Kookkunst is het schilderen van een melodie met smaken en geuren.
17-01-2019
Dagschotel 20190117 Varkensspiering met rode kool & Charlotte aardappelen
Vandaag nog eens het rode koolrecept van mijn moeder klaargemaakt. Het recept ervan blogde ik al eerder maar ondertussen doe ik er extra wat verse tijm en een scheutje rode wijn bij in plaats van water hetgeen de bereiding nog wat rijker maakt. Bij deze rode kool hoort m.i. varkensvlees, eendenborst, ganzenbout (diepvries Aldi Duitsland) of een wildstoverij en is meestal winterkost. Vandaag was het een stukje spiering zonder been... Andere dagschotels van de voorbije week waren: spaghetti Bolognese met Parmezaanse kaas, tomaat-paprikasoep met balletjes, erwtensoep met spek en broodkorstjes en Uruguayaanse Picanha à la plancha (verstoog Lidl), een bijzonder smakelijk stukje van het rund. Daarnaast ook lekker geluncht van de suggestiekaart in Grand Café Brasserie Brasseur te Zwijndrecht en voor de eerste keer bij Hawaiian Poke Bowl in de Nationalestraat te Antwerpen waar men zijn slaatje zelf kan samenstellen aan een democratische prijs - toppie en voor herhaling vatbaar!
Dagschotel 20190109 Wortelen met alliumstoemp & mini-chipolata
In Delhaize verkochten ze wortelen uit Haspengouw en ik was nieuwsgierig of die een verschil maakten met de rest van het wortelaanbod. Mijn eega stond op een combinatie ervan in stoemp met worstjes, vandaar dat ik er mini-chipolata's bij aanschafte, de 6 stuks regulierechipolata waren wat te veel voor ons 2. Ik wou wat anders dan onze klassieke "peekesstoemp" en besloot de wortelen te bereiden zoals dat in mijn herinnering zat wanneer mijn grootmoeder langs vaders zijde dat deed toen ik zo'n 10 jaar was: gekrabt, overlangs in 4 gesneden en dan horizontaal verdeeld in kwartjes, aangestoofd in verse boter met gesnipperde ui, laurierblad, nootmuskaat, peper, een klontje suiker en dan bevochtigd met een scheutje water en langzaam gegaard. Uiteindelijk het vocht gebonden met een "timperke" van water met een weinig aardappelmeel en een beetje gesnipperde peterselie voor de "final touch". Merci grotemoe zaliger !!!
Voor de stoemp werden gesnipperde sjalotjes, ui en verse look aangestoofd in boter, gaargekookt in een weinig volle melk, gepureerd met de staafmixer en daarin blokjes van zachtkokende aardappel gaargekookt en verwerkt tot puree.
Mijn eega had zin in zure haring voor een avond-snack. We eten dat niet zo dikwijls maar we hebben in een kortbije SPAR (Melsele) een zeer lekkere variant gevonden van een lokale producent: juiste oplegmethode en stevig haringvlees! Bereid met verse rode ui, stukjes Cox-appel, koude gekookte aardappel (of ander zetmeel product zoals witte boontjes of flageolets), een vleugje mayonaise en opgelegde rode bietjes is het een zalige slaatje!
Alhoewel absoluut niet het seizoen van bij ons zijn de fijne prinsessenbonen uit Noord-Afrika toch een geschenk... Zo'n fijne boontjes zijn volgens mij inheems niet te krijgen denk ik. Soms zijn ze in de aanbieding en dan koop ik ze, 400g bruto volstaan voor ons 2. We eten ze liefst afgekookt in gezouten water met een vleugje bonenkruid, daarna aangestoofd in boter met een gesnipperde, zachte ui en het stoofvocht op het einde lichtjes gebonden met een scheutje water met aardappelmeel zodat de boontjes bedekt worden met een fijn laagje stoofvocht. Opgediend met gebakken, gezouten spek en gestoomde vastkokende aardappels (Nicola) smaken ze heerlijk...
Eén van mijn lievelingsgerechten is couscous (zie ook eerder), niet alleen de graantjes maar vooral de bereiding met véél verse groenten (wortel, raap, courgette, ui, look, kekererwt...) en ras-el-hanout, een Noord-Afrikaanse kruidenmengeling met hoofdzakelijk komijn, gember, look, koriander, piment, kaneel etc... (te koop als kruidenmengeling), laurier, peper en nootmuskaat. Een weinig harissa (een mengeling van piment, koriander en look uit tube) pept het geheel voor mij op tot het juiste niveau als het is opgediend. De groentenbouillon werd bereid met toevoegong van kip- of lamsvlees en de groenten en de couscousgraantjes worden gepimpt met een weinig gezouten boter.
