehouden
misdadige zot-zijn van al die hervormers van het Onderwijs.
Weeral
een onvergefelijke fout van de generaties Tsjeven, die het Onderwijs
overgelaten hebben aan de Linxen. Die weten heel goed, dat wie de jeugd bezit,
ook eigenaar is van de toekomst.
U
weet toch, net als ik, dat de vitale ministeries LINKS bestuurd worden? Het
overschot, waar geen eer mee te halen is, o.a. Financiën, is dan voor de
Tsjeven.
Dat
zal maar veranderen, als die 3 zogezegde beleids-partijen herleid zijn tot
een belachelijke minderheid, amper boven de kiesdrempel van 5%.
Was
het al maar zover!.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1186 IN OLSJT VERHUIZEN DE PORTETTEN VAN HET VORSTENPAAR NAAR DE KARNAVAL STOET
***
1186 IN OLSJT VERHUIZEN DE PORTETTEN VAN HET
VORSTENPAAR NAAR DE KARNAVAL STOET
Misschien
om wt kleur te brengen
Vervangen
door een Raveel?
***
Het was ons
toegezegd, maar de Dames en Heren hebben het sedert hun aantreden, goed kunnen
stil houden. De koning/koningin der Belgen verhuizen in Aalst naar het
rommel-kot bij de borstels en de Natte Dweils. Eerst was Aalst bekend geraakt door
der Tsjeven burger-moeder die hoog op de toren met wiebelend achterwerk stond
te vaderen, en nu weer aan de Vader des Vaderlands de buitenwacht gegeven.
Hopelijk begeeft de
dam het binnenkort helemaal. En kunnen we zingen van Ja, der zijn blijde
dagen nog in t leven, hoe weinig ook, d er zijnder nog voorwaar
Het tweede goede
nieuws van de dag was dat de Antwerpse Gemeenteraad de tol afschaft in de
Liefkenshoek-tunnel. Wat neerkomt op een open hart-massage voor het verkeers-infarct
op de Ring, dat al jaren aansleept. Binnen de maand na het aantreden van het
Heir der Vlaamse legerscharen. Het ATV-mens sloeg er bijna groen over uit en wist
nog heel wat bezwaren naar voor te brengen. Precies alsof ze daarover eentoefoontje gekregen had!
Hey, Patrick! Ween
van spijt en werp Uw kroon, neen niet naarSnieders, (zoals Karem Lodewijk Ledeganck ooit
dichtte in De Drie Zustersteden in 1843 (*
* * * *), maar naar de telg der Wevers. Heeft men daar in Antwerpen
trouwens geen Van Rijswijck-mars voor?
Hij vleide geen
groten ter wereld wat recht was en schoon joeg zijn boezem in brand hij duldde
geen vreemden tot meesters in t land .
Er was ons verandering
beloofd, en, zonder het vel van de ber te verkopen voor hij geschoten is,
verandering zullen we krijgen! En dat is nog maar de verandering op kleine
schaal. De Grote Beer zit er nog aan te komen : Mei 2014!
Es
geht ja alles vorüber,
Es
geht ja alles vorbei.
Nach
jdem Dezember,
kommt
wieder ein Mai ..
***
En
hedde gij meubelen, en hedde gij huisgerief, dan kunde gâ trazve mê aa lief .-
En hup Marianneke Seusepanneke, t is morgen vasten-avond - Zo lang de lepel in
de rijstpap staat,dan treuren wij nog
niet .
(******) Karel Lodewijk Ledeganck (1805-1847) : deze grotendeels vergeten veel jong
gestorven dichter die (bij leven en welzijn na Napoleonen de Franse sansculotten-regering, eerst de Aansluiting met
Nederland (1815-1830 en daarna de wording van Belgiëe heeft meegemaakt,
verdient een kort bezoekje op zijn Wikipedia-bladzijde. Was die man niet een
beetje de (betere) Michael Jackson van vele voorgaande generaties?Die man verdient veel meer dan een
standbeeld, enkele straten die naar hem genoemd zijn, en een begraafplaats op
de Campo Santo te Sint Amandsberg. Hij verdient de Eer der Altaren waar de
jeugd een voorbeeld kan aan nemen.
Het nieuwe stadsbestuur van
Aalst heeft de Belgische vlag en de portretten van koning Albert en koningin
Paola verwijderd uit de raadszaal. Dat staat te lezen in de krant Het Laatste
Nieuws.
"We zijn dit samen met
CD&V en sp.a overeengekomen", reageert N-VA-burgemeester Christoph
D'Haese in de krant. "Het akkoord dat we gesloten hebben, voorziet dat de
portretten van het vorstenpaar worden weggenomen, wat in de raadszaal intussen
gebeurd is." Steden en gemeenten zijn niet verplicht om het staatsieportret
van het vorstenpaar aan de muur te nagelen. Over de vlaggen zijn er daarentegen
wél strenge regels. "En die respecteren we", verzekert burgemeester
D'Haese. "De Vlaamse, Belgische en Europese vlag worden altijd uitgehangen
aan de gevel van het stadhuis op de Grote Markt. Maar in de gemeenteraad én
elders zijn we vrij en worden enkel de vlaggen van Aalst, Vlaanderen en Europa
gebruikt."
***
Natuurlijk
brengt één zwaluw nog te lente niet! Het zal nog heel wat voeten in de aarde
nodig hebben, eer het zover is, dat overal te lande de staatsie-portretten van
de Coburgers verdwenen zijn, en er aan de masten alleen nog de leeuwenvlaggen
(naast de Europese, indien gewenst ) hangen. Die dingen moetens zelfs niet eens
naar een museum overgebracht worden. Al is daar geen bezwaar tegen, dat die
ergens binnen 100jaar terug opgediept
worden. Een soort nare herinnering, zoals er nu gebeurt met holocaust. Om met
de schoolreizen daar naartoe te trekken, om de horror levendig te houden.
Misschien
zelfs dat er dan hier en daar een paar bescheiden kruisbeelden mogen
terugkomen? Als eenmaal de Halve Maan is afgezwakt en/of ondergegaan in de
achterlijke landen waar men niet beter weet.
Wie
dat niet meer zal beleven, is Roger Raveel (Machelen a/de Leie :
91 jaar geworden) die zich nu voor altijd kan spiegelen aan zijn laatste zelf-portret,
gevangen tussen kladden verf-recht-uit-de-tube, in een compositie met kiekendraad en klein gekapt stoofhout. Gekregen
bij Martha van de ijzerwinkel, vier huizen verder. Het deurtje van de vogelkooi
staat open : de vogel is gaan vliegen. Hij heeft goed verdiend. Hij ruste in
vrede.. Inkom-tickets aan de balie AUB.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Over
de Tibetaanse trompetters van de Rode graaiers
Of de
kunst om te wijzen op de splinter in het oog van anderen, om zo de eigen balk
niet te laten zien.
***
De Pv/dA+ ..
Ik hield het niet
voor mogelijk! Maar t is biechte-waar : vandaag schreef Trends onderstaand
gevalletje over de Partij v/d Arbeid. Daar heeft een snugger iemand van de
Partij, met een beetje basis-kennis over fiscaliteit (mijn vroegere
koor-buziness) de misbruiken ontdekt van het ultra-liberale goochel-truukje bij
uitstek, de notionle interest-aftrek.
Die soort interest-aftrek
is de fictie van de uitgespaarde interest omdat het eigen kapitaal voldoende
is/was om geen bank-financieringen te moeten aangaan. Zuiver de natte
duim vano x o = recht inde pocket. Moet je Verhofstadt voor zijn en
minstens een paar dure Burger-Manifesten voor hebben gerschreven! Enfin, een
ander soort goochel-truukje uit hetzelfde vaatje,als de sale and lease back va
Overheids-Gebouwen, zogezegd om de Begroting te doen kloppen. Goedkoop verkopen
aan buitenlandse schijn-vennootschappen, die dan terug verhuren voor 99 jaar,
aan zeer dure en geïndexeerde huurprijzen. Op die manier kunnenKarel en Mirelle overleven na de zondvloed,
in overweging nemende dat ze wijnboeren zijn en in méér nog beschikkien over
een villa in Toscane, die ze verhuren aan 3500 per week. Enfin, een
natuurwet, zoals water altijd naar de zee terug wil.
En nu : Hop naar de
Nationale Bank! Al >20jaar doen de betere accounrtants-kantoren en fiduciaires
beroep op de Balans Centrale van de Nationale Bank om Jaarrekeningen op te
vragen. Het is een hele job om die dingen uiteen te rafelen, maar ik geef toe :
bij de klant afkomen met de cijfers van hun collegas-concurenten, doet U in hun
achting hemelhoog stijgen. Die opvragingen zijn quasi gratis, en er bestaan nu
al computer-programmas die ze vanzelf inlezen en cijfermatige, ja zelfs
visuele vergelijkingen maken. Gefundenes Fressen, als U wilt.
Nogmaals : dat
verplicht openbaar maken van de eigen balans- gegevens (sedert einde de jaren
70?) heeft in de bedrijfswereld heel wat voeten in de aarde gehad. Maar daar
hielp geen lieve moederen tegen : de syndicaten wilden het vel van de beer bij
leven, en ze verhoopten dat te verkrijgen, door zowel individueel als sectorieel
over de precieze cijfers bij hun tegenstrevers te beschikken. Hun eigen
cijfers evenwel waren en bleven beroepsgeheim want syndicaten hebben geen
juridisch kader en bestaan dus eigenlijk niet voor de Wet. Ze pochten zelfs
publiekelijk, dat hun oorlogs-kas veilig en wel in het buitenland geparkeerd
stond, onbereikbaar voor eventuele inbeslag-names.
Dezelfde
wetmatigheid geldt nog steeds de dag van vandaag. Probeer maar eenns in Uw
achtertuintje en vuurtje te stoken met wat afval : binnen de kortste keren
staat de olitie daar. Maar stakers mogen zoveel branden als ze willen, en wat
ze willen : ze stoken vuurtjes die de straatstenen doen smelten, en geen haan
die daarover klaagt!Ze produceren meer
Co² e, zware stofdeeltjes dan huun hoogovens, en de politie regelt het
verkeer. Maar soit.
Waarom de Pv/dA
uitgerekend van mij een (klein) pluimkekrijgt? Niet omwille van hun ontdekking van de misbruikers, maar
omwille dat ze de namen van de fraudeurs in het groot publiek smijten. Voor particulieren
zou dat te riskant zijn : bedriegers met geld zijn levensgevaarlijk, in
vergelijking met bedriegers die op zwart zaad zitten En, bijvoorbeeld Suez
Gaz de France is geen bedrieger : ze passen alleen de bestaande wetgeving
toe. Zonder daarbij evenwel te preciseren dat die grotendeels op hun investigatie
is tot stand gekomen.
***
Ter zake :
Top
20 van notionele intresten betaalt 2 procent belastingen
donderdag 31 januari 2013 om 06u42
De
20 bedrijven in ons land die het handigst gebruik maken van de notionele
intresten, betalen gemiddeld2,28
procent belastingen. Ze zijn goed voor een totale fiscale aftrek van 7 miljard
euro, zo berekende de studiedienst van de PVDA.De twintig bedrijven die in 2011 de meeste notionele intresten konden
aftrekken, waren goed voor een aftrek van in totaal 7 miljard euro. Dat besluit
de studiedienst van dePVDA uit een
eigen onderzoek.
In de top 5 staan ArcelorMittal Finance and Services
Belgium, Hewlett-Packard Coordination Center, GDF Suez CC, InBev Belgium en
GlaxoSmithKline Biologicals. Janssen Pharmaceutica
staat op de 18de plaats.
Belastingverlies
amen
trekt de top 20 zeven miljard euro aan notionele intresten af. Samen boekten ze
een winst van 7,9 miljard euro, waarop ze 180 miljoen euro aan belastingen
betaalden. Dat komt neer op een belastingvoet van 2,28 procent, aldus de PVDA.
Het belastingverlies voor de schatkist loopt op tot 2,38 miljard euro.
Dividenden
Volgens
Marco Van Hees, de auteur van de studie, toont de rangschikking aan dat
"de twintig kampioenen van de notionele intresten ook de kampioenen van
het toekennen van dividenden zijn, met als resultaat... het eigen vermogen
leegmaken. Inderdaad, op een totale winst van 7,9 miljard euro, hebben die
twintig bedrijven 7 miljard euro dividenden uitgekeerd." (Belga/EE)
***
Plezante mensen,
hé, die private aandeelhouders van Suez GDF : de burger fortuinen uit de zakken
kloppen door hen veel te dure stroom te verkopen, op die winst zo goed als niks
belastingen betalen, om die te kunnen doorsluizen naar de Parijse
aandeelhouders. Of die nu Hollande, Sarkozy, of de Châtillon heten : het
resultaat is hetzelfde : de Parijse meneerkens maken met medeplichtigheid van
de Leliaerts, goede sier met het geld van de Vlaamse Klauwaerts!
.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
H
Johannes Bosco, patroon van opvoeders, circusartiesten en goochelaars
***
1184 - DE DRAAK VAN HUIZE DRACKENSTEIN
***
Alea Jacta Est.
Allez, t is te
zeggen : Koningin Beatrix heeft ze geworpen. Niet de teerlingen, maar de kroon
en de scepter. Weg gegooid, ja zeker, maar toch ook weer niet te veruit het
zicht. Over de daarmee samengaande moneten wordt niets gerept : die zal
ze houden, denk ik. Want niemand beter dan de Oranjes weten : met geld koopt
men de boter. Het feesten kan beginnen op Kasteel Drakenstein.
