1378 - OVER UITKERINGS-TOERISME EN HEILIGEN BIJ DE VLEET
Dinsdag 14 mei 2013
Bloeimaand
Zon 5u55-21u24
H Bonifacius, ijsheilige
Bonifaas, vriezebaas
.
1378 - OVER UITKERINGS-TOERISME
EN HEILIGEN BIJ DE VLEET
°°°
Allah
hu Akbar
In
alle eeuwen der eeuwen. Amen.
°°°
De oude moordzaak op 800
onschuldige burgers. In Italië. Christenen natuurlijk, wat had U gedacht. Waar?
In de Hiel van de Laars : Apulië, een eerder onbekend stukje van
de Italiaanse Laars, helemaal in het uiterste puntje van De Hiel, voor 4/5
omringd door de Mare Nostrum van de Oude Romeinen. Zon, zee, rotsen, schapen.
Wanneer? We schrijven 1 Mei 1482. De Muzelmannen hebben er voet aan wal gezet,
als voorpost van het bezettingsleger der bloeddorstige Turken.. Zoals gebruikelijk
in die dagen : te vuur en te zwaard, want Mohammed kende ook toen geen andere
methodes.
In het stadje
Otranto werden de overlevenden die zich niet staande voet wilden bekeren
tot de Islam, even op dezelfde staande voet en met gebogen hoofd rechtstaande, over
de kling gejaagd, zoals dat in de kronieken vermeld staat.. Er werden bodes
naar het Turkse thuisland gestuurd, dat de instructies van de Koran tot op de
letter werden opgevolgd, dezelfde Koran die de Moslims op onze dagen nog altijd
vereren als hun Heilig Boek.
Op het gerucht van dat
bloedbad, kwam de Christelijke bevolking van Italië samengestroomd, om de
Moslims de verdere toegang tot het vasteland te beletten, en om de snode moorden
te wreken. Zij belegerden het ingesloten stadje, dat toen hun Muzelmanse
bevelhebber onverwacht overleed, zich na een symbolisch verzet overgaf. Niet
nadat hen, het woord van de Bijbel indachtig, vrije aftocht werd verzekerd.
Hoofdschuddend om zoveel dwaasheid over vergevingsgezindheid, dropen zij af,
onderwijl plannen smedend om elders en beter een nieuwe kans te wagen.
Nu heeft Paus Franciscus
op 1 Mei 2013 deze 800 martelaren heilig verklaard. Gewoon. Kwestie van na
zoveel eeuwen eindelijk degelijke klaar omlijnde standpunten in te nemen. Iets
over gelezen in de Pers? Iets gezien op TV? Nee toch, want dat zou die tere
zieltjes van de huidige armoezaaiers kunnen kwetsen.Hen misschien op de gedachte brengen, dat
zoiets moet gewroken worden.
Een soort ere-wraak dus,
bevochten met buskruit en Kalasjnikovs gekocht en betaald met hun uitkeringsgelden,
die volgens Europa dringend moeten verdubbeld worden.
Hallo?! Als U daar nog
bent, lees dan eerst onderstaande bijdrage van Xander, over het
on-onderhandelbare recht van iedere Islammer om op onze kosten in uiterste weelde
te komen leven.
*
Er is een tijd geweest, tijdens
de zogezegde Kruistochten dat de Pausen zich eerst met het zwaard omgorden,
en pas dan baden. Na eeuwen en eeuwen slaptitude, is er eindelijk een Paus die
de afgeslachte Christen van Otranto tenminste in ere wil herstellen, en prompt
komt de collaboratie op gang, om hun moordenaars als Prinsen te ontvangen in de
Europese steden en dorpen.
°°°
Ter zake :
EU wil
deur voor uitkeringstoerisme verder openzetten
Volgens EU-commissaris Viviane Reding is
uitkeringstoerisme onderdeel van het Europees recht op vrije verplaatsing en
daarom niet onderhandelbaar.
Ondanks een gezamenlijk protest van Duitsland,
Nederland, Oostenrijk en Groot Brittannië wil de Europese Commissie burgers van
alle lidstaten meer rechten geven om een uitkering in een ander land aan te
vragen. Dit zal het uitkeringstoerisme naar Noord Europa bevorderen en de druk
op het Nederlandse sociale stelsel verder verhogen. Duitsland kampt nu al met
compleet uit de hand lopend uitkeringstoerisme: het aantal werkloze Oost- en
Zuid Europeanen dat naar Duitsland kwam steeg in één jaar tijd met vele
tientallen procenten.
Naast veel Roemenen en Bulgaren beproeven ook
steeds meer burgers uit de Zuid Europese crisislanden hun geluk in het Noorden.
Vorig jaar steeg het aantal Spanjaarden dat naar Duitsland kwam met 45%. Ook
kregen onze Oosterburen veel meer Grieken, Portugezen (beide 43%) en Italianen
(40%) te verwerken.
Uitkeringstoerisme is 'niet onderhandelbaar recht'
Samen met Nederland, Oostenrijk en Groot Brittannië
stuurden de Duitsers daarom in maart een brief aan de Europese Commissie waarin
gewaarschuwd werd voor dit uitkeringstoerisme. De Commissie trekt zich echter
zoals we gewend zijn niets aan van dit soort bezwaren van nationale regeringen.
Sterker nog, vicepresident Viviane Reding stelt voor om de basisduur van
uitkeringen voor andere EU burgers te verdubbelen van drie naar zes maanden.
Volgens Reding is uitkeringstoerisme onderdeel van
het in EU-verdragen vastgelegde recht op vrije verplaatsing en daarom niet
onderhandelbaar. 'Ik begrijp echt niets van deze opwinding. Het zullen dan ook
partijpolitieke redenen en onderdeel van de strijd om de kiezer zijn... Wij
hebben gezien hoe de EU geprofiteerd heeft van de mobiliteit van
arbeidskrachten.'
Twee van de drie Griekse jongeren werkloos
De werkloosheid in de EU is de afgelopen maanden
verder gestegen: 26 miljoen EU-burgers zitten zonder werk, waarvan 8 miljoen
jongeren. Bijna 14 miljoen EU-burgers wonen in een andere lidstaat zonder daar
staatsburger te zijn. In Griekenland is de werkloosheid opnieuw gestegen en
bedraagt nu 27%, een record. Onder jongeren is de situatie dramatisch: twee van
de drie zitten zonder werk. Er zijn inmiddels bijna net zoveel inactieve
Grieken (3,36 miljoen) als werkende Grieken (3,57 miljoen). (2)
Massale uitkeringsfraude Turken
Vorig jaar maakte Brussel via een verhulde
constructie Turkije de facto lid van de EU, waardoor Turken evenveel rechten
kregen op een uitkering in Europa als EU-burgers. Politici in ons land hoonden
het nieuws weg, maar dit besluit stond wel degelijk zwart op wit te lezen in
een officieel document van de Europese Commissie. Wel werd schoorvoetend
toegegeven dat Turken in Nederland al jaren massaal uitkeringsfraude plegen en
miljoenen naar hun thuisland wegsluizen, waar er met name huizen en jachten
voor worden gekocht (zie links onderaan).
'Geld voor sociale voorzieningen binnen 10 jaar op'
De Duitse journalist en auteur Udolf Ulfkotte zei
vorig jaar dat dankzij de door de EU veroorzaakte massa-immigratie binnen 10
jaar geen enkel Europees land zijn sociale voorzieningen nog kan betalen. In
het meest gunstige geval keren veel buitenlanders dan vanzelf naar hun landen
terug; waarschijnlijker is echter dat er wijd verspreidde etnische onlusten
ontstaan die in het slechtste geval op een burgeroorlog zullen uitlopen.
Xander
°°°
Met
vrienden zijn we de laatste dagen zo wat op ronde geweest om het Italië van de
Etrusken te ontdekken. U vindt heden ten dage ietwat van die kruimels in het
Gallo-Romeins Museum in Tongeren. Hier valt men er over of gaat men er
achteloos aan voorbij. Men kan bijvoorbeeld een stuk woeste grond kopen, waar
tussen het struikgewas een ongekend voor-historisch mausoleum blijkt te zijn.
Sedertdien is het natuurlijk leeggeplunderd door de toeristen van al wat niet
te heet of te zwaar was. Blijft over:
de nis met aansluitende koepel in baksteen, die best in elke architecten-opleiding
als uniek prototype zou kunnen gebruikt worden. Nu is dat een schapenstal ..
Zo
kwamen wij ook op de Monte Subasio, de bergflank waar Assisi ligt tegenaan gevleid.
Als naar gewoonte zwart van het volk. Uitbundige schooljeugd,monter en fris en al zingend door de smalle
straatjes. Met oudere koppels, zich meelijwekkend sleepvoetend begevend van A
naar B, en bomen van jonge venten, Paters Franciscanen in bruine pij, die als
blije kinderen al gekkend en lachend naar hun kloosters terugkeren.
Ach
ja, Sint Franciscus, de jonge hippie, die de armoede verkoos boven de rijkdom,
en tussen de armen was gaan leven, die predikte voor de vogeltjes en de
konijntjes, als er die dag geen melaatsen kwamen om te luisteren naar zijn
Zonnelied, waar hij in lyrische ontboezemingen de lof zong van Zuster Maan, of klaagde over de pijnen
in zijn afgejakkerd lichaam die hij Broeder
Ezel noemde .
Sint
Franciscus mirakelen gedaan? Ja hoor! En vele, ja zelfs ontelbare en dat sedert
meer dan 800 jaar. En nog; Iedere dag opnieuw, waarschijnlijk tot in alle
eeuwen der eeuwen Amen.
Hoe
we dat onderling uitlegden? Ach, nee, niet de Heilige van de bidprentjes, maar
de Heilige die dagelijks alle mensen, uren in t rond aan welstand heeft
geholpen. Bedevaarders van over de ganse wereld verhaasten zich om hier in een
straal van 100 Km geld te komen uitgeven voor logies, voor prullaria, voor eten
en drinken, om kaarsjes te komen branden.
Geen
enkele kapitalist en al zeker geen enkel syndicaat heeft dat ooit gekund. De omzet
van Assisi is veel keer groter dan die van Verre Lourdes. Omdat men in Verre
Lourdes moet geloven aan het bovennatuurlijke, en in Assisi aan het betere ik
die besloten ligt in de eenvoud des harten.
*
Franciscanen
vindt U bij ons alleen in de bescheidenheid van hun kloosters. Door
omstandigheden ben ik hier en daar wat bevriend geraakt met sommigen van hen.
Gelukkiger mensen heb ik nergens anders ooit ontmoet. Maar om hen ten volle te
begrijpen, moet U er een paar op bijna blote voeten over het zonovergoten
marktplein van Assisi zien fladderen. In hun ruwharen blote pijen zijn het net levend
geworden heiligenbeelden die uit de kerk zijn gaan lopen. Waarbij zij de
mufheid aan hun voetzolen hebben gelapt.
Italië
is mooi, Umbrië is mooier, maar de Monte Subasio is het mooist. Al heeft
Broeder Ezel het daar soms wat lastig.
1377 OVER FAKIR EL ALZOZIE DE LINKXE HEILSPROFEET
***
Maandag 13 mei
Zon 5u56-21u22
Onze Lieve Vrouw van Fatima
H Servaas, ijsheilige
Al wil het in mei nog weleens
vriezen, met Servatius pakt de vorst zijn biezen
.
1377 OVER FAKIR EL
ALZOZIE DE LINKXE HEILSPROFEET
°°°
Gewenningsmodel
v/h
vooruitgeschoven Bezettings-leger.
°°°
De media heeft dezer dagen
de mond vol van pluralisle, en nog meer over actief pluralisme, net
of het nog niet genoeg regent. Want pluvoiris nog altijd het Frans voor regendroppen die tegen je venster
kloppen als je triestig bent. Toen echter de Duitse legers in de jaren 40-45
aan actief pluralislme deden, was dat niet goed. Ze deden dat zelfs super
actief, ja meer zelfs : ze deden dat kamerbreed van de Atlantische kust tot de
Oeral. Waarom zou dat deze keer beter zijn?
De tijd vliegt snel. Tot
een stuk in de jaren 60 van vorige eeuw leefden we hier in onze landen
vervolgens heel wat minder pluralist, maar we leefden in vrede. Er was plaats
te over in de weinige gevangenissen die er toen waren. Oom Agent wandelde zelfs
in de straten, met de handen op de rug : het enige verschil met de briefdrager,
was omdat die sleurde die zware leren zak mee aan zijn nek. Nu zijn, behoudens
het schuim, de straten leeg en die ene BPost-man die nors engehaast door de afval ploetert.
Waarom toch heeft men ons
niet verder in vrede kunnen laten leven? O Juist, ja! Om gelukkig te zijn,
dienden wij ineens te leren samenleven met andere culturen, met de meest
barbaarse eerst.
Voilà, nu zijn we daar, en
t is weer niet goed.
°°°
Ter zake :
Voor Fikry El Azzouzi is actief pluralisme een
heilsleer
OPINIE − 10/05/13, 04u00 De column van Fikry El
Azzouzi, 'Vrijzinnig4Belgium radicaliseert steeds harder', is om
minstens 2 redenen interessant. Hij illustreert treffend hoe oppervlakkig
sommigen argumenteren in het debat over de relatie tussen kerk en staat en hoe
ze zo het debat onmogelijk maken. En hij toont een eenzijdige maar dominante
visie op actief pluralisme.
Dat vindt Jurgen Slembrouck van de Vrijzinnige
Dienst van de Universiteit Antwerpen.
*
De standpunten van mezelf en Vermeersch stoten El
Azzouzi blijkbaar dusdanig tegen de borst dat hij er niet langer in slaagt om
een inhoudelijk discours op te bouwen maar wel dat hij zich laat verleiden om
platte beledigingen te formuleren en zelfs correctioneel strafbare laster
De retorische truc van El Azzouzi is bekend: wie
kritische bedenkingen uit over het opgeven van het neutraliteitsprincipe wordt
zonder schroom of argument als een racistische, islamofobe, bange blanke man
weggezet. Men demoniseert de tegenpartij door hem allerlei kwaadwillige
motieven in de schoenen te schuiven en hoopt op die manier ook de argumenten
die er inhoudelijk toe doen in diskrediet te brengen.
Dat is jammer want vele deelnemers aan het debat
over de neutraliteit van de overheid doen dat met dezelfde motivatie en
finaliteit. Ze willen het geluk van individuele mensen bevorderen door hun
vrijheid te waarborgen en hopen zo bij te dragen aan een harmonieuze
samenleving.
Het grote verschil tussen ernstige voor- en
tegenstanders van een verbod op het dragen van levensbeschouwelijke en
ideologische symbolen door ambtenaren heeft te maken met hun kijk op de
menselijke tolerantie en op de macht die ze die symbolen toedichten. Etienne
Vermeersch en vele anderen zijn van mening dat dergelijke symbolen invloed
kunnen uitoefenen op de vrijheidsbeleving van individuele burgers. Zij houden
zowel rekening met de inhoudelijke als met de sociale dimensie van die
symbolen.
Wie als ambtenaar een kruisje draagt, kan dat doen
op basis van een persoonlijke interpretatie van Jezus' kruisdood. Een kruisje
symboliseert dan bijvoorbeeld de universele naastenliefde. Maar vele andere
invullingen zijn natuurlijk ook mogelijk. Een kruisje kan ook symbool staan
voor de opvatting dat AIDS een vorm van immanente rechtvaardigheid is. Net als
godsdiensten zijn dus ook godsdienstige symbolen ambigu. Ze kunnen zowel
symbool staan voor het meest verhevene als het meest verwerpelijke.
De confrontatie met dergelijke symbolen ligt dan
ook niet voor de hand. Bijvoorbeeld wanneer iemand met aids een 'wilsverklaring
euthanasie' wil laten registreren en aan het loket wordt bediend door iemand
met een kruisje op zijn revers. Zelfs indien de dienstverlening vlekkeloos
gebeurt, kan de betrokken burger zichin
het diepste van zijn wezen gekwetst voelen. Terwijl - en dat is een belangrijk
aspect van de discussie - de overheid bij wijze van spreken zijn overheid is en
zijn geluk op het oog moet hebben. Een seculiere overheid ontleent haar
legitimiteit immers aan het feit dat ze ten dienste staat van alle burgers en
dat alle burgers (ook die met aids) zich in hun persoonlijke identiteit
gerespecteerd mogen weten.
Er is ook de sociale dimensie. Zoals iedereen weet,
word je niet als gelovige geboren maar word je tot gelovige gevormd door
opvoeding. Die religieuze opvoeding gebeurt van kindsbeen af. Op het moment dus
dat de kennisinhoud en de waarheidsaanspraak van het geloof nog niet kritisch
kunnen worden bevraagd. Op het moment ook dat de geloofsinhoud al dan niet met
zachte dwang kan worden ingelepeld. Levensbeschouwelijke symbolen verbeelden zo
de macht van de geloofsgemeenschap.
Ook deze sociale dimensie van die symbolen kan de
vrijheidsbeleving van de burger schaden. Wanneer een homoseksuele, allochtone
man een samenlevingscontract met zijn 'vriend' wil afsluiten en aan het loket
geconfronteerd wordt met een ambtenaar met een hoofddoek, dan kan hij alleen al
daardoor afzien van zijn voornemen. Want dehoofddoek staat in zijn beleving symbool voor de macht die uitgaat van
een groepsgedragen afkeer ten aanzien van homoseksualiteit. Terwijl het
natuurlijk best zo kan zijn dat de ambtenaar in kwestie helemaal niet homofoob
is.
De voorbeelden zijn hypothetisch maar niet absurd.
Ze hebben betrekking op existentiële aspecten van het menselijke leven waar
uitgerekend levensbeschouwingen zich over uitspreken en waarover individuele
mensen, in een open samenleving, vrij kunnen beschikken. Als we die vrijheid
ernstig nemen en centraal plaatsen, ligt het voor de hand dat ambtenaren er van
afzien om hun eigen levensbeschouwelijke of ideologische visie te etaleren bij
het uitoefenen van hun ambt. Zij moeten gedreven worden door gevoelens van
dienstbaarheid en de wens om de vrijheidsbeleving van de burger centraal te
plaatsen.
De menselijke tolerantie dan. Het is verleidelijk
om de eigen tolerantie hoger in te schatten dan ze in werkelijkheid is. Maar de
realiteit is helaas vaak anders. In het bijzonder wanneer het gaat omlevensbeschouwelijke en ideologische
opvattingen zijn mensen veel minder tolerant dan we zouden willen. Dat hoeft
nochtans niet te verbazen want uitgerekend dat soort van opvattingen staan
centraal in de manier waarop we naar de wereld kijken. Wanneer we daarin
fundamenteel worden tegengesproken worden we aangesproken op het meest
essentiële aspect van onze identiteit.
De reactie van Fikry El Azzouzi is daar een
dankbaar voorbeeld van. De standpunten van mezelf en Vermeersch stoten hem
blijkbaar dusdanig tegen de borst dat hij er niet langer in slaagt om een
inhoudelijk discours op te bouwen maar wel dat hij zich laat verleiden om
platte beledigingen te formuleren en zelfscorrectioneel strafbare laster (beschuldiging van uitsluiting en
racisme).
Tegenstanders van het neutraliteitsgebod, hebben
vaak een naïeve opvatting over de menselijke tolerantie. Ze denken dat burgers
die zich tot de overheid wenden, zich zullen gedragen zoals antropologen. Van
hen wordt verwacht dat ze hun eigen waardeschaal niet laten meespelen wanneer
ze veldonderzoek doen. Punt is: Jan Modaal is geen antropoloog. Jan Modaal is
van vlees en bloed en heeft vaak een kort lontje. En levensbeschouwingen, dat
is al gebleken, zijn bijzonder explosief materiaal.
Er is nog een andere reden waarom El Azzouzi's
tekst de moeite waard is en die heeft te maken met zijn visie op het actief
pluralisme. Een visie die eenzijdig maar helaas ook dominant is. Ons pleidooi
verwijst dit levensbeschouwelijke ideaal zogezegd naar de prullenmand. Maar
niets is minder waar, onze bijdrage past er naadloos in. Vanuit een bewuste
vrijzinnig humanistische inspiratie, nemen we op een actieve, respectvolle manier
deel aan het levensbeschouwelijke debat en dit bovendien in het volle besef van
de pluraliteit aan opvattingen. We weten dus dat niet iedereen het met ons eens
zal zijn. Precies daarom proberen we hen met redelijke argumenten te
overtuigen.
Voor El Azzouzi is het actief pluralisme echter een
heilsleer. Een heilsleer die geen tolerantie vraagt maar oplegt. Dit actief
pluralisme eist dat men de levensbeschouwelijke overtuigingen van anderen
zonder meer aanvaardt en verbiedt dat men ze kritisch bevraagt. Het actief
pluralisme van El Azzouzi is dan ook een modieuze vorm van waarderelativisme
die het vrije denken in de kiem smoort en zo de goede werking van een open samenleving
in het hart treft.
°°°
Ter
bescherming van hun ethishe verworvenheden mag niemand deze rare vogels als
dusdanig herkennen. Iemand die ooit op een wettelijke manier zelfmoord wil
plegen, moet anoniem kunnen blijven, geen mens begrijpt waarom. Tenzij hj of
zij ervoor beschaamd is. Wie een vruchtafdrijving achter de rug heeft en
dezelfde ziekenhuis-afdeling verlaat als een gelukkige moeder met haar baby op
de arm, mag op straat niet als dusdanig herkend worden. Maar wie homo is, of
aidslijder en daar op straat ronduit voor uitkomt door het dragen van een
gekruist roze lintje, die moet in zijn rechten beschermd worden. Dat is actief
pluralisme.Wie een kruisje draagt, die
beledigt elke Moslim, maar een Mouzelvrouw in spionnage-dracht, daarvoor moeten
wij opzij gaan. In hun thuislanden lopen die Muzelvrouwen Westers gekleed, maar
bij ons moeten ze als veroveraarsters, uitdagen. Er ons aan herinneren, dat de
dag komt, dat ons land het hunne zal zijn, en wij hun onderdanige lijfeigenen.
*
Met
het vrijdenken is het zoals met de free speech. Het wordt altijd gepredikt,
hetzij opgelegd door hen die hun mening willen opleggen.Abortus moeten wij even normaal beginnen beschouwen
aks het kind ter wereld brengen, en dat dit tegen de menselijke natuur
indruist, is even van gen belang. Evenzo de euthanasie. Volgens Rome is zoiets De
Beschaving van de Dood. Maar volgens mij is dat veeleer de beschaving van he egoïsme.
Het
wordt dus kiezen of delen.Leren in
vrede leven met onze moordenaars, of sterven met wapens in dhand ..
1376 - DE ECONOMIE UIT DE VROEGE MIDDELEEUWEN IS DE TOEKOMST
***
Zondag 12 mei
Zon 5u58-21u21
H Pancratius, ijsheilige
Meike, meike, k zal je pakken,
zei de duivel en hij verleidde Pancraas. Tot vriezen helaas
.
1376 - DE ECONOMIE UIT
DE VROEGE MIDDELEEUWEN IS DE TOEKOMST
°°°
Eigendom
is diefstal
°°°
Dit stukje gaat over de
oplossing van de wereldwijde recessie. Die ou , daar waar men
over-gesociliseerd is, kunnen terugvallen op de voorspoed van de
Middeleeuwse Gilden zoals we die in onze Geschiedenisboekjes lazen, ten
tijde van De Steden en Gemeenten tijdens het Leenroerig Stelsel M.a.w. de
hoogtechnologische wereld is te slim geworden en ziet door het bos de bomen
niet meer.
Van het familiaal front is
al een tijdeke geen nieuws meer. Sedert het bekend werd dat BDW vloeiend
Baskisch spreekt en schrijft is stil gebleven. Weer die BDW dacht ik. Waar
allemaal is die vent toch mee bezig geweest, in zijn jonge jaren! Om dan te
eindigen als burgemeestertje van een stadje aan de stroom, die dan nog van
iedereen is., en nog meest van het straat-crapuul. Die Basken, dat is toch het
voortrekkers-ideaal van de Harde kern van Vlamingen, die dank zij hun
ETA-bommen los van Madrid wilden? Baskenland, dat is weerskanten de Pyreneeën,
zowel een stuk van Spanje als van Frankrijk. Allemaal reuze-interessant, maar
ook om na te volgen? Ach, denk ik dan, hebben we wel ergens van lessen te
aanvaarden? Voor de opkomst van de mechanisatie hadden wij de Gilden : laten we
daar eens gaan kijken. Of beter : waarom zetten we daar niet eens een paar
goede historici op, die dat verleden uitpluizen. Misschien ontdekken ze wat
wijlen Gaston Geens beweerde, dat wat we zelf doen, we beter doen!
Tot er vandaag ineens uit
het bronsgroen eikenloof van de Limburgse bossen bericht komt, dat de Sossen,
die bijna niet meer weten van welk hout pijlen maken, de gedachte hebben
opgepikt. Zeventig jaar nadat een Baskisch Pastoor de Mondragon-baby ter wereld
bracht. In 1943.
Multinationals zijn zoals
U weet, het gevaarlijk speelgoed van de Overheid. Het financieel hart van die
dingen klopt in verre hoofdsteden, waar zij de lusten plukken, waarvan wij de
lasten draen. Honderden werknemers ineens zijn een logge groep meelopers die
vooral in statistieken te vatten zijn. Overzichtelijke kleine groepjes zijn
zelfstadiger, minder manipuleerbaar, en vooral veel flexibeler, dus
werkzekerder. Vakbonden zijn daar niet gewenst. Noch door de ondernemers, noch
door de medewerkers. Want daar zijn geen jobs, maar heerst er arbeids-ethiek
van Hoge Goesting.
Ik ben er zeker van, dat
Vandelala een andere uitleg zal klaar hebben, om nog maar te zwijgen van de WZD
(Winstgevede Vereniging Zonder Doel) van de Tobbacken. Of van de Groene
Waterzuiveraars die liever ijveren voor het goed van kikkers dan voor het goed
van de mensen.
Persoonlijk zou ik de zaak
van Mondragon
vertalen als Iedereen Ondernemer die 2 handen aan zijn lijf heeft en
een klare kop. Liefst met zicht op de 1steregel van het handel -drijven.
