zaterdag 31 maart 2012

La vita è bella

n toch lezen we bij :

http://www.meervrijheid.nl/?pagina=1199

***********************

Voilà! Weeral een blog ontdekt voor mijn favorietste ‘Favorieten’ : en deze keer niet eens over wat ons bijna het meest bezig houdt, de alles overkoepelende dreiging van de Muzelmannerij die met de dag driester wordt. Ik had deze bijna de ‘Arabische Muzelmannerij’ genoemd, toen ik ineens bedacht dat het wereldwijd krioelt van de Islammers, en niet alleen op het Arabische schiereiland. Hun thuis is waar hun Kalshnikov staat! Volg de stromen bloed, en je vindt ze! Zelf in eigen land staat het hoofd van Filip DeWinter voor de lol afgebeeld op een spies!  Heerlijke verrijking, die Moslimmerij! Niet een vierkante meter van de aardbol is er vrij van. Hoogstens een verlaten eiland midden de Atlantische Oceaan. Want daar hebben de laatste twee overlevenden elkaar in de naam van de Profeet elkaar de kop ingeslagen. De Islam een plaats geven in onderstaand historisch overzicht is geen sinecure. Misschien dat de foto van de Führer in onderhandeling met de Grootmoefti van Jeruzalem een goede hint is?

Tweede ontbrekend ‘aitem’ in dit artikel, waarver we absoluut moeten nadenken is het Sociaal Stelsel, of liever het gebrek daaraan, in de Joenaaitid  Staaits of America…..

Eens te meer moeten wij ook daarover vaststellen, dat onze media schromelijk tekort schieten aan hun informatie-plicht : wie weet het hoe gebrekkig de sociale voorzieningen in Amerika juist zijn? Loopt men daar niet meer dan een eeuw achter bij Europa en diene ‘vuilen Duitsch’? Neen natuurlijk men loopt daar zekerlijk niet achter op gebied van decadentie : onze beeldbuizen lopen ervan over . zeemzoete snertfilms, Neger-muziek met oerwoud-geluiden en ‘singers’ die met overslaande stem Engelstalige liedjes schreeuwen die geen mens verstaat, ook niet de zanger zelf, omdat ze uit een gekweld gedrogeerd en of beneveld gemoed komen… Dat alles opgediend in een kakofonie van hallucinerende schelle lichtflitsen die verondersteld worden de ‘beat’ of de ‘hip hop’ over te brengen op het publiek. Zwarte of blanke verloederde typen, M/V, zo uit de goot of uit de riool gekropen, staan op de podia hun lichaam in alle mogelijke kronkels te wringen : hun hese stemmen zijn meestal nog erger dan de schrille klanken die ze uit hun instrumenten wringen. Juist : rijp voor het zothuis!

En dat wordt dan na-geaapt door de eigen jeugd, zonder dat die beseffen hoe ze in Amerika daarvoor worden uitgelachen!

Dat is de American way of Life die de amusementswereld met alle mogelijke middelen probeert uit te dragen…. Zonder daarbij te beseffen dat 1° ze hopeloos achterop hinken, en 2° ze meteen onze eigen rijke tradities overboord gooien.

Ach die Muzelmannerij in onze dagen, en die geforceerde oppervlakkige afgoderij van de amusementsweeld…..

Nadat U deze twee gal-balletjes vna mijnentwege hebt doorgeslikt, bent U ‘in the mood’ om over te gaan tot… het fileren van de Heren Stalin, Hitler, Hendrik De Man, en…Fidel Castro. Wel bekome het U.

**********************

Was Hitler links?

Stel er wordt een politieke partij opgericht die zichzelf socialistisch noemt en in haar programma heeft staan dat de staat de plicht heeft ervoor te zorgen dat alle burgers in hun levensonderhoud kunnen voorzien of door de staat worden onderhouden.

In andere programmapunten belooft de partij: uitbreiding van sociale voorzieningen; goede gezondheidszorg en dito onderwijs die toegankelijk zijn voor iedereen; onteigening van grond ter voorkoming dat particulieren ermee speculeren; nationalisatie van bedrijven die een monopolie hebben en winstdeling bij grote bedrijven.

Dertien jaar later komt de partij aan de macht. Ze heeft haar ideologische veren niet afgeschud; het programma is al die tijd onveranderd gebleven en wordt voortvarend uitgevoerd. Een echte linkse partij, zou je toch zeggen. Maar omdat het nu toevallig de Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP) betreft, beschouwt bijna iedereen die partij en haar leider, Adolf Hitler, als heel erg rechts.

Er zijn verschillende verklaringen mogelijk voor het rechtse imago dat aan Hitler kleeft. Stalin was zijn grote rivaal in de wedkamp der dictators. Stalin was links, dus gelooft iemand die onbekend is met Hitlers ideologische achtergrond en politiek al snel dat Hitler dan wel rechts zal zijn geweest. Zowel fatsoenlijke sociaal-democraten als neostalinisten hebben er belang bij om Hitler als rechts af te schilderen. Voor de sociaal-democraten geldt dat hun sociaal-economische politiek gênant veel op die van Hitler lijkt. Anders dan Stalin wilde Hitler niet een almachtige staat die alle productiemiddelen bezit, maar wel een bemoeizuchtige staat, die voor de mensen zorgt en bepaalt wat goed voor hen is. Veel keurig nette naoorlogse politici wilden net als de NSDAP een geleide loonpolitiek, hoge overheidsuitgaven, nationalisaties, een verzorgingsstaat en een bedillerige Moeder Overheid. Maar ze verzwegen zoveel mogelijk de overeenkomsten tussen hun beleid en dat in het vooroorlogse Duitsland. Hitler mocht niets gemeen hebben met hedendaagse politici. Hij was immers de duivel in eigen persoon. Hij verdiende die reputatie doordat hij de Tweede Wereldoorlog was begonnen en zes miljoen joden had laten vermoorden. Dat is heel slecht en het is dan ook geen wonder dat de sociaal-democraten Hitler liever niet als links geafficheerd wilden zien.

Hitler had ook iets gemeen met de niet-democratische communisten en socialisten – namelijk dat er steevast heel wat doden vallen na hun machtsovernames. Het overgrote merendeel van de massamoorden in de twintigste eeuw staat op naam van regimes die zichzelf communistisch, socialistisch of nationaal-socialistisch noemden. Sociaal-democraten konden zich daar effectief van distantiëren omdat ze de individuele vrijheid en onschendbaarheid van lijf en goed respecteerden. Dat geldt niet voor westerse communisten en socialisten. Zij probeerden desalniettemin hun handen in onschuld te wassen. Bijvoorbeeld door de massamoorden in uithoeken van de wereld door communistische en socialistische regimes te ontkennen. Met een redelijke mate van succes. Weliswaar heeft tegenwoordig bijna iedereen gehoord van de slachtingen in de Sovjet-Unie, China en Cambodja. Maar het is minder bekend dat de communistische Polen in de jaren na de Tweede Wereldoorlog anderhalf miljoen burgers vermoordden – hoofdzakelijk apolitieke leden van de Duitse etnische minderheid, maar ook Poolse tegenstanders van de socialistische heilstaat. In communistisch Vietnam (destijds zo geïdealiseerd door links) werden ook anderhalf miljoen mensen door hun regering vermoord. En Tito liet in Joegoslavië ruim een miljoen van zijn landgenoten ombrengen.

De massamoorden van Hitler waren dichtbij huis begaan en onder de slachtoffers waren veel West-Europeanen. Er viel niet veel te ontkennen. Bovendien konden toen Hitler in 1941 zijn bondgenootschap met Stalin verbrak de communisten zich afficheren als antipode van Hitler. Een ideale gelegenheid om Hitler te herdefiniëren als rechts. Het risico dat je daarbij door de mand valt, is te verkleinen door het woord socialist in verband met Hitler te vermijden. Vandaar dat hedendaags links Hitler een nazi noemt (afkorting van nationaal-socialist, waarin je nauwelijks nog het socialisme herkent) of zelfs een fascist. Hitler was geen fascist. De Argentijn Peron en de Italiaan Mussolini wel. Fascisten waren veel gematigder (en minder links) dan Hitler en zijn niet met historische schande beladen. Vandaar dat er wel een adorerende musical is gemaakt over Evita Peron en haar echtgenoot, maar niet over Eva Braun en haar Adolf. Alessandra Mussolini, kleindochter van de Duce, is een gerespecteerd lid van het Italiaanse parlement en de neofascist Gianfranco Fini (die ruzie kreeg met Alessandra omdat hij het waagde een kritische opmerking over haar opa te maken) is vice-premier.

Nazi’s zijn niet zo salonfähig. Toch blijkt in de praktijk dat de Nederlandse naoorlogse politici nogal gecharmeerd waren van de sociaal-economische politiek die de Duitse bezetters hier vanaf 1940 introduceerden. Zo bleef na de bevrijding het door de nazi’s ingestelde College van Rijksbemiddelaars bestaan dat grote bevoegdheden had lonen en andere arbeidsvoorwaarden te bepalen. De nazi’s hebben ook de ontslagvergunning ingevoerd; werkgevers kunnen niet zomaar mensen op straat zetten. Verder besliste de naoorlogse overheid over de hoogte van huren, pachten en dividenden volgens door de nationaal-socialisten geïntroduceerde regelgeving. De naoorlogse gezondheidszorg was gebaseerd op het Ziekenfondsbesluit uit 1941. De contacten tussen bedrijven onderling, tussen bedrijfsleven en overheid en praktische zaken zoals grondstoffendistributie werden geregeld door de Organisatie Woltersom – alweer een uitvinding van de nazi’s – een overheidsorgaan waarin werkgevers waren verenigd. Die organisatie werd in 1955 opgeheven. Inmiddels bouwde men ijverig aan een verzorgingsstaat naar Duits model.

De Duitse verzorgingsstaat dateert overigens van voor Hitlers geboorte (in 1889). Op 17 november 1881 presenteerde keizer Wilhelm I de ‘Kaiserliche Sozialbotschaft’ – bedacht en geschreven door de hoge ambtenaar Robert Bosse en goedgekeurd door de almachtige rijkskanselier Otto von Bismarck. Tot dat moment boden staten in het beste geval burgers volop gelegenheid om voor zichzelf te zorgen; nu trok voor het eerst de staat de zorgtaak naar zich toe. Er werden allerlei collectieve verzekeringen geïntroduceerd: in 1882 een ziektekostenverzekering; in 1884 een ongevallenverzekering en in 1889 een ouderdoms- en invaliditeitsverzekering. In eerste instantie waren die verplichte verzekeringen alleen bedoeld voor fabrieksarbeiders, maar later werden steeds meer beroepsgroepen erbij betrokken: boerenknechten, bosbouwers, huishoudelijk personeel enzovoort. In de Weimarrepubliek (1919-1933) werd de verzorgingsstaat verder uitgebouwd, bijvoorbeeld met de introductie van de achturige werkdag en een werkloosheidsverzekering (in 1927). Tegelijkertijd bleek de verzorgingsstaat tijdens economische crises onbetaalbaar – bijvoorbeeld toen de hyperinflatie van 1923 de prijs van een brood in 4 maanden van 100 duizend mark tot 20 miljoen mark deed stijgen of toen na de beurskrach van 1929 het aantal werklozen snel toenam, tot zes miljoen in 1932 (bijna een derde van de beroepsbevolking). Bijkomend probleem na 1929 was dat vakbonden en werkgevers het maar niet eens konden worden over arbeidsvoorwaarden. In 1933 kreeg de NSDAP (inmiddels de grootste partij van het land) voor het eerst regeringsmacht.

De leider van de NSDAP was een allochtoon; maar wel eentje die behoorlijk was ingeburgerd. De Oostenrijker Adolf Hitler was in 1912 naar het Duitse München uitgeweken, omdat hij per se niet in het Oostenrijks-Hongaarse leger wilde dienen. Hij vond de dubbelmonarchie een “Rassenbabylon” en was voorstander van de aansluiting van Oostenrijk bij het Duitse Rijk. Uiteindelijk slaagde hij erin zich af te laten keuren voor militaire dienst in zijn vaderland. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, meldde hij zich als vrijwilliger voor het Duitse leger en bewoog hemel en aarde om in een Beiers regiment te mogen dienen; hij schreef zelfs naar de Beierse koning Ludwig III. Het mocht en aan het westers front in Vlaanderen maakte hij zich zeer verdienstelijk. Hij begaf zich 48 keer direct in de vuurlinie en verdiende daarmee achtereenvolgens het IJzeren Kruis Tweede en Eerste klasse. Hitler werd aan zijn been gewond en schreef vanuit het hospitaal een dringend verzoek aan zijn superieuren om hem zo snel mogelijk weer naar het front te sturen. In oktober 1918 was hij tijdelijk blind door een aanval met gifgas en moest enkele weken revalideren. Toen hij uit het ziekenhuis kwam, was de oorlog afgelopen. Enkele maanden later vroeg een nationalistische officier (vermoedelijk Ernst Rohm) hem eens poolshoogte te nemen bij de Deutsche Arbeiterpartei, die zojuist was opgericht door de journalist Karl Harrer en de metaalarbeider Anton Drexler. Hitler ergerde zich groen en geel aan het vergadercultuurtje dat hij aantrof, maar hij herkende geestverwanten en nam zich voor de zaak op de rails te zetten (waarbij hij op de achtergrond veel hulp zou krijgen van Rohm en zijn mentor Dietrich Eckart). In 1919 werd Hitler lid en meteen chef propaganda. In 1920 werd de naam van de partij veranderd in NSDAP en schreef Hitler met Drexler een kort partijprogramma van 25 punten. In 1921 werd Hitler partijleider met uitgebreide volmachten.

Het partijprogramma van de NSDAP richtte zich duidelijk op de zwakste en meest kwetsbare groepen in de samenleving. Zo beloofde het een verbod op kinderarbeid en betere oudedagsvoorzieningen. De NSDAP had niet alleen leuke dingen voor de arbeiders in petto, maar ook voor keuterboertjes en pachters (landhervormingen) en voor kleine middenstanders (aanpak van de grote warenhuizen). Daarnaast was er natuurlijk het nationalistische element. De vredesregeling van Versailles (waarin Duitsland grondgebied dat rijk was aan delfstoffen had moeten afstaan, tot herstelbetalingen aan de tegenstanders uit de Eerste Wereldoorlog werd gedwongen en er geen leger van betekenis meer op na mocht houden) moest worden herroepen. Duitsland zou weer net als iedere andere Europese mogendheid koloniën mogen hebben. Op basis van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren diende een Groot-Duitsland te worden gevormd. Er moest een stop komen op immigratie van niet-Duitsers. Alleen een volksgenoot van Duitsen bloed kon staatsburger zijn. Joden werden expliciet van het staatsburgerschap uitgesloten. Wie geen staatsburger is, zou onder het vreemdelingenrecht vallen en te gast zijn in het land. Als het land niet alle inwoners kan voeden, zouden de gasten moeten vertrekken.

Het is een wijdverbreid misverstand dat de NSDAP de steun had van veel grote ondernemers. Hitler was een tegenstander van vrijhandel. Hij wilde een autarkisch Duitsland dat zowel op het gebied van de dagelijkse levensmiddelen en consumptiegoederen als de zware industrie onafhankelijk was van het buitenland. Dus hadden alle bedrijven die hun geld verdienden met im- of export weinig goeds te verwachten van de NSDAP. Verder kondigde Hitler een jaar voor hij aan de macht kwam alvast de hoofdlijnen van zijn eerste vierjarenplan aan en de meeste ondernemers gruwden van zijn staatsdirigisme. Dat lag anders voor bedrijven die (terecht) meenden onder een nazistisch bewind grote staatsopdrachten tegemoet te kunnen zien – in het kader van infrastructurele werken en herbewapening. Zo zouden in 1937 de bouw tachtig procent en de industrie vijftig procent van hun omzet halen uit opdrachten van de staat.

Een ander wijdverbreid misverstand is dat er weliswaar linkse elementen zaten in de NSDAP, zoals Gregor Strasser en Ernst Rohm, maar dat het al snel afgelopen was met links in de NSDAP. Na de Nacht van de lange messen in 1934, toen Hitler hen wegens vermeend verraad uit de weg had laten ruimen, zou het nazi-regime toch echt alleen maar rechts zijn geweest. De praktijk van Hitlers politiek toont echter anders aan.

Duitsland werd een planeconomie waarin de staat de lonen en prijzen bepaalde. De werkgevers hadden letterlijk de minister van economische zaken als hoogste baas. De staat dwong vanaf juli 1933 bedrijven om samen te werken in kartels in plaats van te concurreren. Het kartel bepaalde de hoogte van de prijzen, investeringen enzovoort in overeenstemming met instructies van bovenaf. De minister van landbouw was de baas van de boerenorganisatie en bepaalde wat boeren verbouwden; zo moest bijvoorbeeld de productie van suikerbieten omhoog.

De overheid liet de bankbiljettenpers draaien en werkte met staatsopdrachten de werkloosheid weg. In Berlijn werden het Olympisch Stadion en de Rijkskanselarij gebouwd. In vier jaar tijd liet de staat meer dan tweeduizend kilometer snelweg aanleggen. In 1937 werden de Reichswerke Hermann Goring opgericht; het staatsstaalconcern dat het grootste van Europa zou worden. In hetzelfde jaar begon op door de staat geconfisceerd grootgrondbezit de bouw van de ‘Kraft durch Freude’ autofabriek, plus een dorp voor de werknemers. De autofabriek werd de grootste van Europa en was oorspronkelijk bedoeld om een miljoen Volkswagens per jaar te produceren – elke arbeider zou voor minder dan duizend mark een kever krijgen. De Volkswagen was, in opdracht en volgens specificaties van de staat (Hitler had zich er zelfs persoonlijk mee bemoeid) door Ferdinand Porsche ontworpen. Omdat de oorlog was uitgebroken toen de staatsautofabriek klaar was, werden er militaire voertuigen geproduceerd en slechts een paar honderd Volkswagens voor partijfunctionarissen.

De verzorgingsstaat werd geconsolideerd en iets uitgebreid. Om te stimuleren dat kinderen middelbaar onderwijs voltooiden alvorens de arbeidsmarkt op te gaan, werden kinderbijslag en wezenuitkering tot het achttiende jaar uitbetaald. De oudedagsvoorziening werd verbeterd, in de vorm van een verplichte verzekering voor een lijfrente. Verder werden er allerlei maatregelen genomen om te komen tot “een Duitsland zonder klassen of kasten,” zoals Hitler in 1934 verkondigde. In dat verband was de instelling van de arbeidsdienst in 1935 heel belangrijk. Zoals Mao in de jaren zestig en zeventig de studentjes op het platteland liet zwoegen om het boerenleven te leren kennen, moest de arbeidsdienst standsverschillen in Duitsland wegnemen. Iedere jongeman tussen de 18 en 25 moest verplicht een half jaartje in arbeidsdienst; voor jonge vrouwen was de arbeidsdienst tot 1939 nog vrijwillig. De jongelui maakten voor een loon dat nauwelijks boven uitkeringsniveau lag moerassen droog en woeste gronden rijp voor de ploeg. Konstantin Hierl, leider van de arbeidsdienst, meende: “Er is geen betere manier om de sociale kloof, de klassenhaat en de klassenhoogmoed te overwinnen dan als de zoon van de fabrieksdirecteur en de jonge fabrieksarbeider in hetzelfde uniform hun eredienst verrichten voor volk en vaderland.”

Nivellering en sociale mobiliteit waren belangrijk voor de nationaal-socialisten. In de Weimarrepubliek was hoger onderwijs een privilege voor de oude elite geweest. Hitler liet staatsscholen stichten waar in zijn woorden “herkomst, titel, stand en vermogen” geen rol speelden en die de kans boden dat “ook de armste jongen tot iedere positie kan opklimmen als hij de kwaliteiten daarvoor in zich heeft.” In 1938 kwam er ook een soort colloquium doctum: wie niet de vereiste diploma’s bezat, doorgaans omdat nederige afkomst een studie aan een hogere burgerschool onmogelijk had gemaakt, kon toch met een beurs een universitaire studie volgen. De partij, de Hitlerjugend en de Bund Deutscher Mädel boden ook volop mogelijkheden voor mensen uit de arbeidersklasse en lagere middenklasse om hun sociale positie te verbeteren. Voor de machtsovername werd het officierskorps van het leger gerekruteerd uit kringen van de Pruisische elite; Hitler gooide de deur open voor de lagere sociale klassen. Er werden in het leger ook uitgebreide scholingsmogelijkheden gecreëerd zodat militairen de kwalificaties voor promotie of een goede baan in de burgermaatschappij konden verwerven.

Hitler was niet zomaar links; hij was zelfs groenlinks. Meteen in 1933 werd vivisectie verboden en in 1934 de vossenjacht. Goring sprak over “de martelingen en het onverdraaglijke lijden in experimenten met dieren” en liet weten dat “degenen die nog steeds denken dat zij dieren kunnen behandelen als een gebruiksvoorwerp dat zij bezitten” naar een concentratiekamp zullen worden gestuurd. De nazi’s waren actieve natuurbeschermers en richtten diverse Nationale Parken op. Hitler was natuur- en dierenliefhebber, vegetariër, sinds de aanvang van zijn politieke carrière niet-roker (daarvoor rookte hij twee pakjes per dag), geheelonthouder en aanhanger van de homeopathie. Zijn regering voerde campagnes voor het eten van volkorenbrood, streekproducten en groenten en fruit van het seizoen. De nazi’s ondersteunden ook de biologisch-dynamische landbouw en de SS-leider Himmler bezat een eco-boerderij.

De staat stimuleerde de burgers om gezond te leven en alert te zijn op ziekten. Mobiele rontgenapparaten werden naar bedrijven, universiteiten en openbare bijeenkomsten gereden zodat alle aanwezigen zich konden laten controleren op longziekten. Vrouwen werden geïnstrueerd hoe ze hun borsten konden onderzoeken op verdachte knobbeltjes. Zwangere vrouwen en zogende moeders werden in voorlichtingscampagnes ontraden te roken of alcohol te drinken. In de overheidsvoorlichting werd er verder op gewezen dat roken longkanker en hart- en vaatziekten veroorzaakt (hierin waren de nazi’s de Nederlandse overheid tientallen jaren vooruit). Er werden beperkingen opgelegd aan de reclames van de tabaksindustrie. Voor de nazi-tijd werd roken vaak afgebeeld als stoer of sexy; de nazi’s verboden iedere verwijzing naar sportiviteit of seksualiteit in tabaksreclames. In gebouwen die eigendom waren van de NSDAP mocht niet worden gerookt, evenmin in de wachtkamers van overheidsdiensten. Verder werd er druk uitgeoefend op scholen, universiteiten en ziekenhuizen om het roken te verbieden.

De nazi’s vonden ook dat de genetische kwaliteit van het nageslacht niet alleen een zaak is van de ouders, maar dat de staat zich ermee mag bemoeien. Om iedereen een eerlijke kans op een gezonde geest in een gezond lichaam te bieden, dient de staat het risico te verminderen dat mensen met geestelijke of lichamelijke afwijkingen ter wereld komen. Destijds werd het standpunt dat de staat een taak heeft op het gebied van eugenetica (genetische verbetering) algemeen gedeeld in linkse kringen. Tot de voorstanders van staatseugenetica behoorden bekende linkse intellectuelen, zoals de statisticus en Quaker Karl Pearson, de econoom John Maynard Keynes, de schrijvers George Bernard Shaw en Herbert G. Wells, de bioloog Julian Huxley, de geneticus John B.S. Haldane, de Labour-minister en oprichter van de utopistisch-socialistische Fabian Society, Sidney Webb en in Nederland de seksuele hervormer Jan Rutgers, de feministe Aletta Jacobs en het SDAP-kopstuk Floor Wibaut.

Op 14 juli 1933 werd in Duitsland de Gesetz zur Verhütung erbkranken Nachwuchses aangenomen. Het wetsontwerp was afkomstig van de nationaal-socialistische partij, maar soortgelijke plannen waren tussen 1925 en 1932 door de Duitse sociaal-democraten opgesteld. Vrijwel identieke wetten waren al aangenomen of werden rond die tijd aangenomen in traditioneel sociaal-democratische landen zoals Denemarken, Noorwegen, Zweden, Finland en IJsland. De Duitse eugeneticawet stelde artsen en advocaten in de gelegenheid om de rechter te vragen opdracht te geven om een lijder aan erfelijke zwakzinnigheid, schizofrenie, epilepsie, ernstige manische depressiviteit, ernstige lichamelijke misvormingen, de ziekte van Huntington of erfelijke vormen van alcoholisme, doofheid of blindheid te laten steriliseren. Als de patiënt of zijn wettelijke vertegenwoordiger het oneens was met de beslissing van de rechter, kon hij in hoger beroep. Deskundigen gaven op de rechtszitting hun oordeel over de erfelijkheid van de kwaal en de mate waarin lijders een last zijn voor de samenleving. Wie echt niet onder het mes wilde, kreeg het aanbod om zich in een gesloten inrichting te laten opnemen waar heteroseksuele copulaties voor patiënten uit den boze waren.

De nazi’s bemoeiden zich actief met de kunsten. Terwijl hedendaagse sociaal-democraten subsidiëren wat ze mooi of interessant vinden, verbood Hitler simpelweg alles wat hem niet beviel. Hierin leek hij op Stalin en zij hadden niet toevallig ook nog dezelfde smaak. Wat in nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie overbleef, was een sociaal-realistische literatuur en beeldende kunst die het nobele van de arbeider, boer en soldaat verheerlijkten en een wat bombastische architectuur die de grootsheid van de volksbeweging en de almacht van de staat benadrukte. Hedendaagse democratische linkse politici kiezen natuurlijk ook voor kunst die hun politieke ideeën propageert, maar daarnaast appreciëren zij uitheemse invloeden en een beetje brutaliteit in de kunst. Daar hoefde je bij linkse dictators zoals Stalin, Hitler en Mao niet mee aan te komen.

De modernistische houding van democratisch links op artistiek gebied is overigens langzaam gegroeid. Zo deden de jongeren van de Arbeiders Jeugd Centrale, van 1918 tot 1958 de jeugdbeweging van de SDAP (de latere PvdA) en de NVV (de latere FNV), aan volksdansen; ze behoorden natuurlijk niet op de decadente Amerikaanse muziek te dansen. Socialistische kranten zoals Het Vrije Volk en Het Parool waren ook niet erg gediend van de bezoeken van de zwarte Amerikaanse jazzmusicus Lionel Hampton aan Nederland tussen 1953 en 1956. De angst voor zedelijk verval overheerste - niet alleen bij de socialisten maar ook bij de confessionelen. De (rechtse) liberale burgerij was het minst bang voor nieuwlichterij.

Op het gebied van de emancipatie van vrouwen en homo’s huldigde Hitler soortgelijke standpunten als fundamentalistische christenen, joden en moslims. Volgens de nationaal-socialistische ideologie hoorde de vrouw in het kraambed en achter het aanrecht thuis, hoewel in de praktijk de soep minder heet werd gegeten dan zij werd opgediend. Zo nam het aantal vrouwen werkzaam in de industrie tussen 1933 en 1938 met vijftig procent toe. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 zag je overal vrouwen ‘mannenwerk’ doen, omdat het manvolk naar het front werd gestuurd. De antiburgerlijke vleugel van de nazi’s (sterk vertegenwoordigd in de SS) wilde dat buitenechtelijke kinderen dezelfde wettelijke status zouden krijgen als kinderen die binnen het huwelijk werden geboren. De kerken en de behoudende vleugel van de NSDAP waren hier sterk op tegen en bij wijze van compromis werden juridische obstakels voor het verkrijgen van een echtscheiding opgeruimd.

De houding van Hitler tegenover homoseksuelen was merkwaardig. Dietrich Eckart (aan wie Hitler Mein Kampf opdroeg) was zeer openlijk homoseksueel, evenals Ernst Rohm. Over Rudolf Hess (Hitlers rechterhand tot 1941) gingen sterke geruchten dat hij homoseksueel was (over Hitler zelf gingen trouwens ook dergelijke geruchten). Desalniettemin gedroeg het nazi-regime zich met het verstrijken der jaren steeds vijandiger tegenover homo’s. Het oude wetsartikel dat homoseksuele handelingen strafbaar stelde, werd afgestoft. Wie werd veroordeeld, moest in therapie. Hopeloze gevallen bij wie therapie niet bleek te werken, werden naar het concentratiekamp gestuurd. Daar kwamen uiteindelijk enkele duizenden homo’s om het leven.

