Kookkunst is het schilderen van een melodie met smaken en geuren.
15-07-2009
Tomaat, ei en rode zalm op de wijze van tante Mia
De tante Mia (1912-1984) van mijn echtgenote Ria bereidde dit gerecht geregeld als zij daar op familiebezoek gingen en zo is het in ons kookareaal terechtgekomen. Het is vlug klaar en heerlijk in de zomer als de tomaten op hun best zijn. Het wordt lauwwarm geserveerd. Mia maakte het steevast op basis van rode zalm uit blik maar ik denk dat het met verse zalm ook lekker is. Voor het recept heb je nodig per persoon: een rijpe tomaat, 2 à 3 eieren, 100g zalm, wat kippen- of visbouillon en wat bindmiddel. - de tomaten (kamertemperatuur) pellen en in 5 dikke plakken snijden - de eieren hard koken in een 9-tal minuten, pellen en warm houden - het blik zalm openen, het vocht bijhouden en de zalm ontdoen van vel en graten - het zalmsap tesamen met wat bouillon aan de kook brengen, binden en de zalm in stukjes er aan toevoegen. Afsmaken met peper, nootmuskaat en weinig zout. - de tomaten op een schotel schikken, peper en zout op doen. De eieren halveren en op de schotel leggen. De saus erover en ... smakelijk! Je kan dit gerecht eten met gestoomde aardappels of (Frans) brood. Ook wat gehakte peterselie past er bij. P.S. let er op dat de zalm uit blik rode zalm is en geen roze, dat maakt een groot verschil P.P.S. ik kleurde de saus met wat paprikapoeder
Doorgestoken soepjes zijn vlug klaar, lekker en voedzaam bovenop. Het basisprincipe is eenvoudig: niet te veel verschillende groenten mengen om een duidelijk smaakpatroon te krijgen en de aangepaste bouillon, kruiden en specerijen gebruiken. Wanneer de groenten direct in de bouillon worden gekookt i.p.v. ze eerst aan te stoven in vetstof, dan kan je de meeste van die soepjes ook koud eten. Zure groenten zoals tomaten verdragen wél een zachte olijfolie, die blijft immers goed vloeibaar ook al is ze gekoeld. Meestal haal ik de bindkracht uit de groenten zelf door er voldoende in te doen of/en via toevoeging van wat wortelen, aardappelen, courgettes of andere pompoenachtigen. Ik houdt daarvoor dan rekening met de gewenste eindkleur, anders krijg je een ongewenste bruine tint. Beproefde combinaties zijn: - tomaten, wortelen, dikke ui, look, laurier, tijm, groentenbouillon en wat suiker (en gehaktballetjes na het doorsteken) - venkel, courgette, ui, Provencaalse kruiden, kippenbouillon, afgewerkt met bieslooksnippers - prei, aardappel, tijm, laurier, kippenbouillon, afgewerkt met verse room - witloof, aardappel, ui, nootmuskaat, kippenbouillon, afgewerkt met gerookte spekblokjes - enzovoorts Vandaag nam ik voor 1,5 liter kippenbouilon (van vetarme blokjes): 2 komkommers, één prei en een redelijk grote courgette. Alles gewassen, geschild en in blokjes gesneden (ik sneed de zaden weg uit de groenten). Een tak verse tijm er in, 25 minuutjes tegen de kook gehouden, de tijm eruit, afkruiden met saliepoeder en witte peper en met de staafmixer pureren. Geen vetstof gebruikt dus caloriearm en straks in het zonnetje ook koud lekker. N.B. i.p.v. saliepoeder kan je aan zo'n komkommersoep currypoeder toevoegen tot dat een beetje overheerst, dan heb je een lekker currysoepje om koud te eten
