Ik heb een krant gehad, of hetgeen men toch een krant zou noemen. Een mager gazetje om me tevreden te stellen dat ik toch de teevee programmatie kan bekijken, de uitslagen van de tijdrit van gisteren en voor de rest komkommernieuws. De drukpersen waren uitgevallen in de drukkerijen, al wordt dat tegenwoordig niet meer gedrukt zoals men dat vroeger deed. Alles is comutergestuurd en de teksten gaan rechtstreeks van de computer naar lay-out, de grote papierenrollen en geknipt op formaat. Is het de krantenjongen niet die uitvalt dan zijn het wel de machines die kortsluiting krijgen. Ik heb als kind gewoond in een straat waar een beetje van alles was te vinden: een kruidenier die "Poeders Het Witte Kruis" verkocht waarvan de fabricage achter de hoek was in de 'Laboratoria Tuypens', 2 beenhouwers, een bakker, een juwelier, een advokaat, een dokter, toen was er ook al een dieetwinkel, een kaaswinkel en melkproducten, een winkel van kachels en stoven, een café 'Oud Rhetorica' waar ik leerde 'Boerenjongens' te drinken (zelf maken is rozijnen laten weken op brandewijn met toevoeging van kaneel en kruidnagel), een café waar Ferre Grignard al eens optrad met zijn "Drunken Sailor", een kinderkledingwinkel, een radiowinkel, een electriciteitswinkel, 2 breigoedfabrieken en 2 drukkerijen. Eén post WOII rechtover de Sint Niklaaskerk en een godsdienstige naam kreeg "Drukkerij Sinte Marie" (was brasserie geworden en ook al ter ziele gegaan) en één van in Jesuskes tijd waar de tijd had blijven stilstaan. Begonnen rond de jaren 1920 en gestopt waarschijnlijk 1968 en hun archief werd in 1985 overgedragen aan de Koninklijke Oudheidkundige kring van het Land van Waas. Ik kwam graag in de drukkerijen waar potlood en papier in allerlei kleuren, diktes, groottes en vormen te vinden waren, leien met griffels, ook schriftjes met ruitjes, lijntjes, rechthoeken en zonder, millimeterpapier, tekenboeken, los en gekleurd papier, kladschriften. In de drukkerij vond ik dan de bakken met de letters of de drukker die nieuwe moest maken, kortom alles wat mijn hartje wenste want toen was ik ook al bezeten door schrijven. Al zijn overschot werd toen gebruikt om confetti van te maken en uitgedeeld aan de buren om de processie kleuren als die door de straten trok. Nu ja, ik heb geen overschot meer aan papier en de processies trekken er alleen nog in grote steden op uit, waar men dan moet inschrijven en betalen voor een zitje op de eerste rij. ik schrijf nu alles met het lettertype dat ik kan kiezen uit een menu, de grootte, tekstkleur, met of zonder emoticons en heb ik mijn printer bij de hand. Geen papierverspilling meer en weer een boom die mocht blijven leven. Maar met spijt in het hart kijk ik nu eens naar de straat van mijn kindertijd waar dat alles is uit verdwenen en andere doelen heeft gekregen. Evolutie.Tot morgen
Een onbekende auteur schreef: Liefde is vriendschap die vlam heeft gevat. Meer hoef ik er niet aan toe te voegen. Wel dat ik ontelbare vriendschappen heb gekend en nog ken, maar geen enkele heeft vlam gevat. En ik heb nog een citaat uit mijn filosofische kalender, geschreven door Charles de Montesquieu (1689-1755): "Het land bewerken is het belangrijkste werk der mensen". Ik moet dat enigszins aanpassen, het is het belangrijkste werk van mijn hond in de tuin!.
Geen krant voor de verandering. Ditmaal door een technische storing in de drukkerij. Mijn abonnement loopt weer een dag langer en ik blijf van veel random nieuws verstoken. Ik kan wel de krant online lezen maar dat is toch niet hetzelfde als geritsel van papier horen als ik ze vasthou of een blad omsla. Voor de spelletjes moet ik geen schrik hebben dat ik ze niet kan maken, om 19u30 krijg ik immers de mail met alle spelletjes die in de krant verschijnen en nog wat andere ook. Teevee programma's heb ik dus niet vandaag, maar het belangrijkste weet ik van buiten; rechtstreekse uitzending van de tijdrit in Frankrijk en vanavond "Vive le Vélo". Ondertussen luister ik naar de kauwen die mijn dakgoten aan het reinigen zijn en alle vuiligheid dat erin ligt op mijn paadjes kieperen. Gelukkig zal het een warme dag worden (nu 21°C) zodat alle smurrie vlug zal opdrogen en ik het met de bezem kan wegvegen. Voorlopig zitten we hier nog veilig zonder zondvloed of branden en hopelijk kunnen we dat hier zo houden. Als je de beelden van Zuid Europa bekijkt is het daar één doffe ellende en ook inTexas (Amerika) waar een kalm riviertje in een mum van tijd een wilde stroom werd die dood en vernieling bracht. Hier is het een zonovergoten dag en straks zal het een schaduwplekje opzoeken zijn als ik wil buiten zitten.