Nazi’s hadden totaal geen scrupules wanneer het ging om het doden van mensen - iets waarin de nationaal-socialisten zich duidelijk onderscheidden van de sociaal-democraten. De sociaal-democraten staan op het gebied van de rechten van individuele burgers dichter bij de liberalen; en de nazi’s bij de communisten. Geen wonder dat Hitler in 1934 verklaarde: “De verschillen tussen ons en de bolsjewisten zijn kleiner dan de overeenkomsten. Bovenal hebben wij een waarlijk revolutionair gevoel gemeen. Hiermee rekening houdend, heb ik verordonneerd dat voormalige communisten ogenblikkelijk als lid van de nationaal-socialistische partij geaccepteerd dienen te worden. De kleinburgerlijke sociaal-democraat en de vakbondsbaas zullen nooit een echte nazi worden, maar een communist altijd.”

Dat ‘waarlijk revolutionair gevoel’ uit zich vaak in genocide. Op de ranglijst van de meest moorddadige régimes (samengesteld door Rudolph Rummel, emeritus hoogleraar politicologie aan de Universiteit van Hawaï) staan de nationaal-socialisten derde met krap 21 miljoen doden. Zij moeten slechts communistisch China (35 miljoen doden) en de Sovjet Unie (62 miljoen doden) voor zich dulden. Relatief (als we het aantal doden afzetten tegen het aantal mensen dat het régime in zijn macht had) waren de Rode Khmer (Cambodja) de nummer 1 met 2 miljoen slachtoffers. Zowel communisten als nationaal-socialisten vonden het vanzelfsprekend dat individuen die met hun gedrag ‘het algemeen belang’ schaadden, werden geëlimineerd. Ook waren collectieve straffen gebruikelijk (vaak met de dood) van groepen die ervan verdacht werden het régime te saboteren. Zo veranderde Stalin in 1932 en 1933 het platteland van de ‘ongehoorzame’ westelijke Oekraïne in één groot concentratiekamp (compleet met streefcijfers voor het aantal doden) waar de plaatselijke bevolking dwangarbeid verrichtte voor te weinig voedsel en dagelijks willekeurige executies plaatsvonden. Zeven miljoen Oekraïners kwamen hierbij om het leven.

Wat betreft de joden maakte Stalin een merkwaardige ontwikkeling door. In de beginjaren van het Sovjetregime waren de meeste kopstukken van de communistische partij joods (bijvoorbeeld Trotski, Kamenev, Zinovjev, Boekharin, Jagoda en Radek). Stalin was zonder hulp van zijn joodse kameraden nooit aan de macht gekomen. Hij liet het merendeel van zijn oude kameraden eind jaren dertig executeren en werd met het vorderen der jaren steeds anti-semitischer. Vanaf 1948 was het discrimineren van joden overheidsbeleid geworden. Stalin liet ook ‘lastige’ minderheden zoals Tsjetsjenen, Balkaren, Karatsjajers, Ingoesjeten, Turken-Mescheten en Krim-Tataren massaal deporteren naar de steppe van Centraal-Azië, wat flink wat slachtoffers kostte. Maar tot een systematische poging om bepaalde etnische groepen uit te roeien, zoals Hitler vanaf begin 1942 met de joden en zigeuners probeerde, is het in communistische landen niet gekomen. Overigens ook niet in de landen die een fascistisch régime hadden (Italië onder Mussolini, Argentinië onder Peron en Taiwan onder Tsjang Kai-sjek). Mussolini’s beweging had in de beginjaren een aantal joden op prominente posten. De joodse journaliste Margherita Sarfatti was van 1913 tot 1936 Mussolini’s minnares. Net als Mussolini maakte ze de overstap van socialisme naar fascisme. Zij hielp hem met de planning van de Mars op Rome in 1922, schreef zijn biografie in 1925 en diende regelmatig als speechwriter of ghostwriter van zijn artikelen. In 1938 nam Mussolini een paar antisemitische wetten aan om Hitler een plezier te doen, maar de Italiaanse joden hoefden geen moment voor hun hachje te vrezen.

De ideologische wortels van zowel de nationaal-socialisten als van de fascisten liggen in het marxisme. De Franse revolutionaire ideoloog Georges Sorel vond dat je het marxisme niet moest presenteren als een theorie met wetenschappelijke pretenties maar als een antirationalistische mythe waar best een flinke scheut patriottisme bij mag – zo krijg je de arbeidersklasse het beste op de been. Hij inspireerde zowel Lenin als Mussolini. Tot grote vreugde van Lenin werd Mussolini in 1913 bestuurslid van de Italiaanse socialistische partij en hoofdredacteur van haar blad. In 1914 werd hij echter uit de partij geschopt omdat hij voorstander van Italiaanse deelname (als tegenstander van Duitsland) aan de Eerste Wereldoorlog was. Na de oorlog richtte hij een beweging op die socialisme combineerde met nationalisme. De naam fascisme is afgeleid van de fasces, een samengebonden roede van berkenhout met een bijl die in de tijd van het Romeinse Rijk symbool was van ‘eendracht maakt macht.’

In 1922 kwamen de fascisten aan de macht. De beroemde Duitse socioloog Robert Michels (die de Duitse sociaal-democratische partij had verlaten omdat hij haar niet links genoeg vond) kreeg van Mussolini een leerstoel aangeboden om het economisch beleid van de fascisten uit te werken. De Belgische socialistische socioloog Hendrik de Man, auteur van het Plan de Man (waarin een zelfde aanpak van de werkloosheid werd aanbevolen als ook Hitler voorstond) en die vanaf 1935 als minister ook uitvoerder van dat plan was, bekeerde zich in de loop van de jaren dertig eerst tot het fascisme en toen tot het nationaal-socialisme. Vooraanstaande linkse intellectuelen uit die tijd, zoals de schrijver George Bernard Shaw en de schilder en schrijver Percy Wyndham Lewis, prezen Stalin, Mussolini en Hitler in één adem.

Deze drie dictators waren alledrie links. Een essentieel onderdeel van hun ideologie is de geleide economie, terwijl rechts principieel kiest voor laissez faire. Stalin, Mussolini en Hitler wilden - als echte linkse mensen - een uitgebreide verzorgingsstaat, terwijl rechts wil dat burgers zelf verzekeringen tegen ziekte, arbeidsongeschiktheid en werkloosheid afsluiten. Volgens de (nationaal-) socialistische ideologie waakt de staat over de gezondheid van de burgers en is het bovendien een burgerplicht om gezond te leven omdat men zich dan nuttiger kan maken voor de gemeenschap. Rechts daarentegen vindt dat het een zaak van het individu is hoe ‘ongezond’ hij wil leven. Links wil een grote staat met een uitgebreid takenpakket, bijvoorbeeld bescherming van de natuur. Rechts vindt dat natuurliefhebbers maar geld moeten betalen aan particuliere organisaties zoals Natuurmonumenten, zodat die natuurreservaten kunnen kopen. Rechts ziet nauwelijks een rol voor de overheid, behalve in de drie kerntaken: bescherming van vrijheid, lijf en goed van de burgers. Laat dat nou precies overheidstaken zijn waar Stalin, Mussolini en Hitler zich weinig aan gelegen lieten liggen. Dat geldt echter ook voor rechtse dictators zoals Pinochet in Chili (1973-1990) en het geldt niet voor sociaal-democraten. Dus geweld en onderdrukking zijn niet per se links. Maar linkse dictators vervallen wel makkelijker in massamoord dan hun rechtse collega’s, omdat links gedreven wordt door een hoog ideaal dat de staat een Nieuwe Mens moet creëren - en daar moet men soms (mensen)offers voor brengen.

Kenmerkend voor links is ook dat men wil terugkeren naar een natuurzuivere levenswijze. Volkert van der Graaf zou een man naar Hitlers hart zijn geweest. Daarnaast hechtte Hitler aan family values en een traditionele rolverdeling tussen man en vrouw. Men kan dit conservatisme rechts noemen, hoewel natuurlijk de rechtse liberalen op dit gebied juist progressief zijn.

Nationalisme kon men traditioneel zowel bij links als rechts aantreffen, waarbij rechts voorstander was van vrijhandel en globalisering (dus van vreedzame competitie tussen naties) terwijl communisten liefst met geweld aan andere landen het eigen systeem opdrongen. Karl Marx was een virulente antisemiet (hoewel zelf van joodse afkomst) en zijn kompaan Friedrich Engels wilde de Duitse macht over Elzas-Lotharingen, Nederland en België herstellen. Hitler had het niet van een vreemde.

Racisme en nationalisme treft men ook bij modernere linkse kopstukken aan. Ulrike Meinhof van de Rote Armee Fraktion (RAF) schreef in de jaren zeventig “antisemitisme is eigenlijk haat tegen het kapitalisme.” De enige volkerenmoord in Europa na de val van de Berlijnse Muur werd gepleegd op instigatie van Milosevic, die soepeltjes van een socialist in een nationaal-socialist veranderde. De kloof tussen socialisten en nationaal-socialisten blijft klein. In 2000 sloot Horst Mahler, medeoprichter van de RAF zich aan bij de nationaal-socialistische Nationaldemokratische Partei Deutschlands (NPD). NPD-voorzitter Udo Voigt verklaarde november 2004 in het Duitse ef-Magazine dat de NPD strijdt om “het liberaalkapitalistische systeem het huichelachtige masker van het gezicht te rukken.” Hij sprak zich uit tegen “de asociale, globalistische economische politiek van Duitsland.” De NPD gaat prat op haar goede contacten met de enig overgebleven stalinistische staat, Noord-Korea, en heeft haar aanhang vooral in de voormalige DDR, waar velen terug verlangen naar het socialisme. Neonazi’s verwerpen het decadente, materialistische, individualistische Westen. Communisten en socialisten denken daar precies hetzelfde over. Het enige verschil tussen neonazi’s en hedendaagse westerse communisten en socialisten is dat westers-links tegenwoordig afkerig is van nationalisme en racisme (dat geldt weer niet voor links in de voormalige Sovjet-Unie). Westerse communisten zien bij het ondermijnen van het kapitalisme een belangrijke rol weggelegd voor de allochtone onderklasse, terwijl de neonazi’s exclusief de frustraties van de autochtone onderklasse aanwakkeren.

Wij hebben nog geen Nederlandse NPD, dus als Hitler nog leefde en een Nederlandse stemwijzer zou invullen, kreeg hij waarschijnlijk het advies om voor de Socialistische Partij te kiezen.
*********************

donderdag 29 maart 2012

Over belangrijke berichten in de media, zowel in Italië als in het Land b. kan ik meestal kort zijn : ze zijn  niet waard om aandacht te krijgen. Gisteren stond Nederland in rep en roer, maar daarover zwijgen de regime-media als vermoord!  De stellingen  van Geert Wilders passen nu eenmaal niet in hun kraam… Zelfs tot vandaag (11 uur) nog geen woord, alhoewel op dat uur De Telegraaf bekend maakte dat de besprekingen zijn hernomen, en dat er dus voorlopig geen kabinetscrisis meer dreigt.  

Luister : mijn gedacht over de regime-media is een zeer persoonlijk gedacht, en komt misschien door het feit dat mijn ogen met de dag minder meewillen. Of het zou moeten zijn, dat ze met opzet alleen mooie dingen willen zien….

Onderstaand stukje heb ik gisteren overgenomen bij vriend http://blog.seniorennet.be/polkun/ en neem de gelegenheid te baat om nogmaals naar deze blog te verwijzen, als zijnde de best ingelichte en een die bovendien geen blad voor de mond neemt.

Wel, zoals jullie weten hangt ondergetekende volledig af van de virtualiteit van het Internet. We schillen onze pataten al jààààren in een plastiek bakje waarin de wortels in de supermarkt verpakt zaten. Zelfs voor het aanmaken van de haard kan papier gemist worden : daarvoor dienen kapot gescheurde kartonnen dozen van dezelfde herkomst…. Want pas op : in Talia is iedereen zeer milieu-bewust…. Geen Vaderlandsche, geen Italiaanse, geen niks papieren gazetten komen hier in huis. Al doet het deugd ergens in een of ander toeristisch centrum in de zomermaanden (15 mei tot 15 oogst) in het rek tussen Engelse en vooral Duitse bladen en tijdschriften, ook al eens een Laatste Nieuws te zien leggen. Maar we kunnen de bekoring weerstaan : het ding kost minstens 2,5 euro, en is van minstens twee dagen geleden….

Zo heb ik niets, maar dan ook niets gevonden in noch de Vaderlansche noch in de Italiaanse on line gazetten over nieuwe bootvluchtelingen op Lampedusa. De eerste waarschijnlijk omdat ze dat liever niet aan de grote klok hangen, en de tweede omdat het teveel opgewarmde kost is.

Vandaar dat er op ons gewone terrasje op de Piazza Europa gisterenavond druk werd gepalaberd in Assimill-Italiaans over de inlichting van de blog van Polkum, tegen het licht van de hetze in Belgio over het afpakken van leefloon omdat hun peutertjes door de immigranten-ouders de kans niet geboden wordt onze taal aan te leren.

De uitslag van deze gesprekken zou in aanmerking kunnen komen, om uitgegeven te worden….U vindt deze onderaan dit stukje….

***************************

Een boot met 38 Tunesische vluchtelingen is deze nacht aangekomen op het Italiaanse eilandje Lampedusa, dat halfweg tussen Sicilië en de Noord-Afrikaanse kust ligt. Dat berichten de Italiaanse media.

De immigranten werden naar een opvangcentrum op het eiland gebracht. Zij verklaarden dat er nog schepen vanuit Noord-Afrika vertrokken. Op 17 maart werden voor de kust van Lampedusa vijf mensen dood aangetroffen in een boot die vluchtelingen vervoerde.

In 2011 arriveerden in het zuiden van Italië meer dan 48.000 Tunesiërs en immigranten uit Sub-Saharisch Afrika die de oorlog in Libië ontvluchtten. De meesten kwamen aan op Lampedusa, een eiland van 20 vierkante kilometer dat op minder dan 100 kilometer van de Noord-Afrikaanse kust ligt.

Vrees nieuwe toestroom
De Italiaanse autoriteiten vrezen een nieuwe toevloed aan vluchtelingen op Lampedusa, nu de weersomstandigheden gunstiger worden. De haven van Lampedusa is de belangrijkste toegang tot de Europese Unie voor immigranten uit verschillende Noord-Afrikaanse landen als Tunesië, Libië en zelfs Egypte.

Italië sloot in september 2011 het opvangcentrum op het eiland, nadat Tunesische immigranten de gebouwen in brand hadden gestoken uit protest tegen hun lange verblijf op het eiland.

Sanctie
In februari sanctioneerde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens ten slotte Italië omdat het mogelijke asielzoekers terugstuurde in het kader van een controversieel akkoord tussen de Italiaanse ex-premier Silvio Berlusconi en de voormalige Libische leider Moammar al-Kadhafi.

************************

Diagonaal herlezen

Uitslag van de volksraadpleging aan 2 tafeltjes van telkens 4 man, op het terras van de Bar Central, bij het nuttigen van elk z’n eigen glaasje vino bianco, en onder de welwillende blikken van de plaatselijke Schone.

1° Europa is nog erger dan Hitler, om het akkoord tussen onze Berlusconi en Khadafi, die de vluchtelingen met dwang wilde daar houden  te verbieden. Wat heeft ‘Bruksèl te zeggen over Italia?! Maar wij, gli Italiani, zitten met de rauwe peren!

2° Over tegen betaling (leefloon) een taal te mogen aanleren :  wat verschil maakt het uit welke taal die gastjes gaan spreken, eenmaal volwassen? Voor ons, die ze keel gaan oversnijden is dat hetzelfde als daarbij Arabisch dan wel Italiaans gesproken wordt.

3° Die Geert Wilders uit ‘Ollandia’ die moesten ze na de euro-revolutie die ons onze Lire en de welstand gaan teruggeven, president van Europa maken, en net zoals men na de Val van de USSR in Rusland het communisme verboden heeft, zou men in gans Europa het socialisme verbieden.

4° Kijk ne keer naar onze Papa Benedictus (niet : Ratzinger!) in Cuba : hij doet daar precies hetzelfde als Paus Woytila : niet hij knielt voor de communisten, maar de communisten knielen voor Hem.

5° Toen iemand van het gezelschap (die dirigent van de fanfare bleek te zijn) ondoordacht de Europese Hymne (!), U weet wel, de 9^de Symfonie van Beethoven begon te neuriën, werd die luidkeels weggehoond : die muziek  was niet alleen een belediging geworden, maar daarenboven het was muziek van een Duitser! En dat soort mensen, de ‘Tedesci’ waren hier nog altijd niet geliefd : men was het nog altijd spijtig dat Mussolini niet de kant van de ‘Alliati’ niet had gekozen!  Neen, Duitsers lustten ze alleen rauw, tenzij ze kwamen om ‘zu zaufen’ en op die manier toe te laten dat de mensen veel centjes verdienden….

U moet weten : ook wij werden hier in ’t begin wantrouwig behandeld en aanzien voor een speciaal soort Duitsers. Dat duurde tot men ons aansprak als ‘Tedesci, en wij vroegen waarom ze dat deden. Ach ja, onze taal, dat trok geweldig op Duits! . Maar stilaan leerden we te antwoorden; no, we zijn geen Duitsers. Jullie wel? Van dat soort vragen kregen ze niet terug en sindsdien zijn we… Gli Belgiï…de belgen…..

Ja, die Eur-Arabische Eenmaking! Die is voor vele lange jaren verbrod!

29-03-2012, 13:13 geschreven door DIGITHALYS

donderdag 29 maart 2012

Om het werken te bewonderen…

…is de hangmat de bevoorrechte plaats

***********************

Demotte: 'Vlaanderen gaat dezelfde weg op als Wallonië vroeger'

Vlaanderen maakt stilaan hetzelfde mee als wat vijftig jaar geleden in Wallonië gebeurd is. Dat zegt Waals minister-president Rudy Demotte (PS) in de zakenkrant De Tijd. 'Het is een les in nederigheid voor iedereen.'

'Minder dan een eeuw geleden was Wallonië een van de sterkste industriegebieden ter wereld', vertelt Demotte in De Tijd. 'Maar men heeft toen palliatieve zorg toegediend aan Wallonië en vitamines gegeven aan Vlaanderen. De verouderde industrie is gestorven.'

Volgens hem maakt Vlaanderen stilaan hetzelfde mee als wat vijftig jaar geleden in Wallonië is gebeurd. 'Het is het symptoon van de vierde generatie. Die verkoopt de boel. Het is een les in nederigheid voor iedereen. Je kan de eerste zijn, maar je moet voorzichtig blijven.'

En Wallonië doet het volgens hem intussen goed. 'Er zijn steeds meer ondernemers die in Wallonië investeren. (...) Ook mensen die geen politieke rol spelen en Wallonië van binnenuit kennen, geven aan dat de regio aan het veranderen is.'

Het Waalse marshallplan is daarbij de rode draad, zegt hij. 'De Walen waren hun zelfvertrouwen en trots verloren. Het marshalplan leidt ertoe dat de Walen hun lot opnieuw in handen nemen.

Maar de regio heeft nog altijd nood aan financiële middelen voor een heropleving van de economie.

'Als het geld dat wordt gebruikt om de economie te stimuleren moet dienen om de nieuwe bevoegdheden te betalen, zal de kloof te groot blijven', zegt Demotte. 'De transfers zullen pas stoppen als wij nog over de nodige financiële middelen kunnen beschikken om te investeren in de economie.'

************************

In De Schandaard stond :

Splitsing politieke partijen was historische vergissing'

CD&V-vicepremier Steven Vanackere is voorstander van federale kieskring

.

Kortstondige consternatie in het oranje dorp. CD&V-vicepremier Steven Vanackere ging gisteren tijdens een rondetafelgesprek van de denktank ‘European Policy Centre' met enkele rake uitspraken lijnrecht in tegen de partijstandpunten. Met name tegen de V in de partijnaam CD&V.

‘De splitsing van de Belgische partijen in Franstalige en Nederlandstalige partijen in de jaren zeventig was de grootste politieke vergissing in de geschiedenis van België', antwoordde Vanackere op de vraag van een buitenlandse journalist.

De vicepremier erkende dat zijn stelling niet op unanimiteit kan rekenen binnen zijn partij, maar dat weerhield hem er niet van om er nog een schepje bovenop te doen. Volgens de journalist in kwestie toonde Vanackere zich ook voorstander van een federale kieskring... een idee waar CD&V radicaal tegen is.

Vanwaar die plotse opstoot van rebellie? Brusselaar Steven Vanackere wordt weliswaar tot het ‘Belgicistische' kamp binnen CD&V gerekend, van een loyale kolonel als hij hadden weinigen zo'n heimwee naar het partijapparaat van vroeger verwacht. Evenmin een pleidooi voor een federale kieskring.

Heeft Vanackere misschien zélf een vergissing gemaakt?

Nee hoor, repliceert zijn woordvoerder. ‘De minister heeft gewoon gezegd dat hij de opdeling van de partijen een spijtige evolutie vond. Het was geen statement met voorbedachten rade, er zat geen enkele politieke agenda achter. Zonder de partij in de wielen te willen rijden – dat is niets voor hem – heeft hij desgevraagd zijn mening gegeven.'

In de Wetstraat 89, het hoofdkwartier van CD&V, werd er niet gejuicht. Voorzitter Wouter Beke stuurde een gortdroge reactie de wereld in, kwatongen zouden ze zelfs ‘korzelig' noemen. Beke: ‘Steven Vanackere heeft een aantal historische beschouwingen gegeven. Voor mijn politieke actie vandaag vertrek ik van de huidige realiteit: het zijn de gesplitste partijen die het hele federaliseringsproces op gang hebben getrokken. De huidige staatshervorming en splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde plaatst zich in dit proces. Deze realiteit is onomkeerbaar. Een federale kieskring zal die niet veranderen en staat ook niet op de agenda.' Daarmee is voor Beke de kous af. Ook voor Vanackere is het case closed.

************************

Diagonaal herlezen

Curieus hoe Demotte en Van Ackere, zonder van elkaar af te weten, twee keer maar met andere woorden, hetzelfde zeggen : de 6 miljoen Vlamingen kunnen de pot op, als wij (onze soort) het maar goed blijven hebben.

Demotte zwijgt over wat hem in de actualiteit ten opperst zou moeten liggen : de inspanningen om de Wereldtentoonstelling in 2017 in LUIK te krijgen (evidemment op kosten van…). Hij wil vooral geen slapende honden wakker maken, want hij beperkt zich tot wat algemeenheden om de Vlamingen schrik aan te jagen. Dat er intussen weer een staalfabriek daar in de omgeving de deuren sluit, en 1000 man op straat komen te staan, mag ook niet geweten zijn. Al zal dat voor de Thesaurie weinig verschil uitmaken : die stonden stoemelings alle 1000 al 3 jaar aan de ‘technische werkloosheid.

Ha Ja! Hun ‘Marshall-plan’ zal alles goedmaken…. Zoals iedere Vlaamse ondernemer op rust kan ik hen alleen het allerbeste toewensen, met de woorden waarmee er sinds mijn pensionering afscheid genomen wordt van de vrienden : ‘Salut! Tot ziens! Gegroet, en veel werkgenot’.

Vooral dat laatste woord (genot in het werk, werkgenot) laten we liefst onvertaald. Het zou hun tere zieltjes wel eens kunnen beschadigen….

Verder zijn we van mening dat eenieder die met werken (is bedoeld productief werken!) zijn kost verdient, recht heeft op ons respect. En natuurlijk, op onze hulp bij tegenslag. Daarvoor zijn we beschaafde mensen. Mogen zich dus uitgesloten voelen : zij die leven met de opbrengst van nietsdoen en/of zij die leven van de uitbuiting van ‘tegenslag’ , onafgezien hun taal, hun afkomst of hun godsdienst. Warbij het moet gezegd worden, dat de Muzelmannerij in Europa geen godsdienst is, maar een geheim leger te velde.

Waarbij Grote Geesten als Tsjeven Van Ackere de moedwillige medewerkers van zijn. Die verkiezen voor later in de Hemel blijkbaar de helft van 12 x 12 dagverse jonge maagden boven de rijstpap met gouden lepeltjes waarmee ze opgegroeid zijn. Och, ze kiezen gewoon waar voor hun geld!

In deze hoop wil ik leven. In dit geloof wil ik leven. In deze liefde wil ik leven en sterven.

eilig Boek zelveH

29-03-2012, 11:28 geschreven door DIGITHALYS

woensdag 28 maart 2012

       Karakter-tekening

Uit ’t Pallieterke

**************************************

(Het mooie van die tekening vind ik dat de

verafgode figuur geen hoofd heeft,

maar wel de buik en de onderbuik.

Een ongewild of een opzettelijk effect?)

*************************

Nog eens over PS-propagandist Bart Brinckman

zo, 18/03/2012 - 17:50 — Ph. Van den Abeele

Na zijn aanhoudende pogingen om de N-VA en Bart De Wever neer te sabelen steekt Bart Brinckman een tandje bij. Hij maakt nu rechtstreeks propaganda voor Di Rupo: “Het lijkt onmogelijk om niet van de homoseksuele Waal te houden.” Hoe diep kan men als ‘journalist’ vallen?

Mark Grammens in Journaal van 23 februari ’12: ‘Het is zeer te betreuren dat de Vlaamse media gehoor geven aan de Vlaamse politieke minderheid die in de Belgische regering zit, en er bij de media op aangedrongen heeft Di Rupo kritiekloos naar de Vlaamse altaren te begeleiden. Zo verneemt Vlaanderen nauwelijks iets over de opnieuw fel opflakkerende beschuldigingen van korruptie in de besturen van Charleroi en Bergen.’

En die vraag lijkt bij Bart Brinckman, ‘Senior writer Wetstraat’ bij De Standaard, die men juister PS-propagandist zou moeten noemen, goed aangekomen. Hij stelt Di Rupo zo kritiekloos voor in een recent uitgebreid artikel dat dit bovenaan in grote letters het opschrift ‘PUBLI-REPORTAGE’ had moeten meekrijgen. In de krant van woensdag 14 maart '12 schrijft hij twee bladzijden vol onder de titel ‘We houden van Elio, niet van zijn beleid’. Die slogan krijgen we zelfs geserveerd bovenaan op de frontpagina, naast de krantentitel, met een foto van Di Rupo:

‘Di Rupo
honderd
dagen premier
We houden
van Elio, niet
van zijn beleid’

Eerste zin van het artikel: ‘Ooit zal de liefde voor zijn persoon moeten afstralen op zijn hyperactieve regering. Zo niet dreigen Elio Di Rupo en zijn Vlaamse partners het gevecht met de N-VA te verliezen.’

Verder: ‘Achter de schermen prijzen de ministers Di Rupo's capaciteit om de verschillende standpunten bij elkaar te brengen en te beslissen, met het regeerakkoord als bijbel. Zijn tijdsvretende werkwijze grijpt terug naar zijn opleiding als chemicus, door heel voorzichtig de verschillende standpunten met elkaar te mengen. Elk dossier bereidt hij nauwgezet voor. Hij speelt zijn rol als scheidsrechter en schrikt er niet voor terug om met de eigen partij of de eigen vakbond de discussie aan te gaan. Di Rupo bouwde een betere verstandhouding op dan Yves Leterme ooit kon waarmaken.
Vlaanderen went ondertussen aan zijn figuur. Persoonlijk klikt het; ondanks zijn manifeste taalhandicap. Tijdens zijn eerste echte bain de foule, op het wereldkampioenschap veldrijden in Koksijde, oogstte Di Rupo een warme ontvangst. Overal resoneerde zijn voornaam. Het lijkt onmogelijk om niet van de homoseksuele Waal te houden. In geen tijd groeide hij uit tot een sympathieke stripfiguur, een chique en geraffineerde man die met iedereen een praatje maakt en bij momenten grappig en gevat uit de hoek komt. De premier liet geen moment onbenut om met zijn uitzonderlijk verhaal (de zoon van een doodarme Italiaanse weduwe schopt het tot premier van België) in de populaire bladen te staan.’

U heeft goed gelezen: ‘Het lijkt onmogelijk om niet van de homoseksuele Waal te houden.’

Verder Brinckman: ‘N-VA-voorzitter Bart De Wever houdt hem evenmin in de ban. Hij koestert de hoop dat vroeg of laat het N-VA-verhaal als een ballon leegloopt. De regeringspartijen raken ervan overtuigd dat de Vlaams-nationalisten geen geloofwaardig alternatief kunnen voorleggen. Het discours over het confederalisme en het in vraag stellen van de grondwet sterkt hen in hun overtuiging.’

Daar heeft Brinckman wel een punt. Het discours van de N-VA is slecht onderbouwd en nogal amateuristisch. Meer daarover in een afzonderlijk artikel.

************************

Diagonaal herlezen

In feite moeten wij ze beiden, Bart Stinckman en De Schandaard dankbaar zijn voor hun gewauwel, want zij helpen de lauwe Vlamingen en de verstokte belgicisten de ogen te openen. Ook Tsjeven Van Ackere doet mee om de ogen te openen, zij het zijdelings, door het belichten van de splijtzwam in de cenakels van de TjeVeePee : de politieke partijen hadden nooit mogen splitsen Vl/Fr en heel het land moet één grote kieskring worden. Weer zoals vroeger : een volk, een rijk, een FührerKalief.