Franse benamingen van eten zijn m.i. soms "smakelijker" dan de Nederlandstalige. Dat wordt dan "Tomaten gevuld met gehakt in de oven" want als je "Gevulde tomaat" zou zeggen dan zou er al iemand direct vragen "Gevuld met wat ?". In Frankrijk kan je "farce" kant-en-klaar kopen bij de beenhouwer en velen hebben hun geheim recept. Hun gehaktbereiding bevat dan iets minder vet en is reeds gekruid met o.a. look, ui, peterselie en we hebben er al gevonden waar ook een vleugje lever in werd verwerkt hetgeen een bijzonder aangename smaak gaf. In de zomer maken we ze enkele keren, dan zijn de tomaten op hun best. Ik gebruik er de vlezige Roma pruimtomaten voor en kalfsgehakt. Ik reken 2 à 3 Roma's per persoon en 50g gehakt per tomaat. De tomaten hollen gemakkelijk uit en de hoedjes en het binnenste wordt gemixed, gezeefd en verrijkt met wat gesnipperde ui, look, basilicum, een weinig suiker en een kippenbouillonnetje ingekookt tot een vloeibare saus. Die komt dan op de bodem van de schotel waarin de gevulde tomaten rechtop in een oven van 150° een uurtje onafgedekt kunnen garen. Voor de vulling gebruik ik de hoger genoemde ingrediënten in variërende samenstelling en als kruiden gebruik ik buiten wat extra nootmuskaat soms ook Turkse kruiden of wat salie of wat Provencaalse kruiderij of spagettikruiden zodat het altijd een tikkeltje anders is. We eten er meestal een drogere aardappelpuree bij of gekookte rijst.
Vandaag om 13h39 werden wij producent van groene stroom. Onze zonnepanelen zijn getest. Enig minpuntje: dat er maar 15 panelen op het dak konden i.p.v. de voorziene 20. Enkele centimeters te weinig voor de modulaire montage die met 1 pan verspringt. Wreed erg is het niet, het procentuele rendement op de investering ligt nu wat hoger (15%) maar is in euro's wat lager. Ikaros-Solar is daar soepel in, de installatie wordt geleverd aan dezelfde prijs per Wattpiek dus ook 25% minder investeren. Ik ben tevreden van de geleverde werken: propere en professionele plaatsing en zag mijn elektriciteitsmeter met wreed genoegen achteruit draaien... Deze middag aten we nog eens bloemkool york (zie recept in een eerder blog) maar nu heb ik er een fotootje van gemaakt.
Voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn favoriet nichtje enkele speciale culinaire verwenninkjes cadeau waaronder een fles Vin de Pays des Jardins de Wallonie een herkomstbenaming (AOC) erkend in het staatsblad van 27/04/2004. Het is de Taille aux Renards 2006 van Domaine du Chenoy, cépage Pinoton van wijnbouwer Philippe Grafe uit Emines La Bruyère. Ik heb ze vandaag gekraakt maar eerlijk gezegd: "gene vette". Eerst het positieve: mooie donkerrode wijn met een wreed aangename geur van rood fruit en snoep. Maar...de mondaroma's komen echter niet overeen met de neus en de wijn is wreed zurig. Hij doet mij zelfs een beetje aan rauwe rabarber denken!? Normaal rond de 8€ te koop maar voor die prijs geen concurrent voor de Chilenen, Zuid-Afrikanen en Australiërs. Zelfs niet voor een Pays d'Oc... Met de "global warming" komen we terug in de mogelijkheid om in België goede kwaliteitswijnen te produceren zoals eeuwen geleden reeds het geval was. Vlaanderen moet absoluut ook werk maken van een Vin de Pays des Jardins de Flandres of beter "Landwijn uit Vlaanderen's Tuin" en bij ervaren wijnbouwers de stiel gaan leren. Misschien ook eerst de "klassieke" rassen uitproberen zoals men doet in Genoelselderen met wreed goed resultaat.
