"De duizendmijlenreis begon ooit met één stap", een wijsheid van Lao Zi (6e E.vC) een Chinese filosoof en een van de grondleggers van het Taoïsme. En waarempel, dat bewees Sander van Poeck, toen hij op 13 april dit jaar begon aan de oversteek van de Alpen van Oost naar West. Vertokken in Slovenië, ging hij over de alpenruggen van Oostenrijk, Italië, Zwitserland, Frankrijk naar het mondaine Monaco, waar zijn reis  eindigde op 6 oktober, na 2.576 km. Hoeveel hoogtemeters hij heeft gedaan? Iets meer dan 166.612 positieve hoogtemeters. Een hele eenzame prestatie. Proficiat, zeg ik dan, het zal waarschijnlijk wondermooie landschappen 'spotten' opgeleverd hebben.

In de krant waren er ook weeral een tweetal pagina's voorzien voor de deelnemers aan de kwis "De slimste mens ter wereld". Een 34-tal BV wagen hun kans om eeuwig van het predicaat 'slimste Vlaming' te worden voorzien. Niet alleen dat is belangrijk, maar dit jaar is er ook een heuse kwis, "Kamp Jeroom" georganisseerd om te kunnen fungeren als jurylid. De krant 'De Standaard' omschrijft dit als volgt: de spinoff van de kwis De Slimste..., is als een samenraapsel van flauwe kul en jolig doen, wat het enige is wat teltin de tijd van Jeroom op tv'. Ik ga daar volledig mee akkoord. Ik ben wel afgehaakt om naar de hoofdkwis te kijken, al enkele jaren geleden, omdat al die flauwe moppen van het internet geplukt worden. En ja, voor vragen en antwoorden en de beste quotes moet ik ook niet kijken, de dag erna staat dat uitgebreid in de krant beschreven samen met de winnaar en verliezer. Ik moet zeggen dat ik met de jaren echt kieskeurig ben geworden om mijn avond aan de tv te spenderen. Ik kijk wel, maar zap ontzettend veel. 's Avonds wil ik wat kleur en beeld hebben, maar niet met onnozelheden geamuseerd worden. 

En dan moet ik het nog even hebben over de journalisten in oorlogsgebieden. In hoeverre geven deze mensen objectieve verslaggeving van de strijdende partijen? Dat is de vraag die ik me stel, omdat er journalisten zijn die jarenlang het sjaaltje van Yasser Arafat (1929-2004) rond hun nek hebben geknoopt. Dat was de Palestijnse leider van PLO en de voornaamste fractie daarvan 'El  Fatah'. Samen met met Rabin (1922-1995) en Peres (1923-2016), kreeg hij de Nobelprijs voor de Vrede kreeg in 1994. Dertig jaar geleden was er bijna een akkoord tussen de nu oorlogvoerende en strijdende partijen. Waar is het deze keer weer fout gelopen? Het zal een moeilijk op te lossen vraagstuk zijn, waar partij kiezen een onmogelijke taak is. 

De muziek die ik nog  eens ga beluisteren is de "Bolero" van Maurice Ravel (1875-1937). En wel omdat Jayne Torvill vandaag jarig is. Samen met haar partner Christoffer Dean, dansten ze het mooiste ballet op het ijs met deze muziek. 

Ik heb het antwoord gevonden 'waarom ik zo graag sterren kijk en er nooit op uitgekeken raak'. Dat stond in de oudste Columbiaanse krant 'El  Espectador', "Eindelijke weet ik hoeveel sterren er zijn: Veel!". Tot morgen