De man is (hoe is dat in ‘s hemelsnaam mogelijk) West Vlaming van geboorte, maar dan een West Vlaming van de soort die in de kerk zou sch**ten en dat op de heiligenbeelden zou steken. Het zit hem trouwens in de genen gegoten, want in Wevelgem is de familie Van Ackere al jaren de grote man. Dat hij zowat het voetbankje is van de Natte Dweil, zegt meer over de partij dan over de mens zelf. Deze Tsjeven in één woord typeren, is niet moeilijk : hij is de man van de gelukte carrière en dus van de gebakken lucht. Wij kunnen de mensen alleen maar waarschuwen voor dit soort ‘Leiders’….die denken boven de Wet te staan.

Gisteren was er in de marge een beetje tumult omdat OCRA, de reis-organisatie van het ACW, geen groepsreizen meer mag organiseren, op klacht van de Beroepsvereniging van Reisorganisatoren. Een vervelende zaak voor vele oudjes, nadatze bij Dexia (van het ACW) of bij Arco (van het ACW) hun spaarcentjes werden afgeluisd. Hebben ze nu heel hun leven voor de Tsjeven gestemd! De Dikke Nekken bij het ACW meenden, voor wat betreft Arco, boven de Wet te staan : zich als ‘Reisagentschap’ laten registreren was niet aan hen besteed! Nu is het weer de schuld van anderen, dat onze oudjes in de kou staan….. Zouden die mensjes nu eindelijk beseffen, dat bij de Tsjeven de partij-kopstukken er niet zijn  voor hen, maar dat zij er zijn voor die kopstukken Grote Geesten, om hen met zo weinig mogelijk inspanningen, een rijk gevulde carrière te verzekeren?

Di Rupo di Jeanetto ten slotte, werd verleden week gered door de bel, in casu door de triestige toestanden rond de verongelukte kinderen in de Zwiterse Alpen-tunnel : de stemming in het Parlement over Art 195 moest en zou doorgedrukt worden, geen sprake van uitstel uit piëteit wegens het nationaal verdriet, maar de ‘Blijde Intrede’ in Gent ging niet door : dat was immers een win-win situatie (2 keer media-belangstelling). De man was wel gepalt in snelheid. Voorpost had al meegedeeld de ‘Blokde Intrede’ niet te komen organiseren, precies wegens datzelfde drama. Ik kijk uit naar wat Bart Stinckman hierover zal schrijven…Wedden dat hij de het stadsbestuur bijna als Gentse Stroppen, in lang slaapkleed en met een strop om de nek, zal hebben zien defileren voor de troon van Zijne Koninklijke Hoogheid?

Mocht ik bij Voorpost ietwat in de pap te brokkelen hebben, dan zou ik ze alletee, , de Waalse Nicht en zijn Stinckende handpop, laten knevelen en vervolgens kielhalen in ‘t Rabot. Daar is het Leie-water voldoende oud en vuil, en liggen er bootjes genoeg. De behandeling zou kunnen herhaald worden, tot ze het geleerd hebben ‘Schild en Vriend’ te roepen… Het spektakel had dagen mogen blijven duren….

Zeg nu nog dat wij Di Rupetto in Vlaanderen niet graag zien!

29-03-2012, 09:08 geschreven door DIGITHALYS

woensdag 28 maart 2012

De omgebrachte leraar met zijn 2 zoontjes en (R)

het meisje dat bij de haren vastgehouden een kogel

in haar hoofdje kreeg gejaagd.

**************************

Het artikel van E.J. Bron (hieronder) laat ik voor wat het is : iedereen, de huidigen en de toekomenden, mogen oordelen voor zichzelf. Want stilaan krijg ik de indruk dat, zoals het er nu toegaat bij ons, er geen groot verschil meer is met het leven in de USSR : vanaf de Bolsjevistische Revolutie 1917 bestonden er lijsten. En toen de tijden er rijp voor waren, werden die lijsten nageleefd. Ging het nu over enkele honderdduizenden of over enkele honderduizenden miljoenen : er werd ‘gezuiverd’ tot er geen onzuiveren meer overbleven.

Het is een onderwerp waarover onze ‘hoernalisten’ niets weten te vertellen. Zij beperken hun kennis tot het (relatief) weinige dat gebeurd is in Hitlers Derde Rijk…. Ze hebben dus een geweten dat selectief werkt….

Dat bijvoorbeeld de nieuwe Duitse Bondskanselier een Ossi is, en dominee die aangesteld werd om na de ‘Wende’ de Stasi-archieven te beheren, blijft onbesproken. Voetangels en schietgeweren, ziet U!!!! Het is nochtans het zuiverste bewijs dat de overgebleven waarheidslievenden in Duitsland, die noch Htiler noch Stalin naar de mond hebben willen praten, overleefd hebben. Druk en tijd hebben ze overleefd : Waarheid overleeft volgens hetzelfde procédé waardoor er diamant ontstaat.

O Ja, de eenzame terrorist t van Toulouse blijk achteraf niet zo eenzaam te zijn geweest als beweerd wordt : wie verstuurde vanuit een naburige gemeente, de ULB-stick naar Al Jaziera in Parijs de dag dat de moordenaar belegerd werd door de Politie? Wie had de film van de moord-corrida trouwens gemaakt? Wie zette er Islam-muziek op, met Koran-verzen en Allah Akbar op? Lang zal het niet duren of er duiken overal van uit het niets kopijen op! Het terrorisme wil absoluut dat die nieuwe mode wordt gelanceerd en dat is goed nieuws voor de verkopers van mini-camera’s. Binnenkort komt er dus een montage-kit op de markt, voor montage van dergelijke snufjes op de loop van elke Kalasjnikov. Hier ligt, met een beetje geluk, een Noberlprijs is voor de Arabische bedenker van dit speelgoedje.

Bij http://www.bloggen.be/roeland/ verscheen vandaag een interview daarover met Marine Le Pen in een kruisverhoor met een paar Hoernalisten die hun afschuw (voor Marine Le Pen!) haast niet kunnen verbergen. Maar de ‘dochter van haar vader’ veegt er de vloer mee aan. Bij zodanig dat de moderator, ingevolgde haar argumentatie, dat er over ‘veiligheid’ niet moet gepalaverd worden (Sakozy) maar dat er daden moet zijn, tot slot uitroept :”Maar wilt U dan dat er opgetreden wordt met een’ (onvertaalbaar) ‘cop de baguette’…..

Besluit : het probleem vast omlijnen is al een eerste begin van de oplossing : tonen dat WIJ de baas zijn en dat ONZE wetten moeten gerespecteerd worden.

Al kunnen wij natuurlijk, om figuren als jonkman (?) Tsjeven Van Ackere ter wille te zijn, nog een paar zaken meer uit het Strafwetboek lichten. Dat zullen dan de volgende ‘ethische verworvenheden worden, waar het onland B. model staat voor de hele Westerse Beschaving. Na ‘Moord in de Moederschoot’ en ‘Hulp bij Zelfmoord’ komt daar dan de volgende serie vooruitgangswetten.

Bepotelen van jonge mensen (M/V), saccochen-trekkerij, straatroverij, groepsverkrachting, inbraak, messentrekkerij, drugdealen. Het zouden evenveel goede maatregelen zijn, om de bevolking in de gevangenissen gevoelig terug te dringen.

En als dan mannen lijk Sarkozy konden recht staan, om hun fameuze ‘couop de baguette’ uit te delen?

*****************************

Hoe de basis voor het bloedbad in Toulouse werd gelegd

Toen de moordpartij op de school in Toulouse plaatsvond, haastten de media zich om te vertellen dat de dader een blanke ultrarechtse racist was. De ‘eenzame schutter’ had op een Joodse school een rabbi en drie kinderen van dichtbij neergemaaid en een aantal anderen verwond. Er werd verondersteld dat hij dezelfde moordenaar was die een paar dagen geleden drie zwarte Franse parachutisten in twee afzonderlijke aanvallen had omgebracht. Een moordenaar die Joden en zwarten aanviel?  – dat moest wel een ultrarechtse blanke racist zijn, toch?

Nee dus. De verdachte, die de Franse politie nu in een hoek hebben gedreven, blijkt een Jihadistische, islamitische terrorist met zelfverklaarde banden naar Al Qaida te zijn, die in het verleden uitstapjes naar Afghanistan en Pakistan heeft gemaakt. Kijk eens aan, wat een verrassing!

Over de hele wereld komen joden in aanmerking om als doelwit te dienen, in een angstaanjagende manifestatie van wereldwijde aanzetting tot moorden. Veel islamieten geven regelmatig uiting aan hun bedoeling om Joden om te brengen, waar zij hen ook maar kunnen vinden. De honderden raketten, die de afgelopen weken vanuit Gaza naar het zuiden van Israël zijn afgevuurd, bevestigen dagelijks de waanzinnige pogingen om zoveel mogelijk Joden te doden. Bij de moordpartij in Mumbai (Bombay) in 2008 bleek dat de aanval op het kleine ultra-orthodoxe (Joodse) Lubavitch centrum voor de islamitische plegers van die gruweldaad het belangrijkste doel was. Er zijn al herhaaldelijk pogingen tot terroristische aanslagen op Joodse doelen over de hele wereld ondernomen. En nog iets –  islamieten hebben zwarte mensen in Libië vermoord, enkel en alleen omdat zij zwart zijn!

Toch wordt dit allemaal genegeerd door de toonaangevende media (MSM).  In een wanhopige poging om het genocidale moslimterrorisme aanvaardbaarder te maken en om te bewijzen dat uitingen van racisme en Jodenhaat beperkt blijven tot blanke mensen en ultrarechts, namen de media eenvoudig niet de mogelijkheid in overweging dat de pleger van de Franse moorden een moslim zou kunnen zijn. Een reeks van mogelijke daders passeerden dus de revue – maar zij waren allemaal variaties op het thema ‘blanke racisten’.

En zelfs toen de dader een islamitische terrorist bleek te zijn, probeerden de media nog om er een positieve draai aan te geven. Sky News, bijvoorbeeld, benadrukte dat de moordenaar en zijn familie in een achterstandspositie leefden en zij interviewden een Franse journaliste die in Londen woont en beweerde dat dit ‘een aanslag op de diversiteit’ was. Lees wat blogger Edgar Davidson hierover opmerkt:

‘Zij beweerde dat het allemaal te danken was aan het racistische klimaat in Frankrijk, dat de laatste vijf jaar onder Nicolas Sarkozy nog verslechterd was en zij pikte er, als een voorbeeld van racistisch gebrek aan tolerantie, de ban op de boerka uit, die de president had geïntroduceerd’.

Niet alleen zijn de media en de ‘progressieve’ commentatoren in het Westen wanhopig bezig om het islamitische terrorisme en de aansporing tot genocide goed te praten; zij nemen er ook aan deel. De Jihadist uit Toulouse zei dat hij ‘wraak zocht voor de Palestijnse kinderen en voor het stationeren van militairen in het buitenland’.

Maar Palestijnse kinderen zijn voor Israël nooit een bewust doelwit van moord geweest. Juist het omgekeerde gebeurde: Israël brengt regelmatig haar eigen soldaten in gevaar om het aantal burgerslachtoffers bij militaire operaties tegen Palestijnse terroristen en hun infrastructuur tot een minimum te beperken. Israël onderneemt die militaire operaties alleen om haar eigen bevolking te beschermen tegen verdere Palestijnse moordaanslagen.

Elk Palestijns kind dat slachtoffer wordt bij zulke operaties is slechts een tragisch en onbedoeld bijverschijnsel van een oorlog – en in veel gevallen ook nog, omdat de Palestijnen hun eigen kinderen bewust in gevaar hebben gebracht.

Nog altijd wordt deze krankzinnige overtuiging, dat de Israëliërs opzettelijk Palestijnse kinderen doden, dagelijks door de Arabische en de moslimwereld naar buiten gebracht, terwijl zij tegelijkertijd hun mensen opstoken om, als een heilige handeling, de Joden te haten en hen om te brengen. Westerse progressievelingen negeren niet alleen dit aanzetten tot geweld, maar in plaats daarvan wenden zij voor dat het islamitische terrorisme voortkomt uit gerechtvaardigde ‘redenen tot misnoegdheid’; diezelfde Westerse progressievelingen roepen tot precies dezelfde leugens en aansporingen tot geweld op – en suggereren dan dat de bewuste moord op onschuldige Joden de morele equivalent is van de pogingen die Israël onderneemt om de slachting van nog meer onschuldige burgers te voorkomen.

De EU minister van Buitenlandse Zaken, de Britse barones Ashton, scheen op dezelfde manier de moord op de Franse joden in Toulouse gelijk te stellen met de dood van Palestijnse kinderen tijdens Israëlische militaire operaties in Gaza. Ofschoon de EU nu beweert dat zij verkeerd begrepen was en dat zij voornamelijk verwees naar alle geweld tegen kinderen, pleit dit haar niet vrij – integendeel zelfs, door de fundamentele immoraliteit van de opmerking impliciet te onderstrepen, klaagt deze opmerking Lady Ashton des te meer aan, en ook de EU zelf. En nu is zelfs Hamas als volgt voor haar opgekomen:

“Voor de verklaringen van Ashton moeten we erkentelijk zijn en verdient zij steun, ondanks de pogingen van Israël om haar onder druk te zetten”, zei Izzat al-Rishq, een Hamas functionaris op zijn Facebook pagina.

Een voortreffelijk artikel in ‘The Commentator’ wijst op het volgende:

“Niemand zal ooit weten of de tragedie in Toulouse niet zou hebben plaats gevonden als de atmosfeer anders was geweest. Maar wat we wel kunnen zeggen is, dat de geschiedenis ons leert dat massale demonisering al te gemakkelijk kan leiden tot de ontmenselijking van de groep of de mensen of het land dat wordt gedemoniseerd. Van daaruit is het maar een kleine stap om te gaan geloven dat moord gerechtvaardigd is”.

De terrorist die de Franse moorden uitvoerde, wordt misschien niet opgepakt (noot van de vertaalster: hij is doodgeschoten). Maar degenen in het Westen die voor een klankbord zorgen in de demonische discussie waarin genocide tot ontwikkeling komt, moeten nu ter verantwoording worden geroepen.

28-03-2012, 11:44 geschreven door DIGITHALYS

dinsdag 27 maart 2012

 Boodschap van Algemeen Nut

***************

DI stukje gaat over ‘Het Sluipend Vergift’ van het Lieten-Schietkraam (de V°RT) en de indoctrinatie die ons volk al bijna 60 jaar lang iedere dag wordt ingelepeld…. Nog een paar jaar, en er is niemand meer die het nog weet of voelt…. Integendeel, zij die het zich kunnen herinneren, slaken een zucht van verlichting als ze bij Marc Grammens, ook een oude man, lezen dat de hoofdverantwoordelijken (door schuldig verzuim) niet naar een verkiezingsnederlaag toe keven, maar naar de totale vernietiging. Neen, is niet bedoeld de restanten van het Rode Broederschap : die zijn net als vieze rupsen, aan het verpoppen. Nog een paar verkiezingen verder, en Groen en Rood zal verschijnen onder de kleurige vleugels van de Nieuwe Religie.. De partij echter, gegroeid uit het Volk, die ooit de volstrekte meerderheid haalde, maar nu noch Christelijk noch Democratisch is, en alleszins niet Vlaams, gaan inderdaad naar haar laatste rustplaats.

Ze zullen niet eens gemist worden. Want in de coulissen, wachtend tot de gordijnen omhoog gaan, staan hun opvolgers klaar. Nieuwe wijn in oude zakken…

De uitweg uit deze doodlopende straat? Er op en er over! En daarvoor komt maar één partij in aanmerking : zij die al meer dan 30 jaar van de macht wordt weg gehouden en wier standpunten ondertussen beetje bij beetje door de tegenstanders is overgenomen : de vreemdelingenplaag moet ingedijkt worden en er is geen samenhokken meer mogelijk met deze buren, die zich gedragen als stelende raven.

************************

Ter gelegenheid van Dies Natalis hebben zes buitenlandse professoren, omwille van hun wetenschappelijke verdiensten een eredoctoraat van de Gentse universiteit in ontvangst genomen. Radio- en televisiefiguur Paula Sémer kreeg een institutioneel eredoctoraat voor haar baanbrekende werk bij de openbare omroep.

Sémer herinnerde de aanwezigen eraan dat het medium 'televisie' in de beginjaren niet welkom was bij intellectuelen. "De intelligentsia heeft lang de televisie de rug toegekeerd, laat staan dat zij eraan zouden meewerken", aldus Sémer, die haar carrière in 1944 bij de openbare omroep startte. In haar programma's doorbrak ze geregeld taboes, zoals seksualiteit en contraceptie, de economische zelfstandigheid voor vrouwen en de rol van de vader in het gezinsleven of ziektes als kanker.

Sémer vertelde over de tegenkantingen waarmee ze in de beginjaren worstelde om delicate onderwerpen op televisie te brengen. "De eerste seksuoloog werd door lobbygroepen weggeveegd van het scherm. Ik kreeg een nota van de directie dat een moralist moest spreken over beheersing, want beheersing was beschaving."

Rector Paul van Cauwenberge drukte zijn waardering uit voor het "baanbrekende en emancipatoire pionierswerk, haar bijdrage aan de popularisering van de wetenschap en voor haar aanhoudende maatschappelijke inzet."

Ter gelegenheid van Dies Natalis werden zes wetenschappelijke eredoctoraten uitgereikt, aan professoren Masatoshi Takeichi, Désirée van der Heijde, Osamu Motojima, Arnoud De Meyer, Paul Sackett en Saskia Sassen. Onder de aanwezigen waren tal van hoogwaardigheidsbekleders uit de academische, gerechtelijke, militaire en politieke wereld, waaronder federaal minister van Werk Monica De Coninck.

***********************

"Abortus lijkt net zo banaal als een tand laten trekken"

Sofie Vanlommel − 24/03/12, 10u10  − Bron: De Morgen

© photonews. De Mars voor het Leven, editie 2010.

Zondag trekt er voor de derde keer een mars tegen abortus door Brussel. Op straat, op de stoep van de abortuskliniek: de pro-lifebeweging laat steeds luider van zich horen. 'Een abortus kost in België minder dan een kop koffie. Is dat nog normaal?'

·         

Dat abortus goedkoper is dan een kop koffie? Ik heb nog nooit iemand ontmoet die voor een abortus koos omdat het zo goedkoop is

Carine Vrancken Koepel Abortuscentra

De uitspraak komt uit de mond van Liesbeth Ronsmans (22), een orgelpunt in het betoog tegen abortus dat ze aan de telefoon afsteekt. Ze is een van de organisatoren van de Mars voor het Leven, die zondag aan haar derde editie toe is. Bij de twintigste verjaardag van de Belgische abortuswet, in 2010, trokken 1.700 pro-lifesupporters door Brussel. Dit weekend wordt dubbel zoveel volk verwacht, al zegt op de facebookpagina van het evenement voorlopig slechts 276 van de meer dan 6.000 genodigden aanwezig te zijn. Een aantal genodigden bedanken, en niet altijd even vriendelijk. "Ik ben blij zelf zo bekrompen niet te zijn. Gelieve mij niet meer uit te nodigen!", schrijft iemand.

Hebben hun komst wel al bevestigd: bisschoppen Luc van Looy uit Gent en Guy Harpigny uit Doornik. Aartsbisschop Léonard moet dit jaar, in tegenstelling tot de vorige edities, verstek laten gaan. De mars is pluralistisch, zegt Ronsmans. "Ik ben gelovig, maar de beweging is niet gebonden aan ideologie of politiek." De mars is een "studenteninitiatief", benadrukt Ronsmans. "Een duidelijk signaal van jongeren die na de abortuswet geboren zijn. Jongeren die geaborteerd hadden kunnen zijn." Het debat over abortus is in België helemaal gaan liggen, klaagt ze, maar dat hoeft ze zichzelf vooral niet te verwijten. Tijdens een radiouitzending van de Evangelische omroep vergeleek ze abortus met "de grootste genocide ooit". Een "ongelukkige uitspraak", noemt ze dat achteraf. Ze neemt haar woorden niet terug.

"Abortus is anticonceptie geworden, haast even banaal als een tand laten trekken", zegt ze. "Je kunt bij wijze van spreken een abortus ondergaan omdat je op skivakantie vertrekt. De gevolgen voor vrouwen, de alternatieven: er wordt nauwelijks aandacht aan besteed."

Slet
De seksuele en reproductieve rechten van vrouwen staan wereldwijd onder druk, meent gynaecologe en senator Marleen Temmerman (sp.a). "Bij ons wordt protest gekristalliseerd in het verzet tegen de abortuswet, in andere landen gaat het over de verlaging van de huwelijksleeftijd of toegang tot anticonceptie. Je kunt het niet verbieden, maar ik vind het grof om actie te voeren voor een abortuscentrum, of om daar onvolledige waarheden en leugens te verkondigen. Door te zeggen dat er jaarlijks zo'n 19.000 abortussen worden uitgevoerd, maar niet te vermelden dat dit van de laagste cijfers ter wereld zijn. Het gaat om een kleine minderheid die hard roept, maar ze nemen toe in aantal en hun acties in frequentie. Ik vind dat verontrustend."

De anti-abortusbeweging wint wereldwijd aan invloed. De Amerikaanse lobby bekwam vorig jaar een recordaantal van 80 restricties op de abortuswetgeving. Een studente rechten die op uitnodiging van de Democratische partij pleitte voor de terugbetaling van anticonceptie werd door een Republikeinse politicus publiekelijk voor slet uitgescholden. Het leverde haar een troostend telefoontje op van Barack Obama. Geboortebeperking is een thema geworden in de Amerikaanse presidentsverkiezingen.

Ook in Europa wordt de pro-lifebeweging zichtbaarder (tegenstanders zeggen: anti-choice) Sinds 2005 trek elk jaar een levensmars door Parijs, in Madrid kwam in 2009 een miljoen mensen op straat tegen de versoepeling van de abortuswet. Daar was Ronsmans trouwens bij, ze studeerde op dat moment in Sevilla. Daar werd ze pro life-activist. "Nadat ik in Spanje foto's had gezien van geaborteerde baby's, besefte ik hoe ongelofelijk licht we daar in België over heen gaan." De prille pro-lifebeweging in ons land wordt getraind door doorwinterde activisten uit Canada, Ierland en de VS. In maart 2011, de week die voorafging aan de tweede mars door Brussel, kwam Eric Scheidler van de Pro-Life Action League op uitnodiging van Ronsmans naar België. De Amerikaan deelde handleidingen uit en gaf advies over het gebruik van sociale media voor de goede zaak. Hij vergezelde hen bij het flyeren op de filosofiefaculteit van de universiteit van Gent en tijdens een gebedsstonde voor een abortuskliniek in Brussel.

Bidden en actie voeren op de stoep van abortuscentra moet volgens de Amerikaan een prioriteit zijn. Schleider raadt hen aan om met meer expliciete beelden van abortus naar buiten te komen. De Belgen moeten wakker geschud worden, schrijft hij in een verslag over zijn bezoek aan ons land.

Van Elizabeth Hickson, een andere bevriende Amerikaanse activiste die zich graag missionaris noemt, leren ze "hoe vrouwen te benaderen op de drempel van een abortuskliniek", vertelt Dries Goethals, "om hen te kunnen bevrijden uit hun delicate situatie". Goethals is godsdienstleerkracht, mede-organisator van de mars en actief binnen de Sinterklaasbeweging die maandelijks actie voert bij het Gentse abortuscentrum.

"Het is handig dat de Amerikanen ons kunnen helpen bij het opzetten van straatacties", zegt Ronsmans, "in de VS is het netwerk voor zwangere vrouwen heel sterk uitgebouwd, daar kijken we naar op. Maar hun stijl is nogal expressief en luidruchtig. Wij zoeken eerder het persoonlijke contact. En we distantiëren ons nadrukkelijk van extremisme."

Carine Vrancken, voorzitter van de koepel van Nederlandstalige abortuscentra, ergert zich blauw aan de betogers die maandelijks postvatten voor abortusklinieken. "Soms hebben ze foto's of religieuze symbolen bij zich. Heel Amerikaans. Ze delen foldertjes uit waarin mythes opgerakeld worden: dat je onvruchtbaar wordt door abortus, dat je borstkanker en psychische problemen krijgt.

"Dat abortus goedkoper is dan koffie? Het klopt dat sinds 2002 leden van een ziekenfonds enkel remgeld betalen (3,20 euro, svl), maar ik heb nog nooit iemand ontmoet die voor een abortus koos omdat het zo goedkoop is. Deze mensen verkondigen een simplistische boodschap aan vrouwen die geconfronteerd worden met complexe, fundamentele vragen. Ik denk niet dat er al iemand op de stoep van een abortus heeft afgezien, maar het maakt het voor kwetsbare mensen nog moeilijker."

************************

Diagonaal herlezen

Ach, somtijds voel mij zo oud. Precies alsof we het allemaal al eens gezien en beleefd hebben. Maar dat zullen wel nostalgische herinneringen zijn. Die zijn oud, maar ze hebben hun nut…..Wij hadden het geluk in de Lagere School een onderwijzer te hebben die zelfs de grootste stommerikken in klas kon doen opletten. De man had hoop en al, voor de 3 hoogste studiejaren, een kleine 20 snotneuzen voor zich en wie in de laagste klas, het Vierde Leerjaar een beetje aandachtig de les volgde van de andere rijen banken, had de leerstof van de 2 hogere klassen al lang onder de knie tegen dat hij daar zelf zat. De meesten stopten met de school na hun Plechtige Communie, maar zij die naar ’t College konden, eindigden allemaal vooraan in het overgangsjaar. Om maar te zeggen, dat Meester bijna als vader van ons allemaal, een echt goede schoolmeester is geweest zoals er nu geen meer gemaakt worden. Waarschijnlijk bestond er toen ook een soort ‘leerplan’ maar dat zal wel een soort minimum minimorum zijn geweest. Radio bestond er bijna niet, en wie thuis een gazet had, zal een rariteit geweest zijn. En toch hadden wij via de Meester, een open blik op de wereld. We wisten wie Ghandi was, we leerden heet kwaad en het goed van de laatste oorlog (moet toen riskant geweest zijn om daarover les te geven…), we leerden over Transvaal en konden zelfs de liedjes zingen over de Boeren : dat waren precies lijk dezelfde mensen van de nabije hofsteden, die we met blinkende dikke gouden horloge-kettingen op hun buik de zondag naar de offerande zagen gaan. Op de speelplaats speelden we Keizer Karel na, die heel zijn leven vocht om de vrede te bewaren, enz. De lessen aardrijkskunde, geschiedenis, rekenen en lezen, ze liepen allemaal dooreen. En wie braaf was, mocht tusssenin Meesters’ kiekens gaan eten strooien, in het perkje achteraan de speelplaats.

We kregen te horen over de Trojaanse Oorlogen met de Oude Grieken, over ‘Delendum Carthago’’ van de Romeinen. Is mij (hier komt mijn afkeer voor de V°RT boven water) bijzonder bijgebleven, dat jongetjes en meisjes in Sparta vanaf hun 4^de jaar aan de Staat toebehoorden, om er gedrild te worden tot soldaat, en er een ‘Spartaanse Opvoeding’ te krijgen. Ik kon me niet voorstellen, dat wij, van de hoogste klas, met pak en zak zouden moeten verhuizen binnen de hoge muren van de strenge Gendarmerie in de Rijselstraat. Wij waren er nooit binnen geweest en die wacht aan de poort met geweer op de schouder, joeg ons schrik aan. Temeer daar we wisten, dat daar op de binnenkoer kort voordien een man was gefussilleerd die binst de oorlog bij ‘De Zwarten’ was geweest. Wij kenden die man allemaal, in zijn zwart uniform, en konden dat niet geloven. Maar de rabauwen die we sommige halfblote schreiende meisjes hun haar hadden zien afsnijden, zegden het en ze vloekten daarbij. Wat er nog meer gebeurde met de vrouwen, aan het zicht onttrokken door een bonte bende joelend tuig, daarvoor waren wij nog veel te jong, en werden we weggejaagd. Maar later spraken onze Moeders er schande over. De Pastoor predikte de zondag daarop over ‘Naasteliefde’ maar zweeg rap toen de nacht daarop zijn ruiten werden ingesmeten…. Zonder dat iemand ons dat uitlegde, wisten wij toen al het verschil tussen ‘Witten’ en ‘Zwarten’.

Kijk : die ‘clic’ ging sindsdien nooit meer uit mijn hoofd : hoe konden de brave mensen die ik kende, ineens met zovelen allemaal ‘Zwarten’ zijn geweest, en konden de meest gemene en vuile praat verkopende ‘Witten’ op motocycletten, die de macht bleken te hebben, de goeden zijn? Maar ons Moeder zei dat we moesten zwijgen, en binnen blijven….Maar de mannen op die motocycletten waren voor mij gasten die als kind opgegroeid waren in de Gendarmerie en opgevoed, lijk de Spartanen, door de Staat. Op ieder moment bereid hun vader en moeder te vermoorden, omdat ze niet anders wisten….