Bea sluit wel een bepaalde
periode af in veel mensenlevens. Ze regeerde niet minder dan 32 jaar en wordt
nu 75 jaar (° 1 feb 1938). Als jong springertje werd ze smoor op en huwde met een
SS-Obersturmbannführer der Cavalerie, die, volgens zijn eigen verklaring, niet
eens wist dat hij daar lid van was geweest. Anderen hadden hem ingeschreven en
anderen hadden jarenlang zijn lidgeld betaald. JaJa, Prins klaus was gene
simeple!
Voor haar oude dag
moet ons Bea waarschijnlijk niet inzitten : ze is een der rijkste vrouwen ter
wereld.
***
Wij
wilden Willem weg. Wilde Willem wijzer wezen, we wilden Willem weer.
Dat is een oud taal-spelletje, dat verdorie
blijkt terug te gaan tot Willem III, die een liederlijk persoon schijn t te
zijn geweest. Die liederlijkheid zou de reden zijn, waarom deze Willem niet Willem
IV wil genoemd worden, maar Willem Alexander.
Precies alsof er op
Alexander geen ander taal-soelletjes kunnen verzonnen worden. Alles voor
Alexander en niets voor een ander
***
Ter zake :
Republikeins Genootschap: Veel burgers vinden koningschap
achterhaald
Zo koningsgezind zijn Nederlanders niet, denkt Ton
Johannisse
'Beatrix treedt af. Op naar de republiek!'
Dat meldde de website van het Nieuw Republikeins
Genootschap gisteravond. "We menen het serieus", zegt bestuurslid Ton
Johannisse. "Dit is een uitgelezen kans om eindelijk eens fundamenteel te
bediscussiëren wat voor staatsvorm we willen hebben. In plaats van wat nu
gebeurt: het ene niet gekozen staatshoofd vervangen door het andere." .
Gepensioneerd gemeente-ambtenaar Johannisse (70) keek met
verbazing naar de 'bijna heiligverklaring' die volgens hem gisteravond
losbarstte in de media. "Beatrix zou het bindmiddel zijn, de draagster van
onze samenleving. Wat een onzin. Waar is dan de splijtzwam, hebben we dan echt
dat bindmiddel zo hard nodig?"
De Oranjes krijgen veel te veel geld, kunnen hun gang
gaan en ontlenen ook nog eens al hun gezag aan hun afkomst, vat Johanisse de
bezwaren van het genootschap nog eens samen. Tot die argumenten hoorde tot voor
kort de kabinetsformatie, maar dit bezwaar is weggevallen nu de Tweede Kamer
het staatshoofd buitenspel zette. "Maar toch, we horen overal dat Beatrix
een aardige bemoeial was, en hoewel we het nooit precies zullen weten, is het
aannemelijk dat ze via allerlei gesprekken met ministers toch invloed uitoefent.
En dat is niet meer van deze tijd."
Sinds gisteravond meldden zich bij het genootschap -1400
leden - tot nu toe veertien extra aanhagers. Johannisse moet dan ook toegeven
dat het maatschappelijk klimaat het genootschap bepaald niet gunstig is gezind;
zelfs veel burgers die het koningschap achterhaald vinden, menen dat grotere
problemen voorgaan. "Ja, dat hoor je steeds, maar wij betwijfelen of de
steun voor de monarchie zo groot is. Vergeet niet dat het koninklijk huis een
uitstekende pr-machine in dienst heeft. Politici durven het debat niet aan.
Mijn indruk is dat vooral mensen tussen de veertig en zestig jaar, die zelf nog
hard moeten werken, het wel genoeg vinden." De pensioenregeling voor
Beatrix - naast een jaarinkomen slot Drakesteyn en personeel - is Johannisse
ook een doorn in het oog. Het genootschap heeft nu haar hoop op
Willem-Alexander gevestigd. "We hopen dat hij ons gaat helpen om te laten
zien hoe achterhaald de monarchie is."
Burgemeester Amsterdam zou republikein zijn
Het Nieuw Republikeins Genootschap werd in 1998 opgericht
als open organisatie. Dat was twee jaar nadat Elsevier-topman Pierre Vinken met
een vriendenclub een discussie voerde die volgens verschillende media leidde
tot het besloten Republikeins Genootschap, dat zich ten doel zou stellen de
geesten rijp te maken voor het einde van het staatshoofd-per-erfopvolging.
Het Republikeins Genootschap bestond niet lang, maar er
is nog wel een website met namen van mensen die werden geaccepteerd als lid.
Onder hen Femke Halsema, Jan Mulder, René Zwaap en Hennie Vrienten, maar ook
Eberhard van der Laan, de Amsterdamse burgemeester die over ruim drie maanden
de abdicatie in goede banen moet leiden.
***
Persoonlijke
anekdote. Plaats : Pisa.
De
Piaza vlak voor de wereldberoemde Dom met daarnaast de apart staande scheve campanile
(klokkentoren). Plein vol toeristen. Brandende zon. Iedereen tot in de
vingertoppen lam-gelopen . Voor de rij palazos tegenover de hoofd-ingang zitten
de stenen zitbanken barstenvol vermoeide mensjes. Die zitbanken in witte Carrera
zijn geen zitbanken, maar gemakjes voor het opstijgen van de vroegere dames
en heren kerkgangers in het zadel van hun paarden. Bewijzen : de ijzeren ringen
zitten nog altijd klokvast (!) in de muur. Dat opstijgen moet indertijd een
prachtig schouwspel geweest zijn. Flapperende veel-kleurige wijde mantels,
hinnikkende paarden, trappelende hoeven en daarboven de zinderende
klokken-tonen : niet te begrijpen dat daar nog n film over gemaakt is. Met
Freule Tourtelbaum in de hoofdrol, die smachtende blikken werpen opAlexando Decromo, zijdelings te paard
zittend, wegstuift tussen de Dom-kerk en de Scheve Toren van Pisa ..
Naast
ons komt een bejaard echtpaar (beiden zeer spaarzaam bedeeld in de materie
waaruit een menselijk lichaam bestaat) beleefd vragen of ze een plaatsje naast
ons mogen innemen. Er ontstaat een zeer vriendschappelijk gesprekje : ze zijn
tevreden, zeggen ze, ons als Vlamingen te hebben ontmoet in die on-overzichtelijke
stroom toeristen Het blijken Nederlanders te zijn, die graag wat nadere
informatie hadden gehad over onze Prins, die toen net en voor de eerste keer vader
was geworden. Wisten wij veel dat later zou geroddeld worden over in vitro
fertilisatie, en zo . Over zijn NL-soortgenoot, die ze Prins Pils noemden, bleken
ze, tot mijn stomme verbazing, geen goed woord te hebben. En dan geven wij,
voor zover mogelijk, een objectief verslag over wat in onze pers verschenen was
over Filips de Taaie, zijn zelf-gekozen vrouw, zijn titel van gevechtspiloot,
enz, allemaal zaken die met stijgende afwijzing werden verwerkt. Maar het
verhaal van de trotse vader, die fier als een pauw, aan de pers verklaart dat
zijn pas geboren baby een vrouwtje was, den dat hij na de geboorte het kind
zelf gewassen had, doet de deur dicht. De mannelijke helft van die tweeling staat
ineens waardig recht en zo tnors als een heertje van stand maar kan zijn, bijna
bevend van ingehouden verontwaardiging, komt hij voor ons staan. De andere
helft gaat nog een stapje verder achteruit, bijna achter de rug van haar man, met
schel stemmetje krijsend dat wij onwaardige Pelgen zijn. Wij (en de
stomverbaasde omstaanders) worden vergast op een spervuur staalharde Pelgische
vaderlandsliefde door die twee Hollanders.. En als we niet beschaamd zijn zon
knappe prins als Prins Philppe van Beglië, belachelijk te maken. Waar we zo
hard hebben leren liegen. Dat wij waarschijnlijk naast slechte Pemgen, ook nog slechte
Vlamingen waren. Het was hemeltergend dat ze dat hadden moeten aanhoren, enz. Maar
naarmate de opwinding steeg, kwamen steeds meer Franse woorden in haar allenspraak.
Let wel : Franse woorden door een Hollandse dame uitgesproken : dat is geen
Frans meer, zelfs geen Frans met haar op, maar Frans onder een hoofd-bedekkend
haarstukje.
Toen
dat aimabel paar weg getrippeld en verdwenen was in de bonte bende toeristen,
werd er nog wat na-gekaart door zowelde
aanwezige taal-genoten (NL/VL), als door anderstaligen die wel eens wilden
weten waarover de discussie ging. Allemaal mensen die elkaar niet eens kenden.
Besluit
van die aangename namiddag : internationale imago-schade voor de beide
Koningshuizen. Want niemand kon begrijpen, dat wij elkaars troon-opvolger kruiselings
verguisd, maar de andere opgehemeld hadden.
Het
was wel een enige gelegenheid om de Scheiding der Lage Landen in het forulm te
gooien. Maar daarvoor was het toch echt té warm! En trouwens, daar in Pisa
stond er al genoeg scheef!
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Ik bedoelde
eigenlijk de wortels van het kwaad. Maar dan riskeerde ik om niet direct
begrepen te worden. Het zit zo. Aangezien Het Kwaad, Satan dus, afgeschaft is,
moeten er bijgevolg andere namen bedacht worden om de mensen schrik aan te
jagen. Het Establishment is modern of is het niet. Het is progressief, of niet.
En vooral : het wééét wat goed is voor de mensen!
Er werd altijd beweerd,
dat in de politiek, de kleur-partijen, in s lands belang, de kei-kop Vlamingen
buiten sloten, niet wegens hun kei-koppigheid, maar omdat zij tegen de toevloed
van die al te veel vreemdelingen waren. Zij, de progressieven van de
Staatsbehoudende partijen, waren in s
Lands belang, niet in t Vlaams Belang, daarvoor. Omdat zij onze Europese rijkdom
(relatieve rijkdom) wilden uitsmeren over de hele aardbol. Hadden zij toch wel
vergeten, zeker, dat hoe meer er uitgesmeerd wordt, hoe dunner deze werd! Gevolg : wereldwijde bedriegerij met rommel-kredieten,teveel huizen, teveel autos, teveel staal en
bijgevolg geen werk meer. Dus eigenlijk hadden die kei-kop Vlamingen wel een
beetje gelijk. Als t nog lang duurt zal t rap gedaan zijn. En dan roept
iedereen op zekere dag : Eigen Volk
Eerst .
En daar staan ze nu
met hun molentjes, zoals men in Gent zegt
Iedereen wist ondertussen
wel dat er heel die tijd een tweede veel zwaardere reden bestond voor die schutkring.
De onbeschaamdheid ging zo ver, dat de aanstokers gewoon het Franse woord
bleven gebruiken, de taal van de uitvinders van dat cordon sanitaire. De Francofonen
hadden, ten tijde van Hugo Schiltz, en
wijlen de Volks Unie, de Vlaamse Leeuwen getemd. Die mochtenbijgevolg een beetje mee in de vette kaas. De
harde kern echter liet zich niet temmen, en blies verzameling in het Vlaams
Blok, later het Vlaams Belang. De bestrijders van de Belgische totaal vastgelopen
constructie : zij waren het die blijvend moesten onschadelijk gemaakt worden.
Daarmee mag zelfs niet gesproken worden. Zie Donderleeuw! Nergens werd hen
toegelaten mee te besturen. Het Vlaams Belang, dat waren mestkevers (De Gucht), dwazen
(Kardinaal Danneels), enz : het waren de zonen en dochters van de Zwartzekken,
zij hadden meegeheuld met de vijand. De naam van die vijand? Dat waren de
Nazis.
Wat n kemel van
een eufemisme, want Nazis, dat waren de Duitse Nationalisten-Socialisten van
Adolf Hitler die de mensen zo maar vergasten voor hun plezier, en o gruwel, in
hun crematoria verbrandden. Of van hun
afgestroopte huid lampe-kappen lieten maken . Zij verweten (bij associatie) het
Vlaams Belang dat ze mensen diaboliseren (vreemden) maar deden ondertussen te
eigen bate, dapper hetzelfde t.o.v. het Eigen Volk.
De èchte reden van
die uitsluiting en al dat pesen : zie onderstaand artikel. Als die
Flaminganten mee mochten besturen, zouden zij de wan-pt0raktijken ontdekken en
ze publiekelijk aanklagen. Alle misbruiken, waarin de kleur-partijen elkaar dekten,
zouden open en bloot komen te liggen..
En dat is wat er
staat te gebeuren, al moet daaraan worden toegevoegd, dat vele Niveanen (die nu
in de Besturen geraakt zijn) meteen halve Tsjeven zijn. Ze kennen het klappen
van de zweep. Zaak is dus, dat dàt soort Flaminganten zoveel mogelijk de hete
adem van het Vlaams Belang in hun nek voelen. Er zijn geen eerlijker dieven,
dan zij die weten dat ze op continu op de vingers gekeken worden .
Ter zake :
Vakbonden ontduiken belastingen
woensdag 30 januari 2013 om 06u25 TRENDS
***
Het ACV en het ABVV profiteerden mee van een
constructie die is opgezet door een internationale stichting om de belastingen
te ontduiken. De fiscus liep zo een miljoen euro mis. Dat meldt klokkenluider
en N-VA-kamerlid Theo Francken. Hij wil de vakbonden laten vervolgen.
Via een fiscale constructie streken vakbonden een
miljoen euro op aan niet betaalde roerende voorheffing. Het ACV en het ABVV
profiteren mee. Dat schrijft De Standaard.
Begin jaren negentig leende een twintigtal
vakbonden zowat 25 miljoen euro aan een bvba die aan de Koning Albert II-laan
in Brussel het Maison Syndicale Internationale moest bouwen. De
initiatiefnemer, International Trade Union Confederation (ITUC), liet
uitdrukkelijk notuleren dat alles "administratief en financieel zo
voordelig mogelijk moest verlopen".