Op zijn minst kan je spreken over mouwvegerij en pluimstrijkerij van de Israëlische Premier, Netanyahu. Dat om zijn doel te bekomen (meer wapenleveringen en steun) van Orange President. Een voordracht bij het Nobelinstituut om Trump de 'Nobelprijs voor de Vrede' toe te kennen en dit omwille van zijn verschillende gunstige interventies bij conflicten overal ter wereld om vrede te stichten! Is dat een joke? Tot morgen
Hier is mijn lawaai voor vandaag, waarvoor jullie even stil moeten zijn om het te lezen. Dat is mijn gebruik van het gezegde van Guy Mortier "Stil even, ik maak lawaai". Net zoals Renaat en José en honderden anderen analyseer ik de vele valpartijen in de koers. Het hoeft eigenlijk niemand te verbazen dat er op de smalle en bochtrijke wegen, nog voorzien van allerlei hindernissen die de automobilisten moeten aanmanen om geen 50/u te rijden, fietsen de 180 pedaleurs die dan af en toe in elkaar haken. Op tubes van 2cm breed, zij aan zij, denderen ze over al die obstakels met een snelheid van meer dan 40km/u. Komt daarbij, dat die mannen 6u op hun stalen ros zitten en dat is zeker geen gemakkelijke zetel, in opperste concentratie om en bij de 170 km per rit afmalen. Geen mens kan 6u geconcentreerd met iets bezig zijn, niet op school, niet op het werk en dus al zeker niet op een velo, zonder af en toe eens eet-en plaspauze te hebben in een niet werk gerelateerde omgving. Daar is bij die renners geen sprake van. Verlies van concentratie en mee met de flow rijden zonder na te denken, geen beweging op te merken, of materiaalpech, zijn oorzaak van een val met meer dan onschuldige gevolgen. De druk van de sponsors is enorm groot en de noodzaak om in the picture te rijden, daarvoor nemen de renners ook al eens onnodige risico's. Eigenlijk is het een grote reclamestoet, onder het mom van een spannende koers, veel sightseeing, interviews en randactiviteiten. Maar ik wil het sportieve spektakel toch niet missen. Mannen die boven zichzelf uitstijgen en eeuwige roem krijgen voor de rest van hun leven. Een strijd op mensenmaat, de huidige gladiatoren. Zo'n programma is niet alleen een lust voor het oog, maar ook voor het oor. Een beetje roddels opvangen, daar leeft een mens ook van. Sommige managers, vrouwen, begeleiders, sponsors zouden toch beter het citaat van de dag toepassen en de controverse uit de weg gaan. "Zwijgen is de meester van het spreken" dat zei Lao Zi (ca 600 vC), een Chinees filosoof. Dat las ik vandaag in de filosofie scheurkalender. De Klara kalender blijft onkende musici van vrouwelijke kunne, toveren. Misschien kent één van jullie Ghalia Benali? Een zangeres van Tunesische origine en zingt voornamelijk 'Maghrebpop'. Tot morgen
Hopelijk word ik niet ziek of val ik niet over de hond, want geen enkele dokter zal me kunnen helpen: ze staken!!. En in België heeft iedereen het recht om zijn ongenoegen te uiten door zijn job niet uit te voeren. Of je nu veel betaald bent of aan het minimum zit, iedere Belg is gelijk voor de wet, althans dat zou toch moeten zijn. Waarschijnlijk zit de meerwaardebelasting er ook wel voor iets tussen. Ik ga niet zeggen dat alle artsen, tandartsen enz kapitaalkrachtig zijn, maar ze hebben toch wel een flink beleg op hun boterham, die hun clienten veelal missen. Ze hebben het recht dat te doen al maken ze voor hun kostbare infrastructuur in de ziekenhuizen en thuis, toch gebruik van gemeenschapsgelden voor de installaties daarvan. En als je ze dan bezig hoort op radio en tv zijn het blijkbaar arme sukkelaars die hun zwembad niet met water kunnen vullen omwille van té duur drinkwater. Ja natuurlijk, de studiejaren, minimum 7 jaren, kosten veel geld zowel privé als aan de overheid, maar de gemiste jaren voor een deugdelijk pensioen moeten ze achteraf als zelfstandige wel kunnen inhalen om hun riante manier verder te kunnen leven tot na de pensioengerechtigde leeftijd. Toch zijn er altijd idealisten die de wet van Hippocrates (ca 460vC-377vC) tot in de puntjes willen uit voeren omdat ze dat als hun missie beschouwen. Zo is in 1971 uit het Katholiek Vlaams Studentenverbond aan de KUL, AMADA (alle macht aan de arbeid) ontstaan en later de PVDA (1979), partij van de arbeid in België. Gestoeld op de marxistische, leninistische en ideën van Mao. Het eerste beroep waar ze hun ideologiën toepasten was vanuit de huisartsenpraktijk in Hoboken met enkele zeer geëngageerde huisartsen. Kort gezegd, niet ziek worden vandaag.
Het eerste weekend 'Tour' zit erop. Niet onverdienstelijk voor de Belgen, een echte Belg Jasper en een halve Belg, Mathieu. Beiden konden ze the yellow jersey omgorden en zijn teamgenoten, beiden wonnen ze de rit in een spannende sprint. Maar naar een sprint kijken is niet echt mijn ding. Die mannen vliegen met een verschrikkelijke en verschroeiende snelheid naar de meet toe, zijn zo gefocuust op de witte streep en de boog, dat ze dikwijls niet zien wie er allemaal naast hen raast aan een snelheid van 70 km/u. Naar een sprint kan ik pas in herhaling kijken, als ik weet dat er geen valpartijen geweest zijn en iedereen recht is gebleven en veilig is aangekomen aan het eindpunt. Het is vandaag de 'Internationale Dag van Het Sprookje' en hopelijk komt het magische getal dat bij sprookjes hoort "7" ook uit voor de strapatsers: 7 keer winnen, 7e plek in de eindstand voor een van beiden. Straks is er weer 'Tour' en dat is plezant als de zomer wat hapert. Tot morgen
Ik had nooit gedacht dat ik op een zondagmorgen blij zou zijn met regen!! Toch is dat zo. De planten en bloemen hadden echt niet genoeg meer aan het kalkrijke kraantjeswater dat ik ze gaf. Zo eens een gestage regen, niet te hevig, is hetgeen de bodem kan gebruiken. Natuurlijk is dat spijtig voor alle feestelijke evenementen die er op deze eerste zondag van juli zijn. De toeristische sector had zich waarschijnlijk wat anders voorgesteld dit weekend. Ik vind het vooral spijtig voor de historische Godelievestoet in Gistel. Méér dan duizend figuranten in historische kledij, gedenken, in 18 taferelen, het tragische en triestige leven van Godelieve (1049-1070). Het is een heilige waar men een kaarsje voor brand en aanroept bij keelpijnen en oogproblemen. Men probeert ook haar hulp te krijgen bij huwelijkse problemen en familiale moeilijkheden. Kortweg gezegd, het is een Sinte die door velen kan ingeroepen worden. Zij was de dochter van Hemfried, heer van Wierre-Effroy, niet ver van Boulogne-sur-Mer. En laat nu juist dààr de Tour passeren tijdens de 2e rit van de 112e editie van dit grootse sportevenement. In ieder geval zal er vandaag een Belg in het geel rijden tot grote vreugde van wielerminnend België. Hopelijke nog vele dagen. Dat zal niet gemakkelijk zijn met zoveel kapers op de kust die ook dat kleinood willen aandoen en er dan een tombolaprijs van kunnen maken bij 'Vive le Velo'.