Later heb ik altijd een aversie gehad tegen de leeftijdgenootjes van ‘den Athenee’. Niet dat die ons iets misdaan hadden  maar hun school stond dicht bij de Gendarmerie en ze werden dus over dezelfde kam geschoren. Dat er daar ook meisjes in hun klas zaten, deed de deur dicht. Meisjes waren wezens die alleen rondliepen in ’t Stad om door hun gelonk mee te brengen dat wij van school werden weggestuurd….. Meisjes van den buiten kwamen daar inderdaad niet voor in aanmerking : die ken den geen cinema en bleven, net als in de Lagere School, gewone kameraadjes die begonnen te wenen, zodra er met ze gevochten werd…. Ook een reden om ze niet meer te bezien….

28-03-2012, 10:50 geschreven door DIGITHALYS

zondag 25 maart 2012

Gedenk hier een Hoge Gevangenengene van Napoleon Bonaparte

********************

Hoe over “Bevoegdheden” en de Giro di Fiandra naar de Giro d’Italia kan gefietst worden…..Het is maar hoe men het beziet!

De enen zeggen “factuur-federalisime”, de anderen “verantwoordelijkheis federalisme”. Het ene wil zeggen de lasten uitvoeren, en het andere wil zeggen de lasten…laten uitvoeren. Tussen de twee uitdrukkingen ligt on ons kl-land de taalgrens en zoals U weet is deze geënt op de spreuk (lichtjes aangepast doordenkertje) : ’Parijs heeft gesproken. Einde discussie’. Genieten wij dus van het optreden in de Praatbarak van een zekere Ben Weyts van de NV Rechts. Dit is de nieuwe politiek-correcte naamgeving van de NV Averechts ingevolgde de laatste classificatie van de EU-USSR-machthebbers. Meneerke Peeters van de Vlaamse Parochieraad en van de Tsjeven heeft het verlanglijstje van Di Rupetto al op zijn geheel in de papiermand gekieperd, waar het ten gepasten tijde weer kan uitgediept worden, eenmaal de openbare opinie voldoende is bijgedraaid.

De Franscouillonse tictac is immers voldoende bekend : vriendelijk maar verbeten blijven onderhandelen tot niemand nog weet waarover het gaat, en de partij die geringeld wordt, toegeeft om van het gezaag af te zijn. Heb je ook bij zeurende tieners. Het gaat, voor wie het wil begrijpen, over bevoegdheden die men 1° geüsutpeerd heeft om ze daarna 2° te fantoom-iseren, om ze 3° uiteindelijk definitief te belgiciseren door bvb de Grondwet tijdelijk buiten gebruik te stellen. Met een soort kartonnetje aan een gestrikt lintje, met de tekst ART 195 – Buiten gebruik.

Wij leven nu al 10 jaar ongestoord in Italia, en dus moet ik dringend de vertaling van deze 3 begrippen in ’t Italiaans opzoeken, anders sta ik voor schut als ik straks mijn glaasje vino ga drinken in het dorp en de actualiteit in Belgio zal moeten ophoesten. Want, is Elio Di Rupo niet geliefd bij ons in Fiandra, hij wordt het hier, bij zijn ex-landgenoten, elke dag meer en meer. Is het omdat hij eerder een Elia is dan een Elio, of is het omdat het een der hunnen is die het gemaakt heeft : ik zou het niet weten, maar dat schreeuwt om opheldering…. Buona setrata, Mario, Marco en Lazareno, lore so (=jullie weten) in Belgio gaat het dezer dagen naast over De ‘Giro’, weer over de ‘competenza’ tussen Noord en Zuid : Dat is een begrip dat hier ook opgang vindt. Want het rijke Noorden (Lega Nord) reclameert nog geen klein beetje dat het het arme luie Zuiden (Rome voorbij, Calabria en zo) moet onderhouden. Hier, ietskepietske Noordelijk van Rome, liggen we op de scheiding tussen de twee landsdelen. In het Noorden, Milaan op kop, wordt er gewerkt. In het Zuiden is dat niet nodig, daar schijnt de zon gratis. En de maatregelen van de regering Monti die we vanavond dringend moeten bespreken, de door Europa opgedrongen strijd tegen het lavoro clandistino (zwart werk),  dreigt de vriendschappelijke omgang tussen de mensen hier te lande te vertroebelen. Ach, onder Berlusconi was het allemaal zoveel beter! Amaai deze arme duivels, mochten de socialisten en hun controleurs over van alles en nog weer terugkeren om de ‘tasse’ (=belastingen) te innen die in Rome door deuren en vensters wordt buiten gegooid….. Waarom mogen wij hier niet leven zoals we het al eeuwen gewoon zijn? Gewoon onder ons! Waar de timmerman een kast maakt voor de smid, omdat die bij hem een nieuwe voordeur heeft geplaatst in smeedwerk. En war Franco daarbij een handje is komen toesteken, omdat Raymondo hem is komen helpen met de olijven toen Césare uit de boom was gevallen! Facturen maken en twee keer IVA betalen? ? Zijde zot, ja? Sociale fraude? Pas op, hé! De tijd van de fascisti is al lang voorbij, hoor! Hier, in het land van Julius César en van Benito Mussolini, overleeft men zelfs de Pausen! Wat gaan ze dan luisteren naar Bruxelles!  

Dat alles en dus ook die fameuze ‘bevoegdheden’, zijn Staatsmanskunst van het hoogste niveau en kan alleen daar in de praktijk gebracht worden waar de zwijgende meerderheid altijd maar blijft knikken, op bevel van een handvol omhoog gevallen hansworsten. Het wordt een hele klus om dat probleem van de “competenza” in Belgio in de hoofden van mijn toehoorders te krijgen….Wij zijn hier tenslotte de ‘stranghieri’….

 Hieronder een paar volzinnen uit De Schandaard, die ik nu zal proberen in mijn beste Italiaans aan een paar pientere oudjes uit te leggen, op het gezellige kleine terrasje in het centrum van ons dorpje. U bereikt dat Centrum met de protserige naam Piazza Europa na de laatste bocht opperwaarts links. Dan laat U, als op een Ansichtkaart, het Lago diep beneden achter U in de blinkende spiegel van de ondergaande zon. Tot 1770 was het centrum gelegen in de laagvlakte, dichter bij het water. Tot Paus Pius VI (de man van de tekst op de afbeelding hierboven) compassie kreeg met de vele malaria-doden onder de 300 inwoners, en een modernistische Zweedse architect opdracht gaf voor een nieuw centrum, hoog op de heuvel en zo ver mogelijk van het water. Het werd een mengeling van Zweedse realiteitszin en typische Italiaanse stedenbouw. De brave man Pius VI kon zijn werk niet afmaken, want Napoleon wilde hem overbrengen naar Parijs, maar de oude man was daar veel te ziek voor. Hij was, zei hij aan de legeroverste, liever in Rome gebleven om te sterven. Waarop hij als antwoord kreeg: ‘Sterven, Heilige Vader, kan men overal’…. Het marktplein, al even achthoekig als de oude vervallen veldkapel, telt 2 kerken, een aan elke kant van het plein. Rechtover de ‘Bar Central’ hangt de nostalgische wegwijzer rechtdoor te wijzen, links naar Siena, rechts naar Rome, wat bewijst dat via deze ‘Cassia’ ooit de legioenen van César voorbij kwamen onderweg om onze voorouders hardhandig te gaan beschaven. Aan deze kant van het kruispunt, hangt die marmeren plaat tegen de muur, die aan de voorbijganger vertelt dat hier in 1794 de gevangen Paus de nacht van 22 op 23 februari diende door te brengen. Geen kat die het nog weet hangen….Al hangt tegen in de Raadszaal van het Gemeentehuis tussen borstbeelden van beroemde mannen en vrouwen, en hele verzamelingen van samengebonden pijlenbundels waarop ook niemand meer let, heel het verhaal van de overplanting in marmeren opschriften uitgebeeld. De vroegere hutten, want meer waren die huizen niet, zijn  achtergebleven, overwoekerd door de wildernis. Alleen zijn, een stukje verder in een weide, in de Val del Sole, de achtkante vervallen muren zonde dak overgebleven van het vroegere kerkje van San Giovanno Baptista.

Had ik nu maar geweten over welke ‘bevoegdheden’ het juist ging. En wat überhaupt het woord bevoegdheden nu juist wil zeggen. Daarom denk ik als voorbeeld te nemen, dat zij gedrieën de bevoegdheid hebben om hun glas scherpe witte vino te bestellen, maar dat het een hele eer is de bevoegdheid over de ‘conto’ hiervoor naar mij door te schuiven. Dat kan uitgelegd worden zonder moeilijke woorden die ik zelfs niet helemaal begrijp in het Nederlands (wat de bedoeling is van de Grote Geesten) en al zeker niet kan vertalen in de taal van Dante Allighieri…. De aanblik van de lieftallige ‘ragazza’ die ‘in de bar staat’ en als een rondborstige ballerina de bestelingen rondbrengt moeten we dan delen….Want gedeelde vreugd’ is dubbele vreugd!

Maar ach! en och : het gesprek zal als altijd weer eindigen met hoofdschudden en wijzen met draaiende wijsvinger naar hun voorhoofd : “Sono matto?” Wat er in  Belgio gebeurt sedert Julius Cesar daar orde op zaken heeft gesteld, kunnen ze niet bevatten. De medelijdende vraag “Zijde zot?” kan dan slaan op 1 Vlaming (ikzelf, normaal), meerdere Vlamingen‘ (want niet te geloven!) Alle Vlamingen? Zonder revolutie? No vero! Het gebaar wordt niet gepreciseerd, en het gesprek dwaalt af naar de ‘Giro di Fiandra’ of naar Parisi-Roubay die ze beter kennen dan ikzelf. Dateert nog uit de tijd van Gino Bartali!  Mijn rol? Helpen om duidelijk te maken dat ‘De Patersberg’ een soort molshoop in het vlakke land is, en dat er van uit de heli geen U-wegen te zien zijn tegen de flanken omhoog, omdat er heel eenvoudig geen flanken zijn. En dat, in Césars tijd, die Patersberg amper boven de zee kan uitgekomen zijn. En dat de rest van het land bestaat uit weiden als wiegende zeeën die groenen langs stroom en rivier…. En waar in Vlaanderens mooiste stad, Antverpia, die ze nog weten te situeren van de tijd der V1 en V2”’s, bulkt van de Muzelmanni en dat daar ’s avonds geen enkele nona (oud moedertje) nog op straat durft komen. Dan schudden ze hun grijze kop, slurpen het laatste restje van hun glas witte landwijn en zeggen tegen elkaar :”Ance qui, Signore, Ance qui’, in alle grote ‘cità’s’ maar gelukkig niet bij ons, op de platte boerenbuiten, tussen de arme luizen. Niemand uit Donker Afrika wil hier komen wonen en een beetje helpen, misschien. De oudjes moeten zelf hun olijfbomen snoeien en de wijnranken verzorgen : tussen hen en de kleintjes van de lagere school is er overdag niemand te zien in het dorp. Wie geld wil verdienen, moet naar Rome, en Milaan of Firenze. Hier zijn er zelfs geen straathonden meer…..

JaJa, ze weten de hoe-kleinheid van elkaars pensioentje en daarom betaalt elk zijn eigen consummatie : een hele halve euro, zo haalt iedereen het einde van de maand. Ze weten al lang dat wij, man en vrouw Fiaminghi, net als zij, een leven van hard werken achter de rug hebben, zij het niet in de Kempische koolmijnen zoals velen van hun leeftijdgenoten die in dat verre verregende Vlaanderen zijn blijven hangen.

************************

De federale regering en de deelstaten bakkeleien op dit moment over de financiering van de zogenaamde geüsurpeerde bevoegdheden. Dat zijn bevoegdheden van de gemeenschappen en gewesten die nog door de federale overheid worden gefinancierd. De regering-Di Rupo besliste echter voor 250 miljoen euro aan fantoombevoegdheden door te schuiven en stelde daarvoor een lijst op. Over de lijst wordt volgende dinsdag met de deelstaten overleg gepleegd.

27-03-2012, 16:24 geschreven door DIGITHALYS

zondag 25 maart 2012

Net geen genocide…..

Over het lot de Vlamingen….

************************

Lang zal het niet meer duren, voor de regome-media in Laag-België de hint van de Libre ontdekt : een of ander Europees ‘machin’ in het EU-USSR-parlement heeft de partij van BDW geclassificeerd als racistisch.

What will be, will be!

Ik denk dat de messen nu gewed worden, om de NV-A(verechts) te castreren tot NV Rechts, zonder dat aanhangsel/voorzetsel A. De palen worden gezet, waaraan de stroomdraden voor het cordon sanitaire zullen aan worden vast gemaakt. Voor de Francofonie en voor de verzuipende restanten van de kleurpartijen in Vlaanderen (Laag België) eindelijk een lang verwachte droom die in vervulling gaat.

Vandaag wordt er reeds een vliegertje opgelaten : er zouden 800.000 stemgerechtigde vreemdelingen, waarvan 300.000 in Vlaanderen, zijn voor de Gemeenteraadsverkiezingen. Dat( zou willen zeggen, dat het Francofone front versterkt is met bijna 20%.

Het worden dus de verkiezingen van de laatste kans. Vanaf een bepaald ogenblik gaat het vervolgens de Arabische kant op….Tenzij Di Rupetto vroegtijdig zou gewipt worden. Neen, stekkers zullen er deze keer niet worden uitgetrokken, want dat zou gelijk staan met zelfmoord. De Ps kennende, zou een of ander schandaaltje best kunnen zorgen voor de explosie. Of de implosie, al naar gelang het best uitkomt. Men is nu al 100 dagen ongestraft bezig, en dat kan overmoedig maken. Net als een dievenbende, die met de dag overmoediger wordt….

Wat er ook van zij : voor de kiezer wordt het verschil tussen de ene Geel-Zwarten en de andere Geel-Zwarten, steeds kleiner. En daar de  Niveanen altijd aangemerkt werden als halve Tsjeven, zal de keus niet moeilijk zijn. Voor zover we op de meet niet zullen geklopt worden door…de Halve Maan!

Straks weten we dus proefondervindelijk, als de  omschrijving van de elite klopt dat extreem-rechts eigenlijk de wil van het volk is.

***************************

La N-VA considérée comme un parti d'extrême droite

Belga LIBRE B.

Le sénateur MR Alain Destexhe, bien connu pour ses positions sans langue de bois, a réagi sur Twitter en qualifiant les réactions du "MRAX et consorts" à cette information de "bonne blague".

Le Réseau européen contre le racisme (ENAR) considère la N-VA comme un parti d'extrême droite dans sa publication "Les partis d'extrême droite et leur discours en Europe: un défi de notre temps", sortie mercredi à l'occasion de la Journée internationale contre le racisme.

Le Vlaams Belang est également cité à plusieurs reprises. La publication indique que "Bart De Wever, le chef de file de la N-VA qui a éclipsé le Vlaams Belang, réussit très bien à la télévision avec un mélange d'humour et de populisme". Le parti flamand figure parmi les partis étudiés, dont la liste est publiée en début d'ouvrage.

Le Vlaams Belang est également cité. L'ENAR note que le parti présidé par Bruno Valkeniers "produit idéologiquement une Europe qui est en opposition avec l'Union européenne. Cette dernière est tenue pour responsable de l'immigration non européenne excessive."

L'ENAR est un réseau de plus de 700 organisations combattant le racisme dans les 27 Etats-membres, dont, en Belgique, notamment le MRAX, la Ligue des Droits de l'Homme et le Centre Bruxellois d'Action Interculturelle. Cette publication vise à "offrir une analyse des partis politiques d'extrême droite au sein de l'Union européenne en examinant la situation politique actuelle ainsi que le discours et le contexte de ces partis."

Le sénateur MR Alain Destexhe, bien connu pour ses positions sans langue de bois, a réagi sur Twitter en qualifiant les réactions du "MRAX et consorts" à cette information de "bonne blague".

************************

Welke omschrijving zouden de Franscouiloons eigenlijk geven aan de idee die Vriend Roeland op zijn blog zette :  

Patrick Besson is een Frans journalist en auteur van verschillende boeken. Voor zijn werk 'Dara' kreeg hij in 1985 de Grand prix du roman de l'Académie française. Zijn vader is Russische Jood, zijn moeder is van Kroatische afkomst.

Wat hij hieronder neerschrijft over belgië, is toch wel lezenswaardig. Een Fransman die het goed begrijpt


"Je suis en Belgique le 16 mars 2012, jour de deuil national pour le décès de 28 voyageurs flamands, dont 22 enfants, dans un tunnel suisse. Ou plus exactement en Flandre : Bruxelles et Gand. Le problème, ce n'est pas le séparatisme flamand, c'est que la Flandre existe. C'est un pays, alors que la Belgique est une idée. Une nation, quand la Belgique est un souhait. Un peuple, lorsque les Belges sont des histoires. Ce jour-là, Flamands et Wallons se réconciliaient dans leur peine avec l'approbation émue des médias mondiaux, mais ils n'ont jamais été fâchés : ils sont différents. On a poussé, à la fin du XXe siècle, Tchèques et Slovaques, Serbes et Croates, Russes et Biélorusses à se séparer, et on s'effare que les Flamands et les Wallons se détachent les uns les autres alors qu'ils ont si peu d'attaches historiques, linguistiques, religieuses et maintenant économiques. On a applaudi à la dislocation de la Tchécoslovaquie, de la Yougoslavie et de l'URSS au nom du droit des petites nations à disposer d'elles-mêmes (Finkielkraut), mais ce même droit, on le refuse à la Flandre. Présentés comme coupables de séparatisme, les Flamands n'ont pas la chance qu'ont eue avant eux Kosovars, Géorgiens, Bosniaques ou Macédoniens, sacrés héros du séparatisme. Sans remonter jusqu'aux malheureux Biafrais, dont la volonté de se couper du Nigeria, encouragée par de Gaulle et la presse parisienne, a fait naguère plus de 1 million de morts dans leurs rangs. Le séparatisme irlandais eut lui-même de chauds partisans parmi nous au XXe siècle et ne fut en tout cas jamais taxé de crime contre l'humanité, bien au contraire. Quant au séparatisme basque, nous le regardons avec une considération à peine attristée par le nombre de ses victimes. Que dire de notre tendresse pour le séparatisme tibétain ? Rien de commun avec l'hostilité et le mépris dont nous agonisons, dans nos médias, les Flamands qui ne veulent plus être belges. Comme si la Belgique était condamnée pour l'éternité à avoir la même forme, le même nom, la même composition, alors que tout au long de l'Histoire les frontières de la France, de l'Allemagne, de l'Autriche, des États-Unis, de l'Indochine ont changé plusieurs fois, ainsi que leur appellation et leur population. Si la Belgique se divisait en République de Flandre et Wallonie démocratique, ce serait pour nous comme si on dessinait des moustaches à Tintin, comme si on remixait en techno les chansons de Jacques Brel, comme si on supprimait le tabac et la bière à Maigret, comme si on enlevait son chapeau à Amélie Nothomb. A force d'avoir créé des mythes, la Belgique en est devenue un, alors qu'elle est une réalité, une réalité qui n'en est plus une. Mais deux."

****************************

Echt waar : de Heer  Besson is een Fransman van vreemde origine zonder frut in de ogen, en dus zeker geen imperialist! Het moet een bijzonder opwekkend gevoel geven, hem in de naaste vriendenkring te treffen. Dat de man ‘niet-praticerend communist’ is en veelschrijver, doet er even niet toe. Hij heeft, net als de Vlaming, de Vrijheid lief. Dat hij ondertussen in het kamp van Sarkozy thuishoort, kan ons alleen maar goed van pas komen : er zal over hem, en over ons dus, nog veel gesproken worden. Hoe meer Marine Le Pen zich roert, hoe meer Besoon aan het woord zal komen.

25-03-2012, 17:27 geschreven door DIGITHALYS

zondag 25 maart 2012

Pa Pinkelman op reis….

********************

Dirk-Jan Eppink is een grote meneer van een veel te kleine partij. Net het tegenovergestelde dus van een klein meneerke in wat eens een grote partij  (voltooid verleden tijd!) is geweest. De man is ‘sociaal-conservatief’, zegie zelf. wat ongeveer overeenkomt met een olifant met zebra-strepen. Wat niet wegneemt dat zijn Hollands belerend vingertje wel een durft omhoog gaan. Omdat het een sympathieke Hollander is, mogen we hem nochtans graag. Ook al omdat hij meestal vijfduims nagels met grote koppen slaat.  Als ik hem zo bezig zie, denk ik aan Pa Pinkelman en Tante Pollewop van Godfried Bomans : ‘Agge mô leur heb’; zei Pinkelman altijd. Zelfs toen hij rondgevaren werd op een rivierlichter op de binnenwateren ver in Noorwegen, wist hij aan de schipper te verklaren ‘Een waterrijk landje, dat Belgi뒅. Maar goed gezien : Meneer Eppink zit op zijn plaats in het EU-USSR-parlement in Brussel.

Bij het herlezen van bovenstaande zinnen, vastgesteld dat nergens de naam van de Grote Tsjeef Meneerke Peeters te vinden is. Vandaar deze herneming, zodat er geen misverstanden mogelijk zijn. Want wie, “iedereen inbegrepen’ zet er nu zijn licht onder de korenmaat? ’t Stad is toch van iedereen!? Ziet U, dat in het donker alle katjes grijs zijn? Wat heb ik U altijd gezegd? Tsjeef en Sos, dat zijn maar voornamen van beesten uit dezelfde stal bij dezelfde boer. Of, zoals in de titel : een Tsjeef is een Sos op een kerkstoel…..

***********************

Hoezo, de moslimbroeders vallen wel mee?

22/03/12, 08u23 De Morgen

Derk-Jan Eppink is vicevoorzitter van de fractie van Europese conservatieven en hervormers in het Europees Parlement. "De moslimbroeders willen wel degelijk hun staten islamiseren, inclusief de positie van de vrouw", zegt hij.

·         

Koert Debeuf, medewerker van de Europese liberalen in Caïro, bereidt ons voor op regerende moslimbroeders. "Zij zullen de politieke leiding nemen in het Midden-Oosten", schrijft hij recent. Maar dat is niet zo erg, want: "we moeten moslimbroeders zien als Amerikaanse Republikeinen".

Nu had ik vorige maand een lunch met het hoofdbestuur van de Republikeinse partij in Washington en ik had niet de indruk dat ik daar met veredelde moslimbroeders aan tafel zat. De Republikeinse partij is net als de Democratische een kiesvereniging waarin allerlei kandidaten via voorverkiezingen - van gouverneur tot president - hun ideeënstrijd moeten uitvechten. Republikeinen en Democraten hebben geen almachtige partijvoorzitter zoals in België. Geregistreerde partijleden beslissen. Religie? Ook een Democratische Conventie wordt geopend in gebed. Het leger? Mariniers dragen de Amerikaanse vlag binnen, ook bij Democratische Conventies. Vrouwen? Een meerderheid van de Amerikaanse conservatieve beweging is vrouw, opiniemakers zoals Ann Coulter, Laura Ingraham, Michele Malkin, Liz Cheney, Bay Buchanan ect. Van Egyptische moslimzusters heb ik weinig gehoord.

Integendeel, moslimbroeders in Egypte en Tunesië willen hun staten islamiseren, inclusief de positie van de vrouw. Egyptische moslimbroeders willen geen vrouw als presidentskandidaat, overigens ook geen Kopten. Debeuf haalt Michele Bachmann als voorbeeld van een moslimrepublikein. In Egypte zou zij niet mogen kandideren. In de VS wel. Ze behoorde tot de eerste kandidaten die door de mand vielen. Haar opvatting over religie en homoseksualiteit werd niet gesmaakt. De kiezer beslist.

Uitzondering
Ook haalt Debeuf Rick Santorum erbij als Amerikaanse variant van een moslimbroeder. Ik heb Santorum niet horen zeggen dat de Amerikaanse grondwet moet worden vervangen door het Oude Testament. Moslimbroeders zien de Koran als de grondwet, zoals Saoedi-Arabië. De sharia is daarmee verankerd. Als men de vergelijkingsmethode van Debeuf volgt, kan men even goed zeggen dat zijn politieke baas Guy Verhofstadt, indien men hem ziet raaskallen in het Europees Parlement, meer op een moslimbroeder lijkt dan de saaie Mitt Romney. Alleen de baard ontbreekt nog.

Debeuf verwart de plaats van politiek en religie in een maatschappij. West-Europa is sterk geseculariseerd. Christendemocraten beroepen zich zelden op de bijbel en vormen eerder een machtskartel zonder duidelijke religieuze identiteit. Christendemocraten zijn eigenlijk socialisten die (af en toe) in de kerk komen. Buiten Europa speelt religie wel een publieke rol, in Afrika, Latijns- Amerika, Azië, de VS en natuurlijk de Arabische wereld. Europa is de uitzondering, niet de regel. In de VS, Latijns- Amerika en Azië is er doorgaans een scheiding tussen kerk en staat, bijvoorbeeld ook in het islamitische Indonesië. In de VS hebben de founding fathers die scheiding in de grondwet verankerd om politieke en religieuze vrijheden te vrijwaren. Juist om die reden waren de eerste pioniers Europa ontvlucht. In de Arabische wereld is er een trend van secularisering naar islamisering, onder druk van de moslimbroederschappen. Zij veroverden de politieke ruimte omdat ze hun sociaal en politieke organisaties snel konden omvormen tot een verkiezingsmachine. Ze konden eveneens het 'oppositiedividend' tegen de autocratische leiders innen, zoals de Tunesische Ben Ali wiens partij lid was van de Socialistische Internationale, dus zusterpartij van de sp.a.

Molotovcocktail
Maar het gaat niet de goede kant op. Ik was waarnemer bij de verkiezingen in Tunesië, eind oktober vorig jaar. In Tunesië, op zich een seculier land, haalde de moslimbeweging Ennahda (wedergeboorte) 40 procent van de stemmen. Tunesië heeft een veel sterkere civiele maatschappij dan Egypte, maar Ennahda begint al te knabbelen. Nabil Karoui, eigenaar van een televisiezender, is gedagvaard voor het uitzenden van de film Persepolis waarin een beeld van God is te zien. Radicale moslims gooiden molotovcocktails in zijn huis. Ennahda steunt het proces. Human Rights Watch noemt de toestand verontrustend.

Debeuf probeert ons, met zijn verwijzing naar de 'moslimrepublikeinen', wijs te maken dat de moslimbroeders meevallen. Gevaarlijk naïef. Ze zullen hun landen stapsgewijs islamiseren. De Iraanse Nobelprijswinnaar en strijder voor vrouwenrechten, Shirin Ebadi, waarschuwt in The Wall Street Journal van 15 maart voor de gevolgen van de Arabische Lente. "In Egypte spreken politieke leiders over terugkeer naar de islamitische wet die resulteert in een neergang van vrouwenrechten zoals we dat in 1979 in Iran hebben beleefd. We werden 1.400 jaar in de tijd teruggeplaatst". Republikeinen schaften de slavernij af; moslimbroeders voeren de slavernij voor vrouwen in.

************************

Diagonaal herlezen

Heb ik het nu mis, als ik meen een formidabele gelijkenis te hebben vastgesteld tussen de doorsnee Tjeef en de doorsnee Muzelman? Dat is hun neiging om van twee walletjes te eten.

Om dat uit te leggen, beperk ik mij tot … de vrouwen. Al ziet U hetzelfde fenomeen in geld. Of in macht. Zij preken rijkdom, maar verdelen de armoede. Zie maar naar de ruïnes die het communisme overal achter laat.

Spreken met gespleten tong. Warm en koud blazen. Linx lullen, rechts zakken vullen. Compromissen sluiten. Belgiciseren.- Het zijn allemaal synoniemen van woorden maar geen daden. Net wat de Muzelmannen doen met de vrouw. Ze kunnen er, als bronstige stieren, geen minuut zonder, maar maken er slavinnen van. Buitenshuis moet ze ingebusseld zijn als een boreling (het is de Muzelman trouwens verboden afbeeldingen te maken van levende wezens, noch man, noch vrouw, noch dier. Vandaar hun ‘versieringen’ in de bouwkunst : uitsluitend lijnen en cirkels op hun friezen…), maar dat inbusselen is noodzakelijk omdat de Muzelman anders op straat zijn driften niet kan beheersen… Zie hun rechtspraak over ‘overspel (verkrachting) … als straf wordt de vrouw gegeseld of gestenigd….De Muzelman ramadamt wel tot na zonsondergang, maar dan wordt het weer madammen rammen tot de zon opgaat….….