1948. 6de
Handel. Leerboek Handel. Wat is handel drijven? Handeldrijven is kopen en
verkopen, met het doel winst te verwezenlijken.
Ik zal het nooit vergeten,
want het was mijn eerste straf in het Groot College. Van een leraar notabene
met wie ik altijd op voet van oorlog heb geleefd, maar die mij, 40 jaar later,
bij een toevallige ontmoeting, nog perfect wist te herinneren, met naam en
toenaam, en met dat boek over Handel Drijven. Was het voor mij mijn eerste
straf, dat was ze ook voor hem geweest, wist hij zich te herinneren als pas
afgestudeerd seminaristje.
JaJa! De wereld is nog
geen zier veranderd en de goede oude principes zijn nog altijd de beste. Arbeid
adelt. Wel wel, wie had dat ooit gedacht!
°°°
Ter zake :
Mondragón Cooperative Corporation
Mondragón Cooperative Corporation is een
overkoepelend orgaan van coöperaties in het Baskisch dorpje Arrasate.
In 1943 sticht een lokale priester, Don José Maria
Arizmendiarietta, in het Baskisch dorpje Arrasate (beter bekend als Mondragón)
een kleine dorpsschool om arbeiderszonen en -dochters te voorzien van een
combinatie van technische, 'spirituele' en sociale scholing.
In 1956 stichten vijf studenten van deze school de
eerste coöperatieve fabriek: ULGOR. Een jaar later wordt reeds een tweede
fabriek opgericht, en in 1959 werd de 'Caja Laboral Popular' opgericht. Deze
bank speelde in de latere geschiedenis van de coöperatie een belangrijke rol
als 'centrum' van een heel netwerk van coöperatieven. In 1991 werd uiteindelijk
MCC opgericht als een overkoepelend orgaan voor het hele netwerk van
coöperatieven.
Alle coöperatieven van het netwerk zijn gesticht
onder een systeem van 'economische democratie'. Het management wordt elk jaar
gekozen door een 'algemene vergadering' met delegaties van elke tak van de
federatie, die democratisch aangeduid is door de arbeiders van de
verschillende, aparte coöperatieven.
In deze 'algemene vergadering' wordt niet enkel het
management gekozen, maar wordt ook gestemd over een algemeen bindend
strategisch plan voor de federatie. De Coöperatieven zijn gebonden aan dit plan
maar hebben wel de mogelijkheid om op elk moment uit de federatie te stappen.
Naast de bank bestaat de federatie ook nog uit een
universiteit, een systeem van sociale zekerheid, een voedingswarendistributeur
en veel meer.
Een onderzoek, en bijhorend boek van Sharryn Kasmir
heeft aangetoond dat het Mondragón-experiment een aantal zeer lovenswaardige
resultaten bereikt heeft. Zo slaagt de federatie erin om de werkloosheid laag
en zo de lokale economie levendig en stabiel te houden. Zo kunnen de arbeiders
van een fabriek in moeilijke perioden zelf kiezen hoe ze het bedrijf erdoor
willen helpen. Hieruit blijkt dat ze meestal voor inkomensmatiging kiezen boven
ontslagen. Desnoods proberen ze werknemers over te plaatsen naar andere takken
van de federatie.
De federatie combineert ook een meer 'egalitaire'
manier van beloning met een grotere effectieve controle en invloed in de
strategie van het bedrijf.
Doordat de 'Caja Laboral Popular' een zogenaamde
'entrepreneurial division' (deze divisie doet onderzoek naar de efficiëntie van
de takken, zoekt oplossingen voor problemen, ondersteunt en helpt met nieuwe
initiatieven enz.) heeft opgericht, slaagt de federatie erin om te blijven
uitbreiden, innoveren en nieuwe initiatieven te stimuleren.
Maar dit boek (the myth of Mondragon) toont ook aan
dat de federatie er niet in geslaagd is om de arbeiders een gevoel van
medebeheer mee te geven. De identificering met het bedrijf ligt zelfs, hetzij
helemaal niet veel, iets lager dan bij een normaal privaat bedrijf. De
coöperatieven zijn er met andere woorden niet in geslaagd om het gevoel van 'vervreemding'
te verminderen.
Ook is de laatste tijd meer en meer kritiek te
horen van de aparte takken op de overkoepelende federatie (MCC). Zo zou de
kloof tussen management en arbeiders te groot zijn. Ook is het bedrijf begonnen
met het oprichten van takken in derdewereldlanden waar de arbeiders niet
dezelfde rechten zouden krijgen als de Spaanse arbeiders, wat duidelijk niet te
combineren valt met de basisfilosofie van de 'workplace democracy'.
°°°
Als
ik zo wat het Internet overloop, dan vind ik het daar krioelen van tijd-passeerders.
De ene schrijft wat rimram voor de kleinkinderen, de andere wil op latere
leeftijd nog kunst-fotograaf worden. Een derde schrift gedichten die niemand
leest. Een vierde verzamelt uurwerken of zeldzame postkaarten. Er zijn er zelfs
die blogs bijhouden, precies alsof ze voor het nageslacht zouden bestemd zijn.
Geldgewin is er niet meer bij.
*
Daarbij
komt dan de bedenking, erg ens of voor iemabnd nuttig te zijn geweest.Kennis delen (Mondragon) is lijk de glilmlach
delen van een onbekende op straat. Wan t de sociaaldemocraten hebben als
zoveelste doekje tegen het bloeden, de coöperatieve gedachte her-uitgevonden
De
mens is van nature een sociaal beest en om dat in de praktijk te brengen moet
er gewoon een partituur geschreven worden
Ik
zou die hervormers eens willen verwijzen naar de oude geschriften, waarin de
reglementen van de Gilden staan opgetekend. Neem die van de wevers, die van de
voldes,die van de smeden, die van enz
en maak daarvan de synthese, aangepast aan de moderne tijd. We zouden op die
manier een Wetboek van de Arbeid kunnen hebben die als voorbeeld voor geheel de
wereld kan dienen .. Over de Nieuwe Tijden wat in het Latijn luidt als Rerum
Novarum, de Pauselijke Nieuwsbrief uit 1913, nu precies 100 jaar geleden.
Helaas,
dat zal wel nooit gebeuren. Want op die manier wordt geen enkele politieker ooit
nog rijk.
1375 - MARC GRAMMENS LOOPT VOORGOED DE HAVEN BINNEN
***
Zaterdag 11 mei
Zon 6u00-21u19
H Estella
.
1375 - MARC GRAMMENS
LOOPT VOORGOED DE HAVEN BINNEN
°°°
°°°
Ja, U leest het goed. Marc
Grammens legt er de blok op. Wie er nog het meest onder lijdt, is de man zelf.
Hier op diet blogje geen grote woorden, maar een gemeend Tot ziens.
Wie weet? Misschien meren
we ooit ons bootje eens aan juist naast U. Misschien duurt dat nog jaren, maar
het zal precies zijn of we elkaar daags voordien nog hadden gesproken.
Wat ik (ongevraagd) nog
voor Uw vrienden achter de schermen kan doen? Uw Uitgever, Drukkerij Groeninge
in Kortrijk, wordt warm aanbevolen voor echte Nederlandse lectuur, Nederlands
inde zin van vòòr Alva de Spaanse
Bloedhond.
Beste Meneer Grammens. onder
veel woorden, kunnen twee Vlaamse vrienden ook levenslang elkaar blijven
begrijpen. Ik zou ze niet graag eten geven, al Uw Vlaamse vrienden!
Arrivederci, Heer
Grammens! En rust nu wat. Anderen zullen de vlag wel overnemen .
*
Het opstelletje over
Liberalis onderaan wordt U geserveerd gewoon als toemaatje.
°°°
Ter zake :
25.04.13 Er is geen Vlaams politiek
"links" meer (Mark Grammens) o, Nieuw Pierke.
*
Wat zichzelf "links" noemt, blijft
verbazen. Nu weer, naar aanleiding van het overlijden van Margaret Thatcher,
waarschijnlijk de grootste politica van de twintigste eeuw, een vrouw die boven
alle mannen van haar tijd uitstak. En wat doet "links"? In plaats van
te zeggen: natuurlijk waren we het met haar niet altijd eens, maar aan haar
grootheid valt niet te twijfelen, - misschien zelfs: we erkennen in haar een tegenstander
van formaat. Maar neen, zoiets kan er niet af. Het is schelden en roepen en
tieren dat de klok slaat, "heks" is nog de beleefdste uitdrukking van
... ja, van wat? Grofheid, zeker, gebrek aan beschaving, ongetwijfeld, en
onmacht, dat zeker. En vervolgens laat men de geschiedenis vervalsen, iets waar
de Europese Linkerzijde een meester in is, ook in Vlaanderen. En dan
"vergeet" men bijvoorbeeld te vermelden in de Vlaamse media, dat de
grootste binnenlands-politieke prestatie van Thatcher is geweest dat ze in Engeland
de enige eerste minister van de twintigste eeuw is geweest die drie
opeenvolgende parlementsverkiezingen op rij heeft gewonnen, telkens met een
programma waarin ze heel nauwgezet aankondigde wat ze als eerste minister
allemaal ging doen. Ze hield al haar beloften, - een fenomeen waar
"links", ook en vooral bij ons, niet mee omkan.
Er is een tijd geweest dat ik me graag
"links" liet noemen. Ik ben daarvoor in de jaren vijftig ooit beloond
met het erelidmaatschap van de Britse Labour Party. Mooi. Wie zich nooit
vergist, leert ook nooit iets bij. Ik kwam gehavend uit de Belgische naoorlogse
situatie, en smachtte naar recht, naar rechtvaardigheid en een vredelievende
samenleving, die onveranderlijk rustgevend zou zijn, naar een omwenteling. Geen
tronen mochten blijven staan .
Echter, "links" bleek, althans in
Vlaanderen, al even weinig revolutionair te zijn als de Volksunie, maar
integendeel zo behoudend en konservatief en carrièristisch als een politieke
firma Tobback, vader en zoon, zoal kan zijn. De ontmoeting met leidende
socialistische figuren en vakbondsleiders was even ontgoochelend als die met
leiders van de Volksunie. Het inzicht dat ze me allebei bijbrachten, was dat
dit mensen waren die nooit datgene zouden verwezenlijken waar ze schijnbaar
voor gingen. De Volksunie zou Vlaanderen niet tot stand brengen, het socialisme
zou geen socialisme brengen. Beide waren aan elkaar gewaagd in hypokrisie en
oneerlijkheid.
Het probleem met "links" is dit. Wat is
socialisme? Gemeenschapsbezit van produktiemiddelen. Wat is sociaal-demokratie
of demokratisch socialisme? Het door demokratische meerderheidsbesluiten
onderbrengen van produktiemiddelen in gemeenschapsbezit. Hoeveel socialisten
zijn er nog? Op enkele uitzonderingen na, geen. Wat doen ze dan? Voor zover
bekend, twee zaken. Ten eerste, met behulp van goedklinkende slogans die tot
niets verplichten (zoals "gelijke kansen", iets waar nog geen enkele
samenleving toe overgegaan is) zorgen voor de politieke tewerkstelling en zo
nodig budgettaire ondersteuning van de kliek die zichzelf socialistisch noemt.
Ten tweede, het beklemtonen van vrijzinnigheidsidealen die het samenzitten van
socialisten met kapitalisten binnen de vrijmetselarij sublimeren.
"Links" gaat dan ineens niet meer over sociaal-ekonomische
onderwerpen maar over een oud tema van het nazisme als euthanasie, over homohuwelijken,
enz .
In Vlaanderen is "links", zowel de rode
als de groene variant, geworden tot de vloermat van het Hof en het Waalse
socialisme, dat alleen eigen belangen, geen Vlaamse, behartigt, en is
gedevalueerd tot een macht die funktioneert ten nadele van het eigen volk.
"Links" is slechts een woord dat de gebruikers ervan het gevoel geeft
trendy te zijn - daar zorgen hun accolieten in de media wel voor -, en ook iets
dat macht, invloed, postjes en mandaten oplevert. Men zoekt de Vlaamse
volksgunst niet meer, want het volstaat om "Belgisch" te zijn en de
Walen van PS en Ecolo te dienen, om macht te verwerven. Demokratisch Vlaanderen
heeft nood aan een linker- zowel als aan een rechterzijde. Ze moet
(her)opgebouwd worden vanuit het niets. Het is een werk voor de volgende
generatie.
(Mark Grammens in Journaal nr. 651. Het
'Slotnummer'. Aan 80 jaar stopt Grammens ermee. Voor- en tegenstander zullen
zijn scherpe artikels missen.)
Het project van de beginselverklaring Het
Vlaanderen van morgen (van SP.A) wijkt wel heel ver af van het hooggestemde
model van Quaregnon. Ongetwijfeld vinden we er hier en daar nog analyses en
voorstellen in die blijk geven van behoorlijk onderzoek en argumentatie
(bijvoorbeeld inzake fiscaliteit of fraude). Maar wat moeten we denken van een
nieuw charter' van een Vlaamse partij, meer bepaald een socialistische, dat
blijkbaar onze institutionele problemen rechts' laat liggen, maar een markante
plaats toekent aan de hoofddoek'? De indruk over die klemtoon wordt overigens
door de reacties in de media bevestigd. Uit eerlijke schaamte wordt die topic
wel ingebed in een onderdeel diversiteit', maar de uitwerking daarvan geeft
blijk van een pijnlijke intellectuele armoede. Men begint met: In onze diverse
steden en gemeenten moeten we vertrekken van wat ons verbindt. We hebben te
lang gefocust op onze verschillen '. Als er één maatschappelijk fenomeen is dat
de laatste twintig jaar nadrukkelijk focust op onze verschillen', dan is het
wel de hoofddoek .
In verband met de hoofddoek in openbare besturen
horen we alleen holle slogans: Bij het verkrijgen van een bouwvergunning heeft
het geen belang welk hoofddeksel de ambtenaar draagt, als die zijn werk maar
goed doet'. Maar ook in de rechtbank is het essentieel dat de rechter optreedt
zoals het hoort; daar volgt nochtans niet uit dat het irrelevant is of er al
dan niet een kruisbeeld aan de muur hangt. Een persoon met een hoofddoek kan
iedere burger correct behandelen.'
Niemand betwist dat; maar is de volgende overweging
absurd? Op vier plaatsen in de koran staat uitdrukkelijk dat homoseksualiteit
afschuwelijk is en de unanieme soenna bevestigt dat. Mag ik dan niet verwachten
dat tenminste enkele mensen die vinden dat de koran de hoofddoek voorschrijft,
zo consequent zijn dat ze tevens op dat andere gebied de koran volgen? Hoe moet
een homoseksueel zich voelen als hij voor zo iemand meent te staan? Tot in den
treure moeten we hier herhalen: wij zeggen niet dat mensen met een hoofddoek
niet neutraal kunnen handelen. Wij beweren wel dat men zelfs een vermoeden van
partijdigheid onmogelijk moet maken.
Wat de scholen betreft, vernemen we dat veel
meisjes uit eigen beweging de hoofddoek dragen. Wie betwist dat? Wel is het zo
dat hier geen individuele, maar een collectieve identiteit' wordt uitgedrukt.
Men draagt met andere woorden een uniform en zoiets leidt tot uniformisering en
communautarisering'; niet tot de echte diversiteit, namelijk persoonlijke
identiteit. Een via gemeenschappelijke kledij uitgedragen identiteit' bevat
altijd het risico van collectieve druk op individuen en niemand heeft ooit een
middel voorgesteld dat efficiënt tegen deze druk in kan gaan. Het aantal
argumenten tegen de hoofddoek in het basis- en secundair onderwijs is zo groot
dat ik ze hier niet eens kan vermelden (zie echter op mijn website het artikel
De islam en de hoofddoek, met de breedhoeklens).
Gepubliceerd op 19 april 13 in de Nieuwsbrief van
Liberales. Deze tekst verscheen eerst in De Standaard van 2 april 2013.
Mijn
mening > enig juiste mening > opgelegde mening
*
Ik leg uit, de stelling
van Abicht & C° voor Dummies. Waarin het vermeende vertrekpunt (premisse
: passief pluralisme) beknabbeld wordt tot gezegd vertrekpunt als bewijs
aangevoerd wordt, dat de premisse bewezen is (meer diversiteit, want dat is
goed voor de mensen)
1ste positie : passief
pluralisme : wij, die van onszelf zeggen dat wij pluralisten zijn (waarbij we
slimwegverzwijgen wat en wie die
anderen dan wel mogen zijn, achterlijke dwazen waarschijnlijk), hebben ons
klakkeloos laten verdringen. We zijn niet voor onszelf opgekomen (ge moet maar
durven) en nu gaan we een tandje bijsteken sè! Eerst moest de scheiding van Kerk en Staat een
feit zijn, nu gaan we door tot ze (de anderen o.a. de Kerk) volledig
onderworpen of vernietigd zijn.
2de positie :
actief pluralisme : nadat wij dus bewezen hebben dat we niet assertief genoeg zijn
geweest, gaan wij met het oog op de aanzwellende golven diversiteit-aanbrengers,
de anderen (de achterlijke non-pluralisten) meer en beter te lijf gaan.
Roept bij ons, die WOI II
gekend hebben, een gevoel van déjà vu op. Op cursus geweest bij de Abwejr,
Abichtt?
*
Enfin, dat was mijn mening
na amper een paar lijnen lezen van onderstaand artikel. Maar wie ben ik, om dat
voor te zeggen .
°°°
Ter zake :
Zo Gezegd -
mei '13
03.05.13 De burger is vrij,
ook aan het loket (Ludo Abicht e.a.)
We hopen dat u het opiniestuk
van Jurgen Slembrouck en een aantal prominente intellectuelen aandachtig
gelezen hebt. Zij verdedigen de erfenis van de verlichting en het humanisme, die
tientallen jaren lang vertaald werd in de verzuiling van onze samenleving, het
passief pluralisme waarin de rechten van de levensbeschouwelijke minderheden
beschermd werden.
Maar die tijd is voorbij. We
zijn tot de vaststelling gekomen dat een actief pluralisme een betere en
beschaafdere manier is om met diversiteit om te gaan. Een wereld waarin de
burgers een mening hebben en een morele code, maar net daarom open kunnen staan
voor de meningen en codes van hun medeburgers. In een actief pluralistische
maatschappij is de dialoog tussen mensen uit de verschillende religieuze en
levensbeschouwelijke groepen juist mogelijk omdát men een opinie moet hebben om
andere opinies op zijn minst te begrijpen. Waarom zou een ambtenaar die moslim,
rooms-katholiek, atheïstisch, joods en/of homoseksueel is daar niet fier op
mogen zijn en dat ook tonen? Waarom zouden wij ons bedreigd voelen door een
politieagent met een tulband, zoals je die vaak in Groot-Brittannië ziet?
Betekent die tulband dan dat hij niet-sikhs veracht en daarom ongelijk en
onrechtvaardig zal behandelen? Indien er op zich niets verkeerds is met
diversiteit, waarom moeten ambtenaren dan plotseling neutraal worden? Wij
kunnen ons geen ergere samenleving voorstellen dan een neutrale, een met vijftigduizend
en meer tinten grijs in een wereld die om kleur en verscheidenheid schreeuwt.
Nee, de neutraliteit van de ambtenaar is geen positieve uiting van
dienstbaarheid , maar een besmuikte terugkeer naar de veilige en saaie tijd
van toen. En wij die dachten al in de eenentwintigste eeuw te leven.
(De Standaard, opiniestuk,
03.05.13. Ondertekenaars in de krant: Ludo Abicht, (UA), Naima Charkaoui
(Minderhedenforum), Pascal De Bruyne, (UGent). Meyrem Almaci (Groen), Guido
Vanheeswyck (UA, KU Leuven), Yamila Idrissi, (SP.A). De volledige tekst en alle
ondertekenaars zou men moeten vinden op www.standaard.be/opinies, maar daar is
niets méér te vinden)
03.05.13 De vrije markt
versmoort het vrije woord (Een hondertal schrijvers)
Ziehier de paradox: de crisis
van de afgelopen jaren maakt een vrije kwaliteitspers meer dan ooit
noodzakelijk, maar meer dan ooit zien we hoezeer die pers deel is van de
crisis. Zij bericht niet enkel over het roekeloze casinokapitalisme, maar neemt
eraan deel. Net zoals de banken zich in de vernieling hebben gereden door
blindelings een marktlogica te volgen, zo zijn de media zichzelf aan het
verwoesten door cijfers te laten primeren op relevantie. Dit is erg omdat
banken en kranten ook een maatschappelijke rol vervullen, en dus nooit alleen
maar commerciële instellingen mogen zijn. Zoals een gezond bankwezen essentieel
is voor de economie, zijn vrije media cruciaal voor de democratie.
Net daarom zijn we zo bezorgd.
In de praktijk zijn de media niet langer de vierde macht, maar de eerste.
Politici worden er gemaakt en gekraakt, misdaden worden er berecht en beslecht,
de politieke agenda en de publieke opinie krijgen er grotendeels vorm. Maar wat
betekent het als die macht hoofdzakelijk wordt bepaald door de markt? .
Omdat wij schrijvers dagelijks
met teksten omgaan, hebben we enkele suggesties. PEN Vlaanderen pleit voor:
1. meer
onderzoeksjournalistiek, minder steekvlamjournalistiek
3. meer buitenland- en
Europaberichtgeving, minder tunnelvisie op Wetstraat: de macht is verschoven
4. meer zelfregulering
(factchecking, ombudsman), minder aversie voor externe kritiek
5. meer inzicht in reële conflicten,
minder opkloppen van futiele conflicten
(Een honderdtal Vlaamse
auteurs uiten in een petitie hun bezorgdheid over de toestand van de media in
Vlaanderen. Ze vinden dat de media de persvrijheid uithollen door zich 'te
onderwerpen aan een losgeslagen vrijemarktdenken." Onder de ondertekenaars
zijn Wouter Deprez, David Van Reybrouck, Bart Moeyaert, Kristien Hemmerechts,
Anne Provoost en Josse De Pauw. Allen zijn ze lid van PEN Vlaanderen, de
Vlaamse afdeling van de auteursvereniging die pleit voor vrije meningsuiting.
Volledige tekst in De Morgen hier ..... )
02.05.13 Open brief/petitie:
De burger is vrij. Aan het loket noch God noch partij. (Jurgen Slembrouck en
vele anderen)
.. Dat respect manifesteert
zich in de neutraliteit van de overheid. Door levensbeschouwelijk en
ideologisch onbevooroordeeld te zijn en elke zweem van partijdigheid te
vermijden, plaatst ze de menselijke vrijheid centraal.
Precies daarom moet de
overheidsambtenaar er van afzien om zijn eigen levensbeschouwelijke of
ideologische voorkeuren te etaleren. Hij moet er zich van bewust zijn dat
dergelijke symbolen de vrijheidsbeleving van de burger negatief kunnen
beïnvloeden en de indruk kunnen wekken dat de geboden dienstverlening er door
gekleurd is. De ambtenaar staat ten aanzien van de burger in een relatie van
dienstbaarheid. Zijn persoonlijke visie is tijdens de duur van zijn
werkzaamheden ondergeschikt aan die van de burger. Door zijn
levensbeschouwelijke en ideologische overtuigingen tussen haakjes te plaatsen,
betuigt de overheidsambtenaar intercultureel respect ten aanzien van de
vrijheid van de burger .
Om onze vraag kracht bij te
zetten, organiseren we een petitie waarin we het volgende vragen:
1. Installeer een verbod op
het dragen van levensbeschouwelijke en ideologische symbolen door
overheidsambtenaren bij het uitoefenen van hun ambt.
2. Waardeer de neutraliteit
van de overheidsambtenaar als een positieve uiting van dienstbaarheid.
3. Versterk het seculiere
karakter van de overheid.
De volledige tekst van de open
brief staat hier ....waar u ook kan
doorklippen om de petitie te tekenen
(Brief gepubliceerd op 2.05.13
in De Standaard
°°°
Juist.
Bij de pers primeren winst-cijfers op relevantie. Ze doen aan bankiers-casino.
Maar dat is niet het geval bij de TV.Daar zorgt het Staats-manna voor alles, als er maar niet teveel r wordt gereleveerd..
Door andere meningen aan het woord te laten, bijvoorbeeld. Maar dat van de pers
zou wel eens Aaai! de nagel op de kop kunnen zijn. Al is het dan niet helemaal
in de zin zoals bedoeld hierboven. De media zijn lijk lemmingen die als in
afspraak, allemaal naar dezelfde afgrond hollen. Inderdaad : het wachten is
lijk wachten op Godot : we wachten op een relevante minstens objectieve pers,
met, als top of the bill, hier en daar een rechtse uitschieter .
*
Over
vermomming in de publieke sector. Het is nochtans zo simpel en klaar als een
klontje pompwater. Muzelmanse kledij roept de associatie op vangeweld en verdrukking, en daar houden wij
niet van. Iemand met een hoofddoek achter de balie heeft de bedoeling ons
daaraan te doen denken, en dat willen we niet. Iemand met een keppeltje (tiens,
zijn er dat zoveel?) of met een kruisje roept dat soort associaties niet op.
Spijtig, hé?!
Dat
heeft niets te zien met godsdienst of zo. Een Swastika is, om dezelfde
redenen, voor altijd totaal ongewenst, ja zelfs met recht en reden verboden :
het is in feite een onschuldig Noors afgoden-teken, maar (door associatie) is
het verworden tot een symbool van angst en verdrukking. Net zoals de
Islamitische hoofddoek, in wezen een onschuldig kledingstuk dat ook one
grootmoeders droegen .. Zie zelfs de regen-kaapjes van on ze meest preutse
dametjes . Die roepen alleen de associatie op van de gelukkig uitgespaarde
coiffeuze-kosten!
Tja,
en wat een homo kan drijven om fier te zijn op zijn afwijking, moeten die heren
mij toch eens een tekeningetje bij maken, in het licht van hun egoïsme
tegenover de natuurwet van gaat en vermenigvuldig U. Een beetje nadenken, mag
het?