Het beste stukje van de "gewone" kip zijn de bouten vinden wij. Veel sappiger dan de borst en smaakvoller want gegaard met meer been/vlees verhouding wat de smaak ten goede komt. Vandaag hadden we weinig tijd voor ons middagmaal, mosselen-friet (30') was vooropgesteld maar helaas blijkt het mosselseizoen ten einde en kozen we kip-sla-frietjes als snelle vervanger. Wij houden van Romeinse sla, die is krokant, heeft meer smaak dan iceberg en bewaart langer dan onze traditionele kropsla. Met een rijp tomaatje (uitzonderlijk in dit seizoen) en een aangepaste vinaigrette (arachideolie, blauwe hand azijn, d+l mosterd, een scheutje water, een vleugje suikersiroop, sjalotje, look, peper, zout en alles gemixed) was dit wreed OK.
De eerste week van Januari was nog druk. Met Nieuwjaarsdag gaan mijn eega en ik traditioneel meestal wat later lunchen in een Chinees restaurant, deze keer Restaurant China in Sint-Niklaas. Gewoonlijk bestellen we dan kreeft met gember, het is een van de lekkerste bereidingen van kreeft en we eten quasi geen kreeft de rest van het jaar. Dit jaar kozen we echter voor een zelf samengestelde rijsttafel met een Ching Tao biertje omdat we in gezelschap waren. Alles was bereid zoals het moet! In tegenstelling met onze Belgische restaurants bevat het aanbod van de Aziatische rijkelijk veel groenten - met ouder worden daalt onze vleesconsumptie wat in het voordeel daarvan.
We dineerden ook met goede vrienden in Restaurant Hof ter Zielbeek te Ruisbroek (Puurs). Bijzonder lekker waren daar de huisgemaakte kaaskroket en de rode huiswijn (een Côte du Rhône). Ook onze buren bezorgden ons een leuke en lekkere avond met wildpasteien, steak en frietjes uit hun Philips Airfryer. Het duurt iets langer eer ze daarin gaar zijn (12’) maar ze waren gewoon perfect! Spijtig dat het toestel zoveel plaats inneemt…
Onze voorkeur voor de hoofdmaaltijd gaat naar lunchen, ’s avonds dineren is eerder een uitzondering, meestal eten we dan enkel een soepje, slaatje of een sneetje brood. Ook ontbijten we vrij sober met een simpele boterham met koffie voor mij en thee voor mijn echtgenote. Enkel de zaterdag trakteren we ons op eitjes en de zondag meestal op een stukje spek en af en toe broodjes en een koffiekoek. Suiker en cholesterol houden we braaf met een pilletje ;-)
De lunchen van deze week bestonden uit 1° chili con carne met een aardappel in de schil en zure room, 2° minestronesoep gemaakt van restjes groenten (knolselder, raap, wortel, erwten, broccoli, ui, look, tomaat, courgette) en restanten van de verse kruiden uit onze tuin (tijm, rozemarijn, salie), 3° het mooie vlees van onze ossenstaartsoep en 4° een spies van merguez en blokjes lamsbout met een gemengd slaatje en rozemarijnaardappeltjes (zie foto). De ossenstaart was geregenereerd in een sausje van kalfsfonds met groenten (wortel, erwt, sjalot, look en knolselder) en met een smeuïge puree was dit OK. De lamsspies werd op de ijzeren plaat gegrild en het slaatje van rode kool, rode ui, wortel, peterselie en witte selder was eerst een uurtje gemarineerd in water met azijn en zout – volgende keer doe ik het met witte kool en reguliere ui zodat alles minder verkleurt. Krokant, lichtjes gegaard in de marinade was dit voor herhaling vatbaar.
2 jaar niet meer geblogd op deze webstek…tijd om de draad terug op te pikken. Deze keer over kookesbattementen en de daarbij horende kookhistorie in plaats van omgekeerd. Mijn culinaire hobby heeft immers niet stilgelegen en ik heb er (waarschijnlijk) wat te veel mijn Facebookvrienden mee geteisterd ;-). FB is immers zowel een vreugde als een bederf en ik heb mij voorgenomen nog enkel die dingen te FB-posten die voor mij belangrijk zijn en al mijn vrienden zouden kunnen interesseren. Bijgevolg: ook wat minder tijd in FB te steken. Wat jullie mogen verwachten zijn foto’s van wat ik op tafel breng voor mijn eega en/of bezoekende vrienden, enkele pareltjes van onze restaurantbezoeken en culinaire wetenswaardigheden.