Niet alleen het KMI doet weersvoorspellingen en zegt dat het de komende dagen regenachtig en fris zal blijven. Een 'oude' heilige heeft ook een weerspreuk en is gebaseerd op jarenlange observaties. Wat zegt die weerspreuk: Als het op Sinte Godelieve regent, 6 weken zal dat duren!!. Zouden onze voorouders zich vergist hebben als ze deze spreuk lanceerden? We moeten het dus afwachten. Tot morgen
Een beetje veel later als gewoonlijk maar Lenny Kuhr zingt waarom: "Visite, visite, een huis vol visite". Dat kan al eens gebeuren. Jarenlang geleden dat ik nog de 'Muizenaars' gezien had die ik in mijn Mechelse tijd toch geregeld zag. Zij verblijven meestal in Spanje en genieten daar van het rustige leven aan de Costa Blanca en ik zoek de rust van de Costa Belgica op. En af en toe kom je elkaar weer eens tegen. Ook mijn vrienden zijn weer op hun stek toegekomen en daar heb ik dus ook al mee gesjouweld. En zo verdwijnt dan de zaterdagmorgen in het verleden.
Ik had wel al een stuk van de weekendkrant gelezen. Het belangrijkste item dat ik tot nu toe onder ogen gekregen heb in de korte tijd die ik had deze morgen, is de nieuwe wijk in Knokke: gated community. Met andere woorden, een gewone muur en poort met electronische beveiliging en camera, is niet meer genoeg in Knokke. Me wil in een 'getto' leven. Geen indringers van buitenaf, geen kijklustigen en vergapers aan de rijkdom, enkel zielsgenoten en zelfde sociale klasse en gelijkgestemden mogen wonen aan de private weg. Dat was nog iets dat ontbrak in Le Zoute, nog meer exclusiviteit creeëren voor de bewoners met de dikste portemonnee. Ik denk dat de fiscus toch ook eens polshoogte moet nemen en kijken welk bedrijf en persoon er zijn adres zal hebben.
Maar het belangrijkste van alles is dat 'Le Grand Boucle' weer van start is gegaan. Sightseeing en kennismaking met de mooiste pittoreske dorpjes bij onze zuiderburen er bovenop. Bovenal, iedere dag een spannende en geweldige koers. We moeten José dit weekend nog missen, want er heerst veel verdriet in zijn familie. Ik wens hem, zijn schoonzoon en 4 kleinkinderen, toch veel moed toe. Vanaf maandag zal de co-commentator weer plaats nemen in de vertrouwde cabine en ons van de nodige wissewasjes en nieuwigheden van de fiets voorzien. Nu ga ik me aan het tv-toestel kluisteren want die eerste rit is belangrijk. Niet alleen voor de sportiviteit maar deze rit, 185km tussen Lille-Rijsel, geeft aan de winnaar ook meteen de gele trui. Tot morgen
De vervelende beesten zijn weer op bezoek aan de strandlijn: de stekende pietermannekes en de bijtende kwallen. Het is dus best met plastieken waterschoenen van het strand naar zee op te gaan, om de gevaren te trotseren die je op dat smalle strookje zand kan ontmoeten. Overal loeren er gevaren zelfs in het meest onschuldige stukje kust. Het is telkens een tijdelijk fenomeen en afhankelijk van de wind die de kust bespeelt, vooral bij zuidenwind. Die zal stilaan verdwijnen naar het westen en voor heel wat frisser weer zorgen, minder gevaarlijke dieren en misschien ook wat nattigheid brengen.
Met de titel 'Minder testeron in de canon' kondigt men de verwijdering van het boek "Het verdriet van België" van Hugo Claus (1929-2008) aan, de verplichte lectuur om Vlaming te kunnen genoemd worden. Er is alzo een plaats vrijgekomen in de lijst van 'te lezen en te kennen boeken en te kennen schrijvers', dat men besloten heeft die extra plek te voorzien aan een vrouwelijke auteur. Er zijn nu 13 vrouwen opgenomen in de lijst waarvan ik ocharme niet echt één goed ken of echt goed gelezen heb buiten de klaslokalen. Het enige boek dat ik wel van voor naar achter gelezen heb en dikwijls ter hand heb genomen is "Het Achterhuis" van Anne Frank (1929-1945). We zijn officieel met 6,8 miljoen Vlamingen en als men weet dat er in Vlaanderen ± 15% analfabeet is, denk ik niet dat er 10 zijn die weten wat er in de Canon staat en al zeker niet welke boeken men dient gelezen te hebben om het predicaat 'Vlaming 'te krijgen opgespeld. Natuurlijk, de boeken alleen bestempelen ons niet als een inwoner van Antwerpen, Limburg, Oost-en WestVlaanderen en Vlaams Brabant. Onze geschiedenis, cultuur, wetten, rechten, vrijheden enz maken ontegenzeggelijk deel uit van onze identiteit. Ik ga me niet forceren om in mijn 'vrije' tijd "Liederen" van Hadewijch (1240) of "Refreinen" van Anna Bijns (1528)) of "Sinnepoppen" van Pieter en Anna Roemer Visscher ± 1614, uit de bibliotheek te halen of bij 'De Slegte' aan te schaffen. Tot daar de lectuur die het voorvoegsel 'ernstig' krijg terwijl ik liever, zoals nu "Inspecteur Lacroix...." geschreven door Alex Lépic synoniem van een lekkere man 'Alexander Oetker'. Vakantielectuur ten top, genre "Maigret" van Georges Simenon (1903-1989).
Het is vandaag 'The 4th of July' de Amerikaanse feestdag bij uitstek. En Trump wil op deze Nationale feestdag groots uitpakkken. De ondertekening van "The Big Beautiful Bill" met de nodige ceremonie en grandeur vóór de televisie, eigen aan deze president. Alle partijgenoten moesten 'pro' wet stemmen met afdreiging een 'trumpiaanse' kandidaat in zijn plaats te zetten bij de 'midterms' verkiezingen. Wat omvat de wet: belastingverlaging voor de hogere inkomens, toegang tot gesubsidieerde hulpverlenig beperken, wet op migratiebeleid (niettegenstaande hijzelf en zeker Melania immigranten zijn).