Ons maandje aan zee in Nieuwpoort-Bad is meegevallen. Het weer was wat minder dan vorig jaar alhoewel we niet mogen klagen. Nieuwpoort wordt stilaan het Knokke van de Westkust: een uiterst verzorgd strand, een mooie winkelstraat, een prachtige jachthaven, duinen, bossen in de buurt enzovoorts... Goed gefietst met onze nieuwe elektrische fietskes, veel gewandeld en lekkere visgerechten gegeten om niet te snel te vermageren ;-) Familie en vrienden bezochten ons en bleven logeren zodat zo'n maand weeral snel voorbij is. Voor een klein dineetje fantaseerde ik een gerechtje van gerookte paling, franceline aardappelen, zeekraal en zure room met bieslook. Rap klaar want de gerookte paling koop je zo in de winkel, de bieslooksaus is niets anders dan een potje zure room met veel bieslook wat peper en zout en dat enkele uurtjes laten trekken. De aardappel wordt op het laatste moment gestoomd en de laatste 5 minuutjes deed ik er de verse zeekraal bovenop. Lauw aardappeltje op het bord, de lauwe zeekraal erover, de paling in stukken erop en dan een torentje van de saus. Afgewerkt met wat radijsjes voor de kleur en voor het "hete", zeg maar een zwak mierikswortelsmaakje. Lekker genoten...
Tijdens onze vakantie aan de kust hadden we de gelegenheid de Belgische mosselen te proeven. Ze waren heerlijk maar dat lag hem zeker ook aan de kok want ze waren perfect gaar (juist het rauwe er af) gekookt in een gietijzeren pot en juist gekruid met peper en groentjes (een brunoise van ui, groene selder en peterselie). Proficiat aan "Den Oesterput" in Blankenberge en daar ook voor 19€ correct geprijsd. De schelpen waren allemaal even groot en goed gevuld, ik schat een normale "jumbo" kwaliteit. Ze smaken iets minder zilt dan de Zeeuwse en wat meer af dan de Canadese mosselen. Wie meer wil weten moet maar eens kijken op http://www.reynaert-versluys.be
In 1987 leerde ik het wijndomein Santa Rita (Chili) kennen in de cursus wijnkennis die ik volgde aan een hotelschool in Antwerpen. Sindsdien zijn de Santa Rita producten een vast onderdeel van mijn wijnvoorraad en ongeloofelijk maar waar: ze hebben jaar na jaar hun kwaliteit bewezen. Ik heb zoëven een restje Cabernet Sauvignon 120 uit 2007 gedronken dewelke ik een jaartje geleden heb gekocht en die gisteren werd afgetrokken voor enkele vriendinnen van mijn echtgenote en ik moet toegeven als hij een nachtje is belucht is het een topper van jewelste. Al die Santa Rita wijnen hebben wreed deugd van enkele uurtjes beluchten, zeker in hun jeugd. Ik koop ze meestal in Carrefour wanneer ze in de aanbieding zijn (2x per jaar) en dan met extra 10% korting bovenop op 24 betalende flessen. Zo zijn ze ongeveer 30% goedkoper dan in "normale" omstandigheden. Carrefour voert de reeks 120 (normale prijs rond 6€/fles) en de Reserva's (houtgerijpt - normale prijs +/- 8€/fles) en al hun Santa Rita producten zijn het proberen waard. Vorige week dronk ik bij mijn vader (voor wie ik wijnen inkoop) een Cabernet Sauvignon 120 van 2004 die al die tijd op kamertempertuur was bewaard en die subliem verouderd was en op zijn top. Heerlijk toch ;-)...
Ik heb het al eens vermeld in een eerdere blog maar het kookwater van enkelvoudige bereidingen of sauzen van stoofschotels en eenpansgerechten gebruik ik steevast als basis voor iets anders. Niet uit zuinigheidsoverwegingen maar wel om de rijkdom van smaken en geuren die er in aanwezig is. Zo gebruik ik de saus van stoofschotels met vlees of wild om een lekker goulashsoepje te maken, de bouillon van asperges om er kervel- of aspergevelouté mee te maken en mossel-, vis- en schaaldierenbouillon voor mijn visbereidingen en dito soepjes. Ik pleeg hier het receptje van mijn vissoepje... Voor 4 personen: 1 venkel, 1 ui, 1 dikke wortel, 1 teentje look, 200g kabeljauwfilet, 1 liter mosselbouillon (50% mosselkookvocht en 50% water), 1 eetlepel vers gehakte peterselie, 1 doosje saffraanpoeder, 20g boerenboter, peper, zout en een eetlepel anijsjenever (Pernod, Ricard, 51,...). Snipper de groenten in een brunoise en stoof ze aan in de boerenboter. Blus met de mosselbouillon en laat aan de kook komen. Sudder gedurende 15 minuten. Kruid dan af met de saffraan, de peper en weinig zout en voeg de in kubusjes van 2 à 3 cm gesneden kabeljauwfilet toe. Pocheer gedurende 5 minuutjes, doe er dan de gemalen peterselie op en de eetlepel anijsdrank. Serveer onmiddellijk eventueel met apart wat geraspte Parmezaanse kaas en vers toastbrood ingewreven met verse look.