Over
Oom Agent verkleed als Sihk kunnenwe
bij ons voorlopig nog niet veel meespreken. n Boom van een vent als Bobby met
een speciale ingewikkelde kopvod en geen helm zal wel niemand schrik aanjagen,
eerder ver- en bewondering. Maar stel U eens voor, dezelfde uit de kluiten
gewassen vent met aan Swastika-armband, en met op dat hoofd een zwarte kepie
met doodskop ie de jonge SS-man op de afbeelding hierboven .
Wij
zeggen in ons taalgebied terecht, dat de
klederen de man maken. Of is dat gezegde niet levensbeschouwelijk genoeg
meer, en dient het te worden verboden?
Ach
jongens en meisjes van de Linkxe kant, volgt toch eens jullie buik-gevoel. En
doe als ik, ga op tijd naar de badkamer! Scheidt uit die bol op jullie maag en
spreek vrij-uit. Jullie kunnen aan de rand van de maatschappij wat prutsen,
maar om de fundamenten te veranderen, moeten er mannen met ballen komen.
Morgen,
10 Mei, is het precies 73 jaar geleden dat hier mannen met ballen rondliepen om
dood en vernieling te zaaien.Laat dat volstaan. Probeer liever iets te
bedenken, om de gestage stroom vluchtelingen ui zowel Donker Afrika als uit de
pietrol-landen op andere gedachten te brengen. Laat die hun diversiteit bij
hebn thuis ontwikkelen. Breng ze vooral de verzuchtingen van de Verlichting.
Dat zal hen helpen om uit hun achterlijke ideologie te ontsnappenen om mens te worden.
Kunnen
wij zelf ook over meepraten, of niet soms?
Ik
zie jullie ideale wereld als volgt. Jullie staan voor emigratie en
lotsverbetering via volksverhuizing? Wel, wat houdt jullie tegen om zelf
persoonlijk de beweging in gang te zetten? Beginnen in de pietrol-landen, om de
scheiding van Kerk en Staat in te voeren, gevolgd door het invoeren van
democratische spelregels. En, niet te vergeten, door jullie hemse zoete en zaligmakende
Verlichting. Breng daar het onderwijs op ons niveau. Geef de mensen daar geen
vissen, maar leer ze te vissen. Toon hen dat het bij ons iedere dag regent, dat
er geen bergen zijn om naar te verwateren, dat we zelf zo arm als luizen zijn
geworden.
Doe
dat, maar doe het AUB dringend. Zodat de gammele bootjes met op elkaar geplakte
vluchtelingen uit blijven. Dat we hier geen zielige hoopjes ellende meer zien
aanspoelen, ver weg van hun eigen paradijselijke stranden.
Ik
zou bijna zeggen (maar dat is natuurlijk zeer on-pluralistisch) Lievenheerken,
bliksem de vrienden van onze Besierders weg van hun tronen en hun vele vrouwen.
Trommel het overschot van Uw Paterkes en Nonnekes bijeen, om nog eens, zoals
vroeger, gratis en voor niks, ja, zelfs tegen beter weten in, de Zwartjes te
gaan bekeren. Het was toen, lijk in Suid Afrika voor de negers onder de
Apartheid, geen hemel op aarde, maar het was in ieder geval niet de hel die
Donker Afrika zowel als het land van My Sarie Mareis, thans doormaken.
En
voor wat betreft die pietrol-landen, daar moet eerst en vooral een gezonde Hebreïsche zandstorm gewoed hebben. Oog om
oog, en tand om tand, of zoiets. Als Christenmens kan ik dat niet zo goed onder
woorden brengen .Maar eenmaal de olie-sjeiks daar verdwenen zouden zijn, zullen
er wel voldoende lente-winden komen om de mensen daar te doen ontwaken na een
duizendjarige slaap . Ik zou het moeten nakijken, maar daar was men, vòòr
Mohammed en diens bloedstroom, toch in hoofdzaak Oosters Orthodox? Staat er
niet geschreven, dat de Oost Romeinse Kerk onder leiding van Byzantium veel
groter en sterker was dan de West Romeinse, onder leiding van Rome?JaJa, de Ideologie van de Wrede heeft goed
geboerd, hé! En nu zijn wij, als we niet oppassen, aan de beurt.
1273 - OVER DE HOUDBAARHEISDATUM VAN DE SOCIAALDEMOCRATEN
***
Donderdag 9 mei
Zon 6u03-21u16
Hemelvaart van de Heer
H Carolina
.
1273 - OVER DE
HOUDBAARHEISDATUM VAN DE SOCIAALDEMOCRATEN
°°°
Noah Karrouche (1984), historice
Ongesluierd, maar verwant met Hortensia Kherrbache.
°°°
Hieronder wordt U een
werkje opgediend van bovenstaande academische schoonheid, nauw verwant blijkbaar
met de Antwerpse troela Yasmina Kladeradacha. Denk eraan : BDW is ook een
academisch geschoolde historicus, whatsoever die titel verbergt : de politiek is
blijkbaar stilaan gaan toebehoren aan clevere geesten die het verleden beter beheersen
dan het heden Het stukje gaat eigenlijk niet zozeer over de politiek, maar over
Den Bleiter. Ik denk dat die (Bert Anciaux) het nog ver gaat schoppen als
her-noemer van politieke partijen. De Volksunie van Hugo Schiltz, onzaliger
gedachte, her-benoemde hij tot er niets meer van overbleef en de partij die hem
daarna wegens zijn aanhang (in stemmen uitgedrukt) in huis haalde, laat hem net
hetzelfde doen. De SP is inderdaad aardig onderweg om alleen maar meer wat Anders
te zijn.
Ik ben de eerste om te
beklemtonen dat die partij, die ik trouwens nooit gemogen heb, volledig naast haar
houvast gegroeid is. Het is een klimplant die tegen de grond voortwoekert. Ze
zal nu door Den Bleiter gewoon wordenkapot
gesnoeid. Om te beginnen zijn alle 1 Mei-toespraken van de kopstukken nu al als
reactionair bestempeld . En het heil
zit voortaan in de bommengordels.
*
Soyons sérieux. Die Franse
koning, die van het gezegdeSois belle et tais-toikan ik, zij het met tegenzin, bij het lezen
van onderstaande ontboezemingen (Hmmm), volledig bijtreden. Ware het niet dat
daar zodanig veel grote stadhuis-woorden in voorkomen, dat het zeker niet voor
proletariërs bedoeld kan zijn, maar voor hoogopgeleid kaderpersoneel
Wat de juffrouw wel
degelijk klaar en ontboezemd in beeld brengt, is het onvermogen van Linkx om ooit
eens de geschikte doctrine te vinden. Zelfs Marx wordt weggezet bij het Klein
Gevaarlijk Afval, met een lichte ondertoon van jeugdige nostalgie naar
revolutie.
JaJa, den Bleiter zal nog carrière
maken. Als hij in de politiek alles zal gezien hebben wat er ooit zal te zien zijn,
wacht hem dan een T2de leven, met lange zwarte haatbaard en zwaar geringde
vingers, gekleed in lange kaftan, met wapperende wijde witte mantel, boven op
het hoofd bij elkaar gehouden onder dat bekend zwart gordeltje. Sjeik Abdullah
Ansjo-Vischu
°°°
Ter zake :
Links in Europa kan niet langer aan dat cultureel
complexe heden ontsnappen
OPINIE − 08/05/13, 08u50
dm column Noah Karrouche (1984) is historica
door de week en schrijft in haar vrije tijd.
*
De zichtbaarheid van een religieuze minderheid in
Europa of de doden in Bangladesh zijn twee zijden van een zelfde fenomeen:
westers imperialisme
Wat volgt is oud nieuws maar nog geen geschiedenis.
Op de vooravond van 1 mei vroeg de voorzitter van de socialisten in de Vooruit
zijn publiek niet terug te blikken op het verleden, maar te kijken naar de
toekomst. Op die manier liet hij maar weinig ruimte voor de nostalgie waar
mensen doorgaans zo van houden. 1 mei staat nochtans bol van referenties aan
het verleden. Voor de collectieve herinnering, zeker in een internationale
beweging als die van het socialisme, geldt echter een eenvoudige wetmatigheid:
hoe kleiner het residu, des te groter en te grijzer de vervlakking.
Dat wisten marxistische denkers in de jaren zestig
in Parijs ook al. Daar groeide de bewustwording dat het marxisme vanuit
geschiedfilosofisch oogpunt had gefaald en dat het vanuit de praktijk niet vol
te houden was. Excessen te over, en geen enkele denker kon ontsnappen aan de
geslotenheid van een systeem, een structuur waar geen ruimte was voor de
bewegingsvrijheid van individuen.
Het marxistische denken was daarnaast uitermate
eurocentrisch. Zo kon het de groeiende ongelijkheid tussen de oude metropool en
de nieuwe wereld niet interpelleren en wist het geen weg met niet-westerse,
lokale culturen.
Ook de sociaaldemocratie lijkt geen afdoend
antwoord op vraagstukken over culturele eigenheid te kunnen formuleren, al
krijgt de onderklasse in Vlaanderen steeds meer kleur. Links in Europa kan dus
niet langer aan dat cultureel complexe heden ontsnappen. Dat besefte Anciaux
maar al te goed toen hij Vermeersch afgelopen dinsdagavond trachtte te pareren
door te stellen dat die nieuwe Vlaamse realiteit in de eerste plaats gaat over
de keuzes van mensen, en niet over ismen.
Een aantal sociaaldemocraten, zoals Anciaux, is
begrijpelijkerwijs wars van nostalgie naar de traditionele invulling van een
begrip als neutraliteit omdat ze maar al te goed beseffen dat de
houdbaarheidsdatum ervan al even is verstreken. Het maakt socialisten die
gesteld zijn op de democratische verworvenheden uit het verleden bijzonder
zenuwachtig.
Volgens liberale buitenstaanders echter heette de
herziening van neutraliteit in de publieke ruimte een heuse coup, en wel een
'totalitaire', 'regressieve' en 'electoraal opportunistische'. Dat geeft dan
weer blijk van de mate van wanhoop onder de grote Verlichtingsbakens van de
Vlaamse politiek.
Of ze zijn potdoof en blind, of ze moeten wel
helemaal walgen van wat zich bevindt in hun middens. Het was nu ook niet meteen
een Paul Magnette die tijdens de vooravond een aantal keren compulsief 'Où sont
les conservateurs?' door de microfoon kwam roepen, of fier de nieuwe kijk van
de Vlaamse socialisten op die neutraliteit extra in de verf kwam zetten.
Misschien was dat wél op zijn plaats geweest. Bijzonder radicaal is de
interventie van de sociaaldemocraten nu ook weer niet.
Niet het radicale linkse denken of de culturele
assertiviteit zijn hier de wetmatigheden. Of het nu gaat om de fysieke
zichtbaarheid van een religieuze minderheid in het oude machtscentrum Europa,
of de doden in een fabriek in Bangladesh, het zijn twee zijden van een zelfde
fenomeen: het westerse imperialisme. Allicht zien vooruitgang en welvaart er
anders uit dan geanticipeerd. Misschien hebben ook zij een humaan gezicht,
laten ze de menselijke waardigheid intact.
Nostalgie is dus zeker misplaatst wanneer ze het
verleden wil restaureren. Maar niet wanneer ze de sociaaldemocratie in staat
stelt haar eigen verleden te reflecteren.
In een van de vergeten uithoeken van dat verleden
situeert zich de kortstondige opflakkering van het tricontinentalisme, een
antikoloniale stroming die eind jaren 60 vorm kreeg op het kruispunt tussen
Afrika, Azië en Latijns-Amerika. De visie binnen het marxisme op vooruitgang
was hen te westers, het antikoloniale nationalisme te benauwend. Zij wisten het
gedachtegoed over de klassenstrijd te verzoenen met een open culturele geest. Twee
werelden die elkaar voorheen niet vonden, voor even bevangen door een zeker
revolutionair optimisme.
Dat optimisme wist een lid van die beweging, de
Haïtiaanse dichter en schrijver René Depestre, in 1968 in een enkele zin veel
beter te vervatten dan eender welke toespraak, open brief, manifest of
televisiedebat: 'Je fais la révolution, donc je suis, donc nous sommes.'
Geen geschiedenis maar oud nieuws dus, en wel vanop
een ander eiland dan het Vlaamse. De sociaaldemocraten kunnen daar nog wat van
leren. .
°°°
De
mannelijke helft van dat soort beperkt zich tot kopstoot-uitdelers,
saccochentrekkers, groepsverkrachters, drugdealers en hangjongeren. (Tiens,
waarom hangen die niet? 10cm boven de grond is al voldoende ) De vrouwelijke
helft staat in voor de reproductie op grote schaal en de beteren onder hendoen zoals elke huismoeder ter wereld : zij
trachten de boel bijeen te houden en, waar het kan, tot een hogere
intelligentie-graad op te trekken. Hun ideologie wordt gevaarlijker naarmate ze
knapper koppen hebben.En onze eigen politici
werken daaraan mee, in de vage veronderstelling dat er op die manier een
menselijker Islam komt die de Koran Linkx laat liggen.
Allez,
ik wil zeggen : dat is wat wij iedere dag meer en meer leren over de
inwijkelingen. Moest het anders zijn, ik zou het ook zeggen. Er is misschien
wel een zwijgende brave meerderheid, maar als ze blijven zwijgen, is dat dan
geen medeplichtigheid? Vòòr de 2de wereldoorlog liep de wereld ook
vol brave Duitsers . Dat werd wel even anders toen hun gevangeniswezen later in
volle daglicht werd gezet .
Wij,
hun gastland, dat stilaan in hun ogen hun eigendom is geworden, is immers bevolkt
door ongelovige honden, en dat wordt in hun scholen onderwezen van in de
kleuterklas. Het wordt zelfs door onze tolero samenleving in de verf gezet als
zijnde hunkoeltoer.
Alleen
laten ze af en toe ietske teveel in hun kaarten kijken. Maar zelfs die les
(Syrië) gaat er niet in : we worden dringend gebeden het door hen aangebrachte
leed te willen verzachten.
PS. Ach lieve Mevrouw met die vreemde
naam! Heeft U er nog nooit op gelet, dat de boer, als hij zijn land omploegt,
altijd de grond naar rechts omdraait? Op die manier verkrijgt hij ieder jaar
een verse nieuwe bovenlaag. Maar waarschijnlijk kent U niet veel van denboerenstiel, anders waren Uw ouders niet
kunnen emigreren uit dat kloteland van U. Dat is toch wat jullie denken van
Marokko, anders waren jullie niet naar hier gekomen .
Nog nooit aan gedacht om daar voor
goed terug te keren? De arme Marokkaanse geitenboer kan best, na eeuwen en
eeuwen dor bestaan, wat emancipatie gebruiken. Maar denk er aan : dorre bovengrond
wordt altijd en overal naar rechts bewerkt. En niet
omgekeerd.
1372 - HOE IN IEPER LEERKRACHTEN ISLAMOFOOB GETIMMERD WORDEN
***
Woensdag 8
mei
Zon 6u04-21u15
H Ida van Nijvel
.
1372 - HOE IN IEPER
LEERKRACHTEN ISLAMOFOOB GETIMMERD WORDEN
°°°
°°°
Kijk,
in mijn voorgaande stukje had Prof. Vermeersch het over Darwin. Die man U
moogt kiezen dewelke werkt op mij als een rode lap op een stier. Natuurlijk
zijn de mens en de natuur voortdurend in evolutie. Zelfs na zijn dood kan hij
tot zeep verwerkt worden. Die dan via allerlei omwegen in zee geraakt, waar de
cyclus kan herbeginnen. Zie Boek Genesis : en Hij scheidde de wateren van het
land. Zal wel niet in één dag de Dag rustte Hij .gebeurd zijn, want de 7de
Dag rustte Hij ..
Wat
er ook sindsdien is bijgekomen, dat zijn de muggen. In potjeslatijn zijn dat de
Nematocerae. Zie afbeelding hierboven. Het
zijn, zegt Wikipedia, zeer fragiele gevleugelde insecten, met uiterst gevoelige
geur-sprieten met zuig-slurf. Een soort vliegende minii-Dumbos dus.
Sedert wij hier in Centraal Italië
in een waterrijk gebied wonen, bezoeken zij ons meer dan ons lief is. Maar
ge-evalueerd zijnde, kopen wij bij de Apotheek in een dorp daartegen een
beschermend zalfje die ons bloed voor hen afschuwelijk slecht doet smaken. Wij
verdelgen geen enkele mug, en al zeker de mannetjes-muggen niet. Want
mannetjes-muggen steken niet. Ze zijn alleen daar om te zorgen voor vrouw en
kroost . De laatste jaren zijn er van over de Middellandse Zee een soort
hardnekkige moordenaars-muggen bijgekomen. Ze zijn gekend als tijger-muggen
en kweken zelfs in Uw bloemschaaltjes waarin een paar druppeltjes stilstaand
water.
*
Maar leest U eerst gerust het
artikel hieronder over de schoolse ervaring van een zwangere leerkracht in
Ieper, met een eveneens van de overkant der Middellandse Zee afkomstige
Marokkaanse jongere. Ondertussen zoek ik de nodige woorden bijeen, om Prof.
Vermeersch tegemoet te komen, waar die daarjuist zei dat hij de mensen gaarne
ziet, maar niet hun achterop lopende ideologie. Want ik weet dat woorden kunnen
kwetsen. Zij het in mindere mate dan de kopstoot van een 16-jarige knul in de
zwangere buik van een boven hem geplaatste jonge vrouw.
°°°
Ter
zake :
Leerling (16) slaat zwangere lerares in ziekenhuis
® Vandaag.be
*
Een 16-jarige
leerling van Marokkaanse afkomst heeft aan de schoolpoort enkele rake klappen
en een kopstoot gegeven aan een zwangere lerares en probeerde haar gsm te
stelen.
De jongeman wachtte
de vrouw op aan het VTI in Ieper, nadat hij definitief van school gestuurd
werd. Hij had het slachtoffer eerder al bedreigd, schrijft Het Nieuwsblad. De
vrouw, die vijf maanden zwanger is, werd voor verzorging overgebracht naar het
ziekenhuis.
"Het gaat
intussen beter met haar", laat haar familie weten. "Uit de eerste
onderzoeken blijkt dat ze het goed maakt en dat er ook niets aan de hand is met
de baby."
waar gaat dat naar
toe zeg ??????? als je véél kinderen , ZELFS KLEUTERS nu al bezig ziet kun je
al zeggen dat het er niet beter op zal worden !!! de agressie die bij sommigen
van die kleine kinderen voorkomt doet mij vragen stellen , het jammere eraan is
dat sommige ouders er geen oor naar hebben als ze erover aangesproken worden .
als ze als 13 jarige al messen verkopen op school ........ ik weet het niet
hoor , het enige wat ik WEL weet is dat ik geen leerkracht zou willen zijn !!!
véél sterkte aan de zwangere leerkracht , dat moet schrikken geweest zijn zeg
!!!!!!!
Goe bezig ... een gangster
in spe, een klant voor Justitie
Je kan
"Belg" zijn maar het verschil in mentaliteit en opvoeding haal je
niet zo weg
°°°
Muggen, Mr.
Vermeersch, zijn nare besten. Meer in het bijzonder zijn de malaria-muggen de
grote boosdoeners die zelfs over een nijvere bevolking de slaapziekte, gevolgd
door de dood, kunnen brengen. Gelukkig is de mens van nature muggofoob!
Het zit zo,
dat in de jaren 1700 de armen vissers-bevolking hier rond het meer, bijna aan
het uitsterven was, want toen had men het verband tussen malaria en deze muggen
nog niet ontdekt. De toenmalige Paus, Pius VI, vol compassie met zijn
onderdanen die goed opbrachten, bekostigde toen de bouw van een nieuw dorp,
zon 150 meter hoger in de bergen, waar die vervelende muggen niet meer kwamen.
Sedertdien zijn die muggen stilaan weggeleven, en zijn de mensen, waaronder
wij, teruggekomen. Het oude dorp werd verlaten. Jaar na jaar verdween het onder struikgewas en werd stilaan
ingenomen door het ongedierte.
En meer zeg
ik niet, want Seppe Weiss van het Spionnencentrum ligt op de loer.
Maar als U
doet lijk Klein Duimpje, de weg
teruggaan waar er hints neergeschreven staan, vindt U wel de bedoeling. Alleen
nog dit : de mug is een nietig diertje, maar het vernietigt gehele continenten.
De zeer Belgische
Socialistische Partij (BSP) die al jaren onder de valse vlag vaart als SP
Anders, de spiegelpartij vande Parti
Scandale, heeft in de persoon van Den Bleiter een muis gebaard.Als een partij van lozers een partij-hopper
(spring-kikker?) als mede-lozer naar voor schuift, dan is het met hun aanhang
maar triestig gesteld. Van echte voormannen is er al lang geen sprake meer,
daarom mag een nitwit op de barricaden.
Daarom ook heet het
programma Reyers Laat en nog net niet Reyers tè laat. Want wie stemt
in Vlaanderen nu nog voor de Socialisten, de partij der lozers, buiten de vele
door de Partij tewerk gestelde meelopers ende talrijke Allahzonen die hun heil van die kant verwachten? Net als bij
hun gelijkgezinden (maar anders), de Tsjeven, al even gelijk voorbij gestreefd
maar recht gehouden door hun eigen structuren. Met het Eigen Volk lopen ze niet hoog op, want het verlaat hen in massa.
Zij bakken zoete broodjes bij de in golven aanspoelende vreemdelingen, in de
hoop dat die hun cijfers zullen aufkricken .
En de zwijgende
meerderheid, verwonderd dat ze Vlaanderen hebben kunnen doen geel en zwart
kleuren, wordt onzeker en twijfelt. t Zijn slechte tijden zonder veel
vooruitzichten. We zien dat de Leiders ons maar ook elkaar blaaskes wijsmaken. We
zijn dus aangewezen om uit onszelf de uitgang te vinden.
Inderdaad, zon paar
lijntjes om verslag uit te brengen over een academische discussie, werken zeer
verhelderend. Een blik op de klok zegt genoeg .Het is inderdaad Reyers laat.
°°°
Ter zake :
Anciaux: "Meneer Vermeersch, u bent
onvoorstelbaar aan het zeveren"
07/05/13, 06u54− Bron: Reyers Laat
*
Het zat er gisterenavond in het Canvas-programma
'Reyers Laat' bovenhands op. Bert Anciaux (sp.a) pleitte ervoor dat de regering
werk moet maken van de strijd tegen islamofobie, maar professor emeritus
Etienne Vermeersch was niet akkoord. "Er bestaat voor mij een onderscheid
tussen de mensen, die ik liefheb, en een systeem, dat moet bestreden
worden", pleitte de filosoof. .
"In de Amerikaanse cultuur neemt 40 procent de
evolutietheorie aan", argumenteerde Vermeersch. "Die cultuur heeft
zelfs voor minderjarigen de doodstraf. Die cultuur is achterlijk, zal ik ook
zeggen. Wanneer ik nu zeg dat in de islamlanden maar twintig procent of minder
de evolutietheorie aanneemt. Dan mag ik toch ook zeggen dat die nog meer
achterlijk zijn? En volgens punt drie in uw resolutie mag ik dat niet zeggen."
"Meneer Vermeersch, je bent onvoorstelbaar aan
het zeveren", antwoordde de sp.a-fractieleider. "Ik heb het gevoel
dat meneer Vermeersch alles doet om islamofoob over te komen." "Het
is volkomen misplaatst om individuele mensen te minachten", zei Vermeersch
daarop. "Maar het is iets helemaal anders om een godsdienst te bestrijden.
Ik ben anti-katholiek, maar niet tegen katholieken." Waarop Anciaux
benadrukte dat hij geen enkel probleem heeft met kritiek op een godsdienst.
"Je hebt een hemels genoegen om mensen te
kwetsen", zei Anciaux tegen Vermeersch. Waarop die dan weer: "De
islam is geen mens, maar een systeem. Ik denk dat ik meer gelovige vrienden heb
dan jij. Er bestaat voor mij een onderscheid tussen de mensen, die ik liefheb,
en een systeem, dat moet bestreden worden." .
°°°
De
graad van beschaving afmeten aan het aankleven van he Darwinisme, zoals de Prof
doet, is zoals een blinde die uitlegt hoe hij de zon ziet opkomen boven de
bergtoppen. Er zit zelfs, als we hem horen, een tikkeltje hulp zijnerzijds in,
precies alsof de zon dat niet alleen aankan.
Och,
het is niet meer dan een gesprekje tussen twee lantaarns.De ene is groot en geeft licht in verhouding.
De andere denkt dat hij groot is, maar heeft een lichtje in verhouding Enfin,
daar moet niemand zich veel van aantrekken. Als ons Damienne maar content is.
1370 MORAAL IN DE KERK, OF KERK IN DE MORAAL. MISSCHIEN ZELFS KERK ZONDR MORAAL.
***
Dinsdag 7 mei 2013
Bloeimaand
Zon 6u06-21u13
H Stanislas
Als het regent op Sint-Stanislas
liggen de patatten in een plas
.
1370 MORAAL IN DE KERK,
OF KERK IN DE MORAAL. MISSCHIEN ZELFS KERK ZONDR MORAAL.
°°°
°°°
Dit stukje gaat weer over
een ongemakkelijke waarheid. Nee nee, niet over de opwarming van de aarde of
het smeltend ijs van de Noordpool. Deze keer ook niet om te wijzen op
VRT-nieuws en ander ramptoerisme, maar om spijts de vele donkere wolken - te
wijzen op de zonnige kant van het leven. In de Bijbel ach weer niet die oude
zak staat helemaal bij t begin het verhaal van de Boom van Kennis van Goed en
Kwaad. Daar is Darwin nog altijd niet aan toe gekomen : die is blijven
steken in het materiele. Van die Boom van de Kennis van Goed en Kwaad mochten
Adam en Eva zelfs geen afgevallen appel van opeten. Wat ze dus goddank - toch
deden, meer nog, ze zaten aan den boom zelf. Als straf werden ze weggestuurd uit
het Aards Paradijs. De gevolgen zij gekend! Ze zouden voortaan hun brood eten
in het zweet huns aanschijns, en hun kinderen (op de vrouwen-afdeling) in pijn
en smarten ter wereld moesten brengen. En vele duizenden jaren lang is dat zo
gebleven .Al is zelfs daarin de laatste tijd verbetering gekomen : Darwin heeft
gelijk! De gebraden kiekens vliegen ons bijna in de mond, en voor kinderen is
er de in vitro fertilisatie.