Dat ik hierbij automatisch als voorbeeld voor de gespleten tong terugval op de Geitenboer, is zuiver toeval. Het had evengoed en zelfs beter God Stevaert kunnen zijn. Want diens voorkeur blijkt uit te gaan naar Muzelvrouwen….

Och, bijna vergeten : dame Paula Semer is Doctor Honoris Causa gevierd in Gent : ze was in de jaren 70 de grote bloedmooie promotor van de Leer van Goele Liekens en van de volkse cultuur met kleine C.  Is SP, natuurlijk, anders werd ze nooit gehuldigd! Curieus dat zoiets nu juist samenvalt met de betogingen voor en tegen vruchtafdrijving. En zuiver toeval dat het samenvalt met de moord op een couveuse-babytje dat de moeder meegegeven had met de vuilkar. Het kind van een Tunesiër…. En waarschijnlijk een drama waarin Vermassen zou in wroeten als een varken op een mestvaalt. Benieuwd wat dame Semer hierover zou denken…. Misschien haar lintje teruggeven, en stamelen ‘Dass habe ich nicht gewusst’…

JaJa : we gaan er op vooruit! We worden zelfs het collectief verdriet bespaard van (officieel) 19.000 witte dooskistjes per jaar in een vliegtuigloods. Die kleine mensjes zullen niet hoeven terug te keren van sneeuwklassen : ze hebben aan hun verwekkers alleen het remgeld gekost. En een vlek op hun ziel. De Ziekenbond heeft, op kosten van ons allemaal, de rest betaald….JaJja, God Stevaert had gelijk : het socialisme moet gezellig zijn!  

Ben ik te bitter in deze? Wel : als abortus al van 20 jaar ver door mensenhand uit het Strafwetboek is gehaald en zelfs gepropageerd wordt, verandert dat niets aan de natuurwet : ‘Gij zult niet doden’. Moord voor of na de geboorte, blijft moord. Het wordt alleen bij ons niet meer bestraft door menselijke wetten.

19.000 kinderen x 20 jaar is een kwart miljoen eigen mensen. Waren die niet vermoord, dan hadden we geen immigranten nodig gehad om ‘de vergrijzing’ tegen te gaan.

Ziet U, hoe West Europa stilaan onderweg is om zichzelf te vernietigen? Maar dat is niet erg! Zo lang ge maar leut heb, zoals die andere Hollander wist te zeggen!

25-03-2012, 12:51 geschreven door DIGITHALYS

zaterdag 24 maart 2012

Natuurlijk is het Rupetto I die met medeplichtigheid van de luizige kleurpartijtjes die hierna nu wel op hun laatste benen zullen lopen, dat BHV gesplitst werd op een manier dat de niet-splitsing veel beter ware geweest. Dat de duizenden keren NON van de Francofonen in een gehaast OUI, VOLOTIERS is overgeslagen (het ijzer smeden wijl het warm is), is de schuld van de lafheid van één man, die hen tot tweemaal toe de pap in de mond heeft gegeven. De eerste keer door zijn recht niet op te eisen bij het Staatshoofd, nadat zijn partij de verkiezingen glansrijk had gewonnen, en de tweede keer toen hij als mini-formateur dacht aan de bak te geraken door verregaande voorstellen in het voordeel van de Francofonen te formuleren. U weet wel, dat was toen Di Rupetto daarop antwoordde :”Comment il ose”…..Veel was dus nog niet genoeg.

Het Gerechterijk Arrondissement BJV is dus gesplitst,  en wel op basis van vervalste gegevens die door de studiedienst van PS aan de onderhandelaars werden verstrekt. Dat Turtelbaum als Minister van Just-os-Just, toen de vervalsing aan het licht kwam, de voorrang gaf aan de gesloten overeenkomst, in plaats van deze te corrigeren op basis van de juiste gegevens, is een verhaal waarover niet meer mag gesproken worden.

Di Rupetto is nu zijn 100 dagen voorbij en het enige waarover gekwebbeld wordt is het Wetstratees inzake ‘bevoegdheden’. Vlaanderen zal weer eens geweten hebben hoe laat het is!

Onderstaande afbeelding zult U nooit vinden in  de regeime-media. Ik vond ze bij http://www.bloggen.be/roeland/, die ze hoogst waarschijnlijk gehaald heeft daar waar Abraham ooit de mosterd heeft gehaald….Ga daar eens langs, vooral om het stukje te lezen van de Franse gevierde journalist Patrick Besson. Als overtuigde Flamingant zou ik de Belgische situatie niet beter kunnen samenvatten. Net als ik, zal die man dus nooit in de adelstand verheven worden…..

24-03-2012, 18:58 geschreven door DIGITHALYS

zaterdag 24 maart 2012

J’Accuse…

*************************

Ook deze keer goed geprobeerd, hé! De persmuskieten wisten het van de eerste minuut! De ‘tueur’ van Toulouse was een rechts-extremist, dat kon niet anders! Eerst 4 Franse militairen met Muzelmanse namen overhoop schieten, dus 4 Nieuwe goed geïntegreerde Fransen’ : ach met hoeveel tremeloo’s had de regeime-pers daarover (liefst dagenlang) kunnen berichten! En beelden gebracht van ingebusselde wenende Muzelmoeders met wenende Muzel-bloeikens van kinderen. Een nieuwe Breivik! Toen kwam de onverlaat een tweede maal in actie, waarbij aan die Joodse school maar liefst gevuurd werd met twee verschillende kalibers. Uitleg : meerdere daders! Een samenzwering! Waarbij een getuige (dwarsdoor de integraal-helm van de schutter)gezien had dat het een blanke man was met blauwe ogen. Op zijn borst had hij zelfs een camera gemonteerd die het hele gebeuren moest vastleggen, zodat de schietpartij, de doodsangst en het afmaken van de kinderen als oorlogsbuit naar huis kon meegenomen worden om overal te kunnen vertoond worden. Wat een onmens : hij had zijn slachtoffers zelfs (te voet) achtervolgd binnen in de school, toen die wilden vluchten.

Ei zo na, had men gesproken van een nieuwe trend in het terrorisme : de dader zelf zet een camera op voor een live-verslag van de heldendaad, zodat alle gelijkgezinden later konden mee ‘snoeperen’ van de vertoning… En kwartier later staat het overal op de ‘sociale netwerken’ en doet de ronde van de wereld (*)…. Niet mogelijk zegt U? Maar het is krek dezelfde wrede werkwijze die toegepast wordt bij het pesten op school, of bij groepsverkrachting. Het wordt de nieuwe trend om ‘kicks’ te verzamelen : monteer een camera (een speldekop groot) op Uw fiets en cross op het voetpad doorheen de wandelende of winkelende voetgangers : het levert schitterend beeldmateriaal op. Later kunt U dat dan doen met Uw auto of Uw moto.

Niet mogelijk, zegt U? Hoe komt het dan, dat een rij-instructeur op TV eerder onbedacht komt vertellen, dat de meest voorkomende inbreuk bij leerling-chauffeurs is, dat ze de verkeerde kant opwillen op een rotonde? Komt gewoon omdat ze als fietser tot aan hun 18 jaar gewoon alles mochten. Rood licht? Gewoon het voetpad op! Eenrichting-verkeer? Is niet voor fietsers. Bij donker : zien of gezien worden? Is voor oude zakken! Onder invloed een ander in de gracht rijden? Eigen schuld, dikke bult : wat had die daar te zoeken op dat uur?

************************

Het plaatje was dus compleet, en wel volgens het systeem van de straffe strafpleiter ooit : Jef Vermasen : de onbekende dader voldeed aan het profiel van de gedroomde extreem-rechtse misdadiger. Men hoefde hem alleen nog maar op te pakken. Dr Goebbels had betere inspiratie op dat gebied. Gewoon een dode in een of ander uniform doorzeefd met kogels ergens achterlaten, en voilà : de dader en zijn opdrachtgevers waren geklist! De bewijzen lagen voor, of de man nu na 36 uur belegering  van het balkon  van het gelijkvloers (!) was gesprongen of niet : de dader was geklist! Doorzeefd met kogels in armen en benen, en één dodelijk schot in de slaap veel uitleg zou die niet meer geven….. Het was een zonderling en eenzaat, die heel alleen gehandeld had! Niks te zien met de Muzelmannerij of met terrorisme : trouwens, de dader was al lang geen onbekende meer voor de politie. Goed gewerkt, mannen!  En Marine Le Pen zou beter zwijgen, want ze weet niet was er allemaal gedaan wordt om die stouterikken tegen te gaan!

Dat de tweede moordpartij om Joodse kinderen ging, was in dat stadium van het onderzoek door de persmuskieten, alleen maar een niet ter zake doend detail. Sarko zelf bracht het onder woorden : van onze kinderen moeten ze afblijven! Integendeel zelf : het kon een manoeuvre zijn om verwarring te zaaien! Bij de Joodse Gemeenschap echter, was de boodschap goed aangekomen : over gans Europa werd de toestand van uiterste waakzaamheid afgekondigd. Waarschijnlijk omdat in Antwerpen geen voldoende politiemacht beschikbaar was, zagen we op TV een Joodse school bewaakt door…twee ongewapende Security-kleerkasten. Echt de gedroomde gelegenheid om op deze ‘beveiliging’ de omschrijving toe te passen hoe voor wapengeweld tegen scholen een belgicistische oplossing werd uitgedokterd…..dwz een bewaking suggereren die de moordenaars niet uitdaagt…. Belgicieren is inderdaad nooit een beslissing nemen, maar blijven onderhandelen tot wit zwart is, en zwart wit is. Dat is trouwens de hoofdreden waarom de Natte Dweil president van de EU-USSR is kunnen worden : wie als Premier het belgisch systeem kan overleven, moet wel een gewiekste kerel zijn! En dan kent men nog Di Rupetto niet! Die beschikt over een onderbuik-palmares om de gehele wereld te belgicieren!

Dezelfde bewakingsbeelden die we in Frankrijk zagen, toonden meerdere tot de tanden bewapende militairen voor de schoolpoorten. Met (maar dat moesten we erbij denken) achter het hoekje, neen geen waterkanonnen, maar echte rupsvoertuigen, met de kanonnen op tien uur omhoog gericht, maar de .15 mitrailleurs dreigend in alle richtingen. Want Frankrijk weet meer af van revoluties dan wij. Zij zijn er trouwens de uitvinders van….Ook over de Islam weten ze meer dan wij. Want daar noemen ze een kat een kat : Islammers of Moslimmers zijn daar doodgewoon…. des Muselmans. Muzelmannen zijn dicht verwant met Saracenen, en een wel beruchte stam van die Saracenen waren en zijn  de ‘Assasini’. Zelfs het Franse woord voor moordenaars hebben de Fransen van daar overgenomen!

*******************

Was die scherpe militaire bewaking aan de Joose scholen misschien omdat men toen al in de juiste middens een zwaar vermoeden had van waar de kogels kwamen? Want later liegt men het niet meer weg : de dader is een Al Quada Algerijn uit de betere klasse, met Frans posport die de Palestijnse haat-gedachte in daden omzet. Doet me denken aan de zelfmoord-piloten van 9/11 : ook dat waren geen doorgedraaide arme drommels, maar gestudeerde elite-mensen, die handelden uit de (ingebeelde) intellectuele superioriteit van de Arabische denkwereld. Trouwe onderdanen van Saoud- Arabia en nederige dienaars van hun Allah. We zijn dus gewaarschuwd.

Neen, geen Breivik II, en dus zal er vlug-vlug met het hele zootje komaf gemaakt worden, om te kunnen overgaan tot de orde van de dag. Er is zelfs haast bij, want Marine Le Pen is bezig met Napoleon Bonaparte na te doen. Die begon zijn triomftocht ook op Corsica…..

***********************

Politie onderhandelt met verdachte schietpartijen Toulouse

De Franse politie onderhandelt met de hoofdverdachte van de dodelijke schietpartijen in Toulouse. Elite-eenheden van de politie hebben zijn broer al opgepakt maar de hoofdverdachte zelf verschuilt zich nog altijd in een appartement in een residentiële wijk van de Zuid-Franse stad. De 24-jarige zou banden hebben met al-Qaida en zou wraak hebben willen nemen voor de dood van Palestijnse kinderen.

De Fransman met Algerijnse roots werd al enige tijd door de Franse geheime diensten gevolgd. Hij werd opgespoord via het IP-adres van de computer van zijn broer die zich ook verscholen hield in het appartement. Hij werd tijdens een actie van de politie-eenheden opgepakt. Bij de arrestatie vielen er schoten en raakten drie agenten lichtgewond, meldt de krant Le Parisien. De hoofdverdachte zit nog altijd in zijn woning.

Er zijn ook nog andere politie-interventies aan de gang tegen ondersteunende netwerken, zegt de Franse minister van Binnenlandse Zaken Claude Guénat.

De politieoperatie startte vanmorgen rond 3 uur en wordt uitgevoerd door de elite-eenheid RAID. De moeder van de hoofdverdachte werd gevraagd contact op te nemen met haar zoon, maar ze weigerde dit. Ze heeft naar eigen zeggen toch geen invloed op haar zoon.

De dader heeft zo blijkt nu een afspraak gemaakt met het eerste slachtoffer. Hij reageerde op een internetadvertentie voor de verkoop van een motor. Het slachtoffer, de parachutist Imad Ibn Ziaten (30) werd op 11 maart gedood met een kogel in het hoofd. Hij was niet in uniform. De dader schoot nog twee Franse militairen van Noord-Afrikaanse origine dood.

Maandag opende hij dan het vuur op kinderen op een joodse school en daarbij vielen vier doden onder wie drie schoolkinderen. Bij de aanvallen werd steeds hetzelfde wapen gebruikt. In het zuidwesten van Frankrijk werd dan ook het hoogste terreurdreigingsniveau afgekondigd.

Bron : De Morgen.

***********************

Maar wat wilt U! Een samenleving die 1400 jaar achterloopt bij de onze, met 99% van de bevolking analfabeet (zoals onze bloedeigen voorouders evenveel jaren terug!) hangt aan elkaar van bloeddorstige gebruiken. De AAlgerijse Fransman, of Franse Algerijn?, filmde zijn 7 moorden met de doodsangst van de opgejaagden in de ogen. Kunt U zich die weerloze slachtoffers voorstellen, met de dodende loop van de Kalasjikov op hen gericht? Dàt is Muzelman-barbarij waarnaar die ‘Soldaten van het Kalifaat’ ons willen in terugschieten. Mag het dan verwonderen, dat het een eer is voor de Muzelman-vader, om aan Muzelman-zoon op het punt van de volwassenheid zijn mannelijke superioriteit mag bewijzen door een bot mes door de keel te halen van een vastgebonden schaap, om dan de dood in die brekende ogen gade te slaan? Op de onderhand welbekende website van E.J. Bron vond ik volgende precieze benadering van het Arabisch intellect :

En daarom hoeft men ook niet verbaasd te zijn, dat er tot nu toe maar 9 islamitische Nobelprijswinnaars zijn. Daar staan, zoals bekend, 178 joodse winnaars tegenover. Als je bedenkt, dat er nu 12 miljoen joden op de wereld zijn, echter 117 maal zoveel moslims, in totaal 1,4 miljard, dan is dat een geestelijke faillietverklaring. Volgens deze verhouding zouden moslims 24.920 Nobelprijzen hebben moeten krijgen. Het zijn er echter maar negen, waarvan vijf Nobelprijzen voor de Vrede, eentje daarvan vreemd genoeg voor de terrorist Yasser Arafat. Slechts op twee natuurwetenschappelijke terreinen hebben moslims een Nobelprijs gewonnen.

(*) Beeldmateriaal : op 23 maart schreef DM : “Het derde oog van Mohammed Merah”

In de mate dat de camera het oog imiteert, is die van Merah het symbool geworden van een terrorisme dat niet meer blind toeslaat, maar oog in oog. Een soort plaatselijk terrorisme waarvan je nu al ziet welk klimaat het kan doen ontstaan.

Kenners hebben er op gewezen hoe het conflict in het Midden-Oosten de afstanden verkleint; Toulouse ligt heel dicht bij Tel Aviv tegenwoordig. De talloze reacties genre 'En wat met Gaza? Vergeten we wat daar gebeurt?' direct na de viervoudige moord, die doordrongen tot de hoogste niveaus van de Europese Unie, bewijzen dat.

Maar ook al is Toulouse tegenwoordig een voorstad van Tel Aviv, toch had Mohamed Merah een ander doel. De verspreiding van beelden was ontegensprekelijk een integraal onderdeel van zijn plannen, die gekenmerkt werden door de extreme nabijheid van het geweld. Via zijn beelden wilde Merah niet de afstand aan de kaak stellen, maar het tegenovergestelde en de essentie zelf van het sociaal contact: de volgende keer kan het in je onmiddellijke omgeving, je eigen buurt gebeuren.

24-03-2012, 18:08 geschreven door DIGITHALYS

zaterdag 24 maart 2012

Met de Belgica dreigend bijna helemaal in het sloopdok…..

*********************

Het verhaal hieronder is geen fictie : het Griekse volk is, en dat hoopten we of dienden we te hopen, inderdaad niet bereid verder te leven als kolonie van noch Frau Merkel, noch van de Bruksèlse nomenclaatura.

 Ook hebben zij blijkbaar geen ‘Wapenwet’ à la Belge over zich heen gekregen, zodat bij ons de PS tenminste langs die kant niet moet bevreesd zijn. Als de vriendjes van de Waalse onderwereld maar goed voorzien blijven

Het is geleden van uit de tijd van Dolf-met-de-Snor en zijn Sturm Abteilung (zie hierboven voor dezelfde zwarte mannetjes) dat wij nog van die dingen (burgerwachten) gekend hebben : bij de repressie werden de Vlaamse ‘boerenwachten’ en/of ‘fabrriekswachten’, onder de beschuldiging dat zij de wapens tegen het land hadden opgenomen (of geijverd hadden om de instellingen van het land aan het wankelen te brengen : schrappen wat niet past. Maar opgepast : het zijn officiële termen die niet mogen beschadigd worden), dapper tegen de muur gezet. Hun misdaad? Om den brode de zwijgende meerderheid te hebben beschermd of pogingen daartoe te hebben aangewend om op last van de Overheid, de boeren of de industrie te beschermen tegen de nachtelijke sabotage van dolgedraaide ‘weerstanders’. Zelfs al waren dat weerstanders die hun roeping maar hadden ontdekt, eenmaal de Felgrauen het land uit waren. Dat waren dus de Vaderlanders tegen wie de Vlaamse jongens ‘de wapens hadden opgenomen’…. Neen : van dat soort ‘wachten’ hebben de Vlamingen de buik vol, en daarbij : de tijden zijn anders.

Vergeten wij niet : de vijand draagt deze keer geen uniform en bedient zich niet van Stuka’s en Pantzers om ons, onderweg naar Parijs, onder de voet te lopen. Deze keer leven onze veroveraars zelfs tussen ons al lang in het land, als  opgedrongen vrienden. Ze bevolken met hun vele kinderen onze scholen en hun opgroeiende jeugd M/V bezet belangrijke posten bij politie en of leger. Dat laatste gebeurt, onder het excuus van positieve discriminatie, meestal onder de strengste geheimhouding, net als in Frankrijk. Tot, om een of andere reden, er een kink i de kabel komt : zaterdag laatst kwam het in Montauban (Toulouse) tot een schietpartij waarbij 3 Muzelman-soldaten van de Special Forces werden overhoop geschoten. Special Force?! Dat zijn in Marseille dus een soort Waffen-SS’ers van het Franse Vreemdelingenlegioen….Een beetje de wederopvoering van wat verleden jaar een Amerikaanse Muzelman en Hoger Officier in de VS had gepresteerd door een aantal van zijn eigen mannen af te knallen. Uit Muzelmanse frustratie, naar het scheen.

Neen : laten wij ons getroost voelen door de media : niet alle Muzelmannen zouden terroristen zijn. Neen, natuurlijk niet. Ook niet alle Duitsers in de oorlog waren ‘Nazi-zwijnen’, de meerderheid was, naar achteraf bleek, zelfs fervent Anti. Maar ze hadden toch dapper meegedaan om te zwijgen!

Later werden Joodse schoolkinderen met hun leraar in Toulouse door een heldhaftige onbekende ‘vredelievende’ omgebracht. Men wilde eerst  absoluut verband leggen tussen de 2 zaken, omdat de dader telkens op een motor reed. De V°RT wist zelf te vertellen dat de dader zekerlijk iemand uit extreem-rechtse hoek moest zijn, want zijn daden waren puur racistisch….Waarom de ene keer werd geschoten met 9 mm kogels, en de andere keer met 11,43 mm, wordt later niet meer herhaald. De media trachtte ook te verzwijgen dat de gedode militairen in Montauban Muzelmannen waren, maar O wee, de tamtam heeft hun Arabisch klinkende namen doorgeseind…. Lady Ashton (Labour), de EU-USSR commisaris, was zelfs van mening dat er teveel misbaar werd gemaakt voor die Joodse kindjes van Toulouse : in Gaza doodden de Joden immers ook regelmatig Palestijnse kindjes… In Rouen hield een lerares in klas een minuut stilte…voor de moordenaar.

De Godsdienst van de Wrede boekt gestadig vooruitgang. Zich daartegen verzetten staat gelijk met haatzaaien of met racisme….

Samengevat in historisch perspectief : in eigen land de wacht optrekken kan de gezondheid schaden. Is proefondervindelijk bewezen. Tweede vaststelling : de ‘vredelievenden’ (of hun tegenstanders) beginnen zich wat al te opvallend te gedragen : zoiets kan eveneens de gezondheid schaden. De Arabische ‘Lente’, waar ze is uitgebroken of op het punt staat uit te breken (Syrië) is nog schadelijker. Blijft over om het onheil te keren : Israël, op de voorgrond als schildwacht, en wij, in het Oude Avondland, op de veilige achtergrond. Het probleem is echter, dat er teveel Lamme Goedzakken zijn. En met Tijl Uilenspiegels alleen wint men geen oorlog.

Laten wij dus doen waar we best in zijn : de kat uit de boom kijken…..

*************************

Milities leiden burgers in Griekenland op

In Griekenland worden burgers door leden van rechts-radicale groeperingen gerekruteerd en opgeleid met het doel het recht in eigen handen te nemen.

Groepen zelfbenoemde milities, waarvan de functie en het doel heel sterk doen denken aan paramilitaire organisaties, streven er naar het recht in eigen handen te nemen. Georganiseerde groeperingen met een hang naar rechts-radicalisme* rekruteren burgers en leiden hen op. Dit gevaarlijke fenomeen breidt zich uit en roept herinneringen op aan vroegere periodes. * (voor linkse “goedmenschen” is iedere burgerwacht rechts-radicaal).

Met een zuivere rechts-radicale retoriek proberen de leden van deze groeperingen gebruik te maken van de fenomenen van de criminaliteit en hun rol als “helpers” van de politie en het leger te laten zien. Het nationalistische woord overheerst, omdat er gevaar uit het oosten zou dreigen, terwijl deze groeperingen duidelijk verwijzen naar “stormbataljons”. Vele internetsites onderstrepen de betekenis, die het scheppen van een “patriottische burgerwacht” met als doel – zoals zij zeggen – “op het kritieke moment bereid te zijn” heeft.

Griekse burgerwacht naar het voorbeeld van de VS

Volgens de krant “Ethnos” heeft een van deze groeperingen al heel lang geleden trainingen in de bergen georganiseerd, zodat de “vrijwilligers” klaar zijn voor de gewapende opstand en in de chaos, die zal ontstaan, kunnen ingrijpen. De georganiseerde rekruteringsacties vinden plaats via sociale media, waar niet alleen alle informatie over de rekrutering van leden wordt gegeven, maar ook geprobeerd wordt deze activiteiten te rechtvaardigen met de buitengewone situatie van het land.

Een andere manier en weg wordt er gekozen door de het Griekse centrum voor wapencontrole, omdat het streeft naar de vorming van een Griekse burgerwacht naar het voorbeeld van de Amerikaanse burgerwacht en zelfs scholieren rekruteert. Met de stijgende criminaliteit als motivering richtte het Griekse centrum voor wapencontrole de “Griekse Burgerwacht” op (Hellenic Neighbourhood Watch) en benadrukt, dat deze geen private beveiligingsfirma is en ook geen handelsonderneming.

Ook politiemensen kunnen lid worden van de burgerwacht en er wordt benadrukt “…zullen zij hun rang behouden met de mogelijkheid, ook voor jongeren, tot bevordering binnen de organisatie”. Deze groeperingen zullen rondom de klok patrouilleren en op allerlei soorten delicten letten, terwijl zij “in het geval van branden en andere natuurcatastrofes en sociale onlusten bijzonder nuttig zullen zijn”.

In een desbetreffende verklaring op internet volgt een oproep aan jonge mensen om mee te doen, omdat “de Griekse politie in geval van een opstand de veiligheid van de Griekse burgers niet voldoende zou kunnen garanderen”. Er wordt in ieder geval benadrukt, dat de burgerwacht zich niet zal bemoeien met de onderdrukking van demonstraties.

Rekrutering van jongeren en militaire reservisten

De rekruteringsactie richt zich ook op jongeren boven de 16 jaar en biedt hen een online-opleiding aan. De scholieren zullen op het schoolplein agressief gedrag opnemen en continu op patrouille gaan. Op deze manier “zal hun jeugdige elan zich kunnen afreageren, zonder dat ze gebrandmerkt worden en zich onderwerpen aan duistere groeperingen”, omdat de Griekse burgerwacht “zich niet verbergt in conspiratieve cellen, geen vermomming draagt en ook geen knuppels en lansen bij zich heeft, maar samenwerkt met alle instanties van de staat en de samenleving en openbaar erkend en geaccepteerd zal zijn”.

Als model voor de oprichting van de burgerwacht volgt zij het voorbeeld van de reservisten van het Amerikaanse leger en heeft, zoals benadrukt wordt, “tot doel de locale reservistenclubs in te binden in een gemeenschappelijke formatie van nationale veiligheid”, zodat ze “vanuit de reserve naar de actieve handeling” ruilen.

Deze groepen zullen op straat patrouilleren en tijdens hun patrouilles “naast hun gebruikelijke camouflagepakken de onderscheidingstekens van de Griekse burgerwacht dragen”.

Bron : http://ejbron.wordpress.com/

************************

Diagonaal herlezen

Vergeten we vooral niet dat Grieken en Turken elkaars erfvijand zijn. En als het al een feit is, dat de haven van Pireus aan de Chinezen werd verkocht, is het nu een feit dat de Turken overal ‘investeren’ in de te koop aangeboden 600 eilandjes die Grieks grondgebied zijn.  De EU-USSR heeft de Grieken opgedragen voor 50 miljard staatseigendommen te verkopen : vliegvelden, havens, spoorwegen, enz. Het zijn zoete vruchten voor de Turken.

Laten we hopen dat de Grieken binnenkort de juiste keuzes maken bij de verkiezingen. De media zwijgen hier over : ze weten waarschijnlijk wel waarom!

24-03-2012, 17:30 geschreven door DIGITHALYS

donderdag 22 maart 2012

****************

De Hongaarse Geschiedenis begint, sedert het mensonterend communisme (en dat is nog maar kort geleden, tot eergisteren bij manier van spreken) een nieuwe bladzijde. Hongaren zijn, net als de Oostenrijkers, een beetje de Vlamingen van Centraal-Europa, en daarmee bedoel ik dat de sterke trouw aan de voorvaderlijke tradities. Die is alleen maar verstrekt uit de alles verwoestende ‘progressieve’ storm gekomen. Want als bij ons  ‘de Rus’ in de Koude Oorlog ooit tot aan de Noordzee was gekomen, wat een peulschil was op zeker moment, om dan in zijn eigen vuil te stikken, dan zaten onze kerken nu misschien nog altijd even vol als in Hongarije en hadden we minder vreemde aanvoer nodig omdat onze kinderen bij bosjes in de moederschoot worden gedood.

Om deze redenering te optimaliseren, verwijs ik naar de begrafenis-plechtigheden van de 28 dodelijke slachtoffers van de busramp in Sierre. Bij de burgerlijke herdenking’ in Lommel was er heel veel verdriet, dat zagen we. We hoorden wel van de Spa-burgemeester duidelijk zeggen, dat “de lente, hij nog niet in het land was”, wat een wel zeer merkwaardige poging is om de Lente in het homo-tijdsperk bij te stellen. Vandaar dat het een lente werd, getooid met zo’n hangend half wit progressief strikje, als bewijs van zo neutraal mogelijk : noch vrouwelijk, noch mannelijk, bij voorkeur te wijzigen naargelang het uur van de dag of de nacht. We hoorden vooral een vriendje tot zijn dode makkertje zeggen : “Salut en de kost. En de wind van achter”… : misschien wel woorden uit een kindermond in dat soort onderwijs, maar woorden die passen op de speelplaats, minder bij de ingetogenheid van een uitvaart.