Hier gaan we dan…
Oudejaarsavond 2018-2019 was één van onze hoogtepunten op culinair vlak en sloot een vooral “lekker” jaar af. We vierden dat in Hof ten Damme te Kallo, wellicht de meest uitgelezen plaats om een feest te vieren, in een prachtige omgeving met lekker eten en een bediening die top is. Niet de eerste maal dat we er waren (zie vroeger in dit blog). Om 3u ’s morgens sloten we af na het laat extra buffet. Hierbij de foto van één van de gerechten tijdens de feestdis: een tartaar van hert met een krokant van Parmezaan, wintertruffel, bessensausje, dragonmayonaise etc. - zalig!
Dit blogje bestaat nu 10 jaar en kreeg iets meer dan 80.000 paginabezoeken van iets meer dan 60.000 personen ondanks het feit dat ik het wat verwaarloosd heb. Daar ben ik lmee tevreden. Ik kan de schuld van mijn nalatigheid een beetje afschuiven op de andere (sociale) media gereedschappen zoals Facebook en nieuwssites die al gauw enkele uren van mijn dag stelen maar vooral op het feit dat ik graag zelf in de keuken experimenteer en we veel reizen. Ik startte met lage temperatuur koken en kocht een vacuummachine van Foodsaver plus een LT koker van Sansair. Op het eerste gezicht geen miskoop. Ik wens jullie allen een voorspoedig 2017 vol van goede voornemens en geluk en denk eraan de formule voor geluk = voorbereiding x gelegenheid.
Onmiddelijk erbij vermelden dat de hier onder opgesomde gerechten ook elders gegeten worden en dus zeker geen Vlaamse claim... alhoewel - (paarden)Steak met (witloof)slaatje en frieten - Mosselen met frieten - Stoofvlees met bruin (trappisten)bier, slaatje en frieten - Kip aan 't spit met sla en frieten - Filet américain (steak tartaar, préparé), slaatje en frieten - Slibtongetjes of grote zeetong in verse boter gebakken, sla en frieten - Tomaat- garnaal (Noordzee) met slaatje en frieten - Ballekens in tomatensaus met frieten of aardappelpuree - Tomatensoep met ballekens - Stoemp met worst (wortelstoemp, prei-, spinazie-, broccoli-, linzen-, spruiten- enz...) - Witloof met hesp en kaas uit de oven - Witloofsoep - Macaroni met hesp en kaas uit de oven - (kalfs-, ossen-)Tong met Madeirasaus en puree of kroketjes - Vleesbrood met krieken - Paling in het groen met frieten - Gebakken paling met tartaarsaus en puree of frieten - Konijn met pruimen en kroketjes of puree - Hutsepot (diverse vlees- en groentensoorten gebraiseerd) - Beuling (bloedworst) met appel - Wafels (Brusselse-, Luikse- of suiker-, stroop- of Lakmans) - Rijstpap met saffraan en donkere kandijsuiker - Bakharing of sprot met ajuinsaus en pellepatat (aardappel in de schil) - Koniginnehapje met puree of frieten - Kalfsstoverij met room en paddestoelen en puree of firten - Waterzooi van kip - Smeus (puree met karnemelk) met garnalen of/en kabeljauw en zachtgekookte eitjes - Rog met kappertjes en "zwarte" boter (met gebakken peterselie) - Garnaalkroketten - Vogelnestjes (gehaktbal met herdgekookt ei er midden in) - Streekgebonden vlaaien - Asperges op zijn Vlaams (botersaus met geplet hardgekookt ei, peterselie en nootmuskaat) - Schorseneren met witte saus en kook aardappelen - Rode kool met appel, ui, kandijsuiker, azijn en nootmuskaat - Speculaas ...