Stichting
De bvba Maison Syndicale Internationale bracht
daarom de aandelen onder bij de Nederlandse besloten vennootschap ITUBI. Via
een gelijknamige stichting vermeed ze de betaling van roerende voorheffing op
het uitstaande kapitaal. In Nederland worden stichtingen met bepaalde
doelstellingen hiervan vrijgesteld.
Volgens een klokkenluider en N-VA-kamerlid Theo
Francken gaat het evenwel niet om ontwijking maar om ontduiking. De Nederlandse
stichting blijkt immers niet meer te zijn dan een postbusadres. Al het werk,
inclusief de betalingen, gebeurt vanuit België.
Winst
In totaal liep de Belgische fiscus over al die
jaren zowat een miljoen euro mis. Zowel het ABVV als het ACV profiteerden mee
van de constructie, met een winst van tienduizenden euro tot gevolg, luidt het.
Francken overlegt met fiscale specialisten om de
syndicaten zo snel mogelijk te kunnen vervolgen. "Ethisch en moreel vind
ik hun houding hoogst ongepast", zegt Francken. (Belga/EE)
***
Voor
die van het ABVV zal het Bijbelverhaal met de witgekalkte graven waarschijnlijk
minder bekend zijn. Maar het ACW : hoe gaan die dit ooit van hun
reeds zo gehavend schild kunnen wegpoetsen? Dat ze dieven
waren was al bewezen in de saga rond Dexia/Belfius. Ze zijn niet alleen crimielen
met voorbedachten rade, handelend in bende-vorming en met misbruik van gezag,
zij volharden in de boosheid door hun werkwijze nu verder te zetten met het
plunderen van de Staatskas. Het zijn, zoals blijkt uit de vaststellingen van Senator
Francken van de N-VA, ook vals-spelers, bedriegers en fiscale fraudeurs.
Zij ontduiken met het oogmerk te schaden, hun eigen wetgevingen. Waarop wacht trouwens de
BBI (Bijzondere Belasting Inspectie) om de boel te gaan verzegelen?
Wie
een fout begaat, kan meestal rekenen op de goedertierenheid van de samenleving.
Wie wetten maakt met de bedoeling ze zelf te overtreden verspeelt dat begrip.
Te meer daar ze anderen vastpinen op zelfs maar het kleinste vergrijp. Zij
moeten weten dat hij of zij geen recht heeft op vergiffenis. Opdoeken die
knoeiboel, en de plaats ruimen voor betere volk! Maar eerst : potje breek,
potje betaal!
Enne,
O Ja! Voor wat betreft het ABVV : die hebben een Staatssecretaris
voor fraude-bestrijding in eigen huis.. Ver moeten die dus niet lopen om zich
in regel te stellen.
Hoe
kan een rot land blijven bestaan, als het recht moet worden gehouden door niet
anders dan bedriegers?
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
n Vlaming komt op doorreis voorbij ergens in de
Provincie Luxemburg en wil n kleine inlichting van n viertal mannen die daar
zitten te kaarten. Sprechen Sie Deutsch? Geen antwoord. Do you speak
English? - Geen antwoord. Parlo Italiano? Geen atwoord De man probeert
nog Lietzebourgs en Espagnolo en geeft het tenslotten op. Waarop de Waaltjes
tegen elkaar zeggen : waarom zouden wij vreemde talen moeten leren? Die man
spreekt er minstens 6 en nog verstaan wij hem niet.
***
Sneeuwpret
***
Dit stukje gaat
over n uitgeweken Italiaan en een uitgeweken Duitser. Vandaar de titel : de As
Rome-Berlijn, omdat wijlen Mussolini en wijlen Adolf Hitler ook zon Stalen Pact
hadden gesloten. Naar later is gebleken, zou die As beter De As van Het Kwaad
genoemd geweest zijn!
Signore Di Jeanetto,
und Herr von Saxen Coburg Gotha en nog wat : ze zitten beiden veilig genesteld
in de vette Vlaamse kaas, waar ze zelfs met geen kanon zijn uit weg te
schieten. Die twee spelen de bal als twee volleerde jongleurs naar mekaar toe. Vandaag
schoffert de ene, morgen de andere. Al lijkt het eerder de jongere homo dan de
oude heer te zijn die de dans leidt. Wat in die middens niet ongebruikelijk is.
Ach waarom pakt de
H. Beatrix der Nederlanden, tussen haakjes ook iemand van Duytschen bloede
Albèèèr niet meteen aan het handje, om gezamenlijk op te stappen. Prins Pils,
nota bene de zoon van een SS-Reiter en de Stijve Hark uit Belvédère kunnen dan
gelijk mee opstappen. Zo wordt hun de schande van de afgang bespaard. De
degeneratie van het Blauw Bloed is nog nooit zo duidelijk geweest en daar kan
fris maagdenbloed niet veel aan veranderen .
Trouwens, wat
moeten onze Noorderburen met een jonge Koningin (al is ze nog zo schattig!) wiens
vader minister is geweest bij Dictator Pinochet, de veroordeelde oorlogs-misdadiger.
Mooi zootje daar,
in al die paleizen!
Ter zake :
Koning
ontpopt zich tot spreekbuis van PS
Toespraak
gestelde lichamen: Albert II recidiveert
29
januari 2013 17.14u
***
De
federale overheid heeft in korte tijd reusachtig werk verricht. (..) De
Federale overheden hebben, met de steun van acht partijen die meer dan 2/3 van
de leden van het Parlement vertegenwoordigen, al een eerste belangrijk pakket
van de Staatshervorming laten goedkeuren. Het omvat de oplossing van het BHV
vraagstuk dat jarenlang ons politiek leven en de betrekkingen tussen onze
Gemeenschappen heeft vergald.
Ik
onderstreep al die verwezenlijkingen omdat ik het belangrijk vind dat de
burgers zich rekenschap moeten geven van de markante vorderingen die ons land
heeft gemaakt, en ook dat het zijn internationale geloofwaardigheid heeft
herwonnen. De dagelijkse berichtgeving die de aandacht vestigt op de problemen
van het ogenblik geeft hun daar niet altijd voldoende gelegenheid toe. Daarom
precies is het belangrijk objectieve beoordelingen te vernemen betreffende de
tot stand gekomen veranderingen, en dit voldoende openbaar te maken.
Het
Vlaams Belang heeft kennis genomen van de toespraak die het staatshoofd vandaag
heeft gehouden voor de zogeheten gestelde lichamen. Het doet ons plezier dat
wij nooit tot deze lichamen hebben behoord.
We
stellen vast dat de Vorst na de omstreden Kerstboodschap recidiveert in de
overtreffende trap. Nooit eerder was de toespraak van Koning Albert II zo
uitgesproken partijdig en zo lyrisch over het werk van de regering als vandaag.
In een overigens schabouwelijk Nederlands zingt het staatshoofd zodanig de lof
van de regering dat het in hoge mate gênant wordt.
Door
expliciet te verwijzen naar de twee derde meerderheid in het parlement, keert
het staatshoofd het resterende derde (en daarmee de helft van de Vlamingen)
uitdrukkelijk de rug toe. Zelden werd een duidelijker bewijs afgeleverd dat
deze Vorst uitblinkt in partijdigheid en verzaakt aan zijn plicht tot politieke
neutraliteit.
Na
het horen van deze toespraak zouden we haast jaloers worden op de Nederlanders,
omdat die een Vorstenhuis kunnen koersteren dat wél dicht bij het volk staat en
dat omwille van zijn oprechte dienstbaarheid door de Nederlanders op handen
gedragen wordt.
Bart
Laeremans, Senator
***
Er
is iets met die koningen dat ik niet goed begrijp. Bij de Franse Revolutie in
1789 waarvan wij alleen maar positieve zaken mogen horen, werd het Ancien
Regimeder Koningen dood en begraven
verklaard. Als symbool van dat allemaal is de uitvinding van Dr Guillotin tot
ons gekomen, die op eenpijnloze en snelle
manier de tegenstrevers liet onthoofden. Liefst voorgesteld als een
kermis-attractie, en misschien wel met entree-kaartjes lijk voor de cinema. Zeg nu zelf : een veel attractiever en zelfs
amusanter oplossing dan de Endlösung der Germanen, een paar honderd jaar later.
Lodewijk XVICapet en een paar maanden
later zijn echtgenote Marie Antoinette, beiden bevorderd tot gewone citoyens,
mochten persoonlijk de degelijkheid van de nieuwe executie-methode komen
demonstreren. Verre van een eenmalige vertoning, was dit het signaal voor wereldwijd
vrede, gelijkheid en broederlijkheid. Na Waterloo ging het perfide Albion er
zich me bemoeien, en installeerde die de natie-staten waaronder Belgenland. De
Grote Mogendheden zochten en vond voor deze kunstmatige constructie een
volgzame verarmde familie met Blauw
Bloed in een uithoek van Duitsland.. Die vonden ze in de persoon van een
Londense flierefluiter en vrouwen-versierder die ze daar liever kwijt dan rijk
waren. Op 1 juli 1831 zette die voet aan
wal in De Panne, klaar om desnoods bij het minste onraadr, als een hazewind
terug in te schepen.
En
het werd koning na koning na koning. De Duitse taal bleef de hoftaal tot de
Grote Oorlog des sympathie kwalm vergallen. Een vond men zelfs (1934) met
doorschoten hoofd terug in Marche les Dames (had s nachts in februari (!) op
zijn eentje aan bergbeklimming gedaan en was gevallen), de volgende werd in
Kussnacht (Zwitserland) op een warme augustus-dag van 1935, vroeg in de morgen,
in zijn open cabriolet getroffen door een dodelijke kogel-regen. Zijn vrouw,
naast hem, verloor het leven. Hijzelf was alleen gekwetst. Toen hield hij 5
jaar deftig aan met de gouvernante van zijn kinderen om er uiteindelijk mee
te trouwen toen ze in verwachting was. Het huwelijk werd, zoals men dat zegt,
geen succes.
Neen,
ik zie echt niet in, waarom iemand die in de juiste wieg geboren wordt, in deze
tijd als een God moet behandeld worden. Dan ga ik nog liever voor die Spaanse
heks, zoals Lorenzo da Belgio haar bestempelt. Die is tenminste puur
geweest, sedert we haar kennen. Puur ballast..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1180 - MAAL ETIENNE VERMEERSCH MINISER VAN ONDERWIJS
***
1180 -
MAAL ETIENNE VERMEERSCH MINISER VAN ONDERWIJS
Zelfs als
kind lieten wij ons niet doen .
De ene
al wat minder dan de andere
***
Kijk, beste mensen,
ik zal jullie een groot geheim verklappen. wij, Pallieter-lezers, hebben naar
het woord van ons lijfblad, meestal een goed hart maar een slecht karakter. Of
omgekeerd. Peu importe : wat telt is, dat als, ik zeg wel àls iets goed is, wij
dat dat dan ook zeggen. Zelfs zo uitgebreid mogelijk.
Vandaag krijgt dus
de niet zo sympathieke maar zeer integere Etienne Vermeersch de eer. Omdat als hij
iets aanraakt die meteen in goud verandert.
Ik verklaar mij
nader. Er wel aan toevoegend dat de binnenkant van mijn hoofd (dank U voor deze
tip, Guido!) slechts 1/100ste bevat van dat van de Heer Vermeersch. Een
mens moet zijn plaats kennen, hé!
Rond de tijd van
mijn Plechtige Communie (HaHa, Etienne, herinnert U zich die ook?) kreeg ik het
thuis aan de stok met mijn grote broer, omdat ik een paar van zijn bladen dubbel
minister-papîer had verprutst door deze aan elkaar te plakken tot een strook
van wel 2 meter, en daar allemaal jaartallen op had gezet. In schoonschrift,
met Ancre de Chine, als U het wilt weten. Die jaartallen stonden op één lijn,
van links naar rechts, op halve hoogte. Omdat daar, zowel onder als boven, in gekleurde
inkt, met pijltjes naar het betrokken jaartal, gebeurtenissen moesten
staandie mijn wereldbeeld in één
oogopslag moesten tevoorschijn toveren. De kleuren weet ik niet meer precies,
maar Dickens, Baudelaire en Dante moesten in t rood staan (letterkunde) Boduognat,
Alva en Napoleon in t groen (historie), Copernicus, Mercator, Marconi
(ontdekkingen) in t purper, St Franciscus, Concilie van Trente, Val van
Constantinopel, Catharen, (Kerkgeschiedenis), in t geel enz. Ik werkte dat af
op de tafel in Moeders beste kamer waar nooit iemand kwal, en raadpleegde
daarvoor alles wat mij onderhanden kwam,en dat waren meestal de leerboeken van oudere broer of zus.
Nu zou dat soort
dingen een tijd-tabel genoemd worden, op computer staan en waarschijnlijk
duidelijk blijven. Mijn werkstuk werd na een paar dagen (weken?) totaal
on-overzichtelijk. Zelfs ons Moeder moest toegeven dat het louter papier-verspilling
was. Over tijd-verspilling werd niet gerept : ik was immers heel die tijd
uiterst braaf geweest. Mijn werkstuk werd dan ook vakkundig verfrommeld en door
broer-lief in de kachel gedaan.
Wat daarvan
overgebleven is? Hoofdzakelijk de kapstok-jaartallen : 1500 ° Keizer Karel /
1830 ° G. Gezelle / 1789 : Franse Revolutie. Maar in de loop der jaren werd
dat, gewoon uit liefhebberij, almaar door uitgebreid. Zo leerde ik stilaan de
samenhang der dingen begrijpen, precies alsof ik erbij geweest was.