Vroeger droeg iedereen zwarte rouwkledij, en de vrouwen hadden een hoofddeksel met zwarte voile voor het gelaat. Nu komen de moeders in spijkerbroek….Vroeger droegen we tenminste 6 weken nadien de vertrouwde zwarte rouwband om de linkerarm, of een zwarte omslag op onze revers, en niet de opzichtige helft van zo’n dubbel gevouwd strike, voor de gelegenheid niet het dusdanig roze herkenningsteken van aids-lijders, bisexuelen en homo’s.  O ja, dat halve strikje, in Fabiola-wit ipv van zwart, is progressief nieuwerwets en is gegarandeerd zo neutraal als de hangende pootjes van een paaslammetje dat zijn pootjes laat hangen…. Na de Witte Mars, de witte ballonnen, de witte ruikers en de witte ‘troostmuren’, voortaan geen kerkdiensten meer, maar bijeenkomsten in tot TV-studio omgeturnde feestzalen met gratis optreden van Kloezo met hun zoveelste Domino-of-zo lamène-toontje, dat alles gepresenteerd door de als een naar lucht happende vis op het droge Bart Peeters.

**********************

Niet dat we moeten verlangen naar vroeger, waar het altijd beter was, achteraf gezien, maar het zou misschien als gevolg gehad hebben, dat wij hier de EU-USSR minder gelaten zouden  ondergaan hebben.

Vandaar dat de EU-USSR zo gebeten is op Hongarije….

250.000 aanhangers verstevigen de positie van Viktor Orbán

Met meer dan 250.000 aanhangers werd de manifestatie van de Hongaarse minister-president Viktor Orbán op 15 maart, de Hongaarse nationale feestdag, een indrukwekkende manifestatie van de politieke meerderheidsverhoudingen. In een indrukwekkende toespraak bezwoer Orbán de geest van 1848, toen de Hongaren in opstand kwamen tegen de heerschappij van de Habsburgers. Orbán ging vooral in op de actuele dwangmaatregelen van de Europese Unie tegen Hongarije.

Hij riep op tot verzet en bevestigde dat Hongarije geen kolonie zou zijn: “Wij Hongaren zijn het volk van de vrijheidsstrijders. De eurocraten kijken nu zelfs nog met een scheel oog naar ons, maar uiteindelijk zullen wij gelijk krijgen”.

Europese Unie wil Hongarije onder het juk dwingen

Terwijl men met begrotingszondaren zoals Griekenland of Spanje veel soepeler omgaat, staat Hongarije aan de schandpaal van de EU. Zo trok de EU in een vergadering van de ministers van financiën als straf voor het overtreden van de criteria van Maastricht subsidies voor het land van een half miljard euro in. In totaal is dit 29% van de aan Hongarije voor het jaar 2013 toegezegde financiële middelen. Deze dienen echter vanaf januari 2013 te worden bevroren als de begrotingspolitiek van de regering Orbán niet wezenlijk verbetert. Vooral milieu- en verkeersprojecten zouden door de kortingen worden getroffen. Dat Orbán en zijn conservatieve regering vooral de oude lasten van de voorgaande socialistische regeringen moet saneren, negeert Brussel echter.

Tegenstanders van Orbán halen linkse ondersteuners uit de EU

Ook de tegenstanders van Orbán maakten gebruik van de nationale feestdag om hun aanhangers te verzamelen. Nog steeds kunnen de Hongaarse linksen het niet verkroppen, dat Orbán van de kiezers een ruime tweederde meerderheid kreeg en een corrupte socialistische regering de laan heeft uitgestuurd. Net zoals rood en groen in het jaar 2000 n.a.v. de regeringswisseling in Oostenrijk probeert ook de Hongaarse oppositie de binnenlandse politiek de “europeaniseren”. Zo haalden de tegenstanders van Orbán steun van de linkse vleugelman van de Franse socialisten, Harlem Désir. Désir is sinds 2004 vicepresident van de socialistische fractie in het Europese Parlement en staat aan het hoofd van de vijanden van Hongarije in de EU. Deze durfde dan ook te beweren: “Wat in Hongarije gebeurt, is een schande voor Europa” en gaf daarmee duidelijk blijk van een uitermate twijfelachtige democratiepolitieke mentaliteit

*************************

Het tweede stukje hieronder heb ik in bruikleen overgenomen van E.J. Bron (over Marine Le Pen en Corsica) en heeft in eerste opzicht niets te zien et het eerste, dat handelt over Victor Orban en Hongarije. Bij nader toezien zult U mij gelijk geven : het woord is de messcherpe uitleg rond het scheldwoord ‘rechts-radicaal’ : rechts-radicaal is de mainstream benaming voor partijen die zich bezighouden met de wens van de bevolking

*********************

Corsica, dat zichzelf beschouwt als onvrijwillig aanhangsel van het Franse centralisme, raakt bevriend met Marine Le Pen.

“Welt Online” bericht verrassend uitvoerig over de brutale en verfrissende verkiezingscampagne van het “rechts-radicale” (= mainstream benaming voor partijen die zich bezighouden met de wens van de bevolking) Front National op Corsica. Hier enkele indrukken van het optreden van Le Pen:

Aan het einde gaat de zaal tekeer en Marine Le Pen staat op het podium en zingt het Corsicaanse volkslied “Dio vi salve Regina”. Ze is niet helemaal tekstvast en leest van papier, maar het is het gebaar dat telt.

Ze zou zich richten “tot de Corsicaanse en Franse zielen”, zegt Marine Le Pen aan het begin van haar optreden.

Het publiek is van opvallende onopvallendheid. Veel pensioengerechtigden, “kleine burgermannen” en niet weinig jonge mensen. “Ze is geweldig”, zegt de bloemist Josette Santa-Maria bij het verlaten van de zaal een uur later. En ja, ze zou beide zijn, Corsicaanse en Française. Wat haar heel goed is bevallen? Dat Marine Le Pen “de waarheid” zou zeggen.

De waarheid volgens Marine Le Pen ziet er als volgt uit: We zijn allemaal “kleine Fransozen”, die te lijden hebben onder meerdere “dictaturen”. Er bestaat “geen democratie meer in Frankrijk”, zegt Marine Le Pern – en de zaal applaudisseert. In plaats daarvan zou de dictatuur “Europa” heersen. “Oligarchen” en “technocraten”, “van wie de namen onbekend zijn”, zouden het voor het zeggen hebben.

Men zou zich aan “Brussel” onderworpen hebben, zegt Marine Le Pen en zou daar binnenkort met het eigen budget moeten aantreden om zich te laten beoordelen: “Goedendag, meneer Brussel, krijg ik een goed cijfer?” doet ze de toon van een schoolmeisje na, en oogst schallend gelach.

Dit Brussel zou de Fransen van hun soevereiniteit hebben beroofd en daarmee van de controle over de grenzen. Daarom zou inmiddels bijna iedereen heel eenvoudig kunnen binnenkomen en het zich gemakkelijk maken in het Franse sociale stelsel. Het zou tijd worden om aan “hen” uit te leggen, “dat wij ons sociale stelsel zelf nodig hebben”.

“Als je in Rome bent, gedraag je dan als een Romein”, deze regel zou ze zelf altijd in het buitenland hebben opgevolgd, zegt Marine Le Pen. Het zou nooit bij haar opkomen om gastheren te choqueren. In Frankrijk zou de situatie omgekeerd zijn. Er zou al lang een “dictatuur van de minderheden” bestaan, die hun gebruiken zouden doordrukken. “In Frankrijk heeft men meer rechten als men tot de minderheid behoort dan wanneer men deel uitmaakt van de meerderheid”.

Marine Le Pen spreekt vrij, ze wandelt over het podium als een rondtrekkend prediker, ze kiest haar woorden behoedzaam. Ze zegt nooit “de buitenlanders”, “de immigranten” of “de moslims”. Desondanks weet iedereen in de zaal wie ze bedoelt. Ze zouden na de sportlessen op school weigeren te douchen, ze zouden proberen de inhoud van de lessen te bepalen.

Als dit zo door zou gaan, zou er weldra een deel van de Franse geschiedenis onderdrukt worden, zouden er geen kathedralen meer bezichtigd worden, zou er niet meer over de Shoah worden gesproken, “om maar helemaal te zwijgen van Karel Martel”, en Henri IV. En Napoleon zouden in de schoolboeken vervangen worden door “de geschiedenis van Mali”.

Uiteindelijk “leren we alleen nog de geschiedenis van de islam voor die van onszelf”. Een enorm boegeroep vult de zaal. Dan roept er een vrouw uit het publiek: “We zijn het zat!” Frankrijk zou kort voor de “ontbinding” staan, het “verval”, de “afbrokkeling”.

Daarna heeft Marine Le Pen het nog over halal-vlees, dat de Fransen zou worden opgedrongen, over dat de euro een vreselijk dure munt zou zijn en dat Frankrijk uit de monetaire unie zou stappen als zij president zou zijn. Men zou zich niets moeten aantrekken van de meningen van deskundigen, die beweerden dat dit niet zou gaan.

Marie-Peirre, die haar achternaam niet wil noemen, omdat zij voor de door de socialisten geleide stad werkt, heeft een Corsicaanse en een Franse vlag in de hand. “We hebben er gewoon genoeg van”, zegt ze, “deze mensen daar hebben veel meer voordelen dan wij.” Dat zou zo niet meer door kunnen gaan, want inmiddels zou men zelf geen geld meer hebben.

Vroeger, “onder Giscard”, ja, toen zou er nog geld geweest zijn, maar dat zou gewoon voorbij zijn. Ze zou weten waar ze het over had, want ze werkt bij de sociale dienst van de stad. Daar zou ze te maken hebben met oude mensen, die thuis zouden zitten met de jas aan, omdat ze de stookkosten niet meer zouden kunnen betalen en zich zouden schamen om hulp te vragen.

In plaats daarvan zouden er “profiteurs uit de Maghreb” komen, die “hun rechten beter kennen dan wij”. En als men dan iets zou zeggen, “is men tegelijk een racist”. Het zou verkeerd zijn om Marine Le Pen te “demoniseren”, zoals men al met haar vader gedaan zou hebben, zij zou alleen maar datgene uitspreken wat iedereen zou zien.

En de toespraak van Le Pen zou “immers niet racistisch zijn”, voegt haar vriendin Josette Santa-Maria er aan toe, ze zou geen haat prediken en geweld afwijzen. Men zou immers ook niet alle immigranten eruit kunnen gooien, “maar men moet ermee stoppen ze binnen te laten”.

Het publiek van Marine Le Pen bestaat uit mensen, die het gevoel niet kwijtraken dat het vreemde in hun land de overhand heeft gekregen over het bekende.

Buiten, voor de zaal, zijn dan toch nog een paar Corsicanen, die niet echt enthousiast zijn over Marine Le Pen. Jonge, helemaal in het zwart geklede, leden van de links-nationalistische groepering “Scelta Para”, die streeft naar de onafhankelijkheid van Corsica, schreeuwen leuzen.

23-03-2012, 18:29 geschreven door DIGITHALYS

dinsdag 20 maart 2012

Goed bedoeld, maar o zo Belgisch…..

****************

Zonder aan lijkenpikkerij (*) te willen doen, is het de bedoeling door onderstaand artikel over te nemen, alleen de vocabulaire van onze eigen mensen, de Vlaamse ‘Internauten’ aan te scherpen. Dat wij hierbij inspiratie opdoen uit het schilderachtige Zwitserland, dat door zijn schoonheid aan de basis van al dat verdriet ligt, illustreert vooral de dorre ondergrond van de belse hoernalistiek. Maar Madam is venijnig met deze opmerking, en dat kunnen wij niet nemen. Ze mag al inspirerend werken en correcte analyses verkopen, het ogenblik van haar klap is even slecht gekozen als de klap van de bus met onschuldige schoolkinnderen tegen de tunnelwand. Van de weeromstuit, zou ik die Zwitserse Madam een klap willen teruggeven. Alleen maar door te vragen, of er een goede reden bestaat, waarom in een zo gezegd veilige tunnel op o zo korte afstand van de rechterwegkant, zo nodig een inham moest eindigen op een betonnen muur uitdagend mooi loodrecht op de rijrichting. Ik zou de doden niet willen tellen, die bijna onschuldig doodsimpel (!) van de kant in de gracht zijn geraakt, om tegen een fatale ‘duiker’ te belanden. U kent ze wel : de opritten die de boer nodig heeft om op zijn land te geraken….Mijn burgermannetjes-verstand zegt, dat een pechstrook/inham veiliger zou zijn, moest deze zoals de parkings langs de snelweg, met een tunnelwand in vloeiende lijn over een betrekkelijk lange afstand, terug aansluiting geven op de rijweg…. Een verkeerd bruuks stuur-manioeuver zou dan misschien meestal eindigen met een schamp-impact?  Maar wie ben ik, om daar over te oordelen? Mij is in ieder geval, als een klap ten mijn verstand, terug te binnen geschoten, dat er vroeger geleerd werd, dat een klap aan 50 Km per uur, met of zonder gordel, gelijk staat met het contact van een menselijk lichaam dat van de 3^de Verdieping op de harde grond valt. Van op de schoolbanken moet U zich daarbij alleen nog de Wet  der Tragheid herinneren en wat er bijgevolg gebeurt met Uw inwendige organen die zeker niet valbestendig zijn…...

Een mens zou bijna terug verlangen naar de tijd van de postkoets…

*******************

In een column op de Zwitserse nieuwssite "News.ch" haalt de Zwitserse politieke wetenschapster Regula Stämpfli zwaar uit naar België. Dat doet ze naar aanleiding van het busongeluk in Sierre.

 ‘Mijn eerste reactie op het ongeluk was als moeder: ‘Oh neen, verschrikkelijk!’ Mijn tweede reactie: ‘Het verbaast me niet. Een Belgische reisbus. Met de nadruk op Belgisch.’’, zo opent Stämpfli haar stuk, dat ongeveer een halve dag na het ongeluk verschenen is.

Het ongeval wordt in het opiniestuk als aanleiding gebruikt om uit te halen naar het Belgische systeem.

Derdewereldland

Zo stelt ze dat ‘ongelukken er nooit voor zorgen dat ze het systeem in vraag stellen’. Volgens Stämpfli zoekt België voor alles een individuele uitleg, terwijl er naar haar mening veel tekortkomingen zijn aan de instellingen in het land.

‘De controle, de opleiding, de rijtechnieken en de uitrusting van de reisbussen zijn in België op hetzelfde niveau als dat van een derdewereldland. Of slechter’, stelt ze.

'Belgisering'

De columniste deinst er niet voor terug om te verwijzen naar de periode dat België zonder regering zat en ze vraagt zich af  waarom de Europese Unie zoiets toegelaten heeft. Ze spreekt van corruptie.

Stämpfli stelt voor om een nieuw begrip in te voeren voor de Europese verkeersinfrastuctuur: Belgisering.

‘Het verwijst naar het land waarin werkelijk alles mogelijk is en waarin geen enkele verantwoordelijke zijn straf moet uitzitten. Het land, waaruit de Europese president komt, dat niets goeds kan afleveren behalve chocolade, mosselen en frieten.’

Dutroux

Tot slot verwijst ze in haar stuk naar Marc Dutroux. ‘PS: nog een verband met België dat niet mag vergeten worden: de minister die Dutroux in de jaren ’90 vrij liet (ze doelt op Melchior Wathelet senior, red), werd door de Europese Commissie en het Europees Parlement tot Europese rechter bevorderd. Vive la Belgique!’

In reacties op de site wordt de columniste vaak veroordeeld voor haar opmerkingen.

***********************

Daar gelaten dat het mens wat pierwiet is (pierewiet moet zijn om zoiets op zo’n moment te durven schrijven, al heeft ze 1000 keer gelijk) : het wijst er alleen op dat het woord ‘Belgique’ iets onwezenlijks in zich meedraagt. Wij, als direct betrokkenen, weten dat de oorzaak ligt aan de soort ‘democratie’ waarin wij leven, waarin de Francofone minderheid zich ongestraft als meerderheid kan gedragen. Alles is daaraan aangepast geworden, werkelijk alles, buiten de natuurwetten! Al is er wel genoeg geprobeerd om zelfs de zwaartekracht, de Wet van de Traagheid of zelfs de Snelheid van het Licht ondergeschikt te maken aan hun grillen. Telkens als het onmogelijke niet lukte, moesten ze daarvoor een compensatie krijgen….

************************

(*) Lijkenpikkerij : er is, speciaal voor dergelijke gebeurtenissen (het land en de bevolking vertegenwoordigen bij een dramatische gebeurtenis) daarvoor de protocollaire functie van Koninklijke Hansworst voorzien. Die wordt daarvoor betaald met dik beleg tussen de boterham. Dat is voor het ogenblik, behoudens ziekte en dood, de rol van Albert Second en zijn Madam. Al de rest die we gezien bezien en herzien hebben ivm met het busongeval, zijn dus profiteurs en lijkenpikkers. Behoudens de minuut stilte in het Parlement, liefst zo discreet mogelijk en zeker buiten het bereik der camera’s, hadden die Hoovaardigheidsbekleders alleen de verdommelijke plicht het Land en/of hun Stad te besturen. Marine Le Pen (ten gevolge van de moorden in en rond Toulouse) gaf daarbij het goede voorbeeld : ze betuigde haar medeleven en hield zich verder gedeisd.

**********************

Dat ’t Pallieterke momenteel weer ‘schep staat’, moge onderstaande tekening bewijzen. De uitdrukking ‘Laat U niet rollen’ past trouwens wonderwel  bij het nieuwe woord en de draagkracht ervan van de Zwitserse krantenmadam. Belgicieren is half-en-half Frans, maar voor ‘Se faire rouler’ gaan ze wel een tekeningtje nodig hebben. 

 

Psssst

Paus Rathzinger heeft op het Nieuws van 19 uur de hoofdvogel afgeschoten : van hoog uit het pauselijk koekoesnest heeft Hij in de taal van Molière de Vlaamse ouders en de Vlamingen (Nederlanders waren quantité négligable) zijn condoléances aangeboden. JaJa, bij André Leysen ook een voormalige Hitler-Junge en U alen voldoende bekend als de vroeger baas van Agfa-Gevaert is het ook zo gegaan : Frans de voertaal der Meesters, ‘et pour les Flamands la même chosse’……

Ik denk (Ik verhoop…) dat de Grote Baas Ratzinger dat zeer kwalijk zal nemen. Want Hij heeft een enorme kans gemist om te zwijgen…..

20-03-2012, 18:45 geschreven door DIGITHALYS

dinsdag 20 maart 2012

*********************

Acht noodzakelijke vragen aan de “gematigde” moslims

Wanneer de “gematigde” islam zich inderdaad zo fundamenteel onderscheidt van het “islamisme”, zoals zijn islamitische apologeten en veel westerlingen denken, dan zijn automatisch de volgende vragen te stellen:

1. Waarom protesteren er dan geen miljoenen van de als gematigd geldende moslims dag in dag uit in hun landen en in de steden van de rest van de wereld tegen die “islamisten”, die de leer van de islam blijkbaar helemaal verkeerd begrijpen en zodoende het aanzien van hun zogenaamd vreedzame religie bevuilen?

2. Waarom organiseren gematigde moslims niet gelijksoortige gewelddadige demonstraties zoals men die in verband met de publicaties van de Mohammed-karikaturen heeft leren kennen, waarop ze zich op affiches en spandoeken duidelijk distantiëren van de islamisten?

3. Waarom worden van de kant van de islamitische intellectuelen niet voortdurend boeken uitgegeven, waarin zij het zogenaamde verschil tussen de goede en slechte islam duidelijk maken voor iedereen?

4. Waarom zenden islamitische televisiezenders niet dag en nacht reportages over de islam en talkshows met islamexperts uit, waarin zij heel duidelijk onderscheid maken tussen de islam en het islamisme, zodat iedereen dit kan begrijpen?

5. Waarom worden er zo goed als nooit (doods)fatwa´s uitgevaardigd tegen “islamisten” – als zij, zoals wordt beweerd, inderdaad vijanden van de islam zouden zijn?

6. Waarom richten de predikers in de moskeeën van de wereld zich niet met alle hardheid tegen die “islamisten”, die de koran kennelijk volledig fout interpreteren?

7. Waarom bewijzen zij in hun preken en interviews, in hun artikelen en boeken niet dat de koran en Mohammed moord en terreur verbieden – en wel principieel verbieden?

8. Waarom worden “islamisten” niet uit de oemma van de islam verbannen?

Het antwoord: “Gematigde” moslims en de geestelijke apologeten van een zogenaamde “gematigde” islam doen dat alles niet, omdat zij dit niet kunnen doen. Ze weten namelijk, dat de “islamisten” de koran veel beter kennen dan de rest van de moslims – en dat “islamisten” uiteindelijk precies datgene in de praktijk willen omzetten wat de koran hen voorschrijft en wat Mohammed zelf hen ooit heeft voorgedaan. Dat zij – om een lang verhaal kort te maken – in principe de meest gelovige en vrome mensen binnen de islamitische oemma zijn, de gemeenschap van alle gelovigen. Want Mohammed, de profeet van de islam, die alle gelovigen moeten proberen te evenaren, was de eerste “islamist” in de geschiedenis van de islam.

De enige reëel bestaande scheidslijn tussen islam en islamisme is die in de hoofden van vredes- en harmoniezuchtige westerlingen, die niet kunnen geloven begrijpen, dat zich onder de gevestigde wereldreligies een religie bevindt, die uit het kader valt en daarmee de zo gevreesde uitzondering vormt. Ze zijn zo bang voor de consequenties van zo´n gedachte, dat ze hun ogen krampachtig gesloten houden voor de werkelijkheid: De terreur komt uit het hart van de islam

Bron : http://ejbron.wordpress.com/

************************

Diagonaal herlezen

Het kan best het gevolg zijn van een of ander aangeborendheid, of eerder door een nare levenservaring die onbewust is blijven nazinderen wegens het ontbreken van de nodige ‘slachtofferhulp’, maar de historische slogan van de Gentsche socialisten uit de tijd van Priester Daens (Aalst) “Ge moet mijne kameroad  zijn, of ‘k sloan ekkik up joen meuile’ geeft telkens op tot in mijn keel, net alsof ik spruitjes met teveel look, of…rode kool heb gegeten, als ik de Muzelmannennerij all-ovr-the-world bezig hoor of bezig zie. Die nog wel een handje erger dan de socialisten : socialisten in actie zijn erg, maar de Muzelmannerij, zelfs in ruste, is duizendmaal erger! Muzelmannen slaan niet alleen op ‘joen muile’, ze slaan er liever die kop van U meteen af. Tenzij ge voor hen in het stof kruipt. Zo lang ze dat in hun eigen landen deden, raakte mij dat niet zoveel, maar nu ze overal ter wereld zijn uitgezworven, en vlotweg de medewerking van al wat Linx, politiek correct en progressief is, slaat mij de schrik om het hart. De vijand staat niet voor de deur : hij zit reeds in onze stadhuizen! Naar oude Muzelmannerij-gewoonte, wachten ze gewoon tot hun aantal groot genoeg is, om eisen te stellen. In afwachting beweren ze geen vlieg kwaad te doen….. Precies alsof er een land ter wereld zou bestaan, waar de Islammerij bestaat zonder dat dit met geweld is gepaard gegaan.

De Feldgendarmen en/of de Gestapo waren kestekindjes in vergelijking met wat ons te wachten staat. Alleen al onze schrik om de dreigingen van de Muzelmannerij te verwoorden, staat gelijk met ‘racisme’ en verfoeilijk ‘haat zaaien’. Anders gezegd : om politiek correct te blijven moeten we ons gewoon laten bedreigen, of erger, afslachten als de tijd gekomen is. Voorbeeld: Libië en de Christenen aldaar.…..

Geen schoner voorbeeld dan de oorlogsstokerij in onze dagen van die arme ‘Palestijnen zonder land’, die ocharme verplicht zijn om dagelijks tientallen raketjes af te schieten op Joodse burgers….. Als die dan met een paar welgemikte schoten de oproerkraaiers uitschakelen, is het kot te klein…..De Muzelmannerij veroverden wat eens het Beloofde Land was, dat volgens de Schriften overliep van melk en honing en veranderden dat in een dorre woestijn. Nu het Joodse volk daar 1/20^ste van wat eens hun eigen land was, hebben teruggekregen van de Internationale Gemeenschap, om dat vervolgens weer vruchtbaar te maken, wil de Muzelmannerij dat aan hen aangedaan onrecht ongedaan maken. Dus beginnen ze te stoken…. Want wat zij door doorlog onrechtmatig van anderen gestolen hebben, is en blijft hun eigendom : de redenering van elke dief…..Enne, om frank te zijn : de rednering van elke Franscouillon waar ook ter wereld.

De Islam stookt overal. Ook nu weer in Zuid Frankrijk….Daar moordt men reeds, terwijl het in Spanje voorlopig blijft bij het terugeisen van het land waar ze later door de Reconquista weer werden verjaagd.

************************

In eigen land staat elke treinreis gelijk aan een gevaarlijk avontuur : zwartrijders, verbale en andere agressie : te dien einde zal de NMBS haar personeel speciale trainingen geven…..Die lieverdjes mogen vooral niets in de weg worden gelegd!

Mijn advies? Beter ware op elke trein een aantal kloeke en uit de kluiten gewassen para’s te laten plaats nemen, anoniem tussen de andere reizigers. Het zou voor ons leger een goede gevechtstraining zijn van ‘onze jongens’, die als beloning voor hun jachtinstinct, zich gewoon naar believen zouden mogen uitleven op de bij verrassing gevatte agressieveling(en). Gevolg : applaus op alle banken en ook thuis, en vermits een goed verstaander maar een half woord nodig heeft, zal de rust vlug en zonder kosten hersteld zijn. Naast de rammeling, mag het ABL natuurlijk het retour-biljet niet vergeten : enkele reis, bestemming woestijn. Desnoods, vermits de rustverstoorder gevat werden dor para’s, wordt hen zelfs de eenmalige uitstap uit de C130 per parachute aangeleerd. Mèt valscherm, zo lang de voorraad strekt, nadien zonder.

Wapenwet.

Gesteld dat het ooit zou lukken de maffia van de PS aan de kant te schuiven, zou er moeten gelobbyd worden om naast het recht op zelfverdediging van de eigen persoon, ook de eigen goederen te mogen beschermen. Elke overvaller zou vanaf dan moeten rekenen op serieuze risico’s : ’n schot van een riotgun uit onverwachte hoek, al-dan-niet-raak, zou hun werkrisico aanzienlijk verhogen. En meteen onze rust verzekeren, als we abstractie maken van bepaalde ‘colateral damage’. Den foto van de onverlaat zou de volgende morgen in alle kranten moeten staan, want door voor bandiet te willen spelen, heeft de dader aller recht op privacy verloren. Zie ‘Opsporing Verzocht’ op de Nederlandse TV. Dank zij Di Rupetto is dat nu andersom : de anonimiteit van de dader wordt gegarandeerd, maar het slachtoffer is aangeschoten wild voor de pers…. En voor het Gerecht….

Ook zou het zo moeten zijn, dat de familie van de booswicht automatisch moet opdraaien voor alle schade. En niet omgekeerd, zoals het nu is, dat het overvallen slachtoffer voor de rechtbank gedaagd wordt voor slagen en verwondingen, omdat hij zich heeft teweer gesteld.

Kijk : BDW kan zich alvast beginnen te oefenen om zich te engageren voor een paar dozijn van zulke maatregelen : wedden dat zijn succes in de peilingen spectaculair zou stijgen?  Misschien zelfs tot ver voorbij de taalgrens? Onder druk van Marine Le Pen doen Sarkozy en Hollande niet anders in Frankrijk! Precies alsof zij, naar het voorbeeld van een V1-raket, ineens het juiste heilig vuur in hun broek aan hun achterwerk voelen braden:

Weet U wat zij niet weten? Dat ze zomaar en zonder auteursrechten te betalen, een 30 jarig en meer standpunt van het Vlaams Belang hebben overgenomen! Niet alleen moet de immigratie stopgezet worden, maar ze moet worden terug geschroefd.

Moet rond deze racisten (Sarkozy en Hollande) nu een Frans cordon sanitaire worden opgetrokken? Wat gij, Jos Gheysels?

20-03-2012, 16:51 geschreven door DIGITHALYS

maandag 19 maart 2012

UITRIT VLAANDEREN?

***********************

Kamer neemt horde naar staatshervorming

De Kamer heeft donderdag laatst 15 maart 2012 met tweederde meerderheid artikel 195 van de grondwet gewijzigd. Het gaat om een eerste stap in de uitvoering van de zesde staatshervorming. De acht partijen die eind vorig jaar een communautair akkoord afsloten - de zes meerderheidspartijen en de groenen - stemden voor de grondwetswijziging. Zij hebben samen 103 zetels. N-VA, Vlaams Belang, FDF en LDD stemden tegen (39 stemmen).

