Ik probeerde naar de kapper te gaan maar werd erheen gevlogen en verwaaid terug thuis gekomen. Ik heb wel een goede hoofdmassage gehad en dat is absoluut iets wat ik bij mezelf niet kan. Dus ondanks mijn krullen die gaan vliegen zijn, ben ik een tevreden maar vermoeide vrouw. Deze nacht bijna geen oog toegedaan door de felle windstoten die muziek aan mijn blaffeturen gaven. Veel werken zal er voor vandaag niet inzitten. Ik beschouw mijn blog vandaag niet als ontspanning maar als inspanning en werk, om me zogezegd 'nuttig' bezig te houden. Daarna zal ik me languit in de chaise longue neervleien en genieten van de opgenomen programma's. Dat zijn er weer heel wat en in alle genres. Het is spijtig dat er zo'n hevige wind staat, want de zon schijnt volop. Het is van de stralen achter het glas genieten in plaats van beschermd buiten te en de zonnewarmte op mijte laten schijnen. Sinterklaas heeft natuurlijk mijn poortje, tuin en voordeur niet gepasseerd. Geen mokskes, geen speculoos of speculaas, geen marsepein. Ik heb er zelf ook niet voor gezorgd door naar de winkel te gaan. Het zal pas maandag zijn dat ik den trot opga. Dan moet ik mijn gedachten verzetten want een van mijn vrienden wordt geopereerd. Dan ga ik naar Gistel om in Abdij Ten Putte een noveenkaars aan te steken en alle heil, geluk en zegen te vragen aan Godelieve. Ik heb verder geen speciale opmerkingen over het nieuws dat de kranten brengen. Het is altijd hetzelfde. Dus... Tot morgen
Avondje van Sinterklaas komt er aan en 'Slecht-Weer-Vandaag' zal al zijn fors nodig hebben om over de daken te lopen. Zeker aan zee verwacht men wat windsnelheden van 90-100km. In Nederland gebruiken ze een ander paard en wel de witte schimmel 'Ozosnel' nadat 'Amerigo' er de brui aan gegeven heeft. Ik denk niet dat ik mijn schoen zal moeten klaarzetten, want de Sint zal niet passeren. Ik was van plan om vandaag wat boodschappen te doen, maar ik heb niet veel goesting om omver geblazen te worden en mijn mokskes over de parrking te zien rollen. Ik zal morgen wel eens gaan 'neuzen' welke lekkernijen ik van de Goed Heilig Man wil hebben. Misschien wel iets van marsepein, een patatje of een roos varkentje. Enfin, snoep staat er op het menu. Rot weer is het vandaag en dat is het enige dat ik kan zeggen en waarmee alles gezegd is.
Het grootste nieuws van de dag komt eigenlijk van een vogel: de albatros 'Wisdom', die 74 jaar is en tot ieders verbazing, terug een 'ei gelegd'. Verbazing was er wel, niet alleen omwille van haar leeftijd maar ook omdat de vogels hondstrouw zijn en zij 60 jaar dezelfde partner had die sinds een paar jaar niet meer op het toneel verscheen. Maar het 'ouwetje' versierde toch nog een jonge gast van rond de 40 en er kwam een 'ei' tevoorschijn. Nu zit op haar nest en heeft 60 dagen van warmte geven die nodig is om het ei uitgebroed te krijgen. Daarna blijft dat kuiken nog 160 dagen onder haar vleugels zitten vooraleer het gaat uitvliegen. Dat gegeven wens ik in de mensenwereld niemand toe. Een jong gastje vinden op mijn leeftijd (76), tot daar aan toe, maar zwanger worden en dan, in deze tijd, nog een klein mensje grootbrengen, nee, daar bedank ik vriendelijk voor. Ik heb voor de rest niet veel te vertellen vandaag. Ik heb niks beleefd dat de moeite van het vertellen waard is. Tot morgen
Gisterenavond heb ik een avondje van leute, plezier en slappe lach gehad. Niet in het programma "Het Huis" dat me echt wel met een dubieus gevoel liet zitten van 'moet ik verder kijken, of maar weer eens zappen?' Ik heb tot de laatste minuut gekeken omdat ik zat te wachten op een replay met de originele cast van "Het Eiland". Het was wel laat op de avond, maar ik ben echt met een ontspannen gevoel in mijn bed gekropen. De acteurs hadden nog niks van hun spelplezier verloren en gaven weer eens het beste van zichzelf. Een topavond, maar back to reality. In 1970 zong Louis Neefs: "Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen is, laat ons een boom en het zicht op de zee....". In 1974 zong Urbanus: "De wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen rondom mij, helemaal om zeep en het laatste oordeel kan niet ver meer zijn....". Maar hij zong ook: "oooh grote wereldbol, ik snap