Wat ik daar uit
geleerd heb? Dat de honger naar weten (op elke leeftijd) uitsluitend afhangt
van de bezieling die uitgaat van de persoon die op zeker ogenblik meer weet dan
gij-zelf. Ik had het geluk veel goede leraars te hebben gehad en veel
intelligente mensen te hebben ontmoet. Wat ontbrak, stond dan in de boeken. En
sedert kort, hangt jet, grijpensklaar, in The Cllouds.
Ik vind het curieus
dat het dan toch maar weer uit de Hemel moet komen!
Ter zake :
Basiskennis
voor vakmensen en verantwoordelijke burgers van morgen
Ik
beleefde als puber een grote vreugde toen ik in mijn labo thuis voor het eerst
waterstof produceerde. Wist ik veel dat dit een 'vaardigheid' was die ik aan
een 'attitude' te danken had Vooreerst iets over de test van onderzoekers Jan
Swerts en Kurt Monten (DM 24/1). Paul Yperman, raadgever van onderwijsminister
Pascal Smet (DM 25/1) zegt hierover: "Het waren echte weetjesvragen
opgemaakt als een quiz. Die vragen evalueren niet of de leerlingen van vandaag
al dan niet de eindtermen halen."
Totaal
onjuist. Ik heb de 92 vragen op de site van Knack (correct) beantwoord. Er was
wat aandacht nodig in verband met de Schengen- en de eurolanden en ook de foto
van Mario Monti. Ik neem aan dat er voor jongeren nog een paar moeilijke waren,
maar elke student had toch minstens tachtig van die vragen feilloos moeten
oplossen. Wie dat niet kon heeft de 'eindtermen' zeker niet behaald; zoniet is
er met die eindtermen iets grondig mis. Het op de kaart kunnen aanduiden van de
Belgische provincies en hun hoofdsteden, van de oceanen en de grote landen, is
mijns inziens leerstof van het basisonderwijs (ik herinner me een vraag uit het
vijfde leerjaar: 'In welk land ligt Alaska?'). De vragen over historische
feiten gingen niet over 'weetjes'. Om die betreffende de 'beeldenstorm' op te
lossen moest je dat in de 16de eeuw kunnen situeren: de alternatieven vielen
dan weg. En dat gold voor al die historische gegevens. Wel had ik wat meer
vragen inzake wetenschap en techniek gewenst: Copernicus, Galilei, Kepler,
Newton, Einstein, Watt, Faraday, Edison, enz. Dat de Hervorming (ook de eerste
excessen ervan) in de 16de eeuw plaats vond, is geen 'weetje', maar kennis die
iedereen na het secundair onderwijs moet beheersen. Als het kabinet het belang
van deze vragenlijst onderschat, hebben ze van het probleem helemaal niets
begrepen.
Hier
komt immers niet alleen een gebrek aan interesse voor de actualiteit naar
voren, maar ook een totale onwetendheid betreffende elementaire kennis van
geschiedenis en aardrijkskunde. Hoe wil je dat iemand belangstelling krijgt
voor wat zich nu in ons land, in Europa en in de wereld voordoet, als alles wat
buiten onze grenzen gebeurt, of voor 1960 gebeurd is, achter een ondoorzichtig
gordijn verborgen ligt? Als ik een dergelijk fiasco vergelijk met de
uiteenzettingen bij de 'eindtermen' van het secundair onderwijs, dan is het
evident dat die ofwel te hoog gegrepen zijn, ofwel in de praktijk geen adequate
toepassing kennen (ofwel allebei). In mijn optiek (en die van veel anderen)
heeft dat te maken met visies op het onderwijs die sinds een veertigtal jaar door
sommige pedagogen worden verspreid en die langzamerhand gemeengoed zijn
geworden. Een belangrijk aspect hiervan is het onderscheid tussen 'kennis'
enerzijds en 'vaardigheden' en 'attitudes' anderzijds, waarbij het belang van
echt parate kennis in de verdrukking raakte.
Aan
de basis lag een immens misverstand. Bij de studie van wiskunde, natuurkunde en
scheikunde is het altijd evident geweest dat het theoretisch formuleren van
stellingen of wetten gevolgd werd door oefeningen, omdat men alleen hierdoor
die kennis volledig beheerst. Niemand zag vroeger de noodzaak het ontbinden in
ondeelbare factoren of het oplossen van vergelijkingen als 'vaardigheden' te
zien. En ook het toepassen van wetten in elementaire metingen en experimenten,
behoorde tot het echt 'kennen' van de natuur- en scheikunde. Ik beleefde als
puber een grote vreugde toen ik in mijn labo thuis voor het eerst waterstof
produceerde. Wist ik veel dat dit een 'vaardigheid' was die ik aan een
'attitude' te danken had. Ik schreef het eerder toe aan mijn liefde voor kennis
en aan de onmisbare steun van Jongens en Wetenschap.
Naast
de meer 'nomothetische' (wettenstellende) wetenschappen, waar het toepassen van
de wetten essentieel is, zijn er ook de meer 'idiografische', waar de
beschrijving van particuliere feiten en processen de hoofdbrok vormt. De notie
'oefening' komt hier veel minder aan bod: het wezenlijke is dat men erin slaagt
particuliere gegevens een plaats te geven in meer overkoepelende kaders. Een
bepaald plaatselijk incident - de verwoesting van een klooster - vormt dan een
aspect van een algemeen gebeuren 'beeldenstorm' en dat wordt dan weer
gesitueerd, enerzijds in de verspreiding van de Hervorming en anderzijds in de
interactie met de Spaanse koning en zijn landvoogden. Dit is allemaal kennis
van feiten, al worden die natuurlijk met elkaar verbonden tot een hoger geheel.
Het 'van buiten kennen' van enkele stapstenen daarin, maakt het inzicht in de
samenhang tot een blijvende verworvenheid. Ook hier is de enige zinvolle
'attitude' de hunker om feiten en hun samenhangen te kennen: de 'vaardigheid'
om die met andere, eventueel hedendaagse, te vergelijken, vloeit daar vanzelf
uit voort. Hoe meer men bepaalde gegevens, bijvoorbeeld datums zoals 313, 843,
1517, 1648... paraat heeft (in hun kader geplaatst), hoe gemakkelijker,
zinvoller en vooral beklijvender het allemaal wordt. Maar ook bij andere
beschrijvende wetenschappen is dat het geval. Eenmaal in mijn leven heb ik de
moeite gedaan om de geologische tijdperken van buiten te leren (Cambrium,
Ordovicium, Silur, Devon, Carbon, Perm, Trias, Jura, Krijt...). Ik hoef
daarvoor dus nooit meer Google te raadplegen. En wat een onvoorstelbare basis
voor inzicht in de totale werkelijkheid heeft iemand die de essentie van het
boek Powers of Ten paraat heeft (Morrison, zie Google). Welk een zaligheid is
het ook gedichten en andere teksten uit het hoofd te kennen en dankzij de
herhaalde confrontatie met schilderijen te weten: dit is een Caravaggio, een
Rubens, een Rembrandt een Schiele of een Kandinsky. Zijn daar vaardigheden en
attitudes mee gemoeid? Ik heb er nooit bij stilgestaan. Wat ik op dat vlak van
leraars zoals E.H. Nollet heb meegekregen was 'kennis'. Die kennis was dan weer
gebaseerd op zijn brede culturele bagage; een 'lerarenopleiding' had hij nooit
gehad.
Wat
zijn de besluiten? De school moet het doen. Mijn ouders hadden alleen lagere
school gevolgd, mijn vader tot 11 jaar; alleen de school kon mij op eenzelfde
niveau als mijn bourgeoisvriendjes brengen. Ouders moeten hun kinderen opvoeden
tot fatsoenlijke mensen. De rest is onderwijs en dat is in de eerste plaats
kennisoverdracht: het overige komt vanzelf. Wel is er leergierigheid nodig en
bereidheid om te studeren, ook als er harde noten te kraken vallen. De school
zelf moet jaar na jaar (telkens de eerste veertien dagen) nagaan of de
basiskennis van de vorige jaren aanwezig blijft. Wat van die kennis essentieel
is, moeten we opnieuw duidelijk vastleggen, maar dan concreter dan die holle
'eindtermen'. Het doel is dubbel: bedreven en gedreven vakmensen vormen en
tevens burgers opleiden met inzicht in het maatschappelijk leven en dus met
verantwoordelijkheidszin.
***
Waar
dat gaat eindigen? AUB toch niet zoals men thans bezig is. Vermeersch zegt het
daar ergens : zijn leraren waren in veel gevallen geen pedagogen, maar
priesters. In mijncollege waren er
zelfs bij, die amper een paar jaar ouder waren dan wij-zelf. Maarden bull, een fijngevoelig man met een ruwe
bolster, leraar godsdienst, was een fervente fan van Godfried Bomans. Die leerde
hij ons tussendoor kennen door dikwijls het laatste kwartiertje van zijn les,
zon beduimeld boekje uit de diepe zakken van zijn soutane op te diepen, om
voor te lezen uit De Avonturen van Pa Pinkelman. Zelfs in de Lagere School
werd ons haarfijn uitgelegd wie in Indië (toon met Uw vinger op de wereldbol!) Mahatma
Gandhi was, zodat ik later moeiteloos kon overschakelen op Rabindrnath
Tagore .
Zelfs
over Monte
Cassino werd ons, peuters, uitgelegd wie en waar (toon met Uw vinger op
de wereldbol!) dat daar in Italië door het oorlogs-geweld een eeuwen-oude
cultuur werd weggeveegd. Toen woedde (1943) de oorlog nog volop, en Meester zal
welzijn tong tien keer in zijn mond
hebben moeten ronddraaien. Monte Cassino is in mijn hoofd blijven hangen en
werd later de kapstok waaraan quasi heel Italië is komen te hangen, zowel de vulkanen
als de Oude Romeinen.Geen wonder dat ik
door dat alles in de herfst van mijn leven in Etrusken-land ben terecht gekomen,
bijna in de tijd van de Babyloniers en de Feniciërs
Genoeg
tijd dus om alles een beetje te relativeren ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1179 - OVER NIEUWE TIJDEN DIE WE ZELF GAAN MOETEN MAKEN
***
Dinsdag 29
januari 2013
Vorstmaand
Zon
8u23-17u29
H Poppo van
Deinze
1179 -
OVER NIEUWE TIJDEN DIE WE ZELF GAAN MOETEN MAKEN
Rood
van achtergrond
Maar tenminste
intellectueel eerlijk
***
Onderstaand artikel
handelt over Nederlandse toestanden. Zo innig gevoeld en zo diep. Maar het
volstaat de aangehaalde Mr Zijkstra te vervangen door onze Trezebees
Thyssen van de Tsjeven, die ook zo erg tegen het volks-referendum gekant
is, om in de juiste stemming te komen. Het geheel is een tonicum vol bubbelende
parels als van champagne-wijn, opgediend op een knus terrasje in de eerste lente-stralen
van een zuiderse zon.
Waarom ik de
schrijver van dit artikel (Leon de Winter) bij deze op een
piedestal wil zetten? Inzonderheid voor die ene alinea waar hij beschrijft hoe de
hedendaagse beroeps-politiekers aanklampers zijn van een achterhaald tijdperk.
Leon de Winter, die
ik voorheen niet de eer had te kennen, blijkt volgens Wikipedia een geëerd
schrijver te zijn, in wiens broekzak alle schrijvers van het genre als Lanoye
en Brusselmans niet eens een plaatsje zouden mogen krijgen. De man heeft mij dermate
getroffen, dat ik, mijn kop er af!, zo gauw mogelijkvan hem mijn eerste digitaal boek wil
bemachtigen.
Een artikel om in
te kaderen, zodat het in geschenkverpakking ter koestering aan Uw geliefde kan
overhandigd worden.
Ter zake
Geplaatst
door Leon de Winter op 28 januari, 2013 - 10:14
Wat er mis
is met de Nederlandse politiek werd afgelopen woensdagavond akelig zichtbaar in
de persoon van Halbe Zijlstra, de fractieleider van de VVD. Bij Pauw &
Witteman weigerde hij de roep om een referendum te steunen aangezien we een
vertegenwoordigende democratie hebben dus kunnen politici na de volkse gang
naar de stembus vrijuit hun gang gaan, aldus Zijlstra.
Ik heb het hier al vaker geschreven: de
vertegenwoordigende democratie is een achterhaald negentiendeeeuws systeem. Het
is afkomstig uit de tijd van de stoomtrein, gasverlichting en armen die geen
tijd hadden om zich te verdiepen in actuele politieke zaken aangezien ze dag en
nacht moesten werken om het hoofd boven water te houden. Zij hadden
vertegenwoordigers nodig. De gebrekkige burger volgde gedwee de goedgebekte en
alwetende vertegenwoordiger.
Maar in een tijd van welvaart, brede educatie en
internet is het bespottelijk om één keer in de vier jaar er gebeurt nu in een
jaar meer dan vroeger in tien jaar een stem uit te brengen op figuren die
zich na die stem door geen electoraat laten tegenhouden.
De religieuze, ideologische en sociale
bevolkingsgroepen die zich door politieke organisaties lieten leiden, bestaan
niet meer.
Uitgebuite arbeiders zijn nog moeilijk te vinden.
Slaafse volgelingen van meneer pastoor beleven hun geloof tegenwoordig op een
geheel andere manier. De ongeletterde keuterboer is een hoogopgeleide agrariër
geworden. En allemaal zijn we verbonden met The Cloud, waarin het
wereldgeheugen zich momenteel aan het opladen is.
Halbe Zijlstra is geen echte volksvertegenwoordiger
in de moderne zin van dat begrip. Hij houdt ons gegijzeld met zijn mandaat.
Wij, burgers, stemmen bij de verkiezingen noodgedwongen op een pakket. Daarin
is de Europese kwestie meestal van ondergeschikt belang. We moeten de pakketten
van de politieke partijen slikken omdat het systeem ons geen keuze laat.
