PASEN

‘TOT NIEUW LEVEN VERRIJZEN’

‘Ik kan u geen leven zonder leed beloven. Ik kan ook niet beloven dat alles gauw veel beter zal gaan. Ik kan niet beloven dat binnenkort honger en onrecht en oorlog verdwenen zullen zijn. Ik geloof ook niet dat ik het zelf nog beleven zal.

Maar daarom heb ik broeders en zusters nodig, ik heb troost nodig, want dat is een groot verdriet. Ik heb die traditie van zoveel eeuwen nodig, die christelijke traditie, die terugkijkt naar de Joden en naar Jezus, want die vertelt verhalen die over bevrijding en over leven gaan.

Het is van groot belang dat je mag geloven, dat een blinde al eens ziende is geworden, of dat een verlamde al eens is gaan dansen, en zeker dat een heel volk ooit eens van die gulzige vleespotten van Egypte is weggetrokken, dit Egypte achter zich heeft gelaten.

Zulke verhalen herhalen en blijven herhalen, is voor mij de betekenis van de christelijke traditie. Ik denk almaar terug aan wat ooit gebeurd is met het oog op mijn toekomst, én met het oog op de toekomst van ons allen.

Ik heb die hoop nodig, die groeit uit een terugblik op dit verleden: Er is al eens iemand uit de doden opgestaan.’

(vrij naar Dorothee Sölle)

In deze hoop op een leven ná de dood én een leven vóór de dood … voor alle kleine mensen … overal ter wereld, van Alaska tot Zimbabwe … In deze hoop wens ik jullie van harte een zalig Paasfeest.

U weet wat er gebeurd is in heel het Joodse land: 

dat God Jezus uit Nazareth zalfde met heilige Geest en kracht;

Hij trok weldoende rond

en genas allen die in de macht waren van de duivel,

want God was met Hem. 

En wij zijn de getuigen van alles wat Hij gedaan heeft

in het land van de Joden en in Jeruzalem.

Zij hebben Hem gedood door Hem aan een kruis te slaan. 

Maar God heeft Hem opgewekt op de derde dag

en Hem laten verschijnen, 

(Handelingen 10,37-40)

`Waarom zoekt u de levende bij de doden?

Hij is niet hier, Hij is tot leven gewekt.

Vergeet niet wat Hij u destijds in Galilea heeft gezegd:

De Mensenzoon moet overgeleverd worden

in handen van zondaars,

gekruisigd worden

en op de derde dag weer opstaan.'

(Lucas 24,5-7)

VERRIJZEN HIER EN NU

‘Zondag is het Pasen’…. En volgend jaar staat er weer een paaszondag op de kalender. Het doet me denken aan de tijd dat ik als student met het openbaar vervoer naar school reisde. Vaak was het ’s morgens rennen naar de bushalte. Bus gemist, betekende trouwens een uur wachten, te laat op school en een nota in mijn agenda.

Moeten we het paasfeest – of beter – het paasgebeuren dan ook zo zien: wie het dit jaar mist, zal een jaartje moeten wachten.

Pasen, het paasgebeuren, wil duidelijk meer zijn dan een moment van herdenken, meer dan het vieren van een soort ‘verjaardag’. Pasen is een belofte zonder dag of uur. Pasen zegt ons leven toe, opstanding, een leven in overvloed, zoals St.-Jan het uitdrukt.

Met Pasen werd de dood overwonnen. Dat is de kern van ons geloof, van ons hopen allicht ook dat we na het leven hier op aarde niet terecht komen in een oneindig ‘niets’, maar in de geborgenheid van Gods eeuwigheid, zijn leven dat blijft.

Maar ook hier en nu houdt God zijn woord. Ook hier en nu zegt Hij ons leven en opstanding toe. Ook hier en nu maakt Hij zijn naam ‘Ik-zal-er-zijn’ waar aan ieder van ons. Ook vandaag hoort Hij het roepen van zijn volk.

Pasen ‘richt op’, wil mensen bevrijden van alles wat ‘dodelijk’ is in het leven, ons blind maakt of verlamt.

Pasen gebeurt hier en nu altijd opnieuw. Pasen is leven. Niet één dag op het jaar, maar alle dagen opnieuw. Alle dagen ervaren hoe God je opricht, je leven geeft, er voor je is, met je meelijdt, met je weent en lacht, rouwt en feest, naast je staat als je trouwste tochtgenoot.

(Bron: ‘Preek van de week’ – Dominicanen)

Nooit was een morgen in de lente

zoveel morgen,

zoveel lente.

Niet de wereld was veranderd,

wel de manier om

naar die wereld te kijken.