"Keep it simple and stupid" is één van de motto's die ik een warm hart toe draag. De Pareto regel is er nog één. Vandaag werd het Praagse schnitzel met gestoofde doperwtjes en vastkokende aardappelen. Omdat de auto naar de garage moest voor een gebroken achterste spiraalveer en ik de timing niet kende moest ons middagmaaltje in een wip kunnen klaar zijn. De schnitzels bakte ik voor de eerst keer in mijn leven in de frituurpan (4 minuten op 180°C) en ze waren nog nooit zo lekker. Ik had zelfs de indruk dat ze minder vettig waren dan wanneer ik ze in de pan bak en ook prima krokant van buiten en sappig en juist gaar van binnen. Voor de (diepvries) erwtjes stoof ik een gesnipperde ui aan in wat boter en doe daar de onder de warmwaterkraan gespoelde doperwten bij tesamen met een klontje suiker (per 400g), een verkruimeld, vetarm kippenbouillonblokje en wat witte peper. Ik zorg dat er een bodempje water op de erwten blijft staan en stoof ze op een zacht vuur gaar tegelijk en even lang als de aardappeltjes moeten koken zodat alles gelijk klaar is in zo'n 20 minuutjes. Daarna bind ik het kookvocht van de erwtjes met een in een scheutje water opgeloste koffielepel aardappelmeel, omroeren en opdienen. Het binden van het stoofvocht vind ik essentiëel, ook bij snijbonen doe ik dat. De groenten worden dan bedekt met een dun laagje van hun eigen bouillon en dat maakt ze heerlijk sappig en smaakvol.
We hebben al plezier gehad van onze nieuwe tuin-met-vijver want er waren toch al enkele dagen zonnig lenteweer. Zo'n vijver is toch wel een echte attractie als je zit te genieten van het zalige nietsdoen. Vissen waren er al maar vandaag was het de beurt aan de planten. Er kwam een echte duiker aan te pas kwam om ze oordeelkundig te zetten. Binnen enkele weken zullen we dus nog meer vijverweelde hebben. Ik kan alleen maar reclame maken voor onze tuinaannemer, niet te veel problemen, professioneel werk en alles binnen het afgesproken budget, waar vind je dat nog tegenwoordig? P.S. Het tafelzuur was goed krokant en behalve iets te zuur wel origineel en lekker. Ik zou dus 200g suikersiroop aanraden op het gegeven recept i.p.v. 100.
Vandaag komen onze zoon Peter en zijn familie terug van een weekje in Alicante en als de zon vandaag meezit gaan we BBQ-en. Dat zal dan de gelegenheid zijn om de groentjes op azijn te proeven die ik een 10-tal dagen geleden prepareerde en die er vandaag uitzien zoals op de foto die ik zoëven maakte in het ochtendzonnentje. Zon, zon en nog eens zon dat is wat we nodig hebben en bron van alle leven op aarde. Ik doe er zo euforisch over omdat we beslist hebben om zonnepanelen op ons dak te installeren en zo een stukje bijdragen aan het milieu en ook omdat de eurootjes die je er momenteel voor terugkrijgt welkom zijn. Wel heb ik vastgesteld dat er voor al de belastingsteruggaves er eerst wel belastingen moeten zijn, dat de aftrek verdeeld wordt over de echtgenoten en dat wie weinig of geen (officiëel) inkomen heeft het zonnepanelenprofijt aan zijn neus ziet voorbijgaan. Dat zeggen die verkopers uiteraard niet! We kozen voor solon black 230/02 panelen, 20 stuks, goed voor een vermogen van 4400 Wattpiek en we hopen er 3200 kWh per jaar mee te maken, goed voor 1/3 van ons elektriciteitsverbruik (we verwarmen elektrisch).