"Denken is de ziel die met zichzelf praat" zei en schreef Plato (427vC-347vC). Ewel, dat doe ik soms als ik zo eens buiten lig met de voeten omhoog. Gisteren was ik aan het denken over 'de oerknal' en dat de Bijbel nog niet zo slecht weergaf hoe alles ontstaan is. Weliswaar niet uit wetenschappelijk oogpunt bekeken, maar hoe 'een God' orde schiep in figuurlijke '6' dagen en de 7e dag rust nam. Tot morgen
Vandaag is de temperatur aangenaam om wat huiswerk te doen. Natuurlijk samen met de poetshulp die de zwaardere karweien op zich neemt. Dus rond de middag is mijn huis weer 'spic en span' al bestaat dat product niet meer. Het commerciële van dat kuiswonder is verdwenen, alleen de uitdrukking is er aan overgehouden; dat het huis weer eens ontdaan is van alle stofjes, kruimeltjes enz. Misschien dat er onder een andere benaming nog zo'n wondermiddel kan bestaan om het huis van boven tot onder met één product te kunnen kuisen. Nu is het kiezen in de winkel, want voor elk vuiltje in het huis is er een andere vloeistof nodig. Ik probeer wel mijn kasten te vrijwaren van een overvloed aan reinigingsmiddelen. Bruine zeep, javel, soda, azijn, amoniak, spons, dweil, aftrekker en zeker en vast water. Dat zijn de basisingrediënten en de beste kuisers. De flessen met al die speciale geurtjes, daar heb ik geen boodschap aan. Liever zet ik deuren en vensters open om de zeelucht binnen te laten of de geur van het vers gemaaide gazon. Zo, rond de middag was alles weer ordentelijk zoals ik het graag heb.
Nog even over de meteorologen en alle andere '-logen' die zich met het weer, opwarming van de aarde en klimaat, bezighouden. Ieder jaar was er wel eens een hittegolf, kort of lang van duur. Maar tegenwoordig is 'goed' weer blijkbaar een onheilstijding. Het zeewater wordt te warm, de regens zijn te hevig evenals de onweersbuien, het klimaat verandert met de slogans 'er zijn geen winters meer/er zijn geen zomers meer'. Alles neigt naar elkaar toe, de lente en herfst vloeien over in zomer en winter. De seizoenen zijn bij manier van spreken, het noorden kwijt. De opwarming van de aarde is aan zijn maximum gekomen om onze planeet leefbaar te houden. Tja, ik begin me schuldig te voelen dat ik blij ben met dit warme waar. Het is goed voor mijn stramme spieren en stijve gewrichten, het is goed voor mijn opname van vitamines, het maakt de mensen vrolijk en blij. We kunnen buiten weer tijd nemen om een klapke te doen en al zeker als mijn bovenbeste buur vandaag jarig is. Mijn naamgenote is 3/4 eeuw oud, wat een zeer goede leeftijd is met nog vele vele goede en gelukkige vooruitzichten. Ze is in goede gezondheid en dat moet zo blijven want ik wil onze koffie en babbeluurtjes niet missen. Zo, dan was dat de belangrijkste melding voor deze dag. Tot morgen
Adios warme weer, met een laatste stuiptrekking deze nacht van de hittegolf. Slapen was dus eventjes weer moeilijk maar volgende nacht zal dat wel opgelost zijn. Frisse wolken van over zee hebben de warmte naar het binnenland geduwd waar het nog eventjes puffen en braden zal zijn. Met 22°C en een frisse bries kan ik eigenlijk mijn giletke al verdragen als ik buiten kom. Ik hoor en lees dat iedereen weer vol is om een airco aan te schaffen om die paar warme dagen door te komen. Ik ben geen fan van dergelijke toestellen, noch in de auto noch thuis. De omgevingstemperaturen doen me meer deugd dan al die gekoelde luchten. Liever gebruik ik de ouderwetse methodes om wat frisheid in huis te hebben dan een massa electriciteit te gebruiken om eventjes af te koelen. Rolluiken, gordijnen, deuren en vensters zo veel mogelijk dichthouden en natuurlijk zo weinig mogelijk bewegen. Veel rust kan nooit kwaad. Poetsen, stof afnemen, opruimen,... wachten geduldig tot er een temperatuur is die me dergelijke werken weer toelaten te doen. Een reportage over camper of mobilhome is het komkommerartikel van de dag. Ik heb er nooit gebruik van gemaakt alhoewel ik wel eens overwogen heb om er eens een heel lange tocht mee te maken. Maar nu ik lees wat er zoal mankeert aan dergelijk vakantievehikel, ben ik blij er nooit gebruik van heb gemaakt. Tom de Leur beschrijft zijn uitstap, dat zogenaamd de vrijheid geeft van te rijden en te staan waar men goesting heeft als : krap douchen, krap zitten, krap slapen, krap naar het toilet gaan, van alles té weinig en te krap. Als ik dat lees, moet ik geen spijt hebben het nooit te hebben geprobeerd. Het kost ook wat geld en zijn conclusie is voor dat huurgeld kan je beter op hotel gaan. Een expert eens aan het woord laten kan nooit kwaad als men een dergelijk verlof zou overwegen. Ik dus niet, ik heb liever de hittegolf in België dan puffen en zweten in een caravan.