Ik vind mijn belangen en voorkeuren niet in één
partijprogramma terug. Ik moet programmapunten wegstrepen en op deze manier,
via een negatieve selectie, mijn partij vinden. Wanneer we referenda zouden
hebben, zou de burger veel meer greep krijgen op kwesties die hem aangaan,
namelijk: per vraagstuk. Maar het referendum zou een probleem voor de politieke
elites bieden: hun belang en het belang van hun netwerk nemen daardoor af.
Kaste
Politieke elites vormen in het model van de
vertegenwoordigende democratie een eigen kaste. Zij beschouwen zich als leiders
en gidsen, als opiniemakers en beslissers. Zonder twijfel hebben deze elites
bijgedragen aan de explosief toegenomen welvaart (ja, zelfs ten tijde van een
crisis zijn we onvergelijkbaar rijker dan tien jaar geleden) en aan de enorme
kansen die bijna iedereen in onze samenleving krijgt aangeboden. En daarmee
hebben deze elites zichzelf succesvol bewezen, en dus overbodig gemaakt. Dat is
de paradox waaraan zij moeten wennen, maar die zij wensen te ontlopen.
Met het referendum kan de nieuwe hoogopgeleide
burgerij zichzelf uitdrukken. Via een stem die slechts één keer per vier jaar
wordt uitgebracht, lukt dat niet. In onze tijd volgen we niet meer de politieke
partijen en hun leiders. We beschouwen hen niet als richtinggevend: we wijzen
zelf de richting aan. We hebben de mogelijkheid om op basis van zelf
bijeengebrachte feiten onze eigen belangen te formuleren. Een partijprogramma
is daarvan niet meer dan een beperkte afspiegeling.
De frustratie die veel moderne burgers kennen ten
aanzien van het politieke proces, wordt door politici als Zijlstra
aangewakkerd. De overdracht van autonomie naar een ongrijpbare bureaucratie in
Brussel maakt veel burgers ongerust. Politici maken van de oppositie tegen de
euro en de Europese besluitvorming altijd een karikatuur; dan waarschuwen ze
ervoor dat we van Europa afhankelijk zijn en als we aan hun ambities rammelen
straks straatarm in de kou zitten. Het is een leugen dat we elkaar met bommen
gaan bestoken als we geen Europese president meer hebben. Dat is allemaal vuig
bedrog, lege retoriek, vals gemanipuleer.
Federatie
De EU wil van de lidstaten federale staten maken.
Laat hier geen misverstand over bestaan: de politieke elites zijn op weg naar
een federatie die in een Europese context niet anders dan een verlichte
tirannieke technocratie zal zijn. Europa is geen etnische, culturele,
historische eenheid. Deze eenheid zal van bovenaf worden opgelegd en beheerst.
En het zal gebeuren zolang de elites het referendum bij ons weghouden.
Het is nu van belang dat we de EU uitkleden tot
vooral een economisch samenwerkingsverband. Natuurlijk passen
grensoverschrijdende fenomenen als bestrijding van criminaliteit en terrorisme
in dat verband, maar de federatieve tendensen moeten worden gestopt. Door ons,
de mondige burger.
Ook al lijkt me meneer Zijlstra een aardige man, ik
moest me inhouden om het tv-toestel waarop hij verscheen niet door het raam in
de sneeuw te sodemieteren. Daar zat weer een volksvertegenwoordiger met een
grijns te beweren dat wij ons lot in zijn handen hebben gelegd en dus niks
hebben in te brengen aangezien hij dank zij een negentiendeeeuws middel vier
jaar lang mag doen wat zijn partij en zijn kaste goedachten.
Onze betrekkingen met de Brusselse bureaucraten
dienen te worden aangepast en gemodelleerd naar onze wensen, niet naar die van
beroepspolitici. Wordt het niet tijd voor een brede beweging die aan de
gedachte dat de burger een hulpbehoevend, zielig en onwetend wezen is een einde
maakt?
De vertegenwoordigende democratie is het probleem,
niet het referendum.
***
De
man blijkt in Vrij Nederland te schrijven, een tamelijk links weekblad, dat
eerst ondergronds verscheen in Augustus 40 onder de Duitse bezetting. Wie dat
overleefd heeft, moeten wel speciale mensen zijn..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Onderstaand
interview waaide bij mij binnen via het scherm van een goede vriend. Omdat het
hier geen spelletje namen noemen is, ga ik direct zeggen wie het is, Walter. Op
een eeuwig zwijgen.
De
Jos, na het heengaan eind december van de betreurde Ray De Bouvrie van
Angeltjes, is de vlaggendrager van dienst. Samen met http://blog.seniorennet.be/guvaal/(*), zijn die twee wapenbroeders de
herauten van de degelijkheid.
Een
echte duizendpoot die Jos, want pas had ik onderstaand artikel(tje) bij hem
gevonden, of daar prijkt het gehele interview in De Schandaard op zijn blog.
Mispak U echter niet : het is een hele boterham!
De
Schandaard! Ik had het kunnen denken. Aan de vraagstelling alleen al. Maar als
de Voorzitter uit vissen gaat, wie ben ik dan om zelfs maar met de wenkbrauwen
te fronsen? Het is net als bij kindjes maken : bij een interview moet men met
twee zijn, en Gerolf zal heus wel niet in twee grachten tegelijk lopen.
Zeg
dat het niet waar is, dat we ooit met eerbied naar dit artikel zullen moeten
teruggrijpen. JaJa, ik geloof het wel. In t jaar nul, als de uilen preken!
(*) Guvaal : voor de felste supporters van BDW staat daar
vandaag een prachtig artikel over Bartje in Baskenland. Als amateur linguïst
heb ik genoten van volgende zin (Baskisch)
Asieran
jaungoikoak ortzea ta lua, belarkiak, zentzundunak eta gizona ezer ezetik
atera.
Dat betekent in het
Nederlands : In het begin schiep God hemel en aarde, de planten, de dieren en
de mens.
***
Ter zake :
Gerolf Annemans (Vlaams Belang): 'Schrijf maar op,
ik verontschuldig mij'
maandag 28 januari 2013, 06u00
***
Ik wil de voorzitter zijn die de bladzijde
omdraait', zegt Gerolf Annemans. 'Vlaams Belang strijdt tegen andere partijen,
niet tegen mensen.' Het eerste interview in onze reeks over ideologie.
'Het is de klassieke verantwoording van linkse
intellectuelen om ons uit te sluiten, dat wij mensen discrimineren, tegen
mekaar opzetten en ontmenselijken', zegt VB-voorzitter Gerolf Annemans in de
eerste aflevering van onze interviewreeks over ideologie. 'Ik vraag mij af waar
dat op slaat. Ik ben het er wel mee eens dat wij onze migratie-standpunten niet
moeten richten tegen mensen, maar tegen andere partijen. Wij voeren een
politieke strijd, geen strijd tegen mensen. Dat is mijn aanbeveling.'
Daarmee impliceert u dat het vroeger anders was.
'Ik heb daar persoonlijk altijd op gelet, en in de
mate dat de partij ooit aanleiding heeft gegeven om te denken dat wij het op
mensen gemunt hadden, moet ik mij daarvoor verontschuldigen. Het is een tijd
van verontschuldigingen, dus ik wil dat gerust doen, on the record, schrijf dat
maar op. Ik wil de voorzitter zijn die de bladzijde omdraait en tegen alle
leden van mijn partij zegt dat wij tegen andere partijen strijden, niet tegen
mensen, niet tegen vreemdelingen.'
Dat hebt u wel gedaan.
'Men moet stilaan toch eens inzien dat het
70-puntenplan, dat men destijds als racistisch bestempelde, ondertussen
afgeschaft is. Op een zeker ogenblik heeft het Vlaams Blok dat plan gelanceerd
bij wijze van provocatie, om het taboe op het immigratiethema los te wrikken.
Maar dat plan hebben wij allang afgezworen. Ik wil beoordeeld worden op mijn
programma van vandaag. Men moet mij niet voortdurend zaken uit het verleden
blijven aanwrijven. En het mag niet de reden zijn waarom wij in Denderleeuw
geen bestuursakkoord mogen steunen.'
U hebt een kans gemist om uw pleidooi aanvaardbaar
te maken. U moet dat toch altijd geweten hebben.
'Op dat vlak waren wij als het ware mismaakt. Als
groupies van Karel Dillen. De schematiek van Dillen was eenvoudig: de Volksunie
heeft ons verraden, wij zullen onze principes nooit overboord gooien. Dillen
had een hele fijne neus voor elke vorm van verraad aan de principes. Uit die
partij komen wij, een vechtpartij tegen Hugo Schiltz.'
Maar u verdedigde het onverdedigbare.
'Als wij ons ergens vergist hadden of te ver waren
geweest, moesten wij dat toch allemaal blijven verdedigen. My country, right or
wrong. U moet dat ook zien in de context van het cordon sanitaire, dat is één
tegen allen. Wij moesten wel solidair zijn, zelfs over standpunten waarvan we
toen al wisten dat we ze vroeg of laat zouden moeten verlaten.'
Denkt u dat het cordon ooit nog kan sneuvelen?
'Ik vind dat wij de kans moeten krijgen om te
evolueren. Iedereen mag dat, maar wij blijkbaar niet. Ik vind dat niet meer
eerlijk. Ik moet toch van een wit blad mogen beginnen. Geef mij eens een jaar
om te tonen wie ik ben.'
Het uitgebreide interview met Gerolf Annemans leest
u vandaag in de krant.
***
De
Jos had de link naar De Schandaard doorgegeven. Heerlijke man.
Als jullie meer geduld hebben dan ik, dan wens ik jullie goede
reis. Dat soort PDF is voor mij zo petierig klein, dat ik moet forfait geven .
Zal
me eerst wat in de Beatrijs-legende verdiepen
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1181 T VLAAMS BEELANG MAAKT TOCH OVERAL PROBLEMEN WAAR ER GEEN ZIJN
***
1181
T VLAAMS BEELANG MAAKT TOCH OVERAL PROBLEMEN WAAR ER GEEN ZIJN
Hare Koninklijke
Doorluchtigheid (met appel)
Sombrero
con Pomo Doré, all&!
***
O Ja! t Is nog
waar ook! Brussel is nog altijd niet bevrijd!
Het wachten is nu (zoals
tSCHELDT schrijft), samen met de Orangist Lewie van Leuven, op
Koning Willem IV van Oranje-Nassau om gewapenderhand de nederlaag der
Nederlanders van 1830 te wreken. De schoolkinderen staan te zwaaien met
vlaggetjes langs de kant van de weg, en op alle transen, de leeuwen dansen. De
beiaard speelt zo schoon hij kan, de vreugde heerst alom. Als kers op de taart
en Alva de Bloedhond indachtig, grijpt op
de Grote Markt de onthoofding plaats van de laatste Coburg. In piëteitsvolle herdenking
Graaf Egmont en Graaf Hoorne (uit de lessen Vaderlandse
Geschiedenis) achterna. Er kan desnoods ook n complete Vlaamse Revolutie van
gemaakt worden, met alles er op en er aan. Met guillotines en zo. Hebben de
Fransen toch ook gehad in 1789 . Elkk op toer is niet teveel!
Na deze geslaagde putch,
kunnen de Vlamingen dan achteraf van deze Willem nog altijd ook n Willem de Zwijger
maken.
Ter zake :
Brussels
parlementsvoorzitster Dupuis (PS) schoffeert Nederlandstaligen in haar
nieuwjaarstoespraak
Vlaams
Belang eist excuses
PERSMEDEDELING
28 januari 2013
***
De
parlementsvoorzitster van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, mevr.
Françoise Dupuis (PS) ligt al langer dan van vandaag niet meer in de bovenste
schuif bij het personeel van het parlement. Haar vaak ondoordacht en autoritair
optreden maakt dat heel wat personeelsleden zich geïntimideerd voelen door
haar. Voornamelijk Nederlandstalige personeelsleden worden door mevr. Dupuis al
wel eens zeer minachtend behandeld.
Op
de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie voor het personeel van het parlement is dit
nogmaals overduidelijk tot uiting gekomen. Zoals de traditie het vereist,
voerde de parlementsvoorzitster ook dit jaar het woord op die receptie. Maar
tegen iedere traditie, regel en hoffelijkheid in, deed ze dat dit jaar
uitsluitend in het Frans, om haar toespraak letterlijk te beëindigen met de
neerbuigende woorden: Et pour les flamands la même chose!.
Het
hoeft dan ook weinig betoog dat heel wat personeelsleden en zeker niet enkel
de Nederlandstaligen zwaar geschoffeerd waren door de arrogante anti-Vlaamse
houding van parlementsvoorzitster Dupuis.
Vlaams
Belang vindt de houding van mevr. Dupuis totaal onaanvaardbaar. Ze getuigt van
een gebrek aan respect voor de Nederlandstalige personeelsleden, en bij
uitbreiding voor alle Brusselse Vlamingen. De Vlaams-nationale partij eist dan
ook dat mevrouw Dupuis onomwonden haar excuses zou aanbieden aan het personeel
van het parlement, en aan de Brusselse Vlamingen. In het Nederlands, uiteraard.
Het
hoge woord is er dus weer uit.Eigenlijk
is het nooit helemaal weg geweest indit
land : Foert!
