|
Een doodnormale donderdag in het winterseizoen. Door het kille en grijze weer is er ook gevaar dat er deze periode een winterdipje kan ontstaan. De zomerreservers van de vitamines zijn bijna opgebruikt, bezoekers komen niet meer af want alle nieuwjaarswensen zijn uitgedeeld, en voor het volksfeest van carnaval is het nog wat te vroeg. Die kleine depressiekes zoals in het weerbeeld, komen ook bij de mensen op bezoek. De kunst is dan zich ertegen te wapenen en dat is bij iedereen wel verschillend. Als ik werkelijk in een depri-bui zit, kan ik tranen met tuiten gieten en heb ontzettend veel verdriet en compassie met mezelf. Waarom, geen idee, maar jezelf zo eens beklagen over al de miserie van de wereld die passeert, kan soms best een opluchting zijn. Dat mag natuurlijk niet te lang duren en dat beëindig ik dan met naar de bakker een paar lekkere taartjes te gaan halen. Zoet is natuurlijk altijd 'confortfood' of vettigheid zoals een bickyburger verorberen, help ook. Het belangrijkste daarbij is dat ik dan 'buiten' moet gaan, de wind voel die alle dwaze en onnozele gedachten wegwaait en de golven van de zee die alles meeneemt naar onbekende oorden en te verdwijnen uit mijn gemoed. Spijtig dat er voor de weerdepressies zo geen toveroplossingen zijn, dat die gewoon moeten verdwijnen, al het hun belieft, en een stap opzij te zetten voor een hogedrukgebied. We leven hier met 4 seizoenen, met ieder zijn eigenheid en als mens kunnen we daar niet veel tegen inbrengen., en alleen maar zeggen, 'amen', 'het zij zo'. Ik kijk dan maar uit naar een nieuw seizoen van het vrouwenepos: The Kardashians. Zes vrouwen, die zonder mannelijke inbreng het tot miljardair geschopt hebben met hun snoetje, toetje, lijf en leden en daarbij een enorm zakelijk instinct hebben. Je kan tegen die lichaamscultuur zijn die ze etaleren, maar het zijn verdomd goeie zakenvrouwen, daarvoor alleen verdienen ze toch al een woord in mijn blog. Het zijn influencers ten top, die heel hun leven met het internet delen. Van het WWW was er voor Rebecca Clarke (1886-1979) violiste, altvioliste, componiste nog geen sprake. In de kalender stelt men "Piano trio I mederato ma appassionato" voor. Haar werken zijn na haar overlijden wel op CD opgenomen. En op naar de filosofische gedachte van de dag. Die komt van Louis-Ferdinand Céline (1894-1961), arts en schrijver. Zijn belangrijkste roman was "De reis naar het einde van de nacht" waar volgende zin is gechreven: "de waarheid van deze wereld, dat is de dood". Een lugubere maar ware gedachte. Voilà, ik ga mijn slechte gedachten laten wegwaaien, de bickyburger en taartjes zijn voor morgen. Tot morgen
|