Roger zou bij leven en welzijn de respectabele leeftijd van 109 jaar hebben bereikt. Maar helaas heeft het niet mogen zijn, 63 jaar was hij hier. Maar de jaren dat hij bij ons was, was hij een goede en beste papa, bompa en een toffe vent. Tot morgen
Het was een tropische nacht!!!. Ik heb me bedekt met een badhanddoek zodanig dat mijn nachtelijk zweet meteen werd opgenomen en ik niet in het nat bleef liggen. Ik heb ook de wijze raad van de overheid toegepast en mijn voeten een koudwaterbad gegeven vooraleer in bed te kruipen. Omdat ik nogal gemakkelijk wat kalk aan nagels en hielen heb deed ik in het water een forse geut azijn. En dat hielp uitstekend, zodat ik weer jeugdige voetjes maat 39, heb. Spijtig en gelukkig heb ik het niet nodig, maar er bestaat nog zo'n geen simpele remedie voor de hersenen, voor een brein waar kalkplak aan blijft kleven en Alzheimer veroorzaakt. Laat ons hopen dat er toch spoedig eens een goede behandeling voor dementie kan gevonden worden, zodat iedereen waardig zijn leven kan leven. Alles wijst erop dat het een snikhete dag zal worden, de temperatuur is immers al opgelopen tot 31°C en zonder een zuchtje wind. Blijven stilzitten tot er een zeebries komt is dan ook de boodschap. Het is "De internationale dag van de komkommer" en dat merkt men aan alles. De krant telt nu 3 pagina's met spelletjes allerhande en is er komkommernieuws te lezen, dwz veel tekst met weinig of geen belangerijk nieuws. Zoals vandaag de muziekkeuze van de royals. Straks kan ik terug zalig in de lommerte gaan zitten of half liggen in een strandzeteltje en me net als gisteren, mateloos gelukkig te voelen. Dat geluksgevoel is er voornamelijk als ik buiten kan genieten van de stilte rondom mij, de verschillende tinten groen van de bomen zie, en een blauwe hemel boven mij. Ik kan niet anders zeggen dan dat het zo'n zalige luie dagen zijn, die echt een vakantiegevoel geven zonder op reis te moeten gaan. Nog eventjes en de zon is van de voorgevel verdwenen en kan ik me daar, samen met woeffie, gaan nestelen en genieten van deze zomerse warmte. Tot morgen
Week 27 al van het nieuwe jaar en ik zing zoals Raymond: "het gaat vooruit, het gaat vooruit, het gaat verbazend goed vooruit". Met een andere context natuurlijk. Maar deze week zullen we dus een ware hittegolf beleven, al kan het zijn dat de kust eraan ontsnapt. Een hittegolf is 5 dagen temperaturen boven de 25°C waarvan er 3 boven de 30° moeten zijn. Dan is het wel fijn om hier te zijn en toch af en toe een fris briesje van over de zee te krijgen. Maar de richtlijnen van de overheid zijn duidelijk: veel drinken en liefst water, zo weinig mogelijk kleren aandoen juist voldoende om wat zweet op te vangen. Uit de zon blijven of in de schaduw stappen en zitten. Geen of weinig fysieke inspanningen doen wat wil zeggen hang gewoon de luierik uit, géén mens die er commentaar op mag geven. Zet een koud waterbadje klaar om verfrissing via de voetjes te krijgen. Probeer de warmte buiten te houden door gordijnen en persiennes maar voor half te openen en deuren en vensters toe te laten. Verder zegt de overheid in hun be-alert mail: zorg voor elkaar en zorg voor jezelf!!. Dat zullen we zeker niet nalaten te doen. Dat het gewoon al een blauwe lucht is en warme temperaturen doet sowieso deugd na al de maanden van grijs, kilte, nattigheid en sombere weerberichten. Ik klaag niet want per slot van rekening moeten we nu zorgen dat we voldoende Vit.D reserves opbouwen om in goede gezondheid de winter door te komen. Ik heb ook geen nood, nu niet en op andere dagen, godganse dagen buiten te zitten. Buiten eten doe ik niet, ik moet geen vliegende en kruipende beesten rond mijn eten hebben. Ik ga nog altijd binnen zitten om mijn maaltijden te verorberen. Maar ze hebben me wel in mijn gezicht gestoken met hun angel terwijl ik de krant las. Laat me zeggen, ik omarm deze zomerse warmte en zoek straks mijn schaduwplekje op met mijn voeten in het water.
Het was een sportief weekend met vooral de zege van The Belgian Cats, die kon tellen. Voor de 2e maal op rij Europees Kampioen vrouwenbasketbal. De koersen leverden gewoon Belgische kampioenen op. Bij de mannen de bijna veteraan in de koers, de 34 jarige Tim Wellens die iedereen het nakijken gaf bij zijn soloprestatie. Bij de dames was het de 29 jarige Justine Ghekiere die naar de Brabançonne mocht luisteren en de tricolore sjerp rond haar borst en nek mocht hangen. Tot morgen
Het was nog fris deze morgen en ideaal om de krant buiten te lezen. Niet alleen 'De zondag' gebracht door de koerier van dienst, mijn buurvrouw, maar ook om mijn weekendkrant te lezen. Als ik logés heb, zijn die prioritair op alle vlakken en dus ook voor mijn geliefde krant te lezen. Ik verbied ze dan wel om de filipine, het kruiswoord, woordzoeker en bepaalde sudoku's in te vullen, maar de krant zelf lezen is voor mij dan ook voor de dag nadien, dus vandaag op zondag. Ik heb dan eerst wat werk om er alles weer als nieuw te doen uitzien, want blijkbaar ben ik toch de enige die respect heeft voor dat duur papier en hetgeen er op geschreven staat. De gazet strijken doe ik nog net niet, maar proper leggen en de pagina's op volgorde wel. En terwijl ik daar buiten zat, vliegt er van alles rond mijn oren en zie ik in mijn gezichtsveld bewegen en dan vroeg ik me af welke functies al dat vliegend gespuis in mijn tuin heeft. Ik heb het dan niet over bijtjes, vliegen, lieve-heer-beestjes, vlinders, muggen enz. Het zijn al die andere vliegende onbekende insecten. Ik zal eens terug de app ObsIdentify activeren om een en ander te herkennen wat rond mijn oren zoeft en mijn blik verstoord en op mijn armen en benen komt zitten.
Welke app je ook opendoet of welk nieuwsitem je ook bekijkt, hét huwelijk van het jaar is met al die filmkes en de foto's te volgen. Blijkbaar heeft 'den Jeff' een voorliefde voor opgespoten lippen, opgevulde borsten, hair extensions, ingesnoerde tailles en kleren die niks verhullen. Niet alleen zijn bruid Lauren Sànchez komt op die manier voor de pinnen maar ook al de vrouwelijke gasten met op kop de Kardashians. De mannen daarentegen droegen allemaal een deftig kostuum weliswaar zonder das omwille van de 40°C in Venetië. Ik wil niet tot die 200 speciale gasten horen, maar ik zou wel eens graag weten wat de inhoud van hun conversaties is, als je hun gesprekken zo'n deftig woord kan geven. Waarschijnlijk over de vele mislukte schoonheidsingrepen van 'the rich and famous' en die zich dan wenden voor hun 'botched' operaties tot de drs Nassif and Dubrow, die er dan een tv-serie van maken. Hopelijk leven Mr en Mevr Jeffrey Preston Bezos nog lang, gelukkig en in harmonie samen, dan is de investering van 30 mln euro in hun huwelijksfeest, niet tevergeefs geweest.