De kleinkinderen op bezoek hebben is ons zeer dierbaar. Nils (5) en Dihn (3) zijn onze oogappels. Nils logeert 2 nachtjes bij ons want zijn ouders zijn naar Italië en we proberen hem dan lekker te verwennen (zonder te overdrijven). Op het gebied van het culinaire tracht ik hen te stimuleren. Gezond maar ook vooral lekker eten en drinken en alle ingredienten en bereidingen leren kennen. Gisteren maakte ik op zijn Italiaans gegratineerde capellini met tomatensaus en gehaktballetjes in de oven, vandaag kippenvleugeltjes met groentenrijst en kroepoek op Oosterse wijze (foto). De kippenvleugels werden voorbereid zoals eerder in dit blog aangegeven maar gemarineerd in wat zoete soyasaus, kippenkruiden en sesamolie en wat extra zwarte peper en nootmuskaat. De (antikleef) rijst had ik 10 minuutjes gekookt in het juiste volume (2x) kippenbouillon en er reeds blokjes wortel, paprika, piment, verse look en ui aan toegevoegd zodat alles gelijk klaar was. Niet te veel gekruid met kurkuma, peper en nootmuskaat. Daarna even opbakken in een antikleef pan met wat sesamolie en met toevoeging van erwtjes. Ik frituurde ook lange stroken Indiase kroepoek die ik in de Sun-Wah supermarkt in Antwerpen kocht en die waren heerlijk. De kleinzoon genoot ervan en wij ook. Een lekker rood wijntje en wat harissa maakte het voor mij extra compleet.
Thuis is het ook genieten, als het weer wat meezit. We zijn al terug in ons gewone doen. Ik tokkel wat op mijn computer en kokkerel met in gedachten de lekkere dingen die ik noteerde in Madeira om thuis eens uit te proberen. Het eerste daarvan is verse groentjes opgelegd in azijn dewelke mijn echtgenote geserveerd kreeg bij een tonijnslaatje op het terras van restaurant El Almirante in Funchal en die krokant en lekker waren. Ik zocht daarvan verschillende receptjes op en pleegde dan volgende bereiding: een dikke wortel in schijven van 5 mm, 20 bloemkoolroosjes van +/- 2cm diameter, 12 mini-maïskolfjes (Delhaize), 6 halve uitjes van +/- 3cm diameter, 2 takken witte selder in stukjes van 3 cm, 1 rode piment, 1 groene piment en 1 gele piment van de zaadlijsten ontdaan dit alles overstrooid met 3 eetlepels grof zeezout en 24h in de koelkast gezet. Vervolgens goed gespoeld en afgedroogd. Voor de marinade: 1 liter alkoholazijn, 100g suikersiroop, 2 laurierbladen, 20 peperkorrels, 1 takje tijm samen 10 minuutjes laten koken en zeven. De groentjes in een glazen bokaal met deksel schikken en de kokende marinade er op gieten tot ze onder staan. Laten afkoelen, afdekken en in de koelkast zetten. Sommige groentjes drijven boven maar ze zakken na enkele dagen. Enkele weken laten trekken. Ik zal dus pas later kunnen vertellen of het gelukt is...