Met
deze worden Pour les Flamands la même chose joegen in 14-18 de Franstalige
officieren de Vlaamse IJzerjongens in het vuur. Ach wat! Ce nétaient que des
Flamnds
Die
Madame Françoise Dupuis (Dupuis? Depuis? Depuis quand?) moeten we
opschrijven. Zelfs moest ze zich ondertussen verschoond (!) hebben. Voor wat
mij betreft, kan er genoegen genomen worden met haar (na de Wende) in een
gouden kooitje te stoppen, achter een vitrine aan het Noordstation. Waar ze,
dag en nacht, voor de rest van haar dagen op haar stokje als een papegaai de
reden kan zitten herhalen waarom ze daar zit : pour les Flamands etc Als
afwisseling zou ze om zich op te beuren, om beurten de Branbançonne mogen
fluiten. En af en toe roepen Bonjour Albèèèr - Bonjour Paolà - Comment allrez-vous?
Want
tegen die tijd, zal er geen kat meer zijn die haar begrijpt. Want, wij
tweetaligheid in Brussel toelaten? Ja, in de gaarkeukens misschien, en daar
waar de borstels staan!.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1177 - HET IJZER GAAT ZO LANG TE WATER TOT HET BREEKT
***
1177- HET
IJZER GAAT ZO LANG TE WATER TOT HET BREEKT
Ut t Manneke van de Mane
Noël de zeune van de brouwerie
Bavik, is zijn peze gebroken.Den deze
van Achiel!Ie wilde ne vullen bak Bavik
op zinen buro zetten en zijn sprong in tween!Ah, zegt Kamiel van nevens de deure, als ge wilt, ik kan hem goedkoop
aan een nieuwe peze helpen.Mijn
schoonvader heeft nen appareil om dat te maken!Ja ie!Hij heeft twee weken
geleden in de klinieke gelegen in Marias Voorzienigheid in Kortrijk en ie is
were gekeerd met nen pezemaker!
***
Alles plat leggen en de fik erin steken
Terwijl men in Davos op de knieën valt voor werk
***
Het Rijk van Di Jeanetto loopt
stilaan ten einde. Laat daar geen twijfel over bestaan.
Hij doet me denken aan de
frontsoldaat, die alhoewel dodelijk getroffen, nog enkele meter verder loopt,
omdat het niet doordringt dat alles voorbij is.
Mag ik als vertroosting, bij deze mijn geacht publiek wijzen op Vlaanderen
Vacantieland van volgend week-end? Wij zien dat hier in Italië zowel op
zaterdag als op zondag s avonds op ÉÉN, en als t meevalt qua programma, nogmaals
op BVN de maandag bij de morgen-koffie. Volgend week-end gaat het over de ABRUZZI,
de bergstreek waar vandaan de familie van Di Jeanetto in de jaren 50 is
uitgeweken naar de Borinage, naar de koolmijnen.
Ik hoop dat U ziet over welke prachtige streek het gaat, en Elio Di
Jeanetto dat ook inziet, zodat hij daar zijn valies pakt en terugkeert met al
zijn hebben en houden. Zijn 2 broertjes, die wat bijklusten met valsmunterij,
moeten natuurlijk meekomen.
Zeg nu zelf : de man kan in 2 mensenlevens zijn in het buitenland
geparkeerd bijeen gestolen fortuin niet op krijgen, en waarom zou hij daar in
de str*nt blijven wroeten, als hij in dit prachtige vaderland van hem de hele
dag op zijn rug kan liggen vliegen vangen?
Di Jeanetto di Belgio back in Town : het klint net zo ontrooerend als De
Twee Wezen en er zou veel volk komen naar kijken.
Merk wel : ook in dat piepklein dorpke van hem is de tijd niet blijven
stilstaan.Toen van armoe de familie
hier vandaar ging, liepen er nog ezeltjes om mee naar de Mis te rijden. Nu zijn
er, dank zij Berlusconi van de Artite del Popolo (de anti-sossen partij),
overal nette afgeboorde asfaltjes
Vlaanderen Vacantieland : vergeet niet te kijken!
Ter zake :
PS-senatoren doen aan
goedkope politieke recuperatie
zaterdag 26 januari
2013 om 10u51
Johan Van Overtveldt
is hoofdredacteur van Trends.
***
Premier Elio Di Rupo heeft groot gelijk zich, zij het
eerder subtiel, te distantiëren van het voorstel van de PS-sentoren rond
bedrijfssluitingen.
Het valt op, zo stelde onlangs een eminent
deelnemer aan het sociaal overleg in België, dat als je met Waalse
vakbondsmensen praat, woorden als, bijvoorbeeld, klassenstrijd, uitbuiting
en kapitalistisch profitariaat voortdurend vallen. Ook de senatoren van
regeringspartij PS zitten blijkbaar heel dicht bij deze marxistische visie op
maatschappij en economie.
De PS-senatoren willen dat er een wet komt die aan
een rechter toelaat om in te grijpen bij de sluiting van een grote onderneming
en om zelfs eventueel op te leggen aan het sluitend bedrijf om te verkopen aan
een eventuele overname-kandidaat.
Los van beschouwingen omtrent eigendomsrecht en
eventueel andere juridische problemen die in het kader van zo een wet zouden
kunnen opduiken, kan alvast gesteld worden dat de sociaal-economische gevolgen
van wat de PS-senatoren willen desastreus zouden zijn.
De frustratie en angst van de mensen direct en
indirect getroffen door de ontslagen bij Arcelor Mittal in Luik vallen licht te
begrijpen. Het is immers de zoveelste klap voor het sociaal reeds zwaar
getroffen Wallonië. Waar veel minder begrip kan voor op gebracht worden, is de
reactie van de politieke elite in Wallonië.
De verontwaardiging die ze uitgebreid ten toon
spreiden, mist geloofwaardigheid. Het was al (veel) langer bekend dat als
gevolg van de economische crisis, de gehavende concurrentiepositie van ons land
en de structurele verschuivingen in de vraag naar staal de toekomst van de
AM-vestiging in Luik in het gedrang was. Nu doen alsof het allemaal out of the
blue op de Waalse hoofden neerkomt, ruikt sterk naar goedkope politieke
recuperatie van een stuk menselijke ellende.
Wat de PS-senatoren nu willen, komt op geen enkele
manier tegemoet aan de sociaal-economische noden van Wallonië en België.
Hoeveel internationale investeerders gaan zich nog gemotiveerd voelen om hier
miljoenen euros te komen investeren als de wet voorziet dat op een bepaald moment
een rechter zal beslissen hoe het nu met die investering verder moet? Bitter
weinig, daar kan gif op ingenomen worden. Er zit een fundamentele contradictie
tussen de vraag van de PS-senatoren en het verlangen om, bijvoorbeeld naar
Limburg toe, aantrekkelijke nieuwe investeerders aan te trekken.
De gevolgen van het voorstel van de PS-senatoren
doen sterk denken aan de gevolgen van onze hoge ontslagvergoedingen. Die bieden
een zekere bescherming aan diegenen die een job hebben hoewel de ontslagen er
uiteindelijk toch komen als de rendabiliteit van de gedane investeringen
onherstelbaar aangetast blijkt te zijn. Hoge ontslagvergoedingen belemmeren in
belangrijke mate de creatie van nieuwe jobs. Investeerders en ondernemers
beseffen immers dat die hoge ontslagvergoedingen het hen moeilijk maken om snel
en adequaat te reageren als het economische klimaat keert. De hoge
ontslagvergoedingen in België zetten investeerders in ons land er toe aan te
kiezen voor meer kapitaalsintensieve productiemethodes.
Als het voorstel van de PS realiteit zou worden,
dan zouden we het ondernemingen die vandaag in België (of Wallonië) gevestigd
zijn inderdaad een stuk moeilijker kunnen maken om te sluiten of sterk af te
slanken. Hierdoor zouden we dan echter heel ons economisch weefsel vastpinnen
op de producties van gisteren en eergisteren. Bovendien zou een dergelijke wet
investeerders in nieuwe sectoren en activiteiten sowieso naar de buurlanden
jagen. Het voorstel van de PS-senatoren zou met andere woorden een algemene
verarming organiseren.
Zeker in Wallonië zou men nu toch stilaan moeten
gaan beseffen dat de visie die schuil achter het verlangen van de PS-senatoren
onze maatschappij, en zeker de werklozen in Wallonië, geen stap verder helpt.
Integendeel, de put waar men al inzit, wordt alzo enkel dieper.
Er dient ernstig gewerkt te worden aan het
investeringsklimaat en aan het concurrentievermogen. Het is fout zich te
wentelen in uitspraken als die van Waals minister-president Rudy Demotte dat
Wallonië vanaf 2008 sterker groeide dan de andere regios. Vergelijk Wallonië
met Vlaanderen vertrekkend vanaf 2009, 2007, 2006, 2005, en de vergelijking
valt telkens in het nadeel van Wallonië uit.
Eerste minister Elio Di Rupo heeft overschot van
gelijk zich te distantiëren van het voorstel van de senatoren van zijn partij.
Het valt trouwens toch ook wel op dat in Vlaanderen niemand van de
regeringspartijen met zulk een voorstel kwam aandraven na de sluiting van Ford
in Genk. Eens te meer moeten we te midden deze onaangename sociaal-economische
realiteit vaststellen dat de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië steeds verder
uitdiept.
Johan Van Overtveldt
***
Als Di Jeanetto dan toch zou terugkomen, kan
hij dan ineens n klapke doen met de Familie Coburg? La dolce Paola is hier ook
goed thuis, en daar waar haar vader Lid was van de Regering Mussolini in de
oorlogsjaren, kan zij misschien op steun en bijstand rekenen? Want als Alberto
uit gaat varen met zijn oorlogsbootje van 50 meter lang, zal die wel, als naar
gewoonte er de voorkeur aan geven om te spelevaren met jonger gezelschap.
Als U deze heerlijke vrouwen-versierder wilt
ontmoeten wiens vader Leopold II een goede vriend was van Dolf-met-de-Snor : de
placet to be heet Porto San Stefano en/of Porte Ercolo(De Haven van Hercules). Er is veel kans, dat
U daar de Oranjes tegen het lijf loopt, waaronder Maxima. Haar overleden schoonvader
was een (bewezen) SS-Reiter Offizier, terwijl haar eigen vader een regeringslid
was van de Argentijse dictator Pinochet. JaJa, allemaal schoon volk op een
klontje, en allemaal via hun sympathie voor Marx zo wit gewassen als Dash..
***
(Get)
AA 3AB, strijder-schrijver op
rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassas en licht op
klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet
graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
t Palliieterke gaf
deze week als hoofartikel een overzicht van de PS-staat en de nakende
ontbinding daarvan. Enfin, zò sterk drukken ze zich wel niet uit en bij deze neem
ik daarover mijn wensen wel een beetje voor werkelijkheid. Ik heb namelijk in
mijn lang leven geleerd, als men maar hard genoeg iets wenst, het dan ook zij
het binnen bepaalde limieten - werkelijkheid wordt. Het wordt U gegeven,
precies om van het gezaag af te zijn .
Het kan evenwel
niet geloochend worden dat de peilingen als die er nog komen!) nadelig zijn
voor de PS, die meer en meer de Waalse arbeider in de kou laat staan, om alle
aandacht op Bruksèl te richten. De wanhoop rondhet laatste Luikse drama zijn daarvan het
zuiverste bewijs. Zij doen dat niet uit liefde voor de Brusselaars, maar uit liefde
voor hun carrière. Anders gezegd : zij hebben Wallonië achter zich gelaten en
richten zich op het Europese veiligheidsnet, in de overtuiging als ze uit de
Vlaamse schoot vallen, zij wel aan de boezem van de Eurocraten zullen gedrukt
worden. Want daar is veel meer manna dan bij de sale Flamins!
Hieronder het
besluit van t Pallieterke.
***
Ter zake :
Intussen daagt Vlaams Belang met een nieuw manifest
over Brussel de Vlaamse partijen uit om betreffende de hoofdstad stelling te
nemen. Laten we eerlijk zijn, op dat punt heerst aan onze zijde vooral
verwarring.
Voor Onkelinx is het zonneklaar:
Voor alles moet Brussel een gewest zijn dat samenwerkt met Wallonië. De
ambitie om de francofonie daar te versterken, is groter dan die om een echt
Belgische hoofdstad te zijn. Het is goed dat Laurette dat nog eens even
verduidelijkt. Haar acolieten laten zich graag kennen als overtuigde Belgen,
maar de liefde voor de noordelingen is wel heel erg voorwaardelijk.
Onrust
Dat geldt ook voor Paul Magnette. Hij is zo
goed als perfect tweetalig, een man waarmee moeders hun dochters maar al te
graag zouden zien thuiskomen, een politicus die kleeft op het scherm, zoals
dat heet. Communicatief is de keuze voor hem als voorzitter alvast een
voltreffer. Maar hoe sympathiek hij ook oogt, zijn liefde voor Vlaanderen is
van het dubieuze soort. In De Standaard van 8 januari schreef hij: De twee in
meerderheid Franstalige gewesten, Wallonië en Brussel, zouden automatisch een
residuaal België vormen, dat zich zelfs de luxe zou kunnen veroorloven
om te beletten dat Vlaanderen, wanneer het na een uiterst lang diplomatiek
parcours als staat erkend zou zijn, lid zou worden van de Europese Unie. Ik
denk niet dat het romantische nationalisme in de eenentwintigste eeuw nog sterk
genoeg is om dergelijke avonturen te dragen.
Met andere woorden: wil Vlaanderen onafhankelijk
worden, mag het erop rekenen dat Brussel en Wallonië alle mogelijke hinderpalen
zullen opwerpen. Magnette draait de hand niet om voor wat chantage meer of
minder.
We zijn aan ons besluit toe. Voor alles, ziet het
ernaar uit dat de onrust voor 2014 bij de PS zo groot is dat Di Rupo de regie dreigt
te verliezen. Labille (*) is een Waalse regionalist, het soort PSer waarmee Di
Rupo niet hoog oploopt; Di Rupos bondgenoot Giet bleek te slap om de strijd
aan te gaan; Magnette is een sterke persoonlijkheid die Di Rupos invloed op de
partijleden zal verzwakken. Om die gaten gevuld te krijgen, moet Di Rupo ruim
buiten de vertrouwde kring gaan rekruteren.