Je voelt aan alles dat de hitte op komst is. Daarom neem ik me voor, de komende dagen in 'slow motion' te leven. Me voor niks te haasten, en alles 'easy going' te laten gebeuren. Mijn bakje met zeezoutwater staat al klaar om straks een goede golfslag tegen mijn benen te krijgen. Tot morgen
Ooit kreeg ik eens het lumineuze idee om in elke zee op aarde eens pootje te baden. Ik zou avonturierster worden en de wereld verkennen met als speciale vereiste: landen bezoeken die aan enorme zeeën lagen zodat ik van mezelf kon zeggen dat ik ' de zeven wereldzeeën had bevaren'. Een eufemisme voor overal geweest te zijn, iemand met 'wereldervaring' dus. De term 'de wereldzeeën bevaren hebben' bestaat al sinds 2300 vC. Dat waren dus andere zeeën dan degene die we nu gebruiken om als volleerde toerist te worden aanzien. De Klassieke Lijst van toen, behelst: 1. Middellandse Zee, 2.Adriatische Zee 3. Zwarte Zee 4. Rode Zee 5. Arabische Zee, 6. Perzische Golf en 7. de Kaspische Zee. Nu is er een Moderne Lijst, niet meer met zeeën maar met oceanen: Noordelijke (1) en Zuidelijke (2) Grote of Stille Oceaan, de Noordelijke (3) en Zuidelijke (4) Atlantische Oceaan, de Indische Oceaan (5), de Zuidelijke of Antarcrische Oceaan (6), de Noordelijke IJszee of Arctische Oceaan (7). In mijn jeugdige naïviteit zag ik de wereld zo groot als de wereldbol op mijn dressoirkast, op een hik en een flik alles te bezoeken. Nu weet ik dat de afstanden niet zo simpel te overbruggen zijn en dat ik blij mag zijn dat ik mijn grote tenen in de Noordzee, Atlantische Oceaan, Middellandse Zee, Egeïsche Zee, Ionische Zeeen Chinese Zee heb gestoken. Ik kom dus niet aan de 'zeven' zeeën die ik moest bevaren hebben om als volleerde ontdekkingsreizigster gekenmerkt te worden. Niet getreurd, ik steek mijn tenen wel eens in een badje gevuld met water en zeezout dat ik laat wiebelen en dus ook een golfslag voel aan mijn benen. Dat is dan de zee van 'Pijl' nergens anders te vinden dan bij mij thuis op een unieke locatie en door mij en mijn hond alleen bezocht. Of ik doe zoals mijn dochter, die een ijston heeft aangeschaft om een fris gevoel te krijgen tijdens de komende hittegolven. Een plastiek geval dat op een ton lijkt, waarin je dan water en wat ijsklontjes doet om een fris gevoel te hebben en denken dat je in een bootje op de ijszee zit ter afkoeling. Tot morgen
Ewel, wat vindt je er van? Vandaag typ ik mijn 2000e blog!!!! Wat begon uit colère omdat ik in een hoekje werd gezet tijdens de familiebijeenkomst van Nieuwjaar in 2020, is uiteindelijk mijn dagdagelijkse uitlaatklep geworden voor al hetgeen dat mijn leven passeert. Als enige senior in een groep van 15 familieleden, trekt ge natuurlijk aan het kortste eind om tussenbeide te komen in gesprekken. Mijn belevenissen zijn dan ook niet van die aard dat iedereen aan mijn lippen hangt en geboeid luistert wat mijn hond nu weer heeft uitgestoken, dat ik weer wat stijver geworden ben, dat ik bloemekes geplant heb en onkruid heb gewied. Mijn activiteiten zijn belangrijk voor gepensioneerden die willen weten hoe andere jaggers hun morgens, namiddagen en avonden besteden. Al zeker de alleenstaanden die voor alles alleen moeten zorgen zowel voor ontspanning, maaltijden, tijdverdrijvers. Langs de ene kant is dat gemakkelijk omdat je iedere dag 24u je goesting mag doen, langs de andere kant soms wat moeilijker omdat de fantasie om jezelf bezig te houden, nooit mag stoppen. En vandaag staat er in de scheurkalender van de filosofie wel een leuk citaat dat zeker van toepassing is, niet alleen voor de singles onder ons maar ook de koppeltjes: "Het gaat er niet om hoe nuttig nieuwe technologiën zijn, maar om hoeveel autonomie ze ons geven". Dat schreef Cal Newport, hoogleraar computerwetenschapper. Natuurlijk is een deel van mijn tijdverdrijf 'ouderwets' te noemen: een klapke hier, een klapke daar, boekske lezen, wat tv-kijken, wandelen, af en toe een garnaalkroket gaan eten in fijn gezelschap enz. Maar toch zijn er vele uren die we kunnen en soms moeten spenderen aan de nieuwste technologiën. Bankverrichtingen, informatie van de overheid,.... daarvoor zijn we al bijna verplicht om met de PC of tablet of GSM te werken. Nooit dergelijke instrumenten gekend tijdens ons onderwijs en nu zijn we bijna ITT'ers geworden zonder er voor gestudeerd te hebben. Geven al die nieuwigheden ons een zekere autonomie? Ik denk het wel, eens dat je al de knopkes en functies van een computer onder de knie kan krijgen. Ik noem het wel een poort naar de buitenwereld zowel voor de hedendaagse nieuwsgaring als de geschiedenis van eeuwen terug. Het is een instrument geworden om te leren, om spellekes en games te doen, in contact komen met andere mensen van ver weg en dichtbij. Wat me niet kan verleiden zijn de podcasts. Met een koptelefoon of oortjes rondlopen zijn niet geschikt voor mijn oren, al kan mijn dochter niet zonder terwijl ze op stap gaat. Terwijl ze met haar voeten in de zee loopt is ze haar 'Frans' aan het bijspijkeren via de podcast van de RTBF. Tot morgen
Om de dag slim te beginnen, gebruik ik een citaat van William James (1842-1910) een Amerikaans filosoof en psycholoog: "wijsheid is de kunst van weten wat je kunt negeren". Iedereen die mijn leeftijd heeft weet als geen ander dat dergelijke uitspraak een waarheid is als een koe. Gedurende jaren heeft men geoefend een onderscheid te maken tussen belangerijke en minder belangrijke dingen en wetenswaardigheden. Dat om onze hersenen alleen maar te belasten met echt belangrijke feitjes, zoals een verjaardag. En gisteren is dan de NAVO top beëindigd, met zoals het gewoonlijk hoort op die bijeenkomsten: in peis en vree, met wonderwel goed en positief resultaat. Mr Orange heeft nog eens z'n vierkant pruilemondje van tevredenheid kunnen tonen en de vrouwen des huize (Maxima en Amalia) gecharmeerd. Wat heel dat vertoon gekost heeft, daar heeft de gewone burger het raden naar. Evenveel als het huwelijk van Jeff Bezos? Wie weet. De miljardair heeft Venetië en omstreken afgehuurd voor een trouwfeest waar een 200 miljardairs voor dit wereldevenement zijn uitgenodigd. De eigenaar en CEO van Amazon.com, hoeft op geen euro te kijken en dat doet hij niet zolang we maar pakjes via Amazon.com blijven bestellen.
