De krant ontgoochelde me gisteren enorm. Ik had veel verdriet dat ik een onjuist verhaal moest lezen in mijn zeer geliefde krant. Ik denk altijd dat de toegezonden teksten toch wel even gecontroleerd worden op hun nauwkeurigheid, of dat er anders een verwijzing bijkomt naar een andere invalshoek of referentie naar vroegere essays. Niet dus. Een maatschappelijk werkster die in haar vrije tijd genealoge is, riep 'eureka'. Ik weet wie model stond voor Hercule Poirot! Ik heb hem gevonden! Ze vermeld de naam van Jacques Joseph Hamoir, gendarme uit de streek van Herstal, geboren in 1858, niet ver van Bertrix. Zich baserend op de dagboeken van Alice Clapp, bijgehouden door haar kleinzoon Michael Clapp. Deze dame, Mrs Clapp, was een vrijwilligster in W.O. I. Alles wat er voorviel hield ze bij in haar dagboeken. Ze maakte notities van degene die ze ontmoette, vooral vluchtelingen, hun namen en eventueel ook de foto's van genoemde personen. Ze was actief in Torquay.
Maar naar aanleiding van een nieuw Poirot verhaal/boek, geschreven door Sofie Hannah, publiceerde De Morgen een artikel gewijd aan Poirot en zijn herkomst op 14/05/2014, geschreven door Mathias Declercq. Met dezelfde bron als uitgangspunt, Mrs Alice Clapp, is hun gendarme ene Jacques Joseph Hornais, de pedante speurder. Nog straffer is dat in een tijdschrift "Focus on Belgium, people, stories, facts and figures"* reeds vermeld dat Hercule Poirot, Belgiës bekendste grijze cellen, ene Jacques Hornais is. Een Belgisch politieofficier, (gevlucht voor de gruwelen van de oorlog) uit Ellezelles, geboren op 01/04/1850 en overleden op 01/10/1949, in Styles Court, Great Brittain. De data zijn het bekijken waard alsook de genoemde plaatsen. Hoe een Belgische gendarme onze beroemde schrijfster kan ontmoet hebben doen er ook verhalen de ronde. Meest waarschijnlijke: onze Mrs Clapp, organiseerde ook vertier en verstrooiing voor de vluchtelingen, met name muzieknamiddagen. Agatha Mary Clarissa Miller, geboren in Torquay, wilde als jong meisje doorbreken als professionele pianiste en zangeres. Zij kan op een van deze matinees onze Belgische gendarme ontmoet hebben en niet flauwgevallen zijn voor zijn charmes. Integendeel, hem een fat gevonden hebben en hem een beetje pedanterie verweten hebben. En wat is er nu allemaal van aan? Niemand die het weet, want Agatha Christie heeft nooit een woord gezegd, zelf geen hint gegeven, wie model stond voor het kleine mannetje met de Belgische grijze celletjes.
*Focus on Belgium, is een bronnenapparaat bedoeld om info te verstrekken over de Belgische vluchtelingen van W.O.I. Er waren niet minder dan 250.000 landgenoten die in Groot Brittannië hun heil zochten. Weinig is geweten over de aantallen die teruggekomen zijn of verdwenen in het Engelse landschap. Het is een werk in 'progress'.
|