Op anderhalve week is de herziening van artikel 195 in de Kamer een feit. De bevoegde Kamercommissie zette vorige maandag al het licht op groen voor het voorstel. De plenaire vergadering deed dat vandaag/donderdag.

Om artikelen uit de grondwet te kunnen wijzigen, moeten die door het vorige parlement voor herziening vatbaar zijn verklaard. Het communautaire akkoord omvat evenwel grondwetsbepalingen waarvoor dat niet gebeurde. Om die aanpassingen toch door te kunnen voeren, maken de acht partijen gebruik van grondwetsartikel 195, dat de procedure om de grondwet te herzien vastlegt en dat wel voor herziening vatbaar werd verklaard. De wijziging zorgt ervoor dat een aanpassing van de grondwet niet meer in twee legislaturen moet gebeuren. Het gaat wel om een tijdelijke regeling. Ze geldt enkel voor deze staatshervorming.

De oppositie is niet te spreken over deze gang van zaken. Ze wou het debat donderdag ook uitstellen om op een latere datum voluit tegen te kunnen fulmineren tegen de grondwetswijziging. Gezien de nasleep van het tragische busongeval in Zwitserland was dat donderdag niet mogelijk. De meerderheid wou echter niet weten van uitstel, waardoor de discussie noodgedwongen in een serene, maar tegelijkertijd ook een bizarre sfeer plaatsvond. Niemand durfde zijn stem te verheffen of in debat te gaan.

Vooral Ben Weyts (N-VA) diende daarom op zijn nagels te bijten. Hij ging de voorbije weken tekeer tegen de techniek van de acht partijen om'de grondwet te schorsen'. Hij argumenteerde ook donderdag dat de grondwet niet gewijzigd moet worden om een staatshervorming uit te voeren en verwees daarbij naar verklaringen van sp.a-minister en grondwetsspecialist Johan Vande Lanotte. 'De grondwet wordt enkel gewijzigd om Franstalige privileges in te willigen', besloot de Vlaams-nationalist.
Weyts neemt het overigens ook niet dat de meerderheid geen hoorzittingen wou organiseren over het voorstel en geen advies wou inwinnen bij de Raad van State.

Forse kritiek was er ook bij FDF-voorzitter Olivier Maingain, die het had over "constitutionele fraude", omdat de meerderheid en de groenen ook grondwetsartikelen gaan wijzigen die niet voor herziening vatbaar werden verklaard. "Jullie zetten de deuren open voor separatisme en confederalisme", een verwijzing naar de N-VA, die stelde zich in haar strijd voor confederalisme niets meer te zullen aantrekken van de grondwet indien ook de regering-Di Rupo de grondwet "verkracht. Weyts herhaalde dit donderdag overigens.

Volgens de meerderheid en de bevoegde staatssecretarissen Servais Verherstraeten (CD&V) en Melchior Wathelet (cdH) is er juridisch echter geen vuiltje aan de lucht. Ze stelden dat het vorige parlement artikel 195 voor herziening vatbaar heeft verklaard en dat de huidige assemblee het artikel met een tweederdemeerderheid wijzigt. 'De grondwet wordt gewijzigd, niet geschorst', zei Verherstraeten. 'Dit is de eerste steen waarmee de acht fracties duidelijk maken dat ze het communautair akkoord willen uitvoeren en stemmen', voegde hij eraan toe.

Ook anderen zoals Michel Doomst (CD&V), PS-voorzitter en -fractieleider Thierry Giet of Luk Van Biesen (Open Vld) hadden het over 'de eerste steen', de 'eerste spadesteek' of 'de start' van of voor de staatshervorming. 'Hierdoor wordt BHV gesplitst, de financieringswet herzien en aanzienlijke bevoegdheden overgeheveld. Daar kun je toch niet tegen zijn', poneerde Doomst.

Stefaan Van Hecke (Groen) benadrukte dat de groenen meewerken aan de staatshervorming om het land weer stabiliteit te geven en te zorgen voor beter bestuur.

************************

Diagonaal herlezen

Dit verhaal van Art 195 gaat dus, noch min noch meer, over de genocide op het Vlaamse Volk, of minstens om een geniepige poging daartoe. Volgt U even mee.

Donderdag 15 maart 2012 is een dag even belangrijk als 4 september 1944 (of als U wilt 8 mei 1945) de dag dat er voor vele lange jaren een diepe schaduw van verdrukking viel over Vlaanderen. De Vlaamse Beweging moest toen ontwaken uit een nachtmerrie, die gestart was en gestaag gegroeid als een droom van vele eeuwen sedert WO I en de Frontbeweging. Die droom werd brutaal gekidnapt door de Duitse overwinnaars van Mei ’40, in de hoop daarmee kanonnenvlees te kopen. Toen uiteindelijk de oorlog voorbij was, moesten de Vlamingen in de repressie en door de ‘epuratie’  hiervoor zwaar boeten. Niet door Internationale Gerechtshoven, maar door de belse justitie van Roi Nègres, de eigen landgenoten die heden ten dage allemaal aangetast zijn door het gevreesde ‘hangmatitis’. En als eindelijk bij het Volk het nodige zelfbewustzijn weer is ontwaakt en de V-Partijen dus op het punt staan om de volstrekte meerderheid te halen (net voor de Muzelmannerij voor vele eeuwen de overhand haalt); wordt door de hangmatieten onder leiding van de Waalse Di Rupetto, de strop van de tirannie aangehaald. De Grondwet, reeds zo goed als tot de bodem uitgehold om het Vlaamse Volk er onder te houden (zodat de Waalse minderheid niet eens een gelijkheid, maar een feitelijke meerderheid wordt), wordt nu gebruikt om leenslang op kosten van de Vlamingen te leven. De ‘transfers’ van de ‘solidarité’ worden voor eeuwig het infuus van de ongeneeslijke ‘hangmatitis der Franstaligen. Als blijkt dat in Griekenland 1 op 6 ten onrechte leeft van sociale fraude, hoe denkt U dan dat het gesteld is met Wallonië? In Griekenland heeft het socialisme per slot van rekening eindelijk afgedaan, maar in Wallonië is de PS, met steun van de Tjeven en de Blauwen, nog voor jaren aan de macht….

Met medeplichtigheid dus van de tot minhabussen gekrompen kleurpartijen in Vlaanderen, halen de Franscouillons op het nippertje dus hun slag thuis : hun voorrechten zullen worden ‘gebetonneerd’, de poort naar de Grondwet zal afgegrendeld worden en de sleutel zal worden weg geworpen…. Aan het ‘verdampen’ en aan ‘de evolutie, zonder revolutie’ is een einde gekomen. We staan voor voldongen feiten.

In heel deze affaire staat de verantwoordelijkheid van slechts één man centraal : hij die als overwinnaar uit de laatste verkiezingen kwam en te laf was om er de consequenties van te onderkennen. Het is een ongeschreven oorlogswet, dat wie na de veldslag het slagveld het eerst verlaat, de verliezer is. AD 2011 is geen herhaling geworden van de zege van 1302! Een mens zou er Bijbels door worden!

Mozes, die zijn Volk na vele jaren omzwervingen uit de woestijn had geleid, onderweg naar Het Land van Melk en Honing, mocht als straf voor zijn twijfel slechts uit de verte dat land aanschouwen. Het duurde zelfs tot 1948 voor het Joodse Volk er zich eindelijk weer thuis kon voelen. 5000 jaar later…..

Zou BDW, als historicus, naast de Leider Mozes en stamvader van het Joodse Volk, ook nog weten wie de Profeet Jeremias is geweest? Wel, voor geval hij twijfelt, kan hij het hier lezen : ‘De profundis clamavit at te Domine’ : ‘Uit de diepten aanroep ik U, O Heer, en zie als er ooit een smart is geweest zo groot als de mijne’….

De volgende stap waarop U kunt gewezen worden, beste BDW, is de Profeet Job op zijn mesthoop, overdekt met zweren die zelfs de honden niet wilden  likken. Want RV (Rekkelingen Vlamingen) als U zijn halve Tjeven, mislukte mossels, die zelfs geen vis kunnen genoemd worden. Hen ontbreekt de ruggengraat der Rechtlijnigen. AVV-VVK is nooit aan U besteed geweest.

Gaat dan eens met zo’n soldaat naar de oorlog!  

20-03-2012, 11:26 geschreven door DIGITHALYS

maandag 19 maart 2012

L’Eternel Louis XIV

Le Roi Soleil

*******************************

Ik denk niet U iets nieuws te vertellen : in Bruksèl bevindt men zich continu in staat van hemelse vervoering, de blikken gericht naar de Lichtstad, La Ville Lumiiàre. Misschien omdat het licht daar al sedert Louis XIV betaald wordt met het zweet der Vlamingen?….Oeso, zult U zeggen : de Geitenboer is daar toch alleen maar naartoe gestuurd om te genieten van de uitverkoop door het ACW van de Diksia-bank? Heel zeker, brave mensen, Leterminator is daar geplaatst om op de Place Pigalle om daar in onze naam te genieten van zijn 30 zilverlingen………

Financiën en energie : dat zijn de twee polen waartussen onze hedendaagse welvaart in Vlaanderen steunt en die worden, omdart ze door deze generatie polietiekers verkwanseld werden aan de Fransen,  beheerst door de touwtjes die in Parijs getrokken worden. Zolang Parijs, en bij deductie de Franstaligen in het eigen land, mee genieten van deze afgeroomde welvaart, mag Vlaanderen werken en zwijgen. De dag dat er druk kan uitgeoefend worden, om bij de minste tekenen van opstandigheid, te dreigen met maatregelen, zullen we het geweten hebben. Vlaamse knechten en meiden moeten zich  onderdanig gedragen tegenover hun Franssprekende meesters….

Langzaam maar zeker sluit het net…..

Het bericht over de laatste greep naar de absolute macht over de energie-sector in Belgistan, is bijgevolg zeer onderkoeld in  de media gekomen. Om daar tussen de plooien van de overige pulp-berichten liefst zo vlug mogelijk te verdwijnen. Wat wilt U : een ongemakkelijke waarheid die de mensen maar nodeloos zou doen nadenken : iets aan veranderen, zonder revolutie, kan immers toch niet. Is trouwens klein bier in vergelijking met die andere melkkoe van de Staat, Belgacom : 2,6 mio euro per jaar om dagelijks (5 dagen per week) een paar handtekeningen te zetten, als afwisseling met het bepotelen van de bloesinhoud van de bevallige secretaresse. Had de man maar kunnen beschikken over een doorscuif-vennnootschap, zoals Notte (Vandela), de maffiabaard uit Oostende, dan had er, volgens instructies van de Wallo-Italo Gotfather, geen haan durven over kraaien. Dat de Soir de ‘omèrta’ geschonden heeft, door Notte (Vandela) in opspraak te brengen : het zal hen dan ook zuur opbreken. Tenzij dat de eerste tekenen zijn van het afbrokkelen van het Imperium van Di Rupetto I……

De Soir heeft toch geen voorgevoel (of zeker geen voorkennis?!) van de nakende verkiezings-uitsdlagen in Frankrijk? Zou Hollande…. begeven? Toch niet onderweg zijn om verslagen te worden door Marine Le Pen? Daar horen we zo weinig over, en dat is goed nieuws. Dat ‘vredelievenden’ ondertussen in Toulous aan het moorden zijn geslagen, is dat een ander voorteken. Voelen de Muzelmannen de naderende ommekeer, nu de roep van bovenaf komt voor minder immigratie?  Och! we zien wel.

Echt : wat ons overkomt (Notte en Bellens) dat is pas socialisme in zijn puurste vorm. Om het even de partijkaart van de man, Didier Bellens is de naam, hij scharrelt in de zakken van de kleine man die geleerd werd met de telefoon aan zijn oor te gaan slapen, en schraapt daar het laatste beetje reserve weg die deze door hard werk heeft verzameld. Belgacom is een voltijdse Belgische NV, met de Belgische staat als hoofdaandeelhouder. Einde verhaal, want het is een van de best betaalde vetpotten van het land om zich vol aan te vreten.

*************************

In de energie-sector is het michtjes anders. Maar door de internationale vertakkingen gebeurt alles veel discreter. Het fiscaal licht dat doorheen de grens schijnt, is zeer diffuus. ‘Paars’ heeft jaren geleden in geheime contracten de totale levensader van onze Vlaamse bedrijven in volle eigendom aan Parijs laten verlopen…. “Paars’ dat was toen vooral het Liberale Liegebeest uit Gent, U weet wel, de Flamand-de-Service waarvan Cruella Onkelynx toen kraaide dat het met Guy gewoon génial was… Doekje voor het bloeden, en om de oppositie te sussen, werd over het akkoord met de Franse eigenaars het sausje uitgeweid dat het dagelijks bestuur in handen zou blijven van paspoort-belgen. De politieke vriendjes, natuurlijk.

Maar vandaag tonen, net als kort voor de Brugse Metten, de Fransen hun ware gelaat.

********************

Fransen grijpen volledige macht bij Electrabel

Jean-François Cirelli, de huidige nummer twee van de Franse energiegroep GDF Suez, wordt de nieuwe gedelegeerd bestuurder bij Electrabel. Cirelli, die de Belg Dirk Snauwaert opvolgt, is de eerste Fransman die de Belgische energiegroep leidt.

Suez heeft al sinds begin deze eeuw een meerderheid in Electrabel, maar liet de leiding tot nu toe over aan Belgen. Volgens De Tijd moet de aanstelling van Cirelli gezien worden als een politiek signaal, dat Parijs rechtstreeks de discussie met de politieke wereld wil aangaan, nu onder meer de politieke discussie over de sluiting van de kerncentrales de Franse groep in het defensief heeft gedrumd.
 
Dat wordt nog benadrukt door het feit dat Gérard Mestrallet, de topman van GDF Suez, zelf voorzitter wordt van de raad van bestuur van Electrabel. De raad van bestuur bevestigt hen vrijdag in hun nieuwe functies.

Bron DM

************************

Diagonaal herlezen

Is er iemand die het verschil in tictac kan uitleggen tussen een zekere Jaques de Châatillon, de Franse Nobiljon, die begin de jaren 1300 de Franse Koning Fhilippe Le Bel vertegenwoordigde in Brugge, en de Ectrabel-potentaten van onze dagen? Ja natuurlijk : er is, naast de pool van de energie-leveranties, nog de tweede pool van het bankwezen. Daar hebben de Tjeven voor gezorgd, dat ook die is overgeheveld naar Parijs.

Laat nu de (ijdele?) hoop van onze Waalse Eerste Minister toch wel gevestigd zijn op de aanstaande Franse verkiezingsoverwinning van François Hollande, de kandidaat van Linkx…..

Kunnen we straks naar de Grot van Massabielle trekken in bedevaart, zonder ooit de eigen vaderlandsche bodem te moeten verlaten…. Ter plaatse kunnen we daar bidden voor de zielezaligheid van wijlen de Hongaarse Graaf Nicolas, om het leven gekomen bij een laffe terroristische aanslag toen hij de Kärchers wilde inzetten in de straten van Parijs.

Laten we nooit vergeten, dat de weg van alle Franse Heersers doorheen de eeuwen altijd over verraad en gebiedsroof is gegaan. Uitgenomen die ene keer in Kortrijk. Dat was toen de Vlamingen, moe getergd, voor de eerste keer maar hopelijk niet voor de laatste keer, in hun geschiedenis weerwerk leverden.

Beter een eenzame wolf in het bos, dan een tamme bandhond aan de ketting, was de lijfspreuk van wijlen Karel Dillen. Ik zeg dat maar, om te vragen waarom onze Jan Breydels en onze Pieter De Conincks liever aan de stamtafel blijven zitten, dan zich voor te bereiden op het omverwerpen van eenzelfde soort tirannie als waarvan sprake in de Marsailleise. Bij hen heet dat patriottisme, bij ons is dat extreem rechts racisme….

19-03-2012, 17:13 geschreven door DIGITHALYS

zondag 18 maart 2012

Zo d’Ouden zongen……

************************

Wat is het goed, neen, is niet bedoeld datgene wat Allice Nahon bedoelde, met in het eigen hart te kijken, maar om af en toe eens een brok echte onvervalste journalistiek onder de neus geschoven te krijgen. Onze vereerde vriend Luc Vaqn Balberghe serveert ook deze keer geen opgewarmde pulpschotels en fastfood, maar zoals altijd fijn verzorgde smulkost met echte pluk-verse natuurproducten. Even gewoon en spontaan lijk TV-Jeroen altijd doet, maar dan op een totaal ander plan, en liefst zonder kook- en kletskoek daarbij….

Wat ik mij afvraag : zou er een Franse vertaling van die tekst bestaan? Dat zou dan iets geweest zijn voor LDL, Louis De Lentdecker Zaliger, want ik denk dat die twee zeer dicht met elkaar verwant zouden geweest zijn. Liefst nog zag ik, met het oog op de internationale verspreiding ervan, een vertaling in het Engels willen, van de hand van Paul Beliën. Zeker weten dat deze vertalingen uitsluitend via het Internet zouden verspreid geraken : alles wat in Belgicistan aan waarheid moet verspreid worden, dient inderdaad bijna uitsluitend in de quasi-clandestiniteit te gebeuren….De regime-media is allergisch voor de waarheid, inzonderheid de Vlaamse waarheid : één enkel artikel over de waarheid in Belgicistan zou als een schok van 10.000 Volt door het land gaan.

De Grote Geesten staan wel voor euthanasie, maar toch niet voor hun eigen!

************************

Het fatsoen is uit de Wetstraat

Een ei hard koken duurt zes minuten. Heb je meer tijd, kan je ’t even laten afkoelen om het daarna gemakkelijker te pellen. Wacht je geen zes minuten, kan je wel de dooier soppen, maar onmogelijk gebruiken op een koude schotel. Kwaliteit heeft recht op tijd. Dat is in de keuken zo. Dat is in het leven zo. Dat is in de politiek niet anders. Er geldt maar één wetmatigheid: alles heeft zijn tijd. Nooit te snel, nooit te traag.

Om het in modetermen uit te drukken: als een kok tijd verliest aan een te gedetailleerde mise-en-place terwijl de klant al zit te wachten, zal hij die daarna moeten winnen ten koste van de cuisson.

“Niet te vreten”

Vandaag zien we in de Wetstraat derderangskoks aan het werk. Meer dan anderhalf jaar lang hebben ze gediscussieerd over wie de koude en wie de warme keuken voor zijn rekening zou nemen, en op het ogenblik dat de klant dreigt op te stappen, hebben ze snel een pan op het fornuis gezet en de halfgare inhoud ervan op het bord gegooid. Ze weten dat hun gerecht waardeloos is, maar terwijl de klant proeft en zijn beklag maakt, hebben ze tijd gewonnen om een nagerecht voor te bereiden. De hoofdschotel wordt desnoods nog even in de microgolfoven geplaatst om verder te garen, en wellicht gaat er een potje nieuwe instantsaus overheen.
Niet alleen de Smaakpolitie en de Chef in Nood ergeren zich blauw aan dit boerenbedrog, maar de klant zelf stemt deze ploeg van Mijn Restaurant genadeloos naar huis.
Het ergste is, dat de klanten van Restaurant Wetstraat nergens anders terecht kunnen dan bij een keukenbatterij die alleen bedorven junkfood opwarmt. Deze mentaliteit jaagt ook de toeleveranciers van basisproducten op, zodat het binnen de kortste tijd in de Firma Martelarenplein eveneens een heksenketel wordt, met alle risico’s en kunstgrepen van dien.

Pappen en nathouden

De fouten stapelen zich op en dat is niet toevallig. Ons kiessysteem dwingt politici om rekening te houden met de volgende verkiezingen. Er hangt niet alleen hun broodwinning van af, maar tevens de kwaliteit van hun kabinet. Welke bekwame cabinetards engageren zich nog voor een minister, als die hen niet minstens een normale legislatuur werkzekerheid kan verschaffen, terwijl parlementsleden onzindelijk vergoed worden - ook als ze zelf opstappen?
Het kan niet anders, dat deze regering er een is van gemiste kansen en dure blunders. Het regeerprogramma werd niet geschreven naar de noden van de maatschappij, maar op het voortbestaan van het land, het koningshuis en de PS.
De blauwe nieuwkomer die zogenaamd, en terecht, 2 jaar geleden ‘de stekker uit de regering trok’, stond nu te smeken om met de handen voor de ogen en met dichtgeknepen neus, die stekker er toch maar opnieuw te mogen insteken, in ruil voor nog geen tien zilverlingen.
Een andere neofiet liet zich voor ‘de goede zaak’ ongemanierd buiten spel zetten, nadat hij eerst als nuttige idioot het vuilste werk had opgeknapt. Dehaene had datzelfde spelletje al eens eerder gespeeld met zijn partij. Hoe noemt men een sukkel die zich wél twee keer aan dezelfde steen stoot?
De enige Vlaamse partijvoorzitster zwoer trouw aan haar Waalse zusterpartij, want de eigen partij had haar al lang opgegeven. Haar opvolger stond al te dringen om de pluimen van haar werk op de eigen hoed te steken.
En dan was er uiteindelijk nog de laatste koorknaap van Vlaanderen, die eventjes weerwerk had geleverd, maar nadat Story de seksuele uitspattingen van zijn partijboegbeeld uit de doeken had gedaan, toch maar snel onderdanig werd aan de wensen van het Hof. Achteraf (zie De Standaard 28/01/2012) gaf hij toe dat hij de (Franstalige) teksten van het BHV-akkoord niet gelezen of minstens niet begrepen had, maar wel mee goedgekeurd.
Op die basis een regering vormen, die een jaar tijd nodig heeft om de lijken uit de kasten op te ruimen en daarna een jaar om de volgende verkiezingen voor te bereiden, is het zuiverste volksbedrog.
Deze regering kàn niet werken en werkt dus ook niet. Het enige wat ze doet is, met behulp van angstverhalen, bedreigingen en afpersingen, de boel pappen en nathouden.

Misbruik van briefgeheim

Niet te verwonderen dat de ene blunder op de andere volgt en dat de hele beleidsverklaring slechts bestaat uit een nietszeggende wolligheid die moet ingevuld worden met ondoordachte ad hoc maatregelen waarvoor men proefballonnetjes lanceert, die om de haverklap worden afgeknald door een betrokken belangengroep.
Met blunders bedoel ik dan nog niet eens ongelukkig geformuleerde e-mails. Het feit dat vertrouwelijke correspondentie tussen personen, in de media komt, zegt meer over de onbetrouwbaarheid van de klokkenluiders dan over de opstellers ervan. Voor een vertrouwelijke e-mail geldt evenzeer het briefgeheim. Moreel alleszins.
Het badinerende stijltje waarin de adviseur van Caroline Gennez aanraadde om hun ‘kroonprins’ te dumpen, was alleen voor de voorzitster bedoeld en was duidelijk een soort van overlevingscynisme, maar zou wellicht nooit gehanteerd worden om iemand rechtstreeks te kwetsen. Dat Ingrid Lieten het over teflon en beton had, betekende vooral dat zij beter is in de keuken en sterkere banden heeft met de bouwwereld, dan met haar portefeuilles. In sommige gevallen was ze er nog niet eens zover naast. Ook begrip voor Philippe Muyters. Het is klein om jaren later, een minister af te rekenen op een interne mail tussen medewerkers.
Akkoord, ik gebruik niet het woord ‘smeerlappen’ om naar concurrenten te verwijzen, maar ik durf in een vertrouwelijke mail, bepaalde collega’s ook wel eens als analfabeten, pipo’s of perskeutels omschrijven. Nochtans ben ik - naar het schijnt - een beminnelijk man met veel empathie. Een mail is vaak een manier om even stoom af te laten, zonder dat het echt kwaad bedoeld is. En wie het woord ‘gelogen’ niet kan relativeren als het gevolgd wordt door een lachebekje, is gewoon van slechte wil.

Weloverwogen bedrog

Dit zijn echter maar stijlfoutjes uit de Vlaamse Regering. Ondertussen houdt de Minister-President er zijn ploeg samen - soms met velpon, soms met patattenbloem, soms alleen nog met wat speeksel -, en ziet met lede ogen hoe de kroonjuwelen van onze Vlaamse economie genadeloos hun activiteiten opdoeken of uitvlaggen, omdat ze de nationale pesterijen en rechtsonzekerheid kotsbeu zijn.
Echte blunders zijn wel, het aankondigen van een verlaging van de ministerweddes, terwijl ze verhogen. Oeps, rekenfoutje en weggevaagd dat ongemak. Of het triomfantelijk uitbazuinen dat zelfs de koninklijke dotatie verlaagt, terwijl ze stijgt. Oeps, een vergissing en de plooien weer gladgestreken. Of het aankondigen van een indexsprong die er niet komt, het verhogen van de pensioenleeftijd die toch lager zal uitvallen, het negeren van wetten omdat ze niet in het regeerakkoord staan vermeld, het bewust angst zaaien voor ingrijpende maatregelen om achteraf te kunnen pronken dat ze door hun ‘beleid’ toch nog beter meevallen  (een oude marketingtruc), een één-tweetje met de vakbonden waarmee overduidelijk afgesproken was dat de verzameling verliezers die zich regering noemt, grootse maatregelen zou aankondigen om de internationale markten te sussen en daarna zonder gezichtverlies kan terugkrabbelen onder zogenaamde druk van vakbondsterreur,…
Het zijn geen menselijke foutjes meer, het is zelfs geen onbekwaamheid. Het is weloverwogen bedrog.
Deze regering doet niet aan beleid, maar aan manipulatie.
Deze regering is geen regering en moet dus ook niet als dusdanig erkend worden. Zoals dit land nooit een land is geweest.
De dames en heren federale ministers en staatssecretarissen kan ik maar één goede raad geven: grijp naar jullie laatste kans om nog even een zweem van fatsoen te tonen, houd ermee op en ga koken!
Maar let op de cuisson.

Luc van Balberghe

De auteur is een onafhankelijk, niet-partijgebonden journalist, oprichter en ex-uitgever van AchterhetNieuws en oud-voorzitter van de Vlaamse JournalistenVereniging.

************************

Diagonaal herlezen

Voor de lezers die deze blog lezen, en begot hoe is ’t mogelijk! niet eens zouden omkijken naar ‘Angeltjes’ heb ik U van daar uit de Meester gerserveerd zoals hij is : direct, hard, correct en met een gevoel van ‘Allez, vooruit : wat doen we d’er aan’?

Voor de zoveelste keer in mijn Internauten-bestaan heeft de Meesdter mij deze keer ook weer verrast. Het weze hem vergeven, desnoods met een weinig arsenicum. Want wekenlang ga ik dagelijks langs op zijn blog, en er is altijd niets. Zodra ik het dan opgegeven heb, is het weer raak.

Maar afsluiten met een daverende optimistische noot, kan ik deze keer moeilijk. De schuld van ELVEEBEE zelf! Uitleg is niet nodig. Ga gewoon langs bij de Meester, en bekijk de uitslag van zijn lezers-enquête…. http://www.vrijvanzegel.net/ en stel vast met mij, dat wij een uitstervend ras zijn. De gedrukte of via PDF /Adobe verspreide versie van een eventueel nog op te richten weekblad haalt daar met moeite 500 geïnteresseerden…..Zelfs Goedele doet beter!

Het is dus hoog tijd dat de jeugd ontwaakt uit de verdoving van hun luxe-leventje. Zo d’Ouden zongen, zo piepen de Jongen : zou de houdbaarheid-datum van dit spreekwoord misschien vervallen zijn?

Wat er ook van zij : geen volk ter wereld kan blijvend zijn veerkracht bewaren bij de voortdurende plundering van zijn rijkdom door vadsige buren. Zonder dat (algemeen erkend minstens) één miljard euro per maand zou de Francofonie van de overkant der taalgrens al vele decennia slechter af zijn dan Griekenland en Spanje samen. Dat zijn twee landen van de vele in Europa die geruïneerd uit het georganiseerd socialisme komen en thans als eersten door Europa, zo lang het duurt, ‘gebelgiceerd’ worden. Wallonië hoeft dat niet, want zij zijn de uitvinders van dat ‘belgiceren’ : het is gewoon een ander woord voor…de Leer van Marx.

Ooit was ‘socialisme’ geen scheldwoord, maar synoniem van strijden voor de kleine man. Sedert de laatste oorlog ’40-’45 staat ‘socialisme’ voor vulgair profitariaat op rug van diezelfde kleine man.  Socialisme zoals het in Vlaanderen gepredikt wordt, is, met de meest verfijnde versluieringen omschreven, gewoon alles afnemen van een ander, om er zelf beter van te worden…. Anders gezegd : leer de mensen schulden maken, en ze eten uit Uw hand….. Kan de politiek van de Eurocraten beter getypeerd worden?

De Oude Romeinen waren ietwat vernuftiger. Brood en spelen scoort beter want heeft het voordeel niet te verbloemen. Of zoals het klinkt bij de Rode Muzelvrienden :’Ge moet mijnen vriend zijn, of ‘k sla op Uw muile’…..