Al een paar keer gaan aperitieven en snacken in La Siesta in de Wittenonnenstraat in Oostende in een Zuid-Amerikaans sfeertje. Niet alleen de cocktails en longdrinks zijn er lekker maar ook de snacks. En de prijzen redelijk gehouden. Ik ben een fan van "scampi fritti": garnalen in een jasje in olie gefrituurd. Met een look- (aïoli), tartaarsaus of afgeleiden daarvan zijn die een lekkere snack of voorgerecht. In La Siesta ontdekten we de "butterflied scampi": de scampi breed opengelegd, het staartje er nog aan en omgeven door een heerlijk panko-korstje en opgediend met een cupje tartaar, 8 stuks voor 6€. In de meeste gevallen is de scampi om fritti te maken omhuld met een beignetdeeg. Niet alleen wordt dat snel wak na het frituren maar als je de scampi in vers beslag dompelt dan is ook je frituurvet al gauw een zootje... Dus beter en krokanter met Panko gepaneerd. Wij vonden ze diepgevroren, gereed om te frituren, ~60 stuks (1kg) voor 14,2€ bij Metro en dienden ze gisteren als voorgerechtje op met een gribichesaus. Gribichesaus (1dl): kook 2 eieren hard in 10 minuten. Spoel ze af onder de koude kraan. Hak 1 eetlepel zure augurkjes fijn. Hak ook 1 eetlepelkappertjes fijn. Was, droog en hak voor 1 eetlepel peterselie en 1/2 eetlepel dragon. Maak in een kom de eidooiers fijn. Voeg er een theelepel mosterd bij, wat zout en peper en roer het tot een homogene massa. Doe daar 3 eetlepels mayonaise onder. Snij de eiwitten in brunoise en voeg deze bij de saus. Voeg er ook de augurkjes, kappertjes bij, de peterselie en dragon. Meng goed. Proef nog even en breng de saus op smaak met zout, peper en een snuifje suiker. Een paar uurtjes laten trekken voor het beste resultaat.
Zeekraal (Lat.: Salicornia, F: Salicorne) is een plant die vooral in zoutmoerassen groeit en die schijnbaar bladloos is. Meestal kleiner dan 30cm zijn de vertakte plantjes in de zomer mooi groen en in de herfst krijgen ze een roze tot rode schijn. Hij is niet overal verkrijgbaar en voor zover ik weet enkel vers te vinden. Ik heb ze al gekocht in Delhaize en in goede viswinkels. Zeekraal is niet enkel decoratief maar ook lekker zilt en heeft een "groene" smaak. Van ver wat spinazieachtig zou ik zeggen en met een textuur en uitzicht van uiterst dunne princessenboontjes. Van dat plantje worden enkel de meest verst uitstekende takjes gebruikt. De oudere hebben de neiging een houterige, harde kern te krijgen hetgeen minder smakelijk is. Een minuutje blancheren in kokend water of kort bakken in bruisende boter en ze zijn klaar voor gebruik. In de Camargue (F) is het paardenvoeder dat in het wild groeit. Toen we er aldaar naar informeerden in een hotelletje en beweerden dat wij het een delicatesse vonden heeft de Chef er voor ons in het wild geplukt en opgediend. Hij was zelf verwonderd dat het lekker was... Op de foto een stukje gepocheerde kabeljauw met mousselinesaus en verse garnaaltjes opgediend met gebakken zeekraal en wortelstamppot.
Men kan van zowat alle groenten lekkere taarten bakken. Het komt er op aan de vulling niet te nat noch te droog te krijgen en juist gaar dus dient men rekening te houden 1° met het vocht dat nog kan vrijkomen als de taart gebakken wordt en 2° de baktijd. Goed kruiden zodat alles goed afsmaakt is eveneens een vereiste. Het "bakvocht" kan gecontroleerd worden door een deel van het vocht op voorhand uit de vulling te halen zoals bijvoorbeeld voor de meeste bladgroenten kan (spinazie, witloof, snijbiet...). Dus even bakken, blancheren, voorkoken of aanstoven indien nodig. De baktijd van een groententaart bedraagt al gauw meer dan een half uur en ook daar moet men rekening mee houden om een juist gare inhoud te bekomen zonder de taart te verbranden. Meestal kan een mengsel van room, eieren en kruiden gebruikt worden om de vulling af te werken al dan niet verrijkt met kaas (gruyère, mozarella, feta...). Op de foto een broccolitaart gebakken in gekocht bladerdeeg en een springvorm.