Goed, hé, zon boom! Nu
zou bij elke appel al vlug een paswoord horen, zonder dewelke geen toegang. We
zijn dus op goede weg, want we krijgen (zie hieronder) reeds van alles te horen
om uit te leggen, dat paswoorden inzake Geloof en Zeden al lang uit de
mode zijn. Moraliteit heeft zelfs de
letters www. niet nodig om op Internet toegankelijk te zijn. Gewoon downloaden wat
men lust, en het ander deleten . Een soort van Freies Manöver-Befehl, waardoor het de U-Boote op het einde van
het Dritte Reich toegelaten werd hun eigen schip tot zinken te brengen, zodat
het niet in handen van de vijand viel. Freies Manöver dus in de diepzee van de
moraliteit.
Om in zeevaart-termen te
blijven : ik dacht dus verkeerdelijk tot hiertoe dat de mensheid toch o zo blij was met de uitvinding van het kompas
en de sextant, twee toestelletjes van eerder bescheiden afmetingen, die een
vaste richting aangaven. Het kompas wees altijd en overal, over alle oceanen,
naar het magnetische Noorden, en met de sextant kon men de sterren schieten,
d.i. de eigen positie bepalen ten opzichte van de sterren in het firmament.
Anders gezegd : het schip had , om zijn
bestemming veilig te bereiken, vaste anker-punten nodig, al kon het natuurlijk
ook op de reutel gevaren hebben, met alle gevolgen vandien. Met het
GPS-systeem gaat alles veel vlugger en veel accurater, maar het systeem beschikt nog altijd over een vast punt in de
ruimte Mensen die op de reutel door
het leven gaan, d.i. zonder houvast, zijn geen zeevaarders, maar
zelfmoordenaars. Met een ankerpunt voor ogen, zouden er volgens mij geen
hulp-lijnen voor jongeren meer nodig mogen zijn.
Ja, natuurlijk! Voor
individuen met beperkte vaar-routes tussen een paar kerktorens (huiske,
tuintje, kindje), zijn er geen kompassen nodig. Zolang ze de schijn mar
ophouden en vooral niet teveel nadenken. Voor hen volstaat de VRT en de gewone
gazet. Bezorgd zijn om de leefbaarheid van die grote wijde wereld na hen, of
rond hen, zit er niet in. Vroeger heette datChacun pour soi, et Dieu pour
tous maar nu die Dieu is
afgeschaft, is het alleen nog Chacun pour soi, tenzij De Drie Musketiers er
worden tussen gegooid. ÉÉN VOOR ALLEN, EN ALLEN VOOR ÉÉn . Dat de ethische
verworvenheden (abortus, homo-huwelijken, euthanasie van de wieg tot het graf,
de losse zeden, het neerhalen van een de normale gezinswaarden) in feite op
termijn de uitdrijving uit het Aards Paradijs betekenen door uitsterving
zal hen worst wezen. Après nous, le déluge
°°°
Ter zake :
Maatschappij
zal modernisering Kerk nooit genoeg vinden
05-05-2013 - Herman de Dijn tertio
® Iskander, de denktank van Prof. Mathias Storme
*
Hoever moet de Kerk aan de in de samenleving breed
gedeelde morele mentaliteit en sensibiliteit tegemoetkomen? Herman De Dijn,
emeritus hoogleraar wijsbegeerte en voormalig vicerector van de KU Leuven,
beschouwt dit als een fundamenteel vraagstuk waarmee ze te maken heeft. Hij
antwoordt alvast dat wat de kerk ook doet, het voor de maatschappij nooit
genoeg zal zijn.
Velen in en
buiten de Kerk hopen dat na de doctrinaire rechtlijnigheid van Benedictus XVI
met Franciscus eindelijk de klemtoon zal komen te liggen op zaken die minder
choquerend zijn voor de hedendaagse mentaliteit. De aandacht dient verschoven
van harde morele standpunten die verdeeldheid zaaien, naar themas waarin
iedereen zich kan vinden: de optie voor de armen, nadruk op sociale rechtvaardigheid
en dergelijke. Wanneer iemand als aartsbisschop André Joseph Léonard die
nieuwe vriendelijke geest dan doorkruist met ongepaste uitspraken over
homos, en dat nog wel in volle paastijd, krijgt hij zelfs kritiek uit eigen
rang. Maar zelfs als Rome om al dan niet opportunistische redenen klemtonen
anders zou gaan leggen, blijft er een hemelgroot probleem.
Franciscus lijkt in vele opzichten toch ook een
conservatief die zeer waarschijnlijk niet zal toegeven op punten zoals de
wijding van vrouwen, abortus en euthanasie, problemen rond echtscheiding en
homoseksualiteit. Zelfs indien er enige toegeving komt bijvoorbeeld over de
aanvaarding van condooms of de communie van uit de echt gescheden partners,
blijven er talrijke themas over die vroeg of laat weer grote ergernis zullen
wekken.
Er is trouwens een fundamenteler probleem dat
volkomen losstaat van concrete figuren. Vele Vlaamse katholieken ergeren zich
blauw aan de conservatieve roomse standpunten die volgens hen mijlenver afstaan
van de morele gevoeligheid van moderne, geëmancipeerde individuen. De
kerkelijke moraal loopt een paar eeuwen achter, zoals wordt gezegd. Wat kan
dat echter betekenen? Dat de kerk haar moraal up to date maakt? Hoever zou ze
moeten gaan in de aanpassing aan de hedendaagse morele gevoeligheid? Moet
kunnen: ook euthanasie, ook abortus na prenatale diagnostiek of postnatale
abortus? Moet de kerk niet ook dringend een voorvechter worden van de
dierenrechten of vegetarisme aanprijzen? Dit is duidelijk: het zal nooit genoeg
zijn.
Ons fundamentele probleem heeft te maken met de
aard zelf van de huidige breed gedeelde morele mentaliteit en sensibiliteit.
Het is de mentaliteit van het expressieve individualisme. Elk individu is
geroepen om het eigen leven zelf vorm te geven vanuit eigen creativiteit en
autonomie. Die mentaliteit impliceert dat iedereen ongehinderd zelf moet kunnen
bepalen wat goed of kwaad is en daarnaar mag handelen, zolang we tenminste het
recht van anderen om hetzelfde te doen aanvaarden en anderen niet schaden in
het uitoefenen van hun recht. Het individu respecteren is die vrijheid en haar
voorkeuren eerbiedigen. Het wordt dus onmogelijk een ander nog te beoordelen
vanuit een gemeenschappelijke of voorgegeven moraal: alle expressies van zichzelf,
alle levensprojecten zijn fundamenteel evenwaardig. De mentaliteit Wie ben ik
om een ander voor te schrijven hoe te leven is totaal vanzelfsprekend
geworden.
Vandaar dat
allerlei zaken moeten kunnen die vroeger totaal not done waren. Denk aan de
aanvaarding van euthanasie nu zelfs opgeëist als een recht of van
sadomasochistische praktijken, mits wederzijdse instemming en respect voor de
openbare orde natuurlijk. In zon context is er geen plaats voor instanties
die openlijk het subjectieve karakter van wat moreel on-aanvaarbaar is,
verwerpen of die openlijk waarden zoals exclusieve monogamie of de heiligheid
van het menselijke lichaam prediken.
Instanties zoals de kerk, die objectieve morele
eisen verdedigen of transcendente waarden affirmeren Jezus is de ware weg
naar het heil , kunnen in een wereld zoals de onze alleen overkomen als
sektarische instanties die het op onze vrijheid gemunt hebben. Door
objectieve morele eisen te prediken, door niet akkoord te gaan met de idee dat
ieder maar voor zichzelf kan beslissen wat goed en kwaad betekent, plaatst de
kerk zich buiten de huidige consensus wat ook de concrete moraliteit mag zijn
die ze centraal stelt. Ze zal in de huidige context altijd overkomen als een
instantie die de vrijheid van het individu negeert, dat individu dus niet
respecteert en haar mening aan anderen wil opdringen.
Als de kerk zich, zoals zovelen wensen, werkelijk
wil aanpassen aan de huidige tijd, dan rest haar maar één oplossing: zich
plooien naar het expressief individualisme, radicaal de kaart trekken van het
eerbiedigen van de postmoderne idee van individuele vrijheid en zelfcreatie,
en tegelijk volledig stoppen met het beoordelen van de levenswijze van
individuen vanuit een overgeleverde moraal. Hoe kan de kerk dat? Door zich met
haar traditie van meditatie, rituelen en symbolen ten dienste te stellen van de
individuele zoektocht naar spirritualiteit; door zich dus ten dienste te
stellen van de religieuze behoefte die er zeker bij bepaalde individuen nog
altijd is. Daarbij moet ze dan zoals sommigen niet ophouden te bepleiten
volop gebruik maken van de moderne communicat-ietechnieken en vooral van de
nieuwe sociale media. Uit het arsenaal van de christelijke spiritualiteit,
mede door de media gepropageerd, zal elk individu of groep dan kunnen plukken
wat het voor de eigen zingeving nodig en nuttig acht. Zoals nu al gebeurt met
de joodse kabbala of het boeddhisme bijvoorbeeld.
Als de kerk zich niet kan vinden in de huidige
mentaliteit en zich dus niet aanpast aan de postmoderne sensibiliteit zal ze
onvermijdelijk in de marge van de samenleving gedrukt worden tenminste in de
westerse wereld. Trouw blijven aan het eigen erfgoed wat bepaalde
aanpassingen niet uitsluit natuurlijk kan en moet dan gepaard gaan met de
idee dat, ook al zit ze in de marge, ze toch tegelijk op een tegendraadse
manier tot de eigen tijd behoort: In de wereld maar niet van de wereld. Of
zoals ik recentelijk (Tertio nr. 688) in een citaat van Gilbert Keith Chesterton
las: De Kerk is de enige instantie die de mens er kan van weerhouden louter
kind van zijn tijd te zijn. Tijden zijn zelden of nooit monolitisch, noch
eeuwigdurend
°°°
Andere
landen, andere zeden. Andere zeden is totaal andere Staatszenders.
Hier
in Italië is het de gewoonste zaak van de wereld, dat de Staatszender Rai Uno,
in het Nieuws een kort sfeerbeeld geeft van het zon-overgoten Sint Pietersplein
in Rome op Zondag. Laatst zagen we een kwieke oude man, helemaal in t wit, gewonnen-verloren
afstappen van de paus-mobiel midden die honderdduizenden aanwezigen, om een
paar kinderen in de menigte een kruisje te geven, of zo. Toen hij galant en
minzaam de hand drukte van een oud vrouwtje, viel iets op de grond. Rapper dan
rap had de oude man zich gebukt, om het terug te kunnen geven aan dat oud
vrouwtje op haar stoel.
JaJa,
Paus Benedictus XIV was niet perfect (hij is ooit (n Hitlerjunge geweest), en
Franciscus was in Argentinië ooit de bezem van Dictator Pinochet : hoe kan hij
dan deugen! .
*
Nee,
we mogen niet zeggen ze doen maar, al die slimme grote koppen in en buiten de
Kerk. Dat is, op termijn maar ook subito, medeplichtig zijn aan massa-moord.
Ieder van ons heeft een ingebouwd kompas voor normen en waarden, met een naald
die altijd wijst naar het Absolute Goede. Voor zij die wat meer geheugen-werk
verkiezen, kan ik verwijzen naar De Tien Geboden, die misschien zonder het zelf
te weten, in ieder hart gegrift zijn. In
deze moderne tijd moet niemand ver zoeken : Google zet ze zò voor U op een
rijtje. En op rijm.
Ooit
komen de Darwinisten daar nog wel op. Eerst nog veel bôkes eten!
1569 - DE PS (PARTI SCANDALE) GAAT VECHTEND TEN ONDER
.
1569 - DE PS (PARTI
SCANDALE) GAAT VECHTEND TEN ONDER
°°°
Over de
erosie, in overdrachtelijke zin
De wetmatigheid
van elke kunstmatige ideologie
°°°
Het is geen prettig
schouwspel, om uitgeleefde reuzen te zien wankelen op hun benen. Maar de Goden
op de Olympus wisten het reeds : zij die ze wensen te verdelgen, slaan ze eerst
met verdwazing. De PS/SP volharden in de boosheid en rollen vechtend op straat
de dieperik in.
Arme
knappe Paul Magnette, encore si jeune et déjà si corrompu Maar
ja, met wie men verkeert, wordt men vereerd!
Ik mocht van ons Ma niet
vloeken, en heb me dus altijd beperkt tot het tweetalig woord Merde, zodat mijn Franssprekende
vrienden mij ook konden begrijpen. Shit
in modern taalgebruik, een woord dat het Vlaamse kak is komen te vervangen. Ik beperk mij dus tot het overnemen
van een knap stukje vakwerk van de grote meneer Rik Van Cauwelaert uit De
Tijd. Die mensen komen er recht voor uit, zwaar geïnvesteerd te hebben, om zo
maar iedereen gratis toegang te geven tot hun druksels. Kan ik inkomen. Ik weet
hoe zwaar het leven van een ondernemer kan zijn. Maar U ziet (heb ik nu ook al die
Tsjeven-manieren?) dat elk enerzijds
ook een anderzijds heeft. Het artikel
hieronder komt niet uit De Tijd, maar uit Iskander ® en Iskander ® heeft het
uit De Tijd via Doorbraak. Als modale Vlaming moet men toch ergens kunnen door breken om aan zijn trekken te
komen.
*
Heeft U een beetje de stijl
van Dhr. Koen Geens ontdekt in bovenstaande volzinnen? De man is, naast
huisvader, ook advocaat en Minister in één en dezelfde Drievuldigheid, dus zal
zijn stijl wel de juiste zijn om in authentieke Tsjeven-stijl zaken aan de man
te brengen die de facto niet kunnen ..
Eigenlijk, Meneer de
Jugepee, wil ik door dit clandestien overtappen de belangen van de werkgever
van de Heer Van Cauwelaert helemaal niet schaden. Bewijs : ik dien alleen
opgewarmde kost op, dagen na de actualiteit van 1 Mei. Integendeel, Meneer de
Jugepee, in plaats van (enerzijds) die belangen te schaden, kunt U (anderzijds)
vaststellen dat ik ze verdedig, door te stoefen op de prestaties van de Heer
Van Cauwelaert voornoemd. Zelden of nooit hebben we de kans om dergelijke
kwaliteit onder onze neus te krijgen. Besluit (Cfr het ACW) centen kwijt voor
De Tijd, maar het Algemeen Belang van mijn lezers heeft er baat bij.
PS. Zouden de Heren
Franscouillons voldoende de taal van de meerderheid van hun onderdanen
beheersen, om Rik Van Cauwelaert te genieten, of zullen ze een beëdigde
vertaling in de taal van Marianne eisen, op kosten van de Belastingbetaler?
°°°
Ter zake :
De
slechte kameraden van Magnette
27-04-2013 - Rik Van Cauwelaert - De Tijd
Via Iskander ®, uit de denktank van Prof. Mathias
Storme.
*
De toespraak van PS-voorzitter Paul Magnette voor
het jongste congres van zijn partij had iets van het praatje van een
tapijtverkoper. Duidelijk geïnspireerd door de Franse kame raden beloofde
Magnette zijn mili tanten een linkse sixpack, daarbij even ver getend dat zijn
partij deel uitmaakte van de federale regeringen die al die drastische Europese
begrotingsmaat regelen mee goedkeurden.
Tegenstanders van het nietsontziende Europese
saneringsbeleid lijken hun gram te halen. Want het ziet ernaar uit dat Europees
commissaris voor Monetaire Zaken Olli Rehn België tot begrotingsfatsoen dwingt
op basis van een rekenfout van twee Harvard-economen. Carmen M. Reinhart en
Kenneth S. Rogoff, de auteurs van de wereldwijde bestseller This Time is
Different, berekenden in hun studie Growth in Time of Debt dat een
staatsschuld als die van België van meer dan 90 procent van het bruto
binnenlands product (bbp) de groei wegdrukt. Drie jonge academici, die wezen op
fouten in hun berekeningen, dwongen Reinhart en Rogoff tot academische
boetedoening. Het is bijzonder vermakelijk te zien hoe vooraanstaande analisten
dezer dagen laten verstaan dat ze altijd al weinig fiducie hadden in het werk
van Reinhart en Rogoff. Een van hen is Martin Wolf die This time is Different
in zijn krant Financial Times aanprees als a masterpiece. Reinhart en Rogoff
zijn niet de eerste economen en marktspecialisten die verstrikt geraken in hun
eigen modellen. Wie herinnert zich nog Robert C. Merton, topeconoom en
Nobelprijswinnaar? Hij kreeg de onderscheiding in 1997 voor de methode die hij
uitdokterde om de waarde van aandelenopties te bepalen. De methode was zo
onfeilbaar dat Merton, een goede vriend van ECB-voorzitter Mario Draghi, in het
hefboomfonds Long-Term Capital Management stapte. Tot het in 1998 fout ging.
LTCM verloor in amper vier maanden ruim 4,5 miljard dollar als gevolg van de
financiële crisis in Rusland. Zon crisis paste niet in het model van Merton,
die naderhand deemoedig toegaf dat het onvolledig was. De Federal Reserve
moest tussenbeide komen om Wall Street voor een uitslaande financiële brand te
behoeden. In 2000 werd LTCM opgedoekt. Misschien zegt de naam David X. Li u
iets. Ooit werd Li door Financial Times gezalfd tot meest invloedrijke actuaris
op wereldschaal. De Chinese wiskundige ontwierp een methode die banken en
andere beurstijgers toeliet hun CDOs met rommelhypotheken met de grootst
mogelijke nauwkeurigheid te prijzen. Lis methode was zoiets als een licentie
om zelf geld te drukken. Intussen kennen we het resultaat. In 2008 bleek het
model niet perfect, om de woorden van Li te gebruiken. Dat is nu net het
probleem met de meeste economische en politieke theorieën. Pogingen om ze in de
praktijk te brengen draaien, vaak door externe onberekenbare factoren,
faliekant uit. Sommigen lijken nu te denken dat het torpederen van de theorieën
van Reinhart en Rogoff ook de voorzitter van de Europese Commissie Manuel
Barroso op betere gedachten bracht. Want die liet zich onlangs ontvallen dat
het Europese besparingsbeleid - in de grond het juiste, zei hij er snel bij -
op veel vlakken zijn grenzen heeft bereikt. Maar het windhaangedrag van Barroso
heeft niets te maken met het falen van Reinhart en Rogoff, wel met de angst
voor het aanrollende anti-Europese sentiment dat breder wordt gedragen dan
alleen door partijen die door Barroso in populistische en nationalistische hoek
worden gezet. De euro drijft gelukkig niet op de theorieën van Reinhart en
Rogoff, wel op de veronderstelling dat tussen de lidstaten sprake is van een
vergelijkbare economische orde en beleidsdoelstellingen, gemeenschappelijke
monetaire besluitvormingsprocedure en instellingen. Vandaar de
verdragsrechtelijke vastlegging van de verhouding tussen het overheidstekort
van de eurolanden en hun overheidsschuld op respectievelijk 3 procent en 60
procent van het bbp. Sixpack, twopack en fiscal compact zijn maatregelen,
goedgekeurd door de lidstaten en het Europese parlement om overheidstekorten en
overheidsschulden binnen de vastgestelde perken te houden. Tijdens het jongste
PS-congres spiegelde voorzitter Paul Magnette zijn achterban andere
vooruitzichten voor: die van een links sixpack. Magnettes toespraak had iets
van het praatje van een tapijtverkoper. Want de invulling van zijn beloftes kan
pas na de verkiezingen van 2014. En tegen dan zullen weinigen zich die belofte
nog herinneren. Wie de dagboeken leest van de Nederlander Max Kohnstamm, een
naaste medewerker van Jean Monnet, weet dat men in de Europese cenakels al heel
vroeg besefte wat de gevolgen waren van de invoering van een muntunie voor de
systemen van sociale zekerheid in de lidstaten. De PS deelt al sinds 1988 in de
federale macht. Bijgevolg waren de politieke, economische en sociale
consequenties van een muntunie de partijbonzen niet onbekend. Maar vandaag
schuilen federaal premier Elio Di Rupo en PS-voorzitter Magnette achter de rug
van de Franse kameraden die de Europese begrotingsdiscipline verwerpen. De
Fransen hebben daarvoor zo hun eigen redenen. Sinds 1974 heeft geen enkele
Franse regering een begroting in evenwicht afgeleverd. Ook president François
Hollande zal daar de eerstkomende jaren niet in slagen. Of hij zou al zijn
prijzige verkiezingsbeloftes moeten inslikken. Frankrijk, opgezadeld met een
zwaar overheidsbeslag, zit dan ook tussen hamer en aambeeld. In een recente toespraak
in Londen trok ECB-directeur Jörg Assmussen de aandacht op het acute probleem
waar Frankrijk mee kampt: de tanende competitiviteit. Een probleem waar
Frankrijk in 1992-1993 al mee worstelde onder president François Mitterrand en
dat het einde betekende van het oude Europese Monetair Stelsel (EMS), de
voorloper van de Europese Monetaire Unie. Frankrijk had toen al alle moeite van
de wereld om Duitsland, dat nochtans net de hereniging had verstouwd,
concurrentieel bij te houden. De Franse frank kwam onder druk. Waarop de Franse
regering eiste dat Duitsland, omdat de Bundesbank weigerde de rente te
verlagen, uit het EMS zou stappen. Nadat de Beneluxlanden hadden laten verstaan
dat zij in dat geval samen met Duitsland het systeem zouden verlaten, werd naar
goede Europese gewoonte een krakkemikkig compromis uitgedokterd. De
fluctuatiemarge voor de EMS-valuta werd opgerekt tot maar liefst 15 procent aan
weerskanten van de spilkoers. Zo ontstond finaal een feitelijk mark-blok, met
landen als België die hun munt aan de Duitse mark gekoppeld hielden. Wat
overigens een belangrijke factor was in het succes van het Globaal Plan van
premier Jean-Luc Dehaene, dat België in de eurozone bracht. Ook België kampt
met een concurrentieprobleem. Eurostat-tabellen tonen dat de loonkosten in
België tussen 2008 en 2012 met ruim 13 procent stegen. De loonkosten per uur in
de Belgische industrie zijn gemiddeld 24 procent hoger dan in de drie
buurlanden. Vooral Vlaanderen, met zn open economie, kampt met de gevolgen van
de tanende looncompetitiviteit. In die mate dat zelfs federaal vice-premier
Johan Vande Lanotte (sp.a) zich opeens zorgen maakt over het behoud van Volvo
in Gent. Alleen heeft de Vlaamse Gemeenschap, tot dagelijkse ergernis van
minister-president Kris Peeters, geen enkele bevoegdheid om daar wat aan te
doen. De linkse sixpack van Paul Magnette zet geen zoden aan de dijk. Om het
Europees sociaal model te handhaven, waarschuwde bondskanselier Angela Merkel,
moet de Europese competitiviteit gevoelig worden opgevoerd, want de
welvaarts-staat is op groei gebouwd. De Duitse en Nederlandse socialisten
wachten zich wel haar tegen te spreken. Het zou het federale koninkrijk tot
voordeel strekken mochten Di Rupo en Magnette hun kameraden wat beter kiezen.
°°°
U
vergeeft mij natuurlijk de vergelijking, maar Rik Van Cauwelaert bezit de
kunst, om beter dan Jeroen Meus, een uitgeteerde droge haring op te dienen, en
hem te doen lijken op een malse sappige Noordzee-tong in botersaus. Wat niet
wegneemt, dat op Uw bord een mager sprotbeestje ligt, dat blij is uit zijn
lijden te zijn verlost. Of moet ik, in het geval van Paul Magnete, eerder
spreken van een Noordzee-duivel (lottte) ipv een Noordzee-tong .
Wat
ik wil zeggen (als ik Van Cauwelaert goed begrijp) dat het erg is, als
voormannen hunideaal verloren hebben,
en alleen nog vechten uit lijfsbehoud. De werkende mens verdient beter. Anders
is het nutteloos dat iedereen tot 18 jaar en langer heeft kunnen studeren. Wie
zich nu nog proletariër-oude-stijl voelt, kan beter uitwijken naar de Zuidpool,
tussen de pinguïns. Daar vindt hij misschien die andere pinguïn (dixit Carla
Bruni, Mecr. Sarkozy), Mr. Hollande terug om met hun twee ploeg te vormen.
Of
deze generatie Di Jeanetto het verder zal uithouden? Ik denk aan het socialisme
van die François Hollande in Frankrijk, opvolgers van Le Roi Soleil, met het
maantje van de PS/SP rond die zon. Het kan lang duren, maar de erosie slijt
zelfs de hoogste bergen tot molshopen. Als het maar lang genoeg duurt. En agge
mô leut êt!
1368 OVER JONGEREN ALS VERDWAALDE MARS BEWONERS OP DE PLANEET AARDE
***
Maandag 6 mei
Zon 6u08-21u12
H Dominiek Savio, patroon van de
studerende jeugd
.
1368 OVER JONGEREN ALS
VERDWAALDE MARS BEWONERS OP DE PLANEET AARDE
*
Werkzoekende
op de Planeet Mars
Universitair
Pol & Soc en nog wat
°°°
Een paar dagen geleden
kwam hier een ervarings-deskundige in de tewerkstelling aan het woord, als
onderdeel vanhet breed gedragen
productie-proces waarvan ik het begin bij het eindpunt, de bestemming, had
geponeerd. Puur kapitalistisch dus en dus puur vergif voor het
proletariaat/profitariaat.
Arbeid is een
on-ontbeerlijk onderdeel van het productie-proces maar geen doel op zichzelf.