er niet veel van, het is gewoon een wonder wat je allemaal kan....". Is het echt dramatisch en 1min voor 12, voor onze planeet en leefruimte? Niemand die er een echt en correct antwoord op kan geven. Maar volgens mij is er toch wat heuglijk nieuws te spotten. Er verdwijnen hopen dieren en planten en toch vinden, vonden en spotten, ontdekkingsreizigers de voorbijgaande jaren in het Congobekken zo'n 742 nieuwe levens. Waarschijnlijk voelden al die wetenschappers en biologen zich zo'n beetje zoals Darwin (1809-1882) toen hij zijn "On the Origin of Species" schreef na zijn ontdekkingen van het leven en de dieren (schildpadden) op de Galapagoseilanden. Werden nieuw gespot de laatste jaren: 430 planten, 140 ongewervelde dieren, 96 vissen, 22 amfibiën, 42 reptielen, 10 zoogdieren: waanzinnige creaties worden er sommige genoemd, een ongekende watercobra, een klauwkikker en en plus, een nieuwe en onbeschreven apensoort. Dat geeft toch een beetje hoop nietwaar dat nog niet alles 'om zeep' is. Dat was nieuws van gisteren en de volgende regels ook. De frontpagina van de krant wordt beheerst door onze 'formateur' die niet uit zijn startblokken geraakt en binnenin ook nog wat pagina's krijgt toebedeeld, de BV 'Tom' die ook nog eens binnenin de krant 3 blz krijgt toegewezen omwille van zijn overtollige pintjes en zijn onzachte landing op een botsabsorbeerder. Vervolgens is er het malheur van Remco dat in de sportkatern breed wordt uitgemeten. Wat is er nog een belangrijk? De Knaldi-kunst in den Aldi, copies van een kunstwerk van Koen Vanmechelen, voor 25€ te koop. De opbrengst is voor een goed doel van de "Warmste Week". Ik kan toch ook niet voorbijgaan aan het 'Zilveren Huwelijk' van ons vorstenpaar. Ik denk dat ze een goede tandem zijn, een stabiel en gelukkig koppel. Ik wens ze dus proficiat en nog een lang leven samen. Voor de rest is het goede nieuws vandaag: droog, wat blauwe strepen lucht en niet té koud voor de tijd van het jaar, 6°C. Tot morgen
De tweede dag van de week start een beetje anders dan de eerste, grijs in wisselende tinten voor de verandering. De grote vragen, vandaag zijn: hoeveel heeft Tom gedronken vooraleer in zijn ouderwetse sportcar te kruipen? Waarom is er pas later een bloedtest gedaan? Er is wonder boven wonder nog niks uitgelekt van het hoe en waarom van de clash ondanks dat alles geregistreerd en gefimd is, noch over de verwondingen of breuken. Daarmee is dan een deel van de cover van 'Het Nieuwsblad' gevuld. Het andere belangrijke nieuws kwam van de brand in het chique restaurant van chef Wout en eigenaar Marc. Geen van beiden was aanwezig en moesten in allerijl opgeroepen worden. Maar volgens hun woorden, zal alles nogal meevallen en zullen de 35 logés evenwaardige alternatieven aangeboden worden voor hun 4 sterren eten en slapen. Ik geloof die mensen op hun woord want met hun financiële middelen kunnen die bergen verzetten als er hulp moet komen voor herstellingen. Ik heb ook de teevee programma's bekeken, ik moet dat iedere dag doen want ik heb geen weekblad waar de uitzendingen voor een ganse week te lezen vallen. Wat valt op? De overvloed aan zeemzoete romantische kerstfilms zijn weer present. Op de commerciële zenders al van 's morgens vroeg en allemaal op hetzelfde stramien: onbemind, verlaten en alleen, komt de beauty haar prins op het witte paard tegen en gaan een happy live tegemoet. Mij interessert alleen maar het woord 'zeemzoet'. ALs je het ontleed in 'zeem' en 'zoet' krijg je propere vensters met het 'zemen' en diabetes of verhoogde bloedsuikerspiegel van het 'zoete'. Ik moet voor dit soort romantische liefdevolle films een ander woord vinden: de fata morgana. De 'luchtspiegelingen' die je in de woestijn kan tegenkomen, door uitdrogingsverschijnselen of dramatische vermoeidheid, of wishfull thinking. Het is niet het genre dat ik prefereer maar als slaapmiddel goed vooraleer in bed te kruipen en zachte dromen te hebben. Maar vanavond ga ik toch naar de uitzending van "Het Eiland" kijken met de originele cast. Zovele jaren nà datum van opnames (20 jaar) gaan ze nog eens een origineel script lezen en een paar bloopers uitzenden. Ik heb nood aan een lach voor het slapen gaan en geen oorlogsbeelden.
