|
Ik had gehoopt om het hoofdstuk 'The Greatest President' deze morgen te kunnen afsluiten. Maar 'tussen nu en morgen ligt nog een hele tijd' zei Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832), en laat ons hopen dat die tijd besteed wordt aan goed en correct stemmen tellen. Blijkbaar is de slogan 'I'll make America great again' toch iets te diep in het geheugen van de Amerikanen vastgeroest. Stel, dat Mr Trump nog 4 jaar in het Witte Huis resideert, dan is het nog altijd schrik hebben dat hij eens gaat proberen om op een verboden knopje te drukken, gewoonweg om het effect te bekijken. Het is wel de president die zijn volk leerde tweetten en het als belangrijkste communicatiemiddel zag met zijn inwoners, his fellow citizens, en de wereld. De cartoonisten zullen in ieder geval blij zijn dat de mooiste blonde bles van America op post zou blijven. Niet alleen de haarsnit maakt onze golfer zo populair bij de tekenaars. Hij heeft ook een nieuwe kleur van mens geïntroduceerd. Ik leerde in de les aardrijkskunde de verschillende rassen kennen: de blanke, bruine, rode en gele mensen. Nu is er overduidelijke een oranje populatie bijgekomen, maar tot hiertoe nog maar 1 mens gespot met die kleur. Men kan er moeilijk naast kijken want hij woont in het belangrijkste huis van de wereldbol en het wit contasteert goed met zijn kleur. 'Leaving New York' van R.E.M. was deze morgen op de radio te horen, een staat die naar 'Biden' ging. Daarna hoorde ik 'The streets of Philadelphia' van Bruce Springsteen. Die stad in de staat Pennsylvania is nog onbeslist, mossel noch vis, om het woord van de dag te gebruiken. Ik heb dan maar wijselijk de cd van Queen opgezet, die songs voorspellen nooit iets slechts en maken me blij..
Veel ander nieuws valt er niet te rapen. Een duivenveiling waarvan men een miljoenen opbrengst verwacht. Men hoopt vooral op het Chinees geld. Ze zijn verzot op onze Belgische prijsbeesten. Er komt ook bescherming van Langoor, de haas, die met uitsterven bedreigd wordt, zoals zovele akkerdieren. Die moeten echt wel beducht zijn voor de nieuwe maaitechnieken en grasmaaiers die op de velden gebruikt worden. Voor een glimlach richt ik me dan maar weer op de heiligen van de dag. Telkens met verbazing stel ik me de vraag waar al die namen en plaatsen vandaan komen. Ik probeer weer te geven wat al die namen voor herinneringen bij me oproepen. Een zeer plezante bezigheid. Françoise van Amboise, een Franse stad op rijm van de naam. Porfyrius van Efese, porfier is een slijtvast hard gesteente, de kassei. Filologus van Sinope, een filoloog bestudeert met grote liefde de dode talen zoals Latijn en oud-Grieks. Pierus van Alexandrië, 'pieris' een rotsheide plantje. Flour van Lodève gebruikt Engels meel. Vitalis van Bologna eet een kinderkoek. Amantus van Rodez, verzot op amandelen. Een speeltje moet er ook bij zijn: Perpetuus van Maastricht, met zijn perpetuum mobile, een apparaatje dat eens in beweging, uit zichzelf blijft bewegen. Einde
|