Ik ben nog altijd aan het wachten op mijn kleinzoon die gisteren ging komen. Z'n moeder, mijn dochter, zal hier binnen een uurtje zijn en hoor ik wel wat er voor beletsel was om hier te zijn. Tot morgen
Zo, de NAVO-top is begonnen en zoals te verwachten werd de lange rode loper voor Trump van de Hollandse zolder gehaald. Ook de koning tekende present, het was tenslotte in zijn paleis dat het etentje te lusten was, en hoe kon het ook anders, Maxima en Amalia waren er ook om hun nieuwe outfit door de Amerikaanse president te laten bewonderen. Het is al een uitgemaakte zaak dat we 5% van ons BNP aan de vredesorganisatie zullen moeten besteden, wat ook de protesten, speeches en weerleggingen op voorhand waren. Enfin ja, internationale veiligheid en bescherming tegen boosdoeners van het Oosten, mag wat kosten. Nu nog wachten op de slotspeech van Donald en Mark, die zeker bol zullen staan van geslijm en complimenten van de een naar de ander. Als er maar 'vrede' komt en is.
Voor de rest is het hier zo'n rustige vredige dag, aangenaam van temperatuur en windstil. Dat mag ook wel eens want ik hou niet echt van uitersten, op geen enkel vlak. Terwijl ik op mijn bezoekers zit te wachten, vermeld ik toch nog even een belangrijke herdenkingsdag van een Spaanse architect: Antoni Gaudi (1825-1926). Ontwerper, meer dan 100 jaar geleden van de imposante kerk "La Sagrada Familia" die bijna haar voltooiing nadert. Volledig afgewerkt. het zou goed zijn moest dat kunnen tegen dat de ontwerper 100 jaar geleden overleden zal zijn. Het is een mooi en gigantisch bouwwerk geworden dat ere brengt aan de Heilige Familie. Tot morgen
Er is altijd wat te vieren in een grote familie. Vandaag verjaart een kleinzoon, en die telt 21 lentes. Feesten zal er vandaag niet direct inzitten want de examens zijn nog bezig, maar een feestje kan je brouwen op gelijk welke dag en dat zal gebeuren als de proeven achter de rug zijn en er geen 2e zit is. Nog een andere verjaardag is er voor mijn jongste zoon en schoondochter: wel geen groot feest maar een 19 jarig huwelijk mag toch ook al gevierd worden samen met hun kroost. Dat is wat de feesten betreft, want zelf ben ik uitgefeest en tel weeral af naar volgend jaar. Deze week is nog een drukke week met het bezoek van een kleinzoon morgen, mijn dochter die donderdag komt en mijne schone zoon die haar op vrijdag gezelschap komt houden om ook van de zee te genieten en niet te vergeten, zijn babbel te doen met zijn schoonmoeder. Vandaag is de dag om boodschappen te doen zodat iedereen zijn goesting vindt op een gedekte dis. Normaliter had ik gisteren richting grootwarenhuis gereden maar 2 bezoekers hebben belet dat ik buitenshuis ging. Zo, dat zijn allemaal goede en aangename vooruitzichten voor deze week.
Opnieuw start de discussie: 'wanneer begint en eindigt een schooljaar?'. De minister van onderwijs ziet wel graten in het systeem van, een schooljaar beginnen op een maandag en eindigen op een vrijdag. Zo zou er uniformiteit komen voor alle scholen zodat er geen schooldag verloren zou gaan. Nu zijn veel scholen al gesloten op 30 juni. Geen sprake van vermindering van schooldagen of spreiding van vakantiedagen zoals bij onze zuiderburen 'de Walen'.
