Het is het feest van Sinte Appolonia († 249), patrones van de de tandartsen en tandtechnici en voor wie men een kaarsje gaat branden als men tandpijn heeft. Dat zou best wel eens kunnen zijn want in mijn brievenbus stak het weer vol zoete baksels van mijn buurvrouw. Ik ben altijd blij als ze bezoek heeft want dan schiet er voor mij altijd een zoete kruimel over, te vinden in een doosje in de brievenbus. Dit keer dan nog eens samen met de 'Zondagskrant'. Ben ik geen verwent meisje van 1948? Er is ook een spreuk op deze dag: 't is voor de oogst byzonder goed, als't op Sinte Appolonia waaien doet!!. Dat is niet het geval, wel zeike de nat, maar windstil. Ik denk bij die spreuken wel altijd 'ik ga die bevindingen van vroeger eens controleren', maar ik vergeet dat zo rap  als ik het gedacht heb dwz, straks. Gisteren was de televisie-avond niks waard. Tout le beau monde van showbizz-land was op het appèl bij de uitreiking van de "Kastaars". En maar prijzen die werden uitgereikt, veelal aan mensen en programma's waar ik nooit heb naar gekeken. Simpel gezegd, alle programma's die onderbroken worden door reklame bekijk ik niet, ik neem ze ook niet op. Uiteindelijk is er dan één programma dat een prijs kreeg en ik kende: Chantal 2. Ik luister ook niet naar podcasts, want dan moet je microfoontjes in je oren steken en ik wil mijn oren niet belasten met gezever en wedervaren van bekend Vlaanderen. Gisteren heb ik dus eigenlijk naar niks gekeken en veel opgenomen om later eens te bekijken, zoals "Calender Girls", dat ik  nog altijd een steengoed film vind. maar vandaag is vandaag, en jullie hebben op zondag een beetje spiritueel voedsel nodig en niet alleen suiker. Aan het woord is de Japanse zenleraar, Dõgen Zenji (1200-1253): "De wijze maakt bergen en rivieren tot zijn lichaam" of "bergen houden van bergen en bergen houden van wijzen". Hij bedoelt hiermee, dat natuur en de mens elkaar kunnen versterken. De wijze mens ziet natuurlijk in dat hij zonder de natuur niet op zichzelf kan bestaan, maar dat alles, mens en natuur onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Ik mag niet oneerbiedig zijn bij dit citaat, maar het is een waarheid als een koe. En wat moet ik weer over Klara vertellen? In the picture staat deze keer een IJslandse componiste. Om een of andere reden klinkt haar naam niet onbekend in mijn oren,  maar ik zou niet weten waar ik de onuitspreekbare naam van de muzikante ken: Anna Þorvaltsdótttir. De 'Þ' wordt ook wel als 'ph' geschreven. Om  het simpel te houden vandaag, luister ik maar naar Gérard Lenorman, die verjaart vandaag en viert zijn 80e verjaardag. Ik zal naar 2 liedjes luisteren. Het inspirerende "Si j'étais Président" maar zeker en vast "La ballade des gens heureux". Tot morgen