Gisteren schreef ik over het nieuwe woord voor de grote mensen: 'brain rot'. Vandaag de woorden van de jeugd, die er op wijzen dat de tradities van weleer kans hebben om terug te komen: 'glamour' uitgesproken 'glamoer' bij de jongsten. 'Noncha' van 'nonchalant' bij de oudere jeugd. In een zin gegoten is dat dan: doe noncha, hoe glamour. Een soort straattaal spreken, dat weer eens een jaar zal meegaan, tot er weer andere woorden van 'TikTok' opgenomen worden in hun woordenschat. Tot morgen
Met de zon in mijn ogen begin ik vol goede moed aan een nieuwe werkweek of wat daar voor moet doorgaan. December gaat op hetzelfde elan verder als de voorbije herfstmaanden: wat zon, wat regen, wat wind en frisjes. Zo zal ik die laatste weken van 2024 doorspartelen. Ook de kranten vervolgen de ingeslagen weg van de voorbije maanden: miserie, miserie, miserie. Ik heb het ook wel eventjes gehad met al die BV's die van alles mankeren of tegenkomen, daar oplossingen voor vinden en het dan aan Vlaanderen moeten mededelen onder de vorm van een boek, documentaires, interviews enz. Hun bevindingen zouden anderen moeten helpen om door dezelfde problemen te geraken. Iedere vrouw van mijn leeftijd heeft de menopauze doorstaan en ieder is er op zijn manier doorgekomen, want ieder individu reageert anders op eenzelfde fenomeen. Men heeft me ook altijd verteld dat de mannen een penopauze moeten doorworstelen, maar daar heb ik op het beeldscherm nog niks van gezien, in de krant nog niks over gelezen, er is ook geen boek over verschenen van een BV. Blijkbaar hebben mannen geen last van de 'overgang'. Het macho beeld van de heren zal nog niet té gauw doorprikt worden met kwaaltjes allerhande of de beschrijving daarvan. Viagra is zowat het enige dat over de tongen gaat, maar geen enkele man gebruikt dat. Ouder worden is dus kennelijk alleen maar een verschijnsel bij vrouwen. Ook over de borstkankers bij vrouwen is er al veel gezegd en geschreven en dat is maar goed ook. Terwijl over de 'prostaatkankers' weinig of niks verschenen is onder boekvorm of in docu's. Natuurlijk is het goed dat er veel ruchtbaarheid gegeven wordt aan het vroeg opsporen van kankers. De kans op genezing wordt daardoor veel groter. Maar de BV's hebben het in hun babbels en geschriften ook over al wat ze ondervonden hebben in hun leven, zoals: gepest zijn /worden, belaging, verkrachting, stalking,... Ik vraag me af of dat allemaal wel maatschappelijk en sociaal relevant kan zijn. Iemand die gepest wordt, gestalkt of verkracht wordt denkt volgens mij niet, 'gelukkig die heeft dat ook meegemaakt' en 'die heeft op die manier gereageerd'. Ik denk altijd dat het beter is met leeftijdsgenoten te praten of naar bevoegde instanties te gaan. Enfin, dat heb ik dan ook weer eens gezegd.
Ik dacht dat het nieuwe woord van het jaar 2024 'brain rot' zou geweest zijn ('hersenlam' door het eindeloos scrollen op de bewegende beelden), of 'weird' of 'skibidi' of 'brat' zou geweest zijn. Blijkbaar is het 'demure' geworden dat wil zeggen: ingetogen zijn, bescheiden en een beetje verlegen. Wat niet verwonderlijk is, is dat het een Engels woordje is. Binnen dit en 10 jaar spreekt geen enkele Belg nog Vlaams en is er van de 'Vlaamse canon' geen sprake meer. We leren en lezen dan over Shakespeare, de Slag van Hastings in 1066 of over Hendrik VIII of Queen Elisabeth I & II. Tot morgen