Dat hij daartoe bereid is, toont aan hoeveel angst
het verkiezingsjaar 2014 in het zuiden oproept.
***
(*) Mr
Labille
is houder van maar liefst 48 mandaten in Overheidsdienst en is
daarenboven praktiserend bedrijfs-revisor, net als wijlen de zuipschuit Michel
Daerden. Voor de cameras verklaarde hij bij zijn aanstelling als minister, dat
het maar voor even was, want dat hij wel andere katjes te geselen had.
***
Aansluitend
met de nuchtere vaststellingen van t Pallieterke, is nu het ogenblik gekomen
om Marc
Grammens van begin december 2012 weer te geven, als besluit van een
pertinente analyse over BDW als kersverse burgemeester van de Koekestad.
Voor Bart de Wever
komt het er nu op aan de funktie die hij heeft nagestreefd en verworven, uit te
bouwen tot een goede uitvalsbasis voor zijn nationale kiescampagne van 2014,
als het Belgisch en het Vlaams parlement hernieuwd moeten worden. Want zo toch
hebben we begrepen dat hij de toekomst ziet, al is veel van wat daar mogelijk
op volgt, nog in vaagheid gehuld. Enerzijds heeft De Wever nu zo dikwijls
gezegd dat hij burgemeester is voor tenminste zes jaar, en dat hij er daarna nog graag zes jaar bij doet (De Morgen. 11.12.12), dat hij
niet meer van mening of houding kan veranderen zonder fors aan geloofwaardigheid
in te boeten, maar anderzijds natuurlijk zo dat politici wel steeds een excuus
vinden om een belofte te verbreken als ze dit echt noodzakelijk vinden voor
hun carrièreplanning en/of voor het naderbij brengen van hun politieke
doelstelling. De Wever heeft bewezen dat ook hij zich niet verplicht voelt om
in alle omstandigheden woord te houden, zoals Jean-Marie Dedecker ooit mocht ondervinden. Patrick Janssens heeft wel ooit gezegd dat
Antwerpen belangrijker is dan de nationale politiek (in Le Soir, 29.9.12: Anvers est plus important que la politique
nationale), maar Janssens heeft nooit op het nationale
beleid kunnen wegen, integendeel: men verweet hem juist niet te
wegen op de nationale politiek. Stel dat De Wever in 2014 de kans krijgt om dat
wel te doen, zal hij dan het burgemeesterschap nog belangrijker vinden?
De N-VA en De Wever persoonlijk hebben niet de plicht om in hun kaarten te
laten kijken, en men begrijpt dat De Wever in de periode toen het hem duidelijk
begon te worden dat het Hof, Di Rupo, het ACW, en jazeker, ook de CD&V van
voorzitter Beke, van vice-premier Van- ackere en achter de schermen van de schijnbaar
teruggetrokken rancuneuze mw Thyssen, alleen maar zijn ondergang nastreefden, en
niets anders, - in of rond september 2011 dus, denk ik, - dat De Wever toen op
zoek is gegaan naar een nieuwe strategie om de blokkering opgelegd door zijn
tegenstanders, te doorbreken, en dat is dan gemakshalve Antwerpen geworden.
Recentelijk zei hij (in Gazet van Antwerpen, 15.12.12): in Antwerpen wil ik bewijzen dat
de verandering mogelijk is. De verandering, niet slechts in Antwerpen, maar
nationaal, ondermeer en om te beginnen door formules te vinden waardoor de
Vlaamse socialisten worden geneutraliseerd, want dat zijn toch maar de
aanhangers van hun Waalse vrienden. Dat heeft De Wever zonder twijfel helder ingezien.
Met socialisten, zowel die van boven als van onder de taalgrens, is geen
verandering mogelijk, noch inzake sociaal-ekonomische politiek noch inzake
staatshervorming. Nu moet hij eerst nog winnen in 2014 en dan de bakens
uitzetten voor de nationale omwenteling.
***
Aandacht
AUB.
Marc
Grammens stopt (wegens leeftijd) na dit voorjaar met zijn in eigen beheer uitgegeven
JOURNAAL. Misschien als we met zn allen moesten aandringen, dat dit nog kan
uitgesteld worden? Ik van mijn part zal zien wat er kan gedaan worden. In ieder
geval heeft U nog zijn artikel tegoed over De na-oorlogse Repressie heeft
België vernietigd.
Ik
wou dat ik 1/10de bezat van zijn kennis/ervaring, al zijn we precies
even jong. Ook kan mijn vader niet tippen aan die van hem : de legendatische Flor
Grammens, die met verf en kwast Vlaanderen rondreisde om de
taalwetgeving te doen respecteren op de wegwijzers .Mijn vader is gestorven in
het 3de oorlogsjaar, slachtoffer van de opeisingen door de bezetter.
Hij werkte wel voor een VNV-oorlogs burgemeester en wat er toen precies is gebeurd,
staat ook op de vele witte zerkjes op de oorlogs-graven in het Ieperse :Known
only by God..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1175 - 30.000 ESTAFETTE-LOPERS OM BELGIE TE REDDEN
***
Maandag 28 januari
Zon 8u24-17u28
H Thomas van Aquino (*),
patroon van de theologen
***
1175 -
30.000 ESTAFETTE-LOPERS OM BELGIE TE REDDEN
(*) Thomas van Aquino : de man was kerkleraar en had n hele reputatie
opgebouwd als ketter-vervolger. Voor wie ogen in zn kop heeft en er de
gelegenheid toe heeft die te gebruiken, is Italië één groot open lucht-museum.
Toen wij eens op wandel in Viterbo, de oude Pausenstad, nieuwsgierig naderden
naar een rare constructie op manshoogte tegen de hoek van weer eens een kerkje,
konden we op n muur-opschrift lezen, dat dit de preekstoel was van Thomas van Aquino. Hoe die bereikt kon worden,
is een echt raadsel, tenzij de man voor dat doel altijd een laddertje meedroeg.
De juiste plaats? Onder de muren van het Pauselijk paleis van toen; nu museum,
en uitkijkend op het pleintje waar onze auto stond. In de troosteloze omgeving
van een batterij vuil-cnicotainers, vlak onder het opschrift : Päuselijk
Galgenveld tot einde XIIIe Eeuw
Weer diezelfde wonderbaarlijke eeuw waarover ik
gisteren berichtte .
Reflectie: wat zou men het Berlusconi dan kwalijk
nemen, dat hij Mussolini citeert in gedeeltelijk positieve bewoordingen?Weet U : m&&r dan in England, geldt in
Italië right or wrong, my country.
***
De
afbraak gaat zelfs zover
Dat n
gewone pint straks voorbehouden wordtaan de juiste partij-kaart. Gerantsoeneerd en op de bon!
***
Kawouter Beke heeft
in zijn Nieuwjaars-speech het woord gemeden als de pest. Hij zoekt
bruggenbouwers. Allo?
n Pontifex,
het woord zegt het zelf, is een bruggenbouwer. Zelfs een analfabeet weet dat :
het is n fixer van ponten, van bruggen. En daarvan moet Kawouter Beke er in de
kortste keren zon kleine 30.000 bij elkaar krijgen, die daarenboven nog
estafette moeten kunnen lopen lijk bj de Olympische Spelen. Het moeten ook
jongeren zijn, uit alle partijen, uitgenomen uit die ene partij, die de
christenmens niet over de lippen krijgt : de partij der Rechtlijnigen, die maar
één doel voor ogen hebben : welvaart door vrijheid. Zij vleien geen groten ter
wereld. Zij dulden geen vreemden tot meesters in t land. Wat recht is en
schoon jaagt hun boezem in brand. Hebben ze, net als de Schotten en de
Catalanen, met de paplepel binnen gekregen van hun voorgangers. Aan de nabije
horizon glanst de zegepraal en daar zal zon tuinkawouter niets aan veranderen!
***
Moeten Uw poulains
ook Frans kennen, Mr Beke? Worden ze doorgelicht tot de gtrootouders van voor
de oorlog 14-18 om te zien als daar geen Flaminganten tussenzaten? Gaan ze iedere dag naar de Mis? Ze
zitten toch vooraan in de kerk, zodat iedereen ze goed kan zien?
En vooral, Mr Beke
: hoe zit het met de verloning?
Ter zake :
'Geen nieuwe ronde in de staatshervorming in 2014'
zondag 27 januari 2013 om 08u22
***
"Wat we zelf doen, moet steeds beter, wat we
samen doen, doen we anders". Zo hertaalde CD&V-voorzitter Wouter Beke
de slogan van de eerste Vlaamse regeringsleider, wijlen André Geens, op de nieuwjaarsreceptie
van zijn partij in de Brabanthal in Haasrode, als een eerbetoon aan de
splitsing van BHV waardoor Vlaams-Brabant voortaan één kieskring is.
Het is niet met een vuist, maar met een open hand
dat we opnieuw een greep op de dingen gekregen hebben, zo blikte Beke terug op
het voorbije jaar. De begroting zit na een ingreep van 18 miljard euro Europees
opnieuw op schema, bij de lokale verkiezingen daalde het aantal stemmen op
Franstalige lijsten in de Vlaamse rand met 10 procent in vergelijking met zes
jaar geleden, de toestroom van asielzoekers is gestopt en ondanks de
budgettaire krapte zijn er 10.000 extra plaatsen in de Vlaamse kinderopvang
gecreëerd.
"Maar wat we zelf doen, moet steeds
beter", stelde Beke de ambities voor de rest van de legislatuur scherp:
"2014 wordt niet het jaar waarin we nog een nieuwe ronde in de
staatshervorming gaan draaien, maar het jaar waarin we de nieuwe middelen en
bevoegdheden inzetten voor een nog beter beleid in Vlaanderen".
CD&Ver moet estafetteloper
Met de overheveling van de kinderbijslag wil
CD&V de gezinnen versterken, de overheveling van het ouderenbeleid moet de
ouderen meer zekerheid geven en met de nieuwe sociaaleconomische hefbomen wil
Beke ondernemers betere impulsen geven en nieuwe kansen geven aan mensen die
hun baan (dreigen te) verliezen. Hij verwees ook naar de hervormingen in de
pensioenen, op justitie, bij het spoor en in de energiesector.
De ambitie van een christendemocraat is om een
estafetteloper te zijn, ging de CD&V-voorzitter verder. "Onze ambitie
is alles wat we van onze voorgangers kregen, nog beter door te geven aan onze
opvolgers: betere wegen - en Hilde (Crevits, Vlaams minister van Openbare
Werken, nvdr) begrijpt perfect wat ik bedoel, een sterker Vlaanderen, een krachtigere
economie, een grotere zekerheid op solidariteit als het moeilijk gaat".
Niet polariseren, maar bruggen bouwen
Wouter Beke wil dat realiseren met de operatie
Innesto, waarbij alle talenten in en rond de partijen gemobiliseerd worden om
frisse ideeën aan te brengen. De operatie werd half december opgestart met een
groepje van 30 "enthousiastelingen", die tijdens zijn toespraak
achter hem opgesteld stonden. Die groep is intussen aangegroeid tot 300 en dat
moeten er volgens de voorzitter over een half jaar 30.000 zijn.
"Dit traject leggen we samen af, van nu tot
aan het congres van november. Met de kracht van onze handen gaan we bergen
verzetten", luidde het. De CD&V doet aan politiek, niet door aan de
zijlijn te staan, maar de handen uit de mouwen te steken en de hand te reiken,
niet door problemen te maken, maar door ze op te lossen, niet door te
polariseren, maar door bruggen te bouwen, besloot Wouter Beke. (Belga/TE)
***
Wijlen
Paul Vanden Boeynants van de Brusselse CVP, die van die pensen met wat compote,
had het over met de helm geboren. Ik denk dan : zou Kawouterke Beke wel de
geschiedenis van zijn eigen partij kennen, zoop gebied van doorgeven naar de opvolgers. Dan zou hij zeker de
voorgangers van de laatste 50-60 jaar daarvan uitgesloten hebben, zowel de
zonen als de vaders. Want zij hebben a) het land om zeep geholpen b) hun eigen
mensen tot de bedelstaf gebracht (Dexia) en c) hun eigen partij ten gronde
gericht. Dat alles met voorbedachten rade, met bende-vorming en bij
voortdurende herhaling.
Neen,
Kawouter Beke : buiten de stoef op Uw eigen om het falen van de regering Di
Jeanetto te camoufleren, hebt gij niks nieuws verteld. De vele aderlatingen die
Vlaanderen, met jullie medeplichtigheid heeft moeten ondergaan, hebt gij
vakkundig onder tafel geveegd. De gedwongen solidariteit met de Fanscouillons
is ondertussen opgelopen tot 16 miljard. Per jaar.
O
Ja, ik zou het nog bijna vergeten ook : U wilt vooral dat er geen verandering
komt en dat al wie niet denkt zoals U (of rood of blauw, kortom belgicistisch)
achter tralies komt. Eerst achter morele tralies (de schutkring), en later, als
het jullie wat meezit, een derde repressie-storm. Misschien niet met de daarbij
horende dood-met-de-kogel, zoals in 1945, maar dan toch zeker met dezelfde broodroof
als toen.
Uw
ACW bezit daartoe toch reeds de nodige namenlijsten? Hoe zoudenze anders uit hun rangen de VB-ers kunnen
lichten? De Tsjeven hebben nochtans dapper meegestemd, om discriminatie te
verbieden om reden van geloof, afkomst of politieke overtuiging. Is dat
domheid, of gewoonweg hypocrisie? Misschien wel beide!