Voor wandelaars en zonnekloppers aan te bevelen maar aan ons was het eiland niet zo besteed alhoewel het weer en de sub-tropische vegetatie plus de verzorging ervan door de lokale bevolking ons wel kon bekoren. Madeira = Funchal want in de andere dorpjes ben je direkt uitgewandeld en uitgekeken. Eén week is voldoende, wij bleven 12 dagen en hadden moeite ze (nuttig) te vullen. Het eten was goed, met veel look, ui en laurier, gelukkig dikwijls bereid met verse ingrediënten en het vlees en gevogelte smaakvoller dan bij ons. We proefden sopa de tomate, een tomatensoep met veel ui en een gepocheerd eitje, espada (degenvis), verse tonijn, lapas (weekdier met 1 schelp), bolo de caco (brood met lookboter), poncha (alkohol van rietsuiker met citroen en honing - zie foto), picado (gebakken, kruidige rundsvleesblokjes), bolo de mel (soort christmas pudding), espetada (rundsvleesspies) met gefruite polenta-blokjes en de vele verse vruchten (mango, papaya, passievruchten ...) die het eiland rijk is. De bica (een kleine krachtige koffie) vergezeld van een aguardente (rietsuikeralkohol) waren een feest voor mijn smaakpapillen. Groenten werden (tot mijn spijt) meestal bereid à l' Anglaise d.w.z. afgekookt in gezouten water. Voor de volledige bloemenpracht was het nog iets te vroeg maar er waren toch veel soorten planten die we voor het eerst zagen. De madeirawijn rondleiding en -degustatie bij Blandy's in Funchal was prima verzorgd en de moeite waard. Je kan er nog Madeira's uit 1908 degusteren, wij beperkten ons tot een 1990.
Wat hebben ze met elkaar te maken? Eigenlijk niets en toch... Omdat we morgen van Madeira gaan proeven is onze voorraadkast quasi leeg. Voor de hoofdmaaltijd van vandaag moest dan maar geïmproviseerd worden en dat werd dan Provencaalse steak. In eerste instantie omdat zo'n klompje steak van de chateaubriand, aangepast aan onze (Belgische) norm, zo moeilijk elders te vinden is en anderzijds omdat ik nog wat paprika's in de koelkast had. Het sausje was bijzonder goed gelukt zodat ik hier het receptje blog (zo vergeet ik het ook niet). Voor 2 à 3 personen: 1 rode paprika, 1 groene paprika, 1 ui, 1 blik gepelde tomaten (of 2 à 3 verse), een flinke tak verse tijm, 2 à 3 laurierbladen, 10 à 15 naaldjes rozemarijn, 1 koffielepel oregano, 1 koffielepel selderzaadjes, ruim peper uit de molen, gemalen nootmuskaat, 1 eetlepel suikersiroop (sucre de canne), 1 eetlepel neutrale olijfolie en een vetarm kippenbouillonetje. Facultatief: een half glas wijn. Ik deed de in grove gesneden stukken ui en paprika met de olijfolie in de wokpan en bakte deze aan tot de ui glazig werd. Dan de (gepelde) tomaten in stukken er bij, de suikersiroop, de kruiden en de verkruimelde bouillonblokjes. Goed omroeren, het vuur lager draaien en afgedekt laten sudderen gedurende een 20-tal minuten. Op het einde het deksel eraf en de saus wat gebonden met (weinig) opgelost aardappelmeel. We aten er kroketjes bij en dronken een van de laatste flesjes ripasso 2001 die ik nog over heb van de trouw van onze zoon Peter (zie elders in dit blog). We genieten nog na...
Onze 2 kinderen bij ons met hun familie is voor ons altijd wreed aangenaam. De kleinkinderen Nils (5) en Dihn(3) amuseren elkaar en ondanks de "drukte" kunnen we ons hierin goed vinden. Het stoofvlees-met-frietjes maakt het kompleet want lekker eten in een ontspannen atmosfeer is hetgeen onze familiebanden sterkt. In een donker kasteelbierken gesmoord en afgesmaakt met verse thijm, laurierblaadjes, een vleugje mosterd, wat kandijsuiker en bruine fonds zijn de stukjes rund na 2 uurtjes spruttelen perfect mals. De frietjes: voorgebakken maar niet uit de diepvries en afgebakken in zuivere olijfolie. Een witloofslaatje met peterselie-mosterdvinaigrette maakte het af. Gedurende de voorbereidingen werd onze "lounge" geleverd. Het buitensalon waar we hopelijk zonnige dagen kunnen in doorbrengen met goede vrienden.