Dat besef sloeg als een dum-dumkogel in mijn grijze massa, de dag dat ik hier
kennis maakte met een Poolse immigrant, overigens een zeer werkzaame immigrant
hier in Berlusconi-land. Die bleek hier vooral het communisme te missen
en hij bewees meteen waarom, in een poging om mij te overtuigen. Onder het
communisme werkte hij in een kolenmijn, samen met 10.000 anderen.Achteraf waren dat er maar 4.000 meer en de
anderen zaten dus zonder werl. Hij bezag me stomverwonderd toen ik informeerde
naar de productie, de hoeveelheden opgedolven kolen. Die was dezelfde gebleven
en hij begreep niet wat dat cijfer te zien had met de 6.000 werklozen.Alle
verdere uitleg was (wederzijds) nutteloos, en dan ben ik maar overgeschakeld op
de Poolse vaderlandsliefde, en dat wij, in ons land, geweldig fier en dankbaar
ware op de Poolse soldaten die ons op 4 September 1944bevrijd hadden. De man was meteen weer trots
op zijn vaderland en is nog lange tijd mijn vriend gebleven. Hij kon mij
geweldig helpen om deze eeuwenoude jungle leefbaar te maken. Tot hij steeds
meer en meer wilde betaald worden, want hi had ondertussen de eerste stelregel
van het kapitalisme ontdekt : de wet van vraag van aanbod.
Als de wereld geen kolen
meer nodig heeft, omdat die draait op pietrol, dan zakt de prijs van de kolen,
en stijgt de prijs van de pietrol.Ga
datzelfde prin ciope maar eens na van jaar tot jaar met de prijs van de pataten
bij den boer.
*
Zou het slimmeke, dat
columns schrijft voor DM (zie hieronder) misschien nog nooit gehoord hebben van
dat principe? Arbeid moet kunnen inschuiven als er vraag naar is. Teveel aanbod
= overtal, en op de Veiling gaat het overaanbod aan appels ja, naar waar? Vul
zelf maar in.
Alles, of het meeste toch,
zit hem in de vooruitziendheid. Gouverner, cest prévoir, zeggen de
Fransen, waarbij ik verwijs naar zowel gekozen studie-richtingen (historicus ),
maar vooral naar de kleur-partijen, die regeren als kiekens zonder kop. En waar
dat niet gebeurt, moet men op de blaren zitten. De boer moet de oogst ook niet
willen binnenhalen, als hij niet eerst in het voorjaar heeft gezaaid. Of
ondertussenden boel niet goed heeft onderhouden.
Ik den k dat ik nu
ongewild de hoofdreden heb aangegeven van de ondergang van de Sovjet Unie.
Verslagen door het simpele principe dat bij ons het stomste boerke kent. Aanbieden
wat gevraagd wordt, ipv van vragen waar geen vraag naar is.
°°°
Ter zake :
De schande van Europa: willen werken maar de kans
niet krijgen
*
San F. Yezerskiy (1983) is columnist voor De Morgen. Hij combineert
een voltijdse kantoorjob met een prille carrière als schrijver. "In de
hele periode tussen mijn eigen worsteling en vandaag heb ik nog geen enkele
politieke partij een degelijk voorstel horen formuleren om het probleem van de
jeugdwerkloosheid aan te pakken." .
Donderdag opende deze krant met verontrustende
cijfers over de jeugdwerkloosheid in Europa. Ruim 5,6 miljoen twintigers zitten
zonder werk. Met 22,4 procent werklozen onder de min-25-jarigen doet België
nauwelijks beter dan het Europese gemiddelde. Opvallend ook: voor het eerst
zijn het de hooggeschoolde jongeren die deze stijging het hardst voelen. Een
diploma biedt nauwelijks nog garantie op een job. Daarmee tonen nu eindelijk
ook de officiële cijfers aan wat al bijna een decennium lang onderhuids aan het
kiemen is - en waaraan nooit iemand aandacht heeft geschonken.
Zeven jaar geleden ben ik zelf afgestudeerd. Toen
ik op zoek ging naar werk, ontwikkelde zich al snel hetzelfde patroon als bij
zo veel van mijn studiegenoten. Ik heb een honderdtal brieven uitgestuurd,
waarop ik steeds hetzelfde antwoord kreeg: voor de grote jobs had ik niet
genoeg ervaring, voor de kleinere was ik overgekwalificeerd. Bedrijven konden
het zich permitteren om kieskeurig te zijn: voor iedere vacature stonden
tientallen, soms honderden kandidaten klaar.
Dus zwierf ik van de ene interimjob naar de andere.
Ik nam alles aan wat mij werd aangeboden: ik heb vliegtuigonderdelen gescand in
een magazijn op de luchthaven. Ik heb verzekeringsdossiers gedigitaliseerd voor
een leasingbedrijf. Ik heb dossiers gesorteerd in stoffige, door stroompannes
geteisterde archieven. Ondertussen bleef ik afwijzingsbrieven verzamelen. Pas
na twee jaar kon ik mijn eerste contract van onbepaalde duur tekenen: een
deeltijdse bureaujob, nog steeds ruim onder het niveau waarvoor ik was opgeleid
en waarvoor de maatschappij vier jaar lang zwaar in mij had geïnvesteerd.
Altijd maar je best doen
Het is niet dat ik aan mijn zoektocht begon met
onrealistische verwachtingen. Ik wist dat ik niet meteen mijn droomjob zou
vinden. Ik had geen overdreven looneisen, ik hoefde geen gsm of bedrijfswagen. Ik wilde alleen werken.
Ik was de eerste in de familie met een universitair
diploma. Dat betekende iets. Mijn hele jeugd lang was mij op het hard gedrukt
dat ik maar beter goed mijn best kon doen om dat diploma te halen. Dat heb ik
ook gedaan, alleen was het het verkeerde diploma. De hooggeschoolden die het nu
zo moeilijk hebben, zijn net als ik politieke en sociale wetenschappers of
taalkundigen, journalisten of historici. Jongeren die de pech hadden dat zij
niet goed waren in exacte wetenschappen, maar wel in talen, geschiedenis en
cultuur. Deze talenten zijn niet direct om te zetten in economische winst, dus
kijken bedrijven er niet naar om.
Dit is geen klaagzang van een gefrustreerde loser.
Ik heb twee uitstekende jobs ondertussen, voor mij het ergste voorbij. Maar
binnenkort wordt het juni en studeert er opnieuw een lichting jongeren af die
net zoals ik geen echte stiel hebben geleerd, alleen maar hoe ze moeten
nadenken. Een steeds groter deel van hen zal al gauw het deksel op de neus
krijgen. Zij zullen hun vrienden die meer geluk hadden steeds verder zien
opschuiven en aan het leven beginnen, terwijl zij zelf blijven stilstaan en bij
elke afwijzing iets minder geloven dat de maatschappij ook op hen zit te
wachten. Dat gevoel van overbodigheid is loodzwaar om te dragen.
De afgelopen dagen heb ik vaak teruggedacht aan een
meisje dat in 2010 één dag de voorpagina's van alle Britse kranten heeft
gehaald, en daarna meteen weer is vergeten. Het meisje heette Vicky Harrison,
en zij had zelfmoord gepleegd nadat zij na twee jaar intensief zoeken en meer
dan tweehonderd sollicitatiebrieven nog steeds geen job had gevonden. Niet
omdat ze een probleemgeval was, of zelfs maar lui of dom, maar simpelweg omdat
niemand haar kon gebruiken. Het was haar droom om lerares worden, of tenminste
secretaresse op een school. Toen dat niet lukte, probeerde ze het als
winkeljuf, serveerster en lunch lady, telkens zonder succes. De wachtuitkering
die ze ontving was zo krap dat ze het zich niet meer kon permitteren om af en
toe iets leuks te doen met haar vrienden. De vervreemding en voortdurende
afwijzing zijn haar te veel geworden.
Het ligt niet aan de crisis
Vicky Harrison had de pech dat zij de eerste was.
Haar verhaal werd als een alleenstaand geval gezien, in plaats van als een
droevige uitwas van een veel breder maatschappelijk probleem waarvan we nu pas
de duidelijke cijfers zien. Als wij niet nu meteen ingrijpen en dit nog verder
laten ontsporen, zitten we binnenkort met een volledige generatie van
gedesillusioneerde twintigers die wel willen werken, maar daartoe de kans niet
krijgen. Zij zullen horen dat er zelfs geen interimwerk meer is, dat het aan de
crisis ligt en dat zij gewoon geduld moeten hebben, maar dat is een leugen. Het
ligt niet aan de crisis. Dit probleem bestaat al veel langer en het zal niet
uit zichzelf weer verdwijnen.
Nochtans lijkt iedereen daar wel van uit te gaan.
In de hele periode tussen mijn eigen worsteling en vandaag heb ik nog geen
enkele politieke partij een degelijk voorstel horen formuleren om het probleem
van de jeugdwerkloosheid aan te pakken. Zij laten hun young potentials niet
hierover nadenken, maar stoppen ze liever vier maanden in een denktank om hen
tachtig pagina's te laten volschrijven met nietszeggende frasen en een paar
proefballonnetjes over de zomervakantie. Misschien kunnen alle 25-jarigen hun
diploma's terug inleveren, als kladpapier voor een volgende sessie? Dan worden
ze tenminste nog ergens voor gebruikt. .
°°°
Waar
er dan wel vraag naar is?
O!
Er zijn oneindig veel schoen-herstellers te kort. En probeer maar eens een
loodgieter in huis te krijgen. Of n elektricien! Of, zoals in mijnjonge jaren, een student om wat bij te
klussen in de tuin. Of, meer voor meisjes, hulp te bieden in het huishouden van
een alleenstaand oudje, de was en de plas. Of gewoon voor de babbel en de
strijk., want met een mager pensioentje loopt men niet ver. Nee, stinkend rijk
zal men er niet van worden, maar dat n beetje werk op normale uren even
ontspannend, en zelfs meer, kan zijn, dan een nachtje fuiven, dat weet men
alleen bij het ouder worden.
Ik
zou zeggen, Arbeit macht Frei, maar
dat heerlijk gezegde hebben de Nationaal Socialisten van de PvdA in Duitsland
in vroeger jaren naar de kloten geholpen. Ik maak er dan noodgedwongen maar Arbeid maakt Blij van. Want VnV,
Vrij en Vrolijk : is een slogan die nog altijd zijn waarde moet bewijzen.
*
Ziezo.
Dat heeft mij opgelucht. En meteen heb ik mijn steentje bijgedragen in de
kakafonie van de klagers-voor-de-vorm. Mijn lieve Moeder zei altijd: Geef de
boffers een brood, de klagers hebben geen nood. En gelijk had ze!
*
Nog
2 bedenkingen uiteindelijk zijn : 1° zoveel vacatures en zoveel werklozen : dat
is geen hogere economie, maar hogere wiskunde in de praktijk der
kleur-partijen. En 2° zoveel en zoveel jongeren-werklozen : ik wacht al jàren
op de namenlijst, liefst per taalgebied, alleen maar om de schapen van de
bokken te scheiden. En om er Pier van Lieske uit te pikken, om hem te vragen
waarom hij geen agrariër is willen
worden. Onze landbouw is een heerlijk product zoals ik het geschetst heb, en
niemand wil de uitgevallen schakels oprapen! Alles per boot uit Amerika laten
overkomen, is in. Partij kiezen voor het eigen volk is uit. Familie-bedrijfjes
moeten delocaliseren omdat de loonkosten
(niet de lonen zelf!) hier een normaal productie-proces onmogelijk maken. Maar
dedju, dan wordt de arbeid hier ter plaatse overbodig! Dat er daar niet werd
aangedacht!Geen boeren= geen landbouw-machines en geen landbouw-machinesweer zoveel techniekers-arbeidskrachten die
anderen het werk afnemen . Als de mensen ons hiervoor maar niet weg stemmen!
Kom, laten we vlug spreken over de opwarming van de aarde
Bijna
vergeten : doden gaan begraven waar de Arabische botten op uitbreken staan :
geen bezwaar. Maar ter plaatse helpen om die doden te voorkomen ho maar!
Nochtans zoeken die mensen daar ook maar een beetje beter leven. Ze moeten
alleen nog leren waar het productie-proces begint. In hun geval is dat ook bij
het einde, bij hun onmetelijke bodem-rijkdom, hun delfstoffen, hun teelten,
enz. Voor mij zijn het onwetende maar stinkend rijke dompelaars, die van honger
vergaan boven op hun schatten. En de Sjeiks, of de Stamhoofden, lachen in hun
vuustje .
De
Krijgsheer Mohammed had ze niet moeten leren omgaan met het blanke zwaard, maar
met de blanke spade.
Vrijdag 3 Mei was de Dag
v/d Vrijheid van Drukpers. Ik weet
niet of U daar veel van heeft gezien. In ieder geval : ik verkies met klnk de
Italiaanse versie van deze gloriol-dag : Libertà della Stampa. Het stampen
is vrij, in vrije vertaling .Unisono, unisono zoals in Belgio, vraagt U? Hier
bestaat in de Laars van Italia geen tweetaligheid, zodat het aantal stampi
(druksels) beperkt kan blijven. En toch is er een grotere diversiteit dan
in Belgio. Ha, die Berlusconi, die persmagnaat : die durft zelfs tegen de
stroom in varen! Hadden wij maar een Stampa die kon stampen als Il Giornale
van Il Cav!
Waar zit die stamper van
hetzelfde kaliber bij ons in Vlaanderen? Wij snakken ernaar lijk een brandende
ziel in de vuurgloed van de hel, smekend om ook maar één druppel fris water op
het puntje van onze tong.
Voila. U wordt hieronder
door t
Scheldt op Uw wenken bediend, zodat Mevrouw weer weet waar de patat-schillen
in kunnen gedaan worden. Er is keus genoeg, maar de kwaliteitis zowat overal dezelfde. Allemaal onder
zero.
Maar terug naar onze
schaapjes, zoals een Frans gezegde luidt.
*
Het logo van de VRT
verdient iedere dag meer en meer als ondertitel Vlaams Ramp Toerisme te
krijgen Wereldwijd kan er geen (ander woord voor) plat windeke verkeerd zitten,
of we worden er uitgebreid over geïnformeerd, meestal met akelige beelden van
verhakkelde lijken en huilende moeders. Meestal met tierende haatbaarden in
tabbaard op de voorgrond. De pulp werkt dermate verslavend, dat Vlaamse
vrienden op doorreis naar Rome, ons dringend informatie vorderen om op het
nabije eilandje Giglio het wrak van de vergane cruise-boot, de Costa
Concordia te gaan bezichtigen. Huiveringwekkend schouwspel. Precies
alsof ze erbij zijn geweest. Even indringend alsof Rudy Vrankx een lezing geeft
over de Opstand in Syrië : Soemnieten, Sjiïeten, Muskieten, Termieten, Meteorieten,
Stalagtieten of Gewone Mieten, het is allemaal even geweldig. Net alsof de
miserie van elke dag niet volstaat, het moet altijd een maatje meer zijn. Als de budgeten maar opgebruikt geraken,
zodat La Lieten volgend jaar op de Begroting een substantieel supplement kan
inschrijven.
Wat integendeel geen
maatje eer is, maar een maatje minder elke dag, is onze welstand. Dat heet dan
dat de Vlaming steeds minder consumeert. Letterlijk dan. Hij bespaart op zijn
voedsel. De jongeren-werkloosheid is ongehoord hoog? Namen AUB, zodat wij de
bokken van de schapen kunnen (onder)scheiden.
°°°
Ter zake :
M. ALTWEG
De
Frut met voorsprong de grootste daler
®
Tscheldt
ACTUEEL
SPECTACULAIRE
DALING VERKOOPCIJFERS
GAZET VAN ANTWERPEN
*
ONDER LEIDING
VAN LEX MOOLENAAR
RUDI
COLLIER EN WIM DAENINCK VIEREN FEEST
In tegenstelling tot wat Vlaamse mediagoeroes
onlangs nog beweerden, ontsnapt onze pers blijkbaar niet aan de internationale
recessie.
In Vlaanderen krimpt de krantenmarkt (print
+digitaal)met 0,8 procent. Over de taalgrens loopt de schade zelfs op tot 3
procent. Dit en veel meer blijkt uit de verkoopcijfers van de laatste twaalf
maanden.
In Vlaanderen stijgen alleen De Standaard (+ 1%) en
De Tijd (+ 3,5 %) dankzij hun digitaal aanbod. In de papieren versie dalen alle
titels. De Standaard, Het Nieuwsblad en Het Laatste Nieuws kunnen de
achteruitgang beperken tot om en bij de 1 procent.
DeMorgen (-
1,7%), maar vooralHetBelang vanLimburg ( - 3,4%) en Gazet van Antwerpen (- 4,2%) moeten in die
printcontextopnieuw de rol lossen.
De Tijd blijft een geval apart, vermits de verkoop
van de gedrukte exemplaren in die periode met 6,2 procent daalde, maar de krant
dat verlies ruim compenseert via de digitale abonnementen.
Op basis van de totale verkoopcijfers (print +
digitaal) wordtDe Standaard met 99
124exemplaren ( + 1%) de derde Vlaamse
krant. Het moet enkel Het LaatsteNieuws
met286 909ex.( - 0,5%) en Het Nieuwsblad met 262 371
ex. (- 0,5%) laten voorgaan. Op nummer vier volgt dan Het Belang van Limburg
met 95 030 ex.(- 2,9%). Gazet van Antwerpen zakt als grootste daler met 92 827
ex. (-3,9%) verder weg. De Morgen met 53 261 ex.(- 0,9%) en De Tijd met 39 465
ex. (+ 3,5%) sluiten de rij.
Het is duidelijk dat De Tijd en De Standaard het
digitale pad met succes verderopwandelen. Zo werd zeer onlangs nog DS Avond - editie gelanceerd, zowel
op tablet als online. De andere dagbladen hinken digitaal duidelijk achterop
met Gazet van Antwerpen net voor de bezemwagen.
Over de taalgrens blijft de situatie zeer precair.
Geen enkele titel kan er positieve cijfers voorleggen. Wat de totale
verkoopcijfers(print + digitaal) betreft, zijn La Dernière Heure (-5,9%) en de
Sudpresse bladen ( o.a. La Meuse en La Capitale-4,4%) de grootste slachtoffers.
Maar ook de regionale titels van Vers LAvenir (-
2,3%), La Libre Belgique (- 1,7%) en het Duitstalige Grenz-Echo (-1,6%), dat
nog steeds geen digitale versie heeft, scoren slecht. Enkel Le Soir (- 0,6%) en
zakenkrant LEcho (- 1,9%) kunnen de schade beperken dankzij een goede digitale
verkoop.
°°°
De
kruik, beste Vlaams Ramp Toerisme TV, gaat te water tot ze breekt.
Ende stumperds van de Vlaamse stampada breken
mee. Tenzij ze, samen met de wereldpers, sneuvelen op hun persoonlijk veld van eer,ergens te velde, ttz in bevolen dienst, met
achterlating van een treurende weduwe en wat bloeikes van kinderen. In 2012
waren dat, zoals de VRT met terechte fierheid opmerkt, er 121, voor 99.9999% daar
waar de Hysterie van de Wrede aan gebieds-uitbreiding bezig is.
Sharia4UK
weegt zijn woorden op een apothekers-weegschaaltje, als hij voor de camera van
de VRT de Jihad predikt in Engeland,
zijdelings ons land waarschuwend dat het aangeraden is, dat ook wij, openstaan
voor de Koran, zonder welke er geen leven op aarde mogelijk is.
Echt
waar! Dolf-met-de-Snor was terzake heel wat bescheidener. En hij liet God er
buiten. Want het was zò al erg genoeg.
*
Denken
jullie ook wat ik denk? Dat de Stampa van het Avondland met kleine schokjes het
bedje spreidt voor het olie-archaat van de aanstormende Sultan. Dat Allah
Wrede zij met Hem hem een lang en gelukkig leven moge schenken.
Rekening
te sturen naar de Lamme Goedzakken van tussende Noordzee en de Grote Stromen ..InchAllah. En Mohammed met de lieve Kleine
Aïsha zijn Zijn getuigen.
PS
Ik ben zekerlijk geen fanaticus, wat bewezen wordt doordat ik 40 jaar en meer
het beste heb voorgehad met de Allahzonen. Tevergeefs; zoals U ziet.
Nu
blijkt dat de Antwerpse socialisten bij de gemeente-raadsverkiezingen in
oktober toch net iets te veel water bij de wijn hadden gedaan, gaan sommige
kopstukken meer klare wijn schenken. Patrick Janssens geeft alvast toe dat de
Stadslijst met de christendemocratische coprolieten (zoek dat maar eens op) een
stommiteit was.
Huidig kopstuk Yasmine Uit De Kashba, excuseer,
Kherbache, gaat een heus café openen op het beruchte De Coninckplein. Wie
zoiets zou willen, krijgt dan een politiek betoog terwijl haar man van achter
de toog het verbod op openbare dronkenschap verzacht. Op haar beurt gaat
voormalig schepen Leen Verbist binnenkort een wijnbar op het Conscienceplein
uitbaten. Is het wel een goed idee - met nog zoveel op de lever - aan
overbelasting te doen? Juist omdat socialisten graag belasten is niets meer
gratis, zeggen ze tegenwoordig in Hasselt. Een partij met een verdampte
identiteit en een uitgedund kiezerskorps zou haar mandatarissen voor minder
naar de drank drijven. Was dat niet een rode traditie die t Schoon Verdiep
voorzag van kleur en geur? Pimpernel ®tSCHELDT
.
1366 - DE CYCLUS DER
VIER SEIZOENEN
°°°
Que
sera sera?, toen ook al Amerikaans
°°°
Als nadenken het gevolg is
van een beetje bibberen bij het lezen van een verstandig artikel, dan is
er weer eens in geslaagd
ons te waarschuwen. Pas op echter voor dit Pas
op-alarm : het gaat niet over ons, maar over het verre Utopia, helemaal
over Amerika, het To Morrow-land, en zoals U weet is dat het centrum van de
wereld. Allez, volgens de Amerikanen toch. Alles is daar beter en vooral veel bigger.
Grote monden en denkpatronen in evenredigheid. Wij, in ht Oude Avondland, zijn
precies allemaal van Brugge en
mogen helemaal achteraan aanschuiven, we komen al langere tijd een beetje
achter. Willy Lustenhouwer kon daarmee nog lachen!
*
Ooit was dat anders, en
liepen wij duizenden jaren voor, want zij waren vòòr 1492 nog niet ontdekt. Toen
bestond Amerika nog niet, buiten de cowboys en de Indianen, de verre voorouders
van de huidige bewoners. Nu hebben die onze Europese achtertuin omgespit en
daar dingen opgedolven die wij niet eens wisten. Aandacht AUB dus voor het
artikel hieronder. Het heeft wel iets van een onrustbarende voorspelling en
bewijst alleen dat alles al eens gebeurd is. Alleen altijd een beetje anders.
Hij die de uitdrukking bedacht
heeft, dat een ezel geen twee keer over dezelfde
steen valt, wist misschien veel over ezels, maar toch niet veel over mensen .
°°°
Ter zake :
Zenith 2016: Eindigt historische cyclus met een
nieuwe Wereldoorlog?
*
'Nog voor 2025 crises zoals Grote Depressie,
Revolutie en Wereldoorlog' Natuurlijk wil niemand er van horen, maar de aan de
gang zijnde instorting van onze beschaving verloopt volgens historische
wetmatigheden die niet te vermijden zijn.
In het in 1997 gepubliceerde boek The Fourth
Turning (Het Vierde Keerpunt) toonden auteurs William Strauss en Neil Howe aan
de hand van 500 jaar Westerse geschiedenis aan dat de opkomst en ondergang van
een beschaving volgens bepaalde wetten en patronen verloopt die niet vermeden
blijken te kunnen worden. Deze historische wetmatigheden zullen ertoe leiden
dat de Westerse beschaving, met name de Amerikaanse, nog voor het jaar 2025
totaal zal instorten, wat vrijwel zeker zal uitmonden in de Derde Wereldoorlog.
Anno 2013 gaat het economische en morele verval van onze beschaving echter al
zo hard, dat dit fatale 'Zenith' moment mogelijk al in 2016 wordt bereikt.
Strauss en Howe voorzagen in 1997 vijf scenario's
die de ondergang van Amerika in gang zouden kunnen zetten:
1. Financieel-economische crises. De staat int
steeds hogere belastingen, legt beslag op het geld van de burgers en
installeert een totalitaire controlemaatschappij. Burgers verzetten zich, de
regering zet veiligheidstroepen in, er ontstaat een Grondwetscrisis en mogelijk
wordt de staat-van-beleg afgekondigd.
2. Een terreuraanslag waarbij een vliegtuig is
betrokken (4 jaar vóór 9/11 voorzien), waar de VS met militaire macht op
reageert. Politie en veiligheidsdiensten krijgen steeds meer macht, mogen
burgers en huizen zonder aanleiding controleren. Meer aanslagen lokken
false-flag beschuldigingen tegen de regering uit (denk aan Boston).
3. Beurscrash op Wall Street, banken storten in
(2008), en een crisis rond de federale begroting, wat dit jaar realiteit is
geworden.
4. Virusuitbraak. Een nieuwe en zeer besmettelijke
ziekte verspreidt zich razendsnel over het land, wat grootschalige quarantaine
en evacuaties noodzakelijk maakt.
5. Oorlog. Rusland herneemt de controle over tot
anarchie vervallende voormalige Sovjet republieken, stuurt daar troepen heen en
vormt een alliantie met Iran. Zilver- en goudprijzen stijgen fors. Militaire
confrontaties over de hele wereld monden uit in felle oorlogen. Gedoemd fouten
uit het verleden te herhalen
Volgens de auteurs zijn generaties gedoemd de
lessen van het verleden te vergeten en zullen daarom dezelfde fatale fouten
maken. De opkomst en ondergang van iedere beschavingscyclus is daarom onder te
verdelen in keerpunten, die ruwweg iedere 20 jaar optreden. Als de vorige
generatie ouder geworden is en een nieuwe generatie het overneemt vindt er een
grote wending plaats. Een volledige cyclus bevat in totaal vier van dergelijke
keerpunten:
1. Het hoogtepunt. (1945-1965) Iedereen werkt hard
en enthousiast aan het opbouwen van de samenleving, waardoor er op alle
terreinen een stormachtige ontwikkeling plaatsvindt.