In
een democratie, Kawouterke Beke, wordt goedschiks kwaadschikssamen gewerkt met alle overtuigingen, anders
is daar geen democratie, maar dictatuur. En daarom vragen wij dat jullie de
baan ruimen.
Op
3 maart hebben we weer een Zangfeest, weet U nog? Ik hoop, Kawouterke Beke, dat
Uw oren tuigen, als er gezogen wordt En ruimt de baan, alwaar wij gaan, wij
zonen van die helden, die hielden vrij van slavernij, hun veie Vlaamse velden
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1174 - HET VLAAMS BELANG IS AAN ZIJN HEROPSTANDING BEGONNEN
***
1174 -
HET VLAAMS BELANGIS AAN ZIJN
HEROPSTANDING BEGONNEN
***
Het is natuurlijk
de natte droom van de belgicisten van over de gehele wereld, dat de klauwende
Vlaamse Leeuw de verkeerde kant uit gaat. Op de terugweg zou zij. Ooit was er
zelfs een afval-Vlaming, die naast de hinkstap-sprong der overtuigingen, het
Zwarte Beest liever op de rug zag liggen. Bertje Bibberlip kneep naast de
katjes in het donker, ook graag de kriebelende buikjes. Tothij tussen de lakens getrokken werd van het
Rode Genee-ver wijf.
Vandaag zult U
lezen over de nieuwe Raad van Bestuur van het Vkaals Belang. Uiteraard werd dit
doodgezwegen in de media. First things first, moeten ze gedacht hebben. Daarom
mocht Mandoline Rutten van achter de brede rug van Maggie De Block, wat
komen bazelen over koetjes en kalfjes, wat Kawouter Beke dunnetjes overdeed
door de Tsjeven-partij vaster te klikken aan de zinkende boot van Di Jeanetto.
***
Waar men geen
kleinheid kan ontwaren Nooit pasten
deze woorden van Priester-Dichter Cyriel Verschaeve zo goed als op huidige
periode in de Vlaamse heropstanding. Annemans kennende, liet hij er geen gras
over groeien : de nieuwe generatie is aangetreden. Lees hieronder eerst het
verslag die niemand mocht weten .
Ter zake :
Vlaams
Belang kiest nieuw en verjongd partijbestuur
De
partijraad van het Vlaams Belang heeft zaterdag met 77 procent van de stemmen
ingestemd met het nieuwe partijbestuur waarmee voorzitter Gerolf Annemans de
vernieuwings- en verjongingsoperatie wil doorvoeren. Het verkozen bestuur
bestaat uit 24 leden, waarvan er elf nieuw zijn. Oud-voorzitter Bruno
Valkeniers is het enige bestuurslid dat zijn mandaat niet verlengt. Het bestuur
telt drie twintigers en vijf dertigers. Zoals aangekondigd zijn Barbara Pas en
Chris Janssens ondervoorzitter.
Het partijbestuur bestaat naast voorzitter en
ondervoorzitters uit de fractievoorzitters Anke Van dermeersch (Senaat), Joris
Van Hauthem (Vlaams parlement) en Dominiek Lootens (VGC), de diensthoofden
Filip Dewinter (organisatie), Bart Laeremans (kenniscentrum), Philip Claeys
(uitgeverij Egmont), Patsy Vallet (financiële dienst, penningmeester), Marijke
Dillen (seniorenforum), nationaal secretaris Guy D'Haeseleer,
personeelsdirecteur Yves Buysse, partijraadsvoorzitter Filip De Man en
VBJ-voorzitter Tom Van Grieken.
De jongerenafdeling VBJ telt daarnaast nog drie
bestuursleden in het bestuur: Reccino Van Lommel, Dirk Verhaert en Bob de
Brabandere. Het bestuur wordt vervolledigd met de kamerleden Annick Ponthier en
Hagen Goyvaerts, en de Vlaams parlementsleden Stefaan Sintobin en Wim Wienen.
Ook Kristof Slagmulders, de lijsttrekker in Denderleeuw die even in de
schijnwerpers stond omdat de Denderleeuwse schepenen met Vlaams Belang-steun
werden verkozen, en Steven Vollebergh, die instaat voor de organisatie van
nationale partijevenementen maken deel uit van het nieuwe partijbestuur.
***
Drie
twintigers en vijf dertigers, dat zal waarschijnlijk een record zijn! Chris
Janssens is nog niet zo bekend, maar Barbara Pas staat al in de schijnwerpers
sinds de dag dat ze VB-Jongeren voorzitster werd. Dat broer Fré de
huis-cartoonist is van het Vlaams Belang, zal er wel toe bijdragen om, zoals
Annemans beloofd heeft, het VB vrolijker en minder grimmig te maken.
Persoonlijk zal ik ontslagnemend Ere-Voorzitter Bruno Valkeniers missen, maar
ik verhoop hem terug te ontmoeten op de barricaden waar er met meer zakelijke
wapens wordt gestreden, Vlaanderen ter ere. Ons Rabarbaraatje za ondertussen wel
de vlam in de pan doen slaan.
Want
dàt is, wat er moet gebeuren. De vlam in de pan, anders geraakt die vette vis
waarover BDW het ooit had, nooit klaar, maar blijft het bij borrelnootjes. We
zijn verwittigd : de o zo christen democraten weigeren elke verandering aan de
bestaande structuren : ook zij zijn demandeurs de rien geworden.. Ik noem dat
volharden tot aan de boord van de kiesdrempel
De
vuren branden. En al is de oude garde stram en moe, de jongeren treden aan om
de vlag, gescheurd ontvallen schier, over te nemen en verder te dragen. Mozes
(voor de Bijberl-kenners onder ons) mocht ook maar het Beloofde Land
uit de verte aanschouwen. Maar wij weten dat zijn volk daar toch kwam, gezegend
en wel. In Bijbelse Tijden duurde het allemaal wat langer dan nu, waar de
Geschiedenis zich met astronomische snelheden voltrekt. In amper een paar jaar
zijn de gevestigde machten aan het wankelen gebracht en kan TAK aan de
tralie-hekken van hun paleizen gaan zingen dat de tijd de steden verslindt,
en dat er geen tronen blijven staan..
Nu
nog de Godsvrede onder de strijdmakkers, zodat we voortaan weer de Eed van Trouw
kunnen afleggen boven de graven van de voorvaderen. Tijl Uylenspiegel heeft het
ons voor gedaan. Met een lach en een luim, fris in de morgen, de zon op t
gelaat. Weg alle zorgen en verdriet!
Mei
2014 is amper nog 14 maand ver. Wat de Sossen in Antwerpen, na 90 jaar
alleenheerschappij voor hadden met BDW, zo staat het Belgisch Establishment de
ezelsstamp te wachten bij de Moeder Aller Verkiezingen. De absolute meerderheid
begint aan 51% en daar zijn de V-partijen na al aan toe. Klare taal moet de
rest doen. Solidariteit? Ja! Afpersing? Nee!
De
oude gewaden worden afgelegd. De dragende staatspartij die naast spaargeld
onze welvaart heeft verspeeld, moet daar worden voor afgestraft. De
collaborateurs van de rampzalige Vlinderregering zullen boeten.
Wij
kijken met vragende ogen naar de nieuwe ploeg die nu in het veld komt. Hun
begeestering moet het vuur aan de lont steken.
De
jeugd marcheert. t Verleden leeft in ons. De toekomst hoopt op ons. .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Is een naam om zich
voortaan in vast te bijten. Wat die man schrijft zou moeten werken als
anti-rimpelcrème in een bejaarden-tehuis. Het probleem is alleen dat de oudjes
die zulks het meest nodig hebben, van geen zalf willen weten. Zij rijden liever
op een fiets met het achterwerk dat aanvoelt als een rauwe biefstuk.
Wie de boodschap
ook begrepen heeft voor zover hij die niet heeft voorgeschreven is de man
die Vlaanderen deed geel kleuren.
Wat ik mij al heel
lang afvraag is, waarom de ondernemerswereld bij monde van de aandeelhouders
geen klacht indient voor de ondergane schade. Juridisch zou dit een klacht
tegen onbekenden moeten zijn, om uit te komen overal tegen de 2dein bevel, want de Leiding zelf is ofwel
onschendbaar (parlementariër), ofwel onaantastbaar (syndicaat-leider). Niet dat
het allemaal veel zou opbrengen, maar alleen al voor de ruchtbaarheid zou dat
fortuinen waard zijn.
Ter zake :
De echte lessen van Ford en Arcelor Mittal
vrijdag 25 januari 2013 om 06u46 TRENDS
---------
Structurele oplossingen vergen een gans nieuwe
aanpak van het sociaal-economisch beleid.
***
Iedereen toonde zich erg kwaad op de leiding van
multinational Ford toen de beslissing tot sluiting van de fabriek in Genk viel.
Nu hakken we met zn allen in op de leiding van een andere multinational,
Arcelor Mittal, naar aanleiding van de schrapping van 1300 jobs in het reeds zo
zwaar geteisterde Wallonië.
Er zit zeker
een grond van waarheid in bepaalde van die verwijten en beschuldigen maar het
zou ons allemaal veel meer helpen de echte realiteit rond deze debâcles inzake
economische bedrijvigheid en tewerkstelling onder ogen te zien. De grote
verontwaardiging die sommige politieke beleidsverantwoordelijken nogal
ostentatief ten toon spreiden, stelt trouwens niet veel meer voor dan een goed
doordachte poging om de aandacht van de eigen verantwoordelijkheden in dezen af
te leiden.
Terwijl, onder meer, onze geografische ligging en
de kwaliteit van ons arbeidspotentieel ons land aanzienlijke perspectieven
blijven bieden op het vlak van economische en industriële bedrijvigheid, komt
steeds meer aan de orde dat ondernemers en ondernemingen met toenemende
hinderpalen dienen af te rekenen.
Onze hoge fiscale druk en de complexiteit en vaak
ineffectiviteit van de reglementering zijn belangrijke handicaps. Hetzelfde
geldt ook inzake onze relatieve loonkosten die onze ondernemingen opzadelen met
een concurrentiële handicap van minstens 10%. En dan is er zeker ook nog de
ronduit vijandige houding die sommige politici en vakbondsleiders aannemen
tegenover ondernemers en ondernemingen. Gaat de economie in haar geheel in
recessie, dan beginnen deze negatieve factoren extra zwaar door te wegen op de
bereidheid van ondernemers om hier risicos te nemen, jobs te creëren en te
investeren.
Minister van Werk Monica De Coninck liet onmiddellijk
weten dat zowel regionaal als federaal, en liefst samen, moet gezocht worden
naar structurele oplossingen. Twee mogelijke ingrepen horen daar zeker niet
bij. Ten eerste, brugpensioenen en andere vormen van definitieve vervroegde
uittreding zijn volkomen uit den boze. De simpele realiteit is dat we als
gemeenschap gewoon niet meer de middelen hebben om dergelijke ingrepen te
financieren. Bovendien komt de periode van systemische krapte op de
arbeidsmarkt stilaan maar zeker dichterbij. Er dient dus te worden ingezet op
herscholing en bij-training, liefst ondersteund door significante financiële
prikkels voor alle betrokkenen.
Ten tweede, één of andere vorm van verdere
subsidiëring van of publieke investering in de installaties die Arcelor Mittal
(AM) als niet meer rendabel beschouwt, is ook uit den boze. AM, en ook Ford,
zijn bedrijven die winst willen maken en overeenkomstig dat principe handelen.
Het is echt te gek er van uit te gaan dat zij rendabele entiteiten zomaar
zouden sluiten.
In het verleden dachten onze overheden wel eens
meer dat ze het ook inzake industriële projecten beter wisten dan de private
ondernemingen en investeerders. Dat liep nagenoeg steeds verkeerd af.
Maatschappelijk bleek de kostprijs op termijn telkens veel groter dan het
soelaas dat op kortere termijn werd verworven.
Laat Ford en Arcelor Mittal een wake-up call zijn.
De regering Di Rupo mag ons nog tot in den treure vergasten op allerhande
variaties op haar goed nieuws show. De naakte realiteit is echter dat het
concurrentievermogen van de Belgische bedrijven zwaar aangetast is, dat de
tewerkstelling verder zal afkalven, dat de structurele gezondmaking van de
publieke financiën hooguit voor 1/3de gerealiseerd is en dat wij niet echt meer
aantrekkelijk zijn als investeringsgebied.
België heeft nog altijd veel troeven, ook voor de
Fords en AMs van deze wereld maar dan wel op voorwaarde dat er nu werk
gemaakt wordt van echte herstelmaatregelen die, helaas, een grondige
hertekening vergen van het sociaal-economisch model waar bepaalde groepen
binnen de maatschappij zich krampachtig aan vastklampen. Wat er dient te
gebeuren, is, ondanks alle retoriek daaromtrent, bekend: doe iets substantieel
aan de loonkosten, saneer de publieke financiën op een geloofwaardige manier,
verlicht de fiscale druk op een verstandige wijze en plaats ondernemerschap
niet in een verdomhoekje.
***
De
simpele waarheid is, dat heel het Belgisch systeem niet meer werkt. Zelfs niet
met kunstgrepen, hart-massages, loodgieterij of regendansen.
De
constructie heeft het 183 jaar uitgehouden, dank zij het geduld van de
Vlamingen. En dat is nu uitgeput. Zo simpel is dat.
Stelt
zich de vraag of men moet blijven proberen om via kunstmatige be-ademing de
dode tot nieuw leven te wekken. Er de stekker uittrekken is volgens mij de
meest humane oplossing.
Moest
Mr Johan Van Overtveldt logisch durven (mogen?) doordenken, dan kwam hij uit
bij De Ordelijke Opdeling van Gerolf Annemans. Al de rest is kosten op het sterfhuis.
***
Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.