Het is 's morgens al fris aan het worden. De wind komt uit noordoost en dat scheelt hem 'een slok op de borrel' volgens Frank. Ik voel dat ook als ik buiten ga. De kledij is al aangepast, het debardeurke is terug tevoorschijn gekomen en aangedaan. Ik mag in geen geval een fleuris opdoen. Mijn najaar zou direct naar de knoppen zijn. De aarde heeft wat meer tijd nodig om op te warmen nu de zon niet meer om zeven uur op het appel is. Zelfzorg is essentieel, ik heb immers alleen een hond die kan zien of alles in orde is met mij. Maar dat is geen betrouwbare getuige voor een hoestje, een kuchje van mij of een ander ziekteverschijnsel. Mijn huisgenoot zegt ook niet dat ik 'oud' ben. Dat heb ik zelf vastgesteld na het lezen van de bedenkingen van Nico Dijkstra in de krant. Zowat een halve eeuw geleden gingen mannen en vrouwen naar de coiffeur om hun hoofdhaar te laten verzorgen en goed in de plooi te laten leggen. Op een foto kon je dan meestal wel uitmaken of je bij een meesterkapper was geweest of bij iemand die alleen maar coupe à la jatte kon doen. Naar aanleiding van de commotie rond de selfie's van de B.V., de verontwaardiging die erdoor ontstond, had ik stomweg aangenomen dat ze zich in adamskostuum wilden laten bewonderen. Maar nee, nee, het was dus niet om hun macho lichaam te doen, hun six pack of hun gespierde lichaam te tonen. Het was hun louter om de 'coupe' van het schaamhaar te doen. Omdat niemand zag wie zichzelf zo mooi getrimd had moest er wel een tronie getoond worden ook. Met schaamrood op mijn wangen moest ik wel aan mezelf toegeven dat ik van een andere generatie ben. Dat zulke kapbeurt belangrijk was en moest getoond worden aan vrienden en kennissen, zou nooit vanzelf in mijn gedachten opkomen. Daar was iemand voor nodig om me te wijzen op veranderende verzorgingsgewoontes. Vroeger was het belangrijk dat de haartjes en de krulletjes niet buiten de pijpen van de onderbroeken (nu zijn het slips, tanga's...) te zien waren en al zeker niet als je in bikini of badpak ging zwemmen. Dat waren zowat de geplogenheden, niets meer of minder. Nu is er een ganse mode rond verweven. Ondanks ik toch mode-gevoelig ben en de trends goed bekijk en volg, was dit fenomeen me toch ontgaan. Daar schrijven ze natuurlijk niet over in de boekskes of tonen het niet in de programma's op tv waar ik naar kijk. En nog iets, blijkbaar spreekt men dan over 'trimmen'. Dat woord werd vroeger gebruikt om aan te geven dat een man 'zijn baard' van zijn gezicht verzorgde, nu dus voor een ander behaard lichaamsdeel. Ik gebruik  'trimmen' om aan te geven dat mijn hond naar de kapper gaat en van zijn krulletjes ontdaan en er vanaf geraakt. Wat zegt men dan? Tijden, gewoontes en woorden  veranderen, inderdaad.