18-03-2012, 13:51 geschreven door DIGITHALYS

zondag 18 maart 2012

De Mahgeb

-----------------------

Hieronder volgt, van de hand van mensen met een klare kijk op de dingen van elke dag, de vivisectie op een duivels samenlevings-model dat stoemelings op kousevoeten onze eigen samenleving is komen binnensluipen, gretig gebruik makend van de lacune tussen onze door Verlichte Geesten verguisde Christelijke Beschaving en het tegennatuurlijke alomtegenwoordige Niets.

Het is een boekbespreking die iedereen zou moeten gelezen hebben. Het is alsof de schrijver de blinddoek van voor Uw ogen aftrekt. Meer nog : het zou, liefst met vertaling in hun  eigenste spagetti-slierten-geschrift van de Muzelmannen, verplichte lectuur moeten zijn voor iedere Muzelman, iedere Muzelvrouw en ieder Muzelkind. Het is een boek dat, boven op hun Koran zou moeten liggen want het kan hen ineens 1400 jaar verder in de beschaving brengen.

Als tegenprestatie zouden ze dan afstand moeten doen van de fabel dat zij een ‘godsdienst’ aanhangen : laat hen dan rechtuit zeggen en belijden, te staan voor de overheersing van de hele wereld. Dan weten we tenminste waar we aan toe zijn!

Voor wat betreft onze Grote Geesten, de half-Muzelvrouwen Onkelinx en Milquet op kop : ze zouden allen dit boek blad per blad met de voorhamer en zonder verdoving, in hun verstand moeten geklopt worden.

Hoe de Muzelmannerij kan worden terug gedrongen, lees verjaagd worden? Tja, dat is een probleem waarvoor zelfs de woorden van Winston Churchill niet zullen volstaan. Er zal meer nodig zijn, veel meer, dan zweet, bloed en tranen! De soldatenlaarzen van Hitler waren tenminste nog mensen van vlees en bloed, en geen voorgeprogrammeerde bommen dragende zombies.

*************************

De islam volgde Constantijn’

09-03-2012 - Henk Rijkers itv. Tom Holland - katholiek nieuwsblad

ISKANDER

****************************

Eerst was er de profeet. Toen was er het woord van die profeet. Toen was er de godsdienst en ten slotte het grote rijk. Althans, zo geloven moslims dat. Modern wetenschappelijk onderzoek draait die volgorde om. In het machtsvacuüm tussen twee moegestreden rijken, het Romeinse en het Perzische, zag het onaanzienlijke nomadenvolk van de Arabieren – door beide partijen ingehuurd en bewapend voor de grensverdediging – kans op te komen en een nieuw rijk te stichten. Daar zochten ze in de zevende en achtste eeuw een bindende godsdienst bij, eentje die kon concurreren met het prestigieuze monotheïsme dat het Romeinse rijk bezielde. De Arabieren keken daar het nodige van af, maar gingen ook te rade bij de godsdiensten - heidense, maar ook christelijke en joodse varianten - waarvan het in het Midden-Oosten wemelde. Men stelde een eigen definitieve, orthodoxe versie vast en schreef die ‘openbaring’ toe aan Mohammed. Ter ondersteuning daarvan werd een heilig boek samengesteld: de Koran.

‘De islam volgde Constantijn’ De reconstructie van dat wordingsproces beheerst nu de academische discussie, verzekert Tom Holland (44). “Al zou je dat niet zeggen als je de studieboeken ziet.” Hij kan het weten, want hij heeft juist voor Channel 4 (“het stoute broertje van de BBC”, volgens Holland) een documentaire gemaakt. Alle grote deskundigen heeft hij daarvoor geïnterviewd. Holland: “Ik schat dat de helft van de specialisten nog in het traditionele verhaal gelooft, de andere helft is revisionist. En de laatste groep wordt steeds groter.”

Wat heeft je bewogen na je boeken over de Oudheid nu de islam onder de loep te nemen?

“Wat ik fascinerend vind, is dat in deze periode alles open ligt. Als je historisch onderzoek doet, zijn de vaste waarden daarvan gewoonlijk bekend. Als het gaat om de Reformatie of de Franse Revolutie ken je de essentie van wat er gebeurd is. De bronnen zijn bekend. Dat is hier niet zo. Bewijzen zijn schaars. Voor iedereen is duidelijk dat de oplossing niet ligt in de geschriften van moslims uit de negende en tiende eeuw, maar in de culturele context van de late Oudheid. Tenzij je een gelovige moslim bent, natuurlijk. Dan heb je ook geen probleem.”

“Dat God zich vanaf 610 in de woestijn aan de analfabeet Mohammed uit Mekka openbaarde. Die woestijn, dat analfabetisme en Mekka zijn belangrijk. Mekka is een plaats waar niemand van had gehoord. Zelfs de Koran kent die niet. Die afgelegen plaats moet net als de ongeletterdheid van de profeet puurheid garanderen en vreemde invloeden uitsluiten. Maar dat een godsdienst die doorschoten is van christelijke en joodse invloeden door engelen wordt aangereikt, mag voor de gelovigen een oplossing zijn, voor de niet-moslim is het juist een probleem. Het duidt erop dat de islam tot stand gekomen is op een kruispunt van invloeden en dus niet in Mekka. Eerder in de buurt van Palestina.”

Hoe kun je die invloeden aantonen?

“Het klassieke voorbeeld is de straf op overspel. De Koran schrijft zweepslagen voor. Maar de traditionele straf is steniging geworden. Dat is joods en komt uit de Tora. De Koran schrijft voor dat je driemaal daags moet bidden. Maar moslims doen het vijf maal per dag. Dat is zoroastrisch, de Perzische vuurgodsdienst. We hebben een ooggetuigenverslag van een rabbi die beschrijft hoe zoroastriërs zich tot de islam bekeren en assimileren. Dat duurt een paar generaties en laat sporen na.”

Waarom neem je in je boek zo’n lange aanloop? Pas voorbij de helft kom je toe aan het begin van de islam.

“Omdat als voorbereiding van de islam het Perzische rijk net zo belangrijk is als het Romeinse. Wat opkomt als Arabisch rijk is in feite een gearabiseerd Perzisch rijk. Een interessante vraag is wat er gebeurd zou zijn als de Arabieren erin geslaagd waren Constantinopel te veroveren. Die stad wilden ze boven alles. Ze bleven het maar proberen. Dat bewijst hoe diep ze de Romeinse propaganda geslikt hadden dat je de wereld alleen maar vanuit Constantinopel kunt regeren. Als hun dat gelukt was, had het kalifaat een Romeinse vorm aangenomen. Je kunt die ambitie nog zien bij de Syrische dynastie van de Omayyaden (661-750), die de moskee in Damascus en de Rotskoepel in Jeruzalem bouwden. Dat zijn – architectonisch gesproken – totaal Romeinse gebouwen. Wanneer die dynastie in 750 omvergeworpen wordt, verplaatst het zwaartepunt van het hart zich naar Irak, waar in 761 de nieuwe hoofdstad Bagdad wordt gesticht. Die verschuiving betekent dat het rijk definitief een Perzische vorm aanneemt.”

Je spreekt nu over de islam alsof die – meer nog dan een godsdienst – de rijksideologie is van een expansief imperium.

“Dat is hij ook, denk ik. De focus van mijn boek is de relatie tussen een rijk en een religie als georganiseerd geloofssysteem. Keizer Constantijn stond aan de overheersende christelijke factie toe dat in zijn rijk te worden. Dat constantijnse christendom vestigt een prototype, dat de Arabieren zullen navolgen.

En volgens jouw boek is kalief Abd al-Malik (685-705) de Constantijn van de islam. Tot dan is de islam geen eenduidige doctrine. Deze kalief construeert de islam, reorganiseert die in zijn huidige vorm.

“Abd al-Malik is de Constantijn, maar ook de Sint-Paulus van de islam. (lacht) Het is alsof Paulus een zak geld had om mooie gebouwen te laten optrekken. Dat is de fascinatie van de Rotskoepel (waarin de inscripties nadrukkelijk doctrinair zijn, bijvoorbeeld de Drie-eenheid aanvallen - hr). Het gaat allemaal om het nieuwe idee van één God en diens enige afgevaardigde, die aan het hoofd staat van één rijk. Dat zette de heerser op een fantastisch voetstuk. Het stelt je in de gelegenheid jouw rijk voor te stellen als de afspiegeling van de hemel. En natuurlijk moet heel de wereld onder jouw bewind komen, net zoals de hemel onder het bewind van God valt.”

Maar het christendom huldigt toch juist armoede en nederigheid?

“Precies. Zowel christendom als islam staan eerder kritisch tegenover de machtigen en rijken. Terwijl Abd al-Malik in zijn rijke paleis zit, worden vanuit alle hoeken van de aarde slaven aangesleept en gedumpt in Irak. Zij ontmoeten elkaar en lezen bij de profeet dat die juist tekeer gaat tegen onrecht en de pretenties van de rijken. Zij keren het geloof van de Arabieren tegen hun meesters.”

En zij lenen daarvoor de juridische intelligentie van de joden, begrijp ik uit je boek?

“Zo kun je het zeggen. Er wordt van onderop een wetssysteem ontwikkeld, dat tegen de kalief kan worden ingezet. Er zitten dus twee lagen in de islam. Enerzijds de imperialistische idee, anderzijds de egalitaire, die gedragen wordt door de overwonnen volken. Uiteraard schrijven die de laatste via de soenna, de mondelinge traditie, eveneens toe aan Mohammed. Dat stemt precies overeen met wat het rabbijnse jodendom al eeuwenlang aan het doen was met de Talmoed, die uit Mozes’ tijd zou dateren. En dat hebben de joden gedaan in Sura, ongeveer 30 kilometer van Kufa, het grote juridische centrum van de islam. Dat kan toch geen toeval zijn?”

Tom Holland, Het vierde beest. God, de strijd om de wereldmacht en het einde van de oudheid. Uitgeverij Athenaeum, 508 pp., geb., € 29,95, ISBN 978 90 253 6908

18-03-2012, 10:42 geschreven door DIGITHALYS

zaterdag 17 maart 2012

********************

Voor de derde keer op rij voert het drama van de Zwitserse schoolbus mij mee, ver van wat reeds enkele dagen in kladversie op papier stond, klaar om te worden toevertrouwd aan het Net. Machteloos toezien maakt een mens opstandig. De overdreven sensatie komt over als ordinair ramptoerisme. De nabestaanden houden zich in de schaduw en het is alsof de Pers het daarmee moeilijk heeft…. Voor wanneer de eerste verhalen in de roddelbladen, want hoernalisten zijn lijk lastige vliegen. Verdriet verkoopt goed en men moet het ijzer smeden als de lijkjes nog warm zijn. Dat was tenminste de mening van de progressieve Liesbeth Van Impe van Het Nieuwsblad die door dik en dun verdedigt dat de 28 foto’s op de voorpagina ‘in zwart-wit gezet’ (dat mankeerde er nog maar aan!) getuigen van diep respect voor de betrokkenen, en niet van sensatie…. Die foto’s werden waarschijnlijk verzameld volgens de werkwijze van The Sun : alle moet kunnen, als ’t maar opbrengt…. Had het gekund, de gazetten hadden tegen elkaar op geboden om ter meest slachtoffers.

Hier op deze blog zoals trouwens overal door bloggers, wordt geschreven van uit de ziel, of het geweten, en zonder de minste geldzucht! Het verdriet van elke ouder is ons eigen verdriet. Wat volgt is gewoon een eerder onbeholpen poging om niet opstandig te worden. Om niet met drek en stenen te werpen naar de Zachtmoedige, met de vraag waarom Hij heeft toegelaten dat deze jonge levens zo onbarmhartig vroeg naar de Eeuwigheid werden terug geroepen.

Maar kijk, de doden uit Sierre zijn thuis gebracht

(al dat tumult was zelfs een godsgeschenk om o toppunt van sarcasme, bijna geruisloos de Grondwet - pour le besoin de la cause - in het Parlement tijdelijk buiten werking te stellen. Dank zij de doden in de schoolbus : Art 195 is door het parlement ‘Gebelgiciseerd’, wat gelijk staat met ‘er door gesleept. In normale omstandigheden zou Vlaanderen, het verkochte land in brand hebben gestaan. Denk aan de hypocriete Boudewijn die door de abortus-zaak een dag ongeschikt werd verklaard om te regeren…. Deze keer kon de wereld luisteren naar een homo-clown die met veel tremelo’s in zijn stem op de beeldbuis onverstaanbare klanken stond uit te stoten. Wat hebben wij als Vlaming de Hemel toch misdaan, zodat hij niet op staande voet werd weggebliksemd?

en het volle leven herneemt stilaan zijn rechten. Hier in Italia is men met een trieste blik op de situatie, gewoon aan het werk gebleven…Juist : het drama van Prins Friso haalde hogere kijkcijfers…..

De Hovaaredigheidsbekleders komedianten-belgafonen hebben in het thuisland hun vertoning opgevoerd gekregen. Als één of twee kinderen verongelukken op straat, hebben de politici daar geen boodschap aan…. De nabestaanden moeten het nu verder maar op hun eentje zien te rooien. Met hier en daar wat goedkope compassie, als een pleister op een houten been… Het is zelfs niet eens meer een troost, dat er bij de buren ook lege plaatsen zijn : elk voelt zijn eigen leed het best. En, als er al troost gezocht en gevonden wordt in liturgische plechtigheden, dan doet de media daar schamper over. Met een ondertoon van lichte spot en verwondering. Tiens, zouden er toch nog christenen bestaan die troost vinden in die ouderwetse rimram? Terwijl het zeldzame woordje van begrip uit die ene Muzelmond opgehemeld wordt als zijnde het ultieme bewijs van intens medeleven.

In paradisum deducant te angeli;

in tuo adventu suscipiant te martyres

et perducant te in civitatem sanctam Jerusalem.

Chorus angelorum te suscipiat

et cum Lazaro, quondam paupere,

aeternam habeas requiem.

(vertaling)

Mogen de engelen u geleiden naar het paradijs;

dat de martelaren bij uw komst u zullen ontvangen

en u binnenleiden in de heilige stad Jeruzalem.

Moge het koor van de engelen u ontvangen

en moge u met Lazarus, eens een arme,

de eeuwige rust ontvangen.

Deze woorden zijn haast ‘n relikwie geworden uit lang vervlogen dagen. Zonder de hulp van Wikipedia zou het bij een vage herinnering gebleven zijn met voornamelijk de bekende melodie die is blijven hangen, samen met de herinnering aan waaiende kledij van priesters en misdienaars met het opgeheven kruis, naast een open graf op een koud verregend kerkhof. Zwarte rouwkledij en donkere sluiers, wijwater-kwispel en ingehouden gesnik met daarboven uit de trieste toren, het trage gestamp van de uitvaartklok : dit alles is thans in deze seculiere maatschappij haast overal vervangen door het strooivat in de handen van een ceremonie-meester in zwart habijt. De dodenakker is een stukje gazon geworden naast een ‘colombarium’ (!) met op de vertrapte randen wat verregende en verwaaide ruikers. De hoge schouw van het crematorium aan de gemakkelijk bereikbare straatkant rookt onverdroten. Zouden de engelen in het Paradijs hoog boven die rookwalm nog weten waar en aan wie deze dodelijke efficiënte aangeleerd werd?

Wacht eens! In sommige streken gebruikt men voor lijkverbranding de boorden van de Ganges. Men laat dan de heilige rivier de asse meevoeren naar de oceaan. Hier mag daarvoor van de Meloenen geen druppel water bezoedeld worden. Maar, o God : hoe zal de lieve dode dan aan de overkant der Hades geraken?

************************

Net zeepkissies in een lege legerloods….Juist zoals toendertijd toen de Boers met de moed der wanhoop dienden te vechten tegen de Roiineks in Zuid Afrika  : die zeepkissies, zei de dichter, waren in Engeland gemaak : om zeep in te doen, maar niet om de lijkjes van hun kinderen in te begraven… Zeepkisies en ziekenkas-kartonnen dozen in de laadruimte van een verhakkelde bus….

Ach! Vaders en moeders wenen in alle tijden om hun dode kinderen….en het stopt niet!

**********************

Terug naar onze schaapjes…..

De ‘Mislukkelingen’ uit bovenstaande titel, dat zijn de taalkundige Nederlands sprekende politici en de lager geplaatste Grote Geesten uit Laag België die samen met Nicht Di Rupette hun eigen volk stelselmatig uitverkopen aan de Franstaligen. De genothebbers van die verkoop dat zijn niet staatsburgers van de Franse Taalrol, maar de Parijse bankiers en/of de Franse elektriciteitsproducenten. Het zijn de 60 jaar aan de macht gebleven ‘kleurpartijen’ waarvan de hoofdschuldigen straks in de hersentjes van het nageslacht voor eeuwig zullen dienen gehamerd te worden, als zijnde de profiteurs die na de Bevrijding werden opgehangen. Dat ophangen zal, in rangorde van verantwoordelijkheid gebeuren : aan de hoogste boom met de breedste en de sterkste takken, die zijn gereserveerd voor de Tjeven die ooit eens de volstrekte meerderheid hadden. Daar onder, als rijpe kalebassen, de weinig nog overgebleven Roden. Nog daar onder, bijna de grond rakend, de Blauwen. Ecce Homo! Het spreekt vanzelf dat de boom overladen vol zal dienen te worden gehangen, zodat die misschien ondersteund moet worden. Hiervoor zijn de Groenen voorzien. Goed vastgesjord zullen ze aldus op elkaars schouders staande, hun steentje bijdragen aan een betere wereld.

Deze uitvoerige uitleg over de ‘Mislukkelingen’, om tot de volgende categorie, de ‘Rekkelingen’ te komen. Zij vormen de hoofdmoot van mijn onderliggende bedoeling. Dat zijn de Geel-Zwarte politici die, om België te kunnen in stand houden, hun eigen moeder zouden verkopen en dus voornamelijk politiek bedrijven als promotie van de tegen-natuurlijke suprematie van de Franstaligen. Ze worden gegroepeerd voorgesteld als NV-A, zijnde de Naamloze Vennootschap Anders. Daar ze momenteel stijgen in de peilingen, zullen ze des te beter kunnen rekken in alle richtingen. Vandaar de benaming : de Rekkelingen.

Hier op dit blog zullen ze vanaf heden en tot nader order aangeduid worden met VR (Vlaming Rekkeling) eerstens vanwege de non-gelijkenis tussen de kopie en het origineel, (VB = Vlaams Belang) en secondo uit deernis met de jeugdige verstandjes van gezegde achter-achter kleinkinderen, bij wie hun namen zullen moeten in gehamerd worden als de politici die hun land verkochten voor niet eens 30 zilverlingen.

Dat deze classificatie onvermijdelijk uitkomt bij het Vlaams Belang, dat de politieke belichaming vormt van het Eigen Belang, is meteen bewezen : het zijn de politici die met eigen handen terugnemen wat ons in bijna 181 jaar ontstolen werd : de band met de Noorderburen in een Vrij en Zelfstandig Vlaanderen, bestuurd door eigen mensen, naar het voorbeeld van de Zwitserse democratie van en door het Volk.

Maar Nicht Di Rupetto is reeds 3 maand bezig met het land leegmelken. Al zijn getreuzel en chi-chi staat reeds voor 3 miljard van de 12 die jaarlijks onrechtmatig bij de Vlamingen worden gestolen door Francofoon België. Met dit bedrag had men reeds alle autosnelwegen in en rond Antwerpen kunnen voorzien van een futuristisch verdiep à la JM DeDecker, die de haven als waarachtig wereldwonder voorde volgende eeuwen had kunnen ontsluiten.

Laat dus de vuren branden! Als wij onszelf niet redden, zal God het ook niet doen!

**************************

08-03-2012 - Piet Deslé - Opinie de redactie

ISKANDER

Het vreemde aan Vlaamse politici is dat ze in hun onderbroek op de markt kunnen staan, en nog niet merken dat ze werden uitgekleed. Niets anders gebeurt nu met artikel 195 van de grondwet. Met Vlaamse politici bedoel ik natuurlijk die van de vier ‘klassieke’ partijen die het België van morgen zullen uittekenen, en die in de Kamercommissie net hun fiat hebben gegeven voor een zeer bizarre hervorming van de grondwet. Het doet me blozen hoe zo’n verstandige mensen zich in het ootje laten nemen door hun Franstalige collega’s, en er dan nog fier op zijn. Het spreekt vanzelf dat de grondwet, en zeker de geest van een constituante wordt verkracht als er grondwetsartikelen worden aangepast, zonder dat er een verkiezing over gaat. De redenering is zeer simpel. De grondwet is zo belangrijk, het sluitstuk van de staat, dat de auteurs niet wilden dat een toevallige meerderheid, ook geen toevallige tweederde meerderheid er zomaar wijzigingen aan kon brengen. Daarvoor moet de bevolking ten minste één keer de kans krijgen om zich over uit te spreken. Democratie in zijn oervorm. Daarom moeten alle artikels van de grondwet die worden gewijzigd, twee keer worden ‘genomineerd’. Zo kan de kiezer tussenin aan een tweederde meerderheid van de parlementsleden volmacht geven om door te gaan, of net niet door te gaan. Nu heeft de Kamercommissie een draak van een interpretatie gegeven aan deze zeer eenvoudige en begrijpelijke stelregel. Er wordt nu besloten om een resem artikelen ‘onverwijld’ aan te passen, dus zonder een tweede lezing van een nieuw samengestelde Kamer. Die artikelen die dus ongrondwettelijke worden aangepast slaan op de rechten van de Vlamingen in Brussel, over het taalstatuut van de Franstaligen in Vlaams-Brabant, over het gerechtelijk arrondissement Brussel (met Halle-Vilvoorde) dat nooit meer kan worden gesplitst, en over een nieuwe grondwettelijke grendel over fiscaliteit die de Vlamingen veroordeelt tot eeuwige transfers van miljarden euro per jaar. Dat moet nu allemaal zo overhaast omdat de Vlaamse V-partijen bij een ontbinding van de Kamers een derde van alle Belgische zetels veroveren, en die zouden deze absurde en excessieve voorrechten voor Franstalige Belgen nooit aanvaarden. De Franstalige partijen zijn zich daar zeer sterk van bewust want voor hen betekent dit het einde van het Belgische sprookje, waar een numerieke minderheid de meerderheid systematisch in haar macht houdt. Zij worden daarin meesterlijk begeleid door hun grondwetspecialisten, genre advocaat Meneer Onkelinx (PS) en senator Delpérée (CDH) die heel hun academische carrière hebben gebouwd op het uitmelken van grendelprocedures, om bijvoorbeeld de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde decennia lang tegen te houden. Nu zijn het Franstalige eisen die snel snel door de grondwet moeten worden gesluisd, en daarom worden alle constitutionele schotbalken eventjes opgehaald. Eventjes, want zodra de punten binnen zijn, moeten de Franse en de Duitse Gemeenschap, het Waalse en het Brusselse Gewest, en daarna nog eens de Franse Gemeenschap in Brussel zoals van oudsher de minste Vlaamse verzuchting opnieuw voor jaren kunnen blokkeren. Als den uil niet zienen wil... Wat bezielt Vlaamse onderhandelaars, die toch ook hebben gestudeerd, zelfs advocaat zijn, om dit soort juridische nonsens en doorzichtige spelletjes te slikken? Als politiek de kunst is om compromissen te sluiten, dat hoeft dat toch niet altijd ten koste van dezelfde gemeenschap te zijn? Zien CD&V, Open VLD, SP.A en Groen niet in dat alle punten waar zij als Vlamingen hebben moeten op toegeven nu in een drafje in de grondwet worden ingeschreven? Zien zij niet dat ze in ruil nog niets hebben bekomen, en dat hun voorstel van gedeeltelijke splitsing van BHV nu al een lege doos is, nu het gerechtelijk arrondissement er grondwettelijk wordt van uitgesloten? Zien ze niet dat de verfransing van Vlaams-Brabant nog beter wordt gefaciliteerd? Zien ze niet dat de bevoegdheden die worden doorgeschoven aan gewesten en gemeenschappen alleen uitvoerend zijn, en dat alle financiële sleutels federaal worden opgeborgen? Zien ze niet dat die sleutels in de straks nog zwaarder bewaakte kluis van de grondwet voor goed verdwijnen, aangezien Vlaanderen zelfs geen belangenconflict meer in kan roepen, als het voor de zoveelste keer wordt gedupeerd door een fiscale of parafiscale maar nog altijd federale maatregel, en ze een nieuwe transfer naar Brussel en Wallonië willen voorkomen? De koehandel rond artikel 195 betekent dat de grondwettelijke grendels straks maar van één kant meer zullen open kunnen, als het de Frantaligen uitkomt. Hoe kan een Vlaamse meerderheid zich steeds opnieuw laten chanteren, met een verkeerd begrepen staatsbelang, een economische of een bankencrisis of met Belgisch Koningshuis als versleten stok achter de deur? De zesde staatshervorming dreigt voor Vlaanderen de meest desastreuze van alle staatshervormingen te worden , omdat de Vlaamse vertegenwoordigers niet door hebben dat de strategie van zowel PS als CDH fundamenteel zijn gekanteld. De basisfilosofie blijft dat Belgische melkkoe onmisbaar is , maar van een halsstarrig NON, zijn ze naar een enthousiast OUI geschakeld, omdat ze zagen dat de boel op springen stond. Het ‘non werd een ‘oui’ voor elke hervorming die de financiële belangen van het anders failliete Brussel veilig stelt, een ‘oui’ voor elke maatregel die de olievlek van de verfransing rond de hoofdstad verder uit laat vloeien, en vooral een ‘oui’ voor het eeuwig verankeren van de financiering van een verpillend, want onverantwoordelijk en zo dikwijls corrupt collectivisme dat onze Zuiderse landgenoten zo dierbaar is. Mocht er nog iemand twijfelen, dan is de pantomine die nu rond de ‘usurperende’ bevoegdheden wordt opgevoerd, een zoveelste illustratie. Natuurlijk weet Di Rupo nog niet goed welke van die bevoegdheden verder moeten worden gefinancierd. Die ‘misplaatste’ financiering is namelijk nooit zomaar uit de lucht komen vallen. Het ging telkens om ‘misbruik’ van bevoegdheden door de federale meerderheid, omdat Wallonië en Brussel de tred van Vlaanderen niet konden volgen. Zo werd de federale kas herhaaldelijk aangesproken voor de steun aan de grote steden, telkens als Brussel het hoofd niet boven water kon houden. Luik, Charleroi, en vooral Antwerpen en Gent moesten alleen voor de schijn van de kruimels delen. Maar hoofdzaak was dat het hoofdstedelijke monster verder uit de federale kas werd gevoederd, in tegenspraak met de geldende financiering van de deelstaten. Begrijpelijk dat Di Rupo en Milquet dat appeltje tegen de dorst nog niet zomaar lossen. Daarom is het boeiend om te zien waar die andere ‘misplaatste’, zeg maar ‘misbruikte’ miljoenen terecht zullen komen, en of de Vlaamse ministers andermaal de andere kant op zullen kijken? Vlaamse ministers vinden het belangrijker dat ze die misbruiken uit het verleden kunnen herbenoemen als ‘fantomen’ die de Vlaamse kiezer beter niet onder ogen krijgt. Er is anders geen magie of hekserij van doen om de logica van de Franstalig politicus te doorgronden: suivez l’argent! Wordt jammer genoeg vervolgd,

************************

Diagonaal herlezen

De Gemeenteraadverkiezingen in Groot Antwerpen zullen de proef op de som zijn :  BDW, net zoals een kokette dame het zou willen (te verdikken op de juiste plaatsen : zijn persoon wordt met de dag slanker maar zet uit met de borst vooruit in volgelingen) : tegen 14 oktober zullen de VR (de Vlaamse Rekkelingen) zodanig uitgerokken zijn, dat het met hen alle kanten op kan, maar altijd in stralend evenwicht met de A van Antwerpen.

BDW zal zich zodanig uitrekken, dat de Stadspartij van Janssens als geheel er zich veilig kan in nestelen. Dat zal vervolgens voorgesteld worden als de grote overwinning van de compromis-bereidheid van de Grote Staatsman, die zich vanaf dan voorbereidt op de Verkiezingen van de Laatste kans in 2014. Als Rekkeling kan hij, net als Petrus, voor de haan 2 maal zal kraaien, zijn Meester (Vlaanderen) driemaal verlocchend hebben.

BDW is, om August Vermeylen te parafraseren, namelijk in de eerste plaats Belziekenaar in de hoop ooit Europeër te worden. Wie weet, om zelfs, met tijd en boterhammen, de Eerste Echte Gekroonde President van Europa te worden. De nieuwe en verbeterde uitgave van de Leider-met--de-Bles….Na een smalle Natte Dweil, met vogelkopje, nu een Dikke Droge Dweil met een lange snuit. En ’t vertelselke is uit……

18-03-2012, 10:14 geschreven door DIGITHALYS