Het licht van de dag

vertelt van Jezus,

licht voor de wereld.

De wind in de bomen

zingt van de Geest

die waait waar Hij wil.

De bloemen langs de kant,

de oogst op het veld

zeggen hoe God

met mensen is begaan.

Het brood en de wijn

in de samenkomst van herdenking

worden tastbare tekenen

van Zijn aanwezigheid.

Nooit was een morgen in de lente

zo vol van nieuwe dingen,

zo nieuw

dat zij het vandaag nog zijn

voor wie de wereld

als christen wil beleven.

(Ziekenzorg)

27-03-2016 om 09:07 geschreven door Omer

STILLE ZATERDAG 

't Is morgen Pasen – God, maar overal is de dood;
en zou ik dan van leven moeten spreken?
Mijn denken blijft bij Goede Vrijdag steken,
want daar leed Jezus onze diepste nood.

't Is morgen Pasen – maar waar blijft de zon
die onze ziek wereld kan genezen?
Ik sta met Uw discipelen in angst en vrezen
bij 't lege graf, waar 'k U niet vinden kon.

't Is morgen Pasen – feest van het gericht
dat U gevoerd hebt tegen dood en lijden,
feest van voorbijgaan van de dood, feest van bevrijden;
Heer, doe ons opstaan in Uw levenslicht!

Nel Benschop

26-03-2016 om 07:53 geschreven door Omer

GOEDE VRIJDAG

https://youtu.be/pRB-GzppgS0

(ctrl + klikken)

Gij die geroepen hebt 'licht' en het licht werd geboren

en het was goed, het werd avond en morgen,

tot op vandaag.

Gij die geroepen hebt: 'o mens'

en wij werden geboren

Gij die mijn leven zo geleid hebt tot hiertoe

dat ik nog leef.

Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

Gij die liefde zijt, diep als de zee,

flitsend als weerlicht, sterker dan de dood,

laat niet verloren gaan één mensenkind.

Gij die geen naam vergeet, geen mens veracht,

laat niet de dood die alles scheidt en leeg maakt,

laat niet de tweede dood over ons komen.

Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

Voor allen die gekruisigd worden,

wees niet niemand,

wees hun toekomst ongezien.

Voor mensen die van U verlaten zijn,

voor allen die hun lot niet kunnen dragen,

voor hen die weerloos zijn in de handen van de mensen.

Voor uw naamgenoten in ons midden:

vluchtelingen, vreemden, wees niet niemand.

Voor hen die kracht uitstralen, liefde geven, recht doen,

Dat zij staande blijven in ons midden.

Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

Gij die, tegen alle schijnbaar noodlot in,

ons vast houdt,

Gij die vreugde schept in mensen,

Gij die het woord tot ons gesproken hebt

dat onze ziel vervult,

laat ons niet leeg en verloren en zonder uitzicht.

Doe ons opengaan voor het visioen van vrede,

dat sinds mensenheugenis ons roept.

Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

Verhaast de dag van uw gerechtigheid.

Zie het niet langer aan dat her en der in deze wereld

mensen gemarteld worden, kinderen gedood;

dat wij de aarde schenden en elkaar het licht ontroven.

Zoals een hert reikhals naar levend water,

doe ons zo verlangen naar de dag dat wij,

nu nog verdeelde mensen, in uw stad verzameld zijn,

in u verenigd en voltooid, in u vereeuwigd.

Gedenk uw mensen, dat zij niet vergeefs geboren zijn.

Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

(Tekst: Huub Oosterhuis       Muziek: Antoine Oomen)

25-03-2016 om 07:55 geschreven door Omer

WITTE DONDERDAG

50 JAAR PRIESTER

De jaren ons gegeven,

tijd van leven, van werk en van spel,

van succes en mislukking, alles wat voorbij is,

de mens, die we geworden zijn,

zegen dat alles, God,

zegen lief en leed.

De mensen die me hebben opgevangen

en aanvaard al die jaren,

de mensen, die me hebben geholpen,

geïnspireerd en gesteund,

zegen hen allen, God.

De kinderen die ik mocht opnemen

in onze gemeenschap,

de gezinnen, die gelukkig zijn,

en zij, die het moeilijk hebben,

de zieken, de eenzamen, de bedroefden,

die ik kon bezoeken en bemoedigen,

allen met wie en voor wie ik het Brood mocht breken,

allen tot wie ik over U mocht spreken,

zegen hen allen, God.

Allen van wie ik afscheid moest nemen,

die ons zijn voorgegaan naar de eeuwige vreugde,

zegen ons door hen, Vader.

De jaren die komen,

het nieuwe, het onbekende,

dat we verlangen en vrezen,

de mens, die we nog hopen te worden,

zegen dat alles, God.