2. Bewustwording. (1965-1985) Bouwend op de energie
en de prestaties van de eerste fase vindt er in de samenleving steeds meer
zelfonderzoek plaats en komt er meer ruimte voor spirituele zaken die buiten de
algemeen geaccepteerde standaarden liggen.
3. Verval. (1985-2005) Het 'Vrijheid blijheid'
concept breekt door in de samenleving en cultuur, wat het begin van wanorde en
verval inluidt. Mensen raken steeds meer op zichzelf gericht, het publieke
vertrouwen neemt af en het toenemende pessimisme gaat langzaam maar zeker naar
een nieuwe crisis toe.
4. Crisis. (2005-2025) Dit is de met afstand de
meest gevaarlijke fase voor alle beschavingen. In deze fase bevinden wij ons
nu. Politici grijpen steeds vaker naar wanhopige middelen om de almaar groter
wordende dreigingen en crises het hoofd te kunnen bieden (bankenbailouts met
belastinggeld, EFSF/ESM noodfonds, gedwongen afdracht rekeninghouders, etc.).
Decennia in stand gehouden wetten, regels en normen
worden razendsnel aan de kant geschoven (bijv. de talloze gebroken
verkiezingsbeloften en EU verdragen). De jongeren, verstikt door teveel
bescherming en structuur, breken met de waarden van de ouderen en richten zich
vooral op persoonlijk succes. De interesse voor spiritualiteit neemt af, mensen
nemen steeds meer risico's, de greep van overheid, politie en
veiligheidsdiensten op de samenleving wordt verstevigd. Uiteindelijk ontstaan
er nieuwe, hevige oorlogen.
Kwestie van
overleven
In 1997
voorspelden Strauss en Howe dat 'Amerika net na het millennium een nieuw
tijdperk zal ingaan dat zal uitmonden in een crisis die te vergelijken is met
de Amerikaanse revolutie, de Burgeroorlog, de Grote Depressie en de Tweede
Wereldoorlog. Het overleven van de natie zal vrijwel zeker op het spel komen te
staan.'
16 jaar
geleden, toen de VS in grote welvaart en relatieve kalmte en vrede leefde,
zagen de auteurs duidelijk het verval van de samenleving en de opkomst van het
pessimisme over de toekomst, de kenmerken van het Derde Keerpunt. Op de één of
andere manier kregen steeds meer mensen het gevoel dat het land van binnenuit
aan het wegrotten was. 'Vervolgens zullen er echte ontberingen komen, met
ernstig leed dat zowel rassen, klassen, de natie als het imperium zal raken.'
'Totale oorlog voor 2025'
'Ergens vóór 2025 zal Amerika vervolgens door een
grote historische poort gaan die vergelijkbaar zal zijn met de Amerikaanse
Revolutie, de Burgeroorlog en de gelijktijdige noodsituaties van de Grote
Depressie en de Tweede Wereldoorlog. Het gevaar van een catastrofe zal zeer
hoog zijn. Het land kan uitbarsten in een gewelddadige burgeropstand,
geografisch uit elkaar vallen, of bezwijken onder een autoritaire regering. Als
er oorlog komt zal die waarschijnlijk met maximale inspanningen en risico's
gevoerd worden - met andere woorden: een TOTALE OORLOG.'
Alhoewel de auteurs stelden dat niet perse alle
omschreven calamiteiten tijdens het Vierde Keerpunt hoeven op te treden, waren
ze er wel van overtuigd dat de historische cyclus en deze keerpunten niet
onderbroken kunnen worden, net zoals de vier seizoenen elkaar onverbiddelijk
opvolgen.
Faustische gok met onze kinderen
'Daarom moeten we onze gevierde Amerikaanse Droom
op een nieuwe, seizoenachtige wijze interpreteren. Ook zullen we moeten
toegeven dat ons geloof in voortdurende vooruitgang vaak neerkomt op een
Faustische gok met onze kinderen. Faust schroeft altijd zijn eisen op, en aan
iedere gok kleven steeds grotere risico's. Het grootste deel van het Derde
Keerpunt hebben we de afrekening kunnen uitstellen, maar de geschiedenis
waarschuwt dat we dit niet tot na de volgende bocht in de tijd kunnen blijven
doen.'
Zenith in 2016
In 2013 kan de conclusie worden getrokken dat
arrogantie en roekeloosheid inderdaad zowel samenleving als overheid in hun
greep hebben gekregen. In Amerika is de in 1961 geboren Obama de eerste
president van de 'X-Generatie', de Dertiende Generatie die volgens Strauss en
Howe de wereld opnieuw in totale chaos zal storten. Het 'Zenith' moment van dit
proces lijkt al in 2016 bereikt te worden.
(Wordt wellicht vervolgd) Xander
°°°
O
Ja, en dan is er nog Het Rijk Gods naast, om maar iets te zeggen, de
Dar-al-Islam, het Rijk dat achteraf aan Allah is gaan toebehoren. Het eerste Aardrijk
stamt uit de nevelen der tijden, sedert Adam & Eva in het Aards Paradijs. Zie : de Bijbel. Het tweede is zich daar zon
beetje overal als een kanker komen in nestelen, amper enkele eeuwen geleden,
d.i. in de late avond van Het Rijk Gods.
Die
Allahzonen zijn zich de laatste jaren omwille van de Pietrol, even levensnoodzakelijk
als ons hartebloed, ook komen vestigen
in onze achtertuin en zijn beginnen zich daar stilaan als mede-eigenaars te
gedragen. Natuurlijk zijn dat allemaal brave mensen, die geen vlieg kwaad doen.
Vliegen niet, neen! Dat is hun koeltoer : ga maar eens zien op de
levensmiddelen-markten aan de overkant der Middellandse Zee. En naar de
gordijnen in hun huizen in onze straten.
Hoe
het dus gaat evolueren? Willem Alexander I van de geamputeerde (*) Lage Landen
zei daarover onlangs op de dag van zijn kroning dat geen mens dat weet en hij had gelijk. Want het ligt in Gods
handen.
*
(*) de Lage Landen na
amputatie : de geamputeerde delen zijn het Graafschap Vlaanderen in wat nu door de
Franstaligen wordt gedomineerd, en de Gebieden van Vlaanderen in Vrankrijk
die de laatste paar honderd jaar door Parijs zijn weg geroofd. Het geheel, van
Friesland tot aan de Zomme, dat zijn de historische Lage of Neder-landen.
1365 - DIE ENE SLIMME SOCIALIST IS EINDELIJK GEVONDEN
***
Vrijdag 3 mei
Zon 6u13-21u07
HH Apostelen Filip en Jacob de Mindere
Als het op Sint-Philippus regent dan
is de oogst gezegend
.
MARGARET THATCHER
The
problem with socialism is that eventually you run out of other peoples money.
® tSCHELDT
.
1365 - DIE ENE SLIMME
SOCIALIST IS EINDELIJK GEVONDEN
°°°
Les
over het Productie-Proces
Dat
nog delicater is dan morgennevel in de bergen
°°°
Bij De Morgen is met als
bij de kopstukken van de Rode Internationale, het Noorden kwijt. Is den Boas nu
ne smeerlap, of juist niet? Niet te verwonderen : de man die hieronder aan het
woord komt, is een gewezen collega van mij, die het klappen van de zweep kent. Hij
weet waar Abraham de mosterd haalt. Economen zijn geboren met die wetenschap
als merkteken op hun ziel. Wat meer is : hij handelt ernaar. Voor een deel
toch.
Want, sedert de tijd van
Jezus Christus, zon kleine 2.000 jaar geleden,weten we allemaal, dat het geloof
zonder de werken dood is. Waarmee ik maar wil zeggen dat de man nalaat het
enige mogelijk besluit op papier te zetten. Daarom oe ik het in zijn plaats.
Zie verder. Ik geef toe : als schrijver om den brode valt dat voor hem niet
gemakkelijk!
Wacht! Als econoom zal ik,
om dat uit te leggen, beginnen bij het begin, en zeggen dat elke economie waar
ook ter wereld begint bij het einde van de cyclus, en niet bij het begin. Een
economie draait niet omwille van de jobs waar de syndicaten zo om schreeuwen,
maar omwille dat het product (ijzer, bloem, techniek) niet alleen graag gegeerd
is, maar bovendien goed in de markt ligt, en, nog belangrijker, gunstiger
onthaald wordt dan de concurrentie. Voldoet men niet aan deze wetmatigheid, dan
geldt de Wet van de Jungle want die ligt continu op de loer onderweg.
Elk product bestaat uit
een veranderlijk aantal componenten, de ne al belangrijker dan de andere. 1°
kennis 2° basisgrondstoffen en hun beschikbaarheid 3° bewerkingskosten ttz
man-machine-uren 4° kosten om het eindproduct aan de man te brengen 5° administratie
van het geheel + vanzelfsprekend de billijke verloning voor de risico-dragers.
Komt de hebzucht tussen op
een van deze niveaus, dan is de cyclus verstoord en begint op ieder ogenblik de
Wet van de Jungle.
Hallo
Ford Genk? Hallo Arcelor Mitall! Hallo warme bakker in de
straat! Hallo kippenboer!
O Ja. Even vergat ik bij
deze opsomming de rol van de Overheid. Dat voor geval U de mening mocht
toegedaan zijn, dat daar ergens een ondersteunende rol voor haar zou weggelegd
zij, met subsidies en zo. Of met over-reglementering ivm met de arbeidskost .
Om nog maar te zwijgen van protetie-maatregemen . Allemaal ingrepen van
massa-manipulatie!
Het is inderdaad zo, dat
de verzorgingsstaat handenvol meestal weggesmeten geld kost, die door de
Belastingen moet opgebracht worden. Hoe dat bij ons is verlopen, leest U af
inde Taks Liberation Day, nu
al 8 Augustus. Het is niet moeilijk raden, dat deze dimentie, de belastingen,
het spel der samenstellende elementen van de productie, grondig verstoort.
Voelt U mij komen? De natuur zorgt voor zichzelf, en dat willen bepaalde
filosofen in dat proces o zo moeilijk begrijpen. n Theorietje hier, een
theorietje daar uittesten : dat komt toch zeer geleerd over. Of het helpt? Om
er over te parlasanten, ja hoor!
Maar deze blog is geen
Klaagmuur. Net als Meneer Doktoor die Uw buik heeft onderzocht de medicatie
voorschrijft, volgt nu :
De remedie
:
maak de ontduiking quasi
on-nodig door de Belastingen te verlagen.
*
Ik leg uit : aan een
tarief van +60% is frauderen zeer lucratief, maar altijd met het risico van
betrapping + het probleem dat de buit clandestien blijft ad vitam eternam.. Met een tarief van 20% loont het de moeite niet
meer te frauderen + men kan in volle glorie officieel genieten van de buit.
Resultaat: het geld rolt + al rollend groeit het aan ..want geld is de zuurstof
van de economie ..
*
Simplistisch, zegt U?
Inderdaad. Maar het leven zelf IS simplistisch. Waarom alles moeilijk maken,
als het makkelijk ook kan?Maar dan
zijnde syndicaten niet meer vandoen,
noch die kaste van het profitariaat dat nu leeft als grote meneren op kap van
de kleine man.
*
Dat zijn zo een beetje
mijn gedachten, als Spielerei rond de 100ste verjaardag van de
Vooruit in Gent. Toen, 100 jaar gelden, waren er diverse gebreken in het
productie-proces en waren de Vakbonden een gave Gods. Maar ze zijn ipv de
remedie, nu het probleem geworden.
°°°
Ter zake :
Wat de 1 meiboodschap had
moeten zijn
® DM : de socialistische
boodschap biedt geen oplossing voor de problemen van fraude en loonkosten. Dat
vindt Michel Maus, fiscaal expert aan de Vrije Universiteit Brussel, advocaat
en auteur van 'Iedereen doet het! Belastingontduiking in België'.
*
Het jaarlijks weerkerende
Feest van de Arbeid is traditioneel de dag van de uitspraken van de gebalde
vuisten. Ook dit jaar is dat niet anders. Op zijn 1 mei-toespraak stelde
sp.a-voorzitter Bruno Tobback dat iedere euro die staatssecretaris John Crombez
recupereert uit de fraudebestrijding of uit belastingparadijzen moet dienen om
de lasten op arbeid te verlagen. Dat moet het ondubbelzinnig engagement worden
van de sp.a, dixit Tobback. Ook ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw verkondigde een
gelijkaardige boodschap. Hij stelde dat 150.000 jobs kunnen worden gecreëerd
door 13 miljard euro te recupereren uit de strijd tegen de fraude.
Het standpunt van de
socialistische beweging is begrijpelijk. Het beleid van staatssecretaris
Crombez werpt zijn budgettaire vruchten af en dit budgettaire succes moet
dienen om de lasten op arbeid te verlagen. In de eerste plaats wil sp.a hierbij
focussen op sectoren waar de productiviteit en toegevoegde waarde laag liggen
en op sectoren die met zware internationale concurrentie kampen, zoals de
horeca, de bouw en de transportsector.
Op het eerste gezicht lijkt
dit een zeer nobele doelstelling te zijn, maar het valt te betwijfelen of dit
echt dé oplossing vormt voor het fraudeprobleem en de loonkostenproblematiek.
Het socialistische standpunt lijkt immers uit te gaan van de stelling dat de
fiscale fraude verantwoordelijk is voor de absurde fiscale loonkosten in ons
land, en dat de opbrengst van de fraude kan worden gebruikt om die loonkosten
te milderen. De vraag is of dit uitgangspunt correct is. Is de hoge en
ongelijke belastingdruk in ons land het gevolg van de fiscale fraude, of is de
fiscale fraude het gevolg van de hoge en ongelijke belastingdruk? Dit is
natuurlijk een kip-en-eiverhaal, maar wel cruciaal in de zoektocht naar een substantiële
oplossing voor ons fraudeprobleem.
Hoe relevant en noodzakelijk
de fraudemaatregelen van staatssecretaris Crombez ook mogen zijn, het blijven
maatregelen van symptoombestrijding en zijn geen curatieve ingrepen. De
primaire vraag in het fraudeverhaal is dan ook niet zozeer hoe de overheid de
fraude optimaal kan bestrijden, maar wel hoe de overheid de oorzaken van de
fraude kan wegnemen. Uitsluitend strenge fraudemaatregelen nemen zullen het
probleem niet uitroeien, maar integendeel enkel voor een nog grotere
vertrouwensbreuk zorgen tussen burger en overheid. Als men de fraude echt
efficiënt wil aanpakken, dan moet men afstappen van de pure symptoombestrijding
en primordiaal focussen op de oorzaken.
Deze waaromvraag is werkelijk
fundamenteel voor de probleemoplossing van de fraude en die boodschap lijkt
blijkbaar niet echt door te dringen. Nochtans zijn er redenen waarom de Belgen
zo allergisch reageren tegen belastingen en zo'n hoog fraudelibido hebben.
Iedereen beseft dat belastingen noodzakelijk zijn voor het in stand houden van
de verzorgingsstaat en toch gaat onze maatschappij gebukt onder een totaal
gebrek aan fiscale burgerzin. De oorzaak van dit fenomeen ligt duidelijk in het
gebrek aan vertrouwen in de overheid en die is daar zelf verantwoordelijk voor.
Zelfs Niccolo Machiavelli zag
reeds in de 16de eeuw in dat de legitimiteit van de overheid in belangrijke
mate wordt bepaald door de manier waarop zij met belastingen omgaat. Een
zorgvuldig en verantwoord belastingsysteem leidt onmiskenbaar tot een
vertrouwen in de regering, en omgekeerd zorgt een onzorgvuldig en onverantwoord
belastingsysteem even onmiskenbaar voor een maatschappelijke vertrouwensbreuk.
Ook de 18de-eeuwse filosoof Adam Smith zag dat in en stelde dat een
rechtvaardig belastingsysteem een maatschappelijke aanvaarding waarborgt. Een
onrechtvaardig systeem daarentegen leidt tot een verwerping van het gezag van
de overheid en zorgt ervoor dat de burgers de in hun ogen onrechtvaardige
belastingregels zullen overtreden zodra zij dit kunnen. Tiens, tiens...
Ongelijke belastingdruk
Als de burgers in ons land zo
massaal de nationale sport bedrijven, dan is dit een teken aan de wand, met
name dat het Belgische belastingsysteem is verworden tot een gedrocht dat geen
vertrouwen meer verdient. Dit is overigens terecht. Een overheid die een
systeem heeft gecreëerd met een absurde ongelijke verdeling van de
belastingdruk verdient geen maatschappelijk vertrouwen. Zelfs onze captains of
industry, zoals Marc Coucke en Roland Duchâtelet, worden ongemakkelijk van deze
vaststelling en stellen zich de vraag waarom de overheid dit systeem in stand
houdt.
Ons land heeft dan ook nood
aan een fiscale revolutie en verdient een rechtvaardig belastingsysteem zodat
elke burger en elke onderneming, rijk of arm, groot of klein, op een redelijke
wijze bijdragen aan de financiering van onze verzorgingsstaat. Allen zo kan het
vertrouwen worden hersteld. Dat hiervoor de fiscale privileges van de
lobbyfiscaliteit zullen moeten sneuvelen is duidelijk. Eerder dan te zwaaien
met de scalp van de fiscale fraude, had dit de 1 meiboodschap moeten zijn.
°°°
Collega
Maus mag dus niet in zijn schelp kruipen, na bewezen te hebben dat 2+2geen 5 is, en nog minder 3. Hij, samen met
mensen van Goede Wil, moet met de Linxe pret-makers, met t Cleen Toebacksken
zowel als met Kawouter Beekske op kop, doen lijk met de katjes die in huis
gedaan hebben : ze met de neus in de feiten wringen en aan de deur zetten.
Een
job zoeken is de ingesteldheid van een stoofdomme meeloper. Zinvol willen
deelnemen aan ergens het bepaald productie-proces van iemands voorkeur : dàt is
de uitdaging van vandaag! Spreek daar maar eens over met een gewezen vlasboer uit
Zuid West Vlaanderen, later tapijt-fabrokant geworden, ook al gewezen, en nu
initiatiefnemer van weer iets anders. Ga eens te rade bij een Lieven Gevaertn
oif bij een Baron Bekaert . Geef ons land 10 zon durvers, en er zijn geen
Vakbonden meer nodig! Zelfs bijna geen Ziekenkassen meer, want de werkende
mens is een gezonde mens!
En
jobs bij creëren die geen aarde aar de dijk brengen, dat is onszelf kietelen
om te lachen! Zoiets kan plezant zijn als men met vacatnie is, Maar daar is het
nu de tijd niet meer voor.
Wordt
er integendeel verder aangemodderd, met altijd maar dezelfde kleur-partijen, dan
valt geheel onze Beschaving als een rijpe appel in de schoot van Mohammed.
Ontwaakt, verworpenen der aarde : er is werk aande winkel. Proletariërs aller landen verenigt
U. Tegen het Socialisme! Nog ergens iets van een 365 nachten slapen, en we
stemmen met zn allen het Vlaams Belang naar de top!
De
jongeling Chanmouf met Marokkaanse roots die in DM (zie rap hieronder) het
woord krijgt zegt verstandige woorden. Hij heeft wel, objectief gezien, geen
gelijk, maar hij spreekt wijze woorden. Bravo, we gaan er op vooruit. Het
speet me wel voor hem, maar van de 11 gepubliceerde lezers-reacties, was er
niet één lovende bij. Het werkstuk verdiende beter. Maar ik gun het DM niet om
dat ook daar te zeggen!
Wel
vergeet hij (gemakshalve?) de logische consequenties te trekken uit zijn betoog.
Tenzij hij natuurlijk bedoelt dat WIJ er beter zouden uittrekken .Dat is toch
al eeuwen zo, dat Muzelmannen wreedzaam
vreemd grondgebied inlijven? Dàt of het blanke zwaard, dat weet U toch?!
Het
spijt me dus te moeten zeggen : die flinke
kater is niet welkom in onze viswinkel. Ga thuis maar vogeltjes vangen!
En
toch.
Well,
Chanmoufke, bedankt (en dat meen ik) voor de aangename kennismaking, maar
vergeet vooral niet t Pallieterke van verleden week te kopen. Misschien dat
het avontuur van de Fransen in Algerije vanaf 1962 U kan inspireren. Wikipedia
vertelt dezelfde feiten, maar dan iet of wat meer in sourdine.. Het komt er op
neer, dat op zeker ogenblik meer dan 1 miljoen Fransen daar de buitenwacht
kregen. Ik spreek van de Pieds Noirs, en zo, alleen maar om
de context te schetsen.
°°°
Ter
zake :
"Waarom ik mij
(nog) niet wil integreren" -.
® DMYassine Channouf is 25 jaar en
Borgerhoutenaar. "Zolang een dubbele stoandaard
wordt gehanteerd, is mijn doel niet het conformeren aan de maatschappij, maar
het veranderen ervan", schrijft hij.
*
Het is absurd dat veel moslims nog worstelen
met het integratievraagstuk. Zeker als je bedenkt dat het bestaan van Antwerpen
te danken is aan de sharia. Op school leerden we namelijk dat Brabo Antigoons
hand afhakte omdat die laatste zich iets toe-eigende wat niet van hem was. Noem
Antigoon maar een dief. Volgens de sharia zou zijn hand moeten afgehakt worden.
De sharia was er dus al heel vroeg in Antwerpen.
Tot zover
de comic relief. Want buiten die humoristische associatie is er weinig reden
tot lachen.
Ik ben in
Antwerpen geboren, maar heb me er nooit thuis gevoeld. Waarom? Omdat de
dominante stroming binnen de maatschappij moeilijkheden heeft met mijn bestaan,
met mijn 'zijn'. Omdat er altijd iets bovenmenselijk wordt geëist!
Er wordt
altijd verwacht dat ik me verantwoord voor de daden van anderen, dat ik me
distantieer, en vooral, dat ik me opstel als veroordelende rechter telkens
iemand van mijn 'soort' buiten de lijntjes kleurt. Mijn kleur en naam zijn mijn
ergste vijanden.
Zelfs de
meest 'welwillende' opmerkingen komen racistisch over: "Jij bent anders
dan de meeste Marokkanen", of: "Ik wist niet dat er Marokkanen zoals
jij bestonden", of erger: "Gij moogt blijven, maar al de rest moet
terug naar hun eigen land". Die opmerkingen zijn allesbehalve
complimenterend, want ze verraden de vooringenomenheid en de vooroordelen die
zich heer en meester hebben gemaakt van de modale 'welwillende' mens. Onze
wereldstad is niet meer dan een uit zijn voegen gebarsten dorp, met de
bijbehorende mentaliteit.
Een Belg
zou terecht geschoffeerd zijn mocht hij ergens op deze aardbol
'gecomplimenteerd' worden met zijn anders-zijn. Welke Belg zou tevreden zijn
met de opmerking: "Ik wist niet dat er ook zulke Belgen bestonden, ik
dacht dat alle Belgen pedofielen en fraudeurs waren?" Ik ben een
kosmopoliet en weiger me te schikken naar die dorpsmentaliteit. De wereld is
mijn thuis. Antwerpen lijdt aan sociale hypochondrie, en ik wil niet besmet
worden.
Kan het mij
kwalijk worden genomen dat ik niets gemeen wil hebben met een mentaliteit
waarin uitspraken als: "Wordt het niet stilaan tijd voor een
(atoom?)bommetje op Mekka? Kwestie van iedereen zijn plaats te wijzen",
weinig verontwaardiging uitlokken.
Geen
rechtsstaat
Waarom zou
ik deel willen uitmaken van 'een mainstream' die geen aanstoot neemt aan de
karikatuur van een rechtsstaat. Een moord in de doofpot stoppen, frauderende
diamantairs met de mantel der gerechtelijke liefde bedekken, maar o wee als een
Marokkaan met een mooie auto rijdt. Dan is hij niet onschuldig tot het
tegendeel bewezen is.
Enkele
jaren geleden werd ik tegengehouden voor een pascontrole toen ik op de Meir
wandelde. Toen de politieagent mijn identiteitskaart teruggaf zei hij:
"Goed nieuws, je staat niet geseind." Dat verwonderde de jonge agent.
Eigenlijk had ik toen moeten antwoorden: "Een jonge Marokkaan die niet
geseind staat? Check nog eens! Want af en toe steek ik over bij rood
licht." Waarschijnlijk neemt die agent verlof als hij toevallig met een
Marokkaan moet patrouilleren.
Deze
maatschappij tolereert excessen waar ik niets mee te maken wil hebben. Daarom
wil ik mij niet integreren. Ik wil zelf de criteria bepalen waaraan ik moet
voldoen om een volwaardig mens te zijn. Ik hoef niet gekeurd te worden door een
maatschappij die mij criteria oplegt waaraan ik moet voldoen om 'geïntegreerd'
te zijn. Het huidige integratiediscours wordt gekenmerkt door één eigenschap:
het gebrek aan keuzevrijheid. Take it, or leave (it).
Samenleven
Ongetwijfeld
zullen sommigen deze brief zien als een racistische aanklacht op deze
samenleving. Volgend jaar is het vijftig jaar geleden dat de eerste Marokkanen
arriveerden om zich hier kapot te werken. Wegvluchtend van de armoede en een
dictatuur waren ze blij een kans op een nieuw leven te krijgen. Toen stelden
onderzoekers geen vragen of die generatie het terrorisme goedkeurde.
Maar na de
golden sixties kwam de recessie in de jaren zeventig. In zulke tijden gedijen
extreem rechtse ideeën goed. In 1978 ontstond het Vlaams Blok. Migranten waren
kop van Jut, ondanks hun harde werk en weinig geklaag.
Daarna
kreeg een heel nieuwe generatie het racisme over zich heen. Het discours ging
over vreemdelingen die - een contradictie vanjewelste - zowel te lui waren om
te werken en tegelijkertijd de jobs stalen van de brave Vlamingen. Dat discours
zorgde voor een ware vervreemding bij de kinderen van die Marokkaanse
migranten, die moeilijk migranten genoemd kunnen worden.
In het
onderwijs kregen ze weinig kansen. Het latente racisme maakte van hen
'rotjochies'. Ze werden buiten die maatschappij gezet, en je kunt bezwaarlijk
stellen dat ze die maatschappij verwierpen. Er bestaan genoeg verhalen over de
knokploegen van het Vlaams Blok die er straffeloos op los sloegen in
Borgerhout.