In de Middeleeuwen werd het jaar niet zozeer aangeduid in maanden of datums maar wel met de religieuze- en heiligendagen. Pasen viel toen ook al de zondag na de eerste volle maan in de Lente. In ieder geval tussen 21 Maart en 25 April. Het begon met de... Goede week: die staat geheel in het teken van het lijden en sterven van Jezus Christus, en vormt zo een belangrijk onderdeel van het Paasfeest in ruime zin. De Goede Week eindigt tijdens de Paaswake. Palmzondag:één week voor Pasen. Jezus komt Jeruzalem binnen. Wilgentakjes worden verzameld en in huis opgehangen. Palm- en olijftakken worden in processie tussen de kerken gedragen. Heilige donderdag: Jezus wast de voeten van zijn leerlingen. Het laatste avondmaal, het verraad door Judas en de gevangenneming. Goede Vrijdag: dag van de Kruisiging en de dood van Jezus. Een strikte vastendag. Geen Missen. Stille Zaterdag: grote sabbat. Geen Missen. Herdenking van Jezus in zijn graf. De Paaswake begint. Pasen: de verrijzenis. Boetedoening. Men at eieren en kruidenkoeken. Beschilderde eieren werden uitgedeeld. Sinds eeuwen is er dus niet veel veranderd. Bij ons kwam de familie op bezoek. Geen eieren en kruidkoeken maar een lekker Belgisch middagmaaltje na de apéro op het terras. 's Avonds nog een tomaat gevuld met zelfbereide hespensla en wat kaas om af te sluiten. Gezellige dag overgoten met vriendschap, een vleugje zon en de nodige wijn o.a. een Dédicace 2000 van Mas Cremat in de Roussillon (foto).
Feesten moet je doen als je de gelegenheid hebt en als je die niet hebt moet je ze maken... Mijn vader wordt eerstdaags 85, mijn schoonbroer 60 en ikzelf ben dat ook juist geworden. Vader is al 25 jaar met pensioen, ik deze maand en schoonbroerke volgende maand, dus redenen genoeg om te vieren. We organiseerden het op onze geliefkoosde stek met zo'n 45 deelnemers en het was weer wreed in orde: gezellige mensen, goed weer, prachtig kader, prima eten en een bediening van de bovenste plank. Je moet ver zoeken om deze kwaliteit te vinden en de prijzen zijn er redelijk, alles in acht genomen. Het diner, na de receptie, bestond uit gebakken sint-jakobsnootjes met risotto en asperges, een sorbetje van kirsch, een tournedos rossini en een overvloedig dessertenbuffet. De wijntjes: een Pessac Léognan en een Bush Vine Grenache. Hof ten Damme in Kallo is een aanrader, bijtijds reserveren is een must. Meer op www.hoftendamme.com.
Het metrisch systeem of metriek stelsel werd door de Fransen geproclameerd in 1799 en berust op de aarde en water. De meter werd toen gedefinieerd als één veertig miljoenste van de omtrek van de aarde gemeten over de polen, hetgeen heel wat metingen besloeg om hem te bepalen. Eén liter water had een massa van 1 kilogram en een volume van één kubieke decimeter. Het stelsel gebruikt consistent veelvouden van 10 in tegenstelling tot vroegere stelsels. Het werd door Willem I in 1816 in de Nederlanden bij wet ingevoerd. In de tijden daarvoor verschilden de maten en sommige benamingen van streek tot streek. Het grootste volume was een “pijp” en die kwam overeen met ongeveer 440 liter. Het kleinste volume een “uperke” hetwelk ongeveer 33cl was. De benamingen en verhoudingen waren: een pijp= 2 okshoofden (+/- 440l) een okshoofd = 6 ankers (+/- 220l) een aam = 4 ankers (+/- 140l) een anker = 16 stopen (gelten +/- 36l) een stoop/gelt = 2 potten (kannen, kroezen, mengelen, mingelen, kwarten +/- 2.6l) een pot/kan/kroes/mengel/mingel/kwart = 2 pinten (baduten, sextieren, waalpotten +/- 1.3l) een pint/badute/sextier/waalpot= 2 uperkes (+/- 0.65l) Vandaar dat een pint minstens 2 glazen is… en we nog altijd een 33cl biermaat hebben. Schol, gezondheid en prosit.