Dries Morel, priester.

1923-2013

24-03-2016 om 08:27 geschreven door Omer

WOENSDAG IN DE GOEDE WEEK

DE WEG VAN DE HEER

Tiende statie:

Jezus wordt ontkleed

Er blijft alleen de pij van bloed en pijn

wanneer de beulen met U bezig zijn

en Gij aan hun bespotting uitgeleverd,

de beker leegt van alsem en azijn.

Elfde statie:

Jezus wordt aan het kruis genageld

Het hout der schande wordt het heilig hout

dat ons voor alle tijd in leven houdt,

de volle boom met bladeren en bloesem

te midden van de onwil van het woud.

Twaalfde statie:

Jezus sterft aan het kruis

Gij hebt het vuur op aard gebracht, en hoe

verlangt Gij dat het brandt tot laaiens toe

om een verkilde wereld te verwarmen.

Ik vraag alleen: wat wilt Gij dat ik doe?

Dertiende statie:

Jezus wordt van het kruis afgenomen

Gij komt naar ons terug. De dood voorbij

bestaat slechts warmte tussen U en mij

want alle kilte is tot gloed geworden

en wie daarvan de oorsprong is, zijt Gij!

Veertiende statie:

Jezus wordt in het graf gelegd

Achter de keurig voorgerolde steen

blijft Gij een langzaam triduüm alleen

tot Gij naar buiten treedt, de derde morgen

als hevig licht in licht door alles heen.

(Anton van Wilderode)

(De illustraties werden ontleend aan: Jerzy Duda Gracz ‘Golgota Jasnagórska. Trzeciego Tysiaclecia’. Jasna Góra 2004)

23-03-2016 om 08:12 geschreven door Omer

DINSDAG IN DE GOEDE WEEK

DE WEG VAN DE HEER

Vijfde statie:

Jezus ontmoet Simon van Cyrene

Een man die van het veld komt grijpt men vast

en overlaadt hem met de zwaarste last, -

is het een vonnis of een uitverkiezing,

is hij vernederd of alleen verrast?

Zesde statie:

Jezus ontmoet Veronica

Een kleine vrouw die dapper naar U rende

en zonder aarzeling, een onbekende,

neemt de ikone van uw aangezicht

ten aanzien van de onbewogen bende.

Zevende statie:

Jezus valt voor de tweede keer

Gij ligt geveld en voelt het onvermogen

dat Gij, almachtige, toch moet gedogen,

een eeuwig ogenblik waarin het licht

van boven breekt in uw betraande ogen.

Achtste statie:

Jezus ontmoet de wenende vrouwen

Waarachtiger en eerlijker verdriet

dan wat van moeders komt bestaat er niet,

terwijl zij afzijds van de massa blijven

(de vlaspit walmend, het opverend riet!).

Negende statie:

Jezus valt voor de derde keer

Gij kent de aarde die Gij hebt gemaakt

en met uw breekbaar lichaam aangeraakt

wanneer Gij voor de derde keer zult vallen

en aan uw almacht andermaal verzaakt.

(Anton van Wilderode)

(De illustraties werden ontleend aan: Jerzy Duda Gracz ‘Golgota Jasnagórska. Trzeciego Tysiaclecia’. Jasna Góra 2004)

22-03-2016 om 07:33 geschreven door Omer

MAANDAG IN DE GOEDE WEEK

DE WEG VAN DE HEER

Eerste statie:

Jezus wordt ter dood veroordeeld

Ach, wij vermoeden nauwelijks of niet

uw menselijk en goddelijk verdriet

als Gij gevonnist wordt en afgewezen

door alle vrienden die Gij niet meer ziet.

Tweede statie:

Jezus neemt zijn kruis op

Verraden en verloochend en gehoond

gegeseld en met koningsdoorn gekroond

wordt Gij, waarbij de liefdelozen toezien,

geschonden aan uw schepselen getoond.

Derde statie:

Jezus valt onder het kruis

Niet onder de belasting van een balk

die U terneerdrukt, is het dat Gij valt

maar onder onverschilligheid van velen

die U door alle eeuwen volgen zal.

Vierde statie:

Jezus ontmoet zijn moeder

Zij staat en wacht te midden van de weg

en niemand zal vernemen wat zij zegt

(de zachtste woorden binnenwaarts gesproken,

de eerste rozen op zijn pad gelegd!)

(Anton van Wilderode)

(De illustraties werden ontleend aan: Jerzy Duda Gracz ‘Golgota Jasnagórska. Trzeciego Tysiaclecia’. Jasna Góra 2004)

21-03-2016 om 18:03 geschreven door Omer