De
maatschappij is selectief in het verwerpen van fenomenen die ze beschouwt als
verwerpelijk. Zolang die selectiviteit bestaat, zolang die dubbele standaard
wordt gehanteerd, is mijn doel niet het conformeren aan die maatschappij, maar
het veranderen ervan. En dat doen we samen. Vandaar het woord: samenleven. In
zo'n maatschappij ben ik wel geïntegreerd.
Elke
donderdag laten De Morgen en politiek filosoof Bleri Lleshi Antwerpse jongeren
aan het woord over hun ervaringen en verhalen in de tweede stad van België. Ben
je tussen 16 en 26 jaar en woon, werk of studeer je in Antwerpen? Mail je brief
naar brievenuitantwerpen@gmail.com. Wie weet wordt hij gepubliceerd in De
Morgen of op de blog van Lleshi.
°°°
Kom, beste
Chanmouf, laten we elkaar geen mietje noemen. Een van ons twee is er teveel. U
ziet het, samen met mij. Compreso? De logica zegt dat WIJ blijven, gewoon uit het
zelfde principe als de Muzelmannen heilig is : waar die ooit gebeden heeft,
is voor altijd het zijne. Wie laatst komt, laatst maalt.
Julie
roeping? Ach, man, dat weten jullie best. Maar volgens ons, is dat jullie met
de opgedane bagage op zak, jullie eigen lnd en volk gaan beter maken. Noem het
gerust de omgekeerde immigratie. Wij zeggen dankoewel voor de bewezendiensten, en bol het nu maar af. Salem Aleikum. Allah, de Wrede zij met
Hem, zij met U.
Met
aanbouw (achteraan) met verbradings installaties die gelijktijdig 5 lijken
aankunnen. Incl. bloemen en Kronen. Urnen vanaf 250 Euro.
°°°
De Bisschoppen zijn zich
plotsklaps bewust geworden van de penibele situatie waarin zij hun schaapjes
gebracht hebben. Zij verheffen zowaar hun stemmetjes. Want diep in hun hart
ontdekten zij ineens hun historische zending van de zieken bezoeken en de doden
begraven. Nog even doordenken, en misschien vinden zij zelfs de gehele doden-ritus
terug, met de Sacramenten der Stervenden en
zo. Al valt dat moeilijk te rijmen met de witte jassen en de genade-dood die
thans veel van hun cliënten kiezen. allemaal tijdens dezelfde werk-uren.
*
Zouden zij zich nog wel de
houding herinneren van hun Grote Baas, zon kleine 2.000 jaar geleden, die de
kooplieden en de geldwisselaars met zweepslagen uit de Tempel verjoeg? Zij zijn
dubbel zo oud als Hij, die toen niet eens 30 jaar was, maar er stak meer poer,
zo vertellen de Schriften, in Zijn kleine teen dan in hun gemijterde koppen.
Scheiding van Kerk en
Staat is zon dooddoener waarmee alles kan uitgelegd worden waarvoor men te laf
is geweest. In naam van de heilige diversiteit heeft de Kerk voetje bij voetje
alles uit de handen gegeven. De industrie der dood heeft het grof geldgewin ontdekt
en de Kerk op haar eigen terrein moeiteloos verslagen. De Madam van de Funeral
Service (!) schikt de bloemen rond de dure lijkkist (heeft iedereen die
wel gezien? Vroeger lag daar een zwartepelerine over!), buigt
vervolgens, de rug naar het publiek, zo diep, dat we de naad van haar kousen
kunnen volgen tot ongeoorloofde hoogte en bladert vervolgens achter de lezenaar
in de daar achtergelaten rommel. Juist. Hemel! Men heeft betaald voor de afwerking
een Kerkelijke Dienst, en nu is ze wel vergeten te kwispelen, zeker! De
lijkbidders herstellen rap, discreet e stil de fout. Madam slaat de ogen ten
gronde en schikt met een achteloos gebaar haar hoedje. Enfin, ze vindt eindelijk
het goede papiertje, dat met een R.I.P erop, en een klein kruisje bovenaan. Ze
begint met monotone stem de afgezaagde zinnen te lezen. Grote maar oppervlakkige
woorden, bedacht door een varieté-artiest zon der inspiratie. Er hangt of staat
in dat lokaal A zelfs geen enkel Christelijk
Symbool, want die zouden ongelovigen of andersgelovigen kunnen kwetsen. Dat
juist daardoor gelovigen wel gekwetst worden, valt niemand op. Het tocht verschrikkelijk,
want de toeganspoort staat reeds naar omhoog, open voor de volgende lading
rouwenden. Die andere rouwdienst-leider met zijn assistenten lopen zenuwachtig
rond, want het begint te regelen. Wat duurt dat daarbinnen lang voor dat
klootjesvolk! Hij wil de corbillard binnenrijden, want zijn klant heeft bij
leven altijd en overal voorrang gehad, en nu moet zijn familie en hijzelf wachten
als de eersten de besten! Dat is slecht voor de commerce, trekt hij de
schouders op,als signaal voor de
collega die binnen nog bezig is met uitbollen..
Dan wordt de dure lijkkist
op de rijdende katafalk helemaal naar voor achter het gordijn gereden en gaan
de deuren daar dicht. Geen toegang voor
onbevoegden staat er op. De genodigden van de dierbare overledene worden door
de Firma ter klaarsteende rouwmaaltijd in de stad genodigd, met de verzekering
dat de as-verstrooïng hoogstens een paar uur op zich zal laten wachten.
Aan de achterkant van Gebouw
B zijn door de architect ruime magazijnen voorzien, met blinde ramen en volle
ophaal-deuren. Daar wordt de vertrouwelijke commerce geregeld met altijd
dezelfde lijkkisten met collegas uit andere steden. Uw Oma wordt morgen
misschien opgebaard in een lijkkist die aan haar 37ste experdie aan
toe is. Het lijk vergaat in rook, bijna even bloot als het gekomen is.
*
O U had het koperen
kruisje gewild van de kist? n Ogenblikje : U krijgt dat samen met de enveloppe
waarin het rouwbeklag der aanwezigen, samen met de rekeningen. Neen Mevrouw en
Meneer, wij aanvaarden geen kredietkaarten Alleen cash geld. O, U wilt dat
andere beslag, de zware koperen handgrepen ook, dat niet in de oven is gegaan?
Meneer zwanst, zeker? Of wil Meneer ook beginnen in de stiel? Ik zal zien wat
we kunnen doen. U wordt nu verwacht in het kantoortje bij de toegangspoort, dat
nu (we moeten van het syndicaat de werkuren respecteren!) op het punt staat te
sluiten. Wel bedankt, Mevrouw, Meneer, en tot de volgende keer ..
*
En nu (zie hieronder)
willen de Gemijterde Muizen het lijntje een beetje inhalen? Alleen maar op
termijn, zegt U? O Ja. Juist. Eerst afwachten wat de Inburgeringsraad daarover
dekt. Aan al die kansarmen is inderdaad niet veel aan te verdienen. Die
worden zo in de grond gestopt in wat textiel, of ze gaan na een schoonmaakbeurt
in de Moskee, in herbruikbare dubbelwandige kisten het vliegtuig in, om in
Allahs schoot het hoofd te ruste te leggen tegen de warme boezems van de hen
toegezegde 72maagden.
Voor ons, Ongelovige
Honden, is er zelfs geen Gewijde Grond meer voorzien. Waarom ook : we worden
toch allemaal op die paar vierkante meter grijs geworden pelouse uitgestrooid,
de een boven de andere. Allemaal uit dezelfde strooi-bussen. In alle piëteit,
dat spreekt vanzelf. En met weer een diepe buiging van de Funeral
Service-Madam.
Tenzij Meneer de as van de
dierbare overledene (er zijn daar geen andere!) mee wil nemen naar huis? Dat
kan, hoor. Tegen afgifte van een Bewijs van Burgertrouw en van Goed Zedelijk
Gedrag en 250 Euro voor de urne, goedkoopste model. Tenzij Meneer een nog goedkoper
maar toe-gesoldeerd model zou wensen? Ik moet dat vragen van de Wet : Meneer
is toch geen drug-gebruiker of cocaïne-snuiver?
**
Jullie gebrul, Zeer
Eerwaarde Heren Gemijterde Muizen, komt eeuwen en eeuwen te laat. Too little
and too late.
Bij de kroning van Willem-Alexander
werden de koninklijke attributen, tekenen van zijn waardigheid, alleen even vertoond,
netjes uitgestald op een kussen zoals in Old England. Sedert de Staat de Kerk, verre
van als Hogere Macht zelfs niet als gelijke Macht erkent, moeten de gekroonde
hoofden zich maar als gekroond veronderstellen. Die symbolen worden in ere
gehouden, in afwachting van wat?
°°°
Ter zake :
Kerk wil geen voorgangers meer
voor uitvaarten in crematoria
® DM 01/05/13, 14u32− Bron: Belga
*
In de crematoria die in de
toekomst gebouwd worden, worden vanuit de katholieke Kerk geen voorgangers
gemandateerd om er afscheidsplechtigheden te leiden. In de reeds bestaande
crematoria zal de mandatering van voorgangers (priesters, diakens,
gebedsleiders) voor het leiden van christelijke afscheidsplechtigheden tegen 1
januari 2015 worden afgebouwd. Een precies tijdstraject wordt per bisdom
uitgewerkt na overleg met de directies van de afzonderlijke crematoria. Dat hebben
de Vlaamse bisschoppen beslist.
Families die in een
crematorium een laatste gebed willen bij het stoffelijke overschot van de
overledene, kunnen daarvoor ook in de toekomst een beroep doen op de katholieke
Kerk. Het gaat hierbij echter niet om een volledige afscheidsplechtigheid maar
om een kort gebedsmoment dat te vergelijken is met het gebed dat op het kerkhof
kan plaatshebben. De afzonderlijke bisdommen zullen afspraken maken met de
crematoria over de concrete modaliteiten van dit gebedsmoment.
"Uitvaartliturgie dreigt
haar betekenis te verliezen"
"Als bisschoppen erkennen wij het
maatschappelijke belang en de eigen rol van de crematoria, waar mensen geholpen
worden om afscheid te nemen van hun overledenen. Wij willen daarbij de huidige
situatie van levensbeschouwelijk pluralisme ernstig nemen. Evenzeer zijn wij
overtuigd van de blijvende waarde van de katholieke uitvaartliturgie. De
uitvaartliturgie dreigt haar betekenis te verliezen wanneer ze helemaal
losgemaakt wordt van de geloofsgemeenschap. Daarom wordt de uitvaartliturgie in
principe gevierd in de parochiekerken. Wij roepen dus de families die een
katholieke uitvaartliturgie wensen, op om zich te richten tot de
parochies", aldus de Vlaamse bisschoppen.
In 2003 erkenden de Vlaamse bisschoppen
officieel de mogelijkheid om in de toen bestaande crematoria mensen te
mandateren die daar in naam van de katholieke Kerk een gebedsmoment konden
leiden. Dit was bedoeld als een parallel van de gebeden op het kerkhof,
aansluitend op de uitvaartliturgie in de parochiekerk. In de praktijk is dit
afscheidsgebed in vele gevallen echter uitgegroeid tot een meer uitgebreide
plechtigheid die de liturgische viering in de kerk vervangt.
°°°
De
uitvaart-liturgie was voor alle mensen een van de innigste momenten van het
Christelijk Geloof. Na het de profundis
in de kerk, in processie achter de misdienaars voorop met het Kruis. de
priesters, samen met het In paradisum..
Het was maar enkele meter ver, in de schaduw van de kerktoren.
Maar
toen ineens bleken al die graven zeer ongezond, en moesten ze dringend
vervangen worden door asfalt : Koning Auto stelde zijn eisen. De kerkhoven
werden doden akkers ergens ver weg in de velden. Niemand repte nog over Gewijde Grond of zo, want het
Gemeentebestuur waakte over de ordening van zowel Hemelvaarders of van
Ongelovigen. Geen protserige grafmonumenten meer : in de dood is iedereen
gelijk voor de Wet. Niemand mag nog de rijkste van het kerkhof zijn! En toen
bleven zondag na zondag ook de parkings rond de kerken leeg, want naar de kerk
gaan viel uit de mode. En de Heren Gemijterde Muizen? Zij sloegen de ogen ten
hemel, en leden in stilte.
*
Dat
was zeker niet de lijdende Kerk, maar de Liggende Kerk. Zeker niet de Strijdende
Kerk. Ha neen hé. De Kerk berust en de staat zaagt een voor een de poten van
onder haar stoel.
*
God
bless America, is een mooi gezegde. Maar welke God zou die Muzelman in het
Pentagon bedoelen? Die met zijn on-uitputtelijke voorraad Maagden, of die met
naast zich de Moeder Gods, die wij in deze bloemen-maand wegens Hun warme
menselijkheid, eerbiedig gedenken?
1263 - GEEN SJIEK TOEBACK WAARD AL DIE GROENE EN RODE VLAGGEN
.
1263 - GEEN SJIEK
TOEBACK WAARD AL DIE GROENE EN RODE VLAGGEN
°°°
Met dank
aan de syndicaten
Tenminste,
zo lang er nog werk is dat kan genomen worden
°°°
Het Cleynn Toebackske, in
vol ornaat, heeft het weer eens gezegd gekregen. Met een eigentijdse invulling
van het al-oude gezegde, het geld te helen waar het zit, namelijk altijd bij
een ander. Deze keer bij de rijkaards die nog erger de Staat bedriegen dan zijzelf.
Wat gij, Rode Rudy? Wat gij, ACW-klootzakken?
Vandaag 1 Mei, precies op
de dag van de Arbeid, verschijnt in Trends dat artikel over Taks Liberation
Day en de belastingdruk in het edel land der Belgen : de hoogste van
heel Europa : meer dan 60% en met volgende voelsprieten op de zwalpende zee-mijn
van de arbeid : uurloon te betalen door de patroon : 58.25./u. Voor elke Euro die
de werknemer krijgt, moet de werkgever daar
boven op 2.52 Euro aan lasten betalen.
Of we daar iets in de
media zullen over lezen of horen?! Zijde zot, ja!? Zoiets moet zoveel mogelijk
geheim gehouden worden, net zoals alle overvallers automatisch jongeren
worden en het schuim van de richel herbenoemd wort tot kansarmen.
Naast die twee hoger
vermelde voelsprieten van de zee-mijn, zijn er nog de voelsprieten van de
werkloosheid, van de lege sociale kassen, van de lege pensioenkassen, van de
ontevredenheid onder de bevolking wegens allerlei plagerijen zoals GAS-boetes,
flitspalen, slecht onderhouden wegen, hoererende en boelerende politici, aanpapperij
met vreemde ideologiën, enz. Enfin, meer ontploffingsgevaar dan bij een bende
Muzelmannen met allemaal op scherp staande bomgordels om.
*
Kijk, beste mensen : ik
ben van nature, zoals de meeste van mijn landgenoten, opgewerkt van karakter.
Maar teveel is tgrop, en trop is teveel.
°°°
Ter zake :
Belgen betalen hoogste belastingen in heel Europa
® Hans Brockmans in Trends
De Belgen betalen de hoogste belastingen en
socialezekerheidsbijdragen in Europa.
°
De Tax Liberation Day, de dag dat een burger stopt
met aan de overheid te betalen en voor zichzelf begint te werken, valt dit jaar
op 8 augustus. Dat is een Europees record. Vorig jaar was ons land al de nummer
één, toen die dag op 5 augustus viel.
De gegevens komen uit de studie The Tax Burden of
Typical Workers in the EU 27 van de conservatieve denktank New Direction The
Foundation for European Reform. De reële lasten dus inclusief sociale
bijdragen en btw stegen in Europa van 44 ,89 procent in 2012 naar 45,06
procent in 2013. In België bedraagt de reële belasting 60,25 procent. Voor elke
euro die een Belgische werknemer overhoudt, moet de werkgever 2,52 euro
betalen.
Hoewel de studie dat minder sterk benadrukt, blijkt
er ook uit dat de Belgische werknemers de duurste brutolonen van alle Europese
landen hebben (58.235 euro, RSZ-bijdrage inbegrepen). De Bulgaren zijn het
slechtst af met een brutoloon van 3956 euro, waarvan ze 2470 euro overhouden.
Na betaling van alle lasten eindigt de Belg op de tiende plaats in de Europese
lijst.
De vroegste Tax Liberation Day breekt aan in Cyprus
op 14 maart. Daarna volgen Ierland en Malta. Frankrijk en Australië staan met
België in de kopgroep van landen met het hoogste overheidsbeslag.
Zij die dachten dat de Belgische belastingen
slechts in één richting konden bewegen, naar beneden, hadden het fout,
concludeert de studie. Vooruitkijkend ziet het ernaar uit dat de Belgische
leiders die koppositie willen behouden. In maart 2013 kondigde de regering-Di
Rupo aan de schuldgraad van 100 procent van het bnp te verlagen door activa te
verkopen, minder uit te geven en uiteraard de belastringen te verhogen.
°°°
Net
als bij de rattenvanger van Hameln, blijft de massa de goed-nieuw show volgen. Vooral
op dagen als deze 1 Mei. Een beetje gelijkend op het avontuur van de 800.000 Brave
Hendrikken die hun spaarcentjes toevertrouwdenaan de ACW-bazen, in de vaste overtuiging dat die het wel beter zouden
weten.
*
Ach
Toebackske, jongen toch! Het land heeft al die multinationals; die 45 miljard per
jaar uit het land wegzuigen aan ontdoken belastingsgeld, even nodig al de vis
het weter. waarin onze zee-mijn van burgerlijke onrust zwalpt. Dat het zover is
kunnen komen, is alleen te wijten aan de jarenlange onbekwaamheid van s Lands bestierders.
Nu is het te laat om de put te vullen : het kalf is verdrinken.
Er
blijft U dan ook niet anders over dan een goede biecht te spreken speciaal voor
goede socialisten, en U vervolgens terug te trekken in een soort
kluizenaarsbestaan. Wel bekome het U, Broeder!
Eerst was ik in de tekst
van Annemans (zie hieronder) begonnen met gele markeerstift. Maar algauw kleurde
bijna alles geel. Net een Vlaamse vlag, waar alleen de Zwarte Leeuw ontbrak.
In een opiniestuk in het
magazine Doorbraak stelde Economist Mohamed Talhaoui (wie is dat?) dat
de politieke linkerzijde in Vlaanderen enorme kansen laat liggen door zich
haast allergisch af te zetten tegen elke Vlaamse verzuchting, laat staan
Vlaamse zelfstandigheid. In zijn soms vreemde denkoefening wordt het Vlaams
Belang per definitie uitgesloten, gezien ze zijn inziens, vooral focust op
perfide vreemdelingenhaat en zich in extreem-rechts vaarwater bevindt.
Clair, dacht ik. Dat
moeten we hebben : we spreken niet langer van de kat en de viswinkel, we
zwijgen over christelijke symbolen, we doen gewoon ons ding. Net als vroeger.
Maar anders. Hoofdzaak is dat het doel bereikt wordt. Vrij & Vrolijk, maar
vooral Vrij. Onafhankelijk.
°°°
Ter zake :
Gezocht en gevonden: republikeinse volkspartij
Het opiniestuk van Mohamed Talhaoui werd druk
aangeklikt en besproken. We vroegen een reactie van Gerolf Annemans (Vlaams
Belang) en Zuhal Demir (N-VA). Vandaag Annemans, morgen Demir.
Met de grootste belangstelling heb ik het
opiniestuk van Mohamed Talhaoui gelezen.
En raar maar waar: een aantal punten van zijn
analyse zouden zo uit onze webstek kunnen geplukt zijn. Inderdaad blijft links
verkrampt plakken aan de Belgitude en wordt zo een conservatief,
systeemondersteunend kartel in Vlaanderen, met S.PA en Groen! in de hoofdrol.Het is al jaren een bron van hilariteit
binnen de brede Vlaamse beweging. En jawel, samen met ons stelt Mohamed
Talhaoui, die zijn carrière ooit begon als VLD-politicus,vast dat de N-VA gekozen heeft voor een
donkerblauwe liberale koers. Dat geeft het voordeel van de duidelijkheid: de
gewone Vlaming, die niets met de beurs van doen heeft en gewoon schrik heeft
voor zijn job of zijn pensioen, heeft - laat ons zeggen- in de partij van Bart
De Wever eigenlijk niet veel te zoeken. En zeker, er is ruimte in Vlaanderen voor
een partij met een sterk sociaal profiel binnen een autonomistisch,
republikeins perspectief. Die partij bestaat ook, alleen heeft Mohamed Talhaoui
dat niet opgemerkt, omdat zijn analyse, met alle respect, door een aantal
politiek-correcte clichés wordt bezwaard.
Vooral het links/rechts-antagonisme speelt hem
parten. Waarbij links, ik neem aan: zijn positie -, uiteraard staat voor het
sympathieke, progressieve, democratische, emancipatorische project, en rechts
voor alles wat dat project belemmert, the Empire of Evil. Het gaat dus veeleer
om etiketten en stigmas, met vooral de term extreem-rechts als uitsmijter en
vloekwoord, meer bepaald in de richting van mijn partij. Maar waar staan die
termen concreet voor? Niemand weet het nog. De geschiedenis en de feiten
vertellen een ander verhaal, vandaar de lichte consternatie in de persoon van
Mohamed Talhaoui.
Assemblée Nationale
De links-rechts-tegenstelling, zoals hij
ongetwijfeld weet, stamt uit de periode van de Franse Revolutie, waar in de
Assemblée Nationale de koningsgezinden rechts van de voorzitter zaten, en de
rebellen, de tegenstanders van het Ancien Régime, links. Tot die fractie
behoorden onder de meer de republikeinen en de volksnationalisten. Wel, wij
zijn het dus beide: volksnationalist en republikein. Het Vlaams Belang zou toen
zeker links gezeteld hebben, en de socialisten en groenen van vandaag rechts.
Ideologisch ongemak, Mohamed?
Inderdaad, een linkerzijde die een Belgicistisch
status-quo verdedigt, inclusief de monarchie, de machtspositie van de vakbonden
en hun betrokkenheid in het financieel-speculatieve netwerk, inclusief de
Europese vrijemarktcultus,- in hoeverre is die nog links?Anderzijds, een partij als het Vlaams Belang,
die gaat voor méér democratie, een Vlaamse republiek onder een presidentieel
regime, met sterke sociale accenten, en zeer kritisch is voor een religieuze
ideologie die de vrouw onderdrukt en homos verbanvloekt - in hoeverre zou die
partij anti-emancipatorisch of, godbetert, ondemocratisch wezen?
Om het hem, en heel de Vlaams-Belgische linkerzijde
nog moeilijker te maken, vaart het Vlaams Belang momenteel een koers die sterk
gericht is op de sociale themas. Wij hebben ons altijd opgesteld als partij
van de kleine man of vrouw en sinds een jaar of vijf gaan wij ook expliciet
voor een zorgzame, solidaire samenleving met een sterk sociaal vangnet,
uiteraard mits het elimineren van misbruiken, fraude en de onduidelijke en
ongelimiteerde transfers naar altijd hetzelfde zuidelijke landsdeel. Het
word-rijk-flamingantisme is aan ons niet besteed. Daarin verschillen we
wezenlijk van de N-VA. Toch is onze sociale filosofie op haar beurt verschillend
van de klassieke linkse recepten- en hier speelt weerom het gedateerde
denkkader van Mohamed Talhaoui hem parten.
Bewegingen als de Arabische lente, die bij de heer
Talhaoui toch een belletje moeten doen rinkelen, laten (onafgezien van allerlei
andere manipulaties) zowel emancipatiedrang als volksnationalisme ongegeneerd
samengaan. De sterke vervreemding (een woord nota bene met marxistische
wortels) die is opgetreden met de opkomst van de global village, het gevoel van
ontworteling en onveiligheid, doet mensen terug verlangen naar een vaste stek,
noem het maar een nestwarmte waar we elkaar herkennen rond gedeelde waarden en
normen, om het woord identiteit niet te moeten gebruiken. Is dat conservatief?
Rechts? Etiketten kunnen me eerlijk gezegd weinig boeien. De essentie zelf wél.
Zoals Mohamed Talhaoui houdt aan zijn Berberse identiteit, zo houden wij aan
onze Vlaamse. Met dien verstande dat het Vlaams Belang dit land als een stuk
Europese cultuurruimte beschouwt, met een beschaving die zichzelf wenst te
respecteren. Mag het nog?
Vast staat dat de klassieke linkerzijde in
Vlaanderen die behoefte aan plek en stek blijft negeren en dus ook daarom de
autonomistische trein mist. Het Vlaams Belang erkent die behoefte aan een
thuisgevoel en sociale cohesie wél als reëel en authentiek. En het is ook op
dat niveau dat solidariteit primair moet georganiseerd worden: het niveau
waarop mensen zich met elkaar verbonden voelen. Voor ons is dat het Vlaamse
niveau. Geen regio, geen deelstaat, maar een volwaardige republiek, begrepen
als Res Publica, een vrije én solidaire burgergemeenschap met een goed
evenwicht van rechten en plechten. Zowaar het sociaal contract van de
Verlichtingsfilosofen dus. De vraag, welke plaats het Vlaams Belang in die
republiek voorbehoudt aan allochtonen en niet-Europese inwijkelingen, verdient
een duidelijk antwoord, en is rechtstreeks op J.J. Rousseau geïnspireerd: wij
zijn voor een pluralistische democratie, die grondwettelijk haar basiswaarden
heeft verankerd waaraan niet te tornen valt. Zoals daar zijn: vrijheid van
meningsuiting en pers, gelijkheid van man en vrouw, godsdienst als een strikte
privé-zaak in een lekenstaat. Een leidcultuur dus, laten we maar een kat een
kat noemen.
Weerom: is dat nu links of rechts? Ik laat de heer
Talhaoui er rustig verder over mediteren. De vraag is voor het Vlaams Belang
zelfs niet relevant en waarschijnlijk ook niet voor de zes miljoen Vlamingen.