De zomer zal weer op zijn Belgisch verlopen: hoge druk gebieden afgewisseld met depressies, hittegolven met kilte en grijze wolken. Zoals vandaag, betrokken weer met een koude zuidwestenwind die weeral snelheden tot 60 km/u halen. Ik heb mijn herfstkledij terug boven gehaald. Voilà dat is mijn bericht vandaag en nu ga ik mijn 'pêche gevuld met tonijnsla, aardappeltjes en sla langs de kant', halen in het grootwarenhuis en nog wat gourmandises meebrengen voor mijn gasten gaande van chips tot melocakes, van een waterke, crodino, fruitsap, pintje tot trapist. Tot morgen
De plechtige en smakelijke viering van het begin van mijn 77e jaar op deze wereldbol, is gepasseerd en gepast geëindigd met een gedicht dat mijn interesse buiten bloggen, lezen, .... weergeeft: "Wat is er aan de hemel? Wat is er aan de hand? Marleen die weet en ziet alles en dat is heel plezant. Wat zweeft er nu hierboven? Wat vliegt er door de lucht? Marleen is zeker van haar stuk: astronauten op hun vlucht....Er volgen nog wat zinnetjes in rijmpjes geschreven door mijn vriend, maar die bestoefen me een beetje té veel om hier te schrijven. Ballonnen, vlagjes, gedichtjes, veel telefoontjes en een garnaalkroket of 2, meer heeft dat 'meisje van 1948' niet nodig om een gelukkige verjaardag te hebben. En dus bij leven en welzijn hoop ik dat volgend jaar ook te kunnen schrijven. Maar the day after, is ook een gelukkige dag voor mij, want dan kwam Raziel hier bij wonen en ondertussen is dat ook weeral 7 jaar geleden. Eigenlijk wens ik ook voor mijn verjaardag de 'afzetting' van de man met het rode petje en de slogan: make America great again. Sinds zijn aantreden is het nog geen 5 minuten rustig geweest in de wereld. Hij wil persé de geschiedenisboeken halen als de grootste president aller tijden van zijn 50 staten maar hij is van start gegaan met een oorlog te ontketenen die zijn gelijke niet zal kennen in de geschiedenis. Weg met zijn verkiezingsbeloften, hij moest de 'macht' hebben en onder de raderen van justitie onderuit komen. Kan een zittende president afgezet worden wegens wandaden tegenover zijn eigen volk? Dat denk ik wel. Als we in het verleden kijken en zien dat Nixon (1913-1994) vrijwillig ontslag moest nemen om een 'impeachment' te vermijden en wel omwille van bedriegerijen, kuiperijen en invallen in het hoofdkwartier van de tegenpartij, vind ik Trumps daden net zo erg. Al kan hij natuurlijk ook een voorbeeld nemen aan Bush's inval in Irak tijdens een 3 tal Golfoorlogen tussen 1980 en 2003 en waarvan Desert Storm de meest gekende is. Doordat CNN deze oorlog live in beeld bracht was dit de start voor het nieuwskanaal en meesmuilend werd deze ingreep dan ook 'Video Game War' genoemd. Opvallend, het zijn telkens Republikeinse Presidenten die van hun macht gebruik willen maken om de westerse wereld en met uitbreiding een deel van het Midden-Oosten, onder hùn duim te houden.
De hittegolf is weggewaaid met een 6 beaufort. Er rest nu van de 33°C op zaterdag, nog een 17-tal graden over. Terug een giletke aandoen was de boodschap deze morgen. Tot morgen
Zwoele nachten, ik heb er nog niet veel meegemaakt! Maar wel de nacht dat ik op weg was naar mijn nieuwste cijfer, '77'. "Het feit dat ik het niet kan geloven, bewijst nog niet dat het onwaar is". Dat schreef Bertrand Russell (1872-1970) in "Human Knowledge: its Scope and Limits" in 1948. Maar het is wel de waarheid en een feit, dat ik vandaag 77 zomers jong ben. De hitte is met een klein regenbuitje weggespoeld en het is weer aangenaam om 22°C zowel binnen als buiten te hebben. Deze morgen ben ik weer eens door de buurvrouw verrast met ballonnen en vlagjes aan mijn poortje, veel sms's, Whatsapkes en telefoontjes. Ik ben dus al een druk beestje geweest de eerste uren van deze speciale dag. Mijn dag zal niet veel anders verlopen dan een doordeweekse zondag, behalve dat ik vanavond, in goed gezelschap, garnaalkroketten ga eten.
Wat mijn vrees was, is werkelijkheid geworden, Donald die op knopkes drukt. Trump die een ander land bestookt met militaire aanvallen in een dispuut waar hij zogezegd niks mee te maken heeft. Maar de ene is zijn aartsvijand, Iran, en het andere land houdt hij de hand boven het hoofd, Israël. Hopelijk komt er geen escalatie van geweld, nu er een grote speler zich mengt in een gevecht tussen 2 landen. Een gevecht dat zijn oorsprong vindt tussen de aanhangers en gelovigen van de Koran en de aanhangers en believers van de Tenach, de Hebreeuwse Bijbel. Hopelijk blijven de gelovigen van 'Het Nieuwe Testament' buiten schot en houden die de neutraliteit hoog in het vaandel. Het is niet de oorlog Oost -West, het lijkt wel een godsdienstoorlog te worden. De terreuracties van Ayatollah Komeini (1902-1989) en de Iraanse Revolutie die hij in 1979 ontketende, staan nog vers in mijn geheugen. Vooral de demonische maatregelen die hij en het regime nù, nemen ten opzichte van hun vrouwelijke bevolking. Dus de woorden van de huidige Ayatollah, boezemen me werkelijk schrik aan. Hij waarschuwt voor "eeuwigdurende gevolgen" na de Amerikaanse agressie. Een magere troost biedt Albert Einstein (1879-1955) met zijn citaat: "verdiep je in de natuur, dan zal je alles beter begrijpen". Of ik daarmee Trump en consoorten beter ga begrijpen, betwijfel ik ten stelligste. Maar ik ga toch van de natuur genieten en misschien krijg ik dan een lumineus idee waarom de mens is zoals hij is, met zijn goede, slechte en desastreuze kanten. Tot morgen
Iedereen is het wel met me eens, het zal een tropische dag worden. Zelfs hier aan de kust is er + 30°C in het vooruitzicht gesteld. Té warm natuurlijk voor veel mensen en ook voor mij. Binnen blijven en veel drinken is dan ook de boodschap die we van overheidswege krijgen en ditmaal zonder morren zullen navolgen. Maar de 'exodus' naar de kust is al volop bezig, zeker wat het openbaar vervoer betreft, want er zijn al meer treinen ingezet om iedereen richting verkoeling te transporteren. Ik heb mijn radio niet aangezet, maar de files zullen er ook wel op de autostrades zijn. Officieel is de zomer deze morgen om 04u 42 van start gegaan en heeft zijn start niet gemist door direct volop zon te geven. In huis kan ik het aangenaam fris houden door de rolluiken maar half op te trekken en de vensters toe te laten. De planten heb ik in alle vroegte al water gegeven zodat ze deze dag kunnen overleven. Veel heb ik vandaag niet te melden, het nieuws is al opgedroogd vooraleer de dag begon.Tot morgen