Choucroute garnie is een van mijn geliefde wintergerechten. Spijtig genoeg lust mijn eega dat niet en komt het bijgevolg ook weinig op onze tafel terecht. Ik eet het dan maar op restaurant als het (uitzonderlijk) op de kaart staat. De lekkerste at ik ooit in de Winstub Zum Pfifferhus in Ribeauvillé in de Elzas (Alsace, France) met ragfijne kool en uitstekende vleesbereidingen een upgrade van de Duitse keuken door Franse finesse... Zuurkool is niets ander dan witte kool op de juiste wijze ingemaakt waardoor ze door een melkzure gisting bewaart en haar typische smaak krijgt. Origineel uitgevonden in Oost-Europa en via Duitsland naar Frankrijk gekomen in de 17de eeuw en zo in gans Europa. Nu koop je prima zuurkool in de supermarkt en ook hier is die afkomstig uit de Alzas (Alsace) m.i. de beste. Garnie betekend versierd en dat doe je vooral met varkensvlees zoals op de foto. Aardappels gekookt of in puree horen erbij alsook een lekker Elzas-wijntje zoals de Riesling of een Fischer-bier en straffe mosterd. Smakelijk...
Salade Liégoise ofte Luikse salade is een Belgische klassieker uit Wallonië waarvan elk gezin zo zijn eigen recept heeft. Gemaakt met krieltjes, rode ui, princessenboontjes, gezouten spekblokjes, azijn van de blauwe hand, verse boter, peper en zout is hij m.i. op zijn best. Hou de ui en de princessenboontjes op kleur en beetgaar en bak de spekjes niet te hard in de boter. Deglaceer die "spek"-pan met wat azijn en bindt dat vocht met een beetje zetmeel. Alle ingrediënten door elkaar hutselen en afkruiden met peper en een weinig zout (cfr. het spek). Lauw of koud opdienen. P.S. ook hier doet een beetje bonenkruid bij het koken van de princessen wonderen... Op de foto een warme variant waar het spek is weggelaten en er het vlees van een mooi hammetje werd bij opgediend. Super! Volgens de overlevering zouden we de smaak van azijn bij deze boontjes hebben ontwikkeld door de vroegere oplegmethode. Bij het inmaken met zout in een aarden kruik zouden goedaardige bacteriën de zure smaak en bijkomend bewaarpotentieel opleveren. De vergelijking met het zuurkoolsysteem is niet ver af.
Fricassee wordt in Van Dale omschreven als afgeleid uit het Frans en 1° gerecht met fijngehakt vlees in een pikante saus, 2° schotel met verschillende spijzen. Het woord zou bij ons voor het eerst voorkomen eind van de 17de eeuw. Kalfsfricassee, Blanquette de Veau of kalfsblanket is een Vlaamse klassieker geworden: blokjes kalfsvlees, kalfsgehaktballetjes, weidechampignons en ui (tjes) in een romige saus. In principe moet de saus zo wit mogelijk zijn waartoe de blokjes vlees eerst worden geblancheerd en de balletjes apart gekookt in wat bouillon (of gezouten water). Dat doet m.i. echter niet veel aan de finale smaak maar presenteert beter. Het summum is het gebruik van een lekkere basisbouillon (blanke fonds) maar met een vetarm groentenbouillonblokje werkt het ook... Alle ingredïenten worden gepocheerd in de bouillon, afgegoten en warmgehouden. Met het klare vocht en voldoende room wordt een romige roux bereid die nog extra opgesmukt wordt met een liaison (eidooier losgeklopt in wat room). Daarna worden alles voorzichtig gemengd en opgediend eventueel bestrooid met wat peterselie en puree, frietjes, kroketjes of rijst naar keuze. P.S. het kalfsvlees moet zachtjes pocheren tot het gaar is en dat kan een tijdje duren.
De omschrijving van een zooi is: "allerlei dingen zonder orde bij elkaar" soms ook warboel of puinhoop maar dat is onze waterzooi bijlange niet. Van oorsprong een eenpansgerecht, een dikke romige soep, met groenten en riviervis en toegeschreven aan het Gentse. Men is overgeschakeld op het gebruik van kip en zeevis toen onze rivieren vervuild geraakten. In oude recepten vindt men de peterseliewortel als voornaamste groente maar in de loop der tijden vervangen of aangevuld met prei selder en wortel, onze klassieke Vlaamse soepgroenten. De peterseliewortel was tot voor kort een "vergeten groente" maar is terug van weggeweest, het proberen waard. Mijn recept bevat kippendrumsticks, kippenbouillon, dikke wortel, witte selder, en prei en wordt afgewerkt met een "liaison" van eigelen en room. De basis maak ik van de kip, kippenbouillonblokje, het groen van de prei, het bovendeel van de selder, een wortel en een kruidentuiltje en smaak die goed af met peper en nootmuskaat. Ik vis de drumsticks er uit na een half uurtje, zeef de bouillon, kook die in tot hij niet te zout wordt, zet die terug op met het finale garnituur van grof gesneden wit van prei, selder, wortel en krieltjes. Als de groenten gaar zijn voeg ik de kip terug toe, laat die nog 5 minuutjes opwarmen en bindt dan de waterzooi met de liaison. Eventueel er nog wat gehakte peterselie of pijpajuintjes over en smikkelen...