Die liggen wel wakker van de crisis, de uit de pan swingende criminaliteit door
de open grenzen en het groeiende moslimextremisme. We moeten niet ver gaan
zoeken, de feiten en cijfers waaien ons dagelijks tegemoet. Uit het recente
onderzoek, uitgevoerd door de Gazet van Antwerpen, blijkt dat één tiende van de
moslimjongeren ronduit met het islamextremisme sympathiseert. 25% heeft de
lokale Imam al haatpreken tegen de Westerse samenleving horen geven. En in
Boston blijken de daders van de aanslag uit een moslimextremistische hoek te
komen. Dat betekent dat er wel degelijk een probleem is, zoals het Vlaams Belang
al decennia aankaart. En dat een zogenaamd multiculturele samenleving, die
levenskansen geeft aan extremistische subculturen, op langere termijn haar
eigen graf graaft. Dit werkt gewoon niet.
Identitair verhaal
Het Vlaams Belang is sociaal vooruitstrevend, zoals
uit ons congres van 2 juni e.k. zal blijken, én institutioneel revolutionair:
wij durven als enige partij dat woord nog te gebruiken. Maar het naïeve
multiculturalisme van de jaren 80 en 90 van vorige eeuw is geen optie meer,
dat begint nu zelfs bij de linkerzijde door te dringen, zie o.m. de columns van
Groen-ideoloog Luckas vander Taelen.
De zoektocht naar onafhankelijkheid en de eis tot
sociale rechtvaardigheid zal dus, wat ons betreft, gepaard gaan met een
identitair verhaal (wie zijn we, waar staan we voor?) én met een grondwettelijk
debat (wat voor samenleving willen we? Met welke grondwaarden?). Links heeft
hier bij voorbaat forfait gegeven, dat is dan haar probleem, en terecht ook de
ergernis van Mohamed Talhaoui. De metapolitieke agenda van de Vlaamse Beweging
is nochtans duidelijk: N-VA en Vlaams Belang komen hopelijk op het historische
momentum tot één front, maar nadien, eens de onafhankelijkheid bereikt,
vervullen ze in die Vlaamse natie een eigen, specifieke rol.
Die
profilering is nu reeds aan de gang en dat is een goede zaak. Terwijl het
linkse politiek establishment in Vlaanderen zich hopeloos vast rijdt in de
Belgicistische logica (en wie zijn wij om hen tegen te houden?) worden vandaag
de krijtlijnen uitgezet van een politiek landschap, eens Vlaanderen
onafhankelijk is. Daarin heeft de N-VA zich de rol toebedeeld van
VOKA-spreekbuis en wat in de tijd van de Volksunie van weleer een
dokterspartijgenoemd werd, terwijl het
Vlaams Belang uitgaat van de brede volksklasse,de werknemers, de kleine zelfstandigen, de bescheiden stadsbewoner en
waarom niet, de fermette-Vlaming.
Niets belet dan een groepje Trotzkisten, of groene
jongens, of gedreven christenen, of voor mijn part zelfs een moslimpartij, om
in dat post-Belgische Vlaanderen het politieke spectrum mee kleur te geven: hoe
meer zielen, hoe meer vreugd. Een zeer kleurrijk pallet aan politieke
oriëntaties, precies zoals Mohamed Talhaoui het verwoordt . Voor de
traditionele partijen van vandaag zie ik, eerlijk gezegd, de toekomst donker
in. Het zijn de nieuwe partijen die het DNA zullen leveren van een politieke
herverkaveling.
Wie deze nuttige polarisatie vandaag niet bemerkt,
is ziende blind. Dat er geen alternatief is voor de ultra-liberale lijn van de
N-VAis dus pertinent onjuist. Alleen
wordt het Vlaams Belang als radicale onafhankelijkheidpartij door het Belgische
systeem niet gedoogd en dat beschouwen wij, niet gehinderd door een
kortetermijn-marketinglogica, als een voordeel.
Als de
Mohamed Talhaoui als wetenschapper heel eerlijk en onbevooroordeeld onze
politieke geschiedenis van de laatste twintig jaar bekijkt, dan zal hij moeten
toegeven dat de termen racisme, ondemocratisch en extreem-rechts pure stigmas
waren, gecreëerd door het Belgisch establishment en op het Vlaams Belang
geprent, als staatsgevaarlijke onafhankelijkheidspartij. Er zijn politieke
processen tegen ons gevoerd, men heeft Jean-Marie De Decker en nadien de N-VA
naar voor geschoven als democratisch alternatief, maar de Vlaamse Beweging, de
beweging in Vlaamse richting,heeft in
haar geheel nooit bakzeil gehaald en haar autonomistisch perspectief opgegeven.
Dat moet traditioneel-links hoog zitten.
En neen: een
stem op het Vlaams Belang is geen verloren stem, maar een krachtig signaal. Dat
was in het verleden zo en het zal ook zo in de toekomst zijn. Wij willen de
kool en de geit niet sparen en rondjes draaien in een confederalistisch
discours zoals de N-VA dat doet, om toch maar de grootste partij te kunnen
zijn. Politiek gaat ook over principes, voor ons toch, en over maatschappelijke
perspectieven. Over eerlijkheid en radicaliteit, sensibiliseren en overtuigen,
niet alleen over marketing en het bestuderen van peilingen. Niet prutsend
zoals voorheen, maar daadkrachtig zonder omzien, ik had het niet beter kunnen
zeggen.
Kort
samengevat: mogelijk ben ik de voorzitter van de partij waar de Mohamed
Talhaoui naar op zoek is. Hij zal het zich misschien anders voorgesteld hebben,
maar zo liggen de politieke kaarten, en niet anders. De rest is academisch
dagdromen.
°°°
Of
ik iets toe te voegen heb, Waarde Heer Voorzitter? Tja, zal ik pas weten als ik
Uw werkstuk nog zo een keer of tien heb herlezen.
Wat
zal ik zeggen. U bent inderdaad de Ridder die in de arena stapt zonder het
botte mes van de uitdaging, maar met het fijne rapier van de loepzuivere
argumentatie. Valt te bezien of Uw en mijn tegenstrevers dat zullen
appreciëren. Willen appreciëren, wil ik, zeggen.
Die
tegenstrevers zijn wel niet van de slimsten, maar nog niet zo stom, dat ze de wijd
gapende afgrond Post Belgium niet
zien. Ze zullen dus reageren zoals ze al altijd gedaan hebben met leugens en met scheldpartijen omhet Vlaams Belang in het verdomhoekje te
blijven drummen. Die drie staatsdragende kleur-partijtjes vertegenwoordigen
in Vlaanderen nog amper 3 keer 10 % en dat zijn in hoofdzaak dan kiezers uit
hun goed gesmeerde en overbevolkte organisaties, die vechten voor het smeer van
de kandeleer. De 70% meerderheid in Vlaanderen wordt geregeerd door de Waalse
socialisten die het land in hun catch-as-you-can greep hebben.
Al
jarenproberen de media en het
Establishment om de Groenen op het voorplan te praten, in de mening dat ook
deze keer de perceptie het haalt op de realiteit, maar die hring raadt niet. Wegens al te gortig.
Maar
gelijk heeft u : aan die 70% Vlaamse zwijgende meerderheid moet een stem
gegeven worden. Met Uw glashelder discours moet U hen kunnen overtuigen. Als U
nu uit de aantredende jeugd ook nog staatsmannen (en vrouwen) kunt smeden,
zal blijken dat Uw strategie de beste is. Bloemenkransen worden dan Uw deel
naast blij festoen.
Op
hoop, nee, in de zekerheid van zege, bieden wij U alvast op deze heugelijke 1
Mei 2013 een boeketje muegetjes aan voor Uw dame.
Heeft
U ondertussen al enig nieuws van de Geert uit Holland? En met Dame Le Pen, uit
het armlastige Vrankrijk, gaathet goed?
Ik weet uit vroegere contacten, dat Uw Frans meer dan behoorlijk is, en dat
siert U. Altijd oppassen voor de Zuiderse land-honger, dat weet U beter dan ik.
Al eens gepolst naar de omwisseling Wallonië/Frans Vlaanderen in een win-win
situatie?
Nederland
is gisteren een nieuwe bladzijde van zijn geschiedenis begonnen. Misschien dat
de nieuwe koning Willem Alexander er iets voor voelt, moesten jullie de Oranjes
de kroon over de Zuidelijke Nederlanden aanbieden, indachtig het devies dat wat God verbonden heeft, de mens niet scheidde .
Misschien
dat de Coburgers dan eindelijk hun eigen droom kunnen waar maken, om bij
Hollande de kroon op te eisen waarvan ze al vele jaren dromen ..Meteen zouden
al hun huidige lakeien ook van straat zijn. Stel U voor : il Terminatore als
directe hofmeier aan het Hof van de Franse koning.
Ons
Mieleke is ziekskes. Fwiet! Wuift hij met koortsige knuist. La me gerust! - Lacht e bitje met joen Metje, zou men in West
Vlaanderen zeggen .
Ik ken dat verhaal, beste Miele!
Mor ge stoat der veur, en ge moet der deur! Doodgaan is er bijlange nog niet
bij : eerst moeten de Eurocraten op haar bek gaan, en moet Petrus Romanus zijn ding
gedaan hebben. Voor geen geld van de wereld zouden we dat willen missen! Wat
gij?
Mag ik wat zeggen, Walter?
Van den enen op de anderen dag is de zomer in t land. De prma vera hebben we dit
jaar overgeslagen. Van de gure natte winter, direct in de verzengende hitte van
de Mediterrane zomer!
Koeien in de wei zien in
Italia is een wereldwonder op evenveel poten. Hier zijn namelijk geen weiden
als wiegende zeeën, maar schrale vulkaangronden volgestouwd tot op de boord van
de vele kloven, met eeuwenoude knoestige olijfbomen. En toch zag ik daarjuist
een paar van die zeldzame koeien hun rondjes lopen op hun paddocks, de staarten
in de lucht, met zotte sprongen net als pensionaats-meisjes met losse vlechten
als ze den boer op mogen. Koetje-boe, zei de koe en ze beviel van een losse
vlaai, vers van de pers. Hoe kan een mens dan ziek zijn?
Toen ik vandaag om 08 uur
buiten keek, was het al 25° in de schaduw. Door de overvloedige regen van het
voorjaar, groeit het gras langs de straatkanten een halve meter per dag. Nog
een week of zo, en de forestiëri (boswachters) rijden weer rond met schreeuwerige
waarschuwingen voor brand. Hoog droog gras en bottende olijfgaarden vol olie :
geen gezonde combinatie, als U het mij vraagt.
Wij, strangers in the night,
ondergaan de sotternijen van dit voorjaar met stijgende verbazing. De
originals rond ons doen net alsof dit iedere dag gebeurt. È
caldo (wat n hitte) zeggen ze er alleen bij, dezelfde vaststelling
als de bakker bij het openen van de oven. De dagen voordien hoorden we niets
anders dan Piove, (van pleuvoir, regenen) de even droge vaststelling dat
het regende dat het goot. Buitenmensen zijn inderdaad spaarzaam met woorden. Uw
antwoord mag dan neen-schudend, of ja-knikkend, een kort en duidelijk Si
zijn. Na een half uur kent U al voldoende Italiaans omdeze conversatie te voeren. n Buongiorno +
gebarentaal is het Esperanto van de streek! Al moet U daarbij wel goed de oren
spitsen. Want van Schoon Italiaans heeft men in deze streek nog niet veel
gehoord.
Daarom is alles hier zo fris
en zo spontaan. Zoals het al duizenden jaren is.
Ik zou zelfs niet
verwonderd zijn, moest hier ineens op deze landweg een cohorte Romeinse soldaten
in looppas voorbijkomen. De cadans van hun sandalen, het rinkelen van hun
harnassen en het blinken van de rijk versierde schilden en de korte brede
zwaarden door de struiken aan mijn kant van de weg beneden mij, doen mij een
ogenblik twijfelen. Maar t is verdorie de bereden cavalerie van het naburige B
& B dat zijn vroege gasten een onvergetelijke rit heeft aangeboden door
deze lusttuin. Wreed dat de rust der Etruskengraen overal in t rond daardoor verstoord
moet worden.
*
Hallo, Mieleke, bent U nog
daar? Voelt U zich al een beetje beter? Wil dan AUB overgaan tot de
hoofdschotel van dit stukje
°°°
Ter zake :
Presiident Peres naar paus Franciscus voor vrede
Midden Oosten
*
Nieuwe paus mogelijk nog dit jaar naar het 'Heilige
Land'
Zal paus Franciscus erin slagen de vlag van het
Vaticaan boven Jeruzalem te laten wapperen?
De Israëlische president Shimon Peres brengt
volgende week een bezoek aan de nieuwe paus Franciscus in het Vaticaan in Rome.
Eén van de belangrijkste doelstellingen van beide mannen is het vastgelopen
vredesproces tussen de Joodse staat en de Palestijnen weer vlot te trekken.
Tevens krijgt Peres van de burgemeester van het stadje Assisi de allereerste
speciale Ere-medaille voor de Vrede uitgereikt voor zijn 'unieke bijdrage aan
de dialoog en het streven naar vrede.'
Net als Yasser Arafat en Barack Obama ontving
Shimon Peres ooit de Nobelprijs voor de Vrede, en daarnaast nog een groot
aantal andere 'vredes'prijzen. Vrede in het Midden Oosten lijkt anno 2013
echter verder weg dan ooit, maar dat weerhield Peres er onlangs niet van te
zeggen dat hij gelooft dat Israël in 2018 eindelijk in vrede met zijn
buurlanden zal leven.
'Kans op vrede bijna verkeken'
Zowel de Jordaanse koning Abdullah als de
Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry waarschuwden de
afgelopen weken dat de kans op vrede bijna verkeken is. Kerry gaf het
vredesproces nog maximaal twee jaar, en Abdullah zei dat alleen Obama nog voor
vrede in het Midden Oosten kan zorgen.
We horen echter al vele jaren dat de kans op vrede
bijna verkeken is en dat er 'volgend jaar' een definitief vredesakkoord zal
worden getekend. En ieder jaar opnieuw blijkt er niets van terecht te komen en
geven de partijen elkaar steevast de schuld van het vastgelopen vredesproces.
Franciscus
nog dit jaar naar Israël?
Naar verluid zal Peres de paus uitnodigen om nog
dit jaar het 'Heilige Land' te bezoeken. Als provinciale leider van de Orde van
Jezuïeten in Argentinië deed Franciscus dat al eens eerder, namelijk in 1973, pal
na het uitbreken van de Yom Kippuroorlog.
Journalist en econoom Tzvi Ben Gedalyahu
constateert cynisch dat Peres, de paus en Kerry ongetwijfeld gaan proberen 'hun
favoriete hobby, het vredesproces' nieuw leven in te blazen. 'Vooral (de quasi
katholieke) Kerry heeft dat nodig, omdat hij zich anders met minder prettige
zaken moet bezighouden zoals vrede sluiten met chemische wapens, de Moslim
Broederschap leren wat democratie is en zichzelf overtuigen dat Iran gewoon
zo'n moslimland is dat echt van Joden en Christenen houdt, maar vooral van
Katholieken.'
De Israëlische ambassadeur bij het Vaticaan, Etzion
Evrony, had kort na de inauguratie een ontmoeting met Franciscus. 'De paus
begroette hem in het Hebreeuws. Wow, hij zei 'Shalom'. Dat betekent 'vrede', maar
ook 'hallo' en 'tot ziens',' merkt Gedalyahu sarcastisch op. (1)
Tweede Vaticaan in Jeruzalem
Eind januari sloot Israël na 20 jaar onderhandelen
een historische overeenkomst met het Vaticaan, dat hiermee de gedeelde
zeggenschap heeft gekregen over de bovenkamer waar Jezus met zijn discipelen
het Laatste Avondmaal zou hebben gevierd.
Al in 1992 sloten president Shimon Peres en andere
hoge officials een geheim akkoord met het Vaticaan waarin werd beloofd dat de
Oude Stad in Jeruzalem uiteindelijk aan de paus zal worden overgedragen, zodat
er een 'Tweede Vaticaan' ontstaat waarin de drie grote religies van de wereld
zullen zijn vertegenwoordigd, maar onder autoriteit van de pontifex maximus.
Pas nadat dit akkoord werd gesloten knoopte het Vaticaan in 1993 -toen Israël
al 45 jaar bestond- diplomatieke banden aan met de Joodse staat.
Volgens sommige Evangelische Bijbeluitleggers was
het in januari 2013 ondertekende akkoord, waar in de media nauwelijks enige
aandacht voor was, van groot profetisch belang vanwege de theorie dat de
volgende en laatste paus 'Petrus Romanus' de in de Bijbel voorzegde Valse
Profeet zal zijn die in de eindtijd de Antichrist zal helpen. Om dit scenario
mogelijk te maken is het nodig dat het Vaticaan inderdaad de controle krijgt over
de Oude Stad in Jeruzalem. Het is niet ondenkbaar dat er dan een nieuwe Tempel
zal worden gebouwd die zal worden opengesteld voor alle religies.
Xander
°°°
O
Ja! Ik vergat het bijna : de verdwenen Beschaving der Etrusken, waarvan de Feniciërs,
dat zeevarend volk uit de Oudheid, getuigden, dat die s nachts in hun heuvels
het vuur van de hel aanstookten, is met de jaren, niet verdwenen, maar is
ondergronds gaan leven. Op de laaiende vuren, van einder tot einder weerspiegeld
in de donkere sterrenhemel, onbereikbaar ver en veilig in hun eeuwige wouden, smeedden
ze het staal voor de hardste zwaarden en de scherpste speerpunten ter wereld voor
hun kopers, en daarnaast ook het fijnste goudbrokaat ter wereld, door vele
koningen en keizers bevochten, en in onze dagen nog regelmatig weg geroofd uit
de weer eens ontdekte sarcofagen, ergens in een onbekende grot, gewonnen
verloren aan de rand van de weg.
Het
is geen verhaal die de voorjaars-moeheid verdrijft, maar het sluit wonderwel
aan bij de geschiedenis van de Petrus Romanus uit oude voorspellingen. Want
alles is al eens gebeurd. Dat bewijzen de hier t allenkante achteloos
neergezette tomben waarvan het beeldhouwwerk uit hardsteen door de tand des
tijds bijna helemaal is uitgevlakt. De harde lijnen zijn als door een kinderhand
weggestreeld : het ouderpaar (zie afbeelding) dat geniet van de eeuwige rust,
ligt gezellig aan de dis, leunend op elkaar. Als even zovele Sfinxen van Gizeh,
raadselachtig, machtig en teder. Een stenen glimlach uit het verleden, als
troost voor wat nog komen moet?
*
Ik
blijf nog wat na-soezen. Fteewheelen als U wilt. Laat de gordijnen dicht,
Vrouw-lief, en hou de honden stil. Hier is een genie aan het werk.
H Catherina van Siëna, patrones van Italië en de
lakenhandelaars. Co-patrones van Europa.
Sint-Katarina
draagt de roem van de boomgaard in de bloem
.
Kerkpilaren en andere Heiligen hebben zowat hun
tijd gehad. Enfin. Tijdelijk toch. Het doet me denken aan dat stoffig porseleinen
Lievevrouwbeeldje van ons Ma, dat ze ooit had laten instelleren in een
kapelletje van 30cm hoog, boven de voordeur. De Pastoor was het komen wijden
en heel het gebuurt kwam in de Meimaand daar bijeen om te bidden voor de vrede.
De kleuren zijn verbleekt, het gouden kroontje is vaal geworden. Maar toen het
huis verkocht en leeggemaakt werd, kwam het samen met een hoop andere rommel
die niemand wilde, mee met mij. Nu denken de mensen die het hier zien, dat het
uit godsvrucht een plaatsje gekregen heeft in ons huis. Tja, Sint Franciscus
die hier ooi in de geburen predikte voor de vogeltjes, is onze grote Maat en
waarom zou die geen beetje gezelschap mogen hebben aan de Moeder Gods?
*
Ziezo, een beetje in de stemming? Misschien tijd nu
om over het jonge meisje Catharina van Siena op Wikipedia te lezen, die
gezegend met een scherp verstand en een nog scherpere tong, in haar tijd Keizers,
Koningen en Pausen niet alleen rond haar vinger draaide, maar hen ook nog
voordeed hoe die zich dienden te gedragen.
Zeg dus niet te gauw, t is weer een vrouw, als er
ergens een modern mirakel gebeurt. Waarom ik daarbij ongewild bij Pen & Pas
aan de arm van Geert Wilders uitkom, staat in de sterren geschreven. De
terugkeer van de Pausen van Avignon naar Rome stond toendertijd ook niet in het
scenario, en toch veranderede het de loop der geschiedenis.
.
1360 - ALS HET VOLK
SLIMMER IS DAN DE LEIDERS
°°°
°°°
Over de voetbal,
verkeersperikelen en over de toevloed van Franse werkkrachten aan de afrit E17
Waregem. Voor mij als Zuid West Vlaming is het al langer een streling voor het
oog, zij het een streling met gemengde gevoelens tot gevolg Net alsof men een
mooie vrouw ontmoet, maar dat die bij nader toezien een verlopen zwarte heks in
boerka blijkt te zijn.
Brutaal, zegt U? Eb gelijk
heeft U!!!!
Waregem. Werkdag tussen 7u30 en 7u45. Afrit E17.
Het verkeer stokt en valt stil. De Heren van de Vlaamse wegenbouw hebben
bovenaan waar het snelweg-verkeer moet inschuiven in het gewoon verkeer, niet
zoals in de Limburg, ronde punten gepland, maar een serie verkeerslichten die
nooit op elkaar afgestemd geraken. Aanschuiven. Bijna van in Deerlijk, richting
Deinze. Allemaal Franse nummerplaten, met 58, le Nord. Veel getaande
gezichten. Onderweg om op tijd op het werk te zijn .Le patron nest pas facile,
tu sais!
Kort voor 8 uur is de
afrit vrij voor het gewone verkeer en voor de laatkomers .
Die mensen, meestal met 4
in een auto, hebben maximum 40 Km
gereden, aan de grens is niemand moeten stoppen .Zij weten : goed loon voor
goed werk. Mais pas de cartottentrekkers, hein!? En dat bidden op de werkvloer
och men went aan alles.
Dottgnies, Moeskroen, Waasten,
enz, vroeger allemaal Vlaamse Gemeenten, zijn ondertussen grondig verwaalst
en de bevolking, tot ver over Doornik en Mons, vertikt het, om aan hun
achterdeur, in de Vlaanderens te komen hun rood verdienen. Test fou, non?! Op
dat uur slapen zij nog, want de cafés zijn laat open gebleven, en die slapen dus
ook lang uit. De dagen duren lang en iedereen is het al lang voorbij aan werken
nog maar te denken. Hoe ze de dag doorbrengen mag Joost weten, maar het is pas
tegen de avond dat hun dag begint.. Dan gaan ze luisteren naar de Voorman van
het syndicaat in het Mauson Communal,
die afgeeft over het Patronaat
U gelooft mij niet? De werkgevers
smeken om volk, zij leggen bussen in om ze op te halen, de lonen zijn hoger dan
in Frankrijk?? Tot dat, moegetergd, de een na de andere de deuren sluit.
JaJa, het beleid van Di
Jeanetto is een zegen .Hollande kan het ook mooi zeggen, zo, dat van het geld
halen waar het zit. Maar de werkende mens weet dat er brood op de plank moet komen en
dat het geld niet aan de bomen groeit.
°°°
Ter zake :
Franse grensarbeiders blijven komen
*
De invoering van het grensarbeidersstatuut remt de
Fransen niet af om te komen werken in België. Dit blijkt uit een studie van
Eureschannel.
Volgens de nieuwe regeling op grensarbeid genieten
Fransen niet langer van een fiscaal voordelig statuut, maar de hogere lonen in
België blijven aantrekkelijk genoeg om de fiscale neutraliteit te compenseren.
In de praktijk werken vijf tot zes maal meer
Fransen in België dan omgekeerd. Volgens de laatst gepubliceerde cijfers van
het Riziv werkten in juni 2012 meer dan 36.800 Fransen in België tegenover 6700
Belgen in Frankrijk.
De nieuwe regeling voor grensarbeiders geldt sinds
1 januari 2012. Fransen die voor die datum al in België werkten, blijven in
principe genieten van een fiscaal voordeel, en dat tot in 2034. De regelgeving
geldt dus alleen voor nieuwkomers.
Voka voerde promotie om de Franse arbeiders te
blijven lokken met de campagne Vous êtes les bienvenus. Ook de hoge
werkloosheidscijfers in Noord-Frankrijk bieden een verklaring. (KC)
°°°
Die
verkeers-situati in Waregem aan de E17 over van zeer recente datum. Eerst was
er de Ring, die eindigde pal boven de brug van de autostrade. Eerst heeft men, op
de ring, net voor de brug, verkeerslichten geplaatst ten gerieve van ander
buurtverkeer. Hadden die maar gesynchroniseerd geweest met hun collegas die 20
meter eerder ander buurt-verkeer dienden te regelen. Maar helaas! Toen rees na
korte tijd het lumineuze idee om het verkeer van de snelweg eveneens te
kalibreren door middel van 1 verkeerslicht voor de oprti, en1 verkeerslicht
voor de afrit.
En
het is gelukt : het verkeer zit niet meer in de war : het staat stil .
Wij
zijn géén deskundigenter zake, maar één rond punt op de Ring, een paar meter
voorbij de brug over de autostrade, had alles opgelost, zonder 1 verkeerslicht.
Daar is er plaats voor 5 voetbalvelden. Ieder voertuig had hoogstens 150 meter
moeten omrijden, om vlot deze verkeerswisselaar te wisselen .daar waar er nu,
op die afstand 5 verkeerslichten staan
*
Wedden
dat de Diensten van t Crevitske, t Ministerske van Verkeer & Waterstaat, niet eens weet, dat er in Waregem een afrit is
van de E17 ..Maar dat zal nu misschien gaan beteren, nu de boerkes van den
EsseVee Zulte-Waregem in Hoogste Klasse kampioen speelt, en al die Hoge Heren
en nog Hoger Madammen dat woud van altijd rode lichten moet overleven .