Grand-Café Brasserie Brasseur te Zwijndrecht België
De zaak van onze zoon Peter en zijn echtgenote Sandra is nu 4 jaar open en draait op volle toeren. Zij mogen trots zijn op wat ze hebben bereikt met hard werken en voortdurend herinvesteren om de klanten te plezieren. Vrij snel behoorde het restaurant dan ook tot de beste zaken van de streek en de lat wordt nog steeds hoger gelegd. Bijna de helft van het aanbod aan dranken en gerechten wisselt met de seizoenen en naast in de klassiekers leeft de keuken zich ook uit in bijzondere creaties die getuigen van de culinaire kunde van chef Peter en zijn ploeg. Voor feesten en vieringen wordt alles op voorhand afgesproken en dat kan tot 120 personen. Meer info staat op de website www.brasseriebrasseur.be.
Vertaald uit het Grieks betekent het "spiesje" en dat kan zijn van kip, varken, lam of ander vlees. Voor ons is het verbonden met lam en aan onze bezoeken aan Griekenland zoals Kreta, Cyprus en Santorini waar we dit heerlijke gerechtje ontdekten en het nu thuis regelmatig klaarmaken op de BBQ of op de grillplaat. Als de lamsbout goedkoop is en de zon schijnt denken we er automatisch aan. We serveren het met τζατζίκι (Tzatziki), een saus op basis van Griekse yoghurt, look, komkommer, citroen, olijfolie en dille en een Belgische "touch" van gebakken krieltjes. De lamsbout wordt ontdaan van been, vet en vliezen en dan wordt het vlees in blokjes van ongeveer 3 bij 3 cm gesneden. De blokjes worden aan spiesjes geregen afgewisseld met ui en paprika (rode of/en groene) en dan overgoten met een marinade van (olijf-)olie, citroensap, een scheutje (rode) wijn, vers geperste look, veel oregano, laurier, nootmuskaat, zwarte peper en (zee)zout. Ze mogen vrij lang marineren, zelfs een ganse nacht, maar ze moeten wel enkele keren gekeerd worden zodat dat marineren gelijkmatig verloopt. Daarna (heet) grillen langs alle zijden tot gewenste gaarheid. Per direct in vakantiestemming...
De krab wordt overal ter wereld gewaardeerd als lekkernij. Van de meer dan 8000 beschreven levende soorten zijn er in België en Nederland zo'n 40-tal aanwezig. Daarvan worden er slechts enkele gebruikt in onze "verse" gastronomie: de Noordzeekrab, de wolkrab en de blauwe zwemkrab. Die laatste 2 zijn inwijkelingen uit respectievelijk Azië en Amerika. Wij consumeren ook veel Kingkrab, niet goedkoop maar Oh zo lekker en gevangen aan onze Arctische polen. Hij is diepgevroren (poten) of in blik beschikbaar (bvb. Chatka). Er bestaat ook Queenkrab maar deze krab is veel kleiner en minder fijn van smaak als de Kingcrab. Het fijnste krabvlees kost al gauw bij de 100€ netto per kilo... Bij ons komt krab meestal op tafel als voorgerecht: de diepgevroren poten ontdooid, lichtjes gestoomd en daarna even onder de grill gestoken overgoten met een geklaarde boter met fijne kruiden ofwel koud uit blik het losse vlees deels verwerkt met een lichtjes kruidige saus op basis van mayonaise met ook een zoete toets (ketchup of chilisaus of gembersiroop...). Op de foto een (h)eerlijke combinatie met meloenbolletjes en peulen (boterboontjes en sluimererwten) bijtgaar gekookt. De saus werd op smaak gebracht met wat krabvocht, gember, koriander, enkele druppels vissaus en knolselderblokjes. Njammie !
